အားမရဘူးမရဘူး….နာတယ်

အားမရဘူးမရဘူး….နာတယ် (စ/ဆုံး)

ဟယ်.င့ါပန်းပင်လေးတွေကုန်ပါပြီ မေမေ မေမေ.လာပါအုန်း.ဒီမှာ `ဇာလေး´ ပန်းပင်လေးတွေ ကုန်ပြီ´´ အိမ်ရှေ့ပေါ်တီအောက်မှ စီကနဲထွက်ပေါ်လာသော အသံစူးစူးလေးကြောင့် ပန်းပင်တွေကြား ငုတ်တုတ်ထိုင်၍ နှင်းဆီအိုးတွေအောက်တွင် အုတ်ခဲတွေခုနေသော မြင့်ကျော်တစ်ယောက် လှမ်း၍ကြည့်မိလိုက်သည်။ပြီးတော့ သူ့မျက်နှာက တဖြေးဖြေးပြုံးဖြီးဖြီးကြီးဖြစ်လာသည်။ “တော်တော်လှတာပဲဟင်း´´ အသက်(၁၈)နှစ်အရွယ် ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ကောင်မလေးတစ်ယောက်ခုန်ဆွခုန်ဆွနှင့်စပ်မထိဖြစ်နေသည်။

ထိုစဉ်မှာပင် အိမ်ထဲမှအသက်လေးဆယ်အရွယ် ဖြူဖြူ၀၀အမျိုးသမီးကြီးတစ်ယောက်ထွက်၍လာသည်။ “ဟဲ့ သမီး.ဘာဖြစ်နေတာလဲ´´ “ဒီမှာ မေမေ မတွေ့ဘူးလား.သမီး ဇီဇဝါပင်တွေ ငုတ်တိုပဲကျန်တော့တယ်ဟိုတောသားလက်ချက် မဟုတ်လား.´´ ဇာလေးဖြူ ငိုသံပါနှင့်ပြောနေသည့်ကြားက နောက်ဆုံးစကားတွင်ဒေါသသံက ပါလာသည်။ မြင့်ကျော် အုတ်ခဲတစ်လုံးကိုလှမ်းယူရင်း ဇက်ကလေးပုသွားသည်။ “ဟယ်ဇာလေးကလဲ.မေမေခိုင်းလို့သူလုပ်ရတာဘဲကွယ်သမီးပန်းပင်တွေကလဲပြန်ပြီးတက်လာမှာပဲဟာနောက်ပြီး ကိုယ့်အစ်ကိုဘဲ တောသား တောသားနဲ့ မခေါ်ပါနဲ့သမီးရယ်´´ “ဟွန်း´´ ဇာလေးဖြူ မျက်စောင်းခဲ၍ နှုတ်ခမ်းစူပစ်လိုက်သည်။

ထိုအချိန်မှာပင် အိမ်ကြီးအတွင်းမှ အသံသြသြကြီးဖြင့် ယောင်္ကျားကြီးတစ်ယောက်၏အသံထွက်၍လာသည်။ “သမီး.ဇာလေး.ခဏလာအုန်း´´ ဇာလေးဖြူမျက်နှာပျက်သွားပြီး မသွားချင်သွားချင်ခြေလှမ်းမျိုးဖြင့် အိမ်ထဲသို့ဝင်လာခဲ့သည်။ ဧည့်ခန်းထဲတွင်တော့ အသားညိုညို ဗိုက်ရွှဲရွှဲဖြင့် အသက်(၄၀)ကျော်အရွယ် ယောင်္ကျားကြီးတစ်ယောက်ထိုင်၍ နေသည်။ “လာသမီး ထိုင်´´ ဇာလေးဖြူ ကုလားထိုင်တစ်လုံးတွင် ဝင်၍ထိုင်လိုက်သည်။ “သမီး စာတွေလိုက်နိုင်ရဲ့လား´´ “ဟုတ်ကဲ့.´´ “မလိုက်နိုင်ရင် မောင်မြင့်ကျော်ကို ပြခိုင်း´´ “ဖေဖေကလဲ´´ “ကိုဘကောင်းကလဲ ကျွန်မသမီးက စာတော်ပြီးသားပါ.´´ ခုမှ ဧည့်ခန်းထဲရောက်လာပြီး ကုလားထိုင်တွင်ဝင်ထိုင်လိုက်သော အမျိုးသမီးကြီးကဝင်၍ပြောလိုက်သည်။ ဦးဘကောင်း၏မျက်နှာကြီး မဲ့သွားသည်။

“နောက်ပြီး သမီးကို ဖေဖေပြောရအုန်းမယ်.တက္ကသိုလ်ကျောင်းသူဆိုပြီး ယောင်္ကျားလေးသူငယ်ချင်းတွေထားတာလဲ သတိထားအုန်းဟို မောင်သော်ဇင်ဆိုတဲ့ကောင်လေးကတယ်မဟန်ဘူးလို့ ကြားတယ်.´´ ဇာလေးဖြူ သူ့အဖေမျက်နှာကိုငေါက်ကနဲ မော့ကြည့်သည်။ “ဒါဒါ .ဟိုတောသားဂုံးချောတာမဟုတ်လား´´ “ဘယ်တောသားလဲ´´ “သမီးက မောင်မြင့်ကျော်ကိုပြောတာ ကိုဘကောင်းရေ.သမီး ပေါင်းသင်းဆက်ဆံရေးအတွက်က ကျုပ်ပြောပါ့မယ် ကိုဘကောင်းရယ်ရှင့်မလဲ´´ “ဟင်း.ဘာပြောမှာလဲ မင်းမပြောလို့ ငါပြောနေရတာ မခင်စန်း.´´ မခင်စန်းထပ်ပြီး အထွန့်တက်ရန်ပါးစပ်ပြင်လိုက်ပြီးမှ ဘာမှမပြောပဲ အသာငြိမ်နေလိုက်သည်။

အထွန့်တက်လိုက်မည်ဆိုပါက ဒီနေ့ ကိုဘကောင်းတစ်နေ့လုံးအိမ်တွင်ရှိမည်ဖြစ်၍ တစ်နေကုန်မပြီးနိုင်မစီးနိုင် တဗြစ်တောက်တောက်ပြောဆိုနေမည်ကို ဒေါ်ခင်စန်းကသိထားလေသည်။ “သမီးက မောင်မြင့်ကျော်ကို တောသားပြောတော့ သမီးကလဲဘယ်မှာမွေးတာလဲ မောင်မြင့်ကျော်နဲ့တစ်ရွာထဲဘဲမို့လား.´´ “ဟွန်းသမီးတို့က ရန်ကုန်ကိုငယ်ငယ်လေးထဲကလာနေတာသူကခုမှ´´ “အဲ့ဒါ မောင်မြင့်ကျော် အဖေသန်းရွှေကောင်းလို့ ဖေဖေတို့မိသားစုခုလို ရန်ကုန်မှာတင့်တင့်တယ်တယ်နေနိုင်တာပေါ့´´ “ဖေဖေကလဲ ပြောလိုက်ရင် ဒီဘူတာပဲစိုက်လာတာပဲ. သမီး ကျောင်းချိန်နီးပြီ သွားတော့မယ်´´ “တယ်လဲခက်တဲ့ခလေးဘဲ´´ အစချီကာ ဦးဘကောင်းမှာ တဗြစ်တောက်တောက်ပြောရင်း ဧည့်ခန်းထဲတွင်ကျန်ခဲ့လေသည်။

ဇာလေးဖြူထသွားသည်နှင့် ဒေါ်ခင်စန်းလဲထိုင်ရာမှထကာ ဧည့်ခန်းထဲမှ ထွက်သွားကြလေပြီဖြစ်သည်။ မြင့်ကျော်၏ အဖေဦးသန်းရွှေနှင့်ဦးဘကောင်းတို့မှာ မုံရွာမြို့နယ် ရွာလေးတစ်ရွာမှ ငယ်သူငယ်ချင်းတွေဖြစ်လေသည်။ အရွယ်ရောက်လာတော့ သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်မိုးကုတ်တွင်ငါးနှစ်ကြာလောက် ကျောက်တွင်းအလုပ်ကိုသွားလုပ်ခဲ့ပြီးပြန်လာတော့ သိန်းတန်ကျောက်တစ်လုံးရလာခဲ့သည်။ ရွာသို့ရောက်လာတော့ ဦးသန်းရွှေက အရင်အိမ်ထောင်ကျပြီး နောက်ဦးဘကောင်းက မခင်စန်းနှင့်အိမ်ထောင်ကျသည်။

ဦးသန်းရွှေက မြင့်ကျော်ကိုမွေးပြီး(၅)နှစ်အကြာ ဦးဘကောင်းက ဇာလေးဖြူကိုမွေးသည်။ ကလေးတွေကိုချီထားရင်း သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်ဆုံမိလျှင် မင်းသားနဲ့ငါ့သမီး၊ ငါ့သမီးနဲ့မင်းသား ကြီးလာရင်ပေးစားမယ်ဟု မကြာခဏနောက်ပြောင်ကျီစယ်တတ်လေသည်။ ဇာလေးဖြူ (၅)နှစ်သမီးအရွယ်တွင် ရန်ကုန်သို့ပြောင်း၍ အခြေချရန်ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ ထိုအခါ ဦးသန်းရွှေက ရွာတွင်ပင်ဆက်၍နေမည်ဖြစ်သဖြင့်ငွေများများမလိုကြောင်းနှင့် ရန်ကုန်သို့ပြောင်းမည့် ဦးဘကောင်းအတွက် သူရထားသည့်ဝေစုထဲက ငွေတစ်ဝက်ကိုပေးလိုက်လေသည်။ မြင့်ကျော် ဆယ်တန်းအောင်တော့ စက်မှုတက္ကသိုလ်တက်ခွင့်ရသဖြင့်ရန်ကုန်ရှိ ဦးဘကောင်းအိမ်သို့ပို့လိုက်သည်။

နောက် ဇာလေးဖြူကလဲ (၁၀)တန်းအောင်သွားပြီး ဝိဇ္ဇာသိပ္ပံတက္ကသိုလ်တွင် သင်္ချာအဓိကနှင့် တက်နေပြီဖြစ်သည်။ တက္ကသိုလ်ကင်တီးတွင် ပျားပန်းခတ်မျှ ကျောင်းသားကျောင်းသူများပြည့်နှက်နေသည့်ကြားတွင် ဇာလေးဖြူနှင့်သူငယ်ချင်းတစ်စုမှာ ဆိုင်တစ်ဆိုင်တွင်ဝိုင်းဖွဲ့၍ထိုင်ကာ အသုတ်စားနေကြသည်။ “ဇာလေး.´´ “ဘာလဲ မေခင်´´ “အော်မင်းအစ်ကိုက တော်တော်ချောတာပဲတို့နဲ့မိတ်ဆက်ပေးပါလား.´´ မြင့်ကျော် ဟိုတစ်နေ့က သူမကိုလိုက်ပို့ရင်း မိန်းထဲသို့ရောက်ပြီးကတဲက ဒီကောင်မတွေ ဒီစကားခဏခဏပြောသည်။ “ဟုတ်တယ်လေ ဇာလေးရ.သူက အာ.အိုင်.တီ ကမို့လားသဘောလဲကောင်းပုံရတယ်ဒီတစ်ခါလာရင် ငါဒကာခံပါ့မယ်ထမင်းအတူစားကြရအောင်´´ “ဟုတ်တယ်သူဇာပြောတာ မေခင်ထောက်ခံတယ်´´ “ဟွန်း ကောင်မတွေ တော်တော်နံ့နေကြ´´ ဇာလေးဖြူ မျက်စောင်းထိုးပြီး ပြောပစ်လိုက်သည်။ မြင့်ကျော်နှင့်သူမတို့ အကြောမတည့်ပေမယ့် သူငယ်ချင်းတွေအဖြစ်သဲနေတာမြင်ရတော့ ဇာလေးဖြူစိတ်ထဲသဝန်တိုသလိုတော့ဖြစ်မိသား။

“ဒါနဲ့ ဇာလေး ငါသတင်းတစ်ခုပြောရအုံးမယ်မင်းစိတ်မကောင်းတော့မဖြစ်နဲ့မင်း သော်ဇင်ဆိုတဲ့ကောင် တနင်္ဂနွေနေ့က ပပဝင်းရုံထဲကနေ အီကိုက အေမီကျော်နဲ့တွဲပြီးထွက်လာတာတွေ့တယ်.´´ မေခင်စကားက ဒီတင်ရပ်သွားသည်။ ဇာလေးဖြူထံမှ ဘာစကားမှထွက်မလာသော်လည်း မေခင်ကိုကြည့်နေသော ဇာလေးဖြူ၏မျက်ဝန်းများထဲတွင် အရည်လေးတွေရစ်ဆိုင်း၍သွားသည်။ ပြီးမှ ဇာလေးဖြူက “ဟင်းသူ့ကို ငါကတွဲနေပေမယ့် ခုထိအဖြေမှမပေးသေးတာဟာ.´´ “ဟင် မင်းတို့ကလဲ.´´ “ကဲ.အတန်းချိန်နီးပြီ.ပိုက်ဆံရှင်းပြီး သွားကြစို့´´။ ဇာလေးဖြူက ကျသင့်ငွေကိုထုတ်ရှင်းပြီး စားသောက်ဆိုင်တန်းမှထွက်လာခဲ့ကြလေသည်။ အမှတ်(၉) ဟီးနိုးကားကြီး မာလာဂိတ်တွင်ရပ်လိုက်သည်။

ကားပေါ်မှ မြင့်ကျော်နှင့်ဇာလေးဖြူတို့ဆင်းလာကြသည်။ “ဟင်.ဘယ်လိုက်ဦးမလို့လဲ´´ “ကျောင်းထဲကိုလေ.´´ “ဇာလေး ဘာသာသွားတတ်ပါတယ်.အစ်ကိုပြန်တော့.´´ “ဟင်.ဘယ်လိုဖြစ်ရတာလဲ.´´ “မသိဘူး.အစ်ကို ယုဒဿန်ဘက်ကူးတော့ဇာလေး ဒီကရပ်ကြည့်နေမယ်အစ်ကို ကားပေါ်တက်သွားပြီးမှ ဇာလေးကျောင်းထဲဝင်မယ်.´´ မြင့်ကျော် လမ်းကိုဖြတ်ကူးရင်း ယုဒဿန်ရှေ့ပလက်ဖောင်းတွင်ရပ်လိုက်သည်။ ထိုစဉ် အမှတ်(၉) ဟီးနိုးကားကြီးရပ်လာ၍ မြင့်ကျော် ကားပေါ်တက်ပြီးပြန်လာခဲ့လေသည်။ “ဘယ်လိုလဲ ကိုသော်ဇာလေးပြောတာရှင်းတယ်နော်.တွေ့တဲ့သူက အသေအချာကိုတွေ့တာမငြင်းချင်နဲ့.´´ ဇာလေးဖြူ၏စကားကြောင့် သော်ဇင် ဘာဆက်ပြောရမည်မှန်းမသိတော့ပေ။

သော်ဇင်သိသည်ကတော့ အရမ်းလှသော ဇာလေးဖြူကိုလက်လွတ်မခံနိုင်ခြင်းပင်ဖြစ်သည်။ “ဇာလေးဆီကအဖြေကိုတော့ ကိုသော်မမျှော်လင့်ပါနဲ့တော့ပြီးတော့ ဇာလေးကိုလဲ မဆက်ဆံပါနဲ့တော့.ကဲ ကျွန်မသွားမယ်.´´ “ဟို.နေ.နေပါအုံး.ကိုသော့်ကို ဇာလေးအခွင့်ရေးလေးတစ်ခုတော့ပေးပါ.´´ “ဘာလဲ.´´ “အဲ့ဒီ အေမီကျော်ဆီကို ဇာလေးခဏလောက်လိုက်ခဲ့ပါလား ဇာလေးအထင်လွဲနေတာတွေ သူနဲ့တွေ့ရင်ရှင်းသွားမှာပါ.သူနဲ့တွေ့ပြီးရင် ဇာလေးယုံချင်ယုံ မယုံချင်နေဇာလေးသဘောပါ.ခဏ တော့လိုက်ခဲ့ပါလား´´ တစ်ဖက်သတ်များဆန်နေမလားဟူသော သံသယက ဇာလေးဖြူ သူမကိုယ်သူမမြင်မိလိုက်သည်။ “အင်းလေ.ကောင်းပြီလေ.´´ “ကဲကားပေါ်တက်´´ သရီးတူးသရီး အပြာရောင်ကားလေးက ဘွဲ့နှင်းသဘင်နောက်ဖက်အင်းယားစောင်းမှ မောင်း၍ထွက်လာခဲ့လေသည်။

နောက်မကြာမှီမှာပင် အင်းစိန် ခဝဲခြံထဲမှခြံဝင်းတစ်ခုထဲချိုးဝင်လိုက်သည်။ တစ်ထပ်တိုက်ပု လေးတစ်လုံးရှေ့တွင်ရပ်လိုက်ပြီး သော်ဇင်ကကားပေါ်မှဆင်းပြီး အိမ်ရှေ့သို့အလျှောက်အထဲမှထွက်လာသော ကရင်ကြီးတစ်ယောက်နှင့်တွေ့လိုက်ရသည်။ သော်ဇင်ဘာပြောလိုက်သည်မသိ။ ကရင်ကြီးခြံဝဖက် သို့ ထွက်သွားသည်။ “အေမီကျော် ဟိုဖက်လမ်းသွားနေတာသွားခေါ်ခိုင်းလိုက်တယ်.လာ.အိမ်ပေါ်က စောင့်ရအောင်လား.´´ ဇာလေးဖြူ ကားထဲမှထွက်လိုက်ပြီး သော်ဇင်နှင့်အတူ အိမ်ထဲသို့ဝင်ခဲ့လေသည်။ အိမ်ထဲရောက်တော့ ဇာလေးဖြူက ဧည့်ခန်းထဲတွင် ထိုင်ချလိုက်သည်။ “ခဏလေးနော်´´ သော်ဇင်ကပြောပြီးအိမ်အတွင်းဖက်သို့ဝင်သွားသည်။ ကိုယ့်အိမ်ကိုယ့်ယာလိုဖြစ်နေသော သော်ဇင်အား ဇာလေးဖြူနဲနဲတော့အမြင်ဆန်းနေပြီးစိတ်ထဲမှလည်း သံသယစိတ်တွေပိုပြီးဖြစ်လာမိသည်။

ဧည့်ခန်းထဲ သို့ ဇာလေးဖြူအကဲခတ်မိသည်။ နိုင်ငံခြားအမျိုးသမီးများ၏ မလုံ့တလုံပိုစတာကြီးများသာ နံရံတွင်ကပ်ထားသည်။ မိသားစုဓါတ်ပုံများကို မတွေ့ရ။ ဇာလေးဖြူစိတ်ထဲ မသိုးမသန့်ဖြစ်၍လာသည်။ (၁၀)မိနစ်လောက်ကြာတော့မှ သော်ဇင်အိမ်အတွင်းဖက်မှပြန်ထွက်လာသည်။ ဇာလေးဖြူထိုင်ရာမှ မတ်တပ်ထရပ်လိုက်သည်။ “ကျွန်မ ပြန်တော့မယ် ကိုသော်´´ “အိုး.နေပါအုန်း ခဏ´´ သူမရှေ့သို့ သော်ဇင်ရောက်လာသည်။ သူမနှာခေါင်းဝသို့ အရက်နံ့ကထောင်းကနဲဝင်၍လာသည်။ “ကျွန်မပြန်မယ် ဘတ်စ်ကားနဲ့ဘဲ ပြန်မယ်´´ “နေပါအုန်းဆို.´´ အိမ်ပေါက်ဝဖက်သို့လှည့်ထွက်သော ဇာလေးဖြူအားသော်ဇင်က အတင်းလှမ်းဆွဲလိုက်ပြီး တစ်ပါတည်းသူ၏ရင်ခွင်ထဲသို့ဆွဲ၍သွင်းလိုက်သည်။

“လွှတ်လွှတ်လွှတ်ဆို.ခွေးကျင့်ခွေးကြံနဲ့ ကဲဟာ.´´ “ဖျန်းဖျန်း´´ သူ့ရင်ခွင်ထဲရောက်လာသော ဇာလေးဖြူအား သော်ဇင်ကအငမ်းမရငုံ့၍နမ်းသည်။ ဇာလေးဖြူက ရုန်းလဲရုန်း မျက်နှာလေးကိုလည်းရှောင်ဖယ်ရင်း သော်ဇင်၏ပါးနှစ်ဖက်အား ဘယ်ပြန်ညာပြန်ရိုက်ပစ်လိုက်သည်။ “ပါးရိုက်တယ် ဟုတ်လား.နင်ကရိုက်တော့ ငါကကဲ.´´ “ခွပ်အမေ့.အ.´´ ဇာလေးဖြူ ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ ပုံလျက်သားကျသွားပြီးသတိမေ့သွားသည်။ ပျော့ခွေ၍နေသော ဇာလေးဖြူ၏ကိုယ်ပေါ်မှအဝတ်အစားများကို တစ်လွှာချင်းချွတ်ပစ်လိုက်သည်။

သူမ၏ခန္ဓာကိုယ်လေးက အချိုးအစား ပြေပြစ်လွန်းလှသည်။ ပကတိစင်းလုံးချော မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း ဖုထစ်ဖောင်းကားကာ ဖြူဝင်းမွတ်ညက်၍နေသည်။ ဆီးခုံမှအမွှေးနုလေးများကဖီးသင်ထားသလို အစီအရီလေးဖြင့်ကဗျာဆန်လှ၊ ချစ်စရာကောင်း လှသည်။ အမွှေးလေးတွေကို လက်ဖဝါးဖြင့်ရွရွလေးပွတ်ကြည့်သည်။ နူးညံ့နွေးထွေး၍နေသည်။ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးနှစ်ဖက်က လေထိုးထားသော ပူဖောင်းလေးများနှယ် လက်ညှိုးထိပ်နှင့်ထိုးကြည့်တော့ အိဝင်သွားပြီး ပြန်လွှတ်လိုက်ချိန်ဖောင်းတက်လာသည်။ ပေါင်နှစ်ဖက်ထိပ်ထိ ကျယ်ပြန့်စွာပြေလျောသွားသော စောက်ဖုတ်လေးက ချက်အောက်ဗိုက်သားရစ်လေးထိ မို့ဖောင်း၍နေသည်။ အကွဲကြောင်းလေးက နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်းလေးထင်း၍နေသည်။

“လှလိုက်တဲ့ ကောင်မလေး.´´ တစ်ကိုယ်တည်းရေရွတ်လိုက်ပြီး ထွေးအိနေသောစောက်ဖုတ်လေးအား သော်ဇင်ငုံ့နမ်းလိုက်သည်။ မေ့မျောနေသော မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကိုသူတစ်ဖက်သတ်မလုပ်လို။ နူးနှပ်နှိုးဆွပြီးမှ သူကောင်းကိုယ် ကောင်း လုပ်ချင်သည်။ ထို့ကြောင့် သော်ဇင်က ဇာလေးဖြူ၏စောက်ဖုတ်အုံလေးကို လျှာအပြားလေးဖြင့် ယက်တင်လိုက်သည်။ ဇာလေးဖြူ၏ပေါင်ဖြူဖြူလေးနှစ်ဖက်စေ့၍ကပ်သွားသည်။ နှုတ်ခမ်းသားဖောင်း ဖောင်းလေးတွေက စေ့ကပ်ပြီးနေလေတော့ စောက်စေ့လေးကအကွဲကြောင်းထဲတွင် မြုပ်၍နေသည်။ သော်ဇင်က စောက်စေ့လေးရှိရာကိုမှန်းပြီး လျှာဖျားလေးနှင့်ထိုးလိုက်ပြန်သည်။ `အ´ ကနဲအသံလေးနှင့် အတူ ပေါင်နှစ်ဖက်ဘေးသို့ကားထွက်သွားသည်။

ဒီတော့စောက်စေ့လေးက ငေါက်တောက်လေးပေါ်၍လာသည်။ သော်ဇင်က စောက်စေ့လေးကိုနှုတ်ခမ်းဖြင့် ခပ်ဖိဖိလေးညှပ်ယူကာ လျှာဖြင့်ကလိလိုက်ကာ သကြားလုံးစုပ်သလိုတပြွတ်ပြွတ်စုပ်ပေးလိုက်သည်။ “အ.အားအဟင်းအင်း.အင်း.´´ ဇာလေးဖြူ၏ လှပသောအဝတ်မဲ့ခန္ဓာကိုယ်လေးကလူလိမ့်တွန့်လိမ်၍သွားသည်။ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကလည်း လူးလွန့်ရင်းအပေါ်သို့ကွေးတင်လိုက်ပေရာ စောက်ဖုတ်လေးမှာ ပြဲအာသွားပြီး စောက်ဖုတ်အတွင်း သားရဲရဲလေးများကို ဖြတ်ကနဲတွေ့လိုက်ရသည်။ ထိုအခါ သော်ဇင်က စောက်ခေါင်းအတွင်းသို့လျှာကိုလိပ်သွင်းပြီး စုပ်ပေးလိုက်ရာ ဇာလေးဖြူ၏ကိုယ်လုံးလေးတုန်တက်သွားသည်။ “ပြွတ်.ပလပ်ပြွတ်ပြွတ်ပလပ်ပလပ်.´´ “ရှုးအားအင်းဟင်း.ဟင်း.အီး.အိုး.ကျွတ်.ကျွတ်.´´ ဖင်စအိုလေးပေါ်လာသည်အထိ စောက်ဖုတ်လေးကကြွကြွတက်သွားသည်။

အလိုမတူပါပဲလျက် နှိုးဆွထိတွေ့မှုတွေကြောင့် ဇာလေးဖြူ၏သွေးသားများ ကာမရေစုန်တွင်မျောလေပြီ။ အားရပါးရ တပြတ်ပြတ်အ သံမြည်အောင်လျက်ပေးနေသော လျှာနွေးနွေးကြီးကြောင့် စောက်ခေါင်းထဲ၌ပြစ်ချွဲချွဲအရည်ကြည်များစိမ့်ယိုထွက်ကျလာရပေသည်။ ဇာလေးဖြူမှာ ထကြွသောင်းကျန်းလာသော သွေးသားများကြောင့် လီးတစ် ချောင်း၏လိုးသွင်းမှုကို တစ်ကြိမ်တစ်ခါမှမခံစားဖူးခဲ့သော်လည်း လီးတစ်ချောင်းနှင့်ပယ်ပယ်နယ်နယ်လိုးသည်ကိုခံချင်စိတ်များ တဖွားဖွားပေါ်ထွက်လာလေသည်။ “ပြွတ်စွပ်.ပလပ်ပြွတ်ပြွတ်ပြတ်ပြတ်ဟ.အား.အလာလာအင်း.အင်း.´´ အသက်ကိုအောင့်ပြီး ခါးကိုကော့ကာစောက်ဖုတ်ထဲသို့ထိုးသွင်းကလိပေးနေသော လျှာဖျားကြီးကို စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ဖက်ဖြင့် တစ်အားညှပ်ယူဆွဲလိုက်မိသည်။ သဘာဝစွမ်းအားက ကြီးမားလှသည်။

ဖွေးဖွေးဖြူသော တင်သားကြီးနှစ်လုံးကြားမှ စအိုပေါက်နီနီရဲရဲလေးမှာ ရှုံ့ဝင်သွားလိုက်ပြန်ကန်ပြီးထွက်လာလိုက်နှင့် ရှုံ့ချီပွချီဖြစ်နေသည်။ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ဖက်ကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ဖြဲပြီး အတွင်းသား လေးများကို လျှာဖြင့်ထိုးထိုးယက်ပေးသည်။ ချွဲကျိပြစ်နွေးသောအရည်ကြည်လေးများကို မျိုချပစ်လိုက်သည်။ “တော်တော်ပါတော့အဟင့်.ဟင့်´´ “ခံချင်လာပြီလားဟင်´´ “အင်းအဟင့် ဟင့်.အင်း.ဟင့်´´ သော်ဇင်က ခံချင်လာပြီလားဟုမေးလိုက်သောအခါ မဆိုင်းမတွ`အင်း´ဟုပြန်ဖြေလိုက်ပြီးမှ ဇာလေးဖြူ တဟင့်ဟင့်ငိုချလိုက်မိသည်။ ဇာလေးဖြူ၏ ဝတ်လစ်စလစ်ကိုယ်လုံးလေးကို အရသာခံကြည့်ရင်း သော်ဇင်မှာသူ့ကိုယ်ပေါ်မှအဝတ်အစားများကို စိမ်ပြေနပြေချွတ်သည်။

ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ဝတ်လစ်စလစ်လေးဖြစ်နေသော ဇာလေးဖြူမှာ သော်ဇင်ကိုကြည့်ရင်းလက်ဆစ်လေးတွေကို တစ်ဖြောက်ဖြောက်ချိုးလိုက်၊ ထောင်ထားသောဒူးနှစ်ဖက်ကို စုလိုက်ကားလိုက်ဖြင့်လုပ်လိုက်၊ စိတ်မရှည်နိုင်သလိုလှုပ်ရှား၍နေသည်။ “အိုအိုး´´ ဇာလေးဖြူ မျက်လုံးလေးတွေဝိုင်းသွားသည်။ “ဟင်.ဒါ.ဒါကြီးနဲ့´´ မရဲတရဲလေးကြည့်ရင်း စိုးရွံ့စွာမေးလိုက်မိသည်။ “မစိုးရိမ်ပါနဲ့ ကိုယ် မနာအောင်လုပ်ပေးမယ်နော် ပေါင်လေးကားပေးထား´´ “ဟင့်.ဟင့်.ဒုက္ခပါပဲ မလုပ်ပါနဲ့လား´´ သော်ဇင်က ပြဲလန်နီရဲနေသော လီးထိပ်ကြီးကို ရွစိစိဖြစ်နေသည့်စောက်ဖုတ်ဝလေးသို့တေ့သွင်းလိုက်သည်။ “ဗြစ်.အ´´ ဒစ်ဝင်ရုံမျှဖြင့် မနာသော်လည်း လန့်ပြီးအော်လိုက်မိခြင်းဖြစ်သည်။ ရှက်စိတ်ကြောင့်လဲ အသားလေးများတုန်နေသည်။

လီးဒစ်ကြီးက စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းလေးကြားသို့ နစ်ဝင်ရုံမျှဝင်သွားသည်နှင့် လီးကြီး ကို အကွဲကြောင်းအတိုင်းအထက်အောက်ဆွဲမွှေပစ်လိုက်သည်။ ဇာလေးဖြူ၏ နှုတ်ခမ်းများ တစ်ဖျတ်ဖျတ်တုန်ခါနေကြသည်။ နီစွေးသောနှုတ်ခမ်းလေးများဟကာ လျှာဖျားလေးနှင့်ယက်ပေးနေမိသည်။ စောက်ပတ်အဝမှ လီးကြီး၏အထိအတွေ့အာရုံမှာ ဇာလေးဖြူ၏တစ်ကိုယ်လုံးဖိန်းရှိန်း၍နေ၏။ ““ဗြစ်ပြွတ်.”” ““အ.အအီး”” နာကျင်လိမ့်မည်ကြိုသိထား၍ အသက်အောင့်ထားသည့်ကြားမှ ဇာလေးဖြူတစ်ကိုယ်လုံးဆတ်ကနဲတွန့်သွားအောင် လီးကြီးက ဆောင့်ဝင်သွားသည်။ ““အား.ရှီး.နာတယ်.နာတယ်အိုး.အိုး”” သော်ဇင်၏ ရင်ဘတ်ကြီးကိုဆီး၍တွန်းထားလိုက်မိသည်။ နာကျင်သောဝေဒနာသက်သာစေရန် ဇာလေးဖြူခြေနှစ်ဖက်ကို အစွမ်းကုန်ဖြဲကား၍ ခံသည်။

သို့သော် ပေါင်ဖြဲသလောက် စောက်ပတ်ကလိုက်ပြဲသည်မဟုတ်တော့ လီးကြီးက ကျဉ်းမြောင်းကျစ်လစ်သောစောက်ခေါင်းလေးထဲသို့ ပြည့်ကြပ်စွာ တိုးဝင်နေပေသည်။ ““အားအား.နာလိုက်တာအအား”” ဇာလေးဖြူ မည်မျှပင်နာကျင်စေကာမူ သော်ဇင်ကတော့ တစ်ပြားသားမျှမလျော့ပေ။ လီးကြီးကို လိုးသွင်းမြဲလိုးသွင်းနေသည်။ လီးတစ်ဝက် ခန့်ဝင်သွားပြီး တင်းကြပ်နာကျင်သောဝေဒနာကိုခံစားနေရသည်။ ““အားမရဘူးမရဘူးဝူးဝူးနာတယ်နာတယ်.”” စောက်ခေါင်းအတွင်းမှ အပျိုမှေးလေးကအားတက်သရောရှေ့သို့တိုးဝင်လာသော လီးကြီးထိပ်အားဆီးကြို၍ခုခံတွန်းလှန်ပိတ်ဆို့လိုက်သည်။

ထိုအတွေ့ကြောင့် ပြင်းပြင်းထန်ထန်နာကျင်ခြင်းခံစားလိုက်ရရှာသော ဇာလေးဖြူခမျာ တစ်အားအော်လိုက်ပြီးမျက်ရည်ပေါက်လေးတွေစို့ထွက် လာသည်။ အခြေအနေကိုသိလိုက်သော သော်ဇင်ကလည်း ဒီအတားအဆီးကို ချိုးဖောက်နိုင်ရန်အားယူပြီး လီးကိုဖိဆောင့်ချလိုက်သည်။ ““ဗြစ်.ဖောက်အမလေး.သေပါပြီ”” လီးကြီးမှာ သားအိမ်ဝသို့တိုင်အောင် အောင်မြင်စွာလိုးဝင်သွားတော့သည်။ ဇာလေးဖြူမှာ တစ်ချက်သာအော်လိုက်နိုင်ပြီး မျက်တောင်ကော့ ကြီးများ မှေးစင်းပိတ်ကျသွားသည်။ စောက်မှေးပါးကို ထိုးဖောက်ကျွံဝင်သွားသော လီးကြီးနှင့်အတွင်းသားနုနုနွေးနွေးလေးများ ကြည်နူးစွာဆုံ တွေ့မိသွားကြလေသည်။ မျက်တောင်ကြီးများကော့စင်းကျသွားသလို စောက်ဖုတ်လေးကလဲ ကော့၍တက်လာသည်။

သော်ဇင်၏ လက်နှစ် ဖက်က ဇာလေးဖြူ၏ နို့လေးနှစ်လုံးကို ယုယုယယလေးဆုပ်နယ်ရင်း အောက်ပိုင်းကလီးကြီးကတော့ စောက်ဖုတ်ဖွေးဖွေးဖောင်းဖောင်းလေးကို မညှာမတာကြမ်းတမ်းစွာလိုးဆောင့်နေတော့သည်။ ““ပြွတ်.ဒုတ်ဖွတ်ပြွတ်.စွပ်.စွပ်.အင်း.အားအင်း.ဟင်း.”” ဇာလေးဖြူမျက်နှာလေး ဘယ်ညာယမ်းခါ၍နေသည်။ မဆန့်မပြဲဝင်နေသော လီးကြီးအား စောက်ခေါင်းအတွင်းသားလေးတွေက မနိုင်မနင်း ရစ်ပတ်ညှစ်နယ်၍နေသည်။ ““ပြွတ်စွပ်ဒုတ်ပလွတ်.ပြွတ်.စွပ်.စွပ်”” သော်ဇင်၏ ဆောင့်အားပြင်းထန်သလောက် လီးကြီးက အရသာတွေ့နေသလို ဇာလေးဖြူမှာလည်းစောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေနီရဲပြီး တက်လာပေမယ့် သော်ဇင်ဆောင့်လိုက်တိုင်း ခန်ဓာကိုယ်လေးကို တောင့်တောင့်ပြီး ကော့ကော့ခံသည်။ နှစ်ယောက်စလုံးကာမဇောက အမြင့် ဆုံးဖြစ်လာကြပြီး မကြာမီအတွင်းမှာပင် သော်ဇင်နှင့်ဇာလေးဖြူတို့မှာပြိုင်တူနီးပါးပြီးသွားကြလေတော့သည်။

သွေးသားချင်းရော၍ ကာမသဘောစောကြောရုံဖြင့် အချစ်လို့ခေါ်ပါ့မလား။ ဇာလေးဖြူ အရင်ထဲကသော်ဇင့်ကိုချစ်တယ်လို့ အဖြေမ ပေးခဲ့ဖူးပါ။ သူက ဇာလေးဖြူ၏ခန်ဓာကိုယ်နှင့်ကာမကို အရယူသွားနိုင်ခဲ့သည်။ အတွေ့ကြောင့် သွေးသားတွေဗြောင်းဆန်နေစဉ်က အသိတရား တွေ မှေးမှိန်၍နေခဲ့ရသော်လည်း သွေးသားများအစွမ်းကုန်ထကြွပြီး ပြန်လည်ငြိမ်သက်သွားရာတွင်တော့ အသိတရားတွေက ထင်းကနဲ လင်း လာခဲ့သည်။ ဇာလေးဖြူ အတင်းရုန်းကန်ပြေးထွက်ခဲ့သည်။ သော်ဇင်ကလည်း သူမ၏အပျိုစင်ဘဝကို အရယူနိုင်ခဲ့ပြီမို့ သူမကိုမတားဆီးခဲ့တော့ ပါ။ သူမတစ်ကိုယ်လုံး နာကျင်ကိုက်ခဲ၍နေသည်။

ဒါပေမယ့် အိမ်ပြန်ရောက်တော့ သူမကိုယ်သူမ မသတီသည်မို့ တစ်ကိုယ်လုံးကိုချေးချွတ်ရေ ချိုးပစ်လိုက်သည်။ ပြီးလျှင် အကိုက်အခဲပျောက်ဆေးသောက်ကာ စိတ်ပန်းလူပန်းဖြစ်လာသည်မို့ အိမ်ကိုနေမကောင်းဘူးဟု အကြောင်းပြကာ အိပ်ပစ်လိုက်သည်။ ဇာလေးဖြူမည်မျှကြာအောင်အိပ်ပျော်သွားခဲ့သည်မသိ။ အိပ်ခန်းတံခါးကို တဒေါက်တဒေါက်ခေါက်သောအသံကြားရမှ နိုးလာခဲ့သည်။ ဇာလေးဖြူ အိပ်ခန်းတံခါးဖွင့်လိုက်လျှင် သူဗြုံးကနဲတွေ့မြင်လိုက်ရသောသူက ညိုးငယ်သောမျက်နှာထားနှင့် မြင့်ကျော်ပင်ဖြစ်သည်။

လက်ထဲ က အငွေ့တထောင်းထောင်းထနေသော ဟင်းသောက်ပန်းကန်လုံးကြီးတစ်လုံးကို လင်ဗန်းငယ်တစ်ချပ်ပေါ်တွင် တင်၍ကိုင်လာသည်။ အနံ့ရ လိုက်သည်နှင့် သူမသိပ်ကြိုက်သော ကြေးအိုးဆိုသည်ကို ဇာလေးဖြူသိလိုက်သည်။ ““ညီမလေး နေမကောင်းဘူးဆိုလို့ အစ်ကိုသွားဝယ်လာတာ.”” ““ပေးလေ.”” မြင့်ကျော် မျက်ခုံးတစ်ဖက်မြင့်တက်သွားသည်။ “ပေးလေ” ဆိုသော အသံလေးက သူမနှုတ်ဖျားမှတစ်ခါဘူးကမှ မြင့်ကျော်မကြားဘူးခဲ့သော နူးညံ့လွန်းလှသည့် လေယူလေသိမ်းအသံလေးဖြစ်သည်။ သူလှမ်းပေးသည်ကိုယူ၍ ဇာလေးဖြူ အိပ်ခန်းဖက်ပြန်လှည့်လိုက်သည်။ ““ဝင်လေ အစ်ကိုဒါ ကိုယ့်ညီမ အခန်းပဲဟာ.”” ပြန်ထွက်မသွားသေးဘဲ နောက်တွင်ရပ်လျက်ရှိနေသည့် မြင့်ကျော်ကို သူမခြေလှမ်းပြင်ရင်လှည့်ပြောသည်။

မြင့်ကျော် ရဲရဲဝင့်ဝင့်ကြီးသူမ နောက်မှ လိုက်ပါလာခဲ့သည်။ အိပ်ခန်းထဲမှ စာရေးစားပွဲလေးပေါ်သို့ ကြေးအိုးပန်းကန်ကိုတင်လိုက်ပြီး သူ့ကိုလှည့်ကြည့်သည်။ ““ထိုင်လေ အစ်ကို”” ““အင်း.”” ““ဖေဖေနဲ့မေမေရော.”” ““စောစောကပဲ အပြင်ထွက်သွားကြတယ်”” ဇာလေးဖြူ ထိုင်လိုက်ပြီး ပန်းကန်ထဲမှကြွေဇွန်းလေးကိုကောက်၍ကိုင်လိုက်သည်။ သူမ၏လက်လေးတွေက တဆတ်ဆတ်တုန်၍နေသည်။ ““ဟင်ညီမလေး နေ.နေ.အစ်ကို တိုက်မယ်”” မြင့်ကျော် ပြာပြာသလဲ သူမ၏လက်ထဲမှတဆတ်ဆတ်ခါနေသော ကြွေဇွန်းလေးကိုယူလိုက်သည်။ ပြီးတော့ ကြေးအိုးကို ငုံးဥလေးပါအောင် ခပ်လိုက်ပြီး သူ့ပါးစပ်နှင့်အေးသွားအောင်မှုတ်သည်။ သူ့မျက်နှာနှင့်တစ်ပေခန့်သာကွာဝေးသည့် ဇာလေးဖြူ၏မျက်နှာကို သူမကြည့်သေး။ ဇွန်းထဲမှ ငုံးဥနှင့်အရည်လေးများ အထိုက်လျောက်အေးသွားစေရန်ကိုသာ သူအာရုံရောက်နေသည်။

အတန်ငယ်အေးသွားလောက်တော့မှ ““ရော့ ညီမလေး သောက်လိုက်”” ဇာလေးဖြူ၏ မျက်နှာကိုကြည့်၍ဇွန်းကို သူမ၏နှုတ်ခမ်းရဲရဲလေးတွေနားတိုးကပ်၍တိုက်သည်။ မြင့်ကျော် ပထမဆုံးသူ့ကိုစိုက်ကြည့်နေသော မျက်ရည်များပြည့်နှက်နေသည့် ဇာလေးဖြူ၏မျက်ဝန်းများကို သူရင်ဆိုင်တွေ့လိုက်ရသည်။ နှုတ်ခမ်းဖျားသို့ ဇွန်းလေးရောက်လာတော့ ဇာလေး ဖြူပါးချိုင့်လေးတစ်ဖက်ပေါ်အောင် ပြုံးလိုက်သည်။ မျက်ရည်များနှင့် ပြုံးနေသော ဇာလေးဖြူ၏ မျက်နှာလှလှလေးက မြင့်ကျော်၏အသည်း နှလုံးကိုဆုပ်ယူဆွဲခါလိုက်သည်။ အပြုံးလေးနှင့်အတူ ဇာလေးဖြူ၏ လက်လေးတစ်ဖက်က ဇွန်းကိုင်ထားသော မြင့်ကျော်၏လက်ဖမိုးပေါ်ရောက် ၍လာပြီး နီစွေးသော သူမ၏နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကိုအထဲမှ ဖြူဖွေးညီညာသောသွားလေးများပေါ်လာသည်အထိဖွင့်ဟ၍ ကြွေဇွန်းထဲမှငုံးဥနှင့် အရည်လေးတွေကို သောက်လိုက်သည်။

မြင့်ကျော် ကြေးအိုးတစ်ဇွန်းပြီးတစ်ဇွန်းမှုတ်၍တိုက်သည်။ ဇာလေးဖြူမျက်ဝန်းမှ မျက်ရည်များတဖြေးဖြေးခန်းခြောက်၍သွားသော်လည်း ကြေးအိုးလှမ်းတိုက်လိုက်သည့် မြင့်ကျော်၏လက်ဖမိုးကို သူမ၏လက်လေးနှင့် လှမ်း၍လှမ်း၍ဆုပ်ကိုင်လိုက်တိုင်း ဖန်တီးဖြစ်ပေါ်လာသော သူမ ၏ အပြုံးလေးကတော့ပျောက်ကွယ်၍မသွားပေ။ ကြေးအိုးပန်းကန်တစ်ဝက်ကျိုးသွားချေပြီ။ ““ဇာလေး တော်ပြီ အစ်ကို”” ““တစ်ဝက်ကြီးများတောင် ကျန်သေးတယ်.သောက်လိုက်ပါဦးလား”” ““ဟင့်အင်း.ဇာလေး မသောက်နိုင်တော့ဘူးထားခဲ့လေဆာတော့ ထပ်သောက်မှာပေါ့””

““ဒါဆို အစ်ကိုသွားမယ်”” ““အင်း.အင်း”” သူမရှေ့မှ ငြင်သာစွာထ၍ ကြင်နာစွာကြည့်ပြီးထွက်သွားသည့် မြင့်ကျော်၏ကျောပြင်ကြီးကိုကြည့်ရင်း စောစောကခြောက်သွေ့သွားခဲ့ပြီဖြစ် သော မျက်ရည်များကဗြုံးကနဲ ပိုးပိုးပေါက်ပေါက်ကျ၍လာသည်။ မြင့်ကျော်လည်း အခန်းဝကထွက်သွားရော ဇာလေးဖြူ အိပ်ယာပေါ်ပြေးတက် ပြီး ခေါင်းအုံးပေါ်မှောက်ကာရှိုက်ကြီးတငင်အားပါးတရ ငိုချလိုက်တော့သည်။ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတရားတွင် ဂရုစိုက်မှု၊ ကြင်နာမှု၊ ယုယမှုတွေက ရာခိုင်နှုန်းတော်တော်များများပြည့်နှက်ပါဝင်နေသည်ဆိုတာကို ဇာလေးဖြူထင်ထင်လင်းလင်းသိခဲ့ရပေပြီ။ ထို့အတူ အထင်ကြီးမှု၊ အားကျမှုတွေ ကြောင့်ဖြစ်ပေါ်လာခဲ့သည့် ခင်မင်စိတ်ကိုလည်း အချစ်လို့ထင်မြင်မိခဲ့လို့စော်ကားခံခဲ့ရတာကိုလည်း ဇာလေးဖြူနဖူးတွေ့ဒူးတွေ့ တွေ့ခဲ့ရပြီ။

ဇာလေးဖြူ အိမ်တွင်ကုတ်၍နေခဲ့သည့်ရက်တွေ၌ မြင့်ကျော်၏သူမအပေါ် ထားရှိသည့် မေတ္တာ၊ အကြင်နာတွေကို ဆက်တိုက်ဆိုသလို ထိတွေ့ခံစားခဲ့ရသည်။ “ငါအစ်ကို့ကို ချစ်မိနေပြီလား“ ဆိုတဲ့မေးခွန်းကို ဇာလေးဖြူ မကြာခဏ သူမကိုယ်သူမပြန်၍ မေးမြန်းနေမိသည်။ ခါတိုင်းထက် အစ်ကို့ကိုပိုပြီး ခင်တွယ်လာမိတာတော့အမှန်ပင်။ အစ်ကိုလိုက်မပို့နိုင်သောနေ့များတွင် တစ်ဦးတည်းကျောင်းသို့လာရသည့်အခါများ၌ ဇာလေးဖြူစိတ်ထဲလှုပ်ရှားနေရသော စက်ရုပ်တစ်ရုပ်နှယ် သူမ ကိုယ်သူမ ခံစားနေရသည်။ “ဇာလေး.နင့်ကိုဒီနေ့ကြည့်ရတာတစ်မျိုးပဲဘာဖြစ်နေတာလဲ“ “ဘာမှမဖြစ်ပါဘူးဟာ.“ “ညီးက ဘာမှမဖြစ်ပေမယ့် ငါကတော့ ဒီနေ့က ကိုကိုက ညီးနဲ့မပါလာတော့ ငါ့ရင်ထဲမှာတစ်မျိုးဘဲအဟိ“ “ဟင်း“ ဇာလေးဖြူ သူငယ်ချင်းမလေးတွေကိုကြည့်ပြီးသက်ပြင်းချလိုက်သည်။ “ဘာလဲနင့်အစ်ကိုနဲ့ငါနဲ့ သဘောမတူလို့လား“ “ဟုတ်တယ် မေခင်“

“ဟင်ဘာဘယ်လို“ “ငါ ရှင်းရှင်းဘဲပြောမယ်ဟာနင်နဲ့အစ်ကိုနဲ့ကလည်း ဘာမှမဖြစ်သေးပါဘူး.ငါကြိုပြောထားသင့်တယ်နင်နဲ့သဘောမတူဘူးဆိုတာထက် မဖြစ်နိုင်ဘူးလို့ ငါပြောချင်တယ်“ “ဘာဖြစ်လို့.“ “ငါ သူနဲ့ယူရမှာ.“ “ဟယ်“ ဇာလေးဖြူ သူမကိုယ်သူမပင် ဒီစကားဘယ်လိုထွက်သွားသလဲ သတိမထားမိလိုက်။ ပြာဖုံးနေသော အချစ်မီးခဲလေးက တိုက်ခတ်လိုက်သောလေကြောင့်နီရဲသွားပြီ။ သူမအစ်ကို့ကို ချစ်မိနေပြီဆိုတာကိုလည်း တစ်ပြိုင်နက်တည်းသိလိုက်ရသည်။ “ရှင်းရှင်းပြောစမ်းပါ ဇာလေးရာ“ မေခင် စိတ်ရှုပ်ပုံဖြင့် ခေါင်းကုတ်ရင်းပြောသည်။ “သူက ဖေဖေ့သူငယ်ချင်းရဲ့သား.လူကြီးတွေက ငါတို့ငယ်ငယ်ထဲက သဘောတူထားကြတာကဲ အတန်းချိန်နီးပြီ သွားကြမယ်“ ဇာလေးဖြူ ကောက်ကာငင်ကာမတ်တပ်ထရပ်သည်။

“ဟဲ့ နေအုံးနေအုံးနင်ကရော သူ့ကို ဘယ်လိုသဘောထားလဲ“ “ချစ်တယ်“ ဟေးကောင်မလေးတွေလက်ခုပ်လက်ဝါးတီးပြီး သြဘာပေးကြသည်။ “ဟင် နင်တို့နင်တို့ ငါ့ကို ကဲဟာကဲဟာ.“ ဇာလေးဖြူ ရှက်ရှက်ဖြင့်အနီးဆုံး မေခင်ကိုထုရိုက်ပစ်လိုက်သည်။ ဇာလေးဖြူ အရိပ်အကဲကိုဖမ်းမိနေသော သူငယ်ချင်းမလေးများက သူတို့အချင်းချင်းတိုင်ပင်၍ ဇာလေးဖြူ၏အတွင်းစိတ်ကို ဖော်ထုတ်ခဲ့ခြင်းပင် ဖြစ်လေသည်။

အစ်ကို့အပေါ်မှာ ငါတရားရဲ့လား ဆိုသောမေးခွန်းကို ဇာလေးဖြူ သူမကိုယ်သူမ မကြာခဏမေးနေမိသည်။ ငါ့ရဲ့မသန့်ရှင်းတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်နဲ့ အစ်ကို့ကိုချစ်လို့ ငါတရားပါ့မလားအို.မသန့်ရှင်းဘူးဆိုတာ ဘာလဲ ငါအရင်ကချစ်သူထားခဲ့ပြီး လွန်လွန်ကြူးကြူးဖြစ်ခဲ့တာမှမဟုတ်တာဘဲ ငါ့ကိုအဓမ္မကြံလို့ဖြစ်ခဲ့ရတာဘဲ ချစ်တယ်ဆိုတဲ့စကားကိုငါပြောခဲ့ဖူးတာမှမဟုတ်တာ၊ နောက်ပြီး ငါ့ရင်ထဲကလည်း ဘယ်သူ့ကို မှ ချစ်ခဲ့ဘူးတာမှမရှိတာ.ငါချစ်တာ အစ်ကို့ကိုဘဲအစ်ကိုဟာ ငါ့ရဲ့အချစ်ဦးပဲမသန့်ရှင်းတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်လို့ပြောရအောင်လဲ ငါ့ခန္ဓာကိုယ်မှာဘာတွေဖြစ်ပြီး ကျန်ခဲ့လို့လဲ.အစ်ကို့အတွက် နစ်နာစရာ တွေ ငါ့ခန္ဓာကိုယ်မှာ ဘာတွေရှိလို့လဲ.“တွေးရင်း ဇာလေးဖြူမှန်တင်ခုံရှေ့သို့သွား၍ ရပ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ ကိုယ်လုံးပေါ်မှန်ကြီးရှေ့တွင် သူမ၏ကိုယ်ပေါ်မှ အဝတ်အစားတွေကို တစ်လွှာခြင်းချွတ်ပစ်သည်။ နောက်ဆုံးခါးမှ ထဘီလေးကိုချွတ်၍ မှန်တင်ခုံရှေ့ရှိ ခွေးခြေလေးပေါ်တွင်တင်လိုက်သည်။

ဇာလေးဖြူ ဝတ်လစ်စလစ်ဖြစ်သွားသော သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးကို မှန်ထဲတွင်လှည့်ပတ်ကြည့်ရှုနေမိသည်။ “အစ်ကို့အတွက် င့ါတစ်ကိုယ်လုံးဟာ စင်းလုံးချောလှနေတာပဲဟာ“ ဇာလေးဖြူ စိတ်ထဲသန့်၍သွားသလိုခံစားလိုက်ရသည်။ ပြန်ဝတ်ရန်အတွက် သူမရှေ့ရှိခွေးခြေလေးပေါ်မှ ထဘီလေးကိုလှမ်း၍ဆွဲယူလိုက်သည်။ “ညီမလေး.“ “ဟင်“ “ဟာ.“ အိပ်ခန်းတံခါးကို တွန်းဖွင့်၍ဝင်လာသော မြင့်ကျော်မှာ ဇာလေးဖြူရှေ့တွင်ခြေစုံရပ်၍မျက်လုံးအစုံကို မှိတ်ပစ်လိုက်သည်။ ဇာလေးဖြူက လက်ထဲမှမဝတ်ရသေးသော ထဘီလေးဖြင့် သူမရှေ့ပိုင်းကိုကာကွယ်ပါ သော်လည်း မြင့်ကျော်ကတော့ ဇာလေးဖြူ၏မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်းအလှကို လုံးလုံးလျားလျားတွေ့မြင်သွားခဲ့ရသည်။

ဇာလေးဖြူ သူမ၏ရှေ့မှလက်တစ်ကမ်းအလိုတွင်ရှိသော မြင့်ကျော်၏ရင်ခွင်ထဲသို့တိုးဝင်လိုက် သည်။ “ရှက်လိုက်တာ အစ်ကိုရယ်“ လက်တစ်ဖက်က မြင့်ကျော်၏ခါးကိုဖက်လိုက်ပြီး သူမ၏မျက်နှာလေးက မြင့်ကျော်၏ရင်အုပ်ကျယ်ကြီးကို ပါးအပ်ကာပွတ်သပ်လျက်ရှိသည်။ မြင့်ကျော်၏လက်နှစ်ဖက်က ဇာလေးဖြူ၏ကိုယ်လုံးတီးလေးကို တင်းကြပ်စွာဖက်လိုက်ပြီး သူမ၏ပါးလေးကိုငုံ့၍နမ်းသည်။ ဝမ်းသာကြည်နူးမှုဖြင့် ဇာလေးဖြူက သူ့မျက်နှာကို မော့၍ကြည့်လိုက်တော့ သူမ၏နီစွေးသောနှုတ်ခမ်းလေးတွေက သူ့နှုတ်ခမ်းထူထူကြီးများကြားတွင် ပါသွားသည်။ နှစ်ကိုယ်ကြားတွင် ဇာလေးဖြူလက်လေးတစ်ဖက်နှင့်ဆွဲကိုင်ထားသော သူမ၏ထဘီလေးက လက်ကလွတ်လျက် ကြမ်းပြင်ပေါ်လျှောကနဲကျ၍သွားသည်။

ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်တို့၏ ထိတွေ့မှုက အသိတရားနှင့် ဆင်ခြင်တုံတရားတို့ကို တဒင်္ဂမှေးမှိန်စေသည်။ မြင့်ကျော် ဇာလေးဖြူ၏ ကိုယ်လုံးတီးလေးကို စွေ့ကနဲပွေ့၍ ကုတင်ပေါ်တင်ပေးလိုက်ပြီး သူကပါကုတင်ပေါ်တက်လိုက်သည်။ ပြီးလျှင် မျက်လုံးအစုံမှိတ်၍ ရင်တွေတစ်ဒိတ်ဒိတ်ခုန်နေသော ဇာလေးဖြူ၏ ရွှေရင်နှစ်မွှာကို လက်ဖဝါးဖြင့်အုပ်ကာပွတ်သပ်ကစားပြီးငုံ့၍စို့သည်။ သူတပြွတ်ပြွတ်စို့သမျှ ဇာလေးဖြူ၏ရင်အုံလေးက ကော့၍ကော့၍တက်နေရသည်။

“အို.အစ်ကို“ မြင့်ကျော်၏လက်တစ်ဖက်က သူမ၏ပေါင်ကြားသို့ရောက်သွားပြီး ကြောင်လေးတစ်ကောင်၏အမွှေးလေးတွေကို ပွတ်သပ်သလို ဇာလေးဖြူ၏အမွှေးလေးတွေကိုပွတ်သပ်ရင်း ပေါင်နှစ်လုံးကြားသို့ သူ့လက်က လျှောကနဲဆင်းသွားရာမှ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားကြီးများကို သူ့လက်ဖဝါးကြီးဖြင့် ထက်အောက်စုန်ဆန်ဖွဖွရွရွလေးပွတ်၍ပေးသည်။ ချစ်သူ၏ကြင်နာယုယမှုတွေက ဇာလေးဖြူ၏ရင်အတွင်းသို့တိုင် တုန်ရင် လှိုက်မော၍နေရသည်။ “အစ်ကိုရယ်“ သူမ၏ သံရှည်လေးများဖြင့် ညီးသံအဆုံး မြင့်ကျော်က သူ့ပုဆိုးကိုချွတ်ပြီး ဇာလေးဖြူပေါ်သို့ခွတက်လိုက်သည်။

ချိန်သားမကိုက်ဘဲ အပေါ်ဖက်သို့နဲနဲရောက်သွားသဖြင့် ထောင်မတ်နေသောလီးကြီးက ဆီးခုံ လေးပေါ်သို့ရောက်၍နေပြီး လုံးတစ်နေသောအုကြီးက စောက်ပတ်ရှေ့တွင်ကပ်၍နေသည်။ ချိန်သားကိုက်အောင် မြင့်ကျော်အောက်သို့ပြန်၍လျှောမချမီမှာပင် ဇာလေးဖြူက သူမ၏ကိုယ်လုံးတီးလေးကို လူးလွန့် ၍ ခေါင်းရင်းဖက်သို့တဖေးဖြေးလေးတိုးလိုက်တော့ လီးချောင်းကြီးက တဖြေးဖြေးလျှောဆင်းသွားပြီး လီးထိပ်ကစောက်ပတ်ဝသို့ထောက်မိသွားသည်။

စိုစွတ်မှုက လီးထိပ်ကြီးကိုထိတွေ့လိုက်သည်နှင့် မြင့်ကျော် တစ်ကိုယ်လုံးကြက်သီးထသွားသည်။ ချက်ချင်းပင် သူ့တင်ပါးကြီးများ၏အားကိုယူ၍ လိုးသွင်းလိုက်သည်။ “အမေ့အစ်ကို.အအ“ လမ်းကြောင်းတွင် ချောဆီများပြည့်လျှံသလိုဖြစ်နေခြင်းကြောင့် လီးကြီးက တစ်ဆုံးကျွံဝင်သွားသလို မြင့်ကျော်၏ကိုယ်လုံးကြီးကလည်း သူမ၏ကိုယ်ပေါ်သို့ မှောက်ချလိုက်ပြီး သူမ၏မျက်နှာလေးကို တဖွဖွနမ်း ရင်းက ဖင်ကြီးကြွကြွပြီးဆောင့်လိုးသည်။

“သိပ်ချစ်တာဘဲညီမလေးရယ်.“ “ချစ်တယ် အစ်ကိုရယ်“ တဖွတ်ဖွတ်တပြွတ်ပြွတ်အသံများက စီးချက်ကျကျထွက်ပေါ်နေရာမှ တဖြေးဖြေးမြန်ဆန်၍စိပ်လာသည်။ ဇာလေးဖြူက မြင့်ကျော်၏ကိုယ်လုံးကြီးကို တင်းကြပ်စွာဖက်ပြီး ချစ်သူအလိုကျ ကော့ကော့ပေးနေရင်း မှ သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးဆတ်ကနဲကော့တက်သွားသည်။ “အား.အစ်ကိုအားအာအင်း.ဟင်း“ “ချစ်ချစ်တယ်ညီမလေးရယ်အင်း.“ နောက်ဆုံး အားရပါးရဆောင့်ချလိုက်သော လီးကြီးနှင့်အတူ မြင့်ကျော်၏ခါးကြီးမှာ တတွန့်တွန့်ဖြစ်သွားရတော့လေသည်။

ပြီးပါပြီ

Zawgyi

အားမရဘူးမရဘူး….နာတယ္ (စ/ဆုံး)

ဟယ္.င့ါပန္းပင္ေလးေတြကုန္ပါၿပီ ေမေမ ေမေမ.လာပါအုန္း.ဒီမွာ `ဇာေလး´ ပန္းပင္ေလးေတြ ကုန္ၿပီ´´ အိမ္ေရွ႕ေပၚတီေအာက္မွ စီကနဲထြက္ေပၚလာေသာ အသံစူးစူးေလးေၾကာင့္ ပန္းပင္ေတြၾကား ငုတ္တုတ္ထိုင္၍ ႏွင္းဆီအိုးေတြေအာက္တြင္ အုတ္ခဲေတြခုေနေသာ ျမင့္ေက်ာ္တစ္ေယာက္ လွမ္း၍ၾကည့္မိလိုက္သည္။ၿပီးေတာ့ သူ႔မ်က္ႏွာက တေျဖးေျဖးၿပဳံးၿဖီးၿဖီးႀကီးျဖစ္လာသည္။ “ေတာ္ေတာ္လွတာပဲဟင္း´´ အသက္(၁၈)ႏွစ္အ႐ြယ္ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ခုန္ဆြခုန္ဆြႏွင့္စပ္မထိျဖစ္ေနသည္။

ထိုစဥ္မွာပင္ အိမ္ထဲမွအသက္ေလးဆယ္အ႐ြယ္ ျဖဴျဖဴ၀၀အမ်ိဳးသမီးႀကီးတစ္ေယာက္ထြက္၍လာသည္။ “ဟဲ့ သမီး.ဘာျဖစ္ေနတာလဲ´´ “ဒီမွာ ေမေမ မေတြ႕ဘူးလား.သမီး ဇီဇဝါပင္ေတြ ငုတ္တိုပဲက်န္ေတာ့တယ္ဟိုေတာသားလက္ခ်က္ မဟုတ္လား.´´ ဇာေလးျဖဴ ငိုသံပါႏွင့္ေျပာေနသည့္ၾကားက ေနာက္ဆုံးစကားတြင္ေဒါသသံက ပါလာသည္။ ျမင့္ေက်ာ္ အုတ္ခဲတစ္လုံးကိုလွမ္းယူရင္း ဇက္ကေလးပုသြားသည္။ “ဟယ္ဇာေလးကလဲ.ေမေမခိုင္းလို႔သူလုပ္ရတာဘဲကြယ္သမီးပန္းပင္ေတြကလဲျပန္ၿပီးတက္လာမွာပဲဟာေနာက္ၿပီး ကိုယ့္အစ္ကိုဘဲ ေတာသား ေတာသားနဲ႔ မေခၚပါနဲ႔သမီးရယ္´´ “ဟြန္း´´ ဇာေလးျဖဴ မ်က္ေစာင္းခဲ၍ ႏႈတ္ခမ္းစူပစ္လိုက္သည္။

ထိုအခ်ိန္မွာပင္ အိမ္ႀကီးအတြင္းမွ အသံၾသၾသႀကီးျဖင့္ ေယာက်ၤားႀကီးတစ္ေယာက္၏အသံထြက္၍လာသည္။ “သမီး.ဇာေလး.ခဏလာအုန္း´´ ဇာေလးျဖဴမ်က္ႏွာပ်က္သြားၿပီး မသြားခ်င္သြားခ်င္ေျခလွမ္းမ်ိဳးျဖင့္ အိမ္ထဲသို႔ဝင္လာခဲ့သည္။ ဧည့္ခန္းထဲတြင္ေတာ့ အသားညိဳညိဳ ဗိုက္႐ႊဲ႐ႊဲျဖင့္ အသက္(၄၀)ေက်ာ္အ႐ြယ္ ေယာက်ၤားႀကီးတစ္ေယာက္ထိုင္၍ ေနသည္။ “လာသမီး ထိုင္´´ ဇာေလးျဖဴ ကုလားထိုင္တစ္လုံးတြင္ ဝင္၍ထိုင္လိုက္သည္။ “သမီး စာေတြလိုက္ႏိုင္ရဲ႕လား´´ “ဟုတ္ကဲ့.´´ “မလိုက္ႏိုင္ရင္ ေမာင္ျမင့္ေက်ာ္ကို ျပခိုင္း´´ “ေဖေဖကလဲ´´ “ကိုဘေကာင္းကလဲ ကြၽန္မသမီးက စာေတာ္ၿပီးသားပါ.´´ ခုမွ ဧည့္ခန္းထဲေရာက္လာၿပီး ကုလားထိုင္တြင္ဝင္ထိုင္လိုက္ေသာ အမ်ိဳးသမီးႀကီးကဝင္၍ေျပာလိုက္သည္။ ဦးဘေကာင္း၏မ်က္ႏွာႀကီး မဲ့သြားသည္။

“ေနာက္ၿပီး သမီးကို ေဖေဖေျပာရအုန္းမယ္.တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူဆိုၿပီး ေယာက်ၤားေလးသူငယ္ခ်င္းေတြထားတာလဲ သတိထားအုန္းဟို ေမာင္ေသာ္ဇင္ဆိုတဲ့ေကာင္ေလးကတယ္မဟန္ဘူးလို႔ ၾကားတယ္.´´ ဇာေလးျဖဴ သူ႔အေဖမ်က္ႏွာကိုေငါက္ကနဲ ေမာ့ၾကည့္သည္။ “ဒါဒါ .ဟိုေတာသားဂုံးေခ်ာတာမဟုတ္လား´´ “ဘယ္ေတာသားလဲ´´ “သမီးက ေမာင္ျမင့္ေက်ာ္ကိုေျပာတာ ကိုဘေကာင္းေရ.သမီး ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးအတြက္က က်ဳပ္ေျပာပါ့မယ္ ကိုဘေကာင္းရယ္ရွင့္မလဲ´´ “ဟင္း.ဘာေျပာမွာလဲ မင္းမေျပာလို႔ ငါေျပာေနရတာ မခင္စန္း.´´ မခင္စန္းထပ္ၿပီး အထြန႔္တက္ရန္ပါးစပ္ျပင္လိုက္ၿပီးမွ ဘာမွမေျပာပဲ အသာၿငိမ္ေနလိုက္သည္။

အထြန႔္တက္လိုက္မည္ဆိုပါက ဒီေန႔ ကိုဘေကာင္းတစ္ေန႔လုံးအိမ္တြင္ရွိမည္ျဖစ္၍ တစ္ေနကုန္မၿပီးႏိုင္မစီးႏိုင္ တျဗစ္ေတာက္ေတာက္ေျပာဆိုေနမည္ကို ေဒၚခင္စန္းကသိထားေလသည္။ “သမီးက ေမာင္ျမင့္ေက်ာ္ကို ေတာသားေျပာေတာ့ သမီးကလဲဘယ္မွာေမြးတာလဲ ေမာင္ျမင့္ေက်ာ္နဲ႔တစ္႐ြာထဲဘဲမို႔လား.´´ “ဟြန္းသမီးတို႔က ရန္ကုန္ကိုငယ္ငယ္ေလးထဲကလာေနတာသူကခုမွ´´ “အဲ့ဒါ ေမာင္ျမင့္ေက်ာ္ အေဖသန္းေ႐ႊေကာင္းလို႔ ေဖေဖတို႔မိသားစုခုလို ရန္ကုန္မွာတင့္တင့္တယ္တယ္ေနႏိုင္တာေပါ့´´ “ေဖေဖကလဲ ေျပာလိုက္ရင္ ဒီဘူတာပဲစိုက္လာတာပဲ. သမီး ေက်ာင္းခ်ိန္နီးၿပီ သြားေတာ့မယ္´´ “တယ္လဲခက္တဲ့ခေလးဘဲ´´ အစခ်ီကာ ဦးဘေကာင္းမွာ တျဗစ္ေတာက္ေတာက္ေျပာရင္း ဧည့္ခန္းထဲတြင္က်န္ခဲ့ေလသည္။

ဇာေလးျဖဴထသြားသည္ႏွင့္ ေဒၚခင္စန္းလဲထိုင္ရာမွထကာ ဧည့္ခန္းထဲမွ ထြက္သြားၾကေလၿပီျဖစ္သည္။ ျမင့္ေက်ာ္၏ အေဖဦးသန္းေ႐ႊႏွင့္ဦးဘေကာင္းတို႔မွာ မုံ႐ြာၿမိဳ႕နယ္ ႐ြာေလးတစ္႐ြာမွ ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြျဖစ္ေလသည္။ အ႐ြယ္ေရာက္လာေတာ့ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္မိုးကုတ္တြင္ငါးႏွစ္ၾကာေလာက္ ေက်ာက္တြင္းအလုပ္ကိုသြားလုပ္ခဲ့ၿပီးျပန္လာေတာ့ သိန္းတန္ေက်ာက္တစ္လုံးရလာခဲ့သည္။ ႐ြာသို႔ေရာက္လာေတာ့ ဦးသန္းေ႐ႊက အရင္အိမ္ေထာင္က်ၿပီး ေနာက္ဦးဘေကာင္းက မခင္စန္းႏွင့္အိမ္ေထာင္က်သည္။

ဦးသန္းေ႐ႊက ျမင့္ေက်ာ္ကိုေမြးၿပီး(၅)ႏွစ္အၾကာ ဦးဘေကာင္းက ဇာေလးျဖဴကိုေမြးသည္။ ကေလးေတြကိုခ်ီထားရင္း သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ဆုံမိလွ်င္ မင္းသားနဲ႔ငါ့သမီး၊ ငါ့သမီးနဲ႔မင္းသား ႀကီးလာရင္ေပးစားမယ္ဟု မၾကာခဏေနာက္ေျပာင္က်ီစယ္တတ္ေလသည္။ ဇာေလးျဖဴ (၅)ႏွစ္သမီးအ႐ြယ္တြင္ ရန္ကုန္သို႔ေျပာင္း၍ အေျခခ်ရန္ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။ ထိုအခါ ဦးသန္းေ႐ႊက ႐ြာတြင္ပင္ဆက္၍ေနမည္ျဖစ္သျဖင့္ေငြမ်ားမ်ားမလိုေၾကာင္းႏွင့္ ရန္ကုန္သို႔ေျပာင္းမည့္ ဦးဘေကာင္းအတြက္ သူရထားသည့္ေဝစုထဲက ေငြတစ္ဝက္ကိုေပးလိုက္ေလသည္။ ျမင့္ေက်ာ္ ဆယ္တန္းေအာင္ေတာ့ စက္မႈတကၠသိုလ္တက္ခြင့္ရသျဖင့္ရန္ကုန္ရွိ ဦးဘေကာင္းအိမ္သို႔ပို႔လိုက္သည္။

ေနာက္ ဇာေလးျဖဴကလဲ (၁၀)တန္းေအာင္သြားၿပီး ဝိဇၨာသိပၸံတကၠသိုလ္တြင္ သခ်ၤာအဓိကႏွင့္ တက္ေနၿပီျဖစ္သည္။ တကၠသိုလ္ကင္တီးတြင္ ပ်ားပန္းခတ္မွ် ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ားျပည့္ႏွက္ေနသည့္ၾကားတြင္ ဇာေလးျဖဴႏွင့္သူငယ္ခ်င္းတစ္စုမွာ ဆိုင္တစ္ဆိုင္တြင္ဝိုင္းဖြဲ႕၍ထိုင္ကာ အသုတ္စားေနၾကသည္။ “ဇာေလး.´´ “ဘာလဲ ေမခင္´´ “ေအာ္မင္းအစ္ကိုက ေတာ္ေတာ္ေခ်ာတာပဲတို႔နဲ႔မိတ္ဆက္ေပးပါလား.´´ ျမင့္ေက်ာ္ ဟိုတစ္ေန႔က သူမကိုလိုက္ပို႔ရင္း မိန္းထဲသို႔ေရာက္ၿပီးကတဲက ဒီေကာင္မေတြ ဒီစကားခဏခဏေျပာသည္။ “ဟုတ္တယ္ေလ ဇာေလးရ.သူက အာ.အိုင္.တီ ကမို႔လားသေဘာလဲေကာင္းပုံရတယ္ဒီတစ္ခါလာရင္ ငါဒကာခံပါ့မယ္ထမင္းအတူစားၾကရေအာင္´´ “ဟုတ္တယ္သူဇာေျပာတာ ေမခင္ေထာက္ခံတယ္´´ “ဟြန္း ေကာင္မေတြ ေတာ္ေတာ္နံ႔ေနၾက´´ ဇာေလးျဖဴ မ်က္ေစာင္းထိုးၿပီး ေျပာပစ္လိုက္သည္။ ျမင့္ေက်ာ္ႏွင့္သူမတို႔ အေၾကာမတည့္ေပမယ့္ သူငယ္ခ်င္းေတြအျဖစ္သဲေနတာျမင္ရေတာ့ ဇာေလးျဖဴစိတ္ထဲသဝန္တိုသလိုေတာ့ျဖစ္မိသား။

“ဒါနဲ႔ ဇာေလး ငါသတင္းတစ္ခုေျပာရအုံးမယ္မင္းစိတ္မေကာင္းေတာ့မျဖစ္နဲ႔မင္း ေသာ္ဇင္ဆိုတဲ့ေကာင္ တနဂၤေႏြေန႔က ပပဝင္း႐ုံထဲကေန အီကိုက ေအမီေက်ာ္နဲ႔တြဲၿပီးထြက္လာတာေတြ႕တယ္.´´ ေမခင္စကားက ဒီတင္ရပ္သြားသည္။ ဇာေလးျဖဴထံမွ ဘာစကားမွထြက္မလာေသာ္လည္း ေမခင္ကိုၾကည့္ေနေသာ ဇာေလးျဖဴ၏မ်က္ဝန္းမ်ားထဲတြင္ အရည္ေလးေတြရစ္ဆိုင္း၍သြားသည္။ ၿပီးမွ ဇာေလးျဖဴက “ဟင္းသူ႔ကို ငါကတြဲေနေပမယ့္ ခုထိအေျဖမွမေပးေသးတာဟာ.´´ “ဟင္ မင္းတို႔ကလဲ.´´ “ကဲ.အတန္းခ်ိန္နီးၿပီ.ပိုက္ဆံရွင္းၿပီး သြားၾကစို႔´´။ ဇာေလးျဖဴက က်သင့္ေငြကိုထုတ္ရွင္းၿပီး စားေသာက္ဆိုင္တန္းမွထြက္လာခဲ့ၾကေလသည္။ အမွတ္(၉) ဟီးႏိုးကားႀကီး မာလာဂိတ္တြင္ရပ္လိုက္သည္။

ကားေပၚမွ ျမင့္ေက်ာ္ႏွင့္ဇာေလးျဖဴတို႔ဆင္းလာၾကသည္။ “ဟင္.ဘယ္လိုက္ဦးမလို႔လဲ´´ “ေက်ာင္းထဲကိုေလ.´´ “ဇာေလး ဘာသာသြားတတ္ပါတယ္.အစ္ကိုျပန္ေတာ့.´´ “ဟင္.ဘယ္လိုျဖစ္ရတာလဲ.´´ “မသိဘူး.အစ္ကို ယုဒႆန္ဘက္ကူးေတာ့ဇာေလး ဒီကရပ္ၾကည့္ေနမယ္အစ္ကို ကားေပၚတက္သြားၿပီးမွ ဇာေလးေက်ာင္းထဲဝင္မယ္.´´ ျမင့္ေက်ာ္ လမ္းကိုျဖတ္ကူးရင္း ယုဒႆန္ေရွ႕ပလက္ေဖာင္းတြင္ရပ္လိုက္သည္။ ထိုစဥ္ အမွတ္(၉) ဟီးႏိုးကားႀကီးရပ္လာ၍ ျမင့္ေက်ာ္ ကားေပၚတက္ၿပီးျပန္လာခဲ့ေလသည္။ “ဘယ္လိုလဲ ကိုေသာ္ဇာေလးေျပာတာရွင္းတယ္ေနာ္.ေတြ႕တဲ့သူက အေသအခ်ာကိုေတြ႕တာမျငင္းခ်င္နဲ႔.´´ ဇာေလးျဖဴ၏စကားေၾကာင့္ ေသာ္ဇင္ ဘာဆက္ေျပာရမည္မွန္းမသိေတာ့ေပ။

ေသာ္ဇင္သိသည္ကေတာ့ အရမ္းလွေသာ ဇာေလးျဖဴကိုလက္လြတ္မခံႏိုင္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ “ဇာေလးဆီကအေျဖကိုေတာ့ ကိုေသာ္မေမွ်ာ္လင့္ပါနဲ႔ေတာ့ၿပီးေတာ့ ဇာေလးကိုလဲ မဆက္ဆံပါနဲ႔ေတာ့.ကဲ ကြၽန္မသြားမယ္.´´ “ဟို.ေန.ေနပါအုံး.ကိုေသာ့္ကို ဇာေလးအခြင့္ေရးေလးတစ္ခုေတာ့ေပးပါ.´´ “ဘာလဲ.´´ “အဲ့ဒီ ေအမီေက်ာ္ဆီကို ဇာေလးခဏေလာက္လိုက္ခဲ့ပါလား ဇာေလးအထင္လြဲေနတာေတြ သူနဲ႔ေတြ႕ရင္ရွင္းသြားမွာပါ.သူနဲ႔ေတြ႕ၿပီးရင္ ဇာေလးယုံခ်င္ယုံ မယုံခ်င္ေနဇာေလးသေဘာပါ.ခဏ ေတာ့လိုက္ခဲ့ပါလား´´ တစ္ဖက္သတ္မ်ားဆန္ေနမလားဟူေသာ သံသယက ဇာေလးျဖဴ သူမကိုယ္သူမျမင္မိလိုက္သည္။ “အင္းေလ.ေကာင္းၿပီေလ.´´ “ကဲကားေပၚတက္´´ သရီးတူးသရီး အျပာေရာင္ကားေလးက ဘြဲ႕ႏွင္းသဘင္ေနာက္ဖက္အင္းယားေစာင္းမွ ေမာင္း၍ထြက္လာခဲ့ေလသည္။

ေနာက္မၾကာမွီမွာပင္ အင္းစိန္ ခဝဲၿခံထဲမွၿခံဝင္းတစ္ခုထဲခ်ိဳးဝင္လိုက္သည္။ တစ္ထပ္တိုက္ပု ေလးတစ္လုံးေရွ႕တြင္ရပ္လိုက္ၿပီး ေသာ္ဇင္ကကားေပၚမွဆင္းၿပီး အိမ္ေရွ႕သို႔အေလွ်ာက္အထဲမွထြက္လာေသာ ကရင္ႀကီးတစ္ေယာက္ႏွင့္ေတြ႕လိုက္ရသည္။ ေသာ္ဇင္ဘာေျပာလိုက္သည္မသိ။ ကရင္ႀကီးၿခံဝဖက္ သို႔ ထြက္သြားသည္။ “ေအမီေက်ာ္ ဟိုဖက္လမ္းသြားေနတာသြားေခၚခိုင္းလိုက္တယ္.လာ.အိမ္ေပၚက ေစာင့္ရေအာင္လား.´´ ဇာေလးျဖဴ ကားထဲမွထြက္လိုက္ၿပီး ေသာ္ဇင္ႏွင့္အတူ အိမ္ထဲသို႔ဝင္ခဲ့ေလသည္။ အိမ္ထဲေရာက္ေတာ့ ဇာေလးျဖဴက ဧည့္ခန္းထဲတြင္ ထိုင္ခ်လိုက္သည္။ “ခဏေလးေနာ္´´ ေသာ္ဇင္ကေျပာၿပီးအိမ္အတြင္းဖက္သို႔ဝင္သြားသည္။ ကိုယ့္အိမ္ကိုယ့္ယာလိုျဖစ္ေနေသာ ေသာ္ဇင္အား ဇာေလးျဖဴနဲနဲေတာ့အျမင္ဆန္းေနၿပီးစိတ္ထဲမွလည္း သံသယစိတ္ေတြပိုၿပီးျဖစ္လာမိသည္။

ဧည့္ခန္းထဲ သို႔ ဇာေလးျဖဴအကဲခတ္မိသည္။ ႏိုင္ငံျခားအမ်ိဳးသမီးမ်ား၏ မလုံ႔တလုံပိုစတာႀကီးမ်ားသာ နံရံတြင္ကပ္ထားသည္။ မိသားစုဓါတ္ပုံမ်ားကို မေတြ႕ရ။ ဇာေလးျဖဴစိတ္ထဲ မသိုးမသန႔္ျဖစ္၍လာသည္။ (၁၀)မိနစ္ေလာက္ၾကာေတာ့မွ ေသာ္ဇင္အိမ္အတြင္းဖက္မွျပန္ထြက္လာသည္။ ဇာေလးျဖဴထိုင္ရာမွ မတ္တပ္ထရပ္လိုက္သည္။ “ကြၽန္မ ျပန္ေတာ့မယ္ ကိုေသာ္´´ “အိုး.ေနပါအုန္း ခဏ´´ သူမေရွ႕သို႔ ေသာ္ဇင္ေရာက္လာသည္။ သူမႏွာေခါင္းဝသို႔ အရက္နံ႔ကေထာင္းကနဲဝင္၍လာသည္။ “ကြၽန္မျပန္မယ္ ဘတ္စ္ကားနဲ႔ဘဲ ျပန္မယ္´´ “ေနပါအုန္းဆို.´´ အိမ္ေပါက္ဝဖက္သို႔လွည့္ထြက္ေသာ ဇာေလးျဖဴအားေသာ္ဇင္က အတင္းလွမ္းဆြဲလိုက္ၿပီး တစ္ပါတည္းသူ၏ရင္ခြင္ထဲသို႔ဆြဲ၍သြင္းလိုက္သည္။

“လႊတ္လႊတ္လႊတ္ဆို.ေခြးက်င့္ေခြးႀကံနဲ႔ ကဲဟာ.´´ “ဖ်န္းဖ်န္း´´ သူ႔ရင္ခြင္ထဲေရာက္လာေသာ ဇာေလးျဖဴအား ေသာ္ဇင္ကအငမ္းမရငုံ႔၍နမ္းသည္။ ဇာေလးျဖဴက ႐ုန္းလဲ႐ုန္း မ်က္ႏွာေလးကိုလည္းေရွာင္ဖယ္ရင္း ေသာ္ဇင္၏ပါးႏွစ္ဖက္အား ဘယ္ျပန္ညာျပန္႐ိုက္ပစ္လိုက္သည္။ “ပါး႐ိုက္တယ္ ဟုတ္လား.နင္က႐ိုက္ေတာ့ ငါကကဲ.´´ “ခြပ္အေမ့.အ.´´ ဇာေလးျဖဴ ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔ ပုံလ်က္သားက်သြားၿပီးသတိေမ့သြားသည္။ ေပ်ာ့ေခြ၍ေနေသာ ဇာေလးျဖဴ၏ကိုယ္ေပၚမွအဝတ္အစားမ်ားကို တစ္လႊာခ်င္းခြၽတ္ပစ္လိုက္သည္။

သူမ၏ခႏၶာကိုယ္ေလးက အခ်ိဳးအစား ေျပျပစ္လြန္းလွသည္။ ပကတိစင္းလုံးေခ်ာ မိေမြးတိုင္းဖေမြးတိုင္း ဖုထစ္ေဖာင္းကားကာ ျဖဴဝင္းမြတ္ညက္၍ေနသည္။ ဆီးခုံမွအေမႊးႏုေလးမ်ားကဖီးသင္ထားသလို အစီအရီေလးျဖင့္ကဗ်ာဆန္လွ၊ ခ်စ္စရာေကာင္း လွသည္။ အေမႊးေလးေတြကို လက္ဖဝါးျဖင့္႐ြ႐ြေလးပြတ္ၾကည့္သည္။ ႏူးညံ့ေႏြးေထြး၍ေနသည္။ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေလးႏွစ္ဖက္က ေလထိုးထားေသာ ပူေဖာင္းေလးမ်ားႏွယ္ လက္ညႇိဳးထိပ္ႏွင့္ထိုးၾကည့္ေတာ့ အိဝင္သြားၿပီး ျပန္လႊတ္လိုက္ခ်ိန္ေဖာင္းတက္လာသည္။ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ထိပ္ထိ က်ယ္ျပန႔္စြာေျပေလ်ာသြားေသာ ေစာက္ဖုတ္ေလးက ခ်က္ေအာက္ဗိုက္သားရစ္ေလးထိ မို႔ေဖာင္း၍ေနသည္။ အကြဲေၾကာင္းေလးက နက္နက္ရႈိင္းရႈိင္းေလးထင္း၍ေနသည္။

“လွလိုက္တဲ့ ေကာင္မေလး.´´ တစ္ကိုယ္တည္းေရ႐ြတ္လိုက္ၿပီး ေထြးအိေနေသာေစာက္ဖုတ္ေလးအား ေသာ္ဇင္ငုံ႔နမ္းလိုက္သည္။ ေမ့ေမ်ာေနေသာ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကိုသူတစ္ဖက္သတ္မလုပ္လို။ ႏူးႏွပ္ႏႈိးဆြၿပီးမွ သူေကာင္းကိုယ္ ေကာင္း လုပ္ခ်င္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေသာ္ဇင္က ဇာေလးျဖဴ၏ေစာက္ဖုတ္အုံေလးကို လွ်ာအျပားေလးျဖင့္ ယက္တင္လိုက္သည္။ ဇာေလးျဖဴ၏ေပါင္ျဖဴျဖဴေလးႏွစ္ဖက္ေစ့၍ကပ္သြားသည္။ ႏႈတ္ခမ္းသားေဖာင္း ေဖာင္းေလးေတြက ေစ့ကပ္ၿပီးေနေလေတာ့ ေစာက္ေစ့ေလးကအကြဲေၾကာင္းထဲတြင္ ျမဳပ္၍ေနသည္။ ေသာ္ဇင္က ေစာက္ေစ့ေလးရွိရာကိုမွန္းၿပီး လွ်ာဖ်ားေလးႏွင့္ထိုးလိုက္ျပန္သည္။ `အ´ ကနဲအသံေလးႏွင့္ အတူ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ေဘးသို႔ကားထြက္သြားသည္။

ဒီေတာ့ေစာက္ေစ့ေလးက ေငါက္ေတာက္ေလးေပၚ၍လာသည္။ ေသာ္ဇင္က ေစာက္ေစ့ေလးကိုႏႈတ္ခမ္းျဖင့္ ခပ္ဖိဖိေလးညႇပ္ယူကာ လွ်ာျဖင့္ကလိလိုက္ကာ သၾကားလုံးစုပ္သလိုတႁပြတ္ႁပြတ္စုပ္ေပးလိုက္သည္။ “အ.အားအဟင္းအင္း.အင္း.´´ ဇာေလးျဖဴ၏ လွပေသာအဝတ္မဲ့ခႏၶာကိုယ္ေလးကလူလိမ့္တြန႔္လိမ္၍သြားသည္။ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကလည္း လူးလြန႔္ရင္းအေပၚသို႔ေကြးတင္လိုက္ေပရာ ေစာက္ဖုတ္ေလးမွာ ၿပဲအာသြားၿပီး ေစာက္ဖုတ္အတြင္း သားရဲရဲေလးမ်ားကို ျဖတ္ကနဲေတြ႕လိုက္ရသည္။ ထိုအခါ ေသာ္ဇင္က ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသို႔လွ်ာကိုလိပ္သြင္းၿပီး စုပ္ေပးလိုက္ရာ ဇာေလးျဖဴ၏ကိုယ္လုံးေလးတုန္တက္သြားသည္။ “ႁပြတ္.ပလပ္ႁပြတ္ႁပြတ္ပလပ္ပလပ္.´´ “ရႈးအားအင္းဟင္း.ဟင္း.အီး.အိုး.ကြၽတ္.ကြၽတ္.´´ ဖင္စအိုေလးေပၚလာသည္အထိ ေစာက္ဖုတ္ေလးကႂကြႂကြတက္သြားသည္။

အလိုမတူပါပဲလ်က္ ႏႈိးဆြထိေတြ႕မႈေတြေၾကာင့္ ဇာေလးျဖဴ၏ေသြးသားမ်ား ကာမေရစုန္တြင္ေမ်ာေလၿပီ။ အားရပါးရ တျပတ္ျပတ္အ သံျမည္ေအာင္လ်က္ေပးေနေသာ လွ်ာေႏြးေႏြးႀကီးေၾကာင့္ ေစာက္ေခါင္းထဲ၌ျပစ္ခြၽဲခြၽဲအရည္ၾကည္မ်ားစိမ့္ယိုထြက္က်လာရေပသည္။ ဇာေလးျဖဴမွာ ထႂကြေသာင္းက်န္းလာေသာ ေသြးသားမ်ားေၾကာင့္ လီးတစ္ ေခ်ာင္း၏လိုးသြင္းမႈကို တစ္ႀကိမ္တစ္ခါမွမခံစားဖူးခဲ့ေသာ္လည္း လီးတစ္ေခ်ာင္းႏွင့္ပယ္ပယ္နယ္နယ္လိုးသည္ကိုခံခ်င္စိတ္မ်ား တဖြားဖြားေပၚထြက္လာေလသည္။ “ႁပြတ္စြပ္.ပလပ္ႁပြတ္ႁပြတ္ျပတ္ျပတ္ဟ.အား.အလာလာအင္း.အင္း.´´ အသက္ကိုေအာင့္ၿပီး ခါးကိုေကာ့ကာေစာက္ဖုတ္ထဲသို႔ထိုးသြင္းကလိေပးေနေသာ လွ်ာဖ်ားႀကီးကို ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ဖက္ျဖင့္ တစ္အားညႇပ္ယူဆြဲလိုက္မိသည္။ သဘာဝစြမ္းအားက ႀကီးမားလွသည္။

ေဖြးေဖြးျဖဴေသာ တင္သားႀကီးႏွစ္လုံးၾကားမွ စအိုေပါက္နီနီရဲရဲေလးမွာ ရႈံ႕ဝင္သြားလိုက္ျပန္ကန္ၿပီးထြက္လာလိုက္ႏွင့္ ရႈံ႕ခ်ီပြခ်ီျဖစ္ေနသည္။ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ဖက္ကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ၿဖဲၿပီး အတြင္းသား ေလးမ်ားကို လွ်ာျဖင့္ထိုးထိုးယက္ေပးသည္။ ခြၽဲက်ိျပစ္ေႏြးေသာအရည္ၾကည္ေလးမ်ားကို မ်ိဳခ်ပစ္လိုက္သည္။ “ေတာ္ေတာ္ပါေတာ့အဟင့္.ဟင့္´´ “ခံခ်င္လာၿပီလားဟင္´´ “အင္းအဟင့္ ဟင့္.အင္း.ဟင့္´´ ေသာ္ဇင္က ခံခ်င္လာၿပီလားဟုေမးလိုက္ေသာအခါ မဆိုင္းမတြ`အင္း´ဟုျပန္ေျဖလိုက္ၿပီးမွ ဇာေလးျဖဴ တဟင့္ဟင့္ငိုခ်လိုက္မိသည္။ ဇာေလးျဖဴ၏ ဝတ္လစ္စလစ္ကိုယ္လုံးေလးကို အရသာခံၾကည့္ရင္း ေသာ္ဇင္မွာသူ႔ကိုယ္ေပၚမွအဝတ္အစားမ်ားကို စိမ္ေျပနေျပခြၽတ္သည္။

ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ ဝတ္လစ္စလစ္ေလးျဖစ္ေနေသာ ဇာေလးျဖဴမွာ ေသာ္ဇင္ကိုၾကည့္ရင္းလက္ဆစ္ေလးေတြကို တစ္ေျဖာက္ေျဖာက္ခ်ိဳးလိုက္၊ ေထာင္ထားေသာဒူးႏွစ္ဖက္ကို စုလိုက္ကားလိုက္ျဖင့္လုပ္လိုက္၊ စိတ္မရွည္ႏိုင္သလိုလႈပ္ရွား၍ေနသည္။ “အိုအိုး´´ ဇာေလးျဖဴ မ်က္လုံးေလးေတြဝိုင္းသြားသည္။ “ဟင္.ဒါ.ဒါႀကီးနဲ႔´´ မရဲတရဲေလးၾကည့္ရင္း စိုး႐ြံ႕စြာေမးလိုက္မိသည္။ “မစိုးရိမ္ပါနဲ႔ ကိုယ္ မနာေအာင္လုပ္ေပးမယ္ေနာ္ ေပါင္ေလးကားေပးထား´´ “ဟင့္.ဟင့္.ဒုကၡပါပဲ မလုပ္ပါနဲ႔လား´´ ေသာ္ဇင္က ၿပဲလန္နီရဲေနေသာ လီးထိပ္ႀကီးကို ႐ြစိစိျဖစ္ေနသည့္ေစာက္ဖုတ္ဝေလးသို႔ေတ့သြင္းလိုက္သည္။ “ျဗစ္.အ´´ ဒစ္ဝင္႐ုံမွ်ျဖင့္ မနာေသာ္လည္း လန႔္ၿပီးေအာ္လိုက္မိျခင္းျဖစ္သည္။ ရွက္စိတ္ေၾကာင့္လဲ အသားေလးမ်ားတုန္ေနသည္။

လီးဒစ္ႀကီးက ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းေလးၾကားသို႔ နစ္ဝင္႐ုံမွ်ဝင္သြားသည္ႏွင့္ လီးႀကီး ကို အကြဲေၾကာင္းအတိုင္းအထက္ေအာက္ဆြဲေမႊပစ္လိုက္သည္။ ဇာေလးျဖဴ၏ ႏႈတ္ခမ္းမ်ား တစ္ဖ်တ္ဖ်တ္တုန္ခါေနၾကသည္။ နီေစြးေသာႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားဟကာ လွ်ာဖ်ားေလးႏွင့္ယက္ေပးေနမိသည္။ ေစာက္ပတ္အဝမွ လီးႀကီး၏အထိအေတြ႕အာ႐ုံမွာ ဇာေလးျဖဴ၏တစ္ကိုယ္လုံးဖိန္းရွိန္း၍ေန၏။ ““ျဗစ္ႁပြတ္.”” ““အ.အအီး”” နာက်င္လိမ့္မည္ႀကိဳသိထား၍ အသက္ေအာင့္ထားသည့္ၾကားမွ ဇာေလးျဖဴတစ္ကိုယ္လုံးဆတ္ကနဲတြန႔္သြားေအာင္ လီးႀကီးက ေဆာင့္ဝင္သြားသည္။ ““အား.ရွီး.နာတယ္.နာတယ္အိုး.အိုး”” ေသာ္ဇင္၏ ရင္ဘတ္ႀကီးကိုဆီး၍တြန္းထားလိုက္မိသည္။ နာက်င္ေသာေဝဒနာသက္သာေစရန္ ဇာေလးျဖဴေျခႏွစ္ဖက္ကို အစြမ္းကုန္ၿဖဲကား၍ ခံသည္။

သို႔ေသာ္ ေပါင္ၿဖဲသေလာက္ ေစာက္ပတ္ကလိုက္ၿပဲသည္မဟုတ္ေတာ့ လီးႀကီးက က်ဥ္းေျမာင္းက်စ္လစ္ေသာေစာက္ေခါင္းေလးထဲသို႔ ျပည့္ၾကပ္စြာ တိုးဝင္ေနေပသည္။ ““အားအား.နာလိုက္တာအအား”” ဇာေလးျဖဴ မည္မွ်ပင္နာက်င္ေစကာမူ ေသာ္ဇင္ကေတာ့ တစ္ျပားသားမွ်မေလ်ာ့ေပ။ လီးႀကီးကို လိုးသြင္းၿမဲလိုးသြင္းေနသည္။ လီးတစ္ဝက္ ခန႔္ဝင္သြားၿပီး တင္းၾကပ္နာက်င္ေသာေဝဒနာကိုခံစားေနရသည္။ ““အားမရဘူးမရဘူးဝူးဝူးနာတယ္နာတယ္.”” ေစာက္ေခါင္းအတြင္းမွ အပ်ိဳေမွးေလးကအားတက္သေရာေရွ႕သို႔တိုးဝင္လာေသာ လီးႀကီးထိပ္အားဆီးႀကိဳ၍ခုခံတြန္းလွန္ပိတ္ဆို႔လိုက္သည္။

ထိုအေတြ႕ေၾကာင့္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္နာက်င္ျခင္းခံစားလိုက္ရရွာေသာ ဇာေလးျဖဴခမ်ာ တစ္အားေအာ္လိုက္ၿပီးမ်က္ရည္ေပါက္ေလးေတြစို႔ထြက္ လာသည္။ အေျခအေနကိုသိလိုက္ေသာ ေသာ္ဇင္ကလည္း ဒီအတားအဆီးကို ခ်ိဳးေဖာက္ႏိုင္ရန္အားယူၿပီး လီးကိုဖိေဆာင့္ခ်လိုက္သည္။ ““ျဗစ္.ေဖာက္အမေလး.ေသပါၿပီ”” လီးႀကီးမွာ သားအိမ္ဝသို႔တိုင္ေအာင္ ေအာင္ျမင္စြာလိုးဝင္သြားေတာ့သည္။ ဇာေလးျဖဴမွာ တစ္ခ်က္သာေအာ္လိုက္ႏိုင္ၿပီး မ်က္ေတာင္ေကာ့ ႀကီးမ်ား ေမွးစင္းပိတ္က်သြားသည္။ ေစာက္ေမွးပါးကို ထိုးေဖာက္ကြၽံဝင္သြားေသာ လီးႀကီးႏွင့္အတြင္းသားႏုႏုေႏြးေႏြးေလးမ်ား ၾကည္ႏူးစြာဆုံ ေတြ႕မိသြားၾကေလသည္။ မ်က္ေတာင္ႀကီးမ်ားေကာ့စင္းက်သြားသလို ေစာက္ဖုတ္ေလးကလဲ ေကာ့၍တက္လာသည္။

ေသာ္ဇင္၏ လက္ႏွစ္ ဖက္က ဇာေလးျဖဴ၏ ႏို႔ေလးႏွစ္လုံးကို ယုယုယယေလးဆုပ္နယ္ရင္း ေအာက္ပိုင္းကလီးႀကီးကေတာ့ ေစာက္ဖုတ္ေဖြးေဖြးေဖာင္းေဖာင္းေလးကို မညႇာမတာၾကမ္းတမ္းစြာလိုးေဆာင့္ေနေတာ့သည္။ ““ႁပြတ္.ဒုတ္ဖြတ္ႁပြတ္.စြပ္.စြပ္.အင္း.အားအင္း.ဟင္း.”” ဇာေလးျဖဴမ်က္ႏွာေလး ဘယ္ညာယမ္းခါ၍ေနသည္။ မဆန႔္မၿပဲဝင္ေနေသာ လီးႀကီးအား ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသားေလးေတြက မႏိုင္မနင္း ရစ္ပတ္ညႇစ္နယ္၍ေနသည္။ ““ႁပြတ္စြပ္ဒုတ္ပလြတ္.ႁပြတ္.စြပ္.စြပ္”” ေသာ္ဇင္၏ ေဆာင့္အားျပင္းထန္သေလာက္ လီးႀကီးက အရသာေတြ႕ေနသလို ဇာေလးျဖဴမွာလည္းေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေလးေတြနီရဲၿပီး တက္လာေပမယ့္ ေသာ္ဇင္ေဆာင့္လိုက္တိုင္း ခန္ဓာကိုယ္ေလးကို ေတာင့္ေတာင့္ၿပီး ေကာ့ေကာ့ခံသည္။ ႏွစ္ေယာက္စလုံးကာမေဇာက အျမင့္ ဆုံးျဖစ္လာၾကၿပီး မၾကာမီအတြင္းမွာပင္ ေသာ္ဇင္ႏွင့္ဇာေလးျဖဴတို႔မွာၿပိဳင္တူနီးပါးၿပီးသြားၾကေလေတာ့သည္။

ေသြးသားခ်င္းေရာ၍ ကာမသေဘာေစာေၾကာ႐ုံျဖင့္ အခ်စ္လို႔ေခၚပါ့မလား။ ဇာေလးျဖဴ အရင္ထဲကေသာ္ဇင့္ကိုခ်စ္တယ္လို႔ အေျဖမ ေပးခဲ့ဖူးပါ။ သူက ဇာေလးျဖဴ၏ခန္ဓာကိုယ္ႏွင့္ကာမကို အရယူသြားႏိုင္ခဲ့သည္။ အေတြ႕ေၾကာင့္ ေသြးသားေတြေျဗာင္းဆန္ေနစဥ္က အသိတရား ေတြ ေမွးမွိန္၍ေနခဲ့ရေသာ္လည္း ေသြးသားမ်ားအစြမ္းကုန္ထႂကြၿပီး ျပန္လည္ၿငိမ္သက္သြားရာတြင္ေတာ့ အသိတရားေတြက ထင္းကနဲ လင္း လာခဲ့သည္။ ဇာေလးျဖဴ အတင္း႐ုန္းကန္ေျပးထြက္ခဲ့သည္။ ေသာ္ဇင္ကလည္း သူမ၏အပ်ိဳစင္ဘဝကို အရယူႏိုင္ခဲ့ၿပီမို႔ သူမကိုမတားဆီးခဲ့ေတာ့ ပါ။ သူမတစ္ကိုယ္လုံး နာက်င္ကိုက္ခဲ၍ေနသည္။

ဒါေပမယ့္ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ သူမကိုယ္သူမ မသတီသည္မို႔ တစ္ကိုယ္လုံးကိုေခ်းခြၽတ္ေရ ခ်ိဳးပစ္လိုက္သည္။ ၿပီးလွ်င္ အကိုက္အခဲေပ်ာက္ေဆးေသာက္ကာ စိတ္ပန္းလူပန္းျဖစ္လာသည္မို႔ အိမ္ကိုေနမေကာင္းဘူးဟု အေၾကာင္းျပကာ အိပ္ပစ္လိုက္သည္။ ဇာေလးျဖဴမည္မွ်ၾကာေအာင္အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့သည္မသိ။ အိပ္ခန္းတံခါးကို တေဒါက္တေဒါက္ေခါက္ေသာအသံၾကားရမွ ႏိုးလာခဲ့သည္။ ဇာေလးျဖဴ အိပ္ခန္းတံခါးဖြင့္လိုက္လွ်င္ သူၿဗဳံးကနဲေတြ႕ျမင္လိုက္ရေသာသူက ညိဳးငယ္ေသာမ်က္ႏွာထားႏွင့္ ျမင့္ေက်ာ္ပင္ျဖစ္သည္။

လက္ထဲ က အေငြ႕တေထာင္းေထာင္းထေနေသာ ဟင္းေသာက္ပန္းကန္လုံးႀကီးတစ္လုံးကို လင္ဗန္းငယ္တစ္ခ်ပ္ေပၚတြင္ တင္၍ကိုင္လာသည္။ အနံ႔ရ လိုက္သည္ႏွင့္ သူမသိပ္ႀကိဳက္ေသာ ေၾကးအိုးဆိုသည္ကို ဇာေလးျဖဴသိလိုက္သည္။ ““ညီမေလး ေနမေကာင္းဘူးဆိုလို႔ အစ္ကိုသြားဝယ္လာတာ.”” ““ေပးေလ.”” ျမင့္ေက်ာ္ မ်က္ခုံးတစ္ဖက္ျမင့္တက္သြားသည္။ “ေပးေလ” ဆိုေသာ အသံေလးက သူမႏႈတ္ဖ်ားမွတစ္ခါဘူးကမွ ျမင့္ေက်ာ္မၾကားဘူးခဲ့ေသာ ႏူးညံ့လြန္းလွသည့္ ေလယူေလသိမ္းအသံေလးျဖစ္သည္။ သူလွမ္းေပးသည္ကိုယူ၍ ဇာေလးျဖဴ အိပ္ခန္းဖက္ျပန္လွည့္လိုက္သည္။ ““ဝင္ေလ အစ္ကိုဒါ ကိုယ့္ညီမ အခန္းပဲဟာ.”” ျပန္ထြက္မသြားေသးဘဲ ေနာက္တြင္ရပ္လ်က္ရွိေနသည့္ ျမင့္ေက်ာ္ကို သူမေျခလွမ္းျပင္ရင္လွည့္ေျပာသည္။

ျမင့္ေက်ာ္ ရဲရဲဝင့္ဝင့္ႀကီးသူမ ေနာက္မွ လိုက္ပါလာခဲ့သည္။ အိပ္ခန္းထဲမွ စာေရးစားပြဲေလးေပၚသို႔ ေၾကးအိုးပန္းကန္ကိုတင္လိုက္ၿပီး သူ႔ကိုလွည့္ၾကည့္သည္။ ““ထိုင္ေလ အစ္ကို”” ““အင္း.”” ““ေဖေဖနဲ႔ေမေမေရာ.”” ““ေစာေစာကပဲ အျပင္ထြက္သြားၾကတယ္”” ဇာေလးျဖဴ ထိုင္လိုက္ၿပီး ပန္းကန္ထဲမွေႂကြဇြန္းေလးကိုေကာက္၍ကိုင္လိုက္သည္။ သူမ၏လက္ေလးေတြက တဆတ္ဆတ္တုန္၍ေနသည္။ ““ဟင္ညီမေလး ေန.ေန.အစ္ကို တိုက္မယ္”” ျမင့္ေက်ာ္ ျပာျပာသလဲ သူမ၏လက္ထဲမွတဆတ္ဆတ္ခါေနေသာ ေႂကြဇြန္းေလးကိုယူလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ေၾကးအိုးကို ငုံးဥေလးပါေအာင္ ခပ္လိုက္ၿပီး သူ႔ပါးစပ္ႏွင့္ေအးသြားေအာင္မႈတ္သည္။ သူ႔မ်က္ႏွာႏွင့္တစ္ေပခန႔္သာကြာေဝးသည့္ ဇာေလးျဖဴ၏မ်က္ႏွာကို သူမၾကည့္ေသး။ ဇြန္းထဲမွ ငုံးဥႏွင့္အရည္ေလးမ်ား အထိုက္ေလ်ာက္ေအးသြားေစရန္ကိုသာ သူအာ႐ုံေရာက္ေနသည္။

အတန္ငယ္ေအးသြားေလာက္ေတာ့မွ ““ေရာ့ ညီမေလး ေသာက္လိုက္”” ဇာေလးျဖဴ၏ မ်က္ႏွာကိုၾကည့္၍ဇြန္းကို သူမ၏ႏႈတ္ခမ္းရဲရဲေလးေတြနားတိုးကပ္၍တိုက္သည္။ ျမင့္ေက်ာ္ ပထမဆုံးသူ႔ကိုစိုက္ၾကည့္ေနေသာ မ်က္ရည္မ်ားျပည့္ႏွက္ေနသည့္ ဇာေလးျဖဴ၏မ်က္ဝန္းမ်ားကို သူရင္ဆိုင္ေတြ႕လိုက္ရသည္။ ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားသို႔ ဇြန္းေလးေရာက္လာေတာ့ ဇာေလး ျဖဴပါးခ်ိဳင့္ေလးတစ္ဖက္ေပၚေအာင္ ၿပဳံးလိုက္သည္။ မ်က္ရည္မ်ားႏွင့္ ၿပဳံးေနေသာ ဇာေလးျဖဴ၏ မ်က္ႏွာလွလွေလးက ျမင့္ေက်ာ္၏အသည္း ႏွလုံးကိုဆုပ္ယူဆြဲခါလိုက္သည္။ အၿပဳံးေလးႏွင့္အတူ ဇာေလးျဖဴ၏ လက္ေလးတစ္ဖက္က ဇြန္းကိုင္ထားေသာ ျမင့္ေက်ာ္၏လက္ဖမိုးေပၚေရာက္ ၍လာၿပီး နီေစြးေသာ သူမ၏ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာကိုအထဲမွ ျဖဴေဖြးညီညာေသာသြားေလးမ်ားေပၚလာသည္အထိဖြင့္ဟ၍ ေႂကြဇြန္းထဲမွငုံးဥႏွင့္ အရည္ေလးေတြကို ေသာက္လိုက္သည္။

ျမင့္ေက်ာ္ ေၾကးအိုးတစ္ဇြန္းၿပီးတစ္ဇြန္းမႈတ္၍တိုက္သည္။ ဇာေလးျဖဴမ်က္ဝန္းမွ မ်က္ရည္မ်ားတေျဖးေျဖးခန္းေျခာက္၍သြားေသာ္လည္း ေၾကးအိုးလွမ္းတိုက္လိုက္သည့္ ျမင့္ေက်ာ္၏လက္ဖမိုးကို သူမ၏လက္ေလးႏွင့္ လွမ္း၍လွမ္း၍ဆုပ္ကိုင္လိုက္တိုင္း ဖန္တီးျဖစ္ေပၚလာေသာ သူမ ၏ အၿပဳံးေလးကေတာ့ေပ်ာက္ကြယ္၍မသြားေပ။ ေၾကးအိုးပန္းကန္တစ္ဝက္က်ိဳးသြားေခ်ၿပီ။ ““ဇာေလး ေတာ္ၿပီ အစ္ကို”” ““တစ္ဝက္ႀကီးမ်ားေတာင္ က်န္ေသးတယ္.ေသာက္လိုက္ပါဦးလား”” ““ဟင့္အင္း.ဇာေလး မေသာက္ႏိုင္ေတာ့ဘူးထားခဲ့ေလဆာေတာ့ ထပ္ေသာက္မွာေပါ့””

““ဒါဆို အစ္ကိုသြားမယ္”” ““အင္း.အင္း”” သူမေရွ႕မွ ျငင္သာစြာထ၍ ၾကင္နာစြာၾကည့္ၿပီးထြက္သြားသည့္ ျမင့္ေက်ာ္၏ေက်ာျပင္ႀကီးကိုၾကည့္ရင္း ေစာေစာကေျခာက္ေသြ႕သြားခဲ့ၿပီျဖစ္ ေသာ မ်က္ရည္မ်ားကၿဗဳံးကနဲ ပိုးပိုးေပါက္ေပါက္က်၍လာသည္။ ျမင့္ေက်ာ္လည္း အခန္းဝကထြက္သြားေရာ ဇာေလးျဖဴ အိပ္ယာေပၚေျပးတက္ ၿပီး ေခါင္းအုံးေပၚေမွာက္ကာရႈိက္ႀကီးတငင္အားပါးတရ ငိုခ်လိုက္ေတာ့သည္။ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာတရားတြင္ ဂ႐ုစိုက္မႈ၊ ၾကင္နာမႈ၊ ယုယမႈေတြက ရာခိုင္ႏႈန္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားျပည့္ႏွက္ပါဝင္ေနသည္ဆိုတာကို ဇာေလးျဖဴထင္ထင္လင္းလင္းသိခဲ့ရေပၿပီ။ ထို႔အတူ အထင္ႀကီးမႈ၊ အားက်မႈေတြ ေၾကာင့္ျဖစ္ေပၚလာခဲ့သည့္ ခင္မင္စိတ္ကိုလည္း အခ်စ္လို႔ထင္ျမင္မိခဲ့လို႔ေစာ္ကားခံခဲ့ရတာကိုလည္း ဇာေလးျဖဴနဖူးေတြ႕ဒူးေတြ႕ ေတြ႕ခဲ့ရၿပီ။

ဇာေလးျဖဴ အိမ္တြင္ကုတ္၍ေနခဲ့သည့္ရက္ေတြ၌ ျမင့္ေက်ာ္၏သူမအေပၚ ထားရွိသည့္ ေမတၱာ၊ အၾကင္နာေတြကို ဆက္တိုက္ဆိုသလို ထိေတြ႕ခံစားခဲ့ရသည္။ “ငါအစ္ကို႔ကို ခ်စ္မိေနၿပီလား“ ဆိုတဲ့ေမးခြန္းကို ဇာေလးျဖဴ မၾကာခဏ သူမကိုယ္သူမျပန္၍ ေမးျမန္းေနမိသည္။ ခါတိုင္းထက္ အစ္ကို႔ကိုပိုၿပီး ခင္တြယ္လာမိတာေတာ့အမွန္ပင္။ အစ္ကိုလိုက္မပို႔ႏိုင္ေသာေန႔မ်ားတြင္ တစ္ဦးတည္းေက်ာင္းသို႔လာရသည့္အခါမ်ား၌ ဇာေလးျဖဴစိတ္ထဲလႈပ္ရွားေနရေသာ စက္႐ုပ္တစ္႐ုပ္ႏွယ္ သူမ ကိုယ္သူမ ခံစားေနရသည္။ “ဇာေလး.နင့္ကိုဒီေန႔ၾကည့္ရတာတစ္မ်ိဳးပဲဘာျဖစ္ေနတာလဲ“ “ဘာမွမျဖစ္ပါဘူးဟာ.“ “ညီးက ဘာမွမျဖစ္ေပမယ့္ ငါကေတာ့ ဒီေန႔က ကိုကိုက ညီးနဲ႔မပါလာေတာ့ ငါ့ရင္ထဲမွာတစ္မ်ိဳးဘဲအဟိ“ “ဟင္း“ ဇာေလးျဖဴ သူငယ္ခ်င္းမေလးေတြကိုၾကည့္ၿပီးသက္ျပင္းခ်လိုက္သည္။ “ဘာလဲနင့္အစ္ကိုနဲ႔ငါနဲ႔ သေဘာမတူလို႔လား“ “ဟုတ္တယ္ ေမခင္“

“ဟင္ဘာဘယ္လို“ “ငါ ရွင္းရွင္းဘဲေျပာမယ္ဟာနင္နဲ႔အစ္ကိုနဲ႔ကလည္း ဘာမွမျဖစ္ေသးပါဘူး.ငါႀကိဳေျပာထားသင့္တယ္နင္နဲ႔သေဘာမတူဘူးဆိုတာထက္ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလို႔ ငါေျပာခ်င္တယ္“ “ဘာျဖစ္လို႔.“ “ငါ သူနဲ႔ယူရမွာ.“ “ဟယ္“ ဇာေလးျဖဴ သူမကိုယ္သူမပင္ ဒီစကားဘယ္လိုထြက္သြားသလဲ သတိမထားမိလိုက္။ ျပာဖုံးေနေသာ အခ်စ္မီးခဲေလးက တိုက္ခတ္လိုက္ေသာေလေၾကာင့္နီရဲသြားၿပီ။ သူမအစ္ကို႔ကို ခ်စ္မိေနၿပီဆိုတာကိုလည္း တစ္ၿပိဳင္နက္တည္းသိလိုက္ရသည္။ “ရွင္းရွင္းေျပာစမ္းပါ ဇာေလးရာ“ ေမခင္ စိတ္ရႈပ္ပုံျဖင့္ ေခါင္းကုတ္ရင္းေျပာသည္။ “သူက ေဖေဖ့သူငယ္ခ်င္းရဲ႕သား.လူႀကီးေတြက ငါတို႔ငယ္ငယ္ထဲက သေဘာတူထားၾကတာကဲ အတန္းခ်ိန္နီးၿပီ သြားၾကမယ္“ ဇာေလးျဖဴ ေကာက္ကာငင္ကာမတ္တပ္ထရပ္သည္။

“ဟဲ့ ေနအုံးေနအုံးနင္ကေရာ သူ႔ကို ဘယ္လိုသေဘာထားလဲ“ “ခ်စ္တယ္“ ေဟးေကာင္မေလးေတြလက္ခုပ္လက္ဝါးတီးၿပီး ၾသဘာေပးၾကသည္။ “ဟင္ နင္တို႔နင္တို႔ ငါ့ကို ကဲဟာကဲဟာ.“ ဇာေလးျဖဴ ရွက္ရွက္ျဖင့္အနီးဆုံး ေမခင္ကိုထု႐ိုက္ပစ္လိုက္သည္။ ဇာေလးျဖဴ အရိပ္အကဲကိုဖမ္းမိေနေသာ သူငယ္ခ်င္းမေလးမ်ားက သူတို႔အခ်င္းခ်င္းတိုင္ပင္၍ ဇာေလးျဖဴ၏အတြင္းစိတ္ကို ေဖာ္ထုတ္ခဲ့ျခင္းပင္ ျဖစ္ေလသည္။

အစ္ကို႔အေပၚမွာ ငါတရားရဲ႕လား ဆိုေသာေမးခြန္းကို ဇာေလးျဖဴ သူမကိုယ္သူမ မၾကာခဏေမးေနမိသည္။ ငါ့ရဲ႕မသန႔္ရွင္းတဲ့ ခႏၶာကိုယ္နဲ႔ အစ္ကို႔ကိုခ်စ္လို႔ ငါတရားပါ့မလားအို.မသန႔္ရွင္းဘူးဆိုတာ ဘာလဲ ငါအရင္ကခ်စ္သူထားခဲ့ၿပီး လြန္လြန္ၾကဴးၾကဴးျဖစ္ခဲ့တာမွမဟုတ္တာဘဲ ငါ့ကိုအဓမၼႀကံလို႔ျဖစ္ခဲ့ရတာဘဲ ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့စကားကိုငါေျပာခဲ့ဖူးတာမွမဟုတ္တာ၊ ေနာက္ၿပီး ငါ့ရင္ထဲကလည္း ဘယ္သူ႔ကို မွ ခ်စ္ခဲ့ဘူးတာမွမရွိတာ.ငါခ်စ္တာ အစ္ကို႔ကိုဘဲအစ္ကိုဟာ ငါ့ရဲ႕အခ်စ္ဦးပဲမသန႔္ရွင္းတဲ့ ခႏၶာကိုယ္လို႔ေျပာရေအာင္လဲ ငါ့ခႏၶာကိုယ္မွာဘာေတြျဖစ္ၿပီး က်န္ခဲ့လို႔လဲ.အစ္ကို႔အတြက္ နစ္နာစရာ ေတြ ငါ့ခႏၶာကိုယ္မွာ ဘာေတြရွိလို႔လဲ.“ေတြးရင္း ဇာေလးျဖဴမွန္တင္ခုံေရွ႕သို႔သြား၍ ရပ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ကိုယ္လုံးေပၚမွန္ႀကီးေရွ႕တြင္ သူမ၏ကိုယ္ေပၚမွ အဝတ္အစားေတြကို တစ္လႊာျခင္းခြၽတ္ပစ္သည္။ ေနာက္ဆုံးခါးမွ ထဘီေလးကိုခြၽတ္၍ မွန္တင္ခုံေရွ႕ရွိ ေခြးေျခေလးေပၚတြင္တင္လိုက္သည္။

ဇာေလးျဖဴ ဝတ္လစ္စလစ္ျဖစ္သြားေသာ သူမ၏ကိုယ္လုံးေလးကို မွန္ထဲတြင္လွည့္ပတ္ၾကည့္ရႈေနမိသည္။ “အစ္ကို႔အတြက္ င့ါတစ္ကိုယ္လုံးဟာ စင္းလုံးေခ်ာလွေနတာပဲဟာ“ ဇာေလးျဖဴ စိတ္ထဲသန႔္၍သြားသလိုခံစားလိုက္ရသည္။ ျပန္ဝတ္ရန္အတြက္ သူမေရွ႕ရွိေခြးေျခေလးေပၚမွ ထဘီေလးကိုလွမ္း၍ဆြဲယူလိုက္သည္။ “ညီမေလး.“ “ဟင္“ “ဟာ.“ အိပ္ခန္းတံခါးကို တြန္းဖြင့္၍ဝင္လာေသာ ျမင့္ေက်ာ္မွာ ဇာေလးျဖဴေရွ႕တြင္ေျခစုံရပ္၍မ်က္လုံးအစုံကို မွိတ္ပစ္လိုက္သည္။ ဇာေလးျဖဴက လက္ထဲမွမဝတ္ရေသးေသာ ထဘီေလးျဖင့္ သူမေရွ႕ပိုင္းကိုကာကြယ္ပါ ေသာ္လည္း ျမင့္ေက်ာ္ကေတာ့ ဇာေလးျဖဴ၏မိေမြးတိုင္းဖေမြးတိုင္းအလွကို လုံးလုံးလ်ားလ်ားေတြ႕ျမင္သြားခဲ့ရသည္။

ဇာေလးျဖဴ သူမ၏ေရွ႕မွလက္တစ္ကမ္းအလိုတြင္ရွိေသာ ျမင့္ေက်ာ္၏ရင္ခြင္ထဲသို႔တိုးဝင္လိုက္ သည္။ “ရွက္လိုက္တာ အစ္ကိုရယ္“ လက္တစ္ဖက္က ျမင့္ေက်ာ္၏ခါးကိုဖက္လိုက္ၿပီး သူမ၏မ်က္ႏွာေလးက ျမင့္ေက်ာ္၏ရင္အုပ္က်ယ္ႀကီးကို ပါးအပ္ကာပြတ္သပ္လ်က္ရွိသည္။ ျမင့္ေက်ာ္၏လက္ႏွစ္ဖက္က ဇာေလးျဖဴ၏ကိုယ္လုံးတီးေလးကို တင္းၾကပ္စြာဖက္လိုက္ၿပီး သူမ၏ပါးေလးကိုငုံ႔၍နမ္းသည္။ ဝမ္းသာၾကည္ႏူးမႈျဖင့္ ဇာေလးျဖဴက သူ႔မ်က္ႏွာကို ေမာ့၍ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူမ၏နီေစြးေသာႏႈတ္ခမ္းေလးေတြက သူ႔ႏႈတ္ခမ္းထူထူႀကီးမ်ားၾကားတြင္ ပါသြားသည္။ ႏွစ္ကိုယ္ၾကားတြင္ ဇာေလးျဖဴလက္ေလးတစ္ဖက္ႏွင့္ဆြဲကိုင္ထားေသာ သူမ၏ထဘီေလးက လက္ကလြတ္လ်က္ ၾကမ္းျပင္ေပၚေလွ်ာကနဲက်၍သြားသည္။

ဆန႔္က်င္ဘက္လိင္တို႔၏ ထိေတြ႕မႈက အသိတရားႏွင့္ ဆင္ျခင္တုံတရားတို႔ကို တဒဂၤေမွးမွိန္ေစသည္။ ျမင့္ေက်ာ္ ဇာေလးျဖဴ၏ ကိုယ္လုံးတီးေလးကို ေစြ႕ကနဲေပြ႕၍ ကုတင္ေပၚတင္ေပးလိုက္ၿပီး သူကပါကုတင္ေပၚတက္လိုက္သည္။ ၿပီးလွ်င္ မ်က္လုံးအစုံမွိတ္၍ ရင္ေတြတစ္ဒိတ္ဒိတ္ခုန္ေနေသာ ဇာေလးျဖဴ၏ ေ႐ႊရင္ႏွစ္မႊာကို လက္ဖဝါးျဖင့္အုပ္ကာပြတ္သပ္ကစားၿပီးငုံ႔၍စို႔သည္။ သူတႁပြတ္ႁပြတ္စို႔သမွ် ဇာေလးျဖဴ၏ရင္အုံေလးက ေကာ့၍ေကာ့၍တက္ေနရသည္။

“အို.အစ္ကို“ ျမင့္ေက်ာ္၏လက္တစ္ဖက္က သူမ၏ေပါင္ၾကားသို႔ေရာက္သြားၿပီး ေၾကာင္ေလးတစ္ေကာင္၏အေမႊးေလးေတြကို ပြတ္သပ္သလို ဇာေလးျဖဴ၏အေမႊးေလးေတြကိုပြတ္သပ္ရင္း ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားသို႔ သူ႔လက္က ေလွ်ာကနဲဆင္းသြားရာမွ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႀကီးမ်ားကို သူ႔လက္ဖဝါးႀကီးျဖင့္ ထက္ေအာက္စုန္ဆန္ဖြဖြ႐ြ႐ြေလးပြတ္၍ေပးသည္။ ခ်စ္သူ၏ၾကင္နာယုယမႈေတြက ဇာေလးျဖဴ၏ရင္အတြင္းသို႔တိုင္ တုန္ရင္ လႈိက္ေမာ၍ေနရသည္။ “အစ္ကိုရယ္“ သူမ၏ သံရွည္ေလးမ်ားျဖင့္ ညီးသံအဆုံး ျမင့္ေက်ာ္က သူ႔ပုဆိုးကိုခြၽတ္ၿပီး ဇာေလးျဖဴေပၚသို႔ခြတက္လိုက္သည္။

ခ်ိန္သားမကိုက္ဘဲ အေပၚဖက္သို႔နဲနဲေရာက္သြားသျဖင့္ ေထာင္မတ္ေနေသာလီးႀကီးက ဆီးခုံ ေလးေပၚသို႔ေရာက္၍ေနၿပီး လုံးတစ္ေနေသာအုႀကီးက ေစာက္ပတ္ေရွ႕တြင္ကပ္၍ေနသည္။ ခ်ိန္သားကိုက္ေအာင္ ျမင့္ေက်ာ္ေအာက္သို႔ျပန္၍ေလွ်ာမခ်မီမွာပင္ ဇာေလးျဖဴက သူမ၏ကိုယ္လုံးတီးေလးကို လူးလြန႔္ ၍ ေခါင္းရင္းဖက္သို႔တေဖးေျဖးေလးတိုးလိုက္ေတာ့ လီးေခ်ာင္းႀကီးက တေျဖးေျဖးေလွ်ာဆင္းသြားၿပီး လီးထိပ္ကေစာက္ပတ္ဝသို႔ေထာက္မိသြားသည္။

စိုစြတ္မႈက လီးထိပ္ႀကီးကိုထိေတြ႕လိုက္သည္ႏွင့္ ျမင့္ေက်ာ္ တစ္ကိုယ္လုံးၾကက္သီးထသြားသည္။ ခ်က္ခ်င္းပင္ သူ႔တင္ပါးႀကီးမ်ား၏အားကိုယူ၍ လိုးသြင္းလိုက္သည္။ “အေမ့အစ္ကို.အအ“ လမ္းေၾကာင္းတြင္ ေခ်ာဆီမ်ားျပည့္လွ်ံသလိုျဖစ္ေနျခင္းေၾကာင့္ လီးႀကီးက တစ္ဆုံးကြၽံဝင္သြားသလို ျမင့္ေက်ာ္၏ကိုယ္လုံးႀကီးကလည္း သူမ၏ကိုယ္ေပၚသို႔ ေမွာက္ခ်လိုက္ၿပီး သူမ၏မ်က္ႏွာေလးကို တဖြဖြနမ္း ရင္းက ဖင္ႀကီးႂကြႂကြၿပီးေဆာင့္လိုးသည္။

“သိပ္ခ်စ္တာဘဲညီမေလးရယ္.“ “ခ်စ္တယ္ အစ္ကိုရယ္“ တဖြတ္ဖြတ္တႁပြတ္ႁပြတ္အသံမ်ားက စီးခ်က္က်က်ထြက္ေပၚေနရာမွ တေျဖးေျဖးျမန္ဆန္၍စိပ္လာသည္။ ဇာေလးျဖဴက ျမင့္ေက်ာ္၏ကိုယ္လုံးႀကီးကို တင္းၾကပ္စြာဖက္ၿပီး ခ်စ္သူအလိုက် ေကာ့ေကာ့ေပးေနရင္း မွ သူမ၏ကိုယ္လုံးေလးဆတ္ကနဲေကာ့တက္သြားသည္။ “အား.အစ္ကိုအားအာအင္း.ဟင္း“ “ခ်စ္ခ်စ္တယ္ညီမေလးရယ္အင္း.“ ေနာက္ဆုံး အားရပါးရေဆာင့္ခ်လိုက္ေသာ လီးႀကီးႏွင့္အတူ ျမင့္ေက်ာ္၏ခါးႀကီးမွာ တတြန႔္တြန႔္ျဖစ္သြားရေတာ့ေလသည္။

ၿပီးပါၿပီ