နာမည်ကြီး မော်ဒယ် (စ/ဆုံး)
ကြီးမုန်းသည် သူ့ညီဇော်ဇော် နဲ့ သူ့ကွယ်ရာမှာ တိတ်တဆိတ် ကမြင်းတဲ့ ဟံသာစိုးထွဋ် ကို ဆုံးမ မှ ဖြစ်မည် ဆိုပြီး ဟံသာစိုးထွဋ်ကို သူတို့ တခါတရံ ချိန်းတွေ့တတ်တဲ့ လှည်းကူးက သူ့ခြံထဲကို ခေါ်သွားသည် ..။ ဟံသာစိုးထွဋ်ကတော့ ကြီးမုန်း သူ့ကို မကျေနပ်ဖြစ်နေတာကို မသိ ..။ မရိပ်မိ …။ ကြီးမုန်း ရဲ့ အကြံအစည်က နံမည်ကြီးနေပြီ ဖြစ်တဲ့ ဟံသာစိုးထွဋ်ကို အရှက်ခွဲပစ်ဖို့ ..။ တကယ်တော့ စောစောထဲက ကြီးမုန်း ရာဟုကို ပြဖို့ ဆိုပြီး ဟံသာရဲ့ ကိုယ်တုံးလုံး ပုံတွေကို ခိုးရိုက်ထားခဲ့သည် ။ ဟံသာကို အရှက်ခွဲဖို့ ဒီပုံတွေကို အင်တာနက် တင်လိုက်နိုင်သည် ..။ ဒါလောက် နဲ့ အားမရသေးဘူး …။ ကြီးမုန်းသည် သူ့ကို တပတ်ရိုက် ကျောချင်တာမျိ ုး လုံး၀ လက်မခံဘူး …။ ဟံသာကို သူ့တပည့်ချွတ်တား နဲ့ လွှတ်ပေးပြီး ဗီဒီယိုရိုက်ပြီး အင်တာနက် တင်ဖို့ သူ ကြံစည်ထားတာ …။ ချွတ်တားက ရုပ်က စုတ်ပြတ် ရွတ်ထေပြီး လီးကလဲ ကြီးသည် ..။
မဲမဲသဲသဲ ချွတ်တားနဲ့ ဖြူဖြူဖွေးဖွေး နံမည်ကြီး မော်ဒယ် ဟံသာတို့ ဖြုတ်မယ့် အောကားက အင်တာနက်အောဆိုက်တွေမှာ နံမည်ကြီးမှာ သေချာသည် ။ ဒီခြံထဲကို ချွတ်တားကိုလည်း ကြိုတင် ခေါ်ထားပြီးပြီ ..။ ချွတ်တား ဖြုတ်တာကို ဟံသာက လွယ်လွယ်နဲ့တော့ လက်ခံမှာ မဟုတ်ဘူး ..ဆိုတာကို ကြီးမုန်းသိသည် ..။ ချွတ်တားကို ဟံသာလက်မခံရင် အတင်းဖြုတ်ဖို့ သူ ကြိုတင်မှာကြားထားပြီးသား ..။ ချွတ်တားက “ ကျနော် ကျင့်ပစ်မယ် ဆရာ …” လို့ သူ့ကို ဝမ်းသာအားရ ပြောပြီးသား …။ ဟံသာ့ကို ဝိုင်တိုက်သည် ..။ ဟံသာကြိုက်တဲ့ ဝိုင်ကို တိုက်တာ ..။ဟံသာ မူးလာမှ ချွတ်တားနဲ့ တွေ့ပေးမလို့ ကြံစည်တာ …။ ဟံသာက ဝိုင်နှစ်ခွက်လောက် ဝင်ပြီးတဲ့အချိန် ကြီးမုန်းကို ပွတ်သီးပွတ်သပ် လာလုပ်သည် ..။ “ ကိုကြီး …ဟံသာ မှုတ်ပေးရမလား …” “ အင်း …” ဟံသာ က ကြီးမုန်းရဲ့ ခါးက ခါးပတ်ကို ဖြုတ်သည် ..။ ဒီအချိန်မှာ ကြီးမုန်းရဲ့ ဖုန်း က ကျယ်ကျယ်လောင်လောင် အော်မြည်လာသည် …။ ကြီးမုန်း ဖုန်းကို ယူကြည့်လိုက်သည် ..။
ဟင်..အံ့မင်းခိုင် ခေါ်တာ ….။ “ ဟေး..အံ့မင်းခိုင် . .ပြော…ဘာထူးလဲ …..” “ ထူးတယ်…ထူးတယ်..အရမ်းထူးတယ် ….” “ဟင် ….ဟုတ်လား…ပြော…ပြော …ဘာထူးလဲ…” “ ဟားဟားဟား..ကိုကြီးမုန်းရယ် ….ဝမ်းသာတော့ဗျာ…ရှားဆီက သတင်းရတယ် …ကိုကြီးမုန်း ရှာနေတဲ့ ဟာကြီး ..ရှိနေတယ်ဗျ…ဟားဟား…ရှိနေတယ် …” “ဟာ…..ဟားဟားဟား…….ဟုတ်ပြီ…ဟုတ်ပြီ …ကောင်းလိုက်တာ အံ့မင်းခိုင်ရေ . ..” “ ရှားက မကြာခင် အလုပ်ဖြစ်မယ်…တဲ့ ကိုကြီးမုန်း မန်းလေးကို လာခဲ့ကြပေတော့ …အိုကေ..အိုကေ ……ဟားဟားဟား….” ကြီးမုန်းသည် ပုလွေကိုင်ပေးမယ့် ဟံသာ့ကို တွန်းဖယ်ပစ်လိုက်သည် ..။ ဟံသာ့ကို ချွတ်တားနဲ့ အပြာကား ရိုက်ဖို့ ကိစ္စကိုလည်း ကြီးမုန်း သတိမရတော့ဘူး ..။ ဟံသာကိုလည်း လက်စားမခြေချင်တော့ဘူး …။ သူလိုချင်နေတဲ့ စိန်ကြီး ….ရှိနေတယ် ဆိုတာက သူ့အတွက် မဟာ သတင်းကောင်း တခု …။ “ ကိုကြီး…ဘာတွေ ပျော်နေတာလဲ..ဟံသာ့ကိုလဲ ပြောပြအုံး ….” “ အလုပ် အဆင်ပြေလို့ ဟံသာ…ကဲ…ကိုကြီး တို့ ပြန်ကြရအောင် ….” “ တခုခု သွား စားကြမှာလားဟင် ….” “ စား..စား..ဟံသာ..ဟံသာ စားချင်တာ အကုန် ကျွေးမယ် ….” ကြီးမုန်း ဇော်ဇော့်ကို ဖုန်းခေါ်သည် ..။ ဇော်ဇော်လဲ အရမ်း ဝမ်းသာသွားသည် …။
“ ကဲ..ဇော်..ညီလေး…လူတွေ အားလုံး စုကွာ …ကိုကြီးတို့ မန်းလေး တက်မယ် …ဖြိုးဝေမိုး ကို တွယ်ပစ်မယ် …ဒို့ လိုချင်တာ ကို အရယူမယ် …..” ကြီးမုန်း ရွှေနဂါးမှာ ဟံသာနဲ့ ထမင်းစားနေတုံး ဇော်ဇော် ဖုန်းပြန်ဆက်သည် ။ ဦးလဗျ ..ပယင်း နဲ့ မျိ ုးကိုကို ကလွဲပြီး လူအားလုံး ကွန်တက်ရသည်တဲ့ …။ဒီသုံးယောက် တော့ ပျောက်နေသည် ..။ ကွန်တက် လုပ်လို့ မရဘူး ….တဲ့ ..။ “ ဟေ ….ဒါဆို ရှားရဲ့ ကော်ဖီဆိုင် ကရော …” “ ဆိုင်ပိတ်ထားတယ် ….” “ ဟေ …” ဒီသုံးယောက် ဘယ်ရောက်သွားလဲ …။ ဘာတွေ ဖြစ်နေပြီလဲ …။ ရာဟုလဲ ပျောက်နေသည် ….။ အထူးစစ်ဆင်ရေး ဌာနခွဲရဲ့ စစ်ကြောရေး အခန်း …။ ပြူတင်းပေါက် မရှိတဲ့ အုတ်နံရံလေးဘက် နဲ့ အခန်းကျဉ်းလေးထဲ စားပွဲတလုံး ကုလားထိုင်နှစ်လုံး ရှိနေသည် ..။ နံရံက ကြိုးတန်းလန်းနဲ့ ကျနေတဲ့ မီးအုပ်ဆောင်းနဲ့ မီးတပွင့် ရှိသည် ။ စားပွဲက သံမဏိစားပွဲ ..။ သံမံတလင်းကြမ်းပြင်နဲ့ တွဲထားတဲ့ စားပွဲ ..။ ကုလားထိုင်တွေကလည်း ဒီလိုဘဲ ..။ကြမ်းပြင်နဲ့ အသေတွဲထားသည် ..။ ရာဟု ( ခေါ် ) နေနတ်မင်း ..စားပွဲ နဲ့ တွဲပြီး လက်ထိပ် အခတ်ခံထားရသည် ။ အောက်သိုးသိုး အနံ့ကြီးက ပျိ ု့အံချင်စရာ ကောင်းလှသည် ..။
တချိန်က နေနတ်မင်းသည် ဒီလို အခန်းထဲတွင် ဥပဒေဖေါက်ဖျက်သူ လူဆိုးသူခိုးတွေကို အကြိမ်ကြိမ် စစ်ဆေးခဲ့ဘူးသည် ..။ အခုတော့ သူကိုယ်တိုင် စွပ်စွဲခံရသူ တရားခံ လူဆိုးတယောက် အနေနဲ့ လက်ထိပ်ခပ်ခံရတဲ့ ဘဝကို ရောက်ရှိနေသည် ..။ စစ်ကြောရေး အခန်းလေးရဲ့ တံခါး ပွင့်လာသည် ။ ရာဟု ခေါင်းမော့ကြည့်သည် ..။ သေသပ်ကျနတဲ့ ရဲဝတ်စုံနဲ့ မယ်လီနီ လို့ ရာဟု သိထားတဲ့ နွေဥသြ …။ ရဲအုပ် နွေဥသြ ….။ နွေဥသြ အနောက်က ရဲမှူးဦးရန်နောင်စိုး …။ ရာဟုသည် ရဲမှူးဦးရန်နောင်စိုး နဲ့ ရဲအုပ်နွေဥသြ တို့မျက်နှာတွေကို မကြည့်ဘဲ ခေါင်းငုံ့ထားသည် ..။ ရဲမှူးဦးရန်နောင်စိုးက ..“ နေနတ်မင်း …နေနတ်မင်း…ငါ အတန်အတန် သတိပေးနေတဲ့ ကြားက မင်း ဇွတ် လုပ်ဖြစ်အောင်ကို လုပ်တယ် …ငါမင်းကို ဒီလို မဖြစ်ရအောင် တားခဲ့တာ ..” လို့ ညည်းသည် ..။
နွေဥသြ က စာရေးစက္ကူ တထပ် နဲ့ ခဲတံတချောင်းကို စားပွဲပေါ် ပစ်တင်လိုက်သည် ..။ “ နေနတ်မင်း ( ခေါ် ) ရာဟု …ခင်ဗျား လုပ်ခဲ့တဲ့ မကောင်းမှု လုပ်ရပ်တွေ အားလုံး ကို ကကြီး ကနေ အ ..အကုန် ချရေး ….ပြည်သူကို ကာကွယ်ဖို့ ထုတ်ပေးထားတဲ့ သေနတ် နဲ့ လူပစ်သတ်တာရော …မုဒိန်းကျင့်တာရော …အကုန် ရေးချ …..ဒါတွေ ရေးပြီးရင် ..ခင်ဗျားကို ထောင်ကြီးချုပ်ကို ပို့တော့မလို့ ….” ရာဟု ခေါင်းငိုက်စိုက်ကျနေသည် …။ သူ့အမှားများသည် ပြင်လို့မရတဲ့ အခြေအနေ ဖြစ်သွားပြီ ..။ သူပစ်သတ်လိုက်တဲ့ ဦးလဗျ ပွဲ ချင်း ပြီး သေသွားသည် ။
သူသည် မြေအောက်လောက ကို အသွင်ယူ ဝင်ထောက်လှမ်း ခါစတုံးက တာဝန်ကျေပွန်တဲ့ ရဲအရာရှိတယောက်ပါ ..။ ကြာလာသောအခါ တံငါနားနီး တံငါ ဆိုသလို သူပေါင်းဖက်နေတဲ့ ဒုစရိုက်လောကသားတွေရဲ့ စိတ်ဓါတ်နဲ့ အကျင့်တွေ ကူးစက်သွားတာ ဖြစ်သည် ..။ ထောင်ထဲကို ရောက်မှာ သူ အရမ်းကြောက်နေသည် ..။ ထောင်ထဲမှာ သူ့ကို သိတဲ့ လူတွေ ရှိကောင်းရှိနေနိုင်သည် ။ သူတို့ သူ့ကို ထောင်ထဲမှာ လက်စားချေကြ မလား ဆိုတဲ့ ကြောက်စိတ်က သူ့ကို အရမ်းကိုဘဲ ခြောက်လှန့်နေသည် ..။ နွေဥသြ သည် ရာဟု သူ့ကို ဆေးခပ်ပြီး အဝတ်အစားတွေ ဖြဲစုတ်ပစ်တာကို တွေးမိတိုင်း ရာဟုအပေါ် စိတ်နာကျည်းနေသည် ..။ အိပ်ဆေးပျယ်လို့ သူ နိုးလာတော့ သူ ကိုယ်တုံးလုံးကြီး ဖြစ်နေသည် ။ သူသည် အဖုတ်တွေ ဖင်တွေ နို့တွေ ပေါ်ပြီး ပက်ပက်စက်စက် သတိမေ့ အိပ်ပျော်နေပေမယ့် နိုလာတော့ အဖုတ်က နာကျင်နေတာမျိ ုး မခံစားရလို့ သူ့ကို ရာဟု မုဒိန်းတော့ မကျင့်ဖြစ်သေးဘူး လို့ ယူဆသည် ။ သို့ပေမယ့် ဒီအဖြစ်အပျက်က နွေဥသြအတွက် အိပ်မက်ဆိုးကြီး တခုပါဘဲ ..။ အမြဲ ပြန်ပြန် သတိရမြင်ယောင်..အိပ်မက်တွေ မက် ..တညလုံး အိပ်မရတာတွေ ဖြစ်ပြီး ဆရာဝန် ပြသရတဲ့ ဆေးကုသရတဲ့ အထိ ဖြစ်ခဲ့သည် ..။
လုပ်ဖေါ်ကိုင်ဖက် ရဲအုပ်တွေက နွေဥသြအတွက် စိတ်နာခံပြင်းကြလွန်းလို့ ရဲအချ ုပ်မှာ ရာဟု ရှိနေတုံး ထမင်း မကျွေးကြ ..။ အိမ်သာသွားခွင့် မပေးကြ ..။ ညဖက် မီးမှိတ်ပြီး ဝိုင်း ကန်ကျောက်ထိုးကြိတ်တာတွေ လဲ လုပ်ကြသည် ..။ နွေဥသြကို မျိ ုးကိုကိုက ပယင်းနဲ့ တွေ့ပေးသည် ..။ ပယင်းက လက်ရှိ ကိုကြီးမုန်းတို့ လုပ်ရပ် နဲ့ အကြံအစည်တွေကို အားလုံး ဖွင့်ချ ပြောပြသည် ..။ ပယင်းက နွေဥသြကို မန္တလေးက သူဌေး ဦးဖြိုးဝေမိုးကို လုယက်တိုက်လိုက်ဖို့ လုပ်နေကြောင်းလဲ ပြောပြလိုက်သည် ..။ မန္တလေး ….။ “ ကိုကြီး..မကဲနဲ့ကွာ ….ဟင့်ဟင့် …..” ဦးဖြိုးဝေမိုးရဲ့ သဲမဲနေတဲ့ အနမ်းတွေ အကိုင်အတွယ်တွေ ကို ရှား အလူးအလဲ ခံနေရသည် ..။
“ ချစ်ရှားရယ်…ကိုကြီးက မနက်ဖန်ဆို မိုးကုတ် သွားရမှာ ဆိုတော့ ချစ်ရှားနဲ့ ရက်တော်တော်ကြာကြာ ခွဲနေကြရမှာလေ ..ဒါကြောင့် ….” ဦးဖြိုးဝေမိုးက ရှားကို နမ်းရင်း ရှားရဲ့ ထမိန်လေးကို ဖြေချွတ်ချလိုက်သည် …။ “ ကိုကြီးရယ်….အို ….ရှား …ရှား ….” ထမိန်အောက်မှာ ပင်တီ ခံဝတ်မထားလို့ ထမိန်လဲ ကြမ်းပေါ်ကို ကွင်းလုံးပုံ ကျွတ်ကျသွားရော ရှား ကိုယ်အောက်ပိုင်း တခုလုံး ဗလာကျင်း ဝင်းဝင်းပြောင်သွားပြီ ။ ဦးဖြိုးဝေမိုးရဲ့ လက်ညှိုးကြီးက ရှား အကွဲကြောင်းကို လိုင်းဆွဲ ပွတ်သပ်နေသည် ..။ ဂှားရဲ့ ထောင်ထနေတဲ့ အစိလေးကို ဦးဖြိုးဝေမိုးရဲ့ လက်ညှိုးက ဖိချေပေးနေသည် ..။
“ အင်ဟင်……အ….အ……..အ……အင်အင် ….” “ ရှား အင်္ကျ ီ ချွတ်လိုက်ပါလား ….” သူ့တုန်ရီနေတဲ့ အသံက ရှားအတွက် အမိန့်သံလိုဘဲ ..။ လက်တွေက အလိုလို အင်္ကျ ီကို ချွတ်ပစ်မိသည် ..။ ဘရာစီယာ ချိတ်ကိုလဲ လက်နောက်ပြန်နဲ့ ဖြုတ်ပစ်လိုက်မိသည် ..။ ရှားရဲ့ ဖွံ့ထွား တဲ့ ရင်သားလှလှတွေ အဝတ်မဲ့သွားတော့ သူ တအားပျော်သွားသလိုဘဲ ..။ မုန့်ဆာတုံး မုန့်တွေကို မြင်လိုက်ရတဲ့ ကလေးတယောက်လိုဘဲ ဝမ်းသာအားရ ရင်သားတွေကို ကိုင်တွယ်သည် ..။ နမ်းသည် ..။ ပါးစပ်နဲ့ ငုံစို့သည် ..။ “ အို…အို…….ဟင်…….ဟင်…ကိုကြီးရယ် …..အို ……..ဟင့်….” အိစက်ညက်ညောတဲ့ ဦးဖြိုးဝေမိုးရဲ့ ကုတင်ကြီးပေါ်မှာ ဝတ်လစ်စလစ် ဗလာကိုယ်နဲ့ ရှားသည် လှချင်တိုင်းလှနေပြီ ..။
ရမက်ဇောထန်နေတဲ့ ဦးဖြိုးဝေမိုးသည်လည်း ရှားလိုဘဲ ကိုယ်ပေါ်မှာ အဝတ်ဆိုလို့ ချည်တမျှင်တောင် ရှိမနေတော့ ..။ သူ့ ရှည်လျားတုတ်ခိုင်တဲ့ လိင်တန်ကြီးသည် သံမဏိချောင်းကြီးတချောင်းလိုဘဲ မာကျောတောင်မတ်နေသည် ..။ ရှားရဲ့ အဖုတ်သည် အရေတွေ တအားစိုလာပြီး ဦးဖြိုးဝေမိုး ချေနယ်မှုကြောင့် နို့စို့ပေးတာတွေကြောင့် ရှား စိတ်တွေ တအား ထကြွလာသည် ..။ ခံချင်စိတ်တွေ တအား ဖြစ်နေသည် ..။ ဦးဖြိုးဝေမိုးကလဲ ရှားပေါင်ကြားကို မျက်နှာထိုးအပ်လိုက်ပြီး ရှားရဲ့ အဖုတ်ကို ယက်နေပြန်သည် ..။ တကယ်တော့ သူ မယက်ခင်ထဲက ရှားသည် သူ စောစောက ဆွပေးတာတွေကြောင့် တအားကို ခံချင်နေတာ ..။ အဖုတ်ကို ယက်တော့ ရှားလဲ သူ့ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆွဲဆုပ်ထားမိပြီး စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် ညည်းပစ်လိုက် အော်ပစ်လိုက်မိသည် ..။
တအားအားနဲ့ ရှား ရဲ့ အော်သံတွေ နဲ့ တပြတ်ပြတ် အဖုတ်ကို လျာပြားကြီးနဲ့ယက်တဲ့ အသံတွေ ဆူည့နေသည် ..။ ဦးဖြိုးဝေမိုးသည် အမွှေးရိပ်ထားလို့ ပြောင်တင်းနေတဲ့ ရှားရဲ့ အဖုတ်ကို ယက်လိုက် အစိလေးကို ငုံစုတ်လိုက် လျားနဲ့ ထိုးကလိပေးလိုက်နဲ့ လုပ်နေရင်း လက်တဖက်ကလည်း သူ့လိင်တန်ကြီးကို ပွတ်ချေနယ်နေသည် ..။ ရှားလဲ သူယက်ပေးတာကြောင့် တကိုယ်လုံး တုန်ခါပြီး ခံချင်လွန်းလာလို့..“ ကိုကြီးရယ်…ချစ်ပါတော့…ရှား မနေတတ်တော့ဘူး…” လို့ ဖွင့်ဟ ညည်းတွားလာရတော့သည် ..။ ဦးဖြိုးဝေမိုးသည် ဒီလို စောက်ဖုတ် ကို အငမ်းမရ ယက်လိမ့်မည်လို့ မထင်ရဘူး ..။ အခုတော့ ရှားကို ဇော်ဇော့်လိုဘဲ ကောင်းကောင်း ချစ်ပေးမယ့် သူကြီး ဆိုတာ တွေ့လိုက်ရတော့ သူ့ကို ရှား တအား သဘောကျသွားသည် ..။ သူ့ကိုလည်း ပြန် ပြုစုပေးချင်စိတ်တွေ ဖြစ်လာပြီး သူလဲ အဖုတ်က မျက်နှာခွာဖယ်လိုက်ရော ရှားက..“ ကိုကြီးကိုလဲ ရှား နမ်းပေးချင်တယ် …” လို့ ပြောလိုက်သည် ။ ဦးဖြေိုးဝေမိုးကို ပက်လက် နေခိုင်းပြီး မတ်မတ်ထောင်နေတဲ့ သူ့လိင်ချောင်းကြီးကို ရှား ငုံစုတ်လိုက်သည် ..။ ဇော်ဇော်..ထောင်ပိုင်ကြီးတို့ရဲ့ ဒုတ်တွေလိုဘဲ ရှားပါးစပ်နဲ့ အပြည့်ဖြစ်နေသည် ..။
ရှားလဲ ဘယ်ဘဝက ကုသိုလ်လဲ မသိ ..။ တွေ့လိုက်တဲ့ ယောကျ်ားတွေက လီးကြီးသည် ..။ အထစ်ကြီးကို ဖွဖွလေး ငုံလိုက် လျာလေးနဲ့ ထိုးဆွလိုက် နဲ့ ကစားပေးတော့ ဦးဖြိုးဝေမိုး အရသာ ရှိလွန်းလို့ တဟင်ဟင် နဲ့ ညည်းရင်း ယောင်ယမ်းပြီး ရှားခေါင်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်လိုက်တာ ခံလိုက်ရသည် ..။ “ အိုး…ကောင်းလိုက်တာ ရှားရယ် . . .” ရှားလဲ စိတ်ရှိလက်ရှိ သူကောင်းစေဖို့ ပညာကုန်သုံးပြီး စုတ်ပေးနေသည် …။ ဦးဖြိုးဝေမိုးသည် ရှားစုတ်ပေးတာတွေကို သဘောတွေ့နေသည် ..။ နှစ်ယောက်စလုံး တအား တောင့်တလိုလားနေကြပြီမို့ လုပ်ငန်း စလိုက်ကြသည် ..။
ရှားကို ပက်လက်ပေါင်ကားခိုင်းပြီး ဦးဖြိုးဝေမိုး ရှားပေါင်ကြားမှာ နေရာယူပြီး သူ့တင်းမာလွန်းနေတဲ့ လက်နက်ကြီးကို ရှားရဲ့ စိုစွတ်တောင့်တနေတဲ့ အင်္ဂါစပ်ထဲကို ဖိသွင်းလိုက်လေသည် ..။ ရှားလဲ သူ့ခါးကို ဆွဲဖက်လို့ သူ့လိင်တန်ကြီး တထစ်ထစ် နဲ့ အင်္ဂါစပ် အဖုတ်ထဲ ဝင်လာတာကို ပေါင်တန်တွေ ဖြဲကားကာ ခံယူလိုက်သည် ..။ ရှားရဲ့ အင်္ဂါစပ် အတွင်းသားတွေက ဦးဖြိုးဝေမိုးရဲ့ လိင်တန်ကို ရစ်ပတ် ဆွဲညှစ်ထားတာကြောင့် ဦးဖြိုးဝေမိုးသည် ကျပ်တည်းတဲ့ အရသာကို ခံစားမိနေရပြီး ထိုးသွင်းလိုက်တိုင်း ဆွဲထုတ်လိုက်တိုင်း ထိမိတဲ့ အရသာထူးတွေ ခံစားရတာကြောင့် တချက်ပြီး နောက်တချက် အချက်ပေါင်းများစွာ ထိုးဆောင့်ရင်း တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အရှိန်မြင့် သွက်လက်လာပြီး တဖန်းဖန်း နဲ့ ကြုံးကြုံးဆောင့်လေပြီ …။
“ အား…အား….အား….အား……..အား….အင်း…အင်း…အင်း……….” အားယူသံ..ညည်းငြူသံ…အသားချင်း ထိရိုက်သံတွေ ဆူညံလာပြီး ဦးဖြိုးဝေမိုး တရှူးရှူး နဲ့ ဖင်ကို ကော့ကာကော့ကာ နဲ့ ဆောင့်ထည့်နေသည် ..။ ရှားလဲ အောက်မှနေပြီး တင်ပါးကြီးတွေကို စကောဝိုင်း ဝှေ့ရမ်းပေးနေပြီး ဦးဖြိုးဝေမိုး ဆောင့်ထည့်လိုက်တိုင်း သူကလည်း ပင့်ပင့်ပေးသည် ..။ နှစ်ယောက်သား စိတ်တူကိုယ်တူ နဲ့ ချစ်ခရီး ပန်းတိုင်ကို မရောက်ရောက်အောင် အားသွန်ခွန်စိုက် ကြိုးကန်းကြလေရာ မကြာခင်ဘဲ လမ်းဆုံး ရောက်ဖို့ အလင်းရောင် ပြပြလေး စမြင်လိုက်ရသောအခါ ဦးဖြိုးဝေမိုးလဲ အားသွန်ကာ အားကုန် ဆောင့်ထည့်လေတော့သည် …။
“ အို..ကိုကြီး..ကိုကြီး ….ဆောင့်ဆောင့်….တအား…တအား…ရှား ကောင်းလာပြီ..တအား ကောင်းလာပြီ…ဆောင့်…ဆောင့်…….” နဲ့ ရှားလဲ အော်ဟစ်နေမိလေသည် …။ ရှားရဲ့ အင်္ဂါစပ်အတွင်းသားတွေကလည်း ရှုံ့ချီပွချီ နဲ့ ညှစ်ဆွဲယူနေသောကြောင့် ဦးဖြိုးဝေမိုးလည်း ထူးခြားတဲ့ အရသာနဲ့ ကြုံတွေ့နေရတော့ကာ ဆက်လက် ထိန်းမထားနိုင်တော့ဘဲ ရှား နဲ့ အတူတူ ပြိုင်တတူနီးပါး တချိန်ထဲ ကာမအထွဋ်အထိပ်ကို တက်လှမ်း ရောက်ရှိသွားရလေသည် …။ “ အို…ရှား…..ရှား….ရှား…ကောင်းလိုက်တာ ရှားရယ် ………” သုတ်ရေတွေ တပုံကြီး အချက်ပေါင်းများစွာ ရှားရဲ့ အဖုတ်ခေါင်းထဲ ပန်းထုတ်လိုက်ပြီး ဦးဖြိုးဝေမိုး …ချွေးတွေ တကိုယ်လုံး စိုရွှဲလျက် ရှားနဲ့အင်္ဂါချင်းစွပ်တက်ရက်ကြီး ငြိမ်ကျသွားလေတော့သည် ..။END
Zawgyi
နာမည္ႀကီး ေမာ္ဒယ္ (စ/ဆုံး)
ႀကီးမုန္းသည္ သူ႔ညီေဇာ္ေဇာ္ နဲ႔ သူ႔ကြယ္ရာမွာ တိတ္တဆိတ္ ကျမင္းတဲ့ ဟံသာစိုးထြဋ္ ကို ဆုံးမ မွ ျဖစ္မည္ ဆိုၿပီး ဟံသာစိုးထြဋ္ကို သူတို႔ တခါတရံ ခ်ိန္းေတြ႕တတ္တဲ့ လွည္းကူးက သူ႔ၿခံထဲကို ေခၚသြားသည္ ..။ ဟံသာစိုးထြဋ္ကေတာ့ ႀကီးမုန္း သူ႔ကို မေက်နပ္ျဖစ္ေနတာကို မသိ ..။ မရိပ္မိ …။ ႀကီးမုန္း ရဲ႕ အႀကံအစည္က နံမည္ႀကီးေနၿပီ ျဖစ္တဲ့ ဟံသာစိုးထြဋ္ကို အရွက္ခြဲပစ္ဖို႔ ..။ တကယ္ေတာ့ ေစာေစာထဲက ႀကီးမုန္း ရာဟုကို ျပဖို႔ ဆိုၿပီး ဟံသာရဲ႕ ကိုယ္တုံးလုံး ပုံေတြကို ခိုး႐ိုက္ထားခဲ့သည္ ။ ဟံသာကို အရွက္ခြဲဖို႔ ဒီပုံေတြကို အင္တာနက္ တင္လိုက္ႏိုင္သည္ ..။ ဒါေလာက္ နဲ႔ အားမရေသးဘူး …။ ႀကီးမုန္းသည္ သူ႔ကို တပတ္႐ိုက္ ေက်ာခ်င္တာမ်ိ ုး လုံး၀ လက္မခံဘူး …။ ဟံသာကို သူ႔တပည့္ခြၽတ္တား နဲ႔ လႊတ္ေပးၿပီး ဗီဒီယို႐ိုက္ၿပီး အင္တာနက္ တင္ဖို႔ သူ ႀကံစည္ထားတာ …။ ခြၽတ္တားက ႐ုပ္က စုတ္ျပတ္ ႐ြတ္ေထၿပီး လီးကလဲ ႀကီးသည္ ..။
မဲမဲသဲသဲ ခြၽတ္တားနဲ႔ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး နံမည္ႀကီး ေမာ္ဒယ္ ဟံသာတို႔ ျဖဳတ္မယ့္ ေအာကားက အင္တာနက္ေအာဆိုက္ေတြမွာ နံမည္ႀကီးမွာ ေသခ်ာသည္ ။ ဒီၿခံထဲကို ခြၽတ္တားကိုလည္း ႀကိဳတင္ ေခၚထားၿပီးၿပီ ..။ ခြၽတ္တား ျဖဳတ္တာကို ဟံသာက လြယ္လြယ္နဲ႔ေတာ့ လက္ခံမွာ မဟုတ္ဘူး ..ဆိုတာကို ႀကီးမုန္းသိသည္ ..။ ခြၽတ္တားကို ဟံသာလက္မခံရင္ အတင္းျဖဳတ္ဖို႔ သူ ႀကိဳတင္မွာၾကားထားၿပီးသား ..။ ခြၽတ္တားက “ က်ေနာ္ က်င့္ပစ္မယ္ ဆရာ …” လို႔ သူ႔ကို ဝမ္းသာအားရ ေျပာၿပီးသား …။ ဟံသာ့ကို ဝိုင္တိုက္သည္ ..။ ဟံသာႀကိဳက္တဲ့ ဝိုင္ကို တိုက္တာ ..။ဟံသာ မူးလာမွ ခြၽတ္တားနဲ႔ ေတြ႕ေပးမလို႔ ႀကံစည္တာ …။ ဟံသာက ဝိုင္ႏွစ္ခြက္ေလာက္ ဝင္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္ ႀကီးမုန္းကို ပြတ္သီးပြတ္သပ္ လာလုပ္သည္ ..။ “ ကိုႀကီး …ဟံသာ မႈတ္ေပးရမလား …” “ အင္း …” ဟံသာ က ႀကီးမုန္းရဲ႕ ခါးက ခါးပတ္ကို ျဖဳတ္သည္ ..။ ဒီအခ်ိန္မွာ ႀကီးမုန္းရဲ႕ ဖုန္း က က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ ေအာ္ျမည္လာသည္ …။ ႀကီးမုန္း ဖုန္းကို ယူၾကည့္လိုက္သည္ ..။
ဟင္..အံ့မင္းခိုင္ ေခၚတာ ….။ “ ေဟး..အံ့မင္းခိုင္ . .ေျပာ…ဘာထူးလဲ …..” “ ထူးတယ္…ထူးတယ္..အရမ္းထူးတယ္ ….” “ဟင္ ….ဟုတ္လား…ေျပာ…ေျပာ …ဘာထူးလဲ…” “ ဟားဟားဟား..ကိုႀကီးမုန္းရယ္ ….ဝမ္းသာေတာ့ဗ်ာ…ရွားဆီက သတင္းရတယ္ …ကိုႀကီးမုန္း ရွာေနတဲ့ ဟာႀကီး ..ရွိေနတယ္ဗ်…ဟားဟား…ရွိေနတယ္ …” “ဟာ…..ဟားဟားဟား…….ဟုတ္ၿပီ…ဟုတ္ၿပီ …ေကာင္းလိုက္တာ အံ့မင္းခိုင္ေရ . ..” “ ရွားက မၾကာခင္ အလုပ္ျဖစ္မယ္…တဲ့ ကိုႀကီးမုန္း မန္းေလးကို လာခဲ့ၾကေပေတာ့ …အိုေက..အိုေက ……ဟားဟားဟား….” ႀကီးမုန္းသည္ ပုေလြကိုင္ေပးမယ့္ ဟံသာ့ကို တြန္းဖယ္ပစ္လိုက္သည္ ..။ ဟံသာ့ကို ခြၽတ္တားနဲ႔ အျပာကား ႐ိုက္ဖို႔ ကိစၥကိုလည္း ႀကီးမုန္း သတိမရေတာ့ဘူး ..။ ဟံသာကိုလည္း လက္စားမေျခခ်င္ေတာ့ဘူး …။ သူလိုခ်င္ေနတဲ့ စိန္ႀကီး ….ရွိေနတယ္ ဆိုတာက သူ႔အတြက္ မဟာ သတင္းေကာင္း တခု …။ “ ကိုႀကီး…ဘာေတြ ေပ်ာ္ေနတာလဲ..ဟံသာ့ကိုလဲ ေျပာျပအုံး ….” “ အလုပ္ အဆင္ေျပလို႔ ဟံသာ…ကဲ…ကိုႀကီး တို႔ ျပန္ၾကရေအာင္ ….” “ တခုခု သြား စားၾကမွာလားဟင္ ….” “ စား..စား..ဟံသာ..ဟံသာ စားခ်င္တာ အကုန္ ေကြၽးမယ္ ….” ႀကီးမုန္း ေဇာ္ေဇာ့္ကို ဖုန္းေခၚသည္ ..။ ေဇာ္ေဇာ္လဲ အရမ္း ဝမ္းသာသြားသည္ …။
“ ကဲ..ေဇာ္..ညီေလး…လူေတြ အားလုံး စုကြာ …ကိုႀကီးတို႔ မန္းေလး တက္မယ္ …ၿဖိဳးေဝမိုး ကို တြယ္ပစ္မယ္ …ဒို႔ လိုခ်င္တာ ကို အရယူမယ္ …..” ႀကီးမုန္း ေ႐ႊနဂါးမွာ ဟံသာနဲ႔ ထမင္းစားေနတုံး ေဇာ္ေဇာ္ ဖုန္းျပန္ဆက္သည္ ။ ဦးလဗ် ..ပယင္း နဲ႔ မ်ိ ုးကိုကို ကလြဲၿပီး လူအားလုံး ကြန္တက္ရသည္တဲ့ …။ဒီသုံးေယာက္ ေတာ့ ေပ်ာက္ေနသည္ ..။ ကြန္တက္ လုပ္လို႔ မရဘူး ….တဲ့ ..။ “ ေဟ ….ဒါဆို ရွားရဲ႕ ေကာ္ဖီဆိုင္ ကေရာ …” “ ဆိုင္ပိတ္ထားတယ္ ….” “ ေဟ …” ဒီသုံးေယာက္ ဘယ္ေရာက္သြားလဲ …။ ဘာေတြ ျဖစ္ေနၿပီလဲ …။ ရာဟုလဲ ေပ်ာက္ေနသည္ ….။ အထူးစစ္ဆင္ေရး ဌာနခြဲရဲ႕ စစ္ေၾကာေရး အခန္း …။ ျပဴတင္းေပါက္ မရွိတဲ့ အုတ္နံရံေလးဘက္ နဲ႔ အခန္းက်ဥ္းေလးထဲ စားပြဲတလုံး ကုလားထိုင္ႏွစ္လုံး ရွိေနသည္ ..။ နံရံက ႀကိဳးတန္းလန္းနဲ႔ က်ေနတဲ့ မီးအုပ္ေဆာင္းနဲ႔ မီးတပြင့္ ရွိသည္ ။ စားပြဲက သံမဏိစားပြဲ ..။ သံမံတလင္းၾကမ္းျပင္နဲ႔ တြဲထားတဲ့ စားပြဲ ..။ ကုလားထိုင္ေတြကလည္း ဒီလိုဘဲ ..။ၾကမ္းျပင္နဲ႔ အေသတြဲထားသည္ ..။ ရာဟု ( ေခၚ ) ေနနတ္မင္း ..စားပြဲ နဲ႔ တြဲၿပီး လက္ထိပ္ အခတ္ခံထားရသည္ ။ ေအာက္သိုးသိုး အနံ႔ႀကီးက ပ်ိ ု႔အံခ်င္စရာ ေကာင္းလွသည္ ..။
တခ်ိန္က ေနနတ္မင္းသည္ ဒီလို အခန္းထဲတြင္ ဥပေဒေဖါက္ဖ်က္သူ လူဆိုးသူခိုးေတြကို အႀကိမ္ႀကိမ္ စစ္ေဆးခဲ့ဘူးသည္ ..။ အခုေတာ့ သူကိုယ္တိုင္ စြပ္စြဲခံရသူ တရားခံ လူဆိုးတေယာက္ အေနနဲ႔ လက္ထိပ္ခပ္ခံရတဲ့ ဘဝကို ေရာက္ရွိေနသည္ ..။ စစ္ေၾကာေရး အခန္းေလးရဲ႕ တံခါး ပြင့္လာသည္ ။ ရာဟု ေခါင္းေမာ့ၾကည့္သည္ ..။ ေသသပ္က်နတဲ့ ရဲဝတ္စုံနဲ႔ မယ္လီနီ လို႔ ရာဟု သိထားတဲ့ ေႏြဥၾသ …။ ရဲအုပ္ ေႏြဥၾသ ….။ ေႏြဥၾသ အေနာက္က ရဲမႉးဦးရန္ေနာင္စိုး …။ ရာဟုသည္ ရဲမႉးဦးရန္ေနာင္စိုး နဲ႔ ရဲအုပ္ေႏြဥၾသ တို႔မ်က္ႏွာေတြကို မၾကည့္ဘဲ ေခါင္းငုံ႔ထားသည္ ..။ ရဲမႉးဦးရန္ေနာင္စိုးက ..“ ေနနတ္မင္း …ေနနတ္မင္း…ငါ အတန္အတန္ သတိေပးေနတဲ့ ၾကားက မင္း ဇြတ္ လုပ္ျဖစ္ေအာင္ကို လုပ္တယ္ …ငါမင္းကို ဒီလို မျဖစ္ရေအာင္ တားခဲ့တာ ..” လို႔ ညည္းသည္ ..။
ေႏြဥၾသ က စာေရးစကၠဴ တထပ္ နဲ႔ ခဲတံတေခ်ာင္းကို စားပြဲေပၚ ပစ္တင္လိုက္သည္ ..။ “ ေနနတ္မင္း ( ေခၚ ) ရာဟု …ခင္ဗ်ား လုပ္ခဲ့တဲ့ မေကာင္းမႈ လုပ္ရပ္ေတြ အားလုံး ကို ကႀကီး ကေန အ ..အကုန္ ခ်ေရး ….ျပည္သူကို ကာကြယ္ဖို႔ ထုတ္ေပးထားတဲ့ ေသနတ္ နဲ႔ လူပစ္သတ္တာေရာ …မုဒိန္းက်င့္တာေရာ …အကုန္ ေရးခ် …..ဒါေတြ ေရးၿပီးရင္ ..ခင္ဗ်ားကို ေထာင္ႀကီးခ်ဳပ္ကို ပို႔ေတာ့မလို႔ ….” ရာဟု ေခါင္းငိုက္စိုက္က်ေနသည္ …။ သူ႔အမွားမ်ားသည္ ျပင္လို႔မရတဲ့ အေျခအေန ျဖစ္သြားၿပီ ..။ သူပစ္သတ္လိုက္တဲ့ ဦးလဗ် ပြဲ ခ်င္း ၿပီး ေသသြားသည္ ။
သူသည္ ေျမေအာက္ေလာက ကို အသြင္ယူ ဝင္ေထာက္လွမ္း ခါစတုံးက တာဝန္ေက်ပြန္တဲ့ ရဲအရာရွိတေယာက္ပါ ..။ ၾကာလာေသာအခါ တံငါနားနီး တံငါ ဆိုသလို သူေပါင္းဖက္ေနတဲ့ ဒုစ႐ိုက္ေလာကသားေတြရဲ႕ စိတ္ဓါတ္နဲ႔ အက်င့္ေတြ ကူးစက္သြားတာ ျဖစ္သည္ ..။ ေထာင္ထဲကို ေရာက္မွာ သူ အရမ္းေၾကာက္ေနသည္ ..။ ေထာင္ထဲမွာ သူ႔ကို သိတဲ့ လူေတြ ရွိေကာင္းရွိေနႏိုင္သည္ ။ သူတို႔ သူ႔ကို ေထာင္ထဲမွာ လက္စားေခ်ၾက မလား ဆိုတဲ့ ေၾကာက္စိတ္က သူ႔ကို အရမ္းကိုဘဲ ေျခာက္လွန႔္ေနသည္ ..။ ေႏြဥၾသ သည္ ရာဟု သူ႔ကို ေဆးခပ္ၿပီး အဝတ္အစားေတြ ၿဖဲစုတ္ပစ္တာကို ေတြးမိတိုင္း ရာဟုအေပၚ စိတ္နာက်ည္းေနသည္ ..။ အိပ္ေဆးပ်ယ္လို႔ သူ ႏိုးလာေတာ့ သူ ကိုယ္တုံးလုံးႀကီး ျဖစ္ေနသည္ ။ သူသည္ အဖုတ္ေတြ ဖင္ေတြ ႏို႔ေတြ ေပၚၿပီး ပက္ပက္စက္စက္ သတိေမ့ အိပ္ေပ်ာ္ေနေပမယ့္ ႏိုလာေတာ့ အဖုတ္က နာက်င္ေနတာမ်ိ ုး မခံစားရလို႔ သူ႔ကို ရာဟု မုဒိန္းေတာ့ မက်င့္ျဖစ္ေသးဘူး လို႔ ယူဆသည္ ။ သို႔ေပမယ့္ ဒီအျဖစ္အပ်က္က ေႏြဥၾသအတြက္ အိပ္မက္ဆိုးႀကီး တခုပါဘဲ ..။ အၿမဲ ျပန္ျပန္ သတိရျမင္ေယာင္..အိပ္မက္ေတြ မက္ ..တညလုံး အိပ္မရတာေတြ ျဖစ္ၿပီး ဆရာဝန္ ျပသရတဲ့ ေဆးကုသရတဲ့ အထိ ျဖစ္ခဲ့သည္ ..။
လုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္ ရဲအုပ္ေတြက ေႏြဥၾသအတြက္ စိတ္နာခံျပင္းၾကလြန္းလို႔ ရဲအခ် ုပ္မွာ ရာဟု ရွိေနတုံး ထမင္း မေကြၽးၾက ..။ အိမ္သာသြားခြင့္ မေပးၾက ..။ ညဖက္ မီးမွိတ္ၿပီး ဝိုင္း ကန္ေက်ာက္ထိုးႀကိတ္တာေတြ လဲ လုပ္ၾကသည္ ..။ ေႏြဥၾသကို မ်ိ ုးကိုကိုက ပယင္းနဲ႔ ေတြ႕ေပးသည္ ..။ ပယင္းက လက္ရွိ ကိုႀကီးမုန္းတို႔ လုပ္ရပ္ နဲ႔ အႀကံအစည္ေတြကို အားလုံး ဖြင့္ခ် ေျပာျပသည္ ..။ ပယင္းက ေႏြဥၾသကို မႏၲေလးက သူေဌး ဦးၿဖိဳးေဝမိုးကို လုယက္တိုက္လိုက္ဖို႔ လုပ္ေနေၾကာင္းလဲ ေျပာျပလိုက္သည္ ..။ မႏၲေလး ….။ “ ကိုႀကီး..မကဲနဲ႔ကြာ ….ဟင့္ဟင့္ …..” ဦးၿဖိဳးေဝမိုးရဲ႕ သဲမဲေနတဲ့ အနမ္းေတြ အကိုင္အတြယ္ေတြ ကို ရွား အလူးအလဲ ခံေနရသည္ ..။
“ ခ်စ္ရွားရယ္…ကိုႀကီးက မနက္ဖန္ဆို မိုးကုတ္ သြားရမွာ ဆိုေတာ့ ခ်စ္ရွားနဲ႔ ရက္ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ ခြဲေနၾကရမွာေလ ..ဒါေၾကာင့္ ….” ဦးၿဖိဳးေဝမိုးက ရွားကို နမ္းရင္း ရွားရဲ႕ ထမိန္ေလးကို ေျဖခြၽတ္ခ်လိုက္သည္ …။ “ ကိုႀကီးရယ္….အို ….ရွား …ရွား ….” ထမိန္ေအာက္မွာ ပင္တီ ခံဝတ္မထားလို႔ ထမိန္လဲ ၾကမ္းေပၚကို ကြင္းလုံးပုံ ကြၽတ္က်သြားေရာ ရွား ကိုယ္ေအာက္ပိုင္း တခုလုံး ဗလာက်င္း ဝင္းဝင္းေျပာင္သြားၿပီ ။ ဦးၿဖိဳးေဝမိုးရဲ႕ လက္ညႇိဳးႀကီးက ရွား အကြဲေၾကာင္းကို လိုင္းဆြဲ ပြတ္သပ္ေနသည္ ..။ ဂွားရဲ႕ ေထာင္ထေနတဲ့ အစိေလးကို ဦးၿဖိဳးေဝမိုးရဲ႕ လက္ညႇိဳးက ဖိေခ်ေပးေနသည္ ..။
“ အင္ဟင္……အ….အ……..အ……အင္အင္ ….” “ ရွား အက်ၤ ီ ခြၽတ္လိုက္ပါလား ….” သူ႔တုန္ရီေနတဲ့ အသံက ရွားအတြက္ အမိန႔္သံလိုဘဲ ..။ လက္ေတြက အလိုလို အက်ၤ ီကို ခြၽတ္ပစ္မိသည္ ..။ ဘရာစီယာ ခ်ိတ္ကိုလဲ လက္ေနာက္ျပန္နဲ႔ ျဖဳတ္ပစ္လိုက္မိသည္ ..။ ရွားရဲ႕ ဖြံ႕ထြား တဲ့ ရင္သားလွလွေတြ အဝတ္မဲ့သြားေတာ့ သူ တအားေပ်ာ္သြားသလိုဘဲ ..။ မုန႔္ဆာတုံး မုန႔္ေတြကို ျမင္လိုက္ရတဲ့ ကေလးတေယာက္လိုဘဲ ဝမ္းသာအားရ ရင္သားေတြကို ကိုင္တြယ္သည္ ..။ နမ္းသည္ ..။ ပါးစပ္နဲ႔ ငုံစို႔သည္ ..။ “ အို…အို…….ဟင္…….ဟင္…ကိုႀကီးရယ္ …..အို ……..ဟင့္….” အိစက္ညက္ေညာတဲ့ ဦးၿဖိဳးေဝမိုးရဲ႕ ကုတင္ႀကီးေပၚမွာ ဝတ္လစ္စလစ္ ဗလာကိုယ္နဲ႔ ရွားသည္ လွခ်င္တိုင္းလွေနၿပီ ..။
ရမက္ေဇာထန္ေနတဲ့ ဦးၿဖိဳးေဝမိုးသည္လည္း ရွားလိုဘဲ ကိုယ္ေပၚမွာ အဝတ္ဆိုလို႔ ခ်ည္တမွ်င္ေတာင္ ရွိမေနေတာ့ ..။ သူ႔ ရွည္လ်ားတုတ္ခိုင္တဲ့ လိင္တန္ႀကီးသည္ သံမဏိေခ်ာင္းႀကီးတေခ်ာင္းလိုဘဲ မာေက်ာေတာင္မတ္ေနသည္ ..။ ရွားရဲ႕ အဖုတ္သည္ အေရေတြ တအားစိုလာၿပီး ဦးၿဖိဳးေဝမိုး ေခ်နယ္မႈေၾကာင့္ ႏို႔စို႔ေပးတာေတြေၾကာင့္ ရွား စိတ္ေတြ တအား ထႂကြလာသည္ ..။ ခံခ်င္စိတ္ေတြ တအား ျဖစ္ေနသည္ ..။ ဦးၿဖိဳးေဝမိုးကလဲ ရွားေပါင္ၾကားကို မ်က္ႏွာထိုးအပ္လိုက္ၿပီး ရွားရဲ႕ အဖုတ္ကို ယက္ေနျပန္သည္ ..။ တကယ္ေတာ့ သူ မယက္ခင္ထဲက ရွားသည္ သူ ေစာေစာက ဆြေပးတာေတြေၾကာင့္ တအားကို ခံခ်င္ေနတာ ..။ အဖုတ္ကို ယက္ေတာ့ ရွားလဲ သူ႔ေခါင္းက ဆံပင္ေတြကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆြဲဆုပ္ထားမိၿပီး စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ ညည္းပစ္လိုက္ ေအာ္ပစ္လိုက္မိသည္ ..။
တအားအားနဲ႔ ရွား ရဲ႕ ေအာ္သံေတြ နဲ႔ တျပတ္ျပတ္ အဖုတ္ကို လ်ာျပားႀကီးနဲ႔ယက္တဲ့ အသံေတြ ဆူည့ေနသည္ ..။ ဦးၿဖိဳးေဝမိုးသည္ အေမႊးရိပ္ထားလို႔ ေျပာင္တင္းေနတဲ့ ရွားရဲ႕ အဖုတ္ကို ယက္လိုက္ အစိေလးကို ငုံစုတ္လိုက္ လ်ားနဲ႔ ထိုးကလိေပးလိုက္နဲ႔ လုပ္ေနရင္း လက္တဖက္ကလည္း သူ႔လိင္တန္ႀကီးကို ပြတ္ေခ်နယ္ေနသည္ ..။ ရွားလဲ သူယက္ေပးတာေၾကာင့္ တကိုယ္လုံး တုန္ခါၿပီး ခံခ်င္လြန္းလာလို႔..“ ကိုႀကီးရယ္…ခ်စ္ပါေတာ့…ရွား မေနတတ္ေတာ့ဘူး…” လို႔ ဖြင့္ဟ ညည္းတြားလာရေတာ့သည္ ..။ ဦးၿဖိဳးေဝမိုးသည္ ဒီလို ေစာက္ဖုတ္ ကို အငမ္းမရ ယက္လိမ့္မည္လို႔ မထင္ရဘူး ..။ အခုေတာ့ ရွားကို ေဇာ္ေဇာ့္လိုဘဲ ေကာင္းေကာင္း ခ်စ္ေပးမယ့္ သူႀကီး ဆိုတာ ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ သူ႔ကို ရွား တအား သေဘာက်သြားသည္ ..။ သူ႔ကိုလည္း ျပန္ ျပဳစုေပးခ်င္စိတ္ေတြ ျဖစ္လာၿပီး သူလဲ အဖုတ္က မ်က္ႏွာခြာဖယ္လိုက္ေရာ ရွားက..“ ကိုႀကီးကိုလဲ ရွား နမ္းေပးခ်င္တယ္ …” လို႔ ေျပာလိုက္သည္ ။ ဦးေၿဖိဳးေဝမိုးကို ပက္လက္ ေနခိုင္းၿပီး မတ္မတ္ေထာင္ေနတဲ့ သူ႔လိင္ေခ်ာင္းႀကီးကို ရွား ငုံစုတ္လိုက္သည္ ..။ ေဇာ္ေဇာ္..ေထာင္ပိုင္ႀကီးတို႔ရဲ႕ ဒုတ္ေတြလိုဘဲ ရွားပါးစပ္နဲ႔ အျပည့္ျဖစ္ေနသည္ ..။
ရွားလဲ ဘယ္ဘဝက ကုသိုလ္လဲ မသိ ..။ ေတြ႕လိုက္တဲ့ ေယာက်္ားေတြက လီးႀကီးသည္ ..။ အထစ္ႀကီးကို ဖြဖြေလး ငုံလိုက္ လ်ာေလးနဲ႔ ထိုးဆြလိုက္ နဲ႔ ကစားေပးေတာ့ ဦးၿဖိဳးေဝမိုး အရသာ ရွိလြန္းလို႔ တဟင္ဟင္ နဲ႔ ညည္းရင္း ေယာင္ယမ္းၿပီး ရွားေခါင္းကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ဆုပ္ကိုင္လိုက္တာ ခံလိုက္ရသည္ ..။ “ အိုး…ေကာင္းလိုက္တာ ရွားရယ္ . . .” ရွားလဲ စိတ္ရွိလက္ရွိ သူေကာင္းေစဖို႔ ပညာကုန္သုံးၿပီး စုတ္ေပးေနသည္ …။ ဦးၿဖိဳးေဝမိုးသည္ ရွားစုတ္ေပးတာေတြကို သေဘာေတြ႕ေနသည္ ..။ ႏွစ္ေယာက္စလုံး တအား ေတာင့္တလိုလားေနၾကၿပီမို႔ လုပ္ငန္း စလိုက္ၾကသည္ ..။
ရွားကို ပက္လက္ေပါင္ကားခိုင္းၿပီး ဦးၿဖိဳးေဝမိုး ရွားေပါင္ၾကားမွာ ေနရာယူၿပီး သူ႔တင္းမာလြန္းေနတဲ့ လက္နက္ႀကီးကို ရွားရဲ႕ စိုစြတ္ေတာင့္တေနတဲ့ အဂၤါစပ္ထဲကို ဖိသြင္းလိုက္ေလသည္ ..။ ရွားလဲ သူ႔ခါးကို ဆြဲဖက္လို႔ သူ႔လိင္တန္ႀကီး တထစ္ထစ္ နဲ႔ အဂၤါစပ္ အဖုတ္ထဲ ဝင္လာတာကို ေပါင္တန္ေတြ ၿဖဲကားကာ ခံယူလိုက္သည္ ..။ ရွားရဲ႕ အဂၤါစပ္ အတြင္းသားေတြက ဦးၿဖိဳးေဝမိုးရဲ႕ လိင္တန္ကို ရစ္ပတ္ ဆြဲညႇစ္ထားတာေၾကာင့္ ဦးၿဖိဳးေဝမိုးသည္ က်ပ္တည္းတဲ့ အရသာကို ခံစားမိေနရၿပီး ထိုးသြင္းလိုက္တိုင္း ဆြဲထုတ္လိုက္တိုင္း ထိမိတဲ့ အရသာထူးေတြ ခံစားရတာေၾကာင့္ တခ်က္ၿပီး ေနာက္တခ်က္ အခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာ ထိုးေဆာင့္ရင္း တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အရွိန္ျမင့္ သြက္လက္လာၿပီး တဖန္းဖန္း နဲ႔ ႀကဳံးႀကဳံးေဆာင့္ေလၿပီ …။
“ အား…အား….အား….အား……..အား….အင္း…အင္း…အင္း……….” အားယူသံ..ညည္းျငဴသံ…အသားခ်င္း ထိ႐ိုက္သံေတြ ဆူညံလာၿပီး ဦးၿဖိဳးေဝမိုး တရႉးရႉး နဲ႔ ဖင္ကို ေကာ့ကာေကာ့ကာ နဲ႔ ေဆာင့္ထည့္ေနသည္ ..။ ရွားလဲ ေအာက္မွေနၿပီး တင္ပါးႀကီးေတြကို စေကာဝိုင္း ေဝွ႔ရမ္းေပးေနၿပီး ဦးၿဖိဳးေဝမိုး ေဆာင့္ထည့္လိုက္တိုင္း သူကလည္း ပင့္ပင့္ေပးသည္ ..။ ႏွစ္ေယာက္သား စိတ္တူကိုယ္တူ နဲ႔ ခ်စ္ခရီး ပန္းတိုင္ကို မေရာက္ေရာက္ေအာင္ အားသြန္ခြန္စိုက္ ႀကိဳးကန္းၾကေလရာ မၾကာခင္ဘဲ လမ္းဆုံး ေရာက္ဖို႔ အလင္းေရာင္ ျပျပေလး စျမင္လိုက္ရေသာအခါ ဦးၿဖိဳးေဝမိုးလဲ အားသြန္ကာ အားကုန္ ေဆာင့္ထည့္ေလေတာ့သည္ …။
“ အို..ကိုႀကီး..ကိုႀကီး ….ေဆာင့္ေဆာင့္….တအား…တအား…ရွား ေကာင္းလာၿပီ..တအား ေကာင္းလာၿပီ…ေဆာင့္…ေဆာင့္…….” နဲ႔ ရွားလဲ ေအာ္ဟစ္ေနမိေလသည္ …။ ရွားရဲ႕ အဂၤါစပ္အတြင္းသားေတြကလည္း ရႈံ႕ခ်ီပြခ်ီ နဲ႔ ညႇစ္ဆြဲယူေနေသာေၾကာင့္ ဦးၿဖိဳးေဝမိုးလည္း ထူးျခားတဲ့ အရသာနဲ႔ ႀကဳံေတြ႕ေနရေတာ့ကာ ဆက္လက္ ထိန္းမထားႏိုင္ေတာ့ဘဲ ရွား နဲ႔ အတူတူ ၿပိဳင္တတူနီးပါး တခ်ိန္ထဲ ကာမအထြဋ္အထိပ္ကို တက္လွမ္း ေရာက္ရွိသြားရေလသည္ …။ “ အို…ရွား…..ရွား….ရွား…ေကာင္းလိုက္တာ ရွားရယ္ ………” သုတ္ေရေတြ တပုံႀကီး အခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာ ရွားရဲ႕ အဖုတ္ေခါင္းထဲ ပန္းထုတ္လိုက္ၿပီး ဦးၿဖိဳးေဝမိုး …ေခြၽးေတြ တကိုယ္လုံး စို႐ႊဲလ်က္ ရွားနဲ႔အဂၤါခ်င္းစြပ္တက္ရက္ႀကီး ၿငိမ္က်သြားေလေတာ့သည္ ..။END