ကျေးဇူးရှင် ဒရိုက်ဘာလေး

ကျေးဇူးရှင် ဒရိုက်ဘာလေး (စ/ဆုံး)

ဒေါ်တင့်တင့်တယောက် ခင်ပွန်းသည်တာဝန်ကျရာ တောင်ကြီးကို လိုက်မသွားမိတာ အမှားကြီးမှားသွားပလား စိတ်နဲ့ တညလုံးအိပ်မပျော်ခဲ့ဘူး။ အိမ်ထောင်သက် ၁၀နှစ်သက်တမ်းမှာ တခါမှအလိုးမပျက်ခဲ့တဲ့ အရာရှိဦးမောင်မောင်ဟာ မနေ့ကပဲ တောင်ကြီးကို ယာယီပြောင်းရွှေ့သွားရတယ်။ တကယ်တော့ ဦးမောင်မောင်ဟာ ဒေါ်တင့်တင့်ထက် ၁၀နှစ်အသက်ကြီးတယ်။

ဒေါ်တင့်တင့်ဆိုပေမယ့် အသက်က ၃၅နှစ်။ ငယ်ရွယ်နုပျိုသွေးသားတောင့်တတဲ့အရွယ်။ အရာရှိကတော်မို့သာ ဒေါ်တတ်ခေါ်ရတာ ခန္ဓာကိုယ်အချိုးအစားက ခုချိန်ထိ လန်းတုန်း။ ဒီလိုနဲ့ဒေါ်တင့်တင့်တယောက် မနက်စောစောထ ခြံထဲလမ်းထလျှောက်ရင်း ကားဂိုဒေါင်အဟောင်းလေးရှေ့ဖြတ်လျှောက်ရင်း “ဇော်ဇော်ရယ် မနေ့ညကလဲလေးချီလိုးတာတောင် အားမရသေးဘူးလား”ဆိုတဲ့အသံကြောင့် ဒေါ်တင့်တင့်တယောက် ဂိုဒေါင်းနားလေးကပ်နားစွင့်နေမိတယ်။

ဒီဂိုဒေါင်က နယ်ကဦးမောင်မောင်ရဲ့တူ ဇော်ဇော်တို့လင်မယားနေထိုင်တဲ့အိမ်လေးပေါ့။ ဇော်ဇော်အသက်က ၂၅နှစ်ဆိုပေမယ့် သူ့အမျိုးသမီး မထားကကျမထက် ၂နှစ်လောက်တောင်ကြီးသေးတယ်။ အိမ်မှာ ကားမောင်းဖို့ဇော်ဇော်ကိုခေါ်ထားရင်း သူ့အမျိုးသမီး မထားကို အိမ်ကူရအောင်ဆိုပြီး ခင်ပွန်းဦးမောင်မောင်က စီစဉ်ပေးခဲ့တာပါ။ “ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ်”ဆိုတဲ့ အသံတွေကြားမှ ဒေါ်တင့်တင့်လဲသတိဝင်လာပြီး အသံမကြားအောင် ခြေသံဖွဖွနင်းပြီး ဇော်ဇော်တို့လင်မယားရဲ့ အချစ်ဇာတ်ဝင်ခန်းကိုတိတ်တဆိတ်ချောင်းကြည့်နေမိတယ်။ အပေါက်ကြားကမြင်ကွင်းကြောင့် ဒေါ်တင့်တင့်တယောက်”အို”ဆိုတဲ့အသံလေးနဲ့အံ့သြမှင်သက်မိတယ်။ကြည့်လေအသက်၂၅နှစ်လူဗလန်လေးဇော်ဇော်ရဲ့လီးကြီးဟာ ၇လက်မကျော်လုံးပတ်က ကျည်ပွေ့နီးနီးလောက်။

ကုတင်ခြေရင်းမတ်တပ်ရပ်ပြီး မထားရဲ့ပိန်ပိန်သွယ်သွယ်ခါးကျဉ်းလေးကို ကိုင်ပြီးလိုးနေတာ။ မထားခမျာ ခင်ပွန်းသည်လူပိန်လေးဇော်ဇော်ရဲ့ လီးကြီးကိုကြိတ်ခံရင်း အောက်ကနေ တအင်းအင်းညည်းနေရှာတယ်။ လိုးနေရင်းဇော်ဇော်က “မမထား ကျနော်လိုးတာကောင်းလား’ “ကောင်းတာပေါ့ဇော်ဇော်ရယ် ဒီလီးကြီးနဲ့ဆို ငရဲပြည်လည်း မမထားလိုက်ရဲတယ်။ လိုး ဇော်ဇော်။ မမထားကိုအားရအောင်လိုး” စကားလဲဆုံးရော ဇော်ဇော်ရဲဆောင့်ချက်တွေဟာ မြန်ဆန်လာပြီး အောက်ကမထားဟာ “တအင်းအင်း ညည်းညူရင်း သူ့ခါးလေးကို ကော့ကော့ပေးရှာတယ်။

ဇော်ဇော်လဲဆယ်ချက်လောက်ဆောင့်ရင်း ကိုယ်ကိုမထားအပေါ်လှဲချရင်း မထားနှုတ်ခမ်းလေးကို တပြွတ်ပြွတ်စုပ်နေခဲ့တယ်။ ဒေါ်တင့်တင့်တယောက် အမျိုးသမီးပီပီ မထားအပေါ်အမျိုးအမည်မသိ မနာလိုစိတ်လေးဖြစ်ပေါ်ပြီး လေးတွဲတဲ့ခြေလှမ်းတွေနဲ့ တိုက်ပေါ်တက်ခဲ့တယ်။ အခန်းထဲရောက်တော့ တံခါးပိတ်ပီး လက်ညှိုးလက်ခလယ်နှစ်ချောင်းပူးပြီး ဇော်ဇော်ရဲ့လီးကြီးကိုမှန်းခါ မိမိအဖုတ်ကို အာသာဖြေခဲ့ရတယ်။

နေ့လည် ၁၁နာရီခွဲလောက်ရောက်တော့ ဒေါ်တင့်တင့်က “ဇော်ဇော်ရေ အန်တီကိုကံ့ကော်ဆေးခန်းလိုက်ပို့ပါအုံး” ဟုတ်အန်တီ ကျနော်ကားထုတ်ခဲ့မယ်။ ဒီလိုနဲ့ကံ့ကော်ဆေးခန်းကအပြန် “ဇော်ဇော်ရေ … ၃၅လမ်းက ကြေးအိုးဆိုင်ကိုမောင်းကွယ်။ ကြေးအိုးစားရအောင်” ကြေးအိုးဆိုင်ရောက်တော့ မျက်နှာချင်းဆိုင်ထိုင်ရင်း “ဇော်ဇော် အန်တီဘာလို့ဆေးခန်းပြလဲသိလား” ဇော်ဇော်လဲခေါင်းလေးယမ်းပြီး “အန်တီဘာဖြစ်လို့လဲ” ဆိုတော့ ဒေါ်တင့်တင့်က “အန်တီကလေးလိုချင်လို့ ဆေးစစ်တာ ကလေးရနိုင်. မရနိုင်ပေါ့။ ဆေးစစ်ချက်ကတော့ အန်တီက ကလေးရနိုင်တယ်တဲ့။

ဒါဆို မင်းဦးလေးကပဲမြုံနေတာဖြစ်မယ်” တဆက်တည်းမှာပဲ “ဇော်ဇော် အန်တီတို့ကျေးဇူးတွေမင်းပေါ်ဘယ်လောက်ရှိတယ်ဆိုတာ မင်းသိတယ်နော်။ ဒီတော့ ရှင်းရှင်းပဲပြောမယ် ဒီကျေးဇူးတွေ မင်းပြန်ဆပ်ချင်ရင် အန်တီကို ကိုယ်ဝန်ရအောင်လုပ်ပေးပါ” ဇော်ဇော်လဲအံ့သြသွားပြီး “ဖြစ်… ဖြစ်ပ့ါမလားအန်တီ။ တော်ကြာ ဦးလေးသိသွားရင် မကောင်းဘူးဖြစ်နေပါ့မယ်။

ဘာမှမဆိုးရိမ်နဲ့ဇော်ဇော် မင်းဦးလေးက အန်တီပြောသမျှပဲ။ အဓိကက မင်းသာ ဘယ်သူ့မှမပြောနဲ့တဲ့။ “ဟုတ်ကဲ့ပါ အန်တီ”ဆိုတော့ ဒေါ်တင့်တင့်မျက်နှာဟာ ဆယ်ကျော်သက်တယောက်လိုပဲ ရွှင်မြူးသွားခဲ့တယ်။ ဒီလိုနဲ့ ကြေးအိုးစားအပြီးမှာ ဒေါ်တင့်တင့်က “၇၈လမ်းက ဟော်တယ်ကိုမောင်းကွာ”တဲ့။ ဒီလိုနဲ့ ဟော်တယ်အခန်းထဲရောက်တော့ ဒေါ်တင့်တင့်ဟာ လက်တဖက်နဲ့ဇော်ဇောကိုသိုင်းဖက်ရင်း ပါးပြင်အနှံ့အနမ်းမိုးတွေရွာရင်း ဇော်ဇော်နှုတ်ခမ်းကို တယုတယစုပ်နေခဲ့တယ်။

အခြားလက်တဖက်နဲ့ဇော်ဇော်အင်ကျီကြယ်သီတွေဖြုတ်ပေးနေခဲ့တယ်။ ဇော်ဇောလဲ စွင့်ကားတဲ့ဒေါ်တင့်တင့် တင်သားတွေကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ညင်ညင်သာ ခြေမွပေးနေတယ်။ ခဏာအကြာနှစ်ယောက်သား အဝတ်အစားတွေကို အပြန်အလှန်ချွတ်ပေးရင်း ဇော်ဇော်မျက်လုံးပြူးသွားတယ်။ ကြည့်လေ အိမ်ထောင်ရှင်မရဲ့နို့တဲ့ဗျာ။ လုံးဝန်းပြီး ကျစ်ထုပ်နေတယ်။ အရွယ်အစားကလဲ ထန်သီးနုနုအရွယ်အစား. နို့သီးခေါင်းတွေဟာ ပန်းရောသမ်းနေတယ်။

ဇော်ဇော်လဲ အငမ်းမရနို့တွေကိုစို့ရင်း ဘယ်လိုမှစိတ်မထိန်းနိုင်တဲ့အဆုံးမှာ ဒေါ်တင့်တင့်ကို ညင်ညင်သာသာအုတ်နံရံဘက်တွန်းရင်း မုဆိုးဒူးထောက်ထိုင်ချကာ. ဒေါ်တင့်တင့်ခြေထောက်တချောင်းကို မိမိပုခုံးပေါ်ထမ်းတင်ရင်း ဒေါ်တင့်တင့်ရဲ့ အမွှေးရိတ်ထားတဲ့ အဖုတ်လေးကို လျှာလေးနဲ့ကလိပေးလိုက်တယ်။ ဒေါ်တင့်တင့်လဲ မျက်လုံးလေးမှိတ်ပြီး ဇော်ဇော်ခေါင်းကို ညင်ညင်သာပွတ်ပေးနေတယ်။

တချက်တချက်အောက်ကိုငုံ့ကြည့်တော့ မိမိရဲ့စောက်စိလေးကို လျှာလေးနဲ့ကလိ. တခါတခါ လက်ကလေးနဲ့ဖြဲပြီး စောက်ပတ်အတွင်းသားနံရံတွေကို လျက်ပေးနေတဲ့ ဇော်ဇော်ရဲ့လျှာအသွင်းအထုတ်လေးကိုကြည့်ရင်း. မိမိတသက်မှာတခါမှမခံစားဖူးတဲ့ အထိအတွေ့ကြောင့် ဆယ်ကျော်သက်လေးလိုကြည်နူးနေမိတယ်။ တဆက်တည်းမှာပဲ ဇော်ဇော်အပြုအစု အယုအယတွေနဲ့တွေ့ရတာ နောက်ကြလေခြင်းဆိုတဲ့ နှမျောမှုလဲဖြစ်ပေါ်ခဲ့တယ်။ ဇော်ဇော်လဲ ၁၅မိနစ်လောက် ဘာဂျာပေးအပြီးမှာ ဒေါ်တင့်တင့်ခန္ဓာကိုယ်ဟာ ဆတ်ကာဆတ်ကာတွန့်သွားတယ်။

ဒေါ်တင့်တင့် မိမိလျှာနဲ့တခါပီးတာကို ဇော်ဇော်လဲကြည်နူးနေမိတယ်။ ခဏအကြာ ဒေါ်တင့်တင့်ဟာ ဇော်ဇော်လက်မောင်းကို ဆွဲတင်ပြီး “မောင် တော်ပီကွာ မကိုမနှိပ်စက်ပါနဲ့တော့ မ မခံစားနိုင်တော့ဘူး”ဆိုတဲ့ ခပ်ချွဲချွဲအသံလေးနဲ့ ပြောရှာတယ်။ နောက်အိပ်ရာပေါ်ပက်လက်ကလေးလှန်ပေးနေတယ်။ ဇော်ဇော်လဲ အိပ်ရာပေါ်တက်တော့ တသက်မှာတခါမှမအိပ်ဘူးတဲ့ ရေမြှုပ်မွေ့ရာပေါ်မှာ အပျိုတယောက်အလှထက်ပိုတဲ့ မိန်းမကိုလိုးရတော့မယ်ဆိုတဲ့အသိနဲ့ ရင်ခုန်နေတယ်။

ဇော်ဇော်ဟာ ဒေါ်တင့်တင့်ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ညင်ညင်သာဆွဲကားပြီး မိမိလီးကြီးကို စောက်ပတ်အဝမှာတေ့ပြီး ဖြေးဖြေးခြင်းဖိလိုက်တယ်။ ကြည့်ပါအုံးဗျာ အနှစ်၁၀အိမ်ထောင်ရှင်မှသာပြောတာ စောက်ခေါင်းကျဉ်းကျဉ်းလေးဆိုတော့ ဇော်ဇော်လီးကြီးဟာ ဘယ်လိုမှလျောလျောရှုရှုမဝင်ပဲ ကျပ်နေခဲ့တယ်။

ဇော်ဇော်လဲ ဒေါ်တင့်တင့်ပါးလေးနမ်းရင်း မမ နဲနဲနာမယ်နော် မောင်လိုးတော့မယ် ဆိုတော့ “လိုးပါမောင် မောင်ကြိုက်သလောက်လိုး” ဆိုတဲ့စကားမဆုံးခင် ဗျစ်ဆိုတဲ့အသံနဲ့အတူ ဒေါ်တင့်တင့်အောက်နှုတ်ခမ်းတွေကို ပျက်လုမတတ်သွားနဲ့ကိုက်လိုက်မိတယ်။ ဇောဇော်လဲ အဆုံးထိလိုးလိုက်ရင်း သူ့လီးကြီးဟာ ဒေါ်တင့်တင့်သားအိမ်ကို သွားသွားထောက်တယ်။

ဒေါ်တင့်တင့်လဲညည်းတွားရင်း ‘ကောင်းလိုက်တာ မောင်ရယ် မဘဝမှာ ဒီလိုနာနာကျင်ကျင်တခါမှအလိုးမခံခဲ့ရဘူးဘူး။ မောင်နဲ့တွေ့မှ မဆန္ဒတွေပြည့်ဝတော့တယ်” ဇော်ဇော်လဲအချက်ငါးဆယ်လောက် ခပ်ကြမ်းကြမ်းလိုးအပြီးမှာ ဇော်ဇော်သုပ်ရည်တွေဟာ ဒေါ်တင့်တင့်စောက်ခေါင်းထဲပြည့်လျှံသွားတယ်။ ဒီလိုနဲ့ နားလိုက်လိုးလိုက်လုပ်ရင်း ညနေနေဝင်ချိန်မှာ နှစ်ယောက်သား ပြန်ခဲ့ကြတယ်။

အိမ်ပြန်ရောက်တော့ မိမိဇနီး ထားထားကို “မထား ဒီနေ့ကျနော်ဖျားချင်သလိုဖြစ်လို့ စောစောအိပ်တော့မယ်”ပြောပြီး အိပ်ရာဝင်ခဲ့တယ်။ မထားလဲခင်ပွန်းဖြစ်သူ ဇော်ဇော်ရဲ့ ထူးခြားတဲ့အမူအရာကိုကြည့်ပြီး အံ့သြနေတယ်။ ဟုတ်တယ်လေ အိမ်ထောင်သက် ၂နှစ်အတွင်းမှာ အမြဲတမ်းမိမိကို ၂ခါအနဲဆုံးလိုးပြီးမှအိပ်တဲ့ ယောက်ကျားက ဒီနေ့မှထူးထူးဆန်းဆန်းပါလား။ ဒီလိုနဲ့ ညတရေးနိုး လုပ်နိုးလုပ်နိုးနဲ့ဆောင့်ရင်း မနက်၄နာရီသာ ထိုးသွားတာ ကိုယ်တော်ချောက အိပ်တုန်း။ ဒီလိုနဲ့ သူမလဲဘယ်လိုမှအောင့်အီးမနေနိုင်တဲ့အဆုံး ဇော်ဇော်ပုဆိုးကို ချွတ်ခါ ဇော်ဇော်လီးကို ပါးစပ်နဲ့စုပ်ပေးနေတယ်။ ဇော်ဇော်လီးရဲ့ အနံ့တခုကြောင့် မထားမျက်မှောင်ကုပ်စဉ်းစားနေတယ်။

မနေ့မနက်က ဇော်ဇော်ငါ့ကိုလုပ်ပြီး နှစ်ယောက်အတူရေးချိုးတော့ ဇော်ဇော်လီးကို ငါကိုယ်တိုင် ဆပ်ပြာနဲ့ကျကျနန ပွတ်တိုက်ဆေးကြောခဲ့တာပါ။ အခုဘာကြောင့် ဒီအနံ့ကရနေရတာလဲ။ မထားလဲ အတွေးရေယာဉ်ကြောမှာနစ်မျောရင်း “ငါစိပ်ထင်လို့နေမှာပါ’ဆိုပြီး ဖြေဖျောက်ပစ်လိုက်တယ်။ ၁လခွဲအကြာ ဦးမောင်မောင် ပြန်ရောက်လာတော့ ဒေါ်တင့်တင့်ဟာ ဦးမောင်မောင်ကိုပြေးဖက်ပြီး “ကိုကြီးကို ဝမ်းသာစကားပြောရအုံးမယ်။ တင့်လေကိုယ်ဝန်ရနေပြီ”တဲ့။…ပြီးးး

Zawgyi

 

ေက်းဇူးရွင္ ဒရိုက္ဘာေလး (စ/ဆုံး)

ေဒၚတင့္တင့္တေယာက္ ခင္ပြန္းသည္တာဝန္က်ရာ ေတာင္ႀကီးကို လိုက္မသြားမိတာ အမွားႀကီးမွားသြားပလား စိတ္နဲ႕ တညလုံးအိပ္မေပ်ာ္ခဲ့ဘူး။ အိမ္ေထာင္သက္ ၁၀ႏွစ္သက္တမ္းမွာ တခါမွအလိုးမပ်က္ခဲ့တဲ့ အရာရွိဦးေမာင္ေမာင္ဟာ မေန႕ကပဲ ေတာင္ႀကီးကို ယာယီေျပာင္းေ႐ႊ႕သြားရတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဦးေမာင္ေမာင္ဟာ ေဒၚတင့္တင့္ထက္ ၁၀ႏွစ္အသက္ႀကီးတယ္။

ေဒၚတင့္တင့္ဆိုေပမယ့္ အသက္က ၃၅ႏွစ္။ ငယ္႐ြယ္ႏုပ်ိဳေသြးသားေတာင့္တတဲ့အ႐ြယ္။ အရာရွိကေတာ္မို႔သာ ေဒၚတတ္ေခၚရတာ ခႏၶာကိုယ္အခ်ိဳးအစားက ခုခ်ိန္ထိ လန္းတုန္း။ ဒီလိုနဲ႕ေဒၚတင့္တင့္တေယာက္ မနက္ေစာေစာထ ၿခံထဲလမ္းထေလွ်ာက္ရင္း ကားဂိုေဒါင္အေဟာင္းေလးေရွ႕ျဖတ္ေလွ်ာက္ရင္း “ေဇာ္ေဇာ္ရယ္ မေန႕ညကလဲေလးခ်ီလိုးတာေတာင္ အားမရေသးဘူးလား”ဆိုတဲ့အသံေၾကာင့္ ေဒၚတင့္တင့္တေယာက္ ဂိုေဒါင္းနားေလးကပ္နားစြင့္ေနမိတယ္။

ဒီဂိုေဒါင္က နယ္ကဦးေမာင္ေမာင္ရဲ႕တူ ေဇာ္ေဇာ္တို႔လင္မယားေနထိုင္တဲ့အိမ္ေလးေပါ့။ ေဇာ္ေဇာ္အသက္က ၂၅ႏွစ္ဆိုေပမယ့္ သူ႕အမ်ိဳးသမီး မထားကက်မထက္ ၂ႏွစ္ေလာက္ေတာင္ႀကီးေသးတယ္။ အိမ္မွာ ကားေမာင္းဖို႔ေဇာ္ေဇာ္ကိုေခၚထားရင္း သူ႕အမ်ိဳးသမီး မထားကို အိမ္ကူရေအာင္ဆိုၿပီး ခင္ပြန္းဦးေမာင္ေမာင္က စီစဥ္ေပးခဲ့တာပါ။ “ဖြတ္ ဖြတ္ ဖြတ္”ဆိုတဲ့ အသံေတြၾကားမွ ေဒၚတင့္တင့္လဲသတိဝင္လာၿပီး အသံမၾကားေအာင္ ေျခသံဖြဖြနင္းၿပီး ေဇာ္ေဇာ္တို႔လင္မယားရဲ႕ အခ်စ္ဇာတ္ဝင္ခန္းကိုတိတ္တဆိတ္ေခ်ာင္းၾကည့္ေနမိတယ္။ အေပါက္ၾကားကျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ေဒၚတင့္တင့္တေယာက္”အို”ဆိုတဲ့အသံေလးနဲ႕အံ့ၾသမွင္သက္မိတယ္။ၾကည့္ေလအသက္၂၅ႏွစ္လူဗလန္ေလးေဇာ္ေဇာ္ရဲ႕လီးႀကီးဟာ ၇လက္မေက်ာ္လုံးပတ္က က်ည္ေပြ႕နီးနီးေလာက္။

ကုတင္ေျခရင္းမတ္တပ္ရပ္ၿပီး မထားရဲ႕ပိန္ပိန္သြယ္သြယ္ခါးက်ဥ္းေလးကို ကိုင္ၿပီးလိုးေနတာ။ မထားခမ်ာ ခင္ပြန္းသည္လူပိန္ေလးေဇာ္ေဇာ္ရဲ႕ လီးႀကီးကိုႀကိတ္ခံရင္း ေအာက္ကေန တအင္းအင္းညည္းေနရွာတယ္။ လိုးေနရင္းေဇာ္ေဇာ္က “မမထား က်ေနာ္လိုးတာေကာင္းလား’ “ေကာင္းတာေပါ့ေဇာ္ေဇာ္ရယ္ ဒီလီးႀကီးနဲ႕ဆို ငရဲျပည္လည္း မမထားလိုက္ရဲတယ္။ လိုး ေဇာ္ေဇာ္။ မမထားကိုအားရေအာင္လိုး” စကားလဲဆုံးေရာ ေဇာ္ေဇာ္ရဲေဆာင့္ခ်က္ေတြဟာ ျမန္ဆန္လာၿပီး ေအာက္ကမထားဟာ “တအင္းအင္း ညည္းၫူရင္း သူ႕ခါးေလးကို ေကာ့ေကာ့ေပးရွာတယ္။

ေဇာ္ေဇာ္လဲဆယ္ခ်က္ေလာက္ေဆာင့္ရင္း ကိုယ္ကိုမထားအေပၚလွဲခ်ရင္း မထားႏႈတ္ခမ္းေလးကို တႁပြတ္ႁပြတ္စုပ္ေနခဲ့တယ္။ ေဒၚတင့္တင့္တေယာက္ အမ်ိဳးသမီးပီပီ မထားအေပၚအမ်ိဳးအမည္မသိ မနာလိုစိတ္ေလးျဖစ္ေပၚၿပီး ေလးတြဲတဲ့ေျခလွမ္းေတြနဲ႕ တိုက္ေပၚတက္ခဲ့တယ္။ အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ တံခါးပိတ္ပီး လက္ညွိုးလက္ခလယ္ႏွစ္ေခ်ာင္းပူးၿပီး ေဇာ္ေဇာ္ရဲ႕လီးႀကီးကိုမွန္းခါ မိမိအဖုတ္ကို အာသာေျဖခဲ့ရတယ္။

ေန႕လည္ ၁၁နာရီခြဲေလာက္ေရာက္ေတာ့ ေဒၚတင့္တင့္က “ေဇာ္ေဇာ္ေရ အန္တီကိုကံ့ေကာ္ေဆးခန္းလိုက္ပို႔ပါအုံး” ဟုတ္အန္တီ က်ေနာ္ကားထုတ္ခဲ့မယ္။ ဒီလိုနဲ႕ကံ့ေကာ္ေဆးခန္းကအျပန္ “ေဇာ္ေဇာ္ေရ … ၃၅လမ္းက ေၾကးအိုးဆိုင္ကိုေမာင္းကြယ္။ ေၾကးအိုးစားရေအာင္” ေၾကးအိုးဆိုင္ေရာက္ေတာ့ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ထိုင္ရင္း “ေဇာ္ေဇာ္ အန္တီဘာလို႔ေဆးခန္းျပလဲသိလား” ေဇာ္ေဇာ္လဲေခါင္းေလးယမ္းၿပီး “အန္တီဘာျဖစ္လို႔လဲ” ဆိုေတာ့ ေဒၚတင့္တင့္က “အန္တီကေလးလိုခ်င္လို႔ ေဆးစစ္တာ ကေလးရနိုင္. မရနိုင္ေပါ့။ ေဆးစစ္ခ်က္ကေတာ့ အန္တီက ကေလးရနိုင္တယ္တဲ့။

ဒါဆို မင္းဦးေလးကပဲၿမဳံေနတာျဖစ္မယ္” တဆက္တည္းမွာပဲ “ေဇာ္ေဇာ္ အန္တီတို႔ေက်းဇူးေတြမင္းေပၚဘယ္ေလာက္ရွိတယ္ဆိုတာ မင္းသိတယ္ေနာ္။ ဒီေတာ့ ရွင္းရွင္းပဲေျပာမယ္ ဒီေက်းဇူးေတြ မင္းျပန္ဆပ္ခ်င္ရင္ အန္တီကို ကိုယ္ဝန္ရေအာင္လုပ္ေပးပါ” ေဇာ္ေဇာ္လဲအံ့ၾသသြားၿပီး “ျဖစ္… ျဖစ္ပ့ါမလားအန္တီ။ ေတာ္ၾကာ ဦးေလးသိသြားရင္ မေကာင္းဘူးျဖစ္ေနပါ့မယ္။

ဘာမွမဆိုးရိမ္နဲ႕ေဇာ္ေဇာ္ မင္းဦးေလးက အန္တီေျပာသမွ်ပဲ။ အဓိကက မင္းသာ ဘယ္သူ႕မွမေျပာနဲ႕တဲ့။ “ဟုတ္ကဲ့ပါ အန္တီ”ဆိုေတာ့ ေဒၚတင့္တင့္မ်က္ႏွာဟာ ဆယ္ေက်ာ္သက္တေယာက္လိုပဲ ႐ႊင္ျမဴးသြားခဲ့တယ္။ ဒီလိုနဲ႕ ေၾကးအိုးစားအၿပီးမွာ ေဒၚတင့္တင့္က “၇၈လမ္းက ေဟာ္တယ္ကိုေမာင္းကြာ”တဲ့။ ဒီလိုနဲ႕ ေဟာ္တယ္အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ေဒၚတင့္တင့္ဟာ လက္တဖက္နဲ႕ေဇာ္ေဇာကိုသိုင္းဖက္ရင္း ပါးျပင္အႏွံ႕အနမ္းမိုးေတြ႐ြာရင္း ေဇာ္ေဇာ္ႏႈတ္ခမ္းကို တယုတယစုပ္ေနခဲ့တယ္။

အျခားလက္တဖက္နဲ႕ေဇာ္ေဇာ္အင္က်ီၾကယ္သီေတြျဖဳတ္ေပးေနခဲ့တယ္။ ေဇာ္ေဇာလဲ စြင့္ကားတဲ့ေဒၚတင့္တင့္ တင္သားေတြကိုလက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕ညင္ညင္သာ ေျခမြေပးေနတယ္။ ခဏာအၾကာႏွစ္ေယာက္သား အဝတ္အစားေတြကို အျပန္အလွန္ခြၽတ္ေပးရင္း ေဇာ္ေဇာ္မ်က္လုံးျပဴးသြားတယ္။ ၾကည့္ေလ အိမ္ေထာင္ရွင္မရဲ႕နို႔တဲ့ဗ်ာ။ လုံးဝန္းၿပီး က်စ္ထုပ္ေနတယ္။ အ႐ြယ္အစားကလဲ ထန္သီးႏုႏုအ႐ြယ္အစား. နို႔သီးေခါင္းေတြဟာ ပန္းေရာသမ္းေနတယ္။

ေဇာ္ေဇာ္လဲ အငမ္းမရနို႔ေတြကိုစို႔ရင္း ဘယ္လိုမွစိတ္မထိန္းနိုင္တဲ့အဆုံးမွာ ေဒၚတင့္တင့္ကို ညင္ညင္သာသာအုတ္နံရံဘက္တြန္းရင္း မုဆိုးဒူးေထာက္ထိုင္ခ်ကာ. ေဒၚတင့္တင့္ေျခေထာက္တေခ်ာင္းကို မိမိပုခုံးေပၚထမ္းတင္ရင္း ေဒၚတင့္တင့္ရဲ႕ အေမႊးရိတ္ထားတဲ့ အဖုတ္ေလးကို လွ်ာေလးနဲ႕ကလိေပးလိုက္တယ္။ ေဒၚတင့္တင့္လဲ မ်က္လုံးေလးမွိတ္ၿပီး ေဇာ္ေဇာ္ေခါင္းကို ညင္ညင္သာပြတ္ေပးေနတယ္။

တခ်က္တခ်က္ေအာက္ကိုငုံ႕ၾကည့္ေတာ့ မိမိရဲ႕ေစာက္စိေလးကို လွ်ာေလးနဲ႕ကလိ. တခါတခါ လက္ကေလးနဲ႕ၿဖဲၿပီး ေစာက္ပတ္အတြင္းသားနံရံေတြကို လ်က္ေပးေနတဲ့ ေဇာ္ေဇာ္ရဲ႕လွ်ာအသြင္းအထုတ္ေလးကိုၾကည့္ရင္း. မိမိတသက္မွာတခါမွမခံစားဖူးတဲ့ အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ ဆယ္ေက်ာ္သက္ေလးလိုၾကည္ႏူးေနမိတယ္။ တဆက္တည္းမွာပဲ ေဇာ္ေဇာ္အျပဳအစု အယုအယေတြနဲ႕ေတြ႕ရတာ ေနာက္ၾကေလျခင္းဆိုတဲ့ ႏွေမ်ာမႈလဲျဖစ္ေပၚခဲ့တယ္။ ေဇာ္ေဇာ္လဲ ၁၅မိနစ္ေလာက္ ဘာဂ်ာေပးအၿပီးမွာ ေဒၚတင့္တင့္ခႏၶာကိုယ္ဟာ ဆတ္ကာဆတ္ကာတြန႔္သြားတယ္။

ေဒၚတင့္တင့္ မိမိလွ်ာနဲ႕တခါပီးတာကို ေဇာ္ေဇာ္လဲၾကည္ႏူးေနမိတယ္။ ခဏအၾကာ ေဒၚတင့္တင့္ဟာ ေဇာ္ေဇာ္လက္ေမာင္းကို ဆြဲတင္ၿပီး “ေမာင္ ေတာ္ပီကြာ မကိုမႏွိပ္စက္ပါနဲ႕ေတာ့ မ မခံစားနိုင္ေတာ့ဘူး”ဆိုတဲ့ ခပ္ခြၽဲခြၽဲအသံေလးနဲ႕ ေျပာရွာတယ္။ ေနာက္အိပ္ရာေပၚပက္လက္ကေလးလွန္ေပးေနတယ္။ ေဇာ္ေဇာ္လဲ အိပ္ရာေပၚတက္ေတာ့ တသက္မွာတခါမွမအိပ္ဘူးတဲ့ ေရျမႇုပ္ေမြ႕ရာေပၚမွာ အပ်ိဳတေယာက္အလွထက္ပိုတဲ့ မိန္းမကိုလိုးရေတာ့မယ္ဆိုတဲ့အသိနဲ႕ ရင္ခုန္ေနတယ္။

ေဇာ္ေဇာ္ဟာ ေဒၚတင့္တင့္ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ညင္ညင္သာဆြဲကားၿပီး မိမိလီးႀကီးကို ေစာက္ပတ္အဝမွာေတ့ၿပီး ေျဖးေျဖးျခင္းဖိလိုက္တယ္။ ၾကည့္ပါအုံးဗ်ာ အႏွစ္၁၀အိမ္ေထာင္ရွင္မွသာေျပာတာ ေစာက္ေခါင္းက်ဥ္းက်ဥ္းေလးဆိုေတာ့ ေဇာ္ေဇာ္လီးႀကီးဟာ ဘယ္လိုမွေလ်ာေလ်ာရႈရႈမဝင္ပဲ က်ပ္ေနခဲ့တယ္။

ေဇာ္ေဇာ္လဲ ေဒၚတင့္တင့္ပါးေလးနမ္းရင္း မမ နဲနဲနာမယ္ေနာ္ ေမာင္လိုးေတာ့မယ္ ဆိုေတာ့ “လိုးပါေမာင္ ေမာင္ႀကိဳက္သေလာက္လိုး” ဆိုတဲ့စကားမဆုံးခင္ ဗ်စ္ဆိုတဲ့အသံနဲ႕အတူ ေဒၚတင့္တင့္ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေတြကို ပ်က္လုမတတ္သြားနဲ႕ကိုက္လိုက္မိတယ္။ ေဇာေဇာ္လဲ အဆုံးထိလိုးလိုက္ရင္း သူ႕လီးႀကီးဟာ ေဒၚတင့္တင့္သားအိမ္ကို သြားသြားေထာက္တယ္။

ေဒၚတင့္တင့္လဲညည္းတြားရင္း ‘ေကာင္းလိုက္တာ ေမာင္ရယ္ မဘဝမွာ ဒီလိုနာနာက်င္က်င္တခါမွအလိုးမခံခဲ့ရဘူးဘူး။ ေမာင္နဲ႕ေတြ႕မွ မဆႏၵေတြျပည့္ဝေတာ့တယ္” ေဇာ္ေဇာ္လဲအခ်က္ငါးဆယ္ေလာက္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းလိုးအၿပီးမွာ ေဇာ္ေဇာ္သုပ္ရည္ေတြဟာ ေဒၚတင့္တင့္ေစာက္ေခါင္းထဲျပည့္လွ်ံသြားတယ္။ ဒီလိုနဲ႕ နားလိုက္လိုးလိုက္လုပ္ရင္း ညေနေနဝင္ခ်ိန္မွာ ႏွစ္ေယာက္သား ျပန္ခဲ့ၾကတယ္။

အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ မိမိဇနီး ထားထားကို “မထား ဒီေန႕က်ေနာ္ဖ်ားခ်င္သလိုျဖစ္လို႔ ေစာေစာအိပ္ေတာ့မယ္”ေျပာၿပီး အိပ္ရာဝင္ခဲ့တယ္။ မထားလဲခင္ပြန္းျဖစ္သူ ေဇာ္ေဇာ္ရဲ႕ ထူးျခားတဲ့အမူအရာကိုၾကည့္ၿပီး အံ့ၾသေနတယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ အိမ္ေထာင္သက္ ၂ႏွစ္အတြင္းမွာ အၿမဲတမ္းမိမိကို ၂ခါအနဲဆုံးလိုးၿပီးမွအိပ္တဲ့ ေယာက္က်ားက ဒီေန႕မွထူးထူးဆန္းဆန္းပါလား။ ဒီလိုနဲ႕ ညတေရးနိုး လုပ္နိုးလုပ္နိုးနဲ႕ေဆာင့္ရင္း မနက္၄နာရီသာ ထိုးသြားတာ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက အိပ္တုန္း။ ဒီလိုနဲ႕ သူမလဲဘယ္လိုမွေအာင့္အီးမေနနိုင္တဲ့အဆုံး ေဇာ္ေဇာ္ပုဆိုးကို ခြၽတ္ခါ ေဇာ္ေဇာ္လီးကို ပါးစပ္နဲ႕စုပ္ေပးေနတယ္။ ေဇာ္ေဇာ္လီးရဲ႕ အနံ႕တခုေၾကာင့္ မထားမ်က္ေမွာင္ကုပ္စဥ္းစားေနတယ္။

မေန႕မနက္က ေဇာ္ေဇာ္ငါ့ကိုလုပ္ၿပီး ႏွစ္ေယာက္အတူေရးခ်ိဳးေတာ့ ေဇာ္ေဇာ္လီးကို ငါကိုယ္တိုင္ ဆပ္ျပာနဲ႕က်က်နန ပြတ္တိုက္ေဆးေၾကာခဲ့တာပါ။ အခုဘာေၾကာင့္ ဒီအနံ႕ကရေနရတာလဲ။ မထားလဲ အေတြးေရယာဥ္ေၾကာမွာနစ္ေမ်ာရင္း “ငါစိပ္ထင္လို႔ေနမွာပါ’ဆိုၿပီး ေျဖေဖ်ာက္ပစ္လိုက္တယ္။ ၁လခြဲအၾကာ ဦးေမာင္ေမာင္ ျပန္ေရာက္လာေတာ့ ေဒၚတင့္တင့္ဟာ ဦးေမာင္ေမာင္ကိုေျပးဖက္ၿပီး “ကိုႀကီးကို ဝမ္းသာစကားေျပာရအုံးမယ္။ တင့္ေလကိုယ္ဝန္ရေနၿပီ”တဲ့။…ၿပီးးး