ပြိုင်တူပြီးလျှင် ကောင်းနိုင်သည်

ပြိုင်တူပြီးလျှင် ကောင်းနိုင်သည် (စ/ဆုံး)

မြင့်မြင့်ကြည်မှာ အတွေးနယ်လွန်နေမိပါတော့သည်။ ညကမြဦးတစ်ယောက် မခင်တိုးတို့ခြံထဲမှ ပြန်၍ထွက်လာခဲ့ပြီး သူ၏အိပ်ခန်းထဲသို့ ဝင်ကာ အိမ်ပေါ်သို့ပင ် ပြန်၍မတက်တော့ဘဲ မြင့်မြင့်ကြည်တို့အိမ်ဖက်သို့လာကာ အိမ်ရှေ့လမ်းမမှဖြတ်၍လျှောက်ရင်း မြင့်မြင့်ကြည်ကို သူမ၏အိမ်ဖက်သို့လှည့်၍ ကြည့်ကာရှာဖွေကြည့်မိသည်။မြဦးသည ် မြင့်မြင့်ကြည်၏ရုပ်သွင်က ို လတ်တလော အတော်ပင ်တွေ့ချင်နေလေသည်။

သူ့ကိုယ်သူလဲ ဘာဖြစ်မှန်းမသိပေ။ဒါပေမဲ့လည်း မြင့်မြင့်ကြည်တို့တအိမ်လုံးသည် မှောင်မဲကာ တအိမ်လုံး အိပ်၍နေကြချေပြီ။ ဒါတောင်မ ှမြဦးက ဇွဲဖြစ်နေရသည်။ မလျှော့သေးဘဲ သူမ၏အိမ်ရှေ့သို့ တစ်ခေါက ်ပြန်၍လှည့်လာကာ ဖြတ်၍လျှောက်ကာ ကြည့်မိပါသေးသည်။ မြဦးတစ်ယောက ်ဘယ်လိုဝေဒနာတွေ ကပ်ရောက်စွဲညှိလာသည်ဟု မဆိုသာ။တစ်ညလုံးက ိုအိပ်၍မရနိုင်အောင ် ညဘက် အပေါ့အပါး သွားချင်၍ထတော့နောက်ဖေးက တံခါးကိုဖွင့်ရင်း မခင်တိုးတို့အိမ်ဖက်ကိုပင် သူသည် ရပ်၍ကြည့်နေမိခဲ့သေးသည်။ တညလုံး အိပ်မပျော်နိုင်သော မြဦးတစ်ယောက ်မနက်မိုးလင်းခါနီးမှ အိပ်၍ ပျော်သွားသဖြင့် နံနက်(၈) နာရီကျော်မ ှအိပ်ရာကနိုး၍ လာခဲ့သည်။

သည့်နောက ်လမ်းထိပ်ကိုထွက်ကာ သံချောင်းကိုရှာ၍ မြင့်မြင့်ကြည်ထ ံ စာသဝဏ်လွှာပါးလိုက်သည်။ပြီးတော့မ ှစိတ်ချလက်ချဖြင့် အမေပေးလိုက်သော မုန့်ဘိုး(၅)ပြားဖြင့် ဘာဘူကြီးဆိုင် တွင်လက်ဘက်ရည်ဆိုင်သို့ဝင်၍ သောက်ခဲ့သေးသည်။ နေ့လည်(၁၂)နာရီ မထိုးမှီမှာပင် မြဦးသည ်မြင့်မြင့်ကြည်တ ို့အိမ်ရှိရာသ ို့ထွက်၍လာခဲ့သည်။ မြင့်မြင့်ကြည် တို့အိမ်မှာ တိုက်ခံနှစ်ထပ်အိမ်ဖြစ်သည်။ သူရောက်သွားတော့ အိမ်ရှေ့တံခါးမှာ အဆင်သင့်ဖွင့်ထားသဖြင့် ခါတိုင်း လိုပင ်မြဦးသည် အိမ်ထဲသို့ဝင်ရောက်လာခဲ့သည်။အိမ်အောက်တစ်ခုလုံး တိတ်ဆိတ်၍နေသည်။ အိမ်ရှေ့တွင ် ဘယ်သူမှမရ ှိမြဦးသည ်အောင်ထပ်တွင်ပင်ရှိသော မြင့်မြင့်ကြည်၏ အိပ်ခန်းရှိရာသ ို့လျှောက်၍လာခဲ့သည်။ ရောက်ပါပြီ မြဦးတစ်ယောက် မြင့်မြင့်ကြည်၏အိပ်ခန်းရှေ့သ ို့ရောက်ပါပြီ။ တံခါးပိတ်ထားသဖြင့်လက်ဖြင့် အသာလေးတွန်းကြည့်တော့တံခါးရွက်(၂)ချပ်သည်စေ့ထားသဖြင့်သူအသာအယာ တွန်းလိုက်သည်တွင် ခပ်ဟဟ လေးပွင့်၍သွားသည်။

တွေ့ပါပြီ မြင့်မြင့်ကြည်က ိုမှန်တင်ခုံရှေ့တွင် ထိုင်၍အလှပြင်နေသည ်ကို ရေချိုးပြီးကာစတော့ ဟုတ်မည်မထင်။တံခါးဝက ို ခပ်စောင်းစောင်းလေး နောက်ကျောပေး၍ထိုင်နေသော မြင့်မြင့်ကြည်ထံသို့မြဦး၏ အကြည့်တွေက ရောက်သွားပြီး တခဏမှာပင ်မို့မို့လေးဖေါင်း၍နေသော သူမ၏ရင်အုံလေးနှင့် ကား၍ အိဖေါင်းကာ ပြည့်တင်းနေသော သူမ၏တင်သားတွေဆီသို့ မြဦး၏အကြည့်တွေက ရွေးချယ်၍ ရောက်ရှိသွားခဲ့ရလေပြီ။ မခင်တိုးလောက်တော့ မြင့်မြင့်ကြည်သည် ကိုယ်လုံးမဖွံ့ဖြိုးသေးဘဲ သူ့ဟာနှင့်သူတော့ကိုယ်လုံးမှာ အတော်လေး လှ၍နေသည်ဟု မြဦးက မှတ်ချက်ချ လိုက်မိရင်း မြင့်မြင့်ကြည်၏ အိပ်ခန်းထဲသို့လှမ်း၍ ဝင်လိုက်ရာ မြင့်မြင့်ကြည်ကလဲ သူ့ဆီသို့လှည့်အကြည့်ဖြင့်ဆုံကြလေသည်။

“ လာ…ကိုဦး….ထိုင်လေ….” “ အင်း…” အခန်းထဲတွင ် ထိုင်စရာနေရာရှာလိုက်တော့ မြင့်မြင့်ကြည်အိပ်သည့် ကုတင်လေး တစ်လုံးသာရှိသည်။ မြဦးကလဲ အရင်မြဦးမဟုတ်တော့ ခပ်တန်းတန်းပင် ဝင်၍ထိုင ်လိုက်သည်။ ကုတင်လေးပေါ်သို့ မြဦးတစ်ယောက ် ထိုင်ချလိုက်ပြီးသည်နှင့်တပြိုင်နက်တည်းမှာပင် မြင့်မြင့်ကြည်ကလဲ မှန်ရှေ့မှထကာ သူရှိရာသို့လာသည်။ ထိုသ ို့ လာရင်းမှပင် မြင့်မြင့်ကြည်က…..“ ကိုဦးက …….. ကြည်ကို (၂)ယောက်ထဲတွေ့ချင်တယ်ဆို…”

“ အင်းလေ …. “ “ ဘာဖြစ်လို့လဲ…” “ တို့ သမီးရည်းစားတွေဘဲဟာ (၂)ယောက်ထဲဆိုတော့ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ရှိတာပေါ့…..” မြင့်မြင့်ကြည်၏မျက်နှာလေးသည ်ပြုံးစစလေးဖြစ်၍သွားရာကပင ်မြဦး၏ ဘေးကုတင်ပေါ်သို့ သူမ၏ ကိုယ ် လုံးလေးကို ထိုင်၍ချလိုက်လေသည်။ မြင့်မြင့်ကြည်ထံမှ မွှေးပျံ့သောသင်းရနံ့တို့သည် မြဦးဆီသို့ တည့်တည့်မတ် မတ်ပင ်ဝင်ရောက်၍လာရာက မြဦး၏ရင်က ိုထိုးဆွ၍နေချေပြီ။ မြဦးသည ်မြင့်မြင့်ကြည်ရှိရာဖက်သ ို့ငဲ့စောင်းကာ ကြည့်လိုက်မိသည်။

ဒီနေ့တွင် မြင့်မြင့်ကြည်တစ်ယောက ်ခါတိုင်းကျောင်းတက ်ကျောင်းဆင်း သွားစဉ်ကထက်ပင ် ပို၍လှနေသည်။ သေသေချာချာကို ဂရုတစိုက်ဖြင့် အလှပြင်ထား ပုံရလေသည်။ ပြီးတော့သူမ၏မျက်နှာလေးက င ုံ့ လျှက်ကုတင်ဘေး ကြမ်းပြင်က ိုစူးစိုက်ကာကြည့်နေသည်။ သူတို့နှစ်ဦးသားမှာ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်စကား မဆိုမိကြချေ။ အိမ်ကြီးတစ်ခုလုံးကလည်း တိတ်ဆိတ်၍ ငြိမ်သက်၍နေသည်။ တချက်တချက်တွင ်အခန်းပြူတင်းပေါက်မှ ဝင်၍လာသော လေပြေလေးများသည်သာ မြဦးနှင့် မြင့်မြင့်ကြည်တို့ကို တိုးဝှေ့ဖြတ်သန်းလျှက်ရှိသည်။

မြင့်မြင့် ကြည်နှင့် ယှဉ်တွဲ၍ ထိုင်နေရာက စိတ်တွေလှုပ်ရှား၍ လာရသော မြဦး၏လက်တစ်ဖက်က သူမ၏ပုခုံးဆီသို့ ကျရောက်၍သွားရာက မြင့်မြင့်ကြည်၏နုထွေးသော ပုခုံးလုံးလုံးလေးကို သူ၏လက်ဖဝါးဖြင့်ဆုတ်ကိုင ်လိုက်ရင်း…… “ ကြည့်ကိုဦးက ိုချစ်လား….ဟင်…” မြဦး၏စကားသံက ပုံမှန်ထက်တုန်ခါ၍ နေရသလိုမြင့်မြင့်ကြည်၏ မို့မောက်မောက် လေးဖြစ်၍နေသော ရွှေရင်နှစ်မွှာသည်လည်း နိမ့်ချီမြင့်ချီလေးဖြစ်၍နေသည်။ မြဦး၏ တုန်လှုပ်လှိုက်ဖိုသော အမေးစကားကို ကြားရစဥ ် အခါမှာပင ်ရင်ထဲတွင်နွေးကာ သွားရသော မြင့်မြင့်ကြည်သည် မြဦးကိုလည်း အံသြ၍သွားရသည်။

ဒါ့အပြင ်သူ၏ စိတ်ထဲတွင်လည်း ကြေနပ်၍သွားရသည်။ “ အင်း….” မြင့်မြင့်ကြည်က တိုးတိုးလေး ဖြေလိုက်ရင်းကရီဝေသော မျက်လုံးအစုံဖြင့် မြဦးကို လှည့်၍ကြည့်လိုက ် သည့်ခဏမှာပင် မြဦးနှင့်မြင့်မြင့်ကြည်တို့၏ မျက်နှာနှစ်ခုတို့မှာ ထိလုမတတ်ဖြစ်၍သွားခဲ့ရပြီး မျက်လုံးချင်းလည်း ဆုံစည်း၍ သွားခဲ့ရပေသည်။ ကျန်နေသော မြဦး၏လက်တဖက်က သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးပေါ်သ ို့ထပ်မံ၍ ကျရောက် လာခဲ့ရပြီးခဏမှာပင ်မြဦးသည် မြင့်မြင့်ကြည်၏ ကိုယ်လုံးလေးက ိုဆွဲယူကာ ဖက်လိုက်ရာက သူမ၏ဖေါင်းဖေါင်းမို့မ ို့ ပါးမို့ဖြူဖြူလေးများအား မွှေးကြူလိုက်ပေတော့သည်။

ချစ်စရာ့အသွင ် မျက်နှာလေးကိုမော့၍ ပေးလိုက်မိရင်းကပင ် ရင်ထဲမ ှ ပြင်းပြလာသော ပီတိအဟုန်တို့ ကြောင့်မြင့်မြင့်ကြည်သည ်မြဦး၏ကိုယ်လုံးကြီးကို ပြန်၍ဖက်တွယ်လိုက်မိပါသည်။ သည်လိုအချိန်မျိုး သည်လ ိုအပြု အမှုမျိုးကို စိတ်ကူးယဉ်ကာ မျှော်လင့်ခဲ့ရလေသော မြင့်မြင့်ကြည်တစ်ယောက်၊ သူမ၏မျှော်လင့်ချက်တွေသည် ပြည့်စုံခဲ့ရပေပြီ။ သူမသည ်မြဦးကိုလည်း နားမလည်နိုင်စွာ ဖြစ်ရလျှက ်အံသြကျေနပ်၍လည်း နေမိသည်။

မြဦး နမ်းသည်ကို အားရကြေနပ်စွာ အနမ်းခံနေသော မြင့်မြင့်ကြည်၏ မျက်နှာလေးသည်ပင ် ပြုံးရောင်လေးသန်း၍ နေရလေသည်။ မြဦးက မြင့်မြင့်ကြည်၏ ပါးပြင်နှစ်ဖက်က ိုသာမက နဖူးဆံစပ်လေးများနှင့် မေးဖျားကလေးကိုပင် မွှေးကြူကာ နမ်းနေပါသေးသည်။ပြီးတော့မ ှမြဦးကသူ၏ မျက်နှာကိုအသာခွာကာ မြင့်မြင့်ကြည်၏ မျက်နှာလေးကို စိမ်းစိမ်းလေးတစ်ချက် ကြည့်လိုက်ပြီးတော့မ ှ သူ၏နှုတ်ခမ်းတွေက မြင့်မြင့်ကြည်၏ နှုတ်ခမ်းလုံးလုံးလေးတွေပေါ်သို့ ဖိကပ်ကာစုပ်နမ်း လိုက်ပါတော့သည်။ နှစ်ဦးစလုံး၏ အစိမ်းသက်သက်ရှိလေသော သွေးသားတို့သည် ဟုန်းကနဲ နှိုးကြွကာထ၍ လာခဲ့ရချေပြီ။ ဒီလိုနမ်းရင်းမှပင် မြဦးသည် မြင့်မြင့်ကြည်၏ ကိုယ်လုံးလေးကို တဖြေးဖြေးအိပ်ယာပေါ်သို့ လှဲချပေး လိုက်ရင်းမ ှမြဦးသည်သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးက ိုတင်းကြပ်စွာ ပွေ့ဖက်ထားနေမိသလို မြင့်မြင့်ကြည်ကလဲ မြဦး၏ ကိုယ်လုံးကြီးကိုအတင်းပင် သိမ်းကြုံး၍ ပွေ့ဖက်ထားလိုက်မိပါသည်။

ပြီးတော့လဲ အတုမြင ် အတတ်သင်ဆိုသလ ို မြဦးသည ် သူဖိထားလေသည့်အတိုင်း သူ၏လက်တွေက အငြိမ်မနေဘဲ မြင့်မြင့်ကြည်၏ တကိုယ်လုံးကို ပွတ်သပ်နေရုံမျှမက တင်သားလုံးလုံး ဖေါင်းဖေါင်းတွေကိုပါ ဆုတ ် နယ်ပေးနေပြန်သည်။ မြင့်မြင့်ကြည်မှာတော့ဘယ်လိုဖြစ်မှန်း သူမကိုယ်သူမပင်မသိ။ တကိုယ်လုံး ဖျဉ်းကနဲ ရှိန်းကနဲ ခံစားနေရာမ ှ တကိုယ်လုံးအားအင်တွေ ဆုတ်လျှော့လာသလ ို နွမ်းနယ်လာလေသည်။ မြဦးသည် မြင့်မြင့်ကြည် ဝတ်ထားသော အင်္ကျီလေးပေါ်မှ သူမ၏စူစူမို့မို့ ရွှေရင်နှစ်မွှာက ိုဖိကပ်ကာနမ်းနေသည်။

ပြီးတော့မှ မြဦးက ရင်စေ့ အင်္ကျီလေးမှ ကြယ်သီးတွေကို တစ်လုံးချင်းဖြုတ်ပစ်လိုက်သည်။ မြင့်မြင့်ကြည်မှာတော့ပက်လက်လေးလှန်ကာ ရီဝေသော မျက်လုံးလေးများဖြင့် မြဦးကိုကြည့်လျှက ်မောင့် မျက်နှာ တစ်ရွာထင် ဆိုတာလို မြဦးပြုသမျှနုရတော့မည့် အသွင်ဖြင့် ငြိမ်သက်၍ ပက်လက်လေးလှဲနေသည်။ သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးတစ်ခုလုံးမှာ ငြိမ်သက်၍နေသော်လည်း သူမ၏အတွင်းစိတ်များမှာ လှုပ်ရှားနေသည် ဆိုသည်ကိုတော့ လက်ဖျားနှစ်ဖက်ဆီမှာ လက်ချောင်းလေးများ၏ လက်ဆစ်လေးများက ို တစ်ဖျောက်ဖျောက် ချိုးနေသည်ကို မြင်ရခြင်းဖြင့် သိသာနိုင်လေသည်။

မြင့်မြင့်ကြည်၏ ဘော်လီအင်္ကျီမှ ကြယ်သီးများမှာအားလုံး ပြု တ်ထွက်သွားခဲ့ပြီးချိန်တွင်တော့မြဦးသည်သူမ၏ ဘော်လီအင်္ကျီလေးကို လှန်တင်လိုက်လေရာ ဖေါင်းမို့မို့လေးဖြင့် သူမ၏ နို့လေးနှစ်လုံးကို မြင်တွေ့လိုက်ရစဥ ်ခဏမှာပင်မြဦးသည ်ငုံ့၍အတင်းပင်စို့ပါတော့သည် “အိုကနဲ” ဖြစ်သွားရလေသော မြင့်မြင့်ကြည်ခမျာမှာတော့ခံစားရခက်လွန်းသဖြင့် သူမ၏ကျောပြင်လေးကို ကော့၍ကော့၍ ပေးနေမိရုံမှတပါး တစ်ခြားဘာမျှ မတတ်နိုင်တော့ပေ။ အဲ….တခြား သူမတတ်နိုင်တာ တစ်ခုက တော့၊ သွယ်လျှဖြူဖွေးလေသော သူမ၏လက်လေးနှစ်ဖက်ဖြင့် မြဦး၏ကိုယ်လုံးကြီးကို ပွေ့ဖက်ကာထားခြင်းပင ် ဖြစ်သည်။ သူမ၏မျက်လုံးလေးတွေကလဲ စင်းနေချေပြီ။

မြဦး၏လက်တစ်ဖက်က သူမ၏ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်တွင် ထက်အောက်စုံဆန် ပွတ်သပ်ပေးနေပါသည်။ သည်မှာပင် မြဦးက မြင့်မြင့်ကြည်၏ ပေါင်တံနှစ်ဖက်ကို တဖက်မ ှ တဖက်သ ို့ကူးလိုက်သန်းလိုက်လုပ်ကာ ပေါင်ရင်းမှပေါင်ဖျားနားသို့ပါ စုံဆန်ပွတ်ပေးနေပါသည်။ မြင့်မြင့်ကြည်၏ ပေါင်လုံးကြီးတွေမှာ အငြိမ်နေ၍မရတော့ပါ။ လှုပ်လှုပ်ရွရွပင်ဖြစ်နေရချေပြီ။ မြဦးသည် မြင့်မြင့်ကြည်၏ နို့အုံလေးတွေကို တဖက်မှတဖက်သို့ ပြောင်း၍စို့ပေးနေရင်းကပင ်ဗြုံးကနဲကြုံး၍ ထလိုက်ရာမှ သူမ၏ပေါင်နှစ်လုံးက ိုဆွဲမကာ တပြိုင်နက်တည်းမှာပင ်သူသည်အင်္ကျီကိုမချွတ်တော့ဘဲ ပုဆိုးခါးပုံစက ို ဆွဲဖြုတ်ချလိုက်ရင်း သူမ၏ထဘီလေးကိုလည်း ခါးဆီသို့လှန်၍တင်လိုက် လေတော့သည်။

“ အို…ကိုဦး…ဘာ…ဘာလုပ်မလို့လဲ….မလုပ်နဲ့လေ…အို…အဟင့်…” မြင့်မြင့်ကြည်တစ်ယောက် သည်မျှအထိမရည်ရွယ်ခဲ့ရိုးအမှန်ပါ။ ဒီလောက ် အထိလည်း အရဲစွန့်ရန ် မရည်ရွယ်ခဲ့ပေ။ သူငယ်ချင်းများပြောဆိုသဖြင့်ကြားဖူးနားဝဖြင့်စိတ်ကူးယဉ်၍ ရင်ခုန်မိခဲ့သော်လည်း ဒီလိုကိုယ် တွေ့ ကြုံလာပြန်တော့ ထိတ်လန့်၍ မရဲတာအမှန်ပင်။ လက်လေးက သူမ၏ထဘီလေးက ိုလှမ်း၍ဆွဲကာ အတင်း ဖုံးရင်း ကမန်းကတန်းငြင်းဆန်လိုက်ပေမဲ့လည်း မုန်ယိုသော ဆင်တကောင်ပမာ ဖြစ်၍နေလေသော မြဦးကလဲ လုံးဝ အလျှော့မပေးတော့သဖြင့်သူမ၏ငြင်းဆန်မှုများသည ်အချီးနှီးဖြစ်ခဲ့ရလေသည်။ တခဏအတွင်းမှာပင ်မြဦးသည် သူမ၏ခြေထောက်ဖွေးဖွေးလေး နှစ်ချောင်းကို ကားလိုက်ရာ တဆတ်ဆတ ် ဖြစ်နေလေသော သူ၏လီးတန်ကြီးက ိုမြင့်မြင့်ကြည်၏ အမွှေးနုလေးများစိမ်းနေကာ ဖြူဖြူဖွေးဖွေးလေး ဖြစ်နေသော စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုကြားသ ို့တေ့ကာဖိသွင်းနေလေသည်။

“ အို…အို… ကို.. ကို….ဦး…” ပထမဆုံး အတွေ့အကြုံကလည်းဖြစ်၊ ရမက်ဆန္ဒတွေကလဲ အဆမတန်ပြင်းထန် နေလေတော့ သူ၏ လီးတန်ကြီးမှာ မြင့်မြင့်ကြည်၏ စောက်ပတ်ထဲသ ို့ တန်းတန်းမတ်မတ ် ဝင်၍မသွားဘဲ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသား နှစ်ခုက ိုဟိုထောက်ဒီထိုး ဖြစ်နေရသလို စောက်ပတ်ဝထိပ်နားရ ှိစောက်စေ့နေရာလေးကိုလည်း လီးတန်ကြီး ထိပ်က ဖိ၍ဖိ၍ ထိုးနေလေတော့မြင့်မြင့်ကြည်တစ်ယောက်မှာ ဆက်၍ ငြင်းဆန်ရန်ပင ်သတိမရတော့ဘဲ ကြက်သီးတွေ တဖျန်းဖျန်း ထလျှက်ရှိရာ မထူးတော့ပါဘူး ဒီလိုဆိုရင ် ဘယ်လိုနေမလဲဟူသော အတွေးဖြင့်လက်တဲ့စမ်းရန ် ဆုံးဖြတ်လိုက်ရပေပြီ။

ဟိုထိုးဒီထောက်ဖြင့် ဖြစ်နေလေသော မြဦး၏လီးတန်ကြီးထိပ်က သူမ၏စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသား နှစ်ခု အစပ်လေးနှင့် စောက်စေ့လေးကိုပါ ဖိသိပ်နေတော့သူမ၏ရမ္မက်စိတ်တွေက ိုတမင်ပင်ထိုးဆွနေသလို ဖြစ်နေပြီး မြင့်မြင့်ကြည်သည် “အို” ကနဲ “အို”..ကနဲ ဖြစ်ကာတသိမ့်သိမ့်တုန် နေရလေတော့သည်။ သူမ၏တကိုယ်လုံးသည် ရှိန်းကနဲ ဖိန်းကနဲ နွေးကနဲ အေးကနဲဖြင့် ယောက်ယက်ခတ်နေရလေသည်။ မြဦး၏နဖူးဆံစပ်တွင်လည်း ချွေးဥ လေးများ စိမ့်၍ထွက်လာခဲ့လေပြီ။ မြဦးသည် ဟင်းကနဲသက်ပြင်းချရာက သူ၏အင်္ကျီကိုဆွဲ၍ ချွတ်ပစ်လိုက်လေသည်။ ထိုနောက် သူ၏လက်တဖက်က သူမ၏စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသား ဖေါင်းဖေါင်းလေးများဆီသို့ တုံရီစွာဖြင့် လှမ်း လိုက်သည်။ ပြီးတော့ မရဲတရဲဖြင့်ဖေါင်းအိနေသော မြင့်မြင့်ကြည်၏ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုက ိုအသာလေး ဖြဲလိုက်တော့သည်။

“ အို…. အကို…” မြင့်မြင့်ကြည်မှာ သူမ၏မျက်လုံးလေးနှစ်လုံးက ို စုံမှိတ်လိုက်ရင်း သူမ၏မျက်နှာလေးကိုလဲ တဖက်သို့ စောင်းငဲ့ကာ လွှဲလိုက်လေတော့သည်။ မွှေးညှင်းနုလေးများ စိမ်းမြမြဖြင့်မြင့်မြင့်ကြည်၏ စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသား ဖေါင်းဖေါင်းလေး နှစ်ခုပြဲဟသွားလေသောအခါတွင်တော့နီရဲလျှက် အထပ်ထပ်အလွှာလွှာပမာဖြစ်၍နေလေသော စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးများသည် စိမ့်ထွက်နေပြီဖြစ်သော စောက်ရည်ကြည်လေးများကြောင့် ပြောင်လက် ရွှမ်းစိုစွာဖြင့် ထွက်ပေါ်လာခဲ့ရလေသည်။ ထိပ်ဖက်တွင် ငေါက်တောက်လေးဖြစ်နေသော စောက်စေ့လေးကလဲ ရဲရဲနီ၍အသဲယားစဖွယ ်ဖြစ်နေလေသည်။ ပြောင်တင်းကာ အရည်ကြည်လေးများ စိမ့်၍ထွက်နေသော မြဦး၏လီးတန်ကြီး ထိပ်ဖူးကြီးသည် သူမ၏ စောက်ပတ်ဝ အတွင်းသားနုနုလေးများကို ပူနွေးစွာဖြင့် တွေ့ထိလာတော့လေသည်။ မြင့်မြင့်ကြည်သည် အသက်ကို ဝအောင ်ရှုလိုက်ရင်း နှုတ်ခမ်းလေးနှစ်ခုက ိုတင်းတင်းလေးစေ့ကာ မာန်တင်းလိုက်မိသည်။

ထိုအချိန်မှာပင် ရမ္မက ် ဇောတွေပြင်းပြကာ စိတ်တွေမထိန်းနိုင်သော မြဦးသည် သူ၏လီးတန်ကြီးကို မြင့်မြင့်ကြည်၏ စောက်ခေါင်း နုနုလေး ထဲသို့ တအားပင်ဖိ၍ သွင်းလိုက်လေသည်။ “ ဗြစ်…ဗြစ်…အား…အမလေး…. သေပါပြီ…. ကျွတ်….ကျွတ်…ကျွတ်…” မြင့်မြင့်ကြည်မှာ သူမ၏ခါးသေးသေးလေးသာ ကော့တက်သွားသည်မဟုတ်။ သူမ၏ကျောပြင်သည်လည်း ကော့၍တက်သွားရလေသည်။ ပြီးတော့ မြင့်မြင့်ကြည်၏ အသားလေးများသည် တဆတ်ဆတ်တုန်၍နေသည်။ သူမ၏ စောစောက စောင်းငဲ့ထားသော မျက်နှာလေးကတော့မော့၍လာပေမဲ့ မျက်နှာလှလှလေးမှာ ရှုံ့မဲ့နေလေသည်။

မြဦးသည် ထိတ်ထိတ်ပြာပြာ ဖြစ်သွားပြီး ခြေမကိုင်မိ လက်မကိုင်မိဖြင့် ဘာလုပ်လို့လုပ်ရမှန်း မသိအောင ် ဖြစ်နေလေသည်။ ပြီးတော့မှ မြဦးသည် သတိရသွားပြီး လီးတန်ကြီးကိုဆွဲ၍ ချွတ်တော့မယ်လုပ်ပြီးမ ှမချွတ်ဖြစ်တော့ ဘဲ လီးတန်ကြီး တစ်ချောင်းလုံးက ိုမြင့်မြင့်ကြည်၏ စောက်ပတ်ထဲသို့ တဆုံးသွင်းလိုက်ကာ သူ၏ကိုယ်လုံးကြီးကို မြင့်မြင့်ကြည်၏ ကိုယ်လုံးပေါ်သ ို့ မှောက်ချလိုက်ပြီး သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးက ို ထွေးဖက်ကာ နို့လေးနှစ်လုံးက ို ဘယ်ပြန်ညာပြန ်စို့နေလေတော့သည်။

စောက်ခေါင်းထဲတွင် အတော်ပင ်နာအောင့်၍သွားသော မြင့်မြင့်ကြည်သည် နဂိုကပင ်ရမ္မက်ထန် တဏှာကြီး သော ဗီဇကပါလာ၍လားမသိ။ နာလွန်း၍အော်ဟစ်ကာ ညီးတွားလိုက်ရသော်လည်း သူမ၏အော်ဟစ်ညီးတွားသ ံ လေးအဆုံးတွင် ထိုကဲ့သို့ စောက်ခေါင်းထဲ နာကျင်၍အောင့်သွားကာ မချိမဆန့်ခံစား လိုက်ရသည်ကိုပင် ရင်ထဲတွင ် ကြေနပ်သွားရသည်။ ထို့နောက် တဆက်တည်းမှာပင ်သူမ၏ခန္ဓာကိုယ်တွင်းမ ှရမ္မက်သွေးများသည ်ပို၍ပြင်းထန်စွာ ထကြွ လာရလေသည်။ အရှက်တရားဆိုသည်ကတော့သူမ၏ရင်ထဲတွင်လုံးလုံးလျားလျား ပင်မရှိတော့ပေ။

ကြည့်ပါအုံး နို့စို့နေသော မြဦးထံသို့ သူမ၏နို့တွေကိုပင် ကျောလေးကော့ကာ ကော့ကာဖြင့်ပင့်ကာပေးနေသလို တတ်ကျွမ်းမှုမရှိသေးသဖြင့် သူမ၏ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ကားသထက်ကားကာ စောက်ပတ်လေးက ို မြဦး၏ လီးတန်ကြီးအရင်းသို့ အတင်းပင ် ဖိကပ်ပေးနေမိချေသည်။ မြင့်မြင့်ကြည်၏ လက်လေးနှစ်ဖက်ကတော့ တဖက်ကမြဦး၏ ကျောပြင်ကြီးက ိုသိမ်းကြုံး ဖက်ထားပြီး ကျန်လက်တဖက်က မြဦး၏ဦးခေါင်းမှ ဆံပင်တွေကို လက်ချောင်းလေးများဖြင့် ထိုးသွင်းကာ အားမလို အားမရဖြင့်ထိုးဖွ၍နေလေသည်။ မြဦးမှာ မြင့်မြင့်ကြည် နာလွန်း၍အော်သဖြင့် အရှိန်သတ် လိုက်ရလေသည်။ သူ၏စိတ်တွေကတော့ အဆမ တန် ရမ္မက်တွေ ထန်နေရလေသည်။ လိုးချင်စိတ်တွေ များလာသော မြဦးက မြင့်မြင့်ကြည်၏ အခြေအနေက ို ကြည့်လိုက်သည်။

“နာသေးလား”ဟုမေးရန် စိတ်ထဲက ကြံလိုက်ပေမဲ့လည်း ပါးစပ်ကပြောမထွက် ်မြင်ရသောအခြေ အနေကတော့မြင့်မြင့်ကြည်တယောက် နာကျင်ပုံမရတော့။ မြဦး၏ဆောင့်ချက်ကြောင့် အင့်ကနဲတချက ်ဖြစ်သွားရသော်လည်း မာကြောလွန်းသော လီးတန်ကြီးကြောင့် သူမ၏စောက်ပတ် အတွင်းသားလေးများမှာ အီဆိမ့်သွားရသလို ရင်ထဲတွင်လည်း ကျေနပ်သွားရသည်။ မြဦး ကလည်း ညှာတာရကောင်းမှန်း မသိဘဲအတင်းပင် ်ဆောင့်လိုးပေတော့ရာ စောက်ပတ် အသစ်စက်စက်လေးဖြင့် အလိုးခံနေသော မြင့်မြင့်ကြည်က နာကျင်မှုတွေကို ပူးတွဲခံစားနေရပေမဲ့လည်း ဒီလိုခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်တာကိုပင ် သူမစိတ်ထဲတွင် ်အားရကြေနပ်နေရလေသည်။

မြဦးကတော့ သူ၏ကိုယ်လုံးကြီးကို သူမ၏ကိုယ်ပေါ်မှကြွကာ ဘေးတဖက်တချက်ဆီတွင ်လက်ထောက်၍ စိတ်ထင်တိုင်း ဆောင့်နေသဖြင့်မြဦး၏ဆောင့်ချက်များမှာ အထူးပင်ပြင်းထန်လှကာ နှစ်ဦးစလုံးမှာ တခါဘူးကမှ မကြုံခဲ့ဖူးလေသော ထူးခြားလှသည့်အရသာကို တမေ့တမောကြီး ခံစားနေရလေသည်။ မြင့်မြင့်ကြည်၏စိတ်ထဲ ရင်ထဲတွင်လည်း မြဦးက ိုခင်တွယ်သည့်စိတ် ချစ်တဲ့စိတ်များပို၍ ပို၍လာရသလို မြဦးကလဲ မြင့်မြင့်ကြည်အပေါ်တွင် ကြင်နာစိတ်များ ချစ်စိတ်များ ပိုလာလေတော့သည်။ မကြာလိုက်ပါချေ။ မြဦး၏လီးတန်ကြီးက သူမ၏စောက်ပတ်ထဲသို့ အတင်းဆောင့်ကာ လိုးသွင်းပြီး ဖိကပ ် လိုက်ချိန်မှာပင ်မြင့်မြင့်ကြည်ကလဲ သူမ၏စောက်ပတ်ကို အတင်းပင် ်ကော့တင်ပေးကာ သူတို့နှစ်ဦးလုံး၏ ခန္ဓာ ကိုယ် ်နှစ်ခုသည် တလွန့်လွန့်တွန့်၍သွားရပါ လေတော့သည်။ ပြိုင်တူပြီးလျှင် ကောင်းနိုင်ပါသည် ” End

Zawgyi

 

ၿပိဳင္တူၿပီးလွ်င္ ေကာင္းႏိုင္သည္ (စ/ဆုံး)

ျမင့္ျမင့္ၾကည္မွာ အေတြးနယ္လြန္ေနမိပါေတာ့သည္။ ညကျမဦးတစ္ေယာက္ မခင္တိုးတို႔ၿခံထဲမွ ျပန္၍ထြက္လာခဲ့ၿပီး သူ၏အိပ္ခန္းထဲသို႔ ဝင္ကာ အိမ္ေပၚသို႔ပင ္ ျပန္၍မတက္ေတာ့ဘဲ ျမင့္ျမင့္ၾကည္တို႔အိမ္ဖက္သို႔လာကာ အိမ္ေရွ႕လမ္းမမွျဖတ္၍ေလွ်ာက္ရင္း ျမင့္ျမင့္ၾကည္ကို သူမ၏အိမ္ဖက္သို႔လွည့္၍ ၾကည့္ကာရွာေဖြၾကည့္မိသည္။ျမဦးသည ္ ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏႐ုပ္သြင္က ို လတ္တေလာ အေတာ္ပင ္ေတြ႕ခ်င္ေနေလသည္။

သူ႔ကိုယ္သူလဲ ဘာျဖစ္မွန္းမသိေပ။ဒါေပမဲ့လည္း ျမင့္ျမင့္ၾကည္တို႔တအိမ္လုံးသည္ ေမွာင္မဲကာ တအိမ္လုံး အိပ္၍ေနၾကေခ်ၿပီ။ ဒါေတာင္မ ွျမဦးက ဇြဲျဖစ္ေနရသည္။ မေလွ်ာ့ေသးဘဲ သူမ၏အိမ္ေရွ႕သို႔ တစ္ေခါက ္ျပန္၍လွည့္လာကာ ျဖတ္၍ေလွ်ာက္ကာ ၾကည့္မိပါေသးသည္။ ျမဦးတစ္ေယာက ္ဘယ္လိုေဝဒနာေတြ ကပ္ေရာက္စြဲညႇိလာသည္ဟု မဆိုသာ။တစ္ညလုံးက ိုအိပ္၍မရႏိုင္ေအာင ္ ညဘက္ အေပါ့အပါး သြားခ်င္၍ထေတာ့ေနာက္ေဖးက တံခါးကိုဖြင့္ရင္း မခင္တိုးတို႔အိမ္ဖက္ကိုပင္ သူသည္ ရပ္၍ၾကည့္ေနမိခဲ့ေသးသည္။ တညလုံး အိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္ေသာ ျမဦးတစ္ေယာက ္မနက္မိုးလင္းခါနီးမွ အိပ္၍ ေပ်ာ္သြားသျဖင့္ နံနက္(၈) နာရီေက်ာ္မ ွအိပ္ရာကႏိုး၍ လာခဲ့သည္။

သည့္ေနာက ္လမ္းထိပ္ကိုထြက္ကာ သံေခ်ာင္းကိုရွာ၍ ျမင့္ျမင့္ၾကည္ထ ံ စာသဝဏ္လႊာပါးလိုက္သည္။ၿပီးေတာ့မ ွစိတ္ခ်လက္ခ်ျဖင့္ အေမေပးလိုက္ေသာ မုန႔္ဘိုး(၅)ျပားျဖင့္ ဘာဘူႀကီးဆိုင္ တြင္လက္ဘက္ရည္ဆိုင္သို႔ဝင္၍ ေသာက္ခဲ့ေသးသည္။ ေန႔လည္(၁၂)နာရီ မထိုးမွီမွာပင္ ျမဦးသည ္ျမင့္ျမင့္ၾကည္တ ို႔အိမ္ရွိရာသ ို႔ထြက္၍လာခဲ့သည္။ ျမင့္ျမင့္ၾကည္ တို႔အိမ္မွာ တိုက္ခံႏွစ္ထပ္အိမ္ျဖစ္သည္။ သူေရာက္သြားေတာ့ အိမ္ေရွ႕တံခါးမွာ အဆင္သင့္ဖြင့္ထားသျဖင့္ ခါတိုင္း လိုပင ္ျမဦးသည္ အိမ္ထဲသို႔ဝင္ေရာက္လာခဲ့သည္။အိမ္ေအာက္တစ္ခုလုံး တိတ္ဆိတ္၍ေနသည္။ အိမ္ေရွ႕တြင ္ ဘယ္သူမွမရ ွိျမဦးသည ္ေအာင္ထပ္တြင္ပင္ရွိေသာ ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ အိပ္ခန္းရွိရာသ ို႔ေလွ်ာက္၍လာခဲ့သည္။ ေရာက္ပါၿပီ ျမဦးတစ္ေယာက္ ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏အိပ္ခန္းေရွ႕သ ို႔ေရာက္ပါၿပီ။ တံခါးပိတ္ထားသျဖင့္လက္ျဖင့္ အသာေလးတြန္းၾကည့္ေတာ့တံခါး႐ြက္(၂)ခ်ပ္သည္ေစ့ထားသျဖင့္သူအသာအယာ တြန္းလိုက္သည္တြင္ ခပ္ဟဟ ေလးပြင့္၍သြားသည္။

ေတြ႕ပါၿပီ ျမင့္ျမင့္ၾကည္က ိုမွန္တင္ခုံေရွ႕တြင္ ထိုင္၍အလွျပင္ေနသည ္ကို ေရခ်ိဳးၿပီးကာစေတာ့ ဟုတ္မည္မထင္။တံခါးဝက ို ခပ္ေစာင္းေစာင္းေလး ေနာက္ေက်ာေပး၍ထိုင္ေနေသာ ျမင့္ျမင့္ၾကည္ထံသို႔ျမဦး၏ အၾကည့္ေတြက ေရာက္သြားၿပီး တခဏမွာပင ္မို႔မို႔ေလးေဖါင္း၍ေနေသာ သူမ၏ရင္အုံေလးႏွင့္ ကား၍ အိေဖါင္းကာ ျပည့္တင္းေနေသာ သူမ၏တင္သားေတြဆီသို႔ ျမဦး၏အၾကည့္ေတြက ေ႐ြးခ်ယ္၍ ေရာက္ရွိသြားခဲ့ရေလၿပီ။ မခင္တိုးေလာက္ေတာ့ ျမင့္ျမင့္ၾကည္သည္ ကိုယ္လုံးမဖြံ႕ၿဖိဳးေသးဘဲ သူ႔ဟာႏွင့္သူေတာ့ကိုယ္လုံးမွာ အေတာ္ေလး လွ၍ေနသည္ဟု ျမဦးက မွတ္ခ်က္ခ် လိုက္မိရင္း ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ အိပ္ခန္းထဲသို႔လွမ္း၍ ဝင္လိုက္ရာ ျမင့္ျမင့္ၾကည္ကလဲ သူ႔ဆီသို႔လွည့္အၾကည့္ျဖင့္ဆုံၾကေလသည္။

“ လာ…ကိုဦး….ထိုင္ေလ….” “ အင္း…” အခန္းထဲတြင ္ ထိုင္စရာေနရာရွာလိုက္ေတာ့ ျမင့္ျမင့္ၾကည္အိပ္သည့္ ကုတင္ေလး တစ္လုံးသာရွိသည္။ ျမဦးကလဲ အရင္ျမဦးမဟုတ္ေတာ့ ခပ္တန္းတန္းပင္ ဝင္၍ထိုင ္လိုက္သည္။ ကုတင္ေလးေပၚသို႔ ျမဦးတစ္ေယာက ္ ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီးသည္ႏွင့္တၿပိဳင္နက္တည္းမွာပင္ ျမင့္ျမင့္ၾကည္ကလဲ မွန္ေရွ႕မွထကာ သူရွိရာသို႔လာသည္။ ထိုသ ို႔ လာရင္းမွပင္ ျမင့္ျမင့္ၾကည္က…..“ ကိုဦးက …….. ၾကည္ကို (၂)ေယာက္ထဲေတြ႕ခ်င္တယ္ဆို…”

“ အင္းေလ …. “ “ ဘာျဖစ္လို႔လဲ…” “ တို႔ သမီးရည္းစားေတြဘဲဟာ (၂)ေယာက္ထဲဆိုေတာ့ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ရွိတာေပါ့…..” ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏မ်က္ႏွာေလးသည ္ၿပဳံးစစေလးျဖစ္၍သြားရာကပင ္ျမဦး၏ ေဘးကုတင္ေပၚသို႔ သူမ၏ ကိုယ ္ လုံးေလးကို ထိုင္၍ခ်လိုက္ေလသည္။ ျမင့္ျမင့္ၾကည္ထံမွ ေမႊးပ်ံ႕ေသာသင္းရနံ႔တို႔သည္ ျမဦးဆီသို႔ တည့္တည့္မတ္ မတ္ပင ္ဝင္ေရာက္၍လာရာက ျမဦး၏ရင္က ိုထိုးဆြ၍ေနေခ်ၿပီ။ ျမဦးသည ္ျမင့္ျမင့္ၾကည္ရွိရာဖက္သ ို႔ငဲ့ေစာင္းကာ ၾကည့္လိုက္မိသည္။

ဒီေန႔တြင္ ျမင့္ျမင့္ၾကည္တစ္ေယာက ္ခါတိုင္းေက်ာင္းတက ္ေက်ာင္းဆင္း သြားစဥ္ကထက္ပင ္ ပို၍လွေနသည္။ ေသေသခ်ာခ်ာကို ဂ႐ုတစိုက္ျဖင့္ အလွျပင္ထား ပုံရေလသည္။ ၿပီးေတာ့သူမ၏မ်က္ႏွာေလးက င ုံ႔ လွ်က္ကုတင္ေဘး ၾကမ္းျပင္က ိုစူးစိုက္ကာၾကည့္ေနသည္။ သူတို႔ႏွစ္ဦးသားမွာ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္စကား မဆိုမိၾကေခ်။ အိမ္ႀကီးတစ္ခုလုံးကလည္း တိတ္ဆိတ္၍ ၿငိမ္သက္၍ေနသည္။ တခ်က္တခ်က္တြင ္အခန္းျပဴတင္းေပါက္မွ ဝင္၍လာေသာ ေလေျပေလးမ်ားသည္သာ ျမဦးႏွင့္ ျမင့္ျမင့္ၾကည္တို႔ကို တိုးေဝွ႔ျဖတ္သန္းလွ်က္ရွိသည္။

ျမင့္ျမင့္ ၾကည္ႏွင့္ ယွဥ္တြဲ၍ ထိုင္ေနရာက စိတ္ေတြလႈပ္ရွား၍ လာရေသာ ျမဦး၏လက္တစ္ဖက္က သူမ၏ပုခုံးဆီသို႔ က်ေရာက္၍သြားရာက ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ႏုေထြးေသာ ပုခုံးလုံးလုံးေလးကို သူ၏လက္ဖဝါးျဖင့္ဆုတ္ကိုင ္လိုက္ရင္း…… “ ၾကည့္ကိုဦးက ိုခ်စ္လား….ဟင္…” ျမဦး၏စကားသံက ပုံမွန္ထက္တုန္ခါ၍ ေနရသလိုျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ မို႔ေမာက္ေမာက္ ေလးျဖစ္၍ေနေသာ ေ႐ႊရင္ႏွစ္မႊာသည္လည္း နိမ့္ခ်ီျမင့္ခ်ီေလးျဖစ္၍ေနသည္။ ျမဦး၏ တုန္လႈပ္လႈိက္ဖိုေသာ အေမးစကားကို ၾကားရစဥ ္ အခါမွာပင ္ရင္ထဲတြင္ေႏြးကာ သြားရေသာ ျမင့္ျမင့္ၾကည္သည္ ျမဦးကိုလည္း အံၾသ၍သြားရသည္။

ဒါ့အျပင ္သူ၏ စိတ္ထဲတြင္လည္း ေၾကနပ္၍သြားရသည္။ “ အင္း….” ျမင့္ျမင့္ၾကည္က တိုးတိုးေလး ေျဖလိုက္ရင္းကရီေဝေသာ မ်က္လုံးအစုံျဖင့္ ျမဦးကို လွည့္၍ၾကည့္လိုက ္ သည့္ခဏမွာပင္ ျမဦးႏွင့္ျမင့္ျမင့္ၾကည္တို႔၏ မ်က္ႏွာႏွစ္ခုတို႔မွာ ထိလုမတတ္ျဖစ္၍သြားခဲ့ရၿပီး မ်က္လုံးခ်င္းလည္း ဆုံစည္း၍ သြားခဲ့ရေပသည္။ က်န္ေနေသာ ျမဦး၏လက္တဖက္က သူမ၏ကိုယ္လုံးေလးေပၚသ ို႔ထပ္မံ၍ က်ေရာက္ လာခဲ့ရၿပီးခဏမွာပင ္ျမဦးသည္ ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ ကိုယ္လုံးေလးက ိုဆြဲယူကာ ဖက္လိုက္ရာက သူမ၏ေဖါင္းေဖါင္းမို႔မ ို႔ ပါးမို႔ျဖဴျဖဴေလးမ်ားအား ေမႊးၾကဴလိုက္ေပေတာ့သည္။

ခ်စ္စရာ့အသြင ္ မ်က္ႏွာေလးကိုေမာ့၍ ေပးလိုက္မိရင္းကပင ္ ရင္ထဲမ ွ ျပင္းျပလာေသာ ပီတိအဟုန္တို႔ ေၾကာင့္ျမင့္ျမင့္ၾကည္သည ္ျမဦး၏ကိုယ္လုံးႀကီးကို ျပန္၍ဖက္တြယ္လိုက္မိပါသည္။ သည္လိုအခ်ိန္မ်ိဳး သည္လ ိုအျပဳ အမႈမ်ိဳးကို စိတ္ကူးယဥ္ကာ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ရေလေသာ ျမင့္ျမင့္ၾကည္တစ္ေယာက္၊ သူမ၏ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြသည္ ျပည့္စုံခဲ့ရေပၿပီ။ သူမသည ္ျမဦးကိုလည္း နားမလည္ႏိုင္စြာ ျဖစ္ရလွ်က ္အံၾသေက်နပ္၍လည္း ေနမိသည္။

ျမဦး နမ္းသည္ကို အားရေၾကနပ္စြာ အနမ္းခံေနေသာ ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ မ်က္ႏွာေလးသည္ပင ္ ၿပဳံးေရာင္ေလးသန္း၍ ေနရေလသည္။ ျမဦးက ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ ပါးျပင္ႏွစ္ဖက္က ိုသာမက နဖူးဆံစပ္ေလးမ်ားႏွင့္ ေမးဖ်ားကေလးကိုပင္ ေမႊးၾကဴကာ နမ္းေနပါေသးသည္။ၿပီးေတာ့မ ွျမဦးကသူ၏ မ်က္ႏွာကိုအသာခြာကာ ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ မ်က္ႏွာေလးကို စိမ္းစိမ္းေလးတစ္ခ်က္ ၾကည့္လိုက္ၿပီးေတာ့မ ွ သူ၏ႏႈတ္ခမ္းေတြက ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ ႏႈတ္ခမ္းလုံးလုံးေလးေတြေပၚသို႔ ဖိကပ္ကာစုပ္နမ္း လိုက္ပါေတာ့သည္။ ႏွစ္ဦးစလုံး၏ အစိမ္းသက္သက္ရွိေလေသာ ေသြးသားတို႔သည္ ဟုန္းကနဲ ႏႈိးႂကြကာထ၍ လာခဲ့ရေခ်ၿပီ။ ဒီလိုနမ္းရင္းမွပင္ ျမဦးသည္ ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ ကိုယ္လုံးေလးကို တေျဖးေျဖးအိပ္ယာေပၚသို႔ လွဲခ်ေပး လိုက္ရင္းမ ွျမဦးသည္သူမ၏ ကိုယ္လုံးေလးက ိုတင္းၾကပ္စြာ ေပြ႕ဖက္ထားေနမိသလို ျမင့္ျမင့္ၾကည္ကလဲ ျမဦး၏ ကိုယ္လုံးႀကီးကိုအတင္းပင္ သိမ္းႀကဳံး၍ ေပြ႕ဖက္ထားလိုက္မိပါသည္။

ၿပီးေတာ့လဲ အတုျမင ္ အတတ္သင္ဆိုသလ ို ျမဦးသည ္ သူဖိထားေလသည့္အတိုင္း သူ၏လက္ေတြက အၿငိမ္မေနဘဲ ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ တကိုယ္လုံးကို ပြတ္သပ္ေန႐ုံမွ်မက တင္သားလုံးလုံး ေဖါင္းေဖါင္းေတြကိုပါ ဆုတ ္ နယ္ေပးေနျပန္သည္။ ျမင့္ျမင့္ၾကည္မွာေတာ့ဘယ္လိုျဖစ္မွန္း သူမကိုယ္သူမပင္မသိ။ တကိုယ္လုံး ဖ်ဥ္းကနဲ ရွိန္းကနဲ ခံစားေနရာမ ွ တကိုယ္လုံးအားအင္ေတြ ဆုတ္ေလွ်ာ့လာသလ ို ႏြမ္းနယ္လာေလသည္။ ျမဦးသည္ ျမင့္ျမင့္ၾကည္ ဝတ္ထားေသာ အက်ႌေလးေပၚမွ သူမ၏စူစူမို႔မို႔ ေ႐ႊရင္ႏွစ္မႊာက ိုဖိကပ္ကာနမ္းေနသည္။

ၿပီးေတာ့မွ ျမဦးက ရင္ေစ့ အက်ႌေလးမွ ၾကယ္သီးေတြကို တစ္လုံးခ်င္းျဖဳတ္ပစ္လိုက္သည္။ ျမင့္ျမင့္ၾကည္မွာေတာ့ပက္လက္ေလးလွန္ကာ ရီေဝေသာ မ်က္လုံးေလးမ်ားျဖင့္ ျမဦးကိုၾကည့္လွ်က ္ေမာင့္ မ်က္ႏွာ တစ္႐ြာထင္ ဆိုတာလို ျမဦးျပဳသမွ်ႏုရေတာ့မည့္ အသြင္ျဖင့္ ၿငိမ္သက္၍ ပက္လက္ေလးလွဲေနသည္။ သူမ၏ ကိုယ္လုံးေလးတစ္ခုလုံးမွာ ၿငိမ္သက္၍ေနေသာ္လည္း သူမ၏အတြင္းစိတ္မ်ားမွာ လႈပ္ရွားေနသည္ ဆိုသည္ကိုေတာ့ လက္ဖ်ားႏွစ္ဖက္ဆီမွာ လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ား၏ လက္ဆစ္ေလးမ်ားက ို တစ္ေဖ်ာက္ေဖ်ာက္ ခ်ိဳးေနသည္ကို ျမင္ရျခင္းျဖင့္ သိသာႏိုင္ေလသည္။

ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ ေဘာ္လီအက်ႌမွ ၾကယ္သီးမ်ားမွာအားလုံး ျပဳ တ္ထြက္သြားခဲ့ၿပီးခ်ိန္တြင္ေတာ့ျမဦးသည္သူမ၏ ေဘာ္လီအက်ႌေလးကို လွန္တင္လိုက္ေလရာ ေဖါင္းမို႔မို႔ေလးျဖင့္ သူမ၏ ႏို႔ေလးႏွစ္လုံးကို ျမင္ေတြ႕လိုက္ရစဥ ္ခဏမွာပင္ျမဦးသည ္ငုံ႔၍အတင္းပင္စို႔ပါေတာ့သည္ “အိုကနဲ” ျဖစ္သြားရေလေသာ ျမင့္ျမင့္ၾကည္ခမ်ာမွာေတာ့ခံစားရခက္လြန္းသျဖင့္ သူမ၏ေက်ာျပင္ေလးကို ေကာ့၍ေကာ့၍ ေပးေနမိ႐ုံမွတပါး တစ္ျခားဘာမွ် မတတ္ႏိုင္ေတာ့ေပ။ အဲ….တျခား သူမတတ္ႏိုင္တာ တစ္ခုက ေတာ့၊ သြယ္လွ်ျဖဴေဖြးေလေသာ သူမ၏လက္ေလးႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ျမဦး၏ကိုယ္လုံးႀကီးကို ေပြ႕ဖက္ကာထားျခင္းပင ္ ျဖစ္သည္။ သူမ၏မ်က္လုံးေလးေတြကလဲ စင္းေနေခ်ၿပီ။

ျမဦး၏လက္တစ္ဖက္က သူမ၏ခႏၶာကိုယ္ေပၚတြင္ ထက္ေအာက္စုံဆန္ ပြတ္သပ္ေပးေနပါသည္။ သည္မွာပင္ ျမဦးက ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ ေပါင္တံႏွစ္ဖက္ကို တဖက္မ ွ တဖက္သ ို႔ကူးလိုက္သန္းလိုက္လုပ္ကာ ေပါင္ရင္းမွေပါင္ဖ်ားနားသို႔ပါ စုံဆန္ပြတ္ေပးေနပါသည္။ ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ ေပါင္လုံးႀကီးေတြမွာ အၿငိမ္ေန၍မရေတာ့ပါ။ လႈပ္လႈပ္႐ြ႐ြပင္ျဖစ္ေနရေခ်ၿပီ။ ျမဦးသည္ ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ ႏို႔အုံေလးေတြကို တဖက္မွတဖက္သို႔ ေျပာင္း၍စို႔ေပးေနရင္းကပင ္ၿဗဳံးကနဲႀကဳံး၍ ထလိုက္ရာမွ သူမ၏ေပါင္ႏွစ္လုံးက ိုဆြဲမကာ တၿပိဳင္နက္တည္းမွာပင ္သူသည္အက်ႌကိုမခြၽတ္ေတာ့ဘဲ ပုဆိုးခါးပုံစက ို ဆြဲျဖဳတ္ခ်လိုက္ရင္း သူမ၏ထဘီေလးကိုလည္း ခါးဆီသို႔လွန္၍တင္လိုက္ ေလေတာ့သည္။

“ အို…ကိုဦး…ဘာ…ဘာလုပ္မလို႔လဲ….မလုပ္နဲ႔ေလ…အို…အဟင့္…” ျမင့္ျမင့္ၾကည္တစ္ေယာက္ သည္မွ်အထိမရည္႐ြယ္ခဲ့႐ိုးအမွန္ပါ။ ဒီေလာက ္ အထိလည္း အရဲစြန႔္ရန ္ မရည္႐ြယ္ခဲ့ေပ။ သူငယ္ခ်င္းမ်ားေျပာဆိုသျဖင့္ၾကားဖူးနားဝျဖင့္စိတ္ကူးယဥ္၍ ရင္ခုန္မိခဲ့ေသာ္လည္း ဒီလိုကိုယ္ ေတြ႕ ႀကဳံလာျပန္ေတာ့ ထိတ္လန႔္၍ မရဲတာအမွန္ပင္။ လက္ေလးက သူမ၏ထဘီေလးက ိုလွမ္း၍ဆြဲကာ အတင္း ဖုံးရင္း ကမန္းကတန္းျငင္းဆန္လိုက္ေပမဲ့လည္း မုန္ယိုေသာ ဆင္တေကာင္ပမာ ျဖစ္၍ေနေလေသာ ျမဦးကလဲ လုံးဝ အေလွ်ာ့မေပးေတာ့သျဖင့္သူမ၏ျငင္းဆန္မႈမ်ားသည ္အခ်ီးႏွီးျဖစ္ခဲ့ရေလသည္။ တခဏအတြင္းမွာပင ္ျမဦးသည္ သူမ၏ေျခေထာက္ေဖြးေဖြးေလး ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ကားလိုက္ရာ တဆတ္ဆတ ္ ျဖစ္ေနေလေသာ သူ၏လီးတန္ႀကီးက ိုျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ အေမႊးႏုေလးမ်ားစိမ္းေနကာ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးေလး ျဖစ္ေနေသာ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခုၾကားသ ို႔ေတ့ကာဖိသြင္းေနေလသည္။

“ အို…အို… ကို.. ကို….ဦး…” ပထမဆုံး အေတြ႕အႀကဳံကလည္းျဖစ္၊ ရမက္ဆႏၵေတြကလဲ အဆမတန္ျပင္းထန္ ေနေလေတာ့ သူ၏ လီးတန္ႀကီးမွာ ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ ေစာက္ပတ္ထဲသ ို႔ တန္းတန္းမတ္မတ ္ ဝင္၍မသြားဘဲ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသား ႏွစ္ခုက ိုဟိုေထာက္ဒီထိုး ျဖစ္ေနရသလို ေစာက္ပတ္ဝထိပ္နားရ ွိေစာက္ေစ့ေနရာေလးကိုလည္း လီးတန္ႀကီး ထိပ္က ဖိ၍ဖိ၍ ထိုးေနေလေတာ့ျမင့္ျမင့္ၾကည္တစ္ေယာက္မွာ ဆက္၍ ျငင္းဆန္ရန္ပင ္သတိမရေတာ့ဘဲ ၾကက္သီးေတြ တဖ်န္းဖ်န္း ထလွ်က္ရွိရာ မထူးေတာ့ပါဘူး ဒီလိုဆိုရင ္ ဘယ္လိုေနမလဲဟူေသာ အေတြးျဖင့္လက္တဲ့စမ္းရန ္ ဆုံးျဖတ္လိုက္ရေပၿပီ။

ဟိုထိုးဒီေထာက္ျဖင့္ ျဖစ္ေနေလေသာ ျမဦး၏လီးတန္ႀကီးထိပ္က သူမ၏ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသား ႏွစ္ခု အစပ္ေလးႏွင့္ ေစာက္ေစ့ေလးကိုပါ ဖိသိပ္ေနေတာ့သူမ၏ရမၼက္စိတ္ေတြက ိုတမင္ပင္ထိုးဆြေနသလို ျဖစ္ေနၿပီး ျမင့္ျမင့္ၾကည္သည္ “အို” ကနဲ “အို”..ကနဲ ျဖစ္ကာတသိမ့္သိမ့္တုန္ ေနရေလေတာ့သည္။ သူမ၏တကိုယ္လုံးသည္ ရွိန္းကနဲ ဖိန္းကနဲ ေႏြးကနဲ ေအးကနဲျဖင့္ ေယာက္ယက္ခတ္ေနရေလသည္။ ျမဦး၏နဖူးဆံစပ္တြင္လည္း ေခြၽးဥ ေလးမ်ား စိမ့္၍ထြက္လာခဲ့ေလၿပီ။ ျမဦးသည္ ဟင္းကနဲသက္ျပင္းခ်ရာက သူ၏အက်ႌကိုဆြဲ၍ ခြၽတ္ပစ္လိုက္ေလသည္။ ထိုေနာက္ သူ၏လက္တဖက္က သူမ၏ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသား ေဖါင္းေဖါင္းေလးမ်ားဆီသို႔ တုံရီစြာျဖင့္ လွမ္း လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ မရဲတရဲျဖင့္ေဖါင္းအိေနေသာ ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုက ိုအသာေလး ၿဖဲလိုက္ေတာ့သည္။

“ အို…. အကို…” ျမင့္ျမင့္ၾကည္မွာ သူမ၏မ်က္လုံးေလးႏွစ္လုံးက ို စုံမွိတ္လိုက္ရင္း သူမ၏မ်က္ႏွာေလးကိုလဲ တဖက္သို႔ ေစာင္းငဲ့ကာ လႊဲလိုက္ေလေတာ့သည္။ ေမႊးညႇင္းႏုေလးမ်ား စိမ္းျမျမျဖင့္ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ ေစာက္ပတ္ ႏႈတ္ခမ္းသား ေဖါင္းေဖါင္းေလး ႏွစ္ခုၿပဲဟသြားေလေသာအခါတြင္ေတာ့နီရဲလွ်က္ အထပ္ထပ္အလႊာလႊာပမာျဖစ္၍ေနေလေသာ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေလးမ်ားသည္ စိမ့္ထြက္ေနၿပီျဖစ္ေသာ ေစာက္ရည္ၾကည္ေလးမ်ားေၾကာင့္ ေျပာင္လက္ ႐ႊမ္းစိုစြာျဖင့္ ထြက္ေပၚလာခဲ့ရေလသည္။ ထိပ္ဖက္တြင္ ေငါက္ေတာက္ေလးျဖစ္ေနေသာ ေစာက္ေစ့ေလးကလဲ ရဲရဲနီ၍အသဲယားစဖြယ ္ျဖစ္ေနေလသည္။ ေျပာင္တင္းကာ အရည္ၾကည္ေလးမ်ား စိမ့္၍ထြက္ေနေသာ ျမဦး၏လီးတန္ႀကီး ထိပ္ဖူးႀကီးသည္ သူမ၏ ေစာက္ပတ္ဝ အတြင္းသားႏုႏုေလးမ်ားကို ပူေႏြးစြာျဖင့္ ေတြ႕ထိလာေတာ့ေလသည္။ ျမင့္ျမင့္ၾကည္သည္ အသက္ကို ဝေအာင ္ရႈလိုက္ရင္း ႏႈတ္ခမ္းေလးႏွစ္ခုက ိုတင္းတင္းေလးေစ့ကာ မာန္တင္းလိုက္မိသည္။

ထိုအခ်ိန္မွာပင္ ရမၼက ္ ေဇာေတြျပင္းျပကာ စိတ္ေတြမထိန္းႏိုင္ေသာ ျမဦးသည္ သူ၏လီးတန္ႀကီးကို ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ ေစာက္ေခါင္း ႏုႏုေလး ထဲသို႔ တအားပင္ဖိ၍ သြင္းလိုက္ေလသည္။ “ ျဗစ္…ျဗစ္…အား…အမေလး…. ေသပါၿပီ…. ကြၽတ္….ကြၽတ္…ကြၽတ္…” ျမင့္ျမင့္ၾကည္မွာ သူမ၏ခါးေသးေသးေလးသာ ေကာ့တက္သြားသည္မဟုတ္။ သူမ၏ေက်ာျပင္သည္လည္း ေကာ့၍တက္သြားရေလသည္။ ၿပီးေတာ့ ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ အသားေလးမ်ားသည္ တဆတ္ဆတ္တုန္၍ေနသည္။ သူမ၏ ေစာေစာက ေစာင္းငဲ့ထားေသာ မ်က္ႏွာေလးကေတာ့ေမာ့၍လာေပမဲ့ မ်က္ႏွာလွလွေလးမွာ ရႈံ႕မဲ့ေနေလသည္။

ျမဦးသည္ ထိတ္ထိတ္ျပာျပာ ျဖစ္သြားၿပီး ေျခမကိုင္မိ လက္မကိုင္မိျဖင့္ ဘာလုပ္လို႔လုပ္ရမွန္း မသိေအာင ္ ျဖစ္ေနေလသည္။ ၿပီးေတာ့မွ ျမဦးသည္ သတိရသြားၿပီး လီးတန္ႀကီးကိုဆြဲ၍ ခြၽတ္ေတာ့မယ္လုပ္ၿပီးမ ွမခြၽတ္ျဖစ္ေတာ့ ဘဲ လီးတန္ႀကီး တစ္ေခ်ာင္းလုံးက ိုျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ တဆုံးသြင္းလိုက္ကာ သူ၏ကိုယ္လုံးႀကီးကို ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ ကိုယ္လုံးေပၚသ ို႔ ေမွာက္ခ်လိုက္ၿပီး သူမ၏ကိုယ္လုံးေလးက ို ေထြးဖက္ကာ ႏို႔ေလးႏွစ္လုံးက ို ဘယ္ျပန္ညာျပန ္စို႔ေနေလေတာ့သည္။

ေစာက္ေခါင္းထဲတြင္ အေတာ္ပင ္နာေအာင့္၍သြားေသာ ျမင့္ျမင့္ၾကည္သည္ နဂိုကပင ္ရမၼက္ထန္ တဏွာႀကီး ေသာ ဗီဇကပါလာ၍လားမသိ။ နာလြန္း၍ေအာ္ဟစ္ကာ ညီးတြားလိုက္ရေသာ္လည္း သူမ၏ေအာ္ဟစ္ညီးတြားသ ံ ေလးအဆုံးတြင္ ထိုကဲ့သို႔ ေစာက္ေခါင္းထဲ နာက်င္၍ေအာင့္သြားကာ မခ်ိမဆန႔္ခံစား လိုက္ရသည္ကိုပင္ ရင္ထဲတြင ္ ေၾကနပ္သြားရသည္။ ထို႔ေနာက္ တဆက္တည္းမွာပင ္သူမ၏ခႏၶာကိုယ္တြင္းမ ွရမၼက္ေသြးမ်ားသည ္ပို၍ျပင္းထန္စြာ ထႂကြ လာရေလသည္။ အရွက္တရားဆိုသည္ကေတာ့သူမ၏ရင္ထဲတြင္လုံးလုံးလ်ားလ်ား ပင္မရွိေတာ့ေပ။

ၾကည့္ပါအုံး ႏို႔စို႔ေနေသာ ျမဦးထံသို႔ သူမ၏ႏို႔ေတြကိုပင္ ေက်ာေလးေကာ့ကာ ေကာ့ကာျဖင့္ပင့္ကာေပးေနသလို တတ္ကြၽမ္းမႈမရွိေသးသျဖင့္ သူမ၏ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ကားသထက္ကားကာ ေစာက္ပတ္ေလးက ို ျမဦး၏ လီးတန္ႀကီးအရင္းသို႔ အတင္းပင ္ ဖိကပ္ေပးေနမိေခ်သည္။ ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ လက္ေလးႏွစ္ဖက္ကေတာ့ တဖက္ကျမဦး၏ ေက်ာျပင္ႀကီးက ိုသိမ္းႀကဳံး ဖက္ထားၿပီး က်န္လက္တဖက္က ျမဦး၏ဦးေခါင္းမွ ဆံပင္ေတြကို လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားျဖင့္ ထိုးသြင္းကာ အားမလို အားမရျဖင့္ထိုးဖြ၍ေနေလသည္။ ျမဦးမွာ ျမင့္ျမင့္ၾကည္ နာလြန္း၍ေအာ္သျဖင့္ အရွိန္သတ္ လိုက္ရေလသည္။ သူ၏စိတ္ေတြကေတာ့ အဆမ တန္ ရမၼက္ေတြ ထန္ေနရေလသည္။ လိုးခ်င္စိတ္ေတြ မ်ားလာေသာ ျမဦးက ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ အေျခအေနက ို ၾကည့္လိုက္သည္။

“နာေသးလား”ဟုေမးရန္ စိတ္ထဲက ႀကံလိုက္ေပမဲ့လည္း ပါးစပ္ကေျပာမထြက္ ္ျမင္ရေသာအေျခ အေနကေတာ့ျမင့္ျမင့္ၾကည္တေယာက္ နာက်င္ပုံမရေတာ့။ ျမဦး၏ေဆာင့္ခ်က္ေၾကာင့္ အင့္ကနဲတခ်က ္ျဖစ္သြားရေသာ္လည္း မာေၾကာလြန္းေသာ လီးတန္ႀကီးေၾကာင့္ သူမ၏ေစာက္ပတ္ အတြင္းသားေလးမ်ားမွာ အီဆိမ့္သြားရသလို ရင္ထဲတြင္လည္း ေက်နပ္သြားရသည္။ ျမဦး ကလည္း ညႇာတာရေကာင္းမွန္း မသိဘဲအတင္းပင္ ္ေဆာင့္လိုးေပေတာ့ရာ ေစာက္ပတ္ အသစ္စက္စက္ေလးျဖင့္ အလိုးခံေနေသာ ျမင့္ျမင့္ၾကည္က နာက်င္မႈေတြကို ပူးတြဲခံစားေနရေပမဲ့လည္း ဒီလိုခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေဆာင့္တာကိုပင ္ သူမစိတ္ထဲတြင္ ္အားရေၾကနပ္ေနရေလသည္။

ျမဦးကေတာ့ သူ၏ကိုယ္လုံးႀကီးကို သူမ၏ကိုယ္ေပၚမွႂကြကာ ေဘးတဖက္တခ်က္ဆီတြင ္လက္ေထာက္၍ စိတ္ထင္တိုင္း ေဆာင့္ေနသျဖင့္ျမဦး၏ေဆာင့္ခ်က္မ်ားမွာ အထူးပင္ျပင္းထန္လွကာ ႏွစ္ဦးစလုံးမွာ တခါဘူးကမွ မႀကဳံခဲ့ဖူးေလေသာ ထူးျခားလွသည့္အရသာကို တေမ့တေမာႀကီး ခံစားေနရေလသည္။ ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏စိတ္ထဲ ရင္ထဲတြင္လည္း ျမဦးက ိုခင္တြယ္သည့္စိတ္ ခ်စ္တဲ့စိတ္မ်ားပို၍ ပို၍လာရသလို ျမဦးကလဲ ျမင့္ျမင့္ၾကည္အေပၚတြင္ ၾကင္နာစိတ္မ်ား ခ်စ္စိတ္မ်ား ပိုလာေလေတာ့သည္။ မၾကာလိုက္ပါေခ်။ ျမဦး၏လီးတန္ႀကီးက သူမ၏ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ အတင္းေဆာင့္ကာ လိုးသြင္းၿပီး ဖိကပ ္ လိုက္ခ်ိန္မွာပင ္ျမင့္ျမင့္ၾကည္ကလဲ သူမ၏ေစာက္ပတ္ကို အတင္းပင္ ္ေကာ့တင္ေပးကာ သူတို႔ႏွစ္ဦးလုံး၏ ခႏၶာ ကိုယ္ ္ႏွစ္ခုသည္ တလြန႔္လြန႔္တြန႔္၍သြားရပါ ေလေတာ့သည္။ ၿပိဳင္တူၿပီးလွ်င္ ေကာင္းႏိုင္ပါသည္ ” End