ကောင်းတာထက်တောင်ပိုသေးတယ်ရှင့်

ကောင်းတာထက်တောင်ပိုသေးတယ်ရှင့်

ပွမ်….ပွမ်….” “ လာပြီ….လာပြီ..” “ ကျွီ……….” အိမ်ရှေ့မှ ကားဟွန်းသံကြားရပြီး မမြလေး၏ အသံနှင့်အတူလမ်းလျှောက်သွားသံ၊ အိမ်တံခါးဖွင့်သံတို့ကို တစ်ဆက်တည်း ကြားလိုက်ရသဖြင့် အိပ်မောကျနေသော ကိုလင်းတစ်ယောက် အိပ်ရာမှ လန့်နိုးသွားရသည်။ ဘာတွေ လုပ်နေကြသလဲ သိချင်သဖြင့်အိပ်ခန်းတံခါးကို အသာဟ၍ ကြည့်လိုက်ရာ အထုပ်အပိုးများနှင့်အိမ်ရှေ့ ထွက်သွားသော ကိုစိုးမြင့်တို့လင်မယားကိုလှမ်းတွေ့လိုက်ရသောကြောင့်တံခါးကိုအသာပြန်စေ့ထားလိုက်သည်။

ညက ကိုလင်းတစ်ယောက်အတော်ညဉ့်နက်မှ အိမ်ပြန်ရောက်သဖြင့်ကိုစိုးမြင့်နှင့်မမြလေးတို့လင်မယား နှစ်ယောက် ယခုကဲ့သို့ ခရီးသွားမည်ဆိုတာ မသိလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ကိုလင်းရင်ထဲမှာ ဝမ်းနည်းသလိုလို ဖြစ်သွားရပြီး ဟာတာတာ၊ ဆာတာတာ ဖြစ်နေရသည်။ ကိုစိုးမြင့်နှင့်မမြလေးတို့ လင်မယားကို ကြည့်ပြီး မနာလို ဝန်တိုစိတ်များကလည်း ပေါ်ပေါက်လာခဲ့သည်။ကိုလင်းအနေဖြင့်သူ၏စိတ်ထဲမှဤသို့ဤပုံဖြစ်နေသည်များကိုကား ကိုစိုးမြင့်တို့လင်မယားအနေဖြင့်သိချင်မှ သိပေလိမ့်မည်။ ယခုကဲ့သို့ကိုစိုးမြင့်တို့လင်မယား အတူသွားအတူလာ၊ အတူစား အတူအိပ်ကြသည်ကို ကြည့်မိတွေးမိတိုင်း ကိုလင်းရင်ထဲမှာ သဝန်တိုစိတ်၊ ဝမ်းနည်းစိတ်၊ ယူကျုံးမရစိတ်၊ နှမျောတသ စိတ်များ အမြဲတမ်းဖြစ်မိရသည်။

ဘယ်သူ့ကိုတိုင်တည်ပြီး၊ ဘယ်သူ့ကိုပြောလို့ဘယ်သူ့ကိုအပြစ်ပုံချရမည်ဆိုတာတော့ကိုလင်မဝေခွဲနိုင် ဖြစ်ရသည်။ ကိုလင်းစဉ်းစားနေသည့် အချိန်တွင်အိမ်ရှေ့မှ ကားထွက်သွားသံကို ကြားလိုက်ရသည်။ ကိုလင်းမှာ အိပ်ရာပေါ် ပက်လက်လှန်လျက် ပြန်လှဲနေလိုက်ပြီး နဖူးပေါ် လက်တင်လျက် စဉ်းစားခန်း ဝင်နေလိုက်သည်။ ကိုလင်းနှင့် ကိုစိုးမြင့်တို့က ငယ်ငယ်ကတည်းက အတူတတွဲတွဲ နေခဲ့ကြသည့် ငယ်သူငယ်ချင်းများ ဖြစ်သည်။ ဆယ်တန်းအောင်ပြီး အလုပ်များ ဝင်ကြချိန်တွင်မတော့ကိုစိုးမြင့်က စိုက်ပျိုးရေးရုံးမှာ အလုပ်ဝင်ခဲ့သည်။ ကိုလင်းက တရားရုံးမှာ အလုပ်ဝင်ပြီး စာရေးအလုပ်ကိုလုပ်ခဲ့သည်။ ကိုလင်းက အိမ်ထောင်မရှိသော လူပျိုဖြစ်ခဲ့သည်။

ကိုစိုးမြင့်ကတော့ လွန်ခဲ့သော တစ်လခန့်ကမှ အိမ်ထောင်ကျသည်။ ဘဏ်ရုံးတွင် အလုပ်လုပ်နေသော မမြလေးနှင့်ဖြစ်သည်။ကိုစိုးမြင့်နှင့်မမြလေးတို့အိမ်ထောင်ကျချိန်တွင်နေထိုင်စရာအိမ်ကအဆင်သင့်မရှိသေးသည့် အတွက်ကိုလင်းအိမ်တွင်လာရောက်နေထိုင်သည်။ ကိုလင်းကလည်း သူငယ်ချင်းအရင်းကြီးဖြစ်၍ ကိုစိုးမြင့်တို့ လင်မယားအတွက် လိုအပ်သော အကူအညီများ ပေးသည့်အနေဖြင့် အိမ်ပေါ်ခေါ်တင် ထားခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ကိုစိုးမြင့်တို့လင်မယားလည်း ကိုလင်းအိမ်မှာ သဘောကျ နေထိုင်ခဲ့ကြသည်။

ကိုလင်းအိမ်မှာ မိဘများက အမွေပေးထားခဲ့သော အိမ်ဖြစ်ပြီး ၂၅ ပေ . ၆၀ ပေ ရှိခြံဝင်းကလေးထဲတွင် ပေ ၂၀ . ၄၀ ၊ ၃ ပင်နှစ်ခန်း တစ်ထပ်ပျဉ်ထောင်အိမ်ကလေးကိုဆောက်ထားခြင်းဖြစ်သည်။ တစ်ထပ်ပျဉ်ထောင် အိမ်ကလေးကိုအစပထမက ကိုလင်းတစ်ယောက်တည်း နေထိုင်သဖြင့်ဖြစ်သလိုပင်နေခဲ့သော်လည်း ကိုစိုးမြင့်တို့ လင်မယား အိမ်မှာ လာနေမည်ဆိုတော့အိမ်ကို ပြန်လည်ပြင်ဆင်မွမ်းမံခဲ့ရသည်။ အိမ်ရှေ့ခန်းနှင့်ဘုရားခန်းကိုတစ်ဆက်တည်း ထားပြီး၊ အိပ်ခန်းနှစ်ခန်းကိုသုံးထပ်သား နံရံဖြင့်ခန်းစီးကာရံ ဖွဲ့ထားလိုက်သည်။ နောက်ဖက်တွင်မီးဖိုခန်းကလေး ထားလိုက်သည်။

အိပ်ခန်းနှစ်ခန်းမှ ဘုရားခန်းနှင့်ကပ်လျက် အခန်းကို ကိုလင်းကယူပြီး အတွင်းခန်းကို ကိုစိုးမြင့်တို့ လင်မယားအတွက် ပေးလိုက်သည်။ ကိုလင်းအနေဖြင့် သူငယ်ချင်းဖြစ်၍လည်း အားနာနာဖြင့်အိပ်ခန်းဖွဲ့ပေးထားရသော်လည်း အိမ်ကလေးက ကျဉ်းနေသဖြင့်စိတ်တိုင်း မကျ ဖြစ်ခဲ့ရသည်။ ဘာကြောင့်လည်း ဆိုတော့ ကိုစိုးမြင့်တို့ လင်မယားအတွက်အမြန်ဆုံး အခန်းဖြစ်အောင်ဖွဲ့ပေးရသဖြင့် ကိုလင်းနှင့်ကိုစိုးမြင့်တို့ အခန်းမှာ သုံးထပ်သား ပါးပါးလေးကိုသာခံပြီး ကာထားရသဖြင့်ကိုစိုးမြင့်တို့ အိပ်ခန်းမှ လှုပ်ရှားသံများကို ကြားကြားနေရသည်ဖြစ်၍ မိမိကိုယ်ကို မိမိစိတ်တိုင်းမကျ ဖြစ်ရခြင်း ဖြစ်လေသည်။ နောက်ဆုံး မှာတော့ စိတ်တိုင်းမကျသော စိတ်များကို လွှတ်ပေးလိုက်သည့်အနေဖြင့်သုံးထပ်သားနံရံကို အပေါက်လေးများ ဖောက်လိုက်တော့သည်။ ကိုစိုးမြင့်တို့လင်မယား မသိအောင်လည်း ကြံဖန်ရသေးသည်။ ဒီလိုနှင့်ကိုလင်းတစ်ယောက်စိတ်တိုင်းကျ သွားရတော့သည်။

ကိုလင်းမှာ ယခင်က ထမင်းကိုဆိုင်မှာပဲ စားခဲ့သော်လည်း ကိုစိုးမြင့်တို့လင်မယား ရောက်လာပြီး နောက်တွင်တော့ မမြလေး လက်ရာကို စားခဲ့သည်။ မမြလေးမှာ အိမ်မှုကိစ္စနိုင်နင်းသလို အချက်အပြုတ်လည်း ကျွမ်းကျင်သည်။ ရုံးသမားများမို့မနက်ဖက်ထမင်းချက်ကာ ထမင်းချိုင့်ကိုယ်စီထည့်ပေးသည်။ ညနေဆိုရင်တော့ သုံးယောက်ပေါင်း အတူတူထမင်းစားကြသည်။ ညဖက်ဆိုလျှင်ကိုလင်း အခန်းထဲဝင်ပြီး ရုံးအလုပ်တွေ လုပ်လေ့ရှိသည်။ ကိုလင်းအနေဖြင့်အခန်းနံရံများကို အပေါက်များ ဖောက်ပြီးပြီဆိုကတည်းက အိပ်ခန်းထဲ စောစောဝင်လေတော့သည်။ ကိုလင်း အိပ်ခန်းထဲ စောစောဝင် မှသာလျှင်ကိုစိုးမြင့်နှင့်မမြလေးတို့လင်မယားမှာ စောစောအလုပ်ဖြစ်ကြမည်မဟုတ်လား။

အပေါက်မဖောက်ခင် အချိန်တုန်းကတော့ကိုစိုးမြင့်တို့လင်မယား၏ လိင်ဆက်ဆံကြပုံများကိုအသံဖြင့်သာ ကြားရသည်ဖြစ်၍ ကိုလင်းမှာ အားမရနိုင်ပဲ ဒုက္ခတွေ့နေရသည်။ အပေါက်များ ဖောက်ပြီးချိန်တွင်မတော့ တစ်မျိုးဒုက္ခရောက်ရပြန်သည်။ ကိုစိုးမြင့်နှင့်မမြလေးတို့ လိုးကြ ဆော်ကြသည်ကိုတွေ့မြင်နေရသဖြင့်ကိုစိုးမြင့်နှင့်မမြလေးတို့၏ ဝတ်လစ်စလစ်ကိုယ်လုံးများ၊ မမြလေး၏ နို့အုံကြီး များ၊ မမြလေး၏ စောက်ဖုတ်ကြီး၊ တင်ပါးဆုံပြောင်ဝင်းအိအိကြီးများကို တွေ့မြင်ရပြီး မမြလေးကို လိုးချင်စိတ်တွေ ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရ တဖွားဖွား ပေါ်ပေါက်လာနေရသည်။မမြလေးကိုမှန်းပြီး မိမိဖာသာမိမိဂွင်းတိုက်ပြီး အကြောဖြေ ရတာ ညတိုင်းလိုလိုပင် ဖြစ်လာသည်။ မဖြစ်လို့ကလည်း ရမှမရတာလေ။

ကိုစိုးမြင့်နှင့်မမြလေးတို့မှာ ညားခါစ ဖြစ်သဖြင့်ညတိုင်းလိုလိုပင်လိုးကြဆော်ကြတာကို မြင်တွေ့နေရ၍ ဖြစ်တော့သည်။ ညတုန်းကလည်း ကြည့်လေ။ ကိုလင်းတစ်ယောက်အလုပ်ကိစ္စတစ်ခုရှိ၍ ည ကိုးနာရီကျော်ကျော်မှအိမ်ပြန် ရောက်လာသည်။ကိုစိုးမြင့်နှင့်မမြလေးတို့မှာ အိမ်ရှေ့ခန်းတွင်တီဗွီကြည့်နေကြသည်။ကိုလင်းမှာ အိမ်ရှေ့ခန်းတွင် ကိုစိုးမြင့်နှင့်ခဏစကားထိုင်ပြောပြီး အိပ်ခန်းထဲဝင်ကာ မီးပိတ်ပြီး ခုတင်ပေါ် လှဲလိုက်သည်။ ထိုအချိန်မှာပဲ ကိုစိုးမြင့် တို့လင်မယားမှာ တီဗွီပိတ်၍ အိပ်ရာဝင်လာကြသည်။ ထုံးစံအတိုင်းပင်လိုးကြဆော်ကြတော့မည်ဆိုတာ သိပြီးဖြစ် သဖြင့်ကိုလင်းက အပေါက်ဖွင့်ပြီး ချောင်းကြည့်နေသည်။

“ မြလေးရေ….. ကိုယ်တို့လိုးကြရအောင်…” “ ဟင်း…..တော်တော်ထနေတယ်….” “ ဟုတ်ဖူးလေ….မြလေးကလဲ…. ကိုစိုးက လိုးချင်လွန်းလို့ပြောတာပါ.. မြလေးက မခံချင်ဘူးလား…” “ ဘွာတေး….ဘွာတေး….. မြလေးက ကိုစိုးကိုချစ်လို့စတာပါ…ဟိုဖက်ခန်းက ကိုလင်းတောင်အိပ်သေးရဲ့ လား လို့………” “ ခပ်စောစောကပဲ ဝင်သွားတာ…အိပ်ရောပေါ့မြလေးရာ…လာပါ…လိုးကြရအောင်…” ကိုစိုးမြင့်နှင့်မမြလေးတို့မှာ အိပ်ခန်းထဲ ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့်ဝင်လာပြီး ပြောနေကြခြင်းဖြစ်သည်။ ကိုစိုးမြင့် ပြောသမျှကို မမြလေးက ပြန်ပြောရင်း တစ်ချက်တစ်ချက်တွင်ကိုလင်းချောင်းကြည့်နေသော အပေါက်ဆီကိုလှမ်း လှမ်းကြည့်သည်ကို အပေါက်မှ ချောင်းကြည့်နေသော ကိုလင်း သတိထားမိလာသည်။

ကိုလင်းမှာ ချောင်းကြည့် နေရတာကိုစိတ်ထဲမလုံသလိုခံစားလာရသဖြင့်ဆက်မကြည့်တော့ပဲ အိပ်ရာထဲ ပြန်လှဲအိပ်လိုက်သည်။ ကိုလင်းရင်ထဲတွင်လည်း တစ်ဖက်ခန်းကိုချောင်းကြည့်နေတဲ့အပေါက်ကိုမမြလေးက ရှာဖွေတွေ့သွားတာ ဖြစ်ပြီး သူတို့လိုးနေတုန်း ကိုလင်းချောင်းကြည့်နေသည်ကို မမြလေး ရိပ်မိသွားမည်ကို စိုးရိမ်မိသည်။ ကိုစိုးမြင့်က တော့ ဘာမှသိမည်မဟုတ်သော်လည်း မမြလေး၏ မျက်လုံးထဲတွင်သူကြည့်နေသော အပေါက်ဆီသို့ ကြည့်ရင်း သူကြည့်နေမှန်းသိသော အရိပ်အယောင်များ ပါဝင်နေကြောင်း ကိုလင်းခံစားမိသည်။

“ အ…အဟင်း….ဟင်း….ကိုစိုးရယ်…. ယားတယ်…ကွယ်….ဟင့်….ဟင်း…” တစ်ဖက်ခန်းမှမမြလေး၏ ညည်းညူသံကို ကြားရသဖြင့်ကိုလင်း မနေနိုင်တော့ပဲ ထပြီး ချောင်းကြည့်မိပြန် သည်။ ကုတင်ပေါ်တွင်မမြလေးကိုကန့်လန့်ဖြတ်အိပ်လျက်တွေ့ရပြီး မမြလေး၏ ဖင်ကြီးတွေက ကုတင်စောင်းတွင် တင်နေသည်။ ကိုစိုးမြင့်ရော မမြလေးပါ အဝတ်အစားဟူ၍ လုံးဝမရှိဘဲ ကိုယ်လုံးတီးများဖြင့်ဖြစ်နေသည်ကိုအခန်း အလယ်တွင်ထွန်းထားသော နှစ်ပေမီးချောင်း အလင်းရောင်ဖြင့်ကိုလင်းတွေ့လိုက်ရသည်။ ကိုလင်းအနေဖြင့်တစ်ခုအဆင်ပြေတာက ကိုစိုးမြင့်တို့လင်မယား လိုးကြဆော်ကြလျှင်နှစ်ပေမီးချောင်းကို အမြဲတမ်း ထွန်းထားသည်ဖြစ်သဖြင့်ကိုစိုးမြင့်တို့၏ လိုးပွဲကို ကောင်းကောင်း မြင်နေရစမြဲ ဖြစ်လေသည်။

ကိုစိုးမြင့် က မမြလေး၏ ကိုယ်ပေါ်မှ အုပ်မိုးလျက် မမြလေး၏ နို့နှစ်လုံးကို ကိုင်တွယ်ဆုပ်နယ်ပေးနေသလို မမြလေး၏ ပြည့်တင်းဖောင်းကားနေသော စောက်ဖုတ်ကလေးကို လက်ဖြင့်ပွတ်သပ်ပေးနေရာမှ လက်ညှိုးဖြင့်ထိုးမွှေကလိ ပေးနေလေသည်။ မမြလေး၏ စောက်ခေါင်းထဲမှစောက်ရည်ကြည်များ တစိမ့်စိမ့်ထွက်ကျနေသဖြင့်ကိုစိုးမြင့်က လက်ညှိုးဖြင့် ထိုးမွှေချိန်တွင်တစွပ်စွပ်အသံများ မြည်နေသည်ကို အတိုင်းသား ကြားနေရသည်။ ကိုစိုးမြင့်က မမြလေးကို နှိုးဆွ ပေးပြီး သောအခါတွင်ကုတင်စောင်း၌ တွဲလောင်းလေးဖြစ်နေသော မမြလေး၏ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဆွဲ၍ဖြဲကာ သူ၏ ၇ လက်မကျော်လောက်ထွားကြိုင်းသန်မာလှသော လီးတန်ကြီးကိုလက်တစ်ဖက်ဖြင့်ကိုင်၍ မမြလေး၏ ပြဲအာလာ သော စောက်ဖုတ်အဝတွင် တေ့လိုက်သည်။

ပြီးနောက် မမြလေး၏ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို လက်များဖြင့် ဆွဲကိုင်ပြီး လီးတန်ကြီးကိုထိုးသွင်းလိုက်သည်။ “ စွပ်….ဒုတ်……” “ အား…အား….အင်း….အင့်…. ကိုစိုးရယ်…..အာ…..အ..ဟင့်…” အရည်ကြည်များဖြင့်စိုစွတ်လိမ်းကျံနေသော မမြလေး၏ စောက်ခေါင်းအတွင်းသို့ကိုစိုးမြင့်၏ လီးတန်ကြီး တစ်ချောင်းလုံး အရင်းထိတဆုံးဝင်ရောက်သွားပါသည်။ မမြ လေးမှာ တစ်ချက်မျှ တွန့်သွားပြီး အားခနဲ အသံထွက်၍ ညည်းညူလိုက်သော်လည်းမမြလေး၏အသံကအားရကျေနပ်မှုတွေ အပြည့်ပါဝင်နေသည်။ကိုစိုးမြင့်ကမမြလေး၏ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ကိုင်လျှက် လီးတန်ကြီးကို ဆွဲနှုတ်ကာ ပြန်ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်။ ဆက်ပြီး လီးတန်ကြီးကို ပြန်ထုတ်၊ ထိုးသွင်း လုပ်ကာ ဆောင့်လိုးနေသည်မှာ တဖြည်းဖြည်းနှင့်မြန်ဆန်သွက်လက်လာတော့သည်။

“ စွပ်…..ပြွတ်…..ပလွတ်….စွပ်……ပြွတ်….” ကိုစိုးမြင့်၏ လီးတန်ကြီးမှာ မမြလေး၏ စောက်ခေါင်းထဲ ဝင်သွားသောအခါ စွပ်ခနဲ ပြွတ်ခနဲ မြည်သွားပြီး ကိုစိုးမြင့်၏ တွဲကျနေသော လီးပြွတ်ဥကြီးကလည်း မမြလေး၏ စအိုဝကိုဖတ်ခနဲ ဖတ်ခနဲ သွားရိုက်မိပြီး အသံတို့မှာ စည်းချက်ကျကျပင်ထွက်ပေါ်နေတော့သည်။ မမြလေးမှာ ကိုစိုးမြင့်၏ လိုးဆောင့်ချက်နှင့်အတူ အားမလိုအားမရ ဖြစ်လာရဟန်ဖြင့် အောက်မှနေ၍ ဖင်ကြီးများကို ကော့မြှောက်ပင့်တင်ပေးနေတော့သည်။ ကိုစိုးမြင့်သည်မမြလေး၏ လုံးကျစ်ပြည့်ဖြိုးနေသော နို့ နှစ်လုံးကို စုံကိုင်ပြီး ဖိဆောင့်နေသည်။ ကိုလင်းကြည့်နေသော အပေါက်မှာ ကိုစိုးမြင့်တို့ လိုးနေသော နေရာကို ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်း မြင်ရသည်ဖြစ်ရာကိုစိုးမြင့်၏လီးကြီးဆောင့်လိုးလိုက်သည့်အခါမမြလေး၏စောက်ဖုတ်လေး ခွက်ဝင်သွားသည်ကိုတောင်တွေ့မြင်နေရသည်။

“ ဆောင့်…ဆောင့်….ကောင်းလာပြီး…ကိုစိုးရဲ့…အား…….အင့်..ကောင်းတယ်..” “ စွပ်…ဖွတ်….ပြွတ်….ဖတ်……စွပ်…..” “ ကိုစိုးလည်း…..ကောင်းလာပြီ……အား….သိပ်ကောင်းတာပဲ…..တအားဆောင့်တော့မယ်…နော်…” “ စွပ်….ပြွတ်……ဖွတ်…..ဖတ်…” “ ဆောင့်ပါ….အား….အီး…ဆောင့်ပါ……အားမနာနဲ့…ဆောင့်သာဆောင့်….အ…အိ…မညှာနဲ့…ဆောင့်” “ စွပ်…..ပြွတ်…..ဖတ်…….ဖွတ်….ဖတ်…စွပ်…..” မမြလေးက အတတ်နိုင်ဆုံး ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့တင်ပေးရင်း အသံထွက်ညည်းညူလာသလို ကိုစိုမြင့် ကလည်းခြေဖျားထောက်ကာအားစိုက်ဆောင့်လိုးပေးသည်။

မကြာခင်မှာပင်မမြလေး၏ကိုယ်ခန္ဓာတစ်ခုလုံးတောင့် တင်း၍ မေးဖျားလေးများ ဆတ်ခနဲ ဆတ်ခနဲ မော့၍ မော့၍ တက်သွားချိန်မှာ ကိုစိုးမြင့်ကလည်း ပါးစပ်ကြီးဟလျက် လီးတန်ကြီးအား မမြလေး စောက်ဖုတ်ကြီးထဲ အရင်းထိထိုးသွင်းကပ်လိုက်ရင်း ငြိမ်ကျသွားရတော့သည်။ ကိုလင်းမှာလည်း ချောင်းကြည့်နေရင်း ထောင်၍ မာတင်းလာသောသူ့လီးကြီးကိုပုဆိုးအတွင်းမှထုတ်လျက် ဂွင်းတိုက်ပစ်လိုက်ရာ သုတ်ရည်များ ပန်းထွက်သွားလေတော့သည်။ ဤသည်မှာ ကိုလင်းအနေဖြင့်အိပ်ရာပေါ်တွင် လှဲနေရင်း ညက ကိုစိုးမြင့်တို့လင်မယား လိုးနေတာကိုချောင်းကြည့်ခဲ့ရပုံကို ပြန်စဉ်းစားနေမိခြင်းပင်ဖြစ်သည်။

ကိုစိုးမြင့်နှင့်မမြလေးတို့နှစ်ဦးစလုံး ကားဖြင့်ထွက်သွားသည်ကိုတွေ့လိုက်ရပြီး ကုတင်ပေါ်တွင်ပက်လက် လှန်စဉ်းစားနေမိရာတွင်ပုဆိုးထဲမှလီးတန်ကြီးက ထောင်ထလာရပြန်လေသည်။ ကိုလင်းမှာ ပုဆိုးကိုလျောချလိုက် ပြီး တောင်ထနေသော လီးတန်ကြီးကိုလက်ဖြင့်တင်းတင်းဆုပ်လိုက်ကာ ပွတ်သပ်ပေးနေလိုက်သည်။ “ ကျွီး…အိ……အီ…” အခန်းတံခါးဖွင့်သံကို ခပ်တိုးတိုး ကြားလိုက်ရသဖြင့် ကိုလင်းမှာ အိပ်ရာပေါ်မှနေ၍ အခန်းတံခါးဝဆီသို့ လှမ်းကြည့်လိုက်မိသည်။ သူ၏ အခန်းတံခါးမှာ ပွင့်ဟသွားပြီး အထဲသို့ လူတစ်ယောက် ဝင်လာပြီး၊ မနက်ခင်း အာရုဏ်တက်ချိန်မို့အခန်းထဲ ဝင်လာသူကိုသဲသဲကွဲကွဲ မမြင်ရချေ။

သို့သော်အခန်းတံခါးကို ပြန်ပိတ်ပြီး ကိုလင်း ကုတင်ဘက်ဆီသို့လျှောက်လာသော ဟန်ပန်ကိုတွေ့လိုက်ရသည်နှင့်မိန်းကလေးတစ်ယောက်ပုံစံဖြစ်ပြီး၊ ကုတင် နား နီးလာချိန်တွင်တော့အခန်းထဲဝင်လာသူမှာ မမြလေး ဖြစ်နေကြောင်း တွေ့လိုက်ရသည်။ ကိုလင်းမှာကိုစိုးမြင့်တို့လင်မယားနှစ်ယောက်ခရီးထွက်သွားပြီးအိမ်တွင်ဘယ်သူမှမရှိချိန်တွင်အခန်းထဲသို့ မိန်းမတစ်ယောက် ဝင်လာသောကြောင့် အိပ်မက် မက်နေတာများလားဟူ၍ တွေးတော စဉ်းစားမိသော်လည်း ကုတင်နားသို့ရောက်လာချိန်တွင်မမြလေး ဖြစ်နေသဖြင့်အံ့သြမှုများပင်ဖြစ်ရသည်။

ဒါဆိုရင်… ခရီးသွားသည်မှာ ကိုစိုးမြင့်တစ်ယောက်တည်းဖြစ်ပြီး မမြလေး မလိုက်သွားပဲ ကျန်ခဲ့ကြောင်း ကိုလင်း သေချာသိလိုက်ရတော့သည်။ မမြလေးမှန်း သိလိုက်သည်နှင့်ညဦးပိုင်းက ကိုစိုးမြင့်နှင့်အပြတ်လိုးကြဆော်ကြစဉ်က မမြလေး၏ စောက်ဖုတ်ပြဲပြဲကြီးကို ပြန်မြင်ယောင်မိပြီး ကိုလင်း၏ ဒုတ်ကြီးက ပိုပြီး မာတင်းကာ ထောင်ထလာတော့သည်။ လီးတန်ကြီးကိုကိုင်ဆုတ်ထားလျက် တန်းလန်းကြီးဖြစ်နေသဖြင့်ကိုလင်းမှာလက်ကိုပြန်မခွာတော့ပဲ ဒီအတိုင်းထား ကာ မျက်လုံးလေးမှေးစင်းလျက်မမြလေး ဘာများလုပ်မလဲဟုစောင့်ကြည့်နေလိုက်သည်။

မမြလေးမှာ ကိုလင်း အိပ်ပျော်နေတာ ဟုတ်မဟုတ် ကုတင်ဘေးနားကပ်လျက် လေ့လာပြီးသောအခါ ကိုလင်း တစ်ယောက်အိပ်ပျော်နေကြောင်း သေချာသွားမှ ကုတင်ပေါ်သို့ ခြင်ထောင်မကာ တင်ပလွှဲ ထိုင်လိုက် သည်။ ကိုလင်းပုဆိုးမှာ လျှောကျ ကျွတ်၍နေပြီး လီးတံမာမာကြီးက တောင်ထနေကာ ကိုလင်း၏ လက်ဖြင့် ဆုတ်ကိုင်ထားသည်ကို မမြလေးက မက်မောစွာ စူးစိုက်ကြည့်နေသည်ကို မျက်လုံးမှေးထားရင်း ကိုလင်းတွေ့မြင် လိုက်ရသည်။ ကိုလင်းမှာ အိပ်မောကျနေသယောင်ဆောင်လျက်အသက်ကို မှန်မှန်ရှူနေရင်း မမြလေး ဘာဆက်လုပ် မည်ကို အသာစောင့်ကြည့်နေသည်။

မနက်ခင်း အလင်းရောင်ခြည်က အခန်းထဲ ဝင်နေပြီဖြစ်ရာ အခန်းထဲတွင် လင်းလင်းချင်းချင်းကြီးမဟုတ်ပေမယ့် သဲကွဲစွာတော့မြင်နေရသည်။မမြလေးကကိုလင်း၏ထောင်မတ်ထနေသော လီးတန်ကြီးကို ခဏမျှကြာအောင်စိုက်ကြည့်နေရင်း ခြင်ထောင်ထဲသို့လူတစ်ကိုယ်လုံး ဝင်ကာ ကုတင်ပေါ် တက် လိုက်သည်။ လီးတန်ကြီးကို ကိုင်ဆုပ်ထားသော ကိုလင်း၏ လက်များကို မမြလေးက သူမ၏ လက်ကလေးဖြင့် အသာအယာလေး ဖြည်လိုက်ပြီး ကိုလင်းလက်ကိုဘေးဘက်သို့ညင်သာစွာ ချထားလိုက်သည်။

“ အိုး……နည်းတာကြီး ကိုမဟုတ်ဖူး…..အားရစရာကြီးပါလား….နော်……” မမြလေးက ကိုလင်းလက်ကို ဖယ်လိုက်စဉ်တွင်မာတင်းလျက်ထောင်မတ်နေသော ကိုလင်း၏ လီးတန် ကြီးကို သေချာမြင်လိုက်ရသဖြင့်ပါးစပ်မှ တီးတိုးလေး အသံထွက်ညည်းလိုက်ရင်း သူမ၏ လက်ကလေး တစ်ဖက် ဖြင့်လီးတန်ကြီးကို အလယ်လောက်မှ ဖမ်းဆုတ်ကိုင်လိုက်သည်။ ထိုအခါ မမြလေး၏ လက်ဖဝါးနုနု အထိအတွေ့ ကြောင့် ကိုလင်း၏လီးတန်ကြီးမှာ ပို၍မာတင်းပြီး ထောင်ထလာသည်။ မမြလေးမှာ သူမ၏ လက်ကလေးဖြင့် ကိုင်လိုက်သည်တွင် စောစောကထက် တင်းမာတောင်ထလာသော လီးတန်ချောင်းကြီးကို လက်ဖဝါးလေးဖြင့် စုန်ကာဆန်ကာ ဖွဖွလေး လျှောတိုက်ပွတ်ပေးနေသည်။

ထို့ပြင်အားမလိုအားမရဖြစ်လာဟန်ဖြင့်လည်း လီးတန်ကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ဖျစ်ညှစ်လိုက်မိသည်။ ထိုသို့ ဖျစ် ညှစ်လိုက်ကာမှ ကိုလင်း၏လီးကြီးက ပိုပြီးကြီးလာကာ မာတောင်လာသည်။ မမြလေးမှာ စိတ်ထဲ မချင့်မရဲဖြစ်၍ လာသဖြင့် လီးချောင်းကြီးပေါ်ရှိ အရေပြားကို အောက်ဖက်သို့ အသာလေးဆွဲချကာ လီးထိပ်ဖူးကြီးကို ဖြဲကြည့် လိုက်ရာ နီရဲလျက်တင်းကားနေသော လီးတန်ထိပ်ဖူးကြီးက မက်မောဖွယ်ကောင်းလောက်အောင်ထွက်ပေါ်လာ လေသည်။ မမြလေး၏မျက်လုံးများက အရောင်တွေတဖြတ်ဖြတ်လက်၍လာပြီး ကိုလင်း၏လီးတန်ကြီး အရေပြားကို ဆွဲချထားသော သူမ၏လက်ကလေးဆီမှ လက်မထိပ်လေးဖြင့် ဒစ်ထိပ်ဖူးကားကားကြီးကို ထိတယ်ဆိုရုံလေး ထိ၍ပွတ်ပေးလိုက်သည်။

ကိုလင်း၏လီးတန်ကြီးမှာ မမြလေး၏လက်ထဲတွင်တင်းခနဲတင်းခနဲ ဖြစ်ကာ ဆတ်ခနဲ ဆတ်ခနဲ ထောင်ထရုန်းကန်နေသည်။ မမြလေးက ကိုလင်းမျက်နှာကို လှမ်း၍ကြည့်လိုက်ရာ မျက်လုံးလေးများ မှိတ်ကာ အသက်ကိုမှန်မှန်ရှူနေသော ကိုလင်း၏မျက်နှာကိုချစ်စဖွယ်မြင်နေရသည်။ မမြလေးက ကိုလင်းကိုကြည့်ပြီးသည်နှင့် တောင်မတ်နေသော လီးကြီးကို သူမ၏ လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ကာ သူမ၏မျက်နှာကို လီးကြီးပေါ်သို့ ငုံ့၍ချလိုက်သည်။

မမြလေး၏ ပခုံးသာသာလောက်ရှိသော ဆံပင် တစ်ချို့တစ်ဝက်မှာ ကိုလင်း၏ ပေါင်ခြံနှင့်ဆီးခုံပေါ်ကို ထွေးခနဲဝဲ၍ကျသွားရာ ကိုလင်းမှာ ယားကျိကျိဖြင့်တစ်မျိုး အရသာ တွေ့သွားရသည်။ မမြလေးက ပြည့်တင်းသော သူမ၏နှုတ်ခမ်းလေးအစုံဖြင့် ကိုလင်း၏ လီးတန်ကြီးထိပ်ဖူးကို ဖိကပ်ကာ လျှာဖျားလေးဖြင့်ကလိလိုက်သည်။ကိုလင်းမှာယောင်ပြီးအသံထွက်မအော်မိအောင်စိတ်ကိုမနည်းချုပ်တည်းထား လိုက်ရသည်။ မမြလေးတစ်ယောက်သူအိပ်ပျော်နေသည်အထင်ဖြင့်လုပ်ချင်ရာလုပ်ပလေ့စေဟူ၍ လွှတ်ထားပေး ခြင်း ဖြစ်သည်။ သူ့အနေဖြင့်နိုးသွားမည်ဆိုလျှင်မမြလေးမှာရှက်ရမ်းရမ်းသွားမှာ ကိုစိုးရိမ်မိသဖြင့်စိတ်ထဲမှဖြစ်ပေါ်ခံစားနေရ သမျှကို ချုပ်တည်းလိုက်ရခြင်းဖြစ်သည်။

မမြလေးက သူမ၏နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကို အသာဟ၍ လီးတန်ကြီး ဒစ် သာသာလောက်အထိ ဝင်အောင် ပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်လိုက်ပြီး မာတင်းနေသော ဒစ်ကြီး၏ အောက်ဖက်နားကို ဘယ်ညာပတ်၍ လျှာဖျားလေးဖြင့် ပွတ်သပ်ဆွဲပေးလိုက်သည်။ ကိုလင်းမှာ တောင့်ခံနေသည့်ကြားထဲမှ တွန့်ခနဲ ဖြစ်သွားရသေးသည်။ မမြလေးက ကိုလင်း၏မျက်နှာဆီကို မျက်လုံးလေးအသာလှန်ပြီး ကြည့်လိုက်သော်လည်း ကိုလင်းတစ်ယောက် အခုချိန်ထိ ထပ်မံလှုပ်ရှားခြင်း မရှိသေးသဖြင့် လီးတန်ကြီးတစ်ချောင်းလုံးကို ပါးစပ်ထဲ ဝင်နိုင်သမျှ ဝင်အောင်သွင်းလိုက်၊ ပြန်ထုတ်လိုက်ဖြင့်စိတ်ထက်သန်စွာ စုပ်ပေးနေသည်။

ကိုလင်း၏ လီးတန်ကြီးမှာလည်း မမြလေး၏ ပါးစပ်ထဲမှ တံတွေးများဖြင့် စိုရွှဲပြောင်လက်နေတော့သည်။ မမြလေးမှာ ခြင်ထောင်ကိုမလျှက် ကုတင်ပေါ်မှ ပြန်ဆင်းလိုက်သည်။ ပြီးနောက် သူမ၏ကိုယ်အထက်ပိုင်းမှ အကျႌနှင့်ဘရာစီယာတို့ကို ချွတ်လိုက်ပြီး ထမီကိုပါ ဆက်၍ ဆွဲချွတ်လျက်ပုံလိုက်သည်။ ကိုလင်းမှာ မမြလေး ဘာလုပ်နေတာလဲဟု မျက်လုံးလေး အသာမှေး၍ဖွင့်ကြည့်လိုက်ရာ ကုတင်ဘေးတွင် အဝတ်အစားလုံးဝမရှိဘဲ ကိုယ်တုံးလုံးကြီးဖြစ်နေသော မမြလေး၏ အမို့၊အဝှမ်း၊ အကောက်၊ အတောင့်တို့ကို မြင်လိုက်ရသဖြင့်ရင်ထဲမှ ကာမဆန္ဒတွေ တက်ကြွလို့လာရလေသည်။

မမြလေးက ကုတင်ဘေးမှာ မတ်တတ်ရပ်လျက်ကိုလင်း၏ လျှောကျနေသော ပုဆိုးကို အသာအယာဖြင့် ဆွဲချွတ်လိုက်ရာ ကိုလင်၏အောက်ပိုင်းတစ်ခုလုံး ဟာလာဟင်းလင်း ဖြစ်သွားရတော့သည်။မမြလေးသည် တံ တွေးများဖြင့် စိုရွှဲလျက် မာတင်းထောင်မတ်ကာ တဆတ်ဆတ်ဖြစ်နေသော ကိုလင်း၏ လီးတန်ကြီးကို ကြည့်၍ တံတွေးတစ်ချက် မြိုလိုက်ပြီး ခြင်ထောင်မကာ ကုတင်ပေါ်တက်လျက်တစ်ဆက်ထဲပင်ကိုလင်းကို မျက်နှာမူ၍ ကိုလင်းအပေါ်သို့ကျော်ခွတက်လိုက်သည်။ ကိုလင်း၏ သံချောင်းတမျှ မာတင်းတောင်မတ်နေသော လီးတန်ကြီးကို သူမလက်တစ်ဖက်ဖြင့် ဆုတ်ကိုင်လိုက်ပြီး ကုန်းကုန်းကွကွကြီးဖြင့် သူမ၏စောက်ဖုတ်အဝကို လီးထိပ်ဖူးအား တေ့လျက်တဖြေးဖြေး ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ချလိုက်ရင်း ကိုလင်း၏လီးကြီးကိုသူမစောက်ဖုတ်ကြီးထဲ သွင်းယူလိုက် တော့သည်။

“ အား….အင့်….အီး…အား…အ….အီး….အား…အင့်အင့်..” “ ပြွတ်…ပလွတ်…ပြွတ်….ဖွတ်….” မမြလေးက အပေါ်မှဆောင့်ရတာ အားရကျေနပ်နေသည့်ပုံဖြင့် ညည်းညူလိုက်ရင်း ဖင်ကြီးကိုကြွကာ ကြွကာဖြင့်ခပ်သွက်သွက်လေး ဆောင့်၍ လိုးလေတော့သည်။ ကိုလင်းမှာ သူ့စိတ်တွေကို ဘယ်လိုမှ မထိန်းနိုင် တော့ဘဲ မျက်လုံးနှစ်လုံးကို ဖြတ်ခနဲဖွင့်လိုက်ရာ မမြလေး၏နို့အုံကြီးတွေက မျက်နှာရှေ့တွင် ဝဲနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသဖြင့် သူ့လက်များဖြင့် နို့အုံကြီးကို လှမ်းဆွဲကိုင်ဆုပ်လိုက်ပြီး မမြလေး၏ဖင်ကြီးကို အောက်သို့ ဆောင့်အချနှင့်အညီသူ၏ဖင်ကိုကော့ပင့်ပေးလိုက်သည်။

“ ဟင်…..ကိုလင်း…နိုး နေပြီလား….” “ အင်း…ဆက်ဆောင့်…ဆောင့်….ကိုလင်း ကောင်းနေပြီ….” “ ဖွတ်…စွပ်…ပြွတ်……….ပလွတ်…ပြွတ်…….” မမြလေးမှာ အပေါ်မှနေ၍ ဖင်ကိုကြွကာ ဆောင့်လိုး၍ကောင်းနေတုန်း ကိုလင်းနိုးလာပြီး နို့အုံများကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်သဖြင့်လန့်သွားရပြီး အဆောင့်ရပ်မည်ပြုလိုက်ရာ ကိုလင်းက နို့တွေကို ကိုင်ထားသော လက်ကို ဖြုတ်လိုက်ပြီး မမြလေး၏ တင်ပါးကြီးနှစ်ဖက်ကို ကိုင်ဆုပ်ထားလိုက်သည်။

မမြလေးမှာ ခဏမျှငြိမ်နေလိုက်ပြီး ကိုလင်းက တင်ပါးနှစ်ဖက်ကို ကိုင်ဆုပ်ထားသဖြင့် ချွတ်၍မရဖြစ်နေသဖြင့်ကိုလင်းပြောသည့်အတိုင်းပင်ဖင်ကို ကြွကာကြွကာဖြင့်ဆက်ဆောင့်ပေးလိုက်တော့သည်။ “ ပြွတ်….ဖွတ်…စွပ်…..ပလွတ်…ပြွတ်……………” “ ကောင်းလိုက်တာ..မမြလေးရာ…အား…အ…..ကောင်းတယ်…ဆောင့်..ဆောင့်…..” “ ပြွတ်….ဖွတ်….စွပ်……ပလွတ်……..” မမြလေးမှာ ကိုလင်းကို စကားပြောခွင့် မပေးဘဲ ကိုလင်း၏နှုတ်ခမ်းအစုံကို တပ်မက်စွာဖြင့်အတင်းငုံ၍ စုပ်နမ်းလိုက်သည်။ သူမဖင်ကြီးကိုလည်း ကြွကာ ကိုလင်း၏လီးတန်ကြီးကို စောက်ခေါင်းထဲ အဆုံးပြန်ဝင်အောင် ဆောင့်ဆောင့်သွင်းနေမြဲသွင်းလျက်ရှိသည်။

ကိုလင်းအနေဖြင့်ရမ္မက်စိတ်များ ပြင်းထန်လျက်ရှိနေရသလိုမမြလေး မှာလည်း ကိုလင်းနိုးမှာကို မပူရတော့သဖြင့်ပြင်းထန်တက်ကြွလာသော ကာမစိတ်များကိုလွှတ်ပေးလိုက်တော့ပြီး အတင်းပင်ဆောင့်ဆောင့်ချ လိုးပေးနေတော့သည်။“ အိ…အ…….ပြွတ်…ဖွတ်…..ကောင်းတယ်…ကွာ….ဆောင့်…ဆောင့်..ပါ….အ….အီး….” သိပ်မကြာခင်မှာပင် မမြလေးမှာ စိတ်တိုင်းကျ ဆောင့်နေရသဖြင့်အားရကျေနပ်မှုများ ဖြစ်လာကာ (၃) (၄) ချက်ခန့် ဆောင့်ပြီး ကိုလင်း၏လီးကြီးကို အရင်းထိဝင်အောင်ဖိကပ်လျက်ကိုလင်း၏ကိုယ်ပေါ်သို့ မှောက်ချ ဖိကပ်လျက် ကျသွားရာမှ သုတ်ရည်များကို အားရပါးရ ပန်းထုတ်လိုက်တော့သည်။

ကိုလင်းလည်း ပြီးလုပြီးခင် ဖြစ်နေတုန်း မမြလေး အဆောင့်ရပ်သွားပြီး လဲကျလာသဖြင့် မမြလေး၏ခါးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် စုံကိုင်လျက် အောက်မှနေ၍ လေးငါးချက်ပစ်ဆောင့်လိုက်ရာ လီးတန်ကြီးတစ်ခုလုံး ဆိမ့်ကျင်သွားပြီး သုတ်ရည်များကိုမမြလေး ၏ စောက်ခေါင်းထဲ တပြွတ်ပြွတ်ပန်းထည့်လိုက်သည်။ ကိုလင်းက သူ၏ကိုယ်ပေါ်မှောက်ကျလာသော မမြလေး၏ကိုယ်လုံးကြီးကိုသိုင်းဖက်ထားလိုက်လေသည်။ မမြလေးမှာ စောစောက ကာမဆန္ဒတွေ တက်ကြွလွန်း၍ ကိုလင်းအပေါ်မှတက်ခွဆောင့်လိုးခဲ့သော်လည်း ယခုအခါ ပြီးသွားပြီဖြစ်သဖြင့်ကာမဆန္ဒတွေလည်း ပြေပျောက်သွားချိန်တွင်မတော့ကိုလင်းအပေါ် ရှက်စိတ်များ ပေါ်လာပြီး မျက်နှာလေး နီမြန်းလျက်ရှိနေလေသည်။

“ မြလေး…” “ ဟင်…ရှင်…ကိုလင်း…” “ ကောင်းတယ်မို့လား…ဟင်….” “ အို…….ကိုလင်းကလဲ…မြလေး ရှက်ပါတယ်…မမေးပါနဲ့….” “အော်…မြလေးရယ်… မရှက်ပါ့နဲ့တော.. အခုဆို ကိုလင်းနဲ့ မြလေးတို့ အားရပါးရ လိုးပြီးနေကြမှပဲဟာ… ရှက်ဖို့လိုသေးလို့လား…” “ ကိုလင်းကလဲ..မြလေးရှက်တာပေါ့လို့… ကိုလင်းကို မြလေးက အရင်စပြီးတော့ လိုးခဲ့တာလေ…မြလေး ရှက်လိုက်တာ…” “ မြလေးရယ်… ကိုလင်းလဲလေ.. မြလေးနဲ့ အခုကြုံလို့ပါ… မြလေး တို့အိမ်စရောက်ကထဲက မြလေးရဲ့ တင်ပါးဆုံကြီးနဲ့နို့ကြီးတွေကို မြင်ပြီး လိုးချင်နေခဲ့တာပါ…” “ မြလေး..သိသားပဲ…ကိုလင်းဖြစ်နေတာတွေကို… ဒါပေမယ့်..မြလေး အခုလို စပြီးလိုးတာမို့ မြလေးကို အထင်မသေးရဘူး..နော်….”

“ အထင်မသေးပါဘူး.. မြလေးရဲ့.. မြလေးကို အထင်မသေးတဲ့အပြင်မြလေးကို အရမ်းချစ်သွားရပါသေး တယ်.. တကယ်..ပါ.. မြလေးကိုသိပ်ချစ်တာပဲ…ကွယ်..” “ တကယ်နော်..ကိုလင်း… ပြီးတော့ ဟို…ဟိုလေ…မြလေးတို့ ဒီအိမ်ကိုစရောက်တုန်းကတည်းက ကိုလင်း မြလေးကိုကြည့်တဲ့အကြည့်တွေထဲမှာ မြလေးကိုလုပ်ချင်တဲ့ဆန္ဒတွေ ပြင်းပြနေမှန်း မြလေး သိတယ်.. နောက်ပြီး… မြလေးတို့ည ည လိုးကြတဲ့အခါလည်း ကိုလင်းချောင်းကြည့်နေမှန်းလဲ မြလေး သိတယ်… သိလား…” “ ဟင်…ကိုလင်းချောင်းကြည့်တာ မြလေး သိတယ်.. ဟုတ်လား…” “အင်း…သိတာပေါ့…ကိုလင်းရဲ့..ကိုလင်းမြလေးတို့ကိုချောင်းဖို့အပေါက် ဘယ်နှပေါက်ဖောက်ထားတယ်. ဆိုတာ ပြောပြရအုံးမလား…”

“ ဟာကွာ…တကယ်ပါပဲ..မြလေးကတော့အကုန်သိနေတာကိုး…” “ သိရုံတင်မကဘူး… ည ညဆိုကိုစိုးနဲ့မြလေးတို့လိုးကြတာကိုကြည့်ပြီး ကိုလင်း မနေနိုင်တော့လို့ဂွင်းတိုက် နေတာလဲ သိလို့မြလေး သနားတာနဲ့အခုလို ကြံပစ်လိုက်တာ..” “ အော်…မြလေး…အချစ်ရယ်… ” “ အော်..ဒါနဲ့ကိုစိုးမြင့်ခရီးသွားတာ မြလေး မလိုက်သွားဘူးလား…” “ ကိုစိုးက နေပြည်တော်သွားတာဆိုတော့ ကြာမှာလေ ကိုလင်းရဲ့.. အနည်းဆုံး သုံးလေးရက်တော့ ကြာ မယ်.. မြလေးလဲ အစကတော့ လိုက်သွားအုံးမလို့ဟာ…ပဲ.. ဒါပေမယ့် ကိုလင်းတစ်ယောက်တည်း ကျန်နေခဲ့မှာ သနားလို့…လိုက်မသွားတော့တာ…” “ ဒီလောက်တောင်ပဲလား…မြလေးရယ်…” “ ဒီထက်တောင်ပိုသေးတယ်..ရှင့်…သိရဲ့လား..ဟွန့်……” ကိုလင်းက မမြလေး၏ ကိုယ်လုံးအား ဖက်ထားရင်းစကားပြောနေကြခြင်းဖြစ်သည်။

မမြလေး၏ စောက်ဖုတ် ထဲတွင်ကိုလင်း၏လီးတန်ကြီး တပ်လျက်တန်းလန်းဖြင့်ကိုယ်ပေါ်တွင်မှောက်ထားသော မမြလေးကို စကားပြော နေခြင်းဖြစ်ရာ ပထမဦးစွာ ရှက်နေသော မမြလေးမှာ အခုဆိုလျင်ရှက်စိတ်များ ကွယ်ပျောက်သွားပြီ ဖြစ်သည်။ ကိုလင်းက မမြလေး၏ ကျောပြင်ကို ဖက်ထားသော လက်များအား အငြိမ်မနေဘဲ ပွတ်သပ်လှုပ်ရှားပေးနေသည်။ မမြလြေး၏ စောက်ဖုတ်ထဲတွင်ဝင်နေသော လီးတန်ကြီးကလည်း မမြလေး၏ စောက်ခေါင်းနံရံများနှင့်ထိတွေ့မှု ကြောင့်ပြန်လည်မာကျောလာပြီဖြစ်သည်။ မမြလေး၏ နို့အုံကြီးကလည်း ကိုလင်း၏ ရင်ဘတ်ပေါ်တွင်ဖိထားသဖြင့်နို့အုံကြီး၏ အထိအတွေကလည်း ကိုလင်း၏ ရမ္မက်စိတ်များကို နှိုးဆွပေးနေသည်။

မမြလေးမှာလည်း စကားပြောနေရင်းမှနေ၍ ရှက်စိတ်များ ကွယ် ပျောက်ကုန်ပြီ။ ကိုလင်း၏ သနားစဖွယ်အမူအရာနှင့်သူမကို လိုးချင်စိတ်များ အမြဲဖြစ်ပေါ်နေတတ်သည်ကိုလည်း သိပြီးဖြစ်သဖြင့်ယခုလိုအစပျိုးပြီးလိုးဖြစ်ကြရာ နောက်ထပ်၍လိုးကြရန်ဆန္ဒများ ဖြစ်ပေါ်နေကြလေသည်။ သူမ၏ စောက်ဖုတ်ထဲ တပ်လျက်သားကြီး ဖြစ်နေသေးသော ကိုလင်း၏ လီးတန်ကြီးမှာလည်း တဖြည်းဖြည်း မာလာ သောအထိအတွေ့ ခံစားမှုကြောင့်ကိုလင်း၏အလိုးကိုတဖန်ပြန်၍ ခံချင်လာသော ကာမရမ္မက်တို့ကလည်း ဖြစ်ပေါ် လာသည်။

“ ကိုလင်း…..” “ ဟင်…ဘာလဲ…မြလေး…” “ ဟိုလေ…. မြလေးကို ကြည့်ပြီး ကိုလင်း လိုးချင်နေတယ်…မဟုတ်လား…” “ လိုးချင်တာမှ..တပိုင်းသေနေတာပေါ့…မြလေး…ရယ်….” “ နောက်ပြီး ချောင်းကြည့်တိုင်း တွေ့ရတဲ့ မြလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းအိအိကြီးကလဲ ကိုလင်းကို လိုးချင်စိတ်တွေ တဖွားဖွား ပေါ်စေတယ်လေ….” “ ဒါကြောင့်မြလေးက ကိုလင်းလိုးရအောင်ကြံဖန်ပေးတာပေါ့…” “ ကဲ…ဒါဆို….” “ ဒါဆိုရင်…ဘာဖြစ်လဲ…ကိုလင်းရဲ့…” “ ကိုလင်းတို့တစ်ချီလောက်ထပ်ပြီး လိုးကြရအောင်…” “ ကိုလင်းသဘောပါ…မြလေးလေ… ကိုလင်း ဘယ်လောက်လိုးလိုး အလိုးခံဘို့အသင့်ပါပဲ…ရှင်…” “ ဒါဖြင့်…ခဏကြွအုံး…ကိုလင်းပြမယ်…” “ ပြွတ်…..” မမြလေးက ကိုလင်းအပေါ် မှောက်ချထားရာမှ ကြွပြီးထလိုက်ရာ ကိုလင်း၏ လီးတန်ကြီးမှာ သူမ စောက် ဖုတ်ထဲမှ ပြွတ်ခနဲ ကျွတ်ထွက်သွားလေသည်။

ပြီးနောက်ကိုလင်းဘေးတွင်ယှဉ်လျက်မမြလေးက လှဲအိပ်လိုက် သည်။ မမြလေး၏ နို့အုံထွားထွားအိအိကြီးများနှင့်အတူလှပသော ကိုယ်လုံးဖွေးဖွေးကြီးကို ကြည့်၍ ကိုလင်း လီး တန်ကြီးမှာ တဆတ်ဆတ်ဖြင့်တောင်မတ်လာသည်။ကိုလင်းက မမြလေး၏ ပြည့်ဖြိုးတင်းမာနေသော နို့များကို လက်တစ်ဖက်နှင့်ဖွဖွရွရွလေး ပွတ်သပ်လိုက်ပြီး နို့အုံတစ်လုံးကို ပါးစပ်နှင့်ငုံကာ တပြွတ်ပြွတ်နေအောင်စို့လိုက် သည်။ နို့အုံတစ်လုံးကိုငုံစို့လိုက်ပြီး နို့သီးခေါင်းလေးကိုသွားဖြင့်မနာတနာလေး ကိုက်ပေးသည်။

မမြလေး၏ ပေါင် တွင်းသား တလျှောက်ကိုလည်းလက်တစ်ဖက်ဖြင့်ပွတ်သပ်ဆုပ်ချေပေးလိုက်သည်။ ထိုမှတဆင့်မို့ဖောင်းပြည့်တင်း နေသောစောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းတလျှောက်ကိုလက်ဖြင့်ပွတ်ပေးလိုက်ပြီးစောက်စေ့လေးကိုပါပွတ်ခြေပေးလိုက် သည်။ “ အင်း…ဟင်း….ဟင်း…ကိုလင်း ရယ်…” မမြလေးတစ်ယောက်တဒင်္ဂငုတ်လျှိုးသွားသော ကာမဆန္ဒတွေ တရိပ်ရိပ်ပြန်တက်လာရ၍ ညည်းညူလိုက် မိသည်။ ကိုလင်းက မမြလေး၏ အသားဆိုင်များကို ပွတ်သပ်ချေမွပေးပြီး မမြလေး၏ နှုတ်ခမ်းလေးကို သူ့နှုတ်ခမ်း နွေးနွေးဖြင့် ဖိကပ်စုပ်နမ်းလိုက်ရာ ကိုလင်း၏ကျောပြင်ကြီးကို မမြလေး လက်လေးများဖြင့် အတင်းဖက်တွယ် လိုက်သည်။

မမြလေးမှာ စောက်ခေါင်းတလျှောက် ရွစိရွစိဖြစ်လာပြီး စောက်ရည်များ ထွက်လာရပြီဖြစ်သည်။ ကိုလင်း၏ နှုတ်ခမ်းများကိုစုပ်နမ်းရင်း နို့တွေကိုပွတ်သပ်ချေမွနေမှုကြောင့်မမြလေးမှာ ခါးကိုကော့ပစ်လိုက်မိသည်။ “ ဟင်း ဟင်း… ကိုလင်းရယ်.. မြလေး မနေတတ်တော့ဘူး.. ကွယ်… အား.. အီး…လုပ်မှာဖြင့်လဲ လုပ်ပါတော့ ရှင်ရယ်…” မမြလေးမှာ တက်ကြွလာသော ကာမစိတ်များကြောင့် မအောင့်နိုင်တော့ဘဲ ကိုလင်းကို လိုးဖို့ ပါးစပ်မှ ထုတ်ပြောလိုက်ရတော့သည်။ကိုလင်းက မမြလေးကိုယ်ပေါ်မှ ထလိုက်ပြီး မမြလေး၏ ပေါင်နှစ်ချောင်းကြား ဝင်ထိုင်လျှက် သူ၏ပေါင်နှစ်ဖက်ပေါ်ကို မမြလေး၏ ပေါင်နှစ်လုံးအား တစ်ဖက်တစ်ချက်စီ ဆွဲတင်လိုက် သည်။

မမြလေး၏ ဟပြဲလာသော စောက်ခေါင်းပေါက်ဝသို့ ကိုလင်းက သူ့လီးတန်ကြီးဖြင့် တေ့ပြီး စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်း တလျှောက်လီးတန်ကြီး ထိပ်ဖြင့်မွှေဆွကလိပေးလိုက်သည်။ မမြလေး၏ စောက်စိလေးကိုလည်း သူ၏ လီးဒစ်ကြီးဖြင့်ဆတ်ခနဲဆတ်ခနဲ ထိုးပေးလိုက်ပြန်သည်။ “ ဟင့်ဟင့်…ကိုလင်းရယ်.. အား….အီး…လိုးပါတော့…လို့…ဆို….” “ အင်း…လိုးတော့မယ်…နော်…မြလေး..” “ လိုးပါ ..ကိုလင်းရယ်.. မြလေး စောက်ဖုတ်ထဲ ကိုလင်းလီးကြီးနဲ့လိုးသွင်းလိုက်ပါတော့…မြလေး မနေနိုင် တော့ဘူး….အီး…အ……..” “ ပြွတ်….ဗြစ်……..” ကိုလင်းက လိုးမည်ဟုပြောပြီးသော်လည်း မမြလေး၏ စောက်ခေါင်းဝတဲ လီးတန်ထိပ်ဖူးကြီး ဝင်အောင် ပြွတ်ခနဲသွင်းလိုက်ကာ ဆက်ပြီး မသွင်းသေးဘဲ တန်းလန်းထားလျက်မမြလေး၏ နို့အုံကြီးတွေကို ဆုပ်နယ်နေ လိုက်သည်။

မမြလေးမှာ ကြွနေရွနေပြီ ဖြစ်သဖြင့် ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်တော့လောက်အောင် ဖြစ်လာသောကြောင့် လီးတန်ကြီးကို လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ကိုင်ဆွဲလျက် စောက်ခေါင်းထဲ ဆွဲသွင်းလိုက်ရင်း သူမ၏စောက်ဖုတ်ကြီးကို ကော့ပြီး ပင့်တင်ပေးလိုက်ရာ လီးတန်ကြီး တစ်ဝက်သာသာလောက်စောက်ခေါင်းထဲ တိုးဝင်သွားသည်။ မမြလေးက ကိုလင်း၏ လီးတန်ကြီးကိုကိုင်ထားသော လက်ကလေးကိုဖယ်လိုက်ပြီး ကိုလင်း တင်ပါးနှစ်ဖက် ကိုလက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ဆုပ်ကိုင်ဆွဲချပြီး သူမဖင်ကြီးကိုလည်းထပ်မံကော့တင်ပစ်လိုက်ရာလီးတန်ကြီးတစ်ချောင်းလုံး သူမ၏ စောက်ဖုတ်ထဲသို့အဆုံးတိုင်ဝင်သွားလေတော့သည်။ ပြီးပါပြီ။

 

Zawgyi

 

ေကာင္းတာထက္ေတာင္ပိုေသးတယ္ရွင့္

ပြမ္….ပြမ္….” “ လာၿပီ….လာၿပီ..” “ ကြၽီ……….” အိမ္ေရွ႕မွ ကားဟြန္းသံၾကားရၿပီး မျမေလး၏ အသံႏွင့္အတူလမ္းေလွ်ာက္သြားသံ၊ အိမ္တံခါးဖြင့္သံတို႔ကို တစ္ဆက္တည္း ၾကားလိုက္ရသျဖင့္ အိပ္ေမာက်ေနေသာ ကိုလင္းတစ္ေယာက္ အိပ္ရာမွ လန႔္ႏိုးသြားရသည္။ ဘာေတြ လုပ္ေနၾကသလဲ သိခ်င္သျဖင့္အိပ္ခန္းတံခါးကို အသာဟ၍ ၾကည့္လိုက္ရာ အထုပ္အပိုးမ်ားႏွင့္အိမ္ေရွ႕ ထြက္သြားေသာ ကိုစိုးျမင့္တို႔လင္မယားကိုလွမ္းေတြ႕လိုက္ရေသာေၾကာင့္တံခါးကိုအသာျပန္ေစ့ထားလိုက္သည္။

ညက ကိုလင္းတစ္ေယာက္အေတာ္ညဥ့္နက္မွ အိမ္ျပန္ေရာက္သျဖင့္ကိုစိုးျမင့္ႏွင့္မျမေလးတို႔လင္မယား ႏွစ္ေယာက္ ယခုကဲ့သို႔ ခရီးသြားမည္ဆိုတာ မသိလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ကိုလင္းရင္ထဲမွာ ဝမ္းနည္းသလိုလို ျဖစ္သြားရၿပီး ဟာတာတာ၊ ဆာတာတာ ျဖစ္ေနရသည္။ ကိုစိုးျမင့္ႏွင့္မျမေလးတို႔ လင္မယားကို ၾကည့္ၿပီး မနာလို ဝန္တိုစိတ္မ်ားကလည္း ေပၚေပါက္လာခဲ့သည္။ကိုလင္းအေနျဖင့္သူ၏စိတ္ထဲမွဤသို႔ဤပုံျဖစ္ေနသည္မ်ားကိုကား ကိုစိုးျမင့္တို႔လင္မယားအေနျဖင့္သိခ်င္မွ သိေပလိမ့္မည္။ ယခုကဲ့သို႔ကိုစိုးျမင့္တို႔လင္မယား အတူသြားအတူလာ၊ အတူစား အတူအိပ္ၾကသည္ကို ၾကည့္မိေတြးမိတိုင္း ကိုလင္းရင္ထဲမွာ သဝန္တိုစိတ္၊ ဝမ္းနည္းစိတ္၊ ယူက်ဳံးမရစိတ္၊ ႏွေမ်ာတသ စိတ္မ်ား အၿမဲတမ္းျဖစ္မိရသည္။

ဘယ္သူ႔ကိုတိုင္တည္ၿပီး၊ ဘယ္သူ႔ကိုေျပာလို႔ဘယ္သူ႔ကိုအျပစ္ပုံခ်ရမည္ဆိုတာေတာ့ကိုလင္မေဝခြဲႏိုင္ ျဖစ္ရသည္။ ကိုလင္းစဥ္းစားေနသည့္ အခ်ိန္တြင္အိမ္ေရွ႕မွ ကားထြက္သြားသံကို ၾကားလိုက္ရသည္။ ကိုလင္းမွာ အိပ္ရာေပၚ ပက္လက္လွန္လ်က္ ျပန္လွဲေနလိုက္ၿပီး နဖူးေပၚ လက္တင္လ်က္ စဥ္းစားခန္း ဝင္ေနလိုက္သည္။ ကိုလင္းႏွင့္ ကိုစိုးျမင့္တို႔က ငယ္ငယ္ကတည္းက အတူတတြဲတြဲ ေနခဲ့ၾကသည့္ ငယ္သူငယ္ခ်င္းမ်ား ျဖစ္သည္။ ဆယ္တန္းေအာင္ၿပီး အလုပ္မ်ား ဝင္ၾကခ်ိန္တြင္မေတာ့ကိုစိုးျမင့္က စိုက္ပ်ိဳးေရး႐ုံးမွာ အလုပ္ဝင္ခဲ့သည္။ ကိုလင္းက တရား႐ုံးမွာ အလုပ္ဝင္ၿပီး စာေရးအလုပ္ကိုလုပ္ခဲ့သည္။ ကိုလင္းက အိမ္ေထာင္မရွိေသာ လူပ်ိဳျဖစ္ခဲ့သည္။

ကိုစိုးျမင့္ကေတာ့ လြန္ခဲ့ေသာ တစ္လခန႔္ကမွ အိမ္ေထာင္က်သည္။ ဘဏ္႐ုံးတြင္ အလုပ္လုပ္ေနေသာ မျမေလးႏွင့္ျဖစ္သည္။ကိုစိုးျမင့္ႏွင့္မျမေလးတို႔အိမ္ေထာင္က်ခ်ိန္တြင္ေနထိုင္စရာအိမ္ကအဆင္သင့္မရွိေသးသည့္ အတြက္ကိုလင္းအိမ္တြင္လာေရာက္ေနထိုင္သည္။ ကိုလင္းကလည္း သူငယ္ခ်င္းအရင္းႀကီးျဖစ္၍ ကိုစိုးျမင့္တို႔ လင္မယားအတြက္ လိုအပ္ေသာ အကူအညီမ်ား ေပးသည့္အေနျဖင့္ အိမ္ေပၚေခၚတင္ ထားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ကိုစိုးျမင့္တို႔လင္မယားလည္း ကိုလင္းအိမ္မွာ သေဘာက် ေနထိုင္ခဲ့ၾကသည္။

ကိုလင္းအိမ္မွာ မိဘမ်ားက အေမြေပးထားခဲ့ေသာ အိမ္ျဖစ္ၿပီး ၂၅ ေပ . ၆၀ ေပ ရွိၿခံဝင္းကေလးထဲတြင္ ေပ ၂၀ . ၄၀ ၊ ၃ ပင္ႏွစ္ခန္း တစ္ထပ္ပ်ဥ္ေထာင္အိမ္ကေလးကိုေဆာက္ထားျခင္းျဖစ္သည္။ တစ္ထပ္ပ်ဥ္ေထာင္ အိမ္ကေလးကိုအစပထမက ကိုလင္းတစ္ေယာက္တည္း ေနထိုင္သျဖင့္ျဖစ္သလိုပင္ေနခဲ့ေသာ္လည္း ကိုစိုးျမင့္တို႔ လင္မယား အိမ္မွာ လာေနမည္ဆိုေတာ့အိမ္ကို ျပန္လည္ျပင္ဆင္မြမ္းမံခဲ့ရသည္။ အိမ္ေရွ႕ခန္းႏွင့္ဘုရားခန္းကိုတစ္ဆက္တည္း ထားၿပီး၊ အိပ္ခန္းႏွစ္ခန္းကိုသုံးထပ္သား နံရံျဖင့္ခန္းစီးကာရံ ဖြဲ႕ထားလိုက္သည္။ ေနာက္ဖက္တြင္မီးဖိုခန္းကေလး ထားလိုက္သည္။

အိပ္ခန္းႏွစ္ခန္းမွ ဘုရားခန္းႏွင့္ကပ္လ်က္ အခန္းကို ကိုလင္းကယူၿပီး အတြင္းခန္းကို ကိုစိုးျမင့္တို႔ လင္မယားအတြက္ ေပးလိုက္သည္။ ကိုလင္းအေနျဖင့္ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္၍လည္း အားနာနာျဖင့္အိပ္ခန္းဖြဲ႕ေပးထားရေသာ္လည္း အိမ္ကေလးက က်ဥ္းေနသျဖင့္စိတ္တိုင္း မက် ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ ဘာေၾကာင့္လည္း ဆိုေတာ့ ကိုစိုးျမင့္တို႔ လင္မယားအတြက္အျမန္ဆုံး အခန္းျဖစ္ေအာင္ဖြဲ႕ေပးရသျဖင့္ ကိုလင္းႏွင့္ကိုစိုးျမင့္တို႔ အခန္းမွာ သုံးထပ္သား ပါးပါးေလးကိုသာခံၿပီး ကာထားရသျဖင့္ကိုစိုးျမင့္တို႔ အိပ္ခန္းမွ လႈပ္ရွားသံမ်ားကို ၾကားၾကားေနရသည္ျဖစ္၍ မိမိကိုယ္ကို မိမိစိတ္တိုင္းမက် ျဖစ္ရျခင္း ျဖစ္ေလသည္။ ေနာက္ဆုံး မွာေတာ့ စိတ္တိုင္းမက်ေသာ စိတ္မ်ားကို လႊတ္ေပးလိုက္သည့္အေနျဖင့္သုံးထပ္သားနံရံကို အေပါက္ေလးမ်ား ေဖာက္လိုက္ေတာ့သည္။ ကိုစိုးျမင့္တို႔လင္မယား မသိေအာင္လည္း ႀကံဖန္ရေသးသည္။ ဒီလိုႏွင့္ကိုလင္းတစ္ေယာက္စိတ္တိုင္းက် သြားရေတာ့သည္။

ကိုလင္းမွာ ယခင္က ထမင္းကိုဆိုင္မွာပဲ စားခဲ့ေသာ္လည္း ကိုစိုးျမင့္တို႔လင္မယား ေရာက္လာၿပီး ေနာက္တြင္ေတာ့ မျမေလး လက္ရာကို စားခဲ့သည္။ မျမေလးမွာ အိမ္မႈကိစၥႏိုင္နင္းသလို အခ်က္အျပဳတ္လည္း ကြၽမ္းက်င္သည္။ ႐ုံးသမားမ်ားမို႔မနက္ဖက္ထမင္းခ်က္ကာ ထမင္းခ်ိဳင့္ကိုယ္စီထည့္ေပးသည္။ ညေနဆိုရင္ေတာ့ သုံးေယာက္ေပါင္း အတူတူထမင္းစားၾကသည္။ ညဖက္ဆိုလွ်င္ကိုလင္း အခန္းထဲဝင္ၿပီး ႐ုံးအလုပ္ေတြ လုပ္ေလ့ရွိသည္။ ကိုလင္းအေနျဖင့္အခန္းနံရံမ်ားကို အေပါက္မ်ား ေဖာက္ၿပီးၿပီဆိုကတည္းက အိပ္ခန္းထဲ ေစာေစာဝင္ေလေတာ့သည္။ ကိုလင္း အိပ္ခန္းထဲ ေစာေစာဝင္ မွသာလွ်င္ကိုစိုးျမင့္ႏွင့္မျမေလးတို႔လင္မယားမွာ ေစာေစာအလုပ္ျဖစ္ၾကမည္မဟုတ္လား။

အေပါက္မေဖာက္ခင္ အခ်ိန္တုန္းကေတာ့ကိုစိုးျမင့္တို႔လင္မယား၏ လိင္ဆက္ဆံၾကပုံမ်ားကိုအသံျဖင့္သာ ၾကားရသည္ျဖစ္၍ ကိုလင္းမွာ အားမရႏိုင္ပဲ ဒုကၡေတြ႕ေနရသည္။ အေပါက္မ်ား ေဖာက္ၿပီးခ်ိန္တြင္မေတာ့ တစ္မ်ိဳးဒုကၡေရာက္ရျပန္သည္။ ကိုစိုးျမင့္ႏွင့္မျမေလးတို႔ လိုးၾက ေဆာ္ၾကသည္ကိုေတြ႕ျမင္ေနရသျဖင့္ကိုစိုးျမင့္ႏွင့္မျမေလးတို႔၏ ဝတ္လစ္စလစ္ကိုယ္လုံးမ်ား၊ မျမေလး၏ ႏို႔အုံႀကီး မ်ား၊ မျမေလး၏ ေစာက္ဖုတ္ႀကီး၊ တင္ပါးဆုံေျပာင္ဝင္းအိအိႀကီးမ်ားကို ေတြ႕ျမင္ရၿပီး မျမေလးကို လိုးခ်င္စိတ္ေတြ ထိန္းမႏိုင္သိမ္းမရ တဖြားဖြား ေပၚေပါက္လာေနရသည္။မျမေလးကိုမွန္းၿပီး မိမိဖာသာမိမိဂြင္းတိုက္ၿပီး အေၾကာေျဖ ရတာ ညတိုင္းလိုလိုပင္ ျဖစ္လာသည္။ မျဖစ္လို႔ကလည္း ရမွမရတာေလ။

ကိုစိုးျမင့္ႏွင့္မျမေလးတို႔မွာ ညားခါစ ျဖစ္သျဖင့္ညတိုင္းလိုလိုပင္လိုးၾကေဆာ္ၾကတာကို ျမင္ေတြ႕ေနရ၍ ျဖစ္ေတာ့သည္။ ညတုန္းကလည္း ၾကည့္ေလ။ ကိုလင္းတစ္ေယာက္အလုပ္ကိစၥတစ္ခုရွိ၍ ည ကိုးနာရီေက်ာ္ေက်ာ္မွအိမ္ျပန္ ေရာက္လာသည္။ကိုစိုးျမင့္ႏွင့္မျမေလးတို႔မွာ အိမ္ေရွ႕ခန္းတြင္တီဗြီၾကည့္ေနၾကသည္။ကိုလင္းမွာ အိမ္ေရွ႕ခန္းတြင္ ကိုစိုးျမင့္ႏွင့္ခဏစကားထိုင္ေျပာၿပီး အိပ္ခန္းထဲဝင္ကာ မီးပိတ္ၿပီး ခုတင္ေပၚ လွဲလိုက္သည္။ ထိုအခ်ိန္မွာပဲ ကိုစိုးျမင့္ တို႔လင္မယားမွာ တီဗြီပိတ္၍ အိပ္ရာဝင္လာၾကသည္။ ထုံးစံအတိုင္းပင္လိုးၾကေဆာ္ၾကေတာ့မည္ဆိုတာ သိၿပီးျဖစ္ သျဖင့္ကိုလင္းက အေပါက္ဖြင့္ၿပီး ေခ်ာင္းၾကည့္ေနသည္။

“ ျမေလးေရ….. ကိုယ္တို႔လိုးၾကရေအာင္…” “ ဟင္း…..ေတာ္ေတာ္ထေနတယ္….” “ ဟုတ္ဖူးေလ….ျမေလးကလဲ…. ကိုစိုးက လိုးခ်င္လြန္းလို႔ေျပာတာပါ.. ျမေလးက မခံခ်င္ဘူးလား…” “ ဘြာေတး….ဘြာေတး….. ျမေလးက ကိုစိုးကိုခ်စ္လို႔စတာပါ…ဟိုဖက္ခန္းက ကိုလင္းေတာင္အိပ္ေသးရဲ႕ လား လို႔………” “ ခပ္ေစာေစာကပဲ ဝင္သြားတာ…အိပ္ေရာေပါ့ျမေလးရာ…လာပါ…လိုးၾကရေအာင္…” ကိုစိုးျမင့္ႏွင့္မျမေလးတို႔မွာ အိပ္ခန္းထဲ ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ဝင္လာၿပီး ေျပာေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ကိုစိုးျမင့္ ေျပာသမွ်ကို မျမေလးက ျပန္ေျပာရင္း တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္တြင္ကိုလင္းေခ်ာင္းၾကည့္ေနေသာ အေပါက္ဆီကိုလွမ္း လွမ္းၾကည့္သည္ကို အေပါက္မွ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနေသာ ကိုလင္း သတိထားမိလာသည္။

ကိုလင္းမွာ ေခ်ာင္းၾကည့္ ေနရတာကိုစိတ္ထဲမလုံသလိုခံစားလာရသျဖင့္ဆက္မၾကည့္ေတာ့ပဲ အိပ္ရာထဲ ျပန္လွဲအိပ္လိုက္သည္။ ကိုလင္းရင္ထဲတြင္လည္း တစ္ဖက္ခန္းကိုေခ်ာင္းၾကည့္ေနတဲ့အေပါက္ကိုမျမေလးက ရွာေဖြေတြ႕သြားတာ ျဖစ္ၿပီး သူတို႔လိုးေနတုန္း ကိုလင္းေခ်ာင္းၾကည့္ေနသည္ကို မျမေလး ရိပ္မိသြားမည္ကို စိုးရိမ္မိသည္။ ကိုစိုးျမင့္က ေတာ့ ဘာမွသိမည္မဟုတ္ေသာ္လည္း မျမေလး၏ မ်က္လုံးထဲတြင္သူၾကည့္ေနေသာ အေပါက္ဆီသို႔ ၾကည့္ရင္း သူၾကည့္ေနမွန္းသိေသာ အရိပ္အေယာင္မ်ား ပါဝင္ေနေၾကာင္း ကိုလင္းခံစားမိသည္။

“ အ…အဟင္း….ဟင္း….ကိုစိုးရယ္…. ယားတယ္…ကြယ္….ဟင့္….ဟင္း…” တစ္ဖက္ခန္းမွမျမေလး၏ ညည္းညဴသံကို ၾကားရသျဖင့္ကိုလင္း မေနႏိုင္ေတာ့ပဲ ထၿပီး ေခ်ာင္းၾကည့္မိျပန္ သည္။ ကုတင္ေပၚတြင္မျမေလးကိုကန႔္လန႔္ျဖတ္အိပ္လ်က္ေတြ႕ရၿပီး မျမေလး၏ ဖင္ႀကီးေတြက ကုတင္ေစာင္းတြင္ တင္ေနသည္။ ကိုစိုးျမင့္ေရာ မျမေလးပါ အဝတ္အစားဟူ၍ လုံးဝမရွိဘဲ ကိုယ္လုံးတီးမ်ားျဖင့္ျဖစ္ေနသည္ကိုအခန္း အလယ္တြင္ထြန္းထားေသာ ႏွစ္ေပမီးေခ်ာင္း အလင္းေရာင္ျဖင့္ကိုလင္းေတြ႕လိုက္ရသည္။ ကိုလင္းအေနျဖင့္တစ္ခုအဆင္ေျပတာက ကိုစိုးျမင့္တို႔လင္မယား လိုးၾကေဆာ္ၾကလွ်င္ႏွစ္ေပမီးေခ်ာင္းကို အၿမဲတမ္း ထြန္းထားသည္ျဖစ္သျဖင့္ကိုစိုးျမင့္တို႔၏ လိုးပြဲကို ေကာင္းေကာင္း ျမင္ေနရစၿမဲ ျဖစ္ေလသည္။

ကိုစိုးျမင့္ က မျမေလး၏ ကိုယ္ေပၚမွ အုပ္မိုးလ်က္ မျမေလး၏ ႏို႔ႏွစ္လုံးကို ကိုင္တြယ္ဆုပ္နယ္ေပးေနသလို မျမေလး၏ ျပည့္တင္းေဖာင္းကားေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ကေလးကို လက္ျဖင့္ပြတ္သပ္ေပးေနရာမွ လက္ညႇိဳးျဖင့္ထိုးေမႊကလိ ေပးေနေလသည္။ မျမေလး၏ ေစာက္ေခါင္းထဲမွေစာက္ရည္ၾကည္မ်ား တစိမ့္စိမ့္ထြက္က်ေနသျဖင့္ကိုစိုးျမင့္က လက္ညႇိဳးျဖင့္ ထိုးေမႊခ်ိန္တြင္တစြပ္စြပ္အသံမ်ား ျမည္ေနသည္ကို အတိုင္းသား ၾကားေနရသည္။ ကိုစိုးျမင့္က မျမေလးကို ႏႈိးဆြ ေပးၿပီး ေသာအခါတြင္ကုတင္ေစာင္း၌ တြဲေလာင္းေလးျဖစ္ေနေသာ မျမေလး၏ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ဆြဲ၍ၿဖဲကာ သူ၏ ၇ လက္မေက်ာ္ေလာက္ထြားႀကိဳင္းသန္မာလွေသာ လီးတန္ႀကီးကိုလက္တစ္ဖက္ျဖင့္ကိုင္၍ မျမေလး၏ ၿပဲအာလာ ေသာ ေစာက္ဖုတ္အဝတြင္ ေတ့လိုက္သည္။

ၿပီးေနာက္ မျမေလး၏ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို လက္မ်ားျဖင့္ ဆြဲကိုင္ၿပီး လီးတန္ႀကီးကိုထိုးသြင္းလိုက္သည္။ “ စြပ္….ဒုတ္……” “ အား…အား….အင္း….အင့္…. ကိုစိုးရယ္…..အာ…..အ..ဟင့္…” အရည္ၾကည္မ်ားျဖင့္စိုစြတ္လိမ္းက်ံေနေသာ မျမေလး၏ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသို႔ကိုစိုးျမင့္၏ လီးတန္ႀကီး တစ္ေခ်ာင္းလုံး အရင္းထိတဆုံးဝင္ေရာက္သြားပါသည္။ မျမ ေလးမွာ တစ္ခ်က္မွ် တြန႔္သြားၿပီး အားခနဲ အသံထြက္၍ ညည္းညဴလိုက္ေသာ္လည္းမျမေလး၏အသံကအားရေက်နပ္မႈေတြ အျပည့္ပါဝင္ေနသည္။ကိုစိုးျမင့္ကမျမေလး၏ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ကိုင္လွ်က္ လီးတန္ႀကီးကို ဆြဲႏႈတ္ကာ ျပန္ေဆာင့္သြင္းလိုက္သည္။ ဆက္ၿပီး လီးတန္ႀကီးကို ျပန္ထုတ္၊ ထိုးသြင္း လုပ္ကာ ေဆာင့္လိုးေနသည္မွာ တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ျမန္ဆန္သြက္လက္လာေတာ့သည္။

“ စြပ္…..ႁပြတ္…..ပလြတ္….စြပ္……ႁပြတ္….” ကိုစိုးျမင့္၏ လီးတန္ႀကီးမွာ မျမေလး၏ ေစာက္ေခါင္းထဲ ဝင္သြားေသာအခါ စြပ္ခနဲ ႁပြတ္ခနဲ ျမည္သြားၿပီး ကိုစိုးျမင့္၏ တြဲက်ေနေသာ လီးႁပြတ္ဥႀကီးကလည္း မျမေလး၏ စအိုဝကိုဖတ္ခနဲ ဖတ္ခနဲ သြား႐ိုက္မိၿပီး အသံတို႔မွာ စည္းခ်က္က်က်ပင္ထြက္ေပၚေနေတာ့သည္။ မျမေလးမွာ ကိုစိုးျမင့္၏ လိုးေဆာင့္ခ်က္ႏွင့္အတူ အားမလိုအားမရ ျဖစ္လာရဟန္ျဖင့္ ေအာက္မွေန၍ ဖင္ႀကီးမ်ားကို ေကာ့ေျမႇာက္ပင့္တင္ေပးေနေတာ့သည္။ ကိုစိုးျမင့္သည္မျမေလး၏ လုံးက်စ္ျပည့္ၿဖိဳးေနေသာ ႏို႔ ႏွစ္လုံးကို စုံကိုင္ၿပီး ဖိေဆာင့္ေနသည္။ ကိုလင္းၾကည့္ေနေသာ အေပါက္မွာ ကိုစိုးျမင့္တို႔ လိုးေနေသာ ေနရာကို ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း ျမင္ရသည္ျဖစ္ရာကိုစိုးျမင့္၏လီးႀကီးေဆာင့္လိုးလိုက္သည့္အခါမျမေလး၏ေစာက္ဖုတ္ေလး ခြက္ဝင္သြားသည္ကိုေတာင္ေတြ႕ျမင္ေနရသည္။

“ ေဆာင့္…ေဆာင့္….ေကာင္းလာၿပီး…ကိုစိုးရဲ႕…အား…….အင့္..ေကာင္းတယ္..” “ စြပ္…ဖြတ္….ႁပြတ္….ဖတ္……စြပ္…..” “ ကိုစိုးလည္း…..ေကာင္းလာၿပီ……အား….သိပ္ေကာင္းတာပဲ…..တအားေဆာင့္ေတာ့မယ္…ေနာ္…” “ စြပ္….ႁပြတ္……ဖြတ္…..ဖတ္…” “ ေဆာင့္ပါ….အား….အီး…ေဆာင့္ပါ……အားမနာနဲ႔…ေဆာင့္သာေဆာင့္….အ…အိ…မညႇာနဲ႔…ေဆာင့္” “ စြပ္…..ႁပြတ္…..ဖတ္…….ဖြတ္….ဖတ္…စြပ္…..” မျမေလးက အတတ္ႏိုင္ဆုံး ဖင္ႀကီးကို ေကာ့ေကာ့တင္ေပးရင္း အသံထြက္ညည္းညဴလာသလို ကိုစိုျမင့္ ကလည္းေျခဖ်ားေထာက္ကာအားစိုက္ေဆာင့္လိုးေပးသည္။

မၾကာခင္မွာပင္မျမေလး၏ကိုယ္ခႏၶာတစ္ခုလုံးေတာင့္ တင္း၍ ေမးဖ်ားေလးမ်ား ဆတ္ခနဲ ဆတ္ခနဲ ေမာ့၍ ေမာ့၍ တက္သြားခ်ိန္မွာ ကိုစိုးျမင့္ကလည္း ပါးစပ္ႀကီးဟလ်က္ လီးတန္ႀကီးအား မျမေလး ေစာက္ဖုတ္ႀကီးထဲ အရင္းထိထိုးသြင္းကပ္လိုက္ရင္း ၿငိမ္က်သြားရေတာ့သည္။ ကိုလင္းမွာလည္း ေခ်ာင္းၾကည့္ေနရင္း ေထာင္၍ မာတင္းလာေသာသူ႔လီးႀကီးကိုပုဆိုးအတြင္းမွထုတ္လ်က္ ဂြင္းတိုက္ပစ္လိုက္ရာ သုတ္ရည္မ်ား ပန္းထြက္သြားေလေတာ့သည္။ ဤသည္မွာ ကိုလင္းအေနျဖင့္အိပ္ရာေပၚတြင္ လွဲေနရင္း ညက ကိုစိုးျမင့္တို႔လင္မယား လိုးေနတာကိုေခ်ာင္းၾကည့္ခဲ့ရပုံကို ျပန္စဥ္းစားေနမိျခင္းပင္ျဖစ္သည္။

ကိုစိုးျမင့္ႏွင့္မျမေလးတို႔ႏွစ္ဦးစလုံး ကားျဖင့္ထြက္သြားသည္ကိုေတြ႕လိုက္ရၿပီး ကုတင္ေပၚတြင္ပက္လက္ လွန္စဥ္းစားေနမိရာတြင္ပုဆိုးထဲမွလီးတန္ႀကီးက ေထာင္ထလာရျပန္ေလသည္။ ကိုလင္းမွာ ပုဆိုးကိုေလ်ာခ်လိုက္ ၿပီး ေတာင္ထေနေသာ လီးတန္ႀကီးကိုလက္ျဖင့္တင္းတင္းဆုပ္လိုက္ကာ ပြတ္သပ္ေပးေနလိုက္သည္။ “ ကြၽီး…အိ……အီ…” အခန္းတံခါးဖြင့္သံကို ခပ္တိုးတိုး ၾကားလိုက္ရသျဖင့္ ကိုလင္းမွာ အိပ္ရာေပၚမွေန၍ အခန္းတံခါးဝဆီသို႔ လွမ္းၾကည့္လိုက္မိသည္။ သူ၏ အခန္းတံခါးမွာ ပြင့္ဟသြားၿပီး အထဲသို႔ လူတစ္ေယာက္ ဝင္လာၿပီး၊ မနက္ခင္း အာ႐ုဏ္တက္ခ်ိန္မို႔အခန္းထဲ ဝင္လာသူကိုသဲသဲကြဲကြဲ မျမင္ရေခ်။

သို႔ေသာ္အခန္းတံခါးကို ျပန္ပိတ္ၿပီး ကိုလင္း ကုတင္ဘက္ဆီသို႔ေလွ်ာက္လာေသာ ဟန္ပန္ကိုေတြ႕လိုက္ရသည္ႏွင့္မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ပုံစံျဖစ္ၿပီး၊ ကုတင္ နား နီးလာခ်ိန္တြင္ေတာ့အခန္းထဲဝင္လာသူမွာ မျမေလး ျဖစ္ေနေၾကာင္း ေတြ႕လိုက္ရသည္။ ကိုလင္းမွာကိုစိုးျမင့္တို႔လင္မယားႏွစ္ေယာက္ခရီးထြက္သြားၿပီးအိမ္တြင္ဘယ္သူမွမရွိခ်ိန္တြင္အခန္းထဲသို႔ မိန္းမတစ္ေယာက္ ဝင္လာေသာေၾကာင့္ အိပ္မက္ မက္ေနတာမ်ားလားဟူ၍ ေတြးေတာ စဥ္းစားမိေသာ္လည္း ကုတင္နားသို႔ေရာက္လာခ်ိန္တြင္မျမေလး ျဖစ္ေနသျဖင့္အံ့ၾသမႈမ်ားပင္ျဖစ္ရသည္။

ဒါဆိုရင္… ခရီးသြားသည္မွာ ကိုစိုးျမင့္တစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ၿပီး မျမေလး မလိုက္သြားပဲ က်န္ခဲ့ေၾကာင္း ကိုလင္း ေသခ်ာသိလိုက္ရေတာ့သည္။ မျမေလးမွန္း သိလိုက္သည္ႏွင့္ညဦးပိုင္းက ကိုစိုးျမင့္ႏွင့္အျပတ္လိုးၾကေဆာ္ၾကစဥ္က မျမေလး၏ ေစာက္ဖုတ္ၿပဲၿပဲႀကီးကို ျပန္ျမင္ေယာင္မိၿပီး ကိုလင္း၏ ဒုတ္ႀကီးက ပိုၿပီး မာတင္းကာ ေထာင္ထလာေတာ့သည္။ လီးတန္ႀကီးကိုကိုင္ဆုတ္ထားလ်က္ တန္းလန္းႀကီးျဖစ္ေနသျဖင့္ကိုလင္းမွာလက္ကိုျပန္မခြာေတာ့ပဲ ဒီအတိုင္းထား ကာ မ်က္လုံးေလးေမွးစင္းလ်က္မျမေလး ဘာမ်ားလုပ္မလဲဟုေစာင့္ၾကည့္ေနလိုက္သည္။

မျမေလးမွာ ကိုလင္း အိပ္ေပ်ာ္ေနတာ ဟုတ္မဟုတ္ ကုတင္ေဘးနားကပ္လ်က္ ေလ့လာၿပီးေသာအခါ ကိုလင္း တစ္ေယာက္အိပ္ေပ်ာ္ေနေၾကာင္း ေသခ်ာသြားမွ ကုတင္ေပၚသို႔ ျခင္ေထာင္မကာ တင္ပလႊဲ ထိုင္လိုက္ သည္။ ကိုလင္းပုဆိုးမွာ ေလွ်ာက် ကြၽတ္၍ေနၿပီး လီးတံမာမာႀကီးက ေတာင္ထေနကာ ကိုလင္း၏ လက္ျဖင့္ ဆုတ္ကိုင္ထားသည္ကို မျမေလးက မက္ေမာစြာ စူးစိုက္ၾကည့္ေနသည္ကို မ်က္လုံးေမွးထားရင္း ကိုလင္းေတြ႕ျမင္ လိုက္ရသည္။ ကိုလင္းမွာ အိပ္ေမာက်ေနသေယာင္ေဆာင္လ်က္အသက္ကို မွန္မွန္ရႉေနရင္း မျမေလး ဘာဆက္လုပ္ မည္ကို အသာေစာင့္ၾကည့္ေနသည္။

မနက္ခင္း အလင္းေရာင္ျခည္က အခန္းထဲ ဝင္ေနၿပီျဖစ္ရာ အခန္းထဲတြင္ လင္းလင္းခ်င္းခ်င္းႀကီးမဟုတ္ေပမယ့္ သဲကြဲစြာေတာ့ျမင္ေနရသည္။မျမေလးကကိုလင္း၏ေထာင္မတ္ထေနေသာ လီးတန္ႀကီးကို ခဏမွ်ၾကာေအာင္စိုက္ၾကည့္ေနရင္း ျခင္ေထာင္ထဲသို႔လူတစ္ကိုယ္လုံး ဝင္ကာ ကုတင္ေပၚ တက္ လိုက္သည္။ လီးတန္ႀကီးကို ကိုင္ဆုပ္ထားေသာ ကိုလင္း၏ လက္မ်ားကို မျမေလးက သူမ၏ လက္ကေလးျဖင့္ အသာအယာေလး ျဖည္လိုက္ၿပီး ကိုလင္းလက္ကိုေဘးဘက္သို႔ညင္သာစြာ ခ်ထားလိုက္သည္။

“ အိုး……နည္းတာႀကီး ကိုမဟုတ္ဖူး…..အားရစရာႀကီးပါလား….ေနာ္……” မျမေလးက ကိုလင္းလက္ကို ဖယ္လိုက္စဥ္တြင္မာတင္းလ်က္ေထာင္မတ္ေနေသာ ကိုလင္း၏ လီးတန္ ႀကီးကို ေသခ်ာျမင္လိုက္ရသျဖင့္ပါးစပ္မွ တီးတိုးေလး အသံထြက္ညည္းလိုက္ရင္း သူမ၏ လက္ကေလး တစ္ဖက္ ျဖင့္လီးတန္ႀကီးကို အလယ္ေလာက္မွ ဖမ္းဆုတ္ကိုင္လိုက္သည္။ ထိုအခါ မျမေလး၏ လက္ဖဝါးႏုႏု အထိအေတြ႕ ေၾကာင့္ ကိုလင္း၏လီးတန္ႀကီးမွာ ပို၍မာတင္းၿပီး ေထာင္ထလာသည္။ မျမေလးမွာ သူမ၏ လက္ကေလးျဖင့္ ကိုင္လိုက္သည္တြင္ ေစာေစာကထက္ တင္းမာေတာင္ထလာေသာ လီးတန္ေခ်ာင္းႀကီးကို လက္ဖဝါးေလးျဖင့္ စုန္ကာဆန္ကာ ဖြဖြေလး ေလွ်ာတိုက္ပြတ္ေပးေနသည္။

ထို႔ျပင္အားမလိုအားမရျဖစ္လာဟန္ျဖင့္လည္း လီးတန္ႀကီးကို ဆုပ္ကိုင္ဖ်စ္ညႇစ္လိုက္မိသည္။ ထိုသို႔ ဖ်စ္ ညႇစ္လိုက္ကာမွ ကိုလင္း၏လီးႀကီးက ပိုၿပီးႀကီးလာကာ မာေတာင္လာသည္။ မျမေလးမွာ စိတ္ထဲ မခ်င့္မရဲျဖစ္၍ လာသျဖင့္ လီးေခ်ာင္းႀကီးေပၚရွိ အေရျပားကို ေအာက္ဖက္သို႔ အသာေလးဆြဲခ်ကာ လီးထိပ္ဖူးႀကီးကို ၿဖဲၾကည့္ လိုက္ရာ နီရဲလ်က္တင္းကားေနေသာ လီးတန္ထိပ္ဖူးႀကီးက မက္ေမာဖြယ္ေကာင္းေလာက္ေအာင္ထြက္ေပၚလာ ေလသည္။ မျမေလး၏မ်က္လုံးမ်ားက အေရာင္ေတြတျဖတ္ျဖတ္လက္၍လာၿပီး ကိုလင္း၏လီးတန္ႀကီး အေရျပားကို ဆြဲခ်ထားေသာ သူမ၏လက္ကေလးဆီမွ လက္မထိပ္ေလးျဖင့္ ဒစ္ထိပ္ဖူးကားကားႀကီးကို ထိတယ္ဆို႐ုံေလး ထိ၍ပြတ္ေပးလိုက္သည္။

ကိုလင္း၏လီးတန္ႀကီးမွာ မျမေလး၏လက္ထဲတြင္တင္းခနဲတင္းခနဲ ျဖစ္ကာ ဆတ္ခနဲ ဆတ္ခနဲ ေထာင္ထ႐ုန္းကန္ေနသည္။ မျမေလးက ကိုလင္းမ်က္ႏွာကို လွမ္း၍ၾကည့္လိုက္ရာ မ်က္လုံးေလးမ်ား မွိတ္ကာ အသက္ကိုမွန္မွန္ရႉေနေသာ ကိုလင္း၏မ်က္ႏွာကိုခ်စ္စဖြယ္ျမင္ေနရသည္။ မျမေလးက ကိုလင္းကိုၾကည့္ၿပီးသည္ႏွင့္ ေတာင္မတ္ေနေသာ လီးႀကီးကို သူမ၏ လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္ကာ သူမ၏မ်က္ႏွာကို လီးႀကီးေပၚသို႔ ငုံ႔၍ခ်လိုက္သည္။

မျမေလး၏ ပခုံးသာသာေလာက္ရွိေသာ ဆံပင္ တစ္ခ်ိဳ႕တစ္ဝက္မွာ ကိုလင္း၏ ေပါင္ၿခံႏွင့္ဆီးခုံေပၚကို ေထြးခနဲဝဲ၍က်သြားရာ ကိုလင္းမွာ ယားက်ိက်ိျဖင့္တစ္မ်ိဳး အရသာ ေတြ႕သြားရသည္။ မျမေလးက ျပည့္တင္းေသာ သူမ၏ႏႈတ္ခမ္းေလးအစုံျဖင့္ ကိုလင္း၏ လီးတန္ႀကီးထိပ္ဖူးကို ဖိကပ္ကာ လွ်ာဖ်ားေလးျဖင့္ကလိလိုက္သည္။ကိုလင္းမွာေယာင္ၿပီးအသံထြက္မေအာ္မိေအာင္စိတ္ကိုမနည္းခ်ဳပ္တည္းထား လိုက္ရသည္။ မျမေလးတစ္ေယာက္သူအိပ္ေပ်ာ္ေနသည္အထင္ျဖင့္လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ပေလ့ေစဟူ၍ လႊတ္ထားေပး ျခင္း ျဖစ္သည္။ သူ႔အေနျဖင့္ႏိုးသြားမည္ဆိုလွ်င္မျမေလးမွာရွက္ရမ္းရမ္းသြားမွာ ကိုစိုးရိမ္မိသျဖင့္စိတ္ထဲမွျဖစ္ေပၚခံစားေနရ သမွ်ကို ခ်ဳပ္တည္းလိုက္ရျခင္းျဖစ္သည္။

မျမေလးက သူမ၏ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာကို အသာဟ၍ လီးတန္ႀကီး ဒစ္ သာသာေလာက္အထိ ဝင္ေအာင္ ပါးစပ္ထဲ ထိုးထည့္လိုက္ၿပီး မာတင္းေနေသာ ဒစ္ႀကီး၏ ေအာက္ဖက္နားကို ဘယ္ညာပတ္၍ လွ်ာဖ်ားေလးျဖင့္ ပြတ္သပ္ဆြဲေပးလိုက္သည္။ ကိုလင္းမွာ ေတာင့္ခံေနသည့္ၾကားထဲမွ တြန႔္ခနဲ ျဖစ္သြားရေသးသည္။ မျမေလးက ကိုလင္း၏မ်က္ႏွာဆီကို မ်က္လုံးေလးအသာလွန္ၿပီး ၾကည့္လိုက္ေသာ္လည္း ကိုလင္းတစ္ေယာက္ အခုခ်ိန္ထိ ထပ္မံလႈပ္ရွားျခင္း မရွိေသးသျဖင့္ လီးတန္ႀကီးတစ္ေခ်ာင္းလုံးကို ပါးစပ္ထဲ ဝင္ႏိုင္သမွ် ဝင္ေအာင္သြင္းလိုက္၊ ျပန္ထုတ္လိုက္ျဖင့္စိတ္ထက္သန္စြာ စုပ္ေပးေနသည္။

ကိုလင္း၏ လီးတန္ႀကီးမွာလည္း မျမေလး၏ ပါးစပ္ထဲမွ တံေတြးမ်ားျဖင့္ စို႐ႊဲေျပာင္လက္ေနေတာ့သည္။ မျမေလးမွာ ျခင္ေထာင္ကိုမလွ်က္ ကုတင္ေပၚမွ ျပန္ဆင္းလိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ သူမ၏ကိုယ္အထက္ပိုင္းမွ အက်ႌႏွင့္ဘရာစီယာတို႔ကို ခြၽတ္လိုက္ၿပီး ထမီကိုပါ ဆက္၍ ဆြဲခြၽတ္လ်က္ပုံလိုက္သည္။ ကိုလင္းမွာ မျမေလး ဘာလုပ္ေနတာလဲဟု မ်က္လုံးေလး အသာေမွး၍ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ရာ ကုတင္ေဘးတြင္ အဝတ္အစားလုံးဝမရွိဘဲ ကိုယ္တုံးလုံးႀကီးျဖစ္ေနေသာ မျမေလး၏ အမို႔၊အဝွမ္း၊ အေကာက္၊ အေတာင့္တို႔ကို ျမင္လိုက္ရသျဖင့္ရင္ထဲမွ ကာမဆႏၵေတြ တက္ႂကြလို႔လာရေလသည္။

မျမေလးက ကုတင္ေဘးမွာ မတ္တတ္ရပ္လ်က္ကိုလင္း၏ ေလွ်ာက်ေနေသာ ပုဆိုးကို အသာအယာျဖင့္ ဆြဲခြၽတ္လိုက္ရာ ကိုလင္၏ေအာက္ပိုင္းတစ္ခုလုံး ဟာလာဟင္းလင္း ျဖစ္သြားရေတာ့သည္။မျမေလးသည္ တံ ေတြးမ်ားျဖင့္ စို႐ႊဲလ်က္ မာတင္းေထာင္မတ္ကာ တဆတ္ဆတ္ျဖစ္ေနေသာ ကိုလင္း၏ လီးတန္ႀကီးကို ၾကည့္၍ တံေတြးတစ္ခ်က္ ၿမိဳလိုက္ၿပီး ျခင္ေထာင္မကာ ကုတင္ေပၚတက္လ်က္တစ္ဆက္ထဲပင္ကိုလင္းကို မ်က္ႏွာမူ၍ ကိုလင္းအေပၚသို႔ေက်ာ္ခြတက္လိုက္သည္။ ကိုလင္း၏ သံေခ်ာင္းတမွ် မာတင္းေတာင္မတ္ေနေသာ လီးတန္ႀကီးကို သူမလက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ဆုတ္ကိုင္လိုက္ၿပီး ကုန္းကုန္းကြကြႀကီးျဖင့္ သူမ၏ေစာက္ဖုတ္အဝကို လီးထိပ္ဖူးအား ေတ့လ်က္တေျဖးေျဖး ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ခ်လိုက္ရင္း ကိုလင္း၏လီးႀကီးကိုသူမေစာက္ဖုတ္ႀကီးထဲ သြင္းယူလိုက္ ေတာ့သည္။

“ အား….အင့္….အီး…အား…အ….အီး….အား…အင့္အင့္..” “ ႁပြတ္…ပလြတ္…ႁပြတ္….ဖြတ္….” မျမေလးက အေပၚမွေဆာင့္ရတာ အားရေက်နပ္ေနသည့္ပုံျဖင့္ ညည္းညဴလိုက္ရင္း ဖင္ႀကီးကိုႂကြကာ ႂကြကာျဖင့္ခပ္သြက္သြက္ေလး ေဆာင့္၍ လိုးေလေတာ့သည္။ ကိုလင္းမွာ သူ႔စိတ္ေတြကို ဘယ္လိုမွ မထိန္းႏိုင္ ေတာ့ဘဲ မ်က္လုံးႏွစ္လုံးကို ျဖတ္ခနဲဖြင့္လိုက္ရာ မျမေလး၏ႏို႔အုံႀကီးေတြက မ်က္ႏွာေရွ႕တြင္ ဝဲေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသျဖင့္ သူ႔လက္မ်ားျဖင့္ ႏို႔အုံႀကီးကို လွမ္းဆြဲကိုင္ဆုပ္လိုက္ၿပီး မျမေလး၏ဖင္ႀကီးကို ေအာက္သို႔ ေဆာင့္အခ်ႏွင့္အညီသူ၏ဖင္ကိုေကာ့ပင့္ေပးလိုက္သည္။

“ ဟင္…..ကိုလင္း…ႏိုး ေနၿပီလား….” “ အင္း…ဆက္ေဆာင့္…ေဆာင့္….ကိုလင္း ေကာင္းေနၿပီ….” “ ဖြတ္…စြပ္…ႁပြတ္……….ပလြတ္…ႁပြတ္…….” မျမေလးမွာ အေပၚမွေန၍ ဖင္ကိုႂကြကာ ေဆာင့္လိုး၍ေကာင္းေနတုန္း ကိုလင္းႏိုးလာၿပီး ႏို႔အုံမ်ားကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္သျဖင့္လန႔္သြားရၿပီး အေဆာင့္ရပ္မည္ျပဳလိုက္ရာ ကိုလင္းက ႏို႔ေတြကို ကိုင္ထားေသာ လက္ကို ျဖဳတ္လိုက္ၿပီး မျမေလး၏ တင္ပါးႀကီးႏွစ္ဖက္ကို ကိုင္ဆုပ္ထားလိုက္သည္။

မျမေလးမွာ ခဏမွ်ၿငိမ္ေနလိုက္ၿပီး ကိုလင္းက တင္ပါးႏွစ္ဖက္ကို ကိုင္ဆုပ္ထားသျဖင့္ ခြၽတ္၍မရျဖစ္ေနသျဖင့္ကိုလင္းေျပာသည့္အတိုင္းပင္ဖင္ကို ႂကြကာႂကြကာျဖင့္ဆက္ေဆာင့္ေပးလိုက္ေတာ့သည္။ “ ႁပြတ္….ဖြတ္…စြပ္…..ပလြတ္…ႁပြတ္……………” “ ေကာင္းလိုက္တာ..မျမေလးရာ…အား…အ…..ေကာင္းတယ္…ေဆာင့္..ေဆာင့္…..” “ ႁပြတ္….ဖြတ္….စြပ္……ပလြတ္……..” မျမေလးမွာ ကိုလင္းကို စကားေျပာခြင့္ မေပးဘဲ ကိုလင္း၏ႏႈတ္ခမ္းအစုံကို တပ္မက္စြာျဖင့္အတင္းငုံ၍ စုပ္နမ္းလိုက္သည္။ သူမဖင္ႀကီးကိုလည္း ႂကြကာ ကိုလင္း၏လီးတန္ႀကီးကို ေစာက္ေခါင္းထဲ အဆုံးျပန္ဝင္ေအာင္ ေဆာင့္ေဆာင့္သြင္းေနၿမဲသြင္းလ်က္ရွိသည္။

ကိုလင္းအေနျဖင့္ရမၼက္စိတ္မ်ား ျပင္းထန္လ်က္ရွိေနရသလိုမျမေလး မွာလည္း ကိုလင္းႏိုးမွာကို မပူရေတာ့သျဖင့္ျပင္းထန္တက္ႂကြလာေသာ ကာမစိတ္မ်ားကိုလႊတ္ေပးလိုက္ေတာ့ၿပီး အတင္းပင္ေဆာင့္ေဆာင့္ခ် လိုးေပးေနေတာ့သည္။“ အိ…အ…….ႁပြတ္…ဖြတ္…..ေကာင္းတယ္…ကြာ….ေဆာင့္…ေဆာင့္..ပါ….အ….အီး….” သိပ္မၾကာခင္မွာပင္ မျမေလးမွာ စိတ္တိုင္းက် ေဆာင့္ေနရသျဖင့္အားရေက်နပ္မႈမ်ား ျဖစ္လာကာ (၃) (၄) ခ်က္ခန႔္ ေဆာင့္ၿပီး ကိုလင္း၏လီးႀကီးကို အရင္းထိဝင္ေအာင္ဖိကပ္လ်က္ကိုလင္း၏ကိုယ္ေပၚသို႔ ေမွာက္ခ် ဖိကပ္လ်က္ က်သြားရာမွ သုတ္ရည္မ်ားကို အားရပါးရ ပန္းထုတ္လိုက္ေတာ့သည္။

ကိုလင္းလည္း ၿပီးလုၿပီးခင္ ျဖစ္ေနတုန္း မျမေလး အေဆာင့္ရပ္သြားၿပီး လဲက်လာသျဖင့္ မျမေလး၏ခါးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ စုံကိုင္လ်က္ ေအာက္မွေန၍ ေလးငါးခ်က္ပစ္ေဆာင့္လိုက္ရာ လီးတန္ႀကီးတစ္ခုလုံး ဆိမ့္က်င္သြားၿပီး သုတ္ရည္မ်ားကိုမျမေလး ၏ ေစာက္ေခါင္းထဲ တႁပြတ္ႁပြတ္ပန္းထည့္လိုက္သည္။ ကိုလင္းက သူ၏ကိုယ္ေပၚေမွာက္က်လာေသာ မျမေလး၏ကိုယ္လုံးႀကီးကိုသိုင္းဖက္ထားလိုက္ေလသည္။ မျမေလးမွာ ေစာေစာက ကာမဆႏၵေတြ တက္ႂကြလြန္း၍ ကိုလင္းအေပၚမွတက္ခြေဆာင့္လိုးခဲ့ေသာ္လည္း ယခုအခါ ၿပီးသြားၿပီျဖစ္သျဖင့္ကာမဆႏၵေတြလည္း ေျပေပ်ာက္သြားခ်ိန္တြင္မေတာ့ကိုလင္းအေပၚ ရွက္စိတ္မ်ား ေပၚလာၿပီး မ်က္ႏွာေလး နီျမန္းလ်က္ရွိေနေလသည္။

“ ျမေလး…” “ ဟင္…ရွင္…ကိုလင္း…” “ ေကာင္းတယ္မို႔လား…ဟင္….” “ အို…….ကိုလင္းကလဲ…ျမေလး ရွက္ပါတယ္…မေမးပါနဲ႔….” “ေအာ္…ျမေလးရယ္… မရွက္ပါ့နဲ႔ေတာ.. အခုဆို ကိုလင္းနဲ႔ ျမေလးတို႔ အားရပါးရ လိုးၿပီးေနၾကမွပဲဟာ… ရွက္ဖို႔လိုေသးလို႔လား…” “ ကိုလင္းကလဲ..ျမေလးရွက္တာေပါ့လို႔… ကိုလင္းကို ျမေလးက အရင္စၿပီးေတာ့ လိုးခဲ့တာေလ…ျမေလး ရွက္လိုက္တာ…” “ ျမေလးရယ္… ကိုလင္းလဲေလ.. ျမေလးနဲ႔ အခုႀကဳံလို႔ပါ… ျမေလး တို႔အိမ္စေရာက္ကထဲက ျမေလးရဲ႕ တင္ပါးဆုံႀကီးနဲ႔ႏို႔ႀကီးေတြကို ျမင္ၿပီး လိုးခ်င္ေနခဲ့တာပါ…” “ ျမေလး..သိသားပဲ…ကိုလင္းျဖစ္ေနတာေတြကို… ဒါေပမယ့္..ျမေလး အခုလို စၿပီးလိုးတာမို႔ ျမေလးကို အထင္မေသးရဘူး..ေနာ္….”

“ အထင္မေသးပါဘူး.. ျမေလးရဲ႕.. ျမေလးကို အထင္မေသးတဲ့အျပင္ျမေလးကို အရမ္းခ်စ္သြားရပါေသး တယ္.. တကယ္..ပါ.. ျမေလးကိုသိပ္ခ်စ္တာပဲ…ကြယ္..” “ တကယ္ေနာ္..ကိုလင္း… ၿပီးေတာ့ ဟို…ဟိုေလ…ျမေလးတို႔ ဒီအိမ္ကိုစေရာက္တုန္းကတည္းက ကိုလင္း ျမေလးကိုၾကည့္တဲ့အၾကည့္ေတြထဲမွာ ျမေလးကိုလုပ္ခ်င္တဲ့ဆႏၵေတြ ျပင္းျပေနမွန္း ျမေလး သိတယ္.. ေနာက္ၿပီး… ျမေလးတို႔ည ည လိုးၾကတဲ့အခါလည္း ကိုလင္းေခ်ာင္းၾကည့္ေနမွန္းလဲ ျမေလး သိတယ္… သိလား…” “ ဟင္…ကိုလင္းေခ်ာင္းၾကည့္တာ ျမေလး သိတယ္.. ဟုတ္လား…” “အင္း…သိတာေပါ့…ကိုလင္းရဲ႕..ကိုလင္းျမေလးတို႔ကိုေခ်ာင္းဖို႔အေပါက္ ဘယ္ႏွေပါက္ေဖာက္ထားတယ္. ဆိုတာ ေျပာျပရအုံးမလား…”

“ ဟာကြာ…တကယ္ပါပဲ..ျမေလးကေတာ့အကုန္သိေနတာကိုး…” “ သိ႐ုံတင္မကဘူး… ည ညဆိုကိုစိုးနဲ႔ျမေလးတို႔လိုးၾကတာကိုၾကည့္ၿပီး ကိုလင္း မေနႏိုင္ေတာ့လို႔ဂြင္းတိုက္ ေနတာလဲ သိလို႔ျမေလး သနားတာနဲ႔အခုလို ႀကံပစ္လိုက္တာ..” “ ေအာ္…ျမေလး…အခ်စ္ရယ္… ” “ ေအာ္..ဒါနဲ႔ကိုစိုးျမင့္ခရီးသြားတာ ျမေလး မလိုက္သြားဘူးလား…” “ ကိုစိုးက ေနျပည္ေတာ္သြားတာဆိုေတာ့ ၾကာမွာေလ ကိုလင္းရဲ႕.. အနည္းဆုံး သုံးေလးရက္ေတာ့ ၾကာ မယ္.. ျမေလးလဲ အစကေတာ့ လိုက္သြားအုံးမလို႔ဟာ…ပဲ.. ဒါေပမယ့္ ကိုလင္းတစ္ေယာက္တည္း က်န္ေနခဲ့မွာ သနားလို႔…လိုက္မသြားေတာ့တာ…” “ ဒီေလာက္ေတာင္ပဲလား…ျမေလးရယ္…” “ ဒီထက္ေတာင္ပိုေသးတယ္..ရွင့္…သိရဲ႕လား..ဟြန႔္……” ကိုလင္းက မျမေလး၏ ကိုယ္လုံးအား ဖက္ထားရင္းစကားေျပာေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။

မျမေလး၏ ေစာက္ဖုတ္ ထဲတြင္ကိုလင္း၏လီးတန္ႀကီး တပ္လ်က္တန္းလန္းျဖင့္ကိုယ္ေပၚတြင္ေမွာက္ထားေသာ မျမေလးကို စကားေျပာ ေနျခင္းျဖစ္ရာ ပထမဦးစြာ ရွက္ေနေသာ မျမေလးမွာ အခုဆိုလ်င္ရွက္စိတ္မ်ား ကြယ္ေပ်ာက္သြားၿပီ ျဖစ္သည္။ ကိုလင္းက မျမေလး၏ ေက်ာျပင္ကို ဖက္ထားေသာ လက္မ်ားအား အၿငိမ္မေနဘဲ ပြတ္သပ္လႈပ္ရွားေပးေနသည္။ မျမေၾလး၏ ေစာက္ဖုတ္ထဲတြင္ဝင္ေနေသာ လီးတန္ႀကီးကလည္း မျမေလး၏ ေစာက္ေခါင္းနံရံမ်ားႏွင့္ထိေတြ႕မႈ ေၾကာင့္ျပန္လည္မာေက်ာလာၿပီျဖစ္သည္။ မျမေလး၏ ႏို႔အုံႀကီးကလည္း ကိုလင္း၏ ရင္ဘတ္ေပၚတြင္ဖိထားသျဖင့္ႏို႔အုံႀကီး၏ အထိအေတြကလည္း ကိုလင္း၏ ရမၼက္စိတ္မ်ားကို ႏႈိးဆြေပးေနသည္။

မျမေလးမွာလည္း စကားေျပာေနရင္းမွေန၍ ရွက္စိတ္မ်ား ကြယ္ ေပ်ာက္ကုန္ၿပီ။ ကိုလင္း၏ သနားစဖြယ္အမူအရာႏွင့္သူမကို လိုးခ်င္စိတ္မ်ား အၿမဲျဖစ္ေပၚေနတတ္သည္ကိုလည္း သိၿပီးျဖစ္သျဖင့္ယခုလိုအစပ်ိဳးၿပီးလိုးျဖစ္ၾကရာ ေနာက္ထပ္၍လိုးၾကရန္ဆႏၵမ်ား ျဖစ္ေပၚေနၾကေလသည္။ သူမ၏ ေစာက္ဖုတ္ထဲ တပ္လ်က္သားႀကီး ျဖစ္ေနေသးေသာ ကိုလင္း၏ လီးတန္ႀကီးမွာလည္း တျဖည္းျဖည္း မာလာ ေသာအထိအေတြ႕ ခံစားမႈေၾကာင့္ကိုလင္း၏အလိုးကိုတဖန္ျပန္၍ ခံခ်င္လာေသာ ကာမရမၼက္တို႔ကလည္း ျဖစ္ေပၚ လာသည္။

“ ကိုလင္း…..” “ ဟင္…ဘာလဲ…ျမေလး…” “ ဟိုေလ…. ျမေလးကို ၾကည့္ၿပီး ကိုလင္း လိုးခ်င္ေနတယ္…မဟုတ္လား…” “ လိုးခ်င္တာမွ..တပိုင္းေသေနတာေပါ့…ျမေလး…ရယ္….” “ ေနာက္ၿပီး ေခ်ာင္းၾကည့္တိုင္း ေတြ႕ရတဲ့ ျမေလးရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းအိအိႀကီးကလဲ ကိုလင္းကို လိုးခ်င္စိတ္ေတြ တဖြားဖြား ေပၚေစတယ္ေလ….” “ ဒါေၾကာင့္ျမေလးက ကိုလင္းလိုးရေအာင္ႀကံဖန္ေပးတာေပါ့…” “ ကဲ…ဒါဆို….” “ ဒါဆိုရင္…ဘာျဖစ္လဲ…ကိုလင္းရဲ႕…” “ ကိုလင္းတို႔တစ္ခ်ီေလာက္ထပ္ၿပီး လိုးၾကရေအာင္…” “ ကိုလင္းသေဘာပါ…ျမေလးေလ… ကိုလင္း ဘယ္ေလာက္လိုးလိုး အလိုးခံဘို႔အသင့္ပါပဲ…ရွင္…” “ ဒါျဖင့္…ခဏႂကြအုံး…ကိုလင္းျပမယ္…” “ ႁပြတ္…..” မျမေလးက ကိုလင္းအေပၚ ေမွာက္ခ်ထားရာမွ ႂကြၿပီးထလိုက္ရာ ကိုလင္း၏ လီးတန္ႀကီးမွာ သူမ ေစာက္ ဖုတ္ထဲမွ ႁပြတ္ခနဲ ကြၽတ္ထြက္သြားေလသည္။

ၿပီးေနာက္ကိုလင္းေဘးတြင္ယွဥ္လ်က္မျမေလးက လွဲအိပ္လိုက္ သည္။ မျမေလး၏ ႏို႔အုံထြားထြားအိအိႀကီးမ်ားႏွင့္အတူလွပေသာ ကိုယ္လုံးေဖြးေဖြးႀကီးကို ၾကည့္၍ ကိုလင္း လီး တန္ႀကီးမွာ တဆတ္ဆတ္ျဖင့္ေတာင္မတ္လာသည္။ကိုလင္းက မျမေလး၏ ျပည့္ၿဖိဳးတင္းမာေနေသာ ႏို႔မ်ားကို လက္တစ္ဖက္ႏွင့္ဖြဖြ႐ြ႐ြေလး ပြတ္သပ္လိုက္ၿပီး ႏို႔အုံတစ္လုံးကို ပါးစပ္ႏွင့္ငုံကာ တႁပြတ္ႁပြတ္ေနေအာင္စို႔လိုက္ သည္။ ႏို႔အုံတစ္လုံးကိုငုံစို႔လိုက္ၿပီး ႏို႔သီးေခါင္းေလးကိုသြားျဖင့္မနာတနာေလး ကိုက္ေပးသည္။

မျမေလး၏ ေပါင္ တြင္းသား တေလွ်ာက္ကိုလည္းလက္တစ္ဖက္ျဖင့္ပြတ္သပ္ဆုပ္ေခ်ေပးလိုက္သည္။ ထိုမွတဆင့္မို႔ေဖာင္းျပည့္တင္း ေနေသာေစာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္းတေလွ်ာက္ကိုလက္ျဖင့္ပြတ္ေပးလိုက္ၿပီးေစာက္ေစ့ေလးကိုပါပြတ္ေျခေပးလိုက္ သည္။ “ အင္း…ဟင္း….ဟင္း…ကိုလင္း ရယ္…” မျမေလးတစ္ေယာက္တဒဂၤငုတ္လွ်ိဳးသြားေသာ ကာမဆႏၵေတြ တရိပ္ရိပ္ျပန္တက္လာရ၍ ညည္းညဴလိုက္ မိသည္။ ကိုလင္းက မျမေလး၏ အသားဆိုင္မ်ားကို ပြတ္သပ္ေခ်မြေပးၿပီး မျမေလး၏ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို သူ႔ႏႈတ္ခမ္း ေႏြးေႏြးျဖင့္ ဖိကပ္စုပ္နမ္းလိုက္ရာ ကိုလင္း၏ေက်ာျပင္ႀကီးကို မျမေလး လက္ေလးမ်ားျဖင့္ အတင္းဖက္တြယ္ လိုက္သည္။

မျမေလးမွာ ေစာက္ေခါင္းတေလွ်ာက္ ႐ြစိ႐ြစိျဖစ္လာၿပီး ေစာက္ရည္မ်ား ထြက္လာရၿပီျဖစ္သည္။ ကိုလင္း၏ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကိုစုပ္နမ္းရင္း ႏို႔ေတြကိုပြတ္သပ္ေခ်မြေနမႈေၾကာင့္မျမေလးမွာ ခါးကိုေကာ့ပစ္လိုက္မိသည္။ “ ဟင္း ဟင္း… ကိုလင္းရယ္.. ျမေလး မေနတတ္ေတာ့ဘူး.. ကြယ္… အား.. အီး…လုပ္မွာျဖင့္လဲ လုပ္ပါေတာ့ ရွင္ရယ္…” မျမေလးမွာ တက္ႂကြလာေသာ ကာမစိတ္မ်ားေၾကာင့္ မေအာင့္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ ကိုလင္းကို လိုးဖို႔ ပါးစပ္မွ ထုတ္ေျပာလိုက္ရေတာ့သည္။ကိုလင္းက မျမေလးကိုယ္ေပၚမွ ထလိုက္ၿပီး မျမေလး၏ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းၾကား ဝင္ထိုင္လွ်က္ သူ၏ေပါင္ႏွစ္ဖက္ေပၚကို မျမေလး၏ ေပါင္ႏွစ္လုံးအား တစ္ဖက္တစ္ခ်က္စီ ဆြဲတင္လိုက္ သည္။

မျမေလး၏ ဟၿပဲလာေသာ ေစာက္ေခါင္းေပါက္ဝသို႔ ကိုလင္းက သူ႔လီးတန္ႀကီးျဖင့္ ေတ့ၿပီး ေစာက္ဖုတ္ အကြဲေၾကာင္း တေလွ်ာက္လီးတန္ႀကီး ထိပ္ျဖင့္ေမႊဆြကလိေပးလိုက္သည္။ မျမေလး၏ ေစာက္စိေလးကိုလည္း သူ၏ လီးဒစ္ႀကီးျဖင့္ဆတ္ခနဲဆတ္ခနဲ ထိုးေပးလိုက္ျပန္သည္။ “ ဟင့္ဟင့္…ကိုလင္းရယ္.. အား….အီး…လိုးပါေတာ့…လို႔…ဆို….” “ အင္း…လိုးေတာ့မယ္…ေနာ္…ျမေလး..” “ လိုးပါ ..ကိုလင္းရယ္.. ျမေလး ေစာက္ဖုတ္ထဲ ကိုလင္းလီးႀကီးနဲ႔လိုးသြင္းလိုက္ပါေတာ့…ျမေလး မေနႏိုင္ ေတာ့ဘူး….အီး…အ……..” “ ႁပြတ္….ျဗစ္……..” ကိုလင္းက လိုးမည္ဟုေျပာၿပီးေသာ္လည္း မျမေလး၏ ေစာက္ေခါင္းဝတဲ လီးတန္ထိပ္ဖူးႀကီး ဝင္ေအာင္ ႁပြတ္ခနဲသြင္းလိုက္ကာ ဆက္ၿပီး မသြင္းေသးဘဲ တန္းလန္းထားလ်က္မျမေလး၏ ႏို႔အုံႀကီးေတြကို ဆုပ္နယ္ေန လိုက္သည္။

မျမေလးမွာ ႂကြေန႐ြေနၿပီ ျဖစ္သျဖင့္ ဘယ္လိုမွ မေနႏိုင္ေတာ့ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္လာေသာေၾကာင့္ လီးတန္ႀကီးကို လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ကိုင္ဆြဲလ်က္ ေစာက္ေခါင္းထဲ ဆြဲသြင္းလိုက္ရင္း သူမ၏ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ေကာ့ၿပီး ပင့္တင္ေပးလိုက္ရာ လီးတန္ႀကီး တစ္ဝက္သာသာေလာက္ေစာက္ေခါင္းထဲ တိုးဝင္သြားသည္။ မျမေလးက ကိုလင္း၏ လီးတန္ႀကီးကိုကိုင္ထားေသာ လက္ကေလးကိုဖယ္လိုက္ၿပီး ကိုလင္း တင္ပါးႏွစ္ဖက္ ကိုလက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ဆုပ္ကိုင္ဆြဲခ်ၿပီး သူမဖင္ႀကီးကိုလည္းထပ္မံေကာ့တင္ပစ္လိုက္ရာလီးတန္ႀကီးတစ္ေခ်ာင္းလုံး သူမ၏ ေစာက္ဖုတ္ထဲသို႔အဆုံးတိုင္ဝင္သြားေလေတာ့သည္။ ၿပီးပါၿပီ။