ပျက်စီးပြိုကွဲ ခဲ့ရသော
မိုးလင်းကတည်းက အသဲအသန်ရွာသွန်းနေသော ကိုရွှေမိုးက ညနေရောက်မှာသာ လုံးလုံးတိတ်သွားတော့သည်၊ဇွဲကိုက ဆိုင်ရှေ့မှာပစ္စည်းလေးတွေ ပြန်ခင်းရင်းဈေးဝယ်သူအလာကိုသာ ထိုင်စောင့်နေမိတော့သည်၊မိန်းမက ဆိုင်အတွင်းက စက်ချုပ်ရင်း ညည်းသံသဲ့သဲ့ကို ကြားမိတော့ ပြုံးမိပြန်သည်။ ကျွန်တော်နာမည်က ဇွဲကိုပါ ၊အမျိုးသမီး နာမည်က မိုးမြင့်သူပါ၊ကျွန်တော်က စက်ရုံတစ်ရုံမှာ စာရေးလုပ်တယ်၊သူကတော့ အရင်က အထည်ချုပ်စက်ရုံလုပ်ရင်း ကျွန်တော်နဲ့ညားပြီးတော့ စက်ချုပ်သင်တန်းလေးတက်ကာဆိုင်လေးဖွင့်လိုက်တာ၊မထင်မှတ်ပဲ အဆင်ပြေသွားတော့ဆိုင်လေးကို တိုးချဲ့ စက်ချုပ်ပစ္စည်း(အပို)လေးတွေပါရောင်းဖြစ်ခဲ့တယ်၊အိမ်ထောင်ကျတာ နှစ်နှစ်ကျော် သုံးနှစ်နီးပါးသာဖြစ်လာခဲ့တယ်
ကလေးတော့မယူရသေးဘူး၊စီးပွားရှာကောင်းနေတုန်းမို့လည်းပါတာပေါ့ဗျာ၊၊ဟိုတွေးဒီတွေးတွေးနေရင်း ရောက်လာသောဈေးဝယ်သူကြောင့် ဇွဲကို ထရပ်လိုက်ရင်းက`ဘာယူမလည်း ညီမ´ ဟုတ် အကို ဟိုဟာ ထုပ်သီးလေးဝယ်ချင်လို့ ဟုတ်ကဲ့ရပါတယ် ညီမ ဒီဘက်မှာပါ၊လိုချင်တဲ့အရောင်ရှိရင်လည်း ပိတ်စ ပါလာရင်ရိုက်ပေးပါတယ် ဟုတ်ကဲ့ အဖြူလေးပဲပေးပါ တစ်ထုပ်ဘယ်လောက်လည်းဟင် ဆယ်လုံးပါတယ်ညီမ တစ်ထုပ် သုံးရာပါ ဟုတ် တစ်ထုပ်ပေးပါ ပြီးတော့—- ဇွဲကိုလည်းကောင်မလေး ယူသမျှတွေကို ကျသင့်ငွေတွက်ရင်း ပိုက်ဆံပြန်အမ်းပြီးတော့ပြန်ထိုင်လိုက်ရင်း ဆိုင်ထဲကထွက်သွားသော ကောင်မလေးရဲ့နောက်ပိုင်းအလှ ကို မထင်မှတ်ဘဲ ကြည့်မိလိုက်သည်၊`အင်း အိုးကောင်းတာပဲဟ ဟိဟိ´ဟု စိတ်ထဲက ကျိတ်ပြစ်မှားရင်း အတော်ဝေးဝေးထိလိုက်ကြည့်မိလိုက်တော့သည်။
`အဟမ်း အဟမ်း´ဟု အိမ်ထဲက မိန်းမ ရဲ့ သတိပေးချောင်းသံကြားမှ မသိသလိုလို ဘာလိုလိုနဲ့ မျက်မှာလွှဲမိသည်။ ကောင်မလေးနာမည်က မြတ်ဝတ်ရည်ချိုတဲ့ နောက်ရက်တွေဈေးလာဝယ်တော့ ရင်းနှီးသွားတော့ သူပြောပြတာပါ၊မြတ်ဝတ်ရည်ချိုက အဒေါ်တွေနဲ့ အထည်ချုပ်လာလုပ်ရင်း တက္ကသိုလ် တတိယနှစ်ကို အဝေးသင်တက်နေသူဖြစ်သည်၊အသက်က ၂၀ပဲ ရှိသေးတယ် လက်ရှိရည်းစားတော့မထားရသေး(နောက်က ထပ်ကြပ်မကွာလိုက်နေသော အဒေါ်တွေကြောင့်ဆို ပိုမှန်ပါတယ်)သူ့အဒေါ်တွေကလည်း အဒေါ်သာပြောတာ အသက်က ဆယ်နှစ်ခန့်သာကွာတာမို့ နောက်ကဘယ်သွားသွားအမြဲပါနေတော့ တော်ယုံ ယောကျာ်းလေးမကပ်ရဲတာလည်းပါပါတယ်။
ကိုကလည်းအိမ်ထောင်သည် သာဆိုတာ ၂၄ခန့်သာရှိတာမို့ သူနဲ့တော့အသက်သိပ်မကွာတော့ ခဏလေးနဲ့ ရင်းနှီးသွားကြတာပါ၊အဲ တစ်ခုတော့ပြောချင်တယ်ဗျ ကျွန်တော်က အိမ်ထောင်သည်ပေမယ့် မိန်းမနဲ့က သိပ်အဆင်မပြေဘူး ဘာလို့လည်းဆိုတော့ သူက ကိုယ်လုပ်ချင်သလို ပေးမနေဘူးဗျ၊အလုပ်ပင်ပန်းတယ် စောစောအိပ်တယ် ဘာဖြစ်လို့ညာဖြစ်လို့ ဆိုအကြောင်းပြတော့ လင်မယားကိစ္စကျသိပ်အဆင်မပြေပါဘူးဗျာ၊ပြသနာက အဲ့မှာစတာပါပဲ သူကအဲ့လိုတွေ လုပ်တော့ ကျွန်တော်စိတ်တွေက ဈေးလာဝယ်သူချောချောလှလှ ကောင်မလေးတွေကိုပြစ်မှား သူက သဝန်တို ပြသနာတွေဖြစ်နဲ့ တော်တာ် စိတ်ပျက်စရာကောင်းတယ်ဗျာ တစ်နေ့ ကျွန်တော်က လမ်းထိပ် ဈေးသွားဝယ်တော့ ရှေ့က လျှောက်သွားနေတဲ့ မြတ်ဝတ်ရည်ကိုတွေ့တော့ စိတ်က ဘာဖြစ်တယ်မသိပါဘူးဗျာ သွားနေတဲ့ လမ်းကြောင်းပြောင်းပြီးသူ့နောက် စက်ဘီးလေးအသာနင်းလို့ လိုက်ခဲ့တယ်၊
အနောက်ကနေကြည့်တော့ တင်ဝိုင်းဝိုင်းလေးနှစ်လုံးက တစ်လုံးတက် တစ်လုံးဆင်းနဲ့ သိပ်လှတာပဲဗျာ၊ မကောင်းတတ်တာနဲ့ ရှေ့ကိုကြိုသွားပြီးလိုတာလေးဝယ်ပြီးစောင့်နေမိတယ်၊ခဏနေတော့ သူလည်းဈေးတန်းကိုငေးရင်း ကျွန်တော်ကိုမြင်သွားပုံပေါ်တာနဲ့ မြတ်ဝတ်ရည် ဈေးလာဝယ်တာလား ညီမလေး ဟုတ်တယ် ကိုကြီး ၊ကိုကြီးရော ဘာတွေဝယ်တာတုန်း အစုံပါပဲဟာ ခုလ္ဘက်ရည် သောက်မလို့ သောက်ပါဦးလား အစ်မကော လာပါ ကျွန်တော်တိုက်ပါ့မယ် ဆိုတော့သူ့အဒေါ်က အင်တင်တင်နဲ့ဗျ၊ဒါပေမယ့်လည်း လိုက်လာရှာပါတယ် ကျွန်တော်လည်း သူတို့ဖို့ပါ မှာပေးပြီး ဟိုမေး ဒီမေးမေးရင်းက ကောင်မလေးအဒေါ်က `ဝတ်ရည် ခဏနေဦး ငါ ဟိုရှေ့မှာ ဈေးသွားဝယ်လိုက်ဦးမယ် ´ဆိုကာ ထထွက်သွားလေသည်၊အဲ့တော့မှ ကျွန်တော်လည်း ဝတ်ရည် တကိုယ်လုံးကိုသိမ်းကြုံး ကြည့်မိတော့တယ်၊မျက်ခုံးကောင်းကောင်းလေးရယ် နှုတ်ခမ်းမွှေးလေးခပ်မဲမဲလေးတွေရယ်က ရင်ခုန်ချင်စရာဗျာ၊စပို့ရှပ်လေး ဝတ်ထားတဲ့ အောက်က ရင်အစုံက သိပ်မကြီးပေမယ့် အောက်ကခါးသေးသေးရယ် ကောက်ချိတ်နေတဲ့ တင်လေးရယ်ကြောင့် ဝတ်ရည်က တော်တော်လှပါတယ်။
ဟိတ် ဆရာကြီး ဘာတွေကြည့်နေတာလည်း လူကိုမမြင်ဖူးတဲ့အတိုင်းပဲ အင်း ဝတ်ရည်က အရမ်းလှနေတော့လေ ကြည့်မိတာပါ အိုး မလှပါဘူး လို့ ပြုံးယောင်ယောင်လေးနဲ့ပြောလိုက်ပေမယ့် သူ့မျက်လုံးလေးတွေက ကျေနပ်ကြောင်းပြနေလေရဲ့၊သူ့အဒေါ်ပြန်မလာခင် ရိသဲ့သဲ့ပြောထပ်ပေမယ့် ဝတ်ရည်က ပြုံးစိစိနဲ့ ဆိုတော့ စိတ်မဆိုးဘူးလို့ ထင်ပါတယ် ၊အဲ့တာနဲ့ ဖုန်းနံပါတ်တောင်းပြီးမှတ်လိုက်ကာ သူ့အဒေါ်ပြန်ရောက်လာတာနဲ့ စကားစဖြတ်ရင်း လမ်းခွဲကာ ပြန်ခဲ့လိုက်တော့သည်။ ဒီလိုနဲ့ လေးငါးလလောက်ထိ ဝတ်ရည်နဲ့ နေ့လည်ရောက်တိုင်း အွန်လိုင်းပေါ်မှာတွေ့ စကားတွေ မထိတထိလေးတွေ ပြောကြရင်း တစ်နေ့တော့ သူကျွန်တော့်ကိုမေးလာပါလေရော၊ ကျွန်တော်လည်း သိတဲ့အတိုင်း ခပ်ညံ့ညံ့ ယောကျာ်းတို့ လုပ်နေကြပုံအတိုင်း ချစ်တယ်တို့ ဘာတို့ ပလီပလာပြောလိုက်တော့တယ်ဗျာ။
သူက မနက်ဖြန် သူကျောင်းသွားအပ်တော့မှာမို့ အလုပ်ဖွင့်ရက်ဖြစ်နေတော့ အဒေါ်တွေမလိုက်နိူင်ကြောင်း ဖြစ်နိူင်ရင်လိုက်ပို့ပေးပါပြောလာတော့ ကျွန်တော်လည်းလိုက်ပို့ပေးမယ် ကတိပေးလိုက်တယ်။ မိန်းမ – မောင် ဒီနေ့ဘယ်သွားမလို့လည်း လှလှပပတွေဝတ်လို့ ကျွန်တော် – ဟ အလုပ်ကိုအမြဲသွားနေတာ စုတ်စုတ်ပြတ်ပြတ်နဲ့ တစ်ခါတစ်လေများ ဝတ်စားထားရင် မင်းကအစပြောတော့မယ် ရုံးရောက်ရင်ပိုဆိုးပြီ သွားမယ်ကွာ စောစောစီးစီး ဘာတွေမေးနေမှန်း မသိဘူး မိန်းမ – စတာပါ မောင်ရယ် မက မောင် ဒီလို ဝတ်စားနေလို့ အပြစ်ပြောဖူးလို့လား ကျွန်တော် -မစနဲ့ ကျွန်တော် မကြိုက်ဘူး လို့ပြောလိုက်တော့ သူမျက်နှာပျက်သွားတာတော့ သတိထားလိုက်မိပါသည်။
မိန်းမ – ဟိုလေ မ ဒီရက်ထဲ နေသိပ်မကောင်းချင်ဘူး၊ရင်ထဲလည်းသိပ်မကောင်းဘူး၊ခေါင်းတွေလည်းမူးမူးနေလို့ ကျွန်တော် -မူးမှာပေါ့ နင်က ညညကျ ဆယ်နာရီလောက်ထိအလုပ်လုပ်နေမှတော့ မမူးခံနိူင်မလား၊ငါပြောသားပဲ အလုပ်ကို ညနက်ထိ မလုပ်ပါနဲ့ ဆိုတာကို နင်နားထောင်လို့လား တော်ပြီဟာ မပြောနဲ့တော့ သွားတော့မယ် လို့ပြောကာ ကျွန်တော် ထွက်လာခဲ့တော့သည်။ လမ်းထိပ်ရောက်တော့ ဝတ်ရည်က အသင့်စောင့်နေတာတွေ့လို့ ပြုံးပြလျှက်က `ဝတ်ရည် စောင့်နေရတာ ကြာပြီလား ဆောရီးနော် အိမ်ကတစ်ယောက်က ရစ်နေလို့´ ရပါတယ် ကိုကြီး ၊ ဟိုးမှာ ကားလာနေပြီ သွားရအောင် အင်း လာ လာ ကားပေါ်ရောက်တော့ ကျောင်းကိုပဲတန်းသွားလိုက်ကာ သူမလုပ်စရာရှိတာတွေကို နောက်ကလျှောက်လိုက်ပေးရင်းဆယ်နာရီ ခွဲ ခန့်ရောက်တော့ သူမ ကျောင်းအပ်ခြင်း ကိစ္စက ပြီးပြတ်သွားလေသည်၊ ကိုကြီး ဗိုက်ဆာပြီလား ဆိုင်တစ်ဆိုင်ဆိုင် ထိုင်လေ `အင်း´ လို့ဆိုကာ ကျောင်းကန်တင်းဘက်လျှောက်လာရင်း ဆိုင်တစ်ဆိုင်မှာ ဝင်ထိုင်ကာစားသောက်ရင်းမှ မနေ့ကအကြောင်း စကားစမိတော့သည်။
ညီမလေး ကိုကြီးမနေ့က ပြောထားတာလေးကို ပြန်ဖြေဦးလေ အော် ကိုကြီးမှာ မိန်းမနဲ့လေ၊ မဖြစ်နိူင်ပါဘူး ကိုကြီးရယ် အာ ညီမလေးကလည်း ကိုကြီးတို့ အိမ်ထောင်ရေးအကြောင်းလည်း သိရဲ့သားနဲ့ အဆင်မှမပြေတာကို ၊ကိုသူနဲ့ ကွာရှင်းတော့မှာပါ ဟို ညီမကလေ အဲ့လို အဲ့လိုတော့ မဖြစ်စေချင်…. `တော် တော်ပါတော့ ညီမလေး အကိုသိပါပြီ အဲ့လောက်ဆို´ ဟို မဟုတ် အဲ့လိုတော့လည်း မဟုတ်ပါဘူး `အဲ့တာဆို ကိုကြီး အခု တစ်နေရာသွားမယ် မင်းလိုက်မှာလား´ ဘယ် …ဘယ်ကိုလည်းဟင် `မမေးနဲ့ လိုက်မှာလားမလိုက်ဘူးလား´ ဟို…ဟို ကဲပါ ဟိုတွေ ဒီတွေလုပ်မနေနဲ့ သွားမယ် ထ ..လာ လိုပြောရင်းသူမလက်ကလေးကို ပိုင်စိုးပိုင်နင်းကိုင်ကာ ဇွဲကို တို့ ထိုင်ရာက ထွက်ခဲ့ရင်း ကျောင်းရှေ့က တက္ကဆီ တစ်စီးကိုငှားရင်းကားပေါ် တက်ခဲ့တော့သည် ၊တစ်လမ်းလုံးလည်း စကားမပြောဖြစ်ကျ၊တည်းခိုခန်းတစ်ခုရှေ့ရောက်တော့ ကားခ ရှင်းကာ ခပ်တည်တည်ပဲ အခန်းငှားရင်း ကောင်မလေး လက်ဆွဲကာ အခန်းထဲ ဝင်ခဲ့လိုက်တော့သည်။
တည်းခိုခန်းအတွင်း ရောက်တော့ ဝတ်ရည် ကစပြီးငိုပါလေတော့သည်၊ဇွဲသူလည်း ခြေမကိုင် လက်မကိုင်မိနဲ့ ရင်တွေပါ တုန်သွားသည်။ ညီမလေး ဘာဖြစ်လို့လည်း၊ ဘာလို့ငိုရတာလည်းကွာ အဟင့် ဟီးအီး အင့် ရွှတ် အကိုကြောင့်ပေါ့ ဟမ် အကို ဘာလုပ်လို့ တုန်း အကို စိတ်ဆိုးမှာစိုးလို့ ဘယ်သွားမလည်းမမေးခဲ့တာပါ၊အခု အကိုကခေါ်လာတော့ တည်းခိုခန်းကိုလား၊အကိုပြောတော့ ညီမကို ချစ်တယ်ဆို ဒါအကိုချစ်တဲ့အချစ်လား ညီမလေးဘက်ကိုရော နည်းနည်းထည့်မတွေးပေးတော့ဘူးလား အဟီးဟီး ဟင့်ဟင့် မဟုတ်…မဟုတ်ရပါဘူး ဝတ်ရည်ရယ် ဝတ်ရည် ထင်သလို မဟုတ်ရပါဘူး အကိုက… အကိုက အိမ်ထောင်သည် တစ်ယောက်ပါ ဝတ်ရည်ဘက်ကို ထည့်တွေးပေး လို့ တခြားသူမြင်ရင် ဝတ်ရည်ကိုသိတဲ့သူမြင်ရင်အထင်သေးမှာဆိုးလို့ အခုလိုလုံခြုံလူမသိတဲ့နေရာမှာ အေးဆေးစကားပြောရအောင် ခေါ်ခဲ့တာပါ အကို့စေတနာ အမှားတွေပါ မပြောပါနဲ့တော့ ….ကိုကြီးရယ် အခု ဝတ်ရည်ပြန်ချင်ပြီ ဝတ်ရည်ကို ပြန်ပို့ပေးပါ နော် အင်းပါ ဝတ်ရည် အကို့ကို ထပ်အထင်မလွဲစေရပါဘူး လာ ..ခုပြန်ပို့ပေးမယ် အွမ်း …ဟုဆိုရင်း ဝတ်ရည်က စလင်းဘတ် အိတ်လေးထဲမှ မှန်သေးသေးလေးကိုထုတ်ရင်း ခရင်မ်ပတ် နည်းနည်းပြန်ရိုက်ကာ ထထွက်ခဲ့တော့သည်။
အိမ်ပြန်လမ်းတလျှောက်လည်း နှစ်ဦးသား စကားမဆိုမိကြ၊လမ်းတလျှောက် ဝတ်ရည်က သူ့လက်ကိုအားကိုးတကြီးဆုပ်ကိုင်ကာသူ့လက်မောင်းကိုမှီတွယ်ရင်း တိတ်ဆိတ်ကာလိုက်ပါလာရင်း ကားပေါ်က အဆင်း နှုတ်ဆက်မှ `မနက်ဖြန် ဖုန်းဆက်နော် ကိုကြီး´လို့မှာရင်းဆင်းသွားလေသည်။ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ မိန်းမဖြစ်သူက အစောကြီးပြန်လာလို့မေးရှာသေးသော်လည်း နေသိပ်မကောင်းချင်လို့ လို့ပဲဆိုပြီးအဝတ်စားလဲကာ အိပ်ယာထဲဝင်လှဲနေမိတော့သည်။ နောက်ရက်ရောက်တော့ ဝတ်ရည်ကပဲ သူကိုဖုန်းစခေါ်ရှာပါသည်၊မနေ့က ကိစ္စကိုသူလည်းဘာမှအစဖော်မနေတော့ဘဲ မသိလိုက် မသိဘာသာသာ နေလိုက်တော့သည်၊ဒီလိုနဲ့ပဲ ဝတ်ရည်နဲ့ ဖုန်းနေ့လည်ဘက်ပြောလိုက် အလုပ်တွေလုပ်လိုက်နဲ့ဟန်မပျက်ဆက်လုပ်နေခဲ့သည်။မြတ်ဝတ်ရည် ဈေးလာဝယ်ချိန်တွေမှာလည်း ပုံမှန်သာဆက်ဆံတာမို့ မိန်းမလုပ်သူကလည်းမသင်္ကာမဖြစ်ခဲ့၊
ဒါပေမယ် နောက်ထပ် လေးငါးလလောက်ကြာတော့ အခွင့်ရေးတခုက သူ့ထံ ထပ်မံရောက်ရှိလာခဲ့သည်၊ကံကောင်းခြင်းပေလား ကံဆိုးခြင်းပဲလားဆိုတာတော့သူမသိခဲ့၊အကြောင်းကတော့ ဝတ်ရည်ဆွေမျိုးတွေထဲမှာ အသည်းသန်ဖြစ်သူ တစ်ယောက်ရှိလို့ သူ့အဒေါ်တွေ ရွာပြန်သွားခြင်းဖြစ်သည်၊ဝတ်ရည်ကတော့ နောက်လဆို ကျောင်းတက်ရမှာမို့ ခွင့်ယူလို့မဖြစ်တာမို့ ကျန်နေရစ်ခြင်းဖြစ်သည်။ ထိုနေ့ကဝတ်ရည်က သူ့ကိုသတိအရမ်းရနေကြောင်းပြောရင်း သူမပုံလေးတပုံ ပို့လာလို့ သူမှာဘယ်ဖွက်ရမှန်းမသိ၊ဖုန်းက (ပတ်စဝက်စ်)တွက မိန်းမဖြစ်သူလည်းသိနေတာမို့ နောက်ဆုံးမှ သူ့ဖုန်းက (အော်ဒီယိုမန်နေဂျာ) လေးကို သတိရသွားကာ ထို ဖိုင် လေးထဲသာထည့်ပြီး သိမ်း ထားလိုက်လေသည်၊အိမ်ပြန်ရောက်တော့ မိန်းမက ဖုန်းယူ ကိုင်တော့သူ့မှာရင်တထိတ်ထိတ်နှင့်၊မိန်းမက မောင် …..မတို့ တူတူ မအိပ်တာကြာပြီ၊စောစောအိပ်ကြမလား အင်း အဲ့တာမင်းစောစော အိပ်လေ ဖုန်းတွေကိုင်မနေနဲ့တော့ အင်း ထို့နေ့ညက ဆိုင်စောစောသိမ်းကာ မိန်းမ နှင့်အိပ်ယာအတူ ဝင်ဖြစ်သည်၊
(သိတယ်မလား ဒါမျိုးဆိုနှစ်ခါမပြောရပူးလေ)၊အိပ်ယာထဲရောက်တော့ မိန်းမကို ဖက်ရင်းက အနည်းငယ် ရင်သားတွေကိုပွတ်သပ်ရင်းက မိန်းမလက်ထဲ ငပဲလေးကိုထည့်ပေးလိုက်တော့ လက်နဲ့ကိုင်ကာအထက်အောက် ဆွဲပေးတော့ -ီးကြီးက တခဏအတွင်းထောင်မတ်လာတော့သည်။မိန်းမရဲ့ အက်ျီနဲ့ စပန့်သားဘောင်းဘီလေးကို ဆွဲချွတ်လိုက်ရင်း အပေါ်တက်ခွကာနှုတ်ခမ်းကိုနမ်းရင်းက -ီးကိုကိုင်ကာ အပေါက်ဝလေးတေ့ထည့်လိုက်သည်။ ဗြစ် …ဗြွတ်… အာ့… မောင် ဖြည်းဖြည်းလုပ်ဦး မလုပ်တာကြာတော့ နည်းနည်းကြပ်.. အိ ..နေတယ် အွမ်း ..စွိ…စွပ်.. ခနပါကွာ ပြီးရင်…အီး…အဆင်ပြေသွားမှာပါ အီး…ဝင်သွားပြီ…အ…ဗြွတ်…ဗြွတ်….အဆုံးထိ အာ့ဆို…..လုပ်ပြီနော် …..ပြွတ်…ပြစ်…. ခဏနေတော့ ပိုစေရှင်ပြောင်းကာ လေးဘက်ထောက်ခိုင်းပြီးအနောက်ကနေကြုံးကြုံးဆောင့်ပြစ် လိုက်တော့ သူမ တင်သားတွေလှိုင်းထ တုန်ခါနေတာကိုကြည့်ရင်းပိုဖီးတက်လာသည်။
ဗြွတ်…ပလွတ်…မောင်..အာ့ အသံတွေအရမ်း..ဘူ .. ဗြွတ်.အ အရမ်းကျယ်တာပဲ …အာ့ မ ပြီးချင်ပြီလား ..ဟင်း..အီး….ပြီးတော့မယ်ဆို မှောက်ချလိုက် အင်း….ဗြွတ်….ခန..ရပ်ဦး သူမဝမ်းယားမှောက်ချလိုက်တော့ ဇွဲသူ အပေါ်ကနေဆီးကာဆောင့်ချရင်း(ဒီတကွက်က အနေမတတ်ရင် ခါးနာတတ်တယ်ကြားဖူးတယ်)သူမအပေါ် ဖိမှောက်ချလိုက်ကာ သူမလည်းပြီးသွားပြီး သူလည်းပြီးချင်လာပြီမို့ အားကုန်ကြုံးဆောင့်ရင်းက သူမသားအိမ်ထဲ ပန်းထည့် လိုက်တော့သည်။
ပိတ်ရက်ပေမယ့် အိမ်မှာဈေးရောင်းရင်း ညနေ နေဝင်ချိန် မှောင်စပြုလာတော့ ဇွဲသူက `မိန်းမရေ ငါကွမ်းသွားဝယ်လိုက်ဦးမယ်´ အင်း သွားလေ ငါ့ယောကျာ်းလည်းဒီနေ့ပင်ပန်းထားတာ နားတောင်မနားလိုက်ရဘူး၊သနားပါတယ်ဟယ် ရပါတယ်၊သွားပြီ သတိလည်းထားဦးမောင်ရေ ဆိုင်ကယ်တွေရှုပ် ကားတွေရှုပ်နဲ့ အွမ်း …..လို့ပြောရင်း ထွက်လာခဲ့တာ မြတ်ဝတ်ရည်တို့ အဆောင်လမ်းထောင့်လေး အရောက်`ကိုကြီး´ခေါ်သံလေးကြားလိုက်လို့ကြည့်လိုက်တော့ မြတ်ဝတ်ရည်က ညဝတ် စပန့်သား အက်ျီ ဘောင်းဘီ ဝမ်းဆက်ကလေးနဲ့ အရမ်းကို လှပလို့နေသည်။ ဘာလာဝယ်တာလည်း ကွမ်းလာဝယ်တာ ညီမလေး စကားခဏပြောရအောင်လေ ၊ ရတယ်မလား အင်း လာ ညီမလေး ဟိုဘက်နားကနည်းနည်းမှောင်တယ်၊အဲ့နားသွားရအောင်၊ဒီနားက တစ်ယောက်ယောက်တွေ့သွားရင်မကောင်းဘူး အင်း သွားလေ ဆိုတော့ စက်ဘီးလေးတွန်းရင်းရှေ့ကဦးဆောင်လာခဲ့တော့သည်။
အမှောင်ရိပ် တစ်နေရာရောက်တော့ ဇွဲသူရှေ့မှသွားနေသော ဝတ်ရည်က ရပ်လိုက်တော့ ဇွဲသူလည်း စက်ဘီးလေးကို အသာ ဒေါက်ထောက်ကာရပ်လိုက်သည်။ ဝတ်ရည်က ဘာမပြော ညာမပြောနှင့် ခါးကိုဖက်လိုက်လေတော့ အသာအယာပင် သူမကိုယ်လုံး လုံးလုံး လေးကို ပြန်ဖက်လိုက်ရင်းက ဝတ်ရည် ဘာပြောမလို့လည်းဟင် အော်…ပြောစရာရှိမှ ခေါ်ရမှာလား ကိုကြီးရဲ့ အော်..မဟုတ်ပါဘူး ကိုကြီးပြောချင်တာက ကဲ ပြောချင်တာ နောက်မှထား အခု ကြာလို့ရလားဟင် ဘာ…ဘာလို့… အမလေး ကိုကြီးရယ် အခုလို ခဏလေးငြိမ်နေပေးပါလို့ပြောမလို့ပါ ကိုကြီးကိုလွမ်းလို့ ဖက်ထားချင်လို့….. ကိုကြီးး…. အွမ်း… တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် မျက်လုံးချင်းဆုံအောင် စိုက်ကြည့်မိရင်း သူမ ပါးမို့မို့ကို အသာယာနမ်းမိတော့သည်၊ထို့နောက် သူမရဲ့ ရင်ခုန်စရာ ကောင်းလှတဲ့ နှုတ်ခမ်းမွှေးရေးရေးနဲ့ နီတျာတျာ နှုတ်ခမ်းလေးဆီ အနမ်းတချို့ ဆက်မိသွားချိန်က တိုတောင်းလွန်းလှသလိုပင်၊ တင်းကျပ်သော ပွေ့ဖက်မှုတွေအောက်မှာ ရမ္မက်သွေးတို့က အလိုလိုကြွတက်လာသလို အောက်ဖက်ဆီက ပူနွေးထောင်ကြွလာသာ သူ့ညီတော်မောင်ကလည်း သူမ ဝမ်းပျဉ်းသားလေးကိုထောက်မိတော့ ဝတ်ရည်တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားပြီးအနောက်ကို တင်ပါးလးပစ်မိလေတော့ ဇွဲသူလက်တွေက တွေ့စကတည်းက ပစ်မှားမိနေသော တင်သားလုံးလုံးအယ်အယ်လေးတွေဆီ ပို့ကာ ဖျစ်ညှစ်နယ်ဖတ်ရင်းက အသက်ရှုသံတို့ကပြင်းထန်လာကြသည်။
ဇွဲသူ နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းနေရင်းက လွှတ်လိုက်ကာ အပြစ်ကင်းစင်သော ဝတ်ရည်မျက်နှာကလေးကို သေသေချာချာကြည့်လိုက်ရင်းက ကို့ စိတ်တွေ မထိန်းနိူင်တော့ဘူး ညီမလေးရယ်…. ကိုကြီးမနက်ဖြန်ကျရင် အလုပ်မဆင်းလို့ရလားဟင် အင်း ရ…ရပါတယ် ဝတ်ရည် ဘာ..ဘာလို့… ဝတ်ရည် အဒေါ်တွေ မရှိဘူးလေ ရွာပြန်သွားကြတယ် အဲ့ဒါလေ…. အွမ်း ဝတ်ရည် ဘယ်သွား… ဟိုးထား ဆရာကြီး လာမှာလား မလာဘူးလား လာခဲ့မယ်လေ အွမ်း အာ့ဆိုပြန်တော့နော် ` အင်း ကိုကြီး ပြန်တော့မယ်နော် တာ့တာ ´ဟု ဇွဲသူ နှုတ်ဆက်လိုက်ရင်း ဝတ်ရည်ပါးပြင်ကလေးကို တစ်ချက်နမ်းကာ ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ဆိုင်ပါ တပါတည်းသိမ်းကာ ရေမိုးချိုး ထမင်းစားပြီးတော့ ကော်ဖီတစ်ခွက်ဘေးချကာ ဖုန်းကိုယူရင်း ဖေ့ဘုတ် မှ သူများတင်ထားတာတွေကို လိုက်ကြည့်နေတုန်း ဘေးမှာလာထိုင်သော မိုးမြင့်သူကြောင့် ဖုန်းကနေ မျက်နှာလွှဲရင်း မိုးမြင့်သူ ကို မိန်းမ အလုပ်ပြီးပြီလား အင်း မောင့်ကိုပြောစရာ ရှိလို့ ဘာလည်းပြောလေ မ ရဲ့ မ လေ ဟွာ မလာတာ ကြာပြီ အာ့မနက်ကလေ ဆီးစစ်ကြည့်လိုက်တော့လေ…. ဘာ..ဘာလည်း ဟင် မိန်းမ ဆီးစစ်တံမှာလေ အနီလေး နှစ်လိုင်းပေါ်နေလို့ နေ့လည်က ဆရာဝန်ဆီသွားပြတော့လေ အာ့ ဟုတ်တယ် သိလား ဘာ…ဘာတဲ့လည်းဟင် အာ ..ရှိနေပါပြီဆို..မောင်ကလည်း.. ကိုယ်ဝန်..ကိုယ်ဝန်လားဟင်..ဟုတ်လားလို့ မိုးမြင့်သူက ရှက်မျက်နှာလေးဖြင့် ပြုံးစိစိ လုပ်ခါ ခေါင်းငြှိမ့်ပြတော့ ဝမ်းသာမှုတွေ ကြည်နူးမှုတွေက ဇွဲသူရင်မှာ တလိမ့်လိမ့်ဖြစ်ပေါ်လာသည်။
ထို့နောက် မိန်းမကို အသာဖက်ကာ အိပ်ယာထဲလိုက်ပို့ရင်း မိုးမြင့်သူ ဘုရားရှိခိုးတာစောင့်ပြီးနောက် စကားတွေ တွတ်ထိုးနေမိတော့သည်။ခဏကြာတော့ မိုးမြင့်သူအိပ်ပျော်သွားလေသည်။ အိပ်မပျော်နိူင်သူက ဇွဲသူ၊ကလေးရတော့မည်ဆိုလို့ တအားပျော်မိတာမှန်ပေမယ့် ဝတ်ရည်ပေါ် ဖောက်ပြန်စိတ်မွေးမိတာတွေ မှားယွင်းမိတာတွေအတွက်နောင်တရကာ အိပ်လို့မပျော်နိူင်၊အကယ်၍များ ဝတ်ရည်နေရာမှာ` ငါ့သမီးလေးသာ ဆိုရင် ´ဆိုတဲ့အတွေးတွေက သူရဲ့စိတ်ကို နှိပ်စက်နေတော့တာပါ။ “မဖြစ်ပါဘူး အချိန်တွေ မလွန်ခင် ဝတ်ရည်ကို လမ်းခွဲမှ ဖြစ်တော့မယ်၊ဒီ့ထက်ပိုမှားလို့မဖြစ်တော့ဘူး၊ငါ ထပ်မှားလို့မရတော့ဘူး”လို့တွေးနေတုန်း မောင် မအိပ်သေးဘဲ ဘာတွေစဉ်းစားနေတာလည်း၊ညဥ့်နက်နေပြီ အိပ်တော့လေ လို့တရေးနိူးလာသော မိုးမြင့်သူကပြောတော့ အွမ်း အိပ်မယ် မ ကော ဘာလုပ်မလို့ အင်းဘာမှမဟုတ်ဘူး ၊လန့်နိုးလာတော့ မောင်မအိပ်သေးလို့ အိပ် အိပ် ကျွန်တော် လည်း အိပ်တော့မယ် အွမ်း …
မနက်ရောက်တော့ ရောက်တော့ ဝတ်ရည်ချိန်းသောနေရာကို သူမသွားဖြစ်ခဲ့ပါ၊ဝတ်ရည်ကို မလာဖြစ်ဘူးပဲ မက်ဆေ့ ပို့ကာ ဖုန်းပိတ်ပြီး သူအလုပ်ဝင်ခဲ့တော့သည်၊ထမင်းစားချိန်ရောက်လို့ ဖုန်းဖွင့်ကြည့်မှ သူ့ကို ဝတ်ရည် ဖုန်းခါ်ထားတာ အကြိမ်ကြိမ်၊ မဖြစ်တော့ သူဝတ်ရည်ဖုန်းနံပါတ်ကလေးကို နှိပ်ရင်း ပြန်ခေါ်လိုက်တော့တဖက်မှ ချက်ချင်းပြန်ထူးလေသည်။ ဝတ်ရည် ညီမလေး အကို့ကိုမေ့လိုက်ပါတော့ကွယ် ဟင်…ဘယ်လို…ကိုကြီးဘယ်လိုပြောလိုက်တယ် ဟုတ်တယ် ညီမလေး အကိုတို့ ဒီ့ထက်ထပ်မမှားသင့်တော့ဘူးညီမလေးရေ အခုဆို အကို့မိန်းမမှာလည်းကိုယ်ဝန်ရှိနေပြီ .ဟဲလို…ဟဲလို..ဝတ်ရည် တဖက်က ငိုရှိုက်သံ သဲ့သဲ့ကြားရတော့သူလည်း စိတ်ကိုတင်းလိုက်ရင်းက `ဝတ်ရည် အကိုတို့ ခုကစပြီးနောက်ထပ် မပတ်သက်ဘဲ နေကြရအောင်နော်´
အဟင့်..ဟီးးးးအင်းပါ …အင်းပါကိုကြီး…ညီမလေးနားလည်ပါတယ်..ကိုကြီးတို့ မိသားစု ဘဝလေး အဆင်ပြေပါစေလို့ ညီမလေး ဆုတောင်းပေးပါတယ် ကိုကြီးရေ….ဟီးးး..ဟင့်…အဟင့် သူတစ်ဖက်က ငိုကြွေးသံတွေကို နားမထောင်နိူင်တော့ ၊နားထောင်နိူင်တဲ့ အင်အားလည်းမရှိတော့ တကယ်ဆိုမှားခဲ့တဲ့သူက ကိုပါ ဝတ်ရည်ရေ မင်းဘဝလေး ဖြူဖြူစင်စင်နဲ့ ရှေ့ဆက်လျှောက်လှမ်းသွားနိူင်ပါစေကွယ် လို့ ဆုတောင်းပေးယုံမှတပါး…… ခြောက်လခန့်အကြာ……….. အသားခပ်လတ်လတ် မျက်ခုံးမျက်လုံးကောင်းကောင်းနှင့်ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် လွန်စွာလှသော ကောင်မလေးတစ်ယောက်နှင့်ရုပ်ရည်သန့်ပြန့်ကြည်လင်သော အရပ်မြင့်မြင့် အသားဖြူဖြူ ကောင်လေးတစ်ယောက် တစ်ယောက်လက်ကိုတစ်ယောက်ချိတ်ရင်းက အပ်ချုပ်ပစ္စည်းများရောင်းသော ဆိုင်လေးအတွင်း လှမ်းဝင်လာလေသည်။
ဆိုင်အတွင်းမှ ဗိုက်ဖုံးအင်္ကျီလေးနှင့် အမျိုးသမီးလေးက ဈေးဆိုင်အနောက်က မြက်ပင်များခုတ်ထွင်နေသောသူကို `မောင်ရေ ဈေးဝယ်သူလာတယ်၊လာရောင်းပေးပါဦး ´လို့လှမ်းခေါ်လိုက်တော့ အမျိုးသားလုပ်သူက ဆိုင်ရှေ့ထွက်လာရင်းက`ဟင်´ခနဲ ဖြစ်သွားသည်။ပြီးမှ `ညီမလေး ဘာယူမလည်း…´ `…..တွေ လိုချင်လို့ အကို´ ဟုတ် ခဏလေး ထည့်ပေးမယ်နော်၊ဒါနဲ့ ညီမတောင် ဈေးလာမဝယ်တာကြာပြီနော် ဟုတ်တယ် အကို ကျောင်းပြန်တက်နေလို့ ပါ ၊
ဒါက ညီမ ချစ်သူပါ၊နာမည် က……ပါ ကျောင်းမှာတွေ့ကြတာလေ အော် ဟုတ်လား ညီမလေး ၊တွေ့ရတာ ဝမ်းသာပါတယ် ညီ ဟုတ် အကို ဝမ်းသာပါတယ် ခင်ဗျ မမရော ကိုယ်ဝန်ဘယ်နှစ်လ ရပြီလည်း၊ဘာလေးလည်းသိပြီလား၊ကျန်းမာရေးလည်း ဂရုစိုက်နော် မမ ဆိုင်ထဲမှာထိုင်နေသော မိုးမြင့်သူကို အပြုံးကလေးနဲ့လှမ်းပြောလိုက်တော့ မိုးမြင့်သူက ခုနှစ်လရှိပြီ ညီမလေး၊အာထရာဆောင်းတော့ နင့်အကိုက မရိုက်ခိုင်းထားဘူးလေ ၊ဘာလေးဖြစ်ဖြစ်တဲ့ ဟုတ်ပါပြီ မမရေ နောက်မှ လာတော့မယ်နော် ပြန်ပြီ မမ အေးအေး ညီမလေး ထွက်ခွါသွားသော စုံတွဲကို မျက်စိတဆုံး လိုက်ကြည့်ရင်း ကြေကွဲ ပျက်စီးခဲ့ရပေမယ့် အချိန်မီ ထိန်းသိမ်းလိုက်နိူင်ခဲ့သော သူရဲ့ သစ္စာတရားတွေနဲ့ ဖြူဖြူစင်စင် ဘဝကို လျှောက်လှမ်းသွားနိူင် ခဲ့သော မိန်းမပျိုလေးတစ်ယောက်အကြောင်းကိုတွေးမိတော့ မျက်ရည်စတချို့ သူ့ပါးပြင်ပေါ် လိမ့်ကာ လိမ့်ကာ စီးကဖလာတာကို မိန်းမ မမြင်အောင်သုတ်ရင်း… အချစ်ကို ခုတုံးလုပ်ပြီး အိမ်ထာင်ဘက်အပေါ် သစ္စာမဖောက်မိကြစေဖို့ ၊မိသားစုဘဝ လေးကို အမည်းစက် ကင်းကင်းလျှောက်လှမ်းသွားနိူင်ဖို့၊မိမိကြောင့်သူတပါးရဲ့ ဘဝလေး မထိခိုက် မနစ်နာစေဖို့ တောင်းဆုပြုလျှက်……..
Zawgyi
ပ်က္စီးၿပိဳကြဲ ခဲ့ရေသာ
မိုးလင္းကတည္းက အသဲအသန္ရြာသြန္းေနေသာ ကိုေရႊမိုးက ညေနေရာက္မွာသာ လုံးလုံးတိတ္သြားေတာ့သည္၊ဇြဲကိုက ဆိုင္ေရွ႕မွာပစၥည္းေလးေတြ ျပန္ခင္းရင္းေစ်းဝယ္သူအလာကိုသာ ထိုင္ေစာင့္ေနမိေတာ့သည္၊မိန္းမက ဆိုင္အတြင္းက စက္ခ်ဳပ္ရင္း ညည္းသံသဲ့သဲ့ကို ၾကားမိေတာ့ ျပဳံးမိျပန္သည္။ ကၽြန္ေတာ္နာမည္က ဇြဲကိုပါ ၊အမ်ိဳးသမီး နာမည္က မိုးျမင့္သူပါ၊ကၽြန္ေတာ္က စက္႐ုံတစ္႐ုံမွာ စာေရးလုပ္တယ္၊သူကေတာ့ အရင္က အထည္ခ်ဳပ္စက္႐ုံလုပ္ရင္း ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ညားၿပီးေတာ့ စက္ခ်ဳပ္သင္တန္းေလးတက္ကာဆိုင္ေလးဖြင့္လိုက္တာ၊မထင္မွတ္ပဲ အဆင္ေျပသြားေတာ့ဆိုင္ေလးကို တိုးခ်ဲ႕ စက္ခ်ဳပ္ပစၥည္း(အပို)ေလးေတြပါေရာင္းျဖစ္ခဲ့တယ္၊အိမ္ေထာင္က်တာ ႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ သုံးႏွစ္နီးပါးသာျဖစ္လာခဲ့တယ္
ကေလးေတာ့မယူရေသးဘူး၊စီးပြားရွာေကာင္းေနတုန္းမို့လည္းပါတာေပါ့ဗ်ာ၊၊ဟိုေတြးဒီေတြးေတြးေနရင္း ေရာက္လာေသာေစ်းဝယ္သူေၾကာင့္ ဇြဲကို ထရပ္လိုက္ရင္းက`ဘာယူမလည္း ညီမ´ ဟုတ္ အကို ဟိုဟာ ထုပ္သီးေလးဝယ္ခ်င္လို့ ဟုတ္ကဲ့ရပါတယ္ ညီမ ဒီဘက္မွာပါ၊လိုခ်င္တဲ့အေရာင္ရွိရင္လည္း ပိတ္စ ပါလာရင္ရိုက္ေပးပါတယ္ ဟုတ္ကဲ့ အျဖဴေလးပဲေပးပါ တစ္ထုပ္ဘယ္ေလာက္လည္းဟင္ ဆယ္လုံးပါတယ္ညီမ တစ္ထုပ္ သုံးရာပါ ဟုတ္ တစ္ထုပ္ေပးပါ ၿပီးေတာ့—- ဇြဲကိုလည္းေကာင္မေလး ယူသမၽွေတြကို က်သင့္ေငြတြက္ရင္း ပိုက္ဆံျပန္အမ္းၿပီးေတာ့ျပန္ထိုင္လိုက္ရင္း ဆိုင္ထဲကထြက္သြားေသာ ေကာင္မေလးရဲ့ေနာက္ပိုင္းအလွ ကို မထင္မွတ္ဘဲ ၾကည့္မိလိုက္သည္၊`အင္း အိုးေကာင္းတာပဲဟ ဟိဟိ´ဟု စိတ္ထဲက က်ိတ္ျပစ္မွားရင္း အေတာ္ေဝးေဝးထိလိုက္ၾကည့္မိလိုက္ေတာ့သည္။
`အဟမ္း အဟမ္း´ဟု အိမ္ထဲက မိန္းမ ရဲ့ သတိေပးေခ်ာင္းသံၾကားမွ မသိသလိုလို ဘာလိုလိုနဲ႔ မ်က္မွာလႊဲမိသည္။ ေကာင္မေလးနာမည္က ျမတ္ဝတ္ရည္ခ်ိဳတဲ့ ေနာက္ရက္ေတြေစ်းလာဝယ္ေတာ့ ရင္းႏွီးသြားေတာ့ သူေျပာျပတာပါ၊ျမတ္ဝတ္ရည္ခ်ိဳက အေဒၚေတြနဲ႔ အထည္ခ်ဳပ္လာလုပ္ရင္း တကၠသိုလ္ တတိယႏွစ္ကို အေဝးသင္တက္ေနသူျဖစ္သည္၊အသက္က ၂၀ပဲ ရွိေသးတယ္ လက္ရွိရည္းစားေတာ့မထားရေသး(ေနာက္က ထပ္ၾကပ္မကြာလိုက္ေနေသာ အေဒၚေတြေၾကာင့္ဆို ပိုမွန္ပါတယ္)သူ႔အေဒၚေတြကလည္း အေဒၚသာေျပာတာ အသက္က ဆယ္ႏွစ္ခန္႔သာကြာတာမို့ ေနာက္ကဘယ္သြားသြားအျမဲပါေနေတာ့ ေတာ္ယုံ ေယာက်ာ္းေလးမကပ္ရဲတာလည္းပါပါတယ္။
ကိုကလည္းအိမ္ေထာင္သည္ သာဆိုတာ ၂၄ခန္႔သာရွိတာမို့ သူနဲ႔ေတာ့အသက္သိပ္မကြာေတာ့ ခဏေလးနဲ႔ ရင္းႏွီးသြားၾကတာပါ၊အဲ တစ္ခုေတာ့ေျပာခ်င္တယ္ဗ် ကၽြန္ေတာ္က အိမ္ေထာင္သည္ေပမယ့္ မိန္းမနဲ႔က သိပ္အဆင္မေျပဘူး ဘာလို့လည္းဆိုေတာ့ သူက ကိုယ္လုပ္ခ်င္သလို ေပးမေနဘူးဗ်၊အလုပ္ပင္ပန္းတယ္ ေစာေစာအိပ္တယ္ ဘာျဖစ္လို့ညာျဖစ္လို့ ဆိုအေၾကာင္းျပေတာ့ လင္မယားကိစၥက်သိပ္အဆင္မေျပပါဘူးဗ်ာ၊ျပသနာက အဲ့မွာစတာပါပဲ သူကအဲ့လိုေတြ လုပ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္စိတ္ေတြက ေစ်းလာဝယ္သူေခ်ာေခ်ာလွလွ ေကာင္မေလးေတြကိုျပစ္မွား သူက သဝန္တို ျပသနာေတြျဖစ္နဲ႔ ေတာ္တာ္ စိတ္ပ်က္စရာေကာင္းတယ္ဗ်ာ တစ္ေန႔ ကၽြန္ေတာ္က လမ္းထိပ္ ေစ်းသြားဝယ္ေတာ့ ေရွ႕က ေလၽွာက္သြားေနတဲ့ ျမတ္ဝတ္ရည္ကိုေတြ႕ေတာ့ စိတ္က ဘာျဖစ္တယ္မသိပါဘူးဗ်ာ သြားေနတဲ့ လမ္းေၾကာင္းေျပာင္းၿပီးသူ႔ေနာက္ စက္ဘီးေလးအသာနင္းလို့ လိုက္ခဲ့တယ္၊
အေနာက္ကေနၾကည့္ေတာ့ တင္ဝိုင္းဝိုင္းေလးႏွစ္လုံးက တစ္လုံးတက္ တစ္လုံးဆင္းနဲ႔ သိပ္လွတာပဲဗ်ာ၊ မေကာင္းတတ္တာနဲ႔ ေရွ႕ကိုႀကိဳသြားၿပီးလိုတာေလးဝယ္ၿပီးေစာင့္ေနမိတယ္၊ခဏေနေတာ့ သူလည္းေစ်းတန္းကိုေငးရင္း ကၽြန္ေတာ္ကိုျမင္သြားပုံေပၚတာနဲ႔ ျမတ္ဝတ္ရည္ ေစ်းလာဝယ္တာလား ညီမေလး ဟုတ္တယ္ ကိုႀကီး ၊ကိုႀကီးေရာ ဘာေတြဝယ္တာတုန္း အစုံပါပဲဟာ ခုလၻက္ရည္ ေသာက္မလို့ ေသာက္ပါဦးလား အစ္မေကာ လာပါ ကၽြန္ေတာ္တိုက္ပါ့မယ္ ဆိုေတာ့သူ႔အေဒၚက အင္တင္တင္နဲ႔ဗ်၊ဒါေပမယ့္လည္း လိုက္လာရွာပါတယ္ ကၽြန္ေတာ္လည္း သူတို့ဖို့ပါ မွာေပးၿပီး ဟိုေမး ဒီေမးေမးရင္းက ေကာင္မေလးအေဒၚက `ဝတ္ရည္ ခဏေနဦး ငါ ဟိုေရွ႕မွာ ေစ်းသြားဝယ္လိုက္ဦးမယ္ ´ဆိုကာ ထထြက္သြားေလသည္၊အဲ့ေတာ့မွ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဝတ္ရည္ တကိုယ္လုံးကိုသိမ္းၾကဳံး ၾကည့္မိေတာ့တယ္၊မ်က္ခုံးေကာင္းေကာင္းေလးရယ္ ႏွုတ္ခမ္းေမႊးေလးခပ္မဲမဲေလးေတြရယ္က ရင္ခုန္ခ်င္စရာဗ်ာ၊စပို့ရွပ္ေလး ဝတ္ထားတဲ့ ေအာက္က ရင္အစုံက သိပ္မႀကီးေပမယ့္ ေအာက္ကခါးေသးေသးရယ္ ေကာက္ခ်ိတ္ေနတဲ့ တင္ေလးရယ္ေၾကာင့္ ဝတ္ရည္က ေတာ္ေတာ္လွပါတယ္။
ဟိတ္ ဆရာႀကီး ဘာေတြၾကည့္ေနတာလည္း လူကိုမျမင္ဖူးတဲ့အတိုင္းပဲ အင္း ဝတ္ရည္က အရမ္းလွေနေတာ့ေလ ၾကည့္မိတာပါ အိုး မလွပါဘူး လို့ ျပဳံးေယာင္ေယာင္ေလးနဲ႔ေျပာလိုက္ေပမယ့္ သူ႔မ်က္လုံးေလးေတြက ေက်နပ္ေၾကာင္းျပေနေလရဲ့၊သူ႔အေဒၚျပန္မလာခင္ ရိသဲ့သဲ့ေျပာထပ္ေပမယ့္ ဝတ္ရည္က ျပဳံးစိစိနဲ႔ ဆိုေတာ့ စိတ္မဆိုးဘူးလို့ ထင္ပါတယ္ ၊အဲ့တာနဲ႔ ဖုန္းနံပါတ္ေတာင္းၿပီးမွတ္လိုက္ကာ သူ႔အေဒၚျပန္ေရာက္လာတာနဲ႔ စကားစျဖတ္ရင္း လမ္းခြဲကာ ျပန္ခဲ့လိုက္ေတာ့သည္။ ဒီလိုနဲ႔ ေလးငါးလေလာက္ထိ ဝတ္ရည္နဲ႔ ေန႔လည္ေရာက္တိုင္း အြန္လိုင္းေပၚမွာေတြ႕ စကားေတြ မထိတထိေလးေတြ ေျပာၾကရင္း တစ္ေန႔ေတာ့ သူကၽြန္ေတာ့္ကိုေမးလာပါေလေရာ၊ ကၽြန္ေတာ္လည္း သိတဲ့အတိုင္း ခပ္ညံ့ညံ့ ေယာက်ာ္းတို့ လုပ္ေနၾကပုံအတိုင္း ခ်စ္တယ္တို့ ဘာတို့ ပလီပလာေျပာလိုက္ေတာ့တယ္ဗ်ာ။
သူက မနက္ျဖန္ သူေက်ာင္းသြားအပ္ေတာ့မွာမို့ အလုပ္ဖြင့္ရက္ျဖစ္ေနေတာ့ အေဒၚေတြမလိုက္နိူင္ေၾကာင္း ျဖစ္နိူင္ရင္လိုက္ပို့ေပးပါေျပာလာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္းလိုက္ပို့ေပးမယ္ ကတိေပးလိုက္တယ္။ မိန္းမ – ေမာင္ ဒီေန႔ဘယ္သြားမလို့လည္း လွလွပပေတြဝတ္လို့ ကၽြန္ေတာ္ – ဟ အလုပ္ကိုအျမဲသြားေနတာ စုတ္စုတ္ျပတ္ျပတ္နဲ႔ တစ္ခါတစ္ေလမ်ား ဝတ္စားထားရင္ မင္းကအစေျပာေတာ့မယ္ ႐ုံးေရာက္ရင္ပိုဆိုးၿပီ သြားမယ္ကြာ ေစာေစာစီးစီး ဘာေတြေမးေနမွန္း မသိဘူး မိန္းမ – စတာပါ ေမာင္ရယ္ မက ေမာင္ ဒီလို ဝတ္စားေနလို့ အျပစ္ေျပာဖူးလို့လား ကၽြန္ေတာ္ -မစနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ မႀကိဳက္ဘူး လို့ေျပာလိုက္ေတာ့ သူမ်က္ႏွာပ်က္သြားတာေတာ့ သတိထားလိုက္မိပါသည္။
မိန္းမ – ဟိုေလ မ ဒီရက္ထဲ ေနသိပ္မေကာင္းခ်င္ဘူး၊ရင္ထဲလည္းသိပ္မေကာင္းဘူး၊ေခါင္းေတြလည္းမူးမူးေနလို့ ကၽြန္ေတာ္ -မူးမွာေပါ့ နင္က ညညက် ဆယ္နာရီေလာက္ထိအလုပ္လုပ္ေနမွေတာ့ မမူးခံနိူင္မလား၊ငါေျပာသားပဲ အလုပ္ကို ညနက္ထိ မလုပ္ပါနဲ႔ ဆိုတာကို နင္နားေထာင္လို့လား ေတာ္ၿပီဟာ မေျပာနဲ႔ေတာ့ သြားေတာ့မယ္ လို့ေျပာကာ ကၽြန္ေတာ္ ထြက္လာခဲ့ေတာ့သည္။ လမ္းထိပ္ေရာက္ေတာ့ ဝတ္ရည္က အသင့္ေစာင့္ေနတာေတြ႕လို့ ျပဳံးျပလၽွက္က `ဝတ္ရည္ ေစာင့္ေနရတာ ၾကာၿပီလား ေဆာရီးေနာ္ အိမ္ကတစ္ေယာက္က ရစ္ေနလို့´ ရပါတယ္ ကိုႀကီး ၊ ဟိုးမွာ ကားလာေနၿပီ သြားရေအာင္ အင္း လာ လာ ကားေပၚေရာက္ေတာ့ ေက်ာင္းကိုပဲတန္းသြားလိုက္ကာ သူမလုပ္စရာရွိတာေတြကို ေနာက္ကေလၽွာက္လိုက္ေပးရင္းဆယ္နာရီ ခြဲ ခန္႔ေရာက္ေတာ့ သူမ ေက်ာင္းအပ္ျခင္း ကိစၥက ၿပီးျပတ္သြားေလသည္၊ ကိုႀကီး ဗိုက္ဆာၿပီလား ဆိုင္တစ္ဆိုင္ဆိုင္ ထိုင္ေလ `အင္း´ လို့ဆိုကာ ေက်ာင္းကန္တင္းဘက္ေလၽွာက္လာရင္း ဆိုင္တစ္ဆိုင္မွာ ဝင္ထိုင္ကာစားေသာက္ရင္းမွ မေန႔ကအေၾကာင္း စကားစမိေတာ့သည္။
ညီမေလး ကိုႀကီးမေန႔က ေျပာထားတာေလးကို ျပန္ေျဖဦးေလ ေအာ္ ကိုႀကီးမွာ မိန္းမနဲ႔ေလ၊ မျဖစ္နိူင္ပါဘူး ကိုႀကီးရယ္ အာ ညီမေလးကလည္း ကိုႀကီးတို့ အိမ္ေထာင္ေရးအေၾကာင္းလည္း သိရဲ့သားနဲ႔ အဆင္မွမေျပတာကို ၊ကိုသူနဲ႔ ကြာရွင္းေတာ့မွာပါ ဟို ညီမကေလ အဲ့လို အဲ့လိုေတာ့ မျဖစ္ေစခ်င္…. `ေတာ္ ေတာ္ပါေတာ့ ညီမေလး အကိုသိပါၿပီ အဲ့ေလာက္ဆို´ ဟို မဟုတ္ အဲ့လိုေတာ့လည္း မဟုတ္ပါဘူး `အဲ့တာဆို ကိုႀကီး အခု တစ္ေနရာသြားမယ္ မင္းလိုက္မွာလား´ ဘယ္ …ဘယ္ကိုလည္းဟင္ `မေမးနဲ႔ လိုက္မွာလားမလိုက္ဘူးလား´ ဟို…ဟို ကဲပါ ဟိုေတြ ဒီေတြလုပ္မေနနဲ႔ သြားမယ္ ထ ..လာ လိုေျပာရင္းသူမလက္ကေလးကို ပိုင္စိုးပိုင္နင္းကိုင္ကာ ဇြဲကို တို့ ထိုင္ရာက ထြက္ခဲ့ရင္း ေက်ာင္းေရွ႕က တကၠဆီ တစ္စီးကိုငွားရင္းကားေပၚ တက္ခဲ့ေတာ့သည္ ၊တစ္လမ္းလုံးလည္း စကားမေျပာျဖစ္က်၊တည္းခိုခန္းတစ္ခုေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ကားခ ရွင္းကာ ခပ္တည္တည္ပဲ အခန္းငွားရင္း ေကာင္မေလး လက္ဆြဲကာ အခန္းထဲ ဝင္ခဲ့လိုက္ေတာ့သည္။
တည္းခိုခန္းအတြင္း ေရာက္ေတာ့ ဝတ္ရည္ ကစၿပီးငိုပါေလေတာ့သည္၊ဇြဲသူလည္း ေျခမကိုင္ လက္မကိုင္မိနဲ႔ ရင္ေတြပါ တုန္သြားသည္။ ညီမေလး ဘာျဖစ္လို့လည္း၊ ဘာလို့ငိုရတာလည္းကြာ အဟင့္ ဟီးအီး အင့္ ရႊတ္ အကိုေၾကာင့္ေပါ့ ဟမ္ အကို ဘာလုပ္လို့ တုန္း အကို စိတ္ဆိုးမွာစိုးလို့ ဘယ္သြားမလည္းမေမးခဲ့တာပါ၊အခု အကိုကေခၚလာေတာ့ တည္းခိုခန္းကိုလား၊အကိုေျပာေတာ့ ညီမကို ခ်စ္တယ္ဆို ဒါအကိုခ်စ္တဲ့အခ်စ္လား ညီမေလးဘက္ကိုေရာ နည္းနည္းထည့္မေတြးေပးေတာ့ဘူးလား အဟီးဟီး ဟင့္ဟင့္ မဟုတ္…မဟုတ္ရပါဘူး ဝတ္ရည္ရယ္ ဝတ္ရည္ ထင္သလို မဟုတ္ရပါဘူး အကိုက… အကိုက အိမ္ေထာင္သည္ တစ္ေယာက္ပါ ဝတ္ရည္ဘက္ကို ထည့္ေတြးေပး လို့ တျခားသူျမင္ရင္ ဝတ္ရည္ကိုသိတဲ့သူျမင္ရင္အထင္ေသးမွာဆိုးလို့ အခုလိုလုံျခဳံလူမသိတဲ့ေနရာမွာ ေအးေဆးစကားေျပာရေအာင္ ေခၚခဲ့တာပါ အကို့ေစတနာ အမွားေတြပါ မေျပာပါနဲ႔ေတာ့ ….ကိုႀကီးရယ္ အခု ဝတ္ရည္ျပန္ခ်င္ၿပီ ဝတ္ရည္ကို ျပန္ပို့ေပးပါ ေနာ္ အင္းပါ ဝတ္ရည္ အကို့ကို ထပ္အထင္မလြဲေစရပါဘူး လာ ..ခုျပန္ပို့ေပးမယ္ အြမ္း …ဟုဆိုရင္း ဝတ္ရည္က စလင္းဘတ္ အိတ္ေလးထဲမွ မွန္ေသးေသးေလးကိုထုတ္ရင္း ခရင္မ္ပတ္ နည္းနည္းျပန္ရိုက္ကာ ထထြက္ခဲ့ေတာ့သည္။
အိမ္ျပန္လမ္းတေလၽွာက္လည္း ႏွစ္ဦးသား စကားမဆိုမိၾက၊လမ္းတေလၽွာက္ ဝတ္ရည္က သူ႔လက္ကိုအားကိုးတႀကီးဆုပ္ကိုင္ကာသူ႔လက္ေမာင္းကိုမွီတြယ္ရင္း တိတ္ဆိတ္ကာလိုက္ပါလာရင္း ကားေပၚက အဆင္း ႏွုတ္ဆက္မွ `မနက္ျဖန္ ဖုန္းဆက္ေနာ္ ကိုႀကီး´လို့မွာရင္းဆင္းသြားေလသည္။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ မိန္းမျဖစ္သူက အေစာႀကီးျပန္လာလို့ေမးရွာေသးေသာ္လည္း ေနသိပ္မေကာင္းခ်င္လို့ လို့ပဲဆိုၿပီးအဝတ္စားလဲကာ အိပ္ယာထဲဝင္လွဲေနမိေတာ့သည္။ ေနာက္ရက္ေရာက္ေတာ့ ဝတ္ရည္ကပဲ သူကိုဖုန္းစေခၚရွာပါသည္၊မေန႔က ကိစၥကိုသူလည္းဘာမွအစေဖာ္မေနေတာ့ဘဲ မသိလိုက္ မသိဘာသာသာ ေနလိုက္ေတာ့သည္၊ဒီလိုနဲ႔ပဲ ဝတ္ရည္နဲ႔ ဖုန္းေန႔လည္ဘက္ေျပာလိုက္ အလုပ္ေတြလုပ္လိုက္နဲ႔ဟန္မပ်က္ဆက္လုပ္ေနခဲ့သည္။ျမတ္ဝတ္ရည္ ေစ်းလာဝယ္ခ်ိန္ေတြမွာလည္း ပုံမွန္သာဆက္ဆံတာမို့ မိန္းမလုပ္သူကလည္းမသကၤာမျဖစ္ခဲ့၊
ဒါေပမယ္ ေနာက္ထပ္ ေလးငါးလေလာက္ၾကာေတာ့ အခြင့္ေရးတခုက သူ႔ထံ ထပ္မံေရာက္ရွိလာခဲ့သည္၊ကံေကာင္းျခင္းေပလား ကံဆိုးျခင္းပဲလားဆိုတာေတာ့သူမသိခဲ့၊အေၾကာင္းကေတာ့ ဝတ္ရည္ေဆြမ်ိဳးေတြထဲမွာ အသည္းသန္ျဖစ္သူ တစ္ေယာက္ရွိလို့ သူ႔အေဒၚေတြ ရြာျပန္သြားျခင္းျဖစ္သည္၊ဝတ္ရည္ကေတာ့ ေနာက္လဆို ေက်ာင္းတက္ရမွာမို့ ခြင့္ယူလို့မျဖစ္တာမို့ က်န္ေနရစ္ျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုေန႔ကဝတ္ရည္က သူ႔ကိုသတိအရမ္းရေနေၾကာင္းေျပာရင္း သူမပုံေလးတပုံ ပို့လာလို့ သူမွာဘယ္ဖြက္ရမွန္းမသိ၊ဖုန္းက (ပတ္စ၀က္စ္)တြက မိန္းမျဖစ္သူလည္းသိေနတာမို့ ေနာက္ဆုံးမွ သူ႔ဖုန္းက (ေအာ္ဒီယိုမန္ေနဂ်ာ) ေလးကို သတိရသြားကာ ထို ဖိုင္ ေလးထဲသာထည့္ၿပီး သိမ္း ထားလိုက္ေလသည္၊အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ မိန္းမက ဖုန္းယူ ကိုင္ေတာ့သူ႔မွာရင္တထိတ္ထိတ္ႏွင့္၊မိန္းမက ေမာင္ …..မတို့ တူတူ မအိပ္တာၾကာၿပီ၊ေစာေစာအိပ္ၾကမလား အင္း အဲ့တာမင္းေစာေစာ အိပ္ေလ ဖုန္းေတြကိုင္မေနနဲ႔ေတာ့ အင္း ထို့ေန႔ညက ဆိုင္ေစာေစာသိမ္းကာ မိန္းမ ႏွင့္အိပ္ယာအတူ ဝင္ျဖစ္သည္၊
(သိတယ္မလား ဒါမ်ိဳးဆိုႏွစ္ခါမေျပာရပူးေလ)၊အိပ္ယာထဲေရာက္ေတာ့ မိန္းမကို ဖက္ရင္းက အနည္းငယ္ ရင္သားေတြကိုပြတ္သပ္ရင္းက မိန္းမလက္ထဲ ငပဲေလးကိုထည့္ေပးလိုက္ေတာ့ လက္နဲ႔ကိုင္ကာအထက္ေအာက္ ဆြဲေပးေတာ့ -ီးႀကီးက တခဏအတြင္းေထာင္မတ္လာေတာ့သည္။မိန္းမရဲ့ အက္်ီနဲ႔ စပန္႔သားေဘာင္းဘီေလးကို ဆြဲခၽြတ္လိုက္ရင္း အေပၚတက္ခြကာႏွုတ္ခမ္းကိုနမ္းရင္းက -ီးကိုကိုင္ကာ အေပါက္ဝေလးေတ့ထည့္လိုက္သည္။ ျဗစ္ …ႁဗြတ္… အာ့… ေမာင္ ျဖည္းျဖည္းလုပ္ဦး မလုပ္တာၾကာေတာ့ နည္းနည္းၾကပ္.. အိ ..ေနတယ္ အြမ္း ..စြိ…စြပ္.. ခနပါကြာ ၿပီးရင္…အီး…အဆင္ေျပသြားမွာပါ အီး…ဝင္သြားၿပီ…အ…ႁဗြတ္…ႁဗြတ္….အဆုံးထိ အာ့ဆို…..လုပ္ၿပီေနာ္ …..ႁပြတ္…ျပစ္…. ခဏေနေတာ့ ပိုေစရွင္ေျပာင္းကာ ေလးဘက္ေထာက္ခိုင္းၿပီးအေနာက္ကေနၾကဳံးၾကဳံးေဆာင့္ျပစ္ လိုက္ေတာ့ သူမ တင္သားေတြလွိုင္းထ တုန္ခါေနတာကိုၾကည့္ရင္းပိုဖီးတက္လာသည္။
ႁဗြတ္…ပလြတ္…ေမာင္..အာ့ အသံေတြအရမ္း..ဘူ .. ႁဗြတ္.အ အရမ္းက်ယ္တာပဲ …အာ့ မ ၿပီးခ်င္ၿပီလား ..ဟင္း..အီး….ၿပီးေတာ့မယ္ဆို ေမွာက္ခ်လိုက္ အင္း….ႁဗြတ္….ခန..ရပ္ဦး သူမဝမ္းယားေမွာက္ခ်လိုက္ေတာ့ ဇြဲသူ အေပၚကေနဆီးကာေဆာင့္ခ်ရင္း(ဒီတကြက္က အေနမတတ္ရင္ ခါးနာတတ္တယ္ၾကားဖူးတယ္)သူမအေပၚ ဖိေမွာက္ခ်လိုက္ကာ သူမလည္းၿပီးသြားၿပီး သူလည္းၿပီးခ်င္လာၿပီမို့ အားကုန္ၾကဳံးေဆာင့္ရင္းက သူမသားအိမ္ထဲ ပန္းထည့္ လိုက္ေတာ့သည္။
ပိတ္ရက္ေပမယ့္ အိမ္မွာေစ်းေရာင္းရင္း ညေန ေနဝင္ခ်ိန္ ေမွာင္စျပဳလာေတာ့ ဇြဲသူက `မိန္းမေရ ငါကြမ္းသြားဝယ္လိုက္ဦးမယ္´ အင္း သြားေလ ငါ့ေယာက်ာ္းလည္းဒီေန႔ပင္ပန္းထားတာ နားေတာင္မနားလိုက္ရဘူး၊သနားပါတယ္ဟယ္ ရပါတယ္၊သြားၿပီ သတိလည္းထားဦးေမာင္ေရ ဆိုင္ကယ္ေတြရွုပ္ ကားေတြရွုပ္နဲ႔ အြမ္း …..လို့ေျပာရင္း ထြက္လာခဲ့တာ ျမတ္ဝတ္ရည္တို့ အေဆာင္လမ္းေထာင့္ေလး အေရာက္`ကိုႀကီး´ေခၚသံေလးၾကားလိုက္လို့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ျမတ္ဝတ္ရည္က ညဝတ္ စပန္႔သား အက္်ီ ေဘာင္းဘီ ဝမ္းဆက္ကေလးနဲ႔ အရမ္းကို လွပလို့ေနသည္။ ဘာလာဝယ္တာလည္း ကြမ္းလာဝယ္တာ ညီမေလး စကားခဏေျပာရေအာင္ေလ ၊ ရတယ္မလား အင္း လာ ညီမေလး ဟိုဘက္နားကနည္းနည္းေမွာင္တယ္၊အဲ့နားသြားရေအာင္၊ဒီနားက တစ္ေယာက္ေယာက္ေတြ႕သြားရင္မေကာင္းဘူး အင္း သြားေလ ဆိုေတာ့ စက္ဘီးေလးတြန္းရင္းေရွ႕ကဦးေဆာင္လာခဲ့ေတာ့သည္။
အေမွာင္ရိပ္ တစ္ေနရာေရာက္ေတာ့ ဇြဲသူေရွ႕မွသြားေနေသာ ဝတ္ရည္က ရပ္လိုက္ေတာ့ ဇြဲသူလည္း စက္ဘီးေလးကို အသာ ေဒါက္ေထာက္ကာရပ္လိုက္သည္။ ဝတ္ရည္က ဘာမေျပာ ညာမေျပာႏွင့္ ခါးကိုဖက္လိုက္ေလေတာ့ အသာအယာပင္ သူမကိုယ္လုံး လုံးလုံး ေလးကို ျပန္ဖက္လိုက္ရင္းက ဝတ္ရည္ ဘာေျပာမလို့လည္းဟင္ ေအာ္…ေျပာစရာရွိမွ ေခၚရမွာလား ကိုႀကီးရဲ့ ေအာ္..မဟုတ္ပါဘူး ကိုႀကီးေျပာခ်င္တာက ကဲ ေျပာခ်င္တာ ေနာက္မွထား အခု ၾကာလို့ရလားဟင္ ဘာ…ဘာလို့… အမေလး ကိုႀကီးရယ္ အခုလို ခဏေလးၿငိမ္ေနေပးပါလို့ေျပာမလို့ပါ ကိုႀကီးကိုလြမ္းလို့ ဖက္ထားခ်င္လို့….. ကိုႀကီးး…. အြမ္း… တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ မ်က္လုံးခ်င္းဆုံေအာင္ စိုက္ၾကည့္မိရင္း သူမ ပါးမို့မို့ကို အသာယာနမ္းမိေတာ့သည္၊ထို့ေနာက္ သူမရဲ့ ရင္ခုန္စရာ ေကာင္းလွတဲ့ ႏွုတ္ခမ္းေမႊးေရးေရးနဲ႔ နီတ်ာတ်ာ ႏွုတ္ခမ္းေလးဆီ အနမ္းတခ်ိဳ့ ဆက္မိသြားခ်ိန္က တိုေတာင္းလြန္းလွသလိုပင္၊ တင္းက်ပ္ေသာ ေပြ႕ဖက္မွုေတြေအာက္မွာ ရမၼက္ေသြးတို့က အလိုလိုႂကြတက္လာသလို ေအာက္ဖက္ဆီက ပူေႏြးေထာင္ႂကြလာသာ သူ႔ညီေတာ္ေမာင္ကလည္း သူမ ဝမ္းပ်ဥ္းသားေလးကိုေထာက္မိေတာ့ ဝတ္ရည္တြန္႔ကနဲ ျဖစ္သြားၿပီးအေနာက္ကို တင္ပါးလးပစ္မိေလေတာ့ ဇြဲသူလက္ေတြက ေတြ႕စကတည္းက ပစ္မွားမိေနေသာ တင္သားလုံးလုံးအယ္အယ္ေလးေတြဆီ ပို့ကာ ဖ်စ္ညႇစ္နယ္ဖတ္ရင္းက အသက္ရွုသံတို့ကျပင္းထန္လာၾကသည္။
ဇြဲသူ ႏွုတ္ခမ္းေလးကို နမ္းေနရင္းက လႊတ္လိုက္ကာ အျပစ္ကင္းစင္ေသာ ဝတ္ရည္မ်က္ႏွာကေလးကို ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္လိုက္ရင္းက ကို့ စိတ္ေတြ မထိန္းနိူင္ေတာ့ဘူး ညီမေလးရယ္…. ကိုႀကီးမနက္ျဖန္က်ရင္ အလုပ္မဆင္းလို့ရလားဟင္ အင္း ရ…ရပါတယ္ ဝတ္ရည္ ဘာ..ဘာလို့… ဝတ္ရည္ အေဒၚေတြ မရွိဘူးေလ ရြာျပန္သြားၾကတယ္ အဲ့ဒါေလ…. အြမ္း ဝတ္ရည္ ဘယ္သြား… ဟိုးထား ဆရာႀကီး လာမွာလား မလာဘူးလား လာခဲ့မယ္ေလ အြမ္း အာ့ဆိုျပန္ေတာ့ေနာ္ ` အင္း ကိုႀကီး ျပန္ေတာ့မယ္ေနာ္ တာ့တာ ´ဟု ဇြဲသူ ႏွုတ္ဆက္လိုက္ရင္း ဝတ္ရည္ပါးျပင္ကေလးကို တစ္ခ်က္နမ္းကာ ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ဆိုင္ပါ တပါတည္းသိမ္းကာ ေရမိုးခ်ိဳး ထမင္းစားၿပီးေတာ့ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ေဘးခ်ကာ ဖုန္းကိုယူရင္း ေဖ့ဘုတ္ မွ သူမ်ားတင္ထားတာေတြကို လိုက္ၾကည့္ေနတုန္း ေဘးမွာလာထိုင္ေသာ မိုးျမင့္သူေၾကာင့္ ဖုန္းကေန မ်က္ႏွာလႊဲရင္း မိုးျမင့္သူ ကို မိန္းမ အလုပ္ၿပီးၿပီလား အင္း ေမာင့္ကိုေျပာစရာ ရွိလို့ ဘာလည္းေျပာေလ မ ရဲ့ မ ေလ ဟြာ မလာတာ ၾကာၿပီ အာ့မနက္ကေလ ဆီးစစ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ေလ…. ဘာ..ဘာလည္း ဟင္ မိန္းမ ဆီးစစ္တံမွာေလ အနီေလး ႏွစ္လိုင္းေပၚေနလို့ ေန႔လည္က ဆရာဝန္ဆီသြားျပေတာ့ေလ အာ့ ဟုတ္တယ္ သိလား ဘာ…ဘာတဲ့လည္းဟင္ အာ ..ရွိေနပါၿပီဆို..ေမာင္ကလည္း.. ကိုယ္ဝန္..ကိုယ္ဝန္လားဟင္..ဟုတ္လားလို့ မိုးျမင့္သူက ရွက္မ်က္ႏွာေလးျဖင့္ ျပဳံးစိစိ လုပ္ခါ ေခါင္းျငႇိမ့္ျပေတာ့ ဝမ္းသာမွုေတြ ၾကည္ႏူးမွုေတြက ဇြဲသူရင္မွာ တလိမ့္လိမ့္ျဖစ္ေပၚလာသည္။
ထို့ေနာက္ မိန္းမကို အသာဖက္ကာ အိပ္ယာထဲလိုက္ပို့ရင္း မိုးျမင့္သူ ဘုရားရွိခိုးတာေစာင့္ၿပီးေနာက္ စကားေတြ တြတ္ထိုးေနမိေတာ့သည္။ခဏၾကာေတာ့ မိုးျမင့္သူအိပ္ေပ်ာ္သြားေလသည္။ အိပ္မေပ်ာ္နိူင္သူက ဇြဲသူ၊ကေလးရေတာ့မည္ဆိုလို့ တအားေပ်ာ္မိတာမွန္ေပမယ့္ ဝတ္ရည္ေပၚ ေဖာက္ျပန္စိတ္ေမြးမိတာေတြ မွားယြင္းမိတာေတြအတြက္ေနာင္တရကာ အိပ္လို့မေပ်ာ္နိူင္၊အကယ္၍မ်ား ဝတ္ရည္ေနရာမွာ` ငါ့သမီးေလးသာ ဆိုရင္ ´ဆိုတဲ့အေတြးေတြက သူရဲ့စိတ္ကို ႏွိပ္စက္ေနေတာ့တာပါ။ “မျဖစ္ပါဘူး အခ်ိန္ေတြ မလြန္ခင္ ဝတ္ရည္ကို လမ္းခြဲမွ ျဖစ္ေတာ့မယ္၊ဒီ့ထက္ပိုမွားလို့မျဖစ္ေတာ့ဘူး၊ငါ ထပ္မွားလို့မရေတာ့ဘူး”လို့ေတြးေနတုန္း ေမာင္ မအိပ္ေသးဘဲ ဘာေတြစဥ္းစားေနတာလည္း၊ညဥ့္နက္ေနၿပီ အိပ္ေတာ့ေလ လို့တေရးနိူးလာေသာ မိုးျမင့္သူကေျပာေတာ့ အြမ္း အိပ္မယ္ မ ေကာ ဘာလုပ္မလို့ အင္းဘာမွမဟုတ္ဘူး ၊လန္႔နိုးလာေတာ့ ေမာင္မအိပ္ေသးလို့ အိပ္ အိပ္ ကၽြန္ေတာ္ လည္း အိပ္ေတာ့မယ္ အြမ္း …
မနက္ေရာက္ေတာ့ ေရာက္ေတာ့ ဝတ္ရည္ခ်ိန္းေသာေနရာကို သူမသြားျဖစ္ခဲ့ပါ၊ဝတ္ရည္ကို မလာျဖစ္ဘူးပဲ မက္ေဆ့ ပို့ကာ ဖုန္းပိတ္ၿပီး သူအလုပ္ဝင္ခဲ့ေတာ့သည္၊ထမင္းစားခ်ိန္ေရာက္လို့ ဖုန္းဖြင့္ၾကည့္မွ သူ႔ကို ဝတ္ရည္ ဖုန္းခၚထားတာ အႀကိမ္ႀကိမ္၊ မျဖစ္ေတာ့ သူဝတ္ရည္ဖုန္းနံပါတ္ကေလးကို ႏွိပ္ရင္း ျပန္ေခၚလိုက္ေတာ့တဖက္မွ ခ်က္ခ်င္းျပန္ထူးေလသည္။ ဝတ္ရည္ ညီမေလး အကို့ကိုေမ့လိုက္ပါေတာ့ကြယ္ ဟင္…ဘယ္လို…ကိုႀကီးဘယ္လိုေျပာလိုက္တယ္ ဟုတ္တယ္ ညီမေလး အကိုတို့ ဒီ့ထက္ထပ္မမွားသင့္ေတာ့ဘူးညီမေလးေရ အခုဆို အကို့မိန္းမမွာလည္းကိုယ္ဝန္ရွိေနၿပီ .ဟဲလို…ဟဲလို..ဝတ္ရည္ တဖက္က ငိုရွိုက္သံ သဲ့သဲ့ၾကားရေတာ့သူလည္း စိတ္ကိုတင္းလိုက္ရင္းက `ဝတ္ရည္ အကိုတို့ ခုကစၿပီးေနာက္ထပ္ မပတ္သက္ဘဲ ေနၾကရေအာင္ေနာ္´
အဟင့္..ဟီးးးးအင္းပါ …အင္းပါကိုႀကီး…ညီမေလးနားလည္ပါတယ္..ကိုႀကီးတို့ မိသားစု ဘဝေလး အဆင္ေျပပါေစလို့ ညီမေလး ဆုေတာင္းေပးပါတယ္ ကိုႀကီးေရ….ဟီးးး..ဟင့္…အဟင့္ သူတစ္ဖက္က ငိုေႂကြးသံေတြကို နားမေထာင္နိူင္ေတာ့ ၊နားေထာင္နိူင္တဲ့ အင္အားလည္းမရွိေတာ့ တကယ္ဆိုမွားခဲ့တဲ့သူက ကိုပါ ဝတ္ရည္ေရ မင္းဘဝေလး ျဖဴျဖဴစင္စင္နဲ႔ ေရွ႕ဆက္ေလၽွာက္လွမ္းသြားနိူင္ပါေစကြယ္ လို့ ဆုေတာင္းေပးယုံမွတပါး…… ေျခာက္လခန္႔အၾကာ……….. အသားခပ္လတ္လတ္ မ်က္ခုံးမ်က္လုံးေကာင္းေကာင္းႏွင့္ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္ လြန္စြာလွေသာ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ႏွင့္႐ုပ္ရည္သန္႔ျပန္႔ၾကည္လင္ေသာ အရပ္ျမင့္ျမင့္ အသားျဖဴျဖဴ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္လက္ကိုတစ္ေယာက္ခ်ိတ္ရင္းက အပ္ခ်ဳပ္ပစၥည္းမ်ားေရာင္းေသာ ဆိုင္ေလးအတြင္း လွမ္းဝင္လာေလသည္။
ဆိုင္အတြင္းမွ ဗိုက္ဖုံးအကၤ်ီေလးႏွင့္ အမ်ိဳးသမီးေလးက ေစ်းဆိုင္အေနာက္က ျမက္ပင္မ်ားခုတ္ထြင္ေနေသာသူကို `ေမာင္ေရ ေစ်းဝယ္သူလာတယ္၊လာေရာင္းေပးပါဦး ´လို့လွမ္းေခၚလိုက္ေတာ့ အမ်ိဳးသားလုပ္သူက ဆိုင္ေရွ႕ထြက္လာရင္းက`ဟင္´ခနဲ ျဖစ္သြားသည္။ၿပီးမွ `ညီမေလး ဘာယူမလည္း…´ `…..ေတြ လိုခ်င္လို့ အကို´ ဟုတ္ ခဏေလး ထည့္ေပးမယ္ေနာ္၊ဒါနဲ႔ ညီမေတာင္ ေစ်းလာမဝယ္တာၾကာၿပီေနာ္ ဟုတ္တယ္ အကို ေက်ာင္းျပန္တက္ေနလို့ ပါ ၊
ဒါက ညီမ ခ်စ္သူပါ၊နာမည္ က……ပါ ေက်ာင္းမွာေတြ႕ၾကတာေလ ေအာ္ ဟုတ္လား ညီမေလး ၊ေတြ႕ရတာ ဝမ္းသာပါတယ္ ညီ ဟုတ္ အကို ဝမ္းသာပါတယ္ ခင္ဗ် မမေရာ ကိုယ္ဝန္ဘယ္ႏွစ္လ ရၿပီလည္း၊ဘာေလးလည္းသိၿပီလား၊က်န္းမာေရးလည္း ဂ႐ုစိုက္ေနာ္ မမ ဆိုင္ထဲမွာထိုင္ေနေသာ မိုးျမင့္သူကို အျပဳံးကေလးနဲ႔လွမ္းေျပာလိုက္ေတာ့ မိုးျမင့္သူက ခုႏွစ္လရွိၿပီ ညီမေလး၊အာထရာေဆာင္းေတာ့ နင့္အကိုက မရိုက္ခိုင္းထားဘူးေလ ၊ဘာေလးျဖစ္ျဖစ္တဲ့ ဟုတ္ပါၿပီ မမေရ ေနာက္မွ လာေတာ့မယ္ေနာ္ ျပန္ၿပီ မမ ေအးေအး ညီမေလး ထြက္ခြါသြားေသာ စုံတြဲကို မ်က္စိတဆုံး လိုက္ၾကည့္ရင္း ေၾကကြဲ ပ်က္စီးခဲ့ရေပမယ့္ အခ်ိန္မီ ထိန္းသိမ္းလိုက္နိူင္ခဲ့ေသာ သူရဲ့ သစၥာတရားေတြနဲ႔ ျဖဴျဖဴစင္စင္ ဘဝကို ေလၽွာက္လွမ္းသြားနိူင္ ခဲ့ေသာ မိန္းမပ်ိဳေလးတစ္ေယာက္အေၾကာင္းကိုေတြးမိေတာ့ မ်က္ရည္စတခ်ိဳ့ သူ႔ပါးျပင္ေပၚ လိမ့္ကာ လိမ့္ကာ စီးကဖလာတာကို မိန္းမ မျမင္ေအာင္သုတ္ရင္း… အခ်စ္ကို ခုတုံးလုပ္ၿပီး အိမ္ထာင္ဘက္အေပၚ သစၥာမေဖာက္မိၾကေစဖို့ ၊မိသားစုဘဝ ေလးကို အမည္းစက္ ကင္းကင္းေလၽွာက္လွမ္းသြားနိူင္ဖို့၊မိမိေၾကာင့္သူတပါးရဲ့ ဘဝေလး မထိခိုက္ မနစ္နာေစဖို့ ေတာင္းဆုျပဳလၽွက္……..