မနေနိုင်တော့ဘူးဦးရယ် အခု အချိန်ထိ ကားတွေ ဒီလောက်ပေါနေတာတောင် အသစ်မလဲပေးတဲ့ မေမေ တို့ကိုတခါတလေ အရမ်းစိတ်ကုန်တယ် ။ အဘိုးငယ်ငယ်ကတည်း က စီးခဲ့တဲ့ရှေးဟောင်းမို့တဲ့လေ ။ နံပါတ် အသစ်တွေ ကားအသစ်တွေ စီးနေကြတဲ့သူငယ်ချင်းတွေ ကြားမှာ ဒီ… ဈ… နံပါတ်ကားကြီး တကားကား နဲ့ရှက်လိုက်တာ အရမ်းပဲ ။ အဲ့ကား ကြီး နဲ့သွားရတာ ထက်စာရင် ခြေလျှင်သွားလိုက်ရတာ ကမှ တော်သေး ။ တကယ်ပဲ စိတ်ကုန်တယ် ။အခုလည်း ဖေဖေ ခရီးသွားနေပါတယ် ဆို မှ ဒီကားကြီးကို မောင်းပြီး လိုက်ပို့ရအုံးမယ် ။ စိတ်ညစ်ညစ် နဲ့ကား ဂိုထောင်ဆီ ထွက်လာခဲ့တယ်။ ထင်တဲ့အတိုင်းပဲ ကားစက်က နှိုးလို့ကိုမရပါ ။ဖေဖေ လည်း အမြဲ…
Month: June 2021
မွေးစားသောဆော်ကြီး
မွေးစားသောဆော်ကြီး သား ထပီလား ဒီမှာ ထမင်းကြော်ထားတယ်နော် “ဟုတ်ကဲ့ပါမေမေ” အမေ့အား စကားပြန်ပီးနောက် စိုးကျော် လက်ဆေးကန်တွင် မျက်နှာသစ်လိုက်သည်။ မျက်နှာသစ်ပြီးနောက် ထမင်းကြော်စားနေတုန်း ကော်ဖီပန်းကန်ကိုင်၍ အမေရောက်လာကာ ဘေးနားဝင်ထိုင်ရင်း… “ငါ့သားရယ် အမေ့အသက် ၅၀နီးပါပီ သားရယ် ငါ့သားသာ လိမ်လိမ်မာမာ အေးအေးဆေးဆေးနေသွား ဘာမှမလုပ်ပဲ အမေတို့သားအမိ ဒီတိုင်းထိုင်စားလို့ရပါတယ် မဆိုးပါနဲ့တော့ကွယ်” “မေမေရယ် သားမဆိုးတော့ပါဖူးဗျာ ဒီလောက် ဖြစ်ခဲ့ပီးမှ သားဆက်မိုက်နေရင် သားပဲ ပျက်စီးမှာပေါ့ သားနားလည်ပါပီ မေမေ” “ကဲပါ သားလေး သိရင် အမေ မပြောတော့ပါဘူးကွယ် ငါ့သား အလုပ်နောက်ကျနေဦးမယ် စား စား” “အော် သားရေ ညကျ အမေတို့ ဧည့်ခံပွဲ တခုသွားရမယ်နော် ညစာစားပွဲပါကွယ် မွေးနေပွဲပါ အမေ့သူငယ်ချင်း သားလိုက်ခဲ့ရမယ်နော်”…
ထန်လို့အကောင်းဆုံးအရွယ်
ထန်လို့အကောင်းဆုံးအရွယ် ကျော်ဝင်းက…..အိပ်ပျော်လွယ်သလောက် အလွန်အအိပ်စက်သူဖြစ်၏ အောက်ထပ်အခန်းနှင့်အပေါ်ထပ်ရှိ သူ့အခန်းမှာ တဆက်တည်းဖြစ်နေ၍ လှုပ်ရှားသံတွေကလည်း တဆက်တည်းလိုဖြစ်နေသည်။ ကျော်ဝင်းအသံမကြားရအောင် ခုတင်ပေါ်က အသာအယာဆင်းလိုက်သည်။ သူ့အခန်းမှာ မီးမှောင်နေသဖြင့် အောက်ထပ်အခန်းထဲရှိ မီးရောင်က လက်တစ်လုံးခန့် ပေါက်နေသော ကြမ်းပြင်ကို အရောင်ဟပ်နေသည်။ ထိုအပေါက်မှ အောက်ထပ်အခန်းဆီသို့ အသာလေးချောင်းကြည့်လိုက်သည်။ ဦးထွန်းမောင်နှင့် သူ့အဒေါ် မတင်သောင်းတို့…အဝတ်အစားကင်းကွာ ဗလာကိုယ်တုံးလုံးကြီးဖြင့် လိုးနေကြသည်ကို မီးရောင်အောက်တွင် အထင်းသားကြီး မြင်တွေ့ရသည်။အပေါ်ထပ်နှင့် အောက်ထပ်အကွာအဝေးမှာ ခွန်နှစ်ပေလောက် ကျော်ကျော်မျှသာရှိသဖြင့် မြင်ရသော မြင်ကွင်းမှာ ဝေးလှသည်မဟုတ်။ ထို့အပြင်….ဘတ္ထရီဖန်ချောင်း မီးဖြစ်သဖြင့် အလင်းရောင်က လင်းထိန်နေသည်။ မတင်သောင်းလက်နှစ်ဖက်က ဘေးသို့ဆန့်ချထားပြီး မျက်လုံးစုံမှိတ်ကာ ခံနေသည်။ အသက်အရွယ်ကြောင့်လားမသိ ဦးထွန်းမောင် လိုးနေပုံက အားမာန်သိပ်မပါလှ။ ကြာခင်မှာပင် ဦးထွန်းမောင် ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲတုန်လှုပ်ကာ ဖင်ကြောကြီးတွေ ရှုံ့ရှုံ့ခွက်သွားပြီး ဆောင့်နေသော…
နို့မပြတ်သေးသောသမတ်
နို့မပြတ်သေးသောသမတ် ကျနော့် ရည်းစား လှိုင်လှိုင်နှင်းနဲ့ တွေ့ဖို့ သူမ အိမ်ဖက်ကို ကျနော် ဆိုင်ကယ်နဲ့ ထွက်လာခဲ့တယ်။ ကျနော့် နာမည်က ဝေယံ အသက်က နှစ်ဆယ် ကျောင်းပြီးထားတာ မကြာသေးတော့ လောလောဆယ် အလုပ် အကိုင် မရှိ တစ်ရာကိုး တစ်ရာ့တစ်ဆယ် ပေါ့ဗျာ။ လှိုင်လှိုင်နှင်းက ဆယ့်ကိုး နှစ် သူမနဲ့ ရည်းဖြစ်တာ တစ်နှစ်လောက် ရှိပြီ။ လှိုင်လှိုင်နှင်းတို့ မိဘတွေနဲ့ ကျနော့် မိဘတွေက မိတ်ဆွေတွေ ဖြစ်ကြပါတယ်။ လူကြီးချင်းကလည်း ခင်မင်နေတော့ လှိုင်လှိုင်နှင်းတို့ အိမ်ကို ကျနော်က တံခါးမရှှိ ဓါးမရှိ ဝင် ထွက် သွားလာပေါ့။ ပြီးတော့ နှစ်ဖက် မိဘတွေကလည်း သဘောတူထားတော့ တခါတလေ သူမတို့ အိမ်နဲ့ ကျနော်တို့အိမ်မှာ…
အပျိုလေးနဲ့အတွေ့အကြုံ
အပျိုလေးနဲ့အတွေ့အကြုံ လွန်ခဲ့တဲ့ ဆယ့်ငါးနှစ်လောက်ကပေါ့ အမျိုးတွေ ရှိတဲ့ မိထ္တီလာကို သွားဖို့ ကျနော် ကားဂိတ်ကို ဆင်းလာခဲ့တယ်။ ကားဂိတ် ရောက်တော့ လက်မှတ် ဖြတ်ပြီး ယဉ်ရပ်နား စခန်းမှာ ထိုင်စောင့် နေလိုက်ပါတယ်။ ညနေ ငါးနာရီလောက်မှာ ကားစက်နှိုးတော့ ကားပေါ် တက်ပြီး ထိုင်ရမယ့် ခုံမှာ ထိုင်လိုက်တယ်။ ထိုင်ပြီး မကြာခင်မှာ ကျနော်တို့နဲ့ ရွယ်တူ ကောင်မလေး နှစ်ယောက်နဲ့ ကောင်လေး တစ်ယောက် ရောက်လာပြီး ကျနော့် ဘေးမှာ ဝင်ထိုင်ပါတယ်။ ကျနော့် ဘေးမှာ ကောင်မလေး နှစ်ယောက်ထဲက တစ်ယောက်က ထိုင်ပြီး နောက် ကောင်မလေးက သူမ ဘေး ဟိုတဖက် အစွန်မှာ သူမတို့နဲ့ ပါလာတဲ့ ကောင်လေးက တဖက်မှာ ထိုင်လိုက်ကြတယ်။…
စားချင်တာမို့လားစားချင်တာမို့လား
စားချင်တာမို့လားစားချင်တာမို့လား တပ်တွင်း အစည်းအဝေး စောပြီးလို့ အားနေတဲ့ တစ်ရက် ဗကမျိုးစည်သူ ပျင်းလို့ ဖေ့ဘုတ် ဖွင့်ပြီး ဟိုပွတ် ဒီပွတ် လုပ်နေတယ်။ မျိုးစည်သူ က အရာရှိငယ် လူပျိုဆောင်မှာ နေတယ်။ အရာရှိဆိုတော့ သီးသန့် အခန်း ရတယ်လေ။ တပ်ရင်းမှူး နဲ့ အခြားအရာရှိတွေ တိုင်းမှူးလမ်းကြောင်း ပါသွားလို့ မျိုးစည်သူ သိပ်အလုပ်မရှိဘူး။ အရာရှိလူပျိုဆောင် ဟာ တိတ်ဆိတ်လို့။ နေ့ခင်းက စားဖိုမှူးလာပို့သွားတဲ့ ပဲဟင်းနဲ့ ငါးကြော်နှပ်ကိုတောင် ပျင်းလို့ မစားသေးဘူး။ ဗိုက်ကလည်း မဆာသေးဘူးကိုး။ ဘီယာသောက်ရအောင်လည်း နေ့ခင်းကြီးကို မျိုးစည်သူ မသောက်တတ်။ ပျင်းစရာကောင်းလှတဲ့ နေ့ခင်းပါလား။ ဖေ့ဘုတ် ပေါ်က မော်ဒယ်တွေကို လိုက်ပြီး ရွေးကြည့်နေလိုက်တယ်။ မော်ဒယ်တွေပုံကိုသာ ရှာရတာ နိုင်ငံရေး အကြောင်းတွေကို…
တအားစောင့်နေတာ
တအားစောင့်နေတာ ၇တန်းအောင်ပြီး၈တန်းတတ်စလောက်ကပေါ့ အရွယ်လဲနည်းနည်းရောက်လာပြီလူပျိုဝင်လာပြီစိုတော့ကာမစိတ်တွေလဲတဖွားဖွားပေါ့ တစ်ဖွားဖွားစိုတာနဲ့တွေ့သမျှဖင်တွေကြည့်ပြီးအိမ်ရောက်ရင်မှန်းမှန်းထုရတာကလဲအရသာရှိသကိုး.. ၈တန်းကျောင်းစတတ်တော့သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ရတယ်ကျွန်တော်ကလဲလူအေးစိုတော့သိပ်အပေါင်းသင်းမရှိဘူး ကျွန်တော်ပေါင်းမိတဲ့ကောင်ကလဲလူအေးဘဲစိုပါတော့ နာမည်က”မြတ်မင်း”တဲ့အေးလိုက်တဲ့ပုံများရေခဲတုံးကြနေတာဘဲ။ အဲ ဒါပေမယ့်တနှာကာမတော့ကြီးရော ဒါကတော့ကျွန်တော်ရောဘဲလေ အတန်းထဲမှာမြန်မာစာသင်တဲ့ဆရာမအိမ်နဲ့မြတ်မင်းအိမ်ကကပ်လျက်ဘဲ အဲ့ဒီဆရာမနာမည်က”ဒေါ်ဥမ္မာကျော်”တဲ့ဗျ။ စာအရမ်းအသင်ပြကောင်းတယ်အမြဲတန်းမျက်နှာလေးကပြုံးပြုံးရွင်ရွင်ဘဲ အသက်ကတော့..၂၄လောက်ရှိပြီထင်တယ်ခုထိနုပြိုထွားကြိုင်းနေတုန်းဘဲ မြတ်မင်းစိူတဲ့အကောင်ကလဲဆရာမရေချိုးနေရင်ခိုးခိုးကြည့်ပြီးအိုးတွေတောင့်ကြောင်းနို့တွေကားကြောင်းကျွန်တော့်ကိုပြောပြောနေကြဗျ။ ဟုတ်တယ်ဗျဆရာမကဖင်ကအကြီးကြီးဘဲတောင့်တင်းနေတာဘဲတစ်ခါတစ်လေစိုဘစ်ယာပါထင်းနေတာဘဲ.အရပ်တော့ပုတယ်ဗျ ပုပုထွားထွားလေးပေါ့.ကျောက်သင်ပုန်းကိုမမှီလို့ခြေထောက်ထောက်ပြီးစာရေးနေရင်ထဘီနဲ့အကျႌဟဟလေးထဲကအသားလေးတွေကဝင်းနေတာဘဲ.ဘော်လီအဖြူလေးတောင်မြင်နေရတယ်.တစ်နေ့ကျွန်တော်နဲ့မြတ်မင်းကျောင်းတတ်ခေါင်းလောင်းအသံမကြားမိဘဲကျောင်းဆီးခြံမှာဆရာမအကြောင်းဖလှယ်ပြောရင်းကာမဆာလောင်နေကြတယ်။ အဲ့အချိန်ဆရာမရောက်လာတယ်.ဆရာမကအတန်းပိုင်စိုတော့ဘာနေနေအစွန်းထင်းမခံဘူးလေလိုက်ခေါ်တယ်ကျွန်တော်တို့ကို.ကျွန်တော်တို့ကလဲအားတိုင်းဆီးခြံဘဲသွားနေတော့ဆရာမကသိနေတာ. “ဟဲ့”မြတ်မင်းနဲ့ ကျော်ကျော်” ကျောင်းတတ်နေပြီလေ နင်တို့မသိဘူးလား”ကျွန်တော်တို့ဆရာမအသံကြားတော့လန့်ပြီးထလိုက်တာခုနကဆရာမအိုးအကြောင်းပြောရင်းလီးကို၂ယောက်သားစွနေတာ ခုထလိုက်တော့တောင်ပြီးတန်းနေတာဘဲဆရာမအဖုတ်ကို.ဆရာမမျက်မှောင်ကုတ်ပြီးမသိခြင်ယောင်ဆောင်ပြီး။ “ဟဲ့”လာကြဒီမှာဘာလုပ်နေတာလဲငါ့နောက်လိုက်ခဲ့စာသင်မယ်” ဟုတ်ဟုတ်ဆရာမ” “ကျွန်တော်တို့၂ယောက်လဲလီးတွေမြင်သွားတဲ့ဆရာမကိုမျက်နှာမကြည့်ဘဲခေါင်းငုံပြီးနောက်ကလိုက်လာကြတယ်.မြတ်မင်းကတိုးတိုးလေးပြောတယ်”ကျော်ကျော်”ဟေ့ကောင် ဆရာမဖင်ကြီးကြည့်စမ်းဘစ်ရာထင်ပြီးတင်းနေတာဘဲဟ”အေးကွလိုးချင်စရာကြီး ။ “ဆရာမဖင်ကိုဒီတစ်ခါအနီးကပ်သေချာမြင်ဘူးတာဘဲ”လိူးချင်လိုက်တာကွာ”ဟူကျွန်တော်လဲတီးတိုးပြောလိုက်တယ်”။ ဆရာမကကြားသွားပုံရတယ်ဗျကျွန်တော်တ်ု့ကိုနောက်လှည့်ကြည့်ပြီး”သေမယ်နော်ဟဲ့အကောင်တွေ”မိုက်မရိုင်းကြနဲ့ဟွင်း” လန်းသွားတာပေါ့ ဆရာမကြားတယ်ဟတစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်လက်ကုတ်ရင်းမချိပြုံးပြူံးပြီးလာခဲ့ကြတယ် စာသင်ခန်းထဲရောက်တော့ဆရာမမျက်နှာကပြုံးတာလိုလိုရှက်တာလိုလိုဖြစ်နေတယ်ဗျကျွန်တော်တို့ပြောလိုက်တဲ့စကားကြောင့်feelတွေတတ်နေလားမသိဘူး ပေါင်ကြားထဲလက်ထည့်ပြီးကျောင်းသားတွေကိုစာလိုက်ဖတ်ခိုင်းနေတာ။ နောက်နေ့မနက်ဒီနေ့ကဆရာမကိုမလိူးခင်တစ်ရက်ပေါ့ ကျွန်တော်နဲ့မြတ်မင်းမနေ့ကဆရာမအိုးအကြောင်းပြောရင်းရီရီမောမောကျောင်းလာကြတယ်။ အဲ့ဒီမှာတွေ့ရတဲ့မြင်ခွင်းကစိတ်ထဲတလပ်လပ်နဲ့ပေါင်ကြောကနေတစ်ဆင့်လီးကြောထဲထိဖီလ်းတွေရောက်လာပြီးလီးပါမသိမသာတောင်လာတယ်.ဘာလို့စိုတော့ ဆရာမဒီနေ့ဝတ်လာတဲ့အပေါ်အကျႌအဖြူကအပါးသားလေးအထဲကိုထင်းထင်းနေအောင်မြင်နေရတာ မြင်လား မြတ်မင်း ဆရာမနို့အုံကအကြီးကြီးဘဲဖြူဖွေးနေတာဘဲဟ။ အေးကွကျော်ကျော်ရ ဆံပင်ကနေဆွဲပြီးလိုးလိုက်ရင်တော်တော်ဖီလ်းရှိမှာဘဲကွာ ငါလိုးချင်နေပြီကျော်ကျော်ရေ..’မြတ်မင်းဟျောင့်ငါလဲလိုးချင်တယ် တကယ်လိုးခွင့်ရရင်ငါအရင်လိုးမှာကွရှင်းလား.ကျွန်တော်ဟောက်သံနဲ့ပြောလိုက်တော့မြတ်မင်းတွန့်သွားတယ်အစကတည်းကလူကြောက်စိုတော့ကျွန်တော်တစ်ချက်ဘဲလေဟဲဟဲ. “အေးပါကွာ”စဖုတ်ကစဖုတ်ဘဲလိုးရကျေနပ်ပါတယ်ကွာကျော်ကျော်ရာ”မင်းအရင်လိုးပေါ့ ပြီးမှငါလိုးတာပေါ့”။ ဒီလိုဘဲလေမစားရအညှော်ခံတာတောင်သူများထက်အရင်လိုးချင်တာဗျ။ ဒါပေမယ့်ကျောင်းခန်းထဲရောက်တော့ဆရာမဝင်လာပုံကကြွကြွရွရွနဲ့နို့တွေကလဲခုန်တတ်နေတာဘဲ မှန်းကြည့်ရင်အသီးလေးတောင်မြင်ရမှာဘဲ.ဖင်ကလဲဘေးတိုက်ဝင်လာတော့တင်းပြီးကော့တတ်နေတာဗျ.ဒါနဲ့ဘဲစာသင်နေကြတယ်.ကျွန်တော်ဆုံးဖြတ်ချက်ကိုချလိုက်သည်.လုပ်မယ်ကွာလို့စိတ်ထဲမှာပြောရင်း.မြတ်မင်းကိုပါပြောလိုက်တယ်”ဟျောင့်မင်းလုပ်ရဲလား”ဘာလဲဟ”ဘာမေးတာလဲငကျော်ရ” မင်းကိုလုပ်ရဲလားလို့မေးနေတာငတုန်းရဲ့”မြတ်မင်းပြုံးတတ်သွားပြီးမျက်နှာပြန်သေ သွားတယ်။ ရှေ့ကဆရာမကိုမြတ်မင်းလှမ်းကြည့်ပြီးကျွန့်ကိုပြန်ပြောတယ်..ဟျောင့်ငါလဲမင်းလိုဘဲတအားဆာနေပြီမရတော့ဘူး မင်းလိုအတွေးမျိုးငါလဲခုတွေးနေတာကွ။ “စိတ်ချင်းတူနေတဲ့ကျွန်တော်တို့၂ယောက်.စကားကိုဘောင်ဖွဲ့ပြောစရာမလိုဘဲ.ခေါင်းညှိတ်ပြပြီးစာဆက်သင်နေကြတယ်….
နိုးထလာသောစိတ်
နိုးထလာသောစိတ် “ပြန်တော့မှာလားကွ” “သွားတော့မယ် ကိုကြီးစိုးရာ အိမ်မှာက တီလေးတယောက်ထဲဗျ” “ဗညားရာ မင်းလဲ မိန်းမတောင် ရပါဦးမလားကွာ” “အဲ့ဒါတွေက နောက်မှပါဗျာ အရေးကြီးတာက ကျနော့်ရဲ့ တဦးတည်းသောဆွေမျိုးဖြစ်တဲ့ ကျနော့်အဒေါ်ပါဗျာ” “အေးပါကွာ သိပါတယ် ငါကစတာပါကွာ ကျေးဇူသိတတ်တာ မမှားပါဘူး ဗညားရာ” ပြောပြောဆိုဆိုနှင့် ဗညားအိမ်သို့ ပြန်လာခဲ့လေသည်။ ဗညားရဲ့ နာမည်အပြည့်အစုံက ဗညားမောင်မောင်။ စက်မှုတက္ကသိုလ် နောက်ဆုံးနှစ်ကို ဗိသုကာဘာသာရပ်ဖြင့် တက်ရောက်နေသော ကျောင်းသားတယောက် ဖြစ်သည်။ သူကတဦးထဲသောသားဖြစ်ကာ သူခြောက်တန်းအရောက်တွင် ကားမတော်တဆမှုဖြင့် မိဘများ ကွယ်လွန်ခဲ့လေရာ သူ့အမေ၏ ညီမအရင်း တီလေးဆုမြတ်နှင့် သူ့ယောက်ျား အန်ကယ်လင်းသူက စောင့်ရှောက်ခဲ့လေသည်။ အဖေကလည်း တကောင်ကြွက်ဖြစ်ကာ အမေဘက်ကလည်း ပြေးကြည့်မှ ညီမနှစ်ယောက်ရှိသည်ဖြစ်ရာ။ ဗညားဘဝမှာ ဆွေမျိုးဆို၍ တီလေးဆုမြတ် တယောက်ထဲသာ ရှိလေသည်။…
သူမ၏အလိုကျ
သူမ၏အလိုကျ ငါ့တူရေလာဦး… ကျော်ခိုင်တစ်ယောက် အိမ်ခန်းထဲမှာ အပြာစာအုပ်ဖတ်ပြီး ဂွမ်းထုနေရာမှ ရေချိုးခန်းမှ ဒေါ်လေးဖြစ်သူ သီသီစိုးရဲ့ခေါ်သံကြောင့် စာအုပ်ကိုချကာ ကပျာကယာထရပ်လိုက်ပြီး ပုဆိုးကို ပြင်ဝတ်လိုက်သည်။ တကယ့်ကို အရှိန်ကောင်းပြီးခါနီးအချိန်မှ ခေါ်ခံလိုက်ရသဖြင့် နဲနဲပင် ကျွဲမြီးတိုသွားသလို ရင်တုန်ပန်းတုန်လည်း ဖြစ်သွားသေးသည်။ ရေချိုးခန်းပြင်ဘက်ကနေမေးလိုက်သည်.. ဒေါ်လေးဘာယူပေးရမှာလည်း ဒေါ်လေးသဘက်မေ့ခဲ့လို့အခန်းထဲမှာယူပေးစမ်းပါ။ ကျော်ခိုင်လည်း ဒေါ်လေးသီသီစိုးရဲ့အခန်းထဲက စင်မှာတင်ထားသော သဘက်ကိုယူပြီး ရေချိုးခန်းဘက်သို့ပြန်လာခဲ့သည်။ ရေချိုးခန်းတံခါးကို ခေါက်လိုက်သည်။ တံခါးပွင့်လာပြီး… ရော့.ဒေါ်လေး..သဘက်…။ အေး..အေး.. ဒေါ်လေးကား ရေချိုးရက်တန်းလန်းကြီးပင် ပါးလျသော ထမိန်အနွမ်းလေးကို ရင်လျားဝတ်ထားပြီး၊ ရေလောင်းချိုးထားသဖြင့် ကိုယ်မှာ ကပ်နေသည်။ မျက်နှာလွဲမလို့ကျန်သော်လည်း လှည့်ထွက်သွားသည့် ဒေါ်လေးရဲ့တင်ပါးကြီး များကိုကြည့်ကာ ကျော်ခိုင် တံတွေးများပင် နင်သွားသည်။ အောက်က သူ့မွေးရာပါညီလေးကလည်း ထောင်ထလာသဖြင့်ရေချိုးခန်းတံခါးကို အမြန်ပိတ်ပေးလိုက်ရသည်။ မဖြစ်ဖူး အခန်းထဲကို မြန်မြန်ပြန်မှလို့တွေးလိုက်ပြီး…
တွေ့ကြုံဆုံကွဲ
တွေ့ကြုံဆုံကွဲ “ဖြန်း….”လွှတ်စမ်း..ရသ နင်ငါ့ကို ခု လွှတ်…… ထူပူသွားတဲ့ ဘယ်ဘက်ပါးကြောင့် မမနဲ့ လူချင်းခွာပြီး ကျနော်အမြတ်တနိုးကြည့်ခဲ့ဖူးတဲ့ မျက်နှာလေးကို ငေးရင်း…..။ နင် ငါ့ကို ဒီနေရာကို ချိန်းတာ ငါ့ကိုဖက်ပြီး ငါ့နှုတ်ခမ်းကိုနမ်းဖို့လား….နင့်ရဲ့ အရေးတကြီး ကိစ္စရှိတယ်ဆိုတာ ဒါလား…. “မဟုတ်ဘူး မမ” မမနဲ့သန့်စင်ဆိုတဲ့ ဘီးကြဲ လက်ထပ်ဖို့တစ်ပတ်အလိုမှာ ကျနော့်ဘဝနဲ့ရင်းပြီးချစ်ခဲ့ရတဲ့ မမကို ခနတဖြုတ်အဖြစ်တွေ့ခွင့်မရှိတော့ ဘူးလား…။ ပြောစမ်းပါအုံး ဒေါ်စုစုမောင် …. ငြိတွယ်ခဲ့ဖူးတဲ့ သံယောဇဉ် တွေက သဲထဲရေသွန် ဖြစ်ကုန်တာလား၊အသွေးအသားတွေပုံအောပြီး ချစ်ခဲ့ရတာတွေက တိမ်ပေါ် အရုပ်ရေးသလိုလား….. “ခင်ဗျား ဗျာ”ရက်စက်လွန်းမနေဘူးလား…. စကားလုံးတွေကို နှုတ်ခမ်းဝမှ တရစပ်ဖွင့်ဟရင်း ကျနော့်ပါးပြင်ထက်ဆီမှာ မျက်ရည်တွေ စကျလာပြန်တယ်….။”နေရာကား အထင်ကရနယ်မြေ အင်းလျားကန်ဘောင်” ထိုကန်ဘောင်ထက်မှာ အင်းလျားရေပြင်ကိုဘေးခိုင်းပြီး မျက်ရည်စတွေနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်ရပ်နေတဲ့…