Month: June 2021

မိုးမမြင်လေမမြင် ဇော်ရဲတယောက် ချောင်းသားကမ်းခြေမှာ ၁၀ ရက်လောက်အပြတ်ကဲလိုက်သည်။ ထိုအကြောင်းများကို စာဖတ်သူများ အီသွားနိုင်သဖြင့် မပြောတော့ပါ။ မမချိုတို့နှင့် ဆက်ဆံရေးသည်ပုံမှန်အတိုင်းပင်ဖြစ်ပြီး မမချိုရန်ကုန်မှ မပြောင်းမချင်း ဇော်ရဲနှင့် တပတ်တခါလောက်တော့ ကဲဖြစ်ခဲ့သည်။ မမချိုနှင့် ပတ်သက်ပြီး စစ်တပ်ဂုဏ်သရေရှိအသိုင်းအဝိုင်းမှ မမကြီးများနှင့်လည်း ကြုံရင်ကြုံသလို ထပ်မံပြီး ကဲဖြစ်သည်များကိုလည်း ပြောပြပါဦးမည်။ သို့သော် ဇော်ရဲတယောက် လူပျိုရည်ပျက်ရသည့်အကြောင်းကိုမူကား ချစ်သောစာဖတ်သူများ သိချင်ပြီးဖြစ်လောက်နေသဖြင့် ယခု တင်ပြလိုက်ရပါသည်။ ဇော်ရဲတယောက် မိဘပိုက်ဆံဖြင့် ၁၀ တန်းကျောင်းသားဘဝတွင် တေပေခဲ့သောကြောင့် စာမေးပွဲမကျသော်လည်း သူငယ်ချင်းများကဲ့သို့ အမှတ်မကောင်းသဖြင့် ရိုးရိုးမေဂျာအမှတ်ကိုသာ ရရှိခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် နိုင်ငံခြားသို့ အလုပ်သွားလုပ်ရန်သာ ရည်ရွယ်ပြီး အဝေးသင်တက္ကသိုလ်ကိုသာ တက်ခဲ့သည်။ သို့သော် ထိုအချိန်ထိ မိန်းမအတွေ့အကြုံ လုံးဝမရှိသေး။ တနှစ်တတန်း မှန်မှန်အောင်ခဲ့သောကြောင့် ၁၀ တန်းအောင်ချိန်တွင်…

ကိုနိုင်အကြိုက်ပေါ့ အထက်ကောင်းကင်ပြင်တွင်ညှိ့မှောင်အုပ်ဆိုင်းလျက်၊ လူနေရပ်ကွက်များမှာလည်း တိတ်ဆိတ် ငြိမ်သက်လှသည်။ ထိုအချိန်တွင် တစ်ခုသော တိုက်ခန်းအပေါ်ထပ်၌ မိန်းမပျိုနှင့်ယောက်ျားပျိုတို့မှာ အဝတ်အစား ဗလာကျင်းလျက် ရှိနေကြသည်။ ယောကျ်ားပျိုမှာ ရဲနိုင်ဖြစ်ပြီး၊ တက္ကသိုလ်ကျောင်းသား တစ်ယောက်ဖြစ်၏။ ကာယဗလ တောင့်တင်း၏။ အထူးသဖြင့် လီးမှာ တစ်ထွာခန့်ရှိပြီး တုတ်ခိုင်၏။ မိန်းမပျိုမှာ မမအေး ဆိုသူ ဖြစ်ပြီး အပျိုကြီး ပူပူနွေးနွေးဖြစ်၏။ ရဲနိုင်၏ကြီးမားသော လီးကြီးမှာ သူမ၏စောက်ပတ်အား ခေါင်းညိမ့်ခေါ်နေသလို တဆတ်ဆတ် မာတောင်နေပေသည်။ရဲနိုင်သည် နို့နှစ်လုံးကို ခပ်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ချေမွနေသဖြင့် သူမမှာ တစ်ကိုယ်လုံး ထိုးထိုးတွန့်တွန့်ဖြစ်လာပြီး၊ ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကို ကော့ပေးတော့ ကစားလာလေ၏။ “မောင်လေး မမကို နှိပ်စက်နေတာလားကွယ်…” ရဲနိုင်သည် ဘာစကားမျှပြန်မပြောပဲ စောက်ပတ်တပြင်လုံးကို အသာအယာပွတ်သပ်နေသဖြင့် သူမ စောက်ခေါင်းအတွင်းမှ စောက်ရေကြည်များက အဆမတန်ထွက်ကျလာရာ တေ့ထားသော လီးထိပ်ဖျား…

တက္ကစီကားဆရာ ကိုမောင်လေးစိတ်တွေကြွနေသည်။ စိတ်တွေကြွရတဲ့ပြဿနာအကြောင်းအရင်းက သူ့တူတစ်ယောက်ဆီက စလာတဲ့ပြဿနာ…။ အင်တာနက်ထဲက ဇာတ်လမ်းတွေဒေါင်းလုတ်ဆွဲပြီး သူ့ဖုန်းထဲကို ထည့်ထည့်ပေးတတ်သည်။ အဲဒီမှ ဒေါင်းလုတ်ဆွဲထားတဲ့ ဇာတ်ကားတွေကိုကြည့်ရင်းနဲ့ သူလည်း ဇာတ်လမ်းထဲက တက္ကစီသမားတွေကို အားကျလာခြင်းဖြစ်သည်။ ဇာတ်လမ်းထဲမှာ လန်ဒန်တက္ကစီကားဆရာတွေက ကောင်မလေးငယ်ငယ်ချောချောလေးတွေ ကားလာငှားစီးရင် နည်းမျိုးစုံနဲ့ဖန်ပြီး လိုးကြသည်။ ဇာတ်လမ်းတွေကို ကြည့်ရင်းသူလည်းပဲ ရုပ်ရှင်ထဲကလိုလုပ်ချင်လာသည်။ ဇာတ်လမ်းထဲကလို လုပ်ဖို့ဆိုရင် သူ့တက္ကစီကို နည်းနည်းတော့ပြုပြင်ပြောင်းလဲရမည်။ အများကြီးတော့မဟုတ် ..။ သူ့ ပရိုဘောက်စ်ကို မှန်အမဲရောင်စတစ်ကာကပ်တာရယ်၊ စပိုင်ကင်မရာနှစ်လုံးကို ရှေ့တစ်လုံးနောက်တစ်လုံး တပ်တာရယ်၊ ဒရိုင်ဘာဘက်က လော့ချထားရင် ပါစင်ဂျာတံခါးက ဖွင့်လို့မရအောင် ပြုလုပ်ရတာရယ်ဖြစ်သည်။ အကောင်အထည်တောင်မပေါ်သေး ကိုမောင်လေးအိတ်ထဲက ပိုက်ဆံ နှစ်ပုံးလောက်ထွက်သွားချေပြီ။ ဒီနေ့အားလုံးအဆင်သင့် ပြုပြင်ပြီးလို့ စမ်းကြည့်ချင်စိတ်တွေပေါက်နေသည်။ ကိုမောင်လေး နေ့လည်စာ စားပြီးလို့ အပြင်ကိုထွက်… လမ်းထိပ်နားရောက်ရုံရှိသေး ခပ်လန်းလန်းစော်ကြီးတစ်ဗွေ…

အီဆိမ့်ချိုမြိန်လှပါသည် ည… အားလုံးတိတ်ဆိတ်၍နေသည်။ ခင်ဖုဏ်းသည်မျက်လုံးကြောင်၍နေ၏။ အိပ်မရသော်အကြောင်းအရင်းကလည်း ရှိနေသည်မဟုတ်ပါလား…… ကိုယ့်အပေါ်မှာလည်း တာဝန်တစ်ခုရှိနေပြီကော….. သေချာပါသည်….. သို.သော် ထိုတာဝန်သည် လူသိရှင်ကြားမဖြစ်စကောင်းသောတာဝန်…. အစ်မတော် စောကလျာ ပေးအပ်ထားသောအထူးတာဝန်ဟုဆိုရမည်။ ခင်ဖုဏ်းသည်စင်စစ် ကျေးတောသူမလေးသာဖြစ်၏။ အားလုံးကို ခင်ဖုဏ်းကြောက်ပါသည်၊ လေးစားရပါသည်၊ ထိုင်ဆိုထိုင်၊ ထဆိုထရသောခင်ဖုဏ်းဖြစ်ပါသည်။ မည်သို.ဖြစ်စေကာမူ ခင်ဖုဏ်းတစ်ယောက် မိမိဘဝကိုမိမိကျေနပ်ပါသည်။ ခင်ဖုဏ်း၏ရုပ်ရည်ကား တောနှင့်မတန်လေသောကြောင့်လားမသိ၊ သို.တည်းမဟုတ် နန်းထိုက်လေသောကြောင့်လေလားမသိ၊ မမျှော်မှန်းရဲသော ရွှေနန်းတော်အရပ်ဆီသို.ရောက်ခဲ.ရပါပြီ။ ဒူ..ဒူ..ဒူ..ဒူ တစ်ချက်ခြင်းတီးခတ်လိုက်သော ရွှေဗဟိုရ်စည် သံကိုနားစွင့်မိတော့ (၁၀) ချက်တောင်တီးပြီကော…….. ခင်ဖုဏ်းသည်အိပ်ရာမှ လူးလဲထကာတံခါးကိုအသာဖွင့်၍ထွက်ခဲ့၏။ ယခုတလော နိူင်ငံတော်ပြည်အရေးကလည်း ကောင်းလှသည်မဟုတ်….. ဘဝရှင်မင်းတြားကြီး၏ ကျန်းမာရေးကလည်းမကောင်း….. အစွမ်းထက်သောတောကြောင်တို.ကလည်း ပုန်ကန်ထြ ွသည်မျှအထိတော့ခင်ဖုဏ်းသိထား၏ြ ွ သို.သော် သည်ကိစ္စ ခင်ဖုဏ်းနှင့်မဆိုင်ပါ။ ခင်ဖုဏ်းအနေနှင့် သည်ရွှေနန်းတော်ကြီးအတွင်းမှာ ကိုယ့်ကိုချီးမြှင့်မြှောက်စားသူတို. အငြိုညင်မခံရဖို.သာဖြစ်သည်။…

ရင်ခုန်ရစ်မူး မင်္ဂလာဦး ဒီနေ့ဟာဝတ်ရည် ဘဝမှာဘယ်တော့မှ ဖျောက်ဖျက်လို့ရ မယ့်နေ့မဟုတ်တော့ပါဘူး… အကြောင်းကတော့ ချစ်ရတဲ့ ကိုကိုနဲ့ နှစ်ဘက်မိဘ သဘောတူ ထိမ်းမြားလက်ထပ်ပွဲ ကျင်းပတဲ့နေ့ ဖြစ်လို့ပါဘဲ… နောက်ဝတ်ရည်ရဲ့ အပျိုစင်ဘဝရဲ့နောက်ဆုံးနေ့၊ အပျိုစင်ဘဝကို စွန်လွှတ်ရတော့မယ့်နေ့ဆိုရင်လည်း မမှားဘူးပေါ့ရှင်… အပျိုစင်ဘဝကို စွန်လွှတ်ရတောမယ်ဆိုတဲ့ အတွေး တွေးမိတာနဲ့ ဝတ်ရည်ရင်တွေ တလှပ်လှပ်နဲ့ခုန် လာပါတော့တယ်.. ရှက်လိုက်တာကလည်းမပြောပါတော့နဲ့။ ဝတ်ရည်ရဲ့အပျိုစင် ဘဝကို သိမ်းပိုက်မယ့် ကိုကိုကတော့ ဘယ်လိုနေမယ် မသိပါဘူး … သူလည်းပျော်နေမလား၊ဒါမမဟုတ်စိတ်လှုပ်ရှားနေမ လား ဆိုတာ ကိုကို ပဲသိမှာပါ။မနက်ပိုင်းတုန်းကတော့ဆွေမျိုးတွေနဲ့စလိုက်နောက်လိုက်နဲ့ မေ့မေ့ပျောက်ပျောက် ဖြစ်နေ ပေမယ့် ဧည်ခံပွဲအတွက်အလှပြင်တဲ့အချိန်မှာတော့ စိတ်တွေတအားလှုပ်ရှားလို့ လာရပြန် ပါတယ်… အလှပြင်ဖို့အတွက်ရေချိုး ပြီးတဲ့အချိန်မှတော့ ဝတ်ရည်ရဲ့အရင်းနှီးဆုံးသူငယ်ချင်းတွေ ရောက်ချလာပါတော့တယ်။ ရေချိုးပြီးထမိန်ရင်ရှားနဲ့ အခန်းထဲဝင်လာတဲ့ဝတ်ရည်ကိုစူးရဲတဲ့အကြည့်တွေနဲ့ဝိုင်းကြည့်ကြပါတယ်။ တစ်ယောက်ကဝတ်ရည်ရဲ့တင်းကားနေတဲ့ရင်နှစ်မွှာကိုကြည့် ရင်းပြဿနာစရှာပါတော့တယ်… ငယ်သူငယ်ချင်းတွေမို့…

အပျံသင်စ အရွယ် စိုးယုမော် အိပ်မက်မက်သလိုဖြစ်နေသည်။မချောနှင့်သူမနှစ်ယောက်သား မချောမိတ်ဆွေဒေါ်ဝင်းဝင်းမာဆိုသူရဲ့ အိမ်ခန်းတစ်ခုထဲမှာ သဲကြီးမဲကြီး အချစ်ရေယာဉ်ကြောထဲ မျောခဲ့ကြပုံကို မျက်စိထဲပြန်လည်မြင်ယောင်လို့လာသည်။ ကုတင်ပေါ်ကနေလူးလဲထပြီး နဘေးကမှန်တင်ခုံရှေ့လျှောက်လာခဲ့ကာ ကိုယ်လုံးတီးဖြစ်နေသည့် သူမရဲ့သဘာဝအလှကို ကိုယ့်ဖာသာကိုယ် မှန်ထဲကနေ ငေးပြီးကြည့်နေမိသည်။ ရင်သားလေးနှစ်မြွှာက လုံးထင်းနေလျက် ဝမ်းဗိုက်သားချပ်ချပ်ရပ်ရပ်နှင့် တင်ပဆုံသားလုံးလုံးဝိုင်းဝိုင်းကြီးများက ရင်သပ်ရှုမောဖြစ်လောက်အောင် ကြီးမားကားစွင့်နေကြပြီး ပေါင်လုံးပေါင်တန်များ ဖြောင့်စင်းသွယ်တန်းနေကာ ပုရိသတို့အကြိုက် ရုပ်လက္ခဏာမျိုးပင်ရှိနေပါသည်။ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်မှန်ထဲကြည့်လိုက် နို့သီးထိပ်ကလေးစမ်းလိုက် ဖင်သားအိအိနှှစ်ဖက်ဆီ လက်ကရောက်သွားလိုက်နှင့် နောက်ဆုံး သူမလက်ကလေးတစ်ဖက်က ပေါင်ကြားထဲအထိတိုးဝင်သွားကာ အရည်တစွတ်စွတ် ဖြစ်နေသေးသည့် အဖုတ်ဖောင်းမို့မို့ကလေးဆီ လက်ကရောက်ရှိ ပွတ်သပ်မိသွားသည်။ ဒီအဖုတ်က မချောကိုင်ချင်သလို ကိုင်သွားသော အဖုတ်ဖြစ်သည်။ ပယ်ပယ်နယ်နယ်ကိုင်သလို မရွံမရှာ အချိန်တွေအကြာကြီးဆွဲ၍လည်း မှုတ်ပေးခဲ့တာဖြစ်သည်။ “အင်း မချောတစ်ယောက် အိမ်ရှေ့သွားပြီး ဒေါ်ဝင်းဝင်းမာနဲ့များ စကားတွေတွတ်ထိုးနေကြသလားမသိ သူတို့နှစ်ယောက် တော်တော်ရင်းနှီးပုံတော့ရကြတယ် မတော်လို့…

ကောင်းလိုက်တာ ကျောင်းမှပြန်လာသောပိုးအိလွင်တယောက်အိပ်ခန်းထဲရောက်သည်နှင့် ကျောပိုးအိပ်လေးကိုအသာချကာ ရေချိုးဖို့ပြင်သည်။တံခါးလည်းလော့ချပြီးသား ပြူတင်းပေါက်ခန်းစီးတွေလည်းပိတ်ပြီးသားမို့ လွတ်ဘွတ်လပ်လပ်ပင်အဝတ်တွေတခုပြီးတခုချွတ်ကာ အိပ်ခန်းနှင့်တွဲလျက်ရှိသောရေချိုးခန်းထဲဝင်ခဲ့သည်။ အိမ်မှာက အိမ်ဖော်များအတွက်မှလွဲလျင်ရေချိူးခန်း တွေချည်းဖြစ်သည် ။ဖေဖေနှင့်မေမေကတစ်ခန်းlသူမကတစ်ခန်းlမမ နှင်းအိလွင်ကတစ်ခန်းlဧည့်သည်များအတွက် ထားသောအိပ်ခန်းသုံးခန်းလည်းရှိသေးသည်။ဖိုးဖိုးရှိစဉ်က အိပ်ခန်းလည်းအခုတော့ ဧည့်သည်ခန်းထဲပါသွားပြီ။ မနှစ်က သူမစာမေးပွဲရက်မှာ ဖိုးဖိုးကွယ်လွန်သွားခဲ့သည်။ဖေဖေနဲ့မေမေမှာ ပထမတော့ သမီးနှင်းအိလွင်တယောက်သာရှိသည်။နှင်းအိလွင်ဆယ်နှစ်သမီးအရွယ်ခန့်မှာ ဖိုးဖိုးငယ်သူငယ်ချင်းတယောက်ရဲ့တဦးတည်းသောသားဖြစ်သူ အသက်သုံးဆယ်အရွယ်မှာ ကွယ်လွန်သွားတာကိုမြင်တော့ ဖေဖေနဲ့မေမေကို ဖိုးဖိုးကနားချသည်။ သားသမီးတယောက်တည်းမွေးထားခြင်းဖြင့် မိဘများအရွယ်လွန်ချိန်ကျမှ သားသမီးဆုံးပါးသွားခဲ့လျင် မိမိမျိုးဆက်မကျန်နိုင်ကြောင်း မိဘများကအရင်ကွယ်လွန်ခဲ့လျင်လည်း လောကအလယ်တွင် ကျန်ခဲ့မည့်သားသမီးအနေဖြင့် အရင်းဆုံးဆွေမျိုးဟူသည်မှာ တဝမ်းကွဲသာဖြစ်လိမ့်မည်ဖြစ်ကြောင်း အကြောင်းကိစ္စကြီးငယ်ပေါ်ပေါက်လာပါက မောင်နှမအရင်းအခြာကသာ ကျောချင်းကပ် ရင်ချင်းအပ်လေ့ရှိကြောင်း စသည်ဖြင့်နားချသောကြောင့် ပိုးအိလွင်ကိုထပ်မွေးခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ဖိုးဖိုးကလည်း မြေးအငယ်ဆုံးလေးကိုတုန်နေအောင်ချစ်သလို သူမဆန္ဒမှန်သမျှအကုန်ဖြည့်ဆည်းပေးသော ဖိုးဖိုးကိုသူမကလည်း အလွန်ချစ်ခဲ့သည်။သူမကိုအလွန်ချစ်သောဖိုးဖိုး သူမကလည်းအလွန်ချစ်သောဖိုးဖိုးကွယ်လွန်တော့ သူမစာမေးပွဲဆက်မဖြေနိုင်တော့။ ထို့ကြောင့် နှစ်အနည်းငယ်နားပြီးမှ ဆယ်တန်းကိုပြန်တက်နေရခြင်းဖြစ်သည်။ကားပြခန်း နှင့်သွင်းကုတ်ထုတ်ကုန်လုပ်ငန်းရှင်ဖခင်နှင့် စိန်ရွှေရတနာဆိုင်ဖွင့်ထားသောမိခင်တို့၏ကြွယ်ဝမှုများကြောင့် အပူအပင်မရှိ ဘော်ဒါတက်နိုင်သော်လည်း အိမ်နှင့်မခွဲနိုင်သောသူမက…

မမထားရှက်တယ်ကွယ် ထားထား သူမ လုပ်ချင်တာတွေ အားလုံး လုပ်ခဲ့ပေမဲ့ နေစိုးဝေ ကောင်မလေးတယောက်နဲ့ ညိနေတယ် ဆိုတဲ့ သတင်းလဲရရော မခံချိမခံသာ ဖြစ်ပြီး နေစိုးဝေ ကို ဖုန်းဆက် ရန်တွေ့ခဲ့ သည် ..။ သူ့အထက်အရာရှိ မြို့နယ်မှူးကိုလဲ ဖုန်းဆက်တိုင်သည် ..။ သူ့ကို မန်းလေးကို ပြန်ပြောင်းပေးဖို့ တောင်းပန် သည် ..။ ထားထားကို နေစိုးဝေနဲ့ ဖြစ်နေတဲ့ ထမင်းဆိုင်က ကောင်မလေး ရဲ့ အဒေါ်ကိုယ်တိုင် ဖုန်းဆက် အကြောင်းကြားခဲ့တာ ..။ ကိုယ့်လင် ဘာဖြစ်နေလဲ သိရဲ့လား..ကိုယ့်လင်ကို ထိန်းအုံး ..လို့ ခပ်စွာစွာ နဲ့ ပြောခဲ့သည် ..။ ထားထား သည် နေစိုးဝေ နဲ့ လိင်ဆက်ဆံတာတွေ ရိုးအီလာတဲ့အချိန် သူမဘက်ကစပြီး…

မောင့်ရဲ့ မြလေး ကျွန်မနာမည် မြစံပါယ်ပါ တစ်အိမ်လုံးကကော သူငယ်ချင်းတွေကပါ မြလေးခေါ်ရင်းနဲ့ မြလေးဆိုတဲ့နာမည်တွင်သွားတာပေါ့ ။ မြလေးမှာ ရည်းစားရှိတယ် ခုတော့ မြလေးရည်းစားက သူ့မိဘပေးစားတဲ့သူနဲ့ယူသွားပါပီ ။ မောင်နဲ့မြလေးတို့က ရည်းစားဘဝမှာ လင်မယားတေလို နေခဲ့ကြတော့ မြလေးရဲ့အတွင်းစိတ်တွေထိ မောင် ဖော်ထုတ်ခဲ့တာပေါ့။မြလေး မောင့်ကိုမုန်းပေမဲ့ မောင့်ရဲ့ အချစ်ကြမ်းကြမ်းတွေကို လွမ်းနေတာတော့ အမှန်ပါ။ ခုလဲကြည့်လေ ရုံးပိတ်ရက်မို့ အခန်းအောင်းနေတာကို မက်ဆေဂျာ ကနေ မြလေးကို လိင်ဆက်ဆံတဲ့ ကားတွေ ဆက်တိုက်ပို့နေကြတာ ။ အမှန်ဆို အဲလိုလူတွေကို မြလေး အဖတ်မလုပ်ပေမဲ့ မောင်နဲ့ဝေးခဲ့တာကြာတော့ မြလေး တကယ်ဆာနေပါပီ ။ သူတို့ပို့ထားတာတွေကို လျှာရှည်ပီး ကြည်မိတယ် အားမရတော့ မြလေး ဖတ်နေကျ နိုင်ငံခြား (ဝက်စ်စိုက်) ကနေ အပြာစာအုပ်တွေဖတ်မိတာပေါ့…

ထပ်လုပ်ပေးဦးနော် ရွှေဝင်းတစ်ယောက် လူငယ်ပီပီအပေါ်ထပ်အနောက်ခန်းထဲရှိ ခုတင်ပေါ်တွင် ခေါင်းချလိုက်သည်နှင့်တုံးကနဲ အိပ်ပျော်သွားပါတော့၏။ တစ်နာရီလောက်အကြာတွင် အောက်ထပ်က တကျွိကျွိ လှုပ်ရှားသံတွေကြောင့် ရွှေဝင်းဖျတ်ကနဲ နိုးလာသည်။ ရွှေဝင်းက…..အိပ်ပျော်လွယ်သလောက် အလွန်အအိပ်စက်သူဖြစ်၏။ အောက်ထပ်အခန်းနှင့်အပေါ်ထပ်ရှိ သူ့အခန်းမှာ တဆက်တည်းဖြစ်နေ၍ လှုပ်ရှားသံတွေကလည်း တဆက်တည်းလိုဖြစ်နေသည်။ ရွှေဝင်းအသံမကြားရအောင် ခုတင်ပေါ်က အသာအယာဆင်းလိုက်သည်။ သူ့အခန်းမှာ မီးမှောင်နေသဖြင့် အောက်ထပ်အခန်းထဲရှိ မီးရောင်က လက်တစ်လုံးခန့် ပေါက်နေသော ကြမ်းပြင်ကို အရောင်ဟပ်နေသည်။ ထိုအပေါက်မှ အောက်ထပ်အခန်းဆီသို့ အသာလေးချောင်းကြည့်လိုက်သည်။ ဦးထွန်းမောင်နှင့် အဒေါ် မတင်သောင်းတို့…အဝတ်အစားကင်းကွာ ဗလာကိုယ်တုံးလုံးကြီးဖြင့် လိုးနေကြသည်ကို မီးရောင်အောက်တွင် အထင်းသားကြီး မြင်တွေ့ရသည်။အပေါ်ထပ်နှင့် အောက်ထပ်အကွာအဝေးမှာ (၇)ပေလောက် ကျော်ကျော်မျှသာရှိသဖြင့် မြင်ရသော မြင်ကွင်းမှာ ဝေးလှသည်မဟုတ်။ ထို့အပြင်….ဘတ္ထရီဖန်ချောင်း မီးဖြစ်သဖြင့် အလင်းရောင်က လင်းထိန်နေသည်။ မတင်သောင်းလက်နှစ်ဖက်က ဘေးသို့ဆန့်ချထားပြီး မျက်လုံးစုံမှိတ်ကာ ခံနေသည်။အသက်အရွယ်ကြောင့်လားမသိ…