ခရီးဆုံးအထိ

ခရီးဆုံးအထိ

ဆရာမမြသီတာ…. ရုပ်ရည်လေးက တော်တော်လှသည်။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် တောင့်တင်းအချိုးကျ၍ ပြည့်ပြည့်တင်းတင်း ကြော့ရှင်းလှပသူဖြစ်ကာ အိုးလည်း တော်တော်တောင့်တာမို့ အနီးပတ်ဝန်းကျင်ရှိ ယောက်ျားသားတို့၏ အထူးတလည် စိတ်ဝင်စားခြင်းကိုခံရသည့် မိန်းမချောတစ်ဦးပင်ဖြစ်သည်။ အသက် ၃၀ ဝန်းကျင်ခန့်ရှိပြီး လင်ရှိမယားတစ်ယောက်လည်းဖြစ်သည်။ သူမယောက်ျားမှာ နိုင်ငံခြားပင်လယ်ကူး သဘောင်္သားတစ်ယောက်ဟု သိရသည်။ သူမမိဘတွေကကွယ်လွန်သွားခဲ့ကြပြီး မိခင်ဖက်မှဆွေမျိုးတော်စပ်သည့် အဒေါ်ဝမ်းကွဲတစ်ယောက်နှင့်အတူ နေထိုင်ကာ သူမလက်ရှိအလုပ်အကိုင်ဖြစ်သော စာသင်ပြသည့်အလုပ်ကိုပင် ဆက်လက်လုပ်ကိုင်နေသူ ဖြစ်သည်။ သူမမိဘတွေက ငွေကြေးချမ်းသာကြွယ်ဝသူတွေပီပီ သမီးဖြစ်သူ၏နောင်ရေးအတွက် စိတ်အေးရအောင်ဆိုပြီး သူမကို သူတို့နှင့်ရင်းနှီးခင်မင်သည့် လူကုံထံအသိုင်းအဝိုင်းထဲက သူေဋ္ဌးသား တစ်ယောက်နှင့် စောစီးစွာနေရာချထားပေးခဲ့သည်။

သူမအသက် ၂၅ နှစ်လောက်မှာ အိမ်ထောင်ရက်သား ကျခဲ့သည်။ ယခုဆိုလျှင် သူမအိမ်ထောင်သက်က ၅ နှစ်ကျော် ၆ နှစ်နီးပါးရှိခဲ့ပြီ။ မြသီတာမှာ လူတွေအမြင်မှာ တည်ငြိမ်အေးဆေးပြီး ဣနြေ္ဒသိက္ခာနှင့်ပြည့်စုံသော အိမ်ထောင်သည် မိန်းကလေး တစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ သူမတို့မြို့ရှိ အောင်ချက် အလွန်ကောင်းမွန်သည့် အထက်တန်းကျောင်း တစ်ကျောင်းမှ ဂုဏ်သရေရှိ အထက်တန်းပြကျောင်းဆရာမ တစ်ယောက်လည်းဖြစ်၍ ဘယ်သူ တစ်ဦးတစ်ယောက် မှလည်း သူမကို မလေးမစား မလုပ်ဝံ့ကြချေ။ ယောက်ျားဖြစ်သူ နိုင်ငံခြားသင်္ဘော လိုက်ရာက ပြန်လာချိန်များမှာ သူတို့ဇနီးမောင်နှံနှစ်ယောက် တစ်ပတ်ကိုးသီတင်းလောက် အတူတကွ လည်ကြပတ်ကြ စားကြသောက်ကြ ကမ်းခြေသွားအနားယူကြနှင့် အဖက်ဖက်ကပြည့်စုံပြီး အများအားကျဖွယ် ကောင်း၍ ပျော်ရွှင်လွတ်လပ်သည့် မိသားစုဘဝကို ပိုင်ဆိုင်နိုင်ခဲ့ကြသည်။

လှတုန်းပတုန်း အရွယ်လည်းကောင်းတုန်း သားထောက်သမီးခံလည်းမရှိကြသေးတာမို့ သူမတို့နှစ်ယောက်၏ အိမ်ထောင်ရေးမှာ ပျော်ရွှင်စရာအတိပြီးပြည့်စုံပြီး ချစ်ပြီးရင်းသာ ချစ်လို့မကုန်နိုင်အောင်ဘဲ ရှိနေလေတော့သည်။ သူမယောက်ျား ကိုဇော်လင်းနောင်မှာ သူမထက် အသက်ဆယ်နှစ်နီပါးကြီးပြီး သူ့မိဘတွေဖက်ကလည်း မျိုးနှင့်ရိုးနှင့်ချမ်းသာသူတွေဖြစ်ကြလေရာ နယ်ခံမိတ်ဆွေများနှင့် စီးပွါးရေးလုပ်ငန်းများကို ဖက်စပ်ထူထောင် လုပ်ကိုင်ထားပြီး ချစ်ဇနီးလေးကို သာမန်အထက်တန်းကျောင်းမှ ကျောင်းဆရာမအလုပ်ကို မလုပ်စေချင် သော်လည်း မြသီတာက လင်ဖြစ်သူ ပင်လယ်ရပ်ခြားထွက်ခွာစဉ်မှာ တစ်ယောက်တည်း အိမ်မှာထိုင်မနေလို ဟုဆိုပြီး ခေါင်းမာမာနှင့်ပင် ဆရာမအလုပ်ကနေ မထွက်ဘဲ ဆက်လက်လုပ်ကိုင်နေခဲ့သည်။ စာအသင်အပြ ကောင်းသူလည်းဖြစ်၍ တပည့်လက်သားတွေကြားမှာ နာမည်ကောင်းရသူတစ်ဦးဖြစ်သည်။ ဇော်လင်းနောင်နှင့်သူမမှာ ဘဝကို ရှုမြင်သုံးသပ်ပုံချင်း မတူကြဟု သူမထင်သည်။

လူတွေအမြင်မှာ တင့်တယ်ပြီး အပြစ်ဆိုစရာမရှိလို့ ထင်ရပေမယ့် တကယ်တမ်း လက်တွေ့ဘဝမှာတော့ မတူညီသည့် ခံယူချက် အတွေးအမြင်တွေ တစ်ပုံတစ်ပင်ကြီးရှိနေပေသည်။ အဓိကအချက်မှာ အသက်အရွယ်နှင့်ဖြတ်သန်းပုံချင်း ကွာခြားမှုရှိခြင်းပင်ဖြစ်သည်။ ဇော်လင်းနောင်က အေးအေးဆေးဆေးနေသူဟုထင်ရပေမယ့် ကုပ်ကမြင်းသမား။ ကဇော်ကြိုက်လွန်းတာရော အပေါင်းအသင်းမက်ပြီး အချိန်ပြည့် ပျော်ပါးသောက်စားကာ တစ်ပတ်ဆယ်ရက်လောက်အထိ အိမ်မကပ်ဘဲ သွားချင်ရာလျှောက်သွား၍ ဘဝကို ပေါ့ပေါ့နေပေါ့ပေါ့စားပုံစံမျိုး နေထိုင်လေ့ရှိတတ်တာကို သူမအနေနှင့် လုံးဝကြိုက်နှစ်သက်ခြင်းမရှိပေ။ မတူညီသည့် နောက်အချက်တစ်ခုမှာ သူမတို့နှစ်ယောက်၏ အိပ်ခန်းထဲမှဆက်ဆံရေးဖြစ်သည်။ လူတွေထင်သကဲ့သို့ အဆင်ပြေပြေရှိလှတာမဟုတ်ဘဲ သူမ၏တက်ကြွထက်သန်လွန်းသည့် အလိုဆန္ဒနောက်ကို ခင်ပွန်းဖြစ်သူ ဇော်လင်းနောင်တစ်ယောက် ပြည့်ပြည့်ဝဝ လိုက်ပါဖြည့်ဆည်း ပေးနိုင်ခြင်းမရှိတာကိုက ကြီးမား၍ လုံးဝဖြေရှင်းမရနိုင်သော ပြဿနာတစ်ခုပင် ဖြစ်နေပေသည်။ မြသီတာ အလိုရမ္မက်ကြီးသည်။

ဟုတ်သည်။ အသက်ချင်းကွာတာကြောင့်လား မျိုးရိုးဗီဇကြောင့်ပဲလား ဣတ္ထိယခေါ်မိန်းမတို့၏ မြင်သာထင်သာမရှိသည့် ထာဝရသိုဝှက်စွာမြုံနေလေ့ရှိကြသော ကာမဂုဏ်နှင့်စပ်လျဉ်းသည့် ပင်ကိုယ်သဘောသဘာဝကြောင့် ပေပဲလားတော့ မသိချေ။ အပြင်ပန်းအားဖြင့်ကြည့်လျှင် မိန်းမတစ်ယောက်၏အတွင်းစိတ်ဆန္ဒကို ခန့်မှန်းသိဖို့ရန် မလွယ်ကူလွန်းလှပါ။ အထူးသဖြင့် အိမ်ထောင်သည်ဖြစ်လာကြပြီဆိုလျှင် သူတို့၏စိတ်သဘောမှန်ကို ပိုပြီးသတိထားကြရပေလိမ့်မည်။ မြသီတာကဲ့သို့ ကာယိနြေ္ဒကို အထူးတလည်တန်ဘိုးထားသော မိန်းမစားမျိုးမှာ အုံ့ပုန်းသဘောသဘာဝမျိုး ရှိသည်ဖြစ်ရာ အတူနေချိန်သိပ်မရဘဲ မကြာခဏ ဇနီးမယားဖြစ်သူ၏အဝေးမှာနေရသော သူမ၏ ခင်ပွန်းလင် ဖြစ်သူ ဇော်လင်းနောင်အနေနှင့် မယားဖြစ်သူကို လိင်ကိစ္စ၌ စိတ်ပါဝင်စားမှုအားနည်းလွန်းပြီး မလိုအပ်ဘဲ ရှက်အားပိုလွန်းသည် ဟူသောအကြောင်းပြချက်ဖြင့် အိမ်သူသက်ထားဖြစ်သော ဇနီးမယားထက်ကို ကေတီဗွီမာဆတ်ကဲ့သို့သော ပြင်ပအပျော်အပါးဋ္ဌာနများဆီသို့သာ အာရုံကျက်စားလျက်ရှိနေပြီး အိမ်ကိုလည်း သိပ်မကပ်သဖြင့် တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် နားလည်မှုချင်း ပို၍ပင် လွဲမှားလာကြရတော့သည်။

မျိုးရိုးနှင့်ဂုဏ်ဒြပ် အဆင့်အတန်း မြင့်မားသူချင်းမို့ လင်နှင့်မယား ကတောက်ကဆ ဘုဘောက်ကျကာ အတိအလင်း ရုန်းရင်းဆန်ခတ် ရန်ဖြစ်ခြင်းမရှိသော်ငြားလည်း အတွင်းစိတ်အရတော့ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် ကြိတ်ပြီး တအုံနွေးနွေး အစာမကြေနိုင်ကြဘဲ လိပ်ခဲတည်းလည်း ဆက်ဆံရေး အက်ကြောင်းထင်လျက် ရှိကြလေတော့၏။ လင်နှင့်မယား တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် ဝတ်ကြေတန်းကြေ သဘောမျှရှိပြီး မြသီတာလည်း မိမိအလုပ်ကိုသာ အာရုံစူးစိုက်လျက် စိတ်ပျံ့လွင့်ခြင်းမရှိအောင် ကြိုးစားထိန်း နေရလေသည်။ သူမအလုပ်ထဲက ဆရာမတွေထဲမှာလည်း ညီအစ်မအရင်းတမျှ ချစ်ခင်ရင်းနှီးသူတွေရှိကြလေရာ အထူးသဖြင့်တော့ အသက်အရွယ်ချင်း မတိမ်းမယိမ်းလည်းရှိ တစ်တန်းတည်းစာပြသူတွေလည်းဖြစ်ကြသည့် ဆရာမသိင်္ဂ ီစိုးနှင့်ခင်မာလာဆွေတို့ကို သူမအိမ်ထောင်ရေးနှင့်ပတ်သက်သည့် မကြေမလည်ဖြစ်နေသော ခံစားချက်ဝေဒနာအချို့ကို ရင်ဖွင့်ပြလေ့ရှိခဲ့သည်။

“သိင်္ဂ ီစိုး”…. သူမလည်း အိမ်ထောင်သည်ဖြစ်သည်။ သူမယောက်ျားက မြန်မာနိုင်ငံရဲတပ်ဖွဲ့မှ မှုခင်းဆိုင်ရာ ရဲအရာရှိ (ဒုရဲအုပ်) တစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ ယောက်ျားက ဒီနယ်မှာ တာဝန်ကျရင်း သူမနှင့်တွေ့ဆုံချစ်ကြိုက်ကာ ညားခဲ့ကြခြင်းဖြစ်သည်။ လက်ရှိ မြန်မာပြည်အထက်ပိုင်းမှာ အလုပ်တာဝန်ထမ်းဆောင်နေလျှက်ရှိပြီး နှစ်လသုံးလနေမှ တစ်ကြိမ်ခန့်သာ အိမ်ပြန်နိုင်သူဖြစ်သည်။ အိမ်ထောင်သည်လင်ရှိမယားပီပီ အပြောအဆို အနေအထိုင် ပွင့်လင်းရဲတင်းသူဖြစ်ပြီး လင်နှင့်မယား တစ်နေရာစီအဝေးမှာ ခွဲနေရခြင်းဖြစ်၍ ဆန့်ကျင်ဖက်လိင်နှင့် ပတ်သက်သော ကာမကို အမြဲတစေ ဆာလောင်နေတတ်သူ အမျိုးသမီးတစ်ဦးလို့သာ ဆိုရမည်။ သူမနှင့်မတွေ့လိုက်နှင့် တွေ့ပြီဆိုတာနှင့်ပင် ဖိုမဆက်ဆံရေးနှင့်စပ်လျဉ်းသည့် လိင်မှုဆိုင်ရာ ကိစ္စတွေ ရုပ်ရှင်ဗွီဒီယိုဇာတ်ကားများနှင့် သူမရဲ့အိမ်ထောင်ရေးအတွေ့အကြုံတွေ အရပ်ရပ်အနယ်နယ်က ကာမဂုဏ်နှင့်ဆက်နွယ်သည့် ထူးပေ့ဆန်းပေ့ဆိုသော ဖြစ်ရပ်ဆန်းကြယ်တွေကို ခရေစေ့တွင်းကျ တစ်တစ်ခွခွ ပြောဆိုပေတော့မည်။ “ခင်မာလာဆွေ” သူမကျတော့ အိမ်ထောင်လက်ရှိမဟုတ်ဘဲ လင်နှင့်ကွဲနေသည်။

သူမကျောင်းနေစဉ် ဆယ်ကျော်သက် အရွယ်လောက်ကတည်းက ယောက်ျားသနာတွေနှင့်အတွေ့အကြုံတွေ တစ်လှေကြီးရှိခဲ့ပြီး လင်ရှိအချိန်တွင် လင်နှင့်လည်းကွဲကာ ဖိုမသံဝါနွှဲပျော်နိုင်ခြင်းမရှိသဖြင့် နေ့စဉ်နှင့်အမျှ လင်ဆာ(လီးဆာ လီးငတ်သည့်)ဝေဒနာ ခံစားနေရသူ တစ်ယောက်လည်း ဖြစ်နေပါသည်။ မြသီတာ ဒီသူငယ်ချင်းတွေနှင့်မှ အတွဲငြိငြိတွဲမိခဲ့ကြပါသည်။ ကျောင်းဖွင့်ရက် ဆရာဆရာမနားနေခန်းထဲမှာဆုံကြသလို ကျောင်းပိတ်ရက်တွေကျပြန်လျှင်လည်း တစ်ယောက်အိမ်တစ်ယောက် အလည်သွားပြီး လက်ဖက်သုတ်စား ရေနွေးကြမ်း ဒါမှမဟုတ် ကိုလာအအေး သောက်ရင်း စကားဖောင်ဖွဲ့ပြောမကုန်အောင်ဘဲ ရှိကြလေသည်။ မြသီတာယောက်ျား ကိုဇော်လင်းနောင်က ဒီရက်ပိုင်းလောက်မှာပဲ သင်္ဘောပြန်တက်ရမည်ဖြစ်၍ သူမနှင့်အတူ တစ်ညအိပ်ပြီး ရန်ကုန်ကို စတင်ထွက်ခွာသွားပြီဖြစ်သည်။ “ကိုကိုက ခပ်ကြမ်းကြမ်းကလေး နှုတ်ဆက်မသွားဘူးလား သီတာ ”

“အောင်မယ် ဝေးသေး သူကြမ်းတာများ ဖြုတ်ကိုက်သလောက်မရှိဘူး ရင်တောင်မခုန်” “တစ်ညလုံး ဘယ်နှစ်ချီ ဘယ်နှစ်လားတောင်များ ” မြသီတာ သိင်္ဂ ီစိုးကို မျက်စောင်းထိုးပစ်လိုက်ရာက သူမနှုတ်ခမ်းကလေးကို စူစူအောင့်အောင့်နှင့် သူမလက်ချောင်းကလေး လေးချောင်းထောင်ပြလိုက်ပြီး … “သိပ် သိချင်တယ်ပေါ့ ဟုတ်လား သန်းခေါင်သန်းလွဲ နှစ်ခါ … မနက်လင်းဆွဲ နှစ်ခါ …ဒါ အစွမ်းကုန်ပဲ” “အားပါး … အစွမ်းက တယ်မသေးပါကလား … ဟီးဟီး ခစ်ခစ် … ခွိခွိ ခွိ” သူငယ်ချင်းမနှစ်ယောက် ခွက်ထိုးခွက်လှန် ရယ်ကြသည်။

“ခုတစ်ခေါက် ဘာမှာလိုက်သေးလဲ သီတာ ” “ဘာမှ မမှာဘူး …ပိုက်ဆံမှန်မှန်ပို့ဖို့ တစ်ခုပဲ မှာလိုက်တယ် … လူကပြန်မလာလေ ကောင်းလေ သေခန်းပြတ်လည်း အေးဆေးပဲ ” “တကယ် ” “အင်း တစ်ကယ် ဆယ်ကယ် … ဟင်း …ဟင်း ဟင်းး ” မြသီတာ ထိုအတိုင်းပင် ပြောပြီး ဟက်ဟက်ပက်ပက် ရယ်ချလိုက်သည်။ သူငယ်ချင်းမနှစ်ယောက်ဖြစ်သော သိင်္ဂ ီစိုးရော ခင်မာလာဆွေပါ သူမစကားကို ပိုးစိုးပက်စက်ပင် ထောက်ခံကြသည်။ ဒါတောင် နှစ်ယောက်လုံး ယောက်ျားမုန်းတီးရေး ဝါဒီများ မဟုတ်ကြဘဲ သိင်္ဂ ီစိုးက လင်ကြီးငုတ်တုပ်ပင် ရှိနေသေးကာ ခင်မာလာဆွေတစ်ယောက်သာ စမောလေးတစ်ယောက်ရဲ့လက်ဆွဲကာ သူမကိုထားပြီး ထွက်သွားသည့် လင်ဖြစ်သူ ရန်နိုင်အပေါ် ခုအချိန်ထိ အခဲမကြေနိုင်သေးဘဲ ရှိနေလေသည်။

သီင်္ဂ ီစိုး ပြဿနာတစ်ခုကို အစဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ “ဒီပိတ်ရက် ငါတို့ … ဘယ် သွားကြမလဲ ‘ ရှော့ပင်လား ဘုရားဖူးလား လည်လည်ကြီးလား” အားလုံး နှုတ်ဆိတ်သွားကြပြီး မြသီတာ တွေးတွေးဆဆနှင့် … “ဘုရားဖူးအထိ အကြီးကြီးမတွေးနဲ့ ဟိုဟာမတွေ ညည်းတို့ ရွနေ ထနေကြတာနဲ့ပဲ ကုသိုလ်တစ်ပဲ ငရဲတစ်ပိဿာ …တဲ့ … ကြားကော ကြားဖူးတယ်မဟုတ်လား … ဟွင်း ဟွင်း ဟွင်းး ” သိင်္ဂ ီနှင့်ခင်မာလာဆွေ မျက်လုံးလေးလုံးစလုံးရဲ့အကြည့်စူးစူးတွေက သူမဆီ ဒိုင်းကနဲ ပြန်လည်ကျရောက်လို့ လာသည်။ “အောင်မာ ငရွမ ငထန်မ …သူမပါတာများ ကျလို့ ” သိင်္ဂ ီပြန်ပက်လိုက်ပြီး မြသီတာစကားကို တွေးတွေးဆဆလုပ်ကာ သူမခေါင်းလေးတညိတ်ညိတ်ဖြင့် … “အင်း သီတာ ပြောတာလည်း အဟုတ်သား …တခြားဟာတစ်ခုခု စဉ်းစားကြသေးတာပေါ့ကွယ် ခေါင်းတော့ အရှုပ်မခံနဲ့ဦး … ငါ့စကား ငါပြန်ရုပ်သိမ်းတယ်

ဒါပဲ … ကဲ ” ခင်မာလာဆွေက သူမဖက်လှည့်ပြီး … “ဘယ်မလဲ သိင်္ဂ ီမ ညည်း ဟိုအပတ်က ငတိမလေးတစ်ကောင်နဲ့ ရှာခိုင်းမယ်ဆိုပြီး ပြောထားတဲ့အခွေ ” “နင့်ဖုန်း ရှိသားပဲ မာလာရယ် စတိုခန်းထဲက ထုတ်ကြည့်ပေါ့ ” “ဟေ့အေး … အာ့တွေကရိုးဟိုးဟိုးနေပြီ … လိုချင်တာအသစ် …new မှ new … အပ်တူဒိတ် ( up to date )လေး … အားလုံးအတူတူ ကြည့်ဖို့ … ဒါမှ ပိုဖီးလ်တာ … ဟုတ်တယ်မလား … သီတာ ” ခင်မာလာဆွေ သူမဆီလှည့်ကာ စစ်ကူတောင်းလာသည်။

မြသီတာလည်း ပြုံးဖြီးဖြီးနှင့်ပင် … “ဘာမှ အီစီကလီ မနေနဲ့ … သိင်္ဂ ီရေ … လုပ်လိုက်တော့ …နင့်အိမ် လူအရှင်းသားပဲ ” “ငါ ငါ ရှာမထားမိလို့ ဆောရီး ဆောရီး … သူငယ်ချင်း တို့ …” “ကျွတ် ဒါပဲ …ညည်းကတော့ နို့ဖြင့် … အဟောင်းထဲက အကောင်းလေး ပြန်ရွေးမယ်ကွာ ထုတ်လာလိုက်” “မှန်ဒယ် မာလာရွေးပစေ သူ့ ငမည်းဒစ်လိန်ကြီး ရွေးတော့မှာ မြင်ယောင်သေး အဟေးဟေး ” မြသီတာ ထဖောက်ပြီး ခင်မာလာဆွေကို လက်ညှိုးတထိုးထိုးနှင့်ပြောရင်း သူမဖာသာ သဘောကျ၍ လက်ခုပ်လက်ဝါးတီးကာ အော်ရယ်လိုက်လေသည်။ ခင်မာလာဆွေ သူမကို ပျစ်ပျစ်နစ်နစ် အသံတိတ် ဆဲပစ်လိုက်သည်။ တကယ့် ပြောမနာဆိုမနာ သူငယ်ချင်း အရင်းခေါက်ခေါက်တွေ မဟုတ်လား။သူမတို့သုံးယောက် ယနေ့ခေတ်စားပြီး လူငယ်လူကြီးမရွေး ဖုန်းထဲကနေ တိတ်တိတ်လေး ခိုးကြည့်လေ့ ရှိကြသည့် အိတ်တင်းပလပ်စ် ဟုခေါ်သည့် အပြာကား စုကြည့်ကြခြင်းဖြစ်သည်။ သက်တူရွယ်တူ ဖြတ်သန်းပုံချင်း သိပ်မကွာကြ၍ သဘောချင်းမျှ ရင်ဘတ်ချင်း ထပ်တူကျကြသူတွေ ဖြစ်သည်။

လိင်ဆက်ဆံပုံအမျိုးမျိုးကို ကွင်းကွင်းကွက်ကွက် အသားပေးပြသလေ့ရှိသည့် အဆိုပါ ရုပ်ရှင်နှင့်ဗွီဒီယိုကားများ ထဲမှ ဇာတ်ဝင်ခန်းတွေက သူမတို့၏ ခန္ဓာကိုယ်အတွင်း ပုန်းလျှိုးကွယ်လျှိုးဖြစ်တည်နေလျက်ရှိသည့် ကာမဂုဏ် စိတ်ဆန္ဒရိုင်းများကို အတောမသတ်ဖြစ်ပေါ်နိုးကြွလာအောင် အစွမ်းကုန် စေ့ဆော်လှုပ်နှိုးပေးနိုင်စွမ်း ရှိသဖြင့် ရာဂနှင့်စပ်လျဉ်းသည့် ခံစားမှုဖီလင်တွေကို တစ်မျိုးပြီးတစ်မျိုး မရိုးအောင် ခံစားခွင့်ရကာ အချင်းချင်း စလိုက်နောက်လိုက် ပွတ်လိုက်ကိုင်လိုက်ဆွလိုက်နှင့် စိတ်ထဲမရိုးမရွ ဏှာတကြွကြွဖြင့် အပျင်းလည်းပြေ ရမ္မက်အာလျလည်းဖြေဖျောက်ရင်း အချိန်ကုန်လို့ကုန်မှန်းမသိဖြစ်နေကြတော့သည်။ လူဖြူ လူဝါ လူနီ လူမည်းကပ္ပလီ စသည်တို့၏ ဒေါင်ဒေါင်မြည်အောင်မြင်လှသော စံချိန်မီတုတ်ငပဲကြီးများအား ကြည့်ကာ သူငယ်ချင်းမသုံးယောက် အပြတ်ကို ဏှာထန်နေကြလေသည်။

လိင်တူလိင်ကွဲယောက်ျားမိန်းမ ဝမ်းဘိုင်ဝမ်း တူးဘိုင်ဝမ်း သရီးဆမ်း ဖိုးဆမ်း ဝက်ဝက်ကွဲ ကာမဆက်ဆံကြတာရော လိင်တူမိန်းမချင်း ပွတ်ကြကိုင်ကြတာရော လိင်ချောင်းအတုကြီးတွေနှင့် ကမ်းကုန်အောင်ဆော်ကြတာတွေပါ အစုံအလင် တစ်ခွေပြီးတစ်ခွေ ဖွေရှာကြည့်ကြရင်း တစ်နေကုန်၍ လူတွေလည်း ဖတ်ဖတ်မောကာ ဒူးတွေပါချောင် ကုန်ကြတော့သည်။

“ငါ့ စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ဘူး မိန်းမ အခန်းထဲသွားရအောင် ” သိင်္ဂ ီစိုး သူမနားနားကပ်၍ခေါ်လိုက်သည်ကို မြသီတာ မသိမသာခေါင်းညိတ်လိုက်ရင်း သူမအနောက်ကနေ အပေါ့အပါးသွားမလိုနှင့် ထလိုက်လာပြီး သိင်္ဂ ီစိုးအိပ်ခန်းဖက်ကို အသာလျှောက်လာခဲ့သည်။ အခန်းထဲကို လှစ်ကနဲဝင်ပြီး တံခါးပြန်ပိတ်ထားလိုက်သည်။အပြင်မှာ ခင်မာလာဆွေတစ်ယောက်တည်း သူမအကြိုက်ကပ္ပလီနှင့်လူဖြူမအတွဲ ပက်ပက်စက်စက် ကာမပွဲဆင်နွှဲနေတာကို ကြည့်ရင်း ကျန်ခဲ့သည်။ မာလာဆွေထက်စာလျှင် မြသီတာနှင့်သိင်္ဂ ီစိုးက အရင်တစ်နှစ်ကျော် လောက်ကတည်းက သူတို့ချင်း နီးစပ်ပတ်သက်မှုတွေရှိခဲ့သည်။ မိန်းမသားချင်း နှုးကြကိုင်ကြ ဘာညာသာရကာ လုပ်ဖူးခဲ့သူတွေဖြစ်သည်။

မြသီတာလှသလို သိင်္ဂ ီစိုးကလည်း အသားဖြူဖြူဝင်းဝင်း ဖောင်တောင့်တောင့် ထွားထွားအိအိ မှိုစို့မှျှစ်ပေါက်ကြီးနှယ် တစ်တုံးတစ်ခဲကြီးဖြစ်နေကာ အကျႌအဝတ်အစားချွတ်လိုက်လျှင် ရေဆေးငါးကြီးတစ်ကောင်လို မြင်ရသူတိုင်း၏ရင်ကို ပူလောင်ဆူပွက် စေနိုင်စွမ်းသည့် ရာဂနိုးကြွစေသော အလှပိုင်ရှင် မိန်းမချောတစ်ဦးလည်းဖြစ်သည်။ ခင်မာလာဆွေက အသားအရေ အညိုဖက်လုသည်။ ကုလားဆင်မလေးဖြစ်ပြီး မျက်လုံးမျက်ဆံကောင်းကောင်း နှာတံပေါ်ပေါ် နှုတ်ခမ်းပါးလေးနှင့် သူမကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကလည်း သူတို့နှစ်ယောက်လိုပင် အချိုးအစား ပြေပြစ်ကျန တောင့်တင်းဖွံ့ထွားသည့် ခန္ဓာကိုယ်အချိုးအဆက်ကိုပိုင်ဆိုင်သူ မိန်းမလှလေးတစ်ဦးပင်။ ကိုယ်လုံးလေးက ငါးရံ့ကိုယ်လုံးလေးလို့တောင် တင်စားခေါ်ဆိုနိုင်သူဖြစ်သည်။

နှစ်ယောက်သား အပေါ်ယံ အပရိကလောက်သာ ကိုင်ဖူးပြီး အတွင်းကျကျ ပတ်သက်ဖူးခြင်းမရှိသေး၍ မြသီတာလည်း ခင်မာလာဆွေနှင့်ဇာတ်လမ်းစဖို့ကို ရှိန်နေသည်။ သိင်္ဂ ီစိုးရဲ့အခန်းထဲကိုရောက်တော့ သူမက မြသီတာကိုအသင့်စောင့်နေဟန်ဖြင့် အခန်းဝကနေဆီးကြိုနေပြီး မြသီတာခါးလေးကို သူ့လက်တစ်ဖက်နှင့် လာရောက်ပွေ့ဖက်ကာ နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်၍ အနမ်းပေးနေလေသည်။ ကျန်လက်တစ်ဖက်ကလည်း မြသီတာ၏ရင်သားထွားမို့မို့အစုံကို လာရောက်ဆုပ်ညှစ်ချေနယ်ပေးလာသည်။

“နင် အရမ်းထန်နေပြီ ကောင်မရယ် ” မြသီတာက သူမပုံစံကလေးကြည့်၍ ခပ်ညည်းညည်းကလေးပြောလိုက်ရာ … “ထန်လွန်းလို့ ခက်နေတာပေါ့ သီတာရယ် ယောက်ျားနဲ့ မလိုးရတာလည်း ကြာပြီ နင်ကမှ ငါ့ထက်စာရင် ပိုဇိမ်ကျလိုက်သေး’” “ဟင်းဟင်း ဒါ နင့်အထင်လေ လင်တစ်ယောက်ရတာ ပိုက်ဆံရှာတာက ထားလိုက်တော့ …အိပ်ယာထဲမှာ အသုံးမှမကျတာ … လီးလေးက ပိန်ရှည်ရှည် လက်တောက်လောက်နဲ့ အယားတောင်ပြေတာမဟုတ်ဘူး ငါကြိုက်တာ ဟိုကားထဲက နီဂရိုးလီးကြီးလိုမျိုး လီးတုတ်တုတ် ရှည်ရှည်တွေမှ ကြိုက်တာ … တရားလွန် မဟုတ်တောင် စံချိန်မီ ၈ လက်မလောက်ဆိုရင် စောက်ပတ်ကွဲအောင် ကော့ခံပစ်လိုက်ချင်သေးတယ် ဟင်း ဟင်း … သူနဲ့စာရင် လမ်းဘေးက ဂျလေဘီတစ်ကောင် ခေါ်လိုးခိုင်းရင်တောင် သူ့ထက် အပုံကြီးသာချင် သာနေလိမ့်မယ် ယုံလိုက် သိင်္ဂ ီ” မြသီတာ သူမရင်တွင်းခံစားချက်ကို ထုတ်ပြောသည်။

တကယ်လည်း သူ့ယောက်ျား ဇော်လင်းနောင်လီးက လီးနံပိန်ကလေး အရှည် ၆ လက်မသာသာလောက်ရှိပေမယ့် အိမ်ထောက်သက် တစ်နှစ်ကျော်လောက် ရလာကတည်းက သူ့လီးက လိုးရင်းနှင့်ချောင်ချောင်ချိချိဖြစ်လာပြီး အားမရသလိုကြီး ဖြစ်လာသည်။ ကိုယ်က ဆရာမ ဆိုတော့လည်း တခြားမိန်းမတွေလို မလွတ်လပ်တာမို့ ကိုယ့်ဖာသာ နှုတ်ခမ်းနီတောင့်တို့ ခရမ်းသီးတို့ ထိုးရင်း အာသာဖြေလိုက် အချင်းချင်း ပွတ်လိုက်နှိုက်လိုက်လုပ်ပြီး ကာမအကြောလေးလျှော့လိုက်နှင့်သာ ရသေ့စိတ်ဖြေ နေနေရသည်။ “နင့်လူကြီးရော ဒီအပတ် ပြန်မလာဘူးလား ” မြသီတာ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူကို စကားနှိုက်လိုက်တော့ သိင်္ဂ ီစိုးလည်း မျက်နှာလေးရှုံ့မဲ့ဖြင့် …

“ဟင်း အဲဒီလို ခံစားရတာ ညည်းတစ်ယောက်တည်းများ ထင်နေလို့လား မိန်းမရဲ့ကျုပ်အကောင်ကြီးလည်း လူကောင်ကြီးကြီး ဗိုက်သာရွှဲနေတာ …ညောင်ကြီး အသီးသေး မောင်ကြီးတော့ လီးသေး ဆိုတာလိုပဲ ဗလကြီးတိုင်း ဟိုဟာကောင်းတာမှုတ်ဘူး …တိုတိုတုတ်တုတ်ကလေး လိုးရင်လည်း စာကလေးမိတ်လိုက်တဲ့ အတိုင်း တက်ထွက်ကြီး …တက်တာနဲ့ ထွက်ဖို့သာပြင်ထားလိုက် ဟွင်း ဟွင်း … မိန်းမအကြိုက်ဆိုတာ ဘာမှန်း သိတဲ့ကောင်စားမျိုးလည်း မဟုတ်ပါဘူး … ကျုပ်ကလဲ သားအိမ်ခိုက်အောင် လိုးပေးနိုင်မှကြိုက်တာ … အင်း ပြောစရာတော့ရှိတယ် နင် နှုတ်လုံရင် ငါ ပြောမယ် ” “ပြောစမ်း သိင်္ဂ ီ အထူးအဆန်း သတင်းလေး ” “ငါ တို့ နေတဲ့လိုင်းခန်းနဲ့ မျက်စောင်းထိုးလောက်က အရက်ဆိုင်မှာ လာလာထိုင်တဲ့ ဖယ်ရီမောင်းတဲ့ဘဲကြီး နင်သိလား ” “ဘယ်ဘဲတုန်း နင်ကလဲ အများကြီးပဲဥစ္စာ”။

“ဟို အသားညိုညို အရပ်မြင့်မြင့် ကိုယ်လုံးတောင့်တောင့်နဲ့လူ ပြောလေ တစ်ခါက ငါ့ကိုကျောင်းလာပို့တာ ” “အော သိပြီ သိပြီ ကျောင်းကြိုကားရော ပရိုက်ဗိတ်တက္ကစီပါမောင်းတဲ့လူ ပြောတာမဟုတ်လား … စတီးဆိုလား စတင်းဆိုလား … အဲဒီလူလား ” “အေး ဟုတ်ပါ့ … ဆလင်း ပါဟဲ့ နင်ကလဲ ” “အင်း …ပြော ပါ ငါနာမည် သေချာမမှတ်မိလို့ … ဘာလဲ နင့်ဇာတ်လမ်းလား ” “အေး တစ်ခါစလိုက်မိတာ ခု ရှင်းထုတ်ဖို့တောင် ခက်နေတယ် ငါ့လူတွေအတွက် အရက်တို့ အမြည်းတို့ သွားဝယ်ပေးရင်းနဲ့ သူနဲ့ နေ့နေ့ညညဆုံနေတာ သူက အမြဲတမ်းဖောက်သည်လေ …လူက တကယ့်ဏှာ အကြီးစား …ထန်လိုက်ပုံများ ပြောမနေနဲ့တော့ …ဘယ်ကတည်းက အကွက်ချောင်းနေသလဲမသိပါဘူး ဘယ်သွားမလဲ လိုက်ပို့ပေးမယ် ဘာညာ သူဝင်လုံးရာကနေ ဆိုင်ကယ်နဲ့ ဟိုနားဒီနားလိုက်ပို့ လမ်းကြုံရင်လည်း သူ့ကားနဲ့ပေါ့ … ကြာတော့ ထိကြငြိကြတော့တာပဲ …

သုံးလေးကြိမ်တော့ ရှိပြီ … ငါလည်း အစွဲကြီးစွဲပြီး ရုပ်ပျက်မှာတောင် ကြောက်လာတယ် ဘယ်နည်းနဲ့ ခွာရမှန်းမသိဖြစ်နေတာ တုတ်ကြီးကတော့ ထည့်လိုက်ရင်ကို အထဲမှာ ပြည့်နင့်နေတာပဲ လက်တစ်ဆုပ်စာ မကဘူူး သားအိမ်ထိ ဒုတ်ကနဲ ဒုတ်ကနဲပဲ စဖုတ်လည်း ကွဲဖို့သာပြင်ထား …ကိုယ့်လင်တွေနဲ့များ ဆီနဲ့ရေလို ကွာပါ့ကွယ် ဖြတ်ပြီးတော့သာ လဲထားလိုက်ချင်တယ် စမ်းကြည့်ချင်ရင် အချိန်မရွေး လာပြော မယ်သီတာ သိလား… ဟင်း ဟင်းဟင်း” “ဟယ် ကောင်မ …အပုတ်မ … ညည်းတော်တော်စိတ်ပုတ်ပါလား ငါနည်းနည်းကလေးမှ မရိပ်မိဘူး ဘယ်သူ့ပြောသံမှလည်း မကြားဖူးဘူး ” “ကြားလို့ ဖြစ်မလားဟဲ့ ခိုးစားတာပါ ဆို နင်ကလဲ ” “နင်နော် အဆင့်က မြင့်သထက်မြင့်လာပြီ ကုန်းနေတာ ဘယ်နှစ်ကြိမ်ရှိပလဲ ပြောစမ်း”

“သုံးလေးကြိမ် ပါဆို … ဒီတစ်ခါ ခပ်ဝေးဝေးသွားပြီး နှစ်ညသုံးည နှပ်ဖို့အထိ စဉ်းစားထားတယ် ဒါမှ အပြတ်ဖီလင်ယူပြီး ခံစားလို့ ရမှာ … နောက်ပြီး … ဒါမျိုးဆိုတာက …လူအသိခံလို့လည်း မဖြစ်ဘူးမဟုတ်လား သီတာရယ် ” “မှန်တယ် ငါတို့လိုမိန်းမတွေအတွက် ဒါမျိုးတော့ ရှိရမယ် … နင် သွားရင် ငါ့လည်း လက်တို့ဦး ” “ပြောပေးရမလား … ငါတို့နှစ်ယောက်နဲ့ သူနဲ့ … နှစ်ပင်တစ်ပင်ပေါ့ ” “နင် အဖြစ်ရှိမှပြော ငါက အဲဗားအသင့်ပဲ သီတာတဲ့ လီးကြောက်တဲ့မိန်းမထဲ မပါဘူး ” “စောင့်နေ …ကောင်မ ငါခေါ်တော့မှသာ အင်းလေးအဲလေးမလုပ်နဲ့ ” မြသီတာ စိတ်ပေါက်ပေါက်နှင့် သိင်္ဂ ီ့လက်တစ်ဖက်ကို ဆွဲယူပြီး သူမပေါင်ခွကြားထဲ ထည့်သွင်းပေးလိုက်သည်။

“စမ်းကျိလိုက် သိင်္ဂ ီ ငါ ထန်လား မထန်လား ဆိုတာ …ဟင်းဟင်း …နင့်အပြောနဲ့တင် စိုမနေရင် ကြိုက်သလိုပြော” သူမထမီကြားထဲ လက်လျှိုကာ ပေါင်ခွကြားရှိ ပင်တီပါးကလေးအောက်မှ ဖောင်းအိအိကလေးဖြစ်နေသော အဓိကနေရာလေးကို သူမလက်နှင့် အသာနှိုက်စမ်း ကြည့်လိုက်ရာ မြသီတာ ပြောသည့်အတိုင်းပင် စိုစိစိကလေးဖြစ်နေတာကို တွေ့ရလေသည်။ သိင်္ဂ ီထမီလှန်တင်ပေးလိုက်ပြီး သူမ၏အတွင်းခံပင်တီကလေးကို အသာအယာပင် ဆွဲချွတ်ပေးလိုက်သည်။ မြသီတာလည်း သူကိုယ်ပေါ်မှအကျၤ ီကြယ်သီးများကို တစ်လုံးချင်းဆွဲဖြုတ်နေပြီး အောက်ခံဝတ်ဆင်ထားသည့် ဘရာစီယာကလေးကိုပါ ကြိုးလျှော့၍ ချွတ်ပေးလိုက်ရာ သူမတစ်ကိုယ်လုံးပင် အဝတ်ဗလာကျင်းပြီး မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း ဖြစ်သွားရတော့သည်။ ဆက်လက်၍ သိင်္ဂ ီ့ကိုယ်ပေါ်မှ အဝတ်အစားတွေကို သူမကူချွတ် ပေးသည်။

ဗလာကျင်း၍သွားကြသော သူမတို့၏ ကိုယ်ခန္ဓာနှစ်ခုကို အမျိုးသမီးချောလေးနှစ်ယောက် အပြန်အလှန်စိုက်ငေးကြည့်ကြရင်း ကိုယ်လုံးနှစ်ခု မျက်နှာချင်းဆိုင် တဖြည်းဖြည်းနီးကပ်သွားကြရာက သူမတို့မျက်နှာချင်းလည်း ပူးကပ်စွာထိတွေ့မိကြလျက် နှုတ်ခမ်းသားချင်း တေ့တေ့ဆိုင်ဆိုင် ဖိကပ်နမ်းစုပ်မိသည့် အဆင့်ကို ရောက်ရှိသွားရတော့၏။ “ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ” “အင့် အင့် ဟင့်ဟင့် …အဟင်း ဟင်းးး အို့ အ ကျွတ်ကျွတ် ကျွတ် ” “သိင်္ဂ ီ သိင်္ဂ ီရယ် …ဟင့် ဟင့် ဟင့် ” “အ အ သီ သီတာ နမ်း နမ်းပါ ဦး ငါ့ကို ကြမ်းကြမ်းလေးနမ်း အင့် အင့် အင်းးးး ” မြသီတာ၏ ပေါင်ခွကြားရှိစောက်ပတ်ကို သိင်္ဂ ီစိုးကုန်းနမ်းပေးသည်။ အိမ်ထောင်သည်ချင်း လင်သားနှင့် အိပ်ယာပေါ်က လိင်မှုဆိုင်ရာ အတွေ့အကြုံ ရှိသူချင်းဖြစ်၍လည်း ကာမသုခခံစားရာမှာ နားလည်မှုရှိရှိ အပေးအယူမျှ၍ နေကြလေသည်။

သိင်္ဂ ီစိုး သူမစောက်ပတ်ကို ကုန်းယက်နေရာက မြသီတာ၏ နို့အုံအိအိကြီး နှစ်ဖက်ကို ဖျစ်လိုက်ညှစ်လိုက်နှင့် လှိမ့်နယ်ပေးသည်။ နို့သီးကလေးနှစ်ခုကို ဖျစ်ချေကစားပေးသည်။ မြသီတာလည်း ငြိမ်မနေနိုင်တော့ဘဲ သူမ၏ကာမဓာတ်နိုးကြွရာ နေရာအနှံ့အပြားကို ပြန်လည် ပွတ်သပ်ဆွနှူး၍ ပေးသည်။ နှုတ်ခမ်းချင်းလည်းစုပ် နို့သီးချင်းထိတိုက်လှုပ်ခတ်ပေးကြရင်း အဖုတ်ချင်းလည်း မျက်နှာချင်းဆိုင် ဖိလိုက်ပွတ်လိုက် ဆွလိုက်လုပ်ပေးကြသည်။ စောက်စိချင်း ထိခိုက်ပွတ်တိုက်မိသည့် အခါတိုင်းမှာ ဓာတ်လိုက်သလို ကျင်ကနဲကျင်ကနဲခံစားရသည့် ကာမအရသာဟာ ဘာနှင့်မှမတူဘူးဆိုတာကို သူတို့နှစ်ယောက်တည်းသာ သိနိုင်ပေလိမ့်မည်။

“ချစ်တယ် သီတာရယ် ” “ငါရောပဲ သိင်္ဂ ီ…နင့်အဖုတ် တအားရွှဲနေပြီဟာ ငါ့ပေါင်ခြံအထိ အရည်တွေ စီးကျနေလိုက်တာ ပေကုန်ပြီ ဟင့်ဟင့် ” “ငါ့ဆီကချည်းပဲပေါ့ ဟတ်လား နင့်စောက်ရည်တွေ ဒီ ဒီလောက် ပွထနေတာ ကောင်မ …နင့်စောက်ခေါင်းက အပျိုစစ်စစ်ကလေးအတိုင်းပဲ အလတ်ကြီးရှိသေးတာ … လက်ညှိုးနဲ့လိုးတောင် စွိကနဲစွိကနဲ နေမှာပဲ … ငါ့ဟာလေးနဲ့ တခြားစီပဲ သီတာရယ်” “လိုးပေး သိင်္ဂ ီ… လက်နဲ့ အသားကုန်မွှေ့လိုးပေး နင်နဲ့ငါ …တစ်လှည့်စီပေါ့ … ” “အင်း အင်း ငါ ငါ တအားရွလွန်းနေပီ သီတာရယ် …နင် လိုးရင်လည်း ငါ့စောက်ပတ်ကို အတွင်းထဲထိ ရောက်အောင် လက်လှည့်ပြီး ထိုးသွင်းပေး … နင် ခံနိုင်သလောက်တော့ ငါလုပ်ပေးမယ် ” “ဖြေး ဖြေး သိင်္ဂ ီ …အ အာ … ငါ့ဟာလေး နင့် လောက် မပြဲဘူး … အင့် အင့် ”

“စွိ ဖွတ် ဖွတ် … ဇွပ် စွိ စွပ် … ဖွတ် ပြွတ် … ပလွတ် ဖွတ် ဇွတ် ” “ညည်းဟာကြီးက လီးဒစ်ပြဲကြီးနဲ့ ဘယ်လောက်တောင်လိုးခဲ့သလဲမှ မသိတာ ဟို ဆလင်းဆိုတဲ့ကောင်ကြီး လီးတအားကြီးတာလား ထိပ်ပြဲ ဒစ်ကားကြီးဖြစ်နေလား” “နင်တွေ့ရင်သိမယ် လီးက မဆန့်မပြဲကြီး ဟီးဟီး … ပထမနေ့ကဆို လမ်းတောင် ထွက်မလျှောက်ရဲဘူး သေးပေါက်ရင်တောင် စပ်နေတာ အဟင်း ဟင်း … ဒါတောင် သူ့လီးက နဂိုလီးတဲ့ ဆီအုန်းတို့ ဆီလီကွန်ဘာညာ ထိုးထားတဲ့လီး မဟုတ်ဘူးတဲ့ …သူ့ဘော်ဘော် တချို့ဆိုရင် …လီးမတရားကြီးချင်လို့ ဆေးထိုးတာ လီးတောင်မှ ကွဲထွက်တယ်ဆိုလားပဲ … အပျိုစစ်စစ် ပါကင်စောက်ပတ်တွေသာဆို ထည့်လို့တောင်မဆန့်ဘူး အဝင်တစ်ကြောင်း တည်းနဲ့တင် ပြဲလန်ပြီး ဆေးရုံ သေချာပေါက်ရောက်ရသတဲ့ …

အဟင်းဟင်း ဟင်း နင် သိပ်ကြောက်သွားလား သီတာ ” “အိုးး ဝေးသေးး … ကြီးလေ ကောင်းလေ တဲ့ စာဆိုတောင်ရှိတယ် တဖြည်းဖြည်း အကျင့်ရရင် အိုကေသွားမယ် ဟင်းဟင်း ဟင်း” မြသီတာပြောလိုက်ပြီး … ကာမဇောကြွလာသည့်အလျောက် တစ်ယောက်စောက်ဖုတ် တစ်ယောက်နှိုက်ကိုင်၍ အရှိန်တက်သထက် တက်လာကြရာက စစ်စတီနိုင်းပုံစံ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန်နေပြီး မြသီတာက အောက်က သိင်္ဂ ီစိုးကသူမအပေါ်က နေပြီး တစ်ယောက်စောက်ပတ်ကို တစ်ယောက် အပြန်အလှန်ပွတ်ကြနှိုက်ကြ ယက်ကြစုပ်ကြနှင့် ထန်ချင်တိုင်းထန်၍ အချိန်တော်တော်ကြာကြာ အရှိန်မသတ်နိုင်ဘဲ ရှိနေကြလေသည်။

သိင်္ဂ ီစိုးက မြသီတာ၏စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက် သူမလျှာကို အပြားလိုက်လုပ်ကာ အထက်အောက်စုန်ဆန် ယက်သပ်ပေးနေပြီး အစိချွန်တက်တက်ကလေးကို ပြွတ်ကနဲပြွတ်ကနဲစုပ် သွားနှင့်မနာကျင်အောင် ကိုက်၍ကိုက်၍ ဆွပေးသည်။ အိကနဲအင့်ကနဲ သူမနှုတ်မှနေ၍ ညည်းတွားသံကလေးနှင့်အတူ တစ်ကိုယ်လုံး တုန်ယင်တွန့်တက်သွားရပြီး မြသီတာဖင်ကြီးတစ်ခုလုံး အပေါ်ကိုကြွမြောက်တက်လာရသည်။ မြသီတာကိုယ်တိုင်လည်း အောက်မှနေ၍ သူမမျက်နှာပေါ် အုပ်မိုး၍နေသော သိင်္ဂ ီစိုး၏ပေါင်ခွကြားမှ စောက်ဖုတ်အုံကြီးကို ပါးစပ်နှင့်နမ်းစုပ် လျှာနှင့်ရစ်ဝိုက် ယက်သပ်ပေးရင်း သူမဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်အကြားရှိ စအိုဝကလေးကိုပါ လျှာနှင့်မထိတထိ တို့ယက် ဆွပေးလိုက်ရာ သိင်္ဂ ီစိုးလည်း ဖင်ကြီး တဆတ်ဆတ် တုန်လှုပ်ယမ်းခါပြီး အပေါ်ကြွသွားလိုက် အောက်ကို ပြန်လည်နိမ့်ဆင်းလာလိုက်နှင့် ဂဏှာမငြိမ်နိုင်ဘဲဖြစ်နေရလေသည်။

မြသီတာရော သိင်္ဂ ီစိုးပါ သူမတို့စောက်ပတ်များဆီမှ စောက်ရည်များ အတောမသတ် ရွှဲနစ်စွာ ယိုစီးကျ လာရလေသည်။ အလိုးခံချင်စိတ်နှင့်အတူ စောက်ပတ်ရွလွန်းလိုက်တာလည်း ပြောမနေနှင့်တော့။ နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်စောက်ပတ်ကို တစ်ယောက် ပွတ်ကြကိုင်ကြ ဆွကြလုပ်ပေးကြရင်း အပြန်အလှန်ဆိုသလို သူမတို့စောက်ပတ်ထဲကို လက်ချောင်းကလေးများနှင့်အပြိုင်အဆိုင် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ထိုးနှိုက်ဆောင့်သွင်း ပေးနေကြလေပြီ။ “အ အင့်အင့် ထိ ထိတယ် အ ကောင်း ကောင်းတယ် သိင်္ဂ ီ လုပ် ဆောင့်ဆောင့် မြန်မြန် အင့် အင်း ” “စွတ် ဖွပ် ဖတ် ပြွတ် စွိ စွတ်ဖွတ် ပလပ်ဗွပ် ” “အင့် အိအိ အင့် ငါ့ အထဲကိုလည်း ဆောင့် အင့် ကြမ်းကြမ်းဆောင့်ပေး မ မညှာနဲ့ သီတာ အ အား ဟား ကောင်းတယ် ကောင်းတယ် လိုး လိုးပေး သွက်သွက်လေး လိုးစမ်း အ အင့် အင့် ” နှစ်ယောက်သား အကောင်းကြီးကောင်းပြီး ပတ်ဝန်းကျင်ကိုတောင် သတိမမူမိကြတော့။

မြသီတာ အောက်မှနေ၍ ထွန့်လူးကော့ပျံနေသလို သိင်္ဂ ီစိုးလည်း ကုန်းကုန်းကွကွနှင့်မချိအောင် ခံစားနေရသည်ပဲ ဖြစ်သည်။ ထိုအခိုက်မှာပဲ … “စောက်ကမြင်းမတွေ နင်တို့ချည်း ကောင်းနေတာပေါ့ ဟုတ်လား” အခန်းဝမှအသံတစ်သံကြောင့် နှစ်ယောက်စလုံး ရင်ထဲမှာထိတ်ကနဲဖြစ်ကာ လှုပ်ရှားမှုတွေ ရုတ်တရက် တန့်ရပ်သွားရပြီး ပြိုင်တူ ခေါင်းထောင်သွားမိကြသည်။ “မာလာ နင် နင် … “သိင်္ဂ ီစိုးလျင်သည်။ မြသီတာကို လက်ကုပ်၍အချက်ပေးလိုက်ပြီးနောက် သူမကိုယ်ပေါ်မှနေ၍ အသာ လှိမ့်ဆင်းလိုက်သည်။

မြသီတာလည်း ပါးပါးနပ်နပ်နှင့်ပင် ကုတင်ကနေ လူးလဲထလာလိုက်ပြီး သူမတို့နှစ်ယောက်ကို အခန်းဝကနေ ကြောင်အမ်းအမ်းနှင့် ရပ်ကြည့်နေသည့် ခင်မာလာထွန်းရှိရာကို သွားရောက်ကာ သူမလက်တစ်ဖက်ကိုဆွဲခေါ်လာခဲ့လိုက်သည်။ သူမကို ကုတင်ပေါ်တွန်းတင်ပစ်လိုက်ရင်း မြသီတာရောသိင်္ဂ ီစိုးပါ နှစ်ယောက်သား ခင်မာလာဆွေ့ကို ဝင်လုံးကြ ကစ်ဆင်ဆွဲကြနှင့် အတန်ကြာအောင် သုံးယောက်သား ထွေးလားလုံးလားဖြစ်နေကြကာ ခင်မာလာဆွေလည်း သူမခါးမှာဝတ်ဆင်ထားသည့် ထမီအောက်စလွတ်လိုလွတ် အကျၤ ီကြယ်သီးများ ပြုတ်ထွက်၍ ရင်ဘတ်တစ်ခုလုံး ဟင်းလင်းပွင့်လိုပွင့်နှင့် ဖြစ်ချင်တိုင်းဖြစ်ကာ နေရလေသည်။ “ဟဲ့ အို အို … အ အရမ်း … အ ရမ်း မလုပ် … လုပ်ကြနဲ့လေ ”

“လုပ်မှာပဲ ကောင်မ … နင့် စပတ်တစ်ခုလုံး အရည်ရွှဲနေတာ … ငါတို့ကို ညာလို့မရဘူး … လာစမ်း ဒီကို … ဟင်း ဟင်းဟင်း ” “အို ရွှဲပဲ ရွှဲရွှဲ ပြဲပဲ ပြဲပြဲ … ညည်းတို့နဲ့ ဘာဆိုင် လို့ ခိ ခိ ခစ်ခစ်ခစ်” “လာခဲ့စမ်းပါ … အဲဒီ စပတ်အပြဲလေးထဲကို ကိုကို့အလွမ်းပြေလေး လုပ်ပေးမလို့ ဟင်းဟင်း ” “နင် နင် ဘာ လုပ် … အိုးး … သိ င်္ဂ ိမ … နေုာ် မကဲနဲ့ ဟွန့် … အင် မ မ … လုပ် နဲ့ဆိုနေ … ကျွတ် ဒုက္ဂပါပဲ အ အင့်အင့် ဟင့် ” “မရုန်းနဲ့လေ ငါ အပီ မှုတ် ပေးမလို့ ” “အာ မလုပ် … လုပ် … အ ရှီး အ … ကျွတ် … အ အာ … သိင်္ဂ ီ ဟင် … နင် နင်ကလဲ ” သိင်္ဂ ီစိုးက သူမခါးအောက်ပိုင်းကို ကိုင်သည်။ နယ်သည်။ သူမပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို ဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက် ဆွဲဖြဲပြီး ပေါင်ခွကြားရှိအဖုတ်ကလေးကို အပီဆွနှူးပေးသည်။ မြသီတာလည်း သူမကိုယ်လေးပေါ် တက်ခွစီးရင်း ခင်မာလာဆွေ့နှုတ်ခမ်းအစုံကို သူမနှုတ်ခမ်းများနှင့်အတင်းဖိကပ်၍ နမ်းစုပ်လိုက်လေသည်။

သူမရင်သားအုံ အိအိပေါ်က ဘရာစီယာလေးကို ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်ရင်း နို့နှစ်လုံးကို အပီအပြင် ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်နယ်၍ နို့သီးကလေး နှစ်ခုကို ကုန်းစို့ပေးသည်။ သိင်္ဂ ီစိုးလက်များက သူမပေါင်ခွဆုံရှိ ဖောင်းမို့မို့ကလေး ဖြစ်တည်နေသော အင်္ဂါဇပ် တစ်ပြင်လုံးကို ကောင်းစွာ ပွတ်ဆွပေးနေပြီး အစိကလေးကို ဖျစ်လှိမ့်ချေကစားလိုက် အခေါင်းပေါက်ကလေး ထဲကို သူမလက်ချောင်းများထည့်သွင်း၍ ထိုးနှိုက်ဆောင့်လိုက်နှင့် လုပ်ပေးနေရာ ခင်မာလာဆွေတစ်ယောက် ချက်ကောင်းထိပြီး သူမနှုတ်မှနေ၍ တအိုးအိုးတအင့်အင့်နှင့် ညည်းသံကလေးထွက်ကာ ကော့ပျံထွန့်လူးစ ပြုလာရလေသည်။

မြသီတာတို့နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ကြည့်၍ လက်မထောင်ပြလိုက်လေသည်။ သိင်္ဂ ီစိုး သူမပေါင်နှစ်ဖက်အကြားကို ခေါင်တိုးဝင်လိုက်ပြီး သူမစောက်ပတ်ပေါ်ကို မျက်နှာအပ်ကာ မှောက်အိပ်ချ လိုက်သည်။ ခင်မာလာဆွေ့စောက်ပတ်ဆီမှ ညှီနံ့သင်းသင်းကလေးက သူမနှာဝကို ကလူ၏သို့ မြှူ၏သို့ လုပ်၍နေချေပြီ။ သိင်္ဂ ီစိုး လျှာကလေးထုတ်ပြီး စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းကလေးအတိုင်း အောက်မှနေ၍ အပေါ်သို့ အစုန်အဆန် ယက်သပ်ပစ်လိုက်သည်။ စောက်ရည်ချွဲကျိကျိ အစေးအမြှင်တန်းကလေး သူမလျှာနှင့်အတူ ကပ်ပါလာပြီး အပေါ်ကနေအောက်ကို တွဲလွဲကလေးကျဆင်းနေတာကို တွေ့လိုက်ရသည်။ အစိကလေးကို သူမပါးစပ်ဖြင့် ပြွတ်ကနဲပြွတ်ကနဲ အသံထွက်အောင် စုပ်ပေးလိုက်ရာ ခင်မာလာဆွေခါးကလေး ကော့၍တက်လာရပြီးနောက် … “အား … အို့ ကျွတ် ကျွတ် …အင့်ဟင့် ဟင့် ” ဟူ၍ သံရှည်ကလေးဆွဲ၍ ညည်းလိုက်သံကို ကြားလိုက်ရသည်။

“နင် နင် …အဆင်ပြေလား မာလာ ” မြသီတာနားနားကပ်မေးတော့ သူမမျက်စိမှိတ်ထားရာက ခေါင်းကလေး မသိမသာညိတ်ပြရှာသည်။ “ငါ နို့စို့ပေးမယ်နော် ငါ့နို့လည်း နယ်ပေးဦး ” “အင်း အင်း ဟင်း ဟင်း သီတာရယ် ငါ ငါ ဘာဖြစ် ဖြစ်နေ ပြီလဲ မသိတော့ဘူး ” “နင်လည်း အတွေ့အကြုံရှိတာပဲ မာလာရယ် အိမ်ထောင်ကျပြီး လီးနဲ့လိုးဖူးတာပဲ ခု မလိုးရတာကြာရင် စိတ်ထဲက အလိုလိုနေရင်း … ဆာမလာဘူးလား ပြောစမ်း ” “အိုကွာ … နား ရှက် … ရှက် လာပြီ စို့ မြန်မြန်စို့ပေးတော့ ငါ ငါ မ နေနိုင်တော့ဘူး အူး ဟူးး … ” အောက်ကလည်း အဖုတ်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေးယက်၍ အပေါ်ကနေ မြသီတာက နို့စို့လိုက် ကိုင်လိုက် နယ်လိုက် နို့အုံချင်း နို့သီချင်းခလုတ်တိုက်လိုက် လုပ်ပေးနေရာ သူမ ကြာကြာ ဣနြေ္ဒမဆယ်နိုင်တော့ချေ။

သူမတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ ဆွဲခေါ်ရာသို့ တစ်စတစ်စနှင့် ခရီးဆုံးအထိ လိုက်ပါလာခဲ့ရပြီဖြစ်သည်။ အမျိုးသမီးသုံးယောက်စလုံး ကုတင်ပေါ်မှာ တစ်ယောက်အပေါ်တစ်ယောက်အောက် လူးကာလှိမ့်ကာနှင့် ဖီလင်တွေတရိပ်ရိပ်တက်ကာ ဘယ်သူ့ကိုဘယ်သူကိုင်လို့ ကိုင်မိမှန်းပင် မသိနိုင်ကြတော့ပြီ။ သုံးယောက်သား ရာဂအမှောင်နောက်ကို ကောက်ကောက်ပါအောင် စိတ်လိုလက်ရ လိုက်ပါရင်း တစ်နေကုန်ပင် အချိန်တွေ ဖြုန်းပစ်လိုက်ကြလေတော့သည်…ပြီး။

 

Zawgyi

 

ခရီးဆုံးအထိ

ဆရာမျမသီတာ…. ႐ုပ္ရည္ေလးက ေတာ္ေတာ္လွသည္။ ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္ ေတာင့္တင္းအခ်ိဳးက်၍ ျပည့္ျပည့္တင္းတင္း ေၾကာ့ရွင္းလွပသူျဖစ္ကာ အိုးလည္း ေတာ္ေတာ္ေတာင့္တာမို႔ အနီးပတ္ဝန္းက်င္ရွိ ေယာက္်ားသားတို႔၏ အထူးတလည္ စိတ္ဝင္စားျခင္းကိုခံရသည့္ မိန္းမေခ်ာတစ္ဦးပင္ျဖစ္သည္။ အသက္ ၃၀ ဝန္းက်င္ခန႔္ရွိၿပီး လင္ရွိမယားတစ္ေယာက္လည္းျဖစ္သည္။ သူမေယာက္်ားမွာ ႏိုင္ငံျခားပင္လယ္ကူး သေဘာသၤားတစ္ေယာက္ဟု သိရသည္။ သူမမိဘေတြကကြယ္လြန္သြားခဲ့ၾကၿပီး မိခင္ဖက္မွေဆြမ်ိဳးေတာ္စပ္သည့္ အေဒၚဝမ္းကြဲတစ္ေယာက္ႏွင့္အတူ ေနထိုင္ကာ သူမလက္ရွိအလုပ္အကိုင္ျဖစ္ေသာ စာသင္ျပသည့္အလုပ္ကိုပင္ ဆက္လက္လုပ္ကိုင္ေနသူ ျဖစ္သည္။ သူမမိဘေတြက ေငြေၾကးခ်မ္းသာႂကြယ္ဝသူေတြပီပီ သမီးျဖစ္သူ၏ေနာင္ေရးအတြက္ စိတ္ေအးရေအာင္ဆိုၿပီး သူမကို သူတို႔ႏွင့္ရင္းႏွီးခင္မင္သည့္ လူကုံထံအသိုင္းအဝိုင္းထဲက သူေ႒းသား တစ္ေယာက္ႏွင့္ ေစာစီးစြာေနရာခ်ထားေပးခဲ့သည္။

သူမအသက္ ၂၅ ႏွစ္ေလာက္မွာ အိမ္ေထာင္ရက္သား က်ခဲ့သည္။ ယခုဆိုလွ်င္ သူမအိမ္ေထာင္သက္က ၅ ႏွစ္ေက်ာ္ ၆ ႏွစ္နီးပါးရွိခဲ့ၿပီ။ ျမသီတာမွာ လူေတြအျမင္မွာ တည္ၿငိမ္ေအးေဆးၿပီး ဣေျႏၵသိကၡာႏွင့္ျပည့္စုံေသာ အိမ္ေထာင္သည္ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ သူမတို႔ၿမိဳ႕ရွိ ေအာင္ခ်က္ အလြန္ေကာင္းမြန္သည့္ အထက္တန္းေက်ာင္း တစ္ေက်ာင္းမွ ဂုဏ္သေရရွိ အထက္တန္းျပေက်ာင္းဆရာမ တစ္ေယာက္လည္းျဖစ္၍ ဘယ္သူ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ မွလည္း သူမကို မေလးမစား မလုပ္ဝံ့ၾကေခ်။ ေယာက္်ားျဖစ္သူ ႏိုင္ငံျခားသေဘၤာ လိုက္ရာက ျပန္လာခ်ိန္မ်ားမွာ သူတို႔ဇနီးေမာင္ႏွံႏွစ္ေယာက္ တစ္ပတ္ကိုးသီတင္းေလာက္ အတူတကြ လည္ၾကပတ္ၾက စားၾကေသာက္ၾက ကမ္းေျခသြားအနားယူၾကႏွင့္ အဖက္ဖက္ကျပည့္စုံၿပီး အမ်ားအားက်ဖြယ္ ေကာင္း၍ ေပ်ာ္႐ႊင္လြတ္လပ္သည့္ မိသားစုဘဝကို ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ခဲ့ၾကသည္။

လွတုန္းပတုန္း အ႐ြယ္လည္းေကာင္းတုန္း သားေထာက္သမီးခံလည္းမရွိၾကေသးတာမို႔ သူမတို႔ႏွစ္ေယာက္၏ အိမ္ေထာင္ေရးမွာ ေပ်ာ္႐ႊင္စရာအတိၿပီးျပည့္စုံၿပီး ခ်စ္ၿပီးရင္းသာ ခ်စ္လို႔မကုန္ႏိုင္ေအာင္ဘဲ ရွိေနေလေတာ့သည္။ သူမေယာက္်ား ကိုေဇာ္လင္းေနာင္မွာ သူမထက္ အသက္ဆယ္ႏွစ္နီပါးႀကီးၿပီး သူ႔မိဘေတြဖက္ကလည္း မ်ိဳးႏွင့္႐ိုးႏွင့္ခ်မ္းသာသူေတြျဖစ္ၾကေလရာ နယ္ခံမိတ္ေဆြမ်ားႏွင့္ စီးပြါးေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို ဖက္စပ္ထူေထာင္ လုပ္ကိုင္ထားၿပီး ခ်စ္ဇနီးေလးကို သာမန္အထက္တန္းေက်ာင္းမွ ေက်ာင္းဆရာမအလုပ္ကို မလုပ္ေစခ်င္ ေသာ္လည္း ျမသီတာက လင္ျဖစ္သူ ပင္လယ္ရပ္ျခားထြက္ခြာစဥ္မွာ တစ္ေယာက္တည္း အိမ္မွာထိုင္မေနလို ဟုဆိုၿပီး ေခါင္းမာမာႏွင့္ပင္ ဆရာမအလုပ္ကေန မထြက္ဘဲ ဆက္လက္လုပ္ကိုင္ေနခဲ့သည္။ စာအသင္အျပ ေကာင္းသူလည္းျဖစ္၍ တပည့္လက္သားေတြၾကားမွာ နာမည္ေကာင္းရသူတစ္ဦးျဖစ္သည္။ ေဇာ္လင္းေနာင္ႏွင့္သူမမွာ ဘဝကို ရႈျမင္သုံးသပ္ပုံခ်င္း မတူၾကဟု သူမထင္သည္။

လူေတြအျမင္မွာ တင့္တယ္ၿပီး အျပစ္ဆိုစရာမရွိလို႔ ထင္ရေပမယ့္ တကယ္တမ္း လက္ေတြ႕ဘဝမွာေတာ့ မတူညီသည့္ ခံယူခ်က္ အေတြးအျမင္ေတြ တစ္ပုံတစ္ပင္ႀကီးရွိေနေပသည္။ အဓိကအခ်က္မွာ အသက္အ႐ြယ္ႏွင့္ျဖတ္သန္းပုံခ်င္း ကြာျခားမႈရွိျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ ေဇာ္လင္းေနာင္က ေအးေအးေဆးေဆးေနသူဟုထင္ရေပမယ့္ ကုပ္ကျမင္းသမား။ ကေဇာ္ႀကိဳက္လြန္းတာေရာ အေပါင္းအသင္းမက္ၿပီး အခ်ိန္ျပည့္ ေပ်ာ္ပါးေသာက္စားကာ တစ္ပတ္ဆယ္ရက္ေလာက္အထိ အိမ္မကပ္ဘဲ သြားခ်င္ရာေလွ်ာက္သြား၍ ဘဝကို ေပါ့ေပါ့ေနေပါ့ေပါ့စားပုံစံမ်ိဳး ေနထိုင္ေလ့ရွိတတ္တာကို သူမအေနႏွင့္ လုံးဝႀကိဳက္ႏွစ္သက္ျခင္းမရွိေပ။ မတူညီသည့္ ေနာက္အခ်က္တစ္ခုမွာ သူမတို႔ႏွစ္ေယာက္၏ အိပ္ခန္းထဲမွဆက္ဆံေရးျဖစ္သည္။ လူေတြထင္သကဲ့သို႔ အဆင္ေျပေျပရွိလွတာမဟုတ္ဘဲ သူမ၏တက္ႂကြထက္သန္လြန္းသည့္ အလိုဆႏၵေနာက္ကို ခင္ပြန္းျဖစ္သူ ေဇာ္လင္းေနာင္တစ္ေယာက္ ျပည့္ျပည့္ဝဝ လိုက္ပါျဖည့္ဆည္း ေပးႏိုင္ျခင္းမရွိတာကိုက ႀကီးမား၍ လုံးဝေျဖရွင္းမရႏိုင္ေသာ ျပႆနာတစ္ခုပင္ ျဖစ္ေနေပသည္။ ျမသီတာ အလိုရမၼက္ႀကီးသည္။

ဟုတ္သည္။ အသက္ခ်င္းကြာတာေၾကာင့္လား မ်ိဳး႐ိုးဗီဇေၾကာင့္ပဲလား ဣတၳိယေခၚမိန္းမတို႔၏ ျမင္သာထင္သာမရွိသည့္ ထာဝရသိုဝွက္စြာၿမဳံေနေလ့ရွိၾကေသာ ကာမဂုဏ္ႏွင့္စပ္လ်ဥ္းသည့္ ပင္ကိုယ္သေဘာသဘာဝေၾကာင့္ ေပပဲလားေတာ့ မသိေခ်။ အျပင္ပန္းအားျဖင့္ၾကည့္လွ်င္ မိန္းမတစ္ေယာက္၏အတြင္းစိတ္ဆႏၵကို ခန႔္မွန္းသိဖို႔ရန္ မလြယ္ကူလြန္းလွပါ။ အထူးသျဖင့္ အိမ္ေထာင္သည္ျဖစ္လာၾကၿပီဆိုလွ်င္ သူတို႔၏စိတ္သေဘာမွန္ကို ပိုၿပီးသတိထားၾကရေပလိမ့္မည္။ ျမသီတာကဲ့သို႔ ကာယိေျႏၵကို အထူးတလည္တန္ဘိုးထားေသာ မိန္းမစားမ်ိဳးမွာ အုံ႔ပုန္းသေဘာသဘာဝမ်ိဳး ရွိသည္ျဖစ္ရာ အတူေနခ်ိန္သိပ္မရဘဲ မၾကာခဏ ဇနီးမယားျဖစ္သူ၏အေဝးမွာေနရေသာ သူမ၏ ခင္ပြန္းလင္ ျဖစ္သူ ေဇာ္လင္းေနာင္အေနႏွင့္ မယားျဖစ္သူကို လိင္ကိစၥ၌ စိတ္ပါဝင္စားမႈအားနည္းလြန္းၿပီး မလိုအပ္ဘဲ ရွက္အားပိုလြန္းသည္ ဟူေသာအေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ အိမ္သူသက္ထားျဖစ္ေသာ ဇနီးမယားထက္ကို ေကတီဗြီမာဆတ္ကဲ့သို႔ေသာ ျပင္ပအေပ်ာ္အပါး႒ာနမ်ားဆီသို႔သာ အာ႐ုံက်က္စားလ်က္ရွိေနၿပီး အိမ္ကိုလည္း သိပ္မကပ္သျဖင့္ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ နားလည္မႈခ်င္း ပို၍ပင္ လြဲမွားလာၾကရေတာ့သည္။

မ်ိဳး႐ိုးႏွင့္ဂုဏ္ျဒပ္ အဆင့္အတန္း ျမင့္မားသူခ်င္းမို႔ လင္ႏွင့္မယား ကေတာက္ကဆ ဘုေဘာက္က်ကာ အတိအလင္း ႐ုန္းရင္းဆန္ခတ္ ရန္ျဖစ္ျခင္းမရွိေသာ္ျငားလည္း အတြင္းစိတ္အရေတာ့ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ ႀကိတ္ၿပီး တအုံေႏြးေႏြး အစာမေၾကႏိုင္ၾကဘဲ လိပ္ခဲတည္းလည္း ဆက္ဆံေရး အက္ေၾကာင္းထင္လ်က္ ရွိၾကေလေတာ့၏။ လင္ႏွင့္မယား တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ ဝတ္ေၾကတန္းေၾက သေဘာမွ်ရွိၿပီး ျမသီတာလည္း မိမိအလုပ္ကိုသာ အာ႐ုံစူးစိုက္လ်က္ စိတ္ပ်ံ႕လြင့္ျခင္းမရွိေအာင္ ႀကိဳးစားထိန္း ေနရေလသည္။ သူမအလုပ္ထဲက ဆရာမေတြထဲမွာလည္း ညီအစ္မအရင္းတမွ် ခ်စ္ခင္ရင္းႏွီးသူေတြရွိၾကေလရာ အထူးသျဖင့္ေတာ့ အသက္အ႐ြယ္ခ်င္း မတိမ္းမယိမ္းလည္းရွိ တစ္တန္းတည္းစာျပသူေတြလည္းျဖစ္ၾကသည့္ ဆရာမသိဂၤ ီစိုးႏွင့္ခင္မာလာေဆြတို႔ကို သူမအိမ္ေထာင္ေရးႏွင့္ပတ္သက္သည့္ မေၾကမလည္ျဖစ္ေနေသာ ခံစားခ်က္ေဝဒနာအခ်ိဳ႕ကို ရင္ဖြင့္ျပေလ့ရွိခဲ့သည္။

“သိဂၤ ီစိုး”…. သူမလည္း အိမ္ေထာင္သည္ျဖစ္သည္။ သူမေယာက္်ားက ျမန္မာႏိုင္ငံရဲတပ္ဖြဲ႕မွ မႈခင္းဆိုင္ရာ ရဲအရာရွိ (ဒုရဲအုပ္) တစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ ေယာက္်ားက ဒီနယ္မွာ တာဝန္က်ရင္း သူမႏွင့္ေတြ႕ဆုံခ်စ္ႀကိဳက္ကာ ညားခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ လက္ရွိ ျမန္မာျပည္အထက္ပိုင္းမွာ အလုပ္တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနလွ်က္ရွိၿပီး ႏွစ္လသုံးလေနမွ တစ္ႀကိမ္ခန႔္သာ အိမ္ျပန္ႏိုင္သူျဖစ္သည္။ အိမ္ေထာင္သည္လင္ရွိမယားပီပီ အေျပာအဆို အေနအထိုင္ ပြင့္လင္းရဲတင္းသူျဖစ္ၿပီး လင္ႏွင့္မယား တစ္ေနရာစီအေဝးမွာ ခြဲေနရျခင္းျဖစ္၍ ဆန႔္က်င္ဖက္လိင္ႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ ကာမကို အၿမဲတေစ ဆာေလာင္ေနတတ္သူ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးလို႔သာ ဆိုရမည္။ သူမႏွင့္မေတြ႕လိုက္ႏွင့္ ေတြ႕ၿပီဆိုတာႏွင့္ပင္ ဖိုမဆက္ဆံေရးႏွင့္စပ္လ်ဥ္းသည့္ လိင္မႈဆိုင္ရာ ကိစၥေတြ ႐ုပ္ရွင္ဗြီဒီယိုဇာတ္ကားမ်ားႏွင့္ သူမရဲ႕အိမ္ေထာင္ေရးအေတြ႕အႀကဳံေတြ အရပ္ရပ္အနယ္နယ္က ကာမဂုဏ္ႏွင့္ဆက္ႏြယ္သည့္ ထူးေပ့ဆန္းေပ့ဆိုေသာ ျဖစ္ရပ္ဆန္းၾကယ္ေတြကို ခေရေစ့တြင္းက် တစ္တစ္ခြခြ ေျပာဆိုေပေတာ့မည္။ “ခင္မာလာေဆြ” သူမက်ေတာ့ အိမ္ေထာင္လက္ရွိမဟုတ္ဘဲ လင္ႏွင့္ကြဲေနသည္။

သူမေက်ာင္းေနစဥ္ ဆယ္ေက်ာ္သက္ အ႐ြယ္ေလာက္ကတည္းက ေယာက္်ားသနာေတြႏွင့္အေတြ႕အႀကဳံေတြ တစ္ေလွႀကီးရွိခဲ့ၿပီး လင္ရွိအခ်ိန္တြင္ လင္ႏွင့္လည္းကြဲကာ ဖိုမသံဝါႏႊဲေပ်ာ္ႏိုင္ျခင္းမရွိသျဖင့္ ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် လင္ဆာ(လီးဆာ လီးငတ္သည့္)ေဝဒနာ ခံစားေနရသူ တစ္ေယာက္လည္း ျဖစ္ေနပါသည္။ ျမသီတာ ဒီသူငယ္ခ်င္းေတြႏွင့္မွ အတြဲၿငိၿငိတြဲမိခဲ့ၾကပါသည္။ ေက်ာင္းဖြင့္ရက္ ဆရာဆရာမနားေနခန္းထဲမွာဆုံၾကသလို ေက်ာင္းပိတ္ရက္ေတြက်ျပန္လွ်င္လည္း တစ္ေယာက္အိမ္တစ္ေယာက္ အလည္သြားၿပီး လက္ဖက္သုတ္စား ေရေႏြးၾကမ္း ဒါမွမဟုတ္ ကိုလာအေအး ေသာက္ရင္း စကားေဖာင္ဖြဲ႕ေျပာမကုန္ေအာင္ဘဲ ရွိၾကေလသည္။ ျမသီတာေယာက္်ား ကိုေဇာ္လင္းေနာင္က ဒီရက္ပိုင္းေလာက္မွာပဲ သေဘၤာျပန္တက္ရမည္ျဖစ္၍ သူမႏွင့္အတူ တစ္ညအိပ္ၿပီး ရန္ကုန္ကို စတင္ထြက္ခြာသြားၿပီျဖစ္သည္။ “ကိုကိုက ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းကေလး ႏႈတ္ဆက္မသြားဘူးလား သီတာ ”

“ေအာင္မယ္ ေဝးေသး သူၾကမ္းတာမ်ား ျဖဳတ္ကိုက္သေလာက္မရွိဘူး ရင္ေတာင္မခုန္” “တစ္ညလုံး ဘယ္ႏွစ္ခ်ီ ဘယ္ႏွစ္လားေတာင္မ်ား ” ျမသီတာ သိဂၤ ီစိုးကို မ်က္ေစာင္းထိုးပစ္လိုက္ရာက သူမႏႈတ္ခမ္းကေလးကို စူစူေအာင့္ေအာင့္ႏွင့္ သူမလက္ေခ်ာင္းကေလး ေလးေခ်ာင္းေထာင္ျပလိုက္ၿပီး … “သိပ္ သိခ်င္တယ္ေပါ့ ဟုတ္လား သန္းေခါင္သန္းလြဲ ႏွစ္ခါ … မနက္လင္းဆြဲ ႏွစ္ခါ …ဒါ အစြမ္းကုန္ပဲ” “အားပါး … အစြမ္းက တယ္မေသးပါကလား … ဟီးဟီး ခစ္ခစ္ … ခြိခြိ ခြိ” သူငယ္ခ်င္းမႏွစ္ေယာက္ ခြက္ထိုးခြက္လွန္ ရယ္ၾကသည္။

“ခုတစ္ေခါက္ ဘာမွာလိုက္ေသးလဲ သီတာ ” “ဘာမွ မမွာဘူး …ပိုက္ဆံမွန္မွန္ပို႔ဖို႔ တစ္ခုပဲ မွာလိုက္တယ္ … လူကျပန္မလာေလ ေကာင္းေလ ေသခန္းျပတ္လည္း ေအးေဆးပဲ ” “တကယ္ ” “အင္း တစ္ကယ္ ဆယ္ကယ္ … ဟင္း …ဟင္း ဟင္းး ” ျမသီတာ ထိုအတိုင္းပင္ ေျပာၿပီး ဟက္ဟက္ပက္ပက္ ရယ္ခ်လိုက္သည္။ သူငယ္ခ်င္းမႏွစ္ေယာက္ျဖစ္ေသာ သိဂၤ ီစိုးေရာ ခင္မာလာေဆြပါ သူမစကားကို ပိုးစိုးပက္စက္ပင္ ေထာက္ခံၾကသည္။ ဒါေတာင္ ႏွစ္ေယာက္လုံး ေယာက္်ားမုန္းတီးေရး ဝါဒီမ်ား မဟုတ္ၾကဘဲ သိဂၤ ီစိုးက လင္ႀကီးငုတ္တုပ္ပင္ ရွိေနေသးကာ ခင္မာလာေဆြတစ္ေယာက္သာ စေမာေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕လက္ဆြဲကာ သူမကိုထားၿပီး ထြက္သြားသည့္ လင္ျဖစ္သူ ရန္ႏိုင္အေပၚ ခုအခ်ိန္ထိ အခဲမေၾကႏိုင္ေသးဘဲ ရွိေနေလသည္။

သီဂၤ ီစိုး ျပႆနာတစ္ခုကို အစဆြဲထုတ္လိုက္သည္။ “ဒီပိတ္ရက္ ငါတို႔ … ဘယ္ သြားၾကမလဲ ‘ ေရွာ့ပင္လား ဘုရားဖူးလား လည္လည္ႀကီးလား” အားလုံး ႏႈတ္ဆိတ္သြားၾကၿပီး ျမသီတာ ေတြးေတြးဆဆႏွင့္ … “ဘုရားဖူးအထိ အႀကီးႀကီးမေတြးနဲ႔ ဟိုဟာမေတြ ညည္းတို႔ ႐ြေန ထေနၾကတာနဲ႔ပဲ ကုသိုလ္တစ္ပဲ ငရဲတစ္ပိႆာ …တဲ့ … ၾကားေကာ ၾကားဖူးတယ္မဟုတ္လား … ဟြင္း ဟြင္း ဟြင္းး ” သိဂၤ ီႏွင့္ခင္မာလာေဆြ မ်က္လုံးေလးလုံးစလုံးရဲ႕အၾကည့္စူးစူးေတြက သူမဆီ ဒိုင္းကနဲ ျပန္လည္က်ေရာက္လို႔ လာသည္။ “ေအာင္မာ င႐ြမ ငထန္မ …သူမပါတာမ်ား က်လို႔ ” သိဂၤ ီျပန္ပက္လိုက္ၿပီး ျမသီတာစကားကို ေတြးေတြးဆဆလုပ္ကာ သူမေခါင္းေလးတညိတ္ညိတ္ျဖင့္ … “အင္း သီတာ ေျပာတာလည္း အဟုတ္သား …တျခားဟာတစ္ခုခု စဥ္းစားၾကေသးတာေပါ့ကြယ္ ေခါင္းေတာ့ အရႈပ္မခံနဲ႔ဦး … ငါ့စကား ငါျပန္႐ုပ္သိမ္းတယ္

ဒါပဲ … ကဲ ” ခင္မာလာေဆြက သူမဖက္လွည့္ၿပီး … “ဘယ္မလဲ သိဂၤ ီမ ညည္း ဟိုအပတ္က ငတိမေလးတစ္ေကာင္နဲ႔ ရွာခိုင္းမယ္ဆိုၿပီး ေျပာထားတဲ့အေခြ ” “နင့္ဖုန္း ရွိသားပဲ မာလာရယ္ စတိုခန္းထဲက ထုတ္ၾကည့္ေပါ့ ” “ေဟ့ေအး … အာ့ေတြက႐ိုးဟိုးဟိုးေနၿပီ … လိုခ်င္တာအသစ္ …new မွ new … အပ္တူဒိတ္ ( up to date )ေလး … အားလုံးအတူတူ ၾကည့္ဖို႔ … ဒါမွ ပိုဖီးလ္တာ … ဟုတ္တယ္မလား … သီတာ ” ခင္မာလာေဆြ သူမဆီလွည့္ကာ စစ္ကူေတာင္းလာသည္။

ျမသီတာလည္း ၿပဳံးၿဖီးၿဖီးႏွင့္ပင္ … “ဘာမွ အီစီကလီ မေနနဲ႔ … သိဂၤ ီေရ … လုပ္လိုက္ေတာ့ …နင့္အိမ္ လူအရွင္းသားပဲ ” “ငါ ငါ ရွာမထားမိလို႔ ေဆာရီး ေဆာရီး … သူငယ္ခ်င္း တို႔ …” “ကြၽတ္ ဒါပဲ …ညည္းကေတာ့ ႏို႔ျဖင့္ … အေဟာင္းထဲက အေကာင္းေလး ျပန္ေ႐ြးမယ္ကြာ ထုတ္လာလိုက္” “မွန္ဒယ္ မာလာေ႐ြးပေစ သူ႔ ငမည္းဒစ္လိန္ႀကီး ေ႐ြးေတာ့မွာ ျမင္ေယာင္ေသး အေဟးေဟး ” ျမသီတာ ထေဖာက္ၿပီး ခင္မာလာေဆြကို လက္ညႇိဳးတထိုးထိုးႏွင့္ေျပာရင္း သူမဖာသာ သေဘာက်၍ လက္ခုပ္လက္ဝါးတီးကာ ေအာ္ရယ္လိုက္ေလသည္။ ခင္မာလာေဆြ သူမကို ပ်စ္ပ်စ္နစ္နစ္ အသံတိတ္ ဆဲပစ္လိုက္သည္။ တကယ့္ ေျပာမနာဆိုမနာ သူငယ္ခ်င္း အရင္းေခါက္ေခါက္ေတြ မဟုတ္လား။သူမတို႔သုံးေယာက္ ယေန႔ေခတ္စားၿပီး လူငယ္လူႀကီးမေ႐ြး ဖုန္းထဲကေန တိတ္တိတ္ေလး ခိုးၾကည့္ေလ့ ရွိၾကသည့္ အိတ္တင္းပလပ္စ္ ဟုေခၚသည့္ အျပာကား စုၾကည့္ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ သက္တူ႐ြယ္တူ ျဖတ္သန္းပုံခ်င္း သိပ္မကြာၾက၍ သေဘာခ်င္းမွ် ရင္ဘတ္ခ်င္း ထပ္တူက်ၾကသူေတြ ျဖစ္သည္။

လိင္ဆက္ဆံပုံအမ်ိဳးမ်ိဳးကို ကြင္းကြင္းကြက္ကြက္ အသားေပးျပသေလ့ရွိသည့္ အဆိုပါ ႐ုပ္ရွင္ႏွင့္ဗြီဒီယိုကားမ်ား ထဲမွ ဇာတ္ဝင္ခန္းေတြက သူမတို႔၏ ခႏၶာကိုယ္အတြင္း ပုန္းလွ်ိဳးကြယ္လွ်ိဳးျဖစ္တည္ေနလ်က္ရွိသည့္ ကာမဂုဏ္ စိတ္ဆႏၵ႐ိုင္းမ်ားကို အေတာမသတ္ျဖစ္ေပၚႏိုးႂကြလာေအာင္ အစြမ္းကုန္ ေစ့ေဆာ္လႈပ္ႏႈိးေပးႏိုင္စြမ္း ရွိသျဖင့္ ရာဂႏွင့္စပ္လ်ဥ္းသည့္ ခံစားမႈဖီလင္ေတြကို တစ္မ်ိဳးၿပီးတစ္မ်ိဳး မ႐ိုးေအာင္ ခံစားခြင့္ရကာ အခ်င္းခ်င္း စလိုက္ေနာက္လိုက္ ပြတ္လိုက္ကိုင္လိုက္ဆြလိုက္ႏွင့္ စိတ္ထဲမ႐ိုးမ႐ြ ဏွာတႂကြႂကြျဖင့္ အပ်င္းလည္းေျပ ရမၼက္အာလ်လည္းေျဖေဖ်ာက္ရင္း အခ်ိန္ကုန္လို႔ကုန္မွန္းမသိျဖစ္ေနၾကေတာ့သည္။ လူျဖဴ လူဝါ လူနီ လူမည္းကပၸလီ စသည္တို႔၏ ေဒါင္ေဒါင္ျမည္ေအာင္ျမင္လွေသာ စံခ်ိန္မီတုတ္ငပဲႀကီးမ်ားအား ၾကည့္ကာ သူငယ္ခ်င္းမသုံးေယာက္ အျပတ္ကို ဏွာထန္ေနၾကေလသည္။

လိင္တူလိင္ကြဲေယာက္်ားမိန္းမ ဝမ္းဘိုင္ဝမ္း တူးဘိုင္ဝမ္း သရီးဆမ္း ဖိုးဆမ္း ဝက္ဝက္ကြဲ ကာမဆက္ဆံၾကတာေရာ လိင္တူမိန္းမခ်င္း ပြတ္ၾကကိုင္ၾကတာေရာ လိင္ေခ်ာင္းအတုႀကီးေတြႏွင့္ ကမ္းကုန္ေအာင္ေဆာ္ၾကတာေတြပါ အစုံအလင္ တစ္ေခြၿပီးတစ္ေခြ ေဖြရွာၾကည့္ၾကရင္း တစ္ေနကုန္၍ လူေတြလည္း ဖတ္ဖတ္ေမာကာ ဒူးေတြပါေခ်ာင္ ကုန္ၾကေတာ့သည္။

“ငါ့ စိတ္မထိန္းႏိုင္ေတာ့ဘူး မိန္းမ အခန္းထဲသြားရေအာင္ ” သိဂၤ ီစိုး သူမနားနားကပ္၍ေခၚလိုက္သည္ကို ျမသီတာ မသိမသာေခါင္းညိတ္လိုက္ရင္း သူမအေနာက္ကေန အေပါ့အပါးသြားမလိုႏွင့္ ထလိုက္လာၿပီး သိဂၤ ီစိုးအိပ္ခန္းဖက္ကို အသာေလွ်ာက္လာခဲ့သည္။ အခန္းထဲကို လွစ္ကနဲဝင္ၿပီး တံခါးျပန္ပိတ္ထားလိုက္သည္။အျပင္မွာ ခင္မာလာေဆြတစ္ေယာက္တည္း သူမအႀကိဳက္ကပၸလီႏွင့္လူျဖဴမအတြဲ ပက္ပက္စက္စက္ ကာမပြဲဆင္ႏႊဲေနတာကို ၾကည့္ရင္း က်န္ခဲ့သည္။ မာလာေဆြထက္စာလွ်င္ ျမသီတာႏွင့္သိဂၤ ီစိုးက အရင္တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ ေလာက္ကတည္းက သူတို႔ခ်င္း နီးစပ္ပတ္သက္မႈေတြရွိခဲ့သည္။ မိန္းမသားခ်င္း ႏႈးၾကကိုင္ၾက ဘာညာသာရကာ လုပ္ဖူးခဲ့သူေတြျဖစ္သည္။

ျမသီတာလွသလို သိဂၤ ီစိုးကလည္း အသားျဖဴျဖဴဝင္းဝင္း ေဖာင္ေတာင့္ေတာင့္ ထြားထြားအိအိ မႈိစို႔မွွ်စ္ေပါက္ႀကီးႏွယ္ တစ္တုံးတစ္ခဲႀကီးျဖစ္ေနကာ အက်ႌအဝတ္အစားခြၽတ္လိုက္လွ်င္ ေရေဆးငါးႀကီးတစ္ေကာင္လို ျမင္ရသူတိုင္း၏ရင္ကို ပူေလာင္ဆူပြက္ ေစႏိုင္စြမ္းသည့္ ရာဂႏိုးႂကြေစေသာ အလွပိုင္ရွင္ မိန္းမေခ်ာတစ္ဦးလည္းျဖစ္သည္။ ခင္မာလာေဆြက အသားအေရ အညိဳဖက္လုသည္။ ကုလားဆင္မေလးျဖစ္ၿပီး မ်က္လုံးမ်က္ဆံေကာင္းေကာင္း ႏွာတံေပၚေပၚ ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးႏွင့္ သူမကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္ကလည္း သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လိုပင္ အခ်ိဳးအစား ေျပျပစ္က်န ေတာင့္တင္းဖြံ႕ထြားသည့္ ခႏၶာကိုယ္အခ်ိဳးအဆက္ကိုပိုင္ဆိုင္သူ မိန္းမလွေလးတစ္ဦးပင္။ ကိုယ္လုံးေလးက ငါးရံ႕ကိုယ္လုံးေလးလို႔ေတာင္ တင္စားေခၚဆိုႏိုင္သူျဖစ္သည္။

ႏွစ္ေယာက္သား အေပၚယံ အပရိကေလာက္သာ ကိုင္ဖူးၿပီး အတြင္းက်က် ပတ္သက္ဖူးျခင္းမရွိေသး၍ ျမသီတာလည္း ခင္မာလာေဆြႏွင့္ဇာတ္လမ္းစဖို႔ကို ရွိန္ေနသည္။ သိဂၤ ီစိုးရဲ႕အခန္းထဲကိုေရာက္ေတာ့ သူမက ျမသီတာကိုအသင့္ေစာင့္ေနဟန္ျဖင့္ အခန္းဝကေနဆီးႀကိဳေနၿပီး ျမသီတာခါးေလးကို သူ႔လက္တစ္ဖက္ႏွင့္ လာေရာက္ေပြ႕ဖက္ကာ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္၍ အနမ္းေပးေနေလသည္။ က်န္လက္တစ္ဖက္ကလည္း ျမသီတာ၏ရင္သားထြားမို႔မို႔အစုံကို လာေရာက္ဆုပ္ညႇစ္ေခ်နယ္ေပးလာသည္။

“နင္ အရမ္းထန္ေနၿပီ ေကာင္မရယ္ ” ျမသီတာက သူမပုံစံကေလးၾကည့္၍ ခပ္ညည္းညည္းကေလးေျပာလိုက္ရာ … “ထန္လြန္းလို႔ ခက္ေနတာေပါ့ သီတာရယ္ ေယာက္်ားနဲ႔ မလိုးရတာလည္း ၾကာၿပီ နင္ကမွ ငါ့ထက္စာရင္ ပိုဇိမ္က်လိုက္ေသး’” “ဟင္းဟင္း ဒါ နင့္အထင္ေလ လင္တစ္ေယာက္ရတာ ပိုက္ဆံရွာတာက ထားလိုက္ေတာ့ …အိပ္ယာထဲမွာ အသုံးမွမက်တာ … လီးေလးက ပိန္ရွည္ရွည္ လက္ေတာက္ေလာက္နဲ႔ အယားေတာင္ေျပတာမဟုတ္ဘူး ငါႀကိဳက္တာ ဟိုကားထဲက နီဂ႐ိုးလီးႀကီးလိုမ်ိဳး လီးတုတ္တုတ္ ရွည္ရွည္ေတြမွ ႀကိဳက္တာ … တရားလြန္ မဟုတ္ေတာင္ စံခ်ိန္မီ ၈ လက္မေလာက္ဆိုရင္ ေစာက္ပတ္ကြဲေအာင္ ေကာ့ခံပစ္လိုက္ခ်င္ေသးတယ္ ဟင္း ဟင္း … သူနဲ႔စာရင္ လမ္းေဘးက ဂ်ေလဘီတစ္ေကာင္ ေခၚလိုးခိုင္းရင္ေတာင္ သူ႔ထက္ အပုံႀကီးသာခ်င္ သာေနလိမ့္မယ္ ယုံလိုက္ သိဂၤ ီ” ျမသီတာ သူမရင္တြင္းခံစားခ်က္ကို ထုတ္ေျပာသည္။

တကယ္လည္း သူ႔ေယာက္်ား ေဇာ္လင္းေနာင္လီးက လီးနံပိန္ကေလး အရွည္ ၆ လက္မသာသာေလာက္ရွိေပမယ့္ အိမ္ေထာက္သက္ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ ရလာကတည္းက သူ႔လီးက လိုးရင္းႏွင့္ေခ်ာင္ေခ်ာင္ခ်ိခ်ိျဖစ္လာၿပီး အားမရသလိုႀကီး ျဖစ္လာသည္။ ကိုယ္က ဆရာမ ဆိုေတာ့လည္း တျခားမိန္းမေတြလို မလြတ္လပ္တာမို႔ ကိုယ့္ဖာသာ ႏႈတ္ခမ္းနီေတာင့္တို႔ ခရမ္းသီးတို႔ ထိုးရင္း အာသာေျဖလိုက္ အခ်င္းခ်င္း ပြတ္လိုက္ႏႈိက္လိုက္လုပ္ၿပီး ကာမအေၾကာေလးေလွ်ာ့လိုက္ႏွင့္သာ ရေသ့စိတ္ေျဖ ေနေနရသည္။ “နင့္လူႀကီးေရာ ဒီအပတ္ ျပန္မလာဘူးလား ” ျမသီတာ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူကို စကားႏႈိက္လိုက္ေတာ့ သိဂၤ ီစိုးလည္း မ်က္ႏွာေလးရႈံ႕မဲ့ျဖင့္ …

“ဟင္း အဲဒီလို ခံစားရတာ ညည္းတစ္ေယာက္တည္းမ်ား ထင္ေနလို႔လား မိန္းမရဲ႕က်ဳပ္အေကာင္ႀကီးလည္း လူေကာင္ႀကီးႀကီး ဗိုက္သာ႐ႊဲေနတာ …ေညာင္ႀကီး အသီးေသး ေမာင္ႀကီးေတာ့ လီးေသး ဆိုတာလိုပဲ ဗလႀကီးတိုင္း ဟိုဟာေကာင္းတာမႈတ္ဘူး …တိုတိုတုတ္တုတ္ကေလး လိုးရင္လည္း စာကေလးမိတ္လိုက္တဲ့ အတိုင္း တက္ထြက္ႀကီး …တက္တာနဲ႔ ထြက္ဖို႔သာျပင္ထားလိုက္ ဟြင္း ဟြင္း … မိန္းမအႀကိဳက္ဆိုတာ ဘာမွန္း သိတဲ့ေကာင္စားမ်ိဳးလည္း မဟုတ္ပါဘူး … က်ဳပ္ကလဲ သားအိမ္ခိုက္ေအာင္ လိုးေပးႏိုင္မွႀကိဳက္တာ … အင္း ေျပာစရာေတာ့ရွိတယ္ နင္ ႏႈတ္လုံရင္ ငါ ေျပာမယ္ ” “ေျပာစမ္း သိဂၤ ီ အထူးအဆန္း သတင္းေလး ” “ငါ တို႔ ေနတဲ့လိုင္းခန္းနဲ႔ မ်က္ေစာင္းထိုးေလာက္က အရက္ဆိုင္မွာ လာလာထိုင္တဲ့ ဖယ္ရီေမာင္းတဲ့ဘဲႀကီး နင္သိလား ” “ဘယ္ဘဲတုန္း နင္ကလဲ အမ်ားႀကီးပဲဥစၥာ”။

“ဟို အသားညိဳညိဳ အရပ္ျမင့္ျမင့္ ကိုယ္လုံးေတာင့္ေတာင့္နဲ႔လူ ေျပာေလ တစ္ခါက ငါ့ကိုေက်ာင္းလာပို႔တာ ” “ေအာ သိၿပီ သိၿပီ ေက်ာင္းႀကိဳကားေရာ ပ႐ိုက္ဗိတ္တကၠစီပါေမာင္းတဲ့လူ ေျပာတာမဟုတ္လား … စတီးဆိုလား စတင္းဆိုလား … အဲဒီလူလား ” “ေအး ဟုတ္ပါ့ … ဆလင္း ပါဟဲ့ နင္ကလဲ ” “အင္း …ေျပာ ပါ ငါနာမည္ ေသခ်ာမမွတ္မိလို႔ … ဘာလဲ နင့္ဇာတ္လမ္းလား ” “ေအး တစ္ခါစလိုက္မိတာ ခု ရွင္းထုတ္ဖို႔ေတာင္ ခက္ေနတယ္ ငါ့လူေတြအတြက္ အရက္တို႔ အျမည္းတို႔ သြားဝယ္ေပးရင္းနဲ႔ သူနဲ႔ ေန႔ေန႔ညညဆုံေနတာ သူက အၿမဲတမ္းေဖာက္သည္ေလ …လူက တကယ့္ဏွာ အႀကီးစား …ထန္လိုက္ပုံမ်ား ေျပာမေနနဲ႔ေတာ့ …ဘယ္ကတည္းက အကြက္ေခ်ာင္းေနသလဲမသိပါဘူး ဘယ္သြားမလဲ လိုက္ပို႔ေပးမယ္ ဘာညာ သူဝင္လုံးရာကေန ဆိုင္ကယ္နဲ႔ ဟိုနားဒီနားလိုက္ပို႔ လမ္းႀကဳံရင္လည္း သူ႔ကားနဲ႔ေပါ့ … ၾကာေတာ့ ထိၾကၿငိၾကေတာ့တာပဲ …

သုံးေလးႀကိမ္ေတာ့ ရွိၿပီ … ငါလည္း အစြဲႀကီးစြဲၿပီး ႐ုပ္ပ်က္မွာေတာင္ ေၾကာက္လာတယ္ ဘယ္နည္းနဲ႔ ခြာရမွန္းမသိျဖစ္ေနတာ တုတ္ႀကီးကေတာ့ ထည့္လိုက္ရင္ကို အထဲမွာ ျပည့္နင့္ေနတာပဲ လက္တစ္ဆုပ္စာ မကဘူူး သားအိမ္ထိ ဒုတ္ကနဲ ဒုတ္ကနဲပဲ စဖုတ္လည္း ကြဲဖို႔သာျပင္ထား …ကိုယ့္လင္ေတြနဲ႔မ်ား ဆီနဲ႔ေရလို ကြာပါ့ကြယ္ ျဖတ္ၿပီးေတာ့သာ လဲထားလိုက္ခ်င္တယ္ စမ္းၾကည့္ခ်င္ရင္ အခ်ိန္မေ႐ြး လာေျပာ မယ္သီတာ သိလား… ဟင္း ဟင္းဟင္း” “ဟယ္ ေကာင္မ …အပုတ္မ … ညည္းေတာ္ေတာ္စိတ္ပုတ္ပါလား ငါနည္းနည္းကေလးမွ မရိပ္မိဘူး ဘယ္သူ႔ေျပာသံမွလည္း မၾကားဖူးဘူး ” “ၾကားလို႔ ျဖစ္မလားဟဲ့ ခိုးစားတာပါ ဆို နင္ကလဲ ” “နင္ေနာ္ အဆင့္က ျမင့္သထက္ျမင့္လာၿပီ ကုန္းေနတာ ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္ရွိပလဲ ေျပာစမ္း”

“သုံးေလးႀကိမ္ ပါဆို … ဒီတစ္ခါ ခပ္ေဝးေဝးသြားၿပီး ႏွစ္ညသုံးည ႏွပ္ဖို႔အထိ စဥ္းစားထားတယ္ ဒါမွ အျပတ္ဖီလင္ယူၿပီး ခံစားလို႔ ရမွာ … ေနာက္ၿပီး … ဒါမ်ိဳးဆိုတာက …လူအသိခံလို႔လည္း မျဖစ္ဘူးမဟုတ္လား သီတာရယ္ ” “မွန္တယ္ ငါတို႔လိုမိန္းမေတြအတြက္ ဒါမ်ိဳးေတာ့ ရွိရမယ္ … နင္ သြားရင္ ငါ့လည္း လက္တို႔ဦး ” “ေျပာေပးရမလား … ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္နဲ႔ သူနဲ႔ … ႏွစ္ပင္တစ္ပင္ေပါ့ ” “နင္ အျဖစ္ရွိမွေျပာ ငါက အဲဗားအသင့္ပဲ သီတာတဲ့ လီးေၾကာက္တဲ့မိန္းမထဲ မပါဘူး ” “ေစာင့္ေန …ေကာင္မ ငါေခၚေတာ့မွသာ အင္းေလးအဲေလးမလုပ္နဲ႔ ” ျမသီတာ စိတ္ေပါက္ေပါက္ႏွင့္ သိဂၤ ီ့လက္တစ္ဖက္ကို ဆြဲယူၿပီး သူမေပါင္ခြၾကားထဲ ထည့္သြင္းေပးလိုက္သည္။

“စမ္းက်ိလိုက္ သိဂၤ ီ ငါ ထန္လား မထန္လား ဆိုတာ …ဟင္းဟင္း …နင့္အေျပာနဲ႔တင္ စိုမေနရင္ ႀကိဳက္သလိုေျပာ” သူမထမီၾကားထဲ လက္လွ်ိဳကာ ေပါင္ခြၾကားရွိ ပင္တီပါးကေလးေအာက္မွ ေဖာင္းအိအိကေလးျဖစ္ေနေသာ အဓိကေနရာေလးကို သူမလက္ႏွင့္ အသာႏႈိက္စမ္း ၾကည့္လိုက္ရာ ျမသီတာ ေျပာသည့္အတိုင္းပင္ စိုစိစိကေလးျဖစ္ေနတာကို ေတြ႕ရေလသည္။ သိဂၤ ီထမီလွန္တင္ေပးလိုက္ၿပီး သူမ၏အတြင္းခံပင္တီကေလးကို အသာအယာပင္ ဆြဲခြၽတ္ေပးလိုက္သည္။ ျမသီတာလည္း သူကိုယ္ေပၚမွအက်ၤ ီၾကယ္သီးမ်ားကို တစ္လုံးခ်င္းဆြဲျဖဳတ္ေနၿပီး ေအာက္ခံဝတ္ဆင္ထားသည့္ ဘရာစီယာကေလးကိုပါ ႀကိဳးေလွ်ာ့၍ ခြၽတ္ေပးလိုက္ရာ သူမတစ္ကိုယ္လုံးပင္ အဝတ္ဗလာက်င္းၿပီး မိေမြးတိုင္းဖေမြးတိုင္း ျဖစ္သြားရေတာ့သည္။ ဆက္လက္၍ သိဂၤ ီ့ကိုယ္ေပၚမွ အဝတ္အစားေတြကို သူမကူခြၽတ္ ေပးသည္။

ဗလာက်င္း၍သြားၾကေသာ သူမတို႔၏ ကိုယ္ခႏၶာႏွစ္ခုကို အမ်ိဳးသမီးေခ်ာေလးႏွစ္ေယာက္ အျပန္အလွန္စိုက္ေငးၾကည့္ၾကရင္း ကိုယ္လုံးႏွစ္ခု မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ တျဖည္းျဖည္းနီးကပ္သြားၾကရာက သူမတို႔မ်က္ႏွာခ်င္းလည္း ပူးကပ္စြာထိေတြ႕မိၾကလ်က္ ႏႈတ္ခမ္းသားခ်င္း ေတ့ေတ့ဆိုင္ဆိုင္ ဖိကပ္နမ္းစုပ္မိသည့္ အဆင့္ကို ေရာက္ရွိသြားရေတာ့၏။ “ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္ ” “အင့္ အင့္ ဟင့္ဟင့္ …အဟင္း ဟင္းးး အို႔ အ ကြၽတ္ကြၽတ္ ကြၽတ္ ” “သိဂၤ ီ သိဂၤ ီရယ္ …ဟင့္ ဟင့္ ဟင့္ ” “အ အ သီ သီတာ နမ္း နမ္းပါ ဦး ငါ့ကို ၾကမ္းၾကမ္းေလးနမ္း အင့္ အင့္ အင္းးးး ” ျမသီတာ၏ ေပါင္ခြၾကားရွိေစာက္ပတ္ကို သိဂၤ ီစိုးကုန္းနမ္းေပးသည္။ အိမ္ေထာင္သည္ခ်င္း လင္သားႏွင့္ အိပ္ယာေပၚက လိင္မႈဆိုင္ရာ အေတြ႕အႀကဳံ ရွိသူခ်င္းျဖစ္၍လည္း ကာမသုခခံစားရာမွာ နားလည္မႈရွိရွိ အေပးအယူမွ်၍ ေနၾကေလသည္။

သိဂၤ ီစိုး သူမေစာက္ပတ္ကို ကုန္းယက္ေနရာက ျမသီတာ၏ ႏို႔အုံအိအိႀကီး ႏွစ္ဖက္ကို ဖ်စ္လိုက္ညႇစ္လိုက္ႏွင့္ လွိမ့္နယ္ေပးသည္။ ႏို႔သီးကေလးႏွစ္ခုကို ဖ်စ္ေခ်ကစားေပးသည္။ ျမသီတာလည္း ၿငိမ္မေနႏိုင္ေတာ့ဘဲ သူမ၏ကာမဓာတ္ႏိုးႂကြရာ ေနရာအႏွံ႔အျပားကို ျပန္လည္ ပြတ္သပ္ဆြႏႉး၍ ေပးသည္။ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းလည္းစုပ္ ႏို႔သီးခ်င္းထိတိုက္လႈပ္ခတ္ေပးၾကရင္း အဖုတ္ခ်င္းလည္း မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ဖိလိုက္ပြတ္လိုက္ ဆြလိုက္လုပ္ေပးၾကသည္။ ေစာက္စိခ်င္း ထိခိုက္ပြတ္တိုက္မိသည့္ အခါတိုင္းမွာ ဓာတ္လိုက္သလို က်င္ကနဲက်င္ကနဲခံစားရသည့္ ကာမအရသာဟာ ဘာႏွင့္မွမတူဘူးဆိုတာကို သူတို႔ႏွစ္ေယာက္တည္းသာ သိႏိုင္ေပလိမ့္မည္။

“ခ်စ္တယ္ သီတာရယ္ ” “ငါေရာပဲ သိဂၤ ီ…နင့္အဖုတ္ တအား႐ႊဲေနၿပီဟာ ငါ့ေပါင္ၿခံအထိ အရည္ေတြ စီးက်ေနလိုက္တာ ေပကုန္ၿပီ ဟင့္ဟင့္ ” “ငါ့ဆီကခ်ည္းပဲေပါ့ ဟတ္လား နင့္ေစာက္ရည္ေတြ ဒီ ဒီေလာက္ ပြထေနတာ ေကာင္မ …နင့္ေစာက္ေခါင္းက အပ်ိဳစစ္စစ္ကေလးအတိုင္းပဲ အလတ္ႀကီးရွိေသးတာ … လက္ညႇိဳးနဲ႔လိုးေတာင္ စြိကနဲစြိကနဲ ေနမွာပဲ … ငါ့ဟာေလးနဲ႔ တျခားစီပဲ သီတာရယ္” “လိုးေပး သိဂၤ ီ… လက္နဲ႔ အသားကုန္ေမႊ႕လိုးေပး နင္နဲ႔ငါ …တစ္လွည့္စီေပါ့ … ” “အင္း အင္း ငါ ငါ တအား႐ြလြန္းေနပီ သီတာရယ္ …နင္ လိုးရင္လည္း ငါ့ေစာက္ပတ္ကို အတြင္းထဲထိ ေရာက္ေအာင္ လက္လွည့္ၿပီး ထိုးသြင္းေပး … နင္ ခံႏိုင္သေလာက္ေတာ့ ငါလုပ္ေပးမယ္ ” “ေျဖး ေျဖး သိဂၤ ီ …အ အာ … ငါ့ဟာေလး နင့္ ေလာက္ မၿပဲဘူး … အင့္ အင့္ ”

“စြိ ဖြတ္ ဖြတ္ … ဇြပ္ စြိ စြပ္ … ဖြတ္ ႁပြတ္ … ပလြတ္ ဖြတ္ ဇြတ္ ” “ညည္းဟာႀကီးက လီးဒစ္ၿပဲႀကီးနဲ႔ ဘယ္ေလာက္ေတာင္လိုးခဲ့သလဲမွ မသိတာ ဟို ဆလင္းဆိုတဲ့ေကာင္ႀကီး လီးတအားႀကီးတာလား ထိပ္ၿပဲ ဒစ္ကားႀကီးျဖစ္ေနလား” “နင္ေတြ႕ရင္သိမယ္ လီးက မဆန႔္မၿပဲႀကီး ဟီးဟီး … ပထမေန႔ကဆို လမ္းေတာင္ ထြက္မေလွ်ာက္ရဲဘူး ေသးေပါက္ရင္ေတာင္ စပ္ေနတာ အဟင္း ဟင္း … ဒါေတာင္ သူ႔လီးက နဂိုလီးတဲ့ ဆီအုန္းတို႔ ဆီလီကြန္ဘာညာ ထိုးထားတဲ့လီး မဟုတ္ဘူးတဲ့ …သူ႔ေဘာ္ေဘာ္ တခ်ိဳ႕ဆိုရင္ …လီးမတရားႀကီးခ်င္လို႔ ေဆးထိုးတာ လီးေတာင္မွ ကြဲထြက္တယ္ဆိုလားပဲ … အပ်ိဳစစ္စစ္ ပါကင္ေစာက္ပတ္ေတြသာဆို ထည့္လို႔ေတာင္မဆန႔္ဘူး အဝင္တစ္ေၾကာင္း တည္းနဲ႔တင္ ၿပဲလန္ၿပီး ေဆး႐ုံ ေသခ်ာေပါက္ေရာက္ရသတဲ့ …

အဟင္းဟင္း ဟင္း နင္ သိပ္ေၾကာက္သြားလား သီတာ ” “အိုးး ေဝးေသးး … ႀကီးေလ ေကာင္းေလ တဲ့ စာဆိုေတာင္ရွိတယ္ တျဖည္းျဖည္း အက်င့္ရရင္ အိုေကသြားမယ္ ဟင္းဟင္း ဟင္း” ျမသီတာေျပာလိုက္ၿပီး … ကာမေဇာႂကြလာသည့္အေလ်ာက္ တစ္ေယာက္ေစာက္ဖုတ္ တစ္ေယာက္ႏႈိက္ကိုင္၍ အရွိန္တက္သထက္ တက္လာၾကရာက စစ္စတီႏိုင္းပုံစံ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ ဖင္ျပန္ေခါင္းျပန္ေနၿပီး ျမသီတာက ေအာက္က သိဂၤ ီစိုးကသူမအေပၚက ေနၿပီး တစ္ေယာက္ေစာက္ပတ္ကို တစ္ေယာက္ အျပန္အလွန္ပြတ္ၾကႏႈိက္ၾက ယက္ၾကစုပ္ၾကႏွင့္ ထန္ခ်င္တိုင္းထန္၍ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ အရွိန္မသတ္ႏိုင္ဘဲ ရွိေနၾကေလသည္။

သိဂၤ ီစိုးက ျမသီတာ၏ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းတစ္ေလွ်ာက္ သူမလွ်ာကို အျပားလိုက္လုပ္ကာ အထက္ေအာက္စုန္ဆန္ ယက္သပ္ေပးေနၿပီး အစိခြၽန္တက္တက္ကေလးကို ႁပြတ္ကနဲႁပြတ္ကနဲစုပ္ သြားႏွင့္မနာက်င္ေအာင္ ကိုက္၍ကိုက္၍ ဆြေပးသည္။ အိကနဲအင့္ကနဲ သူမႏႈတ္မွေန၍ ညည္းတြားသံကေလးႏွင့္အတူ တစ္ကိုယ္လုံး တုန္ယင္တြန႔္တက္သြားရၿပီး ျမသီတာဖင္ႀကီးတစ္ခုလုံး အေပၚကိုႂကြေျမာက္တက္လာရသည္။ ျမသီတာကိုယ္တိုင္လည္း ေအာက္မွေန၍ သူမမ်က္ႏွာေပၚ အုပ္မိုး၍ေနေသာ သိဂၤ ီစိုး၏ေပါင္ခြၾကားမွ ေစာက္ဖုတ္အုံႀကီးကို ပါးစပ္ႏွင့္နမ္းစုပ္ လွ်ာႏွင့္ရစ္ဝိုက္ ယက္သပ္ေပးရင္း သူမဖင္သားအိအိႏွစ္ဖက္အၾကားရွိ စအိုဝကေလးကိုပါ လွ်ာႏွင့္မထိတထိ တို႔ယက္ ဆြေပးလိုက္ရာ သိဂၤ ီစိုးလည္း ဖင္ႀကီး တဆတ္ဆတ္ တုန္လႈပ္ယမ္းခါၿပီး အေပၚႂကြသြားလိုက္ ေအာက္ကို ျပန္လည္နိမ့္ဆင္းလာလိုက္ႏွင့္ ဂဏွာမၿငိမ္ႏိုင္ဘဲျဖစ္ေနရေလသည္။

ျမသီတာေရာ သိဂၤ ီစိုးပါ သူမတို႔ေစာက္ပတ္မ်ားဆီမွ ေစာက္ရည္မ်ား အေတာမသတ္ ႐ႊဲနစ္စြာ ယိုစီးက် လာရေလသည္။ အလိုးခံခ်င္စိတ္ႏွင့္အတူ ေစာက္ပတ္႐ြလြန္းလိုက္တာလည္း ေျပာမေနႏွင့္ေတာ့။ ႏွစ္ေယာက္သား တစ္ေယာက္ေစာက္ပတ္ကို တစ္ေယာက္ ပြတ္ၾကကိုင္ၾက ဆြၾကလုပ္ေပးၾကရင္း အျပန္အလွန္ဆိုသလို သူမတို႔ေစာက္ပတ္ထဲကို လက္ေခ်ာင္းကေလးမ်ားႏွင့္အၿပိဳင္အဆိုင္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ထိုးႏႈိက္ေဆာင့္သြင္း ေပးေနၾကေလၿပီ။ “အ အင့္အင့္ ထိ ထိတယ္ အ ေကာင္း ေကာင္းတယ္ သိဂၤ ီ လုပ္ ေဆာင့္ေဆာင့္ ျမန္ျမန္ အင့္ အင္း ” “စြတ္ ဖြပ္ ဖတ္ ႁပြတ္ စြိ စြတ္ဖြတ္ ပလပ္ဗြပ္ ” “အင့္ အိအိ အင့္ ငါ့ အထဲကိုလည္း ေဆာင့္ အင့္ ၾကမ္းၾကမ္းေဆာင့္ေပး မ မညႇာနဲ႔ သီတာ အ အား ဟား ေကာင္းတယ္ ေကာင္းတယ္ လိုး လိုးေပး သြက္သြက္ေလး လိုးစမ္း အ အင့္ အင့္ ” ႏွစ္ေယာက္သား အေကာင္းႀကီးေကာင္းၿပီး ပတ္ဝန္းက်င္ကိုေတာင္ သတိမမူမိၾကေတာ့။

ျမသီတာ ေအာက္မွေန၍ ထြန႔္လူးေကာ့ပ်ံေနသလို သိဂၤ ီစိုးလည္း ကုန္းကုန္းကြကြႏွင့္မခ်ိေအာင္ ခံစားေနရသည္ပဲ ျဖစ္သည္။ ထိုအခိုက္မွာပဲ … “ေစာက္ကျမင္းမေတြ နင္တို႔ခ်ည္း ေကာင္းေနတာေပါ့ ဟုတ္လား” အခန္းဝမွအသံတစ္သံေၾကာင့္ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ရင္ထဲမွာထိတ္ကနဲျဖစ္ကာ လႈပ္ရွားမႈေတြ ႐ုတ္တရက္ တန႔္ရပ္သြားရၿပီး ၿပိဳင္တူ ေခါင္းေထာင္သြားမိၾကသည္။ “မာလာ နင္ နင္ … “သိဂၤ ီစိုးလ်င္သည္။ ျမသီတာကို လက္ကုပ္၍အခ်က္ေပးလိုက္ၿပီးေနာက္ သူမကိုယ္ေပၚမွေန၍ အသာ လွိမ့္ဆင္းလိုက္သည္။

ျမသီတာလည္း ပါးပါးနပ္နပ္ႏွင့္ပင္ ကုတင္ကေန လူးလဲထလာလိုက္ၿပီး သူမတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို အခန္းဝကေန ေၾကာင္အမ္းအမ္းႏွင့္ ရပ္ၾကည့္ေနသည့္ ခင္မာလာထြန္းရွိရာကို သြားေရာက္ကာ သူမလက္တစ္ဖက္ကိုဆြဲေခၚလာခဲ့လိုက္သည္။ သူမကို ကုတင္ေပၚတြန္းတင္ပစ္လိုက္ရင္း ျမသီတာေရာသိဂၤ ီစိုးပါ ႏွစ္ေယာက္သား ခင္မာလာေဆြ႕ကို ဝင္လုံးၾက ကစ္ဆင္ဆြဲၾကႏွင့္ အတန္ၾကာေအာင္ သုံးေယာက္သား ေထြးလားလုံးလားျဖစ္ေနၾကကာ ခင္မာလာေဆြလည္း သူမခါးမွာဝတ္ဆင္ထားသည့္ ထမီေအာက္စလြတ္လိုလြတ္ အက်ၤ ီၾကယ္သီးမ်ား ျပဳတ္ထြက္၍ ရင္ဘတ္တစ္ခုလုံး ဟင္းလင္းပြင့္လိုပြင့္ႏွင့္ ျဖစ္ခ်င္တိုင္းျဖစ္ကာ ေနရေလသည္။ “ဟဲ့ အို အို … အ အရမ္း … အ ရမ္း မလုပ္ … လုပ္ၾကနဲ႔ေလ ”

“လုပ္မွာပဲ ေကာင္မ … နင့္ စပတ္တစ္ခုလုံး အရည္႐ႊဲေနတာ … ငါတို႔ကို ညာလို႔မရဘူး … လာစမ္း ဒီကို … ဟင္း ဟင္းဟင္း ” “အို ႐ႊဲပဲ ႐ႊဲ႐ႊဲ ၿပဲပဲ ၿပဲၿပဲ … ညည္းတို႔နဲ႔ ဘာဆိုင္ လို႔ ခိ ခိ ခစ္ခစ္ခစ္” “လာခဲ့စမ္းပါ … အဲဒီ စပတ္အၿပဲေလးထဲကို ကိုကို႔အလြမ္းေျပေလး လုပ္ေပးမလို႔ ဟင္းဟင္း ” “နင္ နင္ ဘာ လုပ္ … အိုးး … သိ ဂၤ ိမ … ေနုာ္ မကဲနဲ႔ ဟြန႔္ … အင္ မ မ … လုပ္ နဲ႔ဆိုေန … ကြၽတ္ ဒုကၢပါပဲ အ အင့္အင့္ ဟင့္ ” “မ႐ုန္းနဲ႔ေလ ငါ အပီ မႈတ္ ေပးမလို႔ ” “အာ မလုပ္ … လုပ္ … အ ရွီး အ … ကြၽတ္ … အ အာ … သိဂၤ ီ ဟင္ … နင္ နင္ကလဲ ” သိဂၤ ီစိုးက သူမခါးေအာက္ပိုင္းကို ကိုင္သည္။ နယ္သည္။ သူမေပါင္တန္ႏွစ္ဖက္ကို ေဘးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္ ဆြဲၿဖဲၿပီး ေပါင္ခြၾကားရွိအဖုတ္ကေလးကို အပီဆြႏႉးေပးသည္။ ျမသီတာလည္း သူမကိုယ္ေလးေပၚ တက္ခြစီးရင္း ခင္မာလာေဆြ႕ႏႈတ္ခမ္းအစုံကို သူမႏႈတ္ခမ္းမ်ားႏွင့္အတင္းဖိကပ္၍ နမ္းစုပ္လိုက္ေလသည္။

သူမရင္သားအုံ အိအိေပၚက ဘရာစီယာေလးကို ဆြဲခြၽတ္ပစ္လိုက္ရင္း ႏို႔ႏွစ္လုံးကို အပီအျပင္ ဖ်စ္ညႇစ္ဆုပ္နယ္၍ ႏို႔သီးကေလး ႏွစ္ခုကို ကုန္းစို႔ေပးသည္။ သိဂၤ ီစိုးလက္မ်ားက သူမေပါင္ခြဆုံရွိ ေဖာင္းမို႔မို႔ကေလး ျဖစ္တည္ေနေသာ အဂၤါဇပ္ တစ္ျပင္လုံးကို ေကာင္းစြာ ပြတ္ဆြေပးေနၿပီး အစိကေလးကို ဖ်စ္လွိမ့္ေခ်ကစားလိုက္ အေခါင္းေပါက္ကေလး ထဲကို သူမလက္ေခ်ာင္းမ်ားထည့္သြင္း၍ ထိုးႏႈိက္ေဆာင့္လိုက္ႏွင့္ လုပ္ေပးေနရာ ခင္မာလာေဆြတစ္ေယာက္ ခ်က္ေကာင္းထိၿပီး သူမႏႈတ္မွေန၍ တအိုးအိုးတအင့္အင့္ႏွင့္ ညည္းသံကေလးထြက္ကာ ေကာ့ပ်ံထြန႔္လူးစ ျပဳလာရေလသည္။

ျမသီတာတို႔ႏွစ္ေယာက္သား တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ၾကည့္၍ လက္မေထာင္ျပလိုက္ေလသည္။ သိဂၤ ီစိုး သူမေပါင္ႏွစ္ဖက္အၾကားကို ေခါင္တိုးဝင္လိုက္ၿပီး သူမေစာက္ပတ္ေပၚကို မ်က္ႏွာအပ္ကာ ေမွာက္အိပ္ခ် လိုက္သည္။ ခင္မာလာေဆြ႕ေစာက္ပတ္ဆီမွ ညႇီနံ႔သင္းသင္းကေလးက သူမႏွာဝကို ကလူ၏သို႔ ျမႇဴ၏သို႔ လုပ္၍ေနေခ်ၿပီ။ သိဂၤ ီစိုး လွ်ာကေလးထုတ္ၿပီး ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းကေလးအတိုင္း ေအာက္မွေန၍ အေပၚသို႔ အစုန္အဆန္ ယက္သပ္ပစ္လိုက္သည္။ ေစာက္ရည္ခြၽဲက်ိက်ိ အေစးအျမႇင္တန္းကေလး သူမလွ်ာႏွင့္အတူ ကပ္ပါလာၿပီး အေပၚကေနေအာက္ကို တြဲလြဲကေလးက်ဆင္းေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ အစိကေလးကို သူမပါးစပ္ျဖင့္ ႁပြတ္ကနဲႁပြတ္ကနဲ အသံထြက္ေအာင္ စုပ္ေပးလိုက္ရာ ခင္မာလာေဆြခါးကေလး ေကာ့၍တက္လာရၿပီးေနာက္ … “အား … အို႔ ကြၽတ္ ကြၽတ္ …အင့္ဟင့္ ဟင့္ ” ဟူ၍ သံရွည္ကေလးဆြဲ၍ ညည္းလိုက္သံကို ၾကားလိုက္ရသည္။

“နင္ နင္ …အဆင္ေျပလား မာလာ ” ျမသီတာနားနားကပ္ေမးေတာ့ သူမမ်က္စိမွိတ္ထားရာက ေခါင္းကေလး မသိမသာညိတ္ျပရွာသည္။ “ငါ ႏို႔စို႔ေပးမယ္ေနာ္ ငါ့ႏို႔လည္း နယ္ေပးဦး ” “အင္း အင္း ဟင္း ဟင္း သီတာရယ္ ငါ ငါ ဘာျဖစ္ ျဖစ္ေန ၿပီလဲ မသိေတာ့ဘူး ” “နင္လည္း အေတြ႕အႀကဳံရွိတာပဲ မာလာရယ္ အိမ္ေထာင္က်ၿပီး လီးနဲ႔လိုးဖူးတာပဲ ခု မလိုးရတာၾကာရင္ စိတ္ထဲက အလိုလိုေနရင္း … ဆာမလာဘူးလား ေျပာစမ္း ” “အိုကြာ … နား ရွက္ … ရွက္ လာၿပီ စို႔ ျမန္ျမန္စို႔ေပးေတာ့ ငါ ငါ မ ေနႏိုင္ေတာ့ဘူး အူး ဟူးး … ” ေအာက္ကလည္း အဖုတ္ကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလးယက္၍ အေပၚကေန ျမသီတာက ႏို႔စို႔လိုက္ ကိုင္လိုက္ နယ္လိုက္ ႏို႔အုံခ်င္း ႏို႔သီခ်င္းခလုတ္တိုက္လိုက္ လုပ္ေပးေနရာ သူမ ၾကာၾကာ ဣေျႏၵမဆယ္ႏိုင္ေတာ့ေခ်။

သူမတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ဆြဲေခၚရာသို႔ တစ္စတစ္စႏွင့္ ခရီးဆုံးအထိ လိုက္ပါလာခဲ့ရၿပီျဖစ္သည္။ အမ်ိဳးသမီးသုံးေယာက္စလုံး ကုတင္ေပၚမွာ တစ္ေယာက္အေပၚတစ္ေယာက္ေအာက္ လူးကာလွိမ့္ကာႏွင့္ ဖီလင္ေတြတရိပ္ရိပ္တက္ကာ ဘယ္သူ႔ကိုဘယ္သူကိုင္လို႔ ကိုင္မိမွန္းပင္ မသိႏိုင္ၾကေတာ့ၿပီ။ သုံးေယာက္သား ရာဂအေမွာင္ေနာက္ကို ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္ စိတ္လိုလက္ရ လိုက္ပါရင္း တစ္ေနကုန္ပင္ အခ်ိန္ေတြ ျဖဳန္းပစ္လိုက္ၾကေလေတာ့သည္…ၿပီး။