ပျော်နေလေရဲ့

ပျော်နေလေရဲ့

“အော်………သူ့အကောင့်လေးမီးစိမ်းနေပါလား” ဖုန်းလေးကိုကိုင်ပြီးfbလေးကို ဖွင့်လိုက်တော့ သီရီအကောင့်လေး မီးလေးစိမ်းနေတယ်လေ။ ဒါပေမယ့် တစ်ခါမှလည်း နှုတ်မဆက်ရဲတဲ့ဘဝ။ သီရိရေ ကိုယ့်မှာသာ ကိုယ့်အပြစ်နှင့် ကိုယ်ဖြစ်ခဲ့ရပြီ။ တို့နှစ်ယောက်ချစ်ခြင်းကို ကိုယ့်ရဲ့ဇီဇာကြောင်မှုကြောင့် တို့တွေဝေးခဲ့ကြရတာ မဟုတ်လားလေ။ အားလုံးကိုယ့်အပြစ်တွေပါကွာ” လို့ ဆွေးဆွေးမြေ့မြေ့လေးတွေးရင်း အတိတ်ကို ဇော်မိုးတစ်ယောက် တမ်းတပြီးမဆုံနိုင်တဲ့ဘဝမို့ ဆွေးနေရတယ်လေ။ ‘”အော်သီရိရယ်” ကျနော်..ရန်ကုန်အရှေ့ပိုင်းတက္ကလိုလ် lecture therater တည်ဆောက်ရေးမှာ အန်ဂျင်နီယာကန်ထရိုက်တာ အဖြစ်တာဝန်ယူခဲ့တယ်။ ရန်ကုန်ကနေပြီး အလုပ်သွားရတာလေ။ ကားမောင်းပြီးပေါ့။ ဖောင်ဒေးရှင်းလေးစတင်နေခဲ့တဲ့အချိန်မှာ ပုံစံတွေက မတည်မငြိမ်၊ အခုတစ်မျိုး တော်ကြာတစ်မျိုး ဖြစ်နေတာကြောင့် မူလဒီဇိုင်းအတိုင်း လုပ်ထားရကနေ ပုံစံပြောင်းတဲ့အတွက် ပေါက်ကွဲနေတာအချိန် ကားကိုမြန်မြန်လေးမောင်းလာခဲ့တယ်။

သံလျှင်ဘက်ကမ်းရောက်တော့ လမ်းရှင်းပါတယ်ဆိုပြီး အရှိန်တင်လိုက်တယ်။ လူက ကိုယ့်အတွေးနှင့် ကိုယ်ဆိုတော့ ပတ်ဝန်းကျင်ကို ကရုမစိုက်အားဘူးဗျ။ လမ်းသွယ်လေးကနေ ဆိုင်ကယ်တစ်စီး အတင်းထွက်လာတယ်။ ကားရှေ့အထိရောက်လာတာကြောင့် “ကျွီ..ဟီ..ဟီ..ကျွီ” ကားဘရိတ်ကိုအတင်းဖမ်းနင်းရင်း ဒေါသထောင်းကနဲ ထွက်သွားတယ်။ မတိုက်မိပေမယ့် ဆိုင်ကယ်ကလဲတယ်။ လဲသာလဲသာ သောက်ခလေးမက လက်ထဲက ရေခဲချောင်းကို မလွှတ်ဘူး။ သိတဲ့အတိုင်း အလုပ်ထဲမှာဆဲနေကျပုံစံအတိုင်း အယုတ်တအနတ္တတွေ ထွက်သွားတယ်။ ကားပေါ်ကဆင်းပြီး ဆိုင်ကယ်ကိုထူရင်း ကြည့်လိုက်ကာ “ဟေ့ကောင်မလေး..ဒါကာကား ဟဲ့ကားတိုက်ရင် သေတတ်တယ် နားလည်လား၊ နင်လင်မလိုချင်တော့ဘူးလား” “အံမာ တိုက်ချင်တိုက်ပလိုက်၊ လင်မလိုချင်တော့ဘူးလား ဘာလာနဲ့” ကျနော်လည်း အဲဒီအခါမှ သတိထားမိတယ်၊ ကောင်မလေးက မျက်ကြောတင်းလေး ဆေးဆိုးဆံပင်လေးနှင့်။ ရုပ်လေးက ချစ်စရာလေးပါ။

တော်တော်လေးလည်း လှတယ်။ သူ့အရပ်နှင့်လိုက်ဖက်တဲ့ အလှအပ အဖုအထစ်တွေက ရင်ခုန်စရကြီးပေါ့။ ရင်ထဲမှာ ရေခဲမြစ်လေးစီးဆင်းသွားတယ်။ သိပ်ချစ်သွားပြီခေးရယ်။ “အဲဒီလိုပါ လင်ယူမယ်ဆို ငါ့ကိုစဉ်းစားပေးပါလို့” “အမ်မသာကြီး..ရုပ်ကဖြင့် သင်းချိုင်းကို ခြေတလှမ်းနေပြီ ငါခဲနှင့်ကောက်ထုလိုက်ရ” ကောင်မလေးက ပါးစပ်ကလည်းပြောရင်း ခဲကောက်ကိုင်လို့ ကျနော်ကားပေါ်တက်ပြီး အတင်းမောင်းပြေးရတော့တယ်။ “ဟိုက် မလွယ်ကြောဇတ်ဇတ်ကြဲလေး” ကျနော်..အဲဇတ်ဇတ်ကြဲလေးကိုခိုက်သွားတယ်။ အင်း..အသက်ကလည်း ခြောက်နှစ်လောက်ကွာမယ့် သဘောရှိတယ်။ ဒီလိုအလန်းလေးက ငါလိုလူကို ဘယ်ကြိုက်မလဲကွာ.. ဘာဖြစ်ဖြစ်သူ့အချစ်ကို ရဖို့ငါ့သိက္ခာတွေမာနတွေကို ခဝါချရမှာပဲလေ။ ချစ်တော့လည်း လူငယ်စတို၈်ဖမ်းရမှာပေါ့။ နောက်နေ့ အဲဆော်ကို အဲဒီနေရာလေးမှာပဲ ကြိုစောင့်ဖို့ စဉ်းစားလိုက်တယ်။ အဟဲနဖူးစာရွာလယ်ပြီ။ ရန်ကုနသားနှင့် သံလျှင်သူ၊ အဟီး..မိုက်တယ်။ အော်..ငါတော့ ရှင်မွေ့လွန်းနှင့်တော့ တွေ့ပြီ။ အင်း..အဆင်ပြေအောင်ပဲ လုပ်ရမယ်၊ ငါ့အသက်က မိန်းမယူရမယ့်အရွယ်ရောက်နေပြီပဲ။ စိတ်ကူးနှင့်ရူးပေါ့ဗျာ သီရိတစ်ယောက်ပေါက်ကွဲနေတယ်။

မနက်က ရေခဲချောင်းလေးဝယ်ပြီး ဆိုင်ကယ်လက်တဖက်နှင့် ထိန်းစီးပြီး လမ်းသွယ်က လမ်းမကြီးပေါ်တက်တော့ အရှိန်နည်းနည်းလွန်ပြီး သူများလမ်းကြောပေါ် ရောက်သွားတာ။ ရန်ကုန်ဘက်ကလာတဲ့ ကားနှင့်တိုက်မိတော့မလို့။ လဲသွားတာ လူကို မထူပဲဆိုင်ကယ်ကိုထူတယ်။ ပြီးတော့ သောက်အားမနာလည်း ပြောသေးတယ်။ ဘာတဲ့ လင်မလိုချင်ဘူးလားတဲ့။ သူ့အပူကျနေတာပဲ။ ပြီးတော့လည်း ရိသဲ့သဲ့ရည်းစား စကားပြောသေးတယ်။ လူကဘဲ အိုဘဲနာကြီးဖြစ်နေပြီ။ ဒီကမှ ဆယ့်ရှစ်နှစ်ပဲ ရှိသေးတာ။ အားမနာလျှာမကျိုးပြောတယ်။ စိတ်တိုပြီးခဲနှင့်ထုမလို့။ “ခွေးသားကြီးတွေ့ရင်တော့.ဟင်းးးဟင်းး” ဒေါသစိတ်လေးလျော့လိုက်ပြီးမှ ပြန်တွေးကြည့်လိုက်တယ်။ အသက်သာကြီးတာပါ။ ရုပ်ကမဆိုးဘူးပဲ “အမယ်သူ့တစ်ကိုယ်လုံးလဲ ရေမွေးနံတွေနှင့် မွေးနေတာပဲ။ ရေမွေးပုလင်းများ ဖိတ်ကျလာခဲ့သလားမသိဘူး” “အာ..ငါဘာတွေတွေးမိနေတာလဲ” ဆတ်ဆတ်ကြဲလေး သီရိရင်ထဲ အတွေးတချက် ခဏတာလေးဝင်သွားတော့။ သီရိတစ်ယောက် ရှက်ပြုံးလေး ပြုံးမိသွားတယ်။ သီရိလည်း ကျောင်းဘက်တက်ဖို့အတွက် ဆိုင်ကယ်ကို ကျောင်းဘက်ဦးတည်ထွက်လိုက်တယ်။

ကျောင်းဘက်ရောက်ပြီး ကျနော်လည်း အလုပ်များနေတာကြောင့် ဘယ်မှမထွက်ပဲ အလုပ်အတွက် စီစဉ်ပေးနေရပေမယ့် ခုနတုန်းက လမ်းမှာတွေ့တဲ့ ကောင်မလေးက အတွေးထဲမှာ စိုးမိုးနေတာကြောင့် ကိုယ့်ဟာကိုယ်ပြုံးမိတယ်။ ဆယ်လီနာဂိုမက်လို လှတဲ့ကောင်မလေးရယ် မင်းဆီမှာလဲလေ။ နေ့လည်ထမင်းစားချိန်ရောက်တော့ ကင်တင်းဘက်ကို သွားလိုက်တယ်။ ဆိုင်ကလည်း ရင်နီးနေပြီ။ ဆိုင်ရှင်မချယ်ရီက အခါတိုင်းဆို ကျနော်ကနောက်ကျပြီးမှ လာလေ့ရှိတော့ အံဩနေတယ်။ ဆိုင်မှာ ကျောင်းသားကျောင်းသူတွေ များနေလို့ လက်မလယ်ဘူး။ ကျနော်လည်း ဆိုင်ထဲကိုကြည့်လိုက်တော့ ဟားးးး ဟိုကောင်မလေး၊ ကြည့်စမ်း ဝေးဝေးရှာစရာမလိုဘူး ဒီကျောင်းကပဲ. နဖူးစာမှန်တော့တွေ့ရပြီပေါ့။ “ထမင်းပေါင်းတစ်ပွဲလာချ၊ ပြီးတော့ သံပုရည်တစ်ခွက်” အောသူမှာပြီငါခွင်ဖန်ပြီးအနားကပ်လိုက်ဦးမယ်။

“အကြော်ဆရာ ထမင်းပေါင်းမြန်မြန်လုပ်ကွာ” “ဆရာစားမလို့လား၊” “မဟုတ်ဘူး ဟိုဆော်လေးလေသူမှာတာ” “အော်မသီရိလား.” “မင်းသိလို့လား.သိတယ် ဂျစ်တူးမ” “ဟေ..သီရိတဲ့လား” “သီရိရတနာတဲ့ ဆရာ” “အေးးးရပြီလား၊ထမင်ပေါင်း” “ရပြီဆရာ” “ပေး..ငါ့ကိုပေး” “ဆရာပို့ပေးမလို့လား” “အင်းးးးး” ကျနော်လည်း ထမင်းပေါင်းပန်းကန်ယူကာ သီရိအနားကိုသွားပြီး “ရပါပြီ.ထမင်းပေါင်း” သီရိမော့ကြည့်တော့ ရင်တောင်ခုန်သွားတယ်။ “ဟာ. ဘဲရီးစားပွဲထိုးလား” “ဟုတ်ကဲ့” သီရီသဘောကျသွားတယ် လက်စားချေခွင့်ရပြီ။ “အော.ရေနွေးပေးဦး” “ရမယ်.” ကျနော်ရေနွေးအိုးချပေးလိုက်တယ်။ “တစ်ရှူးဘူးပေးအုံး” “ရမယ်” တစ်ရှူးဘူးချပေးလိုက်တယ်။ “ဟင်..ဇွန်းတွေကမသန့်ဘူး” “ပေးပါ.ကျနော်ရေနွေးစိမ်ပေးမယ်” ရေနွေးစိမ်ပေးပြီးဇွန်းခက်ရင်း ဆေးပေးလိုက်တယ်။

စားပွဲခုံက ညစ်ပတ်နေတယ်။ သုတ်ပေးလိုက်တယ်။ သူ့အနားမထိတထိလေးကပ်ပြီး သုတ်ပေးလိုက်တာ။ “ဟေ့လူ..ဘာလို့အနားကပ်တာတုန်း” “အဲသေသေချာချာကြည့်ချင်လို့ပါ” “ဘာရှင့်..” “အော် မောင်လေးဇော်မိုး.. အားနာလိုက်တာကွယ်၊ သီရိညီမလေး သံပုရာရည်သောက်ဦးမလား” ကျနော်လည်း မချယ်ရီအနားရောက်ာလို့ ဆက်စကားမပြောပဲ ခွာလိုက်တယ်။ မချယ်ရီနှင့် သီရိတို့စကားပြောနေတယ်။ မချယ်ရီက ကျနော့်ဘက်လှည့်ကြည့်ပြီး အားတုံ့အားနာ ဖြစ်နေပုံပဲ။ သူကတော့ ပြုံးစိစိနှင့်… အင်းးသီရိရယ် မင်းငါ့ကိုပြုစားနိုင်တယ်ကွယ်။ ညနေသုဲးနာရီလောက်အလုပ်ကနေပြနခဲ့တယ်။ ဘုရားကုန်းကျော်ပြီး ကျိုက်ခေါက်အလွန်မှာ သီရိကိုဆိုင်ကယ်တွန်းရင်း လမ်းမှာတွေ့တယ်။

“ဟေ့…သီရီ” “ဟင်..ဘဲရီး” “ဟာတစ်ခါတည်းဘဲ အဖြစ်ခေါ်လိုက်တာလား” “ဘာရှင့်.နာချင်ပြန်ပြီ” “အာကူညီမလို့ပါကွာ” “မလိုဘူး..ကိုယ့်အားကိုယ်ကိုးပဲ၊ ရှင်တို့ယောက်ျားလေးတွေက နည်းနည်းကူညီမယ်၊ ခင်ချင်တယ်ပြောမယ်၊ ပြီးရည်းစားစကားပြောမယ်မ သိတာကျလို့” “အောသီရိကကြိုသိပြီးပြီပဲ.. အဖြေပေးဖို့ စဉ်းစားတော့” “ဘာရှင့်..” “ပေးပါ.ဆိုင်ကယ်၊ ရော့ကားသော့ကားပေါ်နေခဲ့ ဆိုင်ကယ်သွားပြင်လာခဲ့မယ်” ကျနော်ကားသော့အတင်းပေးပြီး ဆိုင်ကယ်ကို တွန်းလာခဲ့တယ်။ ဆယ့်ရှစ်ကုန်းမှာ ဆိုင်ကယ်ပြင်ဆိုင်မရှိတော့ အောင်ချမ်းသာအထိ တွန်းလာခဲ့တယ်။ မောမှန်းတောင်မသိဘူး၊ အချစ်စိတ်တွေ တဖွားဖွားပေါက်ဖွားနေလို့ပေါဗျာ။ ကားသော့လေးပေးပြီး ဆိုင်ကယ်တွန်းကာ ထွက်သွားသော ကိုဇော်မိုးကို သီရိသနားသွားမိတယ်။ စိတ်ထဲလည်း ကြည်နူးမိတယ်။ သူ့အပေါ် တကယ်ဂရုစိုက်သော လူတစ်ယောက်၊ ချစ်သောသူတစ်ယောက်ကို တွေ့ရတဲ့အတွက်လည်း ဖြစ်တယ်။ သီရိစိတ်ထဲမှာ ကိုယ့်အားကိုယ်ကိုးပြီး သူတပါးကို ကူညီတတ်သော ဘဲရီးကိုလေးစားသွားတယ်။

ဘဲရီးကတော့ သီရိအပေါ် တရားဝင်ချစ်ခွင့်ပန်လာမှာကိုလည်း တွေးမိတယ်။ အဲလိုဆိုရသ်လည်း ကိုယ့်အပေါ် ဘ်းလောက်သည်းခံနိုင်မလဲ စမ်းသတ်ဖို့ စဉ်းစားမိပြီး မိမိအဖြစ်ကို ရယ်ချင်နေမိတော့တယ်။ ကျနော်လည်း ဘီးဖာပြီးဆိုင်ကယ်စီးကာ သီရိဆီလာလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သီရိကိုသော့လှမ်းပေးရင်း “သီရိရော့သော့..ကလေးတွေစာသင်ရဦးမယ်မလား” “ဟင်ဘယ်လိုလုပ်သိလဲ” “သီရိဆယ်တန်းကလေးတွေကို Guide လုပ်နေတယ်မလား သွားတော့ ဆိုင်ကယ်တွန်းထားတာ ချွေးတွေနဲ့.. ရေလေးဘာလေးချိုးပြီးမှ သွား၊ မဟုတ်ရင် ကလေးတွေမူးလဲသွားမယ်” “ဘာာာာာာာာာာ” “ရုပ်ကလေးကလှရက်သားနဲ့ လူကညစ်ပတ်လို့ပါ” “ဘာ…ဘာပြောတယ်” “ဟဲ..ဟဲအလုပ်တွေရှုပ်ပြီး ရေမချိုးဖြစ်ဘူးဆို”

“အမလေး စွပ်စွပ်စွဲစွဲ” “သွားတော့လေ သီရိမနက်မှ ကိုစောင့်နေမယ်” သီရိလန့်တောင်လန့်လာတယ်၊ ဒီလူကြီးက သီရိအကြောင်းသိနေလို့လေ၊ သီရိရယ်ချင်သွားတယ်၊ စိတ်ထဲမှာလည်း တွေဝေသွားတယ်၊ ဘဲရီးနှင့်တွေ့တော့ သီရိစိတ်ထဲ ဘဲရီးကစိုးမိုးပြီးနေတာလေ။ ညနေကလေးတွေနှင့် စာသင်နေရင်းပြုံးမိတယ်။ ညလည်း အိပ်မပျော်ဘူး မနက်ရောက်တော့ စောစောလေးထလိုက်တယ်။ ရေမိုးချိုးပြီး အလှပြင်ရာက ရယ်ချင်နေတယ်။ ဘဲရီးကိုလည်း တွေ့ချင်တယ်။ “လူဆိုးကြီး တဖြေးဖြေးနှင့်သီရိစိတ်ကို ဖမ်းစားနိုင်တယ်ဟင်းး” အဲဒါနှင့်ဆိုင်ကယ်လေးထုတ်ပြီးစီးကာ လမ်းထိပ်ကိုထွက်တယ်၊ လမ်းထိပ်ဝဲယာကြည့်တော့ ဘဲရီးကားကိုတွေ့တယ်။ လမ်းထိပ်ဆိုတော့ သီရိရှက်သွားတယ်။ မတော်တဆ အိမ်ကလူတွေနှင့်တွေ့ရင် အရှက်ကွဲမှာမို့ ခေါင်းငုံပြီး ဆိုင်ကယ်အတင်းမောင်းထွက်ပြီး ကျောင်းကို လာခဲ့လိုင်တယ်။

စောစောရောက်တော့ ယောင်ချာချာနှင့်လေ၊ ကျနော်လည်း ကျနော့်ရှေ့က ဆိုင်ကယ်အတင်းမောင်းသွားတဲ သီရီနောက်က လိုက်ခဲ့တယ်။ သီရိနောက်ကကားရပ်ပြီး “သီရိ..တစ်ခုခုစားရအောင်” “ဟုတ်..ဟုတ်” ကျနော်ကင်တင်းဘက်ကိုလမ်းလျောက်ရင်းကနေ သီရိကိုကြည့်တော့ သီရီကခေါင်းငုံကာ စဉ်းစားနေတယ်။ “သီရိ..ကိုယ်မင်းကိုချစ်တယ်” “ရှင်…ဘဲရီး၊ အဲလိုပြောဖို့မစောလွန်းဘူးလား” “မစောဘူး..မင်းအနားမှာရှိတဲ့၊ ချစ်ရင်ထူး၊ မဟူရာနှင့် ဟိုဘဲလေးတွေရဲ့ခေါတော တစ်ထောင်နှင့်ကြည့်တဲ့ အကြည့်တွေက စိုးရိမ်စရာကောင်းလို့ပါ” “အမ်..သူတို့ကနှာဗူးအကြည့်နှင့်ကြည့်တယ်ပေါ့.. ဘဲရီးက ဘယ်လိုလုပ်သိလဲ” “မြွေမြွေချင်းခြေမြင်တယ်လေ” “အဲဒါဆို ဘဲရီးလည်းနှာဗူးပေါ့” “မဟုတ်ပါဘူး ကျနော်က အချစ်စွမ်းရည်နှင့် ကြည့်တာပါ” “ဘဲရီးက လိပ်မျိုးပဲသိပ်သိတတ်တယ်” “သီရိကိုယ့်ကိုအဖြေပေးဦလေ” “ချက်ချင်းဘယ်ပေးမလဲစောင့်ပေါ့”

“အေးပါကွာစောင့်ပါ့မယ်” ဒီလိုနှင့်ကင်တင်းထဲရောက်တော့ စားစရာမှာလိုက်တယ်။ ကျနော်ကကော်ဖီ၊ သူကလက်ဘက်ရည်တဲ့။ ကျနော်လည်း အကြိုက်တူအောင် လက်ဖက်ရည်မှာရတယ်။ ပိုက်ဆံရှင်းတော့လည်း သူကအရှင်းမခံဘူး၊ သူ့စားတာသူသောက်တာ သူ့ဟာသူရှင်းသွားပြီး၊ ကျနော်ကို ထားကာကျောင်းထဲကိုသွားတယ်။ သူ့မာနကို လုံးဝအထိမခံတဲ့မိန်းကလေးပါဗျာ။ သီရိတစ်ယောက်ရင်ထဲမှာတွေဝေခဲ့ရပြီ။ ရည်မှန်းချက်တွေ တလှေကြီးနှင့် နေလာခဲ့တာ။ ကိုဇော်မိုးရဲ့အကြင်နာချစ်ခြင်းက သူအပေါ်လွှမ်းမိုးခဲ့ရပြီ။ ဘယ်သူခံနိုင်မလဲလေ ကိုယ့်လောက်ဂျစ်ကျနေသူတစ်ယောက် သိသိကြီးနှင့် ဆိုးတဲ့သူအပေါ် သည်းခံစိတ်တွေမွေးပြီး ကိုယ့်ပေးမဲ့ မေတ္တာတရားကို စောင့်မျော်နေသူအပေါ်မှာ နှလုံးသားက ချစ်ခွင့်ပေးလိုက်မိပြီ။ ကိုဇော်မိုးအပေါ်မှာ ချစ်မိပေမယ့် ကိုယ်ရဲ့လွတ်လပ်ခွင့်နှင့် ရည်မှန်းချက်တွေအပေါ် ထိပါးလာမှာလည်း စိုးတယ်။

လောကဓံတရားကို အံတုပြီးရွဲ့တတ်တဲ့ သီရိရဲ့အပြုအမူတွေကို ကိုဇော်မိုးနားလည်ရင် သိပ်ကောင်းမှာပဲလို့ တွေးမိတယ်။ နောင်တပတ်တွေမှာလည်း ဇော်မိုးဟာ သီရိနှင့်အမြဲတွေ့တယ်။ သီရိဆိုးနွဲ့တာ ခံရင်းနှင့်ပဲ “သီရိ ကိုသီရိလေးကိုချစ်တယ်ကွာ.. သီရိသဘောထားလေးသိပါရစေတော့” “သီရိကန့်ကွက်စရာမရှိဘူး ကိုကို” “ကိုယ့်ကို ကိုကိုလို့ခေါ်လိုက်တယ်ပေါ့နှော် သီရိ’” “အာ မသိဘူး” “ထပ်ခေါ်ကွာသီရိရာ” “ခေါ်ချင်ပါဘူး” “ခေါ်ပါသီရိရာ” “ဘဲရီး” “ဟာကွာ..ရွတ်” ကျနော်နမ်းပစ်လိုက်တယ်။ စိတ်ထဲမှာ အားမလိုအားမရဖြစ်လာလို့။ “အာ ကိုကိုနှော်” “ဟေးးးးးပျော်တယ်ဟေ့..ဟားးးဟားးးးဟားးးး” “ဟာ ကိုကိုဘာတွေဖြစ်နေလဲ” “ဝမ်းသာလွန်းလို့ပါကွာ” “ခစ်..ခစ်..ခစ်” “ကိုကိုတို့ဘုရားသွားရအောင်” “ဒီမှာကိုကို ဒါမျိုးကရိုးနေပြီ၊ ပထမဘုရားသွားမယ်၊ ဒုတိယပန်းခြံသွားမယ်၊ ပြီးရင် ဟိုတယ်ကိုခေါ်အုံးမှာ မဟုတ်ဘူးမလား” “ဟာသီရိကလည်းကွာ အဲလိုမဟုတ်ပါဘူး” “ဘာမဟုတ်ရမှာလည်းကိုကို၊

အဲဒါယောက်ျားလေးတွေ လုပ်နေတဲ့ သီအိုရီပဲလေ” “အင်းသီရိမှတ်ထားနှော်. ကိုကိုက သီရိကို ဘယ်တော့မှဟိုတယ်မခေါ်ဘူး” “တကယ်လား ကိုကို” “အင်းးး” “သီရိက ဟိုတယ်ပဲသွားချင်တာ” “နိုး မခေါ်ဘူး” “ကိုကိုပိုက်ဆံမရှိလို့ မဟုတ်လား” “ဘာ..မင်္ဂလာဆောင်ပြီးရင် တစ်လလောက်ဟိုတယ်မှာ ဟန်းနီးမွန်းလုပ်ပစ်မှာ.. သီရိကိုမနားစေရဘူး” “သွားညစ်ပတ်” “ဟားးးးးဟားးမကြောက်ပါနှင့်သီရိရယ်” “ဘာလဲပဲမြစ်မို့လား” “အမ်..ပဲမြစ်..ဟားးးးဟားးးးး” “တော်ပြီ…..ဘဲရီး” “သီရိကိုကိုချစ်တယ်ပြောလေ” “ချစ်တယ်ချစ်တယ်” “ချစ်တယ်သီရိရယ်” ကျနော်လည်း သီရိကိုဖက်ပြီး သီရိရဲ့နှုတ်ခမ်းပါးလေးကို နမ်းလိုက်တယ်။ သီရိလည်း ကျနော့်အနမ်းတွေကို ပြန်တုန့်ပြန်ပြီးနမ်းတယ်ဗျ။ အချစ်ကိုတွေ့ရတော့ ရင်ခုန်သံချင်းပါနီးစပ်ခဲ့ပြီလေ။ တစ်ယောက်နှင့်နှင့်တစ်ယောက် အမြဲပဲတွေ့ချင်တယ်။ တွေ့ရင်လည်း သီရိက ဘာပစ္စည်းလက်ဆောင်ပေးပေး လက်မခံဘူးဗျ။ အစားအသောက်စားရင်တောင် တစ်ယောက်တလှည့် အကုန်ခံခိုင်းတယ်။ ကျနော်ဘယ်လိုမြိုကျမှာလည်းဗျာ။

သူ့မှာ ကလေးတွေကျူရှင်ပြရင်း ပိုက်ဆံရှာတယ်။ ဘဝအတွက်ဆိုပြီး သင်တန်းတွေတက်တယိ။ ကျနော်သူ့ကို စိတ်မချတော့ဘူး၊ သူ့မှာလည်း ယောကျားလေးသူငယ်ချင်းတွေက အများသား။ သိတဲ့အတိုင်းမစားရညှော်ခံ။ အနံ့ရှူနေတဲ့ချစ်ရင် ထူးနှင့်မဟူရာတို့ရှိတယ်။ ဖုန်းတွေပြောတယ်။ သူ့လွတ်လပ်ခွင့်ဆိုပြီး ပိတ်ပင်လို့ကမရဘူး။ ကျနော်သီရိကို အပိုင်ချည်ဖို့ကြိုးစားတယ်။ လုံးဝလက်မခံဘူး။ “ကိုကိုသီရိကိုချစ်ရင် အဲလိုမလုပ်နဲ့တဲ့ဗျာ” ကျနော်အကြံအစည်တွေထုတ်နေတာပေါ့ဗျာ။ ဒီလိုနှင့် ချစ်သူသက်တမ်းသုံးလပြည့်တဲ့အခါ ကျနော်အလုပ်တွေလည်း ပြီးပြီမို့လို့ ကျနော်သီရိတို့ကျောင်းကို မသွားဖြစ်တော့ဘူး။

သင်တန်းတက်ချိန် မနက်ပိုင်းတော့ တွေ့ခွင့်ရတယ်။ နှစ်ယောက်သား ခဏတော့ စကားပြောဖြစ်တယ်လေ။ နီးနေတဲ့အချိန် သိပ်မသိသာပေမယ့် ကျနော်တစ်လလောက် ခရီးထွက်ရတဲ့အခါ အရမ်းလွမ်းလာတယ်။ သီရိလည်း ကျနော်လိုပဲလွမ်းနေတယ်လေ။ ပြန်ရောက်ရင် ဖုန်းဆက်ပြောထားလို့ ကျနော်သီရိဆီကိုဖုန်းဆက်တယ်။ “ခလေးလေးကိုကိုပြန်ရောက်ပြီ” “မနက်သီရိဆီလာလေ’” “လာချင်တယ်ကွာ.ကိုကိုအရမ်းလွမ်းနေပြီ” “သီရိလဲအရမ်းလွမ်းနေတယ်ကိုကို၊ သီရိဆီလာခဲ့ပါကွာ” “ကိုကိုနေမကောင်းဘူး သီရိရယ်” “ဟင်ဘာဖြစ်လို့လဲကိုကို၊ သီရိလာခဲ့မယ်လေ” ကျနော်ဝမ်းသာသွားတယ်။ အိမ်မှာ ကျနော်တစ်ယောက်တည်းလေ။ သီရိလာရင် ကျနော်..ချစ်လိုက်မယ်ဆိုပြီး အကြံအစည်တွေ လုပ်လိုက်တယ်။ ပဲမြစ်မဟုတ်ကြောင်း သီရိသိသွားစေရမယ်လေ။

“ကလင်..ကလင်” “သီရိ..လာပြီပဲ” “အင်းကိုကို” “လွမ်းတယ်သီရိရယ်” ကျနော်သီရိကိုဖက်ပြီးနမ်းလိုက်တယ်။ “အာ….ကိုကိုအိမ်မှာလူမရှိဘူးလား” “ရှိဘူးလေ” “ဟော့တော့. ဘာလို့လိမ်ခေါ်တာလဲ နေမကောင်းဘူးဆိုပြီး” “သီရိကလည်းကွာ ကိုအရမ်းလွမ်းနေလို့” “သီရိလည်းလွမ်းတယ်ကိုကို.ဒါပေမယ့်………” “သီရိရယ် ကိုကိုသီရိကိုအရမ်းချစ်တာလေ” “သီရိသိပါတယ်ကိုကိုရယ်၊သီရိလေ အပျိုစင်ဘဝကို ဒီလိုကြီး…” ကျနော်သီရိနှုတ်ခမ်းကိုလက်ညှိုးလေးနှင့် ပိတ်လိုက်တယ်။ “သီရိရယ်ချစ်သူတွေဖြစ်ပြီး ချစ်သူဘဝမှာ ဒီလိုပဲချစ်ကြတာပဲလေ၊ ကိုကိုသီရိကို လက်ထပ်ယူမှာပါ.. ကိုကိုသီရိအပေါ်မှာ တသက်လုံး သစ္စာရှိရှိ ပေါင်းသင်းမှာပါသီရိရယ်” “ဒါဆိုလည်းဂတိပဲနော်” “အေးပါသီရိရာ” “နောက်ကျမှ သီရိကိုပစ်သွားမယ်ဆိုရင်လည်း သီရိက ဂရုမစိုက်ဘူး” “ကိုကိုပိုင်ဆိုင်ချင်လွန်းလို့ပါ သီရိရယ်” “အင်းပါ ကိုကို” “ချစ်တယ်သီရိရယ်” ကျနော်လည်း သီရိခါးကိုကျစ်နေအောင်ဖက်ရင်း သီရိမျက်နှာအနှံ့ အနမ်းမိုးတွေရွာချလိုက်တယ်။

တအိမ်ထဲ နှစ်ယောက်တည်းသာရှိတယ်ဆိုတဲ့ အသိက ကျနော်တို့နှစ်ယောက်လုံးကို စိတ်အရမ်းလှူပ်ရှားစေတယ်။ ချစ်သူနှစ်ဦးလည်းဖြစ်တော့ လူမရှိတဲ့နေရာမှာဖြစ်တော့ သီရိရောကျနောရော ကာမစိတ်ကို ထိမ်းချုပ်လို့ မရတော့ဘူးလေ။ ကျနော်သီရီနှုတ်ခမ်းသားလေးကို နမ်းလိုက်တယ်။ သိရီလည်း ရမက်ခိုးတွေဝေလာပြီလေ။ မျက်တောင်လေးစင်ပြီး ကျနော်အကြင်နာတွေကို မျော်လင့်နေပြီလေ။ ကျနော်သီရိကို အနမ်းလေးပေးရင်း သီရိအကျီလေးကို အပေါ်မချွတ်လိုက်တယ်။ သီရိရဲ့စနေနှစ်ခိုင်ပေါ့ဗျာ လှလိုက်တာ။ နေရောင်မထိဘဲ ဖွင့်ထွားချက်ဖြူဖွေးနေတာပဲ၊ ရင်သားတွေက ဘရာအပေါ်မှာ ထွက်လုဆဲဆဲပေါ့။ ကျနော်လည်း ဘရာချိတ်ကိုဖြုတ်ပြီးသီရိနို့တွေကို ကြည့်မိတယ်။ စိတ်တွေထန်နေတော့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေစူပြီး ချွန်ထွက်နေတယ်၊၊ ပန်းရောင်သမ်းတဲ့ နို့သီးခေါင်းနှင့် ဝန်းရံထားတဲ့ နိုးဝန်းလေးတွေက ချစ်စရာအလွန်ကောင်းနေလို့ ကျနော်လည်း ရေငတ်နေသူပမာ တပြွတ်ပြွတ် အငမ်းမရစို့လိုက်တယ်။

“ပြွတ်..ပြွတ်..ပြွတ်” “အားးးကိုကို..အားးးးဖြေးဖြေးစို့ပါကိရယ်” “ကိုအားရပါးရစို့ပါရစေ သီရိရယ်” “အင်းပါ ကိုကိုရယ်.. သီရိက ကိုကိုပြုသမျှ ခံရတော့မှာပဲလေ” “အဲလိုသဘောမထားနဲ့လေချစ်ရာ၊ ချစ်ကြပြီဆိုမှတော့ စိတ်တူကိုယ်တူချစ်ချင်တာ” “အင်းပါ ကိုကို ကိုကိုစိတ်တိုင်းကျသာချစ်ပါ၊ သရီခံပါ့မယ်” “သီရိကလည်းကွာ သီရိအကြိုက်လေးပြောပေါ့” “ဟင့် သီရိမှမလုပ်ဖူးသေးတာ ဘယ်လိုလုပ်သိမှာလဲ” “အင်းလေ သီရိ၊ လုံချည်ပါချွတ်လိုက်တော့မယ်” “ကိုကို့သဘောပါကိုကို” သီရိရဲ့ခွင့်ပြုချက်ရပြီဆိုတော့ ကျနော်မြန်မြန်ဆန်ဆန်ပဲ လုံချည်ကို ချွတ်လိုက်တယ်။ လုံချည်လေးကျွတ်ပြန်တော့ ပင်တီလေးပေါ်လာပြန်တယ်။ အနက်ရောင် ပင်တီလေးကို ချွတ်လိုက်တယ်။ သီရိကလည်း ကုတင်ပေါ်ထိုင်ပြီး အချွတ်ခံတာလေ။ သီရိက ကုတင်ပေါ်ထိုင်နေတဲ့တွက် ပိပိကို ထင်ထင်ရှားရှား မတွေ့ရပေမယ့် ဆီးခုံမှာမမွေးလေးတွေ ပေါက်နေတာကြောင့် ကျနော်စိတ်က အရမ်းကိုဖီလ်းဖြစ်တယ်။

အမှန်အတိုင်းပြောရင် ကျနော်သီရိကို အရမ်းလွမ်းတယ်။ သီရိကလည်း ကျနော်ကို အရမ်းလွမ်းနေတာလေ။ ကျနော့်ရဲ့တဏှာစိတ်က ငယ်ထိပ်အထိရောက်နေတယ် ပြောရမလားပဲ။ သီရိနို့ကိုစို့ပြီးပြီဆိုတော့ ကျနော်လုပ်ချင်တဲ့ စိတ်က သီရိပိပိလေးကို အရမ်းယက်ပေးချင်တာပေါ့။ သီရိကို ကိုကုတင်ပေါ်လှဲလိုက်တယ်။ မို့ဖောင်းနေတဲ့ ပိပိကအရမ်းကိုလှတယ်ဗျာ။ ကျနော်မနေနိုင်တော့ဘူး။ သီရိဘယ်လိုခံစားနေလဲ ကျနော်မသိချင်ဘူး။ ရတဲ့အခွင့်အရေးကို ကျနော်လက်လွတ်မခံတော့ဘူးလေ။ ကျနော်ကုတင်အောက်ကနေကာ သီရိပေါင်လေးကို ကားကာအပေါ်မြှောက်တင်လိုက်တယ်။ အရွတ်သေးသေးလေး ပိပိအကွဲကြောင်းက ကျနော့်ကိုယက်လှဲ့ပါ။ လို့ဖိတ်ခေါ်နေသလိုပါ။ သီရိပိပိအကွဲကြောင်းအောက်ခြေမှာတော့ ကျနော့်ချိုစို့ပေးမှုကြောင့် အရည်ကြည်ချောဆီလေးတွေ စိမ့်နေတယ်ဗျာ။

ကျနော်အတွက်တော့ အချစ်ရေ ချိုချိုလေးတွေပေါ့ဗျာ။ ချစ်သူရဲ့ပိပိက ထွက်တဲ့အရကြည်ချိုချိုလေးကိုယက်လိုက်တယ်။ “ပလပ်..ပလပ်” “အားး အင့်ဟင့် ကို..ကိုရေ..အားး” သီရိဆီက အချစ်အသံလေးထွက်ပေါ်လာတယ်။ ကျနော်လျှာကို အပြားလိုက်လုပ်ပြီး အားရပါးရ ယက်လိုက်တယ်။ “အာ့အင့်ဟင့်ဟင့် ကိုကိုရယ် ချစ်ရူးရလိမ့်မယ်” အဲဒီအသံလေးက ကျနော့်စိတ်ကို အရမ်းဖီးဖြစ်စေတယ်။ အရွတ်သေးသေး တွန့်တွန်းလေးကိုလည်း လျှာနှင့်အပြားလိုက် ယက်လိုက်တယ်။ “အင်းးဟင်းးးဟင်းးကိုကိုအရမ်းကောင်းးတယ်ကွာ” သီရီကအိပ်ရာခင်းကိုဆွဲဆုပ်ကိုင်ပြီး တဟင်းဟင်းနဲ့ ညည်းနေရှာတယ်။ သူ့အတွက်လည်း ဒါဟာ ပထမဆုံးအချစ်ခံရခြင်းလေ။ ပထဆုံးအထိအတွေ့ကို အရသာရှိနေအောင် ကျနော်စွမ်းဆောသ်ပေးနေတာလေ။ တချက်တချက်ယက်လိုက်တိုင်း သီရိဗိုက်သားလေးတွေ တင်းတင်းသွားတယ်ဗျာ။ လျှာကိုဖိပြီးမြုပ်သထက်မြုပ်အောင် ဖိသိပ်လိုက်တယ်။ အပျိုစစ်လေးဖြစ်လို့ အကွဲကြောင်းက ပေါင်ကားထားပေမယ့် စေ့နေတယ်လေ။

ကျနော်အားစိုက်ရတယ်လေ။ အကွဲကြောင်းတလျောက် အတင်းယက်ရင်း သီရိအစေ့ကလေးကို ထိအောင်ယက်လိုက်တယ်။ ပိပိကမို့ဖောင်းနေတာမို့ အစေ့ကအထဲမှာ ရောက်နေတာလေ။ အစေ့ကလေးကို လျှာနှင့်ကလော်ပြီးနိုးဆွပေးလိုက်တယ်။ ဖိသိပ်လိုက် ကလော်လိုက်မို့လို့ သီရိမှာ တဟင်းဟင်းအော်နေရပြီ။ သီရိပိပိကလည်း အရည်တွေရွဲရွဲစိုနေတာလေ။ အရည်တွေ လျှာနှင့်သိမ်းယက်ပြီးမြိုချလိုက်တယ်။ “အားးကိုကို..သီရိရင်ထဲမှာ ကတုန်ကရင်ကြီးကွာ” ကျနော်သီရိ အစေ့စုပ်လို့ရအောင် ပိပိနှုတ်ခမ်းသားနှစ်ဘက်ဖြဲလိုက်ပြီး အစေ့ကို တပြွတ်ပြွတ်စုပ်လိုက်တယ်။ “အာ့ရှီးးရှီးး အာ့ ကိုကို” သီရီတကိုယ်လုံးတုန်တက်လာတယ်ဧလ။ သီရိအော်ဟစ်ညည်းညူရင်း တွန့်လိမ်ကာပြီးသွားတယ်။ “အားးကိုကိုထွက်ကုန်ပြီထွက်ကုန်ပြီအားးးရှီးးရှီးးး” သီရိဆီကအရည်တွေလှမ့်ထွက်လာတယ်ဗျာ။

သီရီပြီးသွားတော့ ကျနော်လီးက အတွင်းခံဘောင်ဘီထဲမှာ အရမ်းရုန်းထွက်နေပြီ။ ကျနော်ဘောင်းဘီချွတ်လိုက်တော့ ကျနော့်လီးက ချက်အထိကပ်နေပြီ။ “ဟယ်..အကြီးကြီးပါပဲလားကိုကို” “အင်း” “သီရိထင်မထားဘူးကိုကို.ကြောက်စရာကြီး” “မကြောက်ကာနှင့်သီရိရယ်.သူလည်းသီရိကို အရမ်းချစ်တာ နာအောင်မလုပ်ပါဘူး.. သီရိကော သူ့ကိုအကြင်နာမပေးချင်ဘူးလား” “အွန်း…သီရိကြောက်တယ်” “လုပ်ပါကွာ သူလည်းသီရိအကြငိနာကို တမ်းတနေပြီ” “ကြင်နာပေးချင်တာပေါ့ကိုကိုရယ် ကိုယ့်ချစ်သူရဲ့ဥစ္စာပဲလေ” သီရိလည်းပြောရင်း ကျနော့်လီးကို ကိုင်ဆွဲပြီးစုပ်လိုက်တယ်။ ကျနော်လီးဟာ လုံးပတ်တစ်လက်မ သုံးမတ်အချင်းရှိကာ အရှည်ခြောက်လက်မ စွန်းစွန်းကလေးရှိတယ်။ ဆယ်တန်းကတည်းက အရေပြားဖြတ် နောက်လှန်ချုပ်ထားပြီး ချုပ်ရိုးနေရာမှ ဖုထစ်တွေထနေတယ်။ “ကိုကို ဒါကြီးဘာကြီးလဲ ကိုကို” “နောက်လှန်ချုပ်ထားတဲ့အရာပါကွာ” “အမလေးကြက်သီးထလိုက်တာကွာ” သီရိကပြောလည်းပြောစုပ်လည်းစုပ်လိုက်တယ်။ သီရိက သူ့ပါးစပ်ထဲလီးဝင်ဆန့်အောင် အားထုတ်စုပ်လိုက်တယ်။ နူးညံ့တဲ့သီရိရဲ့ လျှာအစွမ်းကြောင့် ကျနော့်လီးက အစွမ်းကုန်တောင်လာတယ်။

အကြောကြီးပျိုင်းပျိုင်ထပြီး သံခေါင်းတစ်ချောင်းလို မာထန်လာတယ်။ သီရိခင်မျာ ကျနော့်လီးဒစ်ကြီးငုံစုပ်ရတာကြာတော့ ညောင်းလာတယ်။ အပြင်ကပဲ ရေခဲမုန့်စားသလို လျှာနှင့်လီးဒစ်ကို ယက်ပေးတယ်လေ။ စူကြားဖူးနာဝရှိသလိုပဲလုပ်ပေးရှာတယ်။ “သဲ အပေါက်ကလေးလျှာလေးနှင့်ထိုးပေး” “အင်းးအင်းးး” လီးကိုယက်ရင်းခေါင်းညိတ်ပြရှာတယ်။ ပြီးတော့ လီးအဝလေးကိုလျှာနှင့်ထိုးပေးရင်း “ဒီလိုလားကိုကို” “အင်းကောင်းလိုက်တာသီရိရယ်” “ကိုကိုကသာကောင်းနေသီရိမှာတော့ အာတွေညောင်းလှပြီ” “အင်းပါသီရီရယ်.. ကိုကိုလိုးပါရစေတော့” “ကိုကိုသေဘာပါ ကိုကို” “ကဲ ခုနတုန်းကအတိုင်းလေးနေ၊ ကိုကိုကုတင်အောက်ကနေပြီး လုပ်မယ်” သီရိလည်း ကုတင်အောက်ခြေဆင်းထိုင်ရင်း နောက်သို့လှချလိုက်တယ်။ ပုံစကတော့ ကျနော့်အကြိုက် ကုတင်ကန့်လန်ဖြတ်အိပ်တဲ့ပုံပါ။ ဒီလိုးနည်းက အရမ်းအားရစရာကောင်းတယ်။ သီရိခြေနှစ်ဘက်မိုးပေါ်ထောင်လိုက်တော့ သီရိအဖုတ်ရဲ့ နှုတ်ခမ်သးပြူးပြီး ထွက်လာတယ်။ ကျနော်လည်း လီးကိုလက်တဖက်နဲ့ကိုင်ပြီး လီးဒစ်မြုပ်ရုံ အကွဲကြောင်းတလျောက် ရှေ့တိူးနောက်ဆုတ် လုပ်လိုက်တော့။ “အာ့..အင်းးဟင်းးးကိုကို” သီရိရဲ့အသံလေးကတုန်တုန်ရီရီလေး ထွက်လာတယ်။

ကျနော်လည်း ပိပိအပေါက်ထဲလီးကို ဖိနှိပ်ပြီးသွင်းလိုက်တယ်။ လီးဒစ်ကဝင်သွားတာ သီရီရဲ့ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေပါ လိပ်ဝင်သွားသလို မြင်ရတယ်ဗျာ။ ြ”ပွတ်..ပလွတ်” ဆိုတဲ့အသံနှင့်အတူ “အားး ကိုကို.အားကျွတ်ကျွတ်” သီရိရဲ့အလန့်တကြားအော်သံနှင့်အတူ လက်ကတွန်းထုတ်တယ်။ လီးကသုံးလက်မခန့် သီရိအဖုတ်ထဲလီးက တင်းကြပ်စွာဝင်သွားတယ်။ “ဗျစ်..ဗျစ်အသံနှင့်အတူ “အားးလားးလားကိုကိုဖြေးလုပ်ပါ” “အင်း…..းပါသီရိရယ်” ကျနော်လည်း သီရိသက်သာအောင်နို့ကို ကုန်း၍စို့လိုက်တယ်။ နို့ကိုဘယ်ရောညာရော အပြန်အလှန်ဘက်ညီအောင့်စို့ရင်း လျှာဖျားလေးနှင့် ယက်လိုက်တယ်။ ကုန်းစို့ရင်းပင် သီရိပုခုံးအောက်လက်လျိုပြီး လက်ကို ပက်လက်ထားကာ ပုခုံးကိုဆွဲကိုသ်လိုက်တယ်။ သီရိကတော့ အဖုတ်မှာလီးဝင်ရင်း နို့စို့ခံရတဲ့အတွက် နာနေရာက သက်သာလာတယ်။

ကျနော်လည်းလီးကိုအဆုံးထိ မသွင်းပဲ ဒစ်ကြီးနှင့်အစေ့ကို ပွတ်ဆွဲပေးပြီး တဖြေးဖြေး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်လိုက်ရာ “အင့်..ဟင့်..ဟင့်…ရပြီကိုကို” ကျနော်နောက်ထပ်နှစ်လက်မခန့် ထပ်သွင်းလိုက်တယ်။ “ဗြိ..ဗြိ..ဖောက်” “အားးကိုကို…အားးနာလိုက်တာ ကိုကိုရယ်” ကျနော်လီးကအမှေးပါထိုးခွဲပစ်လိုက်တာလေ။ ဒစ်ကားကြီးဆိုတော့ အမှေးကွဲပြီပေါ့ဗျာ။ “ခဏလေးပါသီရီရယ်၊ အပျိုစစ်အမှေးပါး ပေါက်သွားလို့ပါ” “အင်း..သီရိသိတယ်ကိုကို အဲလိုနာမှာစိုးလို့ ကိုကိုကို သီရိမပေးခဲ့တာ” အခုကော ဘာလို့ပေးလဲဟင်” “ကိုကိုကို အရမ်းချစ်လို့” ကျနော်ထပ်ပြီးမသွင်းရဲသေးဘူး။ တင်းကျပ်လာတဲ့ အဖုတ်ညှစ်အားကို ကျနော်ခံစားရပြီ။ နောက်ဝင်လာမယ့်လီးအတွက် ကြောက်လန့်ပြီး ညှစ်လေသလား ကောင်းလွန်းလို့ ညှစ်လေသလားတော့ သိတော့ဘူး။ ခဏလေးရပ်ကာ နို့ကိုကုန်းစို့လိုက်တယ်။ ခဏတာဝေဒနာလေးခံစားပြီး နောက်မှာတော့ “ရပြီကိုကိုသီရိခံနိုင်ပြီ” သီရိခံနိုင်ပြီဆိုမှ ကျနော်ကျန်ရှိတဲ့လီးကို သွင်းလိုက်တယ်။ ကျနော်ဆီးခုံနှင့် သီရိဆီးခုံကပ်သွားတဲ့အထိ ဖိကပ်လိုက်တယ်။

ဂေါ်လီသီးလို ချုပ်ရိုးကဘုတွေက သီရိအဖုတ်နံရံတလျောက် ပွတ်ဆွဲလို့နေတယ်။ “အာ့..ကိုကိုရယ်…အာ့.၊သားအိမ်များထိလေသလားကိုကို အထဲကအောင့်သွားတယ်” “မထိပါဘူးသီရိရယ်.အစမို့ပါကွာ.. ကိုကိုဆက်လိုးတော့မယ်နော်” “အင်းလိုးလေကိုကို” ကျနော်လည်း လီးကိုတစ်လက္ခခန့်ချန်ပြီး အသွင်းအထုတ်မှန်မှန်နဲ့ အသားကျလေးကျင့်လိုးလိုက်တယ်။ “ဗျစ်..ဗျစ် ဗျစ်..ဘွတ်..ဖတ်..ဖတ်” “အာ့အင့်..ဟင်းးးဟင်းး” သီရိကတော့မျက်လုံးလေးစုံမှိတ်ပြီး အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကိုက်ကာ ညည်းတွားနေတယ်လေ။ “အာ့..ရှီးးရှီးမြန်မြန်လေးလုပ်ပေးပါ ကိုကို” ထိန်းပြီးလိုးနေတဲ့ကျနော်ဝမ်းသာသွားပြီး မြန်ြမ်န်လေးလိုးလိုက်တယ်။ ကျနော်ရဲ့ဆောင်ချက်မှာ သီရိအဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေ လိပ်ဝင်သွားမတတ် ဖြစ်သလို ပြန်ထုတ်ချိန်မှာလည်း အုံလိုက်ကြွတက်လာသလို လီးဒစ်ကြီးက ဆွဲယူလာတယ်။

လီးဝင်ချက်တဗျိ.ဗျိ တဇွပ်ဇွပ်မြည်နေသလို ဆီးခုံချင်းထိသံက တဖန်းဖန်းမြည်နေပြီ။ သီရိရဲ့အော်ညည်းသံလည်း ပိုကျယ်လာတယ်။ “အားးရှီးးရှီးးကိုကိုရယ်..အာား” “သီရိကောင်းရဲ့လား” “အားအရမ်းကောင်းတယ်ကိုကို.. အား.. ရှီး… ကြမ်းကြမ်းလေးလုပ်ပါကိုကို. သီရိပြီးချင်နေပြီ” ကျနော်ချစ်သူလေးနာမှာစိုးလို့ ကြမ်းကြမ်းမလုပ်ခဲ့တာ။ ချစ်သူသာ တောင်းဆိုလို့ကတော့ ကုတင်ကျိုးပစေဆိုတဲ့ ကျနော်သီရိပုခုံးကိုဆွဲကိုင်ပြီး ကြမ်းလိုက်တယ်။ သီရိကလည်း ကျနော့်ခါးကိုဆွဲပြီး အောက်ကပင့်လာတယ်။ သီရိရဲ့ လက်သည်းချွန်တွေလည်း ကျနော့်အသားကို စူးနစ်ဝင်လာတယ်။ အဲလိုဖြစ်လေ စိတ်ကြွလေဖြစ်ပြီး တဘိုင်းဘိုင်း တဒိုင်းဒိုင်းမည်အောင် လိုးလိုက်တယ်။ “ဖန်းးဖန်းးဖန်း..ဗျိ.ဗြိ..ဘွတ်.ဖန်းးးဖန်း” အား..ကိုကိုသီရီပြီးပြီအားးး” သီရိကအကြောဆွဲသလို တချက်နှစ်ချက်ခန့်တွန့်ကာ ငြိမ်သွားပေမယ့် ကျနော်ကတော့ မပြီးသေးဘူး လိုးလို့ကောင်းဆဲ။ သီရိပြီးသွားတော့ အရည်တွေထွက်လာတာကြောင့် သီရိအဖုတ်က အမြှုပ်တွေပါထလာတယ်။ လိုးရတာလည်း အရမ်းကောင်းလာတယ်။

နောက်ထ်ငါးမိနစ်ခန့် ဆက်လိုးတော့ ကျနော်သုတ်တွေ သီရိအဖုတ်ထဲ ပန်းထည့်လိုက်ပေမယ့် ကျနော်လီးက နည်းနည်းမှ မညိုးသေးပါဘူး။ “အား ကိုကိုခဏလောက်နားပါအုံး ကိုကိုရပြ.ီ.. ရီအဖုတ်နာလှပြီ” ကျနော်အချစ်လေးသီရိကိုသနားလို့သာ ခဏရပ်ပေးလိုကတယ်။ လီကတော့ တောင်နေဆဲလေ။ ခဏတာရပ်ပေးလိုက်တော့ “အာ..ကိုကိုပြီးသွားပြီမဟုတ်ဘူးလား” ကျနော့ရဲ့တောင်နေဆဲလီးကိုကြည့်ပြီးသီရိကပြောလာတယ်။ “သီရိအမြင်ပဲလေ ကိုကိုမပြီးသေးဘူးကွာ” “အာ သီရိတော့ခဏနားချင်တယ်ကိုကို” “နား..လေ အချစ်..ဒါပေမယ့်ကိုကို မပြီးသေးဘူးနှော်” “အင်းပါ.သီရီသန့်ရှင်းရေးလုပ်ချင်တယ်” “လာလေကိုကိုလုပ်ပေးမယ်” ကျနော်ရေချိုးခန်းဘက်ကို သီရိလက်ကွဲဆွဲရင်း ခေါ်လာခဲ့လိုက်တယ်။ ရေချိုူခန်းထဲ water heater လေးကို ဖွင့်ပြီးရေနွေးလေးနှင့် သန့်ရှင်းရေး လုပ်ပေးလိုက်တယ်။

“”အာ ကိုကိုကလည်းသီရိဘာသာလုပ်ပါ့မယ်” “ရဘူး ကိုကိုကလုပ်ပေးချင်တာလေ” “အင့်အင်း..ကွာ ရှက်တယ်၊သီရိဟာလုပ်ပေးနဲ့၊ ကိုကိုဟာအရင်လုပ်ပေးလိုက်မယ်.လာခဲ့” သီရိကျနော့လီးကြီးကိုကိုင်ပြီး ရေနွေးစပ်ထားတဲ့ ရေဖြင့် ယုယုယယဆေးပေးတော့ ကျနော်လီးက ပိုပြီးမာလာပြန်တယ်။ “အာ ကိုကို မာလာပြန်ပြီ၊တော်တော်ဆိုးတယ်” “ဟင်းးဟင်းးးသီရိအဲလိုကိုင်ပေးတော့ အရမ်းထလာတာလေ” “မလွယ်ဘူးကွာ ဒီနေ့တော့အသက်တောင် အိမ်ပြန်ပါ့မလးမသိတော့ဘူး” “အများကြီးမလုက်ပါဘူးကွာ သူပျော့သွားရင် ရပ်လိုက်မယ်” “အင်းးးးပါ..ကိုကို့သဘော…ကိုကိုက လည်း စပြီးပဲလုပ်ပြီးပြီပဲလုပ်ပေါ့”” သီရိကဆပ်ပြာဘူးရည်လေးညစ်ရင်း ကျနော့်လီးကို သေချာတိုက်ချွတ်ပေးတာ ဖင်ကြားရော ဂွေးဥတွေပါ ပြောင်အောင်ဆေးလိုက်တယ်။ “ကဲရပြီကိုကိုအိပ်ခန်းထဲကပဲစောင့်တော့” ကျနော်လည်းသီရိကိုကုတင်ပေါ်က စောင့်နေလိုက်တယ်၊ ခဏနေတော့ သီရိရောက်လာပြီး ကုတင်ပေါ်လှမ်းတက်လိုက်ကာ လှဲနေတော့ ကျနော်က သီရိကိုလှမ်းဖက်ပြီး နမ်းလိုက်တယ်။

သီရိလည်းပြန်နမ်းပြီး ကျနော်နှင့် သီရိလျှာတိုက်ပွဲစနေတာပေါ့။ ကျနော်လက်ကတော့ ဝက်မြီးလိုပဲ လှုပ်ရှားနေလိုက်တယ်၊၊ လုပျိုသိုး ကျနော်အတွက်ကတော့ လိင်ဆက်ဆံရေးကို ကြုံဖူးနေတာကြာပါပြီ လိုးလည်းလိုးနိုင်တယ်၊ အကြာကြီးလည်းလုပ်နိုင်တယ်။ လိုးပြီးရင် စွဲစွဲလန်းလန်းကျန်တဲ့ သဘောတွေကြောင့် ဇယားကပ်မှာ စိုးလို့ ကျနော်ရှောင်လိုက် စားလိုက်ပေါ့။ အခုက သီရိကိုတကယ်လည်းချစ်မြတ်နိုးပြီး လက်ထပ်ယူမှာမို့ အိမ်ကိုအပါခေါ်လိုုးတာပါ။ သူ့ကိုလည်း စွဲလန်းနေအောင် ကျနော်လိုးမှာပါ။ အလိုးမခံဖူးသေးတဲ့ သီရိအခုဆို ကျနော့်အလိုကျ ဖြစ်လာပြီလေ။ ကျနော်က သီရီကိုဖက်ပြီး လည်တိုင်လေးကို နမ်းလိုက် နားရွက်ကလေးကို ဖြေးဖြေးကိုက်လိုက်နဲ့ဆွပေးနေတာပါ။

အချို့မိန်းကလေးတွေရဲ့ ကာမစိတ်ဖြစ်စေတဲ့နေရာဟာ မတူဘူးလေ။ တချို့က လည်တိုင်လေးကိုနမ်းရင် ကာမစိတ်က အရမ်းကြွလာသလို၊ တချို့ကလည်း တကိုယ်လုံးပွတ်သတ်ပေးရင် စိတ်တွေအရမ်းထတယ်။ တချို့ကလည်း နို့စို့ပေးရင်အရမ်းကြိုက်တတ်တယ်လေ။ သိရီအကြိုက်မှန်းဆရင်း ကျနော်ကျနော်သီရိရဲ့ ကာမစိတ်ကို အသစ်တဖန်နှိုးဆွဖို့ လုပ်လိုက်တယ်။ သီရိလည်း ကျနော့လီးကိုကိုင်ဆွပေးပြီး “အင့်..ဟင်းးးးကိုကိုရယ်သီရိပြန်ဖြစ်လာပြီကွာ” “သဲလေး ကိုကိုပြန်မှုတ်ပေးချင်တယ်ကွာ” “ကိုကိုသေဘာပါကိုကို” “သီရိကောမကြိုက်ဘူးလား” “ပြောစရာလိုလို့လားကိုကိုရယ်၊ အားလုံးကြိုက်ကြမှာပဲလေ” ကျနော်လည်းနောက်တစ်ကြိမ်အတွက် သီရိပိပိကိုဒုတိယံပိ ယက်ရမှာပေါ့ဗျာတယ်။ ဒီအခေါက်ကတော့ ဆပ်ပြာရနံ့လေး သင်းသင်းမွေးနေတယ်။

ဒါပေမယ့် ကျနော့်အတွက်တော့ အဲဒါဟာ စိတ်အနှောက်အယှက်ပါပဲ။ ပိပိအနံ့နှင့်တူမှ အရသာရှိတယ်။ မွှေးပြီးအေးစက်နေရင် အရသာပေါ့တာပေါ့ဗျာ။ ပိပိရနံ့ သင်းသင်းလေကသာ ကျနော့်ကို ဆွဲဆောင်နိုင်တာ။ ဒီတစ်ခါတော့ ပိပိကိုသေသေချာချာလေး ယက်လိုက်ဖို့ သီရိခါးအောက် ခေါင်းအုံးခုဖို့အတွက် “ချစ်လေး….သဲခါးအောက်အုံးခံလိုက်မယ်လေ” “အင်းလေကိုကိုအဆင်ပြေသလိုလိုက်ပေါ့” အဲဒါဆိုခါးကြွပေး” သီရိလည်းခါးကိုကြွပေးတဲ့အတွက် ကျနော်ခေါင်းအုံးတစ်လုံးယူကာ သီရိခါးအောက်ထိုးထည့်လိုက်။ အနေအထားကတော့ ရွှေငါးပျော့။ သီရိပိပိက ပိုပြီးကြွလာတယ်။ ဖြူဖွေးနေတဲ့ အသားအရည်က အခုတော့ ကျနော့်ကြောင့် နီရဲနေတာပေါ။ လိုးချက်ပြင်းပြင်းဒဏ်ခံလိုက်ရတဲ့ ပိပိအာနီရဲလို့ နေတယ်လေ။ ကျနော်လည်း သီရိခြေကို အပေါ်တွန်းတင်တော့ သီရိကလက်နဲ့ လှမ်းဆွဲလိုက်တယ်။ အဲဒီအခါမာ သီရိရဲ့ပိပိသာမက စီရိရဲ့ဖင်နီနီလေးပါ ပေါ်လာတယ်။

တဏှာစိတ်တွေ မွန်ထန်နေတဲ့ ကျမော်အတွက်ကတော့ အကြိုက်ပေါ့၊၊ ကျနော်စိုဝကနေပြီး့ ပိပိအကွဲကြောင်းတစ်လျောက် ယက်လိုက်တယ်။ သီရိတကိုယ်လုံး တုန်တက်သွားတယ်။ ဘယ်လိုမှ ထင်မထားတာလေ။ “အားးးးကိုငိုရယ်..ဘယ်လိုလုပ်လိုက်တာလဲ” ကျနော်စအိုဝနီနီကလေးကိုလျှာနှင့် ထိုးမွှေလိုက်တယ်။ “အာ……ရှီးးးးအားးးးးအမလေးးးးးး” သီရိတစ်ယောက်လိမ့်နေအောင်ခံစားနေရတယ်။ စအိုဝနီနီလေးကို အယက်ခံလိုက်ရတဲ့ခံစားမှုက ကတဟ၌ဏှာစိတ်ကို ပြင်းပြစေတယ်။ ပိပိထဲက အရည်တေ့စီးကျလာတယ်။ ကျနော်ပိပိကို အလှည့်ပေးပြီး နှုတ်ခမ်းသားအား လက်နှင့်ဖြဲကာ လျှာနှင့်အတွင်းနံရံကို မွှေလိုက်တယ်။ “အ အ…..အာ့အာ့…အားးးးးးရှီးး” သီစိတစ်ယောက်တဆတ်ဆတ်တုန်သွားပြီး တအာ့အနှင့်ညည်းညူနေတော့တယ်။ “အာ့ကိုကို.တော်ပြီကွာ..အားးသီရီသေလိမ့်မယ်” ကျနော်လည်းရပ်မပေးဘူး အစေ့ကိုတပြွတ်. .ပြွတ်စုပ်လိုက်တယ်။ “အားလားးလားးဝိုးးးတော်ပြီအားးးးးကိုကို အိုးးး” သီရီတစ်ယောက်အခံနိုင်တဲ့အဆုံး အသည်းအသန်ရုန်းကန်ပြီးထလာတယ်။

“အာ..ကိုကိုတော်ပါတော့ဆို” “ဘာဖြစ်လို့လဲ..ချစ်” “အာ….ဘယ်လိုကြီးဖြစ်မှန်းကိုမသိဘူး၊ အသည်းတွေအူတွေ ပြုတ်ကျသွားသလို တလှပ်လှပ်နဲ့ကွာ” “ဟားးးဟားးကိုကိုအဲလောက်တောင် ကျွမ်းသလားကွာ” “လာခဲ့သူများကိုနှိပ်စက်တာ ကိုကိုလည်း ပြန်ခံစားရမယ်” “ရပါပြီသဲရဲ့ ကိုကိုလိုးချင်ပြီ” “မရဘူး.သူများခံရသလိုခံရမယ်လာ. အိပ်.” ကျနော်လည်းလှဲအိပ်လိုက်တယ်။ သီရိက “လာလေ..တင်ပါးအောက်ခေါင်းအုံးခံ သီရိတုန်းကလိုပြန်လုပ်မှာ” ကျနော်လည်းခါးကိုပြန်ကြွပေးလိုက်တယ်။ သီရိက ကျနော့်ခါးအောက် ခေါင်းအုံးထိုးထာ့်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ “ခြေထောက်မိုးပေါ်ထောင်ပေး” ကျနော်ခြေထောက်တွေမြှောက်ပြီးဒူးကွေးကာနေလိုက်တယ်။သီရိကကျနော့်ပေါင်ကြားခေါင်းထိုးဝင်ပြီးလီးကိုစစုပ်တယ်။ဒီတစ်ခါတော့မသီရိကျနော့်ကိုလက်စားချေခန်းပေါ့ဗျာ။ကျနော်အော်ရပြီလေ။ပထမအခေါက်တာရှက်ရွံ့နေပေမယ့်ဒီတစေ်ခေါက်တော့လီးဒစ်တွေကိုလျှာနှင့်ယက်တယ်ဂွင်းတိုက်ပေးသေးတယ်ဗျ။ပါးစပ်ထဲလီးငုံပြီးရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်တယ်။

“အားးးအရမ်းကောင်းတယ်ကွာ” ကျနော်လည်း တအအားနှင့် ဖီးတွေအရမ်းကောင်းနေတာပေါ့ဗျာ။ လီးထိပ်ဝကို လျှာနှင့်ထိုးထိုးမွှေတယ်ဗျ။ လီးစုပ်ပေးရင်း ဂွေးဥကို ဖွဖွလေးညှစ်ပေးတယ်။ ကျနော့်လီးက အစွမ်းကုန်တောင်လာတယ်။ သီရိက လီးစုပ်နေတာကိုရပ်ပြီး ဂွေးဥလေးကို တချက်တချက်စီစုပ်လိုက်လုပ်တယ်ဗျ။ အတွေ့အကြုံရှိတဲ့ ကျနော်အသားတွေ တဆတ်ဆတ်တောင်တုန်တယ်ဗျ။ “အားးလားးလားသီရီရယ်..အူးးး..အင်းးးးး” “သီရိလေကျနော့်ဂွေးဥကိုယက်ပြီး တွန်းတင်ကာ ဖင်ကိုယက်တယ်ဗျာ။ ကျနော်ပြီးချင်သလိုတောင် ဖြစ်လာတယ်။ သုတ်တွေအရမ်းတိုးသလို ခံစားလိုက်ရတယ်။ လီးကိုသုတ်တိူးချက်က တဒုတ်ဒုတ်မြည်တယ်ဗျာ။ “အားးရပြီ သဲကိုကိုပြီးသွားလိမ့်မယ်.. ကိုကိုထပ်လုပ်ချင်သေးတာ” “ဟင်းးးးဟင်းးသိပြီလားသူများကိုနှိပ်စက်သလို ပြန်ခံရမယ်ဆိုတာလေ” “အေးပါကွာ… ကြောက်ပါပြီ” သီရိအလိုကျပြောလိုက်တယ်။

သူမကျေနပ်လို့ ပါမစ်ပိတ်ရင် ငတ်ရမှာလေကြောက်ရတယ်။ လင်မယားမှ မဖြစ်သေးတာလေ။ “သီရီ..ချစ်လေးကုန်းပေးကွာ” “အင်းကုန်းပေးမယ်လေ။ဘယ်လိုကုန်းရမလဲ” “ကုတင်စွန်းကုန်းပေး၊ကိုကိုအောက်ကနေလိုးမှာ” သီရိလာ်းကုတင်စွန်းကုန်းပေးတယ်။ သီရိကုန်းပေးတော့ ဖင်ဝိုင်းလေး သီရိရဲ့အနောက်ပိုင်းက အရမ်းချစ်စရာကောင်းလှတယ်။ ကျနော်လည်း ကုတင်နားကပ်ပြီး သီရိအနေအထား နည်းနည်းပြင်လိုက်တယ်။ ပြီမှ ဖင်ကြားလီးကို အပေါ်တင်ပြီး လေးငါးခါပွတ်တိုက်လိုက်တယ်။ သီရိနည်းနည်းတုန်လှုပိသွားပြီး “ကိုကိုနှော်..သီရိဖင်မခံဘူးနှော်၊ တော်ကြာဖင်ပြဲသွားလို့ဒုက္ခရောက်ရမယ်” “ကိုကိုမလုပ်ရက်ပါဘူး သဲရယ်” ပါးစပ်ကသာပြောတာ စိတ်ထဲမှာတော့ လက်ထပ်ပြီးလို့ကတော့ တွေ့မယ်လို့ ကြိမ်းလိုက်တယ်။

ကျနောိနှင့်တွေ့တဲ့ ဆော်တိုင်းက ဖင်လိုးခံတာကြိုက်ကြလို့ ဇော်မိုးလို့တောင် မခေါ်တော့ ဖင်လိုးကောင်ချစ်စနိုးနဲ့ ခေါ်ကြတာလေ။ ကျနော်စိတ်ထဲ ကြိမ်းဝါးရင်း သီရိအဖုတ်ထဲ လီးခေါင်းမြှုပ်အောင် ထိုးသွင်းလိုက်တယ်။ သီရိတချက်ကလေးတုန်သွားတယ်။ ဖြေးဖြေးလေးပဲ တရစ်ချင်းသွင်းတယ်။ လီးကဗျစ်.. ဗျစ်နှင့်တရစ်ချင်းတိုးဝင်သွားတယ်။ “အာ့ကိုကို.အောင့်တယ်.ဖြေးဖြေးးကွာ’” “အေးပါသဲလေး” သိတယ်လေ ဒီပုံစံကစစလိုးရင်း အောင့်တက်တာ သဘာဝပဲ။ အတွေ့အကြုံရှိတဲ့ ကျနော်က သီရိကြောက်မသွားအောင် ဖြေးဖြေးလေးလိုးရင်း စအိုဝကလေးကို လက်သည်းနှင့် မထိတထိလေး ခြစ်ပေးရင်း သီရိတစ်ယောက် တဏှာစိတ်တွေထလာအောင် ထပ်ပြီးနိုူဆွလိုက်တယ်။ ဖင်ကို မထိတထိလေးလက်သည်းနှင့် ခြစ်ပေးလိုက်တဲ့အခါ သီရိစိတ်တွေထန်လာပြီး အော်ညည်းလာတယ်။ “အာ့. အင်းးဟင်းးးဟင်းးးကိုကို” ကျနော်တဖြေးဖြေးနှင့် သီရီခံနိုင်မှန်းသိလာတော့ အရှိန်လေးထပ်တင်လိုက်တယ်လီးကဇွိ ဗျိ ဗျစ်ဗျစ်နှင့် ထိုးဝင်လိုက်ထွက်လာလိုက်ပေါ့။

“အင်းးဟင်းးးး ကိုကို ကြမ်းကြမ်ေးဆောင့်ကွာ” သိတယ်လေအဲလိုဖြစ်လာအောင် တမင်လုပ်ထားတာ။ စအိုဝကိုလက်သည်းနှင့် ခြစ်လေ အားမလိုအားမရ စိတ်တွေဖြစ်လေ ဖြစ်အောင်လုပ်ထားတာ သီရီကကြမ်းကြမ်းလေး လိုးခိုင်းတော့၊ စအိုဝကိုခြစ်နေတဲ့လက်ကို နေရာပြောင်းပြီး သီရိခါးကျဉ်ကျဉ်လေးကိုကိုင်ပြီး ဝုန်းလိုက်တယ်။ ကုတင်ဘောင်တောင် တကျွီကျွီမြည်တယ်ဗျာ။ လိုးချက်က တဖန်းဖန်းမြည်နေသလို လီးဝသ်ချက်ကလည်း ဘွတ်ဘွတ်မြည်လာတယ်။ “အားးးးကောင်းတယ်..ကိုကို” “ဇွိ..ဗျိ..ဗျစ်..ဗျစ်…..ဗွက်..ဘွတ်..ဖန်းးဖန်းးးးဖန်းး” “အားကိုကို…အိုး..အားးရှီးးးရှီးးး” နှာမှုတ်သံနှင့်အတူ သီရိတစ်ယောက်ပြီးတော့မယ်။ ကျနော်လည်း အဆက်မပြတ်တွန်းလိုးရင်း သီရိခါးကို တင်းတင်းဆွဲကိုင်ပြီးလိုးတယ်။ ဆောင့်ချက်တွေပြင်းလွန်းလို့ သီရီတင်ပါးတောင် ဖြူဖွေးတာကနေ ပန်းရောင်ကပြေးလာတယ်။ တဖြေးဖြေးနှင့်နီလာတယ်။

ကျနော်လည်း မိနစ်နှစ်ဆယ်ကျော်လိုးလိုက်တယ်။ သီရိက အားမရှိတော့ဘူး သူကပြီးသွားလို့ ဒူးခွေနေပြီ။ ငါးမိနစ်လောက်အဆက်မပြတ်လိုးရင်း လီးကို အဆုံးထိကပ်ကာ သုတ်တွေပန်းထည့်လိုင်တယ်။ သုတ်တွေကုန်အောင် ပန်းထည့်လိုက်ပြီးတော့ သီရိခါးကိုလွှတ်ချလိုက်တယ်။ သီရိက ကျနော်လွှတ်လိုက်တော့ ကုတင်ပေါ် မှောက်လျက်ကျသွားတယ်။ ကျနော်လည်း သီရိဘေးနားကပ်ပြီး “ချစ်လေး..အိုကေရဲ့လား” “အားကိုမရှိတော့ဘူးကိုကိုရယ်” ဖျော့တော့တော့လေသံနှင့်ပြောလေတော့ ကျနော်ရယ်ချင်သွားတယ်။ “ကဲသဲခဏနားအုံး ကိုကိုစားစရာသောက်စရာတွေ ပြင်လိုက်ဦးမယ်” “အင်းပါကိုကို” ကျနော်စားစရာသောက်စရာတွေပြင်ပြီးတော့ အိပ်ခန်းဘက်လှည့်ကြည့်လိုက်တယ်။ ကိုယ်တုံးလုံးနှင့် သီရိကတော့ အိပ်ပျော်နေဆဲပါပဲဗျာ။ အေးကွန်းဖွင့်ထားတဲ့ အခန်းမှာ သီရိအအေးမိနေမှာစိုးတော့ စောင်လေးခြုံပေးတော့ သီရိလန့်နိုးသွားတယ်။

“ဟင်..ကိုကို” ဆိုပြီး ကျနော့်ကိုလှမ်းဖက်တဲ့အတွက် ကျနော်ပြန်ဖက်လိုက်ကာ နဖူးလေးကို အနမ်းတပွင့်ခြွေလိုက်ပြီး “ဟော ချစ်လေးနိုးသွားပြီလား” “အင်းကိုကို ” “ထလေ သီရိ..စားလို့ရပြီ” “အင်း..ကိုကိုထူမှထမှာ” ကျနော်ထပ်ပြီးအနမ်းလေးပေးရင်း သီရိကို အိပ်ရာပေါ်ထူမတ်ပေးလိုက်တော့ “ကိုကိုသီရိအဝတ်အစားတွေပေးကွာ” သီရိကခေါင်းက ဆံပင်ကိုသပ်ချရင်းပြောတော့ “နေအုံးစီရိရဲ့ကိုကို အကျီၤနှင့်ပုဆိုးခဏ ဝတ်ထားပါလား” “အင်းးကောင်းသားပဲကိုကို” ကျနော် ပုဆိုးနှင့်ရှပ်တစ်ထည်ပေးလိုက်တယ်။ သီရိလည်း ယူဝတ်လိုက်တယ်။ ကျနော့်အဝတ်အစားလေးနှင့်လည်း သီရိက ဆွဲဆောင်မှုအပြည့်ရှိတယ်ဗျာ။ “လာလေ ချစ် ထမင်းသွားစားမယ်” “နေပါဦး ကိုကိုသီရိရေချိုးခန်းဝင်လိုက်မယ်” သီရိရေချိုးခန်းကထွက်လာတော့ မျက်နှာသစ်လာတယ်။ ကျနော်သဘက်တစ်ထည် လှမ်းပေးရင်း “ရော့လေ ချစ် မျက်နှာသုတ်လိုက်တော့” “အင်းပါကိုကို” ဆိုပြီးသီရိသဘက်ကိုလှမ်းယူရင်း မျက်နှာနှင့်လက်တွေကို သုတ်လုက်တယ်။

ပြီးမှကျနော့်ကို “ရော့ကိုကိုသိမ်းလိုက်တော့” ကျနော်လှမ်းယူရင်း သီရိကိုလက်ဆွဲကာ ထမင်းစားခန်းသို့ ခေါ်ယူလိုက်တယ်။ ထထမင်းစားပြီးတော့ “အခုမှပဲနေသာတော့တယ် ကိုကိုရယ်” ဗိုက်ပြည့်သွားတော့ အားအင်တွေပြန်ပြည့်လာသလို ခံစားရတယ်။ အချိုပွဲလေးစားပြီး “ချစ်လာကွာ အိပ်ခန်းထဲသွားရအောင်” “အင်းခဏတော့အနားယူကြမယ်” “အွန်းးးးးးခေါ်ပြန်ပြီကွာကြောက်လာပြီ” “မကြောက်ပါနှင့် သဲကလည်း ကိုက်မစားပါဘူး၊ ချစ်ရုံလေးပဲ” “အေးဒါကိုကြောက်တာ လူလည်းထူပူနေပြီ” “ဟားးးးးးးးဟားးးးး” သီရိကိုအိပ်ခန်းထဲခေါ်လာပြီးအိပ်ရာပေါ်လှအိပ်ရင်း “သီရိရယ် အိမ်မပြန်နှင့်တော့ကွာ” “အာ ဘယ်ဖြစ်မလဲ မာမီဆူလိမ့်မယ်” “”သီရိ..ကိုကိုတို့လက်ထပ်ရအောင်လေ” “သီရိငယ်သေးတယ်ကိုကို ကျောင်လည်း ပြီးသေးဘူး.. နောက်ပြီးသီရိက လုပ်ချင်တာတွေ အများကြီးရှိသေးတယ်”

“အင်းပါကွာ သီရိရယ်.. ကိုကိုက အတူတူနေချင်လှပြီ” “ဟင်..အခုလည်း အတူတူနေတာပဲမဟုတ်လား” “ချစ်ကလည်းကွာ အခုလိုနေရတာအားမရဘူးလေ” “အားရအောင်နေလေ ကိုကို” “အင်းတကယ်နော် ” “အင်းးဒီနေ့တော့ ကိုကိုနေချင်သလောက်သာနေ၊ ကိုကိုအကြိုက်သီရိနေပေးမယ်သိလား” “အဲလိုအလိုက်သိလို့ပိုချစ်ရတာ” “အွန်းးးးးကိုကိုနဲ့ချစ်တာ မလွယ်ဘူး၊ နောက်ထပ်မရဘူးသိလား” “ဟာကြာ.သဲကလဲ” ကျနော်နောက်ထပ်အစပြုနိုင်အောင် သီရိကို နမ်းလိုက်တယ်။

“တော်တော့ ကိုကိုသီရိနှုတ်ခမ်းတွေထူပူနေပြီ၊ လည်ပင်းမှာလည်း အကွက်တွေထနေတယ်၊ နောက်ပြီး သီရိနို့တွေလည်း ကျိမ်းနေပြီ၊ ကိုကို.ကိုလုပ်ပေးမယ်” သီရိအဝတ်အစားတွေချွတ်လိုက်ပြီး. ကျနော့်လီးကို စုပ်တယ်။ တဖြေးဖြေးနှင့်သီရိလီးစုပ်တာ ကျွမ်းကျင်လာတယ်။ လီးကိုတပြွတ်ပြွတ်နှင့် စုပ်ပေးနေတယ်။ ကျနော်လည်း လီးက အရမ်းတောင်လာပြန်တယ်။ တဏှာစိတ်က ပြင်းပြလာလို့ သီရိပိပိကိုမှုတ်ချင်လာတော့ “သဲ ကို့မျက်နှာအပေါ်ခွလိုက်ပါလား” “အာ မလုပ်ရဲဘူး” “လုပ်ပါကွာ ကိုအရမ်းဆန္ဒတွေပြင်းလာလို့ပါ” “ကန့်တော့ကိုကိုသီရိတက်ပေးမယ်” သီရိကကျနော့်အပေါ်ကားယားခွကာ မျက်နှာပေါ်တက်ထိုင်တယ်။ ကျနော်လည်း သီရိဖင်ကို လက်နှစ်ဘက်နှင့်မကာ အဖုတ်ကိုပါးစပ်နှင့် နေရာကျအောင် လုပ်လိုက်ပြီး ယက်လိုက်တယ်။ ကားယားခွထားရတော့ သီရိပိပိဟာ နည်းနည်းဟနေတာ။ သီရိဆီကထွက်တဲ့ အရည်တွေပါးစပ်ထဲ ဝင်လာတယ်ဗျ။

မြိုလည်းချထပ်ယက်ပေါ့။ “ပလပ်..ပလပ်…ပလပ်” “အာ့..အင်းးဟင်းးဟင်းးးးးး” သိရီဆီကညည်းသံတွေထွက်လာတယ်။ လျှာနှင့်အားရပါးရ ယက်လေ မေးကသီရိဖင့်နှင့် အဖုတ်ကြားထိလေ၊ အရည်တွေလည်း တစက်စက်ကျလေ။ ကျနော်လည်းမြိုချလေ။ သီရိကို ရှေ့နည်းနည်းရောက်အောင်ပို့ရင်း သီရိဖင်ကိုပါ ယက်လိုက်တယ်။ စအိုဝလေးက စူတူတူလေးဖြစ်နေတာလေ။ “အားးးကိုကို အရမ်းကောင်းတယ်ကိုကိုရယ်” သီရိဆီကညည်းသံတွေထွက်လာလေ။ ကျနော်ကြမ်းကြမ်းယက်လေပါပဲ။ သီရိအသံတွေ ဆူညံနေတာလေ။ နောက်ဆုံးသီရီအစေ့ကို အောက်ကနေပြီး ကလော်ပြီးလျှာနှင့်ထိုးတော့ “အားးဟားးးဟားးးးအရမ်းကျိမ်းနေပြီ ကိုကိုတော်ပါတော့ သီရိမနေတတ်တော့ဘူးကွာ.. အင်းးဟင်းးးးအားးး” သီရိရပ်ခိုင်းတော့ ကျနော်လည်းရပ်လိုက်တယ်။ “သဲ..ကိုကိုအပေါ်ကတက်ပြီးလုပ်ကွာ” “အင်း..လုပ်ကြည့်မယ်ကိုကို” သီရိအောက်ကိုရွှေ့သွားပြီး ကျနော့်အပေါ်က ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ကာ လီးကိုကိုင်ပြီး ပိပိနှင့်တေ့ကာထိုင်ချလိုက်တယ်။ “ဗျစ်..ဗျစ်..ဗျစ်” “အာ့…” ဆိုပြီးတချက်ကြွလိုက်ကာ သီရိထက်ထိုင်ချတယ်။

သီရိမျက်နှာလှမ်းကြည့်တော့ မျက်လုံးစုံမှိတ်ပြီး အောက်နှုတ်ခမ်းကို ကိုက်ပြီးဇိမ်ယူနေတာ။ ပြီးတော့မှ သီရိက ြမ်ြမ်လေးလုပ်တယ်။ လုပ်ရင်းညောင်းနေရင် ကြိတ်ပြီး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်တယ်။ သီရိအပေါ်က ဆောင့်ချချက်ကြောင့် လီးကအဖုတ်ထဲတဗျိ.. ဗြိတဘွတ်ဘွတ်တဖန်းဖန်းမြည်လာတယ်။ “အင်းးဟင်းးးဟင်းးး..အားးး” ငါးမိနစ်လောက်လုပ်လိုက်တာ သီရီမောဟိုက်နေတဲ့ အသံကြားတွေကြားလာရတယ်။ “အားးဟင်းး အာတော်ပြီကိုကိုသီရိညောင်းနေပြီ” “အဲဒါဆိုလည်း သီရိကကိုကို့ခြေထောက်ဘက် မျက်နှာမူပြီလုပ်ကြည့်ပါလား” သီရိလည်း အနေထားမှန်အောင်လုပ်လိုက်ပြီး လီးကိုပိပိထဲထည့်လိုက်တယ်။ လူကတော့ ခြေရင်းဘက်လက်ထောက်ပြီး ထိုင်လိုက် ထလိုက်လုပ်ပေးတယ်။ ကျနော်က သူ့တင်သားတွေကို တွန်းတင်လိုက်အောက်သို့ ချလိုက်နှင့် သီရိမညောင်းရအောင် အားကူပေးလိုက်ရင်း လိုးရတယ်။

သီရိဆီက ညည်းသံတွေထွက်လာတယ်။ ညည်းသံတွေထွင်လာသလို သီရိဆောင့်ချက်က ပိုသွက်လာတယ်။ “အာ့…ရှီးးးရှီးးးအာ့အင့်ဟင်းးးးးးးူ” “ဇွိ..ဘွတ်..ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်” “အားးးးကိုကိုသီရိမရတော့ဘူးးးးအားးး” “သီရိ ဆင်းလိုက်ကိုကိုလုပ်မယ်” သီရိလည်းကျနော့်အပေါ်ကဆင်းလိုက်ပြီး အိပ်ရာပေါ် ပက်လက်ကလေးအိပ်တော့ ကျနော်သီရိခါးအောက် ခေါင်းအုံးခုလိုက်ကာ ဖင်ကိုအပေါ်ဆွဲထောင်ပြီး အပေါ်စီးကနေ လိုးလိုက်တယ်။ လိုးချက်ကပြင်းလွန်းလို့ လီးဝင်ချက်ကတဗျိဗျိ တဇွိ ဇွိ နှင့်မြည်သလို ဆီးခုံချင်းရိုက်သံတဖန်းဖန်းထွက်နေတယ်။ “ဖန်းးးဖန်းးးးဖန်းးး” “အားးးးအမလေးးအားးးကောင်းတယ်.အားးး” ကျနော်လည်း အားရပါးရလိုးထည့်လိုက်တယ်။ အပျိုစစ်ကို ဒီလိုလိုးရတာ အရမ်းလည်းဖီးရှိတယ်။ လိုးရင် အားနှင့်လိုးနိုင်ပြီးကြာကြာလိုးလေ မိန်းကလေးက စွဲလန်းလေဆိုတော့ နောက်အကြိမ်ရအောင်လို့ အစွမ်းကုန်လိုးနေတာပါ။

သီရိကလည်း ကြမ်းကြမ်းလိုးလေကြိုက်လေ။ အော်ညည်းလေပါပဲ။ “ဖန်းးးဖန်းးးဖန်းးးး” “အားးး..အင့်….ဟင့်..အားးးး” “သဲကောင်းလားး” “ကောင်းတယ်ကိုကို ကြမ်းကြမ်းလေးလိုးပေး” ကြမ်းလေကြိုက်လေအာဂသတ္တိပိုင်ရှင်သီရိ ၊ ကြမ်းကြမ်းလိုးတတ်တဲ့ ကျနော်နဲ့ကက့က်တိ၊ အမြဲလိုးရရင်ကောင်းမှာ။ မြန်မြန်လပ်ထပ်ပြီး အမြဲဒီလိုနေပစ်ချင်တာလေ။ “ကို ကို အားးးးကောင်းတယ်ကိုကို ” ဆီးခုံချင်းပွတ်တိုက်လို့အမွေးတွေ တဗျစ်ဗျစ်မြည်နေသလို သီရီလည်း အရည်တွေထွက်လာတယ်။ အမြုပ်တွေလို ဖြူဖြူအနှစ်တွေဖြစ်နေတယ်။ တဘွတ်.. ဘွတ်မြည်လေပဲ သီရိကခေါင်းအုံးကို လက်နောက်ပြန်လှမ်းကိုင်ရင်း “အားးးအင်းးးးးးဟင်းးးးးးးအားကောင်းတယ်” “ဘွတ် ဖတ် ဖန်းးဘွတ် ဘွတ်..ဘွတ် ” အပျိုအဖုတ်မို့လို့သာလေသံမထွက်တယ်။ တကယ်ဆိုဘွိ ဘွတ်ဆိုတဲ့ လေသံထွက်လောက်အောင် မြန်မြန်လေးလိုးလိုက်တယ်။

ဆီးခုံနှစ်ခလုံး အရည်တွေစိုချွဲနေတာ။ သီရီအဖုတ်ထဲကထွက်တဲ့ အရည်တွေဖင်ကြားထဲအထိ စီးဆင်းသွားနေတယ်။ လိုးချိန်နာရီဝက်နီးပါးလောက် အားရပါးရလိုးလိုက်တဲ့အခါ ကျနော်လည်း သုတ်တွေထွက်သွားတယ်။ သုတ်ထွက်သွားတာတောင် အချက်ငါးဆယ်လောက် မနားတမ်းဆက်လိုးလိုက်တယ်။ သီရိလည်း ပျော့ခွေသွားပြီး မျက်နှာကလေးကို ချောင်ကျသွားတော့တယ်။ အဲဒီဧန့က လိုးတာလေးချီမြောက် လိုးပစ်လိုက်တယ်။ သီရိခင်မျာ လမ်းတောင် ဖြောင့်အောင် မနည်းလမ်းလျောက်နေရတယ်။

အဲကွန်းတတ်ထားတဲ့ အခန်းမှာ အဝတ်ဗလာနဲ့ အချိန်အတော်ကြာကြာနေခဲ့ရတဲ့ သီရိတစ်ယောက် နှာတွေမွှန်လာတယ်။ ရေချိုးသန့်ရှင်းရေးလုပ်ပြီး ချိန်မှာ မျက်လုံးလေးတွေနီရဲသလို နှာပါချေလာတော့ “သဲ..မပြန်နဲ့တော့ကွာ” “မပြန်လို့မှမရတာ ကိုကိုရယ်” “သဲပုံကပြန်လို့ရပါ့မလား” “ရတယ်ကိုကိုမာမီဆူလိမ့်မယ်” “အင်း.ပါကိုကိုလိုက်ပို့ပေးမယ်လေ” “အင်းပါကိုကို” ကျနော်ကားကိုမောင်းပြီးသီရီက အိပ်ပျော်လာတယ်။ သံလျှင်ဘက်ရောက်ပြီး သီရိအိမ်အထိ လိုက်ပို့လိုက်တယ်။ သီရိလည်း ကားပေါ်က ဆင်းလမ်းလျောက်တာ လူမသိအောင် ဟန်လုပ်ပြီး ကြိုးစားလျောက်နေရတယ်ပုံပါပဲ။ ကျနော်အိမ်ပြန်ပြီးရောက်ကြောင်း သီရိဆီဖုန်းဆက်တော့ သီရိဖုန်းမကိုင်နိုင်တော့ဘူး။ သူ့မာမီပြောတာက သီရိနေမကောင်းလို့ အိပ်နေတယ်ပဲဖြေတော့။

ကျနော်လဲ စိုးရိမ်သွားတယ်။ နောက်တနေ့ထပ်ပြီး ဖုန်းဆက်တော့ “သီရိနေကောင်းလား” “မကောင်းဘူးကိုကို” “ကိုကိုလာခဲ့မယ်လေ” “အာ..မလာနဲ့” “ဟာ..ဘာဖြစ်လို့လဲသဲ” “ကိုကို့ကိုမြင်ရင်ရှက်လို့” “အမ်” “ဟုတ်တယ်လေ.ဆေးခန်းသွားပြီး ဆေးသွင်းလိုက်ရတယ်” “ဟားးဟားးအဲလောက်တောင်ပဲလား” “လူလည်းလမ်းကိုမလျောက်နိုင်ဘူး၊ တကိုယ်လုံးကိုက်ခဲနေတာ” “ဟားးဟားးးးးအဲလောက်တောင်ဖြစ်သွားရတယ်လို့ကွာ” “ဟင်းမညှာမတာခလေးကို” “သူပဲကြမ်းမှကြိုက်တယ်ဆိုပြီး” “သွားးမပြောနဲ့ရှက်တယ် ဖုန်းချလိုက်တော့မယ်” ဆိုပြီးဖုန်းချသွားတယ်။ အဲဒီနေ့ကသာ သီရိမပြန်ခဲ့ရင် ကျနော်ရွှေလက်တွဲပျော်ခဲ့ရမှာကို ကျနော်မသိလို့ အတင်းမတားခဲ့တာပါ။ သီရိကို ဘာလို့လွမ်းနေရလဲ ဆိုတာကတော့ နောက်နေ့သီရိဆီ ဖုန်းဆက်လိုက်ပြီးတစ်ခေါက်တွေ့တယ်။ “သဲနေကောင်းသွားပြီလား” “ဟုတ်..ကောင်းသွားပြီကိုကို” “ကိုကိုမေ့သွားလို့သီရိ ကိုဆေးမဝယ်ပေးလိုက်ရဘူး” “စိတ်ချရတဲ့နေ့မို့သီရိမပြောတာပါ” “သီရိက အဲဒါကိုသိလို့လား”

“ကိုကိုကလဲဒီခေါတ်မိန်းကလေးပဲမသိဘဲ နေပါ့မလား” “အင်း ကိုကိုခရီးထွက်ရအုံးမယ်” “ဘယ်လဲကိုကို” “နေပြည်တော်မှာလေ အလုပ်တွေပြန်စမလို့” “ဟုတ် ကိုကို” “အဲဒါသီရိကိုလာပြောတာ” “သွားလေကိုကို” “သီရိနေ့တိုင်းဖုန်းပြောမှာနော်၊ သီရိဘာတွေလုပ်နေလဲဆိုတာ fbကနေ့ တိုင်းကြည့်မှာ” အင်းပါကိုကို” “သီရိ လည်းကျောင်းတက်ရမယ်မလား” “အင်း ကိုကိုလိုက်ပို့မယ်လေ” “မပို့နဲ့ကိုကိုသီရိဆိုင်ကယ်နဲ့သွားမှာ” “အင်းးးးသီရိကိုကိုအရမ်းချစ်တယ်” “အွန်းပါကိုကို” “သီရိကိုကိုကို့ချသ်တယ်တယ်ပြောကွာ” “ချစ်ပါတယ်ရှင့်ချစ်ပါတယ်” “အင်းးးးဟင်းးအာဘွားလေးပေးချင်လိုက်တာ” “လူတွေရှိတယ်ကိုကို” “အေးပါကွာ.မနမ်းပါဘူး ဟီးးဟီးး” “ခစ်ခစ် ခစ်” “ဒါဆိုသွားပြီနှော်” “အင်းးးး”” “ဘိုင့်” ကျနော်အိမ်ပြန်လာပြီးခရီးထွက်ဖို့ပြင်ဆင်ရတယ်။ ကျနော်နှင့်သီရိအတူတူအိပ်ဖူးပြီးပြီမို့လို့ ကျနော်သီရိကို စိတ်ချလက်ချထားခဲ့တယ်။ နောက်ပြီး ကျနော်နှင့်သီရိနီးစပ်ရဖို့ အရေး အလုပ်တွေ အများကြီးလုပ်ပြီးငွေရှာရမယ်လေ။ အလုပ်တွေလုပ်ပြီး ညဆိုသူနှသ့်စကားပြောပေါ့။

သီရိ fbပေါ်မှာတင်တဲ့ ပို့စ်လေးတွေကို like လေးပေးပေါ့ဗျာ။ သီရိဟာ သူဖြစ်တာက ဘလော့ကာ ဖြစ်ချင်တာ။ အောင်မြင်တဲ့ စာရေးဆရာတစ်ယောက် ဖြစ်ချင်တာကို ကျနော်သိတယ်။ ဒါပေမယ့် စာရေးတယ်ဆိုတာ မလွယ်ဘူးလေ။ အကောင့်အသစ်တွေဖွင့်ပြီး online မှာ စာရေးဖို့ ကြိုးစားနေခဲ့တယ်။ ကျနော်က အကောင့်သစ်တော့ သိတယ်။ နောက်ထပ် သူဘာလုပ်တယ်ဆိုတာတော့ မသိဘူး။ သီရိပင်ကိုယ်စရိုက်က လွတ်လပ်ပေါ့ပါးပြီး ပျော်ပျော်နေတတ်တာပဲ ကျနော်ကသိခဲ့တယ်။ ကျနော်အရင်ကသာ ရှုပ်ပွေခဲ့ပေမယ့် သီရိနှင့်အတူတူအိပ်ပြီးကတည်းက ဘယ်သူနှင့်မှ မပတ်သက်တော့ဘူး မှန်သောသစ္စာပါ။ သီရိကို တကယ်လည်းချစ်တယ်။ တစ်လလောက် နေပြည်တော်နေ.ပြီး ရန်ကုန်ပြန်လာ။

သီရိနှင့်တွေ့တယ်။ ဟိုတယ်ခေါ်မရတဲ့အတွက် သီရိနှင့်ကျနော်ထပ်ပြီး မလုပ်ဖြစ်ပါဘူး၊ သူလည်း ခလေးတွေစာပြရတာ တဖက်သင်တန်းတက်ရတာ တဖက်နှင့်ဆိုတော့ သူလည်း အလုပ်မအားပါဘူး။ အိမ်မှာလည်း ကျနော့်မိဘတွေရှိနေတဲ့အတွက် အိမ်ကိုလည်း ခေါ်ရတာအဆင်မပြေဘူးလေ။ အပြင်မှာ ခဏတဖြုတ်တော့ တွေ့ရတာပေါ့ဗျာ။ သီရိကြည့်ရတာ fbအပေါ် အရမ်းစွဲလန်းနေတယ်လို့ ယူဆတယ်။ ဖုန်းနှင့်မျက်နှာခွာတယ်လို့ မထင်ဘူး။ သူ့ဖုန်းကိုလည်း အမြဲသိမ်းထားတယ်။

ကျနော်လည်း သူ့ကိုယ်ရေးကိုယ်တာကို အရမ်းစွပ်ဖက်တယ်ထင်မှာစိုးလို့ သိပ်ပြီးမပြောဘူးလေ။ ကျနော်နှင့် သီရိတွဲနေတာကို ကျနော်အသိုင်းအဝိုင်းက သတိထားမိလာတယ်။ ချစ်ကြိုက်တာနဲ့ ချောသ်းဆိုးတာ ကွယ်ဝှက်ထားလို့မှ မရတာလေ။ တနေ့တော့ ကျနော်ဆီအကိုဝမ်းကွဲဖြစ်တဲ့ ကိုဇော်ကို ရောက်လာတယ်။ သူကလည်း ကျနော်တို့အပေါ် အရမ်းကောင်းပါတယ်။ “ဇော်မိုး” “ဟာကိုဇော် ဘယ်ကလှည့်လာတာလဲ” “မင်းဆီတမင်လာတာကွ” “အော..ကိစ္စအထူးအထွေရှိလို့လား” “ရှိတယ်..ဇော်မိုးရေ” “ပြော အကို” “အင်းပြောရမှာအားနာတယ်ကွာ” “ဗျာ ဘာဖြစ်လို့လည်း” “မင်းမဟူရာကိုသိလား” “အင်း..သိတယ်” “ငါနှင့်fbမှာသူငယ်ချင်းကွ” “အော်ဟုတ်လား” “အဲဒါနှင့်ကျနော်နှင့်ဘာဆိုင်လို့လဲ” “ဆိုင်တယ်ကွ..ငါသူနှင့်ရင်းနီးတာကြာပေါ့ အပြင်မှာလည်း တွေ့ဖူးတယ်” “အင်းးး” “မင်းးfakeအကောင့်ဆိုတာ သိလား” “ကြားဖူးတယ်၊” “မသ်းကိုငါပြမယ် ငါ့အကောင့်ကိုကြည့်” ကျနော်လည်း သူ့ဖုန်းကိုယူကြည့်တယ်။ “အဲမှာတွေ့လား သီရိဆိုတဲ့အကောင့်” “အင်းတွေ့တယ်၊ အပြာစာအုပ်တွေ ရှယ်ထားတာ”

“အေးအဲဒါဘယ်သူမှတ်လဲ” “ဘယ်သိမလဲဗျာ” “အဲဒါ မင်းကောင်မလေးလေ” “ဘာဗျ..ကိုဇော်၊ ခင်များသီရိအပေါ် စော်ကားလွန်းတယ်” “ဟေ့ကောင် ငါမင်းအကိုပါကွ၊ မင်းနစ်နာအောင် ငါမလုပ်ဘူး” “ကိုဇော်မသေချာပဲနှင့် မပြောနှင့်ဗျ” “ငါပြောရမလားမပြောရမလား စဉ်းစားနေတာကြာပြီ၊ မင်းကယူတော့မယ်ဆိုလို့” “အဲဒါတော့ မဆိုင်ဘူးထင်တယ်” “မင်းစဉ်းစားပေါ့ကွာ.. ကိုယ်မယ့်မိန်းမက အဲလိုအပြာစာအုပ်တွေနှင့် ပျော်နေတယ်ဆိုတာ၊ ယူပြီးမှ သီရိဟာအဲလိုမှန်းသိရင် မင်းအဖေအမေတော့ သွားပြီ နောက်ပြီး မင်းအဖေရာထူးကလည်း ကြီးတယ်၊ မင်းအမေကလည်း အရှက်ကြီးတယ်.. နှလုံးရောဂါလည်း ရှိတယ်.. မင်းသေချာစဉ်းစားပေါ့ကွာ.. မင်းငါ့အကောင့် ခဏယူထား သူနဲ့ငါနှင့် friလုပ်ထားတယ်.. မင်းကြည့်လိုက်ပေါ့” သူ့အကောင့်ရောပတ်စ်ဝါ့ပါပေးခဲ့တယ်။

ကျနောသီရိအကောင့်ကို မွှေကြည့်တယ်။ မန့်ထားကြတာတွေ မကြည့်ဝံ့စရာ။ reply ပြန်ထားတဲ့ သီရိမန့်တွေကလည်း ကြောက်လန့်စရာ။ မစားရညောှ်ခံ၊ ပါးစပ်အရသာခံတဲ့ လူတွေအများကြီး။ ကျနော့်ရင်ထဲ အရမ်းခံစားရတယ်။ ကျနော့်ချစ်သူက ပြန်ပြောနေတာတွေ မန့်တွေက ရင်ကွဲလုမတတ် ခံစားရတယ်။ အဲဒါကြောင့် သီရိသူ့ဖုန်းကို အကိုင်မခံတာဆိုတာ ကျနော်သိလိုက်ပြီ။ ကျနော်သေသေချာချာသိဖို့ လိုလာပြီ။ ကျနော်စုံစမ်းမယ်။ ကျနော်သီရိကို ဘုရာသွားရအောင် ဖုန်းဆက်တယ်။ သူ့သင်တန်းလေးမစခင်မှာ သွားရအောင်ပေါ့။ “ဟလို..သဲ” “ကိုကိုရောက်ပြီလား” “ရောက်ပြီသဲ၊ ရောက်တုန်းလေး ဘုရားသွားရအောင်လေ” “မနက်ဖြန်စောစောသွားရအောင်”

“အိုကေ ကိုကိုမနက်ခြောက်နာရီလာခဲ့မယ်” ကျနော်မနက်ခြောက်နာရီဘုရားသွားဖို့ ချိန်းလိုက်တယ်၊၊ မနက်စောစောဘုရားမသွားခင် နံနက်စာ ဝင်စားလိုက်ကြသေးတယ်၊ ပြီးမှ ဘုရားပေါ်တက် ဘုရားဖူးပြီးနောက် အောက်ဆင်းရင်း “ကိုကို သီရိtoiletသွားချင်တယ်.. သင်တန်းကလည်း ကြာမှာမို့” “သွားလေ သဲကိုကိုအပြင်ကစောင့်ပါ့မယ်” “အွန်းခဏစောင့်နှော်” “အေးပါသဲ” သီရိက အိမ်သာထဲဝင်မယ်အလုပ်မှာ “သဲဘာလို့အိတ်ယူသွားမှာလဲ၊ ထားခဲ့လိုက်လေ” “ဟုတ် မေ့သွားလို့ပါ” သီရိ အိမ်သာထဲဝင်တုန်း အိတ်ဖွင့်ရင်း ဖုန်းကို ဖွင့်လိုက်တယ်။ ပတ်ဝါ့က သူ့မွေးနေ့ထည့်ထားတာ ကျနော်သိတယ်လေ။ ကျနော်သူ့ fb ကိုဖွင့်ပြီး official ကို log out လုပ်လိုက်တော့ ဖိတ့်အကောင့်ကို သွားတွေ့တယ်။ remove လုပ်မထားဘူး၊ ဒါပေမယ့်ဖိတ် အကောင့်ကို ဖွင့်မရဘူး။ ကျနော်ဖွင့်ကြည့်နေတုန်း သီရိရောက်လာတယ်။ “ဟာ ကိုကို..ဘာလို့သူများဖုန်းဖွင့်ကြည့်နေတာလဲ”

“သီရိ ဒီဟာက မင်းအကောင့်တွေလား” “ဟုတ်တယ်လေ၊ ကိုကိုစည်းမရှိဘူး” “ဘာကွ.သီရိ မင်းဘယ်လိုမိန်းခလေးလဲ” “ဘာဖြစ်လို့လဲကိုကို ” “မင်းက မိန်းကလေးဖြစ်ပြီး fake အကောင့်သုံးရတယ်လို့” “ခုခေတ်ဘာဆန်းလို့လဲ ကိုကို၊ လူချင်းသိကြတာမှ မဟုတ်ပဲ” “ဆန်းတယ် သီရိ မင်းကသာ လူချင်းမသိဘူးပြောတာ သိတဲ့လူက လာပြောတယ်ကွ မင်းသိလား” “သိလည်း ဂရုစိုက်စရာမလိုပါဘူး” “ဟာ သီရိရယ် ကိုယ်ယူမယ့်မိန်းကလေးက အဲလိုမျိုးမဖြစ်ချင်ဘူး” “မဖြစ်ချင်ရင် လမ်းခွဲလိုက် ကိုကို” “ဘာကွ..အဲလိုမပြောနဲ့သီရိ မင်းကို ငါအရမ်းချစ်တာ၊ မင်းနောက် ဒီအလုပ်မျိုးမလုပ်ပါနှင့်ကွာ”

“ကိုကိုသူများလွတ်လပ်ခွင့်ကို မထိခိုက်နဲ့” “ဘာ သီရိ မင်းဘယ်လိုပြောလိုက်တာလဲကွာ” “မင်းအကျင့်ကိုမပြင်နိုင်ဘူးလား” “မပြင်နိုင်ဘူး” “ဟာကွာ မင်းတော်တော်ခေါင်းမာပါလားကွာ” “မာတယ်ကိုကိုမာတယ်.၊ ကဲဘာမှမပြောနဲ့ သီရိသင်တန်းသွားတော့မယ်” “ကိုကိုလိုက်ပို့မယ်” “မလိုက်ပို့နဲ့.လိုက်လာရင် အော်လိုက်မှာ” ပြောရင်း သီရိကတက်စီတစ်စီးငှားပြီး ကားပေါ်တက်သွားတော့ ကျနော်စိတ်ညစ်ပြီး ကျန်ခဲ့ရတယ်။ အရမ်းစိတ်ညစ်သွားတယ်ဗျာ။

ခြေမကိုင်မလက်မကိုင်မိ မျောက်သစ်ကိုင်း လွတ်သလိုပါဘဲ။ နောက်ဆုံးတော့ ကျနော့အသိဖြစ်တဲ့ မမခရမ်းပြာကို ကျနော်ဖုံးဆက်လိုက်တယ်။ မိန်းကလေးချင်းဆိုတော့ အဖြေလေးသိရအောင်ပါ။ “မောင်းလေးပြော” “ကျနော့်နှင့်သီရိကိစ္စလေးပါမမ” “မမသိတယ် မောင်လေး အိမ်ထောင်ပြုတာ အချစ်တစ်ခုနဲ့မလုံလောက်တာ သီရိနားမလည်တာပါ၊ အသွင်တူမှ အိမ်သူဖြစ်နိုင်တယ်လေ၊ အိမ်ထောင်ပြုပြီးမှ မောင်လေးတို့အကြောသ်းလူသိရင် မောင်လေးမိဘတွေ အရှက်ကွဲမယ်၊ မောင်လေးရှေ့ဆက်မတိုးစေချင်ဘူး၊” “ကျနော်သီရိကိုအရမ်းချစ်တယ် မမရယ်” “သိပါတယ်မောင်လေးရယ်၊ မမပြောတာလဲ စဉ်းစားပေါ့” “ဟုတ်ကဲ့ပါမမ” ငျနော်အရမးစိတ်ညစ်သွားတယ်။ အရမ်းစိတ်ညစ်တော့ ဘာမှအလုပ်လုပ်လို့ မရတော့ဘူး၊ ကားကို ဟိုဒီလျောက်မောင်းပြီး အရက်ဆိုင်ဘက် ခြေလှမ်းဦးတည်လိုက်တယ်။ တခွက်ပြီးတခွက် သောက်နေရင်း ဖုန်းကဝင်လာတယ်။

ကြည့်လိုက်တော့ အိမ်က မကိုင်ဘဲ ထားလိုက်တယ်။ သုံးလေးကြိမ်ခေါ်သေးတယ်။ ညဆယ်နာရီလောက် ဖြစ်လာတယ်။ လူလည်း တော်တော်မူးနေပြီ။ ဖုန်းထပ်ဝင်လာတယ်။ ကြည့်လိုက်တော့ ကိုဇော်.. “ဟလို ညီလေးဇော်မိုး” “အင်းအကိုပြော” “မင်းဘယ်မှလဲ..” “အရက်ဆိုင်မှာ.” “ငါလာခဲ့မယ်” “မလာနဲ့” “မဖြစ်ဘူး..အဘခေါ်ခိုင်းလိုက်တာ” “ဟာဗျာ” “အခုဘယ်အရက်ဆိုင်မှာလဲ” ကျနော်ဆိုင်နာမည်ပြောလိုက်တော့ နာရီဝက်လောက်ကြာပြီး ကိုဇော်ရောက်လာတယ်။ အရက်ဖိုးရှင်းပြီး ကားပေါ်အတင်းတင်ပြီး အိမ်ကိုမောင်းတယ်။ အိမ်ရောက်တော့ ခြေလှမ်းမမှန်တော့တဲ့ ကျနော့်ကို ကိုဇော်ပဲအိပ်ရာပေါ်တင်ခဲ့တာပဲဗျာ။ မနက်မိုးလင်းတော့ ခေါင်းတွေ မတရားကိုက်ခဲနေတယ်။ ရေလည်း ငတ်တာကြောင့် ထမင်းစားခန်းးဘက်သွားပြီး ရေသောက်မလို့ သွားတယ်ဗျ။ ဟိုရောက်တော့ “ဟေ့ကောင်ဇော်မိုး” ‘”ဗျာ ဖေဖေ” “ငါအာလုံးသိပြီးပြီကွ ”

“ဗျာ” “မင်းနဲ့သီရိကိစ္စလေ” “ဟုတ် ငါလုံးဝသဘောမတူဘူး” “ဟာ ဖေဖေ” အေး ငါပြောမယ်. ငါလည်းမဟုတ်တာ မလုပ်ခဲ့ဘူး၊ မင်းယူမဲ့ငါ့ချွေးမဟာ ခြောက်ပြစ်ကင်း သဲလဲစင်ဖြစ်ရမယ်” “ကျနော်သူ့ကိုချစ်တယ်ဖေဖေ၊ သီရိကိုယူမှာ” “ဘာကွ ဟေ့ကောင်” “ဒီမှာသားး မင်းသီရိကိုယူချင်ရင် ငါသေပြီးမှယူ” “ဗျာမေမေ” “ငါနှင့်နင့်အဖေတို့ကို အရှက်ရအောင်မလုပ်နဲ့၊ ပြောထားလျက်တဲ့ ကြားက သားကသီရိကိုယူရင် မေမေအဆိပ်သောက်သေပစ်မှာ နားလည်လား” “ရက်စက်လိုက်တာဗျာ” “လောကမှာ ယူစရာမိန်းမတွေပေါလို့ကွာ၊ ငါပေးစားမယ်” “မယူဘူးဗျာ.. သီရိကလွဲရင် ဘယ်သူ့မှမယူဘူး” “အေးနင်သီရိကိုယူရင် ငါလည်းတစ်ခါတည်း အဆိပ်သောက်ပြီးသားပဲ” “အေး..မင်းဘယ်မှမသွားပဲ အိမ်မှာပဲနေကြားလား” ကျနော်သီရိဆီဖုန်းဆက်တယ်။ သီရိမကိုင်ဘူး၊ အကြိမ်ကြိမ်ဆက်တယ်၊ သီရိဖုန်းပါပိတ်တယ်။ ကျနော်ဆောက်တည်ရာမရဘူးဗျာ။

တချိန်လုံး ဖုန်းခေါ်နေတယ်။ ညရောက်မှ သီရိဆီကိုခေါ်လို့ရတယ်။ “သဲ…သီရိ” “ဒီမှာကိုကို နောက်သီရိဆီဖုန်းလုံးဝမဆက်နဲ့၊ မိဘတွေသဘောမတူတဲ့ ရှင်နဲ့ဘယ်တော့မှမယူဘူး” “သီရိရယ် ကိုကိုအရမ်းချစ်တယ်၊ သီရိကို လက်ထပ်လို့ရတဲ့နေ့အထိ ကိုကိုသစ္စာရှိရှိ ချစ်နေပါ့မယ်” “တော်ပါပြီကိုကိုရယ် သီရိကိုမေ့လိုက်တော့၊ လာလည်းမလာနဲ့တော့၊ သီရိလည်း ကိုကို့ကို မေ့နိုင်အောင်ကြိုးစားမယ်” ကျနော်မျက်ရည်တွေစီးကျလာသလို သီရိလည်း ငိုနေလိမ့်မယ်၊ သီရိဖုန်းချသွားတယ်။ အချိန်တွေသာကြာလာတယ်။ ကျနော်သီရိကို မမေ့နိုင်ဘူး၊ သီရိရဲ့ အကောင့် အစစ် က ကျနော့ကို ဘလော့သွားတယ်။

သီရိက စိတ်ညစ်ပြီး အကောင့်အစစ်ကို မသုံးတော့ပဲ ဖိတ့် အကောင့်မှာ ပျော်နေတယ်လေ။အခုတော့ ကျနော်လည်း ဖိတ် အကောင့်လေးသုံးရင်း စာတွေရေးလာတယ်။ အခုသီရိနှင့် fri ဖြစ်နေပြီ။ ညီမလေးတစ်ယောက်လို သဘောထားတယ်လို့ ပြောရင်း သူ့ကိုပြောကြဆိုကြနဲ့ သူမန့်တာတွေကို ကြည့်နေမိတယ်။ ရင်နာနာနဲ့ သူ့အကောင့်လေး မီးစိမ်းလာတာကိုကြည့်ရင်း လွမ်းနေရတာပေါ့ဗျာ။ ကျနော်သီရိကို အရမ်းချစ်တယ်။ တနေ့နေ့မှာ သူနှင့်လက်ထပ်နိုင်မယ်လို့လဲ မျှော်လင့်တယ်။ ကျနော်ခင်များကို အရမ်းချစ်တယ် သီရိရယ် …… ပြီး။

 

Zawgyi

 

ေပ်ာ္ေနေလရဲ႕

“ေအာ္………သူ႔အေကာင့္ေလးမီးစိမ္းေနပါလား” ဖုန္းေလးကိုကိုင္ၿပီးfbေလးကို ဖြင့္လိုက္ေတာ့ သီရီအေကာင့္ေလး မီးေလးစိမ္းေနတယ္ေလ။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခါမွလည္း ႏႈတ္မဆက္ရဲတဲ့ဘဝ။ သီရိေရ ကိုယ့္မွာသာ ကိုယ့္အျပစ္ႏွင့္ ကိုယ္ျဖစ္ခဲ့ရၿပီ။ တို႔ႏွစ္ေယာက္ခ်စ္ျခင္းကို ကိုယ့္ရဲ႕ဇီဇာေၾကာင္မႈေၾကာင့္ တို႔ေတြေဝးခဲ့ၾကရတာ မဟုတ္လားေလ။ အားလုံးကိုယ့္အျပစ္ေတြပါကြာ” လို႔ ေဆြးေဆြးေျမ့ေျမ့ေလးေတြးရင္း အတိတ္ကို ေဇာ္မိုးတစ္ေယာက္ တမ္းတၿပီးမဆုံႏိုင္တဲ့ဘဝမို႔ ေဆြးေနရတယ္ေလ။ ‘”ေအာ္သီရိရယ္” က်ေနာ္..ရန္ကုန္အေရွ႕ပိုင္းတကၠလိုလ္ lecture therater တည္ေဆာက္ေရးမွာ အန္ဂ်င္နီယာကန္ထ႐ိုက္တာ အျဖစ္တာဝန္ယူခဲ့တယ္။ ရန္ကုန္ကေနၿပီး အလုပ္သြားရတာေလ။ ကားေမာင္းၿပီးေပါ့။ ေဖာင္ေဒးရွင္းေလးစတင္ေနခဲ့တဲ့အခ်ိန္မွာ ပုံစံေတြက မတည္မၿငိမ္၊ အခုတစ္မ်ိဳး ေတာ္ၾကာတစ္မ်ိဳး ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ မူလဒီဇိုင္းအတိုင္း လုပ္ထားရကေန ပုံစံေျပာင္းတဲ့အတြက္ ေပါက္ကြဲေနတာအခ်ိန္ ကားကိုျမန္ျမန္ေလးေမာင္းလာခဲ့တယ္။

သံလွ်င္ဘက္ကမ္းေရာက္ေတာ့ လမ္းရွင္းပါတယ္ဆိုၿပီး အရွိန္တင္လိုက္တယ္။ လူက ကိုယ့္အေတြးႏွင့္ ကိုယ္ဆိုေတာ့ ပတ္ဝန္းက်င္ကို က႐ုမစိုက္အားဘူးဗ်။ လမ္းသြယ္ေလးကေန ဆိုင္ကယ္တစ္စီး အတင္းထြက္လာတယ္။ ကားေရွ႕အထိေရာက္လာတာေၾကာင့္ “ကြၽီ..ဟီ..ဟီ..ကြၽီ” ကားဘရိတ္ကိုအတင္းဖမ္းနင္းရင္း ေဒါသေထာင္းကနဲ ထြက္သြားတယ္။ မတိုက္မိေပမယ့္ ဆိုင္ကယ္ကလဲတယ္။ လဲသာလဲသာ ေသာက္ခေလးမက လက္ထဲက ေရခဲေခ်ာင္းကို မလႊတ္ဘူး။ သိတဲ့အတိုင္း အလုပ္ထဲမွာဆဲေနက်ပုံစံအတိုင္း အယုတ္တအနတၱေတြ ထြက္သြားတယ္။ ကားေပၚကဆင္းၿပီး ဆိုင္ကယ္ကိုထူရင္း ၾကည့္လိုက္ကာ “ေဟ့ေကာင္မေလး..ဒါကာကား ဟဲ့ကားတိုက္ရင္ ေသတတ္တယ္ နားလည္လား၊ နင္လင္မလိုခ်င္ေတာ့ဘူးလား” “အံမာ တိုက္ခ်င္တိုက္ပလိုက္၊ လင္မလိုခ်င္ေတာ့ဘူးလား ဘာလာနဲ႔” က်ေနာ္လည္း အဲဒီအခါမွ သတိထားမိတယ္၊ ေကာင္မေလးက မ်က္ေၾကာတင္းေလး ေဆးဆိုးဆံပင္ေလးႏွင့္။ ႐ုပ္ေလးက ခ်စ္စရာေလးပါ။

ေတာ္ေတာ္ေလးလည္း လွတယ္။ သူ႔အရပ္ႏွင့္လိုက္ဖက္တဲ့ အလွအပ အဖုအထစ္ေတြက ရင္ခုန္စရႀကီးေပါ့။ ရင္ထဲမွာ ေရခဲျမစ္ေလးစီးဆင္းသြားတယ္။ သိပ္ခ်စ္သြားၿပီေခးရယ္။ “အဲဒီလိုပါ လင္ယူမယ္ဆို ငါ့ကိုစဥ္းစားေပးပါလို႔” “အမ္မသာႀကီး..႐ုပ္ကျဖင့္ သင္းခ်ိဳင္းကို ေျခတလွမ္းေနၿပီ ငါခဲႏွင့္ေကာက္ထုလိုက္ရ” ေကာင္မေလးက ပါးစပ္ကလည္းေျပာရင္း ခဲေကာက္ကိုင္လို႔ က်ေနာ္ကားေပၚတက္ၿပီး အတင္းေမာင္းေျပးရေတာ့တယ္။ “ဟိုက္ မလြယ္ေၾကာဇတ္ဇတ္ႀကဲေလး” က်ေနာ္..အဲဇတ္ဇတ္ႀကဲေလးကိုခိုက္သြားတယ္။ အင္း..အသက္ကလည္း ေျခာက္ႏွစ္ေလာက္ကြာမယ့္ သေဘာရွိတယ္။ ဒီလိုအလန္းေလးက ငါလိုလူကို ဘယ္ႀကိဳက္မလဲကြာ.. ဘာျဖစ္ျဖစ္သူ႔အခ်စ္ကို ရဖို႔ငါ့သိကၡာေတြမာနေတြကို ခဝါခ်ရမွာပဲေလ။ ခ်စ္ေတာ့လည္း လူငယ္စတို၈္ဖမ္းရမွာေပါ့။ ေနာက္ေန႔ အဲေဆာ္ကို အဲဒီေနရာေလးမွာပဲ ႀကိဳေစာင့္ဖို႔ စဥ္းစားလိုက္တယ္။ အဟဲနဖူးစာ႐ြာလယ္ၿပီ။ ရန္ကုနသားႏွင့္ သံလွ်င္သူ၊ အဟီး..မိုက္တယ္။ ေအာ္..ငါေတာ့ ရွင္ေမြ႕လြန္းႏွင့္ေတာ့ ေတြ႕ၿပီ။ အင္း..အဆင္ေျပေအာင္ပဲ လုပ္ရမယ္၊ ငါ့အသက္က မိန္းမယူရမယ့္အ႐ြယ္ေရာက္ေနၿပီပဲ။ စိတ္ကူးႏွင့္႐ူးေပါ့ဗ်ာ သီရိတစ္ေယာက္ေပါက္ကြဲေနတယ္။

မနက္က ေရခဲေခ်ာင္းေလးဝယ္ၿပီး ဆိုင္ကယ္လက္တဖက္ႏွင့္ ထိန္းစီးၿပီး လမ္းသြယ္က လမ္းမႀကီးေပၚတက္ေတာ့ အရွိန္နည္းနည္းလြန္ၿပီး သူမ်ားလမ္းေၾကာေပၚ ေရာက္သြားတာ။ ရန္ကုန္ဘက္ကလာတဲ့ ကားႏွင့္တိုက္မိေတာ့မလို႔။ လဲသြားတာ လူကို မထူပဲဆိုင္ကယ္ကိုထူတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေသာက္အားမနာလည္း ေျပာေသးတယ္။ ဘာတဲ့ လင္မလိုခ်င္ဘူးလားတဲ့။ သူ႔အပူက်ေနတာပဲ။ ၿပီးေတာ့လည္း ရိသဲ့သဲ့ရည္းစား စကားေျပာေသးတယ္။ လူကဘဲ အိုဘဲနာႀကီးျဖစ္ေနၿပီ။ ဒီကမွ ဆယ့္ရွစ္ႏွစ္ပဲ ရွိေသးတာ။ အားမနာလွ်ာမက်ိဳးေျပာတယ္။ စိတ္တိုၿပီးခဲႏွင့္ထုမလို႔။ “ေခြးသားႀကီးေတြ႕ရင္ေတာ့.ဟင္းးးဟင္းး” ေဒါသစိတ္ေလးေလ်ာ့လိုက္ၿပီးမွ ျပန္ေတြးၾကည့္လိုက္တယ္။ အသက္သာႀကီးတာပါ။ ႐ုပ္ကမဆိုးဘူးပဲ “အမယ္သူ႔တစ္ကိုယ္လုံးလဲ ေရေမြးနံေတြႏွင့္ ေမြးေနတာပဲ။ ေရေမြးပုလင္းမ်ား ဖိတ္က်လာခဲ့သလားမသိဘူး” “အာ..ငါဘာေတြေတြးမိေနတာလဲ” ဆတ္ဆတ္ႀကဲေလး သီရိရင္ထဲ အေတြးတခ်က္ ခဏတာေလးဝင္သြားေတာ့။ သီရိတစ္ေယာက္ ရွက္ၿပဳံးေလး ၿပဳံးမိသြားတယ္။ သီရိလည္း ေက်ာင္းဘက္တက္ဖို႔အတြက္ ဆိုင္ကယ္ကို ေက်ာင္းဘက္ဦးတည္ထြက္လိုက္တယ္။

ေက်ာင္းဘက္ေရာက္ၿပီး က်ေနာ္လည္း အလုပ္မ်ားေနတာေၾကာင့္ ဘယ္မွမထြက္ပဲ အလုပ္အတြက္ စီစဥ္ေပးေနရေပမယ့္ ခုနတုန္းက လမ္းမွာေတြ႕တဲ့ ေကာင္မေလးက အေတြးထဲမွာ စိုးမိုးေနတာေၾကာင့္ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ၿပဳံးမိတယ္။ ဆယ္လီနာဂိုမက္လို လွတဲ့ေကာင္မေလးရယ္ မင္းဆီမွာလဲေလ။ ေန႔လည္ထမင္းစားခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ ကင္တင္းဘက္ကို သြားလိုက္တယ္။ ဆိုင္ကလည္း ရင္နီးေနၿပီ။ ဆိုင္ရွင္မခ်ယ္ရီက အခါတိုင္းဆို က်ေနာ္ကေနာက္က်ၿပီးမွ လာေလ့ရွိေတာ့ အံဩေနတယ္။ ဆိုင္မွာ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြ မ်ားေနလို႔ လက္မလယ္ဘူး။ က်ေနာ္လည္း ဆိုင္ထဲကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဟားးးး ဟိုေကာင္မေလး၊ ၾကည့္စမ္း ေဝးေဝးရွာစရာမလိုဘူး ဒီေက်ာင္းကပဲ. နဖူးစာမွန္ေတာ့ေတြ႕ရၿပီေပါ့။ “ထမင္းေပါင္းတစ္ပြဲလာခ်၊ ၿပီးေတာ့ သံပုရည္တစ္ခြက္” ေအာသူမွာၿပီငါခြင္ဖန္ၿပီးအနားကပ္လိုက္ဦးမယ္။

“အေၾကာ္ဆရာ ထမင္းေပါင္းျမန္ျမန္လုပ္ကြာ” “ဆရာစားမလို႔လား၊” “မဟုတ္ဘူး ဟိုေဆာ္ေလးေလသူမွာတာ” “ေအာ္မသီရိလား.” “မင္းသိလို႔လား.သိတယ္ ဂ်စ္တူးမ” “ေဟ..သီရိတဲ့လား” “သီရိရတနာတဲ့ ဆရာ” “ေအးးးရၿပီလား၊ထမင္ေပါင္း” “ရၿပီဆရာ” “ေပး..ငါ့ကိုေပး” “ဆရာပို႔ေပးမလို႔လား” “အင္းးးးး” က်ေနာ္လည္း ထမင္းေပါင္းပန္းကန္ယူကာ သီရိအနားကိုသြားၿပီး “ရပါၿပီ.ထမင္းေပါင္း” သီရိေမာ့ၾကည့္ေတာ့ ရင္ေတာင္ခုန္သြားတယ္။ “ဟာ. ဘဲရီးစားပြဲထိုးလား” “ဟုတ္ကဲ့” သီရီသေဘာက်သြားတယ္ လက္စားေခ်ခြင့္ရၿပီ။ “ေအာ.ေရေႏြးေပးဦး” “ရမယ္.” က်ေနာ္ေရေႏြးအိုးခ်ေပးလိုက္တယ္။ “တစ္ရႉးဘူးေပးအုံး” “ရမယ္” တစ္ရႉးဘူးခ်ေပးလိုက္တယ္။ “ဟင္..ဇြန္းေတြကမသန႔္ဘူး” “ေပးပါ.က်ေနာ္ေရေႏြးစိမ္ေပးမယ္” ေရေႏြးစိမ္ေပးၿပီးဇြန္းခက္ရင္း ေဆးေပးလိုက္တယ္။

စားပြဲခုံက ညစ္ပတ္ေနတယ္။ သုတ္ေပးလိုက္တယ္။ သူ႔အနားမထိတထိေလးကပ္ၿပီး သုတ္ေပးလိုက္တာ။ “ေဟ့လူ..ဘာလို႔အနားကပ္တာတုန္း” “အဲေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္ခ်င္လို႔ပါ” “ဘာရွင့္..” “ေအာ္ ေမာင္ေလးေဇာ္မိုး.. အားနာလိုက္တာကြယ္၊ သီရိညီမေလး သံပုရာရည္ေသာက္ဦးမလား” က်ေနာ္လည္း မခ်ယ္ရီအနားေရာက္ာလို႔ ဆက္စကားမေျပာပဲ ခြာလိုက္တယ္။ မခ်ယ္ရီႏွင့္ သီရိတို႔စကားေျပာေနတယ္။ မခ်ယ္ရီက က်ေနာ့္ဘက္လွည့္ၾကည့္ၿပီး အားတုံ႔အားနာ ျဖစ္ေနပုံပဲ။ သူကေတာ့ ၿပဳံးစိစိႏွင့္… အင္းးသီရိရယ္ မင္းငါ့ကိုျပဳစားႏိုင္တယ္ကြယ္။ ညေနသုဲးနာရီေလာက္အလုပ္ကေနျပနခဲ့တယ္။ ဘုရားကုန္းေက်ာ္ၿပီး က်ိဳက္ေခါက္အလြန္မွာ သီရိကိုဆိုင္ကယ္တြန္းရင္း လမ္းမွာေတြ႕တယ္။

“ေဟ့…သီရီ” “ဟင္..ဘဲရီး” “ဟာတစ္ခါတည္းဘဲ အျဖစ္ေခၚလိုက္တာလား” “ဘာရွင့္.နာခ်င္ျပန္ၿပီ” “အာကူညီမလို႔ပါကြာ” “မလိုဘူး..ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးပဲ၊ ရွင္တို႔ေယာက္်ားေလးေတြက နည္းနည္းကူညီမယ္၊ ခင္ခ်င္တယ္ေျပာမယ္၊ ၿပီးရည္းစားစကားေျပာမယ္မ သိတာက်လို႔” “ေအာသီရိကႀကိဳသိၿပီးၿပီပဲ.. အေျဖေပးဖို႔ စဥ္းစားေတာ့” “ဘာရွင့္..” “ေပးပါ.ဆိုင္ကယ္၊ ေရာ့ကားေသာ့ကားေပၚေနခဲ့ ဆိုင္ကယ္သြားျပင္လာခဲ့မယ္” က်ေနာ္ကားေသာ့အတင္းေပးၿပီး ဆိုင္ကယ္ကို တြန္းလာခဲ့တယ္။ ဆယ့္ရွစ္ကုန္းမွာ ဆိုင္ကယ္ျပင္ဆိုင္မရွိေတာ့ ေအာင္ခ်မ္းသာအထိ တြန္းလာခဲ့တယ္။ ေမာမွန္းေတာင္မသိဘူး၊ အခ်စ္စိတ္ေတြ တဖြားဖြားေပါက္ဖြားေနလို႔ေပါဗ်ာ။ ကားေသာ့ေလးေပးၿပီး ဆိုင္ကယ္တြန္းကာ ထြက္သြားေသာ ကိုေဇာ္မိုးကို သီရိသနားသြားမိတယ္။ စိတ္ထဲလည္း ၾကည္ႏူးမိတယ္။ သူ႔အေပၚ တကယ္ဂ႐ုစိုက္ေသာ လူတစ္ေယာက္၊ ခ်စ္ေသာသူတစ္ေယာက္ကို ေတြ႕ရတဲ့အတြက္လည္း ျဖစ္တယ္။ သီရိစိတ္ထဲမွာ ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးၿပီး သူတပါးကို ကူညီတတ္ေသာ ဘဲရီးကိုေလးစားသြားတယ္။

ဘဲရီးကေတာ့ သီရိအေပၚ တရားဝင္ခ်စ္ခြင့္ပန္လာမွာကိုလည္း ေတြးမိတယ္။ အဲလိုဆိုရသ္လည္း ကိုယ့္အေပၚ ဘ္းေလာက္သည္းခံႏိုင္မလဲ စမ္းသတ္ဖို႔ စဥ္းစားမိၿပီး မိမိအျဖစ္ကို ရယ္ခ်င္ေနမိေတာ့တယ္။ က်ေနာ္လည္း ဘီးဖာၿပီးဆိုင္ကယ္စီးကာ သီရိဆီလာလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ သီရိကိုေသာ့လွမ္းေပးရင္း “သီရိေရာ့ေသာ့..ကေလးေတြစာသင္ရဦးမယ္မလား” “ဟင္ဘယ္လိုလုပ္သိလဲ” “သီရိဆယ္တန္းကေလးေတြကို Guide လုပ္ေနတယ္မလား သြားေတာ့ ဆိုင္ကယ္တြန္းထားတာ ေခြၽးေတြနဲ႔.. ေရေလးဘာေလးခ်ိဳးၿပီးမွ သြား၊ မဟုတ္ရင္ ကေလးေတြမူးလဲသြားမယ္” “ဘာာာာာာာာာာ” “႐ုပ္ကေလးကလွရက္သားနဲ႔ လူကညစ္ပတ္လို႔ပါ” “ဘာ…ဘာေျပာတယ္” “ဟဲ..ဟဲအလုပ္ေတြရႈပ္ၿပီး ေရမခ်ိဳးျဖစ္ဘူးဆို”

“အမေလး စြပ္စြပ္စြဲစြဲ” “သြားေတာ့ေလ သီရိမနက္မွ ကိုေစာင့္ေနမယ္” သီရိလန႔္ေတာင္လန႔္လာတယ္၊ ဒီလူႀကီးက သီရိအေၾကာင္းသိေနလို႔ေလ၊ သီရိရယ္ခ်င္သြားတယ္၊ စိတ္ထဲမွာလည္း ေတြေဝသြားတယ္၊ ဘဲရီးႏွင့္ေတြ႕ေတာ့ သီရိစိတ္ထဲ ဘဲရီးကစိုးမိုးၿပီးေနတာေလ။ ညေနကေလးေတြႏွင့္ စာသင္ေနရင္းၿပဳံးမိတယ္။ ညလည္း အိပ္မေပ်ာ္ဘူး မနက္ေရာက္ေတာ့ ေစာေစာေလးထလိုက္တယ္။ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး အလွျပင္ရာက ရယ္ခ်င္ေနတယ္။ ဘဲရီးကိုလည္း ေတြ႕ခ်င္တယ္။ “လူဆိုးႀကီး တေျဖးေျဖးႏွင့္သီရိစိတ္ကို ဖမ္းစားႏိုင္တယ္ဟင္းး” အဲဒါႏွင့္ဆိုင္ကယ္ေလးထုတ္ၿပီးစီးကာ လမ္းထိပ္ကိုထြက္တယ္၊ လမ္းထိပ္ဝဲယာၾကည့္ေတာ့ ဘဲရီးကားကိုေတြ႕တယ္။ လမ္းထိပ္ဆိုေတာ့ သီရိရွက္သြားတယ္။ မေတာ္တဆ အိမ္ကလူေတြႏွင့္ေတြ႕ရင္ အရွက္ကြဲမွာမို႔ ေခါင္းငုံၿပီး ဆိုင္ကယ္အတင္းေမာင္းထြက္ၿပီး ေက်ာင္းကို လာခဲ့လိုင္တယ္။

ေစာေစာေရာက္ေတာ့ ေယာင္ခ်ာခ်ာႏွင့္ေလ၊ က်ေနာ္လည္း က်ေနာ့္ေရွ႕က ဆိုင္ကယ္အတင္းေမာင္းသြားတဲ သီရီေနာက္က လိုက္ခဲ့တယ္။ သီရိေနာက္ကကားရပ္ၿပီး “သီရိ..တစ္ခုခုစားရေအာင္” “ဟုတ္..ဟုတ္” က်ေနာ္ကင္တင္းဘက္ကိုလမ္းေလ်ာက္ရင္းကေန သီရိကိုၾကည့္ေတာ့ သီရီကေခါင္းငုံကာ စဥ္းစားေနတယ္။ “သီရိ..ကိုယ္မင္းကိုခ်စ္တယ္” “ရွင္…ဘဲရီး၊ အဲလိုေျပာဖို႔မေစာလြန္းဘူးလား” “မေစာဘူး..မင္းအနားမွာရွိတဲ့၊ ခ်စ္ရင္ထူး၊ မဟူရာႏွင့္ ဟိုဘဲေလးေတြရဲ႕ေခါေတာ တစ္ေထာင္ႏွင့္ၾကည့္တဲ့ အၾကည့္ေတြက စိုးရိမ္စရာေကာင္းလို႔ပါ” “အမ္..သူတို႔ကႏွာဗူးအၾကည့္ႏွင့္ၾကည့္တယ္ေပါ့.. ဘဲရီးက ဘယ္လိုလုပ္သိလဲ” “ေႁမြေႁမြခ်င္းေျချမင္တယ္ေလ” “အဲဒါဆို ဘဲရီးလည္းႏွာဗူးေပါ့” “မဟုတ္ပါဘူး က်ေနာ္က အခ်စ္စြမ္းရည္ႏွင့္ ၾကည့္တာပါ” “ဘဲရီးက လိပ္မ်ိဳးပဲသိပ္သိတတ္တယ္” “သီရိကိုယ့္ကိုအေျဖေပးဦေလ” “ခ်က္ခ်င္းဘယ္ေပးမလဲေစာင့္ေပါ့”

“ေအးပါကြာေစာင့္ပါ့မယ္” ဒီလိုႏွင့္ကင္တင္းထဲေရာက္ေတာ့ စားစရာမွာလိုက္တယ္။ က်ေနာ္ကေကာ္ဖီ၊ သူကလက္ဘက္ရည္တဲ့။ က်ေနာ္လည္း အႀကိဳက္တူေအာင္ လက္ဖက္ရည္မွာရတယ္။ ပိုက္ဆံရွင္းေတာ့လည္း သူကအရွင္းမခံဘူး၊ သူ႔စားတာသူေသာက္တာ သူ႔ဟာသူရွင္းသြားၿပီး၊ က်ေနာ္ကို ထားကာေက်ာင္းထဲကိုသြားတယ္။ သူ႔မာနကို လုံးဝအထိမခံတဲ့မိန္းကေလးပါဗ်ာ။ သီရိတစ္ေယာက္ရင္ထဲမွာေတြေဝခဲ့ရၿပီ။ ရည္မွန္းခ်က္ေတြ တေလွႀကီးႏွင့္ ေနလာခဲ့တာ။ ကိုေဇာ္မိုးရဲ႕အၾကင္နာခ်စ္ျခင္းက သူအေပၚလႊမ္းမိုးခဲ့ရၿပီ။ ဘယ္သူခံႏိုင္မလဲေလ ကိုယ့္ေလာက္ဂ်စ္က်ေနသူတစ္ေယာက္ သိသိႀကီးႏွင့္ ဆိုးတဲ့သူအေပၚ သည္းခံစိတ္ေတြေမြးၿပီး ကိုယ့္ေပးမဲ့ ေမတၱာတရားကို ေစာင့္ေမ်ာ္ေနသူအေပၚမွာ ႏွလုံးသားက ခ်စ္ခြင့္ေပးလိုက္မိၿပီ။ ကိုေဇာ္မိုးအေပၚမွာ ခ်စ္မိေပမယ့္ ကိုယ္ရဲ႕လြတ္လပ္ခြင့္ႏွင့္ ရည္မွန္းခ်က္ေတြအေပၚ ထိပါးလာမွာလည္း စိုးတယ္။

ေလာကဓံတရားကို အံတုၿပီး႐ြဲ႕တတ္တဲ့ သီရိရဲ႕အျပဳအမူေတြကို ကိုေဇာ္မိုးနားလည္ရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲလို႔ ေတြးမိတယ္။ ေနာင္တပတ္ေတြမွာလည္း ေဇာ္မိုးဟာ သီရိႏွင့္အၿမဲေတြ႕တယ္။ သီရိဆိုးႏြဲ႕တာ ခံရင္းႏွင့္ပဲ “သီရိ ကိုသီရိေလးကိုခ်စ္တယ္ကြာ.. သီရိသေဘာထားေလးသိပါရေစေတာ့” “သီရိကန႔္ကြက္စရာမရွိဘူး ကိုကို” “ကိုယ့္ကို ကိုကိုလို႔ေခၚလိုက္တယ္ေပါ့ေႏွာ္ သီရိ’” “အာ မသိဘူး” “ထပ္ေခၚကြာသီရိရာ” “ေခၚခ်င္ပါဘူး” “ေခၚပါသီရိရာ” “ဘဲရီး” “ဟာကြာ..႐ြတ္” က်ေနာ္နမ္းပစ္လိုက္တယ္။ စိတ္ထဲမွာ အားမလိုအားမရျဖစ္လာလို႔။ “အာ ကိုကိုေႏွာ္” “ေဟးးးးးေပ်ာ္တယ္ေဟ့..ဟားးးဟားးးးဟားးးး” “ဟာ ကိုကိုဘာေတြျဖစ္ေနလဲ” “ဝမ္းသာလြန္းလို႔ပါကြာ” “ခစ္..ခစ္..ခစ္” “ကိုကိုတို႔ဘုရားသြားရေအာင္” “ဒီမွာကိုကို ဒါမ်ိဳးက႐ိုးေနၿပီ၊ ပထမဘုရားသြားမယ္၊ ဒုတိယပန္းၿခံသြားမယ္၊ ၿပီးရင္ ဟိုတယ္ကိုေခၚအုံးမွာ မဟုတ္ဘူးမလား” “ဟာသီရိကလည္းကြာ အဲလိုမဟုတ္ပါဘူး” “ဘာမဟုတ္ရမွာလည္းကိုကို၊

အဲဒါေယာက္်ားေလးေတြ လုပ္ေနတဲ့ သီအိုရီပဲေလ” “အင္းသီရိမွတ္ထားေႏွာ္. ကိုကိုက သီရိကို ဘယ္ေတာ့မွဟိုတယ္မေခၚဘူး” “တကယ္လား ကိုကို” “အင္းးး” “သီရိက ဟိုတယ္ပဲသြားခ်င္တာ” “ႏိုး မေခၚဘူး” “ကိုကိုပိုက္ဆံမရွိလို႔ မဟုတ္လား” “ဘာ..မဂၤလာေဆာင္ၿပီးရင္ တစ္လေလာက္ဟိုတယ္မွာ ဟန္းနီးမြန္းလုပ္ပစ္မွာ.. သီရိကိုမနားေစရဘူး” “သြားညစ္ပတ္” “ဟားးးးးဟားးမေၾကာက္ပါႏွင့္သီရိရယ္” “ဘာလဲပဲျမစ္မို႔လား” “အမ္..ပဲျမစ္..ဟားးးးဟားးးးး” “ေတာ္ၿပီ…..ဘဲရီး” “သီရိကိုကိုခ်စ္တယ္ေျပာေလ” “ခ်စ္တယ္ခ်စ္တယ္” “ခ်စ္တယ္သီရိရယ္” က်ေနာ္လည္း သီရိကိုဖက္ၿပီး သီရိရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးကို နမ္းလိုက္တယ္။ သီရိလည္း က်ေနာ့္အနမ္းေတြကို ျပန္တုန႔္ျပန္ၿပီးနမ္းတယ္ဗ်။ အခ်စ္ကိုေတြ႕ရေတာ့ ရင္ခုန္သံခ်င္းပါနီးစပ္ခဲ့ၿပီေလ။ တစ္ေယာက္ႏွင့္ႏွင့္တစ္ေယာက္ အၿမဲပဲေတြ႕ခ်င္တယ္။ ေတြ႕ရင္လည္း သီရိက ဘာပစၥည္းလက္ေဆာင္ေပးေပး လက္မခံဘူးဗ်။ အစားအေသာက္စားရင္ေတာင္ တစ္ေယာက္တလွည့္ အကုန္ခံခိုင္းတယ္။ က်ေနာ္ဘယ္လိုၿမိဳက်မွာလည္းဗ်ာ။

သူ႔မွာ ကေလးေတြက်ဴရွင္ျပရင္း ပိုက္ဆံရွာတယ္။ ဘဝအတြက္ဆိုၿပီး သင္တန္းေတြတက္တယိ။ က်ေနာ္သူ႔ကို စိတ္မခ်ေတာ့ဘူး၊ သူ႔မွာလည္း ေယာက်ားေလးသူငယ္ခ်င္းေတြက အမ်ားသား။ သိတဲ့အတိုင္းမစားရေညႇာ္ခံ။ အနံ႔ရႉေနတဲ့ခ်စ္ရင္ ထူးႏွင့္မဟူရာတို႔ရွိတယ္။ ဖုန္းေတြေျပာတယ္။ သူ႔လြတ္လပ္ခြင့္ဆိုၿပီး ပိတ္ပင္လို႔ကမရဘူး။ က်ေနာ္သီရိကို အပိုင္ခ်ည္ဖို႔ႀကိဳးစားတယ္။ လုံးဝလက္မခံဘူး။ “ကိုကိုသီရိကိုခ်စ္ရင္ အဲလိုမလုပ္နဲ႔တဲ့ဗ်ာ” က်ေနာ္အႀကံအစည္ေတြထုတ္ေနတာေပါ့ဗ်ာ။ ဒီလိုႏွင့္ ခ်စ္သူသက္တမ္းသုံးလျပည့္တဲ့အခါ က်ေနာ္အလုပ္ေတြလည္း ၿပီးၿပီမို႔လို႔ က်ေနာ္သီရိတို႔ေက်ာင္းကို မသြားျဖစ္ေတာ့ဘူး။

သင္တန္းတက္ခ်ိန္ မနက္ပိုင္းေတာ့ ေတြ႕ခြင့္ရတယ္။ ႏွစ္ေယာက္သား ခဏေတာ့ စကားေျပာျဖစ္တယ္ေလ။ နီးေနတဲ့အခ်ိန္ သိပ္မသိသာေပမယ့္ က်ေနာ္တစ္လေလာက္ ခရီးထြက္ရတဲ့အခါ အရမ္းလြမ္းလာတယ္။ သီရိလည္း က်ေနာ္လိုပဲလြမ္းေနတယ္ေလ။ ျပန္ေရာက္ရင္ ဖုန္းဆက္ေျပာထားလို႔ က်ေနာ္သီရိဆီကိုဖုန္းဆက္တယ္။ “ခေလးေလးကိုကိုျပန္ေရာက္ၿပီ” “မနက္သီရိဆီလာေလ’” “လာခ်င္တယ္ကြာ.ကိုကိုအရမ္းလြမ္းေနၿပီ” “သီရိလဲအရမ္းလြမ္းေနတယ္ကိုကို၊ သီရိဆီလာခဲ့ပါကြာ” “ကိုကိုေနမေကာင္းဘူး သီရိရယ္” “ဟင္ဘာျဖစ္လို႔လဲကိုကို၊ သီရိလာခဲ့မယ္ေလ” က်ေနာ္ဝမ္းသာသြားတယ္။ အိမ္မွာ က်ေနာ္တစ္ေယာက္တည္းေလ။ သီရိလာရင္ က်ေနာ္..ခ်စ္လိုက္မယ္ဆိုၿပီး အႀကံအစည္ေတြ လုပ္လိုက္တယ္။ ပဲျမစ္မဟုတ္ေၾကာင္း သီရိသိသြားေစရမယ္ေလ။

“ကလင္..ကလင္” “သီရိ..လာၿပီပဲ” “အင္းကိုကို” “လြမ္းတယ္သီရိရယ္” က်ေနာ္သီရိကိုဖက္ၿပီးနမ္းလိုက္တယ္။ “အာ….ကိုကိုအိမ္မွာလူမရွိဘူးလား” “ရွိဘူးေလ” “ေဟာ့ေတာ့. ဘာလို႔လိမ္ေခၚတာလဲ ေနမေကာင္းဘူးဆိုၿပီး” “သီရိကလည္းကြာ ကိုအရမ္းလြမ္းေနလို႔” “သီရိလည္းလြမ္းတယ္ကိုကို.ဒါေပမယ့္………” “သီရိရယ္ ကိုကိုသီရိကိုအရမ္းခ်စ္တာေလ” “သီရိသိပါတယ္ကိုကိုရယ္၊သီရိေလ အပ်ိဳစင္ဘဝကို ဒီလိုႀကီး…” က်ေနာ္သီရိႏႈတ္ခမ္းကိုလက္ညႇိဳးေလးႏွင့္ ပိတ္လိုက္တယ္။ “သီရိရယ္ခ်စ္သူေတြျဖစ္ၿပီး ခ်စ္သူဘဝမွာ ဒီလိုပဲခ်စ္ၾကတာပဲေလ၊ ကိုကိုသီရိကို လက္ထပ္ယူမွာပါ.. ကိုကိုသီရိအေပၚမွာ တသက္လုံး သစၥာရွိရွိ ေပါင္းသင္းမွာပါသီရိရယ္” “ဒါဆိုလည္းဂတိပဲေနာ္” “ေအးပါသီရိရာ” “ေနာက္က်မွ သီရိကိုပစ္သြားမယ္ဆိုရင္လည္း သီရိက ဂ႐ုမစိုက္ဘူး” “ကိုကိုပိုင္ဆိုင္ခ်င္လြန္းလို႔ပါ သီရိရယ္” “အင္းပါ ကိုကို” “ခ်စ္တယ္သီရိရယ္” က်ေနာ္လည္း သီရိခါးကိုက်စ္ေနေအာင္ဖက္ရင္း သီရိမ်က္ႏွာအႏွံ႔ အနမ္းမိုးေတြ႐ြာခ်လိုက္တယ္။

တအိမ္ထဲ ႏွစ္ေယာက္တည္းသာရွိတယ္ဆိုတဲ့ အသိက က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္လုံးကို စိတ္အရမ္းလႉပ္ရွားေစတယ္။ ခ်စ္သူႏွစ္ဦးလည္းျဖစ္ေတာ့ လူမရွိတဲ့ေနရာမွာျဖစ္ေတာ့ သီရိေရာက်ေနာေရာ ကာမစိတ္ကို ထိမ္းခ်ဳပ္လို႔ မရေတာ့ဘူးေလ။ က်ေနာ္သီရီႏႈတ္ခမ္းသားေလးကို နမ္းလိုက္တယ္။ သိရီလည္း ရမက္ခိုးေတြေဝလာၿပီေလ။ မ်က္ေတာင္ေလးစင္ၿပီး က်ေနာ္အၾကင္နာေတြကို ေမ်ာ္လင့္ေနၿပီေလ။ က်ေနာ္သီရိကို အနမ္းေလးေပးရင္း သီရိအက်ီေလးကို အေပၚမခြၽတ္လိုက္တယ္။ သီရိရဲ႕စေနႏွစ္ခိုင္ေပါ့ဗ်ာ လွလိုက္တာ။ ေနေရာင္မထိဘဲ ဖြင့္ထြားခ်က္ျဖဴေဖြးေနတာပဲ၊ ရင္သားေတြက ဘရာအေပၚမွာ ထြက္လုဆဲဆဲေပါ့။ က်ေနာ္လည္း ဘရာခ်ိတ္ကိုျဖဳတ္ၿပီးသီရိႏို႔ေတြကို ၾကည့္မိတယ္။ စိတ္ေတြထန္ေနေတာ့ ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြစူၿပီး ခြၽန္ထြက္ေနတယ္၊၊ ပန္းေရာင္သမ္းတဲ့ ႏို႔သီးေခါင္းႏွင့္ ဝန္းရံထားတဲ့ ႏိုးဝန္းေလးေတြက ခ်စ္စရာအလြန္ေကာင္းေနလို႔ က်ေနာ္လည္း ေရငတ္ေနသူပမာ တႁပြတ္ႁပြတ္ အငမ္းမရစို႔လိုက္တယ္။

“ႁပြတ္..ႁပြတ္..ႁပြတ္” “အားးးကိုကို..အားးးးေျဖးေျဖးစို႔ပါကိရယ္” “ကိုအားရပါးရစို႔ပါရေစ သီရိရယ္” “အင္းပါ ကိုကိုရယ္.. သီရိက ကိုကိုျပဳသမွ် ခံရေတာ့မွာပဲေလ” “အဲလိုသေဘာမထားနဲ႔ေလခ်စ္ရာ၊ ခ်စ္ၾကၿပီဆိုမွေတာ့ စိတ္တူကိုယ္တူခ်စ္ခ်င္တာ” “အင္းပါ ကိုကို ကိုကိုစိတ္တိုင္းက်သာခ်စ္ပါ၊ သရီခံပါ့မယ္” “သီရိကလည္းကြာ သီရိအႀကိဳက္ေလးေျပာေပါ့” “ဟင့္ သီရိမွမလုပ္ဖူးေသးတာ ဘယ္လိုလုပ္သိမွာလဲ” “အင္းေလ သီရိ၊ လုံခ်ည္ပါခြၽတ္လိုက္ေတာ့မယ္” “ကိုကို႔သေဘာပါကိုကို” သီရိရဲ႕ခြင့္ျပဳခ်က္ရၿပီဆိုေတာ့ က်ေနာ္ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ပဲ လုံခ်ည္ကို ခြၽတ္လိုက္တယ္။ လုံခ်ည္ေလးကြၽတ္ျပန္ေတာ့ ပင္တီေလးေပၚလာျပန္တယ္။ အနက္ေရာင္ ပင္တီေလးကို ခြၽတ္လိုက္တယ္။ သီရိကလည္း ကုတင္ေပၚထိုင္ၿပီး အခြၽတ္ခံတာေလ။ သီရိက ကုတင္ေပၚထိုင္ေနတဲ့တြက္ ပိပိကို ထင္ထင္ရွားရွား မေတြ႕ရေပမယ့္ ဆီးခုံမွာမေမြးေလးေတြ ေပါက္ေနတာေၾကာင့္ က်ေနာ္စိတ္က အရမ္းကိုဖီလ္းျဖစ္တယ္။

အမွန္အတိုင္းေျပာရင္ က်ေနာ္သီရိကို အရမ္းလြမ္းတယ္။ သီရိကလည္း က်ေနာ္ကို အရမ္းလြမ္းေနတာေလ။ က်ေနာ့္ရဲ႕တဏွာစိတ္က ငယ္ထိပ္အထိေရာက္ေနတယ္ ေျပာရမလားပဲ။ သီရိႏို႔ကိုစို႔ၿပီးၿပီဆိုေတာ့ က်ေနာ္လုပ္ခ်င္တဲ့ စိတ္က သီရိပိပိေလးကို အရမ္းယက္ေပးခ်င္တာေပါ့။ သီရိကို ကိုကုတင္ေပၚလွဲလိုက္တယ္။ မို႔ေဖာင္းေနတဲ့ ပိပိကအရမ္းကိုလွတယ္ဗ်ာ။ က်ေနာ္မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး။ သီရိဘယ္လိုခံစားေနလဲ က်ေနာ္မသိခ်င္ဘူး။ ရတဲ့အခြင့္အေရးကို က်ေနာ္လက္လြတ္မခံေတာ့ဘူးေလ။ က်ေနာ္ကုတင္ေအာက္ကေနကာ သီရိေပါင္ေလးကို ကားကာအေပၚေျမႇာက္တင္လိုက္တယ္။ အ႐ြတ္ေသးေသးေလး ပိပိအကြဲေၾကာင္းက က်ေနာ့္ကိုယက္လွဲ႔ပါ။ လို႔ဖိတ္ေခၚေနသလိုပါ။ သီရိပိပိအကြဲေၾကာင္းေအာက္ေျခမွာေတာ့ က်ေနာ့္ခ်ိဳစို႔ေပးမႈေၾကာင့္ အရည္ၾကည္ေခ်ာဆီေလးေတြ စိမ့္ေနတယ္ဗ်ာ။

က်ေနာ္အတြက္ေတာ့ အခ်စ္ေရ ခ်ိဳခ်ိဳေလးေတြေပါ့ဗ်ာ။ ခ်စ္သူရဲ႕ပိပိက ထြက္တဲ့အရၾကည္ခ်ိဳခ်ိဳေလးကိုယက္လိုက္တယ္။ “ပလပ္..ပလပ္” “အားး အင့္ဟင့္ ကို..ကိုေရ..အားး” သီရိဆီက အခ်စ္အသံေလးထြက္ေပၚလာတယ္။ က်ေနာ္လွ်ာကို အျပားလိုက္လုပ္ၿပီး အားရပါးရ ယက္လိုက္တယ္။ “အာ့အင့္ဟင့္ဟင့္ ကိုကိုရယ္ ခ်စ္႐ူးရလိမ့္မယ္” အဲဒီအသံေလးက က်ေနာ့္စိတ္ကို အရမ္းဖီးျဖစ္ေစတယ္။ အ႐ြတ္ေသးေသး တြန႔္တြန္းေလးကိုလည္း လွ်ာႏွင့္အျပားလိုက္ ယက္လိုက္တယ္။ “အင္းးဟင္းးးဟင္းးကိုကိုအရမ္းေကာင္းးတယ္ကြာ” သီရီကအိပ္ရာခင္းကိုဆြဲဆုပ္ကိုင္ၿပီး တဟင္းဟင္းနဲ႔ ညည္းေနရွာတယ္။ သူ႔အတြက္လည္း ဒါဟာ ပထမဆုံးအခ်စ္ခံရျခင္းေလ။ ပထဆုံးအထိအေတြ႕ကို အရသာရွိေနေအာင္ က်ေနာ္စြမ္းေဆာသ္ေပးေနတာေလ။ တခ်က္တခ်က္ယက္လိုက္တိုင္း သီရိဗိုက္သားေလးေတြ တင္းတင္းသြားတယ္ဗ်ာ။ လွ်ာကိုဖိၿပီးျမဳပ္သထက္ျမဳပ္ေအာင္ ဖိသိပ္လိုက္တယ္။ အပ်ိဳစစ္ေလးျဖစ္လို႔ အကြဲေၾကာင္းက ေပါင္ကားထားေပမယ့္ ေစ့ေနတယ္ေလ။

က်ေနာ္အားစိုက္ရတယ္ေလ။ အကြဲေၾကာင္းတေလ်ာက္ အတင္းယက္ရင္း သီရိအေစ့ကေလးကို ထိေအာင္ယက္လိုက္တယ္။ ပိပိကမို႔ေဖာင္းေနတာမို႔ အေစ့ကအထဲမွာ ေရာက္ေနတာေလ။ အေစ့ကေလးကို လွ်ာႏွင့္ကေလာ္ၿပီးႏိုးဆြေပးလိုက္တယ္။ ဖိသိပ္လိုက္ ကေလာ္လိုက္မို႔လို႔ သီရိမွာ တဟင္းဟင္းေအာ္ေနရၿပီ။ သီရိပိပိကလည္း အရည္ေတြ႐ြဲ႐ြဲစိုေနတာေလ။ အရည္ေတြ လွ်ာႏွင့္သိမ္းယက္ၿပီးၿမိဳခ်လိုက္တယ္။ “အားးကိုကို..သီရိရင္ထဲမွာ ကတုန္ကရင္ႀကီးကြာ” က်ေနာ္သီရိ အေစ့စုပ္လို႔ရေအာင္ ပိပိႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ဘက္ၿဖဲလိုက္ၿပီး အေစ့ကို တႁပြတ္ႁပြတ္စုပ္လိုက္တယ္။ “အာ့ရွီးးရွီးး အာ့ ကိုကို” သီရီတကိုယ္လုံးတုန္တက္လာတယ္ဧလ။ သီရိေအာ္ဟစ္ညည္းညဴရင္း တြန႔္လိမ္ကာၿပီးသြားတယ္။ “အားးကိုကိုထြက္ကုန္ၿပီထြက္ကုန္ၿပီအားးးရွီးးရွီးးး” သီရိဆီကအရည္ေတြလွမ့္ထြက္လာတယ္ဗ်ာ။

သီရီၿပီးသြားေတာ့ က်ေနာ္လီးက အတြင္းခံေဘာင္ဘီထဲမွာ အရမ္း႐ုန္းထြက္ေနၿပီ။ က်ေနာ္ေဘာင္းဘီခြၽတ္လိုက္ေတာ့ က်ေနာ့္လီးက ခ်က္အထိကပ္ေနၿပီ။ “ဟယ္..အႀကီးႀကီးပါပဲလားကိုကို” “အင္း” “သီရိထင္မထားဘူးကိုကို.ေၾကာက္စရာႀကီး” “မေၾကာက္ကာႏွင့္သီရိရယ္.သူလည္းသီရိကို အရမ္းခ်စ္တာ နာေအာင္မလုပ္ပါဘူး.. သီရိေကာ သူ႔ကိုအၾကင္နာမေပးခ်င္ဘူးလား” “အြန္း…သီရိေၾကာက္တယ္” “လုပ္ပါကြာ သူလည္းသီရိအၾကငိနာကို တမ္းတေနၿပီ” “ၾကင္နာေပးခ်င္တာေပါ့ကိုကိုရယ္ ကိုယ့္ခ်စ္သူရဲ႕ဥစၥာပဲေလ” သီရိလည္းေျပာရင္း က်ေနာ့္လီးကို ကိုင္ဆြဲၿပီးစုပ္လိုက္တယ္။ က်ေနာ္လီးဟာ လုံးပတ္တစ္လက္မ သုံးမတ္အခ်င္းရွိကာ အရွည္ေျခာက္လက္မ စြန္းစြန္းကေလးရွိတယ္။ ဆယ္တန္းကတည္းက အေရျပားျဖတ္ ေနာက္လွန္ခ်ဳပ္ထားၿပီး ခ်ဳပ္႐ိုးေနရာမွ ဖုထစ္ေတြထေနတယ္။ “ကိုကို ဒါႀကီးဘာႀကီးလဲ ကိုကို” “ေနာက္လွန္ခ်ဳပ္ထားတဲ့အရာပါကြာ” “အမေလးၾကက္သီးထလိုက္တာကြာ” သီရိကေျပာလည္းေျပာစုပ္လည္းစုပ္လိုက္တယ္။ သီရိက သူ႔ပါးစပ္ထဲလီးဝင္ဆန႔္ေအာင္ အားထုတ္စုပ္လိုက္တယ္။ ႏူးညံ့တဲ့သီရိရဲ႕ လွ်ာအစြမ္းေၾကာင့္ က်ေနာ့္လီးက အစြမ္းကုန္ေတာင္လာတယ္။

အေၾကာႀကီးပ်ိဳင္းပ်ိဳင္ထၿပီး သံေခါင္းတစ္ေခ်ာင္းလို မာထန္လာတယ္။ သီရိခင္မ်ာ က်ေနာ့္လီးဒစ္ႀကီးငုံစုပ္ရတာၾကာေတာ့ ေညာင္းလာတယ္။ အျပင္ကပဲ ေရခဲမုန႔္စားသလို လွ်ာႏွင့္လီးဒစ္ကို ယက္ေပးတယ္ေလ။ စူၾကားဖူးနာဝရွိသလိုပဲလုပ္ေပးရွာတယ္။ “သဲ အေပါက္ကေလးလွ်ာေလးႏွင့္ထိုးေပး” “အင္းးအင္းးး” လီးကိုယက္ရင္းေခါင္းညိတ္ျပရွာတယ္။ ၿပီးေတာ့ လီးအဝေလးကိုလွ်ာႏွင့္ထိုးေပးရင္း “ဒီလိုလားကိုကို” “အင္းေကာင္းလိုက္တာသီရိရယ္” “ကိုကိုကသာေကာင္းေနသီရိမွာေတာ့ အာေတြေညာင္းလွၿပီ” “အင္းပါသီရီရယ္.. ကိုကိုလိုးပါရေစေတာ့” “ကိုကိုေသဘာပါ ကိုကို” “ကဲ ခုနတုန္းကအတိုင္းေလးေန၊ ကိုကိုကုတင္ေအာက္ကေနၿပီး လုပ္မယ္” သီရိလည္း ကုတင္ေအာက္ေျခဆင္းထိုင္ရင္း ေနာက္သို႔လွခ်လိုက္တယ္။ ပုံစကေတာ့ က်ေနာ့္အႀကိဳက္ ကုတင္ကန႔္လန္ျဖတ္အိပ္တဲ့ပုံပါ။ ဒီလိုးနည္းက အရမ္းအားရစရာေကာင္းတယ္။ သီရိေျခႏွစ္ဘက္မိုးေပၚေထာင္လိုက္ေတာ့ သီရိအဖုတ္ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္သးျပဴးၿပီး ထြက္လာတယ္။ က်ေနာ္လည္း လီးကိုလက္တဖက္နဲ႔ကိုင္ၿပီး လီးဒစ္ျမဳပ္႐ုံ အကြဲေၾကာင္းတေလ်ာက္ ေရွ႕တိူးေနာက္ဆုတ္ လုပ္လိုက္ေတာ့။ “အာ့..အင္းးဟင္းးးကိုကို” သီရိရဲ႕အသံေလးကတုန္တုန္ရီရီေလး ထြက္လာတယ္။

က်ေနာ္လည္း ပိပိအေပါက္ထဲလီးကို ဖိႏွိပ္ၿပီးသြင္းလိုက္တယ္။ လီးဒစ္ကဝင္သြားတာ သီရီရဲ႕ အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေတြပါ လိပ္ဝင္သြားသလို ျမင္ရတယ္ဗ်ာ။ ျ”ပြတ္..ပလြတ္” ဆိုတဲ့အသံႏွင့္အတူ “အားး ကိုကို.အားကြၽတ္ကြၽတ္” သီရိရဲ႕အလန႔္တၾကားေအာ္သံႏွင့္အတူ လက္ကတြန္းထုတ္တယ္။ လီးကသုံးလက္မခန႔္ သီရိအဖုတ္ထဲလီးက တင္းၾကပ္စြာဝင္သြားတယ္။ “ဗ်စ္..ဗ်စ္အသံႏွင့္အတူ “အားးလားးလားကိုကိုေျဖးလုပ္ပါ” “အင္း…..းပါသီရိရယ္” က်ေနာ္လည္း သီရိသက္သာေအာင္ႏို႔ကို ကုန္း၍စို႔လိုက္တယ္။ ႏို႔ကိုဘယ္ေရာညာေရာ အျပန္အလွန္ဘက္ညီေအာင့္စို႔ရင္း လွ်ာဖ်ားေလးႏွင့္ ယက္လိုက္တယ္။ ကုန္းစို႔ရင္းပင္ သီရိပုခုံးေအာက္လက္လ်ိဳၿပီး လက္ကို ပက္လက္ထားကာ ပုခုံးကိုဆြဲကိုသ္လိုက္တယ္။ သီရိကေတာ့ အဖုတ္မွာလီးဝင္ရင္း ႏို႔စို႔ခံရတဲ့အတြက္ နာေနရာက သက္သာလာတယ္။

က်ေနာ္လည္းလီးကိုအဆုံးထိ မသြင္းပဲ ဒစ္ႀကီးႏွင့္အေစ့ကို ပြတ္ဆြဲေပးၿပီး တေျဖးေျဖး ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္လုပ္လိုက္ရာ “အင့္..ဟင့္..ဟင့္…ရၿပီကိုကို” က်ေနာ္ေနာက္ထပ္ႏွစ္လက္မခန႔္ ထပ္သြင္းလိုက္တယ္။ “ၿဗိ..ၿဗိ..ေဖာက္” “အားးကိုကို…အားးနာလိုက္တာ ကိုကိုရယ္” က်ေနာ္လီးကအေမွးပါထိုးခြဲပစ္လိုက္တာေလ။ ဒစ္ကားႀကီးဆိုေတာ့ အေမွးကြဲၿပီေပါ့ဗ်ာ။ “ခဏေလးပါသီရီရယ္၊ အပ်ိဳစစ္အေမွးပါး ေပါက္သြားလို႔ပါ” “အင္း..သီရိသိတယ္ကိုကို အဲလိုနာမွာစိုးလို႔ ကိုကိုကို သီရိမေပးခဲ့တာ” အခုေကာ ဘာလို႔ေပးလဲဟင္” “ကိုကိုကို အရမ္းခ်စ္လို႔” က်ေနာ္ထပ္ၿပီးမသြင္းရဲေသးဘူး။ တင္းက်ပ္လာတဲ့ အဖုတ္ညႇစ္အားကို က်ေနာ္ခံစားရၿပီ။ ေနာက္ဝင္လာမယ့္လီးအတြက္ ေၾကာက္လန႔္ၿပီး ညႇစ္ေလသလား ေကာင္းလြန္းလို႔ ညႇစ္ေလသလားေတာ့ သိေတာ့ဘူး။ ခဏေလးရပ္ကာ ႏို႔ကိုကုန္းစို႔လိုက္တယ္။ ခဏတာေဝဒနာေလးခံစားၿပီး ေနာက္မွာေတာ့ “ရၿပီကိုကိုသီရိခံႏိုင္ၿပီ” သီရိခံႏိုင္ၿပီဆိုမွ က်ေနာ္က်န္ရွိတဲ့လီးကို သြင္းလိုက္တယ္။ က်ေနာ္ဆီးခုံႏွင့္ သီရိဆီးခုံကပ္သြားတဲ့အထိ ဖိကပ္လိုက္တယ္။

ေဂၚလီသီးလို ခ်ဳပ္႐ိုးကဘုေတြက သီရိအဖုတ္နံရံတေလ်ာက္ ပြတ္ဆြဲလို႔ေနတယ္။ “အာ့..ကိုကိုရယ္…အာ့.၊သားအိမ္မ်ားထိေလသလားကိုကို အထဲကေအာင့္သြားတယ္” “မထိပါဘူးသီရိရယ္.အစမို႔ပါကြာ.. ကိုကိုဆက္လိုးေတာ့မယ္ေနာ္” “အင္းလိုးေလကိုကို” က်ေနာ္လည္း လီးကိုတစ္လကၡခန႔္ခ်န္ၿပီး အသြင္းအထုတ္မွန္မွန္နဲ႔ အသားက်ေလးက်င့္လိုးလိုက္တယ္။ “ဗ်စ္..ဗ်စ္ ဗ်စ္..ဘြတ္..ဖတ္..ဖတ္” “အာ့အင့္..ဟင္းးးဟင္းး” သီရိကေတာ့မ်က္လုံးေလးစုံမွိတ္ၿပီး ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုက္ကာ ညည္းတြားေနတယ္ေလ။ “အာ့..ရွီးးရွီးျမန္ျမန္ေလးလုပ္ေပးပါ ကိုကို” ထိန္းၿပီးလိုးေနတဲ့က်ေနာ္ဝမ္းသာသြားၿပီး ျမန္ျမ္န္ေလးလိုးလိုက္တယ္။ က်ေနာ္ရဲ႕ေဆာင္ခ်က္မွာ သီရိအဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေတြ လိပ္ဝင္သြားမတတ္ ျဖစ္သလို ျပန္ထုတ္ခ်ိန္မွာလည္း အုံလိုက္ႂကြတက္လာသလို လီးဒစ္ႀကီးက ဆြဲယူလာတယ္။

လီးဝင္ခ်က္တဗ်ိ.ဗ်ိ တဇြပ္ဇြပ္ျမည္ေနသလို ဆီးခုံခ်င္းထိသံက တဖန္းဖန္းျမည္ေနၿပီ။ သီရိရဲ႕ေအာ္ညည္းသံလည္း ပိုက်ယ္လာတယ္။ “အားးရွီးးရွီးးကိုကိုရယ္..အာား” “သီရိေကာင္းရဲ႕လား” “အားအရမ္းေကာင္းတယ္ကိုကို.. အား.. ရွီး… ၾကမ္းၾကမ္းေလးလုပ္ပါကိုကို. သီရိၿပီးခ်င္ေနၿပီ” က်ေနာ္ခ်စ္သူေလးနာမွာစိုးလို႔ ၾကမ္းၾကမ္းမလုပ္ခဲ့တာ။ ခ်စ္သူသာ ေတာင္းဆိုလို႔ကေတာ့ ကုတင္က်ိဳးပေစဆိုတဲ့ က်ေနာ္သီရိပုခုံးကိုဆြဲကိုင္ၿပီး ၾကမ္းလိုက္တယ္။ သီရိကလည္း က်ေနာ့္ခါးကိုဆြဲၿပီး ေအာက္ကပင့္လာတယ္။ သီရိရဲ႕ လက္သည္းခြၽန္ေတြလည္း က်ေနာ့္အသားကို စူးနစ္ဝင္လာတယ္။ အဲလိုျဖစ္ေလ စိတ္ႂကြေလျဖစ္ၿပီး တဘိုင္းဘိုင္း တဒိုင္းဒိုင္းမည္ေအာင္ လိုးလိုက္တယ္။ “ဖန္းးဖန္းးဖန္း..ဗ်ိ.ၿဗိ..ဘြတ္.ဖန္းးးဖန္း” အား..ကိုကိုသီရီၿပီးၿပီအားးး” သီရိကအေၾကာဆြဲသလို တခ်က္ႏွစ္ခ်က္ခန႔္တြန႔္ကာ ၿငိမ္သြားေပမယ့္ က်ေနာ္ကေတာ့ မၿပီးေသးဘူး လိုးလို႔ေကာင္းဆဲ။ သီရိၿပီးသြားေတာ့ အရည္ေတြထြက္လာတာေၾကာင့္ သီရိအဖုတ္က အျမႇဳပ္ေတြပါထလာတယ္။ လိုးရတာလည္း အရမ္းေကာင္းလာတယ္။

ေနာက္ထ္ငါးမိနစ္ခန႔္ ဆက္လိုးေတာ့ က်ေနာ္သုတ္ေတြ သီရိအဖုတ္ထဲ ပန္းထည့္လိုက္ေပမယ့္ က်ေနာ္လီးက နည္းနည္းမွ မညိဳးေသးပါဘူး။ “အား ကိုကိုခဏေလာက္နားပါအုံး ကိုကိုရျပ.ီ.. ရီအဖုတ္နာလွၿပီ” က်ေနာ္အခ်စ္ေလးသီရိကိုသနားလို႔သာ ခဏရပ္ေပးလိုကတယ္။ လီကေတာ့ ေတာင္ေနဆဲေလ။ ခဏတာရပ္ေပးလိုက္ေတာ့ “အာ..ကိုကိုၿပီးသြားၿပီမဟုတ္ဘူးလား” က်ေနာ့ရဲ႕ေတာင္ေနဆဲလီးကိုၾကည့္ၿပီးသီရိကေျပာလာတယ္။ “သီရိအျမင္ပဲေလ ကိုကိုမၿပီးေသးဘူးကြာ” “အာ သီရိေတာ့ခဏနားခ်င္တယ္ကိုကို” “နား..ေလ အခ်စ္..ဒါေပမယ့္ကိုကို မၿပီးေသးဘူးေႏွာ္” “အင္းပါ.သီရီသန႔္ရွင္းေရးလုပ္ခ်င္တယ္” “လာေလကိုကိုလုပ္ေပးမယ္” က်ေနာ္ေရခ်ိဳးခန္းဘက္ကို သီရိလက္ကြဲဆြဲရင္း ေခၚလာခဲ့လိုက္တယ္။ ေရခ်ိဳူခန္းထဲ water heater ေလးကို ဖြင့္ၿပီးေရေႏြးေလးႏွင့္ သန႔္ရွင္းေရး လုပ္ေပးလိုက္တယ္။

“”အာ ကိုကိုကလည္းသီရိဘာသာလုပ္ပါ့မယ္” “ရဘူး ကိုကိုကလုပ္ေပးခ်င္တာေလ” “အင့္အင္း..ကြာ ရွက္တယ္၊သီရိဟာလုပ္ေပးနဲ႔၊ ကိုကိုဟာအရင္လုပ္ေပးလိုက္မယ္.လာခဲ့” သီရိက်ေနာ့လီးႀကီးကိုကိုင္ၿပီး ေရေႏြးစပ္ထားတဲ့ ေရျဖင့္ ယုယုယယေဆးေပးေတာ့ က်ေနာ္လီးက ပိုၿပီးမာလာျပန္တယ္။ “အာ ကိုကို မာလာျပန္ၿပီ၊ေတာ္ေတာ္ဆိုးတယ္” “ဟင္းးဟင္းးးသီရိအဲလိုကိုင္ေပးေတာ့ အရမ္းထလာတာေလ” “မလြယ္ဘူးကြာ ဒီေန႔ေတာ့အသက္ေတာင္ အိမ္ျပန္ပါ့မလးမသိေတာ့ဘူး” “အမ်ားႀကီးမလုက္ပါဘူးကြာ သူေပ်ာ့သြားရင္ ရပ္လိုက္မယ္” “အင္းးးးပါ..ကိုကို႔သေဘာ…ကိုကိုက လည္း စၿပီးပဲလုပ္ၿပီးၿပီပဲလုပ္ေပါ့”” သီရိကဆပ္ျပာဘူးရည္ေလးညစ္ရင္း က်ေနာ့္လီးကို ေသခ်ာတိုက္ခြၽတ္ေပးတာ ဖင္ၾကားေရာ ေဂြးဥေတြပါ ေျပာင္ေအာင္ေဆးလိုက္တယ္။ “ကဲရၿပီကိုကိုအိပ္ခန္းထဲကပဲေစာင့္ေတာ့” က်ေနာ္လည္းသီရိကိုကုတင္ေပၚက ေစာင့္ေနလိုက္တယ္၊ ခဏေနေတာ့ သီရိေရာက္လာၿပီး ကုတင္ေပၚလွမ္းတက္လိုက္ကာ လွဲေနေတာ့ က်ေနာ္က သီရိကိုလွမ္းဖက္ၿပီး နမ္းလိုက္တယ္။

သီရိလည္းျပန္နမ္းၿပီး က်ေနာ္ႏွင့္ သီရိလွ်ာတိုက္ပြဲစေနတာေပါ့။ က်ေနာ္လက္ကေတာ့ ဝက္ၿမီးလိုပဲ လႈပ္ရွားေနလိုက္တယ္၊၊ လုပ်ိဳသိုး က်ေနာ္အတြက္ကေတာ့ လိင္ဆက္ဆံေရးကို ႀကဳံဖူးေနတာၾကာပါၿပီ လိုးလည္းလိုးႏိုင္တယ္၊ အၾကာႀကီးလည္းလုပ္ႏိုင္တယ္။ လိုးၿပီးရင္ စြဲစြဲလန္းလန္းက်န္တဲ့ သေဘာေတြေၾကာင့္ ဇယားကပ္မွာ စိုးလို႔ က်ေနာ္ေရွာင္လိုက္ စားလိုက္ေပါ့။ အခုက သီရိကိုတကယ္လည္းခ်စ္ျမတ္ႏိုးၿပီး လက္ထပ္ယူမွာမို႔ အိမ္ကိုအပါေခၚလိုုးတာပါ။ သူ႔ကိုလည္း စြဲလန္းေနေအာင္ က်ေနာ္လိုးမွာပါ။ အလိုးမခံဖူးေသးတဲ့ သီရိအခုဆို က်ေနာ့္အလိုက် ျဖစ္လာၿပီေလ။ က်ေနာ္က သီရီကိုဖက္ၿပီး လည္တိုင္ေလးကို နမ္းလိုက္ နား႐ြက္ကေလးကို ေျဖးေျဖးကိုက္လိုက္နဲ႔ဆြေပးေနတာပါ။

အခ်ိဳ႕မိန္းကေလးေတြရဲ႕ ကာမစိတ္ျဖစ္ေစတဲ့ေနရာဟာ မတူဘူးေလ။ တခ်ိဳ႕က လည္တိုင္ေလးကိုနမ္းရင္ ကာမစိတ္က အရမ္းႂကြလာသလို၊ တခ်ိဳ႕ကလည္း တကိုယ္လုံးပြတ္သတ္ေပးရင္ စိတ္ေတြအရမ္းထတယ္။ တခ်ိဳ႕ကလည္း ႏို႔စို႔ေပးရင္အရမ္းႀကိဳက္တတ္တယ္ေလ။ သိရီအႀကိဳက္မွန္းဆရင္း က်ေနာ္က်ေနာ္သီရိရဲ႕ ကာမစိတ္ကို အသစ္တဖန္ႏႈိးဆြဖို႔ လုပ္လိုက္တယ္။ သီရိလည္း က်ေနာ့လီးကိုကိုင္ဆြေပးၿပီး “အင့္..ဟင္းးးးကိုကိုရယ္သီရိျပန္ျဖစ္လာၿပီကြာ” “သဲေလး ကိုကိုျပန္မႈတ္ေပးခ်င္တယ္ကြာ” “ကိုကိုေသဘာပါကိုကို” “သီရိေကာမႀကိဳက္ဘူးလား” “ေျပာစရာလိုလို႔လားကိုကိုရယ္၊ အားလုံးႀကိဳက္ၾကမွာပဲေလ” က်ေနာ္လည္းေနာက္တစ္ႀကိမ္အတြက္ သီရိပိပိကိုဒုတိယံပိ ယက္ရမွာေပါ့ဗ်ာတယ္။ ဒီအေခါက္ကေတာ့ ဆပ္ျပာရနံ႔ေလး သင္းသင္းေမြးေနတယ္။

ဒါေပမယ့္ က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့ အဲဒါဟာ စိတ္အေႏွာက္အယွက္ပါပဲ။ ပိပိအနံ႔ႏွင့္တူမွ အရသာရွိတယ္။ ေမႊးၿပီးေအးစက္ေနရင္ အရသာေပါ့တာေပါ့ဗ်ာ။ ပိပိရနံ႔ သင္းသင္းေလကသာ က်ေနာ့္ကို ဆြဲေဆာင္ႏိုင္တာ။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ပိပိကိုေသေသခ်ာခ်ာေလး ယက္လိုက္ဖို႔ သီရိခါးေအာက္ ေခါင္းအုံးခုဖို႔အတြက္ “ခ်စ္ေလး….သဲခါးေအာက္အုံးခံလိုက္မယ္ေလ” “အင္းေလကိုကိုအဆင္ေျပသလိုလိုက္ေပါ့” အဲဒါဆိုခါးႂကြေပး” သီရိလည္းခါးကိုႂကြေပးတဲ့အတြက္ က်ေနာ္ေခါင္းအုံးတစ္လုံးယူကာ သီရိခါးေအာက္ထိုးထည့္လိုက္။ အေနအထားကေတာ့ ေ႐ႊငါးေပ်ာ့။ သီရိပိပိက ပိုၿပီးႂကြလာတယ္။ ျဖဴေဖြးေနတဲ့ အသားအရည္က အခုေတာ့ က်ေနာ့္ေၾကာင့္ နီရဲေနတာေပါ။ လိုးခ်က္ျပင္းျပင္းဒဏ္ခံလိုက္ရတဲ့ ပိပိအာနီရဲလို႔ ေနတယ္ေလ။ က်ေနာ္လည္း သီရိေျခကို အေပၚတြန္းတင္ေတာ့ သီရိကလက္နဲ႔ လွမ္းဆြဲလိုက္တယ္။ အဲဒီအခါမာ သီရိရဲ႕ပိပိသာမက စီရိရဲ႕ဖင္နီနီေလးပါ ေပၚလာတယ္။

တဏွာစိတ္ေတြ မြန္ထန္ေနတဲ့ က်ေမာ္အတြက္ကေတာ့ အႀကိဳက္ေပါ့၊၊ က်ေနာ္စိုဝကေနၿပီး့ ပိပိအကြဲေၾကာင္းတစ္ေလ်ာက္ ယက္လိုက္တယ္။ သီရိတကိုယ္လုံး တုန္တက္သြားတယ္။ ဘယ္လိုမွ ထင္မထားတာေလ။ “အားးးးကိုငိုရယ္..ဘယ္လိုလုပ္လိုက္တာလဲ” က်ေနာ္စအိုဝနီနီကေလးကိုလွ်ာႏွင့္ ထိုးေမႊလိုက္တယ္။ “အာ……ရွီးးးးအားးးးးအမေလးးးးးး” သီရိတစ္ေယာက္လိမ့္ေနေအာင္ခံစားေနရတယ္။ စအိုဝနီနီေလးကို အယက္ခံလိုက္ရတဲ့ခံစားမႈက ကတဟ၌ဏွာစိတ္ကို ျပင္းျပေစတယ္။ ပိပိထဲက အရည္ေတ့စီးက်လာတယ္။ က်ေနာ္ပိပိကို အလွည့္ေပးၿပီး ႏႈတ္ခမ္းသားအား လက္ႏွင့္ၿဖဲကာ လွ်ာႏွင့္အတြင္းနံရံကို ေမႊလိုက္တယ္။ “အ အ…..အာ့အာ့…အားးးးးးရွီးး” သီစိတစ္ေယာက္တဆတ္ဆတ္တုန္သြားၿပီး တအာ့အႏွင့္ညည္းညဴေနေတာ့တယ္။ “အာ့ကိုကို.ေတာ္ၿပီကြာ..အားးသီရီေသလိမ့္မယ္” က်ေနာ္လည္းရပ္မေပးဘူး အေစ့ကိုတႁပြတ္. .ႁပြတ္စုပ္လိုက္တယ္။ “အားလားးလားးဝိုးးးေတာ္ၿပီအားးးးးကိုကို အိုးးး” သီရီတစ္ေယာက္အခံႏိုင္တဲ့အဆုံး အသည္းအသန္႐ုန္းကန္ၿပီးထလာတယ္။

“အာ..ကိုကိုေတာ္ပါေတာ့ဆို” “ဘာျဖစ္လို႔လဲ..ခ်စ္” “အာ….ဘယ္လိုႀကီးျဖစ္မွန္းကိုမသိဘူး၊ အသည္းေတြအူေတြ ျပဳတ္က်သြားသလို တလွပ္လွပ္နဲ႔ကြာ” “ဟားးးဟားးကိုကိုအဲေလာက္ေတာင္ ကြၽမ္းသလားကြာ” “လာခဲ့သူမ်ားကိုႏွိပ္စက္တာ ကိုကိုလည္း ျပန္ခံစားရမယ္” “ရပါၿပီသဲရဲ႕ ကိုကိုလိုးခ်င္ၿပီ” “မရဘူး.သူမ်ားခံရသလိုခံရမယ္လာ. အိပ္.” က်ေနာ္လည္းလွဲအိပ္လိုက္တယ္။ သီရိက “လာေလ..တင္ပါးေအာက္ေခါင္းအုံးခံ သီရိတုန္းကလိုျပန္လုပ္မွာ” က်ေနာ္လည္းခါးကိုျပန္ႂကြေပးလိုက္တယ္။ သီရိက က်ေနာ့္ခါးေအာက္ ေခါင္းအုံးထိုးထာ့္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ “ေျခေထာက္မိုးေပၚေထာင္ေပး” က်ေနာ္ေျခေထာက္ေတြေျမႇာက္ၿပီးဒူးေကြးကာေနလိုက္တယ္။သီရိကက်ေနာ့္ေပါင္ၾကားေခါင္းထိုးဝင္ၿပီးလီးကိုစစုပ္တယ္။ဒီတစ္ခါေတာ့မသီရိက်ေနာ့္ကိုလက္စားေခ်ခန္းေပါ့ဗ်ာ။က်ေနာ္ေအာ္ရၿပီေလ။ပထမအေခါက္တာရွက္႐ြံ႕ေနေပမယ့္ဒီတေစ္ေခါက္ေတာ့လီးဒစ္ေတြကိုလွ်ာႏွင့္ယက္တယ္ဂြင္းတိုက္ေပးေသးတယ္ဗ်။ပါးစပ္ထဲလီးငုံၿပီးေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္လုပ္တယ္။

“အားးးအရမ္းေကာင္းတယ္ကြာ” က်ေနာ္လည္း တအအားႏွင့္ ဖီးေတြအရမ္းေကာင္းေနတာေပါ့ဗ်ာ။ လီးထိပ္ဝကို လွ်ာႏွင့္ထိုးထိုးေမႊတယ္ဗ်။ လီးစုပ္ေပးရင္း ေဂြးဥကို ဖြဖြေလးညႇစ္ေပးတယ္။ က်ေနာ့္လီးက အစြမ္းကုန္ေတာင္လာတယ္။ သီရိက လီးစုပ္ေနတာကိုရပ္ၿပီး ေဂြးဥေလးကို တခ်က္တခ်က္စီစုပ္လိုက္လုပ္တယ္ဗ်။ အေတြ႕အႀကဳံရွိတဲ့ က်ေနာ္အသားေတြ တဆတ္ဆတ္ေတာင္တုန္တယ္ဗ်။ “အားးလားးလားသီရီရယ္..အူးးး..အင္းးးးး” “သီရိေလက်ေနာ့္ေဂြးဥကိုယက္ၿပီး တြန္းတင္ကာ ဖင္ကိုယက္တယ္ဗ်ာ။ က်ေနာ္ၿပီးခ်င္သလိုေတာင္ ျဖစ္လာတယ္။ သုတ္ေတြအရမ္းတိုးသလို ခံစားလိုက္ရတယ္။ လီးကိုသုတ္တိူးခ်က္က တဒုတ္ဒုတ္ျမည္တယ္ဗ်ာ။ “အားးရၿပီ သဲကိုကိုၿပီးသြားလိမ့္မယ္.. ကိုကိုထပ္လုပ္ခ်င္ေသးတာ” “ဟင္းးးးဟင္းးသိၿပီလားသူမ်ားကိုႏွိပ္စက္သလို ျပန္ခံရမယ္ဆိုတာေလ” “ေအးပါကြာ… ေၾကာက္ပါၿပီ” သီရိအလိုက်ေျပာလိုက္တယ္။

သူမေက်နပ္လို႔ ပါမစ္ပိတ္ရင္ ငတ္ရမွာေလေၾကာက္ရတယ္။ လင္မယားမွ မျဖစ္ေသးတာေလ။ “သီရီ..ခ်စ္ေလးကုန္းေပးကြာ” “အင္းကုန္းေပးမယ္ေလ။ဘယ္လိုကုန္းရမလဲ” “ကုတင္စြန္းကုန္းေပး၊ကိုကိုေအာက္ကေနလိုးမွာ” သီရိလာ္းကုတင္စြန္းကုန္းေပးတယ္။ သီရိကုန္းေပးေတာ့ ဖင္ဝိုင္းေလး သီရိရဲ႕အေနာက္ပိုင္းက အရမ္းခ်စ္စရာေကာင္းလွတယ္။ က်ေနာ္လည္း ကုတင္နားကပ္ၿပီး သီရိအေနအထား နည္းနည္းျပင္လိုက္တယ္။ ၿပီမွ ဖင္ၾကားလီးကို အေပၚတင္ၿပီး ေလးငါးခါပြတ္တိုက္လိုက္တယ္။ သီရိနည္းနည္းတုန္လႈပိသြားၿပီး “ကိုကိုေႏွာ္..သီရိဖင္မခံဘူးေႏွာ္၊ ေတာ္ၾကာဖင္ၿပဲသြားလို႔ဒုကၡေရာက္ရမယ္” “ကိုကိုမလုပ္ရက္ပါဘူး သဲရယ္” ပါးစပ္ကသာေျပာတာ စိတ္ထဲမွာေတာ့ လက္ထပ္ၿပီးလို႔ကေတာ့ ေတြ႕မယ္လို႔ ႀကိမ္းလိုက္တယ္။

က်ေနာိႏွင့္ေတြ႕တဲ့ ေဆာ္တိုင္းက ဖင္လိုးခံတာႀကိဳက္ၾကလို႔ ေဇာ္မိုးလို႔ေတာင္ မေခၚေတာ့ ဖင္လိုးေကာင္ခ်စ္စႏိုးနဲ႔ ေခၚၾကတာေလ။ က်ေနာ္စိတ္ထဲ ႀကိမ္းဝါးရင္း သီရိအဖုတ္ထဲ လီးေခါင္းျမႇဳပ္ေအာင္ ထိုးသြင္းလိုက္တယ္။ သီရိတခ်က္ကေလးတုန္သြားတယ္။ ေျဖးေျဖးေလးပဲ တရစ္ခ်င္းသြင္းတယ္။ လီးကဗ်စ္.. ဗ်စ္ႏွင့္တရစ္ခ်င္းတိုးဝင္သြားတယ္။ “အာ့ကိုကို.ေအာင့္တယ္.ေျဖးေျဖးးကြာ’” “ေအးပါသဲေလး” သိတယ္ေလ ဒီပုံစံကစစလိုးရင္း ေအာင့္တက္တာ သဘာဝပဲ။ အေတြ႕အႀကဳံရွိတဲ့ က်ေနာ္က သီရိေၾကာက္မသြားေအာင္ ေျဖးေျဖးေလးလိုးရင္း စအိုဝကေလးကို လက္သည္းႏွင့္ မထိတထိေလး ျခစ္ေပးရင္း သီရိတစ္ေယာက္ တဏွာစိတ္ေတြထလာေအာင္ ထပ္ၿပီးႏိုူဆြလိုက္တယ္။ ဖင္ကို မထိတထိေလးလက္သည္းႏွင့္ ျခစ္ေပးလိုက္တဲ့အခါ သီရိစိတ္ေတြထန္လာၿပီး ေအာ္ညည္းလာတယ္။ “အာ့. အင္းးဟင္းးးဟင္းးးကိုကို” က်ေနာ္တေျဖးေျဖးႏွင့္ သီရီခံႏိုင္မွန္းသိလာေတာ့ အရွိန္ေလးထပ္တင္လိုက္တယ္လီးကဇြိ ဗ်ိ ဗ်စ္ဗ်စ္ႏွင့္ ထိုးဝင္လိုက္ထြက္လာလိုက္ေပါ့။

“အင္းးဟင္းးးး ကိုကို ၾကမ္းၾကမ္ေးေဆာင့္ကြာ” သိတယ္ေလအဲလိုျဖစ္လာေအာင္ တမင္လုပ္ထားတာ။ စအိုဝကိုလက္သည္းႏွင့္ ျခစ္ေလ အားမလိုအားမရ စိတ္ေတြျဖစ္ေလ ျဖစ္ေအာင္လုပ္ထားတာ သီရီကၾကမ္းၾကမ္းေလး လိုးခိုင္းေတာ့၊ စအိုဝကိုျခစ္ေနတဲ့လက္ကို ေနရာေျပာင္းၿပီး သီရိခါးက်ဥ္က်ဥ္ေလးကိုကိုင္ၿပီး ဝုန္းလိုက္တယ္။ ကုတင္ေဘာင္ေတာင္ တကြၽီကြၽီျမည္တယ္ဗ်ာ။ လိုးခ်က္က တဖန္းဖန္းျမည္ေနသလို လီးဝသ္ခ်က္ကလည္း ဘြတ္ဘြတ္ျမည္လာတယ္။ “အားးးးေကာင္းတယ္..ကိုကို” “ဇြိ..ဗ်ိ..ဗ်စ္..ဗ်စ္…..ဗြက္..ဘြတ္..ဖန္းးဖန္းးးးဖန္းး” “အားကိုကို…အိုး..အားးရွီးးးရွီးးး” ႏွာမႈတ္သံႏွင့္အတူ သီရိတစ္ေယာက္ၿပီးေတာ့မယ္။ က်ေနာ္လည္း အဆက္မျပတ္တြန္းလိုးရင္း သီရိခါးကို တင္းတင္းဆြဲကိုင္ၿပီးလိုးတယ္။ ေဆာင့္ခ်က္ေတြျပင္းလြန္းလို႔ သီရီတင္ပါးေတာင္ ျဖဴေဖြးတာကေန ပန္းေရာင္ကေျပးလာတယ္။ တေျဖးေျဖးႏွင့္နီလာတယ္။

က်ေနာ္လည္း မိနစ္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္လိုးလိုက္တယ္။ သီရိက အားမရွိေတာ့ဘူး သူကၿပီးသြားလို႔ ဒူးေခြေနၿပီ။ ငါးမိနစ္ေလာက္အဆက္မျပတ္လိုးရင္း လီးကို အဆုံးထိကပ္ကာ သုတ္ေတြပန္းထည့္လိုင္တယ္။ သုတ္ေတြကုန္ေအာင္ ပန္းထည့္လိုက္ၿပီးေတာ့ သီရိခါးကိုလႊတ္ခ်လိုက္တယ္။ သီရိက က်ေနာ္လႊတ္လိုက္ေတာ့ ကုတင္ေပၚ ေမွာက္လ်က္က်သြားတယ္။ က်ေနာ္လည္း သီရိေဘးနားကပ္ၿပီး “ခ်စ္ေလး..အိုေကရဲ႕လား” “အားကိုမရွိေတာ့ဘူးကိုကိုရယ္” ေဖ်ာ့ေတာ့ေတာ့ေလသံႏွင့္ေျပာေလေတာ့ က်ေနာ္ရယ္ခ်င္သြားတယ္။ “ကဲသဲခဏနားအုံး ကိုကိုစားစရာေသာက္စရာေတြ ျပင္လိုက္ဦးမယ္” “အင္းပါကိုကို” က်ေနာ္စားစရာေသာက္စရာေတြျပင္ၿပီးေတာ့ အိပ္ခန္းဘက္လွည့္ၾကည့္လိုက္တယ္။ ကိုယ္တုံးလုံးႏွင့္ သီရိကေတာ့ အိပ္ေပ်ာ္ေနဆဲပါပဲဗ်ာ။ ေအးကြန္းဖြင့္ထားတဲ့ အခန္းမွာ သီရိအေအးမိေနမွာစိုးေတာ့ ေစာင္ေလးၿခဳံေပးေတာ့ သီရိလန႔္ႏိုးသြားတယ္။

“ဟင္..ကိုကို” ဆိုၿပီး က်ေနာ့္ကိုလွမ္းဖက္တဲ့အတြက္ က်ေနာ္ျပန္ဖက္လိုက္ကာ နဖူးေလးကို အနမ္းတပြင့္ေႁခြလိုက္ၿပီး “ေဟာ ခ်စ္ေလးႏိုးသြားၿပီလား” “အင္းကိုကို ” “ထေလ သီရိ..စားလို႔ရၿပီ” “အင္း..ကိုကိုထူမွထမွာ” က်ေနာ္ထပ္ၿပီးအနမ္းေလးေပးရင္း သီရိကို အိပ္ရာေပၚထူမတ္ေပးလိုက္ေတာ့ “ကိုကိုသီရိအဝတ္အစားေတြေပးကြာ” သီရိကေခါင္းက ဆံပင္ကိုသပ္ခ်ရင္းေျပာေတာ့ “ေနအုံးစီရိရဲ႕ကိုကို အက်ီၤႏွင့္ပုဆိုးခဏ ဝတ္ထားပါလား” “အင္းးေကာင္းသားပဲကိုကို” က်ေနာ္ ပုဆိုးႏွင့္ရွပ္တစ္ထည္ေပးလိုက္တယ္။ သီရိလည္း ယူဝတ္လိုက္တယ္။ က်ေနာ့္အဝတ္အစားေလးႏွင့္လည္း သီရိက ဆြဲေဆာင္မႈအျပည့္ရွိတယ္ဗ်ာ။ “လာေလ ခ်စ္ ထမင္းသြားစားမယ္” “ေနပါဦး ကိုကိုသီရိေရခ်ိဳးခန္းဝင္လိုက္မယ္” သီရိေရခ်ိဳးခန္းကထြက္လာေတာ့ မ်က္ႏွာသစ္လာတယ္။ က်ေနာ္သဘက္တစ္ထည္ လွမ္းေပးရင္း “ေရာ့ေလ ခ်စ္ မ်က္ႏွာသုတ္လိုက္ေတာ့” “အင္းပါကိုကို” ဆိုၿပီးသီရိသဘက္ကိုလွမ္းယူရင္း မ်က္ႏွာႏွင့္လက္ေတြကို သုတ္လုက္တယ္။

ၿပီးမွက်ေနာ့္ကို “ေရာ့ကိုကိုသိမ္းလိုက္ေတာ့” က်ေနာ္လွမ္းယူရင္း သီရိကိုလက္ဆြဲကာ ထမင္းစားခန္းသို႔ ေခၚယူလိုက္တယ္။ ထထမင္းစားၿပီးေတာ့ “အခုမွပဲေနသာေတာ့တယ္ ကိုကိုရယ္” ဗိုက္ျပည့္သြားေတာ့ အားအင္ေတြျပန္ျပည့္လာသလို ခံစားရတယ္။ အခ်ိဳပြဲေလးစားၿပီး “ခ်စ္လာကြာ အိပ္ခန္းထဲသြားရေအာင္” “အင္းခဏေတာ့အနားယူၾကမယ္” “အြန္းးးးးးေခၚျပန္ၿပီကြာေၾကာက္လာၿပီ” “မေၾကာက္ပါႏွင့္ သဲကလည္း ကိုက္မစားပါဘူး၊ ခ်စ္႐ုံေလးပဲ” “ေအးဒါကိုေၾကာက္တာ လူလည္းထူပူေနၿပီ” “ဟားးးးးးးးဟားးးးး” သီရိကိုအိပ္ခန္းထဲေခၚလာၿပီးအိပ္ရာေပၚလွအိပ္ရင္း “သီရိရယ္ အိမ္မျပန္ႏွင့္ေတာ့ကြာ” “အာ ဘယ္ျဖစ္မလဲ မာမီဆူလိမ့္မယ္” “”သီရိ..ကိုကိုတို႔လက္ထပ္ရေအာင္ေလ” “သီရိငယ္ေသးတယ္ကိုကို ေက်ာင္လည္း ၿပီးေသးဘူး.. ေနာက္ၿပီးသီရိက လုပ္ခ်င္တာေတြ အမ်ားႀကီးရွိေသးတယ္”

“အင္းပါကြာ သီရိရယ္.. ကိုကိုက အတူတူေနခ်င္လွၿပီ” “ဟင္..အခုလည္း အတူတူေနတာပဲမဟုတ္လား” “ခ်စ္ကလည္းကြာ အခုလိုေနရတာအားမရဘူးေလ” “အားရေအာင္ေနေလ ကိုကို” “အင္းတကယ္ေနာ္ ” “အင္းးဒီေန႔ေတာ့ ကိုကိုေနခ်င္သေလာက္သာေန၊ ကိုကိုအႀကိဳက္သီရိေနေပးမယ္သိလား” “အဲလိုအလိုက္သိလို႔ပိုခ်စ္ရတာ” “အြန္းးးးးကိုကိုနဲ႔ခ်စ္တာ မလြယ္ဘူး၊ ေနာက္ထပ္မရဘူးသိလား” “ဟာၾကာ.သဲကလဲ” က်ေနာ္ေနာက္ထပ္အစျပဳႏိုင္ေအာင္ သီရိကို နမ္းလိုက္တယ္။

“ေတာ္ေတာ့ ကိုကိုသီရိႏႈတ္ခမ္းေတြထူပူေနၿပီ၊ လည္ပင္းမွာလည္း အကြက္ေတြထေနတယ္၊ ေနာက္ၿပီး သီရိႏို႔ေတြလည္း က်ိမ္းေနၿပီ၊ ကိုကို.ကိုလုပ္ေပးမယ္” သီရိအဝတ္အစားေတြခြၽတ္လိုက္ၿပီး. က်ေနာ့္လီးကို စုပ္တယ္။ တေျဖးေျဖးႏွင့္သီရိလီးစုပ္တာ ကြၽမ္းက်င္လာတယ္။ လီးကိုတႁပြတ္ႁပြတ္ႏွင့္ စုပ္ေပးေနတယ္။ က်ေနာ္လည္း လီးက အရမ္းေတာင္လာျပန္တယ္။ တဏွာစိတ္က ျပင္းျပလာလို႔ သီရိပိပိကိုမႈတ္ခ်င္လာေတာ့ “သဲ ကို႔မ်က္ႏွာအေပၚခြလိုက္ပါလား” “အာ မလုပ္ရဲဘူး” “လုပ္ပါကြာ ကိုအရမ္းဆႏၵေတြျပင္းလာလို႔ပါ” “ကန႔္ေတာ့ကိုကိုသီရိတက္ေပးမယ္” သီရိကက်ေနာ့္အေပၚကားယားခြကာ မ်က္ႏွာေပၚတက္ထိုင္တယ္။ က်ေနာ္လည္း သီရိဖင္ကို လက္ႏွစ္ဘက္ႏွင့္မကာ အဖုတ္ကိုပါးစပ္ႏွင့္ ေနရာက်ေအာင္ လုပ္လိုက္ၿပီး ယက္လိုက္တယ္။ ကားယားခြထားရေတာ့ သီရိပိပိဟာ နည္းနည္းဟေနတာ။ သီရိဆီကထြက္တဲ့ အရည္ေတြပါးစပ္ထဲ ဝင္လာတယ္ဗ်။

ၿမိဳလည္းခ်ထပ္ယက္ေပါ့။ “ပလပ္..ပလပ္…ပလပ္” “အာ့..အင္းးဟင္းးဟင္းးးးးး” သိရီဆီကညည္းသံေတြထြက္လာတယ္။ လွ်ာႏွင့္အားရပါးရ ယက္ေလ ေမးကသီရိဖင့္ႏွင့္ အဖုတ္ၾကားထိေလ၊ အရည္ေတြလည္း တစက္စက္က်ေလ။ က်ေနာ္လည္းၿမိဳခ်ေလ။ သီရိကို ေရွ႕နည္းနည္းေရာက္ေအာင္ပို႔ရင္း သီရိဖင္ကိုပါ ယက္လိုက္တယ္။ စအိုဝေလးက စူတူတူေလးျဖစ္ေနတာေလ။ “အားးးကိုကို အရမ္းေကာင္းတယ္ကိုကိုရယ္” သီရိဆီကညည္းသံေတြထြက္လာေလ။ က်ေနာ္ၾကမ္းၾကမ္းယက္ေလပါပဲ။ သီရိအသံေတြ ဆူညံေနတာေလ။ ေနာက္ဆုံးသီရီအေစ့ကို ေအာက္ကေနၿပီး ကေလာ္ၿပီးလွ်ာႏွင့္ထိုးေတာ့ “အားးဟားးးဟားးးးအရမ္းက်ိမ္းေနၿပီ ကိုကိုေတာ္ပါေတာ့ သီရိမေနတတ္ေတာ့ဘူးကြာ.. အင္းးဟင္းးးးအားးး” သီရိရပ္ခိုင္းေတာ့ က်ေနာ္လည္းရပ္လိုက္တယ္။ “သဲ..ကိုကိုအေပၚကတက္ၿပီးလုပ္ကြာ” “အင္း..လုပ္ၾကည့္မယ္ကိုကို” သီရိေအာက္ကိုေ႐ႊ႕သြားၿပီး က်ေနာ့္အေပၚက ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ကာ လီးကိုကိုင္ၿပီး ပိပိႏွင့္ေတ့ကာထိုင္ခ်လိုက္တယ္။ “ဗ်စ္..ဗ်စ္..ဗ်စ္” “အာ့…” ဆိုၿပီးတခ်က္ႂကြလိုက္ကာ သီရိထက္ထိုင္ခ်တယ္။

သီရိမ်က္ႏွာလွမ္းၾကည့္ေတာ့ မ်က္လုံးစုံမွိတ္ၿပီး ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကို ကိုက္ၿပီးဇိမ္ယူေနတာ။ ၿပီးေတာ့မွ သီရိက ျမ္ျမ္ေလးလုပ္တယ္။ လုပ္ရင္းေညာင္းေနရင္ ႀကိတ္ၿပီး ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ လုပ္တယ္။ သီရိအေပၚက ေဆာင့္ခ်ခ်က္ေၾကာင့္ လီးကအဖုတ္ထဲတဗ်ိ.. ၿဗိတဘြတ္ဘြတ္တဖန္းဖန္းျမည္လာတယ္။ “အင္းးဟင္းးးဟင္းးး..အားးး” ငါးမိနစ္ေလာက္လုပ္လိုက္တာ သီရီေမာဟိုက္ေနတဲ့ အသံၾကားေတြၾကားလာရတယ္။ “အားးဟင္းး အာေတာ္ၿပီကိုကိုသီရိေညာင္းေနၿပီ” “အဲဒါဆိုလည္း သီရိကကိုကို႔ေျခေထာက္ဘက္ မ်က္ႏွာမူၿပီလုပ္ၾကည့္ပါလား” သီရိလည္း အေနထားမွန္ေအာင္လုပ္လိုက္ၿပီး လီးကိုပိပိထဲထည့္လိုက္တယ္။ လူကေတာ့ ေျခရင္းဘက္လက္ေထာက္ၿပီး ထိုင္လိုက္ ထလိုက္လုပ္ေပးတယ္။ က်ေနာ္က သူ႔တင္သားေတြကို တြန္းတင္လိုက္ေအာက္သို႔ ခ်လိုက္ႏွင့္ သီရိမေညာင္းရေအာင္ အားကူေပးလိုက္ရင္း လိုးရတယ္။

သီရိဆီက ညည္းသံေတြထြက္လာတယ္။ ညည္းသံေတြထြင္လာသလို သီရိေဆာင့္ခ်က္က ပိုသြက္လာတယ္။ “အာ့…ရွီးးးရွီးးးအာ့အင့္ဟင္းးးးးးးူ” “ဇြိ..ဘြတ္..ဖတ္..ဖတ္..ဖတ္” “အားးးးကိုကိုသီရိမရေတာ့ဘူးးးးအားးး” “သီရိ ဆင္းလိုက္ကိုကိုလုပ္မယ္” သီရိလည္းက်ေနာ့္အေပၚကဆင္းလိုက္ၿပီး အိပ္ရာေပၚ ပက္လက္ကေလးအိပ္ေတာ့ က်ေနာ္သီရိခါးေအာက္ ေခါင္းအုံးခုလိုက္ကာ ဖင္ကိုအေပၚဆြဲေထာင္ၿပီး အေပၚစီးကေန လိုးလိုက္တယ္။ လိုးခ်က္ကျပင္းလြန္းလို႔ လီးဝင္ခ်က္ကတဗ်ိဗ်ိ တဇြိ ဇြိ ႏွင့္ျမည္သလို ဆီးခုံခ်င္း႐ိုက္သံတဖန္းဖန္းထြက္ေနတယ္။ “ဖန္းးးဖန္းးးးဖန္းးး” “အားးးးအမေလးးအားးးေကာင္းတယ္.အားးး” က်ေနာ္လည္း အားရပါးရလိုးထည့္လိုက္တယ္။ အပ်ိဳစစ္ကို ဒီလိုလိုးရတာ အရမ္းလည္းဖီးရွိတယ္။ လိုးရင္ အားႏွင့္လိုးႏိုင္ၿပီးၾကာၾကာလိုးေလ မိန္းကေလးက စြဲလန္းေလဆိုေတာ့ ေနာက္အႀကိမ္ရေအာင္လို႔ အစြမ္းကုန္လိုးေနတာပါ။

သီရိကလည္း ၾကမ္းၾကမ္းလိုးေလႀကိဳက္ေလ။ ေအာ္ညည္းေလပါပဲ။ “ဖန္းးးဖန္းးးဖန္းးးး” “အားးး..အင့္….ဟင့္..အားးးး” “သဲေကာင္းလားး” “ေကာင္းတယ္ကိုကို ၾကမ္းၾကမ္းေလးလိုးေပး” ၾကမ္းေလႀကိဳက္ေလအာဂသတၱိပိုင္ရွင္သီရိ ၊ ၾကမ္းၾကမ္းလိုးတတ္တဲ့ က်ေနာ္နဲ႔ကက့က္တိ၊ အၿမဲလိုးရရင္ေကာင္းမွာ။ ျမန္ျမန္လပ္ထပ္ၿပီး အၿမဲဒီလိုေနပစ္ခ်င္တာေလ။ “ကို ကို အားးးးေကာင္းတယ္ကိုကို ” ဆီးခုံခ်င္းပြတ္တိုက္လို႔အေမြးေတြ တဗ်စ္ဗ်စ္ျမည္ေနသလို သီရီလည္း အရည္ေတြထြက္လာတယ္။ အျမဳပ္ေတြလို ျဖဴျဖဴအႏွစ္ေတြျဖစ္ေနတယ္။ တဘြတ္.. ဘြတ္ျမည္ေလပဲ သီရိကေခါင္းအုံးကို လက္ေနာက္ျပန္လွမ္းကိုင္ရင္း “အားးးအင္းးးးးးဟင္းးးးးးးအားေကာင္းတယ္” “ဘြတ္ ဖတ္ ဖန္းးဘြတ္ ဘြတ္..ဘြတ္ ” အပ်ိဳအဖုတ္မို႔လို႔သာေလသံမထြက္တယ္။ တကယ္ဆိုဘြိ ဘြတ္ဆိုတဲ့ ေလသံထြက္ေလာက္ေအာင္ ျမန္ျမန္ေလးလိုးလိုက္တယ္။

ဆီးခုံႏွစ္ခလုံး အရည္ေတြစိုခြၽဲေနတာ။ သီရီအဖုတ္ထဲကထြက္တဲ့ အရည္ေတြဖင္ၾကားထဲအထိ စီးဆင္းသြားေနတယ္။ လိုးခ်ိန္နာရီဝက္နီးပါးေလာက္ အားရပါးရလိုးလိုက္တဲ့အခါ က်ေနာ္လည္း သုတ္ေတြထြက္သြားတယ္။ သုတ္ထြက္သြားတာေတာင္ အခ်က္ငါးဆယ္ေလာက္ မနားတမ္းဆက္လိုးလိုက္တယ္။ သီရိလည္း ေပ်ာ့ေခြသြားၿပီး မ်က္ႏွာကေလးကို ေခ်ာင္က်သြားေတာ့တယ္။ အဲဒီဧန႔က လိုးတာေလးခ်ီေျမာက္ လိုးပစ္လိုက္တယ္။ သီရိခင္မ်ာ လမ္းေတာင္ ေျဖာင့္ေအာင္ မနည္းလမ္းေလ်ာက္ေနရတယ္။

အဲကြန္းတတ္ထားတဲ့ အခန္းမွာ အဝတ္ဗလာနဲ႔ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာၾကာေနခဲ့ရတဲ့ သီရိတစ္ေယာက္ ႏွာေတြမႊန္လာတယ္။ ေရခ်ိဳးသန႔္ရွင္းေရးလုပ္ၿပီး ခ်ိန္မွာ မ်က္လုံးေလးေတြနီရဲသလို ႏွာပါေခ်လာေတာ့ “သဲ..မျပန္နဲ႔ေတာ့ကြာ” “မျပန္လို႔မွမရတာ ကိုကိုရယ္” “သဲပုံကျပန္လို႔ရပါ့မလား” “ရတယ္ကိုကိုမာမီဆူလိမ့္မယ္” “အင္း.ပါကိုကိုလိုက္ပို႔ေပးမယ္ေလ” “အင္းပါကိုကို” က်ေနာ္ကားကိုေမာင္းၿပီးသီရီက အိပ္ေပ်ာ္လာတယ္။ သံလွ်င္ဘက္ေရာက္ၿပီး သီရိအိမ္အထိ လိုက္ပို႔လိုက္တယ္။ သီရိလည္း ကားေပၚက ဆင္းလမ္းေလ်ာက္တာ လူမသိေအာင္ ဟန္လုပ္ၿပီး ႀကိဳးစားေလ်ာက္ေနရတယ္ပုံပါပဲ။ က်ေနာ္အိမ္ျပန္ၿပီးေရာက္ေၾကာင္း သီရိဆီဖုန္းဆက္ေတာ့ သီရိဖုန္းမကိုင္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ သူ႔မာမီေျပာတာက သီရိေနမေကာင္းလို႔ အိပ္ေနတယ္ပဲေျဖေတာ့။

က်ေနာ္လဲ စိုးရိမ္သြားတယ္။ ေနာက္တေန႔ထပ္ၿပီး ဖုန္းဆက္ေတာ့ “သီရိေနေကာင္းလား” “မေကာင္းဘူးကိုကို” “ကိုကိုလာခဲ့မယ္ေလ” “အာ..မလာနဲ႔” “ဟာ..ဘာျဖစ္လို႔လဲသဲ” “ကိုကို႔ကိုျမင္ရင္ရွက္လို႔” “အမ္” “ဟုတ္တယ္ေလ.ေဆးခန္းသြားၿပီး ေဆးသြင္းလိုက္ရတယ္” “ဟားးဟားးအဲေလာက္ေတာင္ပဲလား” “လူလည္းလမ္းကိုမေလ်ာက္ႏိုင္ဘူး၊ တကိုယ္လုံးကိုက္ခဲေနတာ” “ဟားးဟားးးးးအဲေလာက္ေတာင္ျဖစ္သြားရတယ္လို႔ကြာ” “ဟင္းမညႇာမတာခေလးကို” “သူပဲၾကမ္းမွႀကိဳက္တယ္ဆိုၿပီး” “သြားးမေျပာနဲ႔ရွက္တယ္ ဖုန္းခ်လိုက္ေတာ့မယ္” ဆိုၿပီးဖုန္းခ်သြားတယ္။ အဲဒီေန႔ကသာ သီရိမျပန္ခဲ့ရင္ က်ေနာ္ေ႐ႊလက္တြဲေပ်ာ္ခဲ့ရမွာကို က်ေနာ္မသိလို႔ အတင္းမတားခဲ့တာပါ။ သီရိကို ဘာလို႔လြမ္းေနရလဲ ဆိုတာကေတာ့ ေနာက္ေန႔သီရိဆီ ဖုန္းဆက္လိုက္ၿပီးတစ္ေခါက္ေတြ႕တယ္။ “သဲေနေကာင္းသြားၿပီလား” “ဟုတ္..ေကာင္းသြားၿပီကိုကို” “ကိုကိုေမ့သြားလို႔သီရိ ကိုေဆးမဝယ္ေပးလိုက္ရဘူး” “စိတ္ခ်ရတဲ့ေန႔မို႔သီရိမေျပာတာပါ” “သီရိက အဲဒါကိုသိလို႔လား”

“ကိုကိုကလဲဒီေခါတ္မိန္းကေလးပဲမသိဘဲ ေနပါ့မလား” “အင္း ကိုကိုခရီးထြက္ရအုံးမယ္” “ဘယ္လဲကိုကို” “ေနျပည္ေတာ္မွာေလ အလုပ္ေတြျပန္စမလို႔” “ဟုတ္ ကိုကို” “အဲဒါသီရိကိုလာေျပာတာ” “သြားေလကိုကို” “သီရိေန႔တိုင္းဖုန္းေျပာမွာေနာ္၊ သီရိဘာေတြလုပ္ေနလဲဆိုတာ fbကေန႔ တိုင္းၾကည့္မွာ” အင္းပါကိုကို” “သီရိ လည္းေက်ာင္းတက္ရမယ္မလား” “အင္း ကိုကိုလိုက္ပို႔မယ္ေလ” “မပို႔နဲ႔ကိုကိုသီရိဆိုင္ကယ္နဲ႔သြားမွာ” “အင္းးးးသီရိကိုကိုအရမ္းခ်စ္တယ္” “အြန္းပါကိုကို” “သီရိကိုကိုကို႔ခ်သ္တယ္တယ္ေျပာကြာ” “ခ်စ္ပါတယ္ရွင့္ခ်စ္ပါတယ္” “အင္းးးးဟင္းးအာဘြားေလးေပးခ်င္လိုက္တာ” “လူေတြရွိတယ္ကိုကို” “ေအးပါကြာ.မနမ္းပါဘူး ဟီးးဟီးး” “ခစ္ခစ္ ခစ္” “ဒါဆိုသြားၿပီေႏွာ္” “အင္းးးး”” “ဘိုင့္” က်ေနာ္အိမ္ျပန္လာၿပီးခရီးထြက္ဖို႔ျပင္ဆင္ရတယ္။ က်ေနာ္ႏွင့္သီရိအတူတူအိပ္ဖူးၿပီးၿပီမို႔လို႔ က်ေနာ္သီရိကို စိတ္ခ်လက္ခ်ထားခဲ့တယ္။ ေနာက္ၿပီး က်ေနာ္ႏွင့္သီရိနီးစပ္ရဖို႔ အေရး အလုပ္ေတြ အမ်ားႀကီးလုပ္ၿပီးေငြရွာရမယ္ေလ။ အလုပ္ေတြလုပ္ၿပီး ညဆိုသူႏွသ့္စကားေျပာေပါ့။

သီရိ fbေပၚမွာတင္တဲ့ ပို႔စ္ေလးေတြကို like ေလးေပးေပါ့ဗ်ာ။ သီရိဟာ သူျဖစ္တာက ဘေလာ့ကာ ျဖစ္ခ်င္တာ။ ေအာင္ျမင္တဲ့ စာေရးဆရာတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခ်င္တာကို က်ေနာ္သိတယ္။ ဒါေပမယ့္ စာေရးတယ္ဆိုတာ မလြယ္ဘူးေလ။ အေကာင့္အသစ္ေတြဖြင့္ၿပီး online မွာ စာေရးဖို႔ ႀကိဳးစားေနခဲ့တယ္။ က်ေနာ္က အေကာင့္သစ္ေတာ့ သိတယ္။ ေနာက္ထပ္ သူဘာလုပ္တယ္ဆိုတာေတာ့ မသိဘူး။ သီရိပင္ကိုယ္စ႐ိုက္က လြတ္လပ္ေပါ့ပါးၿပီး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္တာပဲ က်ေနာ္ကသိခဲ့တယ္။ က်ေနာ္အရင္ကသာ ရႈပ္ေပြခဲ့ေပမယ့္ သီရိႏွင့္အတူတူအိပ္ၿပီးကတည္းက ဘယ္သူႏွင့္မွ မပတ္သက္ေတာ့ဘူး မွန္ေသာသစၥာပါ။ သီရိကို တကယ္လည္းခ်စ္တယ္။ တစ္လေလာက္ ေနျပည္ေတာ္ေန.ၿပီး ရန္ကုန္ျပန္လာ။

သီရိႏွင့္ေတြ႕တယ္။ ဟိုတယ္ေခၚမရတဲ့အတြက္ သီရိႏွင့္က်ေနာ္ထပ္ၿပီး မလုပ္ျဖစ္ပါဘူး၊ သူလည္း ခေလးေတြစာျပရတာ တဖက္သင္တန္းတက္ရတာ တဖက္ႏွင့္ဆိုေတာ့ သူလည္း အလုပ္မအားပါဘူး။ အိမ္မွာလည္း က်ေနာ့္မိဘေတြရွိေနတဲ့အတြက္ အိမ္ကိုလည္း ေခၚရတာအဆင္မေျပဘူးေလ။ အျပင္မွာ ခဏတျဖဳတ္ေတာ့ ေတြ႕ရတာေပါ့ဗ်ာ။ သီရိၾကည့္ရတာ fbအေပၚ အရမ္းစြဲလန္းေနတယ္လို႔ ယူဆတယ္။ ဖုန္းႏွင့္မ်က္ႏွာခြာတယ္လို႔ မထင္ဘူး။ သူ႔ဖုန္းကိုလည္း အၿမဲသိမ္းထားတယ္။

က်ေနာ္လည္း သူ႔ကိုယ္ေရးကိုယ္တာကို အရမ္းစြပ္ဖက္တယ္ထင္မွာစိုးလို႔ သိပ္ၿပီးမေျပာဘူးေလ။ က်ေနာ္ႏွင့္ သီရိတြဲေနတာကို က်ေနာ္အသိုင္းအဝိုင္းက သတိထားမိလာတယ္။ ခ်စ္ႀကိဳက္တာနဲ႔ ေခ်ာသ္းဆိုးတာ ကြယ္ဝွက္ထားလို႔မွ မရတာေလ။ တေန႔ေတာ့ က်ေနာ္ဆီအကိုဝမ္းကြဲျဖစ္တဲ့ ကိုေဇာ္ကို ေရာက္လာတယ္။ သူကလည္း က်ေနာ္တို႔အေပၚ အရမ္းေကာင္းပါတယ္။ “ေဇာ္မိုး” “ဟာကိုေဇာ္ ဘယ္ကလွည့္လာတာလဲ” “မင္းဆီတမင္လာတာကြ” “ေအာ..ကိစၥအထူးအေထြရွိလို႔လား” “ရွိတယ္..ေဇာ္မိုးေရ” “ေျပာ အကို” “အင္းေျပာရမွာအားနာတယ္ကြာ” “ဗ်ာ ဘာျဖစ္လို႔လည္း” “မင္းမဟူရာကိုသိလား” “အင္း..သိတယ္” “ငါႏွင့္fbမွာသူငယ္ခ်င္းကြ” “ေအာ္ဟုတ္လား” “အဲဒါႏွင့္က်ေနာ္ႏွင့္ဘာဆိုင္လို႔လဲ” “ဆိုင္တယ္ကြ..ငါသူႏွင့္ရင္းနီးတာၾကာေပါ့ အျပင္မွာလည္း ေတြ႕ဖူးတယ္” “အင္းးး” “မင္းးfakeအေကာင့္ဆိုတာ သိလား” “ၾကားဖူးတယ္၊” “မသ္းကိုငါျပမယ္ ငါ့အေကာင့္ကိုၾကည့္” က်ေနာ္လည္း သူ႔ဖုန္းကိုယူၾကည့္တယ္။ “အဲမွာေတြ႕လား သီရိဆိုတဲ့အေကာင့္” “အင္းေတြ႕တယ္၊ အျပာစာအုပ္ေတြ ရွယ္ထားတာ”

“ေအးအဲဒါဘယ္သူမွတ္လဲ” “ဘယ္သိမလဲဗ်ာ” “အဲဒါ မင္းေကာင္မေလးေလ” “ဘာဗ်..ကိုေဇာ္၊ ခင္မ်ားသီရိအေပၚ ေစာ္ကားလြန္းတယ္” “ေဟ့ေကာင္ ငါမင္းအကိုပါကြ၊ မင္းနစ္နာေအာင္ ငါမလုပ္ဘူး” “ကိုေဇာ္မေသခ်ာပဲႏွင့္ မေျပာႏွင့္ဗ်” “ငါေျပာရမလားမေျပာရမလား စဥ္းစားေနတာၾကာၿပီ၊ မင္းကယူေတာ့မယ္ဆိုလို႔” “အဲဒါေတာ့ မဆိုင္ဘူးထင္တယ္” “မင္းစဥ္းစားေပါ့ကြာ.. ကိုယ္မယ့္မိန္းမက အဲလိုအျပာစာအုပ္ေတြႏွင့္ ေပ်ာ္ေနတယ္ဆိုတာ၊ ယူၿပီးမွ သီရိဟာအဲလိုမွန္းသိရင္ မင္းအေဖအေမေတာ့ သြားၿပီ ေနာက္ၿပီး မင္းအေဖရာထူးကလည္း ႀကီးတယ္၊ မင္းအေမကလည္း အရွက္ႀကီးတယ္.. ႏွလုံးေရာဂါလည္း ရွိတယ္.. မင္းေသခ်ာစဥ္းစားေပါ့ကြာ.. မင္းငါ့အေကာင့္ ခဏယူထား သူနဲ႔ငါႏွင့္ friလုပ္ထားတယ္.. မင္းၾကည့္လိုက္ေပါ့” သူ႔အေကာင့္ေရာပတ္စ္ဝါ့ပါေပးခဲ့တယ္။

က်ေနာသီရိအေကာင့္ကို ေမႊၾကည့္တယ္။ မန႔္ထားၾကတာေတြ မၾကည့္ဝံ့စရာ။ reply ျပန္ထားတဲ့ သီရိမန႔္ေတြကလည္း ေၾကာက္လန႔္စရာ။ မစားရေညာွ္ခံ၊ ပါးစပ္အရသာခံတဲ့ လူေတြအမ်ားႀကီး။ က်ေနာ့္ရင္ထဲ အရမ္းခံစားရတယ္။ က်ေနာ့္ခ်စ္သူက ျပန္ေျပာေနတာေတြ မန႔္ေတြက ရင္ကြဲလုမတတ္ ခံစားရတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ သီရိသူ႔ဖုန္းကို အကိုင္မခံတာဆိုတာ က်ေနာ္သိလိုက္ၿပီ။ က်ေနာ္ေသေသခ်ာခ်ာသိဖို႔ လိုလာၿပီ။ က်ေနာ္စုံစမ္းမယ္။ က်ေနာ္သီရိကို ဘုရာသြားရေအာင္ ဖုန္းဆက္တယ္။ သူ႔သင္တန္းေလးမစခင္မွာ သြားရေအာင္ေပါ့။ “ဟလို..သဲ” “ကိုကိုေရာက္ၿပီလား” “ေရာက္ၿပီသဲ၊ ေရာက္တုန္းေလး ဘုရားသြားရေအာင္ေလ” “မနက္ျဖန္ေစာေစာသြားရေအာင္”

“အိုေက ကိုကိုမနက္ေျခာက္နာရီလာခဲ့မယ္” က်ေနာ္မနက္ေျခာက္နာရီဘုရားသြားဖို႔ ခ်ိန္းလိုက္တယ္၊၊ မနက္ေစာေစာဘုရားမသြားခင္ နံနက္စာ ဝင္စားလိုက္ၾကေသးတယ္၊ ၿပီးမွ ဘုရားေပၚတက္ ဘုရားဖူးၿပီးေနာက္ ေအာက္ဆင္းရင္း “ကိုကို သီရိtoiletသြားခ်င္တယ္.. သင္တန္းကလည္း ၾကာမွာမို႔” “သြားေလ သဲကိုကိုအျပင္ကေစာင့္ပါ့မယ္” “အြန္းခဏေစာင့္ေႏွာ္” “ေအးပါသဲ” သီရိက အိမ္သာထဲဝင္မယ္အလုပ္မွာ “သဲဘာလို႔အိတ္ယူသြားမွာလဲ၊ ထားခဲ့လိုက္ေလ” “ဟုတ္ ေမ့သြားလို႔ပါ” သီရိ အိမ္သာထဲဝင္တုန္း အိတ္ဖြင့္ရင္း ဖုန္းကို ဖြင့္လိုက္တယ္။ ပတ္ဝါ့က သူ႔ေမြးေန႔ထည့္ထားတာ က်ေနာ္သိတယ္ေလ။ က်ေနာ္သူ႔ fb ကိုဖြင့္ၿပီး official ကို log out လုပ္လိုက္ေတာ့ ဖိတ့္အေကာင့္ကို သြားေတြ႕တယ္။ remove လုပ္မထားဘူး၊ ဒါေပမယ့္ဖိတ္ အေကာင့္ကို ဖြင့္မရဘူး။ က်ေနာ္ဖြင့္ၾကည့္ေနတုန္း သီရိေရာက္လာတယ္။ “ဟာ ကိုကို..ဘာလို႔သူမ်ားဖုန္းဖြင့္ၾကည့္ေနတာလဲ”

“သီရိ ဒီဟာက မင္းအေကာင့္ေတြလား” “ဟုတ္တယ္ေလ၊ ကိုကိုစည္းမရွိဘူး” “ဘာကြ.သီရိ မင္းဘယ္လိုမိန္းခေလးလဲ” “ဘာျဖစ္လို႔လဲကိုကို ” “မင္းက မိန္းကေလးျဖစ္ၿပီး fake အေကာင့္သုံးရတယ္လို႔” “ခုေခတ္ဘာဆန္းလို႔လဲ ကိုကို၊ လူခ်င္းသိၾကတာမွ မဟုတ္ပဲ” “ဆန္းတယ္ သီရိ မင္းကသာ လူခ်င္းမသိဘူးေျပာတာ သိတဲ့လူက လာေျပာတယ္ကြ မင္းသိလား” “သိလည္း ဂ႐ုစိုက္စရာမလိုပါဘူး” “ဟာ သီရိရယ္ ကိုယ္ယူမယ့္မိန္းကေလးက အဲလိုမ်ိဳးမျဖစ္ခ်င္ဘူး” “မျဖစ္ခ်င္ရင္ လမ္းခြဲလိုက္ ကိုကို” “ဘာကြ..အဲလိုမေျပာနဲ႔သီရိ မင္းကို ငါအရမ္းခ်စ္တာ၊ မင္းေနာက္ ဒီအလုပ္မ်ိဳးမလုပ္ပါႏွင့္ကြာ”

“ကိုကိုသူမ်ားလြတ္လပ္ခြင့္ကို မထိခိုက္နဲ႔” “ဘာ သီရိ မင္းဘယ္လိုေျပာလိုက္တာလဲကြာ” “မင္းအက်င့္ကိုမျပင္ႏိုင္ဘူးလား” “မျပင္ႏိုင္ဘူး” “ဟာကြာ မင္းေတာ္ေတာ္ေခါင္းမာပါလားကြာ” “မာတယ္ကိုကိုမာတယ္.၊ ကဲဘာမွမေျပာနဲ႔ သီရိသင္တန္းသြားေတာ့မယ္” “ကိုကိုလိုက္ပို႔မယ္” “မလိုက္ပို႔နဲ႔.လိုက္လာရင္ ေအာ္လိုက္မွာ” ေျပာရင္း သီရိကတက္စီတစ္စီးငွားၿပီး ကားေပၚတက္သြားေတာ့ က်ေနာ္စိတ္ညစ္ၿပီး က်န္ခဲ့ရတယ္။ အရမ္းစိတ္ညစ္သြားတယ္ဗ်ာ။

ေျခမကိုင္မလက္မကိုင္မိ ေမ်ာက္သစ္ကိုင္း လြတ္သလိုပါဘဲ။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ က်ေနာ့အသိျဖစ္တဲ့ မမခရမ္းျပာကို က်ေနာ္ဖုံးဆက္လိုက္တယ္။ မိန္းကေလးခ်င္းဆိုေတာ့ အေျဖေလးသိရေအာင္ပါ။ “ေမာင္းေလးေျပာ” “က်ေနာ့္ႏွင့္သီရိကိစၥေလးပါမမ” “မမသိတယ္ ေမာင္ေလး အိမ္ေထာင္ျပဳတာ အခ်စ္တစ္ခုနဲ႔မလုံေလာက္တာ သီရိနားမလည္တာပါ၊ အသြင္တူမွ အိမ္သူျဖစ္ႏိုင္တယ္ေလ၊ အိမ္ေထာင္ျပဳၿပီးမွ ေမာင္ေလးတို႔အေၾကာသ္းလူသိရင္ ေမာင္ေလးမိဘေတြ အရွက္ကြဲမယ္၊ ေမာင္ေလးေရွ႕ဆက္မတိုးေစခ်င္ဘူး၊” “က်ေနာ္သီရိကိုအရမ္းခ်စ္တယ္ မမရယ္” “သိပါတယ္ေမာင္ေလးရယ္၊ မမေျပာတာလဲ စဥ္းစားေပါ့” “ဟုတ္ကဲ့ပါမမ” င်ေနာ္အရမးစိတ္ညစ္သြားတယ္။ အရမ္းစိတ္ညစ္ေတာ့ ဘာမွအလုပ္လုပ္လို႔ မရေတာ့ဘူး၊ ကားကို ဟိုဒီေလ်ာက္ေမာင္းၿပီး အရက္ဆိုင္ဘက္ ေျခလွမ္းဦးတည္လိုက္တယ္။ တခြက္ၿပီးတခြက္ ေသာက္ေနရင္း ဖုန္းကဝင္လာတယ္။

ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အိမ္က မကိုင္ဘဲ ထားလိုက္တယ္။ သုံးေလးႀကိမ္ေခၚေသးတယ္။ ညဆယ္နာရီေလာက္ ျဖစ္လာတယ္။ လူလည္း ေတာ္ေတာ္မူးေနၿပီ။ ဖုန္းထပ္ဝင္လာတယ္။ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကိုေဇာ္.. “ဟလို ညီေလးေဇာ္မိုး” “အင္းအကိုေျပာ” “မင္းဘယ္မွလဲ..” “အရက္ဆိုင္မွာ.” “ငါလာခဲ့မယ္” “မလာနဲ႔” “မျဖစ္ဘူး..အဘေခၚခိုင္းလိုက္တာ” “ဟာဗ်ာ” “အခုဘယ္အရက္ဆိုင္မွာလဲ” က်ေနာ္ဆိုင္နာမည္ေျပာလိုက္ေတာ့ နာရီဝက္ေလာက္ၾကာၿပီး ကိုေဇာ္ေရာက္လာတယ္။ အရက္ဖိုးရွင္းၿပီး ကားေပၚအတင္းတင္ၿပီး အိမ္ကိုေမာင္းတယ္။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ ေျခလွမ္းမမွန္ေတာ့တဲ့ က်ေနာ့္ကို ကိုေဇာ္ပဲအိပ္ရာေပၚတင္ခဲ့တာပဲဗ်ာ။ မနက္မိုးလင္းေတာ့ ေခါင္းေတြ မတရားကိုက္ခဲေနတယ္။ ေရလည္း ငတ္တာေၾကာင့္ ထမင္းစားခန္းးဘက္သြားၿပီး ေရေသာက္မလို႔ သြားတယ္ဗ်။ ဟိုေရာက္ေတာ့ “ေဟ့ေကာင္ေဇာ္မိုး” ‘”ဗ်ာ ေဖေဖ” “ငါအာလုံးသိၿပီးၿပီကြ ”

“ဗ်ာ” “မင္းနဲ႔သီရိကိစၥေလ” “ဟုတ္ ငါလုံးဝသေဘာမတူဘူး” “ဟာ ေဖေဖ” ေအး ငါေျပာမယ္. ငါလည္းမဟုတ္တာ မလုပ္ခဲ့ဘူး၊ မင္းယူမဲ့ငါ့ေခြၽးမဟာ ေျခာက္ျပစ္ကင္း သဲလဲစင္ျဖစ္ရမယ္” “က်ေနာ္သူ႔ကိုခ်စ္တယ္ေဖေဖ၊ သီရိကိုယူမွာ” “ဘာကြ ေဟ့ေကာင္” “ဒီမွာသားး မင္းသီရိကိုယူခ်င္ရင္ ငါေသၿပီးမွယူ” “ဗ်ာေမေမ” “ငါႏွင့္နင့္အေဖတို႔ကို အရွက္ရေအာင္မလုပ္နဲ႔၊ ေျပာထားလ်က္တဲ့ ၾကားက သားကသီရိကိုယူရင္ ေမေမအဆိပ္ေသာက္ေသပစ္မွာ နားလည္လား” “ရက္စက္လိုက္တာဗ်ာ” “ေလာကမွာ ယူစရာမိန္းမေတြေပါလို႔ကြာ၊ ငါေပးစားမယ္” “မယူဘူးဗ်ာ.. သီရိကလြဲရင္ ဘယ္သူ႔မွမယူဘူး” “ေအးနင္သီရိကိုယူရင္ ငါလည္းတစ္ခါတည္း အဆိပ္ေသာက္ၿပီးသားပဲ” “ေအး..မင္းဘယ္မွမသြားပဲ အိမ္မွာပဲေနၾကားလား” က်ေနာ္သီရိဆီဖုန္းဆက္တယ္။ သီရိမကိုင္ဘူး၊ အႀကိမ္ႀကိမ္ဆက္တယ္၊ သီရိဖုန္းပါပိတ္တယ္။ က်ေနာ္ေဆာက္တည္ရာမရဘူးဗ်ာ။

တခ်ိန္လုံး ဖုန္းေခၚေနတယ္။ ညေရာက္မွ သီရိဆီကိုေခၚလို႔ရတယ္။ “သဲ…သီရိ” “ဒီမွာကိုကို ေနာက္သီရိဆီဖုန္းလုံးဝမဆက္နဲ႔၊ မိဘေတြသေဘာမတူတဲ့ ရွင္နဲ႔ဘယ္ေတာ့မွမယူဘူး” “သီရိရယ္ ကိုကိုအရမ္းခ်စ္တယ္၊ သီရိကို လက္ထပ္လို႔ရတဲ့ေန႔အထိ ကိုကိုသစၥာရွိရွိ ခ်စ္ေနပါ့မယ္” “ေတာ္ပါၿပီကိုကိုရယ္ သီရိကိုေမ့လိုက္ေတာ့၊ လာလည္းမလာနဲ႔ေတာ့၊ သီရိလည္း ကိုကို႔ကို ေမ့ႏိုင္ေအာင္ႀကိဳးစားမယ္” က်ေနာ္မ်က္ရည္ေတြစီးက်လာသလို သီရိလည္း ငိုေနလိမ့္မယ္၊ သီရိဖုန္းခ်သြားတယ္။ အခ်ိန္ေတြသာၾကာလာတယ္။ က်ေနာ္သီရိကို မေမ့ႏိုင္ဘူး၊ သီရိရဲ႕ အေကာင့္ အစစ္ က က်ေနာ့ကို ဘေလာ့သြားတယ္။

သီရိက စိတ္ညစ္ၿပီး အေကာင့္အစစ္ကို မသုံးေတာ့ပဲ ဖိတ့္ အေကာင့္မွာ ေပ်ာ္ေနတယ္ေလ။အခုေတာ့ က်ေနာ္လည္း ဖိတ္ အေကာင့္ေလးသုံးရင္း စာေတြေရးလာတယ္။ အခုသီရိႏွင့္ fri ျဖစ္ေနၿပီ။ ညီမေလးတစ္ေယာက္လို သေဘာထားတယ္လို႔ ေျပာရင္း သူ႔ကိုေျပာၾကဆိုၾကနဲ႔ သူမန႔္တာေတြကို ၾကည့္ေနမိတယ္။ ရင္နာနာနဲ႔ သူ႔အေကာင့္ေလး မီးစိမ္းလာတာကိုၾကည့္ရင္း လြမ္းေနရတာေပါ့ဗ်ာ။ က်ေနာ္သီရိကို အရမ္းခ်စ္တယ္။ တေန႔ေန႔မွာ သူႏွင့္လက္ထပ္ႏိုင္မယ္လို႔လဲ ေမွ်ာ္လင့္တယ္။ က်ေနာ္ခင္မ်ားကို အရမ္းခ်စ္တယ္ သီရိရယ္ …… ၿပီး။