သဘာရင့်

သဘာရင့်

ဆရာအတက်သင်ကျောင်း ဆင်းပြီးနောက် ဖြူဖြူတစ်ယောက် တာဝန်ကျရာ နောင်ချိုမြို့ရှိ အလယ်တန်းကျောင်းတွင် မူလတန်းပြ ဆရာမအဖြစ် ရောက်ရှိခဲ့သည်။သူမ၏ အသက်သည် 22 နှစ်သာ ရှိသေးပြီး အချိုးကြ ဘောဒီ ကို ပိုင်ဆိုင်ထားသူ ဖြစ်သည်။ မပိန်မပါး ခန္ဓာကိုယ်နှင့် လိုက်ဖက်စွာ တင်သား ရင်သားများက ကြည့်၍ ကောင်းလှသည်။ အရပ်မှာ 5′ 4″ ခန့်ရှိပြီး တင်ပါးစုံထိ ရှည်လျှားသော ဆံနွယ်များက ဆရာမ ဆိုသည့် ဂုဏ်ပုဒ်ကို တင့်တယ်စေသည်။ ပါးပြင်တွင် စံပါယ်တင်မှည့်လေး ပါပြီး မျက်လုံး ဝိုင်းဝိုင်း၊ မျက်တောင်ကော့ကော့၊ နှာတံဖြောင့်ဆင်းကာ အလွန်ပင် ချစ်စဖွယ် ကောင်းလှသည်။ ပြုံးလိုက်တိုင်း ပေါ်လာသော ပါးချိုင့်လေးက နှစ်လိုဖွယ် ကောင်းလှသည်။

နယ်မှ တာဝန်ထမ်းဆောင်ရန် ရောက်ရှိလာကြသော ဆရာ/မ များအား ကျောင်းရှိ အဆောင်တစ်ခုတွင် နေရာ ချပေးထားသည်။ ဖြူဖြူနှင့်အတူ မန္တလေးမှ လာသော ဆရာမ ဆွေဆွေနှင့် တစ်ခန်း နေရပြီး၊ သူမတို့၏ ဘေးခြင်းကပ်တွင် ကျောင်းဆရာ ကိုအောင်နိုင်နှင့် မဝေတို့ လင်မယား နေကြသည်။ ကျောင်းဝင်းထဲတွင် ကျောင်းစောင့် လင်မယားလည်း နေသည်။ ကျောင်းစောင့်ကိုမြမောင်သည် အသက် 45 နှစ်ခန့်ရှိပြီး ထောင်ထောင်မောင်းမောင်းနှင့် ဗလတောင့်သည်။ အနောက်တိုင်း ဆေးဝါးအကြောင်း အနည်းငယ် တက်ကျွမ်းသော ဒေါက်တာ ရမ်းကု ဖြစ်ကာ နှာစီး ချောင်းဆိုး လောက်ကတော့ ကိုမြမောင် စပ်ပေးသည့် ဆေးနှင့် ပျောက်ကင်းသည်။ သူ၏မိန်းမ ဒေါ်အေးက ကျောင်းဈေးရောင်းရင်း ဖြူဖြူတို့အတွက် ချက်ရေးပြုတ်ရေး တာဝန်ယူပေးသည်။

ဆရာမ ဒေါ်နွယ်နွယ်တစ်ဦးသာ နယ်ခံ ဖြစ်ပြီး နောင်ချို မြို့ထဲတွင် နေသည်။ ဒေါ်နွယ်နွယ်၏ အမျိုးသား ကိုအိုက်စံမှာ ရှမ်း ဖြစ်ပြီး ဆေးခြောက် ရှူတက်သည်။ ဆွေဆွေသည် ကျောင်းဆရာမပင် ဖြစ်လင့်ကစား ဗျာပွေသူ ဖြစ်သည်။ မန္တလေးတွင် ရီးစား ရှိသော်လည်း နောင်ချိုမြို့သို့ ရောက်သောအခါ နောက်တစ်ယောက်နှင့် ရီးစား ဖြစ်နေပြီ။ ဆရာမဆိုသည့် သိက္ခါကို ထိမ်းသည့်အနေနှင့် မည်သူမျှမသိအောင် တိတ်တိတ်လေး ထားခြင်း ဖြစ်သည်။ ဖြူဖြူ့ကိုတော့ သူမ၏ ရီးစားတွေအကြောင်း ရင်ဖွင့်တက်သည်။ ဆွေဆွေမှာ အပျိုမစစ်တော့ပေ။ ကျောင်းတက်စဉ် တွဲခဲ့သော ရီးစားက သူမ၏ အပျိုရည်ကို စွတ်ခြူသွားခဲ့ပြီး ဖြစ်သည်။

ထို့ကြောင့် သူမသည် အနည်းငယ် အတင့်ရဲသည်။ မန္တလေးမှ ရီးစားထံ တစ်လ တစ်ကြိမ် ကျောင်းပိတ်ရက်များတွင် သွားတွေ့သလို နောင်ချိုမှ ရီးစားနှင့်လည်း အခွင့်သင့်တိုင်း တွေ့ဖြစ်သည်။ သူမ၏ ရီးစားများနှင့် တွေ့ပြီး ပြန်လာတိုင်း သူမ၏ ရီးစားများက ဘယ်လို အပြုအစု ကောင်းကြောင်း ဖြူဖြူ့အား ပြောပြသည်။ အစပိုင်း နားရှက်သော်လည်း နောက်ပိုင်းတွင် နားထောင်ရတာ အရသာ ရှိသလို ခံစားရသည်။ ကိုအောင်နိုင်တို့ လင်မယားမှာ အနေအေးကြသော်လည်း ညတိုင်း ကာမ ဆက်ဆံကြသည်။ အခန်းခြင်း ကပ်နေသဖြင့် သူတို့ ဆက်ဆံနေသည့် အသံကို ခပ်သဲ့သဲ့ ကြားနေရသည်။

ကိုအောင်နိုင်တို့ လင်မယား ဆက်ဆံတိုင်း ဆွေဆွေက အခန်းထဲမှ ချောင်းကြည့်နေကြပင်။ ဖြူဖြူ့အား ကြည့်ရန် အဖေါ်ခေါ်သော်လည်း အပျိုဖျန်းလေးမှာ ရှက်၍ မကြည့်ဖြစ်ပေ။ ယခုလည်း ရောက်တက်ရာရာ စကားပြောကြရင်း တစ်ဖက်ခန်းမှ အသံများ ကြားရသဖြင့် “ဟော၊ ကိုအောင်နိုင်ကြီး ဇာတ်လမ်း စပြီ ဖြူရေ။ ချောင်းကြည့်ရအောင်” “ကိုယ့်ဖါသာကို ကြည့်ပါ ဆွေရယ်၊ ဖြူဖြင့် မကြည့်ရဲပေါင်” “ဒါဆို ဆွေ ကြည့်လိုက်ဦးမယ် ဟဲဟဲ” ဆွေဆွေသည် ပြက္ခဒိန်ကို ဖယ်လိုက်ရာ အသင့် ဖေါက်ထားသော အပေါက်တစ်ခု ပေါ်လာသည်။

ရောက်ကာစက ထိုအပေါက်မှာ အနည်းငယ် သေးပြီး နောက်ပိုင်းတွင် ကျယ်လာသယောင် ထင်မိသည်။ ဆွေဆွေ့အတွက်မူ ထို ချောင်းပေါက်လေး ကျယ်သည်က ပို၍ မြင်ကွင်း ရှင်းသဖြင့် သဘောကျသည်လေ။ တစ်ဖက်ခန်းမှ ကိုအောင်နိုင်၏ စောင့်ချက်တွေ ပြင်းထန်လှသည်။ တစ်ဗျွတ်ဗျွတ် တစ်ဗွတ်ဗွတ်နှင့် အသံများ ကြားနေရသည်။ ငြိမ်ငြိမ်လေး ချောင်းကြည့်နေရင်း 15 mins ခန့်ကြာသော် ဆွေဆွေသည် ချောင်းကြည့်နေရာမှ မျက်လုံးကို ခွါက ဖြူဖြူ့အနီး တိုးကပ်လာပြီး “ကိုအောင်နိုင်ကြီး နွှာချက်က အားရစရာကြီး ဖြူရာ၊ ဒီလူ တော်တော်ထန်တဲ့လူဘဲ၊ မဝေဆို တစ်ကိုယ်လုံး ခါရမ်းနေတာ အဟေးးး” “ကဲ ဆွေ အိပ်စို့၊ မနက် မထနိုင်ဘဲ နေလိမ့်မယ်” “Ok ok အဟီး” အိပ်ရန် မီးမှိတ်ပြီးမကြာခင် ဆွေဆွေ၏ ကုတင်လေး လှုပ်နေသဖြင့် မသိမသာလေး ကြည့်မိရာ ဆွေဆွေသည် နို့တွေကို အင်္ကျ ီပေါ်မှ နေ၍ သူမဖါသာ စုပ်ကိုင်ပြီး လက်တစ်ဖက်က ပေါင်ကြားထဲ ရောက်နေသည်ကို တွေ့ရသည်။

ဆွေဆွေသည် ကိုအောင်နိုင်၏ လီးကြီးကို မျက်လုံးထဲ မြင်ယောင်ကာ စောက်ဖုတ်ကို ပွတ်ရင်း နို့အုံကို စုပ်နယ်၍ အာသာဖြေနေခြင်း ဖြစ်သည်။ “အ အ အ အ အားးးးးး” စနေနေ့ ကျောင်းပိတ်ရက် ဖြစ်သဖြင့် ဆွေဆွေသည် မနက် အစောပိုင်းကားဖြင့် မန္တလေးသို့ ဆင်းသွားသည်။ ဖြူဖြူလည်း အဝတ်အစားများ လျှော်ဖွတ်ပြီး အခန်းထဲတွင် စာအုပ် ဖက်နေစဉ် “အို ကိုအောင်ကလည်း နေ့ခင်းကြီးကို” “အော် မိန်းမရယ်၊ ကိုယ့် မိန်းမကို လိုးတာ နေတွေ့ ညတွေ ရွေးစရာ လိုလို့လား” “ရှင့်ဟာကလည်း တကတည်း မပြောခြင်ဘူး ဟွန့်” “ငါ့မိန်းမလေး ရေချိုးပြီးအလှကို မြင်လိုက်ရတော့ မနေနိုင်လို့ပါကွ အဟဲ” “ဖြည်းဖြည်းတော့ လုပ်နော်၊ ဟိုဘက်ခန်းက ကြားရင် ရှက်စရာကြီး” “မကြားပါဘူး မိန်းမရာ လာစမ်းဘာ” “အိုးးးး” ကိုအောင်နိုင်ကသာ မကြားရဘူး ပြောနေသည်။

အသံတွေ ကြားနေရသည်။ “အ ကိုအောင် ဘယ်လို လုပ်နေတာလည်းရှင် ရှီးးးး အိုးးးး” ထိုအသံများကြောင့် ဖြူဖြူသည် စာဖတ်ရာတွင် စိတ်မရောက်တော့ပေ။ တရေးအိပ်ရန် စဉ်းစားသော်လည်း မရ။ တစ်ဖက်အခန်းမှ အသံကို နားစွန့်ရင်း ကိုအောင်နိုင်ကြီး မဝေကို မည်ကဲ့သို့ လုပ်နေမှန်း သိခြင်လာသည်။ ခါတိုင်း ဆွေဆွေရှိသဖြင့် ကြည့်ရမှာ ရှက်သလို ဖြစ်နေသော်လည်း၊ ဒီကနေ့ တစ်ယောက်ထဲ ဖြစ်နေသဖြင့် စာအုပ်ကို ချလိုက်ပြီး ဆွေဆွေ့ကုတင်ဘက် အသာလေး သွားလိုက်သည်။ ပြီးနောက် ပြက္ခဒိန်ကို ဖယ်ကာ ချောင်းကြည့်ပေါက်နား မျက်လုံးကို ကပ်ကြည့်လိုက်ရာ “အိုးးးးးး” ကိုအောင်နိုင်ရော မဝေပါ အဝတ်များ မပါတော့ပေ။ ကိုအောင်နိုင်က မဝေ၏ ပေါင်ကြား ခေါင်းငုံ့ကာ မဝေ၏ စောက်ဖုတ် ဖေါင်းဖေါင်းကြီးကို ကုန်း လျှက်နေသည်။

အပျိုဖြန်းလေး ကတုန်ကယင် ဖြစ်သွားသည်။ အထီးအမ ကာမဆက်ဆံခြင်းကို ကြားဖူးသော်လည်း အခုမှ မျက်ဝါးထင်ထင် တွေ့မြင်ရခြင်း ဖြစ်သည်။ ကိုအောင်နိုင်တို့က ဖြူဖြူချောင်းကြည့်နေသော အပေါက်ကို ကျောပေးထားသည်။ မဝေက ကိုအောင်နိုင်၏ ဆံပင်ကို လက်ဖြင့် ထိုးစွကာ ခါးကို ကော့ကော့ပေးရင်း အဖျားတက်သလို တဟင်းဟင်းနှင့် ညည်းညူနေသည်။ “အ အ ပြီးတော့မယ် ပြီးတော့မယ်အ အ အ အ အားးးးးး ရှီးးးးးးး ဟားးးးး” မဝေ၏ တကိုယ်လုံး တစက်စက် တုန်ကာ ကိုအောင်နိုင်၏ ခေါင်းကို သူမ စောက်ဖုတ်နှင့် ဖိကပ်ထားရင်း တစ်ချီ ပြီးသွားသည်။ အောင်နိုင်သည် မဝေ၏ ပေါင်ကြား ဒူးထောက် ထိုင်လိုက်သည်။ ကိုအောင်နိုင်၏ လီးကြီးမှာ သူမ၏ လက်တစ်စုပ်ခန့် တုတ်ပြီး 6″ နီးပါး ရှည်သည်။ လီးကိုကိုင်ကာ စောက်ဖုတ်တွင် တေ့လိုက်ပြီး စောင့်သွင်းလိုက်သည်။

“အင့် ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် အားးးး ကောင်းလိုက်တာ ကိုအောင်ရယ် စောင့် စောင့် ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် အိုးးးးး” စောက်ဖုတ်ထဲ လီးကြီး ဝင်ထွက်နေသည်ကို အထင်းသား တွေ့မြင်နေရသည်။ ကိုအောင်နိုင်၏ စောင့်ချက်တွေကလည်း တဖျောင်းဖျောင်းနှင့် အားပါလှသည်။ မဝေကလည်း ကိုအောင်နိုင်၏ လက်မောင်းနှစ်ဖက်ကို ကိုင်ကာ အောက်မှ ကော့ကော့ပေးသည်။ မြင်ကွင်းက ဖြူဖြူ့အား ညှို့ယူထားသလို မျက်စိ မခွါနိုင်ပေ။ ကြည့်နေရင်း ဘာကြောင့်မှန်းမသိ၊ နို့အုံနှစ်ဖက်လုံး တင်းလာပြီး စောက်ဖုတ်ထဲမှ အရည်များ စိမ့်ထွက်လာသည်။ 15 mins ခန့် ကြာသော် ကိုအောင်နိုင်၏ စောင့်ချက်တွေ သွတ်လာပြီး ” ဗျိ ဗျိ ဗျစ် ဗျစ် အ အ အ အ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် အ အ အ အ အားးးး ရှီးးးးး ဟားးးးးး” ကိုအောင်နိုင်သည် မဝေအပေါ် လဲကျသွားပြီး ဆန့်ငင် ဆန့်ငင်နှင့် တချီ ပြီးသွားသည်။ ထိုအချိန်အထိ ဖြူဖြူ ချောင်းကြည့်နေစဲပင်။

ခဏကြာသော် ကိုအောင်နိုင်သည် မဝေအပေါ် မှိန်းနေရာမှ ထလာပြီး ရေ ထသောက်သည်။ ရေအိုးစဉ်က ဖြူဖြူ ချောင်းကြည့်နေသော အပေါက်နားမှာ ဖြစ်သဖြင့် စောက်ရည်များ စိုနေသော လီးကြီးကို အထင်းသား မြင်လိုက်ရသည်။ ဒစ်ကြီးမှာ ပြဲလန်ကာ အရည်များ လဲ့နေသည်။ အရွယ်ရောက်ပြီး ယောက်ျားတစ်ယောက်၏ လီး ဆိုတာကို ယခုမှ မြင်ဖူးခြင်း ဖြစ်သည်။ ဖြူဖြူသည် အကြည့်ကို ခွါကာ မိမိ၏ ကုတင်ဘက်သို့ ပြာပြာသလဲ ကူးလိုက်သည်။ တဖက်ခန်းမှ အသံသဲ့သဲ့ ကြားလိုက်သဖြင့် အောင်နိုင် ပြုံးလိုက်သည်။ ဒီကနေ့ ဆွေဆွေ မန္တလေးကို ဆင်းသွားမှန်း သိသည်။ ဒါဆို အခု ချောင်းကြည့်နေတာ ဖြူဖြူ ဖြစ်ရမည်။ ယခင်က ဒီအပေါက်မှာ ကျဉ်းကျဉ်းလေး ဖြစ်သည်။ ဆွေဆွေ ချောင်းကြည့်နေမှန်း ရိပ်မိသဖြင့် အပေါက်ကို ချဲ့လိုက်သည်။ ပြီးနောက် ရေအိုးစဉ်ကို ထိုအပေါက်နား ရွှေ့လိုက်သည်။ မဝေကို လိုးပြီးတိုင်း လီးတန်းလန်းနှင့် ရေ ထထ သောက်ခြင်းမှာ တစ်ဖက်မှ ချောင်းကြည့်နေသူသည် သူ၏လီးကို မြင်စေရန် တမင် ဖန်တီးခြင်း ဖြစ်သည်။

ဆွေဆွေ့အား တစ်နေ့နေ့တွင် ရအောင် လုံးမည်ဟု ကြံစည်ထားသည်။ ဒီကောင်မလေးက ဇ ရှိပြီးသားမှန်း အောင်နိုင် သဘောပေါက်ထားသည်လေ။ ယခုတော့ သူတို့ လင်မယား လိုးတာကို ချောင်းကြည့်သူမှာ ဆွေဆွေ တစ်ဦးတည်း မဟုတ်တော့ဘဲ ဖြူဖြူပါ ပါလာပြီ။ ညနေ ဖြူဖြူ အပြင်သွားချိန်မှ မဝေမသိအောင် ခြေရင်းက အပေါက်ကို ချဲ့ထားလိုက်မယ်ဟု တွေးမိသည်။ ဖြူဖြူသည် ကုတင်ပေါ် လှဲကာ မျက်စိ မှိတ်လိုက်သော်လည်း ကိုအောင်နိုင်၏ လီးကြီးနဲ့ မဝေကို လိုးနေပုံမှာ မျက်လုံးထဲက မထွက်ပေ။ သူမ၏ စောက်ဖုတ်ထဲမှလည်း ချွဲကျိကျိ အရည်များ စိမ့်ထွက်နေသဖြင့် စမ်းကြည့်လိုက်သည်။ အပျိုဖေါ် ဝင်ကတည်းက ခုချိန်ထိ အပြင်သွားချိန်၊ စာသင်ချိန်နှင့် ရာသီသွေး ဆင်းချိန်မှလွဲ၍ ကျန်အချိန်များတွင် အောက်ခံဘောင်းဘီ မဝတ်တက်သော အကျင့်ရှိသည်။ ထို့ကြောင့် အောက်ခံမပါသဖြင့် ထမိန်တွင် အကွက်လိုက် စိုနေပြီ။

ထမိန်စကို ဖြည်လျှော့ကာ လက်လျှိုပြီး စောက်ဖုတ်လေးကို စမ်းကြည့်လိုက်ရာ တစ်ချက် တွန့်သွားသည်။ နောက်တော့ ကိုင်၍ ကောင်းသဖြင့် အသာလေး ပွတ်ရင်း ပွတ်ရင်း အနည်းငယ် ကြာသောအခါ လူတစ်ကိုယ်လုံး ဓါတ်လိုက်သလို ဖြစ်ပြီး စောက်ဖုတ်ထဲမှ အရည်များ ညှစ်ထွက်လာသည်။ “အ အ အ အ ရှီးးးးး” ကတုန်ကယင်ဖြစ်ပြီး မောဟိုက်စွာဖြင့် အိပ်ပျော်သွားသည်။ ညပိုင်းတွင်လည်း မဝေ၏ ညည်းညူသံ ကြားရသည်နှင့် ဆွေဆွေ့ကုတင်ပေါ် တက်ကာ ချောင်းကြည့်ဖြစ်သည်။ အောင်နိုင်ကလည်း တနင်္ဂနွေ နေ့လည်ရော ညပါ မဝေအား လိုးသည်။ ဖြူဖြူလည်း အလွတ်မခံ ချောင်းကြည့်သည်။ မနက်ဖန် တနင်္လာနေ့ဆိုလျှင် ဆွေဆွေ ပြန်ရောက်ပြီ။ ဒါဆို သူမ ဘယ်အပေါက်က ကြည့်ရပ။ နံရံကို ဟိုဒီ ကြည့်မိစဉ် “ဟယ် ခြေရင်းဘက်မှာ အပေါက် တစ်ပေါက်” ဖြူဖြူ ပြုံးရင်း သူမ၏ ကုတင်ပေါ်လှည်းကာ စောက်ပတ်ကို စွပြီး အိပ်ပျော်သွားတော့သည်။

ကျောင်းအားချိန်များတွင် ကျောင်းစောင့် အိမ်ထဲ၌ မဝေ၊ ဆွေဆွေနှင့် ဒေါ်အေးတို့ စကား ဖေါင်ဖွဲ့တက်သည်။ ဖြူဖြူက ရံဖန် ရံခါမှသာ ပါသည်။ မဝေနှင့် ဒေါ်အေးတို့က အိမ်ထောင်သည် ပီပီ လင်မယားများအကြောင်း ပြောဖြစ်တာ များသည်။ ပညာပေးလိုလို ဘာလိုလိုနှင့် ပြောရင်း ပြောရင်း သူ့ယောက်ျား ကိုယ့်ယောက်ျား ဘယ်လို အပြုအစုကောင်းကြောင်း ကြွားကြ ပြောကြသည်က များသည်။ အစပိုင်းတွင် ဆင်စာဖျက်၍ ပြောကြသော်လည်း နောက်ပိုင်းတွင် ပွင့်လင်းလွန်းလာသည်။ ဆွေဆွေကလည်း သူမ၏ အတွေ့အကြုံများကို ဝင်ရောက် ပြောကြားတက်သည်။ ထိုအခါ အပြာဇာတ်လမ်းအား နားထောင်ရသလိုပင် ဖြစ်သည်။ ဒေါ်အေးက သူ့ယောက်ျား ကိုမြမောင်မှာ ယခုအချိန်ထိ လူငယ်လို သန်မာကြောင်း၊ ထိုသို့ သန်မာအောင်လည်း ဆေးဝါး မှီဝဲကြောင်း ပြောကာ ကိုအောင်နိုင် အတွက်ပင် ဆေးဝါး ပေးလိုက်သေးသည်။

ဖြူဖြူကတော့ နားထောင်ရုံ သက်သက်ပင် ဖြစ်သည်။ သူတို့၏ စကားဝိုင်းကို မသိမသာ ချောင်း၍ နားထောင်နေတက်သူမှာ ကိုမြမောင် ဖြစ်သည်။ သူ့မိန်းမ ဒေါ်အေးနှင့် မဝေတို့ ပြောနေသော ကာမဆက်ဆံမှုများအား အပျိုလေးနှစ်ယောက် နားထောင်နေသည်ကို သဘောကြလှသည်။ မဝေ၏ စွန့်ကားသော ဖင်ကြီးကို ပစ်မှားရသည်မှာ အကြိမ်ကြိမ်၊ ဆရာမလေး ဖြူဖြူနှင့် ဆွေဆွေကို မျက်လုံးထဲ မြင်ယောင်ပီး သူ့မိန်းမကို လိုးရသည်မှာ အခါခါပင်။ တစ်နေ့နေ့တော့ ဒင်းတို့ကို စားရအောင် ကြံဦးမှဘာ။ ဖြူဖြူ့တွင် ယခင်က စစ်ဗိုလ်တစ်ဦးနှင့် ရီးစား ဖြစ်ဖူးသည်။ ထို စစ်ဗိုလ်က သူမအား တည်းခိုခန်းသို့ date သည်ကို မနှစ်မြို့သဖြင့် အဆက်ဖြက်လိုက်သည်။ ယခုအခါ ကိုမြတ်သူဆိုသော လူတစ်ယောက်နှင့် ရီးစား ဖြစ်နေသည်။

သမီးရီးစား သက်တန်းတစ်လျှောက်တွင် သန့်သန့်ရှင်းရှင်း တွဲလိုသည်က ဖြူဖြူ၏ ဆုံးဖြက်ခြက်ပင် ဖြစ်သည်။ ဆရာမ ဒေါ်နွယ်နွယ်၏ တာဝန်သည် စာသင်ပေးရုံမျှမက ရုံးပိုင်ဆိုင်ရာ လုပ်ငန်းများကိုလည်း တာဝန်ယူရသည်။ ရုံးကိစ္စများအား အိမ်တွင် လုပ်သည်က များသည်။ ဆွေဆွေနှင့် ဖြူဖြူသည် ရုံးကိစ္စ ဆောင်ရွက်ရန် ရှိလျှင် ဒေါ်နွယ်နွယ်၏ အိမ်သို့ လိုက်သွားရသည်။ ဒေါ်နွယ်နွယ်၏ အိမ်သို့ ရောက်လျှင်လည်း ကိုအိုက်စံသည် မထိခလုပ် ထိခလုပ် ပြောတက် နောက်တက်သည်။ ဆေးခြောက်ရှူသူပီပီ စကားကြွယ်သဖြင့် ကိုအိုက်စံအား ခင်မင်မိကြသည်။ ဆွေဆွေနှင့် ဆိုလျှင် စရင်းနောက်ရင်း ခေါင်းပုတ် ဖင်ပုတ် လုပ်တက်သေးသည်။ ဖြူဖြူကိုတော့ အနေအေးသဖြင့် မစရဲပေ။ စနေနေ့တစ်ရက်တွင် ဒေါ်နွယ်နွယ်ထံသို့ စာရင်းများပေးရန် ဖြူဖြူ တစ်ယောက်တည်း ထွက်ခဲ့သည်။ ဆွေဆွေက အဝတ်များ လျှော်ရန် နေခဲ့သည်။

မိုးအုံ့နေသဖြင့် ဆိုင်ကယ်ကို မြန်မြန်မောင်းခဲ့သည်။ ဒေါ်နွယ်နွယ်တို့အိမ် ရောက်ခါနီးမှ မိုးက သဲကြီးမဲကြီး ရွာချလိုက်သည်။ ဖြူဖြူ့တစ်ကိုယ်လုံး မိုးရေတွေ ရွှဲသွားသည်။ စာရွက်စာတန်းများအား ကျွတ်ကျွတ်အိတ်နှင့် ထုတ်လာ၍သာ တော်သေးသည်။ ဒေါ်နွယ်နွယ်၏ အိမ်သို့ အရောက်တွင် ဆေးတံရှိုက်နေသော ဦးအိုက်စံကိုသာ တွေ့ရသဖြင့် “ဦးအိုက်စံ ဆရာမရော” “ဟေမနက်ကတည်းက မဝေနဲ့ မန္တလေးကို ဆင်းသွားတာ နင်တို့ကို မပြောဘူးလား” “ဟင်းးး ဒီလိုမှန်းသိရင် မလာပါဘူး၊ ဘယ်အချိန် ပြန်ရောက်မှာလည်း” “ညနေ မိုးချုပ်လောက်မှ ရောက်မှာဟ” “ဒါဆို ဒီ စာရွက်တွေ ထားခဲ့လိုက်မယ်” “ပြန်တော့မလို့လား ကောင်မလေး၊ မိုးတွေ တအား သည်းနေတယ်လေ” ဦးအိုက်စံ ပြောသလိုပင်၊ မိုးသည်းချက်က တဝေါဝေါ ရွာပြီး မိုးများ ချိန်းကာ နေ့ခင်းပင် မှောင်မိုက်သွားသည်။ “ဆိုင်ကယ်မောင်းလို့ ရမှာမဟုတ်ဘူး ကောင်မလေး။

မိုးစဲမှ ဖြေးဖြေးပြန်၊ အန္တရာယ် များတယ်” ဦးအိုက်စံသည် မိုးရေ ရွှဲနေသော ဖြူဖြူ၏အား စိုက်ကြည့်နေသည်။ အဝတ်များ စို၍ ခန္ဓာကိုယ်တွင် ကပ်နေရာ ရှိုက်ဖိုကြီးငယ် အသွယ်အသွယ်ကို အထင်းသား မြင်နေရသည်။ ကြည့်နေရင်း လီးက တောင်လာသည်။ ဖြူဖြူကတော့ အပြင်ကိုငေးရင်း ဘာလုပ်ရမှန်း ဝေခွဲ၍ မရပေ။ “ကဲ ဖြူဖြူ ၊ ဒီအတိုင်း နေရင် အအေးပတ်လိမ့်မယ်၊ ညည်းအမ အဝတ်တွေ လဲထားလိုက်” ဟုတ်သည်။ သူမ တကိုယ်လုံးလည်း ခိုက်ခိုက် တုန်နေပြီ။ သို့သော် အိမ်တစ်ခုလုံးတွင် ဦးအိုက်စံနှင့် သူမ နှစ်ယောက်ထဲဟူသော အသိကြောင့် လန့်နေမိသည်။ ဒီအတိုင်း နေလျှင်လည်း ဖျားလိမ့်မယ်။ မိုးက ဘယ်အချိန်မှ ရပ်တန့်မည် မသိပေ။ နောက်ဆုံး အဝတ်လဲရန် ဆုံးဖြက်လိုက်ပြီး “ဟုတ်ကဲ့ ဦးအိုက်စံ” “သွား အခန်းထဲက ဘီရိုထဲမှာ သင့်ရာ တစ်စုံ လဲထားလိုက်” ဖြူဖြူလည်း အခန်းထဲ ဝင်ကာ အခန်းတံခါးကို ဂျက်ထိုးလိုက်သည်။

ဂျက်က ကျပ်နေသဖြင့် စေ့ရုံသာ စေ့လိုက်ပြီး ဘီရိုထဲရှိ သူမနှင့် သင့်တော်မည် အဝတ်အစားကို ရွေးလိုက်သည်။ ဦးအိုက်စံသည် ဆေးခြောက် ရှိုက်နေရာမှ ထလာပြီး အခန်းတံခါးပေါက် လက်ကိုင် အပေါက်မှ အတွင်းသို့ ချောင်းကြည့်နေသည်။ သူမနှင့် သင့်တော်မည့် အဝတ်များ ရွေးပြီးနောက် ထမိန်ကို အရင်လဲကာ ရင်လျှားလိုက်သည်။ ပြီးမှ အင်္ကျ ီနှင့် ဘော်လီကို ချွတ်လိုက်သည်။ အောင်ခံဘောင်းဘီ ချွတ်တာတော့ မတွေ့မိပေ။ ဦးအိုက်စံသည် လိုခြင်သော အနေအထားသို့ ရောက်သည်နှင့် တံခါးကို အသာ တွန်းဖွင့်ကာ အခန်းထဲသို့ ဖွဖွလေး ဝင်လိုက်သည်။ မိုးသံ လေသံနှင့်မို့ ဖြူဖြူ သတိမထားမိပေ။ ရင်လျှားထားသော မိန်းမပျိုလေးတစ်ယောက် မိမိ၏ အိပ်ခန်းထဲ ရောက်နေသည်ဟူသော အသိကြောင့် အိုက်စံ၏ လီးကြီး တောင်မက်လာသည်။ ဖြူဖြူသည် ကုတင်ပေါ်မှ အကျီ ၤကို ကုန်းပြီး ယူလိုက်စဉ် အိုက်စံအား ဖင်ကုန်းပြသလို ဖြစ်သွားသည်။ အိုက်စံလည်း ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်သည်။

အရှည် 6″ ခန့်၊ လုံးပတ်မှာ လက်တစ်စုပ်မက ရှိသော လီးကြီးကို တံတွေးစွတ်လိုက်သည်။ “ဝုန်းးးး ဒလိန်း လိန်း လိန်း ဂျိန်း ဂျိန်းးးးးးး” မိုးကြိုးပစ်သံကြောင့် ဖြူဖြူ လန့်သွားစဉ် အနောက်မှ သူမအား တွန်းလှဲခံလိုက်ရသည်။ “အ အမေ့” ကုတင်ပေါ် မှောက်လျှက်ဖြစ်သွားသော ဖြူဖြူအပေါ် တက်ဖိလိုက်သည်။ “အို ဦးအိုက်စံ ရှင်ရှင် ဒါ ဘာလုပ်တာလည်း” အိုက်စံသည် စကားတစ်ခွန်းမှ မပြောဘဲ ဖြူဖြူ၏ ထမိန်ကို ဆွဲလှန်လိုက်သည်။ အောက်ခံဘောင်းဘီ ဝတ်မထားသဖြင့် ဖွေးဥနေသော ဖင် လုံးလုံးလေး ပေါ်လာသည်။ “ရှင် မယုတ်မာနဲ့နော်၊ ကျွန်မ အော်လိုက်မှာနော်” “အော်လေ၊ ကြိုက်သလောက် အော်စမ်း၊ နင့်အသံ ဘယ်သူမှ မကြားဘူးကွ” “ရှင် ရှင် လူယုတ်မာ!! လွှတ် လွှတ် ကျွန်မကိုလွှတ်” “ဗျိ ဗျိ ဇွိ ဇွိ အားးး” ရုန်းရင်း ကန်ရင်းနှင့် အိုက်စံသည် စောငက်ပတ်ကို လီးနှင့်တေ့ကာ ဖိသွင်းလိုက်ရာ ဒစ် ဝင်သွားသည်။

“မလုပ်နဲ့ မလုပ်ပါနဲ့ရှင် အီး ဟီးးး ဟီးး ဟီးးး” “ဗလစ်တစ်တစ် ဗျစ် ဗျစ် ဗျစ် အားးးးးး” တွန်းထိုး ရုန်းကန်နေသော ဖြူဖြူ၏ ဂုတ်ကို ဖိထားလိုက်ပြီး ဝင်လက်စ လီးကို စောင့်သွင်းလိုက်ရာ တစ်ဝက်နီးပါးခန့် ဝင်သွားသည်။ အပျိုစစ်စစ် စောက်ဖုတ်လေးမှာ နာကျင်သွားသည်။ ဖြူဖြူသည် မုဒိန်းကျင့်ခံနေရသဖြင့် ကမ္ဘာပျက်မတက် ကြောက်လန့်နေသော်လည်း ဦးအိုက်စံ၏ သန်မာသော လက်များကြောင့် ရုန်းကန်၍ မရပေ။ လီးကို အနည်းငယ် ဆွဲထုတ်ကာ စောင့်သွင်းလိုက်သည်။ “အင့် ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် ဒုတ် အားးးးးး သေပါပြီ အမေရဲ့ အီးးး ဟီးးး ဟီးးး နာတယ် နာတယ်” လီးဒစ်သည် အပျိုမှေးကို ရက်ရက်စက်စက် ထိုးခွဲကာ သားအိမ်ကို ပြေးစောင့်သဖြင့် ဖြူဖြူ မီးပွင့်မတက် ပူထူပြီး နာကျင်သွားသည်။ လီးကို ဒစ်မြုတ်ရုံ ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်ရာ လီးတစ်ချောင်းလုံး သွေးများ ရဲနေသည်။ ခါးကို အားစိုက်ကာ အဆုံးထိ စောင့်သွင်းလိုက်သည်။

“ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် အူးးး ဟူးးး ဟူးးး သေပါပြီ အမေရဲ့ ဗျိ ဗျိ ဗျစ် ဗျစ် အားးးးးး” အိပ်ယာခင်းအား လက်သီးစုပ်ကိုင်ကာ ခေါင်း ဘယ်ညာရမ်းရင်း ဦးအိုက်စံ၏ မညှာမတာ စောင့်လိုးချက်တွေကို လှိမ့်ခံနေရသည်။ နာကျင်မှုကြောင့် မျက်ရည်များ ဖြိုင်ဖြိုင်ကျကာ အိပ်ယာခင်းတွင် ရွှဲနေသည်။ “ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် အားးးးး ဇွိ ဇွိ ဗျစ် ဗျစ် အားးးးးးး” ဖြူဖြူ၏ စောက်ဖုတ်လေးမှာ ကျင်းမြောင်း ကျပ်ထုတ်နေရာ စီးစီးပိုင်ပိုင်နှင့် လိုးရတာ အရသာ ရှိလှသည်။ ဦးအိုက်စံ၏ စောင့်ချက်တွေ ပြင်းထန်လှသဖြင့် ဖြူဖြူမှာ နာကျင်လွန်း၍ 15 mins ခန့် ကြာသော သတိလစ်သလို ဖြစ်ကာ မလှုပ်နိုင်တော့ပေ။ စောင့်လိုးတာ ရပ်လိုက်ပြီး လီးကို ထုတ်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် ဖြူဖြူ၏ ခန္ဓာကိုယ်အား ပတ်လတ်လှန်လိုက်ကာ ထမိန်ကို ကွင်းလုံးချွတ်လိုက်သည်။ ဖြူဖြူ၏ အမွှေးသန်လှသော စောက်ဖုတ်လေးမှာ ယောင်ကိုင်းကာ သွေးများ ခြင်းခြင်းနီနေသည်။

ဟင်းရည်သောက် ပန်းကန်အသေးခန့်ရှိသော နို့လေးများမှာ လုံးဝန်း မာကျစ်နေသည်။ နို့လေးများအား တစ်ဖက်စီ စို့ကာ လက်ဖြင့် စိန်ပြေနပြေ စုပ်နယ်နေသည်။ အနည်းငယ် ကြာသောအခါ ဖြူဖြူ သတိယလာသည်။ သတိယခြင်း သူမ၏ နို့ကို စို့နေသော ဦးအိုက်စံ၏ အဆီတဝင်းဝင်းနှင့် မျက်နှာအား တွေ့လိုက်ရသဖြင့် ဝမ်းနည်း ဒေါသထွက်ကာ ဦးအိုက်စံ၏ ခေါင်းကို တွန်းဖယ်ရင်း “လူယုတ်မာကြီးးးး အီးးး ဟီးးး ဟီးးးး ရှင့်ကို မုဒိန်းမှုနဲ့ တရားဆွဲမယ် အီးးး ဟီးးး ဟီးးးး” “ဟားးးး ဟားးး ဟားးး ဟားးးး ဆွဲလိုက်စမ်းပါ ဖြူဖြူရယ်၊ အဲ့လို ဆွဲရင် မင်းဘဲ အရှက်ကွဲမှာကွ” “ကွဲပစေ၊ ရှင်လို လူယုတ်မာကို ထောင်ထဲ ပို့ပစ်မယ် အီးးး ဟီးးး ဟီးးး”

“ဒီမယ် ဖြူဖြူ၊ ငါ အခု မင်းကို လိုးနေတာ ငါ့ အိပ်ခန်းထဲမှာနော်၊ ပြီးတော့ မင်းဝတ်ထားတာ ငါ့မိန်းမရဲ့ ထမိန်၊ မင်း အဝတ်အစားတွေကို ဆေးစစ်ရင် ဘာမှတွေ့မှာမဟုတ်ဘူး၊ ပြီးတော့ မင်းက အရွယ်ရောက်ပြီးသား မိန်းမတစ်ယောက်လေ၊ ငါ့ကို ရဲက စစ်ရင်လည်း မင်းကိုယ်တိုင် ခံခြင်းလွန်းလို့ ငါ့အခန်းထဲထိ လာ ခံတာလို့ ပြောလိုက်ရင် ပြီးပြီ၊ အဲ့အချိန်မှ ငါ့မိန်းမက မင်းကို လင်ခိုးမှုနဲ့ ပြန်ဆွဲရင် ထောင်ကျမှာက မင်းကွ၊ ရှင်းလား” “ယုတ်မာလှချည်လား အီးးး ဟီးးး ဟီးးးး” ဦးအိုက်စံ၏ ချည်ပြီးတုတ်ပြီး အကွက်ကျကျ စီစဉ်မှုကြောင့် ဖြူဖြူ ဘာမျှ ပြန်မပြောနိုင်ပေ။

“ကဲ ဖြူဖြူ၊ ငါ့လီးက မင်းရဲ့ အပျိုမှေးကိုလည်း ခွဲပြီးသွားပြီ၊ အဲ့ဒီတော့ ခံလက်စနဲ့ ဆက်ခံလိုက်စမ်း၊ ငါ မင်းကို ကောင်းကောင်းကြီး လိုးပေးမယ်၊ ဟုတ်ပြီလား” “မလုပ်ပါနဲ့၊ မလုပ်ပါနဲ့တော့ ၊ အီးးး ဟီးးး ဟီးးး” ဦးအိုက်စံသည် ဖြူဖြူ၏ ခြေထောက်နှစ်ဖက်အား ပုခုံးပေါ်ထမ်းတက်လိုက်သည်။ ဒစ်ကို စောက်ဖုတ်တွင်တေ့ကာ ခါးကော့ သွင်းလိုက်သည်။ “ဇိ ဇိ ဇွိ အ “ ဒစ် ဝင်သွားသည်နှင့် ကိုယ်ကို ကိုင်းချလိုက်ပြီး ဖြူဖြူ၏ မျက်နှာဘေး လက်နှစ်ဖက် ထောက်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် အားရပါးရ စောင့်သွင်းလိုက်သည်။ “အင့် ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် အားးးးးးး” စောင့်ချက်က ပြင်းလွန်း၍ လီးကြီးမှာ တစ်ချက်တည်းနှင့် အဆုံးထိ ဝင်သွားပြီး သားအိမ်ကို ဝင်စောင့်သည်။ နာလည်းနာ၊ သားအိမ်လည်း အောင့်သွားသဖြင့် ဖြူဖြူ့ခေါင်းလေး မော့သွားကာ အော်ညည်းနေရသည်။

နာကျင်မှုကြောင့် ရှုံ့မဲ့နေသောဖြူဖြူ၏ မျက်နှာလေးကို အရသာခံကာ ကြည့်ရင်း လီးကို အဆုံးထိ ထုတ်လိုက်၊ စောင့်သွင်းလိုက်ဖြင့် စိန်ပြေနပြေ စောင့်စောင့် လိုးသည်။ ဦးအိုက်စံအတွက်မူ လိုးရတာ အရသာရှိသလောက် ဖြူဖြူ့ခမျာ ငယ်သံပါအောင် အော်နေရသည်။ မိမိ၏ ရီးစားပင် မထိခဲ့သော အပျိုစင်ဘဝလေး ခုတော့ ဦးအိုက်စံက အားရပါးရ စွတ်ယူနေပြီ။ အိမ်ထောင်သည်လည်းဖြစ်၊ ဘိန်းစားလည်း ဖြစ်သဖြင့် ထိန်း၍ လိုးနေရာ၊ စောက်ပတ်မှာ လီး အဝင်အထွက်ကို ကျင့်သားရလာပြီး ဖြူဖြူပင် သုံးချီခန့် ပြီးမှန်းမသိ ပြီးသွားသည်။ ဦးအိုက်စံမှာ မပြီးသေး။ စောက်ဖုတ်လည်း ပူထူကာ လူလည်း နုံးခွေနေပြီ။

နာရီဝက်ခန့်ကြာသော် ဦးအိုက်စံ၏ စောင့်ချက်တွေ ပြင်းထန်လာသည်။ “ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် အ အ အ အ ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် အ အ အ အ အားးးးး ရှီးးးးးး ဟားးးးး” လီးကြီး ဆန့်ငင် ဆန့်ငင် ဖြစ်ကာစောက်ခေါင်းထဲ ဦးအိုက်စံ၏ သုပ်ရည်များ ဝင်လာသည်။ ဖြူဖြူ၏ စောက်ပတ်လေးကလည်း လီးကြီးကို ညှစ်ကာ အရည်များ တစစ်စစ်နှင့် ထွက်သွားသည်။ သူမ လေးချီမြောက် ပြီးသွားခြင်း ဖြစ်သည်။ ဦးအိုက်စံသည် မောဟိုက်စွာဖြင့် ဖြူဖြူ့အပေါ် မှောက်ချလိုက်သည်။

ဖြူဖြူလည်း မသိစိတ်ကြောင့် ဖက်ထားမိသည်။ မိုးက သည်းကောင်းစဲပင်။ 5 mins ခန့် မှိန်းပြီးသော် ဦးအိုက်စံသည် ကုတင်ပေါ်မှ ထလိုက်သည်။ ဖြူဖြူကတော့ ရမ်းတန်းရမ်းတန်း ဖြစ်နေသော ဦးအိုက်စံ၏ လီးကြီးကို ကြည့်ရင်း ကျန်ခဲ့သည်။ သူမ၏ စိတ်ထဲတွင် ကိုမြတ်သူကို သတိမရတော့ပေ။ ဆေးခြောက် အနည်းငယ် ရှူပြီး ဦးအိုက်စံ အခန်းထဲ ပြန်ရောက်လာသည်။ လက်ထဲ ပါလာသော wet tissue နှင့် သုပ်ရည်ရော၊ သွေးပါ ပေပွနေသည့် စောက်ဖုတ်လေးကို သုတ်ပေးလိုက်သည်။ “အ ရှီးးးး” “နာလို့လား ဖြူလေး” “စပ်လို့ အ အ ” Wet Tissue နှင့် သုတ်ပေးရင်း စောက်စိကို လက်မဖြင့် ကလိလိုက်ရာ ဖြူဖြူ့တစ်ကိုယ်လုံး ဓါတ်လိုက်သလို တွန့်သွားသည်။

နို့အုံလည်း တင်းလာကာ နို့သီးခေါင်းများ ချွန်လာသည်။ ဦးအိုက်စံသည် စောက်စိကို လက်မနှင့် ခက်သွတ်သွတ် ပွတ်ခါကာ လက်ညှိုးကို စောက်ပတ်လေးထဲ ထိုးမွှေလိုက်သည်။ “ဇိ ဇိ ဇိ ဇိ !!! အ အ အ အ !!!” စောက်ပတ်ထဲမှ အရည်များ စိမ့်ထွက်လာပြန်သည်။ ဖြူဖြူသည် နှုတ်ခမ်းတစ်ဖက် ဖိကိုက်ကာ အိပ်ယာခင်းအား လက်ပြန် စုတ်ထားရင်း မျက်လုံးမှိတ်၊ ခေါင်းမော့ပြီး ညည်းနေသည်။ စိတ်တိုင်းကျ စွပြီးနောက် ဖြူဖြူ၏ ပေါင်ကြား ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် ဖြူဖြူ့ ဖင်ကို ဆွဲမလိုက်ပြီး လီးဒစ်ကို စောက်ဖုတ်တွင် တေ့လိုက်သည်။ ဒစ် ဝင်သည်နှင့် ခါးကိုကိုင်ကာ စောင့်သွင်းလိုက်သည်။

ကျောင်းတွင်လည်း ဆွေဆွေတစ်ယောက် မိုးတွေ အရမ်းရွာနေသဖြင့် လျှော်ပြီးအဝတ်များအား ကျောင်းဆောင်ပေါ်လှမ်းရန် ယူခဲ့သည်။ ခွေးခြေခုံပေါ် တက်ကာ ဝရံတာရှိ ကြိုးတန်းတွင် အဝတ်များ လှမ်းနေသော ဆွေဆွေ၏ ရေစိုကောက်ကြောင်းအလှကို အခန်းထဲမှ ငေးကာ ကိုအောင်နိုင်တစ်ယောက် လီးတောင်နေသည်။ ဒီလို မိုးအေးအေးနဲ့ဆိုလျှင် မဝေနှင့် တွယ်ရလျှင် ဇိမ်ဘဲဟု တွေးတောမိသည်။ ဒီကနေ့မှ မဝေသည် ဆရာမ ဒေါ်နွယ်နွယ်နှင့် မန္တလေးသို့ ဆင်းသွားသည်။ ထိုသို့ တွေးနေစဉ် “အ အမေ့ ဝုန်းးး အားးး” ဆွေဆွေတစ်ယောက် ခွေးခြေပေါ်မှ နောက်ပြန် ဆင်းလိုက်ရာ ခြေချော်ပြီး လဲကျသွားသည်။ ကိုအောင်နိုင်သည် အခန်းထဲမှ ပြေးထွက်ကာ ဆွေဆွေအား ဂျိုင်းမှ မ ထူပေးလိုက်သည်။

“ရလား ဆွေဆွေ ၊ ဖြေးဖြေးထ” “ဟုတ် ကိုအောင်နိုင် ကျးဇူး” “ဝုန်းးး အားးး နာတယ် နာတယ် အားးး” ခြေခေါက်ကာ လဲကျသွားပြန်သည်။ “အားးး ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ် ၊ ခြေကျင်းဝတ် လည်သွားတယ်ထင်တယ်၊ တအား နာတာဘဲ” “ကဲ ဆွေဆွေ၊ ကိုအောင်နိုင် အခန်းထဲထိ ပို့ပေးမယ် ဟုတ်ပြီလား” “ဆွေက အားနာလို့ပါ” “လုပ်ဖေါ်ကိုင်ဘက် မောင်နှမတွေဘဲ၊ ဘာမှ အားနာစရာ မလိုဘူး ထ” ကိုအောင်နိုင်သည် ဆွေဆွေ့ဂျိုင်းအောက် သူ့ပုခုံး လျှိုကာ ဆွဲထူလိုက်သည်။ ဆွေဆွေလည်း အလိုက်သင့် ထ လိုက်သည်။ ဆွေဆွေ လဲကျသွားသည်ကို ရေထွက်မြောင်း ရှင်းနေသော ကိုမြမောင် လှမ်းမြင်လိုက်သည်။ ကိုအောင်နိုင် တွဲခေါ်သွားသည်ကိုလည်း မြင်လိုက်သည်။ ထို့ကြောင့် ပေါက်တူးကို ချကာ အနောက်ဘက် လှေကားမှ ကျောင်းဆောင်ပေါ် အသာလေး တက်ခဲ့သည်။

ရင်လျှားထားသော လုံချည်မှာ ရေစိုနေသော်လည်း ကိုယ့်ငွေ့က နွေးနေသည်။ တွဲလျှောက်စဉ် ဆွေဆွေ၏ နို့အုံ အိအိကြီးက ကိုအောင်နိုင်၏ ရင်ဘက်နှင့် ထိမိရာ အောင်နိုင်၏ လီးကြီးမှာ တောင် လာသည်။ အောက်ခံဘောင်းဘီ ဝတ်မထားသဖြင့် ပုဆိုးအောက်မှ ထိုးထိုးထောင်ထောင်နှင့် ဖေါင်းဖေါင်းကြီး ဖြစ်နေသည်။ ခေါင်းငိုက်စိုက်ကာ လျှောက်နေသော ဆွေဆွေသည် ကိုအောင်နိုင်၏လီး ပုဆိုးအောက်မှ ငေါငေါကြီး ဖေါင်းလာသည်ကို တွေ့ရသဖြင့် “ခစ်” “ဘာဖြစ်လို့လည်း ဆွေ” “ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး ကိုအောင်နိုင်၊ ရပြီ ဆွေ့ကို ကုတင်ပေါ်ဘဲ တင်ပေးခဲ့” “အေး အေး” ဆွေဆွေ့ဝိတ်က မနဲပေ။ တွဲလျှောက်တုန်းက မသိသာပေမဲ့ ကုတင်ပေါ် ထိမ်း၍ တင်တော့မှ မနိုင်မနင်း ဖြစ်ကာ “ဝုန်းးးး အမေ့” နှစ်ယောက်သား ကုတင်ပေါ် ထပ်လျှက် လဲသွားသည်။

ဆွေဆွေကလည်း အလန့်တကြား အောင်နိုင့်ကို ဖက်ထားသလို၊ အောင်နိုင်ကလည်း အခွင့်အရေးရတုန်း မလွှတ်တန်း ဖက်ထားသည်။ ယခုအချိန်တွင် အောင်နိုင့်စိတ်ထဲ မဝေဆိုတာ မသိတော့ပေ။ ဆွေဆွေလည်း ကိုအောင်နိုင်ကြီး မဝေကို လိုးနေသော စောင့်ချက် ကြမ်းကြမ်းများကို မြင်ယောင်ကာ စောက်ပတ်ထဲမှ အရည်ချွဲချွဲများ စိမ့်ထွက်လာသည်။ “ကိုအောင်နိုင်၊ ဖယ်ပါဦးရှင်၊ အသက်ရှူလို့ မဝလို့ပါ” “ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်အု အု အိ အို ” အောင်နိုင်သည် ဘာမျှ ပြန်မပြောဘဲ ဆွေဆွေ၏ နှုတ်ခမ်းကို နမ်းလိုက်သည်။ လက်ကလည်း ဆွေဆွေ၏ တင်ပါးကို ရေစိုနေသော ထမိန်ပေါ်မှ ပွတ်နေသည်။

ဆွေဆွေသည် ကိုအောင်နိုင်၏ ရင်ဘက်ကို တွန်းသော်လည်း အားမပါပေ။ ထိန်းသိမ်းရမည့် ကိုယ်ကျင့်တရား ဟူသည် နှစ်ဦးစလုံးတွင် ပျောက်ဆုံးကာ ” အတွေ့ ” ကြောင့် ကာမ ရမ္မက်ကျောသို့ စီးမျောကြတော့မည်။ “ဝုန်းးးးး ဂျိန်းးး ဒလိန်းးးလိန်းးးး လိန်းးး” မိုးကလည်း ရွာ၍ ကောင်းစဲပင်။ ကိုအောင်နိုင်၏ နမ်းချက်တွေက ပြင်းပြလာသလို ဆွေဆွေလည်း အောင်နိုင့် လည်ပင်းကို သိုင်းဖက်ကာ ပြန်လည် နမ်းရှိုက်နေသည်။ တင်ပါးကို ပွတ်ရင်း ထမိန်ကို လိတ်တင်နေရာ ခါးလယ်ထိ လန်သွားပြီ။ ဆွေဆွေကလည်း အောင်နိုင့် ပုဆိုးအား အာသာ ငန်းငန်းနှင့် ဆွဲတင်လိုက်သည်။

အောင်နိုင်သည် ဆွေဆွေအား ပတ်လတ် လှန်လိုက်ပြီး သူ၏ အင်္ကျ ီနှင့် ပုဆိုးကို ချွတ်လိုက်သည်။ မိုးစဲသွား၍ ဖြူဖြူရောက်လာလျှင် ပြဿ နာတက်မည်ကို စိုးရိမ်သဖြင့် ခက်သွက်သွက် လှုပ်ရှားမှ ဖြစ်မည်။ ဆွေဆွေကတော့ တောင်မက်နေသော အောင်နိုင်၏ လီးကြီးကို မျက်လုံးမှ မခွါပေ။ ကိုအောင်နိုင်၏ လီးမှာ လက်ရှိ သူတွဲနေသော ရီးစားများ၏ လီးထက် ပိုတုတ်ကာ ရှည်သည်။ နောက်ပြီး မဝေအား ကိုအောင်နိုင် အားရပါးရ စောင့်လိုးသလို လိုးတာလည်း ခံခြင်ခဲ့တာ ကြာပြီလေ။ ဆွေဆွေ၏ ထမိန်ကို ဆွဲချွတ်နေရာ အလိုက်သင့် ဖင်ကြွပေးလိုက်သည်။ ထမိန်ကွင်းလုံးကျွတ်သွားသော် ဆွေဆွေ၏ မိမွေးတိုင်း အလှက ထင်းကနဲ ပေါ်လာသည်။

“ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် အိုးးးး “ ဟင်းရည်သောက်ပန်းကန် အသေးခန့်သာရှိသော နို့အုံနှစ်ဖက်ကို အားရပါးရ ဖျစ်ညှစ်ကာ တစ်လှည့်စီ စို့နေသည်။ ဆွေဆွေ၏ နို့များသည် အစို့ခံ အညှစ်ခံရပါများ၍ ပျော့နေသောလည်း စို့လို့ ကိုင်လို့ ကောင်းလှသည်။ ဆွေဆွေလည်း တဟင်းဟင်းနှင့် အဖျားတက်သလို ညည်းနေသည်။ တဖြည်းဖြည်းနှင့် အောင်နိုင်၏ ခေါင်းသည် အောက်သို့ လျှောသွားပြီး ဆွေဆွေ့ ပေါင်ကြား ရောက်သွားသည်။ ဘာဂျာမှုတ်တော့မည်မှန်း ရိပ်မိသဖြင့် ဒူးနှစ်ဖက် ထောင်ပေးလိုက်သည်။ ရေချိုးပြီးကာစ စောက်ဖုတ်လေးမှာ စပ်ပြာနံ့ သင်းသင်းလေး မွှေးနေသည်။

စောက်မွှေးများမှာ အထူကြီး မဟုတ်ဘဲ ခပ်ပါးပါး ပေါက်နေသည်။ စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသားအား လက်ဖြင့် ဖြဲလိုက်ရာ အတွင်းသား နီတာရဲလေးများ ပေါ်လာသည်။ ထို စောက်ပတ် အတွင်းသားထဲ လျှာဖြင့် သပ်တင်ကာ ထိုးမွှေလိုက်ရာ “အ ကိုအောင် အမေ့ ရှီးးးးးး” ဆွေဆွေ့တစ်ကိုယ်လုံး ကော့လန်သွားသည်။ ကိုအောင်နိုင်၏ လျှာက စောက်ပတ်ထဲတွင် ဝက်မှီးလို ထိုးမွှေနေသည်။ စောက်ပတ်ထဲမှ အရည်များ ပါးစပ်မှာ ပေနေပြီ။ စောက်ပတ် လျှက်ရင်း ဘယ်လက်က စောက်စိလေးကို ပွတ်ချေကာ၊ ညာလက်က စအိုပေါက် စူစူ ညိုညိုလေးကို လက်မဖြင့် ပွတ် ကလိနေသည်။ စောက်ပတ်ကို လျှက်ရင်း လျှာက တစ်ချက် တစ်ချက် စအိုကို လျှက်လိုက်သေးသည်။

ပြီးနောက် လက်မဖြင့် စအိုပေါင်ထဲ ဖိသွင်းလိုက်ရာ “ဇိ ဇိ ဇွိ အ စောက်ပတ်လျှက် ခံဘူးသော်လည်း ယခုကဲ့သို့ ဖင်ပေါက်ရော စောက်စိပါ တစ်ပြိုင်နက်တည်း ကလိ မခံဘူးသဖြင့် အရသာတွေ့နေသည်။ 5 mins ပင် မကြာပေ “အ အ အ အ ပြီးပြီ ပြီးပြီ ကိုအောင် အ အ အ အ အားးးးး ရှီးးးးး ဟားးးးး ကောင်းလိုက်တာ ကိုအောင်ရယ် ဟားးးးး” ဆွေဆွေ့ကိုယ်လုံးလေး အိမ်မြောင် အမြှီးပျက်လို တစ်စက်စက်တုန်ကာ တစ်ချီ ပြီးသွားသည်။ အောင်နိုင်သည် ပေါင်ကြားတွင် ဒူးတုတ် ထိုင်လိုက်ရာ ဆွေဆွေသည် အောင်နိုင့် လည်ပင်းကို ဆွဲဖက်လိုက်ပြီး စောက်ရည်တွေ ပေပွနေသော ပါးစပ်ကို အငမ်းမရ နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။ “ချစ်သွားပြီ ကိုအောင်ရယ်” “ကောင်းလား ဆွေ” “အွန်း” “ဒီထက်ကောင်းအောင် လိုးပေးမယ်နော်” “လိုး လိုး အားရပါးရသာ လိုးပါရှင်” အောင်နိုင်သည် လီးကို စောက်ပတ်တွင် တေ့လိုက်သည်။

ပြီးနောက် ဆွေဆွေ၏ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ထမ်းလိုက်ပြီး အားရပါးရ စောင့်လိုးတော့သည်။ “ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် အ အ အ အ အ အ” အောင်နိုင်၏ စောင့်ခက်တွေ ပြင်းထန်လွန်းသည်။ ကုတင်ကြီးပင် တဝုန်းဝုန်း တကျိကျိ မြည်နေသည်။ ဆွေဆွေကလည်း ထိုကဲ့သို့ အားရပါးရ စောင့်လိုးခံရတာ သဘောကြသည်။ “စောင့်စောင့် ကိုအောင် အားရပါးရစောင့် အ အ အ အ ဆွေဆွေ နောက်တစ်ချီ ပြီးတော့မည်မှန်း သဘာအရ သိလိုက်သည်။ ထို့ကြောင့် စောင့်လိုးတာ ရပ်လိုက်ပြီး ဆွေဆွေ့ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ပုခုံးပေါ်မှ ချလိုက်သည်။ “အာာာာာ ဘာလို့ ရပ်လိုက်တာလည်း” “ဆွေ အောက်ကနေ ပင့်ပေး၊ ဒါမှ ကောင်းကောင်း ပီးမှာ” ဆွေဆွေလည်း ပြန်မပြောတော့ဘဲ ကိုအောင်နိုင်၏ ခါးကို ဖက်လိုက်သည်။

ပြီးနောက် အောက်မှ ကော့ကော့ ပင့်ပေးတော့သည်။ ဆွေဆွေသည် အောက်ပေး ကောင်းလှသည်။ ကော့ပေးလိုက်တိုင်း လီးကို ညှစ်ညှစ်ယူသလို ဖြစ်ရာ အောင်နိုင်လည်း အရသာ ရှိလှသည်။ ထို့ကြောင့် ဆွေဆွေ၏ ပင့်ချက်နှင့်အညီ လီးကို ကော့ကော့ ထိုးပေးလိုက်ရာ “ပြွတ် ပြွတ် ပျစ် ပျစ် အ အ အ အ အားးးးးး ရှီးးးးးး ဟားးးးးးး” ဆွေဆွေ စောက်ပတ်လေး ပွစိပွစိနှင့် လီးကို ညှစ်ရင်း အရည်များ ထွက်လာသလို အောင်နိုင့် လီးမှ သုပ်ရည်များ ဆွေဆွေ့ သားအိမ်ထဲ ပန်းထုတ်လိုက်သည်။

“အားးးး ကောင်းလိုက်တာရှင် အင်းးး ဟင်းး ဟင်းးးး” နှစ်ယောက်သား ထပ်လျှက် အမောဖြေလိုက်သည်။ ပြူတင်းပေါက်မှ ချောင်းကြည့်နေသော ကိုမြမောင်ကို နှစ်ယောက်သား မမြင်မိကြပေ။ 5 mins ခန့် နားပြီးသော် “ကဲ ဆွေ၊ မဝေတို့က ညနေမှ ပြန်လာမှာဆိုတော့ အချိန်ရှိတုန်းလေး ဟဲဟဲ” “ဖြူ ပြန်လာတော့မယ် ထင်တယ် ကိုအောင်” “ဖုန်းဆတ်ကြည့်ကွာ” “အွန်းးး” “တူ တူ တူ တူ “ ဖြူဖြူအား လေးဘက်ကုန်းခိုင်းပြီး ကိုအိုက်စံက နောက်မှ ခါးကိုကိုင်ကာ အားရပါးရ စောင့်လိုးနေချိန်တွင် ဖြူဖြူ၏ phone အသံမြည်လာသည်။ ကိုအိုက်စံသည် လီးတပ်လျှက်ဖြင့် ဖုန်းကို ဖြူဖြူ့အား ပေးလိုက်ကာ နောက်မှ ဖြေးဖြေးခြင်း ညှောင့်လိုးနေသည်။

“အအ Hello ဆွေ “ ဖြူ ဘယ်အချိန်လောက် ပြန်လာမှာလည်း၊ ခု ဘယ်ကို ရောက်နေတာလည်း ” ဖြူ ညနေပိုင်းမှ ပြန်ဖြစ်မယ် ဆွေ အ မိုးတွေ မိုးတွေ ရွာနေလို့ လေ” ဖြူ ဘာဖြစ်နေတာလည်း တ အ အ နဲ့ ဖြေတာလည်း အပေါက်အလမ်း မတည့်ဘူး ” ဖြူ ဘာမှ ဘာမှ မဖြစ်ဘူး ဆွေ အ အ ဒါဘဲနော် အ စောင့်စောင့် ကိုအိုက်စံ စောင့်စောင့် အ အ အ အ အားးးး ရှီးးးး ဟားးးးး”တစ်ဖက်မှ ဖုန်းချသွားသည်နှင့် ကိုအောင်နိုင်က “ကဲ ဆွေ၊ ဒီကနေ့တော့ ကိုယ်တို့နှစ်ယောက် အားရပါးရ ချစ်လို့ ရပြီမလား” “ချစ်ပါရှင် ချစ်ပါ အဟင်းးးး” “Ok လေ၊ စ ကြစို့” “ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် အ အ အ အ အားးးးး” ထိုနေ့က ကိုအိုက်စံသည် ဖြူဖြူအား တစ်နေကုန် မနားတမ်း လိုးဖြစ်ကြသလို၊

ကိုအောင်နိုင်ကလည်း ဆွေဆွေ့အား နည်းမျိုးစုံနှင့် လိုးရာ ညနေပိုင်းမှ လိုးပွဲ အသီးသီး ရပ်တန့်သွားသည်။ ဖြူဖြူဆိုသော အပျိုရိုင်းလေးသည် အကြာကြီး လိုးပေးနိုင်သော သူ တစ်ချီပြီးလျှင် သူမအား သုံးချီခန့် ပြီးအောင် လိုးပေးနိုင်သော ကိုအိုက်စံ၏ လီးကြီးကို စွဲလမ်းသွားသကဲ့သို့၊ ဆွေဆွေသည်လည်း သူမနှင့်အတူ ပြီးအောင် ထိန်း၍ လိုးပေးနိုင်သော၊ သူမ၏ ရီးစားများထက် အလိုး အစောင့် သန်သော ကိုအောင်နိုင်၏ သဘာရင့် အိမ်ထောင်သည် လီးကြီးကို နှစ်သက်သွားတော့သည်။ ပြီးပါပြီ။

 

Zawgyi

 

သဘာရင့္

ဆရာအတက္သင္ေက်ာင္း ဆင္းၿပီးေနာက္ ျဖဴျဖဴတစ္ေယာက္ တာဝန္က်ရာ ေနာင္ခ်ိဳၿမိဳ႕ရွိ အလယ္တန္းေက်ာင္းတြင္ မူလတန္းျပ ဆရာမအျဖစ္ ေရာက္ရွိခဲ့သည္။သူမ၏ အသက္သည္ 22 ႏွစ္သာ ရွိေသးၿပီး အခ်ိဳးၾက ေဘာဒီ ကို ပိုင္ဆိုင္ထားသူ ျဖစ္သည္။ မပိန္မပါး ခႏၶာကိုယ္ႏွင့္ လိုက္ဖက္စြာ တင္သား ရင္သားမ်ားက ၾကည့္၍ ေကာင္းလွသည္။ အရပ္မွာ 5′ 4″ ခန႔္ရွိၿပီး တင္ပါးစုံထိ ရွည္လွ်ားေသာ ဆံႏြယ္မ်ားက ဆရာမ ဆိုသည့္ ဂုဏ္ပုဒ္ကို တင့္တယ္ေစသည္။ ပါးျပင္တြင္ စံပါယ္တင္မွည့္ေလး ပါၿပီး မ်က္လုံး ဝိုင္းဝိုင္း၊ မ်က္ေတာင္ေကာ့ေကာ့၊ ႏွာတံေျဖာင့္ဆင္းကာ အလြန္ပင္ ခ်စ္စဖြယ္ ေကာင္းလွသည္။ ၿပဳံးလိုက္တိုင္း ေပၚလာေသာ ပါးခ်ိဳင့္ေလးက ႏွစ္လိုဖြယ္ ေကာင္းလွသည္။

နယ္မွ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ရန္ ေရာက္ရွိလာၾကေသာ ဆရာ/မ မ်ားအား ေက်ာင္းရွိ အေဆာင္တစ္ခုတြင္ ေနရာ ခ်ေပးထားသည္။ ျဖဴျဖဴႏွင့္အတူ မႏၲေလးမွ လာေသာ ဆရာမ ေဆြေဆြႏွင့္ တစ္ခန္း ေနရၿပီး၊ သူမတို႔၏ ေဘးျခင္းကပ္တြင္ ေက်ာင္းဆရာ ကိုေအာင္ႏိုင္ႏွင့္ မေဝတို႔ လင္မယား ေနၾကသည္။ ေက်ာင္းဝင္းထဲတြင္ ေက်ာင္းေစာင့္ လင္မယားလည္း ေနသည္။ ေက်ာင္းေစာင့္ကိုျမေမာင္သည္ အသက္ 45 ႏွစ္ခန႔္ရွိၿပီး ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္းႏွင့္ ဗလေတာင့္သည္။ အေနာက္တိုင္း ေဆးဝါးအေၾကာင္း အနည္းငယ္ တက္ကြၽမ္းေသာ ေဒါက္တာ ရမ္းကု ျဖစ္ကာ ႏွာစီး ေခ်ာင္းဆိုး ေလာက္ကေတာ့ ကိုျမေမာင္ စပ္ေပးသည့္ ေဆးႏွင့္ ေပ်ာက္ကင္းသည္။ သူ၏မိန္းမ ေဒၚေအးက ေက်ာင္းေဈးေရာင္းရင္း ျဖဴျဖဴတို႔အတြက္ ခ်က္ေရးျပဳတ္ေရး တာဝန္ယူေပးသည္။

ဆရာမ ေဒၚႏြယ္ႏြယ္တစ္ဦးသာ နယ္ခံ ျဖစ္ၿပီး ေနာင္ခ်ိဳ ၿမိဳ႕ထဲတြင္ ေနသည္။ ေဒၚႏြယ္ႏြယ္၏ အမ်ိဳးသား ကိုအိုက္စံမွာ ရွမ္း ျဖစ္ၿပီး ေဆးေျခာက္ ရႉတက္သည္။ ေဆြေဆြသည္ ေက်ာင္းဆရာမပင္ ျဖစ္လင့္ကစား ဗ်ာေပြသူ ျဖစ္သည္။ မႏၲေလးတြင္ ရီးစား ရွိေသာ္လည္း ေနာင္ခ်ိဳၿမိဳ႕သို႔ ေရာက္ေသာအခါ ေနာက္တစ္ေယာက္ႏွင့္ ရီးစား ျဖစ္ေနၿပီ။ ဆရာမဆိုသည့္ သိကၡါကို ထိမ္းသည့္အေနႏွင့္ မည္သူမွ်မသိေအာင္ တိတ္တိတ္ေလး ထားျခင္း ျဖစ္သည္။ ျဖဴျဖဴ႕ကိုေတာ့ သူမ၏ ရီးစားေတြအေၾကာင္း ရင္ဖြင့္တက္သည္။ ေဆြေဆြမွာ အပ်ိဳမစစ္ေတာ့ေပ။ ေက်ာင္းတက္စဥ္ တြဲခဲ့ေသာ ရီးစားက သူမ၏ အပ်ိဳရည္ကို စြတ္ျခဴသြားခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္။

ထို႔ေၾကာင့္ သူမသည္ အနည္းငယ္ အတင့္ရဲသည္။ မႏၲေလးမွ ရီးစားထံ တစ္လ တစ္ႀကိမ္ ေက်ာင္းပိတ္ရက္မ်ားတြင္ သြားေတြ႕သလို ေနာင္ခ်ိဳမွ ရီးစားႏွင့္လည္း အခြင့္သင့္တိုင္း ေတြ႕ျဖစ္သည္။ သူမ၏ ရီးစားမ်ားႏွင့္ ေတြ႕ၿပီး ျပန္လာတိုင္း သူမ၏ ရီးစားမ်ားက ဘယ္လို အျပဳအစု ေကာင္းေၾကာင္း ျဖဴျဖဴ႕အား ေျပာျပသည္။ အစပိုင္း နားရွက္ေသာ္လည္း ေနာက္ပိုင္းတြင္ နားေထာင္ရတာ အရသာ ရွိသလို ခံစားရသည္။ ကိုေအာင္ႏိုင္တို႔ လင္မယားမွာ အေနေအးၾကေသာ္လည္း ညတိုင္း ကာမ ဆက္ဆံၾကသည္။ အခန္းျခင္း ကပ္ေနသျဖင့္ သူတို႔ ဆက္ဆံေနသည့္ အသံကို ခပ္သဲ့သဲ့ ၾကားေနရသည္။

ကိုေအာင္ႏိုင္တို႔ လင္မယား ဆက္ဆံတိုင္း ေဆြေဆြက အခန္းထဲမွ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနၾကပင္။ ျဖဴျဖဴ႕အား ၾကည့္ရန္ အေဖၚေခၚေသာ္လည္း အပ်ိဳဖ်န္းေလးမွာ ရွက္၍ မၾကည့္ျဖစ္ေပ။ ယခုလည္း ေရာက္တက္ရာရာ စကားေျပာၾကရင္း တစ္ဖက္ခန္းမွ အသံမ်ား ၾကားရသျဖင့္ “ေဟာ၊ ကိုေအာင္ႏိုင္ႀကီး ဇာတ္လမ္း စၿပီ ျဖဴေရ။ ေခ်ာင္းၾကည့္ရေအာင္” “ကိုယ့္ဖါသာကို ၾကည့္ပါ ေဆြရယ္၊ ျဖဴျဖင့္ မၾကည့္ရဲေပါင္” “ဒါဆို ေဆြ ၾကည့္လိုက္ဦးမယ္ ဟဲဟဲ” ေဆြေဆြသည္ ျပကၡဒိန္ကို ဖယ္လိုက္ရာ အသင့္ ေဖါက္ထားေသာ အေပါက္တစ္ခု ေပၚလာသည္။

ေရာက္ကာစက ထိုအေပါက္မွာ အနည္းငယ္ ေသးၿပီး ေနာက္ပိုင္းတြင္ က်ယ္လာသေယာင္ ထင္မိသည္။ ေဆြေဆြ႕အတြက္မူ ထို ေခ်ာင္းေပါက္ေလး က်ယ္သည္က ပို၍ ျမင္ကြင္း ရွင္းသျဖင့္ သေဘာက်သည္ေလ။ တစ္ဖက္ခန္းမွ ကိုေအာင္ႏိုင္၏ ေစာင့္ခ်က္ေတြ ျပင္းထန္လွသည္။ တစ္ဗြၽတ္ဗြၽတ္ တစ္ဗြတ္ဗြတ္ႏွင့္ အသံမ်ား ၾကားေနရသည္။ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလး ေခ်ာင္းၾကည့္ေနရင္း 15 mins ခန႔္ၾကာေသာ္ ေဆြေဆြသည္ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနရာမွ မ်က္လုံးကို ခြါက ျဖဴျဖဴ႕အနီး တိုးကပ္လာၿပီး “ကိုေအာင္ႏိုင္ႀကီး ႏႊာခ်က္က အားရစရာႀကီး ျဖဴရာ၊ ဒီလူ ေတာ္ေတာ္ထန္တဲ့လူဘဲ၊ မေဝဆို တစ္ကိုယ္လုံး ခါရမ္းေနတာ အေဟးးး” “ကဲ ေဆြ အိပ္စို႔၊ မနက္ မထႏိုင္ဘဲ ေနလိမ့္မယ္” “Ok ok အဟီး” အိပ္ရန္ မီးမွိတ္ၿပီးမၾကာခင္ ေဆြေဆြ၏ ကုတင္ေလး လႈပ္ေနသျဖင့္ မသိမသာေလး ၾကည့္မိရာ ေဆြေဆြသည္ ႏို႔ေတြကို အက်ၤ ီေပၚမွ ေန၍ သူမဖါသာ စုပ္ကိုင္ၿပီး လက္တစ္ဖက္က ေပါင္ၾကားထဲ ေရာက္ေနသည္ကို ေတြ႕ရသည္။

ေဆြေဆြသည္ ကိုေအာင္ႏိုင္၏ လီးႀကီးကို မ်က္လုံးထဲ ျမင္ေယာင္ကာ ေစာက္ဖုတ္ကို ပြတ္ရင္း ႏို႔အုံကို စုပ္နယ္၍ အာသာေျဖေနျခင္း ျဖစ္သည္။ “အ အ အ အ အားးးးးး” စေနေန႔ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ ျဖစ္သျဖင့္ ေဆြေဆြသည္ မနက္ အေစာပိုင္းကားျဖင့္ မႏၲေလးသို႔ ဆင္းသြားသည္။ ျဖဴျဖဴလည္း အဝတ္အစားမ်ား ေလွ်ာ္ဖြတ္ၿပီး အခန္းထဲတြင္ စာအုပ္ ဖက္ေနစဥ္ “အို ကိုေအာင္ကလည္း ေန႔ခင္းႀကီးကို” “ေအာ္ မိန္းမရယ္၊ ကိုယ့္ မိန္းမကို လိုးတာ ေနေတြ႕ ညေတြ ေ႐ြးစရာ လိုလို႔လား” “ရွင့္ဟာကလည္း တကတည္း မေျပာျခင္ဘူး ဟြန႔္” “ငါ့မိန္းမေလး ေရခ်ိဳးၿပီးအလွကို ျမင္လိုက္ရေတာ့ မေနႏိုင္လို႔ပါကြ အဟဲ” “ျဖည္းျဖည္းေတာ့ လုပ္ေနာ္၊ ဟိုဘက္ခန္းက ၾကားရင္ ရွက္စရာႀကီး” “မၾကားပါဘူး မိန္းမရာ လာစမ္းဘာ” “အိုးးးး” ကိုေအာင္ႏိုင္ကသာ မၾကားရဘူး ေျပာေနသည္။

အသံေတြ ၾကားေနရသည္။ “အ ကိုေအာင္ ဘယ္လို လုပ္ေနတာလည္းရွင္ ရွီးးးး အိုးးးး” ထိုအသံမ်ားေၾကာင့္ ျဖဴျဖဴသည္ စာဖတ္ရာတြင္ စိတ္မေရာက္ေတာ့ေပ။ တေရးအိပ္ရန္ စဥ္းစားေသာ္လည္း မရ။ တစ္ဖက္အခန္းမွ အသံကို နားစြန႔္ရင္း ကိုေအာင္ႏိုင္ႀကီး မေဝကို မည္ကဲ့သို႔ လုပ္ေနမွန္း သိျခင္လာသည္။ ခါတိုင္း ေဆြေဆြရွိသျဖင့္ ၾကည့္ရမွာ ရွက္သလို ျဖစ္ေနေသာ္လည္း၊ ဒီကေန႔ တစ္ေယာက္ထဲ ျဖစ္ေနသျဖင့္ စာအုပ္ကို ခ်လိုက္ၿပီး ေဆြေဆြ႕ကုတင္ဘက္ အသာေလး သြားလိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ ျပကၡဒိန္ကို ဖယ္ကာ ေခ်ာင္းၾကည့္ေပါက္နား မ်က္လုံးကို ကပ္ၾကည့္လိုက္ရာ “အိုးးးးးး” ကိုေအာင္ႏိုင္ေရာ မေဝပါ အဝတ္မ်ား မပါေတာ့ေပ။ ကိုေအာင္ႏိုင္က မေဝ၏ ေပါင္ၾကား ေခါင္းငုံ႔ကာ မေဝ၏ ေစာက္ဖုတ္ ေဖါင္းေဖါင္းႀကီးကို ကုန္း လွ်က္ေနသည္။

အပ်ိဳျဖန္းေလး ကတုန္ကယင္ ျဖစ္သြားသည္။ အထီးအမ ကာမဆက္ဆံျခင္းကို ၾကားဖူးေသာ္လည္း အခုမွ မ်က္ဝါးထင္ထင္ ေတြ႕ျမင္ရျခင္း ျဖစ္သည္။ ကိုေအာင္ႏိုင္တို႔က ျဖဴျဖဴေခ်ာင္းၾကည့္ေနေသာ အေပါက္ကို ေက်ာေပးထားသည္။ မေဝက ကိုေအာင္ႏိုင္၏ ဆံပင္ကို လက္ျဖင့္ ထိုးစြကာ ခါးကို ေကာ့ေကာ့ေပးရင္း အဖ်ားတက္သလို တဟင္းဟင္းႏွင့္ ညည္းညဴေနသည္။ “အ အ ၿပီးေတာ့မယ္ ၿပီးေတာ့မယ္အ အ အ အ အားးးးးး ရွီးးးးးးး ဟားးးးး” မေဝ၏ တကိုယ္လုံး တစက္စက္ တုန္ကာ ကိုေအာင္ႏိုင္၏ ေခါင္းကို သူမ ေစာက္ဖုတ္ႏွင့္ ဖိကပ္ထားရင္း တစ္ခ်ီ ၿပီးသြားသည္။ ေအာင္ႏိုင္သည္ မေဝ၏ ေပါင္ၾကား ဒူးေထာက္ ထိုင္လိုက္သည္။ ကိုေအာင္ႏိုင္၏ လီးႀကီးမွာ သူမ၏ လက္တစ္စုပ္ခန႔္ တုတ္ၿပီး 6″ နီးပါး ရွည္သည္။ လီးကိုကိုင္ကာ ေစာက္ဖုတ္တြင္ ေတ့လိုက္ၿပီး ေစာင့္သြင္းလိုက္သည္။

“အင့္ ဗြၽတ္ ဗြၽတ္ ဗြတ္ ဗြတ္ အားးးး ေကာင္းလိုက္တာ ကိုေအာင္ရယ္ ေစာင့္ ေစာင့္ ဗြၽတ္ ဗြၽတ္ ဗြတ္ ဗြတ္ အိုးးးးး” ေစာက္ဖုတ္ထဲ လီးႀကီး ဝင္ထြက္ေနသည္ကို အထင္းသား ေတြ႕ျမင္ေနရသည္။ ကိုေအာင္ႏိုင္၏ ေစာင့္ခ်က္ေတြကလည္း တေဖ်ာင္းေဖ်ာင္းႏွင့္ အားပါလွသည္။ မေဝကလည္း ကိုေအာင္ႏိုင္၏ လက္ေမာင္းႏွစ္ဖက္ကို ကိုင္ကာ ေအာက္မွ ေကာ့ေကာ့ေပးသည္။ ျမင္ကြင္းက ျဖဴျဖဴ႕အား ညႇိဳ႕ယူထားသလို မ်က္စိ မခြါႏိုင္ေပ။ ၾကည့္ေနရင္း ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ၊ ႏို႔အုံႏွစ္ဖက္လုံး တင္းလာၿပီး ေစာက္ဖုတ္ထဲမွ အရည္မ်ား စိမ့္ထြက္လာသည္။ 15 mins ခန႔္ ၾကာေသာ္ ကိုေအာင္ႏိုင္၏ ေစာင့္ခ်က္ေတြ သြတ္လာၿပီး ” ဗ်ိ ဗ်ိ ဗ်စ္ ဗ်စ္ အ အ အ အ ဖတ္ ဖတ္ ဖတ္ ဖတ္ ဗြၽတ္ ဗြၽတ္ ဗြတ္ ဗြတ္ အ အ အ အ အားးးး ရွီးးးးး ဟားးးးးး” ကိုေအာင္ႏိုင္သည္ မေဝအေပၚ လဲက်သြားၿပီး ဆန႔္ငင္ ဆန႔္ငင္ႏွင့္ တခ်ီ ၿပီးသြားသည္။ ထိုအခ်ိန္အထိ ျဖဴျဖဴ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနစဲပင္။

ခဏၾကာေသာ္ ကိုေအာင္ႏိုင္သည္ မေဝအေပၚ မွိန္းေနရာမွ ထလာၿပီး ေရ ထေသာက္သည္။ ေရအိုးစဥ္က ျဖဴျဖဴ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနေသာ အေပါက္နားမွာ ျဖစ္သျဖင့္ ေစာက္ရည္မ်ား စိုေနေသာ လီးႀကီးကို အထင္းသား ျမင္လိုက္ရသည္။ ဒစ္ႀကီးမွာ ၿပဲလန္ကာ အရည္မ်ား လဲ့ေနသည္။ အ႐ြယ္ေရာက္ၿပီး ေယာက္်ားတစ္ေယာက္၏ လီး ဆိုတာကို ယခုမွ ျမင္ဖူးျခင္း ျဖစ္သည္။ ျဖဴျဖဴသည္ အၾကည့္ကို ခြါကာ မိမိ၏ ကုတင္ဘက္သို႔ ျပာျပာသလဲ ကူးလိုက္သည္။ တဖက္ခန္းမွ အသံသဲ့သဲ့ ၾကားလိုက္သျဖင့္ ေအာင္ႏိုင္ ၿပဳံးလိုက္သည္။ ဒီကေန႔ ေဆြေဆြ မႏၲေလးကို ဆင္းသြားမွန္း သိသည္။ ဒါဆို အခု ေခ်ာင္းၾကည့္ေနတာ ျဖဴျဖဴ ျဖစ္ရမည္။ ယခင္က ဒီအေပါက္မွာ က်ဥ္းက်ဥ္းေလး ျဖစ္သည္။ ေဆြေဆြ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနမွန္း ရိပ္မိသျဖင့္ အေပါက္ကို ခ်ဲ႕လိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ ေရအိုးစဥ္ကို ထိုအေပါက္နား ေ႐ႊ႕လိုက္သည္။ မေဝကို လိုးၿပီးတိုင္း လီးတန္းလန္းႏွင့္ ေရ ထထ ေသာက္ျခင္းမွာ တစ္ဖက္မွ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနသူသည္ သူ၏လီးကို ျမင္ေစရန္ တမင္ ဖန္တီးျခင္း ျဖစ္သည္။

ေဆြေဆြ႕အား တစ္ေန႔ေန႔တြင္ ရေအာင္ လုံးမည္ဟု ႀကံစည္ထားသည္။ ဒီေကာင္မေလးက ဇ ရွိၿပီးသားမွန္း ေအာင္ႏိုင္ သေဘာေပါက္ထားသည္ေလ။ ယခုေတာ့ သူတို႔ လင္မယား လိုးတာကို ေခ်ာင္းၾကည့္သူမွာ ေဆြေဆြ တစ္ဦးတည္း မဟုတ္ေတာ့ဘဲ ျဖဴျဖဴပါ ပါလာၿပီ။ ညေန ျဖဴျဖဴ အျပင္သြားခ်ိန္မွ မေဝမသိေအာင္ ေျခရင္းက အေပါက္ကို ခ်ဲ႕ထားလိုက္မယ္ဟု ေတြးမိသည္။ ျဖဴျဖဴသည္ ကုတင္ေပၚ လွဲကာ မ်က္စိ မွိတ္လိုက္ေသာ္လည္း ကိုေအာင္ႏိုင္၏ လီးႀကီးနဲ႔ မေဝကို လိုးေနပုံမွာ မ်က္လုံးထဲက မထြက္ေပ။ သူမ၏ ေစာက္ဖုတ္ထဲမွလည္း ခြၽဲက်ိက်ိ အရည္မ်ား စိမ့္ထြက္ေနသျဖင့္ စမ္းၾကည့္လိုက္သည္။ အပ်ိဳေဖၚ ဝင္ကတည္းက ခုခ်ိန္ထိ အျပင္သြားခ်ိန္၊ စာသင္ခ်ိန္ႏွင့္ ရာသီေသြး ဆင္းခ်ိန္မွလြဲ၍ က်န္အခ်ိန္မ်ားတြင္ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီ မဝတ္တက္ေသာ အက်င့္ရွိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေအာက္ခံမပါသျဖင့္ ထမိန္တြင္ အကြက္လိုက္ စိုေနၿပီ။

ထမိန္စကို ျဖည္ေလွ်ာ့ကာ လက္လွ်ိဳၿပီး ေစာက္ဖုတ္ေလးကို စမ္းၾကည့္လိုက္ရာ တစ္ခ်က္ တြန႔္သြားသည္။ ေနာက္ေတာ့ ကိုင္၍ ေကာင္းသျဖင့္ အသာေလး ပြတ္ရင္း ပြတ္ရင္း အနည္းငယ္ ၾကာေသာအခါ လူတစ္ကိုယ္လုံး ဓါတ္လိုက္သလို ျဖစ္ၿပီး ေစာက္ဖုတ္ထဲမွ အရည္မ်ား ညႇစ္ထြက္လာသည္။ “အ အ အ အ ရွီးးးးး” ကတုန္ကယင္ျဖစ္ၿပီး ေမာဟိုက္စြာျဖင့္ အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။ ညပိုင္းတြင္လည္း မေဝ၏ ညည္းညဴသံ ၾကားရသည္ႏွင့္ ေဆြေဆြ႕ကုတင္ေပၚ တက္ကာ ေခ်ာင္းၾကည့္ျဖစ္သည္။ ေအာင္ႏိုင္ကလည္း တနဂၤေႏြ ေန႔လည္ေရာ ညပါ မေဝအား လိုးသည္။ ျဖဴျဖဴလည္း အလြတ္မခံ ေခ်ာင္းၾကည့္သည္။ မနက္ဖန္ တနလၤာေန႔ဆိုလွ်င္ ေဆြေဆြ ျပန္ေရာက္ၿပီ။ ဒါဆို သူမ ဘယ္အေပါက္က ၾကည့္ရပ။ နံရံကို ဟိုဒီ ၾကည့္မိစဥ္ “ဟယ္ ေျခရင္းဘက္မွာ အေပါက္ တစ္ေပါက္” ျဖဴျဖဴ ၿပဳံးရင္း သူမ၏ ကုတင္ေပၚလွည္းကာ ေစာက္ပတ္ကို စြၿပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့သည္။

ေက်ာင္းအားခ်ိန္မ်ားတြင္ ေက်ာင္းေစာင့္ အိမ္ထဲ၌ မေဝ၊ ေဆြေဆြႏွင့္ ေဒၚေအးတို႔ စကား ေဖါင္ဖြဲ႕တက္သည္။ ျဖဴျဖဴက ရံဖန္ ရံခါမွသာ ပါသည္။ မေဝႏွင့္ ေဒၚေအးတို႔က အိမ္ေထာင္သည္ ပီပီ လင္မယားမ်ားအေၾကာင္း ေျပာျဖစ္တာ မ်ားသည္။ ပညာေပးလိုလို ဘာလိုလိုႏွင့္ ေျပာရင္း ေျပာရင္း သူ႔ေယာက္်ား ကိုယ့္ေယာက္်ား ဘယ္လို အျပဳအစုေကာင္းေၾကာင္း ႂကြားၾက ေျပာၾကသည္က မ်ားသည္။ အစပိုင္းတြင္ ဆင္စာဖ်က္၍ ေျပာၾကေသာ္လည္း ေနာက္ပိုင္းတြင္ ပြင့္လင္းလြန္းလာသည္။ ေဆြေဆြကလည္း သူမ၏ အေတြ႕အႀကဳံမ်ားကို ဝင္ေရာက္ ေျပာၾကားတက္သည္။ ထိုအခါ အျပာဇာတ္လမ္းအား နားေထာင္ရသလိုပင္ ျဖစ္သည္။ ေဒၚေအးက သူ႔ေယာက္်ား ကိုျမေမာင္မွာ ယခုအခ်ိန္ထိ လူငယ္လို သန္မာေၾကာင္း၊ ထိုသို႔ သန္မာေအာင္လည္း ေဆးဝါး မွီဝဲေၾကာင္း ေျပာကာ ကိုေအာင္ႏိုင္ အတြက္ပင္ ေဆးဝါး ေပးလိုက္ေသးသည္။

ျဖဴျဖဴကေတာ့ နားေထာင္႐ုံ သက္သက္ပင္ ျဖစ္သည္။ သူတို႔၏ စကားဝိုင္းကို မသိမသာ ေခ်ာင္း၍ နားေထာင္ေနတက္သူမွာ ကိုျမေမာင္ ျဖစ္သည္။ သူ႔မိန္းမ ေဒၚေအးႏွင့္ မေဝတို႔ ေျပာေနေသာ ကာမဆက္ဆံမႈမ်ားအား အပ်ိဳေလးႏွစ္ေယာက္ နားေထာင္ေနသည္ကို သေဘာၾကလွသည္။ မေဝ၏ စြန႔္ကားေသာ ဖင္ႀကီးကို ပစ္မွားရသည္မွာ အႀကိမ္ႀကိမ္၊ ဆရာမေလး ျဖဴျဖဴႏွင့္ ေဆြေဆြကို မ်က္လုံးထဲ ျမင္ေယာင္ပီး သူ႔မိန္းမကို လိုးရသည္မွာ အခါခါပင္။ တစ္ေန႔ေန႔ေတာ့ ဒင္းတို႔ကို စားရေအာင္ ႀကံဦးမွဘာ။ ျဖဴျဖဴ႕တြင္ ယခင္က စစ္ဗိုလ္တစ္ဦးႏွင့္ ရီးစား ျဖစ္ဖူးသည္။ ထို စစ္ဗိုလ္က သူမအား တည္းခိုခန္းသို႔ date သည္ကို မႏွစ္ၿမိဳ႕သျဖင့္ အဆက္ျဖက္လိုက္သည္။ ယခုအခါ ကိုျမတ္သူဆိုေသာ လူတစ္ေယာက္ႏွင့္ ရီးစား ျဖစ္ေနသည္။

သမီးရီးစား သက္တန္းတစ္ေလွ်ာက္တြင္ သန႔္သန႔္ရွင္းရွင္း တြဲလိုသည္က ျဖဴျဖဴ၏ ဆုံးျဖက္ျခက္ပင္ ျဖစ္သည္။ ဆရာမ ေဒၚႏြယ္ႏြယ္၏ တာဝန္သည္ စာသင္ေပး႐ုံမွ်မက ႐ုံးပိုင္ဆိုင္ရာ လုပ္ငန္းမ်ားကိုလည္း တာဝန္ယူရသည္။ ႐ုံးကိစၥမ်ားအား အိမ္တြင္ လုပ္သည္က မ်ားသည္။ ေဆြေဆြႏွင့္ ျဖဴျဖဴသည္ ႐ုံးကိစၥ ေဆာင္႐ြက္ရန္ ရွိလွ်င္ ေဒၚႏြယ္ႏြယ္၏ အိမ္သို႔ လိုက္သြားရသည္။ ေဒၚႏြယ္ႏြယ္၏ အိမ္သို႔ ေရာက္လွ်င္လည္း ကိုအိုက္စံသည္ မထိခလုပ္ ထိခလုပ္ ေျပာတက္ ေနာက္တက္သည္။ ေဆးေျခာက္ရႉသူပီပီ စကားႂကြယ္သျဖင့္ ကိုအိုက္စံအား ခင္မင္မိၾကသည္။ ေဆြေဆြႏွင့္ ဆိုလွ်င္ စရင္းေနာက္ရင္း ေခါင္းပုတ္ ဖင္ပုတ္ လုပ္တက္ေသးသည္။ ျဖဴျဖဴကိုေတာ့ အေနေအးသျဖင့္ မစရဲေပ။ စေနေန႔တစ္ရက္တြင္ ေဒၚႏြယ္ႏြယ္ထံသို႔ စာရင္းမ်ားေပးရန္ ျဖဴျဖဴ တစ္ေယာက္တည္း ထြက္ခဲ့သည္။ ေဆြေဆြက အဝတ္မ်ား ေလွ်ာ္ရန္ ေနခဲ့သည္။

မိုးအုံ႔ေနသျဖင့္ ဆိုင္ကယ္ကို ျမန္ျမန္ေမာင္းခဲ့သည္။ ေဒၚႏြယ္ႏြယ္တို႔အိမ္ ေရာက္ခါနီးမွ မိုးက သဲႀကီးမဲႀကီး ႐ြာခ်လိုက္သည္။ ျဖဴျဖဴ႕တစ္ကိုယ္လုံး မိုးေရေတြ ႐ႊဲသြားသည္။ စာ႐ြက္စာတန္းမ်ားအား ကြၽတ္ကြၽတ္အိတ္ႏွင့္ ထုတ္လာ၍သာ ေတာ္ေသးသည္။ ေဒၚႏြယ္ႏြယ္၏ အိမ္သို႔ အေရာက္တြင္ ေဆးတံရႈိက္ေနေသာ ဦးအိုက္စံကိုသာ ေတြ႕ရသျဖင့္ “ဦးအိုက္စံ ဆရာမေရာ” “ေဟမနက္ကတည္းက မေဝနဲ႔ မႏၲေလးကို ဆင္းသြားတာ နင္တို႔ကို မေျပာဘူးလား” “ဟင္းးး ဒီလိုမွန္းသိရင္ မလာပါဘူး၊ ဘယ္အခ်ိန္ ျပန္ေရာက္မွာလည္း” “ညေန မိုးခ်ဳပ္ေလာက္မွ ေရာက္မွာဟ” “ဒါဆို ဒီ စာ႐ြက္ေတြ ထားခဲ့လိုက္မယ္” “ျပန္ေတာ့မလို႔လား ေကာင္မေလး၊ မိုးေတြ တအား သည္းေနတယ္ေလ” ဦးအိုက္စံ ေျပာသလိုပင္၊ မိုးသည္းခ်က္က တေဝါေဝါ ႐ြာၿပီး မိုးမ်ား ခ်ိန္းကာ ေန႔ခင္းပင္ ေမွာင္မိုက္သြားသည္။ “ဆိုင္ကယ္ေမာင္းလို႔ ရမွာမဟုတ္ဘူး ေကာင္မေလး။

မိုးစဲမွ ေျဖးေျဖးျပန္၊ အႏၲရာယ္ မ်ားတယ္” ဦးအိုက္စံသည္ မိုးေရ ႐ႊဲေနေသာ ျဖဴျဖဴ၏အား စိုက္ၾကည့္ေနသည္။ အဝတ္မ်ား စို၍ ခႏၶာကိုယ္တြင္ ကပ္ေနရာ ရႈိက္ဖိုႀကီးငယ္ အသြယ္အသြယ္ကို အထင္းသား ျမင္ေနရသည္။ ၾကည့္ေနရင္း လီးက ေတာင္လာသည္။ ျဖဴျဖဴကေတာ့ အျပင္ကိုေငးရင္း ဘာလုပ္ရမွန္း ေဝခြဲ၍ မရေပ။ “ကဲ ျဖဴျဖဴ ၊ ဒီအတိုင္း ေနရင္ အေအးပတ္လိမ့္မယ္၊ ညည္းအမ အဝတ္ေတြ လဲထားလိုက္” ဟုတ္သည္။ သူမ တကိုယ္လုံးလည္း ခိုက္ခိုက္ တုန္ေနၿပီ။ သို႔ေသာ္ အိမ္တစ္ခုလုံးတြင္ ဦးအိုက္စံႏွင့္ သူမ ႏွစ္ေယာက္ထဲဟူေသာ အသိေၾကာင့္ လန႔္ေနမိသည္။ ဒီအတိုင္း ေနလွ်င္လည္း ဖ်ားလိမ့္မယ္။ မိုးက ဘယ္အခ်ိန္မွ ရပ္တန႔္မည္ မသိေပ။ ေနာက္ဆုံး အဝတ္လဲရန္ ဆုံးျဖက္လိုက္ၿပီး “ဟုတ္ကဲ့ ဦးအိုက္စံ” “သြား အခန္းထဲက ဘီ႐ိုထဲမွာ သင့္ရာ တစ္စုံ လဲထားလိုက္” ျဖဴျဖဴလည္း အခန္းထဲ ဝင္ကာ အခန္းတံခါးကို ဂ်က္ထိုးလိုက္သည္။

ဂ်က္က က်ပ္ေနသျဖင့္ ေစ့႐ုံသာ ေစ့လိုက္ၿပီး ဘီ႐ိုထဲရွိ သူမႏွင့္ သင့္ေတာ္မည္ အဝတ္အစားကို ေ႐ြးလိုက္သည္။ ဦးအိုက္စံသည္ ေဆးေျခာက္ ရႈိက္ေနရာမွ ထလာၿပီး အခန္းတံခါးေပါက္ လက္ကိုင္ အေပါက္မွ အတြင္းသို႔ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနသည္။ သူမႏွင့္ သင့္ေတာ္မည့္ အဝတ္မ်ား ေ႐ြးၿပီးေနာက္ ထမိန္ကို အရင္လဲကာ ရင္လွ်ားလိုက္သည္။ ၿပီးမွ အက်ၤ ီႏွင့္ ေဘာ္လီကို ခြၽတ္လိုက္သည္။ ေအာင္ခံေဘာင္းဘီ ခြၽတ္တာေတာ့ မေတြ႕မိေပ။ ဦးအိုက္စံသည္ လိုျခင္ေသာ အေနအထားသို႔ ေရာက္သည္ႏွင့္ တံခါးကို အသာ တြန္းဖြင့္ကာ အခန္းထဲသို႔ ဖြဖြေလး ဝင္လိုက္သည္။ မိုးသံ ေလသံႏွင့္မို႔ ျဖဴျဖဴ သတိမထားမိေပ။ ရင္လွ်ားထားေသာ မိန္းမပ်ိဳေလးတစ္ေယာက္ မိမိ၏ အိပ္ခန္းထဲ ေရာက္ေနသည္ဟူေသာ အသိေၾကာင့္ အိုက္စံ၏ လီးႀကီး ေတာင္မက္လာသည္။ ျဖဴျဖဴသည္ ကုတင္ေပၚမွ အက်ီ ကႋု ကုန္းၿပီး ယူလိုက္စဥ္ အိုက္စံအား ဖင္ကုန္းျပသလို ျဖစ္သြားသည္။ အိုက္စံလည္း ပုဆိုးကို ခြၽတ္ခ်လိုက္သည္။

အရွည္ 6″ ခန႔္၊ လုံးပတ္မွာ လက္တစ္စုပ္မက ရွိေသာ လီးႀကီးကို တံေတြးစြတ္လိုက္သည္။ “ဝုန္းးးး ဒလိန္း လိန္း လိန္း ဂ်ိန္း ဂ်ိန္းးးးးးး” မိုးႀကိဳးပစ္သံေၾကာင့္ ျဖဴျဖဴ လန႔္သြားစဥ္ အေနာက္မွ သူမအား တြန္းလွဲခံလိုက္ရသည္။ “အ အေမ့” ကုတင္ေပၚ ေမွာက္လွ်က္ျဖစ္သြားေသာ ျဖဴျဖဴအေပၚ တက္ဖိလိုက္သည္။ “အို ဦးအိုက္စံ ရွင္ရွင္ ဒါ ဘာလုပ္တာလည္း” အိုက္စံသည္ စကားတစ္ခြန္းမွ မေျပာဘဲ ျဖဴျဖဴ၏ ထမိန္ကို ဆြဲလွန္လိုက္သည္။ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီ ဝတ္မထားသျဖင့္ ေဖြးဥေနေသာ ဖင္ လုံးလုံးေလး ေပၚလာသည္။ “ရွင္ မယုတ္မာနဲ႔ေနာ္၊ ကြၽန္မ ေအာ္လိုက္မွာေနာ္” “ေအာ္ေလ၊ ႀကိဳက္သေလာက္ ေအာ္စမ္း၊ နင့္အသံ ဘယ္သူမွ မၾကားဘူးကြ” “ရွင္ ရွင္ လူယုတ္မာ!! လႊတ္ လႊတ္ ကြၽန္မကိုလႊတ္” “ဗ်ိ ဗ်ိ ဇြိ ဇြိ အားးး” ႐ုန္းရင္း ကန္ရင္းႏွင့္ အိုက္စံသည္ ေစာငက္ပတ္ကို လီးႏွင့္ေတ့ကာ ဖိသြင္းလိုက္ရာ ဒစ္ ဝင္သြားသည္။

“မလုပ္နဲ႔ မလုပ္ပါနဲ႔ရွင္ အီး ဟီးးး ဟီးး ဟီးးး” “ဗလစ္တစ္တစ္ ဗ်စ္ ဗ်စ္ ဗ်စ္ အားးးးးး” တြန္းထိုး ႐ုန္းကန္ေနေသာ ျဖဴျဖဴ၏ ဂုတ္ကို ဖိထားလိုက္ၿပီး ဝင္လက္စ လီးကို ေစာင့္သြင္းလိုက္ရာ တစ္ဝက္နီးပါးခန႔္ ဝင္သြားသည္။ အပ်ိဳစစ္စစ္ ေစာက္ဖုတ္ေလးမွာ နာက်င္သြားသည္။ ျဖဴျဖဴသည္ မုဒိန္းက်င့္ခံေနရသျဖင့္ ကမာၻပ်က္မတက္ ေၾကာက္လန႔္ေနေသာ္လည္း ဦးအိုက္စံ၏ သန္မာေသာ လက္မ်ားေၾကာင့္ ႐ုန္းကန္၍ မရေပ။ လီးကို အနည္းငယ္ ဆြဲထုတ္ကာ ေစာင့္သြင္းလိုက္သည္။ “အင့္ ဗြၽတ္ ဗြၽတ္ ဗြတ္ ဗြတ္ ဒုတ္ အားးးးးး ေသပါၿပီ အေမရဲ႕ အီးးး ဟီးးး ဟီးးး နာတယ္ နာတယ္” လီးဒစ္သည္ အပ်ိဳေမွးကို ရက္ရက္စက္စက္ ထိုးခြဲကာ သားအိမ္ကို ေျပးေစာင့္သျဖင့္ ျဖဴျဖဴ မီးပြင့္မတက္ ပူထူၿပီး နာက်င္သြားသည္။ လီးကို ဒစ္ျမဳတ္႐ုံ ျပန္ဆြဲထုတ္လိုက္ရာ လီးတစ္ေခ်ာင္းလုံး ေသြးမ်ား ရဲေနသည္။ ခါးကို အားစိုက္ကာ အဆုံးထိ ေစာင့္သြင္းလိုက္သည္။

“ဗြၽတ္ ဗြၽတ္ ဗြတ္ ဗြတ္ အူးးး ဟူးးး ဟူးးး ေသပါၿပီ အေမရဲ႕ ဗ်ိ ဗ်ိ ဗ်စ္ ဗ်စ္ အားးးးးး” အိပ္ယာခင္းအား လက္သီးစုပ္ကိုင္ကာ ေခါင္း ဘယ္ညာရမ္းရင္း ဦးအိုက္စံ၏ မညႇာမတာ ေစာင့္လိုးခ်က္ေတြကို လွိမ့္ခံေနရသည္။ နာက်င္မႈေၾကာင့္ မ်က္ရည္မ်ား ၿဖိဳင္ၿဖိဳင္က်ကာ အိပ္ယာခင္းတြင္ ႐ႊဲေနသည္။ “ဗြၽတ္ ဗြၽတ္ ဗြတ္ ဗြတ္ အားးးးး ဇြိ ဇြိ ဗ်စ္ ဗ်စ္ အားးးးးးး” ျဖဴျဖဴ၏ ေစာက္ဖုတ္ေလးမွာ က်င္းေျမာင္း က်ပ္ထုတ္ေနရာ စီးစီးပိုင္ပိုင္ႏွင့္ လိုးရတာ အရသာ ရွိလွသည္။ ဦးအိုက္စံ၏ ေစာင့္ခ်က္ေတြ ျပင္းထန္လွသျဖင့္ ျဖဴျဖဴမွာ နာက်င္လြန္း၍ 15 mins ခန႔္ ၾကာေသာ သတိလစ္သလို ျဖစ္ကာ မလႈပ္ႏိုင္ေတာ့ေပ။ ေစာင့္လိုးတာ ရပ္လိုက္ၿပီး လီးကို ထုတ္လိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ ျဖဴျဖဴ၏ ခႏၶာကိုယ္အား ပတ္လတ္လွန္လိုက္ကာ ထမိန္ကို ကြင္းလုံးခြၽတ္လိုက္သည္။ ျဖဴျဖဴ၏ အေမႊးသန္လွေသာ ေစာက္ဖုတ္ေလးမွာ ေယာင္ကိုင္းကာ ေသြးမ်ား ျခင္းျခင္းနီေနသည္။

ဟင္းရည္ေသာက္ ပန္းကန္အေသးခန႔္ရွိေသာ ႏို႔ေလးမ်ားမွာ လုံးဝန္း မာက်စ္ေနသည္။ ႏို႔ေလးမ်ားအား တစ္ဖက္စီ စို႔ကာ လက္ျဖင့္ စိန္ေျပနေျပ စုပ္နယ္ေနသည္။ အနည္းငယ္ ၾကာေသာအခါ ျဖဴျဖဴ သတိယလာသည္။ သတိယျခင္း သူမ၏ ႏို႔ကို စို႔ေနေသာ ဦးအိုက္စံ၏ အဆီတဝင္းဝင္းႏွင့္ မ်က္ႏွာအား ေတြ႕လိုက္ရသျဖင့္ ဝမ္းနည္း ေဒါသထြက္ကာ ဦးအိုက္စံ၏ ေခါင္းကို တြန္းဖယ္ရင္း “လူယုတ္မာႀကီးးးး အီးးး ဟီးးး ဟီးးးး ရွင့္ကို မုဒိန္းမႈနဲ႔ တရားဆြဲမယ္ အီးးး ဟီးးး ဟီးးးး” “ဟားးးး ဟားးး ဟားးး ဟားးးး ဆြဲလိုက္စမ္းပါ ျဖဴျဖဴရယ္၊ အဲ့လို ဆြဲရင္ မင္းဘဲ အရွက္ကြဲမွာကြ” “ကြဲပေစ၊ ရွင္လို လူယုတ္မာကို ေထာင္ထဲ ပို႔ပစ္မယ္ အီးးး ဟီးးး ဟီးးး”

“ဒီမယ္ ျဖဴျဖဴ၊ ငါ အခု မင္းကို လိုးေနတာ ငါ့ အိပ္ခန္းထဲမွာေနာ္၊ ၿပီးေတာ့ မင္းဝတ္ထားတာ ငါ့မိန္းမရဲ႕ ထမိန္၊ မင္း အဝတ္အစားေတြကို ေဆးစစ္ရင္ ဘာမွေတြ႕မွာမဟုတ္ဘူး၊ ၿပီးေတာ့ မင္းက အ႐ြယ္ေရာက္ၿပီးသား မိန္းမတစ္ေယာက္ေလ၊ ငါ့ကို ရဲက စစ္ရင္လည္း မင္းကိုယ္တိုင္ ခံျခင္းလြန္းလို႔ ငါ့အခန္းထဲထိ လာ ခံတာလို႔ ေျပာလိုက္ရင္ ၿပီးၿပီ၊ အဲ့အခ်ိန္မွ ငါ့မိန္းမက မင္းကို လင္ခိုးမႈနဲ႔ ျပန္ဆြဲရင္ ေထာင္က်မွာက မင္းကြ၊ ရွင္းလား” “ယုတ္မာလွခ်ည္လား အီးးး ဟီးးး ဟီးးးး” ဦးအိုက္စံ၏ ခ်ည္ၿပီးတုတ္ၿပီး အကြက္က်က် စီစဥ္မႈေၾကာင့္ ျဖဴျဖဴ ဘာမွ် ျပန္မေျပာႏိုင္ေပ။

“ကဲ ျဖဴျဖဴ၊ ငါ့လီးက မင္းရဲ႕ အပ်ိဳေမွးကိုလည္း ခြဲၿပီးသြားၿပီ၊ အဲ့ဒီေတာ့ ခံလက္စနဲ႔ ဆက္ခံလိုက္စမ္း၊ ငါ မင္းကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး လိုးေပးမယ္၊ ဟုတ္ၿပီလား” “မလုပ္ပါနဲ႔၊ မလုပ္ပါနဲ႔ေတာ့ ၊ အီးးး ဟီးးး ဟီးးး” ဦးအိုက္စံသည္ ျဖဴျဖဴ၏ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္အား ပုခုံးေပၚထမ္းတက္လိုက္သည္။ ဒစ္ကို ေစာက္ဖုတ္တြင္ေတ့ကာ ခါးေကာ့ သြင္းလိုက္သည္။ “ဇိ ဇိ ဇြိ အ “ ဒစ္ ဝင္သြားသည္ႏွင့္ ကိုယ္ကို ကိုင္းခ်လိုက္ၿပီး ျဖဴျဖဴ၏ မ်က္ႏွာေဘး လက္ႏွစ္ဖက္ ေထာက္လိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ အားရပါးရ ေစာင့္သြင္းလိုက္သည္။ “အင့္ ဗြၽတ္ ဗြၽတ္ ဗြတ္ ဗြတ္ အားးးးးးး” ေစာင့္ခ်က္က ျပင္းလြန္း၍ လီးႀကီးမွာ တစ္ခ်က္တည္းႏွင့္ အဆုံးထိ ဝင္သြားၿပီး သားအိမ္ကို ဝင္ေစာင့္သည္။ နာလည္းနာ၊ သားအိမ္လည္း ေအာင့္သြားသျဖင့္ ျဖဴျဖဴ႕ေခါင္းေလး ေမာ့သြားကာ ေအာ္ညည္းေနရသည္။

နာက်င္မႈေၾကာင့္ ရႈံ႕မဲ့ေနေသာျဖဴျဖဴ၏ မ်က္ႏွာေလးကို အရသာခံကာ ၾကည့္ရင္း လီးကို အဆုံးထိ ထုတ္လိုက္၊ ေစာင့္သြင္းလိုက္ျဖင့္ စိန္ေျပနေျပ ေစာင့္ေစာင့္ လိုးသည္။ ဦးအိုက္စံအတြက္မူ လိုးရတာ အရသာရွိသေလာက္ ျဖဴျဖဴ႕ခမ်ာ ငယ္သံပါေအာင္ ေအာ္ေနရသည္။ မိမိ၏ ရီးစားပင္ မထိခဲ့ေသာ အပ်ိဳစင္ဘဝေလး ခုေတာ့ ဦးအိုက္စံက အားရပါးရ စြတ္ယူေနၿပီ။ အိမ္ေထာင္သည္လည္းျဖစ္၊ ဘိန္းစားလည္း ျဖစ္သျဖင့္ ထိန္း၍ လိုးေနရာ၊ ေစာက္ပတ္မွာ လီး အဝင္အထြက္ကို က်င့္သားရလာၿပီး ျဖဴျဖဴပင္ သုံးခ်ီခန႔္ ၿပီးမွန္းမသိ ၿပီးသြားသည္။ ဦးအိုက္စံမွာ မၿပီးေသး။ ေစာက္ဖုတ္လည္း ပူထူကာ လူလည္း ႏုံးေခြေနၿပီ။

နာရီဝက္ခန႔္ၾကာေသာ္ ဦးအိုက္စံ၏ ေစာင့္ခ်က္ေတြ ျပင္းထန္လာသည္။ “ဖတ္ ဖတ္ ဖတ္ ဖတ္ အ အ အ အ ဗြၽတ္ ဗြၽတ္ ဗြတ္ ဗြတ္ အ အ အ အ အားးးးး ရွီးးးးးး ဟားးးးး” လီးႀကီး ဆန႔္ငင္ ဆန႔္ငင္ ျဖစ္ကာေစာက္ေခါင္းထဲ ဦးအိုက္စံ၏ သုပ္ရည္မ်ား ဝင္လာသည္။ ျဖဴျဖဴ၏ ေစာက္ပတ္ေလးကလည္း လီးႀကီးကို ညႇစ္ကာ အရည္မ်ား တစစ္စစ္ႏွင့္ ထြက္သြားသည္။ သူမ ေလးခ်ီေျမာက္ ၿပီးသြားျခင္း ျဖစ္သည္။ ဦးအိုက္စံသည္ ေမာဟိုက္စြာျဖင့္ ျဖဴျဖဴ႕အေပၚ ေမွာက္ခ်လိုက္သည္။

ျဖဴျဖဴလည္း မသိစိတ္ေၾကာင့္ ဖက္ထားမိသည္။ မိုးက သည္းေကာင္းစဲပင္။ 5 mins ခန႔္ မွိန္းၿပီးေသာ္ ဦးအိုက္စံသည္ ကုတင္ေပၚမွ ထလိုက္သည္။ ျဖဴျဖဴကေတာ့ ရမ္းတန္းရမ္းတန္း ျဖစ္ေနေသာ ဦးအိုက္စံ၏ လီးႀကီးကို ၾကည့္ရင္း က်န္ခဲ့သည္။ သူမ၏ စိတ္ထဲတြင္ ကိုျမတ္သူကို သတိမရေတာ့ေပ။ ေဆးေျခာက္ အနည္းငယ္ ရႉၿပီး ဦးအိုက္စံ အခန္းထဲ ျပန္ေရာက္လာသည္။ လက္ထဲ ပါလာေသာ wet tissue ႏွင့္ သုပ္ရည္ေရာ၊ ေသြးပါ ေပပြေနသည့္ ေစာက္ဖုတ္ေလးကို သုတ္ေပးလိုက္သည္။ “အ ရွီးးးး” “နာလို႔လား ျဖဴေလး” “စပ္လို႔ အ အ ” Wet Tissue ႏွင့္ သုတ္ေပးရင္း ေစာက္စိကို လက္မျဖင့္ ကလိလိုက္ရာ ျဖဴျဖဴ႕တစ္ကိုယ္လုံး ဓါတ္လိုက္သလို တြန႔္သြားသည္။

ႏို႔အုံလည္း တင္းလာကာ ႏို႔သီးေခါင္းမ်ား ခြၽန္လာသည္။ ဦးအိုက္စံသည္ ေစာက္စိကို လက္မႏွင့္ ခက္သြတ္သြတ္ ပြတ္ခါကာ လက္ညႇိဳးကို ေစာက္ပတ္ေလးထဲ ထိုးေမႊလိုက္သည္။ “ဇိ ဇိ ဇိ ဇိ !!! အ အ အ အ !!!” ေစာက္ပတ္ထဲမွ အရည္မ်ား စိမ့္ထြက္လာျပန္သည္။ ျဖဴျဖဴသည္ ႏႈတ္ခမ္းတစ္ဖက္ ဖိကိုက္ကာ အိပ္ယာခင္းအား လက္ျပန္ စုတ္ထားရင္း မ်က္လုံးမွိတ္၊ ေခါင္းေမာ့ၿပီး ညည္းေနသည္။ စိတ္တိုင္းက် စြၿပီးေနာက္ ျဖဴျဖဴ၏ ေပါင္ၾကား ဒူးေထာက္ထိုင္လိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ ျဖဴျဖဴ႕ ဖင္ကို ဆြဲမလိုက္ၿပီး လီးဒစ္ကို ေစာက္ဖုတ္တြင္ ေတ့လိုက္သည္။ ဒစ္ ဝင္သည္ႏွင့္ ခါးကိုကိုင္ကာ ေစာင့္သြင္းလိုက္သည္။

ေက်ာင္းတြင္လည္း ေဆြေဆြတစ္ေယာက္ မိုးေတြ အရမ္း႐ြာေနသျဖင့္ ေလွ်ာ္ၿပီးအဝတ္မ်ားအား ေက်ာင္းေဆာင္ေပၚလွမ္းရန္ ယူခဲ့သည္။ ေခြးေျခခုံေပၚ တက္ကာ ဝရံတာရွိ ႀကိဳးတန္းတြင္ အဝတ္မ်ား လွမ္းေနေသာ ေဆြေဆြ၏ ေရစိုေကာက္ေၾကာင္းအလွကို အခန္းထဲမွ ေငးကာ ကိုေအာင္ႏိုင္တစ္ေယာက္ လီးေတာင္ေနသည္။ ဒီလို မိုးေအးေအးနဲ႔ဆိုလွ်င္ မေဝႏွင့္ တြယ္ရလွ်င္ ဇိမ္ဘဲဟု ေတြးေတာမိသည္။ ဒီကေန႔မွ မေဝသည္ ဆရာမ ေဒၚႏြယ္ႏြယ္ႏွင့္ မႏၲေလးသို႔ ဆင္းသြားသည္။ ထိုသို႔ ေတြးေနစဥ္ “အ အေမ့ ဝုန္းးး အားးး” ေဆြေဆြတစ္ေယာက္ ေခြးေျခေပၚမွ ေနာက္ျပန္ ဆင္းလိုက္ရာ ေျခေခ်ာ္ၿပီး လဲက်သြားသည္။ ကိုေအာင္ႏိုင္သည္ အခန္းထဲမွ ေျပးထြက္ကာ ေဆြေဆြအား ဂ်ိဳင္းမွ မ ထူေပးလိုက္သည္။

“ရလား ေဆြေဆြ ၊ ေျဖးေျဖးထ” “ဟုတ္ ကိုေအာင္ႏိုင္ က်းဇူး” “ဝုန္းးး အားးး နာတယ္ နာတယ္ အားးး” ေျခေခါက္ကာ လဲက်သြားျပန္သည္။ “အားးး ကြၽတ္ ကြၽတ္ ကြၽတ္ ၊ ေျခက်င္းဝတ္ လည္သြားတယ္ထင္တယ္၊ တအား နာတာဘဲ” “ကဲ ေဆြေဆြ၊ ကိုေအာင္ႏိုင္ အခန္းထဲထိ ပို႔ေပးမယ္ ဟုတ္ၿပီလား” “ေဆြက အားနာလို႔ပါ” “လုပ္ေဖၚကိုင္ဘက္ ေမာင္ႏွမေတြဘဲ၊ ဘာမွ အားနာစရာ မလိုဘူး ထ” ကိုေအာင္ႏိုင္သည္ ေဆြေဆြ႕ဂ်ိဳင္းေအာက္ သူ႔ပုခုံး လွ်ိဳကာ ဆြဲထူလိုက္သည္။ ေဆြေဆြလည္း အလိုက္သင့္ ထ လိုက္သည္။ ေဆြေဆြ လဲက်သြားသည္ကို ေရထြက္ေျမာင္း ရွင္းေနေသာ ကိုျမေမာင္ လွမ္းျမင္လိုက္သည္။ ကိုေအာင္ႏိုင္ တြဲေခၚသြားသည္ကိုလည္း ျမင္လိုက္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေပါက္တူးကို ခ်ကာ အေနာက္ဘက္ ေလွကားမွ ေက်ာင္းေဆာင္ေပၚ အသာေလး တက္ခဲ့သည္။

ရင္လွ်ားထားေသာ လုံခ်ည္မွာ ေရစိုေနေသာ္လည္း ကိုယ့္ေငြ႕က ေႏြးေနသည္။ တြဲေလွ်ာက္စဥ္ ေဆြေဆြ၏ ႏို႔အုံ အိအိႀကီးက ကိုေအာင္ႏိုင္၏ ရင္ဘက္ႏွင့္ ထိမိရာ ေအာင္ႏိုင္၏ လီးႀကီးမွာ ေတာင္ လာသည္။ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီ ဝတ္မထားသျဖင့္ ပုဆိုးေအာက္မွ ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ႏွင့္ ေဖါင္းေဖါင္းႀကီး ျဖစ္ေနသည္။ ေခါင္းငိုက္စိုက္ကာ ေလွ်ာက္ေနေသာ ေဆြေဆြသည္ ကိုေအာင္ႏိုင္၏လီး ပုဆိုးေအာက္မွ ေငါေငါႀကီး ေဖါင္းလာသည္ကို ေတြ႕ရသျဖင့္ “ခစ္” “ဘာျဖစ္လို႔လည္း ေဆြ” “ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး ကိုေအာင္ႏိုင္၊ ရၿပီ ေဆြ႕ကို ကုတင္ေပၚဘဲ တင္ေပးခဲ့” “ေအး ေအး” ေဆြေဆြ႕ဝိတ္က မနဲေပ။ တြဲေလွ်ာက္တုန္းက မသိသာေပမဲ့ ကုတင္ေပၚ ထိမ္း၍ တင္ေတာ့မွ မႏိုင္မနင္း ျဖစ္ကာ “ဝုန္းးးး အေမ့” ႏွစ္ေယာက္သား ကုတင္ေပၚ ထပ္လွ်က္ လဲသြားသည္။

ေဆြေဆြကလည္း အလန႔္တၾကား ေအာင္ႏိုင့္ကို ဖက္ထားသလို၊ ေအာင္ႏိုင္ကလည္း အခြင့္အေရးရတုန္း မလႊတ္တန္း ဖက္ထားသည္။ ယခုအခ်ိန္တြင္ ေအာင္ႏိုင့္စိတ္ထဲ မေဝဆိုတာ မသိေတာ့ေပ။ ေဆြေဆြလည္း ကိုေအာင္ႏိုင္ႀကီး မေဝကို လိုးေနေသာ ေစာင့္ခ်က္ ၾကမ္းၾကမ္းမ်ားကို ျမင္ေယာင္ကာ ေစာက္ပတ္ထဲမွ အရည္ခြၽဲခြၽဲမ်ား စိမ့္ထြက္လာသည္။ “ကိုေအာင္ႏိုင္၊ ဖယ္ပါဦးရွင္၊ အသက္ရႉလို႔ မဝလို႔ပါ” “ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္အု အု အိ အို ” ေအာင္ႏိုင္သည္ ဘာမွ် ျပန္မေျပာဘဲ ေဆြေဆြ၏ ႏႈတ္ခမ္းကို နမ္းလိုက္သည္။ လက္ကလည္း ေဆြေဆြ၏ တင္ပါးကို ေရစိုေနေသာ ထမိန္ေပၚမွ ပြတ္ေနသည္။

ေဆြေဆြသည္ ကိုေအာင္ႏိုင္၏ ရင္ဘက္ကို တြန္းေသာ္လည္း အားမပါေပ။ ထိန္းသိမ္းရမည့္ ကိုယ္က်င့္တရား ဟူသည္ ႏွစ္ဦးစလုံးတြင္ ေပ်ာက္ဆုံးကာ ” အေတြ႕ ” ေၾကာင့္ ကာမ ရမၼက္ေက်ာသို႔ စီးေမ်ာၾကေတာ့မည္။ “ဝုန္းးးးး ဂ်ိန္းးး ဒလိန္းးးလိန္းးးး လိန္းးး” မိုးကလည္း ႐ြာ၍ ေကာင္းစဲပင္။ ကိုေအာင္ႏိုင္၏ နမ္းခ်က္ေတြက ျပင္းျပလာသလို ေဆြေဆြလည္း ေအာင္ႏိုင့္ လည္ပင္းကို သိုင္းဖက္ကာ ျပန္လည္ နမ္းရႈိက္ေနသည္။ တင္ပါးကို ပြတ္ရင္း ထမိန္ကို လိတ္တင္ေနရာ ခါးလယ္ထိ လန္သြားၿပီ။ ေဆြေဆြကလည္း ေအာင္ႏိုင့္ ပုဆိုးအား အာသာ ငန္းငန္းႏွင့္ ဆြဲတင္လိုက္သည္။

ေအာင္ႏိုင္သည္ ေဆြေဆြအား ပတ္လတ္ လွန္လိုက္ၿပီး သူ၏ အက်ၤ ီႏွင့္ ပုဆိုးကို ခြၽတ္လိုက္သည္။ မိုးစဲသြား၍ ျဖဴျဖဴေရာက္လာလွ်င္ ျပႆ နာတက္မည္ကို စိုးရိမ္သျဖင့္ ခက္သြက္သြက္ လႈပ္ရွားမွ ျဖစ္မည္။ ေဆြေဆြကေတာ့ ေတာင္မက္ေနေသာ ေအာင္ႏိုင္၏ လီးႀကီးကို မ်က္လုံးမွ မခြါေပ။ ကိုေအာင္ႏိုင္၏ လီးမွာ လက္ရွိ သူတြဲေနေသာ ရီးစားမ်ား၏ လီးထက္ ပိုတုတ္ကာ ရွည္သည္။ ေနာက္ၿပီး မေဝအား ကိုေအာင္ႏိုင္ အားရပါးရ ေစာင့္လိုးသလို လိုးတာလည္း ခံျခင္ခဲ့တာ ၾကာၿပီေလ။ ေဆြေဆြ၏ ထမိန္ကို ဆြဲခြၽတ္ေနရာ အလိုက္သင့္ ဖင္ႂကြေပးလိုက္သည္။ ထမိန္ကြင္းလုံးကြၽတ္သြားေသာ္ ေဆြေဆြ၏ မိေမြးတိုင္း အလွက ထင္းကနဲ ေပၚလာသည္။

“ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္ အိုးးးး “ ဟင္းရည္ေသာက္ပန္းကန္ အေသးခန႔္သာရွိေသာ ႏို႔အုံႏွစ္ဖက္ကို အားရပါးရ ဖ်စ္ညႇစ္ကာ တစ္လွည့္စီ စို႔ေနသည္။ ေဆြေဆြ၏ ႏို႔မ်ားသည္ အစို႔ခံ အညႇစ္ခံရပါမ်ား၍ ေပ်ာ့ေနေသာလည္း စို႔လို႔ ကိုင္လို႔ ေကာင္းလွသည္။ ေဆြေဆြလည္း တဟင္းဟင္းႏွင့္ အဖ်ားတက္သလို ညည္းေနသည္။ တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ ေအာင္ႏိုင္၏ ေခါင္းသည္ ေအာက္သို႔ ေလွ်ာသြားၿပီး ေဆြေဆြ႕ ေပါင္ၾကား ေရာက္သြားသည္။ ဘာဂ်ာမႈတ္ေတာ့မည္မွန္း ရိပ္မိသျဖင့္ ဒူးႏွစ္ဖက္ ေထာင္ေပးလိုက္သည္။ ေရခ်ိဳးၿပီးကာစ ေစာက္ဖုတ္ေလးမွာ စပ္ျပာနံ႔ သင္းသင္းေလး ေမႊးေနသည္။

ေစာက္ေမႊးမ်ားမွာ အထူႀကီး မဟုတ္ဘဲ ခပ္ပါးပါး ေပါက္ေနသည္။ ေစာက္ပတ္ ႏႈတ္ခမ္းသားအား လက္ျဖင့္ ၿဖဲလိုက္ရာ အတြင္းသား နီတာရဲေလးမ်ား ေပၚလာသည္။ ထို ေစာက္ပတ္ အတြင္းသားထဲ လွ်ာျဖင့္ သပ္တင္ကာ ထိုးေမႊလိုက္ရာ “အ ကိုေအာင္ အေမ့ ရွီးးးးးး” ေဆြေဆြ႕တစ္ကိုယ္လုံး ေကာ့လန္သြားသည္။ ကိုေအာင္ႏိုင္၏ လွ်ာက ေစာက္ပတ္ထဲတြင္ ဝက္မွီးလို ထိုးေမႊေနသည္။ ေစာက္ပတ္ထဲမွ အရည္မ်ား ပါးစပ္မွာ ေပေနၿပီ။ ေစာက္ပတ္ လွ်က္ရင္း ဘယ္လက္က ေစာက္စိေလးကို ပြတ္ေခ်ကာ၊ ညာလက္က စအိုေပါက္ စူစူ ညိဳညိဳေလးကို လက္မျဖင့္ ပြတ္ ကလိေနသည္။ ေစာက္ပတ္ကို လွ်က္ရင္း လွ်ာက တစ္ခ်က္ တစ္ခ်က္ စအိုကို လွ်က္လိုက္ေသးသည္။

ၿပီးေနာက္ လက္မျဖင့္ စအိုေပါင္ထဲ ဖိသြင္းလိုက္ရာ “ဇိ ဇိ ဇြိ အ ေစာက္ပတ္လွ်က္ ခံဘူးေသာ္လည္း ယခုကဲ့သို႔ ဖင္ေပါက္ေရာ ေစာက္စိပါ တစ္ၿပိဳင္နက္တည္း ကလိ မခံဘူးသျဖင့္ အရသာေတြ႕ေနသည္။ 5 mins ပင္ မၾကာေပ “အ အ အ အ ၿပီးၿပီ ၿပီးၿပီ ကိုေအာင္ အ အ အ အ အားးးးး ရွီးးးးး ဟားးးးး ေကာင္းလိုက္တာ ကိုေအာင္ရယ္ ဟားးးးး” ေဆြေဆြ႕ကိုယ္လုံးေလး အိမ္ေျမာင္ အျမႇီးပ်က္လို တစ္စက္စက္တုန္ကာ တစ္ခ်ီ ၿပီးသြားသည္။ ေအာင္ႏိုင္သည္ ေပါင္ၾကားတြင္ ဒူးတုတ္ ထိုင္လိုက္ရာ ေဆြေဆြသည္ ေအာင္ႏိုင့္ လည္ပင္းကို ဆြဲဖက္လိုက္ၿပီး ေစာက္ရည္ေတြ ေပပြေနေသာ ပါးစပ္ကို အငမ္းမရ နမ္းရႈိက္လိုက္သည္။ “ခ်စ္သြားၿပီ ကိုေအာင္ရယ္” “ေကာင္းလား ေဆြ” “အြန္း” “ဒီထက္ေကာင္းေအာင္ လိုးေပးမယ္ေနာ္” “လိုး လိုး အားရပါးရသာ လိုးပါရွင္” ေအာင္ႏိုင္သည္ လီးကို ေစာက္ပတ္တြင္ ေတ့လိုက္သည္။

ၿပီးေနာက္ ေဆြေဆြ၏ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကို ထမ္းလိုက္ၿပီး အားရပါးရ ေစာင့္လိုးေတာ့သည္။ “ဗြၽတ္ ဗြၽတ္ ဗြတ္ ဗြတ္ အ အ အ အ အ အ” ေအာင္ႏိုင္၏ ေစာင့္ခက္ေတြ ျပင္းထန္လြန္းသည္။ ကုတင္ႀကီးပင္ တဝုန္းဝုန္း တက်ိက်ိ ျမည္ေနသည္။ ေဆြေဆြကလည္း ထိုကဲ့သို႔ အားရပါးရ ေစာင့္လိုးခံရတာ သေဘာၾကသည္။ “ေစာင့္ေစာင့္ ကိုေအာင္ အားရပါးရေစာင့္ အ အ အ အ ေဆြေဆြ ေနာက္တစ္ခ်ီ ၿပီးေတာ့မည္မွန္း သဘာအရ သိလိုက္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေစာင့္လိုးတာ ရပ္လိုက္ၿပီး ေဆြေဆြ႕ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကို ပုခုံးေပၚမွ ခ်လိုက္သည္။ “အာာာာာ ဘာလို႔ ရပ္လိုက္တာလည္း” “ေဆြ ေအာက္ကေန ပင့္ေပး၊ ဒါမွ ေကာင္းေကာင္း ပီးမွာ” ေဆြေဆြလည္း ျပန္မေျပာေတာ့ဘဲ ကိုေအာင္ႏိုင္၏ ခါးကို ဖက္လိုက္သည္။

ၿပီးေနာက္ ေအာက္မွ ေကာ့ေကာ့ ပင့္ေပးေတာ့သည္။ ေဆြေဆြသည္ ေအာက္ေပး ေကာင္းလွသည္။ ေကာ့ေပးလိုက္တိုင္း လီးကို ညႇစ္ညႇစ္ယူသလို ျဖစ္ရာ ေအာင္ႏိုင္လည္း အရသာ ရွိလွသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေဆြေဆြ၏ ပင့္ခ်က္ႏွင့္အညီ လီးကို ေကာ့ေကာ့ ထိုးေပးလိုက္ရာ “ႁပြတ္ ႁပြတ္ ပ်စ္ ပ်စ္ အ အ အ အ အားးးးးး ရွီးးးးးး ဟားးးးးးး” ေဆြေဆြ ေစာက္ပတ္ေလး ပြစိပြစိႏွင့္ လီးကို ညႇစ္ရင္း အရည္မ်ား ထြက္လာသလို ေအာင္ႏိုင့္ လီးမွ သုပ္ရည္မ်ား ေဆြေဆြ႕ သားအိမ္ထဲ ပန္းထုတ္လိုက္သည္။

“အားးးး ေကာင္းလိုက္တာရွင္ အင္းးး ဟင္းး ဟင္းးးး” ႏွစ္ေယာက္သား ထပ္လွ်က္ အေမာေျဖလိုက္သည္။ ျပဴတင္းေပါက္မွ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနေသာ ကိုျမေမာင္ကို ႏွစ္ေယာက္သား မျမင္မိၾကေပ။ 5 mins ခန႔္ နားၿပီးေသာ္ “ကဲ ေဆြ၊ မေဝတို႔က ညေနမွ ျပန္လာမွာဆိုေတာ့ အခ်ိန္ရွိတုန္းေလး ဟဲဟဲ” “ျဖဴ ျပန္လာေတာ့မယ္ ထင္တယ္ ကိုေအာင္” “ဖုန္းဆတ္ၾကည့္ကြာ” “အြန္းးး” “တူ တူ တူ တူ “ ျဖဴျဖဴအား ေလးဘက္ကုန္းခိုင္းၿပီး ကိုအိုက္စံက ေနာက္မွ ခါးကိုကိုင္ကာ အားရပါးရ ေစာင့္လိုးေနခ်ိန္တြင္ ျဖဴျဖဴ၏ phone အသံျမည္လာသည္။ ကိုအိုက္စံသည္ လီးတပ္လွ်က္ျဖင့္ ဖုန္းကို ျဖဴျဖဴ႕အား ေပးလိုက္ကာ ေနာက္မွ ေျဖးေျဖးျခင္း ေညႇာင့္လိုးေနသည္။

“အအ Hello ေဆြ “ ျဖဴ ဘယ္အခ်ိန္ေလာက္ ျပန္လာမွာလည္း၊ ခု ဘယ္ကို ေရာက္ေနတာလည္း ” ျဖဴ ညေနပိုင္းမွ ျပန္ျဖစ္မယ္ ေဆြ အ မိုးေတြ မိုးေတြ ႐ြာေနလို႔ ေလ” ျဖဴ ဘာျဖစ္ေနတာလည္း တ အ အ နဲ႔ ေျဖတာလည္း အေပါက္အလမ္း မတည့္ဘူး ” ျဖဴ ဘာမွ ဘာမွ မျဖစ္ဘူး ေဆြ အ အ ဒါဘဲေနာ္ အ ေစာင့္ေစာင့္ ကိုအိုက္စံ ေစာင့္ေစာင့္ အ အ အ အ အားးးး ရွီးးးး ဟားးးးး”တစ္ဖက္မွ ဖုန္းခ်သြားသည္ႏွင့္ ကိုေအာင္ႏိုင္က “ကဲ ေဆြ၊ ဒီကေန႔ေတာ့ ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ အားရပါးရ ခ်စ္လို႔ ရၿပီမလား” “ခ်စ္ပါရွင္ ခ်စ္ပါ အဟင္းးးး” “Ok ေလ၊ စ ၾကစို႔” “ဗြၽတ္ ဗြၽတ္ ဗြတ္ ဗြတ္ အ အ အ အ အားးးးး” ထိုေန႔က ကိုအိုက္စံသည္ ျဖဴျဖဴအား တစ္ေနကုန္ မနားတမ္း လိုးျဖစ္ၾကသလို၊

ကိုေအာင္ႏိုင္ကလည္း ေဆြေဆြ႕အား နည္းမ်ိဳးစုံႏွင့္ လိုးရာ ညေနပိုင္းမွ လိုးပြဲ အသီးသီး ရပ္တန႔္သြားသည္။ ျဖဴျဖဴဆိုေသာ အပ်ိဳ႐ိုင္းေလးသည္ အၾကာႀကီး လိုးေပးႏိုင္ေသာ သူ တစ္ခ်ီၿပီးလွ်င္ သူမအား သုံးခ်ီခန႔္ ၿပီးေအာင္ လိုးေပးႏိုင္ေသာ ကိုအိုက္စံ၏ လီးႀကီးကို စြဲလမ္းသြားသကဲ့သို႔၊ ေဆြေဆြသည္လည္း သူမႏွင့္အတူ ၿပီးေအာင္ ထိန္း၍ လိုးေပးႏိုင္ေသာ၊ သူမ၏ ရီးစားမ်ားထက္ အလိုး အေစာင့္ သန္ေသာ ကိုေအာင္ႏိုင္၏ သဘာရင့္ အိမ္ေထာင္သည္ လီးႀကီးကို ႏွစ္သက္သြားေတာ့သည္။ ၿပီးပါၿပီ။