အပတ်တိုင်းဂွင် ၇တန်းအောင်ပြီး၈တန်းတတ်စလောက်ကပေါ့ အရွယ်လဲနည်းနည်းရောက်လာပြီလူပျိုဝင်လာပြီစိုတော့ကာမစိတ်တွေလဲတဖွားဖွားပေါ့ တစ်ဖွားဖွားစိုတာနဲ့တွေ့သမျှဖင်တွေကြည့်ပြီးအိမ်ရောက်ရင်မှန်းမှန်းထုရတာကလဲအရသာရှိသကိုး.. ၈တန်းကျောင်းစတတ်တော့သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ရတယ်ကျွန်တော်ကလဲလူအေးစိုတော့သိပ်အပေါင်းသင်းမရှိဘူး ကျွန်တော်ပေါင်းမိတဲ့ကောင်ကလဲလူအေးဘဲစိုပါတော့ နာမည်က”မြတ်မင်း”တဲ့အေးလိုက်တဲ့ပုံများရေခဲတုံးကြနေတာဘဲ အဲ ဒါပေမယ့်တနှာကာမတော့ကြီးရော ဒါကတော့ကျွန်တော်ရောဘဲလေ အတန်းထဲမှာမြန်မာစာသင်တဲ့ဆရာမအိမ်နဲ့မြတ်မင်းအိမ်ကကပ်လျက်ဘဲ အဲ့ဒီဆရာမနာမည်က”ဒေါ်ဥမ္မာကျော်”တဲ့ဗျ စာအရမ်းအသင်ပြကောင်းတယ်အမြဲတန်းမျက်နှာလေးကပြုံးပြုံးရွင်ရွင်ဘဲ အသက်ကတော့..၂၄လောက်ရှိပြီထင်တယ်ခုထိနုပြိုထွားကြိုင်းနေတုန်းဘဲ မြတ်မင်းစိူတဲ့အကောင်ကလဲဆရာမရေချိုးနေရင်ခိုးခိုးကြည့်ပြီးအိုးတွေတောင့်ကြောင်းနို့တွေကားကြောင်းကျွန်တော့်ကိုပြောပြောနေကြဗျ။ ဟုတ်တယ်ဗျဆရာမကဖင်ကအကြီးကြီးဘဲတောင့်တင်းနေတာဘဲတစ်ခါတစ်လေစိုဘစ်ယာပါထင်းနေတာဘဲ.အရပ်တော့ပုတယ်ဗျ ပုပုထွားထွားလေးပေါ့.ကျောက်သင်ပုန်းကိုမမှီလို့ခြေထောက်ထောက်ပြီးစာရေးနေရင်ထဘီနဲ့အကျႌဟဟလေးထဲကအသားလေးတွေကဝင်းနေတာဘဲ.ဘော်လီအဖြူလေးတောင်မြင်နေရတယ်.တစ်နေ့ကျွန်တော်နဲ့မြတ်မင်းကျောင်းတတ်ခေါင်းလောင်းအသံမကြားမိဘဲကျောင်းဆီးခြံမှာဆရာမအကြောင်းဖလှယ်ပြောရင်းကာမဆာလောင်နေကြတယ်. အဲ့အချိန်ဆရာမရောက်လာတယ်.ဆရာမကအတန်းပိုင်စိုတော့ဘာနေနေအစွန်းထင်းမခံဘူးလေလိုက်ခေါ်တယ်ကျွန်တော်တို့ကို.ကျွန်တော်တို့ကလဲအားတိုင်းဆီးခြံဘဲသွားနေတော့ဆရာမကသိနေတာ. “ဟဲ့”မြတ်မင်းနဲ့ ကျော်ကျော်” ကျောင်းတတ်နေပြီလေ နင်တို့မသိဘူးလား”ကျွန်တော်တို့ဆရာမအသံကြားတော့လန့်ပြီးထလိုက်တာခုနကဆရာမအိုးအကြောင်းပြောရင်းလီးကို၂ယောက်သားစွနေတာ ခုထလိုက်တော့တောင်ပြီးတန်းနေတာဘဲဆရာမအဖုတ်ကို.ဆရာမမျက်မှောင်ကုတ်ပြီးမသိခြင်ယောင်ဆောင်ပြီး “ဟဲ့”လာကြဒီမှာဘာလုပ်နေတာလဲငါ့နောက်လိုက်ခဲ့စာသင်မယ်” ဟုတ်ဟုတ်ဆရာမ” “ကျွန်တော်တို့၂ယောက်လဲလီးတွေမြင်သွားတဲ့ဆရာမကိုမျက်နှာမကြည့်ဘဲခေါင်းငုံပြီးနောက်ကလိုက်လာကြတယ်.မြတ်မင်းကတိုးတိုးလေးပြောတယ်”ကျော်ကျော်”ဟေ့ကောင် ဆရာမဖင်ကြီးကြည့်စမ်းဘစ်ရာထင်ပြီးတင်းနေတာဘဲဟ”အေးကွလိုးချင်စရာကြီး ။ “ဆရာမဖင်ကိုဒီတစ်ခါအနီးကပ်သေချာမြင်ဘူးတာဘဲ”လိူးချင်လိုက်တာကွာ”ဟူကျွန်တော်လဲတီးတိုးပြောလိုက်တယ်”ဆရာမကကြားသွားပုံရတယ်ဗျကျွန်တော်တ်ု့ကိုနောက်လှည့်ကြည့်ပြီး”သေမယ်နော်ဟဲ့အကောင်တွေ”မိုက်မရိုင်းကြနဲ့ဟွင်း” လန်းသွားတာပေါ့ ဆရာမကြားတယ်ဟတစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်လက်ကုတ်ရင်းမချိပြုံးပြူံးပြီးလာခဲ့ကြတယ် စာသင်ခန်းထဲရောက်တော့ဆရာမမျက်နှာကပြုံးတာလိုလိုရှက်တာလိုလိုဖြစ်နေတယ်ဗျကျွန်တော်တို့ပြောလိုက်တဲ့စကားကြောင့်feelတွေတတ်နေလားမသိဘူး ပေါင်ကြားထဲလက်ထည့်ပြီးကျောင်းသားတွေကိုစာလိုက်ဖတ်ခိုင်းနေတာ.နောက်နေ့မနက်ဒီနေ့ကဆရာမကိုမလိူးခင်တစ်ရက်ပေါ့ ကျွန်တော်နဲ့မြတ်မင်းမနေ့ကဆရာမအိုးအကြောင်းပြောရင်းရီရီမောမောကျောင်းလာကြတယ်.အဲ့ဒီမှာတွေ့ရတဲ့မြင်ခွင်းကစိတ်ထဲတလပ်လပ်နဲ့ပေါင်ကြောကနေတစ်ဆင့်လီးကြောထဲထိfeelတွေရောက်လာပြီးလီးပါမသိမသာတောင်လာတယ်. ဘာလို့စိုတော့ ဆရာမဒီနေ့ဝတ်လာတဲ့အပေါ်အကျႌအဖြူကအပါးသားလေးအထဲကိုထင်းထင်းနေအောင်မြင်နေရတာ မြင်လား မြတ်မင်း ဆရာမနို့အုံကအကြီးကြီးဘဲဖြူဖွေးနေတာဘဲဟ အေးကွကျော်ကျော်ရ ဆံပင်ကနေဆွဲပြီးလိုးလိုက်ရင်တော်တော်feelရှိမှာဘဲကွာ ငါလိုးချင်နေပြီကျော်ကျော်ရေ..’မြတ်မင်းဟျောင့်ငါလဲလိုးချင်တယ် တကယ်လိုးခွင့်ရရင်ငါအရင်လိုးမှာကွရှင်းလား.ကျွန်တော်ဟောက်သံနဲ့ပြောလိုက်တော့မြတ်မင်းတွန့်သွားတယ်အစကတည်းကလူကြောက်စိုတော့ကျွန်တော်တစ်ချက်ဘဲလေဟဲဟဲ. “အေးပါကွာ”စဖုတ်ကစဖုတ်ဘဲလိုးရကျေနပ်ပါတယ်ကွာကျော်ကျော်ရာ”မင်းအရင်လိုးပေါ့ ပြီးမှငါလိုးတာပေါ့”။ ဒီလိုဘဲလေမစားရအညှော်ခံတာတောင်သူများထက်အရင်လိုးချင်တာဗျ.ဒါပေမယ့်ကျောင်းခန်းထဲရောက်တော့ဆရာမဝင်လာပုံကကြွကြွရွရွနဲ့နို့တွေကလဲခုန်တတ်နေတာဘဲ မှန်းကြည့်ရင်အသီးလေးတောင်မြင်ရမှာဘဲ.ဖင်ကလဲဘေးတိုက်ဝင်လာတော့တင်းပြီးကော့တတ်နေတာဗျ.ဒါနဲ့ဘဲစာသင်နေကြတယ်.ကျွန်တော်ဆုံးဖြတ်ချက်ကိုချလိုက်သည်.လုပ်မယ်ကွာလို့စိတ်ထဲမှာပြောရင်း.မြတ်မင်းကိုပါပြောလိုက်တယ်”ဟျောင့်မင်းလုပ်ရဲလား”ဘာလဲဟ”ဘာမေးတာလဲငကျော်ရ” မင်းကိုလုပ်ရဲလားလို့မေးနေတာငတုန်းရဲ့”မြတ်မင်းပြုံးတတ်သွားပြီးမျက်နှာပြန်သေ သွားတယ် ရှေ့ကဆရာမကိုမြတ်မင်းလှမ်းကြည့်ပြီးကျွန့်ကိုပြန်ပြောတယ်..ဟျောင့်ငါလဲမင်းလိုဘဲတအားဆာနေပြီမရတော့ဘူး မင်းလိုအတွေးမျိုးငါလဲခုတွေးနေတာကွ”စိတ်ချင်းတူနေတဲ့ကျွန်တော်တို့၂ယောက်.စကားကိုဘောင်ဖွဲ့ပြောစရာမလိုဘဲ.ခေါင်းညှိတ်ပြပြီးစာဆက်သင်နေကြတယ်. တကယ်တော့အချိန်ပိုသင်တဲ့မနက်ဖြန်ညနေမှာစာကိုသေချာနားမလည်အောင်လုပ်သလိုလ်ုနဲ့ကျွန်တော်တို့၂ယောက်ထဲအခန်းထဲကျန်ခဲ့အောင်နေခဲ့မယ်.ပြီးရင်ဆရာမကိုမြတ်မင်းကချုပ်ကျွန်တော်ကလိုးမယ်ပေါ့.ဆုံးဖြတ်ချက်ကတော့အသေအခြာဘဲဗျလိုးချင်နေတာဘဲသိတော့တယ်ဆရာမကတောင့်တင်းနေတာဗျ ခင်ဗျားတို့လဲကျူပ်တို့နေရာမှာစိူဒီလိုဘဲနေမှာပါ.ကဲ နောက်နေ့မနက် ကိုရောက်လာခဲ့ပြီဗျ…
Month: July 2021
ဦးရဲ့မီးလေး
ဦးရဲ့မီးလေး ကောင်မလေးက အသက် ၂၆ နှစ်သာ ရှိသေးသဖြင့် ကျတော့ထက်အသက်အတော်ငယ်ပါသည် ။သူမသည် ပုဂ္ဂလိကဆေးရုံတခုက နပ်စမလေး ဖြစ်ပြီး ကျတော်ဆေးရုံတက်ရတုန်းက စတင်ရင်းနှီးခဲ့ရခြင်းဖြစ်ပါသည်။ သူမနာမည်ကတော့ဘဖော်ပြဘို့ မလိုအပ်တာမို့ ကောင်မလေးဟုသာ သုံးနွုံးသွားပါမည်။ သူမသည် အရပ်၅’၃” အရပ်မနိမ့်မမြင့်ဖြင့် တောင့်တင်း ကျစ်လစ်သော ခန္ဓာကိုယ်အချိုးအစား ရှိပါသည်။သူမ၏ မျက်နှာမှာ သာမန်မျှသာဖြစ်သော်လည်း ရိုးရှင်းသန့်စင်သော မျက်နှာပေးနှင့် ချိုမြသော မျက်နှာထားကြောင့် စွဲမက်ဖွယ်ရာဖြစ်ပါသည်။ သူမထံတွင် စွဲမက်စရာအကောင်းဆုံးမှာ ဖွံ့ထွားတောင့်တင်းကျစ်လစ်သော တင်ပါးများဖြစ်ပါသည်။ သူတို့ယူနီဖောင်း ထမိန်အနီရဲရဲကို တင်းနေအောင် ဝတ်ထားသောအခါ လုံးကြွဖုထစ်သော သူမ၏တင်ပါးအလှ မမြင်သူ ငေးစဘွယ်ဖြစ်ပါသည်။ ကျတော်အဖို့ ထိုအချိန်ထိ ဤမျှတင်ပါး လှပတောင့်တင်းသော မိန်းကလေးကို မတွေ့ဘူးခဲ့ပါ။ အပေါ်မှ ရင်ဖုံးအကျီကို ခါးရှည်ဘော်လီအောက်ခံ၍ ဝတ်ဆင်ထားသောကြောင့် သေးကျဉ်သော ခါးလေးကြောင့်…
လက်တွေ့အရသာ
လက်တွေ့အရသာ သမီးနာမည်က သီရိ။ အသက်က ၁၄ နှစ်။ ၉ တန်းတက် နေတယ်လေ။ ၁၄နှစ်သမီးပေမယ့် လျှော့မတွက်နဲ့နော်။ ရည်းစား ၃ ယောက်တောင်ထားဖူးတယ်။ သမီးရဲ့ နောက်ဆုံးရည်းစားက ငယ်သူငယ်ချင်းတွေလေ။ သူ့နာမည်က ရာဇာတဲ့။ သူ့အဖေ ရာထူးတက်ပြီး နယ်ပြောင်းသွားလို့ ကွဲသွားကြတာ။ အခု သူတို့ မိသားစုက သမီးတို့လမ်းထဲ ပြန်ပြောင်းလာကြပြီး သူနဲ့သမီး ငြိသွားတာ။ ၉ တန်း တက်တော့လည်းတစ်တန်းထဲ၊ ကျူှရှင်တွေလည်း အတူအတူပဲ။ တစ်ခြား သူငယ်ချင်း ၄ ယောက်နဲ့အတူ သမီးအိမ်မှာ ဝိုင်း ကျူရှင်ယူကြတယ်။ တစ်နေ့ သူက သူ့အမျိုး တစ်ဦးရဲ့ နာရေးရှိလို့ သွားတော့ မနက်ပိုင်း ကျောင်းမတက်နိုင်ဘူး။ သမီးတို့က သချၤာကျူရှင်ကို အတန်းပိုင်ဆရာမဆီမှာယူတယ်။ ရာဇာ ကျောင်း…
ပိုချိုမြိန်သော
ပိုချိုမြိန်သော တကယ်တော့ဒီဇတ်လမ်းကလေးသည်သိပ်ထူးထူးဆန်းဆန်းတော့ မဟုတ်လှပါ။ဖြစ်တတ်သည့်ဇတ်လမ်းကလေးသာဖြစ်ပါသည်။သို့ သော် အမှန်ဖြစ်ပျက်ခဲ့ဘူးသည့်ဇတ်လမ်းကလေးဖြစ်ပါသည်။ ဤဇတ်လမ်းစတော့မေသူမှာအိမ်ထောင်ကျပြီးဖြစ်ပါသည်။အသက် လည်း ၂၃ နှစ်ရှိပါပြီ။မေသူစအိမ်ထောင်ကျတော့ အသက်၂၀ ခန့်သာ ရှိပါသေးသည်။မေသူမှာအရပ်မနိမ့်မမြင့် အသားညိုညို တောင့်တင်း ကားထွက်နေသောတင်ပါးများဖြင့်ခန္ဓာကိုယ်အချိုးအစားကျနသူလေး ဖြစ်ပါသည်။ဆယ်တန်းတုန်းကရည်းစားနှင့်ပင်အိမ်ထောင်ကျပြီးသူနဲ့ ကျမှဘဲမေသူ့အပျိုစင်ဘဝကိုပေးအပ်ခဲ့ခြင်းဖြစ်ပါသည်။မေသူဆယ် တန်းမှာကျောင်းကမဟုတ်သောအပြင်လူ သူနှင့်ချစ်ကြိုက်ခဲ့ခြင်းဖြစ်ပြီး သူကမေသူ့ထက်အသက်လေးငါးနှစ်ကြီးပါသည်။မေသူ၏ယောက်ကျား နာမည်မှာကိုမြင့်ဖြစ်ပြီး ကုမ္ပဏီတခုတွင်အလုပ်လုပ်ပါသည်။နောင် မေသူဆယ်တန်းအောင်တော့ ကိုမြင့်ကမေသူကိုတက္ကသိုလ်တွင် ကျောင်းဆက်ထားပေးပါသည်။မေသူသည်အဝေးသင်တက္ကသိုလ် သို့တက်ရောက်သည်ဖြစ်သဖြင့် အနီးကပ်တစ်လသင်တန်းကိာတက္ကသိုလ်အနီးအမျိုးသမီးအဆောင်တခုမှနေရပါသည်။ ပြောရလျင်တော့မေသူသည် ယောက်ကျားမရခင်အထိ မည်သည့် တစိမ်းယောက်ကျားနှင့်မှထိတွေ့ဆက်ဆံဘူးခြင်းမရှသေးသောအပျို စင်ကလေးဖြစ်ပါသည်။ခေတ်၏သမီးပျိုကလေးဖြစ်သဖြင့် ဖုန်းမှတဆင့် ယောက်ကျားနှင့်မိန်းမလိင်ဆက်ဆံကြသောအောကားများကြည့်၍ကိုယ့်ဘာသာတော့အာသာဖြေတတ်ပါသည်။ထို့နောက်ယောက် ကျားရတော့ယောက်ကျားနှင့်လိင်ဆက်ဆံပြီူကာမအရသာခံစားရ သည်ကိုအထူးနှစ်သက်ခုံမင်သူလေးဖြစ်လာပါသညိ။အသက်ကလည်း ၂၀ ကျော်ခါစသွေးသားဆူဖြိုးသည့်အရွယ်ဖြစ်သဖြင့်အမြဲလိုလိုသွေး သားတောင့်တနေတတ်သူကလေးဖြစ်လာပါသည်။ တိုတိုပြောရလျင်တော့ အနီးကပ်သင်တန်းတက်ရောက်ရန် အဆောင်တွင်ယောက်ကျားနှင့်ခွဲနေရတော့ သုံးလေးရက်နှင့်ပင် သွေးသားကတောင့်တထကြွလာပြန်ပါသည်။အစကမခွဲစဘူးခွဲရသဖြင့် အိမ်ကယောက်ကျားကိုလွမ်းမိသည်ဟုထင်သော်လည်း တကယ် တမ်း ကျတော့ လိင်ဆက်ဆံစိတ်ထကြွလာခြင်းသာဖြစ်ကြောင်းကိုယ့် ဘာသာရိပ်မိလာလေသည်။ပထမနှစ်နှင့်ဒုတိယနှစ် အနီးကပ်သင်တန်း တက်ရောက်ခဲ့စဉ်က ဒီလိုဘဲကိုယ့်ဘာသာကြိတ်မှိတ်၍ ပွတ်သပ်အာ သာဖြေဖျောက်ခဲ့သော်လည်း…
ပေးစပ်ချင်နေသော
ပေးစပ်ချင်နေသော မုတ်သုန်လမင်း ..မနေ့ညက စိတ်တွေ တအား ထန်ခဲ့ရ သည် .. ။ ကာမစိတ်တွေ ထကြွ ခဲ့ရ သည် . .။ ပေါင်ကြားဂွဆုံက ရတနာရွေကြုတ် က အရေတွေ စိုစိုရွဲ ရတဲ့အထိပါဘဲ . .။ ဇော်ဇော်လတ်ကြောင့်ပေါ့ ။ သူ ..သူ ..မုတ်သုန်ကို အပီကိုင်လို့ . .။ မုတ်သုန် သည် ကရေးဇီး ဂဲလ် ဆိုတဲ့ ကာရာအိုကေ ဆိုင်မှာ လုပ်နေတာ သုံးလ လောက်ရှိပြီ . .။ ကရေးဇီးဂဲလ်မှာမလုပ်ချင်ပေမဲ့..အခြေအနေအရ .နေစရာ . စားစရာ လိုနေတာကို ဖြေရှင်းလိုက်ရတဲ့ သဘော . ။ ဒီဆိုင် က အမျိုးသမီး…
အရမ်းမဆိုးပါနဲ့
အရမ်းမဆိုးပါနဲ့ စားရကံကြုံတယ်ပဲ ပြောရမယ်…. မနေ့က ကျွန်တော့် အကိုတဝမ်းကွဲရဲ့ နောက်မိန်းမ နဲ့ လမ်းမှာ ဆုံဖြစ်တယ်။ ဖြစ်ပုံက ဒီလို… ကျွန်တော့် အကိုတဝမ်းကွဲ နာမည်က ကိုထင်ကျော်ပါ… နှစ်လုံးရောဂါ နဲ့ ဆုံးသွားတာ (၃) နှစ်ကျော်ပြီ…။ သူရှိတုန်းက မိန်းမ တရားဝင် (၂) ယောက်ယူထားတာဗျ… ပထမအိမ်ထောင်နဲ့ပဲ ကလေးရတယ်။ နောက်အိမ်ထောင် အမကြီးနာမည်က မိုးကြီးလို့ ခေါ်တာပဲ…နာမည်အရင်းတော့ ကျွန်တော်လည်း မသိဘူး…ကျွန်တော်တို့ ငယ်ငယ်လေး (၈) တန်းလောက်ထဲက ယူတာဆိုတော့ မမိုးကြီးလို့ပဲ ခေါ်တယ်။ အိမ်ကိုလည်း အကိုခေါ်လာဖူးတာနဲ့ ဝင်ထွက် ဖူးတယ်။ (၄) (၅) ခါလောက်ပါ။ ပုံစံက ထောင်ထောင်မောင်းမောင်း မျက်နှာက ဝိုင်းဝိုင်း ဖင်တွေ နို့တွေက ထွားထွားကြီးတွေ အသားဖြူဖြူနဲ့…ငယ်ငယ်တုန်းထဲက…
နောက်ကွယ်က
နောက်ကွယ်က မိလွန်းကြင် လက်ရှိအခြေအနေနဲ့ မတင်းတိမ်နိုင်ဘူး ။ ဘဝကို ဒီထက် တိုးတက်ချင်တယ် ။ အဖေအမေတို့တားတဲ့ကြားက ရန်ကုန်ကို ထွက်ခဲ့တယ်။ မိလွန်းကြင် ကြိုးစားချင်စိတ်တွေက များနေတယ် ။ ရန်ကုန်မှာကလမ်းပေါက်တွေ ရှိနေတယ် ။ တိုးတက်ကြီးပွားမယ့် လမ်းပေါက်တွေ..။ တခုခုနဲ့ ညိသွားနိုင်တယ် ။ မိန်းကလေးတွေ အတွက် အဆီအသားတွေကို ဝါးမြို ဖို့ လူလည်ကြီးသားတွေက အဆင်သင့် စောင့်ဆိုင်းနေကြတယ် ဆိုတာကိုလည်း မိလွန်းကြင် ကြားဖူးတယ် ။တွေ့ဖူးတယ် ။ ဖတ်ဖူးတယ် ။ဒါတွေကို သတိထား ရှောင်ရှားရမယ် ဆိုတာကိုလည်း မိလွန်းကြင် ပေါက်တယ် ။ သဘောပေါက်တယ် ။ ကြီးပွားချင်စိတ်တွေ များနေတယ် ။ ထိပ်ကို ရောက်ချင်တယ် ။ ကျော်ကြားချင်သလို ချမ်းသာချင်တယ်။ချမ်းသာလာရင်…
မရှိမဖြစ်
မရှိမဖြစ် “နင်ကလဲ မောနေပြီလား၊ လုပ်ပါအုံးဟ၊ ငါဒီမှာကောင်းတုန်း” လုပ်နေရင်း တန်းလမ်း သူ့ကိုယ်ပေါ်ပိကျလာသော ကိုရဲနောင်ကို လှမ်းဖက်ရင်း ခင်မာရီကပြောလိုက်သည်။ ခု နောက်ပိုင်း ခင်မာရီ နှင့် သူ ဒီကိစ္စ အပေးအယူ တည့်နေသည်။ သူ့ မိန်းမနှင့် လားလားမှ မတူ။ ခင်မာရီက ဒီကိစ္စ စိတ်ပါသည်။ သူနှင့် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ရှိသည်။ ဒါကို ကိုရဲနောင်ကလဲ ကြိုက်သည်။ သူ့ မိန်းမဆီက မရသည့် အရာကို ခင်မာရီဆီမှ အပြည့်အဝ ရနေသည်။ “မောတယ်ဟ၊ ငါဒီမှာ မနားတမ်းလုပ်နေတာ ဘယ်လောက်ကြာပြီလဲ၊ သေရောပေါ့၊ ခန နားအုံးမယ်ဟာ၊ နင်မစောင့်နိုင်ရင် ငါ့ အပေါ်က တက်လုပ်” ကိုရဲနောင်က ပြန်ပြောသည့် လေသံကိုက မောသံပေါက်နေသည်။ မမောခံနိုင်ရိုးလား၊…
ဆာနေသူများ
ဆာနေသူများ ဒီ ဇာတ်လမ်းမှာ အဓိက ဇာတ်ကောင်က ရဲလွန်း ။ ရဲလွန်းသည် ဆင်းရဲတွင်း နက်တဲ့ အခြေခံ လူတန်းစား မိသားစုထဲမှာ ပေါက်ဖွားလာတဲ့ ကောင်လေး တယောက် ။ အဖေက စက်ရုံတရုံက အလုပ်သမား ။ အမေက ဈေးရောင်းသည် ။ တဦးတည်းသော သား ငဆိုးလေး ။ ပိန်ပါးလို့ အရပ်မြင့်တယ်လို့ ပို ထင်ရသည် ။ ငယ်ငယ်ထဲက အစားထက် ကစားကို ပိုမက်နေခဲ့တာမို့ရယ်..မရှိဆင်းရဲသား နင်းပြား ဘဝတွေမို့ မစားနိုင်တာရယ်ကြောင့် ရဲလွန်းသည် ပြားချပ်ချပ် ပိန်ကပ်ကပ်ကလေး ။ အသက်၁၉နှစ် ကောင်လေး ။ ဆံပင်က ရှည်သည် ။ လိန်ကောက်နေတဲ့ ဆံပင်နီကြောင်ကြောင်တွေက ပုခုံးအထိ ရှည်သည် ။…
ဖန်တီးပုံဖော်ခြင်း
ဖန်တီးပုံဖော်ခြင်း ငါ့တူရေလာဦး။ ကျော်ခိုင်တစ်ယောက် အိမ်ခန်းထဲမှာ အပြာစာအုပ်ဖတ်ပြီး ဂွမ်းထုနေရာမှ ရေချိုးခန်းမှ ဒေါ်လေးဖြစ်သူ သီသီစိုးရဲ့ခေါ်သံကြောင့် စာအုပ်ကိုချကာ ကပျာကယာထရပ်လိုက်ပြီး ပုဆိုးကို ပြင်ဝတ်လိုက်သည်။ တကယ့်ကို အရှိန်ကောင်းပြီးခါနီးအချိန်မှ ခေါ်ခံလိုက်ရသဖြင့် နဲနဲပင် ကျွဲမြီးတိုသွားသလို ရင်တုန်ပန်းတုန်လည်း ဖြစ်သွားသေးသည်။ ရေချိုးခန်းပြင်ဘက်ကနေမေးလိုက်သည်.. ဒေါ်လေးဘာယူပေးရမှာလည်း ဒေါ်လေးသဘက်မေ့ခဲ့လို့အခန်းထဲမှာယူပေးစမ်းပါ။ ကျော်ခိုင်လည်း ဒေါ်လေးသီသီစိုးရဲ့အခန်းထဲက စင်မှာတင်ထားသော သဘက်ကိုယူပြီး ရေချိုးခန်းဘက်သို့ပြန်လာခဲ့သည်။ ရေချိုးခန်းတံခါးကို ခေါက်လိုက်သည်။ တံခါးပွင့်လာပြီး… ရော့.ဒေါ်လေး..သဘက်…။ အေး..အေး.. ဒေါ်လေးကား ရေချိုးရက်တန်းလန်းကြီးပင် ပါးလျသော ထမိန်အနွမ်းလေးကို ရင်လျားဝတ်ထားပြီး၊ ရေလောင်းချိုးထားသဖြင့် ကိုယ်မှာ ကပ်နေသည်။ မျက်နှာလွဲမလို့ကျန်သော်လည်း လှည့်ထွက်သွားသည့် ဒေါ်လေးရဲ့တင်ပါးကြီး များကိုကြည့်ကာ ကျော်ခိုင် တံတွေးများပင် နင်သွားသည်။ အောက်က သူ့မွေးရာပါညီလေးကလည်း ထောင်ထလာသဖြင့်ရေချိုးခန်းတံခါးကို အမြန်ပိတ်ပေးလိုက်ရသည်။ မဖြစ်ဖူး အခန်းထဲကို မြန်မြန်ပြန်မှလို့တွေးလိုက်ပြီး…