Month: July 2021

နှာထချင်ကြတာ ဇန်နဝါရီလ ၅ ရက်နေ့ ၊ စနေနေ့ ဖြစ်သည်..။ သည်နေ့သည်ရက်ဟာ အခြားသူတွေ အတွက်တော့ ထူးခြားမည် မဟုတ်သော်လည်း ကိုခင်ကျော်နှင့် မအေးအေးဝင်းတို့အတွက်တော့ ထူးခြားသည့်နေ့ ရက် တစ်ရက် ဖြစ်သည်..။ သူတို့နှစ်ယောက် အိမ်ထောင်ကျသည်မှာ နှစ် နှစ်ကျော်သာ ရှိသေးသည်..။ ချစ်လို့ ခင်လို့ ချလို့ လိုးလို့ မဝသေးပဲ ကောင်းတုန်း…။ ဒါပေမယ့် သူတို့ လင်မယားနှစ်ယောက် ချစ်တင်းနှီးနှော ကာမစပ်ယှက်ကြရသည့် အချိန်များက နည်းပါးလှသည်..။ ဒါကလည်း ကျန်းမာရေ ချို့တဲ့နေကြလို့ မဟုတ်..။ သူတို့၏ ကြီးပွားရေး စီးပွားရေး လုပ်ငန်းများကြောင့် ဖြစ်သည်..။ အေးအေးဝင်းသည် အင်ဂျင်နီယာဘွဲ့ရ တစ်ယောက်ဖြစ်ကာ အစိုးရဌာနတစ်ခုတွင် အရာရှိမ တစ်ယောက်အဖြစ် အလုပ် လုပ်ကိုင်နေသည်..။ ခင်မောင်ကျော်ကတော့ အစိုးရ…

ပါကင်ပိတ် တကယ်တော့အလိုးခံရန် ဘယ်လိုအနေ အထားမျိုးနေပေးရမည်ကို မေးလိုသည်။ မမေးတတ်သလို နူတ်လည်းမရဲသေးသည်မို့ ပြောတတ်သလောက်သာပြောလိုက်သည်။ “ပက်လက်အိပ်..ပေါင်ကားထား” ခိုင်ကြူသင်းသည်မွှေ့ယာလေးပေါ်ပက်လက်အိပ်ချလိုက်သည်။ “ပေါင်ကိုစင်းပြီးကားမထားနဲ့လေ..။ ဒူးနှစ်ဖက်ထောင်ပြီးကားပေးထား.” “ဒီလိုမျိုးလား” “ဟုတ်တယ်” မိမိအပေါ် တက်ကာလုပ်တော့မည်ဟုတွေးကာ ခိုင်ကြူသင်းမျက်စေ့စုံမှိတ် ထားသည်။ မျက်နှာသာမက တစ်ကိုယ်လုံးပင် သွေးရောင်လျှမ်းကာ ရဲတွတ်နီမြန်းနေ သည်။ ကိုစိုးနောင်က ကောင်မလေး၏နိူ့နှစ်လုံးကို ခပ်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ဆွဲနယ် ညှစ်သည်။ နိူ့သီးခေါင်းနှစ်ခုကို တစ်လှည့်စီခပ်ကြမ်းကြမ်းကုန်းစို့သည်။ ထို့နောက် ရှပ်ဟိုက်သောဝမ်းပျဉ်သားတစ်လျှောက် လျှာလေးနှင့်တို့လိုက်၊ နူတ်ခမ်းများနှင့်ခပ်ဖိဖိ စုတ်ပေးလိုက်လုပ်ရင်း အောက်သို့ရွေ့ဆင်းသည်။ ခိုင်ကြူသင်း တုန်တခိုက်ခိုက်နှင့် တဟင်းဟင်းဖြစ်နေသည်။ “လုပ်ပါဦးလေးရဲ့..လုပ်ပါတော့..အမလေးနော်..အိုးအမေ့.. ယားတယ်ဦးလေး ရဲ့..ယားတယ်..ကြည့်ပါလား..လုပ်ပါလို့ဆိုနေမှ..အဟင့်ဟင့်” ကိုစိုးနောင်သည် ချက်နက်နက်လေးထဲ လျှာထိုးမွှေကာတစ်ချက်ကလိလိုက် သေးသည်။ အောက်သို့ပို၍လျှောကျသွားကာနောက်ဆုံးတွင် ခိုင်ကြူသင်းပေါင်ကြား ခေါင်းရောက်သွားလေသည်။ “ဟာ..ဦးလေး..အဲဒါမလုပ်ပါနဲ့။ မကောင်းပါဘူး။ ငရဲကြီးလိမ့်မယ်..ဟာ.. မလုပ်ပါနဲ့ဆို..အီး.” မိမိစောက်ပတ်ကိုရက်ပေးတော့မှသိသည်နှင့် ခိုင်ကြူသင်း အမောတကော…

မမကိုစိတ်ကြိုက်သာလုပ် ဒေါ်ချိုချိုကို သက်နိုင်သိတာတော့ကြာပြီ။ ဒါပေမဲ့ ရင်းနှီးတာတော့အရမ်းကြီးမရင်းနှီး။ သက်နိုင်ကား အသက် (၂၇)နှစ်ခန့်ရှိသည့် လူလတ်ပိုင်းတစ်ဦး။ ယောကျၤားဆန်ဆန်နှင့် ချောမောသော ရုပ်ရည်ပိုင်ရှင်တစ်ဦး.။ စကားပြောuလည်းကောင်းသော ကြောင့် ချစ်သူခင်သူများသည်။ ဘွဲ့ရပြီးနောက်ပိုင်းတွင် မြို့မှာလာပြီး ကုမ္ပဏီတစ်ခုတွင်အလုပ်လုပ်ကိုင်နေသူ။ ဒေါ်ချိုချိုကား သူငှားနေသည့် အဆောင်မှ အဆောင်ပိုင်ရှင် ဦးကောင်းမင်း၊ ဒေါ် နီလာ နှင့်သူငယ်ချင်းတွေ။ ဒေါ်နီလာထံလာရင်း မျက်မှန်းတန်းမိကာ ရင်းနှီးနေသောသဘော။ ဒီလောက်ဘဲရှိသည်။ ဒါပေမဲ့တစ်ခုတော့ သက်နိုင်သိသည်။ ဒေါ်ချိုချိုကတော်တော်လှသည်ဟု။ ဟုတ်တယ်လေ….အသက်က(၄၀)စွန်းစွန်း။ ငယ်စဉ်ကမယ်ဘွဲ့တွေဘာတွေရဖူးသည်ဟုတော့သိရသည်။ သူမနှင့်သူမယောကျၤား ဦးမောင်မောင်ဝင်းက ကလေး(၂)ယောက်ထွန်းကားခဲ့သည်။ ထိုကလေးတွေကလည်း သူမြင်တော့မြင်ဖူးသည်။ ဒါကလဲကျောင်းပိတ်ချိန်တွေလောက်မှပါ။ ဘော်ဒါဆောင်မှာထားတာဆိုတော့တစ်ခါတစ်ရံမှသာ။ ဒေါ်ချိုချိုယောကျၤားကလည်း အလုပ်များသူပီပီအိမ်မှာမကပ်။ ဒီတော့ သူမကလည်း သက်နိုင်ငှားနေသော အဆောင်ပိုင်ရှင်ဒေါ်နီလာဆီ မကြာမကြာလာလည်သည်။။ သူမတို့ဘာတွေပြောလို့ပြောနေကြမှန်းတော့မသိ။ သက်နိုင်အလုပ်ပြန်လာသည့် အခါ မကြာခဏတွေ့သည်။ ထိုအခါမျိုးတွင် ဒေါ်ချိုချိုက…

ဝန်ခံရလျှင် ကျမသည်ရန်ကုန်မြို့ရှိ ပုဂလိကဘဏ်တစ်ခုတွင် လုပ်ကိုင်နေသော မိန်းကလေးတစ်ဦးဖြစ်သည်။မိဘများမှာနယ်မှဖြစ်ပြီး ကျမမှာ ရန်ကုန်ရှှိရုံးချုပ်တွင် ခေတ္တတာဝန်ကျနေခြင်းဖြစ်သည်။ကျူမ၏အမည်မှာ မွန်မွန်ဟုခေါ်ပြီးအသက်မှာ၃၆နှစ်ခန့်ရှိပြီဖြစ်သည်။ကျမမှာအသားဖြူဖြူ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်လှလှ မိန်းမချောတစ်ယောက်ဖြစ်သော် လည်းတရားဝင်လိုးပေးမည့် ယောက်ျားမရသေးသောအပျိုကြီးဖြစ်သည်။ရည်းစားများထားခဲ့ဖူးပြီး အချို့ရီးစားများနှင့်အနမ်းခံ၊နို့အကိုင်ခံလောက်သာနခဲ့ဘူးပေမင့်ကျမ၏ပြတ်သွားသောရည်းစားများထဲမှနောက်ဆုံးထားခဲ့ဖူးသောမောင်နှင့်တော့ အချစ်နယ်ကျော်ကုန်တော့သည်။ မောင့်ရဲ့အချစ်ကိုယုံစားမိခဲ့သော ကျမကို မောင်ကသာ ူ့စိတ်ကြိုက်လိုးပြီး ကျမထက်ငွေကြေးတောင့်တင်းသော မိန်းမတစ်ယောက်နှင့်လက်ထပ်ကာ အခြားမြို့သို့ပြောင်း ရွှေ့သွားသည် ။ မောင်နှင့်ပြတ်သွားပြီးနောက် ယောင်္ကျားလီးနှင့်အလိုးမခံရသည်မှာ ယခုရန်ကုန်သို့ ခေတ္တရောက်ရှိ အလုပ် လုပ်နေချိန်တွင် ၃ နှစ်နီးပါးခန့်ရှိပြီဖြစ်သည်။ကျမတို့မြို့လေးမှာသေးပြီး မောင်နှင့်ပြတ်ပြီးကတည်းက ကျမတို့အကြောင်းကို သိသောကြောင့် ကျမကို ချစ်ခွင့်ပန်မည့်သူမရှိပဲ ကျမမှာအပျိုကြီးလှလှဖြစ်နေတော့သည်။ကျမမှာမောင်နှင့်မတိုင်မီက အလိုးမခံဖူးပဲ မောင်နှင့်ကျမှသာ ယောင်္ကျားတစ်ယောက်၏အလိုးကို ကျကျနနခံခဲ့ရသည်။မောင့်ရဲ့အပွတ်အသပ်အကိုင်အတွယ်၊အနမ်းအစုတ်၊ကျမ၏စောက်ဖုတ်ကိုပက်ပက်စက်စက်ယက်ပေးပုံ မောင့်လီးကြီးစသည်ဖြင့်ယောင်္ကျားတစ်ယောက်၏ အလိုးခံရပုံစသည်များကို တမ်းတမိသည်။စောင့်စည်းရမည်များကို မစောင့်စည်းပဲမရှက်တမ်းဝန်ခံရလျှင် ကျမအလိုးခံချင်သည်။ ကျမတွင်အဖိုဓာတ်လိုနေပါပြီ။ကျတို့မိန်းကလေးသဘာဝတစ်ခုမှာ စိတ်တွင်မည်မျှဖောက်ပြန်နေသော်လည်း ကိုယ့်အသိုင်းအဝိုင်းမိတ်ဆွေများ၏အလည်တွင် အိဒြေဆောင်နေရပြီး ဆိတ်ကွယ်ရာ ကိုယ့်သူမသိ သူ့ကိုယ်မသိလွတ်လပ်သောနေရာတွင် ဆန္ဒရှိသမျှကဲလိုက်ချင်ပေသည်။မွန်မွန်သည်လှပပြီး…

ခေသူမဟုတ် အကိတ်ကြီး ကိတ်တာမှ ကောက်ချိတ်နေတာပဲ သူမ တင်ကြီးပိုင်ရှင်။ သူမနာမည်က စန္ဒီတဲ့။အသက်က ၃ဝကျော်လောက်ပီ။ ဇိုးကြီးတို့ရပ်ကွက်ထဲပြောင်းလာတာမကြာသေးဘူး။ တကိုယ်တည်း အပျိုကြီးမမတယောက်ပါ။ ဇိုးကြီးရဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် အိမ်ကိုမှ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင်ပြောင်းလာတာ။ အိမ်ပြောင်း အိမ်ရွေ့ကတည်းက သူမကို ဇိုးကြီးသတိထားမိတာ။ သူမ တင်ကြီးကိုပေါ့။ တရက် ဇိုးကြီးအိမ်ကို မုန့်ဟင်းခါးလာပို့တယ်။ အိမ်တက်ပေါ့။ မိတ်ဖွဲ့တာပေါ့။ ဇိုးကြီးက အိမ်ရှေ့မှာ ရေချိုးနေတာ။အောက်ခံဘောင်းဘီမနေနဲ့ မမက စန္ဒီ ရှေ့အိမ်ကိုပြောင်းလာတာလေ မင်းသိပါတယ် စပြောင်းတဲ့နေ့က မင်း မမကို ရှိုးနေတာသိတယ် ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ အကြည့်တွေကလည်း ဇိုးကြီး တကိုယ်လုံးရဲရဲဝံ့ဝံ့ကိူကြည့်တာ ဇိူးကြီးတောင် နညိးနည်းဖြုံသွားတယ်။ အအေးပတ်မယ် မြန်မြန်ရေချိုး ချွိုင့်ကို အိမ်လာပို့လိုက်နော် သွားပီ သူမပြောချင်တာပြောပီး ပြန်ထွက်သွားတယ် ဟုတ် လို့သာပြောပီးဇိုးကြီးတယောက် ကျောလှည့်ထွက်သွားတဲ့ စန္ဒီရဲ့…

ရမက်ကြီးတဲ့မိန်းကလေး ကျွန်မနာမည် လဲ့လဲ့ပါ။ ကျွန်မအမေက ဒေါ်အေးအေးအောင်တဲ့။ မိဘနှစ်ပါး သဘောထားမတိုက်ဆိုင်လို့ ကွာရှင်းပြီးနောက်ပိုင်း ကျွန်မတို့ ဆင်းဆင်းရဲရဲနေခဲ့ရပါတယ်။ တနေကုန် ထမင်းငတ်ခဲ့တာတွေ ကျောင်းသွားရင် မုန့်ဖိုးမပါတာတွေ ကျောင်းစိမ်းအကျီၤအနွမ်းလေးတွေပဲ ဝတ်ခဲ့ရတာတွေ အခုထိ မှတ်မိနေဆဲပါ။ ဒါပေမဲ့ ဒါတွေဟာ အမေနဲ့ ဦးစိုးမိုး မတွေ့ခင်အထိပါပဲ။ လုပ်ငန်းရှင်တစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့ ဦးစိုးမိုးက အရင် ကျွန်မတို့ မက်ခဲ့ဖူးတဲ့ အိပ်မက်တွေကို အမှန်တကယ်ဖြစ်လာအောင် လုပ်ပေးခဲ့ပါတယ်။ အမေနဲ့ သူ ချစ်ကြိုက်ပြီး တစ်နှစ်အကြာလောက်မှာတော့ လက်ထပ်ခဲ့ပါတယ်။ အမေ့ထက် အသက် နှစ်ဆယ့်နှစ်နှစ်လောက်ကြီးတဲ့ ဦးစိုးမိုးဟာ အမေ့ အဖေအရွယ် ဒါမှမဟုတ် ကျွန်မအဖိုးအရွယ် ဖြစ်ဖို့ လုံလောက်နေပါပြီ။ အမေကတော့ လှပနုပျိုနေဆဲဖြစ်ပြီး ပုရိသတွေကို ဆွဲဆောင်နေဆဲပါ။ အဖေအရွယ် ခပ်ဝဝ လူကြီးကို ချစ်ဖို့ထက် အမေ့ကို…

မထူးဇာတ် ကျနော့ရဲ့ ညီမလေး ဝမ်းကွဲ2ယောက်ရှိတဲ့အနက်မှာအကြီးတယောက်ဖြစ်တဲ့( 20နှစ်ပြည့်ထားပီးအရွယ် )လေးပေါ့ဗျာ….။ ကျနော်နဲ့တော့၅နှစ်လောက်ကွာပါတယ်၊ ညီမဆိုတော့လဲပြောမကောင်းပေမယ့်တကယ့်အဖြစ်အပျက်ဆန်းလေးတွေမို့လအူယားလွန်းလို့ို့ပြောပြချင်ပါတယ်။သူကကျောင်းပိတ်တိုင်းကျနော့အိမ်မှာကလွတ်လည်းလွတ်လပ်တော့လာလာလည်တဲ့အနေနဲ့လာလာနေဖြစ်စမြဲပါပဲ တခါလာနေရင်အနဲဆုံး၅ရက်ကနေအများဆုံး၁၀ရက်ပေါ့ဗျာ။ ကျနော့ညီမလေးကငယ်ငယ်ကဖြူ ဖြူ ပိန်ပိန်သေးသေးလေးရယ်ဗျ…. ခုအသက်၁၈အကျော်လောက်ကစပီးခုအသက်၂၀ကျော်လာတဲ့အထိကိုကျနော်သတိကောင်းကောင်းထားမိတာပေါ့နော်…. လုံးးဝကိုမထင်ရဘူးးဗျာ၊ အသက်ကဖြင့်၂၀ပဲရှိသေးတယ် ဆေးခိုးထိုးထားသလားထင်ရတယ် သူ့နို့အုံ/ရင်သားကြီးက တော်တော်ကိုကြီးပီးရှေ့ကိုတင်းရင်းဆူထွက်နေတာဗျ၊ တခါခါအကျီ ၤတွေဝတ်တာပါးတဲ့အခါ သူ့နို့သီးခေါင်းလေးတွေကသူ့ဘော်လီကိုတောင်ကျော်ပီးဆူထွက်နေသေးတယ်။ ဒါကိုကျနော်ကဘလိုမမြင်ချင်ယောင်ဆောင်ပီးနေရမှာလဲလို့ ဟူးးးး နောက်ပီးသူကအိမ်နေရင်းဆိုတော့မိန်းခလေးပီပီထုံးစံတိုင်းးအတိုတွေချည်းဝတ်တာမှတခါခါအောက်ကဝတ်ကောဝတ်ထားလားသေချာကြည့်ယူရတယ်ဗျ၊။ ညီမလေးကအသားအရမ်းဖြူ ပါတယ်၊ အရပ်က၅ပေ၄လောက်ရှိမယ်၊ အိမ်မှာအမြဲဝတ်လေ့ရှိတာကတော့အပေါ်ပိုင်းက G-String သို့မုတ်မိန်းခေးဝတ်စွပ်ကျယ်သို့မုတ်တီရှပ်လက်တိုအပါးရယ်ဒီ၃မျိုးထဲ ပီးရင်အောက်ကတော့ Zero Quarter ကိုမှ Jeans တောင်ဟုတ်ဘူး ချည်သားလိုလိုပဲတော်တော်ပါးတာတော့သိတယ် သို့မုတ်ဂါဝန်ပေါင်တိုရယ် ဒီ၂မျိုးပဲဝတ်တယ်။ သူဗျာကျနော့ရှေ့ကျနော့ဘေးဘီအနားတဝိုက်နားလာပီးစကားပြောတာတို့အမှတ်တမဲ့လာကပ်ထိုင်မိလိုက်တာတို့ဆိုရင်ကျနော့်လီးကလုံးဝမှကိုဟန်တောင်မဆောင်တတ်တော့ဘူးဗျာ၊ တခါထဲကိုတိုင်းဖူးထားတဲ့အရှည်အတိုင်း၇လက်မခွဲနဲ့လက်သီးတဆုပ်ကွက်တိပြည့်ခါနီးလုံးပတ်အတိုင်းကိုမာတင်းနေအောင်တောင်နေတော့တာဗျ။ အာ့ဆိုကျနော်၁ယောက်ဒုက္ခရောက်ချိန်ပေါ့ဗျာ၊ ပြောရမယ်ဆိုရင်တော့ခနတိုင်းလိုလိုကိုအဲ့ဒုက္ခကရောက်နေတော့တာပါပဲဗျာ၊ တရက်ကျတော့သူကအခန်းထဲကနေထွက်လာတော့ကျတော်ကကိုးရီယားအချစ်ဟာသကားကြည့်နေတာဆိုပေမယ့်သူ့ဆီကိုမျက်လုံးကအလိုလိုရောက်သွားလေတော့ ကျနော်ဒီနေ့တော့တခုကိုစိတ်ထဲဆုံးဖြတ်ချက်တခုချလိုက်တယ်၊ လီးတအားတောင်ပီးမနေနိုင်တော့ရင်တာ့သူလေးကိုတခုခုတော့လုပ်ခွင့်လေးကိုတောင်းဆိုကြည့်တော့မယ်ပေါ့၊ အသနားခံချော့ပြောမရရင်တော့ မထူးဇာတ်နဲ့သူ့ကို သူအခန်းထဲမာအပြာကားတွေခိုးခိုးကြည့်တာတွေကိုကျနော်ဖုန်းနဲ့၅မိနစ်စာချောင်ရိုက်ထားတာရှိတယ်၊ အာ့နဲ့ကိုင်ပေါက်ပီးတောင်းဆိုတာမပေးရင်အဲ့videoကိုသူငယ်ချင်းတေလျှောက်ပြပီလိုင်းပေါ်တင်မာနော်လို့ခြောက်ပလိုက်မယ် ဟီးးး အင်းးး့နဲ့သူအခန်းထဲကနေထွက်လာတော့ကျနော်တကိုယ်လုံးအစအဆုံးအားပါးရအငမ်းမရကြည့်မိလိုက်တော့ ဆူတင်းထွက်နေတဲ့သူ့နို့အုံသား၂လုံးရယ် လက်နဲ့ဂျိုင်းသားကြားကနေတိုးထွက်နေတဲ့သူ့နို့သားဖြူ ဖြူ…

အပျိုကြီးမဝိုင်း နေမင်း တယောက် မိမိ တို့ ရပ်ကွက်နားက တန်ဆောင်တိုင် ပွဲကို သတိရမိသော်လည်း ခရီး သိပ်မသွားဘူးသူ မို့ ရထားစီး ပြီး ရထားဂိတ် ဆုံးတော့ မော်တော် တဆင့်ထပ် စီးပြီးမှ သူတို့ သွားနေသော မြို့ လေးကို ရောက်သဖြင့်၊ သူ့အတွက် အားလုံးက အသစ် အဆန်းဖြစ်နေသည်၊ သွားနေမကျ တော့ လည်း နည်းနည်း ပင်ပန်းသလို ခံစားရသည်။ မင်္ဂလာဆောင်မှာက ၂ရက်လောက်လိုသေး သော်လည်း မြို့မှ မိတ်ဆွေ များ၊ သူ့အမျိုးသား ဘက်မှ ဆွေမျိုးများ တဖွဲဖွဲ ရောက်နေကြပြီ။ နေမင်းတို့ မောင်နှမ ကိုအိမ်တအိမ်မှာ နေရာချပေးသည်၊ နေမင်းတို့ ရောက်တာ စောလို့ နေမင်းတို့က အခန်းထဲ နေရာရသည်။…

ဖြစ်ရပ်မှန် ဟေ့လူတွေ မယုံမရှိနဲ့ဗျခုပြောနေတာတွေက တကယ့်ဖြစ်ရပ်မှန်နော်မကောင်းတတ်လို့ နာမည်တွေသာပြောင်းထားတာ …တကယ့်ကိုကြုံးခဲ့ရတာတွေတော့ အမှန်တကယ်တွေ …..တကယ်လို့သာ အဖိုးကြီးတွေသိလျင် သူတို့လီးကို ခုတ်ဖြတ် ချင်စိတ်ပေါက်သွားမယ် ….ကျွန်တော်ဆွဲခဲ့ရတာတွေလည်း အဖိုးကြီးတွေရဲ့ကတော် တွေလေ ….ဖြစ်ပုံကဒီလိုဗျ………..ကျွန်တော်ကျောင်းဆင်းကာစ မိခင်တပ်ရင်းကိုရောက်ရောက်ချင်းဘဲပေါ့တပ်ရင်းမှူးက သူ့အနားမှာဘဲခေါ်ပြီး အလုပ်အကြောင်းတွေသိအောင်ဆိုပြီး ခေါ်ထားတယ် ….အေးကွ … အောင်စိုး မင်းညနေရုံးဆင်းပြီးလို့ ရေချိုးပြီးလျင် ငါ့အိမ်လာခဲ့ ဥိးကွာ …. တပ်ထောက်က သစ်ဆိမ့်ပင်စိုက်ခင်းဖိုင် ယူခဲ့ကွာ……တပ်ရင်းမှူးမှထိုကဲ့ သို့ပြောသောကြောင့် ကျွန်တော်လည်းဟုတ်ကဲ့ အဘ ကျွန်တော်လာခဲ့ပါ့မယ် …ညနေရုံးဆင်းပြီး ရိပ်သာမှာရေမိုးချိုးပြီးတော့ ဖိုင်ကိုကိုင်ပြီး ….. ရင်းမှူးအိမ်ကိုလာခဲ့တယ်…တပ်ရင်းမှူး ခင်ဗျ တပ်ရင်းမှူး ခင်ဗျာ ….ကျွန်တော်အော်ခေါ်သော်လည်း ဘာအသံမှ မကြားရ …..နောက်မှ တပ်ရင်းမှူးအိမ်မှာ နေတဲ့ ရဲဘော်လေးပြေးထွက်လားပြီး ….ဗိုလ်ကြီး ဘာအကြောင်းရှိလို့လည်း?အေးကွ တပ်ရင်းမှူး ဂေါက်ရိုက်ကပြန်လာပြီလားကွ……အော် ပြန်လာပြီ…

သူမလိုအပ်တာရလိုက်သလို ”အ့ ကိုမင်း လုပ်တော့ကွာ တုံမနေတက်တော့ဘူး” ”အိတုံ ခံချင်နေပြီလား” ”အင်း” ”မကြားရဘူး ပြန်ပြော” ”ခံချင်နေပြီကိုမင်းရယ် ဟင့် အဟင့်” ”အဲ့ဒါဆို ကို့ကို စုပ်ပေးပါဦး” အိတုံလဲ လှဲနေရာမှအသာထကာ သူ့လီးကို ကိုင်ကာ ပါးစပ်ထဲအသာထည့်လိုက်ရင်း စုပ်ပေးနေသည်။နွေးထွေးတဲ့ အာငွေ့ စုပ်ချက်တွေကြောင့် သူ့လီးက သန်မာသထက်သန်မာလာသည်။သူလဲ အိတုံပါးစပ်ထဲမှ လီးကို အသာထုတ်ကာ အိတုံကို ပက်လက်လှဲလိုက်ကာပေါင်နှစ်ဖက်ကို မြှောက်ကာ အဖုတ်ဝတွင် လီးကိုတေ့လိုက်ရာ ”ကိုမင်း ဖြေးဖြေးနော်။ကိုမင်း ဟာကြီးက အကြီးကြီး တုံ့ဟာလေး ကွဲသွားလိမ့်မယ်”စိုးရိမ်စွာသတိပေးလေသည်။ဟုတ်တော့လဲ ဟုတ်သည်။သူ့လီးက ဆေးမထိုး ဆေးမစားပဲ တော်တော်ကြီးသည်။ သူလူပျိုပေါက်ဘဝနှင့် လူပျိုဘဝက သူငယ်ချင်းများနှင့် လီးကြီးအောင် လေစုပ်ခွက်နှင့်ဆွဲဖူးသည်။အလုပ်ဝင်တော့ နေရာစုံလျောက်သွားရသဖြင့် လူစုံနှင့်တွေ့ကာ ဆေးနည်းကောင်းများကိုတွေ့ပြီး သဘာဝဆေးကောင်းများနှင့်ကြီးလာရသည်လို့ပြောလို့ရမည်။သူနဲ့လုပ်ဖူးသည့်မိန်းကလေးတိုင်း သူ့ကို စွဲလန်းသွားတက်တာများသည်။ဒါကိုတော့…