စုမွန်

စုမွန်……..

စုမွန်တစ်ယောက်မှန်ထဲမှာ ကိုယ့်ကိုကိုယ်ပြန်ကြည့်ပြီး တော်တော်စိတ်ပျက်သွားသည် ။ ဒီနေ့ ရေကူးကန်မှာ ရေသွားကူးမလို့ ဒီဝတ်စုံနဲ့ဘယ်လိုမှ မဖြစ်နိုင်မှန်းသိနေသည် ။ သူမရဲ့အဖုတ်မွေးတွေက ရေကူးဝတ်စုံအပေါ်ကပင်ကြည့်မြင်နေရသည် ။ ဒါတောင်ရေ မစိုသေး…ရေစိုသွားလျှင် ပကတိအတိုင်း လှစ်ပြသလိုဖြစ်နေမည် ။ ရေကူးဝတ်စုံအရောင်ကိုက   နုလွန်းနေ၍ဖြစ်သည်။ အဖုတ် အမွေးကိုရိတ်လိုက်လျှင်တော့ အဆင်ပြေသွားလိမ့်မည် ။ ခက်နေတာက သူမအဖုတ်မွေးကိုရိတ်မို့ သူ့မှာဘာ ကိရိယာမှရှိမနေခြင်း ပါ ။  ရုတ်တရက် သူမရဲ့အစ်ကိုကျော်ခိုင် ရိတ်ရိတ်နေတဲ့ မုတ်ဆိတ်ရိတ်ဓါးကို သတိရမိသည် ။ သူမရဲ့အစ်ကိုကျော်ခိုင်က သူမထက် နှစ်နှစ်ကြီးသည် ။ စုမွန်က အခု ၁၅နှစ်ဆိုတော့  အစ်ကိုကျော်ခိုင်က ၁၇နှစ်ပေါ့ ။ စုမွန်နှင့်ကျော်ခိုင်တို့အခန်းနှစ်ခုကြားမှာ သူတို့နှစ် ဦးဘုံသုံးနေရတဲ့ ရေချိုးခန်းရှိပါတယ် ။ သူတို့နှစ်ဦးအခန်းကနေ ရေချိုးခန်းဝင်ဖို့ တံခါးတစ်ချပ်ဆီ   ရှိပါတယ် ။ စုခိုင်အပြင်ထွက်ပြီး  သူမအစ်ကိုရှိမရှိသေချာ ကြည့်လိုက်သည် ။ သေချာပြီ ဒီအချိန်ဆို အစ်ကိုကျော်ခိုင်က ဂိမ်းဆိုင်မှာ ဂိမ်းကစားနေကျဆိုတော့ ဂိ မ်းဆိုင်သွားနေမှာပေါ့ ။

စုမွန်တစ်ယောက် ရေချိုးခန်းထဲဝင်လိုက်ပြီး သူမအစ်ကိုအခန်းထဲသို့ ဝင်လိုက်သည် ။ ကျော်ခိုင့်ရဲ့ ဂယ်လက်တီ မုတ်ဆိတ်ရိတ်ဓါး နှင့်အမွေးရိတ်ဆပ်ပြာကိုယူပြီး အဝတ်အစားတွေချွတ်လိုက်သည် ။   အဖုတ်မွေးတွေကို သေချာကြည့်ရှုနေမိသည် ။ အမဲရောင် အမွေးပါးပါးလေးတွေက အပျိုစင်အဖုတ်လေးကို လွမ်းခြုံထားလေ၏ ။ စုမွန်က မိန်းမချောလေးတစ်ဦးဖြစ်ပြီး ရင်သားဆိုဒ်က ၃၄  ဖြစ်ပြီး  သွယ်လျသောခါးနှင့် လုံးဝန်းသောတင်သားလေးတွေက စွဲမက်ဖွယ်ကောင်းလေသည် ။ အမွေးရိတ်ဆပ်ပြာကို သူမရဲ့ အဖုတ်ပေါ်အနှံ့ ညင်သာစွာပွတ်လိုက်သည် ။ သူမရဲ့အဖုတ်ကိုတစ်ခါမှ ဒီလိုမလုပ်ခဲ့ဖူးပါ ။  ပန်းရောင်အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေ ပွတ် နေရင်း အဖုတ်လေးပေါ်မှအစိလေးကို ထိမိတော့ ထူးဆန်းသောခံစားမှုကို တစ်ပြိုင်နှံ့ခံစားလိုက်မိသည် ။ ဓါးကိုယူပြီး  ဖြည်းညင်းစွာ ပြောင်စင်သည်အထိ  စိတ်ရှည်လက်ရှည် ရိတ်နေမိသည် ။ အာရုံခံစားမှုကအသစ်အဆန်းဖြစ်နေသောကြောင့် သူမ အစ်ကို ရုတ်တရက်အခန်းထဲဝင်လာသည်ကိုပင် သတိမထားမိတော့ပေ ။  ” အမွန်..ငါ့မုတ်ဆိတ်ရိတ်ဓါးယူပြီး ဘာလုပ်နေတာ လဲ..နင်ရူးနေလား “  ” မလုပ်ပါဘူး ” စုမွန်ခမျာ ဒီလောက်ပဲပြောနိုင်ပြီး ကြောင်အမ်းအမ်းဖြစ်သွားသည် ။

ကျော်ခိုင်က စုမွန်ရဲ့လှပသောနို့ကလေးတွေ ၊ ခြေထောက်ကိုဖြဲပြီးရိတ်နေသောကြောင့် ပွင့်အာနေတဲ့နှင်းဆီပမာ အဖုတ်ကလေးကို မြင်တော့ ထွက်နေတဲ့ဒေါသတွေ ပျောက်သွားသည် ။  စုမွန်လည်း အစ်ကိုကျော်ခိုင်၏ အာသာငမ်းငမ်းမျက်လုံးတွေမြင်တော့မှ  သူမ၏ဝတ်လစ်စလစ် အနေအထားကိုသတိရပြီး ကိုယ်သုတ်ပုဝါကိုယူပြီး ကမန်းကတမ်းဖုံးကွယ်လိုက်သည် ။   “ မဖုံးနဲ့…ငါကြည့် ချင်သေးတယ် “   “ ထွက်သွားတော့ ကိုကျော် အမေ့ကိုတိုင်ပြောလိုက်မှာနော် “   “ ဘာပြောမှာလဲ ငါ့မုတ်ဆိတ်ရိတ်ဓါးနဲ့ နင့်အဖုတ် မွေးရိတ်တာကို ပြောမလို့လား အမွန်.. “  “ မသင့်တော်ပါဘူး..ကိုကျော်..အမွန်ကကိုကျော့်ညီမလေ … ဘာလို့ကိုယ်လုံးတီးနဲ့ကို ကြည့်ချင်တာလဲ “  “ ဟုတ်ပြီ..ဒါဆို အပေးအယူပေါ့ “  “ ဘာ အပေးအယူလဲ “   “ နင့်အကြောင်းတွေအားလုံးငါ့ကိုပြောပြ … ငါ့ အကြောင်းတွေလဲပြောပြမယ် အရင်းနှီးဆုံးသူငယ်ချင်းလိုပေါ့ “  “ထားပါတော့ … ခုတော့ထွက်သွားသင့်ပြီကိုကျော် …  တစ်ယောက်ယောက်မြင်သွားရင် မသင့်တော်ဘူး “

“ ညနေကျမှတွေ့တော့မယ် အမွန် ” ဟုပြောရင်း ကျော်ခိုင်တစ်ယောက် လိင် တံကြီးမှာဘောင်းဘီအောက်မှ ဖောက်ထွက်မည့်အလား တထောင်ထောင်ဖြင့်အခန်းပြင်သို့ ထွက်သွားလေသည် ။  စုမွန်တစ် ယောက် ရေကူးကန်သို့ရောက်သွားသောအခါ သူငယ်ချင်းများနှင့်အတူ မပျော်ရွှင်နိုင်ပဲ စိတ်တွေနောက်နေလေသည် ။ ခေါင်းထဲမှာ  နံနက်ကအဖြစ်ပျက်ကိုပဲ စဉ်းစားနေမိသည် ။ခုလိုအဝတ်စားမဲ့ ကိုယ်လုံးတီးအဖြစ်နဲ့ ဘယ်သူ့အရှေ့မှာမှ မနေခဲ့ဖူးပေ ။ သူမရဲ့ အစ်ကိုရှေ့မှာမှ ဖြစ်ရတာမို့ ပြန်စဉ်းစားရင်း စိတ်လှုပ်ရှားသလိုလို စိတ်ပျက်သလိုလိုဖြစ်နေသည် ။အစ်ကိုကျော်ခိုင်က ညနေကျရင် ဘာလုပ်မှာလဲ သူမသိ ။ သူမကိုကိုယ်လုံးတီးကြည့်ဖို့တောင်းဆိုလျှင် သူမလဲအစ်ကိုကျော်ခိုင်ပါ ချွတ်ပြဖို့ပြန်တောင်းဆိုရမည့်  အခွင့်အရေးရှိသည် ။ သို့သော်…တစ်စုံတစ်ခုကို စိုးရွံ့သလို စိတ်ထဲခံစားနေရသည် ။   ညနေခင်း ညစာစားချိန်ရောက်တော့ စားပွဲသို့ ရောက်သောအခါ အစ်ကိုကျော်ခိုင်ကို မလုံမလဲကြည့်သောအခါ စုမွန်ကိုဘာမှမပြောပဲ ခပ်တည်တည်ပင် ခုပေါ်မှာထိုင်နေသည် ။

သူတို့နှစ်ဦးခါတိုင်းလိုမဟုတ်ပဲ တိတ်ဆိတ်နေသဖြင့် ဖခင်ဖြစ်သူက  “ ဖိုးကျော် ၊ သားနဲ့မိမွန်တို့နှစ်ယောက် ရန်ဖြစ်ထားတာလား “ “  မဟုတ္ပါဘူး …ဘာလို့လဲ “  “ ဘာလို့သားတို့နှစ်ယောက် ခါတိုင်းလို…စကားမပြောကြတာလဲ..” ဖခင်ဖြစ်သူက စုမွန်ဘက်ကိုပါ  လှည့်ကြည့်ပြီးမေးလိုက်သည် ။  “ အို..အဖေကလဲ သမီးနေ့ခင်းက ရေကူးပြီးပြန်လာတာ မောနေလို့ပါ…ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး “   “  အင်း..ဒါဆို မနက်ဖြန်တနင်္ဂနွေနေ့ပဲ…စာအကြောင်းလဲစဉ်းစားစရာမလိုဘူး သက်တောင့်သက်တာနေပါကွာ “  စားသောက်ပြီး တော့ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်နှုတ်ဆက်ပြီး အိပ်ခန်းထဲသို့ အသီးသီးဝင်ကြလေ၏။  စုမွန်တစ်ယောက်အခန်းထဲရောက်ပြီး  တစ်နာရီလောက်အကြာမှာ သူမရဲ့ ရေချိုးခန်းတံခါးဘက်ဆီမှ တံခါးခေါက်သံကြားရလေသည် ။ တုန်လှုပ်ချောက်ခြားစွာ တံခါးကို ဖွင့်လိုက်တော့ …. “ အမွန်…ငါအခန်းထဲ ဝင်ခဲ့မယ်နော် “   “ အင်း “   ကျော်ခိုင်က အခန်းမီးကိုပိတ်လိုက်ပြီး ညအိပ်မီးသာထွန်း လိုက်သည် ။  “ ကိုကျော်…ဘာလုပ်တာလဲ “   “ အမွန်…ငါကနင့်အစ်ကိုပါ နင်မကြိုက်တာ ဘာမှမလုပ်ဘူး ၊ အေးဆေးနေပါ ဘာမှပူ မနေနဲ့ “  ဒီတော့မှ စုမွန်ခမျာ သက်ပြင်းချရင်း ယဲ့ယဲ့လေးပြုံးလိုက်တာ ကျော်ခိုင်မြင်လိုက်သည် ။   “ ကိုကျော်က ညအိပ်ဝတ်စုံနဲ့ တော်တော်ကြည့်ကောင်းတာပဲ ” အိမွန်က စိတ်လှုပ်ရှားမှုကိုတည်ငြိမ်စေရန် စကားရှာပြောလိုက်သည် ။   “ ဟားဟား..ဟုတ်လား  အမွန်..နင်လဲကြည့်ကောင်းပါတယ် အထူးသဖြင့် အဝတ်အစားမရှိတဲ့အခါပေါ့…”  “ အာ….အဲအကြောင်းမပြောနဲ့တော့ကွာ ” ဟု..စု မွန်ကရှက်ရွံ့စွာ ပြန်အော်လိုက်သည် ။

“ ဟုတ်ပြီ ဒါဆို မေးခွန်းတစ်ချို့မေးမယ်လေ “  စုမွန်က ခေါင်းငြိမ့်လိုက်သည် ။   “ နင်ဝတ်နေတဲ့ ဘောလီက ဘယ်လောက်ဆိုဒ်လဲ “   “ ၃၄ ” … စုမွန်ကတိုတိုတုတ်တုတ် ပြန်ဖြေလိုက်သည်   “ နို့သီးခေါင်းက ဘာအရောင်လဲဟင် ”   “ ကိုကျော် ဒီနေ့မြင်ပြီးပြီပဲ… ဘာလို့မေးတာလဲ ” စုမွန်တစ်ယောက်နည်းနည်းရဲတင်းလာကာ မျက်နှာပြောင်တိုက်ပြီးပြန်မေးလိုက်သည် ။  “ အာ..နင်က  ချက်ချင်းဖုံးလိုက်တော့ ဝိုးတိုးဝါးတားပဲ မြင်လိုက်လို့ပါဟ ”  “ နီညိုရောင် ” စုမွန်ကပြုံးပြီးပြန်ဖြေလိုက်သည် ။   “ အခု ဘရာဇီယာ ဝတ်ထားလား ”  “ ဟင့်အင်း… အိပ်ရာဝင်ရင် တစ်ခါမှမဝတ်ဘူး ”  “ ကြည့်လို့ရမလား ”   “ ဘာဆိုင်လို့လဲ…မေးခွန်းပဲမေးမယ်ဆို ” ပြောသာပြောနေရသည် စုမွန်ရဲ့စိတ်တွေ အတော်လေးကိုစိတ်လှုပ်ရှားနေသည် ။ သူမရဲ့အဖုတ်ကလဲ အရည်တွေစိမ့်ထွက်နေသလို  ညအိပ်အကီၤျပါးပါးလေးအောက်မှ နို့သီးတွေလဲထောင်ထလာနေသည် ။ ဒါတွေကို ကိုကျော်ခိုင်တစ်ယောက် မမြင်ပါစေနဲ့လို့ စု မွန်တစ်ယောက်ဆုတောင်းနေမိသည် ။   “ ကြည့်ချင်လို့ပါဆိုမှ ” ဟု..ကိုကျော်မင်းက မသဲမကွဲပြောလိုက်သည် ။   “အင်း..ဒါဆိုလဲ  အမွန့်ဒီဘက်နို့ကို ပြပေးမယ်လေ…အမွန်မေးတာကိုရော ကိုကျော်ပြန်ဖြေရမှာနော်…အသာစီးယူလို့တော့မရဘူး …ကတိပေး ”

“ ပေးပါတယ် အမွန်ရယ် ”  စုမွန်ကအကျီင်္ကို ညင်သာစွာ မ,တင်ပြီး သူမရဲ့ဘက်ဘက်နို့ကိုထုတ်ပြလိုက်သည်။ ကျော်ခိုင်တစ် ယောက် အသက်ရှုဖို့မေ့နေလောက်အောင် ငေးကြည့်နေမိသည် ။  “ လှရဲ့လား ” အမွန်ကသူမအစ်ကိုကျော်ခိုင်ဖြစ်ပျက်နေပုံကို ကြည့်ပြီ စပ်ဖြီးဖြီးဖြင့် မေးလိုက်သည် ။  “ အရမ်းလှတာပဲကွာ….” ဟု.. ကျော်ခိုင် စိတ်လှုပ်ရှားသံဖြင့် ပြောပြီး   “ ကိုင်ကြည့်ချင် တယ် …အမွန်ရယ် ”  “ အင်းလေ..ဒီနေရာပဲကိုင်နော် ”   ကျော်ခိုင်တစ်ယောက် လက်ကိုဆန့်လိုက်ပြီး လှမ်းကိုင်လိုက်၏ ။ စုမွန်ရဲ့ စိတ်လှုပ်ရှားပြီး ထောင်နေသောနို့သီးခေါင်းကို လက်ညိုးနဲ့လက်မလေးဖြင့်ပွတ်ပေးလိုက်၏ ။  စုမွန်ထံမှ ညီးသံသဲ့သဲ့ထွက်လာ သည် ။  “ နာလို့လား ”  “ ဟင့်အင်း…ဆက်လုပ်လေ…အမွန်ခံစားရတာ တစ်မျိုးပဲ ”   ကျော်ခိုင်ကအိမွန်ရဲ့အကျီင်္ကိုဆွဲမတင်ပြီး  ခေါင်းကနေကျော်ပြီး ချွတ်လိုက်သည် ။ အပေါ်ပိုင်းဗလာဖြင့် တောက်ပနေသောနတ်သမီးတစ်ပါးရောက်နေသလို ကျော်ခိုင်ငေး ကြည့်နေမိသည် ။ “ ကိုကျော်…ဘာမှမလုပ်ပါဘူးလို့ ဂတိပေးထားတယ်လေ ”   “ ခွင့်လွတ်ပါဟာ…ငါနှစ်ဖက်စလုံးကိုကြည့်ချင်လို့ ဖြစ်သွားတာ ”  “ ထားလိုက်ပါတော့…ကိုကျော်ကြည့်ချင်တယ်ဆို သဘောပဲ ”  ကျော်ခိုင်ခမျာ စိတ်ညို့ခံထားရသူတစ်ဦးပမာ စုမွန် အနားကပ်လာပြီ ရုတ်တရက် ဘယ်ဘက်နို့ကို ပါးစပ်ဖြင့်ဖမ်းစို့လိုက်သည် ။ စုမွန်ကိုယ်လုံးလေး ရုက်တရက်တွန့်သွားပြီး  မျက်တောင်တွေမှေးစင်းကုန်၏ ။

“ အိုး…ကောင်းလိုက်တာ…နောက်တစ်ဖက်ပါစို့ပေးနော် ကိုကျော် ”  ကျော်ခိုင်တစ်ယောက် စိတ်ပါလက်ပါဖြင့် လျှာဖြင့်သိမ်းကျုံးပြီ  စိတ်ကြိုက်လျှက်နေတော့သည် ။ ဘက်ဘက်နို့ပြီးတော့ ညာဘက်နို့ကို အသက်ရှုချိန်မရလောက်အောင် စို့ပေးနေမိသည် ။ စုမွန် ရဲ့ညည်းသံမှာလဲ ပိုပိုကျယ်လာသလို နို့တွေကိုလဲ ကော့ကော့ထိုးပေးနေမိသည် ။ စုမွန်အတွက်နို့စိုခံရခြင်းမှာ ပထမဆုံးအကြိမ်ဖြစ်  သလို သူမ၏အဖုတ်မှလဲ အရည်တွေ တစ်စိမ့်စိမ်ထွက်လာတာ သိနေရသည် ။ ဆတ်ခနဲ…တစ်ကိုယ်လုံးတွန့်တက်သွားပြီး..အင်းးးး ခနဲအော်သည်းလိုက်မိသည် ။ရှက်ရွံ့သလိုလဲခံစားနေမိသည် ။ တစ်ကိုယ်လုံးမှာ အတွင်းခံဘောင်းဘီတစ်ထည်သာ ကျန်တော့၍  ဘောင်းဘီပေါ်တွင်ပင် တော်တော်ရွဲနေလေ၏ ။ ကိုကျော်ခိုင်မှာ နို့စို့ရင်း လက်တွေက အငြိမ်မနေလိုက်ပွတ်ပေးနေ၏ ။ ရုတ်တရက်  ပေါင်ခြားထဲရောက်လာပြီး ဘောင်းဘီအပေါ်ကစမ်းလိုက်ရာ..အရည်တော်တော်များမျာရွဲနေ၍ “ နင်ပြီးသွားပြီလား ”     “ အဲဒါဘာလဲဟင် ” စုမွန်ကအသံတိုးတိုးလေးဖြင့်ပြန်မေးလိုက်၏ ။   “ စိတ်ခံစားမှု အထွတ်ထိတ်ရောက်သွားတာပေါ့ အမွန်ရယ်  ”  ခုမှသူမရဲ့ဘောင်းဘီကိုသူမ သေချာပြန်ကြည့်မိသည် ။ တော်တော်လေးကို ရွဲနေတာပဲ ။   “ အမွန်ကသေးပေါက်လိုက်တာထင် တာ…ဟိဟိ ”   “ မဟုတ်ပါဘူး … ခံစားမှုပြီးမြောက်ပါတယ်ဆိုမှ …ဘယ်လိုနေလဲ ကောင်းလား ”   “ အင်း….” ဟု စုမွန်ကရှက်ရွံ့စွာ ခေါင်းညိတ်လိုက်သည် ။

“ ငါနင့် ပိပိလေးကို ကြည့်ချင်တယ်ဟာ ” လို့ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ကျော်ခိုင်တစ်ယောက်စုမွန်ရဲ့အတွင်းခံဘောင်းဘီကိုဆွဲချွတ်ချလိုက် သည် ။  အမွေးမျှင်ကင်းမဲ့နေသော စုမွန်ရဲ့အဖုတ်လေးမှာ အရည်တလက်လက်ဖြင့် ကျော်ခိုင်တစ်ယောက်ကြည့်ရင်း မနေနိုင်တော့ ပဲ စုမွန်ရဲ့အဖုတ်လေးဆီသို့လက်ဖြင့်လှမ်းကိုင်လိုက်သည် ။   “ အာ…မကိုင်နဲ့လေ…” စုမွန်တစ်ယောက် ရှက်ရွံ့စွာပြောရင်း ကျော်ခို င့်လက်ကိုအတင်းလှမ်းဖယ်လိုက်သည် ။   “ အင်း..ဒါဆိုလဲ ငါ့ကိုကြည့်ခွင့်တော့ပေးဟာ ”   “ ကြည့်ချင်လဲကြည့်တော့ဟာ ” ပြော ရင်း စုမွန်သူ၏အကျီ င်္ကိုလှမ်းယူရင်း ဝတ်ဖို့လုပ်လိုက်သည် ။  “ အကျီ င်္တော့မဝတ်နဲ့ဟာ…ဒီတိုင်းလေးပဲကြည့်ချင်လို့…အရမ်းလှ တယ်သိလား ”   ်  “ အင်း…ဒါဆို အမွန်မေးတာ…ကိုကျော်ဖြေရမယ်နော် ”   “ ကြိုက်တာမေးပါကွာ…ကဲမေး ဖြေဖို့အသင့်ပဲ ”   “ ကို ကျော့်ဟာကြီးက ထိပ်မှာအရည်ပြားလန်နေပြီလား ”  “ လန်တာပေါ့…အရွယ်ရောက်တာနဲ့ဒီလိုဖြစ်လာတာပဲ ”   “ တော်တော်ကြီး နေပြီလား ”  “ ဘာကိုမေးတာလဲ ”  “ အမွန်မေးတာ ကိုကျော်သိမှာပါနော်…ဟွန်း ” စုမွန်ကရှက်စနိုးလေးနဲ့ပြန်ပြောလိုက်၏ ။  ကျော်ခိုင်ကရယ်လိုက်ရင်း   “ ၇-လက်မနီးပါးရှိတော့မယ်ဟ…ကြည့်ချင်လို့လား ”   “ အင်း ” ဟုအမွန်တစ်ယောက် ရှက်ရွံံစွာ  ခေါင်းညိတ်ပြရှာသည် ။

ကျော်ခိုင်တစ်ယောက်သူ့ရဲ့ပုဆိုးကိုချွတ်ချလိုက်ပြီ အတွင်းခံဘောင်းဘီထဲမှ သူရဲ့တောင်နေသာလီးကိုထုတ်ပြလိုက်သည် ။ စုမွန် တစ်ယောက် မယုံနိုင်အောင်ကြီးမားသော အစ်ကိုကျော်ခိုင်လီးကို ကြည့်ရင်း မူးမေ့သွားလောက်အောင်ဖြစ်သွားသည် ။ စုမွန် သူငယ်ချင်းတွေပြောနေလို့ လီးအကြောင်းကို ကြားဖူးပေမယ့် တစ်ခါမှမတွေ့ဖူးပေ ။ အခုကြည့်နေရသည်မှာ ဆွဲဆောင်မှုတစ်ခုရှိ သလို ခံစားရပြီး ကိုင်ကြည့်ချင်စိတ်ဖြစ်သောလဲ ပြောမထွက်ပေ ။  “ အမွန်..သဘောကျရဲ့လား ”   “ မပြောတတ်ဘူး ”   “ အရင် တုန်းက တစ်ခြားလီးတွေလဲတွေ့ဖူးလား ”  “ အော်..အမွန်ကို ခပ်နန့်နန့်ကောင်မလေးလို့ထင်တယ်ပေါ့လေ ”  “ ဟာ…မဟုတ်ပါဘူး  မေးကြည့်တာပါ …ထားလိုက်တော့..အခုကိုင်ကြည့်ချင်လား ”   အမွန်ခမျာ ခဏကတည်းက ကိုင်ကြည့်ချင်နေသည်ဖြစ်ရာ ကျော် ခိုင်ကမေးလိုက်တော့ အိနြေ္ဒပင်မဆည်နိုင်တော့ပဲ သူမ၏လက်ဖြင့် ညင်သာစွာဆုပ်ကိုင်လိုက်သည် ။ ဆုပ်ကိုင်မိသည်နှင့်  တပြိုင်နက်  နူးညံ့သောအထိတွေ့နှင့်အတူ ပူနွေးမူတို့ကို ခံစားလိုက်ရသည် ။ လီးတံကြီးကိုကိုင်ကြည့်ရင်း စုမွန်ရဲ့လက်တွေမှာ တ ဆတ်ဆတ်တုန်ရီနေသည် ။ ကျော်ခိုင်တစ်ယောက်လည်း နတ်ပြည်ရောက်သလို ခံစားနေရသည် ။ သူ့လီးကို အခြားတစ်ယောက် အကိုင်ခံရတာ ပထမဆုံးအကြိမ်ပင် ။   ကျော်ခိုင်တစ်ယောက် သူ၏ညီမကသူ့ရဲ့လီးကို ဆုပ်ကိုင်ပေးနေတယ်ဆိုတဲ့အသိကြောင့်  ရမ္မက်တွေနိုးကြွလာပြီး လီးထိပ်တွင်အရည်ကြည်လေးတွေ စို့လာ၏ ။ စုမွန်မှာလည်း သူ၏လီးကိုကိုင်ကြည့်ကာသေချာစူးစမ်းနေ မိသည် ။ ကျော်ခိုင်က သူ့ညီမစုမွန်ကို ဂွင်းတိုက်ခိုင်းရန်စဉ်းစားမိသောကြောင့် စုမွန်လက်ကိုအပေါ်ကကိုင်ပြီး  အထက်အောက်ဆွဲ ခိုင်းလိုက်သည် ။

“ ဒီလို အထက်အောက်ဆွဲပြီးလုပ်ကြည့်ပါလား အမွန် ”   “ အဲလိုလုပ်တော့ ဘာဖြစ်မှာလဲဟင် ”   “ နင်လုပ်ပေးတာ…ငါခံစားကြည့် ချင်လို့ဟာ..လုပ်လေ ” လို့ပြောပြီ ကျော်ခိုင်လက်ကိုလွတ်လိုက်သည် ။ စုမွန်တစ်ယောက် တသွေမတိမ်း ဆက်လုပ်ပေးနေမိ၏ ။    ကျော်ခိုင်မှာလည်း ကောင်းလွန်း၍မျက်စိမှိတ်ကာ ခံစားနေသည် ။ စုမွန်တစ်ယောက် ဂွင်းထုပေးနေရင်း လီးကိုသေချာ စိုက်ကြည့် နေပြီး အောက်မှတရမ်းရမ်းဖြစ်နေသော   ကျော်ခိုင်၏ဂွေးဥကို ဘယ်လက်ဖြင့်ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး   “ ဒါက ဂွေးဥလေးတွေလား ဟိ ဟိ …ကိုင်လို့ကောင်းလိုက်တာ ဘောလုံးလေးတွေလိုပဲ”  “ အင်း…ဟုတ်တယ် …အ..အ…ကောင်းလိုက်တာဟာ… အမွန် ခပ်မြန်မြန် လေး ဆက်လုပ်ပေး ငါပြီးတော့မယ် ”  စုမွန်လည်း လက်ကိုခပ်သွပ်သွပ်လုပ်လိုက်သည် ။ ကျော်ခိုင်တစ်ကိုယ်လုံး ဆပ်ကနဲ…ဆပ် ကနဲ တွန့်တက်သွားပြီ လီးထပ်မှအရည်များ စုမွန်၏ရင်ဘတ်ဆီသို့ ပန်းထွက်လာခဲ့သည် ။ ရုတ်တရက် စုမွန်မှာ လန့်သွားပြီး လီးကို လွှတ်လိုက်မိပြီ သူ့အစ်ကိုကျော်ခိုင်ရဲ့မျက်နှာကိုမော့ကြည့်လိုက်မိ၏ ။ ကျော်ခိုင်က အား…အား…အော်သံအဆုံးမှာ ထွက်နေသော  သုတ်ရည်များရပ်တန့်သွားသည် ။ ဒီတော့မှ စုမွန်တစ်ယောက် သူ့ရင်ဘတ်ပေါ်သို့ပြန်ကြည့်မိသည် ။ သူ့အစ်ကို ကျော်ခိုင်ရဲအရည် တွေ တော်တော်များတာပဲ….  ရင်ဘတ်တစ်ခုလုံးရွဲစိုနေသည် ။ ကျော်ခိုင်မှာ မျက်လုံးများပွင့်လာပြီး   “ကျေးဇူးပဲ..အမွန်ရယ်…ဒီလို ကောင်းတာ ငါတစ်ခါမှမခံစားဖူးဘူး ” ဟုပြောရင်း စုမွန်ရဲ့ပါးပြင်ပေါ်သို့အနမ်းချွေလိုက်သည် ။

“ ကိုကျော်ရယ်…အမွန့်ရင်ဘတ်တစ်ခုလုံး ပေပွသွားတာပဲ ..ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ ”  ကျော်ခိုင်က အမွန့်ရင်ဘတ်ကိုငုံကြည့်လိုက်ရာ  သူ့သုတ်ရည်များနှင့်လှပနေသော အမွန့်နို့တွေကိုတွေ့လိုက်ရပြီး အတွေးတစ်ခုဝင်လာခဲ့သည် ။ သူ့ခေါင်းကိုနိမ့်ချလိုက်ရင်း သုတ်  ရည်များပေပွနေသောနို့တွေကိုလျှာဖြင့် သန့်ရှင်းရေးလုပ်သလို သိမ်းကျုံးယက်လိုက်တော့သည် ။ ငန်ကျိကျိအရသာတွေခံစား လိုက်ရသော်လည်း ပြောင်စင်သည်အထိ စိမ်ပြေနပြေယက်ပေးနေမိသည် ။ ပြောင်စင်သွားသောအခါနို့သီးလေးကို ငုံပြီးစို့ပေးနေ  လိုက်သည် ။ အမွန့်ထံမှတဖန် သည်းညူသံကြားရသောအခါ “ အမွန်…ထပ်လုပ်ကြည့်ချင်လား… ”   “ ဘာကိုပြောတာလဲ ကိုကျော်  ”  “ အော်…ကိုကို့လီးကို အရသာခံကြည့်ချင်လားလို့ပါ ”  “ ဟမ်…ဘာလဲ ကိုကျော့်ဟာကြီးကို အမွန့်ပါးစပ်ထဲ ထည့်မလို့ပေါ့ လေ…ညစ်ပတ်လိုက်တာ ”   “ ဒါညစ်ပတ်တာ မဟုတ်ပါဘူး အမွန်ရယ်…ချစ်ခြင်းရဲ့သင်္ကေတပါ လာ..စမ်းကြည့် ”   ကျော်ခိုင်ကစု မွန်ရဲ့ခေါင်းကိုကိုင်ပြီး သူ့ရဲ့အနည်းငယ် ပြန်တောင်နေသောလီးကြီဆီသို့ ခေါင်းကိုဆွဲချလိုက်သည် ။ စုမွန်မှာလည်းသုတ်ရည်များနှင့်ပေပွနေသော  ကျော်ခိုင်းလီးကြီးကိုကြည့်ပြီး စိတ်မပါစွာ ပါးစပ်ကိုဟလိုက်သည် ။ ကျော်ခိုင်က လီးကြီးကိုကိုင်ပြီး စုမွန်၏ပါးစပ်  ထဲသို့ ထိုးထည့်ပေးလိုက်သည် ။

“ သကြားလုံးစုပ်သလို စုပ်လေ အမွန် ”  စုမွန်မှာလည်း ကျော်ခိုင့်လီးပါးစပ်ထဲရောက်သည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် စိတ်တွေကနိုးကြားလာ ပြီး အစ်ကိုကျော်ခိုင်ပြောသလို စုပ်ပေးနေမိသည် ။ ပါးစပ်ထဲတွင် လီးကကြီးမားလာသလို ခံစားရသောကြောင့် စုမွန် အလန့်တကြား လီးကိုပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်သည် ။   “ ဘာဖြစ်တာလဲ အမွန် ..”  “ ကိုကျော့်ဟာကြီးက ပါးစပ်ထဲမှာကြီးလာတယ်လေ  ”    “ နင်လုပ်ပေးတာကောင်းလို့ပေါ့ အမွန်ရယ်…အင်းလေ…ဒီနေ့တော့ဒီလောက်ပါပဲနော်…နောက်နေ့တွေလဲလုပ်ကြရအောင် ”    ကျော်ခိုင်မှာ အလောကြီး၍မရကြောင်းစဉ်းစားမိပြီး နောက်နေ့မှဆက်လုပ်ရန်တွေးမိ၏ ။ စုမွန်ကလည်း   “ ဟုတ်…ကိုကျော် အမွန် လဲ ဒီလိုလုပ်ရတာနှစ်သက်ပါတယ် …ဒါပေမယ့် အမွန်ကကိုကျော်ညီမလေ ”  “ ဘယ်သူမှမသိစေရပါဘူး အမွန်ရယ် ငါကတိပေးပါ တယ် ”  “ သိတာ၊မသိတာကိုပြောတာ မဟုတ်ဘူးကိုကျော်…အမွန်တို့ကမောင်နှမတွေဆိုတာ သတိထားဦးလို့ပြောတာ ”   “ အဲဒါ တွေဖယ်ထားကွာ လောလောဆယ်ကိုကျော် အမွန့်နဲ့ချစ်ချင်တာပဲသိတယ် သိလား ”  “ ကိုကျော် အခန်းပြန်အိပ်တော့ဟာ…”   ကျော်ခိုင်တစ်ယောက် သူ့ညီမစုမွန်က အခန်းပြန်ဖို့နှင်ထုတ်နေသောကြောင့် မျက်နှာအိုမင်းသွားကာ ခေါင်းငိုက်စိုက်ကျသွားသည် ။

စုမွန်ကသူ့အစ်ကိုကျော်ခိုင်မျက်နှာပျက်သွားတာမြင်တော့  “ ကိုကျော်…ဘာဖြစ်သွားတာလဲ..ပြန်တော့ပါနော်..စိတ်မကောင်းမဖြစ် ပါနဲ့နော်…ညီမလေးအိပ်ချင်ပြီ ”   “ ငါနင့်ကိုချစ်နေမိပြီ…အမွန် သိလား ”  “ အမွန်လဲ…ကိုကို့ကိုချစ်ပါတယ် ကိုကိုရယ် ”    ကျော်ခိုင် တစ်ယောက် စုမွန်ကိုကိုလို့ခေါ်လိုက်သောကြောင့် နားကိုမယုံနိုင်အောင်ဖြစ်ပြီး  “ ဘာလဲ..အမွန်..ကိုကိုတဲ့လား ….ကိုကို့ကိုတစ် ကယ်ချစ်ပါတယ်နော် ..”  “ အင်းပေါ့ … ကိုကို…နောက်နေ့မှတွေ့ရအောင်နော် ”   “ ဟား…..ပျော်လိုက်တာ ကလေးရယ် ” လို့ဆိုပြီး  ကျော်ခိုင်တစ်ယောက်စုမွန်အနားကပ်လာပြီး ပွေ့ချီကာ စုမွန်နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းစုပ်လိုက်ပြီး ပွေ့ချီလျှက်ရေချိုးခန်းထဲသို့လှမ်း လျှောက်သွားတော့သည် ။ ရေချိုးခန်းထဲရောက်တော့ စုမွန်ကိုညင်သာစွာချပြီး ရေလောင်းပေးကာ တစ်ကိုယ်လုံးသေချာစွာ ပွတ် ဆေးပေးနေတော့သည် ။ စုမွန်က ကျော်ခိုင်ပြုသမျှကလေးငယ်တစ်ဦးကဲသို့ ချစ်ရည်လဲ့သော မျက်ဝန်းဖြင့်ပြန်ကြည့်နေမိသည် ။ စု မွန်တစ်ကိုယ်လုံးသန့်စင်ပြီးတော့ကျော်ခိုင်က   “ ကလေး…အိပ်ချင်ပြီဆိုသွားအိပ်တော့လေ ”   “ ဟင့်အင်း…ကိုကို့ကို အမွန်ပြန် ဆေးပေးမယ်လေ ”   “ ကလေး အအေးပတ်နေဦးမယ်ဟာ..သွားတော့…good night နော် ” ဟုဆိုပြီးစုမွန်ပါးပြင်ပေါ်သော အနမ်း လေးပေးလိုက်သည် ။ စုမွန်လဲပြုံးပြရင်း  “ ဟုတ်…good night နော်ကိုကို ….” ပြောပြီးတံခါးဖွင့်ကာ သူ့အခန်းထဲသို့ဝင်သွားသည်  ။ ကျော်ခိုင်လဲ စိတ်ရှိလက်ရှိရေလောင်းချိုးပြီ အခန်းထဲသို့ဝင်ပြီး ကိုယ်သုတ်ပဝါဖြင့်ခြောက်သွေ့အောင်သုတ်ကာ အဝတ်အစားပင်  မဝတ်တော့ပဲ ဒီအတိုင်းအိပ်စက်လိုက်သည် ။

ကျော်ခိုင်နံနက်အိပ်ရာကနိုးတော့ အောက်ကညီလေးက ထောင်မတ်နေတာကြည့်ပြီး ညကအဖြစ်ပျက်တွေပြန်တွေးမိပြီး တစ် ယောက်ထဲကြိတ်ပြုံးနေမိသည် ။ မျက်နှာသစ်ဆေး၊သွားပွတ်တံကိုယူပြီး အဝတ်အစားပင် မဝတ်တော့ပဲ ဒီအတိုင်းမျက်နှာသစ်ရန်  ရေချိုးခန်းထဲသို့ဝင်ရန် တံခါးဖွင့်လိုက်သည်။ စုမွန်တစ်ယောက် သွားတိုက်နေရာမှ တံခါးဖွင့်သံကြား၍ လှည့်ကြည့်လိုက်ရာ သူ့ အစ်ကိုကျော်ခိုင်တစ်ယောက် အဝတ်စားမရှိပဲ အောက်မှလီးကလဲတထောင်ထောင်နဲ့ ရေချိုးခန်းထဲဝင်လာသည်ကိုတွေ့ရာ     “  အာ…ကိုကို ညစ်ပုတ်…ဘာမှလဲမဝတ်ထားဘူး …ဟွန်းကြည့်ပါလား အစောကြီးအောက်ကဟာကြီးလဲ ထောင်နေပြီ ”   “ ဟာဟ… ဒါက…ကလေးကိုလွမ်းလို့ထောင်နေတာပေါ့…ညကမှ ချစ်လို့မဝတာကိုး ” ဆိုပြီးစုမွန်အနားကိုလျှောက်လာခဲ့သည် ။   “ ဟိုး… ဟိုး..ဆရာ…ဟွန်းတော်တော်ဆိုး မျက်နှာတောင်မသစ်ရသေးပဲ ”  “ ကလေးကိုစတာပါကွာ ” လို့ဆိုပြီး ကျော်ခိုင်တစ်ယောက်သွား တိုက်ဆေးကိုယူပြီး သွားပွတ်တံထဲထည့်ကာ သွားတိုက်လိုက်သည် ။ စုမွန်မျက်နှာသစ်ရင်း သူ့အစ်ကိုကျော်ခိုင်သွားတိုက်တာကို ကြည့်နေရာအောက်က ကျော်ခိုင်လီးကြီး တရမ်းရမ်းဖြစ်နေတာကိုကြည့်နေရင်း ပြုံးနေမိသည် ။ စုမွန်မျက်နှာသစ်ပြီးတော့အပြင် ပြန်ထွက်ခါနီး ကျော်ခိုင်၏လီးကို ဖြတ်ကနဲတစ်ချက်ပုတ်လိုက်ရင်း  “ တော်တော်ဆိုးတဲ့ဟာကြီး…အစောကြီးနိုးနေတယ် ” ဟုဆို  ရင်းအခန်းထဲသို့ဝင်သွားတော့သည် ။ ကျော်ခိုင်တစ်ယောက်လဲ သဘောအကျကြီးကျရင်း မျက်နှာသစ်နေမိသည် ။

မျက်နှာသစ်ပြီး လန်းသွားအောင်ကျော်ခိုင်ရေချိုးလိုက်သည် ။ ထို့နောက်အဝတ်အစားဝတ်ရန် ခါတိုင်းလိုမဟုတ်ပဲ…စိတ်ကြိုက် အဝတ်အစားတွေရွေးဝတ်ပြီး နံနက်စားစာရန်အောက်ထပ်သို့ဆင်းလာခဲ့သည် ။   ဒီနေ့မှတောက်တောက်ပြောင်အဝတ်အစားဖြင့်  ကျော်ခိုင်ကိုတွေ့လိုက်၍ တစ်အိမ်သားလုံးအံအားသင့်စွာ ငေးကြည့်နေရင်း ဖေဖေက   “ ဟာ..သားဖိုးကျော်…လန်းလှချည် လား….ဘယ်သွားမလို့တုန်း ”   အဖေဖြစ်သူမေးတော့မှကျော်ခိုင်တစ်ယောက် ရှက်ကိုးရှက်ကန်းဖြစ်သွားရင်း   “ဟုတ်…အဖေ ဟို ဘက်လမ်းက စိန်တိုးကို အတန်းမှာသင်တဲ့မရှင်းတဲ့စာတွေ သွားပြခိုင်းမလို့ပါ ”   “အေးကွာ…ဒါနဲ့ဒီနေ့အဖေတို့နယ်ကအသိတစ် ယောက် နာမကျန်းဖြစ်နေတယ်ဆိုလို့ ခဏနေသွားမယ် ညနေလောက်မှပြန်လာမယ်…ဒါဆို သမီးအမွန်အိမ်စောင့်နော် ”   “  ဟုတ်ကဲ့ဖေဖေ…သမီးစောင့်နေပါ့မယ် ”  ကျော်ခိုင်တစ်ယောက်ကြိတ်ပြုံးလိုက်မိသည် ။ တကယ်တော့ သူကဘယ်မှသွားစရာမှမရှိ ပါ သူ့ညီမစုမွန်တစ်ယောက် သဘောကျအောင် ဘာမှန်းမသိ ဒီနေ့မှ အဝတ်အစားတွေရွေးချယ်ပြီး ဝတ်မိရာ အဖေဖြစ်သူက မေး တော့ ရှက်ကိုးရှက်ကန်းဖြစ်ပြီ အဖေဖြစ်သူကိုလိမ်ပြောလိုက်မိသည် ။ အားလုံးစားသောက်ပြီးတော့ ကျော်ခိုင်က အလျှင်အမြန်  ထွက်ရင်း လမ်းထိပ်လက်ဖက်ရည်ဆိုင် ချောင်ကျကျဝိုင်းတွင်ရွေးထိုင်လိုက်သည် ။

သူ့အဖေနဲ့အမေကားနဲ့ထွက်သွားပြီး ခဏအ ကြာတွင်အိမ်သို့ပြန်ခဲ့လေတော့သည် ။ အိမ်ရောက်တော့ သော့ဖွင့်ပြီး အိမ်ထဲသို့ဝင်လိုက်ရာ စုမွန်တစ်ယောက် ဧည့်ခန်းထဲတွင်  ဗီဒီယိုထိုင်ကြည့်နေတာတွေ့လိုက်သည် ။ စုမွန်တစ်ယောက် လှည့်ကြည့်ကာ ပြုံးပြလိုက်ရင်း  “ ဟင်…စာသွားမေးမယ်ဆို ကိုကျော်  ”  “ ဘာကိုကျော်လဲ…ကိုကိုလို့ခေါ်ပါကလေးရယ်…လွပ်လွပ်လပ်လပ်ချစ်ဖို့ပြန်ခဲ့တာ သိလား ”  “ ဟာ..အပြောအဆို ဆင်ချင်ရမယ် လေ…ဒီလိုအပြင်မှာ ကိုကိုလို့ဘယ်ခေါ်လို့ရမလဲ မဟုတ်ဘူးလား ကိုကျော် ”  ကျော်ခိုင်ကစုမွန်အနားဝင်ထိုင်လိုက်ရင်း စုမွန်ကို လှမ်းဖက်လိုက်သည် ။  “ မလုပ်နဲ့လေ…ကိုကျော် ဧည့်ခန်းထဲမှာကွာ ”   “ အင်း…ဒါဆိုလာခဲ့တော့ ” ဟုဆိုရင်း စုမွန်ကိုပွေ့ချီကာ  သူ၏အခန်းထဲသို့ခေါ်ဆောင်ခဲ့တော့သည် ။  အခန်းထဲရောက်သည်နှင့် ကျော်ခိုင်တစ်ယောက်စုမွန်ကိုပွေ့ချီလျှက် မွှေ့ယာပေါ်သို့ နှစ် ဦးစလုံးပစ်လှဲချလိုက်သည် ။ ထို့နောက်စုမွန်နှုတ်ခမ်းကိုစုပ်ယူပြီး စုမွန်ရဲ့အကျီ င်္ကြယ်သီးတွေကို တစ်လုံးချင်းဆွဲဖြုတ်နေလိုက် သည် ။နှုတ်ခမ်းက အနမ်းတွေချွေနေရင်း အကျီ ကျၤွတ်သွားသောအခါ စုမွန်ဗိုက်သားလေးတွေကို   လက်နှင့်ပွတ်ပေးနေ၏ ။ နို့အုံ ကိုလည်း ဘော်လီပေါ်မှပင် ခပ်တင်းတင်းဆုပ်နယ်ပေးလိုက်သည် ။ စုမွန်တစ်ယောက်မျက်ဝန်းလေးမှေးစင်းနေပြီ တဟင်းဟင်းနဲ   ့ ညည်းနေရှာသည် ။

ကျော်ခိုင်က စုမွန်ကျောအောက်ထဲကိုလက်လျှိုပြီး ဘောလီချွတ်ကိုလှမ်းဖြုတ်လိုက်သည်။ ပေါ်လာသော  နို့သီးလေးတွေမှာ အတော်လေးထောင်နေပြီ   ဖြစ်သောကြောင့်ကျော်ခိုင်တစ်ယောက် နို့သီးလေးကို သွားနဲ့မနာမကျင် ကိုက်လိုက်သည် ။  ထို့နောက်  ကျော်ခိုငက်နို့ကိုအငမ်းမရေစို့နေရင်းလက်တွေကအဖုတ်ကို ထမိန်ပေါ်မှပင်ပွတ်ပေးလိုက်သည် ။   “ ပြွတ်..အွ  န်း..ပြွတ်..ဟင်း..ကောင်းလိုက်တာ ကိုကိုရယ်…အာ့..အ ”  ကျော်ခိုင်နို့စို့နေရင်း စုမိန်၏ထမိန်ကိုဖြည်းဖြည်းချင်း ဆွဲချွတ်လိုက် သည်  ။ ပေါင်တံတစ်လျှောက်စိတ်ကြိုက်ပွတ်ပေးနေလိုက်သည် ။ လက်တွေက ပေါင်ရင်းသို့ရောက်သောအခါ အတွင်းခံ   ဘောင်းဘီပေါ်မှပင် မထိတထိဖွဖွလေး ပွတ်ပေးပြီးပေါင်သို့ပြန်ဆင်းက ပွတ်ပေးလိုက်၏ ။ စုမွန်တစ်ယောက် မရိုးမရွဖြစ်လာပြီး   ဖင်ကြီးကိုကော့ကော့ပေးနေတော့သည်။ ဘောင်းဘီပေါ်မှာလည်း အဖုတ်ကကျလာတဲ့အရည်တွေအတော်လေးရွဲနေပြီဖြစ်သည် ။

ကျော်ခိုင်မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပြီး လုံချည်ကိုချွတ်လိုက်သည် ။ စုမွန်တစ်ယောက် ရမ္မက်ခိုးဝေနေသောမျက်လုံးဖြင့် ကျော်ခိုင့်လီးကို စိုက်ကြည့်နေ၏။  ကျော်ခိုင်ကစုမွန်ပေါင်နှစ်ချောင်းကြားထဲတွင် ဒူးထောက်နေရာယူလိုက်ကာ ကုန်းပြီး စုမွန်ဝမ်းဗိုက်သားတွေကို  ယက်လိုက်သည် ..ထို့နောက် ချက်ကိုလျှာနဲ့မွေကာ ယက်တော့ စုမွန်ခမျာ တလူးလူးတလိမ့်လိမ့် ဖြစ်နေတော့သည် ။ ကျော်ခိုင်လျှာ ကို အောက်ဘက်ဆင်းလာပြီ အတွင်းခံဘောင်းဘီပေါ်မှပင် လျှာဖြင့်ယက်ပေးလိုက်သည် ။  စုမွန်တစ်ယောက် ဖင်ကြီးကျွတက်လာ ပြီး  “ အာ့…အ…ကိုကို…အဲလိုမလုပ်နဲ့လေ…အမွန်ငရဲကြီးကုန်မှာပေါ့ …အာ့..”   ကျော်ခိုင်တစ်ယောက်ဘာမှပြန်မပြောပဲ တွင်တွင် ယက်နေပြီးအတွင်းခံဘောင်းဘီးကို ဆွဲချွတ်ချလိုက်ကာ အစိလေးကိုလျှာနဲ့ထိထိမိမိ ယက်ပေးလိုက်သည် ။   “ အာ့..အ မေ့….ရှီးးးး..”   အဖုတ်ကိုတစ်ခါမျှ အယက်မခံဖူးတဲ့စုမွန်တစ်ယောက်ဖင်ကြိးတစ်ယမ်းယမ်းနဲ့ သူ့အစ်ကိုကျော်ခိုင်ဆံပင်ကိုဆွဲကိုင် ကာ မွေ့ယာပေါ်မှလူးလိမ့်နေသည် ။ ကျော်ခိုင်မှာလည်း   စောက်ခေါင်းထဲသို့လျှာထိုးသွင်းလိုက်ပြီးအစေ့လေးကို လက်မနဲ့ မနားတမ်းပွတ်ပေးနေတော့သည် ။ မိနစ်အနည်းငယ် ယက်ပေးပြီးတော့ စုမွန်တစ်ယောက် တစ်ကိုယ်လုံးတွန့်လိမ်ပြီး ငြိမ်ကျသွား သည် ။ ကျော်ခိုင်မျက်နှာမှာလဲ စုမွန်စောက်ရည်တွေပေပွနေချေ၏ ။

“ ကောင်းလား..ကလေး ”   “ပြောမပြတတ်အောင်ပဲ..ကိုကိုရယ် ”   “အင်း…ကိုကို့ကိုလဲကောင်းအောင်ပြန်လုပ်ပေးလေကွာ ” ဟု ဆိုပြီလီးကို စုမွန်မျက်နှာရှေ့သို့ကပ်ထားလိုက်သည် ။ စုမွန်နှုတ်ခမ်းလေး ဟပေးသည်နှင့်ကျော်ခိုင်ဖင်ကို ကော့ရင်းထိုးထည့်လိုက် ရာ နွေးထွေးနူးညံ့သော ပါးစပ်လေးထဲကျော်ခိုင်တစ်ယောက် သုတ်လွတ်ချင်စိတ်ပေါက်သွား၏ ။ စုမွန်မှာလည်း မစုတ်တတ်စုပ် တတ်နဲ့စုပ်ပေးနေရှာသည် ။ ကျော်ခိုင်ကစုမွန်ခေါင်းလေးကိုင်ပြီး ရှေ့တိုးနောက်ငင်လုပ်ပေးလိုက်သည် ။စုမွန်လဲလျှာဖြင့်ဒစ်ကို ကစားပေးနေသဖြင့်  ကြာကြာမထိန်းထားနိုင်တော့ပဲ တစ်ဖျစ်ဖျစ်နဲ့စုမွန်ပါစပ်းထဲသို့ သုတ်ရည်များပန်းထည့်လိုက်သည် ။   “အွ န်း…အွန်း..” ဟုအော်ရင်း စုမွန်မှာအတင်းရုန်းနေသဖြင့် ကျော်ခိုင်ကစုမွန်ခေါင်းကိုကိုင်ထားကာ သုတ်ရည်ကုန်သည်အထိ ပန်းချပြီး မှ ပြန်လွတ်ပေးလိုက်သည် ။  “ ဟွန်း..ကိုကိုညစ်ပတ်…ဘာလို့အမွန့်ပါးစပ်ထဲမှာ ပန်းထုတ်ရသလဲ ”   “ အဲဒါအချစ်ရည်တွေလေ ကွာ ကလေးကိုသောက်စေချင်လို့ ..ဟာဟ” ဟုဆိုပြီးစုမွန်ဘေးနားမှာ ဝင်အိပ်လိုက်သည် ။ ကျော်ခိုင်အနားယူနေတုန်း စုမွန်ကပျော့ တွဲနေသော လီးကြီးကိုကိုင်ကာ  “ ခုတော့လဲ…သူမဟုတ်သလိုပဲနော် ” ဆိုပြီးလီးကြီးကို ကိုင်ကစားနေသည် ။ စုမွန်လက်ထဲမှာပင်  ခဏလေးအတွင်းကျော်ခိုင့်လီးကြိးက ပြန်တောင်လာတော့သည် ။  “ ခိ..ခိ..ကိုကို့ဟာကြီး…ရန်ရှာနေပြန်ပြီဟေ့…လုပ်ပေးရဦးမ လား ”   “ ရတယ် … ဒီတစ်ခါကိုကိုကိုယ်တိုင်လုပ်မယ် ”  “ ဟုတ်လား …ဘယ်လိုလုပ်မလို့လဲ…”   “ ကြည့်နေလေ ” ဟုဆိုပြီကျော် ခိုင်တစ်ယောက်စုမွန်ပေါင်ကြားထဲဝင်ပြီး ဒူးထောက်ထိုင်ကစုမွန်နှုတ်ခမ်းကိုစုပ်ယူလိုက်သည် ။ အောက်ကလဲ လီးထိပ်ကိုကိုင်ပြီး စု မွန်အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေကို အထက်အောက်ပွတ်ဆွဲပေးလိုက်သည်။

“ ဟင်း….ဟင့်..ဟင်း…” စုမွန်မှာခါးလေးကော့တက်လာပြီး ညည်းသံထွက်လာခဲ့သည် ။ အထက်အောက်ပွတ်ဆွဲရင်း စုမွန်ရဲ့အဖုတ် ထဲသို့ ဒစ်လေးမြုပ်ယုံထည့်လိုက်သည် ။   “ အာ့…အ…ကိုကို ..အဲလိုတော့မလုပ်နဲ့လေ….အမွန်တို့ကမောင်နှမတွေလေ ”   ကျော် ခိုင်ကဘာမှပြန်မပြောပဲ ဒစ်ကိုထုတ်လိုက်သွင်းလိုက်ဖြင့် ဆယ်ချက်ခန့်လုပ်ပေးလိုက်ရာ…စုမွန်ရဲ့အမွေးမျှင်ကင်းမဲ့နေသောအဖုတ် ထဲမှ  အရည်တွေတော်တော်ထွက်လာသောအခါ လီးကိုနည်းနည်းပိုသွင်းလိုက်သည်။ တစ်ခုခုကာဆီးထားသလိုခံစားရသည်နှင့်  ကျော်ခိုင်တစ်ယောက်အပျိုမှေးဆိုတာသိလိုက်သည် ။ စုမွန်ရဲ့ ပါးစပ်ကိုပိတ်လိုက်ပြီး အားနဲ့ဆောင့်သွင်းလိုက်သည် ။    “ ဝူး….ဝူး  …” စုမွန်မှာပါးစပ်ပိတ်ခံထားရသောကြောင့်ပြန်မအော်နိုင်ပဲ မျက်ဝန်းမှမျက်ရည်တွေကျလာသည် ။ ကျော်ခိုင်ကလီးကို တစ်ဆုံး ထည့်ထားလိုက်သည် ။ ခဏအကြာမှ ဖြည်းဖြည်းချင် အထုတ်အသွင်းလုပ်ပေးရင်း အောက်ကိုငုံ့ကြည့်လိုက်ရာစုမွန်အဖုတ်မှ သွေး အနည်းငယ်ထွက်နေသည်ကိုတွေ့လိုက်ရသည် ။ အထုတ်အသွင်းကို စည်းချက်မှန်မှန်လုပ်ပေးနေရင်း စုမွန်တစ်ယောက်နာကျင်မှု တွေပျောက်ပြီး ဖင်ကိုပြန်ကော့ကော့ပြီးခံလာသောကြောင့် ဆောင့်ချက်ကိုတင်ပေးလိုက်သည် ။“

“ အား..ရှီး..ကိုကို….”   “ ကောင်းလား ကလေး နာနေတုန်းပဲလား ”   “ အင်း…သိပ်မနာတော့ဘူး …ဆောင့်ဆောင့်ကိုကို အမွန်ခံနိုင် လာပြီ ”  “ခံလို့ကောင်းနေပြီလား ကလေး ”   “ အာ့…အ..ဆောင့်ပါကိုကိုရယ် ဘာတွေမေးနေမှန်းမသိဘူး ”   ကျော်ခိုင်တစ်ယောက် ဘာမှမပြောတော့ပဲ ဆောင့်ချက်ကိုမြှင့်တင်လိုက်သည် ။ စောက်ခေါင်းအတွင်းရွဲအိုင်ထွက်နေသော စောက်ရည်ကြည်များကြောင့်  လီးကြီးဝင်ထွက်တိုင်း တပြွတ်ပြွတ်ဖြင့်အသံများ အခန်းထဲတွင်ဆူညံနေသည် ။  “ ဖွတ်…ပြွတ်…ပြွတ်…”   “ အာ့…အာ့…ကောင်း လိုက်တာကိုကိုရယ် ဆောင့်…ဆောင့်…ခပ်နာနာလေးဆောင့်စမ်းပါ…အဟင့်ရှီးးးး”  ကျော်ခိုင် စိတ်ရှိလက်ရှိဆောင့်လိုးသောကြောင့်  တစ်ချက်ချက် ၊ ဒစ်ကြီးက သားအိမ်ဝကိုနစ်နစ်သွားသဖြင့် စုမွန်ခမျာ ရင်ခေါင်းထဲမှအောင့်၍သွားသောလည်း  “  လုပ်စမ်းပါကိုကိုရယ် …အင့်….အင့်…အမွန့်ခံနိုင်လာပြီ…လုပ်…ခပ်ပြင်းပြင်းလေးဆောင့်လေ အီး….အ”   စုမွန်တစ်ယောက် အော် ရင်း ကျော်ခိုင်ဆောင့်ချက်နှင့်အညီ အောက်မှသူမ၏ဖင်ကြိးကို ပြန်လည်ကော့ပေးနေရာ ၊ ကျော်ခိုင်ကအဆောင့် စုမွန်ကအပင့်  ဆီးစပ်ချင်းပင်   တဖတ်ဖတ် ရိုက်သွားသည်အထိ စည်းချက်ညီညီလိုးနေသောကြောင့် ကျော်ခိုင့်လဥကြီးက စုမွန်ဖင်နှစ်ခြမ်းကြား ကို တဆတ်ဆတ်ရိုက်ခတ်နေတော့သည် ။

“ ဖွတ်…ဘွတ်…ဖတ်…အင့်….ဖတ်…ဘွတ်..”   “ ဆောင့်…ဆောင့်..ကိုကို အရမ်းခံလို့ကောင်းလာပြီး…အီး..ရှီးးးးအားးးးးးးးး”   စုမွန် တစ်ကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ်တုန်ခါပြီး ၊ စောက်ရေများက စောက်ဖုတ်အပြင်ဘက်ကို စီးကျလာသည်အထိ ပွက်ကနဲ ပွက်ကနဲ ထွက်ကျလာတော့သည် ။ ကျော်ခိုင်လည်း စုမွန်ပြီးသွားပြီဆိုတာသိလို့အားစိုက်ပြီစိတ်သွင်းကာ ဆောင့်လိုက်ပြီး တစ်ဖျစ်ဖျစ်နဲ့ သုတ်ရည်တွေ စုမွန်အဖုတ်လေးထဲသို့ပန်းထည့်လိုက်သည် ။ ထို့နောက်စုမွန်ကိုယ်ပေါ်သို့ ထပ်ရပ်အိပ်လိုက်တော့သည် ။   “ အရမ်း ကောင်းတာပဲကိုကိုရယ်…နောက်နေ့တွေလဲအမြဲတမ်း ဒီလိုလုပ်ကြမယ်နော်..ကိုကို ”  “ ကလေးသဘောပါပဲကွာ…ခုတောင်ကိုကို့ ဟာကြီးကို ကလေးအဖုတ်ထဲက မထုတ်ချင်တော့ဘူး တစ်သက်လုံးထည့်ထားချင်မိတယ် ကလေးလေးရယ်။

 

Zawgyi

 

စုမြန္……..

စုမြန္တစ္ေယာက္မွန္ထဲမွာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ျပန္ၾကည့္ၿပီး ေတာ္ေတာ္စိတ္ပ်က္သြားသည္ ။ ဒီေန႔ ေရကူးကန္မွာ ေရသြားကူးမလို႔ ဒီဝတ္စုံနဲ႔ဘယ္လိုမွ မျဖစ္ႏိုင္မွန္းသိေနသည္ ။ သူမရဲ႕အဖုတ္ေမြးေတြက ေရကူးဝတ္စုံအေပၚကပင္ၾကည့္ျမင္ေနရသည္ ။ ဒါေတာင္ေရ မစိုေသး…ေရစိုသြားလွ်င္ ပကတိအတိုင္း လွစ္ျပသလိုျဖစ္ေနမည္ ။ ေရကူးဝတ္စုံအေရာင္ကိုက   ႏုလြန္းေန၍ျဖစ္သည္။ အဖုတ္ အေမြးကိုရိတ္လိုက္လွ်င္ေတာ့ အဆင္ေျပသြားလိမ့္မည္ ။ ခက္ေနတာက သူမအဖုတ္ေမြးကိုရိတ္မို႔ သူ႔မွာဘာ ကိရိယာမွရွိမေနျခင္း ပါ ။  ႐ုတ္တရက္ သူမရဲ႕အစ္ကိုေက်ာ္ခိုင္ ရိတ္ရိတ္ေနတဲ့ မုတ္ဆိတ္ရိတ္ဓါးကို သတိရမိသည္ ။ သူမရဲ႕အစ္ကိုေက်ာ္ခိုင္က သူမထက္ ႏွစ္ႏွစ္ႀကီးသည္ ။ စုမြန္က အခု ၁၅ႏွစ္ဆိုေတာ့  အစ္ကိုေက်ာ္ခိုင္က ၁၇ႏွစ္ေပါ့ ။ စုမြန္ႏွင့္ေက်ာ္ခိုင္တို႔အခန္းႏွစ္ခုၾကားမွာ သူတို႔ႏွစ္ ဦးဘုံသုံးေနရတဲ့ ေရခ်ိဳးခန္းရွိပါတယ္ ။ သူတို႔ႏွစ္ဦးအခန္းကေန ေရခ်ိဳးခန္းဝင္ဖို႔ တံခါးတစ္ခ်ပ္ဆီ   ရွိပါတယ္ ။ စုခိုင္အျပင္ထြက္ၿပီး  သူမအစ္ကိုရွိမရွိေသခ်ာ ၾကည့္လိုက္သည္ ။ ေသခ်ာၿပီ ဒီအခ်ိန္ဆို အစ္ကိုေက်ာ္ခိုင္က ဂိမ္းဆိုင္မွာ ဂိမ္းကစားေနက်ဆိုေတာ့ ဂိ မ္းဆိုင္သြားေနမွာေပါ့ ။

စုမြန္တစ္ေယာက္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္လိုက္ၿပီး သူမအစ္ကိုအခန္းထဲသို႔ ဝင္လိုက္သည္ ။ ေက်ာ္ခိုင့္ရဲ႕ ဂယ္လက္တီ မုတ္ဆိတ္ရိတ္ဓါး ႏွင့္အေမြးရိတ္ဆပ္ျပာကိုယူၿပီး အဝတ္အစားေတြခြၽတ္လိုက္သည္ ။   အဖုတ္ေမြးေတြကို ေသခ်ာၾကည့္ရႈေနမိသည္ ။ အမဲေရာင္ အေမြးပါးပါးေလးေတြက အပ်ိဳစင္အဖုတ္ေလးကို လြမ္းၿခဳံထားေလ၏ ။ စုမြန္က မိန္းမေခ်ာေလးတစ္ဦးျဖစ္ၿပီး ရင္သားဆိုဒ္က ၃၄  ျဖစ္ၿပီး  သြယ္လ်ေသာခါးႏွင့္ လုံးဝန္းေသာတင္သားေလးေတြက စြဲမက္ဖြယ္ေကာင္းေလသည္ ။ အေမြးရိတ္ဆပ္ျပာကို သူမရဲ႕ အဖုတ္ေပၚအႏွံ႔ ညင္သာစြာပြတ္လိုက္သည္ ။ သူမရဲ႕အဖုတ္ကိုတစ္ခါမွ ဒီလိုမလုပ္ခဲ့ဖူးပါ ။  ပန္းေရာင္အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေတြ ပြတ္ ေနရင္း အဖုတ္ေလးေပၚမွအစိေလးကို ထိမိေတာ့ ထူးဆန္းေသာခံစားမႈကို တစ္ၿပိဳင္ႏွံ႔ခံစားလိုက္မိသည္ ။ ဓါးကိုယူၿပီး  ျဖည္းညင္းစြာ ေျပာင္စင္သည္အထိ  စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ရိတ္ေနမိသည္ ။ အာ႐ုံခံစားမႈကအသစ္အဆန္းျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ သူမ အစ္ကို ႐ုတ္တရက္အခန္းထဲဝင္လာသည္ကိုပင္ သတိမထားမိေတာ့ေပ ။  ” အမြန္..ငါ့မုတ္ဆိတ္ရိတ္ဓါးယူၿပီး ဘာလုပ္ေနတာ လဲ..နင္႐ူးေနလား “  ” မလုပ္ပါဘူး ” စုမြန္ခမ်ာ ဒီေလာက္ပဲေျပာႏိုင္ၿပီး ေၾကာင္အမ္းအမ္းျဖစ္သြားသည္ ။

ေက်ာ္ခိုင္က စုမြန္ရဲ႕လွပေသာႏို႔ကေလးေတြ ၊ ေျခေထာက္ကိုၿဖဲၿပီးရိတ္ေနေသာေၾကာင့္ ပြင့္အာေနတဲ့ႏွင္းဆီပမာ အဖုတ္ကေလးကို ျမင္ေတာ့ ထြက္ေနတဲ့ေဒါသေတြ ေပ်ာက္သြားသည္ ။  စုမြန္လည္း အစ္ကိုေက်ာ္ခိုင္၏ အာသာငမ္းငမ္းမ်က္လုံးေတြျမင္ေတာ့မွ  သူမ၏ဝတ္လစ္စလစ္ အေနအထားကိုသတိရၿပီး ကိုယ္သုတ္ပုဝါကိုယူၿပီး ကမန္းကတမ္းဖုံးကြယ္လိုက္သည္ ။   “ မဖုံးနဲ႔…ငါၾကည့္ ခ်င္ေသးတယ္ “   “ ထြက္သြားေတာ့ ကိုေက်ာ္ အေမ့ကိုတိုင္ေျပာလိုက္မွာေနာ္ “   “ ဘာေျပာမွာလဲ ငါ့မုတ္ဆိတ္ရိတ္ဓါးနဲ႔ နင့္အဖုတ္ ေမြးရိတ္တာကို ေျပာမလို႔လား အမြန္.. “  “ မသင့္ေတာ္ပါဘူး..ကိုေက်ာ္..အမြန္ကကိုေက်ာ့္ညီမေလ … ဘာလို႔ကိုယ္လုံးတီးနဲ႔ကို ၾကည့္ခ်င္တာလဲ “  “ ဟုတ္ၿပီ..ဒါဆို အေပးအယူေပါ့ “  “ ဘာ အေပးအယူလဲ “   “ နင့္အေၾကာင္းေတြအားလုံးငါ့ကိုေျပာျပ … ငါ့ အေၾကာင္းေတြလဲေျပာျပမယ္ အရင္းႏွီးဆုံးသူငယ္ခ်င္းလိုေပါ့ “  “ထားပါေတာ့ … ခုေတာ့ထြက္သြားသင့္ၿပီကိုေက်ာ္ …  တစ္ေယာက္ေယာက္ျမင္သြားရင္ မသင့္ေတာ္ဘူး “

“ ညေနက်မွေတြ႕ေတာ့မယ္ အမြန္ ” ဟုေျပာရင္း ေက်ာ္ခိုင္တစ္ေယာက္ လိင္ တံႀကီးမွာေဘာင္းဘီေအာက္မွ ေဖာက္ထြက္မည့္အလား တေထာင္ေထာင္ျဖင့္အခန္းျပင္သို႔ ထြက္သြားေလသည္ ။  စုမြန္တစ္ ေယာက္ ေရကူးကန္သို႔ေရာက္သြားေသာအခါ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္အတူ မေပ်ာ္႐ႊင္ႏိုင္ပဲ စိတ္ေတြေနာက္ေနေလသည္ ။ ေခါင္းထဲမွာ  နံနက္ကအျဖစ္ပ်က္ကိုပဲ စဥ္းစားေနမိသည္ ။ခုလိုအဝတ္စားမဲ့ ကိုယ္လုံးတီးအျဖစ္နဲ႔ ဘယ္သူ႔အေရွ႕မွာမွ မေနခဲ့ဖူးေပ ။ သူမရဲ႕ အစ္ကိုေရွ႕မွာမွ ျဖစ္ရတာမို႔ ျပန္စဥ္းစားရင္း စိတ္လႈပ္ရွားသလိုလို စိတ္ပ်က္သလိုလိုျဖစ္ေနသည္ ။အစ္ကိုေက်ာ္ခိုင္က ညေနက်ရင္ ဘာလုပ္မွာလဲ သူမသိ ။ သူမကိုကိုယ္လုံးတီးၾကည့္ဖို႔ေတာင္းဆိုလွ်င္ သူမလဲအစ္ကိုေက်ာ္ခိုင္ပါ ခြၽတ္ျပဖို႔ျပန္ေတာင္းဆိုရမည့္  အခြင့္အေရးရွိသည္ ။ သို႔ေသာ္…တစ္စုံတစ္ခုကို စိုး႐ြံ႕သလို စိတ္ထဲခံစားေနရသည္ ။   ညေနခင္း ညစာစားခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ စားပြဲသို႔ ေရာက္ေသာအခါ အစ္ကိုေက်ာ္ခိုင္ကို မလုံမလဲၾကည့္ေသာအခါ စုမြန္ကိုဘာမွမေျပာပဲ ခပ္တည္တည္ပင္ ခုေပၚမွာထိုင္ေနသည္ ။

သူတို႔ႏွစ္ဦးခါတိုင္းလိုမဟုတ္ပဲ တိတ္ဆိတ္ေနသျဖင့္ ဖခင္ျဖစ္သူက  “ ဖိုးေက်ာ္ ၊ သားနဲ႔မိမြန္တို႔ႏွစ္ေယာက္ ရန္ျဖစ္ထားတာလား “ “  မဟုတၸါဘူး …ဘာလို႔လဲ “  “ ဘာလို႔သားတို႔ႏွစ္ေယာက္ ခါတိုင္းလို…စကားမေျပာၾကတာလဲ..” ဖခင္ျဖစ္သူက စုမြန္ဘက္ကိုပါ  လွည့္ၾကည့္ၿပီးေမးလိုက္သည္ ။  “ အို..အေဖကလဲ သမီးေန႔ခင္းက ေရကူးၿပီးျပန္လာတာ ေမာေနလို႔ပါ…ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး “   “  အင္း..ဒါဆို မနက္ျဖန္တနဂၤေႏြေန႔ပဲ…စာအေၾကာင္းလဲစဥ္းစားစရာမလိုဘူး သက္ေတာင့္သက္တာေနပါကြာ “  စားေသာက္ၿပီး ေတာ့ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ႏႈတ္ဆက္ၿပီး အိပ္ခန္းထဲသို႔ အသီးသီးဝင္ၾကေလ၏။  စုမြန္တစ္ေယာက္အခန္းထဲေရာက္ၿပီး  တစ္နာရီေလာက္အၾကာမွာ သူမရဲ႕ ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးဘက္ဆီမွ တံခါးေခါက္သံၾကားရေလသည္ ။ တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ျခားစြာ တံခါးကို ဖြင့္လိုက္ေတာ့ …. “ အမြန္…ငါအခန္းထဲ ဝင္ခဲ့မယ္ေနာ္ “   “ အင္း “   ေက်ာ္ခိုင္က အခန္းမီးကိုပိတ္လိုက္ၿပီး ညအိပ္မီးသာထြန္း လိုက္သည္ ။  “ ကိုေက်ာ္…ဘာလုပ္တာလဲ “   “ အမြန္…ငါကနင့္အစ္ကိုပါ နင္မႀကိဳက္တာ ဘာမွမလုပ္ဘူး ၊ ေအးေဆးေနပါ ဘာမွပူ မေနနဲ႔ “  ဒီေတာ့မွ စုမြန္ခမ်ာ သက္ျပင္းခ်ရင္း ယဲ့ယဲ့ေလးၿပဳံးလိုက္တာ ေက်ာ္ခိုင္ျမင္လိုက္သည္ ။   “ ကိုေက်ာ္က ညအိပ္ဝတ္စုံနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ၾကည့္ေကာင္းတာပဲ ” အိမြန္က စိတ္လႈပ္ရွားမႈကိုတည္ၿငိမ္ေစရန္ စကားရွာေျပာလိုက္သည္ ။   “ ဟားဟား..ဟုတ္လား  အမြန္..နင္လဲၾကည့္ေကာင္းပါတယ္ အထူးသျဖင့္ အဝတ္အစားမရွိတဲ့အခါေပါ့…”  “ အာ….အဲအေၾကာင္းမေျပာနဲ႔ေတာ့ကြာ ” ဟု..စု မြန္ကရွက္႐ြံ႕စြာ ျပန္ေအာ္လိုက္သည္ ။

“ ဟုတ္ၿပီ ဒါဆို ေမးခြန္းတစ္ခ်ိဳ႕ေမးမယ္ေလ “  စုမြန္က ေခါင္းၿငိမ့္လိုက္သည္ ။   “ နင္ဝတ္ေနတဲ့ ေဘာလီက ဘယ္ေလာက္ဆိုဒ္လဲ “   “ ၃၄ ” … စုမြန္ကတိုတိုတုတ္တုတ္ ျပန္ေျဖလိုက္သည္   “ ႏို႔သီးေခါင္းက ဘာအေရာင္လဲဟင္ ”   “ ကိုေက်ာ္ ဒီေန႔ျမင္ၿပီးၿပီပဲ… ဘာလို႔ေမးတာလဲ ” စုမြန္တစ္ေယာက္နည္းနည္းရဲတင္းလာကာ မ်က္ႏွာေျပာင္တိုက္ၿပီးျပန္ေမးလိုက္သည္ ။  “ အာ..နင္က  ခ်က္ခ်င္းဖုံးလိုက္ေတာ့ ဝိုးတိုးဝါးတားပဲ ျမင္လိုက္လို႔ပါဟ ”  “ နီညိဳေရာင္ ” စုမြန္ကၿပဳံးၿပီးျပန္ေျဖလိုက္သည္ ။   “ အခု ဘရာဇီယာ ဝတ္ထားလား ”  “ ဟင့္အင္း… အိပ္ရာဝင္ရင္ တစ္ခါမွမဝတ္ဘူး ”  “ ၾကည့္လို႔ရမလား ”   “ ဘာဆိုင္လို႔လဲ…ေမးခြန္းပဲေမးမယ္ဆို ” ေျပာသာေျပာေနရသည္ စုမြန္ရဲ႕စိတ္ေတြ အေတာ္ေလးကိုစိတ္လႈပ္ရွားေနသည္ ။ သူမရဲ႕အဖုတ္ကလဲ အရည္ေတြစိမ့္ထြက္ေနသလို  ညအိပ္အကီၤ်ပါးပါးေလးေအာက္မွ ႏို႔သီးေတြလဲေထာင္ထလာေနသည္ ။ ဒါေတြကို ကိုေက်ာ္ခိုင္တစ္ေယာက္ မျမင္ပါေစနဲ႔လို႔ စု မြန္တစ္ေယာက္ဆုေတာင္းေနမိသည္ ။   “ ၾကည့္ခ်င္လို႔ပါဆိုမွ ” ဟု..ကိုေက်ာ္မင္းက မသဲမကြဲေျပာလိုက္သည္ ။   “အင္း..ဒါဆိုလဲ  အမြန႔္ဒီဘက္ႏို႔ကို ျပေပးမယ္ေလ…အမြန္ေမးတာကိုေရာ ကိုေက်ာ္ျပန္ေျဖရမွာေနာ္…အသာစီးယူလို႔ေတာ့မရဘူး …ကတိေပး ”

“ ေပးပါတယ္ အမြန္ရယ္ ”  စုမြန္ကအက်ီကႋု ညင္သာစြာ မ,တင္ၿပီး သူမရဲ႕ဘက္ဘက္ႏို႔ကိုထုတ္ျပလိုက္သည္။ ေက်ာ္ခိုင္တစ္ ေယာက္ အသက္ရႈဖို႔ေမ့ေနေလာက္ေအာင္ ေငးၾကည့္ေနမိသည္ ။  “ လွရဲ႕လား ” အမြန္ကသူမအစ္ကိုေက်ာ္ခိုင္ျဖစ္ပ်က္ေနပုံကို ၾကည့္ၿပီ စပ္ၿဖီးၿဖီးျဖင့္ ေမးလိုက္သည္ ။  “ အရမ္းလွတာပဲကြာ….” ဟု.. ေက်ာ္ခိုင္ စိတ္လႈပ္ရွားသံျဖင့္ ေျပာၿပီး   “ ကိုင္ၾကည့္ခ်င္ တယ္ …အမြန္ရယ္ ”  “ အင္းေလ..ဒီေနရာပဲကိုင္ေနာ္ ”   ေက်ာ္ခိုင္တစ္ေယာက္ လက္ကိုဆန႔္လိုက္ၿပီး လွမ္းကိုင္လိုက္၏ ။ စုမြန္ရဲ႕ စိတ္လႈပ္ရွားၿပီး ေထာင္ေနေသာႏို႔သီးေခါင္းကို လက္ညိဳးနဲ႔လက္မေလးျဖင့္ပြတ္ေပးလိုက္၏ ။  စုမြန္ထံမွ ညီးသံသဲ့သဲ့ထြက္လာ သည္ ။  “ နာလို႔လား ”  “ ဟင့္အင္း…ဆက္လုပ္ေလ…အမြန္ခံစားရတာ တစ္မ်ိဳးပဲ ”   ေက်ာ္ခိုင္ကအိမြန္ရဲ႕အက်ီကႋုဆြဲမတင္ၿပီး  ေခါင္းကေနေက်ာ္ၿပီး ခြၽတ္လိုက္သည္ ။ အေပၚပိုင္းဗလာျဖင့္ ေတာက္ပေနေသာနတ္သမီးတစ္ပါးေရာက္ေနသလို ေက်ာ္ခိုင္ေငး ၾကည့္ေနမိသည္ ။ “ ကိုေက်ာ္…ဘာမွမလုပ္ပါဘူးလို႔ ဂတိေပးထားတယ္ေလ ”   “ ခြင့္လြတ္ပါဟာ…ငါႏွစ္ဖက္စလုံးကိုၾကည့္ခ်င္လို႔ ျဖစ္သြားတာ ”  “ ထားလိုက္ပါေတာ့…ကိုေက်ာ္ၾကည့္ခ်င္တယ္ဆို သေဘာပဲ ”  ေက်ာ္ခိုင္ခမ်ာ စိတ္ညိဳ႕ခံထားရသူတစ္ဦးပမာ စုမြန္ အနားကပ္လာၿပီ ႐ုတ္တရက္ ဘယ္ဘက္ႏို႔ကို ပါးစပ္ျဖင့္ဖမ္းစို႔လိုက္သည္ ။ စုမြန္ကိုယ္လုံးေလး ႐ုက္တရက္တြန႔္သြားၿပီး  မ်က္ေတာင္ေတြေမွးစင္းကုန္၏ ။

“ အိုး…ေကာင္းလိုက္တာ…ေနာက္တစ္ဖက္ပါစို႔ေပးေနာ္ ကိုေက်ာ္ ”  ေက်ာ္ခိုင္တစ္ေယာက္ စိတ္ပါလက္ပါျဖင့္ လွ်ာျဖင့္သိမ္းက်ဳံးၿပီ  စိတ္ႀကိဳက္လွ်က္ေနေတာ့သည္ ။ ဘက္ဘက္ႏို႔ၿပီးေတာ့ ညာဘက္ႏို႔ကို အသက္ရႈခ်ိန္မရေလာက္ေအာင္ စို႔ေပးေနမိသည္ ။ စုမြန္ ရဲ႕ညည္းသံမွာလဲ ပိုပိုက်ယ္လာသလို ႏို႔ေတြကိုလဲ ေကာ့ေကာ့ထိုးေပးေနမိသည္ ။ စုမြန္အတြက္ႏို႔စိုခံရျခင္းမွာ ပထမဆုံးအႀကိမ္ျဖစ္  သလို သူမ၏အဖုတ္မွလဲ အရည္ေတြ တစ္စိမ့္စိမ္ထြက္လာတာ သိေနရသည္ ။ ဆတ္ခနဲ…တစ္ကိုယ္လုံးတြန႔္တက္သြားၿပီး..အင္းးးး ခနဲေအာ္သည္းလိုက္မိသည္ ။ရွက္႐ြံ႕သလိုလဲခံစားေနမိသည္ ။ တစ္ကိုယ္လုံးမွာ အတြင္းခံေဘာင္းဘီတစ္ထည္သာ က်န္ေတာ့၍  ေဘာင္းဘီေပၚတြင္ပင္ ေတာ္ေတာ္႐ြဲေနေလ၏ ။ ကိုေက်ာ္ခိုင္မွာ ႏို႔စို႔ရင္း လက္ေတြက အၿငိမ္မေနလိုက္ပြတ္ေပးေန၏ ။ ႐ုတ္တရက္  ေပါင္ျခားထဲေရာက္လာၿပီး ေဘာင္းဘီအေပၚကစမ္းလိုက္ရာ..အရည္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ာ႐ြဲေန၍ “ နင္ၿပီးသြားၿပီလား ”     “ အဲဒါဘာလဲဟင္ ” စုမြန္ကအသံတိုးတိုးေလးျဖင့္ျပန္ေမးလိုက္၏ ။   “ စိတ္ခံစားမႈ အထြတ္ထိတ္ေရာက္သြားတာေပါ့ အမြန္ရယ္  ”  ခုမွသူမရဲ႕ေဘာင္းဘီကိုသူမ ေသခ်ာျပန္ၾကည့္မိသည္ ။ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ႐ြဲေနတာပဲ ။   “ အမြန္ကေသးေပါက္လိုက္တာထင္ တာ…ဟိဟိ ”   “ မဟုတ္ပါဘူး … ခံစားမႈၿပီးေျမာက္ပါတယ္ဆိုမွ …ဘယ္လိုေနလဲ ေကာင္းလား ”   “ အင္း….” ဟု စုမြန္ကရွက္႐ြံ႕စြာ ေခါင္းညိတ္လိုက္သည္ ။

“ ငါနင့္ ပိပိေလးကို ၾကည့္ခ်င္တယ္ဟာ ” လို႔ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ ေက်ာ္ခိုင္တစ္ေယာက္စုမြန္ရဲ႕အတြင္းခံေဘာင္းဘီကိုဆြဲခြၽတ္ခ်လိုက္ သည္ ။  အေမြးမွ်င္ကင္းမဲ့ေနေသာ စုမြန္ရဲ႕အဖုတ္ေလးမွာ အရည္တလက္လက္ျဖင့္ ေက်ာ္ခိုင္တစ္ေယာက္ၾကည့္ရင္း မေနႏိုင္ေတာ့ ပဲ စုမြန္ရဲ႕အဖုတ္ေလးဆီသို႔လက္ျဖင့္လွမ္းကိုင္လိုက္သည္ ။   “ အာ…မကိုင္နဲ႔ေလ…” စုမြန္တစ္ေယာက္ ရွက္႐ြံ႕စြာေျပာရင္း ေက်ာ္ခို င့္လက္ကိုအတင္းလွမ္းဖယ္လိုက္သည္ ။   “ အင္း..ဒါဆိုလဲ ငါ့ကိုၾကည့္ခြင့္ေတာ့ေပးဟာ ”   “ ၾကည့္ခ်င္လဲၾကည့္ေတာ့ဟာ ” ေျပာ ရင္း စုမြန္သူ၏အက်ီ ကႋုလွမ္းယူရင္း ဝတ္ဖို႔လုပ္လိုက္သည္ ။  “ အက်ီ ေတၤာ့မဝတ္နဲ႔ဟာ…ဒီတိုင္းေလးပဲၾကည့္ခ်င္လို႔…အရမ္းလွ တယ္သိလား ”   ္  “ အင္း…ဒါဆို အမြန္ေမးတာ…ကိုေက်ာ္ေျဖရမယ္ေနာ္ ”   “ ႀကိဳက္တာေမးပါကြာ…ကဲေမး ေျဖဖို႔အသင့္ပဲ ”   “ ကို ေက်ာ့္ဟာႀကီးက ထိပ္မွာအရည္ျပားလန္ေနၿပီလား ”  “ လန္တာေပါ့…အ႐ြယ္ေရာက္တာနဲ႔ဒီလိုျဖစ္လာတာပဲ ”   “ ေတာ္ေတာ္ႀကီး ေနၿပီလား ”  “ ဘာကိုေမးတာလဲ ”  “ အမြန္ေမးတာ ကိုေက်ာ္သိမွာပါေနာ္…ဟြန္း ” စုမြန္ကရွက္စႏိုးေလးနဲ႔ျပန္ေျပာလိုက္၏ ။  ေက်ာ္ခိုင္ကရယ္လိုက္ရင္း   “ ၇-လက္မနီးပါးရွိေတာ့မယ္ဟ…ၾကည့္ခ်င္လို႔လား ”   “ အင္း ” ဟုအမြန္တစ္ေယာက္ ရွက္႐ြံံစြာ  ေခါင္းညိတ္ျပရွာသည္ ။

ေက်ာ္ခိုင္တစ္ေယာက္သူ႔ရဲ႕ပုဆိုးကိုခြၽတ္ခ်လိုက္ၿပီ အတြင္းခံေဘာင္းဘီထဲမွ သူရဲ႕ေတာင္ေနသာလီးကိုထုတ္ျပလိုက္သည္ ။ စုမြန္ တစ္ေယာက္ မယုံႏိုင္ေအာင္ႀကီးမားေသာ အစ္ကိုေက်ာ္ခိုင္လီးကို ၾကည့္ရင္း မူးေမ့သြားေလာက္ေအာင္ျဖစ္သြားသည္ ။ စုမြန္ သူငယ္ခ်င္းေတြေျပာေနလို႔ လီးအေၾကာင္းကို ၾကားဖူးေပမယ့္ တစ္ခါမွမေတြ႕ဖူးေပ ။ အခုၾကည့္ေနရသည္မွာ ဆြဲေဆာင္မႈတစ္ခုရွိ သလို ခံစားရၿပီး ကိုင္ၾကည့္ခ်င္စိတ္ျဖစ္ေသာလဲ ေျပာမထြက္ေပ ။  “ အမြန္..သေဘာက်ရဲ႕လား ”   “ မေျပာတတ္ဘူး ”   “ အရင္ တုန္းက တစ္ျခားလီးေတြလဲေတြ႕ဖူးလား ”  “ ေအာ္..အမြန္ကို ခပ္နန႔္နန႔္ေကာင္မေလးလို႔ထင္တယ္ေပါ့ေလ ”  “ ဟာ…မဟုတ္ပါဘူး  ေမးၾကည့္တာပါ …ထားလိုက္ေတာ့..အခုကိုင္ၾကည့္ခ်င္လား ”   အမြန္ခမ်ာ ခဏကတည္းက ကိုင္ၾကည့္ခ်င္ေနသည္ျဖစ္ရာ ေက်ာ္ ခိုင္ကေမးလိုက္ေတာ့ အိေျႏၵပင္မဆည္ႏိုင္ေတာ့ပဲ သူမ၏လက္ျဖင့္ ညင္သာစြာဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္ ။ ဆုပ္ကိုင္မိသည္ႏွင့္  တၿပိဳင္နက္  ႏူးညံ့ေသာအထိေတြ႕ႏွင့္အတူ ပူေႏြးမူတို႔ကို ခံစားလိုက္ရသည္ ။ လီးတံႀကီးကိုကိုင္ၾကည့္ရင္း စုမြန္ရဲ႕လက္ေတြမွာ တ ဆတ္ဆတ္တုန္ရီေနသည္ ။ ေက်ာ္ခိုင္တစ္ေယာက္လည္း နတ္ျပည္ေရာက္သလို ခံစားေနရသည္ ။ သူ႔လီးကို အျခားတစ္ေယာက္ အကိုင္ခံရတာ ပထမဆုံးအႀကိမ္ပင္ ။   ေက်ာ္ခိုင္တစ္ေယာက္ သူ၏ညီမကသူ႔ရဲ႕လီးကို ဆုပ္ကိုင္ေပးေနတယ္ဆိုတဲ့အသိေၾကာင့္  ရမၼက္ေတြႏိုးႂကြလာၿပီး လီးထိပ္တြင္အရည္ၾကည္ေလးေတြ စို႔လာ၏ ။ စုမြန္မွာလည္း သူ၏လီးကိုကိုင္ၾကည့္ကာေသခ်ာစူးစမ္းေန မိသည္ ။ ေက်ာ္ခိုင္က သူ႔ညီမစုမြန္ကို ဂြင္းတိုက္ခိုင္းရန္စဥ္းစားမိေသာေၾကာင့္ စုမြန္လက္ကိုအေပၚကကိုင္ၿပီး  အထက္ေအာက္ဆြဲ ခိုင္းလိုက္သည္ ။

“ ဒီလို အထက္ေအာက္ဆြဲၿပီးလုပ္ၾကည့္ပါလား အမြန္ ”   “ အဲလိုလုပ္ေတာ့ ဘာျဖစ္မွာလဲဟင္ ”   “ နင္လုပ္ေပးတာ…ငါခံစားၾကည့္ ခ်င္လို႔ဟာ..လုပ္ေလ ” လို႔ေျပာၿပီ ေက်ာ္ခိုင္လက္ကိုလြတ္လိုက္သည္ ။ စုမြန္တစ္ေယာက္ တေသြမတိမ္း ဆက္လုပ္ေပးေနမိ၏ ။    ေက်ာ္ခိုင္မွာလည္း ေကာင္းလြန္း၍မ်က္စိမွိတ္ကာ ခံစားေနသည္ ။ စုမြန္တစ္ေယာက္ ဂြင္းထုေပးေနရင္း လီးကိုေသခ်ာ စိုက္ၾကည့္ ေနၿပီး ေအာက္မွတရမ္းရမ္းျဖစ္ေနေသာ   ေက်ာ္ခိုင္၏ေဂြးဥကို ဘယ္လက္ျဖင့္ဆုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီး   “ ဒါက ေဂြးဥေလးေတြလား ဟိ ဟိ …ကိုင္လို႔ေကာင္းလိုက္တာ ေဘာလုံးေလးေတြလိုပဲ”  “ အင္း…ဟုတ္တယ္ …အ..အ…ေကာင္းလိုက္တာဟာ… အမြန္ ခပ္ျမန္ျမန္ ေလး ဆက္လုပ္ေပး ငါၿပီးေတာ့မယ္ ”  စုမြန္လည္း လက္ကိုခပ္သြပ္သြပ္လုပ္လိုက္သည္ ။ ေက်ာ္ခိုင္တစ္ကိုယ္လုံး ဆပ္ကနဲ…ဆပ္ ကနဲ တြန႔္တက္သြားၿပီ လီးထပ္မွအရည္မ်ား စုမြန္၏ရင္ဘတ္ဆီသို႔ ပန္းထြက္လာခဲ့သည္ ။ ႐ုတ္တရက္ စုမြန္မွာ လန႔္သြားၿပီး လီးကို လႊတ္လိုက္မိၿပီ သူ႔အစ္ကိုေက်ာ္ခိုင္ရဲ႕မ်က္ႏွာကိုေမာ့ၾကည့္လိုက္မိ၏ ။ ေက်ာ္ခိုင္က အား…အား…ေအာ္သံအဆုံးမွာ ထြက္ေနေသာ  သုတ္ရည္မ်ားရပ္တန႔္သြားသည္ ။ ဒီေတာ့မွ စုမြန္တစ္ေယာက္ သူ႔ရင္ဘတ္ေပၚသို႔ျပန္ၾကည့္မိသည္ ။ သူ႔အစ္ကို ေက်ာ္ခိုင္ရဲအရည္ ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားတာပဲ….  ရင္ဘတ္တစ္ခုလုံး႐ြဲစိုေနသည္ ။ ေက်ာ္ခိုင္မွာ မ်က္လုံးမ်ားပြင့္လာၿပီး   “ေက်းဇူးပဲ..အမြန္ရယ္…ဒီလို ေကာင္းတာ ငါတစ္ခါမွမခံစားဖူးဘူး ” ဟုေျပာရင္း စုမြန္ရဲ႕ပါးျပင္ေပၚသို႔အနမ္းေခြၽလိုက္သည္ ။

“ ကိုေက်ာ္ရယ္…အမြန႔္ရင္ဘတ္တစ္ခုလုံး ေပပြသြားတာပဲ ..ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ ”  ေက်ာ္ခိုင္က အမြန႔္ရင္ဘတ္ကိုငုံၾကည့္လိုက္ရာ  သူ႔သုတ္ရည္မ်ားႏွင့္လွပေနေသာ အမြန႔္ႏို႔ေတြကိုေတြ႕လိုက္ရၿပီး အေတြးတစ္ခုဝင္လာခဲ့သည္ ။ သူ႔ေခါင္းကိုနိမ့္ခ်လိုက္ရင္း သုတ္  ရည္မ်ားေပပြေနေသာႏို႔ေတြကိုလွ်ာျဖင့္ သန႔္ရွင္းေရးလုပ္သလို သိမ္းက်ဳံးယက္လိုက္ေတာ့သည္ ။ ငန္က်ိက်ိအရသာေတြခံစား လိုက္ရေသာ္လည္း ေျပာင္စင္သည္အထိ စိမ္ေျပနေျပယက္ေပးေနမိသည္ ။ ေျပာင္စင္သြားေသာအခါႏို႔သီးေလးကို ငုံၿပီးစို႔ေပးေန  လိုက္သည္ ။ အမြန႔္ထံမွတဖန္ သည္းညဴသံၾကားရေသာအခါ “ အမြန္…ထပ္လုပ္ၾကည့္ခ်င္လား… ”   “ ဘာကိုေျပာတာလဲ ကိုေက်ာ္  ”  “ ေအာ္…ကိုကို႔လီးကို အရသာခံၾကည့္ခ်င္လားလို႔ပါ ”  “ ဟမ္…ဘာလဲ ကိုေက်ာ့္ဟာႀကီးကို အမြန႔္ပါးစပ္ထဲ ထည့္မလို႔ေပါ့ ေလ…ညစ္ပတ္လိုက္တာ ”   “ ဒါညစ္ပတ္တာ မဟုတ္ပါဘူး အမြန္ရယ္…ခ်စ္ျခင္းရဲ႕သေကၤတပါ လာ..စမ္းၾကည့္ ”   ေက်ာ္ခိုင္ကစု မြန္ရဲ႕ေခါင္းကိုကိုင္ၿပီး သူ႔ရဲ႕အနည္းငယ္ ျပန္ေတာင္ေနေသာလီးႀကီဆီသို႔ ေခါင္းကိုဆြဲခ်လိုက္သည္ ။ စုမြန္မွာလည္းသုတ္ရည္မ်ားႏွင့္ေပပြေနေသာ  ေက်ာ္ခိုင္းလီးႀကီးကိုၾကည့္ၿပီး စိတ္မပါစြာ ပါးစပ္ကိုဟလိုက္သည္ ။ ေက်ာ္ခိုင္က လီးႀကီးကိုကိုင္ၿပီး စုမြန္၏ပါးစပ္  ထဲသို႔ ထိုးထည့္ေပးလိုက္သည္ ။

“ သၾကားလုံးစုပ္သလို စုပ္ေလ အမြန္ ”  စုမြန္မွာလည္း ေက်ာ္ခိုင့္လီးပါးစပ္ထဲေရာက္သည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္ စိတ္ေတြကႏိုးၾကားလာ ၿပီး အစ္ကိုေက်ာ္ခိုင္ေျပာသလို စုပ္ေပးေနမိသည္ ။ ပါးစပ္ထဲတြင္ လီးကႀကီးမားလာသလို ခံစားရေသာေၾကာင့္ စုမြန္ အလန႔္တၾကား လီးကိုျပန္ဆြဲထုတ္လိုက္သည္ ။   “ ဘာျဖစ္တာလဲ အမြန္ ..”  “ ကိုေက်ာ့္ဟာႀကီးက ပါးစပ္ထဲမွာႀကီးလာတယ္ေလ  ”    “ နင္လုပ္ေပးတာေကာင္းလို႔ေပါ့ အမြန္ရယ္…အင္းေလ…ဒီေန႔ေတာ့ဒီေလာက္ပါပဲေနာ္…ေနာက္ေန႔ေတြလဲလုပ္ၾကရေအာင္ ”    ေက်ာ္ခိုင္မွာ အေလာႀကီး၍မရေၾကာင္းစဥ္းစားမိၿပီး ေနာက္ေန႔မွဆက္လုပ္ရန္ေတြးမိ၏ ။ စုမြန္ကလည္း   “ ဟုတ္…ကိုေက်ာ္ အမြန္ လဲ ဒီလိုလုပ္ရတာႏွစ္သက္ပါတယ္ …ဒါေပမယ့္ အမြန္ကကိုေက်ာ္ညီမေလ ”  “ ဘယ္သူမွမသိေစရပါဘူး အမြန္ရယ္ ငါကတိေပးပါ တယ္ ”  “ သိတာ၊မသိတာကိုေျပာတာ မဟုတ္ဘူးကိုေက်ာ္…အမြန္တို႔ကေမာင္ႏွမေတြဆိုတာ သတိထားဦးလို႔ေျပာတာ ”   “ အဲဒါ ေတြဖယ္ထားကြာ ေလာေလာဆယ္ကိုေက်ာ္ အမြန႔္နဲ႔ခ်စ္ခ်င္တာပဲသိတယ္ သိလား ”  “ ကိုေက်ာ္ အခန္းျပန္အိပ္ေတာ့ဟာ…”   ေက်ာ္ခိုင္တစ္ေယာက္ သူ႔ညီမစုမြန္က အခန္းျပန္ဖို႔ႏွင္ထုတ္ေနေသာေၾကာင့္ မ်က္ႏွာအိုမင္းသြားကာ ေခါင္းငိုက္စိုက္က်သြားသည္ ။

စုမြန္ကသူ႔အစ္ကိုေက်ာ္ခိုင္မ်က္ႏွာပ်က္သြားတာျမင္ေတာ့  “ ကိုေက်ာ္…ဘာျဖစ္သြားတာလဲ..ျပန္ေတာ့ပါေနာ္..စိတ္မေကာင္းမျဖစ္ ပါနဲ႔ေနာ္…ညီမေလးအိပ္ခ်င္ၿပီ ”   “ ငါနင့္ကိုခ်စ္ေနမိၿပီ…အမြန္ သိလား ”  “ အမြန္လဲ…ကိုကို႔ကိုခ်စ္ပါတယ္ ကိုကိုရယ္ ”    ေက်ာ္ခိုင္ တစ္ေယာက္ စုမြန္ကိုကိုလို႔ေခၚလိုက္ေသာေၾကာင့္ နားကိုမယုံႏိုင္ေအာင္ျဖစ္ၿပီး  “ ဘာလဲ..အမြန္..ကိုကိုတဲ့လား ….ကိုကို႔ကိုတစ္ ကယ္ခ်စ္ပါတယ္ေနာ္ ..”  “ အင္းေပါ့ … ကိုကို…ေနာက္ေန႔မွေတြ႕ရေအာင္ေနာ္ ”   “ ဟား…..ေပ်ာ္လိုက္တာ ကေလးရယ္ ” လို႔ဆိုၿပီး  ေက်ာ္ခိုင္တစ္ေယာက္စုမြန္အနားကပ္လာၿပီး ေပြ႕ခ်ီကာ စုမြန္ႏႈတ္ခမ္းေလးကို နမ္းစုပ္လိုက္ၿပီး ေပြ႕ခ်ီလွ်က္ေရခ်ိဳးခန္းထဲသို႔လွမ္း ေလွ်ာက္သြားေတာ့သည္ ။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲေရာက္ေတာ့ စုမြန္ကိုညင္သာစြာခ်ၿပီး ေရေလာင္းေပးကာ တစ္ကိုယ္လုံးေသခ်ာစြာ ပြတ္ ေဆးေပးေနေတာ့သည္ ။ စုမြန္က ေက်ာ္ခိုင္ျပဳသမွ်ကေလးငယ္တစ္ဦးကဲသို႔ ခ်စ္ရည္လဲ့ေသာ မ်က္ဝန္းျဖင့္ျပန္ၾကည့္ေနမိသည္ ။ စု မြန္တစ္ကိုယ္လုံးသန႔္စင္ၿပီးေတာ့ေက်ာ္ခိုင္က   “ ကေလး…အိပ္ခ်င္ၿပီဆိုသြားအိပ္ေတာ့ေလ ”   “ ဟင့္အင္း…ကိုကို႔ကို အမြန္ျပန္ ေဆးေပးမယ္ေလ ”   “ ကေလး အေအးပတ္ေနဦးမယ္ဟာ..သြားေတာ့…good night ေနာ္ ” ဟုဆိုၿပီးစုမြန္ပါးျပင္ေပၚေသာ အနမ္း ေလးေပးလိုက္သည္ ။ စုမြန္လဲၿပဳံးျပရင္း  “ ဟုတ္…good night ေနာ္ကိုကို ….” ေျပာၿပီးတံခါးဖြင့္ကာ သူ႔အခန္းထဲသို႔ဝင္သြားသည္  ။ ေက်ာ္ခိုင္လဲ စိတ္ရွိလက္ရွိေရေလာင္းခ်ိဳးၿပီ အခန္းထဲသို႔ဝင္ၿပီး ကိုယ္သုတ္ပဝါျဖင့္ေျခာက္ေသြ႕ေအာင္သုတ္ကာ အဝတ္အစားပင္  မဝတ္ေတာ့ပဲ ဒီအတိုင္းအိပ္စက္လိုက္သည္ ။

ေက်ာ္ခိုင္နံနက္အိပ္ရာကႏိုးေတာ့ ေအာက္ကညီေလးက ေထာင္မတ္ေနတာၾကည့္ၿပီး ညကအျဖစ္ပ်က္ေတြျပန္ေတြးမိၿပီး တစ္ ေယာက္ထဲႀကိတ္ၿပဳံးေနမိသည္ ။ မ်က္ႏွာသစ္ေဆး၊သြားပြတ္တံကိုယူၿပီး အဝတ္အစားပင္ မဝတ္ေတာ့ပဲ ဒီအတိုင္းမ်က္ႏွာသစ္ရန္  ေရခ်ိဳးခန္းထဲသို႔ဝင္ရန္ တံခါးဖြင့္လိုက္သည္။ စုမြန္တစ္ေယာက္ သြားတိုက္ေနရာမွ တံခါးဖြင့္သံၾကား၍ လွည့္ၾကည့္လိုက္ရာ သူ႔ အစ္ကိုေက်ာ္ခိုင္တစ္ေယာက္ အဝတ္စားမရွိပဲ ေအာက္မွလီးကလဲတေထာင္ေထာင္နဲ႔ ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္လာသည္ကိုေတြ႕ရာ     “  အာ…ကိုကို ညစ္ပုတ္…ဘာမွလဲမဝတ္ထားဘူး …ဟြန္းၾကည့္ပါလား အေစာႀကီးေအာက္ကဟာႀကီးလဲ ေထာင္ေနၿပီ ”   “ ဟာဟ… ဒါက…ကေလးကိုလြမ္းလို႔ေထာင္ေနတာေပါ့…ညကမွ ခ်စ္လို႔မဝတာကိုး ” ဆိုၿပီးစုမြန္အနားကိုေလွ်ာက္လာခဲ့သည္ ။   “ ဟိုး… ဟိုး..ဆရာ…ဟြန္းေတာ္ေတာ္ဆိုး မ်က္ႏွာေတာင္မသစ္ရေသးပဲ ”  “ ကေလးကိုစတာပါကြာ ” လို႔ဆိုၿပီး ေက်ာ္ခိုင္တစ္ေယာက္သြား တိုက္ေဆးကိုယူၿပီး သြားပြတ္တံထဲထည့္ကာ သြားတိုက္လိုက္သည္ ။ စုမြန္မ်က္ႏွာသစ္ရင္း သူ႔အစ္ကိုေက်ာ္ခိုင္သြားတိုက္တာကို ၾကည့္ေနရာေအာက္က ေက်ာ္ခိုင္လီးႀကီး တရမ္းရမ္းျဖစ္ေနတာကိုၾကည့္ေနရင္း ၿပဳံးေနမိသည္ ။ စုမြန္မ်က္ႏွာသစ္ၿပီးေတာ့အျပင္ ျပန္ထြက္ခါနီး ေက်ာ္ခိုင္၏လီးကို ျဖတ္ကနဲတစ္ခ်က္ပုတ္လိုက္ရင္း  “ ေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ့ဟာႀကီး…အေစာႀကီးႏိုးေနတယ္ ” ဟုဆို  ရင္းအခန္းထဲသို႔ဝင္သြားေတာ့သည္ ။ ေက်ာ္ခိုင္တစ္ေယာက္လဲ သေဘာအက်ႀကီးက်ရင္း မ်က္ႏွာသစ္ေနမိသည္ ။

မ်က္ႏွာသစ္ၿပီး လန္းသြားေအာင္ေက်ာ္ခိုင္ေရခ်ိဳးလိုက္သည္ ။ ထို႔ေနာက္အဝတ္အစားဝတ္ရန္ ခါတိုင္းလိုမဟုတ္ပဲ…စိတ္ႀကိဳက္ အဝတ္အစားေတြေ႐ြးဝတ္ၿပီး နံနက္စားစာရန္ေအာက္ထပ္သို႔ဆင္းလာခဲ့သည္ ။   ဒီေန႔မွေတာက္ေတာက္ေျပာင္အဝတ္အစားျဖင့္  ေက်ာ္ခိုင္ကိုေတြ႕လိုက္၍ တစ္အိမ္သားလုံးအံအားသင့္စြာ ေငးၾကည့္ေနရင္း ေဖေဖက   “ ဟာ..သားဖိုးေက်ာ္…လန္းလွခ်ည္ လား….ဘယ္သြားမလို႔တုန္း ”   အေဖျဖစ္သူေမးေတာ့မွေက်ာ္ခိုင္တစ္ေယာက္ ရွက္ကိုးရွက္ကန္းျဖစ္သြားရင္း   “ဟုတ္…အေဖ ဟို ဘက္လမ္းက စိန္တိုးကို အတန္းမွာသင္တဲ့မရွင္းတဲ့စာေတြ သြားျပခိုင္းမလို႔ပါ ”   “ေအးကြာ…ဒါနဲ႔ဒီေန႔အေဖတို႔နယ္ကအသိတစ္ ေယာက္ နာမက်န္းျဖစ္ေနတယ္ဆိုလို႔ ခဏေနသြားမယ္ ညေနေလာက္မွျပန္လာမယ္…ဒါဆို သမီးအမြန္အိမ္ေစာင့္ေနာ္ ”   “  ဟုတ္ကဲ့ေဖေဖ…သမီးေစာင့္ေနပါ့မယ္ ”  ေက်ာ္ခိုင္တစ္ေယာက္ႀကိတ္ၿပဳံးလိုက္မိသည္ ။ တကယ္ေတာ့ သူကဘယ္မွသြားစရာမွမရွိ ပါ သူ႔ညီမစုမြန္တစ္ေယာက္ သေဘာက်ေအာင္ ဘာမွန္းမသိ ဒီေန႔မွ အဝတ္အစားေတြေ႐ြးခ်ယ္ၿပီး ဝတ္မိရာ အေဖျဖစ္သူက ေမး ေတာ့ ရွက္ကိုးရွက္ကန္းျဖစ္ၿပီ အေဖျဖစ္သူကိုလိမ္ေျပာလိုက္မိသည္ ။ အားလုံးစားေသာက္ၿပီးေတာ့ ေက်ာ္ခိုင္က အလွ်င္အျမန္  ထြက္ရင္း လမ္းထိပ္လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ ေခ်ာင္က်က်ဝိုင္းတြင္ေ႐ြးထိုင္လိုက္သည္ ။

သူ႔အေဖနဲ႔အေမကားနဲ႔ထြက္သြားၿပီး ခဏအ ၾကာတြင္အိမ္သို႔ျပန္ခဲ့ေလေတာ့သည္ ။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ ေသာ့ဖြင့္ၿပီး အိမ္ထဲသို႔ဝင္လိုက္ရာ စုမြန္တစ္ေယာက္ ဧည့္ခန္းထဲတြင္  ဗီဒီယိုထိုင္ၾကည့္ေနတာေတြ႕လိုက္သည္ ။ စုမြန္တစ္ေယာက္ လွည့္ၾကည့္ကာ ၿပဳံးျပလိုက္ရင္း  “ ဟင္…စာသြားေမးမယ္ဆို ကိုေက်ာ္  ”  “ ဘာကိုေက်ာ္လဲ…ကိုကိုလို႔ေခၚပါကေလးရယ္…လြပ္လြပ္လပ္လပ္ခ်စ္ဖို႔ျပန္ခဲ့တာ သိလား ”  “ ဟာ..အေျပာအဆို ဆင္ခ်င္ရမယ္ ေလ…ဒီလိုအျပင္မွာ ကိုကိုလို႔ဘယ္ေခၚလို႔ရမလဲ မဟုတ္ဘူးလား ကိုေက်ာ္ ”  ေက်ာ္ခိုင္ကစုမြန္အနားဝင္ထိုင္လိုက္ရင္း စုမြန္ကို လွမ္းဖက္လိုက္သည္ ။  “ မလုပ္နဲ႔ေလ…ကိုေက်ာ္ ဧည့္ခန္းထဲမွာကြာ ”   “ အင္း…ဒါဆိုလာခဲ့ေတာ့ ” ဟုဆိုရင္း စုမြန္ကိုေပြ႕ခ်ီကာ  သူ၏အခန္းထဲသို႔ေခၚေဆာင္ခဲ့ေတာ့သည္ ။  အခန္းထဲေရာက္သည္ႏွင့္ ေက်ာ္ခိုင္တစ္ေယာက္စုမြန္ကိုေပြ႕ခ်ီလွ်က္ ေမႊ႕ယာေပၚသို႔ ႏွစ္ ဦးစလုံးပစ္လွဲခ်လိုက္သည္ ။ ထို႔ေနာက္စုမြန္ႏႈတ္ခမ္းကိုစုပ္ယူၿပီး စုမြန္ရဲ႕အက်ီ ၾကၤယ္သီးေတြကို တစ္လုံးခ်င္းဆြဲျဖဳတ္ေနလိုက္ သည္ ။ႏႈတ္ခမ္းက အနမ္းေတြေခြၽေနရင္း အက်ီ က်ၤြတ္သြားေသာအခါ စုမြန္ဗိုက္သားေလးေတြကို   လက္ႏွင့္ပြတ္ေပးေန၏ ။ ႏို႔အုံ ကိုလည္း ေဘာ္လီေပၚမွပင္ ခပ္တင္းတင္းဆုပ္နယ္ေပးလိုက္သည္ ။ စုမြန္တစ္ေယာက္မ်က္ဝန္းေလးေမွးစင္းေနၿပီ တဟင္းဟင္းနဲ   ့ ညည္းေနရွာသည္ ။

ေက်ာ္ခိုင္က စုမြန္ေက်ာေအာက္ထဲကိုလက္လွ်ိဳၿပီး ေဘာလီခြၽတ္ကိုလွမ္းျဖဳတ္လိုက္သည္။ ေပၚလာေသာ  ႏို႔သီးေလးေတြမွာ အေတာ္ေလးေထာင္ေနၿပီ   ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ေက်ာ္ခိုင္တစ္ေယာက္ ႏို႔သီးေလးကို သြားနဲ႔မနာမက်င္ ကိုက္လိုက္သည္ ။  ထို႔ေနာက္  ေက်ာ္ခိုငက္ႏို႔ကိုအငမ္းမေရစို႔ေနရင္းလက္ေတြကအဖုတ္ကို ထမိန္ေပၚမွပင္ပြတ္ေပးလိုက္သည္ ။   “ ႁပြတ္..အြ  န္း..ႁပြတ္..ဟင္း..ေကာင္းလိုက္တာ ကိုကိုရယ္…အာ့..အ ”  ေက်ာ္ခိုင္ႏို႔စို႔ေနရင္း စုမိန္၏ထမိန္ကိုျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဆြဲခြၽတ္လိုက္ သည္  ။ ေပါင္တံတစ္ေလွ်ာက္စိတ္ႀကိဳက္ပြတ္ေပးေနလိုက္သည္ ။ လက္ေတြက ေပါင္ရင္းသို႔ေရာက္ေသာအခါ အတြင္းခံ   ေဘာင္းဘီေပၚမွပင္ မထိတထိဖြဖြေလး ပြတ္ေပးၿပီးေပါင္သို႔ျပန္ဆင္းက ပြတ္ေပးလိုက္၏ ။ စုမြန္တစ္ေယာက္ မ႐ိုးမ႐ြျဖစ္လာၿပီး   ဖင္ႀကီးကိုေကာ့ေကာ့ေပးေနေတာ့သည္။ ေဘာင္းဘီေပၚမွာလည္း အဖုတ္ကက်လာတဲ့အရည္ေတြအေတာ္ေလး႐ြဲေနၿပီျဖစ္သည္ ။

ေက်ာ္ခိုင္မတ္တပ္ရပ္လိုက္ၿပီး လုံခ်ည္ကိုခြၽတ္လိုက္သည္ ။ စုမြန္တစ္ေယာက္ ရမၼက္ခိုးေဝေနေသာမ်က္လုံးျဖင့္ ေက်ာ္ခိုင့္လီးကို စိုက္ၾကည့္ေန၏။  ေက်ာ္ခိုင္ကစုမြန္ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းၾကားထဲတြင္ ဒူးေထာက္ေနရာယူလိုက္ကာ ကုန္းၿပီး စုမြန္ဝမ္းဗိုက္သားေတြကို  ယက္လိုက္သည္ ..ထို႔ေနာက္ ခ်က္ကိုလွ်ာနဲ႔ေမြကာ ယက္ေတာ့ စုမြန္ခမ်ာ တလူးလူးတလိမ့္လိမ့္ ျဖစ္ေနေတာ့သည္ ။ ေက်ာ္ခိုင္လွ်ာ ကို ေအာက္ဘက္ဆင္းလာၿပီ အတြင္းခံေဘာင္းဘီေပၚမွပင္ လွ်ာျဖင့္ယက္ေပးလိုက္သည္ ။  စုမြန္တစ္ေယာက္ ဖင္ႀကီးကြၽတက္လာ ၿပီး  “ အာ့…အ…ကိုကို…အဲလိုမလုပ္နဲ႔ေလ…အမြန္ငရဲႀကီးကုန္မွာေပါ့ …အာ့..”   ေက်ာ္ခိုင္တစ္ေယာက္ဘာမွျပန္မေျပာပဲ တြင္တြင္ ယက္ေနၿပီးအတြင္းခံေဘာင္းဘီးကို ဆြဲခြၽတ္ခ်လိုက္ကာ အစိေလးကိုလွ်ာနဲ႔ထိထိမိမိ ယက္ေပးလိုက္သည္ ။   “ အာ့..အ ေမ့….ရွီးးးး..”   အဖုတ္ကိုတစ္ခါမွ် အယက္မခံဖူးတဲ့စုမြန္တစ္ေယာက္ဖင္ႀကိးတစ္ယမ္းယမ္းနဲ႔ သူ႔အစ္ကိုေက်ာ္ခိုင္ဆံပင္ကိုဆြဲကိုင္ ကာ ေမြ႕ယာေပၚမွလူးလိမ့္ေနသည္ ။ ေက်ာ္ခိုင္မွာလည္း   ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔လွ်ာထိုးသြင္းလိုက္ၿပီးအေစ့ေလးကို လက္မနဲ႔ မနားတမ္းပြတ္ေပးေနေတာ့သည္ ။ မိနစ္အနည္းငယ္ ယက္ေပးၿပီးေတာ့ စုမြန္တစ္ေယာက္ တစ္ကိုယ္လုံးတြန႔္လိမ္ၿပီး ၿငိမ္က်သြား သည္ ။ ေက်ာ္ခိုင္မ်က္ႏွာမွာလဲ စုမြန္ေစာက္ရည္ေတြေပပြေနေခ်၏ ။

“ ေကာင္းလား..ကေလး ”   “ေျပာမျပတတ္ေအာင္ပဲ..ကိုကိုရယ္ ”   “အင္း…ကိုကို႔ကိုလဲေကာင္းေအာင္ျပန္လုပ္ေပးေလကြာ ” ဟု ဆိုၿပီလီးကို စုမြန္မ်က္ႏွာေရွ႕သို႔ကပ္ထားလိုက္သည္ ။ စုမြန္ႏႈတ္ခမ္းေလး ဟေပးသည္ႏွင့္ေက်ာ္ခိုင္ဖင္ကို ေကာ့ရင္းထိုးထည့္လိုက္ ရာ ေႏြးေထြးႏူးညံ့ေသာ ပါးစပ္ေလးထဲေက်ာ္ခိုင္တစ္ေယာက္ သုတ္လြတ္ခ်င္စိတ္ေပါက္သြား၏ ။ စုမြန္မွာလည္း မစုတ္တတ္စုပ္ တတ္နဲ႔စုပ္ေပးေနရွာသည္ ။ ေက်ာ္ခိုင္ကစုမြန္ေခါင္းေလးကိုင္ၿပီး ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္လုပ္ေပးလိုက္သည္ ။စုမြန္လဲလွ်ာျဖင့္ဒစ္ကို ကစားေပးေနသျဖင့္  ၾကာၾကာမထိန္းထားႏိုင္ေတာ့ပဲ တစ္ဖ်စ္ဖ်စ္နဲ႔စုမြန္ပါစပ္းထဲသို႔ သုတ္ရည္မ်ားပန္းထည့္လိုက္သည္ ။   “အြ န္း…အြန္း..” ဟုေအာ္ရင္း စုမြန္မွာအတင္း႐ုန္းေနသျဖင့္ ေက်ာ္ခိုင္ကစုမြန္ေခါင္းကိုကိုင္ထားကာ သုတ္ရည္ကုန္သည္အထိ ပန္းခ်ၿပီး မွ ျပန္လြတ္ေပးလိုက္သည္ ။  “ ဟြန္း..ကိုကိုညစ္ပတ္…ဘာလို႔အမြန႔္ပါးစပ္ထဲမွာ ပန္းထုတ္ရသလဲ ”   “ အဲဒါအခ်စ္ရည္ေတြေလ ကြာ ကေလးကိုေသာက္ေစခ်င္လို႔ ..ဟာဟ” ဟုဆိုၿပီးစုမြန္ေဘးနားမွာ ဝင္အိပ္လိုက္သည္ ။ ေက်ာ္ခိုင္အနားယူေနတုန္း စုမြန္ကေပ်ာ့ တြဲေနေသာ လီးႀကီးကိုကိုင္ကာ  “ ခုေတာ့လဲ…သူမဟုတ္သလိုပဲေနာ္ ” ဆိုၿပီးလီးႀကီးကို ကိုင္ကစားေနသည္ ။ စုမြန္လက္ထဲမွာပင္  ခဏေလးအတြင္းေက်ာ္ခိုင့္လီးႀကိးက ျပန္ေတာင္လာေတာ့သည္ ။  “ ခိ..ခိ..ကိုကို႔ဟာႀကီး…ရန္ရွာေနျပန္ၿပီေဟ့…လုပ္ေပးရဦးမ လား ”   “ ရတယ္ … ဒီတစ္ခါကိုကိုကိုယ္တိုင္လုပ္မယ္ ”  “ ဟုတ္လား …ဘယ္လိုလုပ္မလို႔လဲ…”   “ ၾကည့္ေနေလ ” ဟုဆိုၿပီေက်ာ္ ခိုင္တစ္ေယာက္စုမြန္ေပါင္ၾကားထဲဝင္ၿပီး ဒူးေထာက္ထိုင္ကစုမြန္ႏႈတ္ခမ္းကိုစုပ္ယူလိုက္သည္ ။ ေအာက္ကလဲ လီးထိပ္ကိုကိုင္ၿပီး စု မြန္အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေလးေတြကို အထက္ေအာက္ပြတ္ဆြဲေပးလိုက္သည္။

“ ဟင္း….ဟင့္..ဟင္း…” စုမြန္မွာခါးေလးေကာ့တက္လာၿပီး ညည္းသံထြက္လာခဲ့သည္ ။ အထက္ေအာက္ပြတ္ဆြဲရင္း စုမြန္ရဲ႕အဖုတ္ ထဲသို႔ ဒစ္ေလးျမဳပ္ယုံထည့္လိုက္သည္ ။   “ အာ့…အ…ကိုကို ..အဲလိုေတာ့မလုပ္နဲ႔ေလ….အမြန္တို႔ကေမာင္ႏွမေတြေလ ”   ေက်ာ္ ခိုင္ကဘာမွျပန္မေျပာပဲ ဒစ္ကိုထုတ္လိုက္သြင္းလိုက္ျဖင့္ ဆယ္ခ်က္ခန႔္လုပ္ေပးလိုက္ရာ…စုမြန္ရဲ႕အေမြးမွ်င္ကင္းမဲ့ေနေသာအဖုတ္ ထဲမွ  အရည္ေတြေတာ္ေတာ္ထြက္လာေသာအခါ လီးကိုနည္းနည္းပိုသြင္းလိုက္သည္။ တစ္ခုခုကာဆီးထားသလိုခံစားရသည္ႏွင့္  ေက်ာ္ခိုင္တစ္ေယာက္အပ်ိဳေမွးဆိုတာသိလိုက္သည္ ။ စုမြန္ရဲ႕ ပါးစပ္ကိုပိတ္လိုက္ၿပီး အားနဲ႔ေဆာင့္သြင္းလိုက္သည္ ။    “ ဝူး….ဝူး  …” စုမြန္မွာပါးစပ္ပိတ္ခံထားရေသာေၾကာင့္ျပန္မေအာ္ႏိုင္ပဲ မ်က္ဝန္းမွမ်က္ရည္ေတြက်လာသည္ ။ ေက်ာ္ခိုင္ကလီးကို တစ္ဆုံး ထည့္ထားလိုက္သည္ ။ ခဏအၾကာမွ ျဖည္းျဖည္းခ်င္ အထုတ္အသြင္းလုပ္ေပးရင္း ေအာက္ကိုငုံ႔ၾကည့္လိုက္ရာစုမြန္အဖုတ္မွ ေသြး အနည္းငယ္ထြက္ေနသည္ကိုေတြ႕လိုက္ရသည္ ။ အထုတ္အသြင္းကို စည္းခ်က္မွန္မွန္လုပ္ေပးေနရင္း စုမြန္တစ္ေယာက္နာက်င္မႈ ေတြေပ်ာက္ၿပီး ဖင္ကိုျပန္ေကာ့ေကာ့ၿပီးခံလာေသာေၾကာင့္ ေဆာင့္ခ်က္ကိုတင္ေပးလိုက္သည္ ။“

“ အား..ရွီး..ကိုကို….”   “ ေကာင္းလား ကေလး နာေနတုန္းပဲလား ”   “ အင္း…သိပ္မနာေတာ့ဘူး …ေဆာင့္ေဆာင့္ကိုကို အမြန္ခံႏိုင္ လာၿပီ ”  “ခံလို႔ေကာင္းေနၿပီလား ကေလး ”   “ အာ့…အ..ေဆာင့္ပါကိုကိုရယ္ ဘာေတြေမးေနမွန္းမသိဘူး ”   ေက်ာ္ခိုင္တစ္ေယာက္ ဘာမွမေျပာေတာ့ပဲ ေဆာင့္ခ်က္ကိုျမႇင့္တင္လိုက္သည္ ။ ေစာက္ေခါင္းအတြင္း႐ြဲအိုင္ထြက္ေနေသာ ေစာက္ရည္ၾကည္မ်ားေၾကာင့္  လီးႀကီးဝင္ထြက္တိုင္း တႁပြတ္ႁပြတ္ျဖင့္အသံမ်ား အခန္းထဲတြင္ဆူညံေနသည္ ။  “ ဖြတ္…ႁပြတ္…ႁပြတ္…”   “ အာ့…အာ့…ေကာင္း လိုက္တာကိုကိုရယ္ ေဆာင့္…ေဆာင့္…ခပ္နာနာေလးေဆာင့္စမ္းပါ…အဟင့္ရွီးးးး”  ေက်ာ္ခိုင္ စိတ္ရွိလက္ရွိေဆာင့္လိုးေသာေၾကာင့္  တစ္ခ်က္ခ်က္ ၊ ဒစ္ႀကီးက သားအိမ္ဝကိုနစ္နစ္သြားသျဖင့္ စုမြန္ခမ်ာ ရင္ေခါင္းထဲမွေအာင့္၍သြားေသာလည္း  “  လုပ္စမ္းပါကိုကိုရယ္ …အင့္….အင့္…အမြန႔္ခံႏိုင္လာၿပီ…လုပ္…ခပ္ျပင္းျပင္းေလးေဆာင့္ေလ အီး….အ”   စုမြန္တစ္ေယာက္ ေအာ္ ရင္း ေက်ာ္ခိုင္ေဆာင့္ခ်က္ႏွင့္အညီ ေအာက္မွသူမ၏ဖင္ႀကိးကို ျပန္လည္ေကာ့ေပးေနရာ ၊ ေက်ာ္ခိုင္ကအေဆာင့္ စုမြန္ကအပင့္  ဆီးစပ္ခ်င္းပင္   တဖတ္ဖတ္ ႐ိုက္သြားသည္အထိ စည္းခ်က္ညီညီလိုးေနေသာေၾကာင့္ ေက်ာ္ခိုင့္လဥႀကီးက စုမြန္ဖင္ႏွစ္ျခမ္းၾကား ကို တဆတ္ဆတ္႐ိုက္ခတ္ေနေတာ့သည္ ။

“ ဖြတ္…ဘြတ္…ဖတ္…အင့္….ဖတ္…ဘြတ္..”   “ ေဆာင့္…ေဆာင့္..ကိုကို အရမ္းခံလို႔ေကာင္းလာၿပီး…အီး..ရွီးးးးအားးးးးးးးး”   စုမြန္ တစ္ကိုယ္လုံး တဆတ္ဆတ္တုန္ခါၿပီး ၊ ေစာက္ေရမ်ားက ေစာက္ဖုတ္အျပင္ဘက္ကို စီးက်လာသည္အထိ ပြက္ကနဲ ပြက္ကနဲ ထြက္က်လာေတာ့သည္ ။ ေက်ာ္ခိုင္လည္း စုမြန္ၿပီးသြားၿပီဆိုတာသိလို႔အားစိုက္ၿပီစိတ္သြင္းကာ ေဆာင့္လိုက္ၿပီး တစ္ဖ်စ္ဖ်စ္နဲ႔ သုတ္ရည္ေတြ စုမြန္အဖုတ္ေလးထဲသို႔ပန္းထည့္လိုက္သည္ ။ ထို႔ေနာက္စုမြန္ကိုယ္ေပၚသို႔ ထပ္ရပ္အိပ္လိုက္ေတာ့သည္ ။   “ အရမ္း ေကာင္းတာပဲကိုကိုရယ္…ေနာက္ေန႔ေတြလဲအၿမဲတမ္း ဒီလိုလုပ္ၾကမယ္ေနာ္..ကိုကို ”  “ ကေလးသေဘာပါပဲကြာ…ခုေတာင္ကိုကို႔ ဟာႀကီးကို ကေလးအဖုတ္ထဲက မထုတ္ခ်င္ေတာ့ဘူး တစ္သက္လုံးထည့္ထားခ်င္မိတယ္ ကေလးေလးရယ္။