အချစ်ပန်း ခင်ခင်သိန်းဆိုတာ အသက်က (၂၅)သာ ရှိသေးသည့် လုံးကြီးပေါက်လှလေးဖြစ်ပြီး ချောသည် လှသည်ဟူသေ ာ စာရင်းဝင်သူတ ယောက်ပင်ဖြစ်ပါသည်။ ဒါပေမဲ့လည်း ယူထားသော ယောက်ျားက ကုန်သည်.. တလလောက်မှ တခေါက်လောက်သာ အိမ်သို့ ပြန်လာသည်။ တခါလာလျှင်တော့ တပတ်လောက်နေပြီး ပြန်သွားတတ်သည်။ ပြန်လာလျှင်လည်း ငွေကြေးတွေက အလုံအလောက်ပင် ပါလာ တတ်သည်။ သို့ပေမဲ့လည်း ခင်ခင်သိန်းသည် နဂိုထဲကမှ အသုံးအစွဲကြီးသူဖြစ်၍ ယောကျာ်းခရီးထွက်သွားပြီး မကြာခင် ရက် အတွင်းမှာပင် ငွေက ပြတ်သွားလေ့ရှိပါသည်။ အဲဒီအခါတွင်တော့ ခင်ခင်သိန်းသည် အကိုကြီးတယောက်လိုနေသော ဦးမောင် မောင်ထံမှ ငွေချေးရသည်။ အတိုးက နှစ်ဆယ်တိုးဖြစ်သည်။ ကြာလာတော့ အတိုးတွေက နစ်လာသည်။ ငွေချေးထားကြောင်းကို လဲ ယောကျာ်းကို မပြောရဲ။ ဦးမောင်မောင်၏ ကြွေးတွေက လည်ပင်းခိုက်၍လာရသည်။…
Month: August 2021
ဘောပြားရဲ့စောက်ဖုတ်
ဘောပြားရဲ့စောက်ဖုတ် ကျွန်မနာမည်က နာမည်က မေဣနြေ္ဒအောင် ….။ ကျွန်မက တစ်ဦးတည်းသော သမီး ဆိုတော့ အိမ်ကလဲအရမ်းချစ်ကြတာ လေ။ ငယ်ငယ်တည်းကညပတ်ဝန်းကျင် အနီးအနားမှာ ကစားဖော်ကစားဖက်က ယောက်ျားလေးတွေချည်းပဲဆိုတော့ ကျွန်မလဲ သူတို့နဲ့ပေါင်းပီး ယောက်ျား လေးတစ်ယောက်လိုပုံစံဖြစ်နေတာ ကျားကျားယားယားပေါ့….။ အိမ်ကလဲတစ်ဦးတည်းသောသမီး လေး ဆိုတော့ ချစ်လို့ ကျွန်မနေချင်သလိုပဲနေ ခိုင်းခဲ့ကြတာ။ သူတို့လဲ ကျွန်မကိုသား တစ်ယောက်လိုပဲသဘောထားကြတာ လေ..။ ကျွန်မကလဲ ကိုယ့်ကိုကိုလဲ ယောက်ျားလေးတစ်ယောက်လိုပဲ ခံယူထားတယ်။ ယာက်ကလျာပေါ့။ မိန်းကလေးက ယောကျာ်းစိတ်ပေါက် တာ မြတ်သေးတယ်။ တချို့ဆို မြင့်မြတ် တဲ့ ယောက်ျားဘဝကိုရတာတောင် ပုန်းနေနဲ့သူနဲ့ ပွင့်နေတဲ့သူနဲ့ လေ…..။ ထားပါတော့ အခြောက်တွေ ကျွန်မကို ဆဲနေပါဦးမယ် ခ်ခ်…။ ငယ်ငယ်တည်းက အကျင့်ပါနေတော့ စကားပြောရင် ကျွန်တော် …
GTCက မှာတွေ့ကြမယ်
GTCက မှာတွေ့ကြမယ် ရော့ အင့် အားးးးးးမောင် ဖြေးးးဖြေးးးးး ကျနော်မိန်းမ အတန်းဝင်ခါနီး မသွားခင်တချည်ဆွဲပီးလိုးပေးလိုက်တယ် ညကလည်း ည နက်ထိအောင်လိုးထားတာ ခုလည်း အတန်းဝင်ခါနီး လုပ်နေတာပဲ မြန်မြန်လုပ်ပီး ပီးလိုက်ပါတယ် မိန်းမနမ်မည်က ဒေါက်တာပပ မင်း ဆရာဝန်မ မဟုတ်ဘူး PHD ဒေါက်တာပါ ITဌာနက သင်ကြားရေးဘက်က ဆရာမ တယောက်ပါ ကျနော်က ကွန်ပျူတာ မိတ္တူဆိုင်လေးဖွင့်ထားတာပါ ကျနော်မိန်းမ ဒေါက်တာရထားတာဆိုပေမဲ့ အသက်က ၃၀ကျော် အသားကဖြူဖြူ ရင်ထွားထွား တင် ကားကား ကျောင်းသားနဲ့ဆရာတွေက မြင်ရင်သားရည်ကျလောက်စရာပေါ့ မိန်းမကလည်းရမက်ကြီးတယ် ဘယ်လောက်လိုးလိုး ပေးရှာပါတယ် ကျနော်ကတော့ စိတ်ဆာရင်အလင်းဆွဲဖြစ်တယ် တခါတလေတေ့ ညဦးပိုင်း လိုးတာနဲ့ ပီးရော ဘယ်လောက်တောင့် တောင့်စားပါများလာတော့ အီတာလည်းပါတာပေါ့ ဒီတော့အဆောင်ရှေ့ကဖြတ်သွားရင် ဆရာမအပျိုကြည့်မလား…
ညီမျှခြင်းတွေလား
ညီမျှခြင်းတွေလား ကောင်းလိုက်တာ နှင်း ရယ် စုပ်စုပ် နှင်း တောင်လီးစုပ်တာပညာရှင်အဆင့်ရောက်နေပြီပဲ နှင်း ကသူ့ယောက်ျား ရဲလေး ကို မျက် စောင်းလေးထိုကာ အဲ့ဒါ မောင်သင်ပေးထားတာလေ အဲ့ဒါတော့ ဟုတ်တယ်ဗျ နှင်း ကိုကျနော် ရည်းစာဘဝထဲက သေသေချာကို ဘယ်လိုဘယ်ပုံစုပ်ရမယ် လျှာကိုလဲကောင်းကောင်းအသုံးပြုတတ်အောင် ဖူးကားတွေ အောစာအုပိတွေပြ ပေးဖတ်ပြီးကို သေချာ ထရိန်းထားတာ အခုဆိုရင် နှင်း ရဲ့ ပုလွေပညာက ထိပ်တန်ူးအဆင့်ရောက်နေပြီ တော်ရုံတန်ရုံ ကောင်တွေလောက်တော့ နှင်း ၁မိနစ် လောက်စုပ်ပေးလိုက်တာနဲ့ ပြီးသွားနိုင်တယ် တော်ပြီ နှင်း ဆွဲကြမယ် ဘယ်ပုံနေပေးရမှာလဲ ရိုးရိုးပဲ လုပ်လိုက်တော့မယ်ကွာ ကိုယ်လဲ ပြီးခါနီးနေပီ နှင်း ရော နှင်း လဲ နီးလာပါပြီ နှင်းကကုတင်ဇောင်းမှာ ပက်လက်လှန်ကာပေါင်ကားပေးလိုက်တာနဲ့ ရဲလေးလဲ…
ဧပြီရယ် ဂျူလိုင်ရယ် မောင်ရယ်
ဧပြီရယ် ဂျူလိုင်ရယ် မောင်ရယ် ဆန္ဒတွေ ပြင်းထန်လာတဲ့ အေပရယ်က မောင်မောင့်အနမ်းကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းတုံ့ပြန်လိုက်ရင်း မောင်မောင့်ဘောင်ဘီကြယ်သီးကို ဖြုတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ အောက်ကို ဆွဲချလိုက်တော့ အတွင်းခံထဲကနေ ထောင်ထနေတဲ့ မောင်မောင့်လိင်တံကြီးက နည်းနည်း လွတ်လပ်ရေး ရသွားလေရဲ့။ ဒီမှာပဲ မောင်မောင်က ခပ်တိုးတိုးညည်းလိုက်တယ်။ သူတို့နှစ်ဦးစလုံး အဝတ်မဲ့တဲ့ဘဝကို ပြောင်းလဲ သွားဖို့ကတော့ အချိန်သိပ်မယူလိုက်ရပါဘူး။ ခဏနေတော့ သူတို့အဝတ်အစားတွေက မောင်မောင့်အိပ်ယာဘေးမှာ ပြန့်ကျဲလို့နေ ပြီ။ မောင်မောင်က အိပယ် ာပေါ် ခပ်လျောလျော မှီထားတယ်။ အေပရယ်က ဘေးကနေ လှမ်းခွရင်း မောင်မောင့်ကို ဖက်လုံးလို အသုံးပြု ထားတယ်။ အေပရယ့်နို့ကြီးတွေက မောင်မောင့်လိင်တံကြီးနဲ့ သိပ်မဝေးလှဘူး။ သူတို့လှုပ်လိုက်တော့ တစ်ချက်တစ်ချက် သွားထိနေတယ်။ အေပရယ်က မောင်မောင့်ကို စိုက်ကြည့်လိုက်ရင်း သူတို့နှစ်ယောက် တစ်ယောက်ရင်ထဲကို…
အရာရှိမ ဒေါ်ထားထားစိုး နဲ့ နေမိုး
အရာရှိမ ဒေါ်ထားထားစိုး နဲ့ နေမိုး နေမိုးသည် အသက် ၂၅ နှစ်ခန့်ရှိပြီး ရုံးတစ်ရုံးတွင် စာရေးအဖြစ် အလုပ်လုပ်နေသည် ။ သူ၏ အဓိက ဝင်ငွေလမ်းကတော့ ရာဂ ကြွယ် ရမက်ထန်ကာ လောကစည်းစိမ် ကောင်းကောင်း ခံစားပျော်ပါးလိုသော အမျိုးသမီးများကို အခကြေးငွေယူကာ လိုးပေးရ သော အငှါးလင် အလုပ်ဖြစ်သည်..။ အပတ်စဉ် တနင်္လာနေ့ ညနေပိုင်းတွင် နေမိုး အငှါးလင်အဖြစ် အလုပ်သွားလုပ်လေ့ရှိသည်..။ နေမိုး၏ အထက်အရာရှိ ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ ရှမ်းတရုတ်မ တစ်ယောက်ဖြစ်သည် ။ အသက်အရွယ်ကတော့ နေမိုးနှင့် မတိမ်းမယိမ်း ဖြစ်သည် ။ အသားဖြူကာ အရပ်မြင့်ပြီး ကယိုလုံးကိုယ်ပေါက် ဆူဖြိုးတောင့်တင်းသည် ။ ဒေါ်ထားထားစိုး၏ လင် တော်မောင်က အင်ဂျင်နီယာကြီး တစ်ယောက်ဖြစ်ကာ နိုင်ငံခြားတွင်…
ရင်နှင့်အမျှ…မောင်
ရင်နှင့်အမျှ…မောင် (စ\ဆုံး) အသားညိုညို မျက်နှာကအမြဲပြုံးချိုနေပြီး သဘောကောင်းမှန်းမြင်ရုံနဲ့သိသာစေတယ်။ လုပ်ငန်းရှင်ပေါက်စ အိမ်ထောင်မရှိ သမီး ရှင်တွေမျက်စိကျတဲ့အပြင် သူ့အနား ဘာပဲလုပ်ရလုပ်ရဆိုတဲ့ စကီတွေအများကြီး။ အနေတည်ပြီး မိန်းကလေးတွေနဲ့အလုပ်ကိစ္စက လွဲပြီးမပြောတတ်သူမို့ ရှိန်ကြတယ်။ တစ်ခုတော့ ရှိတယ် ကိုဇော်မိုး မှာ အပြင်လူတွေမသိအောင် စိတ်ဖိစီးတာ တွေ ပျောက်ဖို့ အတွက် စတိဗ်ဂျော့ဆိုတဲ့ ဖေ့စ်ဘွတ်အကောင့်လေးဖွင့်ပြီး ဖြစ်ရပ်မှန်တွေရေးတင်တဲ့အကောင့်ပေါ့။ လူကုံတန်တွေ လူလတ်တန်း စား ဆင်းရဲသား လူတန်းစားအမျိုးမျိုးတွေကြားမှာ ဖြစ်လေ့ရှိတဲ့ အချစ်ရေး အိမ်ထောင်ရေးဖောက်ပြန်မှု ဆက်စ်ကိစ္စတွေ ရေးတင် တော့ စာလည်းအရေးကောင်းသူဖြစ်တော့ လူသိများတဲ့စာရေးသူဖြစ်လာတယ်။ နန္ဒီ အသားဖြူဖြူ အရပ်မနိမ့်မမြင့် ခပ်ပြည့်ပြည့်အမျိုးသမီးတစ်ယောက်။ သူက မိသားစုဖိစီးတာတွေများလို့ ဖေ့စ်ဘွတ်အကောင့် တစ်ခုကို ချယ်ရီဇော် ဆိုတဲ့နာမည်နဲ့ဖွင့်ပြီး ဆက်စ်ဆီ ဆန်ဆန်ပုံတွေတင် ချက်ဘောက်စ်မှာ ရိသလိုထေ့သလို…
ကြံတတ်တော့
ကြံတတ်တော့ သင်္ကြန်သီချင်းသံများကိုနား ထောင်ရင်းအောင်ပိုင် တစ်ယောက် စိတ်တက်ကြွစွာဖြင့်ရွာကတက်လာ မည့်ကားကို ကားဂိတ်မှာ စောင့်နေ တယ်။သိပ်မကြာပါဘူးချက်ပလက်ကားကြီးကဝင်လာတယ်။နာရီကို ကြည့်တော့ကိုးနာရီခန့်ရှိပြီ။ တကယ်ကပိုင်ပိုင်ဆို တဲ့ကျနော်က မြို့မှာကိုးတန်းဆယ်တန်းတက်ပြီး တက္ကသိုလ်မတက်ရခင်မှာဦးလေး ဝပ်ရှော့မှာကူလုပ်ပေးနေရတယ်။ အခုက သကြန်နားနီးတော့ရွာကိုပြန်လာတယ်။ရွာဆိုပေမယ့်အိမ်ခြေ ရှစ်ရာနီးနီးရှိတဲ့ရွာ၊မီးမရှိဘူး။လက် ဖက်ရည်ဆိုင်တောင်တစ်ဆိုင်ပဲ ရှိ တယ်။ဒါပေမယ့်ရွာမှာကျနော်ပျော် တယ်။ကားပေါ်ကကားစပါယ်ယာ ဆင်းလာတော့ကျနော့်သူငယ်ချင်း တစ်ယောက်ဖြစ် နေတာကြောင့် လှမ်းမေးလိုက်တယ်။ “ဘယ်အချိန်ပြန်ထွက်မလဲယောက် ဖ” “ဆယ်တစ့်နာရီထွက်မယ်ကွ” “ဟာကွာ ပျင်း စရာကြီး” “ပျင်းနေရင်ငါတို့နဲ့လိုက်ခဲ့ကွာ၊ရွာက ပစ္စည်းတွေမှာလိုက်လို့” “အေးလိုက်မယ်” ကားစပါယ်ယာနှင့်ကားခေါင်းခန်း တက်လိုက်ပြီး မြို့ထဲကဈေးသွား လိုက်တယ်။သူတို့နှင့်ပဲရွာကိုပြန် လိုက်သွားတော့သူတို့အိမ်ရှေ့အထိ လိုပ်ပို့ကာ “အောင်ပိုင် ညနေတွေ့မယ်” “အေး လာခဲ့မယ်” ကားသံကြား၍ထွက်ကြည့်တဲ့အ မေက “အဖေရေ သားလာပြီ” “အေး အေး” အဖေနှင့်အ မေထွက်လာပြီးအထုတ် အပိုးတွေယူကြပြီးအိမ်ပေါ်တက်ခဲ့ လိုက်တယ်။…
မရှောင်နိုင်သည့်တဏှ
မရှောင်နိုင်သည့်တဏှာ ယောက္ခမအိမ်နေရသည့်ကြည်ပြာ မှာစိတ်ညစ်မိနေရသည်။ယောက်ျား ဖြစ်သူကိုသူရကိုချစ်၍လက်ထပ်ခဲ့ ပေမယ့်တဘဝစာ အတွက်တော့ဦး နှောက်နှင့်ရွေးချယ်ခဲ့သည်တော့အ မှန်၊ကိုသူရသည်ရည်မွန်သည်။ ဟော့ဟော့ရမ်းရမ်းမရှိပေ၊မိဘစ ကား နားထောင်တတ်သောသားအလိမ္မာဖြစ်၍အိမ်ထောင်ဖက်အဖြစ် ရွေးချယ်ခဲ့လျှင်စိတ်ညစ်ရမည်မ ဟုတ်ဟုတွေးမိခဲ့သည်။ထို့ အတွက် လည်းကိုသူရကိုရွေးချယ်ခဲ့သည်။ ကိုသူရမရက်မသောက်၊ဖဲမရိုက်၊မိန်းကလေးမရှုပ်တတ်ပေ။ထို့အတူအ လုပ်လည်း မယ်မယ်ရရမရှိ၊သို့ပေ မယ့်မိသားစုအပေါ်တွင်တော့သိ တတ်ပေသည်။မိန်းမယူပြီးမိန်းမကို မိဘအိမ်ခေါ်တင်ခဲ့သည်။ကြည်ပြာ တစ်ယောက်မိဘအိမ်တွင်နေခဲ့စဉ်ကအလုပ်မလုပ်ခဲ့ပေ။သို့သော်အိမ် ထောင်ကျလာတော့ယောက်ျားတွင် အလုပ်မရှိသောအခါ သုံးစရာငွေဟူ ၍မရှိပေ။ “ကိုကို အလုပ်လေးဘာလေးရှာဦး” “ဘာလို့လဲကြည်ပြာ” “လက်ထဲငွေမရှိဘူးလေ၊မိဘအိမ်မှာ ပဲတ သက်လုံးကပ်နေလို့မဖြစ်ဘူး၊အိမ်လေးဘာလေးငှားနေရအောင်” “ဘာလို့လဲ၊ကြည်ပြာကိုဘယ်သူကဘာပြောလို့လဲ” “ဘာမှမပြောဘူးလေ၊ဒါပေမယ့်အိမ် ထောင်ပြုပြီဆိုတော့ကိုယ့်ခြေ ထောက်ပေါ်ကိုယ်ရပ်ရမှာပေါ့” “ငါ့မိဘကငါ့ကိုကြည်ဖြူပြီးသား၊ ကြည်ပြာဘာတွေစိတ်ပူနေတာလဲ” “မောင်နှမတွေလည်းရှိသေး တယ်လေ” “ငါအငယ်ဆုံး လေ၊မကြည်ဖြူစရာ ဘာမှမရှိဘူး” “ခုကြည်ပြာပြောမယ်၊ကြည်ပြာတစ်ခုခုစားချင်ရင်ကိုကိုမိဘဆီကပိုက် ဆံတောင်းရတာ မဟုတ်လား” “ကိုယ့်မိဘဆီကကိုယ်တောင်းတာ ပါကြာ” “ကိုကို့ကိုကြည်ဖြူပေမယ့်ကြာရင် ကြည်ပြာ့ကိုကြည်ဖြူနိုင်ပါ့မ လား” “ငါ့ကိုချစ်ရင်ငါ့မိန်းမကိုလည်း ကြည်ဖြူရမှာပဲ” “ကိုကိုအမြဲတမ်းတောင်းနေလို့ဘယ် လိုဖြစ်မလဲ၊ကြည်ပြာလဲအားနာရ…
ပိုင်ရှင်ဆီသို့
ပိုင်ရှင်ဆီသို့ “မောင် ..ယမင်းလေမောင့်မွေးနေ့မှာ ဘုရားမှာပန်းလှူပြီးကုသိုလ်ဒါနပြု ပါတယ်မောင်၊မောင်စိမ်းကားပစ်ခွာ သွားပေမယ့်ယမင်း လေမောင့်ကို ချစ်နေဆဲပါမောင်၊မောင်တစ်ယောက်အသက်ရှည်လို့ဘုန်းကြီးပါစေ၊ သွားလေရာခုလုတ်မထိစူးမငြိပါစေ နဲ့မောင် ရယ်” ဘုရားမှာမောင့်အတွက်ရည်စူးပြီး စပါယ်ပန်းတွေကပ်လှူးရင်းဆု တောင်းကာဦးချကန်တော့ပြီးဘုရား ရင်ပြင်ပေါ်ကနေ ယမင်းတစ် ယောက်ဆင်းလာခဲ့တော့တယ်။ ဘုရားပေါ်တက်လာတဲ့ဦးအောင် မောင်းတစ်ယောက်ယမင်းကို မြင်ပြီးပြုံးပြီး ကြည့်နေလိုက်ကာ သားအတွက်ဘုရားပန်းနှင့်ဆွမ်းကပ် လှူလိုက်တယ် “မိုက်လိုက်တဲ့သား၊မင်းအတွက် ကလေးမလေးက ဘုရားမှာလာဆု တောင်းနေတယ်သား” မိန်းကလေးအတွက်စိတ်မကောင်း ဖြစ်ကာသားကိုစိတ်ထဲကဒေါသ ထွက်မိတယ်။ဦး အောင်မောင်းဟာ ဒီရွာသား၊ဒီရွာရဲ့သူကြီး ၊အားလုံး ကလေးစားရတဲ့လူ၊အခုတော့သား လုပ်ရပ်ကြောင့်ဦးအောင်မောင်း ယမင်း နှင့်သူမမိခင်ကိုမျက်နှာ ပူနေမိတယ်။ ဦးအောင်မောင်းဟာ ညီဖြစ်သူအစာဆိပ်ဖြစ်ပြီးမျက်စိ ရှေ့မှာသေဆုံးခဲ့တာကိုမြင်ခဲ့ရတဲ့အ တွက် သားဖြစ်သူကိုဆရာဝန်ဖြစ်ရ မယ်ဆိုတဲ့ရည်ရွယ်ချက်တွေနဲ့မလှိုင် မှာသားကိုကျောင်းအိပ်ကျောင်းစား ထားကာပညာသင် စေခဲ့လူ၊မိမိရွာကို တိုက်နယ်အဆင့်အထိဖြစ်အောင် ကြိုးစားပြီးဆေးရုံတစ်ရုံရဖို့ကြိုး စားနေတဲ့လူ၊ရွာသားတိုင်းကဦး အောင် မောင်းရဲ့စေတနာကိုနား လည်တော့လေးစားကြရတယ်။မိမိ ငွေကိုအကုန်ခံပြီးအစိုးရဆီမှာဆေး ရုံရဖို့ကြိုးစားခဲ့တော့အစိုးရရဲ့…