Month: August 2021

ဘယ်သူအစားခံလိုက်ရတာလဲ ကျုပ် ၈တန်း ရောက်တော့ အမေက ပညာရေးကောင်းစေချင်လို့ဆိုပြီး သူ့ညီမ ကျောင်းဆရာမနဲ့ သွားနေခိုင်းတယ်။ အဒေါ်က  အသက်၃၀ ကျော်၊ ကလေးတစ်ယောက်အမေ၊ သူ့ယောကျ်ားက စစ်တပ်က အရာရှိ။ မကြာခဏ ရှေ့တန်းသွားနေရတယ်။ ပြန်လာ လည်းခဏပဲ တစ်ပတ်ဆယ်ရက်ဆို ပြန်သွားပြီ။ အဲ့တော့ အိမ်မှာ ဒေါ်လေးရယ်၊ ကျုပ်ရယ်၊ ဒေါ်လေးရဲ့ ၃နှစ်အရွယ် သားလေးရယ်  ပဲ ကျန်ခဲ့တာပေါ့။ဒီလိုနဲ့ ကျုပ်ဘ၀ မအူမလည် လူပျိုပေါက်အရွယ်မှာ ဒေါ်လေးတို့အိမ်ရောက်ခဲ့တာပေါ့။ ငယ်ငယ်လေးကတည်းက  ဒေါ်လေးလက်ပေါ်ကြီးခဲ့တာမို့ အားလုံးအဆင်ပြေပါတယ်။ ဒေါ်လေးကိုလည်း ကိုယ့်အမေအရင်းလို  လေးလေးစားစားပေါ့၊ တခြားဘာစိတ်မှ မရှိခဲ့ပါဘူး၊ ဒေါ်လေးအပေါ် ဘာစိတ်မှမရှိဘူးဆို တခြားဘယ်သူ့အပေါ်မှလည်း ဘာစိတ်မှ မရှိသေးပါဘူး။ ကလေးလိုလို ခွေးလိုလို ဖြစ်နေတဲ့အချိန် ဆက်ကိစ္စထက် အတန်းထဲက ကောင်မချောချောလေးတွေကို ဘာလိုလို…

ကွက်လပ်ကိုဖြည့်ပေးလိုက်တာ “ပြန်တော့မှာလားကွ” “သွားတော့မယ် ကိုကြီးစိုးရာ အိမ်မှာက တီလေးတယောက်ထဲဗျ” “ဗညားရာ မင်းလဲ မိန်းမတောင် ရပါဦးမလားကွာ” “အဲ့ဒါတွေက နောက်မှပါဗျာ အရေးကြီးတာက ကျနော့်ရဲ့ တဦးတည်းသောဆွေမျိုးဖြစ်တဲ့ ကျနော့်အဒေါ်ပါဗျာ” “အေးပါကွာ သိပါတယ် ငါကစတာပါကွာ ကျေးဇူူသိတတ်တာ မမှားပါဘူး ဗညားရာ” ပြောပြောဆိုဆိုနှင့် ဗညားအိမ်သို့ ပြန်လာခဲ့လေသည်။ ဗညားရဲ့ နာမည်အပြည့်အစုံက ဗညားမောင်မောင်။ စီးပွားစီမံ နောက်ဆုံးနှစ် တက်ရောက်နေသော ကျောင်းသားတယောက် ဖြစ်သည်။ သူကတဦးထဲသောသားဖြစ်ကာ သူခြောက်တန်းအရောက်တွင် ကားမတော်တဆမှုဖြင့် မိဘများ ကွယ်လွန်ခဲ့လေရာ သူအမေ၏ ညီမအရင်း တီလေးဆုမြတ်နှင့် သူ့ယောက်ျား အန်ကယ်လင်းသူက စောင့်ရှောက်ခဲ့လေသည်။ အဖေကလည်း တကောင်ကြွက်ဖြစ်ကာ အမေဘက်ကလည်း ပြေးကြည့်မှ ညီမနှစ်ယောက်ရှိသည်ဖြစ်ရာ ဗညားဘဝမှာ ဆွေမျိုးဆို၍ တီလေးဆုမြတ် တယောက်ထဲသာ ရှိလေသည်။ သို့သော်…

မမနဲ့မှအချစ်ကိုခံစားတတ်လာတာပါ လက်တစ်ဖက်က ရေဖလားကိုကိုင်ပြီး ရေစည်ထဲတွင်ပြည့်လျှံနေသော ရေများထဲသို့ ထိုးနှစ်ကာ ခပ်လိုက်ပြီး ကိုယ်လုံးပေါ်ကို လောင်းချလိုက်တဲ့ အချိန်မှာပဲ ကျမဟာ သူ့ကိုလှမ်းတွေ့လိုက်ရပါတယ်။သူက မြေပြင်ပေါ်မှာ အုံးလက်အလယ်ကြောရိုး အရင်းပိုင်းတစ်ပိုင်းကို ဖင်ခုပြီးထိုင်နေရာက လက်ထဲမှာ ဓားပါးလေးတစ်ချောင်း ကိုင်ထားပြီး အုံးလက်လေးတွေကို တံမြက်စီးတန်သပ်နေရာကနေ ကျမကို ကွက်ကြည့် ကွက်ကြည့် လုပ်နေတာကို တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ ကျမရေချိုးနေတဲ့နေရာနဲ့ သူရှိတဲ့နေရာကြားမှာ ပန်းခြုံလေးများရှိကာ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက်လည်း ပေ(၂၀)နီးပါးလောက် ဝေးလေတော့ မတ်တပ်ရပ်ပြီးရေချိုးနေတဲ့ကျမကမြေပြင်ပေါ်မှာထိုင်နေတဲ့သူ့ကိုသဲသဲကွဲကွဲမြင်နေရပေမယ့်သူကတော့ ကျမ သူ့ကို တွေ့နေရတယ်ဆိုတာ သိပုံမရပါဘူး။ သူ့ကိုတွေ့လိုက်ရပြီး သူက ကျမကို ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်ကြည့်နေတယ်ဆိုတာလဲ ကျမက သိလိုက်ရရော ကျမဟာ လက်ထဲက ရေခွက်ကို ရေစည်ထဲချလိုက်ပြီး ကျမရဲ့ကိုယ်ပေါ်က ရင်လျားထားတဲ့ထဘီတပတ်နွမ်းပါးပါးလေးကိုအသာဖြန့်ပြီးခပ်လျှော့လျှော့လေး ပြင်ဝတ်လိုက်ပါတယ်။ပြီးတော့မှရေဖလားကို ကောက်ကိုင်လိုက်ပြီး ကျမရဲ့ကိုယ်လုံးပေါ်ကို ရေတွေ တဝုန်းဝုန်းနဲ့…

ကောင်းလိုက်တာ မမရယ် ကျမ အသက်က ၂၉ နှစ်ပါ ။ ။ ကုမ္ပဏီတစ်ခုမှာ စာရင်းကိုင်လုပ်ရင်း သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်နဲ့အိမ်ခန်းလေး တစ်ခန်းငှားနေတယ်ဆိုပါတော့ ။ အရင်က ကျမယောကျာ်းလေးတွေအများကြီးနဲ့ဖြစ် ခဲ့ဖူးပေမယ့် လူပျိုစစ်စစ်လေးတစ်ယောက်နဲ့တော့ဖြစ်ကြည့်ချင်တဲ့စိတ်ကူးတွေတော်တော့်ကို ဖြစ်နေပါတယ်ရှင်။ ကျမဆိုလိုတဲ့လူပျိုစစ်စစ်ဆိုတာက မိန်းကလေးတွေနဲ့လုံး၀ တစ်ခါမှ မထိတွေ့ဖူးသေးတဲ့ လူပျိုစစ်စစ်မျိုးကိုဆိုလိုတာပါ ။ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကိုတောင် မနမ်းဖူးသေးတဲ့လူပျိုလေးမျိုးပေါ့။ တစ်နေ့ — ကျမ အန်တီတို့အိမ်ကို အလည်သွား မိတဲ့နေ့တစ်နေ့ပေါ့ ။ ကျမရဲ့အိပ်မက်တွေ အကောင်အထည်ပေါ်လာမယ့်နေ့တစ်နေ့ ဖြစ်လာတော့ မယ့်နေ့တစ်နေ့ဆိုလည်း မမှားပါဘူး ။ အန်တီတို့အိမ်မှာ အရင် တစ်ခါမှ မတွေ့ဖူးတဲ့ ကောင်လေးတစ်ယောက်ကို တွေ့ရတယ်လေ  ။ သူ့နာမည်ကထွန်းထွန်း တဲ့ အန်တီတို့နဲ့ဆွေမျိုးနီးစပ်ဆိုပါတော့ ။ အသက်က ၁၉ နှစ် ပဲရှိသေးပြီး အန်တီတို့အိမ်မှာနေပြီး ကျောင်း…

တီချယ်မိုး (စ/ဆုံး) တနေ့ Taxi လေး ငှားပြီးတော့ အိမ်ကို ပြန်လာတယ်။ ကံများမကောင်းချင်တော့ ငှားလာတဲ့ ကားက လမ်းမှာ သူများကို သွားတိုက်မိတယ်။ တကယ်က ကျနော့ ကားဆရာကြီးက အမှန်ပါ။ လမ်းသွယ်ကနေ အတင်းထွက်လာတဲ့ ကားကို သွားတိုက်မိတာ။ ကျနော်လည်း ထားခဲ့ပြီး နောက်တစင်း ငှားရကောင်းနိုး ဆက်စောင့်ရကောင်းနိုး ဝေခွဲမရဖြစ်နေတယ်။ တဘက်ကားကတော့ မမကြီးတစ်ယောက် ပဲ။ ကားဆရာ နဲ့ စကားပြောနေရင်းက အခြေအတင် ဖြစ်လာလို့ သေသေချာချာ ကြည့်လိုက်တော့ စိတ်ထဲမှာ ရင်းနှီးသလို ဖြစ်နေတယ်။ နည်းနည်း စဉ်းစားကြည့်လိုက်တော့မှ ဆယ်တန်းတုန်းက စာသင်ပေးဖူးတဲ့ ဆရာမဖြစ်နေတယ်။ အဲဒါနဲ့ပဲ ဆင်းပြီးတော့ ကူညီဖြေရှင်း။ အခြေအနေ ပြောင်းပြန် ဖြစ်သွားပြီး ကျနော်က ဆရာမ ဘက်က…

တမ်းတတတ်သည် ”ပြွတ်” ဆိုတဲ့ အသံနဲ့အတူ မွန့်စောက်ပတ်ထဲ ကထွက်သွားတဲ့ လီး မဲမဲချောင်းကြီးကို ကြည့်ပြီး စောက်ပတ်ထဲ ဟာတာတာ ခံစား လိုက်ရတယ်။ သောက်လေ သောက်လေ ငတ်မပြေတဲ့ ဆားငံရေလေ။ စာမေးပွဲတွေ အဲလောက် အများကြီး ရှိတဲ့ ကြား က နေ လာ ပြီး အလိုးခံရတဲ့ ဘဝလေ။ အရင်ကတော့ မဖြစ်သင့်ဘူး နောက် မဖြစ်တော့ဘူး ဆိုပေမယ့် နဖူးတွေ့ဒူးတွေ့ ခံစားရတော့လဲ မငြင်း နိုင်တော့ဘူးကွယ်။ “ကိုဟိန်း တော်ရင် ပြန်တော့မယ် ဒီနေ့က ပင်ပန်းနေတယ်။ နောက်နေ့လာခဲ့မယ် အခုလဲ ဆေးရုံက တန်းလာရတာ”     ဟောက် ဆာ ဂျင် ဆင်းပြီးကတည်းက အပြင် ဆေးရုံတစ်ခုမှာ စဆင်းတော့ ဟိန်းလတ်နဲ့စတွေ့တာပဲ။…

ပုံပြင်တစ်ပုဒ် နဲ့ အလွှမ်းသံလွင် တကယ်တော့ လောကကြီးကအေးချမ်းပါတယ် ပူလောင်ခြင်းဆိုတာတွေ မကောင်းမှုဆိုတာတွေကို လူတွေကသာဖန်တီးဆေးခြယ် လိုရာပုံသွင်းပစ်ခြင်းကို လောကကြီးကသာ ခါးစီးခံနေရတာပါ   နေရောင်ခြည်ရဲ့အလင်းကမျက်နှာကို ထိုးကျလာပေမဲ့ မလှုပ်မ ယှက်ထိုင်ရင်း သံလွင်မြစ်ပြင်ကိုငေးကြည့်ရင်း မျက်ဝန်းထဲ မျက်ရည်လေးများဝေ့လာရင်း ကမ်းစပ်ကိုအပြေးလေးရိုက်ခတ်လာတဲ့  လှိုင်းခွက်ကလေးများကို မျက်တောင်မခတ်တမ်း ငေးစိုက်ကြည့်နေတဲ့ ဦးငြိမ်းချမ်း တစ်ယောက် ရင်ထဲမငြိမ်းချမ်းပဲ အသက် ကိုပြင်းပြင်းလေးရှုရှိုက်ရင်း သက်ပြင်းတွေသာအခါခါချနေမိပါတော့တယ်ဗျာ   ဦးငြိမ်းချမ်း  ကမ်းနားမှာ ဘာထိုင်လုပ်နေတာ လည်း နေလဲပူနေပြီ လို့ နောက်ကျောက ထွက်ပေါ်လာသောစကားသံကြောင့် အတွေးများရပ်တန့်လို့ အသံလာရာဘက်ကိုစောင်းငဲ့ ကြည့်လိုက်တော့  အော် အလင်းစက် ပဲ လာလေကွာ လာထိုင် လို့ ခေါ်လိုက်တော့ ကျနော် အလင်းစက် တစ်ယောက် ဦးငြိမ်းချမ်း ဘေးနားကပ်ပြီးထိုင်ချလိုက်ပါတော့တယ်ဗျာ  ဘာတွေစဉ်းစားနေတာလည်း ဦးငြိမ်းချမ်း တစ်ယောက်တည်းငေးငိုင်နေတာ ကျနော်…

တင်တင်ခိုင် တင်တင်ခိုင် သူမဖင်ကို လီးနဲ့အထောက်ခံရမှန်းသိပေမဲ့ အသာလေးမှိန်းနေလိုက်သည်။ လူကြပ်ကြပ်ဘက်စကားပေါ်မှာမို့ ဘေးလူ တွေကလဲသတိမထားမိ။   နောက်ကဘသားချောကလဲ လူကြပ်တာကိုအခွင့်ကောင်းယူပြီး တင်တင်ခိုင်ဖင်ကိုအတင်းသူ့လီးနှင့်ဖိ ကပ်ထားသည်။  နောက်ထပ်မှတ်တိုင်တစ်ခုရောက်တော့ လူကပိုကြပ်လာသည်။   ခြေချစရာတောင်နေရာမရှိလောက်အောင် ဖြစ်လာတော့ ဘသားချောကပို၍ပင်အတင့်ရဲလာသည်။   လီးနှင့်ထောက်ရုံတင်မဟုတ်တော့။  လက်နှင့်ပါ တင်တင်ခိုင့်ဖင်ကို ထဘီ ပေါ်ကနေမသိမသာကိုင်သည်။ညှစ်သည်။   တင်တင်ခိုင်က မသိချင်ယောင်ဆောင်နေတော့ အခြေအနေကောင်းမှန်းသိပြီး တင်တင် ခိုင့်ပေါင်ကြားကအဖုတ်ကိုပါ နောက်ကနေမသိမသာလှမ်းကိုင်သည်။ ထဘီပေါ်ကနေအကိုင်ခံရတာဆိုပေမဲ့ အဓိကနေရာကိုအကိုင်ခံလိုက်ရတော့ တင်တင်ခိုင်ချက်ကောင်းမိသွားသည်။   ပါးစပ်က ညည်းသံတွေမထွက်အောင်မနည်းထိန်းနေရသည်။  နောက်က ဘသားချောကလဲ တင်တင်ခိုင်တမင်ငြိမ်ခံနေမှန်းသဘောပေါက် သွားပြီး တင်တင်ခိုင့်ပေါင်ကြားကနေသူ့လက်ကိုမခွာတော့။  တင်တင်ခိုင့်ဖင်ကြီးကိုညှစ်လိုက်ကိုင်လိုက် လီးနှင့်ထောက်ထားလိုက်  ပေါင်ကြားကအဖုတ်ကို ထဘီပေါ်ကနေ ပွတ်ကိုင်ကစားလိုက် လုပ်ပေးနေတော့သည်။  တင်တင်ခိုင်လဲ ကြာကြာမခံနိုင်။   အထိအတွေ့မှာသာယာပြီး ကာမရည်ကြည်တွေစိမ့်လာသည်။   နောက်မှတ်တိုင်တွေရောက်တော့ ဆင်းသည့်လူကများလာပြီး  ကားလဲတစ်ဖြည်းဖြည်းချောင်လာသည်။  ဘသားချောလဲ အရင်လို လှုပ်ရှားလို့မရတော့တာကြောင့် တင်တင်ခိုင့်နားနားကပ်ပြီး …

နုနုမေ နုနုမေ မှာမိန်းငလေးပေမဲ့ ခေသူတော့မဟုတ်။  ယောက်ျားနှစ်ယောက်ကိုတစ်ပြိုင်ထဲယူထားသူဖြစ်သည်။   အမှန်က နုနုမေမှာ  အထက်တန်းပြကျောင်းဆရာမတစ်ယောက်ဖြစ်သလို တရားဝင်ယောက်ျားလဲရှိသည်။  နုနုမေယောက်ျား သန်းမြင့်မှာ လွန်ခဲ့သည့် တစ်နှစ်လောက်ထဲက မတော်တဆမှုကြောင့် အိပ်ယာထဲလဲနေသူဖြစ်သည်။  သို့ပေမဲ့ ယခင်က ငွေရှာကောင်းသူဖြစ်သည့်အတွက်  အိပ်ယာထဲမလဲခင်ထဲက ရှာထားသည့်ငွေတွေနှင့်ရော အမွေရထားသည့် ပစ္စည်းတွေနှင့်ပါဆိုလျှင် တစ်သက်စာလောက်တော့ အေးဆေးစားသောက်နိုင်လောက်သည့် အနေအထားဖြစ်သည်။ နုနုမေကိုယ်တိုင်ကလဲ အထက်တန်းပြကျောင်းဆရာမအလုပ် အပြင် သူဌေးအိမ် ကလေးတွေကို စာသင်ပေးသည့် ဂိုက်ဆရာမအလုပ်ကနေလဲ တစ်လတစ်လကိုဝင်ငွေကကောင်းလှသည်။ ဒါကြောင့် သားသမီးလဲမရှိသေးသည့် လင်မယားနှစ်ယောက်အဖို့ဘာမှပူစရာမလို။  လက်ထပ်ခါစက နှစ်ဖက်မိသားစုကလက်ဖွဲ့ ထားသည့် နှစ်ထပ်အိမ်လေးထဲမှာ အေးအေးဆေးဆေးနေနိုင်စားနိုင်သည့်အနေအထားတွေဖြစ်သည်။  သို့ပေမဲ့ သန်းမြင့်အိပ်ယာထဲ ကမလဲခင်ထဲက ယောက်ျားဆို တစ်ယောက်နှင့်အားမရတတ်သည့် နုနုမေက သန်းမြင့်ကိုအနီးကပ်ပြုစုပေးဖို့အိမ်မှာလာနေသည့် ရဲ မောင်ဆိုသည့်ကောင်လေးနှင့်လဲဖောက်ပြန်နေလေသည်။  အမှန်တော့ရဲမောင်မှာ သန်းမြင့်၏ဆွေမကင်းမျိုးမကင်းဖြစ်ပြီး အမျိုး စပ်လျှင် တူရီးတော်လေသည်။ …

တက္ကသိုလ်ကျောင်းသူလေး မိုးအုံ့သောနေ့တစ်နေ့ အိမ်နံပါတ် ၆၉ ရဲ့ တံခါးခေါင်းလောင်းကို ကောင်မလေးတစ်ယောက် ဖြည်းညင်းစွာ နှိပ်လိုက်ပါသည်။ တံခါးဖွင့်သံနဲ့ အတူ”ဟယ်။ မိုး ပါလား။ ရောက်လာပြီလား။ လာ လာ။ ဝင်ခဲ့လေ” “ဟုတ်ကဲ့။ မမမြင့်။ ဘူတာရုံကနေ တန်းလာခဲ့တာ။ ကိုမောင်ကော””ရှိတယ်။ ရှိတယ်။ ဇာနည်လည်း ရှိတယ်””ကိုမောင်ရေ။ ဇာနည်ရေ။ ဒီမှာ မိုး ရောက်လာပြီ” အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းသို့ ကိုမောင်နှင့် ဇာနည် ရောက်လာပါသည်။ အလန်းလေးပါလား။ ဇာနည်တစ်ယောက် စိတ်ထဲက စဉ်းစားလိုက်ပါသည်။ ဟုတ်ပါသည်။ မိုးက မိန်းမချောလေးတစ်ယောက်ပါ။ ကျစ်ကျစ်လစ်လစ်နှင့် အရပ်ရှည် ပိန်သွယ်သူလေးပါ။ တင်တွေ ရင်တွေကလည်း မကြီးလွန်း၊ မသေးလွန်း။ အနေတော်။ ကြည့်ကောင်းတဲ့ ဆိုဒ်ကလေးပါ။ တက္ကသိုလ် ပထမနှစ် တက်မယ့် ကျောင်းသူလေးမို့ တက်ကြွလန်းဆန်းတဲ့…