အပျိုကြီး မမ မမဖြူက အသက် ၃၀ နီးပါး ရှိနေပြီ ။ အပျိုကြီးဆိုတာတောင်မှ အတော်ပင်ဟိုင်းနေပြီဟု ပြောရမည် ။ မမဖြူ က အတော်လှသည် ။ အသားဖြူ ဖြူ နှင့် ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က ဗွီဒီယိုမင်းသမီးတွေလိုလှသည် ။ အချိုးကျသည်။ သူ့ကို ကြိုက်တဲ့သူတွေ ရှိ မှာပဲ ။ ဘာလို့သူက မယူခဲ့တာလဲ ဆိုသော အတွေးတွေက ဖိုးချို ခေါင်းထဲ မကြာခဏ ရောက်လာနေကျပေါ့…။ ဖိုးချို အသက် ၂၀ ထဲရောက်နေပြီ ။ မိန်းမတွေရဲ့ အလှအပကို ခံစားတတ်ရုံမက ရွာမှာနေတုံးက ရွာလူကြီးရရဲ့ သမီးကိုပင် ခိုးပြေးဖူးသည် ။ သူ့သမီးကို ခြေသလုံးအိမ်တိုင် ဖိုးချိုနဲ့ သဘောမတူလို့ အတင်းလိုက်ခွဲပြီး သူ့သမီးကို…
Month: August 2021
အန်တီမူ – ဆရာမနီလာနဲ့ ကျွန်တော်
အန်တီမူ+ဆရာမနီလာနဲ့ ကျွန်တော် -ထွန်းထွန်းလည်း မန်းလေးသားဖြစ်သည်။ တကယ်တမ်း ထွန်းထွန်းဆိုသူမှာ ဆင်းရဲသား၊ တောသား ငမွဲလေးတစ်ဦးမျှသာ ဖြစ်သည်။ သို့သော် ဉာဏ်ကောင်းသည်။ ထို့အတူ အောက်လမ်းလိုလို ဘာလိုလို တတ်သည်။ သူအောက်လမ်းတတ်ကြောင်းကို သူ့တစ်ယောက်တည်းသာ သိသည်။ ထိုပညာဖြင့် ရွာတွင် ကျောင်းဆရာမလေး ခြောက်ယာက်၊ အပျိုကြီး တစ်ယောက်၊ အပျိုလေးတစ်ယောက် လင်ရှိမယား တစ်ယောက်နှင့် သူဌေးသမီး ညီအစ်မနှစ်ယောက်ကို ကာမဖြင့် မြူဆွယ်စားသောက် ကြီးပွားနေသူ ဖြစ်သည်။ မိဘက မရှိ။ ဘုန်းကြီးကျောင်းသားဘဝဖြင့် ကျောင်းတက်နေသူလည်း ဖြစ်သည်။ သို့သော် ကျမ်းစာအုပ်တစ်အုပ်ကို ခိုးယူလိုက်ပြီး ထိုကျမ်းစာထဲအတိုင်း လုပ်လိုက်ရာ နက္ခတ်မိသွားသဖြင့် ကာမသိဒ္ဓိအောင်မြင်သွားခဲ့သူ ဖြစ်သည်။ ထွန်းထွန်း၏ ကာမသိဒ္ဓိအစွမ်းနှင့် သူဖန်တီးခဲ့သော ခွင်များ ပထမဦးဆုံး သူစမ်းသပ်လိုက်သော ပစ်မှတ်မှာ အန်တီမူ…
ဒေါ်မိုးမိုးရှိန်း
ဒေါ်မိုးမိုးရှိန်း (စ/ဆုံး) ဘဝမှာ ဒါဟာ ပထမဆုံး ယောက်ျားတယောက်က အင်္ဂါစပ်ကို ကလိပေးတာ ကို ခံဘူးရတာ ။ အင်္ဂါစပ်အတွင်းထဲက တအား ယားလာသည် ။ တခုခုနဲ့ ပွတ်တိုက် ဖြေဖျောက်ချင်မိရအောင်ကို မခံမရပ်နိုင်အောင် ယားတာ ဖြစ်သည် ။ ဒီအချိန်မှာ ကျားဆိုးက အင်္ဂါစပ်ရဲ့ ရသာဖူး အစိလေးကို သူ့နှုတ်ခမ်းကြီးနဲ့ ငုံပြီး စုတ်လိုက်တာကို ရုတ်တရက် ခံ လိုက်ရသည် ။ “ အို့ …..အား……..အား…….အား……” ဒေါ်မိုးမိုးရှိန်း တင်ပါးကြီးတွေ မြောက်ကြွသွားသည် ။ တဆတ်ဆတ် တုန်ခါသွားသည် ။ အဓိက သော့ချက်ကို ထိသွားတာ ။ ကျားဆိုးသည် မိန်းမတွေကို ကိုင်တွယ်နေကျ ကောင်ပါလား ။ ဒေါ်မိုးမိုးရှိန်းသည် သူဟာ…
စေ့စေ့တွေး ရေးရေးပေါ်
စေ့စေ့တွေး ရေးရေးပေါ် တီတီလေးရေ…တီတီလေး…လာပါအုံး…မြန်မြန်…အား…အား….” အိပ်ခန်းထဲမှ ‘ မိုင်မိုင် ’ ၏ အလန့်တကြား အသံကြောင့် သီတာ ပြုံးလက်ထဲမှ စာစောင်ကိုချ၍ ကမန်းကတန်းထ၍ ပြေးလာမိသည်။ အိပ်ခန်းထဲလှမ်းဝင်လိုက်တော့ မှန်ရှေ့မှာရပ်နေသော မိုင် မိုင်၏ ခန္ဓာကိုယ်အပေါ်ပိုင်းတွင် ဘာအဝတ်အစား မှမရှိ။ သူမကျောပြင်လေးကို မှန်ဖက်သို့လှည့်ကာ ကြည့်၍နေသည်။ “ မိုင် လေး….ဘာဖြစ်လို့လဲဟင်….” သီတာပြုံး အမောတကော မေးလိုက်မိသည်။ “ သမီးအနာက တစစ်စစ်နဲ့ ကိုက်နေတယ်….တီတီ လေး…” “ ဟင်…ပြစမ်း…” မိုင်မိုင့်ညာဘက်လက်ပြင်တွင် မွှေးကျွတ်နာပေါက်နေကြောင်း သီတာပြုံး သိထားသည်။ “ ဟယ်… အနာက ပြည်တွေနဲ့ မှည့်နေပြီ သမီး…တီတီလေး ညှစ်ပေးမယ်….ဒီပြည်တွေထွက်သွားမှ ကိုက်တာသက် သာပြီး အနာပျောက်သွား မှာ….” ပြောလဲပြော…
ကိုယ့်စိတ်ကို ထိမ်းနိုင်မှဖတ်ပါ
ကိုယ့်စိတ်ကို ထိမ်းနိုင်မှဖတ်ပါ ကျမနာမည် ခင်မိုးမြင့် မိုး လို့ပဲအတိုခေါက်ခေါ်ကြတယ်။ သထုံဈေးမှာ အထည်ဆိုငါဖွင့်တယ်။ အသက်က ၂၄ ထဲမှာပေါ့.. အိမ်ထောင်ကျတာ ၃ နှစ်လောက်ရှိပါပြီ။ ယောက်ကျားက ကိုဆန်းထူးတဲ့။ ကားပွဲစားလုပ်တဲ့သူပါပဲ။ ဆက်မပြောခင် ကျမရဲ့ ခန္တာ ကိုယ်အစိတ်အပိုင်းတွေအကြောင်း အကြမ်းဖျဉ်းပြောပြမယ်။ ကျမက အသားအရမ်းမဖြူပေမဲ့ ဝင်းတဲ့အထဲမှာပါတယ်။ ခြေသလုံး တွေ ပေါင်တန်တွေနဲ့ တခြားအတွင်းသားတွေက တရုတ်မတွေလို မဖြူပေမဲ့ဝင်းဝါပြီး ဆွဲဆောင်အားကောင်းတဲ့အထဲမှာပါတယ်။ နောက် ကျမရဲ့နို့လေးတွေက အိမ်ထောင်မကျခင်က အတော်ပြားပြီးသေးတဲ့အထဲမှာပါပေမဲ့နောက်ပိုင်း ကိုဆန်းထူးက လိုးကာနီး တိုင်း နို့တွေကို အသေညှစ်လွန်းတော့ အိမ်ထောင်သက် ၃ နှစ်အတွက် ဆူပြီးမို့လာလိုက်တာ အခုဆိုကိုဆန်းထူးရဲ့ ယောက်ကျား လက်ဝါးနဲ့တောင် ပြည့်ချင်သလိုလိုဖြစ်နေပြီ။ ပြီးတော့ ကျမရဲ့ တင်ပါး၊ ဖင်ပေါ့ .. အရမ်းလှတဲ့အထဲမှာ…
အန်တီလိုချင်နေပြီကွယ်
အန်တီလိုချင်နေပြီကွယ် ကျနော်အမေက ကျနော် ၆ တန်းနှစ်မှာဆုံးသွားတယ်၊ တစ်ဦးတည်းသောသား အဖေနဲ့ပဲ ပျင်းရိငြီးငွေ့စွာနဲ့ပဲ ဘဝကို ဖြတ်သန်းခဲ့ရတာပေါ့၊ ကျနော် ၉ တန်းရောက်တော့ အဖေက ညဖက် အိမ်ပြန်လာရင် အရက်တွေသောက်ပြီး ပြန်လာတတ်လာပြီ၊ အဖေအရက်တွေ မူးနေရင်တော့ ဘာမှမပြောတတ်ပဲ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ပြီး တန်းအိပ်တော့တာ၊ အဖေက သန်တုန်းမြန်တုန်းဆိုတော့ အသက် ၄၀ ဝန်းကျင်၊ ကျနော် ၁၀ တန်းရောက်တော့ နောက်မိန်းမတစ်ယောက် ယူလိုက်တယ်၊ သူထက် ၁၅ နှစ်လောက်ငယ်ပြီး အသားက နဲနဲညိုတယ်၊ ကိုယ်လုံးကတော့ လုံးလုံးကျစ်ကျစ်ပဲ၊ အဖေမိန်းမ မိထွေး အိမ်ရောက်ခါစက ကျနော်နဲ့ လုံးဝအဆင်မပြေ၊ အဆင်မပြေတာက ကျနော်ဖက်ကပါ၊ အမေနေရာကို ဘယ်သူမှကို မပေးချင်တာ၊ အဖေကတော့ ပြတ်ပြတ်သားသားပဲ၊ “သားအဖေ မိန်းမယူလိုက်ပြီ….သူ့နာမည်က…
မိုးကာနဲ့ရေမချိုးချင်တဲ့ အပျိုကြီး မမထား
မိုးကာနဲ့ရေမချိုးချင်တဲ့ အပျိုကြီး မမထား မမထားဟာ ကိုသက်တို့ဘေးအိမ်ကို ပြောင်းလာတာ တစ်ပါတ်ဘဲရှိသေးသည်။ သူက ကုမ္ပဏီတစ်ခုမှ မန်နေဂျာမ ဖြစ်သည်။ အဆောင်ကနေ လုံးချင်းအိမ်ကိုငှားပြီး လာနေတာဖြစ်သည်။ သူတစ်ယောက်ထဲမို့ အပျိုကြီးဖြစ်မှာ သေချာတယ်လို့ ကိုသက် တွေး လိုက်သည်။ မမထားက အရပ် ၅’၆”လောက်ရှိသည်။ အသားညိုညို မျက်ခုးကောင်းကောင်းဖြစ်သည်။ နှာတံလေးက စင်းပြီးပေါ် နေသည်။ အမြဲပြုံးနေတတ်တဲ့ သူ့နှုတ်က အရမ်းလှသည်။ ဆံပင်က ကျောလယ်လောက်ရှိပြီး အမြဲဖြန့်ချထားတတ်သည်။ ရင်က လည်း အနေတော် မကြီးမသေး ပုံမှန်ဖြစ်သည်။ တင်ကတော့ ပြောစရာမလိုအောင် လှသည်။ ခါးကျဉ်းလေးက တင်အလှကို အားဖြည့်ထားသလို ဖြစ်နေသည်။ အသက်က ၂၇ မို့ ကိုသက်ထက် ၇ နှစ်လောက်ကြီးသည်။ မမထားပြောင်းလာတဲ့ နေ့မှာပင် ကိုသက်က…
တော်ဝင်ပန်းမို့နမ်းလိုက်ချင်သည်
တော်ဝင်ပန်းမို့နမ်းလိုက်ချင်သည် (စ/ဆုံး) ဟိုဘက် ဟိုဘက်က အကိုင်းလေ သူကတော့လွယ်ပါ့ အောက်နေပြီး လက်ညှိးလေးညွှန်ရုံ ကျနော့်မှာဖြင့် အတင်းတွယ်ကပ်ပြီး တက်နေရတာ ပိတောက်ပင်က သိတဲ့အတိုင်းလေ အခန့်မသင့်ရင် ကျိုးကျတတ်တာ အဲ့အသိကစိုးမိုးနေလို့ ထင်ပါတယ် အကိုင်းကိုနင်းထားတာတောင် ဒူးကတုန်နေသေးတယ်။ အောက်ကနေ လက်ညှိးညွှန်နေတာကတော့ ကျနော့်တို့အိမ်ခေါင်းရင်းက မမစုမြတ်နှင်းလေ ကျနော့်ထက်ငါးနှစ်ကြီးလို့ ၂၂နှစ် ကျနော့်နာမည်က ရန်နောင် အိမ်မှာကတော့အငယ်ကောင်ပေါ့ ဒီနှစ်က ၉ တန်းဖြေထားတယ်။ မမစုမြတ်နှင်းကတော့ သချာင်္နဲ့ တတိယနှစ် ငယ်ငယ်ထဲက အတူနေနေကြတွေ ခုလဲ သင်္ကြန်ဦး မှာညက မိုးကြောင့် ဖူးပွင့်နေတဲ့ ပိတောက်တွေကို အငယ်ကောင်ရေ ခနလာအုန်း လို့ အခေါ်ရှိလို့ သူတို့အိမ်ထဲက ပိတောက်ပင်ပေါ် ကျ နော်ရောက်နေရတာ တကယ်တော့ လူပျိုဖေါ်ဝင်စ ကျနော် မမစုမြတ်နှင်းရဲ့ ကောက်ကြောင်းပဒေသာတွေကို…
ဆရာမ နှင့် အလှကဗျာ
ဆရာမ နှင့် အလှကဗျာ တနေ့ Taxi လေး ငှားပြီးတော့ အိမ်ကို ပြန်လာတယ်။ ကံများမကောင်းချင်တော့ ငှားလာတဲ့ ကားက လမ်းမှာ သူများကို သွားတိုက် မိတယ်။ တကယ်က ကျနော့ ကားဆရာကြီးက အမှန်ပါ။ လမ်းသွယ်ကနေ အတင်းထွက်လာတဲ့ ကားကို သွားတိုက်မိတာ။ ကျနော် လည်း ထားခဲ့ပြီး နောက်တစင်း ငှားရကောင်းနိုး ဆက်စောင့်ရကောင်းနိုး ဝေခွဲမရဖြစ်နေတယ်။ တဘက်ကားကတော့ မမကြီးတစ် ယောက် ပဲ။ ကားဆရာ နဲ့ စကားပြောနေရင်းက အခြေအတင် ဖြစ်လာလို့ သေသေချာချာ ကြည့်လိုက်တော့ စိတ်ထဲမှာ ရင်းနှီးသလို ဖြစ်နေတယ်။ နည်းနည်း စဉ်းစားကြည့်လိုက်တော့မှ ဆယ်တန်းတုန်းက စာသင်ပေးဖူးတဲ့ ဆရာမဖြစ်နေတယ်။ အဲဒါနဲ့ပဲ ဆင်းပြီးတော့ ကူညီဖြေရှင်း။ အခြေအနေ ပြောင်းပြန်…
မေ့မရသောလက်ဆောင်
မေ့မရသောလက်ဆောင် နှင်းတစ်ယောက် ဧည့်ခန်းထဲရှိ စာအုပ်တအုပ်အား အာရုံစိုက်ဖတ်နေသော ခင်ပွန်းဖြစ်သူဆီ ကော်ဖီခွက်လေးကိုင်ကာ လျှောက်လာ ခဲ့၏။ ”မောင်…ကော်ဖီရပြီနော်” “အင်းခဏထိုင်ဦး…နှင်းလေးမွေးနေ့က နောက်အပတ်ထဲမလား” ”အင်းလေ…မောင်ရဲ့နှင်း လေးရဲ့၃၀နှစ် မြောက်မွေးနေ့ပေါ့” နှင်းတယောက်ခင်ပွန်းသည် နိုင်ဦးအားပြုံးပြရင်း ဘေးနားဝင်ရောက်ထိုင်လိုက်သည်။ အိမ်ထောင်သက် ငါးနှစ်အတွင်းမွေး နေ့ရောက်တိုင်း တစ်နှစ်ပြီးတနှစ် မတူညီသော လက်ဆောင်များပေးရင်း စပရိုက်လုပ်တတ် သော ခင်ပွန်းသည်နုင်ဦး၏ လက်ဆောင်အားကြိုတင်ရင်ခုံမိသည်။ လင်ဖြစ်သူမှာသူမထက် အသက်တစ်နှစ်သာ ကြီးသော်လဲ လေးစားခြင်း ဂါရဝတရားထားရှိခြင်းတို့မှာ အိမ်ထောင်သက်တမ်းတလျှောက် အနည်းငယ်မျှ လျှော့မသွားပဲပို၍ပင်တိုးလာခဲ့သည်။ အရင်လမှ နိုင်ဦးသူငယ်ချင်းတယောက် မွေးနေ့ပါတီ အားအတူသွားခဲ့ကြပြီး အပြန်တွင် တစ်လမ်းလုံး စကားမပြောပဲ တိတ်ဆိတ် လာခဲ့သည်။ အိမ်ရောက်သည်နှင်တပြိုင်နက် အိပ်ခန်းထဲ တန်းဝင်ကာ တစ်စုံတစ်ခုအားစဉ်းစားနေပုံရသော ခင်ပွန်းအားကြည့်နေ မိ၏။ ခဏအကြာမှ ညဝတ်အကျၤ ီလဲလှယ်ဝတ်ဆင်ကာ ကုတင်ပေါ်…