မှတ်ချက် – အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ အင်းစက်စာပေဆိုသည်မှာ မိသားစု မောင်နှမ သွေးသားရင်း အချင်းချင်း လိင်းဆက်ဆံသော အကြောင်းအရာကို စိတ်ကူးပုံဖော် ရေးသားထားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် မကြိုက် မနှစ်သက်ပါက မဖတ်ရှုပဲ ကျော်သွားပေးပါ။ ယခုဝတ္ထုမှာ စာပေသဘော ရေးသားခြင်း ဖြစ်သဖြင့် လိုက်လံအတုယူ ပြုလုပ်ခြင်းများ မပြုလုပ်ပါရန် မေတ္တာရပ်ခံပါသည်။
စုတ်ပြတ်သတ်သွားသော နုပျိုအိစက်ခြင်း
[အပိုင်း ၂]
ရေးသားသူ – သိုးနက်
အခန်း ( ၅ ) ကျွေးလေလေ အကောင်ကြီးလေလေ
ထိုသို့ဦးလှထူးတစ်ယောက်ထန်နေတဲ့ရာဂကိုနည်းမမှန်လမ်းမမှန်နဲ့ဖြေသိမ့်ဖို့ကြိုးစားခဲ့တယ်။ ရာဂဆိုတဲ့ဘီလူးတစ်ကောင်ကိုပစ်ပယ်ဖို့မကြိုးစားပဲ အဆာပြေရင်အေးသွားမှာပဲလို့တွေးကြံမိတဲ့အခါ ရာဂစိတ်တွေက ပျောက်ကွယ်မသွားပဲ အစားကြူးတဲ့ဘီလူးတစ်ကောင်လို ရက်စက်တဲ့စိတ်တွေကပိုတိုးလာပြီး ရာဂကိုဘယ်လိုအသစ်အဆန်းမျိုးနဲ့ရယူရမလဲဆိုတဲ့စိတ်တွေသာပိုပြီးအငန်းမရစွာ ဖြစ်ပေါ်လာရတော့တယ်။
အစပိုင်းမှာတော့ဦးမာမူခေါ်လာတဲ့ ကျောင်းသူလေးတွေကို ကိုယ်တိုင်အငန်းမရဝါးမျိုခဲ့ပြီး နောက်ပိုင်းမှာကိုယ်တိုင်လိုးရတာ အားမရဖြစ်လာပြီး ဦးမာမူကိုပါ သူ့ရာဂနွံထဲအပါခေါ်တော့တယ်။
သူအားရပါးရလိုးပြီးတဲ့ကောင်မလေးတွေ အားအင်ချိနဲ့ပြီး ပင်ပန်းနေတဲ့အချိန်ဦးမာမူကိုခေါ်ပြီး အတင်းလိုးခိုင်းပြန်တယ်။ကောင်မလေးတွေက ကလားမည်းမည်းကြီးက တက်လိုးမှာစိုးရှာလွန်းလို့ ရုန်းကန်အော်ဟစ်နေရင်း ပိုးစိုးပတ်စက်အလိုးခံရတာကို အရသာခံကြည့်ရင်း ဂွင်းထုတယ်။ သူ့စိတ်တွေထန်လာပြန်တဲ့အခါ ဦးမာမူနဲ့အတူနှစ်ယောက်တစ်ယောက်လိုးတယ်။
တစ်ခါတလေများဆိုရင်ကောင်မလေးငယ်ငယ်လေးကို ဦးမာမူနဲ့ဦးအောင်ထူးနှစ်ယောက်ဖင်ပေါက်ထဲလီးနှစ်ချောင်းထည့်လိုးတဲ့အခါမျိုးတောင်ရှိခဲ့တယ်။ကောင်မလေးတွေခမျာ လိင်ကိစ္စအတွေ့အကြုံတောင်မရှိသေးပေမဲ့သူတို့ဘဝမှာ တစ်ခါမှအိပ်မက်မမက်ဖူးတဲ့ ငွေမျိုးရတဲ့အတွက်သာ ဦးအောင်ထူးဆီ အသုံးတော်ခံကြရတယ်။ သို့ပေမယ့်ဦးအောင်ထူးတို့နဲ့ကြုံပြီးသူတိုင်း ထိုငွေမျိုးနှစ်ဆရရင်တောင်ထိုကိစ္စမျိုးထပ်မလုပ်တော့လို့ကြောက်လန့်သွားရတာကြီးပဲ။
သို့သော်မိန်းကလေးဖြစ်တာမို့ ထိုကိစ္စကိုလူသိမခံရဲပဲ ဖြစ်လာတဲ့ဒဏ်ရာတွေ၊ နာကျင်မှု့တွေကိုဦးအောင်ထူးပေးတဲ့ငွေတွေနဲ့ ကြိတ်ပြီးကုစားရရှာတယ်။ ထိုအဖြစ်အပျက်တွေကိုသမီးဖြစ်သူ အိလှသူတစ်ယောက်လုံးဝ မရိပ်မိရှာပေ။ အသက်__နှစ်သာသာ ရှိနေပြီဆိုသော်လဲ ကလေးဆိုးလေးတစ်ယောက်လိုဦးအောင်ထူးအပေါ် ဆိုးကောင်း နွဲ့ကောင်းတုန်းပဲ။
ဦးအောင်ထူးကလဲ သူ့သမီးအလိုအမြဲဖြည့်ပေးပြီး လိုလေသေးမရှိထားတာကြောင့် သူမဘဝမှာ ဒီလိုအဖေမျိုးရတာ ကံအကောင်းဆုံးလို့တောင်တွေးထင်နေမိရှာတယ်။ သို့သော်သူမအလိုကိုအမြဲဖြည့်ပေးနေတဲ့ အဖေဖြစ်သူတနှာရူးကြီး ဦးအောင်ထူးရဲ့အလိုကိုနောင်တချိန်ဘယ်လို ပြန်ပေးဆပ်ရတော့မလဲဆိုတာ သူမသာကြိုသိခဲ့ရင်…. ။
ဦးအောင်ထူးတစ်ယောက်ကျောင်းသူအပျိုမလေးတွေကိုလိုးရတာများလာတော့တဖြည်းဖြည်းရိုးအီလာတယ်။ ရင်သိပ်မခုံရသလိုခံစားလာရတယ်။ဒါကြောင့်တီဗီကြော်ညာ တွေ ၊ မြန်မာကားတွေမှာ ပါလေ့ရှိတဲ့ နာမည်ကြီး သရုပ်ဆောင်မင်းသမီး ငယ်ငယ်လေးတွေကိုခေါ်လိုးချင်လာပြန်တယ်။
ထိုအချိန်ကစပြီး ဦးအောင်ထူးတစ်ယောက်ထင်တိုင်းကြဲပြီး နံမည်ကြီး မင်းသမီး မော်ဒယ်တွေကိုခေါ်လိုးခဲ့တော့တယ်။ဦးအောင်ထူးနဲ့ ဦးမာမူနှစ်ယောက်ပေါင်း လိုးခဲ့တုန်းက ကြောက်လန့်တကြား အော်ဟစ်သံလေးအဆုံး မေ့မျောသွားတဲ့ သူမကိုလီးနှစ်ချောင်းပေါင်းပြီး ဖင်လိုးလိုက်တဲ့အတွက်မော်ဒယ်မလေးရဲ့ ကြပ်စီးနေတဲ့ဖင်စအိုလေးဟာ သွေးတွေအလိမ်းလိမ်းနဲ့ဟပြဲပျက်စီးသွားရတယ်။
သူမသတိရလာတော့ဖင်တုံးလေးကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ပိတ်ကိုင်ပြီး လိမ့်နေအောင်အော်လိုက်တာများ တအိမ်လုံးသူမအသံကြီးပဲ။ ထိုသို့လိုးခဲ့တာကိုvideo ရိုက်မှတ်တမ်းတင်ထားတာကြောင့်တီဗီမှာ သူမကြော်ညာတွေလာတိုင်း video ကိုပြန်ကြည့်ပြီး အရသာတစိမ့်စိမ့်နဲ့ အလွန်ကြည့်ကောင်းနေတော့တယ်။ ထိုသို့ဦးအောင်ထူးတစ်ယောက်သူ့ရာဂကိုလျှော့ဖို့ကြိုးစားရင်း အစာကျွေးမိတဲ့အတွက်သားစားကြူးတဲ့ဘီလူးကို အစာရေစာကျွေးမိသလိုငတ်မပြေပဲ ပိုပြီး ရိုင်းစိုင်းတဲ့ရာဂမကောင်းဆိုးဝါးကြီးအသွင် ဖြစ်လာတော့တယ်။
……………………………………………………………
အခန်း ( ၆ ) ဦးမာမူရဲ့ လောင်မြိုက်တဲ့မီး
ဦးမာမူတစ်ယောက်သခင်ဖြစ်သူဦးအောင်ထူးရဲ့ ရာဂအစာလေးတွေကို မရရအောင်ကြံပေးရင်း ဦးအောင်ထူးရဲ့ အခွင့်အရေးပေးခံရသူလူယုံတစ်ဦးဖြစ်လာတော့တယ်။ သူကိုယ်တိုင်လဲ ရာဂထန်သူဖြစ်တဲ့အားလျော်စွာ သခင်ဖြစ်သူပေးသမျှ ကျွေးသမျှ ကာမအာဟာရတွေကိုသခင်စိတ်ကြိုက်ဝါးမျိုပြရင်း အသုံးတော်ခံခဲ့တယ်။
သူ့လိုတောသားအရိုင်းအစိုင်း ကုလားတစ်ယောက်အနေနဲ့ဖာအရွဲတွေခေါ်လိုးဖို့သာတက်နိူင်ခဲ့ပေမယ့် ဦးအောင်ထူးကျေးဇူးကြောင့်နံမည်ကြီး မင်းသမီးလေးတွေ ၊ ကျောင်းသူနုနုငယ်ငယ်လေးတွေကို ပိုးစိုးပတ်စက်စိတ်ရှိတိုင်း လိုးခွင့်ရခဲ့တယ်။ထိုသို့လိုးချင်တိုင်း လိုးခွင့်ရခဲ့ပေမယ့်သူအလုပ်စဝင်ထဲက မျက်စိကျနေသူလေးကတော့ဦးအောင်ထူးရဲ့သမီး အိလှသူပါပဲ။
သူမြင်ဖူးသမျှ မိန်းမလှလေးတွေထဲမှာ သူမရဲ့ မျက်နှာလေးက ချစ်စဖွယ်အကောင်းဆုံးနဲ့ကလေးအဆန်ဆုံးပဲ။ အသက်၁၈ နှစ်သာသာရှိပေမယ့် သူမရဲ့ တစ်လုံးတက်တစ်လုံးဆင်း တင်သားလေးတွေဟာ မြင်ဖူးသမျှ မိန်းမတွေထဲ အတက်အဆင်းအကြမ်းဆုံးပါ။ ဖင်သားလေးတွေက နူးညံ့လွန်းလို့ကျောင်းစိမ်းထမိန်ပျော့ပျော့လေးဝတ်လိုက်တိုင်း ဖင်သားတုံခါမှုကိုမကာကွယ်နိုင်ပေ။ သူမရဲ့ခါးသေးသေးလေးဟာ သူများတွေထက်ပဲ ပိုနွဲ့လို့လားမသိခြေလှမ်းတစ်လှမ်းလှမ်းတိုင်း တင်သားတစ်တုံးဟာ သိသာစွာစွင့်တက်သွားတယ်။ ထိုသို့ညွန်းဆိုပေမဲ့သူမရဲ့တင်သားကိုပြဲပြဲကားကားကြီးမထင်လိုက်ပါနဲ့။
__နှစ်သာသာ အပျိုပေါက်လေးအရွယ်မှာ သေးသွယ်ကျစ်လစ်တဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အချိုးအစားမှာ ရှိသင့်တဲ့အမို့အဝိုက်တွေက ခမ်းနားကျစ်လစ်စွာဖွဲ့စည်း တည်ဆောက်ထားသလိုပါ။ ထိုသို့လှပတဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကိုနုနယ်တဲ့အသားအရည်က ပိုပြီး အရောင်တက်စေတဲ့အပြင်ချစ်စဖွယ်ကလေးဆန်တဲ့ မျက်နှာအမူအရာ လေးကြောင့် မြက်နုကြိုက်နွားအိုကြီးတွေအတွက်တော့ ထောပတ်ပေါ်သကာဆမ်းထားသလို ချိုပြီးအီနေလောက်အောင်ခံတွင်းတွေ့မယ့်အာဟာရလေးလို့မြင်စေတယ်။
ဦးမာမူကသာ သူမကိုစွဲလမ်းတမ်းတနေပေမယ့်အိလှသူကတော့ဦးမာမူကိုစရောက်လာထဲက အမြင်မကြည်ဘူး။ အသန့်ကြိုက်တဲ့သူမအနေနဲ့ဦးမာမူဟာရွံစရာ ညစ်ညစ်ပတ်ပတ်ကုလားကြီးအဖြစ်မြင်နေတော့လဲ သူမအပြစ်မဆိုသာပါဘူး။
ဦးမာမူအနေနဲ့ကတော့ဒီလောက်လှတဲ့ တော်ဝင်နန်းဆန်တဲ့သူလေးရဲ့ တင်တုံတုံလေးကို အသာထိလိုက်ရရင်တောင် အတော်ကောင်းမဲ့အရသာပဲ လို့တွေးထင်နေမိပေမဲ့ထိကြည့်ဖို့အခွင့်အရေး ရဖို့နေနေသာသာ ကောင်မလေးကိုမြင်ရဖို့တောင်မလွယ်လှဘူး။
တွေ့ရရင်လဲ ကောင်မလေးက သူ့ကိုရွံသလိုနဲ့ ခပ်ဝေးဝေးမှာသာနေတဲ့အတွက်သူမြင်ဖူးခဲ့တဲ့တစ်လုံးတက်တစ်လုံးဆင်းဖင်လေးကိုမျက်စိထဲ အသေမှတ်ပြီး စိတ်မှန်းနဲ့သာအာသာဖြေနေရတယ်။ ကောင်မလေးရဲ့ အိပ်ခန်းက ခြံဝင်းအပြင်က ကြည့်ရင်မြင်ရပေမယ့်ပြတင်းပေါက်တံခါးကိုအမြဲတစေပိတ်ထားပြီး လိုက်ကာကိုအမြဲချထားတတ်တာကြောင့်ညမိုးချုပ်မှာ ကောင်မလေးအခန်းကိုချောင်းဖို့ကြံတဲ့ ဦးမာမူလက်လျှော့လိုက်ရတော့တယ်။
ဒီလိုနဲ့တစ်နေ့မှာ ဦးအောင်ထူးတစ်ယောက်အလုပ်အတွက်အရေးကြီး meeting ရှိလို့ကမန်းကတန်းထွက်သွားမိတယ်။ Meeting ရောက်တော့အရေးကြီးစာရွက်စာတန်းတွေ အိမ်မှာကျန်ခဲ့တဲ့အတွက်ဦးမာမူကိုသွားပြန်ယူခိုင်းမိတယ်။
သူ့ရဲ့စိတ်ထဲမှာတော့သမီးဖြစ်သူကို ကျောင်းပို့ပေးပြီးပြီဖြစ်လို့အိမ်မှာ သမီးဖြစ်သူမရှိဟုထင်ပြီးဦးမာမူကိုစိတ်ချလက်ချလွှတ်လိုက်မိပေမယ့် အိလှသူက ကျောင်းမှာဆရာကန်တော့ပွဲရှိလို့ကျောင်းစောစောလွှတ်လိုက်တာကြောင့်တကြောင်း ၊ ဖခင်အလုပ်အရေးကြီးကိစ္စရှိနေတာကိုသိတာကတကြောင်းကြောင့် ကိုယ့်ဟာကိုယ်taxi ငှားပြီးအိမ်ပြန်လာခဲ့တယ်။
ဦးမာမူတစ်ယောက်အိမ်ရောက်တော့ဦးအောင်ထူး ပေးလိုက်တဲ့အိမ်တံခါးသော့နဲ့တံခါးကိုဖွင့်လိုက်ပြီး စာရွက်စာတန်းတွေကိုယူနေဆဲအချိန်မှာ အိမ်နောက်ဖေးက ရေသံကြားတာနဲ့သွားစပ်စုမိတယ်။ အိလှသူကလဲ တအိမ်လုံးဘယ်သူမှမရှိဘူးဆိုတာသိလို့ ရေချိုးခန်းတံခါးကိုမပိတ်မိပဲ ရေချိုးနေမိတယ်။ ထိုအချိန်မှာ ဦးမာမူတစ်ယောက်ဟနေတဲ့ရေချိုး ခန်းတံခါးကနေအသာအယာကြည့်လိုက်မိတော့သူ့မျက်လုံးတွေပြူးကျယ်သွားရတယ်။
သူ့အနေနဲ့အဝတ်အစားအပြည့်နဲ့ မြင်ရဖို့တောင်မလွယ်လှတဲ့အိလှသူကို ဝတ်လစ်စားလစ်အနေအထားအတိုင်း ရေဆေးငါးကြီးလိုဝင်းပြောင်တဲ့အသားအရောင်၊ ပြောင်တင်းနေတဲ့ဖင်သား ၊ သေးတဲ့ခါး တို့ကို မြင်တွေ့လိုက်ရတော့ပါးစပ်အဟောင်းသားနဲ့ခေါ်တောတစ်ထောင်အားရှိတဲ့မျက်လုံးပြူးကြီးတွေနဲ့ ကြည့်နေမိတော့တယ်။ ထိုအချိန်မှာပဲ အသိဝင်လာပြီး ဦးအောင်ထူးဝယ်ပေးထားတဲ့ဖုန်းနဲ့သူ့သမီးရဲ့ ဖင်ပြောင်ပြောင်ကောက်ကောက်လေးကို ဓာတ်ပုံရိုက်မှတ်တမ်းတင်လိုက်တော့တယ်။ အိလှသူကလဲ ရေချိုးပြီးလို့မျက်နှာသုတ်ပဝါ
ယူနေပြီဖြစ်တာကြောင့်ဦးမာမူတစ်ယောက် စာရွက်စာတန်းတွေအမြန်ယူပြီး အိမ်ထဲကအမြန်ထွက်ပြေးတော့တယ်။ သူ့ဖုန်းထဲမှာ သူ့အတွက်အာသာဖြေစရာညစာကောင်း ရပြီဖြစ်တာကြောင့်ထိုနေ့ဟာ ဦးမာမူရဲ့ စိတ်လှုပ်အရှားဆုံးနေ့တစ်နေ့ဖြစ်ခဲ့တော့တယ်။
……………………………………………………….
အခန်း ( ၇ ) မြွေမြွေခြင်းခြေမြင်ခြင်း
ဦးအောင်ထူးတစ်ယောက်မော်ဒယ်တွေ ၊ ကျောင်းသူငယ်ငယ်လေးတွေကိုခေါ်လိုးခဲ့ပေမယ့် ကြာလာတော့သူ့စိတ်အဆာမပြေဖြစ်လာပြန်တယ်။သူ့စိတ်ထဲမှာ တကယ်တမ်းဆာလောင်နေတာကိုပြန်စဉ်းစားမိပြန်တော့သူ့သမီးနဲ့အတူအိပ်ခဲ့ရစဉ်က သူ့သမီးရဲ့ ကိုယ်ခန္ဓာနုနုလေးကိုသုံးသပ်ကိုင်တွယ်ခွင့်ရခဲ့တာဟာ မော်ဒယ်တွေ ကျောင်းသူလေးတွေကိုပိုးစိုးပက်စက်မုဒိန်းကျင့်လိုးခဲ့ရတဲ့အရသာ ထက်တောင်အများကြီး သာနေကြောင်းသိလိုက်ရတယ်။
သမီးဖြစ်သူရဲ့ နုအိလွန်းတဲ့အသားအရည်လေးတွေကိုထိလိုက်ရစဉ်တုန်းက ရခဲ့တဲ့ခံစားမှု့မျိုး ဘယ်အရာနဲ့မှပြန်လုပ်ယူလို့မရတော့ဘူး။အိလှသူကလဲ သူမြင်ဖူးသမျှမိန်းမတွေထဲမှာပြစ်မျိုးမထင်လောက်အောင်အချိုးအစားလှသူလေးပါ။
လမ်းလျှောက်လို့ခါရမ်းသွားတဲ့ရှိုက်ဖိုကြီးငယ်တွေဟာ မြင်သမျှယောက်ျားတိုင်းကဒူးခွေကျသွားရအောင်လှရက်လွန်း ၊ အချိုးကျလွန်းတော့လဲ အဖေဖြစ်သူကိုယ်တိုင် သူမကိုမလိုးရသည့်တိုင်အောင်ထိချင်ကိုင်ချင်စိတ်တွေတဖွားဖွားဖြစ်စေတော့တာကိုး။
သူမနဲ့အတူအိပ်ယာထဲအတူအိပ်ဖို့အခွင့်အရေးကလဲ နောက်တကြိမ်ပြန်ရဖို့မလွယ်ပြန်တော့သူမကိုကျောင်းပို့လို့ ရှေ့ကလျှောက်သွားတိုင်း ကျောင်းစိမ်းထမိန်လေးအောက်စွင့်ကားတက်နေတဲ့ဖင်တုံးလေးတုံခါနေတာကို အံတကြိတ်ကြိတ်ကြည့်ရင်း လီးကတထောင်ထောင်ဖြစ်နေရတော့တယ်။
ထိုမြင်ကွင်းကိုမြင်လိုက်ရတဲ့ဦးမာမူတစ်ယောက်သူ့သခင်မျက်လုံးအကြည့်ကိုကြည့်မိလိုက်တော့ ကောင်မလေးရဲ့ဖင်မှာ သံမှိုစွဲထားသလိုစွဲကပ်ပါနေတာကိုတွေ့လိုက်ရတော့တယ်။သူ့ရဲ့စိတ်ထဲ
“ဪ….အိလှသူရယ်….နင့်ဖင်လေးဟာ ငါတင်မဟုတ်အဖေအရင်းကြီးကိုပါဆွဲဆောင်နိုင်လွန်းပါလား”
လို့တွေးမိနေရင်း ခေါင်းတဆတ်ဆတ်နဲ့အကြံထုတ်နေတော့တယ်။ ထို့နောက်သူ့အတွေးထဲ လင်းလက်သွားပြီး အကြံတစ်ခုရသွားတော့တယ်။ ဒါနဲ့ဦးအောင်ထူးနဲ့နှစ်ယောက်ထဲတွေ့တုန်း
“ဆရာ…..ကျွန်တော်တစ်ခုလောက်ပြောချင်လို့ပါ ”
“အေး ပြောလေ”
“ဆရာ အရမ်းလိုးချင်တဲ့ကောင်မလေးတွေရှိရင်ကျွန်တော့်ကိုပြောဦးနော်”
“လောလောဆယ်တော့မရှိသေးဘူး မာမူရဲ့ ရှိရင်ငါပြောမှာပေါ့ဘာလဲ မင်းငွေလိုနေလို့လား?”
“မဟုတ်ပါဘူးဆရာရယ်ဆရာကိုကြည့်ရတာ တမျိုးဖြစ်နေသလားလို့ပါ ။ ဆရာကြီး အနေနဲ့လုပ်လို့မရတဲ့အရာများရှိရင်ကျွန်တော်လုပ်ပေးချင်လို့ပါ”
ဆိုပြီး သွယ်ဝိုက်သောနည်းနဲ့ဦးအောင်ထူးကိုအကြံတစ်ခုပေးလိုက်တယ်။ ထိုအခါ ဦးအောင်ထူးက တစ်စုံတစ်ခုကိုစဉ်းစားမိသွားပြီး ခေါင်းတညှိမ်ညှိမ့်နဲ့ဘာမှပြန်မပြောတော့ပဲ တစုံတစ်ခုကိုအလေးအနက်တွေးနေတော့တယ်။ ဦးမာမူက သူ့ဆရာဘာတွေးနေပြီလဲဆိုတာ သိတာနဲ့ဦးအောင်ထူးအနားကမသိမသာခွာပြီး အလုပ်ရှာလုပ်နေလိုက်တော့တယ်။ ဦးအောင်ထူးတွေးနေတာကတော့
“အင်း !
မာမူပြောမှသတိရတယ်။ ငါ့သမီးကိုငါလိုးဖို့မသင့်တော်ပေမယ့်တစ်စုံတစ်ယောက်တက်လိုးတာကိုများ အရသာခံကြည့်လိုက်ရရင်တော့အတော်အရသာရှိမှာပဲ။ ကောင်မလေးက ကလေးဆန်ဆန်မျက်နှာပေးလေးနဲ့ယဉ်ကျေးလိမ်မာလိုက်တာလဲမပြောနဲ့တော့။ အရှက်အကြောက်ကလဲကြီးပြီး အသန့်ကလဲအရမ်းကြိုက်တယ်။ရွံတတ်လိုက်တာကလဲမပြောပါနဲ့တော့။ ဒီလိုကောင်မလေးကိုမာမူလိုအကောင်ကြီးကြီး ဗိုက်ပူပူညစ်ပတ်တဲ့ကုလားမည်းမည်းကြီးက အတင်းတက်လိုးရင်ကောင်မလေးဘယ်လောက်တောင်ဆတ်ဆတ်တုံအောင်ကြောက်လိုက်အော်လိုက်မလဲ။
မာမူရဲ့လီးကြီးက ငါ့ထက်တောင်ကြီးသေးတော့ကောင်မလေးရဲ့ဖင်လေးနှစ်ခြမ်းပြဲသွားလောက်အောင်ခံရမှာပဲ….”ဆိုပြီးတွေးနေမိတဲ့အချိန် စိတ်ထဲလှုပ်ရှားလာပြီး သူ့လီးကြီးကတောင်လာတော့တယ်။ ထို့နောက်အမှတ်မထင်ဦးမာမူဘက်သို့လှမ်းကြည့်လိုက်ရာ အကြည့်ချင်းဆုံသွားပြီး ပြုံးပြလိုက်တယ်။ ဦးမာမူကလဲ ပြန်ပြုံးပြလိုက်တယ်။
ထိုအကြည့်ထဲမှာ ပြောစရာမလိုတဲ့စကားလုံးများစွာပါဝင်နေပြီး အပြုံးကိုယ်စီရဲ့နောက်ကွယ်မှာတော့ရာဂအမှောင်တွေပါနေတယ်ဆိုတာ တစ်ဦးနဲ့တစ်ဦး ပြောစရာမလိုပဲ သိနေကြတယ်။ ဦးအောင်ထူးအနေနဲ့စိတ်ကူးနဲ့တွေးကြည့်လိုက်ယုံနဲ့ချက်ချင်းရာဂထန်လာရအောင်အိလှသူရဲ့နူးညံ့ဖြူစင်မှု့နဲ့ဦးမာမူရဲ့ရက်စက်ယုတ်မာမှု့တွေပေါင်းစပ်သွားရင်….ဆိုတဲ့အသိဟာ သူ့အတွက်အလွန်ပဲရသမြောက်မဲ့ခံစားမှု့တစ်ခုလို့မြင်မိတယ်။ ထို့နောက်ဦးမာမူကိုအနားခေါ်လိုက်တယ်။
“ဆရာ ဘာပြောမလို့လဲ ပြောလေ””
“မာမူငါဘာဖြစ်ချင်နေလဲ ဘာလုပ်ချင်နေလဲဆိုတာမင်းသိတယ်မှတ်လား? ”
“အင်း သိတယ်ဆရာ ….. အဲ့ဒီအတွက်ဆရာကြီးကိုကျွန်တော်ဖြည့်ဆည်းပေးချင်နေတာပါ….ဆရာကြီးကိုလဲ ပြောရမှာကြောက်နေလို့…..”
” တိတ်စမ်း….မာမူ…..အပိုတွေမပြောနဲ့တော့…..ဒီည ၁၂ နာရီမင်းငါ့အိမ်ထဲဝင်လာခဲ့…..ငါလိုချင်တာစီစဉ်ထားလိုက်မယ်….”
ဆိုပြီး တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်စကားအများကြီးပြောစရာမလိုတော့ပဲ နားလည်သဘောပေါက်သွားကြတယ်။ဦးမာမူအနေနဲ့ဦးအောင်ထူးက သူ့သမီးသူပြန်လိုးချင်နေတဲ့အကြောင်း ၊ သူ့သမီးကိုရက်ရက်စက်စက်မုဒိန်းကျင့်လိုးနေတာကိုအရသာကြည့်ချင်နေတဲ့အကြောင်း သူ့ပါးစပ်ကပြောမထွက်လို့ထိုသို့အထာနဲ့ပြောနေကြောင်း ကောင်းကောင်းသိတယ်။
သူ့စိတ်ထဲမှာလဲ ရွှေဘုံနန်းစံတဲ့နတ်သမီးနုနုလေးကို စိတ်တောင်မကူးရဲခဲ့ပေမယ့်ခုတော့သူ့စိတ်တိုင်းကျလုပ်ခွင့်ရတော့မယ်ဆိုတဲ့အသိကြောင့် အထူးဝမ်းသာပီတိဖြစ်လွန်းလို့ သူ့ရဲ့ကွမ်းဂျိုးတွေကပ်နေတဲ့ သွားနီနီကြီးတွေပေါ်တဲ့အထိစပ်ဖြီးဖြီးကြီးလုပ်နေတော့တယ်။
ထိုနေ့မှာ ဦးအောင်ထူးတစ်ယောက်အလုပ်မသွားဖြစ်တော့ပေ။သူ့ရဲ့စိတ်တွေဟာ အစဦးပိုင်းမှာ သမီးဖြစ်သူရဲ့နုငယ်လှပတဲ့ခန္ဓာကိုယ်လေးကိုနှစ်သက်မိယုံသာဖြစ်တာကြောင့်မဖြစ်သင့်တာမဖြစ်ရလေအောင် စိတ်ကိုထိန်းနိူင်ခဲ့ပေမယ့်သမီးဖြစ်သူအပျိုနုနုလေးနဲ့အိပ်ယာထဲအတူအိပ်ရယုံသာမက ထိမိကိုင်မိနမ်းရှိုက်မိတဲ့အပြင် ဖိုနဲ့မ လိင်ပိုင်းဆိုင်ရာ နှစ်ခုထိမိကပ်မိတဲ့အပြင်သူ့သုတ်ရည်တွေကိုသမီးဖြစ်သူရဲ့စပ်ပတ်ပေါ်လွှတ်ချလိုက်ရတဲ့ အရသာတွေကြောင့်သူ့ရဲ့စိတ်တွေရိုင်းလာခဲ့တယ်။
ထိုသို့ရိုင်းလာတဲ့စိတ်ကိုမထိန်းမိတော့ပဲ စိတ်အလိုလိုက် အမိုက်စားကောင်မလေးတွေကိုစိတ်ရှိတိုင်းခေါ်လိုး မုဒိန်းကျင့်ခဲ့တဲ့အပြင် အရက်ကိုနေ့တိုင်းသောက်တာကြောင့် အသိစိတ်ပျောက်ပြီး ရာဂစိတ်ကိုမနိူင်တော့ပဲ လုပ်ချင်ရာလုပ်နေမိတော့တယ်။
အိလှသူလိုသမီးအရင်းကိုမှ ဒီလောက်စွဲလမ်းရလဲဆိုတော့ကောင်မလေးကိုသူကိုယ်တိုင်ပိုးမွေးသလိုမွေးခဲ့ပြီး အကောင်းစား အလှကုန်တွေအသုံးအဆောင်တွေ ၊ ကောင်းပေ့ဆိုတဲ့အစားအသောက်တွေကိုသူကိုယ်တိုင်ဝယ်ပေးခဲ့တာကြောင့် အိလှသူရဲ့ တကိုယ်ရည်သန့်ရှင်းမှု့ကိုသိနေတာကြောင့်တစ်ကြောင်း အိလှသူနဲ့အတူနေတာဖြစ်လို့ ကောင်မလေးရဲ့ကလေးဆန်ဆန်အမူအရာလေးတွေ ၊ အလွန်ယဉ်ကျေးသိမ်မွေ့ပြီး ကြောက်တတ်လွန်းတဲ့စိတ်လေးတွေကိုသိတာကြောင့် သူ့လိုလိင်ကိစ္စကိုရက်ရက်စက်စက်ရယူလိုသူအတွက်တော့ ကျားရှေ့ရောက်နေတဲ့ယုန်ငယ်လေးလိုမြင်နေတယ်။
ဒါကြောင့်သူ့စိတ်အဆာကိုဖြေဖို့အတွက်သမီးအရင်းဆိုတာကိုဂရုစိုက်မနေနိူင်တော့ပဲ မာမူကိုည၁၂နာရီခေါ်လိုက်ခြင်းဟာ သူ့ရဲ့နဂိုစိတ်ရင်းပျောက်လောက်အောင် ထန်နေတဲ့ရာဂကြောင့်ပါပဲ။ဒါနဲ့ဦးအောင်ထူးတစ်ယောက်အဲ့ဒီနေ့မှာ အလုပ်ကိုမသွားဖြစ်တော့ပဲမှောင်ခိုဈေးကွက်တော့ခုဆီဦးမာမူကိုလွှတ်ပြီး မေ့ဆေးရည်၊အိပ်ဆေးတို့အပါအဝင်စိတ်ကြွဆေးတွေကို ဝယ်ယူခိုင်းတယ်။
သူကိုယ်တိုင်ကတော့ မြို့ထဲသွားပြီး video camera ကောင်းကောင်းတစ်လုံးကိုဈေးကြီး ပေးဝယ်တယ်။ထို့နောက်အိမ်ကိုပြန်လာပြီး ကြက်ဥ ၁ဝလုံးလောက်အစိမ်းဖောက်သောက်ရင်း အနားယူနေတယ်။ သူ့အတွက်ဒီညဟာ သူ့ကာမဆန္ဒအတွက်အကောင်းဆုံးအရသာကိုခံစားရတော့မယ်မဟုတ်ပါလား။
…………………………………………………………….
အခန်း ( ၈ ) ပန်းပျိုတစ်ပွင့်ညစ်နွမ်းခြင်း
ဦးအောင်ထူးတစ်ယောက်ကုတင်ပေါ်မှာ အိပ်စက်ရင်း အနားယူနေတယ်။ ခဏကြာတော့ဦးမာမူပြန်ရောက်လာတယ်။သူလိုချင်တဲ့ပစ္စည်းတွေအကုန်ပါလာတဲ့အပြင်သူပေးလိုက်တဲ့ပိုက်ဆံပိုနေလို့ဟုဆိုကာ စအိုလိုးဆီ၊ကိုယ်လိမ်းဆီတွေနဲ့ ကြိုးတစ်ချောင်းပါဝယ်လာတယ်။
ဦးအောင်ထူးက ဘာမှပြောမနေတော့ပဲ ထိုပစ္စည်းတွေကိုယူပြီးသိမ်းထားလိုက်တယ်။ ဦးအောင်ထူးရော ဦးမာမူရော စကားမပြောဖြစ်ကြပဲ တောက်ပစူးနက်နေတဲ့မျက်လုံးတွေက ထိုညမှာတစ်စုံတစ်ခုကိုအသေအခြာလုပ်တော့မယ်ဆိုတာ တိုင်ပင်စရာမလိုပဲ နားလည်သဘောပေါက်နေကြတယ်။
“ကျားရဲတို့သည်အားနည်းသောယုန်ပျိုသမင်ပျိုတို့ကိုလွန်စွာခံတွင်းတွေ့သကဲ့သို့….ညှင်းပန်းနှိပ်စက်ရက်စက်တဲ့သူများသည်နူးညံ့သိမ်မွေ့သူများကိုသာ ဖျက်ဆီးဝါးမြိုလိုကြသည်မဟုတ်လော”
ခဏကြာတော့အိလှသူကိုကျောင်းသွားကြိုတယ်။ သမီးဖြစ်သူကျောင်းကထွက်လာတော့ဦးအောင်ထူးတစ်ယောက်သမီးဖြစ်သူနဲ့အတူလမ်းမလျှောက်ပဲ ဖုန်းပြောချင်ဟန်ဆောင်ပြီး နောက်ကနေလိုက်လာတယ်။အကြောင်းကတော့ကျောင်းစိမ်းထမိန်လေးနဲ့ဆွဲဆောင်နိူင်လွန်းတဲ့သမီးဖြစ်သူရဲ့အိအိတုံတုံလှုပ်လီလှုပ်လဲ့တင်သားဆိုင်လေး အတက်အဆင်းကြမ်းကြမ်း လှုပ်ရမ်းနေပုံလေးကိုဖုန်းကင်မရာနဲ့မှတ်တမ်းတင်ချင်လို့ပါ။
ကားဆီရောက်တော့စကားသိပ်မပြောဖြစ်ပဲ ကောင်မလေးဆီက ကာမပန်းဦးအဆီအနှစ်ကိုဦးမာမူတစ်ယောက်ဘယ်လိုရက်စက်ကြမ်းကြုပ်စွာ စုပ်ယူနင်းခြေမလဲဆိုတာ တွေးမိနေရင်း ရင်ထဲတလှပ်လှပ်ဖြစ်နေလေရဲ့။အိမ်ရောက်တော့စကားအနည်းငယ်သာပြောဖြစ်ကြပြီး သမီးဖြစ်သူနဲ့ညစာစားတဲ့အခါမှာသမီးဖြစ်သူအတွက်ဖျော်ပေးထားတဲ့အအေးထဲကိုအိပ်ဆေးအပြင်းစားတွေကြိတ်ထည့်ထားလိုက်တယ်။
အိလှသူတစ်ယောက်ကတော့ဘာမှမသိပဲ အဖေဖြစ်သူဖျော်ပေးထားတဲ့အအေးကိုမော့လိုက် ထမင်းစားလိုက်ချစ်စဖွယ်အမူအရာလေးနဲ့စကားတွေပြောလိုက်လုပ်နေလေရဲ့။ သူမသောက်နေတဲ့ အအေးက အနည်းငယ်ခါးနေသယောင်ဖြစ်နေပေမယ့်အဖေဖြစ်သူစိတ်မချမ်းသာဖြစ်မှာစိုးတဲ့အတွက်သောက်လို့ကောင်းဟန်ဆောင်ပြီး တကြိုက်ထဲမော့သောက်ပြလိုက်တော့တယ်။
ထိုမြင်ကွင်းကိုကြည့်နေတဲ့ ဦးအောင်ထူးရဲ့ရင်ထဲမှာ အေးခနဲဖြစ်သွားပြီး သူခံစားရတော့မယ့် အတွေ့အကြုံသစ်အတွက် ရင်တွေခုန်နေတော့တယ်။ ည ၉ နာရီရောက်တော့ဆေးကအစွမ်းပြလာတယ်။အိလှသူတစ်ယောက်စာကျက်နေရင်း အိပ်ချင်လာပြီး ငိုက်ငိုက်ကျနေတယ်။ သူမရဲ့စာကြည့်စားပွဲက ဧည့်ခန်းထဲမှာဖြစ်တဲ့အတွက်ဦးအောင်ထူးက အိပ်ငိုက်နေတဲ့အိလှသူကို
“သမီးလေး ဒီနေ့စာကျက်တာအိပ်ငိုက်နေသလိုပဲ”
“ဟုတ်တယ်ဖေကြီးရယ် သမီးဘယ်လိုဖြစ်တယ်မသိပါဘူး အရမ်းအိပ်ငိုက်နေတယ်”
ဆိုပြီး သူ့ဆံပင်လေးဖွရင်း နှုတ်ခမ်းလေးဆူပြီးပြောလိုက်တယ်။ဦးအောင်ထူးက
“ဒါဆိုလဲ စာကျက်မနေပါတော့သမီးရယ်အိပ်ချင်နေတာပဲ အိပ်လိုက်ပေါ့” လို့ပြောတော့
“ဒါဆိုလဲ သမီးအိပ်လိုက်တော့မယ်နော်”
ဆိုပြီး ချစ်စဖွယ်အမူအရာလေးနဲ့ပြောလိုက်တော့တယ်။သူမအခန်းရှိရာဘက်ဆီလှည့်ထွက်သွားတဲ့အိလှသူရဲ့ နောက်ပိုင်းအလှလေးကိုဦးအောင်ထူးတစ်ယောက်ငေးကြည့်နေရင်း သူ့ရဲ့စိတ်တွေလှုပ်ရှားလာပြီး အသည်းထဲအေးစက်နေသလိုခံစားရတယ်။ ညအိပ်ဝတ်စုံအဖြူရောင်ဝမ်းဆက်လေးက သူမရဲ့ ကော့ပြီးသေးတဲ့ခါး ကားပြီးစွင့်တဲ့တင်သားဆိုင်တို့ရဲ့ အချိုးအစားကိုမကာကွယ်နိူင်ပဲ လှုပ်လီလှုပ်လဲ့အိစက်တုံခါနေတော့တယ်။
ထိုညဟာ လိမ်မာယဉ်ကျေး ကလေးဆန်တဲ့အိလှသူရဲ့အပျိုခန္ဓာ ညစ်နွမ်းတော့မယ့်ညတစ်ညပေါ့။ ပန်းတစ်ပွင့်ရဲ့အလှအပဟာ ပျားပိတုန်းတွေကိုဆွဲဆောင်ခေါ်ငင်ဖို့ဆိုတာ သဘာဝဆန်ပေမယ့်ဦးအောင်ထူးလိုအဖေအရင်းနဲ့ဦးမာမူလိုညစ်ပတ်နံစော်နေတဲ့ကုလားကြီးတစ်ယောက်တို့အပျိုရည်စုပ်မယ့်ညဟာ ပန်းတစ်ပွင့်ပေါ် ယင်ကောင်တွေနားနေပုံနဲ့တောင်တူနေမလားပဲ။ဦးအောင်ထူးတစ်ယောက်မကြာခင်ရတော့မဲ့လိင်အရသာအတွက်ရင်တွေခုန်နေလေရဲ့။
သမီးအရင်းဆိုတဲ့ စိတ်ကြီးက အတားအဆီးဖြစ်နေပေမယ့်သူ့သမီးလောက်နူးညံ့တဲ့သူအချိုးအစားကျတဲ့သူကို သူ့တစ်သက်မှာမတွေ့ဖူးတာကြောင့်တစ်ကြောင်း ၊ ကြမ်းတဲ့သူ့ရဲ့လိင်စိတ်ဟာ နုတဲ့အိလှသူကိုရက်ရက်စက်စက်မုဒိန်းကျင့်နေတာကို မြင်ချင်တဲ့ သူ့ရဲ့စိတ်ရောဂါကတစ်ကြောင်းကြောင့် သမီးအရင်းဆိုတဲ့အတားအဆီးကို ကျော်နိူင်လုဆဲဆဲမှာ
အရက်ရဲ့မြောက်ထိုးပင့်ကော်မှု့ပါပေါင်းစပ်လိုက်တော့လူစိတ်ပျောက်ပြီး မကောင်းဆိုးဝါးကြီးတစ်ကောင်လိုစိတ်ရိုင်းတွေဝင်နေတော့တယ်။ဦးအောင်ထူးတစ်ယောက်နာရီကြည့်လိုက် သက်ပြင်းတွေချလိုက်၊ အရက်ခွက်ကိုမော့လိုက်နဲ့အချိန်တွေတဖြည်းဖြည်းကုန်လာတော့တယ်။
ဒီလိုနဲ့ည ၁၂ နာရီတိတိရောက်တော့တံခါးကိုတိုးညှင်းစွာခေါက်သံထွက်လာပြီး ဦးအောင်ထူးတစ်ယောက် တံခါးထဖွင့်ပေးလိုက်တော့ မျက်နှာအဆီတွေဝင်းနေပြီး သွားကကွမ်းဂျိုးတွေပေါ်တဲ့အထိ ပြုံးဖြီးဖြီးကြီးလုပ်နေတဲ့ ဦးမာမူကိုတွေ့လိုက်ရတယ်။ ထို့နောက်ဦးမာမူကိုဧည့်ခန်းမှာထိုင်ခိုင်းထားပြီး သူ့အခန်းထဲဝင်လိုက်တယ်။ အခန်းထဲမှာ သူသိမ်းထားတဲ့စိတ်ကြွဆေးတစ်လုံးကိုရှူလိုက်ပြီး လိင်စိတ်ကြွဆေးတစ်လုံး ကိုပါသောက်လိုက်တော့တယ်။ထို့နောက်ဆီပုလင်း၊ ကင်မရာ ၊ စအိုလိုးဆီ၊မေ့ဆေးအရည်နဲ့ပုဝါတစ်ခု၊ ကြိုးတစ်ချောင်းနဲ့သမီးဖြစ်သူရဲ့အခန်းတံခါးသော့အပိုတစ်ချောင်းကိုပါယူရင်း ထွက်လာတော့တယ်။
ဦးအောင်ထူးထွက်လာတာနဲ့ ဦးမာမူတစ်ယောက်စိတ်တွေလောနေရင်းမက်တက်ထရပ်လိုက်တယ်။ ထို့နောက်နှစ်ယောက်အတူ အိလှသူရဲ့အခန်းတံခါးဆီသွားပြီး သော့နဲ့ဖြည်းညှင်းစွာဖွင့်တော့တယ်။ တံခါးကိုအသာအယာဖွင့်လိုက်ပြီး ဦးအောင်ထူးက တံခါးဝကနေချောင်းကြည့်လိုက်တော့ ဖြူစင်တဲ့အိပ်ယာလေးပေါ် ဖက်လုံးလေးခွပြီး သူ့ကိုကျောပေးအိပ်စက်နေတဲ့သမီးဖြစ်သူကိုတွေ့လိုက်ရတော့သူ့လီးကြီးက ရုန်းနေတော့တယ်။
လေအေးပေးစက်ပိတ်ပြီးအိပ်နေတဲ့အတွက် အိလှသူဟာစောင်မခြုံထားတာကြောင့် ကွေးကွေးလေးအိပ်နေတဲ့သူမရဲ့တင်သားပြည့်ပြည့်လေးဟာ ညဝတ်ဘောင်းဘီလေးတင်းနေတဲ့အထိ ရုန်းနေသယောင်ဖြစ်နေတော့တယ်။ အခန်းထဲဝင်လိုက်တာနဲ့သူမရဲ့ကိုယ်သင်းနံ့လေးကို ဦးစွာရှူရှိုက်မိတယ်။
ဦးမာမူကတော့သူမကြာခင်ဝါးမျိုရတော့မယ့်အပျိုစင်လေးရဲ့ဖင်လေးကိုကြည့်ပြီး အံတကြိတ်ကြိတ်ဖြစ်နေတယ်။ ဦးအောင်ထူးတစ်ယောက်စိတ်တွေလောနေပြီး သမီးဖြစ်သူနားကို အမြန်တိုးသွားလိုက်တယ်။ထို့နောက်သူယူလာတဲ့မေ့ဆေးရည်ကို လက်ကိုင်ပဝါပေါ်အနည်းငယ်လောင်းချလိုက်ရင်း သမီးဖြစ်သူရဲ့နှာခေါင်းနဲ့ခပ်ခွာခွာမှာထားလိုက်တယ်။
ပြီးတော့ ဖြည်းညှင်းစွာနဲ့သမီးဖြစ်သူရဲ့ နှာခေါင်းပေါ်အုပ်လိုက်တော့တယ်။ အိပ်ဆေးအပြင်းစားတစ်လုံး သောက်မိထားတဲ့အိလှသူဟာ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်အိပ်မောကျနေတော့တာကြောင့်မေ့ဆေးငွေ့ကိုရှူရှိုက်မိနေတာကိုမသိပဲ တဖြည်းဖြည်းမေ့မျောခြင်းကို ရောက်သွားရှာတော့တယ်။
ထိုသို့မေ့ဆေးငွေ့ကို ၅ မိနစ်ခန့်ကြာတဲ့အထိ ထားလိုက်တဲ့အခါ ၁နာရီခန့်မေ့မျောသွားတတ်ကြောင်းကို ဦးအောင်ထူးလေ့လာပြီးဖြစ်တာကြောင့်မေ့ဆေးမမိခင်မှာ သမီးဖြစ်သူနိုးသွားမှာစိုးနေတဲ့အတွက်သူ့လက်တွေတုန်ရီနေတယ်။ သူ့ရဲ့ရင်ဘတ်ထဲမှာလဲ နှလုံးခုန်သံတွေက Drum တီးနေတဲ့အလားပဲ။
၅ မိနစ်ပြည့်သွားတော့မှ ဦးအောင်ထူးသက်ပြင်းချလိုက်ပြီး မေ့ဆေးကိုခွာလိုက်တော့တယ်။ အိလှသူကိုစမ်းသပ်ကြည့်တော့ လုံးဝမေ့မျောနေပြီဖြစ်ကြောင်းတွေ့ရတော့မှသက်ပြင်းချရင်း ဦးမာမူကိုခေါင်းညိတ်ပြလိုက်တယ်။
သူတို့နှစ်ယောက်လုံးရဲ့အကြည့်က သူတို့ရဲ့စွဲလန်းရာဖြစ်တဲ့ ဖောင်းတင်းနေတဲ့အိုးလေးဆီကိုသံမှိုစွဲသလိုစွဲကပ်နေတော့တယ်။ နှစ်ယောက်လုံးရဲ့မျက်နှာ အဆီပျံနေပြီး ရာဂဆိပ်တွေတက်နေတော့တယ်။ ထို့နောက်ဦးအောင်ထူးက သမီးဖြစ်သူကုတင်နားမှာရှိတဲ့TV နဲ့သူ့ဖုန်းကိုချိတ်ဆက်လိုက်ပြီး သူခိုးရိုက်ခဲ့တဲ့သမီးဖြစ်သူရဲ့ ကျောင်းစိမ်းထမိန်လေးနဲ့တင်ပါးကို တစ်လုံးတက်တစ်လုံးဆင်းဖြစ်စေတဲ့ လမ်းလျှောက်နေပုံလေးကို ဖွင့်လိုက်တော့တယ်။
ထိုမြင်ကွင်းလေးကိုကြည့်ရင်း ထိုမြင်ကွင်းထဲက ဖင်အိုးလေးဟာ သူတို့ပြုသမျှနုရတော့မယ့်အနေအထား ရောက်နေပြီဆိုတာကို ပိုပြီးခံစားလို့ကောင်းလာတော့တယ်။ ထို့နောက်ဦးအောင်ထူးက သမီးဖြစ်သူရဲ့ ဘောင်းဘီလေးတင်းနေလောက်အောင် အသားပြည့်တဲ့ဖင်တုံးလေးကိုလက်လှမ်းလိုက်ပြီးညှစ်ချလိုက်ရင်း မျက်လုံးတွေမှေးစင်းသွားတယ်။
ထို့နောက်ထိုင်ခုံမှာပြန်ထိုင်လိုက်ရင်း ယူလာတဲ့အရက်ကိုခွက်ထဲထည့်လိုက်ပြီး မော့ချလိုက်ရင်း အပျိုစင်သမီးလေးရဲ့ ဖင်အိုးလေးကိုအရသာခံကြည့်နေလိုက်တယ်။ပြစ်မျိုးမထင်တဲ့အလှနဲ့ ကလေးဆန်တဲ့ရုပ်အသွင်ရှိတဲ့ အိလှသူဆိုတဲ့အပျိုစင်လေးဟာ ယဉ်ကျေးသိမ်မွေ့လိမ်မာခဲ့သမျှ အခုတော့ရာဂရူးတဲ့အဖေနဲ့ ကုလားမည်းမည်းကြီးရဲ့ရှေ့မှာ ရာဂအစာကျွေးဖို့ လဲလျောင်းအသုံးတော်ခံနေတဲ့ အသွင်ဖြစ်နေရရှာတယ်။
အပြစ်မဲ့စွာ မေ့မျောအိပ်စက်နေရရှာတဲ့သူမအဖြစ်ဟာ အပျိုဘဝကို ဘီလူးသဘက်တွေထံအပ်နှံရတော့မယ်လေ။ ဦးအောင်ထူးတစ်ယောက် သူ့ရှေ့မှာ ဖင်လေးအဖောင်းသားနဲ့ အိပ်စက်နေတဲ့သမီးဖြစ်သူရဲ့ ခန္ဓာနုနုကိုဝါးလဲဝါးမျိုချင်တယ် သမီးအရင်းကို ပြန်လိုးရမှာကိုလဲ မသင့်တော်ဘူးထင်တဲ့အတွေးတွေလွန်ဆွဲနေတယ်။
အိလှသူလောက်ငယ်ရွယ်နုပျို ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်အရမ်းလှလွန်းသူကိုလဲ သူ့အနေနဲ့တခါမှမတွေ့ဖူး မကြုံဖူးဘူး။ ဒီလိုအလှနတ်သမီးလေးကိုကိုယ်တိုင်မလိုးရပဲ ကုလားတစ်ယောက်လိုးတာထိုင်ကြည့်အရသာခံဖို့ဆိုလဲနှမြောတွန့်တိုပြန်တယ်။ဒီလိုမျိုးလှပနုနယ်ပြီး အိစက်တဲ့အသားအရည်ပိုင်ရှင်လေးရဲ့ ပန်းဦးကိုမချွေရရင်လဲ သူ့တစ်သက်နောင်တရလို့ ဆုံးမှာမဟုတ်ဘူးလေ။
အဲ့ဒီအချိန်သောက်ထားတဲ့အရက်ရဲ့ မြှောက်ပင့်မှု့မှာ ရာဂက အလိုက်သင့်မြောပါသွားတော့တယ်။ ဒါနဲ့သူဆုံးဖြတ်ချက်ကိုခိုင်ခိုင်မာမာချလိုက်တော့တယ်။ အိလှသူရဲ့ ပန်းဦးချွေပွဲမှာ သူကိုယ်တိုင်ဇာတ်ကောင်အဖြစ်ပါဝင်တော့မယ်။
အမှောင်ဇာတ်ခင်းတော့မဲ့တူတူသူထိကိုင်ကြည့်ဖူးပြီး တစ်သက်မမေ့နိူင်တဲ့အပျိုနုနုရဲ့ ခန္ဓာထဲကိုသူ့ဒစ်ပြဲကြီးနဲ့တိုးဝင်တော့မယ်။ထို့နောက်ဦးမာမူဘက်ကိုလှည့်လိုက်ပြီး
“ငါဆုံးဖြတ်ပြီးပြီမာမူ. . . . ထုံးစံအတိုင်းပဲလုပ်မယ်. . . .မင်းကငါ့ကိုကူ. . . . သမီးအရင်းမကလို့ ဘာပဲဖြစ်နေဖြစ်နေ ဒီလောက်လှတဲ့ပန်းကိုငါပဲပန်းဦးစချွေမယ်”
ဆိုပြီး အံကြိတ်သံကြီးနဲ့ပြောလိုက်တော့တယ်။ ဦးမာမူတစ်ယောက် ဦးအောင်ထူးဟာ သမီးအရင်းကို ပြန်မလိုးဝံ့လို့ သူလိုးတာကိုကြည့်ပြီး အရသာခံမယ်လို့ထင်မှတ်ထားတဲ့အတွက်ကောင်မလေးရဲ့ပန်းဦးကိုနင်းခြေဖျက်စီးရတော့မယ့်သူ့ရဲ့မျှော်လင့်ချက်မဲ့သွားပေမယ့် အိလှသူလို နတ်သမီးသမျှတင့်တယ်လှပတဲ့ အပျိုသွေးကိုဦးအောင်ထူးနောက်မှစုပ်ယူရလဲ မဆိုးသေးပါဘူးလို့တွေးမိရင်း သက်ပြင်းချကာ ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်လေတော့တယ်။
အပျိုစင်လေးရဲ့ ဖောင်းအိတဲ့တင်သားလေးက စွင့်စွင့်ငွားငွား ခါးလေးကကျဉ်ကျဉ်အသားလေးကဖွေးဥနေကာ ကိုယ်သင်းနံ့တို့ထုံတဲ့အခန်းလေးထဲဦးအောင်ထူးတစ်ယောက်လှလွန်းတဲ့ဖင်လေးကိုစိုက်ကြည့်ပြီး တရွေ့ရွေ့အနားကိုတိုးလာတယ်။တီဗီပေါ်မှာလဲ သူ့ရှေ့ရောက်နေတဲ့တင်အစုံကလှုပ်လီလှုပ်လဲ့နဲ့ ရာဂသွေးတို့ကိုဆူပွက်ခေါင်းထဲမှာ ပန်းတစ်ပွင့်ရဲ့ဝတ်ရည်ချိုကိုသောက်သုံးမယ့်ပျားဘီလူးတစ်ကောင်လို ရက်စက်မှု့တွေအပြည့်နဲ့ပေါ့။
ဦးအောင်ထူးတစ်ယောက်သမီးဖြစ်သူရဲ့ ခုတင်ပေါ်ထိုင်ချလိုက်တယ်။ ထို့နောက်သူ့ကိုညှို့ငင်ခေါ်ယူနေတဲ့တင်အစုံကိုလက်လှမ်းလိုက်ပြီး ဖောင်းကော့နေတဲ့တင်သားလေးပေါ် လက်ကိုတင်လိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲနွေးတဲ့တင်သားလေးရဲ့အတွေ့က အပျိုငွေ့တွေလက်ထဲဝင်လာသလားထင်လိုက်ရပြီး ဦးအောင်ထူးရဲ့မျက်လုံးမှေးစဉ်းသွားတော့တယ်။
လမ်းလျှောက်လိုက်တိုင်း အချိန်ပြည့်တစ်လုံးတက်တစ်လုံးဆင်း လှုပ်ခါတုံအိခဲ့တဲ့ဖင်သားလေးဟာအခုတော့ငြိမ်သက်စွာနဲ့အပျိုရည်ပျက်ဖို့စောင့်ကြိုနေရရှာတယ်။ ဦးအောင်ထူးတစ်ယောက်တင်သားလေးကိုအသာညှစ်ချလိုက်တယ်။ အိစက်လွန်းတဲ့တင်သားလေးဟာ ညှစ်အားကြောင့်အိဝင်သွားသလိုအရသာတွေ့လွန်းနေတဲ့ ဦးအောင်ထူးရဲ့မျက်လုံးတွေလဲမှေးစင်းသွားရတယ်။
ထို့နောက်အားမလိုအားမရဖြစ်လာပြီး ဘေးစောင်းအိပ်နေတဲ့သမီးဖြစ်သူကို မှောက်ရက်အနေအထားဖြစ်အောင်လုပ်လိုက်ရင်း သူမရဲ့ပေါင်သားလေးပေါ်တက်ခွလိုက်ပြီး လက်နှစ်ဖက်နဲ့တင်သားအိအိကောက်ကောက်လေးကိုအားရပါးရဆုပ်နယ်နေမိတော့တယ်။
ထိုသို့အားရအောင်ဆုပ်နယ်နေချိန် အိလွန်းတဲ့အတွေ့ နူးညံ့လွန်းတဲ့အသားအရည်လေးရဲ့ဆွဲဆောင်မှု့အောက်ဦးအောင်ထူးလမ်းတွေပျောက်လာပြီး သမီးဖြစ်သူရဲ့တင်သားပေါ်ခွရက်လေး မှောက်လှဲလိုက်ပြီး သူ့ရဲ့လီးကြီးနဲ့သမီးဖြစ်သူရဲ့ဖောင်းကော့အိစက်တဲ့တင်နှစ်တုံး အလယ်ဖင်ကြားနေရာကိုလီးအမြှောင်းလိုက်ကပ်ပြီးဖိကြိတ်တော့တယ်။ အဝတ်အစားအပြည့်နဲ့ထိတွေ့ရတာတောင်သူ့လီးအမြောင်း ကြီးတစ်ခုလုံး နွေးခနဲ ကျဉ်ခနဲအရသာတွေနဲ့အတူအကောင်းကြီးကောင်းနေတယ်။အိလှသူရဲ့ လှလွန်းနဲ့ခန္ဓာကိုယ်အချိုးအစားကြောင့်လား ၊ နူးညံ့နုနယ်လွန်းတဲ့တင်သားတွေရဲ့အိစက်မှု့ကြောင့်လား?
သေခြာတာကတော့ ဦးအောင်ထူးရဲ့ရင်ထဲ သူပိုးလိုမွေးခဲ့ရတဲ့ လှလွန်းတဲ့သမီးအရင်းကိုလိင်ဇာတ်သွင်းရတော့မယ်ဆိုတဲ့အသိကြောင့် လုပ်သမျှအရာတိုင်း စိတ်လှုပ်ရှားဖွယ်အတိဖြစ်နေတာပဲဖြစ်လိမ့်မယ်။ ထိုသို့ဖိကြိတ်နေရင်း သမီးဖြစ်သူရဲ့ဆံနွယ်ရှည်လေးတွေကိုအသာဖယ်လိုက်ပြီး ပေါ်လာတဲ့ဂုတ်သားဖြူလေးကို ရှိုက်နမ်းလိုက်တယ်။ သမီးဖြစ်သူရဲ့အပျိုကိုယ်သင်းနံ့လေးသင်းခနဲ နှာခေါင်းထဲဝင်လာပြီး သူ့ကိုအားအင်တွေပေးနေသလိုခံစားရတယ်။
အားမလိုအားမရဖြစ်နေတဲ့ဦးအောင်ထူးတစ်ယောက်ထိုဂုတ်သားဖြူလေးကိုတပြွတ်ပြွတ်နဲ့စုပ်နေတော့အနီကွက်လေးတွေထင်ကျန်နေတယ်။ ထိုအချိန်ဦးအောင်ထူးပြုသမျှကို အားမလိုအားမရနဲ့ကုလားထိုင်မှာထိုင်ကြည့်နေရတဲ့ဦးမာမူတစ်ယောက်က တော့အံတကြိတ်ကြိတ်လီးတကိုင်ကိုင်နဲ့ပေါ့။
ဦးအောင်ထူးတစ်ယောက်ကတော့ဦးမာမူရှိနေတာတောင်ဂရုမစိုက်နိူင်တော့ပဲ အပျိုစင်ရဲ့ကိုယ်သင်းနံ့ကိုရှိုက်နမ်းကာ သူ့ရဲ့လီးကြီးအောက်လုံးပြီးထစ်မောက်နေတဲ့ တင်ဆုံအိအိကိုလီးကြီးနဲ့ဖိတွန်းနေရင်း အရသာယူနေတော့တယ်။
ဖိလိုက်တိုင်း တင်သားလေးရဲ့အိခနဲအတွေ့ကသူ့ရဲ့ရာဂကိုဆွနေတယ်။အိလှသူတစ်ယောက်ကတော့မေ့မျောနေပြီး သူမရဲ့အပျိုစင်ဘဝလေးစုတ်ပြတ်သွားတော့မှာကိုမသိရှာဘူး။ ဦးအောင်ထူးအနေနဲ့တချိန်က မဝံ့မရဲနဲ့ထိတွေ့ကိုင်တွယ်ခဲ့ရတဲ့သမီးဖြစ်သူကို ခုတော့ ကြမ်းချင်တိုင်းကြမ်းလို့ရတော့မယ်ဆိုတော့ အလွန်ပီတိဖြစ်နေတယ်။ထို့နောက်ဦးအောင်ထူးတစ်ယောက် သမီးဖြစ်သူပေါ်မှဆင်းလိုက်ပြီး ညဝတ်ဘောင်းဘီလေးကိုအသာဆွဲချလိုက်တယ်။ အတွင်းခံဘောင်းဘီအဖြူရောင်လေးနဲ့ ကော့ဖောင်းနေတဲ့တင်သားလေးပေါ်လာပြီး ဖြူဝင်းမွတ်နေတဲ့ပေါင်သားတင်းတင်းလေး. . . .ပြီးတော့ထိုပေါင်သားလေးကနေသွယ်ဆင်းသွားတဲ့ခြေသလုံးဖောင်းဖောင်းလေးတွေပါလာတော့တယ်။
ထို့နောက်ထိုညဝတ်ဘောင်းဘီလေးကို ကုတင်အောက်ကိုပစ်ချလိုက်ပြီး ပေါ်လာတဲ့အတွင်းခံဖြူလေးကို တုံရီနေတဲ့လက်အစုံနဲ့ဆွဲချလိုက်တော့တယ်။ ထိုအခါ ဦးအောင်ထူးမျက်လုံးတွေပြူးလာပြီး ရာဂခိုးတွေပြည့်နေတဲ့အကြည့်နဲ့ တင်သားလေးကိုအငန်းမရကြည့်လိုက်သလိုထိုင်နေတဲ့ဦးမာမူလဲ အနားတိုးလာပြီး ပြူးကျယ်တဲ့အကြည့်နဲ့ကြည့်လိုက်တယ်။
ခါးဆီမှပြန့်ကားသွားသောတင်ပါးဆုံကြီးကဘေးသို့ပြန့်ကားသွားပြီးတင်အုံကြီးသလောက်ဖင်လေးနှစ်တုံးဟာပြောင်ပြောင်ဝင်းဝင်းလေးဖြစ်နေပြီးတော့လုံးလုံးလေးထစ်ပြီးမောက်နေတယ်။ ဦးအောင်ထူးတစ်ယောက် ထိုဖင်ပြောင်ပြောင်လေးကိုအငန်းမရကြည့်ပြီး ဖင်နှစ်တုံးကို အတင်းညှစ်ဖြဲကာ ပါလာတဲ့စအိုပေါက်လေးကိုတပြွတ်ပြွတ်နဲ့ကုန်းစုပ်မိတော့တယ်။
ဖင်တုံးအိအိကြီးနှစ်တုံးက သူ့မျက်နှာကိုတအိအိကြီးနဲ့တွန်းနေပေမယ့် ဦးအောင်ထူးက အတင်းဖြဲကာဖင်ကြားကိုလျှာနဲ့လျက်နေတယ်။ အိလှသူရဲ့ ဖင်နုနုလေးကြားမှာ အဖေအရင်းကြီးရဲ့တံတွေးတွေစိုစွတ်နေသလို အထိအတွေ့မရှိဖူးသေးတဲ့အပျိုဖင်လေးနှစ်တုံးဟာလဲ ကြက်သီးဖုလေးတွေထနေလေတော့တယ်။
ထိုသို့ဖင်ကြားကိုလျှာနဲ့လျပ်လိုက် ခရေပွင့်ပုံစအိုပန်းရောင်လေးကိုတပြွတ်ပြွတ်နဲ့စုပ်လိုက်လုပ်နေရင်း လက်နှစ်ဖက်ကလဲ ဖင်တုံးအိအိလေးနှစ်တုံးကိုလက်နဲ့အားရပါးရဆုပ်နယ်ဖြဲကိုင်နေပြီး ရာဂဇိမ်ခံနေတဲ့ဦးအောင်ထူးတစ်ယောက် ၁၄ နှစ်သမီးရဲ့အပျိုရည်ကိုစုပ်ရင်း ရာဂဆိပ်တွေတက်နေတော့တယ်။အနားမှာရှိနေတဲ့ဦးမာမူကလဲ တခင်က အမဲသားတပြပြလုပ်နေလို့အစာမျှော်တဲ့ခွေးတစ်ကောင်လိုသရေတွေကိုလျှာတဲ့သပ်တင်နေလေရဲ့။
အပျိုလေးရဲ့ သင်းတဲ့ရနံ့တို့ ထုံသင်းနေတဲ့အခန်းလေးထဲ တပြွတ်ပြွတ်ဖင်စုပ်သံအငန်းမရအသက်ရှူသွင်းသံတွေဟာ မကြာမီရောက်လာတော့မဲ့ငရဲခန်းတစ်ခုရဲ့ တော်လဲသံတွေအလားပဲ။ဦးအောင်ထူးတစ်ယောက်အိလှသူရဲ့ဖင်လေးကိုအားရအောင်စုပ်လျပ်ပြီး သူမကိုပတ်လတ်လေးဆွဲလှည့်လိုက်တယ်ဆိုတာနဲ့သူမပေါင်ကြားထဲက ပြောင်တင်းပြီး ပြူးထွက်နေတဲ့စပ်ပတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးပေါ်လာတော့တာပဲ။
မီးအလင်းရောင်အောက်မှာ သူမရဲ့ စူထွက်နေတဲ့ စပ်ပတ်ကြီးကိုဦးအောင်ထူးအားရအောင်ကြည့်နေတယ်။ ဟိုအရင်တွေ့ခဲ့ရတုန်းက သမီးဖြစ်သူနိုးသွားမှာစိုးတဲ့အတွက်အသေအချာမကြည့်မိ မကိုင်ခဲ့ရပေမယ့်အခုတော့မေ့ဆေးမိထားတဲ့အတွက် သူ့စိတ်ကြိုက်လုပ်လို့ရတော့မယ်ဆိုတာကိုတွေးရင်း ပီတိဖြစ်နေတယ်။
သူမရဲ့စပ်ပတ်ကြီးက ဖောင်းလွန်း စူလွန်းတာကြောင့် သူမရဲ့ ပေါင်သားဖောင်းဖောင်းလေးနှစ်ခု ပူးကပ်လိုက်ရင်တောင်မှ ပေါင်ရင်းကစိမရပဲ စပ်ပတ်ရဲ့အောက်မှာတြိဂံပြောင်းပြန်ပုံစံလေး ဟနေတယ်။ ထိုရာဂငွေ့ထုတ်လွှတ်အားကောင်းလွန်းတဲ့စပ်ပတ်ကြီးကိုမြင်လိုက်ရတဲ့ဦးမာမူတစ်ယောက်”ဟာ” ဆိုပြီးအသံထွက်မိလောက်အောင်မင်သက်သွားမိတယ်။ ဆူလွန်းတင်းလွန်းတဲ့စပ်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုရဲ့ညှစ်အားကြောင့်စိနေတဲ့အပျိုစင်စပ်ပတ်လေးဟာ အဖေဖြစ်သူက ပေါင်ကိုဆွဲဖြဲလိုက်တဲ့အထိပြဲအာမလာပဲ အမြှောင်းလေးပေါ်ယုံစိနေလေရဲ့။
ထိုစပ်ပတ်ကြီးကိုအားရအောင်ကြည့်ပြီးဦးအောင်ထူးတစ်ယောက်သူမရဲ့ပေါင်ကြားထဲ ခေါင်းဝင်လိုက်ပြီး ထိုစပ်ပတ်ကြီးကိုလျှာနဲ့အပြားလိုက် လျက်ချလိုက်တော့တယ်။ ထိုသို့လျက်လိုက်တယ်ဆိုတာနဲ့ အပျိုသွေးတွေပြည့်နေတဲ့အိလှသူရဲ့ပေါင်တံအိအိလေးပေါ်မှာဖိုမသဘာဝရဲ့လှုံ့ဆော်မှု့ကြောင့် ကြက်သီးဖုလေးတွေထောင်ထလာတော့တယ်။
ဦးအောင်ထူးက သမီးဖြစ်သူရဲ့စပ်ပတ်အိအိကြီးကိုတပျက်ပျက်နဲ့လျက်လိုက်ဖောင်းအိနေတဲ့စပ်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားကြီးကိုစုပ်ချလိုက်နဲ့ဆိုတော့အပျိုစင်ရဲ့သွေးတွေဆူလာပြီး ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်ရဲ့မျိုးဥတွေ ဝင်လာနိူင်အောင်အရည်ကြည်တွေထွက်ကျလာတော့တယ်။ အိလှသူတစ်ယောက်လူကသာမေ့နေပေမယ့်သဘာဝကမနေသာပဲ ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်ကိုတောင့်တတဲ့ခန္ဓာကိုယ်က သွေးတွေဆူလာတာများ ဖြူဝင်းတဲ့အသားလေးတွေတောင်ပန်းရောင်သန်းနေတော့တယ်။
သူမရဲ့ စပ်ပတ်ကြီးဟာလဲ ပုံမှန်ထပ်ပိုပြီးဆူတင်းသလိုကျန်းမာရေးကောင်းတဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကလဲအရည်ကြည်တွေ သူများတကာထက်ပိုထုတ်ပေးနေတော့သူမရဲ့စပ်ပတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးတစ်ခုလုံး အရည်ကြည်တွေရော အဖေဖြစ်သူရဲ့တံတွေးတွေပါ ပေါင်းစပ်ပြီး ပြောင်ဝင်းထွက်နေတော့တယ်။
ဦးအောင်ထူးတစ်ယောက်အားရအောင်ပြုပြီးမှ ဦးမာမူဘက်လှည့်လိုက်ပြီး မျက်ရိပ်ပြလိုက်တာနဲ့ဦးမာမူတစ်ယောက် အစာငတ်တဲ့ခွေးတစ်ကောင်လိုအိပ်ယာပေါ်တက်လိုက်တယ်။ ဦးအောင်ထူးက အလိုက်သတိနဲ့ပေါင်ကြားထဲက ဖယ်ပေးလိုက်တာနဲ့ဦးမာမူက အိလှသူရဲ့ ပေါင်သားလေးကိုညှစ်ကိုင်ဆွဲဖြဲလိုက်ပြီး စပ်ပတ်စိုကြီးကို အငန်းမရစုပ်ချလိုက်တော့တယ်။
ဦးအောင်ထူးကတော့ဦးမာမူလုပ်သမျှကိုအရသာခံကြည့်နေရင်း သူ့ရဲ့အကျႌနဲ့လုံခြည်ကိုချွတ်ချလိုက်ရင်း သူ့ရဲ့အကြောတပြိုင်းပြိုင်းနဲ့ထောင်ထွက်နေတဲ့ဒစ်ပြဲကြီးကို ညှစ်ကိုင်ထားတယ်။နုနယ်လွန်းပြီး ကလေးဆန်ဆန်ချစ်စဖွယ်ကောင်းတဲ့အပျိုစင်လေးကိုကုလားမည်းမည်းကြီးက ပေါင်ဖြဲပြီးစပ်ပတ်ကိုအသံမျိုးစုံထွက်တဲ့အထိကြမ်းတမ်းစွာစုပ်လျပ်နေပုံကိုကြည့်နေရတာကလဲ ရာဂအရသာတမျိုးကိုပေးစွမ်းတဲ့အတွက် ကြည့်ကောင်းကောင်းနဲ့ ကြည့်နေလိုက်တယ်။
ဦးမာမူတစ်ယောက်ပေါင်ကြားထဲခေါင်းဝင်ယုံသာမကစပ်ပတ်ကြီးထဲအထိပါတိုးဝင်တော့မတက် အတင်းဖိကပ်ပြီးစုပ်နေတော့ သူမရဲ့စပ်ပတ်ကြီးဟာ အနီရောင်သန်းလာတော့တယ်။ ထိုသို့လုပ်ရင်း အားရလာတော့သူမရဲ့ပေါင်သားနုနုလေးကိုပါစုပ်တော့ပေါင်တံဖြူလေးမှာ အနီကွက်တွေပေါ်လာတော့တယ်။
ထို့နောက်ဦးအောင်ထူးကသမီးဖြစ်သူဘေးကိုလှဲချလိုက်ပြီး သူမရဲ့ အကျႌလေးကိုအသာဆွဲလှန်နေတော့တယ်။ သူမရဲ့ ဖြူဖွေးချပ်ရပ်တဲ့ဗိုက်သားလေးပေါ်လာပြီး ထိုဗိုက်သားလေးကိုလျှာနဲ့အသာလျက်ရင်း အကျႌလေးကိုဆွဲတင်နေတယ်။သူတစ်ခါမှမမြင်ဖူးသေးတဲ့အပျိုနို့လေးတွေကိုမြင်ချင်ဇောနဲ့အကျႌကိုအမြန်ချွတ်ချလိုက်တော့တယ်။ ထိုအခါ ဘော်လီအဖြူရောင်လေးနဲ့ဖောင်းထွက်နေတဲ့နို့အုံလေးပေါ်လာပြန်တယ်။
ဦးအောင်ထူးလဲ စိတ်လောနေပြီး သမီးဖြစ်သူရဲ့ ကျောနောက်အသာလက်လျှိုလိုက်ပြီး ဘော်လီချိပ်ကိုဖြုတ်ချရင်း ဘော်လီလေးကိုဆွဲလှန်လိုက်တော့ တင်းရင်းအိစက်ပြီး ဖြူဝင်းနေတဲ့ရွှေရင်အစုံဟာ တုံခါနေရင်းအန်ကျလာတော့တယ်။ထိုအချိန်မှာ အိလှသူဆီက အင်းခနဲအသံတစ်ချက်ထွက်လာပြီး အနည်းငယ်လှုပ်လာတော့တယ်။
ထိုအဖြစ်ကိုမသိတဲ့ဦးမာမူက သူမစပ်ပတ်ကြီးကိုစုပ်နေရင်း မနေနိူင်မထိုင်နိူင်ဖြစ်လာပြီး စပ်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားဆူဆူကြီးကြီးကိုအတင်းဖြဲရင်း ပေါ်လာတဲ့အစိထောင်ထောင်ကို သွားနဲ့ကိုက်မိတော့တယ်။ အိလှသူတစ်ယောက်မူးဝေနေရင်းနိုးလာပြီး သူမရဲ့ပေါင်ကြားထဲစူးခနဲဝေဒနာကြောင့် “အမေ့” ဆိုပြီးတလိုက်ရင်း မျက်လုံးဖွင့်လိုက်တယ်။
ထိုအခါ ကိုယ်လုံးတီးဖြစ်နေတဲ့သူမအဖြစ်ကိုတွေ့သွားပြီး သူမဘေးမှာလှဲအိပ်နေတဲ့အဖေဖြစ်သူကိုလဲ ကိုယ်လုံးတီးကြီးနဲ့မြင်ရယုံသာမက ပေါင်ကြားထဲမှာ သူမအလွန်ရွံရှာလွန်းတဲ့ ဦးမာမူဆိုတဲ့ကုလားကြီးက အရည်တွေရွဲနေတဲ့သူမစပ်ပတ်ကြီးကို စုပ်ငုံရက်သားတွေ့လိုက်ရတော့အလွန်ကြောက်သွားပြီး အသံစူးစူးလေးနဲ့အားခနဲအော်လိုက်တော့တယ်။ လုံလွန်းတဲ့အခန်း ကျယ်လွန်းတဲ့ခြံကြောင့် သူမဘယ်လောက်အော်အော် ပတ်ဝန်းကျင်ကမကြားနိူင်ဘူး။
သူမရဲ့အော်သံကြားတာနဲ့ ဦးမာမူတစ်ယောက်လျှင်မြန်စွာကုန်းထလိုက်ပြီး သူမလက်နှစ်ဖက်ကိုချူပ်ကိုင်လိုက်တယ်။ သူမလိုမိန်းမပျိုလေးတွေကို မုဒိန်းကျင့်တဲ့နေရာမှာ အသားကျနေပြီဖြစ်တဲ့အတွက်ဦးအောင်ထူးကလဲ သူမရဲ့ခြေနှစ်ချောင်းကို ဖမ်းချူပ်လိုက်တယ်။ အားသန်တဲ့လူ့ဘီလူးနှစ်ကောင်ရဲ့ချူပ်ကိုင်မှုကိုအားနွဲ့တဲ့သူမခမြာ မရုန်းနိူင်ရှာတော့ပေ။
ထိုအခါ ဦးမာမူက သူမကိုဆွဲမလိုက်ရင်း လက်ကိုနောက်ပြန်ဖြစ်အောင်လုပ်ပြီး ကြိုးတဲ့အတင်းချည်တော့တယ်။ အဖြစ်အပျက်က မြန်လွန်းတော့သူမအနေနဲ့ ဘာဖြစ်နေလဲမတွေးမိခင်မှာပင် လက်ပြန်ကြိုးတုတ်ပြီးသား အနေအထားဖြစ်သွားရတော့တယ်။သူမဘာဖြစ်နေလဲ….အင်တာနက်မှာတခါတလေတွေ့တွေ့နေရတဲ့ အဖေအရင်းကမုဒိန်းကျင့်တယ်ဆိုတာ ဒါမျိုးလား။ မုဒိန်းကျင့်တယ်ဆိုတာကိုသိဖို့နေနေသာသာ လိင်ကိစ္စဆိုတာတောင်ဘာမှန်းမသိသေးတဲ့ အိလှသူအနေနဲ့တော့ဘာမှတွေးမရတော့ပဲ ကြောက်နေတာတစ်ခုပဲသိရှာတော့တယ်။ သူမ နှုတ်ခမ်းတွေတုံရီနေတယ်။
“မလုပ်ပါနဲ့….ကြောက်တယ်….ကြောက်တယ်”
ဆိုပြီး ရေရွတ်မိစဉ်မှာပဲ သူမရဲ့စူတင်းနေတဲ့နို့အုံအိအိလေးကိုအဖေဖြစ်သူကညှစ်ကိုင်လိုက်တော့တယ်။ ရှက်တတ်လွန်းတဲ့သူမရဲ့ လေမထိနေမထိဘယ်သူမမတွေ့ဖူးသေးတဲ့နို့အုံလေးဟာ အခုတော့အဖေအရင်းနဲ့သူမရွံရှာလွန်းတဲ့ကုလားတစ်ယောက်ရှေ့မှာ လှစ်ဟပြနေရပြီ။ ဦးအောင်ထူးတစ်ယောက် သမီးဖြစ်သူရဲ့နို့အုံလေးကိုအငန်းမရကြည့်နေမိတယ်။
ဘော်လီကြပ်ကြပ်အောက်မှာ ပေါင်းတင်ခံထားရသလိုနေခဲ့ရတဲ့အိလှသူရဲ့နို့အုံလေးကို ဆူဖြိုးစအရွယ်လောက်ပဲရှိဦးမယ်လို့ ထင်ခဲ့တဲ့သူ့အတွေးလုံးဝမှားခဲ့ကြောင်း သိလိုက်ရတယ်။နို့အုံလေးဟာတင်းရင်းနေပြီး လက်သီးဆုပ်အရွယ်ဖြစ်နေပြီး နို့သီးလေးကတော့ ပဲစိအရွယ်လောက်ပဲရှိသေးပြီး အထဲမှာမြုပ်နေတယ်။ နို့သီးလေးက ပန်းရောင်လေးဖြစ်နေပြီး နို့အုံလေးက အပေါ်ကိုခပ်မော့မော့နဲ့ ဖြစ်နေတယ်။ ဦးအောင်ထူးတစ်ယောက်လှပလွန်းတဲ့အပျိုနို့ကိုစိုက်ကြည့်နေရင်း လက်တစ်ဖက်နဲ့အားရပါးရဆုပ်ကိုင်လိုက်တယ်။
နူးညံ့လွန်းတဲ့အထိအတွေ့ တင်းရင်းလွန်းတဲ့အရသာတွေရလိုက်ပြီး မျက်ဖြူဆိုက်မတတ်ရာဂဆိပ်တတက်နေတဲ့အဖေဖြစ်သူကိုကြည့်ရင်း ဒါဟာအိပ်မက်ဖြစ်ပါစေဆိုပြီးအိလှသူစိတ်ထဲ ဆုတောင်းမဆုံးသေးခင်မှာပဲ ပြွတ်ဆိုတဲ့အသံကြီးထွက်လာပြီး သူမရဲ့နို့အုံအိအိလေးဟာ အဖေအရင်းကြီးရဲ့ပါးစပ်ထဲ စုပ်သွင်းခြင်းခံလိုက်ရတော့သူမလန့်သွားပြီး
“အမေ့”
ဆိုတဲ့အသံလေးနဲ့အတူအတင်းရုန်းမိတော့တယ်။ သို့သော်လက်ပြန်ကြိုးတုတ်ခံထားရတာကြောင့်သူမဘယ်လိုရုန်းရုန်း အဖေဖြစ်သူရဲ့ ပါးစပ်ထဲစုပ်ထားတဲ့နို့အုံလေးကလွတ်မသွားပဲ တစစ်စစ်နဲ့ ကြိမ်းစပ်လာတယ်။ ထိုအချိန် အနားမှာရှိနေတဲ့ဦးမာမူက သူမကိုထိုင်ရက်အနေအထားပြောင်းပေးလိုက်ပြီး သူမရဲ့နောက်ကထိုင်ရင်း သူမရဲ့လက်မောင်းနှစ်ဖက်ကိုဆွဲကိုင်ပြီး ကော့ပေးလိုက်တော့သူမရဲ့နို့အုံလေးဟာ တင်းထောင်နေတော့တယ်။ ထိုနို့အုံလေးရဲ့အထဲမြှုပ်နေတဲ့နို့သီးနေရာလေးကိုအဖေဖြစ်သူကအတင်းစုပ်ချလိုက်တော့တယ်။
တစ်ခန်းလုံးသူမရဲ့ကြောက်လန့်တကြား အော်ဟစ်သံတွေညံနေသလို အဖေအရင်းကြီးရဲ့နို့စုပ်သံတပြွတ်ပြွတ်ကလဲ အချက်ကျကျပေါ်ထွက်နေတော့တယ်။ဦးအောင်ထူးတစ်ယောက်သမီးဖြစ်သူရဲ့ နို့အုံအိအိဆီက နို့သီးလေးကိုမလွတ်တမ်းစုပ်ထားပြီး အချိန်အတော်ကြာမှ ပြွတ်ဆိုတဲ့အသံကျယ်ကြီးနဲ့အတူလွှတ်ချလိုက်တော့နို့အုံလေးဟာတုံသွားပြီး နို့သီးလေးက အထဲဝင်မနေတော့ပဲ ပဲစိအရွယ်ထောင်ထွက်နေတယ်။
ထို့နောက်ဦးမာမူကိုမျက်ရိပ်ပြလိုက်တာနဲ့ အထာနပ်တဲ့ ဦးမာမူက အိလှသူကိုပက်လက်အနေအထားပြောင်းလိုက်ပြီး ရုန်းကန်အော်ဟစ်နေတဲ့အိလှသူရဲ့ပေါင်သားလေးတွေပေါ် တစ်ယောက်တစ်ဖက် ဖိအိပ်ချလိုက်ရင်း သူမရဲ့ရင်ခွင်ထဲအိတုံနေတဲ့ အပျိုနို့ကိုတစ်ယောက်တစ်လုံးအပြိုင်စုပ်ယူကြတော့တယ်။
ဦးအောင်ထူးက နို့သီးအထဲဝင်နေသေးတဲ့ နို့တစ်လုံးကိုစုပ်ဆွဲနေသလိုဦးမာမူကတော့ဦးအောင်ထူးစုပ်ထားပြီးလို့ နို့သီးဆူနေတဲ့အခြားတစ်ဖက်ကိုခွေးတစ်ကောင်သားကောင်ကိုကိုက်ခဲနေသလို စုပ်ဆွဲခါရမ်းနေတဲ့အတွက်နို့အုံလေးဟာရမ်းခါနေတော့တယ်။ အိလှသူတစ်ယောက်ရင်ထဲမှာ အကြောက်လွန်နေပြီး တုံရီနေရှာတယ်။ သူမရဲ့ရင်ခွင်ထဲမှာလဲ အဖေအရင်းကြီးကတစ်ဖက် သူမအလွန်ရွံတဲ့ကုလားကြီးကတစ်ဖက် နို့ကိုအပြိုင်စုပ်နေကြတော့ကြောက်လွန်းပြီး
“ကယ်ပါဦး ကယ်ကြပါဦး”
လို့အသံစူးစူးလေးနဲ့အော်နေရှာပေမယ့် ဘယ်သူမှမကြားနိူင်ခဲ့ဘူး။ ကယ်သူဝေးနေတဲ့အတွက်ရှိတဲ့အားနဲ့ရုန်းရှာပြန်တော့လဲလက်ပြန်ကြိုးအတုတ်ခံထားရတဲ့အပြင် ကြီးမားတဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကြီးနှစ်ခုကလဲ သူမပေါင်သားလေးပေါ်ပိနေပြန်တော့ပြုသမျှနုရရှာတော့တယ်။
သူမရဲ့နို့အုံလေးဟာ အလွန်နာကျင်ကြိမ်းစပ်နေရှာတယ်။ ဦးအောင်ထူးရောဦးမာမူရော စကားတစ်ခွန်းမှမပြောဖြစ်ပဲ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်နားလည်မှု့အပြည့်ရှိတဲ့မုဒိန်းသမားတွေပီပီ ပန်းတစ်ပွင့်ကိုတစ်လွှာခြင်းခြွေနေတော့တယ်။ နှစ်ယောက်လုံးက နုနယ်လွန်းလှတဲ့နို့အုံလေးကို
လက်ကြမ်းကြီးတွေနဲ့အတင်းညှစ်ညှစ်ပြီးစို့ကြတဲ့အခါ သူမရဲ့ ပဲစိလောက်နို့သီးလေးတွေကနီရဲနေပြီး နို့ရည်ကြည်လေးတွေတောင် ထွက်ကျနေတော့တယ်။ ထိုအပျိုနို့ရည်ကြည်ကိုစုပ်ယူနေတဲ့ ရာဂဘီလူးကြီးနှစ်ယောက်မှာတော့အပျိုအရည်ကြည်ချိုလေးဟာ သူတို့ကိုအားအင်တွေပေးနေသလိုဒစ်ပြဲကြီးတွေက
တဆတ်ဆတ်နဲ့တင်းထောင်နေတော့တယ်။ တစ်သက်လုံးနုနုနယ်နယ်သိမ်မွေ့လိမ်မာခဲ့တဲ့ အိလှသူတစ်ယောက်ရာဂရူး အဖေအရင်းနဲ့သူမအလွန်ရွံလွန်းတဲ့ကုလားကြီး မာမူကိုနို့အုံနုနု ကြိမ်းစပ်နီရဲသည့်တိုင်အောင်ပေးဆပ်နေရရှာပြီ။ ခေါင်းလေးတခါခါ နှုတ်ခမ်းအစုံကလဲ ကယ်ပါယူပါ အော်မည်ရင်းကြောက်ရွံ့နေတယ်။သူမတကိုယ်လုံး ချွေးတွေနင့်နေအောင်ပျံနေပြီး ပြောင်ဝင်းနေတဲ့ရင်စိုစိုကိုဦးအောင်ထူးကလျက်ချလိုက်ရင်း သူ့ရဲ့လက်တစ်ဖက်က အရည်ရွဲနေတဲ့စပ်ပတ်ဆူဆူကြီးကိုအားရပါးရဆုပ်ကိုင်ထားတယ်။
ဦးမာမူကတော့ သူစုပ်ဆွဲထားတဲ့နို့သီးလေးကိုပြွတ်ခနဲမည်တဲ့အထိအားပြင်းပြင်းတစ်ချက်စုပ်ချလိုက်ရင်း လွှတ်လိုက်တော့နီရဲနေတဲ့နို့အုံလေးဟာ တုံရီကျန်ခဲ့တော့တယ်။ထို့နောက်ဦးမာမူတစ်ယောက်နို့စုပ်ရာက အောက်တဖြည်းဖြည်းဆင်းလာပြီး သူမရဲ့ ဗိုက်ထားလေးတွေကိုအနီကွက်လေးတွေထင်တဲ့အထိစုပ်လာရင်း သူမပေါင်ကြားထဲရောက်တာနဲ့သူမရဲ့ပေါင်သားနုနုလေးတွေကိုလက်ကြမ်းကြီးနဲ့အတင်းဖြစ်ညှစ်ဆုပ်ကိုင်ဖြဲချလိုက်ပြီးပေါ်လာတဲ့စပ်ပတ်ဆူကြီးကိုတပြွတ်ပြွတ်စုပ်တော့တယ်။အိလှသူတစ်ယောက် ရင်ထဲမှာကမ္ဘာပျက်နေသလိုခံစားချက်ဖြင့်ခေါင်းလေးရမ်းကာ
“မလုပ်ကြပါနဲ့. . . . တော်ကြပါတော့. . . . သမီးကြောက်လို့ပါ . . . .ဖေကြီး . . . . သမီးလေးကိုသနားပါဦး. . . . သမီးအရမ်းကြောက်တယ်. . . .”
ဆိုပြီး ရေရွတ်အော်မည်ရင်း ရုန်းကန်သော်လည်း လူ့ဘီလူးနှစ်ယောက်လက်က မလွတ်နိူင်ပေ။အရက်နဲ့စိတ်ကြွဆေးတွေအရှိန်ကြောင့်လူစိတ်ပျောက်နေတဲ့ဦးအောင်ထူးက သူ့ကိုတောင်းပန်တဲ့အကြည့်နဲ့ကြည့်ရင်း တတွတ်တွတ်ရွတ်နေတဲ့ အိလှသူရဲ့နှုတ်ခမ်းထော်လေးကိုအရသာခံကြည့်ပြီး သူမရဲ့ပါးဖောင်းဖောင်းလေးကိုညှစ်ချလိုက်ပြီး ထော်ထွက်လာတဲ့နှုတ်ခမ်းအိအိလေးကိုစုပ်ချလိုက်တော့တယ်။
သူမနှုတ်ခမ်းကိုအဖေဖြစ်သူက ရုတ်တရက် စုပ်ချလိုက်တော့သူမကြောက်လန့်ရွံရှာသွားပြီး ပါးစပ်ကိုစိပေမယ့်သန်မာတဲ့လက်နဲ့ပါးနှစ်ဖက်ကိုညှစ်ထားခြင်းခံရတာကြောင့် ပါးစပ်လေးဟနေတယ်။ ထိုနှုတ်ခမ်းထော်လေးတွေ ပြတ်ထွက်လုမတတ်စုပ်နမ်းနေတဲ့ ဦးအောင်ထူးတစ်ယောက်နှုတ်ခမ်းအစုံကိုနမ်းတိုင်း ထွက်ကျလာတဲ့အပျိုစင်တံတွေးချိုလေးတွေကြောင့် ပိုပြီးမာရ်တက်လာပြီး နှုတ်ခမ်းလေးကိုကိုက်ပြီး စုပ်တော့တယ်။ အိလှသူတစ်ယောက် နှုတ်ခမ်းလေးတွေထူအန်းနေတဲ့ကြားက အကိုက်ခံနေရသောကြောင့်နာကျင်လာပြီးတဝူးဝူးနဲ့အော်ရှာတယ်။ သူမရဲ့ဖောင်းမို့တဲ့ပါးလေးပေါ်မှာ မျက်ရည်စီးကြောင်းလေးကျနေတယ်။ သူမရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေတုံရီနေတယ်။
ရင်ထဲမှာကြောက်ရွံ့ခြင်းနဲ့အတူ အပျိုတိုင်းရဲ့ရင်အဖိုရဆုံးမထမဆုံးအနမ်းကိုအဖေအရင်းမုဒိန်းကောင်ကြီးကရက်စက်စွာ စုပ်ယူဖျက်စီးခဲ့လေပြီ။ဦးအောင်ထူးတစ်ယောက်သူ့သမီးရဲ့နှုတ်ခမ်းကိုနမ်းလို့ဝတော့သူမရဲ့ အာခေါင်နွေးနွေးလေးထဲကိုလျှာထိုးထည့်လိုက်ပြီး သူမရဲ့နုအိနေတဲ့လျှာလေးကိုကလိတယ်။ သူမပါးစပ်ကထွက်လာတဲ့ တံတွေးလေးတွေကိုတပြွတ်ပြွတ်နဲ့စုပ်မျိုနေမိတယ်။
အိလှသူကတော့ သူမရဲ့လျှာလေးကို လာကလိနေတဲ့အဖေအရင်းရဲ့ လျှာကြီးကိုရွံလွန်းတဲ့အတွက် ပါးစပ်ထဲဝင်လာတဲ့တံတွေးတွေကို ပါးစပ်နှစ်ခုထိကပ်နေတဲ့ကြားက ထွေးထုတ်နေတော့အဖေအရင်းနဲ့သမီးအရင်းတို့ရဲ့ အနမ်းကြမ်းကြီးဟာ တံတွေးတစိုစိုမျက်ရည်ခါးတို့ပြိုခဲ့ရတဲ့အနမ်းလို့ဆိုရမလိုပါပဲ။ အပေါ်မှာက အဖေအရင်းကြီးက နှုတ်ခမ်းကိုခပ်ကြမ်းကြမ်းနမ်းနေလို့ တံတွေးတွေတောင် ပါးစပ်နှစ်ခုကြားကယိုနေသလို ပေါင်ကြားထဲမှာလဲ ဦးမာမူက စပ်ပတ်ကြီးကိုလက်နဲ့ဆွဲဖြဲရင်း ပေါ်လာတဲ့ပဲစိအရွယ်အစိလေးကိုတပြွတ်ပြွတ်စုပ်နေတဲ့အတွက် သာမန်ထက်အရည်ပိုထွက်တတ်တဲ့စပ်ပတ်စိုကြီးဟာလဲ အရည်တွေထွက်ကျနေပြီး အိပ်ယာခင်းမှာအိုင်နေလေရဲ့။
သူမရဲ့တံတွေးချိုတွေကဦးအောင်ထူးကိုအားအင်တွေပေးနေသလို သူမရဲ့ပေါင်ကြားထဲကတစိမ့်စိမ့်ထွက်ကျနေတဲ့အပျိုရည်ကြည်တွေကလဲ ဦးမာမူကိုအားအင်တွေပေးနေတဲ့အတွက် သူတို့နှစ်ဦးလုံးရဲ့ဒစ်ပြဲကြီးတွေဟာ အကြောတပြိုင်းပြိုင်းနဲ့ထောင်မတ်နေပေမယ့် အိလှသူမှာတော့ကြောက်ခြင်း ရှက်ခြင်း ဝမ်းနည်းကြေကွဲခြင်း တို့နဲ့အတူ အလိုမတူပေမယ့်ခန္ဓာကိုယ်ရဲ့ဖိုမအထိအတွေ့ကြောင့်ထွက်ကျနေတဲ့အရည်ကြည်တွေကြောင့် အားအင်ကုန်ခန်းလာတယ်။ ထိုအချိန်မှာပဲ သူမရဲ့အဖေဖြစ်သူက အပေါ်မှာဖိထားရင်းနမ်းနေရာကဖယ်လိုက်သလိုဦးမာမူကလဲ ပေါင်ကြားထဲကနေဖယ်ပေးလိုက်တယ်။ သို့သော်ကြောက်ရွံ့မောဟိုက်နေတဲ့သူမမှာတော့မထနိူင်ပဲ တဟင့်ဟင့်နဲ့ပတ်လက်လေးငိုနေရှာတယ်။
ထိုအချိန်မှာပဲ ဦးအောင်ထူးက
“ကဲ အိလှသူနင့်ကိုငါတို့ဘာလို့ဒီလိုလုပ်လဲသိလား ”
လို့ပြောလိုက်တယ်။
“မသိဘူး ဟင့်. . . ဟင့်. . . . ဘာလို့သမီးကိုဒီလိုတွေလုပ်ရတာလဲဖေဖေရယ်သမီးကြောက်လိုက်တာရှက်လိုက်တာ. . . . ”
“နင်ကသိပ်လှတာကိုး ပြီးတော့နင့်ဖင်ကလဲ အများနဲ့မတူပဲ တစ်လုံးတက်တစ်လုံးဆင်းတိတိကျကျလေးဖြစ်နေပြီး အိုးကလဲဖောင်းကောက်နေတော့ ငါတို့လိုယောက်ျားတွေကို လိင်ဆွဲဆောင်မှု့အပြည့်ဖြစ်စေတယ်ဒါကြောင့်ဒီလိုလုပ်ရတာပဲ”
လို့ ပြောလိုက်တဲ့အခါ
“သမီးမသိဘူး . . . . သမီးဘာမှမသိဘူး. . . . မရက်စက်ပါနဲ့ဖေဖေရယ်. . . . သမီးတောင်းပန်ပါတယ်နော်”
ဆိုပြီး ငိုယိုရှာတော့တယ်။
“အေး . . . . ငါတို့ဆက်မလုပ်စေချင်ရင်ငါခိုင်းသလိုလုပ်ရမယ်. . . . မလုပ်ရင်ဒီဟာကြီးနဲ့နင့်ဖင်ဖောင်းဖောင်းလေးထဲလိုးသွင်းတော့မယ်”
လို့ပြောရင်း သူ့ရဲ့လီးကြီးကိုကိုင်ပြလိုက်တယ်။အိလှသူတစ်ယောက်ကြောက်ကြောက်နဲ့ရုန်းကန်နေခဲ့တုန်းက အဖေဖြစ်သူပြောတဲ့အရာကြီးကိုမတွေ့မိလိုက်ပဲ အခုမှကြည့်မိလိုက်တော့ဦးအောင်ထူးရဲ့ပေါင်ကြားမှာ တစ်ပေလောက်ရှည်ပြီးအကြောပြိုင်းပြိုင်းထနေတဲ့မကောင်းဆိုးဝါးတစ်ကောင်လိုအချောင်းကြီးကိုတွေ့လိုက်တော့မှအရမ်းကြောက်သွားတယ်။ ထိုအချောင်းကြီးနဲ့ သူမကိုတစ်ခုခုလုပ်တော့မှာကို ကြောက်ရွံ့တုန်လှုပ်မိတဲ့စိတ်နဲ့
“ဟုတ်. . . . ဟုတ်. . . . လုပ်ပါ့မယ်သမီးကိုတော့ ဘာမှထပ်မလုပ်ပါနဲ့နော်သမီးကြောက်လွန်းလို့ပါ”
လို့ပြောလိုက်တယ်။
“ဟုတ်ပြီဒါဆိုနင့်ကိုချည်ထားတဲ့ကြိုးကိုဖြေပေးမယ်။ထွက်ပြေးဖို့တော့မကြိုးစားနဲ့ နင့်မှာပြေးစရာမြေမရှိပါဘူး သမင်ပျိုလေးရယ် ဟဲဟဲဟဲ ”
လို့ဆိုပြီး ပြောလိုက်တော့တယ်။ အိလှသူလဲ သူမအဖေဖြစ်သူပြောတော့မှ လုံခြုံအနွေးထွေးဆုံးဖြစ်တဲ့ သူမရဲ့အိမ်ထဲမှာ ဒီလိုဒုက္ခဆိုးနဲ့ကြုံရလေခြင်းလို့ ဝမ်းနည်းစိတ်နဲ့ “အင့်”ခနဲ တစ်ချက်ရှိုက်ငိုလိုက်တယ်။ ဦးအောင်ထူးက သူမလက်မှာချည်ထားတဲ့ ကြိုးကိုဖြေပေးရင်း
“ကဲ နင့်ရဲ့ကျောင်းစိမ်းထမိန်နဲ့အင်္ကျီ ကိုအခုလဲလိုက်”
“ဘာ . . . . ဘာဖြစ်လို့လဲ သမီးကိုဘာလုပ်ဦးမလို့လဲ . . . . အီးဟီးဟီး ”
“မရှည်နဲ့ငါပြောသလိုလုပ်”
“ဟုတ်. . . . ဟုတ်”
ထိုသို့ပြောရင်း ကုတင်အောက်ရောက်နေတဲ့သူမရဲ့ဘော်လီလေးနဲ့အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးကို ကောက်ယူပြီးဝတ်လိုက်တယ်။ ဦးအောင်ထူးတို့ကိုကြောက်ကြောက်နဲ့လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ သူမရဲ့ကုတင်ပေါ်မှာထိုင်နေကြရင်း သူမရဲ့အပြုအမူတိုင်းကိုကြီးမားတဲ့ဒစ်ပြဲကြီးကိုကိုင်ရင်း ရာဂထန်တဲ့အကြည့်နဲ့ကြည့်နေတဲ့ကြည့်နေကြတဲ့ဦးအောင်ထူးနဲ့ဦးမာမူတို့ကိုတွေ့လိုက်ရတယ်။
ဦးအောင်ထူးရဲ့ ဒစ်ပြဲကြီးက ကြီးမားရှည်လျားသလို ဦးမာမူရဲ့ဒစ်ပြဲကြီးကတော့အသနီကြီးလန်ပြီး အကြောတွေပြိုင်းပြိုင်းနဲ့အဖေဖြစ်သူရဲ့ဒစ်ပြဲကြီးထက်တောင်ကြီးမားတာကိုတွေ့လိုက်ရတော့သူမကြောက်လန့်သွားရတယ်။ထို့နောက်ကြောက်ကြောက်နဲ့အကြည့်ကိုလွှဲလိုက်ပြီး ဗီဒိုကိုဖွင့်ရင်း ကျောင်းဝတ်စုံလေးကိုဝတ်ဆင်လိုက်တော့တယ်။
စုတ်ပြတ်သတ်သွားသော နုပျိုအိစက်ခြင်း [အပိုင်း ၃] ဆက်ဖတ်ရန် ဒီကိုနှိပ်ပါ