မှတ်ချက် – အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ အင်းစက်စာပေဆိုသည်မှာ မိသားစု မောင်နှမ သွေးသားရင်း အချင်းချင်း လိင်းဆက်ဆံသော အကြောင်းအရာကို စိတ်ကူးပုံဖော် ရေးသားထားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် မကြိုက် မနှစ်သက်ပါက မဖတ်ရှုပဲ ကျော်သွားပေးပါ။ ယခုဝတ္ထုမှာ စာပေသဘော ရေးသားခြင်း ဖြစ်သဖြင့် လိုက်လံအတုယူ ပြုလုပ်ခြင်းများ မပြုလုပ်ပါရန် မေတ္တာရပ်ခံပါသည်။
စုတ်ပြတ်သတ်သွားသော နုပျိုအိစက်ခြင်း
[အပိုင်း ၃]
ရေးသားသူ – သိုးနက်
အခန်း ( ၉ ) ပန်းပျိုတစ်ပွင့်မြေခကြေမွခြင်း
“ကောင်းပြီ. . . . ဟိုဘက်ကိုလှည့်ပြီး လမ်းလျှောက်ပြစမ်း”
လို့အမိန့်ပေးလိုက်သံနဲ့အတူ အိလှသူတစ်ယောက်ရာဂရူးနှစ်ယောက်ကိုကျောပေးရင်း ကြောက်ရွံ့တဲ့ ခြေလှမ်းနဲ့တစ်လှမ်းခြင်း လှမ်းသွားလိုက်တယ်။
“ကောင်းလိုက်တဲ့အိုးလေး လမ်းလျှောက်လိုက်တိုင်း တစ်လုံးတက်တစ်လုံးဆင်းပဲ. . . . တစ်လုံးတက်ပြီးလို့တစ်လုံးဆင်းသွားတဲ့အခါ အဲ့ဒီဆင်းသွားတဲ့ဖင်တုံးလေးက တုံနေရောပဲ ”
ထိုသို့ပြောလိုက်တဲ့ ဦးမာမူရဲ့အသံကိုကြားလိုက်ရတော့ အိလှသူရှက်လွန်းလို့ ခြေလှမ်းရပ်သွားတယ်။ ထိုအခါ ဦးအောင်ထူးက
“ငါပြောတဲ့အတိုင်း မလျှောက်ပဲ ရပ်နေရဲတယ်ပေါ့ဟုတ်လား ”
ဆိုတဲ့ အံကြိတ်သံနဲ့ပြောလိုက်ရာ
“ဟုတ်. . . . ဟုတ်. . . . ဆက်လျှောက်ပါ့မယ်”
လို့ပြောရင်း ဆက်လျှောက်ဖို့ပြင်လိုက်တော့
“ရပ်စမ်း အဲ့ဒီအတိုင်းရပ်နေ ”
လို့ပြောလိုက်တယ်။ ထိုအခါ ခြေတစ်လှမ်းလှမ်းဖို့ပြင်နေတဲ့အိလှသူက ကြောက်ပြီးရပ်လိုက်တော့ဖင်လေးတစ်လုံးကတက်နေပြီး ကျန်တစ်လုံးကဆင်းနေတဲ့အတိုင်းလေးရပ်နေတယ်။
“ငါ့ကိုအာခံရဲတဲ့ကောင်မ နည်းနည်းတော့ဒဏ်ပေးရမှာပေါ့ကွာ ”
လို့ပြောလိုက်သံကိုကြားလိုက်ရတဲ့အခါ အိလှသူစိတ်ထဲ အဖေဖြစ်သူဟာ သူမကိုတစ်သက်လုံးသမီးလေးလို့ ခေါ်ခဲ့ရာက အခုတော့ကောင်မ ဆိုတဲ့နမ်စားကိုသုံးလိုက်တဲ့ အတွက်ဝမ်းနည်းသွားပြီး မျက်ရည်ပေါက်ခနဲကျကာ ရင်ထဲနင့်သွားတယ်။ ထိုသို့ရှိနေစဉ်သူမရဲ့ ဖင်သားလေးရဲ့အလယ်တည့်တည့်ဖင်ကြားနေရာလေးကို မာတောင်ပြီးနွေးနေတဲ့အရာတစ်ခု လာရောက်ဖိကပ်မိလို့လန့်ပြီးလှည့်အကြည့်သူမရဲ့အဖေဖြစ်သူရဲ့ ရာဂကြောင့်နီနေတဲ့မျက်နှာကြီးကိုတွေ့လိုက်ရပြီး သူမရဲ့နှုတ်ခမ်းကိုပါ စုပ်နမ်းခံလိုက်ရတော့တယ်။
သူမကြောက်လန့်ပြီး ပါးစပ်ပိတ်ရင်း တဖက်ပြန်လှည့်ဖို့ကြိုးစားတော့ဦးအောင်ထူးရဲ့လက်တစ်ဖက်က သူမမျက်နှာကိုထိန်းထားလိုက်တဲ့အတွက်လှည့်မရတော့ပေ။ ဦးအောင်ထူးတစ်ယောက်ကောင်မလေးရဲ့တစ်လုံးတက်တစ်လုံးဆင်းအနေအထားအတိုင်းဖြစ်နေတဲ့ဖင်လုံးလေးကိုလီးနဲ့ထောက်ပြီး လှည့်လာတဲ့ ချောမောလှပတဲ့မျက်နှာလေးဆီက အနမ်းကိုချွေနေရတဲ့အတွက်ရင်ထဲကျေနပ်နေတယ်။ သူမရဲ့သေးငယ်တဲ့ခါးလေးကို လက်တစ်ဖက်ကကိုင်ရင်း လီးကြီးကိုသူမရဲ့စအိုပေါက်နေရာလောက်မှန်းပြီး ဆောင့်ချလိုက်တယ်။ အိလှသူရဲ့ စအိုလေးအောင့်သွားသလိုသူမလဲလန့်သွားပြီး အတင်းရုန်းမိတော့တယ်။
“ဪ. . . .ကောင်မ နင်ကရုန်းတယ်ပေါ့လေ. . . . ကောင်းပြီလေ ဒါဆိုလဲ လိုးရတော့တာပေါ့”
လို့ပြောရင်း ထမိန်ကိုဆွဲလှန်ဖို့ပြင်လိုက်တော့
“အောင်မလေး မလုပ်ပါနဲ့. . . . သမီးပြောတဲ့အတိုင်းနေပါ့မယ်”
လို့တောင်းပန်ရှာတယ်။ ထိုအခါ ဦးအောင်ထူးက
“ဒါဆိုလဲ မလုပ်ဘူး ဒါပေမယ့်အပြစ်တော့ပေးရမယ်။နင်ဒီတစ်ခါ ငါပြောတဲ့အတိုင်းနေနော်မနေရင်တော့ငါ့အဆိုးမဆိုနဲ့ ကြားလားကောင်မ ”
လို့ပြောလိုက်တော့ အိလှသူတစ်ယောက်”အင့်”ခနဲရှိုက်ငိုလိုက်ရင်း ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်တယ်။
“ဖင်ကိုကောက်ထားစမ်း. . . . ကောက်နိူင်သလောက်ကောက်စမ်း ”
လို့ဦးအောင်ထူးကပြောလိုက်တော့ အိလှသူတစ်ယောက်မလုပ်တတ်လုပ်တတ်နဲ့ဖင်ကိုကော့ပေးရှာတယ်။ နဂိုထဲက ဖင်ကကော့ကော့လေးနဲ့ ဖောင်းဖောင်းလေးဖြစ်နေပြီး အခုလိုကောက်ထားလိုက်တော့သူမရဲ့ဖင်လေးဟာ ကော့ကောက်ထစ်မောက်နေတော့တယ်။ ဦးအောင်ထူးတစ်ယောက်သမီးဖြစ်သူရဲ့ သေးကျင်တဲ့ခါးလေးကိုကိုင်လိုက်ပြီး သူ့လီးကြီးနဲ့သူမရဲ့ဖင်ဖောင်းဖောင်းအိအိလေးကို ဖိကပ်ပြီး တငြိမ့်ငြိမ့်နဲ့ဖိဖိတွန်းကာ အရသာယူနေတယ်။အိလှသူတစ်ယောက်တဟင့်ဟင့်နဲ့ငိုယိုရင်း သူမဖင်ကြားနေရာကိုမာကျောတဲ့အချောင်းကြီးအမြှောင်းလိုက်ကပ်ရင်းဖိတွန်းခံရတိုင်း လန့်ပြီးတုံနေရှာတယ်။
ထို့နောက်ဦးအောင်ထူးရဲ့လက်က သူမရဲ့ကျောင်းစိမ်းထမိန်လေးကိုဖြည်းဖြည်းခြင်းဆွဲတင်နေတယ်။အိလှသူတစ်ယောက်ပိုဆိုးတဲ့ပြစ်ဒဏ်အပေးခံရမှာစိုးလို့ ရုန်းလဲမရုန်းရဲရှာပဲငိုမြဲငိုနေမိတော့တယ်။ သူမထမိန်လေးက ခါးလောက်ထိလန်နေတဲ့အတွက် အတွင်းခံဖြူလေးနဲ့ ဖြူဝင်းတဲ့အသားအရည်နဲ့ ဖင်ဖောင်းဖောင်းလေးပေါ်လာတော့တယ်။ဦးအောင်ထူးက သမီးဖြစ်သူရဲ့ ဖင်တုံးလေးပေါ်က အတွင်းခံအနားစလေးကိုအသာဆွဲမလိုက်ပြီး သူ့လီးကြီးကိုအတွင်းခံနဲ့ ဖင်အသားကြားထဲထည့်လိုက်တော့တယ်။ အိလှသူတစ်ယောက်ခပ်ချွဲချွဲအရည်တွေစိုနေပြီး မာကျောလွန်းတဲ့ဒစ်ခေါင်းကြီးက သူ့ဖင်နဲ့အတွင်းခံကြား နွေးခနဲတိုးဝင်လာတော့ အရမ်းလန့်သွားပြီး ရုန်းလိုက်မိတယ်။
“နင်ရုန်းပြန်ပြီပေါ့လေ . . . . ဒီထက်ဆိုးတဲ့အပြစ်ပေးတာခံချင်နေတာလား ”
လို့ဦးအောင်ထူးကပြောလိုက်တော့ အိလှသူလန့်သွားပြီး
“မဟုတ်ပါဘူး . . . .မလုပ်ပါနဲ့ဖေဖေရယ်. . . . သမီးကိုဒီထက်ပိုပြီးမလုပ်ပါနဲ့တော့. . . .သမီးအရမ်းကြောက်လို့ပါ . . . . ဟင့်ဟင့် ”
ဆိုပြီး ငိုသံလေးနဲ့တုံတုံရီရီပြောရှာတယ်။
“ဒါဆိုငြိမ်ငြိမ်နေစမ်း ”
လို့ဦးအောင်ထူးကပြောရင်း အတွင်းခံဘောင်းဘီနဲ့ဖင်တုံးလေးကြားထဲရောက်နေတဲ့လီးကြီးကိုရှေ့တိုးနောက်ငင်နဲ့လုပ်နေတယ်။ အဖေနဲ့သမီးဖြစ်ပေမယ့်ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်အမိုက်စားလေးနဲ့ ထိတွေ့နေရတဲ့အပြင် ထိတွေ့ရတဲ့ခံစားချက်ကလဲ ဖင်သားလေး တအိအိအနွေးဓာတ်လေးက ပိုပိုဖြစ်နေတာကြောင့် သူ့လီးနဲ့သမီးအရင်းရဲ့ဖင်အသားအိအိလေးဖိကပ်မိတိုင်း လျပ်စစ်ဓာတ်တွေဖြန်းခနဲထသလို လီးတစ်ချောင်းလုံးတဆစ်ဆစ်ဖြစ်နေတယ်။
ဦးအောင်ထူးမျက်လုံးတွေမှေးစဉ်းနေပြီး သမီးအရင်းရဲ့လေမထိနေမထိဖင်လေးဟာ ခုတော့အရည်စိုတဲ့သူ့လီးကြီးနဲ့ ထိကပ်နေရပါလားဆိုပြီး သာယာနေတော့တယ်။ ထိုသို့ဝအောင်လုပ်ပြီးမှ ဦးမာမူကိုမျက်စပစ်ပြလိုက်တော့ အစာငတ်နေတဲ့ခွေးတကောင်လိုအပြေးလေး အနားရောက်လာတယ်။
ထို့နောက်ဦးအောင်ထူးက အသာဖယ်ပေးလိုက်ပြီးတာနဲ့ ဦးမာမူက အိလှသူရဲ့ခါးကိုလက်တစ်ဖက်နဲ့ဆုပ်ကိုင်ရင်း အတွင်းခံအနားသားကိုအသာမလိုက်ကာ သူ့လီးကြီးကို အတွင်းခံနဲ့သူမရဲ့စပ်ပတ်ဆူဆူကြီးကြားထဲ ထိုးထည့်လိုက်တော့တယ်။ သူ့လီးကြီးက သူမရဲ့စပ်ပတ်ဆူကြီးကိုပွတ်တိုက်မိပြီးအိခနဲ နွေးခနဲ အရသာအကောင်းစားကြီးရလိုက်တဲ့အတွက်ဦးမာမူတစ်ယောက်မျက်ဖြူလန်သွားရလောက်အောင်အရသာတွေ့သွားတယ်။
အိလှသူတစ်ယောက်သူမရဲ့စပ်ပတ်လေးကိုပွတ်တိုက်မိတဲ့မာကျောတဲ့အရာကြီးကြောင့်လန့်သွားရင်း ပေါင်လေးကိုအတင်းစိလိုက်မိတယ်။ ထိုအခါမှသူမရဲ့နူးအိတဲ့စပ်ပတ်၊ ဖောင်းအိတဲ့ပေါင်သား တို့တပြိုင်ထဲဖိညှပ်ခြင်းခံလိုက်ရတဲ့အတွက်ဦးမာမူအရသာအတွေ့ကြီးတွေ့သွားပြီး “အိုး”ဆိုတဲ့အသံထွက်သွားမိတယ်။
ထိုအခါ အိလှသူက သူမအဖေရဲ့အသံမဟုတ်တော့တဲ့အတွက် လန့်ပြီးလှည့်အကြည့်ဦးမာမူရဲ့မျက်ဖြူလန်ပြီး ရာဂထန်နေတဲ့ရုပ်ကိုတွေ့လိုက်ရလို့ အလန့်ကြီးလန့်သွားပြီး အတင်းရုန်းကန်ထွက်ပြေးမိတယ်။ အိပ်ခန်းတံခါးဝမရောက်မီမှာပဲ သူမရဲ့လက်ကိုသန်မာတဲ့ဦးမာမူရဲ့လက်ကြီးတစ်ဖက်ကဆွဲကိုင်လိုက်ပြီး ဦးအောင်ထူးရှိရာကုတင်ပေါ်ကိုပစ်လွှဲလိုက်တယ်။
သူမအရှိန်နဲ့ ကုတင်ဆီကိုလွင့်သွားပြီး ကုတင်စောင်းမှာမှောက်ရက်လေးလဲကျသွားတော့တယ်။ ထိုသို့လဲသွားတာနဲ့တပြိုင်နက်ဦးအောင်ထူးက သူမရဲ့ဖင်တုံးလေးပေါ်ခွတက်လိုက်ပြီး ဖင်ကြားနေရာတည့်တည့်ရှိ ထမိန်လေးကိုဆွဲဖြဲချလိုက်တော့ အတွင်းခံလေးနဲ့ဖင်တုံးလေးပေါ်ထွက်လာတော့တယ်။ ထို့နောက် ထိုဘောင်းဘီလေးကိုပါဆွဲဖြဲချလိုက်တော့သူမရဲ့ဖင်ဖြူဖြူလေးဟာ အိတုံနေရင်းပေါ်ထွက်လာတော့တယ်။
ထိုအခါ အိလှသူက သူမအဖြစ်ကိုကြောက်လွန်းလို့ ဖင်လေးအကုန်းသားနဲ့ကုန်းရုန်းထလိုက်တဲ့အချိန်မှာ ရုတ်တရက်သူမရဲ့ဖင်ဖြူဖြူလေးကို လက်ကြမ်းကြီးနဲ့အတင်းဆွဲအဖြဲခံလိုက်ရပြီး “ပြွတ်”ဆိုတဲ့ ဆွဲဆွဲငင်ငင်အသံကျယ်ကြီးကြားလိုက်ရပြီး သူမရဲ့ဖင်စအိုလေးကိုအားပြင်းပြင်းနဲ့ စုပ်တာခံလိုက်ရတော့တယ်။
သူမကြောက်လန့်တဲ့စိတ်ရှက်လွန်းတဲ့စိတ်ဝမ်းနည်းတဲ့စိတ်တွေတပြိုင်ထဲခံစားလိုက်ရပြီး ခေါင်းလေးမော့မျက်လုံးလေးပြူးကာ နှုတ်ခမ်းလေးတွေတုံရီသွားတယ်။ ထို့နောက်မျက်လုံးစုံမှိတ်၊ ခေါင်းကိုခါရမ်းရင်း ခပ်ကြမ်းကြမ်းရုန်းလိုက်သော်လဲ အပေါ်ကသူမခါးနေရာလေးကို ခွထိုင်ထားတဲ့အဖေဖြစ်သူကြောင့် ရုန်းလို့မနိူင်၊
သူမခါးပေါ်ခွထိုင်ထားတာ ဦးအောင်ထူးဆိုရင်သူမဖင်ကြားကို လျှာပြားကြီးနဲ့လျက်လိုက် စအိုကိုအားပြင်းကြီးနဲ့စုပ်လိုက်လုပ်နေသူဟာ သူမအလွန်ရွံရှာခဲ့တဲ့ဦးမာမူဆိုတဲ့ကုလားကြီးပဲဆိုတာ သူမအသေအချာသိလိုက်ရတယ်။ သူမရဲ့စိတ်ထဲမှာ ကြောက်စိတ်တွေကြီးစိုးနေပြီး “အား”ဆိုပြီး အသံစူးစူးလေးနဲ့အသံကုန်အော်လိုက်သံတွေနဲ့အတူ အချက်ကျကျထွက်ပေါ်နေတဲ့
“ပြွတ်. . . . ပြွတ်….”
ဆိုတဲ့ ဖင်စုပ်သံတွေဟာ အခန်းထဲပြည့်နေတော့တယ်။ ဦးမာမူတစ်ယောက်သူအမြဲတမ်းသရေတမြားမြားထွက်သည်အထိ ရူးခဲ့ရတဲ့ဖင်ဖြူဖြူလှလှလေးကို စိတ်ရှိတိုင်းလုပ်နေရတဲ့အတွက် သူမရဲ့ဖင်ကြားလေးထဲမှာ ဦးမာမူရဲ့သရေတွေပြည့်နေသလိုခရေပွင့်ပုံဖင်စအိုနုနုလေးဟာလဲ နီရဲနေပြီးအပြင်ကိုခပ်စူစူဖြစ်လာတယ်။
ဦးအောင်ထူးကရုန်းကန်နေတဲ့သူမရဲ့ခါးပေါ်ခွထိုင်ရင်း ခါးလေးကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ဖိထားတာကြောင့် သူမရဲ့ဖင်လေးဟာ ရုန်းနေတဲ့အရှိန်နဲ့ကော့တက်ဖောင်းထွက်နေတာကို ဦးမာမူကအပီအပြင်ဖြဲပြီးဖင်ကိုစုပ်နေတာကို အရသာခံကြည့်နေတယ်။ ထိုအချိန်မှာပဲ ဦးမာမူက ရုတ်တရက်မက်တပ်ရပ်လိုက်ပြီး သူ့ရဲ့ဒစ်ပြဲကြီးကိုကိုင်ကာ အိလှသူရဲ့ဖင်စအိုလေးထဲထိုးထည့်ဖို့ပြင်နေတာကိုတွေ့လိုက်တာနဲ့ “ဟေ့ရောင်မာမူရပ်စမ်း ငါ့သမီးကိုမလုပ်နဲ့” လို့အော်လိုက်တယ်။ ဦးမာမူက တုန့်ခနဲရပ်သွားပြီး ဦးအောင်ထူးရဲ့မျက်နှာကို အားမလိုအားမရလှမ်းကြည့်တယ်။ အိလှသူကတော့သူမအဖေဖြစ်သူအသိတရားဝင်လာပြီအထင်နဲ့ ဖင်ကုန်းရက်သားလဲကျနေရာက အဖေဖြစ်သူကိုသမင်လည်ပြန်လေးလှည့်ကြည့်ရင်း
“ကယ်ပါဦးဖေဖေ သမီးကိုကယ်ပါဦး သမီးအရမ်းကြောက်တယ် အဲ့ဒီလူကြီးကိုဘာမှပေးမလုပ်ပါနဲ့နော်”
လို့တုန်ရီကြောက်ရွံ့နေတဲ့အသံလေးနဲ့လှမ်းပြောလိုက်ရှာတယ်။ ဦးအောင်ထူးက ထိုစကားသံကိုဂရုစိုက်မနေပဲ
“မာမူဒီမှာလာချုပ်ထား . . . . ဒီလောက်နုပြီး လှလွန်းတဲ့အပျိုစင်လေးကိုသမီးအရင်းမကလို့ ဘာကြီးဖြစ်နေဖြစ်နေ ငါကိုယ်တိုင်ဖင်ကိုပိုးစိုးပတ်စက်လိုးပြီး ဖင်အပျိုရည်ဖျက်ပစ်ရမှကျေနပ်မယ်”
လို့ပြောလိုက်တော့ အိလှသူတစ်ယောက်
“အောင်မလေး. . . . မလုပ်လိုက်ပါနဲ့. . . . ဖေဖေ . . . .. သမီးလေ . . . . သမီးအရင်းကြီးကိုတော့အဲ့လိုရက်ရက်စက်စက်မလုပ်လိုက်ပါနဲ့နော်. . . . ကြောက်တယ်. . . .ဟင့်. . . . ဟင့်. . . . ”
ဆိုပြီး ငိုသံကြီးနဲ့တောင်းပန်ရှာတယ်။ ရက်စက်ရတာကိုသဘောကျတဲ့သူအတွက်တောင်းပန်သံဟာ သူ့စိတ်ကိုပိုရက်စက်အောင်ဆွနေသလိုဖြစ်စေတာကြောင့် ဦးအောင်ထူးက
“ဟိတ်ကောင်မာမူ မြန်မြန်လာချူပ်ထားစမ်း ငါ့သမီးရဲ့ဖင်ကိုပြဲထွက်သွားတဲ့အထိလိုးချင်လှပြီ မြန်မြန်လာစမ်း”
လို့ပြောလိုက်တော့တယ်။ ထိုစကားသံကို ကြားတာနဲ့ဦးမာမူက ကုတင်ပေါ်တက်လိုက်ပြီး မှောက်ရက်လဲနေတဲ့ အိလှသူအပေါ်ခွတက်လိုက်ပြီး ခါးကိုကိုင်ချုပ်လိုက်တော့တယ်။ ဦးအောင်ထူးကတော့သမီးဖြစ်သူရဲ့ ဖင်ဝိုင်းဝိုင်းလေးနောက် နေရာယူလိုက်တော့တယ်။
အိလှသူကတော့ ကယ်ပါယူပါအော်မည်ရင်း ရုန်းကန်နေရှာတယ်။ ထိုသို့ရုန်းနေတော့သူမတကိုယ်လုံးချွေးတွေပျံနေပြီး သူမရဲ့ဖင်ဝိုင်းဝိုင်းအိအိလေးပေါ်မှာ ချွေးတွေနဲ့ပြောင်ဝင်းနေတော့ သူမရဲ့ဖင်ပြောင်လေးဟာ ပြောင်ဝင်းနေပြီး ချွေးသီးလေးတွေတစိုစိုနဲ့ပိုကြည့်ကောင်းနေတော့တယ်။ ထိုဖင်သားလေးပေါ်က ချွေးရည်စက်လေးတွေကို ဦးအောင်ထူးကလျှာပြားကြီးနဲ့လျက်ချလိုက်ရင်းသူမရဲ့ခပ်စူစူဖြစ်နေတဲ့စအိုပေါက်လေးရှိရာကို တံတွေးတွေထွီခနဲထွေးချလိုက်ပြီး သူ့ဒစ်ပြဲကြီးကို ကိုင်ထားလိုက်တယ်။
အဖေအရင်းကြီးက ဖင်မဒိန်းကျင့်တော့မယ်ဆိုတဲ့အဖြစ်ကိုသိလို့ ကြောက်စိတ်နဲ့ရုန်းနေတဲ့ အိလှသူရဲ့ဖင်ဖောင်းဖောင်းလေးဟာ ရမ်းခါလိုက်တုံသွားလိုက်နဲ့ဆိုတော့ ဦးအောင်ထူးရဲ့ရာဂကိုဆွဲဆောင်နေသလိုဖြစ်စေတယ်။ အိလှသူတစ်ယောက်ခန္ဓာကိုယ်ကြီးမားတုတ်ခိုင်တဲ့ဦးမာမူက တက်ဖိချုပ်ကိုင်ထားခြင်းခံရတဲ့အတွက်မရုန်းနိူင်ပဲ ပိုက်ကွန်မှာမိနေတဲ့သမင်လေးလို မျက်ဝန်းမှာ မျက်ရည်လေးတလည်လည်နဲ့ကယ်ပါယူပါ အော်မည်ယုံကလွဲရင်ဘာမှမတတ်နိူင်ခဲ့။ ဦးမာမူက သူမခါးကိုချူပ်ကိုင်ရာကလွှတ်လိုက်ပြီး သူမရဲ့ဖောင်းအိနေတဲ့ဖင်ဖြူဖြူလေးနှစ်တုံးကို ဖြန်းခနဲဖြန်းခနဲ အားနဲ့ရိုက်ချလိုက်ရင်း ဆုပ်ကိုင်ဖြဲချပေးလိုက်တယ်။
အိလှသူထံမှ အင့်ခနဲ အင့်ခနဲ အသံလေးနှစ်ချက်ထွက်လာပြီး ခေါင်းကိုခါရမ်းရင်း ခြေကိုဆောင့်ဆောင့်ရုန်းရှာတယ်။ သူမရဲ့အိတဲ့ဖင်သားကြီးတွေသာ တုံသွားသော်လည်း လွတ်မြောက်သွားခြင်းမရှိပဲ စိတဲ့ဖင်ကြားလေးအပြဲသားနဲ့ ဖင်လိုးခံရန်အသင့်အနေအထားကို ရောက်နေတော့တယ်။ထိုသို့ရှိစဉ်မှာပဲ သူမရဲ့ဖင်ကြားလေးကိုဦးအောင်ထူးရဲ့ ပူနွေးနေတဲ့ဒစ်ပြဲမာမာကြီးကထောက်လိုက်ရင်း ဖင်အမြောင်းနက်နက်လေးကြားကိုအပေါ်အောက်ပွတ်ဆွဲနေတော့တယ်။
ဖင်နှစ်တုံးရဲ့ အိတဲ့အတွေ့ ဖင်ကြားလေးရဲ့နုတဲ့အထိလေးတွေကိုရလိုက်တာနဲ့ ဦးအောင်ထူးတစ်ယောက် ကျင်ခနဲအသည်းထဲအေးခနဲဖြစ်နေတယ်။ သူ့ရဲ့ဒစ်ပြဲကြီးကိုအတင်းဆုပ်ကိုင်ရင်း ဖင်ကြားနေရာလေးအောက်ဆီက အရည်တွေနဲ့ပြူးထွက်နေတဲ့စပ်ပတ်ဆူကြီးရဲ့နှုတ်ခမ်းသားကြားကိုလီးနဲ့ပွတ်ဆွဲချလိုက်တော့ သူ့ရဲ့အဆီဝေ့နေတဲ့ဒစ်ပြဲလန်ကြီးဟာ စပ်ပတ်ကထွက်နေတဲ့အရည်တွေနဲ့ပေါင်းစပ်ပြီး အဖြူရောင်အမြှုပ်တွေဖြစ်လာတဲ့အထိ အပေါ်အောက်တပြွတ်ပြွတ်မည်အောင် ပွတ်ဆွဲနေတော့တယ်။
အဖေဖြစ်သူရဲ့ဒစ်ပြဲကလဲ အဆီတဝင်းဝင်း သမီးဖြစ်သူရဲ့ စပ်ပတ်ဆူကြီးကလဲ အရည်တရွှဲ ရွှဲ ဆိုတော့သူတို့နှစ်ဦးရဲ့လိင်အင်္ဂါထိတွေ့မှု့မှာ အရည်တစိုစိုအမြှုပ်တစီစီနဲ့ပေါ့။ အရမ်းငိုထားတဲ့သူမမျက်နှာလေးက နီရဲနေပြီး မျက်အိမ်တွေဖောင်းမို့နေသလို ရာဂဆိပ်တက်နေတဲ့ဦးအောင်ထူးရဲ့မျက်နှာကလဲ နီရဲနေပြီး ပြူးကျယ်တဲ့မျက်လုံးကြီးတွေနဲ့ ကြောက်စရာအတိဖြစ်နေလေရဲ့။
ဦးအောင်ထူးတစ်ယောက်သမီးဖြစ်သူရဲ့ဖင်အိအိကိုလီးနဲ့ပွတ်လို့အားရတော့မှ
“ကဲ. . . . မာမူ. . . . ငါ့သမီးဖင်ကိုငါလိုးတော့မယ်. . . . မင်းသေချာချူပ်ထားတော့ ”
လို့ပြောလိုက်တယ်။ ထိုစကားသံဟာ ဦးမာမူအတွက်ရော ဦးအောင်ထူးအတွက်ပါ စိတ်လှုပ်ရှားရာဂထန်စေပေမယ့် ကြားရတဲ့ အိလှသူအတွက်တော့ အပြစ်မရှိပဲသေမိန့်အချခံရသူလို ရင်ထဲမှာ စူးနင့်နာကျင်စေတယ်။ သူမတစ်သက်လုံး ယဉ်ကျေးလိမ်မာခဲ့သမျှ အပျိုဖြစ်စအရွယ်ဖွံ့ဖြိုးစ အငုံအဖူးနုနုလေးဟာ ခုတော့ကျောင်းအင်္ကျီ လေးဝတ်ထမိန်တွေပြေလျော့ကျရင်း အိပ်ယာပေါ်မှာ ကာမဘီလူးနှစ်ကောင်ရဲ့ ဖျက်ဆီးခြင်းခံရတော့မယ်။ အသားလေးကနုနု ခန္ဓာကိုယ်ကတော့အချိုးကျစအရွယ်တင့်တယ်တော့မယ်မကြံရသေး အိပ်ယာထက်ဖင်လေးအကုန်းသားနဲ့အဖေအရင်းကြီးနဲ့လိင်ဆက်ဆံရင်း အပျိုရည်ပျက်ရတော့မယ်။
ရုန်းကန်ထွက်ပြေးဖို့ကလဲ သူမရဲ့ခါးသေးသေးလေးပေါ် တက်ထိုင်နေတဲ့ကုလားကြီးမာမူကြောင့် မရုန်းသာဘူး။ ဖိထားတဲ့အရှိန်ကြောင့် သေးတဲ့ခါးလေးကော့ထွက်နေပြီး ကားတဲ့တင်လေးက နောက်ကိုစွင့်စွင့်လေးနဲ့ ပြောင်ဝင်းနေတော့တယ်။ သူမလာမဲ့ဘေးကိုရင်ဆိုင်ဖို့အံလေးကိုကြိတ်အိပ်ယာခင်းလေးကိုတင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ထားမိတယ်။
ထိုအချိန်မှာပဲ သူမရဲ့ စအိုဝလေးကိုဒစ်ထိပ်ကြီးလာထောက်တော့တယ်။ သူမကိုက်ထားမိတဲ့နှုတ်ခမ်းလေးကပွင့်ကျသွားပြီး
“အောင်မလေး . . . . မလုပ်ပါနဲ့. . . . မလုပ်ပါနဲ့. . . .ကယ်ကြပါဦး ”
ဆိုပြီးအသံကုန်အော်လိုက်ပေမယ့်ဘာမှထူးမလာဘူး။ ဦးအောင်ထူးတစ်ယောက် ကြောက်ပြီးတုံနေတဲ့ကောင်မလေးရဲ့ ဖင်တုံတုံလေးကိုဒစ်ပြဲကြီးနဲ့ထောက်လိုက်ရင်း ဖင်စအိုလေးဆီကအနွေးဓာတ်လေးကို ခံယူအရသာခံလိုက်တယ်။ ဦးမာမူက ကောင်မလေးရဲ့ခါးပေါ်တက်ထိုင်ရင်း ဖင်နှစ်တုံးကိုအားရပါးရဆွဲဖြဲပေးထားတဲ့အတွက် ဖင်စအိုဆူဆူလေးပေါ်နေပြီး ဟလိုက်စိလိုက်နဲ့ဖြစ်နေတာကိုကြည့်ရင်းတီဗီမှာမြင်နေရတဲ့ကျောင်းစိမ်းထမိန်လေးနဲ့ဖင်တစ်လုံးတက်တစ်လုံးဆင်း လမ်းလျှောက်နေတဲ့ပုံလေးကိုလှမ်းကြည့်လိုက်မိတယ်။ ထိုတစ်လုံးတက်တစ်လုံးဆင်းဖင်လေးထဲကို သူ့ဒစ်ပြဲကြီးမြှုပ်သွင်းရတော့မှာကို ကျေနပ်နေတယ်။ ဦးမာမူက
“ဆရာကြီး ဆရာ့သမီးရဲ့ ဖင်ကိုလိုးတော့လေ ကျွန်တော်ဖြဲထားပေးနေတာပဲ”
လို့ပြောလိုက်တယ်။ အိလှသူက
“ဟင့်အင်း ဟင့်အင်း မလုပ်ပါနဲ့မလုပ်ပါနဲ့ဖေကြီးရယ်”
လို့တုံရီစွာပြောနေရှာပေမယ့် လူစိတ်ပျောက်နေတဲ့ဦးအောင်ထူးက
“ဟေ့ကောင်ဖြဲမထားနဲ့ ဖြဲထားရင်လိုးရတာမကြပ်ပဲနေဦးမယ် ဒီလိုအရွယ်လေးတွေဖင်ပေါက်ကသိပ်ကြပ်တာ . . . . ငါလိုးသွင်းလိုက်ရင်ကြပ်စီးပြီးဝင်သွားတဲ့အရသာကိုအားရပါးရခံစားချင်လို့ မင်းလက်ကိုလွှတ်လိုက် . . . . ကောင်မလေးကို မရုန်းနိူင်အောင်ပဲထိမ်းထား”
လို့ ပြောလိုက်တယ်။ အိလှသူရဲ့နားထဲ ဒါဟာအဖေအရင်းကပြောတဲ့စကားမှဟုတ်ရဲ့လားလို့မယုံနိူင်ဖြစ်သွားရင်း ရင်ထဲစုတ်ပြတ်သတ်နေရှာတယ်။
“ဒီလို ၁၄ နှစ်အရွယ်လေးတွေက အသားကနုလဲနုတယ်အိလဲပိုအိတယ် ဒီလိုကောင်မလေးတွေရဲ့ဖင်ဟာ ဖွံ့ဖြိုးစအရွယ်ဆိုတော့ လိုးလိုက်ရင်အိအိကြီးနဲ့တုံခါဆင်းနေတာ ။ အရွယ်ရောက်သွားရင် အသားကကြမ်းလာမယ်ကွ ။ ဒီအချိန်မျိုး အခါမလင့်ခင်လိုးလိုက်ရမှ ကာမအရသာထိပ်ဆုံးရမှာ. . . . ဟား ဟား ဟား ”
လို့ပြောလိုက်သံက အိလှသူအတွက် သူ့နှလုံးသားကိုရေနွေးပူလောင်းလိုက်သလိုပါပဲ။ ကြောက်ကြောက်နဲ့မျက်နှာနားကျနေတဲ့ဆံသားလေးကိုပါးစပ်နဲ့အတင်းကိုက်ရင်း တဟင့်ဟင့်နဲ့ရှိုက်ငိုနေချိန်မှာပဲ သူမဖင်စအိုဝ အဖေဖြစ်သူရဲ့ ဒစ်ထိပ်ကြီးထောက်မိသွားပြီးတာနဲ့သူမရဲ့တင်ဆုံလေးကိုခပ်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်အားယူရင်း ဦးအောင်ထူးကတစ်ချက်ကြိတ်ပြီးဆောင့်ချလိုက်တယ်။ နံပါတ်တုတ်ကြီးလိုမာကြောတဲ့ ဦးအောင်ထူးရဲ့ဒစ်ပြဲကြီးဟာ နုလွန်းအိလွန်းတဲ့စအိုနုနုကိုပြင်းစွာဆောင့်မိတော့တယ်။
အိလှသူတစ်ယောက် စအိုဝမှာအောင့်လွန်းတဲ့ဝေဒနာကြောင့် “အား” ခနဲအော်လိုက်ရင်း ဖင်လေးကိုရှုံ့လိုက်ရင်း လှုပ်ရမ်းရှောင်တိမ်းရှာတယ်။ ဦးအောင်ထူးကလဲ ထိုသို့လှုပ်ရမ်းနေတဲ့ဖင်လေးကိုမရမကဆုပ်ကိုင်ရင်း ဒစ်ပြဲကြီးနဲ့စအိုကိုထောက်ပြီး အတင်းဖိဆောင့်တယ်။ သူမရဲ့ဖင်တုံးလေးတွေ ကြောက်ပြီးတုံရီနေတာက ဦးအောင်ထူးကိုပိုပြီး ရာဂထန်လာစေတယ်။ ထိုအချိန်မှာပဲ အိလှသူရဲ့ရှုံ့ထားတဲ့ဖင်လေးဟာ ညောင်းလာပြီး ရှုံ့အားလျော့လာပြီး ဦးအောင်ထူးကလဲ တုံဆုံလေးကိုအားရပါးရဆုပ်ကိုင်၊ ဒစ်ပြဲကြီးကိုစအိုအိအိလေးပေါ်မြဲစွာထောက်ပြီး အံကြိတ်သံကြီးနဲ့ “ကဲကွာ”လို့အော်ရင်း အတင်းဆောင့်ချလိုက်တာနဲ့ကြုံသွားတယ်။ “ပြွတ်”ခနဲအသံလေးတစ်ချက်ထွက်လာတာနဲ့အတူ
“အား. . . . အား. . . . အား”
ဆိုပြီး အသံစူးစူးလေးနဲ့ သုံးခါဆင့်အော်လိုက်သံထွက်လာတယ်။ အကြောင်းကတော့အိလှသူရဲ့စအိုနုနုလေးကိုအဖေအရင်းကြီးရဲ့ဒစ်ပြဲထိပ်လေး ဗျစ်ခနဲတိုးဝင်သွားတာကြောင့်ပါ။ ဦးအောင်ထူးတစ်ယောက်သမီးဖြစ်သူရဲ့ဖင်ဖောင်းဖောင်းအိအိကြီးနှစ်တုံးကြားထဲ ဒစ်ထိပ်ဝင်သွားတာနဲ့အတူစအိုဝမှာပူခနဲခံစားလိုက်ရပြီး ကြပ်စီးစွာညှစ်နေတဲ့စအိုကြွက်သားအရှုံ့လေးရဲ့ ညှစ်အား ဖင်တုံးစိုစိုဖောင်းဖောင်းကြီးတွေရဲ့ တလှုပ်လှုပ်နဲ့ညှပ်ထားတဲ့အရသာထူးကြီးကိုရလိုက်တာနဲ့
“ကောင်းလိုက်တာကွာ ”
ဆိုပြီးရေရွတ်ရင်း မျက်လုံးတွေမှေးစင်းသွားတယ်။ အိလှသူအနေနဲ့တော့ ဖင်ဝမှာအောင့်ပြီး စူးရှတဲ့နာကျင်မှု့နဲ့ ရင်ထဲမှာအဖေအရင်းကြီးက မုဒိန်းကျင့်လိုက်ပြီဆိုတဲ့ နာကျင်မှု့နှစ်မျိုးပေါင်းပြီး မျက်ရည်တွေနဲ့ မျက်လုံးအစုံပြူးကျယ်သွားရင်း မျက်ရည်လေးတစ်ပေါက်က သူမရဲ့အပြစ်ကင်းတဲ့ပါးဖောင်းဖောင်းလေးပေါ်လိမ့်ကျလာတယ်။
ပါးစပ်မှာကိုက်ထားတဲ့ဆံပင်စလေးကလွတ်ကျသွားပြီး ခေါင်းကိုမော့ရင်း ကျယ်လောင်စွာအော်လိုက်မိတယ်။ဖင်ဝမှာလီးထိပ်ကြီးက တစ်လစ်ကြီးဖြစ်သွားတော့မှ စိတ်ချသွားတဲ့ဟန်ဖြင့်
“ဟေ့ကောင်မာမူမင်းဖယ်တော့ရပြီ”
လို့ပြောလိုက်တော့ဦးမာမူက အိလှသူရဲ့ကိုယ်ကိုဖိထားရာကဖယ်လိုက်ပြီး ကုတင်အနားရပ်ရင်း အဖေနဲ့သမီးလိုးပွဲကြီးကိုအရသာခံကြည့်နေတော့တယ်။ ဦးမာမူဖယ်လိုက်တော့ အိလှသူတစ်ယောက်ထွက်ပြေးမယ်အကြံနဲ့လက်ကိုထောက်ပြီးအားယူရင်း ကုန်းအထ ဦးအောင်ထူးက သူမရဲ့သေးတဲ့ခါးလေးကိုအားရပါးရဆုပ်ကိုင်ရင်း ဆတ်ခနဲ ကြိတ်ပြီးဆောင့်ချလိုက်တော့ ဖင်ဝမှာ “ဗျစ်”ခနဲ အသံထွက်လာပြီး ဒစ်ထိပ်ခေါင်းတဝက်လောက်ဝင်သွားတယ်။
ပြေးဖို့ကြိုးစားတဲ့အိလှသူလဲ နာလွန်းလို့တကိုယ်လုံးတုံသွားရင်း အတင်းရုန်းတော့တယ်။ ဦးအောင်ထူးကတော့လီးကျွတ်မထွက်သွားအောင်ထိမ်းထားရင်း ကောင်မလေးရဲ့ ကိုယ်ပေါ်ဖိအိပ်ချလိုက်တော့ကောင်မလေးခမျာ ခါးလေးအကော့သားနဲ့ လဲကျသွားတယ်။ ဖင်ဝမှာကလဲ လီးတစ်လစ်ကြီးနဲ့ဆိုတော့ လှုပ်လိုက်တိုင်း အရမ်းအောင့်ပြီးနာနေတော့ အိလှသူတစ်ယောက် မှောက်ရက်လေးတဟင့်ဟင့်နဲ့ ရှိုက်ငိုယုံပဲတတ်နိူင်ခဲ့တယ်။
ဦးအောင်ထူးက လက်ထောက်ရက်လေးလဲနေတဲ့အိလှသူရဲ့ ကျောင်းဝတ်စုံလေးကိုအတင်းဆုပ်ကိုင်ရင်း ဗြိခနဲ ဖြဲချလိုက်တော့ကျောင်းဝတ်စုံလေးကပြဲပြီးကျွတ်ထွက်သွားတယ်။ ထိုအခါမှနောက်ကဘော်လီချိပ်ကိုဖြုတ်ပြီး ဘော်လီလေးကိုကုတင်အောက်ပစ်ချလိုက်တော့တယ်။ထို့နောက်တုံခါပေါ်ထွက်လာတဲ့ နို့အုံလေးကိုအားနဲ့ညှစ်ကိုင်ရင်း သူ့လီးကြီးကိုအတင်းဆောင့်တော့တယ်။ အောင့်ခနဲ စစ်ခနဲ နာကျင်မှု့တွေနဲ့အတူ အိလှသူရဲ့ခါးလေးကော့ကော့ထွက်သွားတယ်။ ပါးစပ်က နာလို့တအင့်အင့်အော်သံလေးက ဦးအောင်ထူးရဲ့ တရှီးရှီးနဲ့ရာဂဆိပ်တက်နေတဲ့အသံနဲ့အပြိုင်ထွက်ပါလာတယ်။
သူမရဲ့ဖင်စအိုလေးထဲ ပူနွေးနေပြီး စအိုကြွက်သားလေးရဲ့ညှစ်အားကလဲကောင်းယုံသာမက အတွင်းထဲရောက်နေတဲ့ဒစ်ထိပ်ဆီမှာလဲအတွင်းနံရံတွေရဲ့ နူးအိမှု့နဲ့အတူတင်းခနဲ တင်းခနဲ ညှစ်နေတဲ့ခံစားချက်ကလဲ သူ့ကိုအကောင်းကြီးကောင်းစေတော့တယ်။ ဒါနဲ့မာရ်တက်လာပြီး ဒစ်တစ်ချောင်းလုံးဝင်အောင်အတင်းဆောင့်တော့တယ်။
“ကဲကွာ ကဲကွာ . . . အား . . . .ရှီး . . . . ကောင်းလိုက်တဲ့ဖင်လေး ဖင်ကဖောင်းသလိုစအိုကလဲတင်းလိုက်တာလွန်ရောပဲ . . . . တစ်လုံးတက်တစ်လုံးဆင်းဖြစ်လွန်းလို့ထင်တယ် ဖင်ထဲကလဲနွေးနေတာပဲကောင်းတယ်ကွာ . . . .သမီးအရင်းကိုလိုးရတာဘာနဲ့မှမတူဘူး . . . . ကဲကွာ . . . . ဝင်စမ်း ”
“အောင်မလေး မလုပ်ပါနဲ့. . . . တော်ပါတော့. . . . နာတယ်. . . . အမေ့. . . .အိ. . . . ”
ဆိုတဲ့အသံတွေနဲ့အတူ ဖင်ဖောင်းဖောင်းလေးကြားထဲ ဒစ်ပြဲကြီးက ဗျစ်ခနဲ ဗျစ်ခနဲ အတင်းတိုးဝင်တော့တယ်။ ချောဆီမသုံး ဖင်ကိုမဖြဲပဲ ဒီအတိုင်းအစိမ်းလိုးတော့ဖင်စအိုဝလေးအနည်းငယ်ပြဲသွားပြီး သွေးတွေထွက်ကျလာတယ်။ ထိုအခါမှသွေးတွေနဲ့ဒစ်ထိပ်ကထွက်တဲ့ချောဆီတွေရောသွားပြီး လိုးရတာပိုပြီးစီးပိုင်သလိုဖြစ်လာတာနဲ့အိလှသူရဲ့ တင်ဆုံကြီးကိုအားရပါးရညှစ်ရင်း ဆောင့်လိုးတော့တယ်။
ဦးအောင်ထူးရဲ့ကြီးမားတဲ့ဒစ်ခေါင်းကြီးက ပြွတ်ဆိုတဲ့အသံကြီးနဲ့အတူဖင်ဝထဲ ဒစ်ထိပ်တစ်ခုလုံးဝင်သွားတော့တယ်။ ဒစ်ထိပ်ဝင်ရင်လီးတစ်ချောင်းလုံးသွင်းနိူင်ပြီဖြစ်တာကြောင့် ဦးအောင်ထူးတစ်ယောက် သမီးဖြစ်သူရဲ့ကျောပေါ်အိပ်ချရင်း ဂုတ်သားဖြူဖြူလေးတွေကိုစုပ်ချလိုက်ပြီး ကဲကွာ ဆိုတဲ့အသံကြီးနဲ့ အတင်းဆောင့်ချလိုက်တော့ “ဗျစ်”ခနဲ အသံကျယ်ကြီးထွက်လာပြီး သူ့လီးတစ်ဝက်လောက်ဖင်ထဲဝင်သွားတော့တယ်။
အထဲကကြပ်စီးနေတဲ့ခံစားချက်နဲ့အတူ ပူနွေးလွန်းတဲ့အရသာကအကောင်းကြီးကောင်းစေတဲ့အပြင်ဖင်လေးတစ်လုံးတက်တစ်လုံးဆင်းနဲ့အလွန်လှပြီးဖောင်းအိနေတဲ့၁၈နှစ်သမီးသမီးရင်းရဲ့အဆီအနှစ်ပြည့်နေတဲ့ဖင်ဖောင်းဖောင်းကြီးနှစ်တုံးကြား လီးထိုးညှပ်လိုက်ရပြီဆိုတဲ့အသိကြောင့်ဦးအောင်ထူးရဲ့ ပါးစပ်ကနေ “အူး”ခနဲအသံကြီးနဲ့အတူ
“အား . . . . အိ”
ဆိုတဲ့အိလှသူရဲ့အသံလေး ထွက်ပေါ်လာပြီး တကိုယ်လုံးတုံရီနာကျင်နေတော့တယ်။ နှစ်ယောက်လုံးချွေးတွေရွဲနေတာကြောင့် ကျော့ရှင်းအချိုးကျတဲ့သမီးဖြစ်သူရဲ့ကိုယ်လုံးလေးပေါ်မှာ ဦးအောင်ထူးရဲ့ချွေးတွေသံတွေနဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကြီးက ဖိကပ်ထားတာကြောင့်ခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခုကြား စိုစိုစွတ်စွတ်နဲ့ပေါ့။
ဦးအောင်ထူးရဲ့လီးကြီးက ကြီးမားရှည်လျားလွန်းတဲ့အတွက်အိလှသူရဲ့ဖင်နှစ်တုံးပြဲကွဲထွက်နေပြီး ဒစ်ပြဲကြီးကိုအတင်းညှပ်ထားသလိုဖြစ်နေတယ်။ကျဉ်းလွန်းတဲ့စအိုလမ်းကြောင်းလေးကိုကြီးပြီးရှည်လွန်းတဲ့ဒစ်ပြဲကြီးကတိုးဝင်နေရတာကြောင့်အဆုံးထိမဝင်နိူင်ပဲ တစ်လစ်ကြီးဖြစ်နေတယ်။
ဦးအောင်ထူးက ထပ်မဆော့တော့ပဲ သူမရဲ့ကျောပေါ် မှောက်ရက်အိပ်ချရင်း ဖောင်းကောက်တဲ့တင်သားအပေါ် လီးချောင်းကြီးစိုက်ဖိထားရင်း တဗျစ်ဗျစ်အသံနဲ့တစစ်စစ်တိုးဝင်နေတဲ့ အရသာကိုခံစားရင်း မျက်လုံးတွေမှေးစင်းနေတယ်။ အိလှသူခမြာ နာလွန်း အောင့်လွန်းတဲ့ဝေဿနာကြောင့် အော်တောင်မအော်နိူင်တော့ပဲ တဟင့်ဟင့်ရှိုက်ငိုရင်း နူတ်ခမ်းလေးပြတ်ထွက်လုမတတ်ကိုက်ရင်း တကိုယ်လုံးတုံရီမျက်လုံးလေးပြူးကျယ်နေရှာတယ်။
ဦးအောင်ထူးရဲ့ ဒစ်ပြဲကြီးဟာ အိလှသူရဲ့ဖင်ထဲ တဝက်ကျော်ကျော်ဝင်သွားတော့မှ ဖိသွင်းနေတာကိုရပ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့အိလှသူရဲ့ဆီးစပ်နေရာမှာခေါင်းအုံးနှစ်လုံးကိုဆွဲပြီး ခံထားလိုက်တယ်။ ထိုအခါ အိလှသူရဲ့ ဖင်တုံးဖောင်းဖောင်းလေးဟာ ကော့ကောက်ထွက်လာပြီး ထစ်ပြီးဖောင်းထွက်လာတော့တယ်။ အိလှသူကတော့နာလွန်းလို့လှုပ်တောင်မလှုပ်နိူင်ပဲ ရှိုက်ခါ ရှိုက်ခါ ငိုကြွေးရင်း လုပ်သမျှခံနေရရှာတယ်။
ထိုအနေအထားရောက်မှ ဖင်ထဲလီးတန်းလန်းထိုးထားတဲ့ အခြေအနေကိုမပျက်စေပဲ သမီးဖြစ်သူရဲ့ ဖင်ကိုခွလိုးလိုးလို့ကောင်းတဲ့အနေအထားကိုပြောင်းလိုက်တယ်။ထို့နောက်သမီးဖြစ်သူရဲ့ ကော့ကားပြောင်ဝင်းထွက်နေတဲ့တင်ဆုံကားကားလေးကို အားရပါးရဆုပ်ကိုင်ရင်း အပေါ်ကနေ သူ့ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ထွားထွားကြီးရဲ့ဖိအားကိုအသုံးပြုပြီး ဖင်ထဲကိုအတင်းဖိချဆောင့်လိုးတော့တယ်။
“အောင်မလေးလေး. . . . အား .. . . ဗျစ်. . . . ပြွတ်. . . . ပြွတ်. . . . အမေ့. . . .”
ဆိုတဲ့ အသံတွေထွက်လာတော့တယ်။ သူမရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်နုနုလေးဟာ တုံရီနေပြီး အပေါ်ကနေပြင်းလွန်းတဲ့ ဆောင့်ချက်တွေကြောင့် သူမရဲ့ဖင်တုံးလေးနှစ်တုံးဟာ ဗျစ်ခနဲ ဗျစ်ခနဲ အသံတွေနဲ့အတူပြဲအာနေရပြီး စအိုပေါက်လေးဟာလဲ သွေးတွေ ၊ လီးကြီးကထွက်တဲ့ချောဆီတွေနဲ့အပြည့်ပဲ ။
ထိုသို့အားပြင်းပြင်းနဲ့ ဆောင့်ပါများတော့လီးကြီးက အရှိန်နဲ့စအိုလမ်းကြောင်းကိုတိုးခွဲဝင်ရောက်တော့တာကြောင့်တရွေ့ရွေ့နဲ့အထဲဝင်လာပြီး နောက်ဆုံး ရှည်လျားတုတ်ခိုင်တဲ့လီးကြီးတစ်ချောင်းလုံး သူမရဲ့ကျဉ်းလွန်းတဲ့ဖင်စအိုလေးထဲ ဝင်သွားတော့တယ်။
ထိုအခါမှတဆုံးဝင်နေတဲ့လီးကြီးကိုဖင်ထဲဝင်နိူင်သမျှဝင်အောင်ဖောင်းတဲ့ဖင်လေးပြားသွားတဲ့အထိ အတင်းဖိသွင်းကပ်ထားပြီး အထဲကရလာတဲ့ကာမအရသာကိုခံစားနေတော့တယ်။ ဦးအောင်ထူးကသမီးဖြစ်သူရဲ့ ဖင်ပေါ်ခွလိုးတဆုံးသွင်းထားတဲ့အနေအထားအတိုင်း ငြိမ်နေရင်းမျက်လုံးတွေမှေးစင်းနေတယ်။
သူမရဲ့ဖင်လေးဟာ အမြင်မှာလှသလောက်တကယ်တမ်းလိုးတဲ့အခါသူလိုးဖူးတဲ့ဘယ်မိန်းကလေးနဲ့မှမတူပဲ အတွင်းထဲမှာထင်ထားတာထက်ပိုပြီးပူနွေးနေပြီး အတွင်းကြွက်သားနံရံတွေကလဲ အရမ်းတင်းကြပ်စွာညှစ်ထားတယ်။သွင်းရတာအရမ်းကြပ်လွန်းပြီး အတွင်းထဲမှာ ကြွက်သားတွေကလီးကိုအတင်းညှစ်နေတယ်။ ပူနွေးလွန်း ကြပ်စီးလွန်းပြီး အထဲမှာ ကြွက်သားနံရံနုနုလေးက လီးကိုညှစ်ခြေနေလို့ရလာတဲ့ကာမအရသာအကောင်းစားနဲ့အတူအိလွန်း နုလွန်းတဲ့ခန္ဓာကိုယ်အထိအတွေ့တွေကဦးအောင်ထူးကိုရူးလောက်အောင်ပြုစားနေတော့တယ်။
လိမ်မာလွန်း တဲ့သမီးအရင်းကိုပြန်ပြီး ဖင်လိုးမုဒိန်းကျင့်နေရတဲ့ခံစားချက်ကလဲ ရက်စက်တဲ့အရသာနဲ့အတူရင်ထဲတသိမ့်သိမ့်နဲ့စိတ်လှုပ်ရှားစေတယ်။အဆီအနှစ်ပြည့်လွန်းတဲ့အပျိုပေါက်ဖင်လေးထဲက တငွေ့ငွေ့နဲ့လီးထဲတိုးဝင်လာတဲ့အပူဓာတ်လေးတွေက အကြောတွေကိုအားအင်တွေပေးနေသလိုခံစားရတာကြောင့် ဦးအောင်ထူးရဲ့လီးကြီးဟာ တင်းမာပြီးအကြောတွေထောင်နေတယ်။
တီဗီဖန်သားပြင်မှာ မြင်နေရတဲ့ကျောင်းစိမ်းထမိန်လေးနဲ့နိမ့်တုံမြင့်တုံ ဖြစ်လွန်းတဲ့အပျိုစစ်စစ်တင်ပါးဆုံလေးထဲ ခုတော့အဖေအရင်းကြီးရဲ့လီးကြီး တဆုံးလိုးသွင်းထိုးညှပ်ခံခဲ့ရရှာပြီ။အိလှသူတစ်ယောက် အဖေအရင်းကြီးရဲ့ တလှုပ်လှုပ်ဖြစ်နေတဲ့လီးကြီးတစ်ချောင်းလုံး သူမဖင်ထဲဝင်နေပြီး လီးထဲကထွက်တဲ့ခပ်ချွဲချွဲအရည်တွေက သူမရဲ့စုပ်ပြဲနေတဲ့စအိုနံရံတွေကနေတဆင့်သူမခန္ဓာကိုယ်ထဲစိမ့်ဝင်နေသလိုမျိုး မသတီစွာခံစားနေရရှာတယ်။
သူမရဲ့ဖင်ထဲပြည့်တင်းနေပြီးအောင့်အောင့်ကြီးနဲ့စူးနင့်နာကျင်နေတယ်။ သူမအသံကုန် အော်ချလိုက်တယ်။ သူမရဲ့လက်နဲ့အိပ်ယာခင်းကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ထားတဲ့အတွက် အိပ်ယာခင်းတွေတောင်စုတ်ပြဲနေတယ်။ ရုန်းရင်ပိုနာတာကြောင့်ငြိမ်ငြိမ်လေးနေပြီး သူမဖင်ထဲကလီးကြီးထွက်သွားလိုထွက်သွားငြား အတင်းညှစ်နေတာကြောင့် ဦးအောင်ထူးတစ်ယောက် လီးကိုပူနွေးနွေးဖင်ကြီးက တညှစ်ညှစ်နဲ့ဆိုတော့အကောင်းကြီးကောင်းနေပြီး တရှီးရှီး တရှားရှားအသံတွေထွက်လာတယ်။
ထို့နောက်အားရပါးရဆောင့်လိုးတော့မယ်အကြံနဲ့ သမီးဖြစ်သူကို လေးဘက်ကုန်းအနေအထားဆွဲမလိုက်ရင်း သမီးဖြစ်သူရဲ့နောက် ဒူးထောက်နေရာယူလိုက်ကာ ကော့နေတဲ့ခါးလေးကိုအားရပါးရဆုပ်ကိုင်လိုက်တော့တယ်။ အိလှသူကတော့ဖင်လေးအကုန်းသားနဲ့
“ဟင့်အင်း . . . . ဟင့်အင်း. . . . ”
ဆိုပြီး ခေါင်းလေးတခါခါနဲ့ ဖြစ်နေရှာတယ်။ ထို့နောက်ဦးအောင်ထူးက အသက်ကိုပြင်းပြင်းရှူသွင်းလိုက်ရင်း သူမရဲ့ဖောင်းတဲ့ဖင်လေးကိုအားရပါးရ လိုးချလိုက်တော့တယ်။ ဖင်ထဲကို တပျစ်ပျစ်တဗျစ်ဗျစ်အသံပေါင်းစုံနဲ့အတူလီးကြီးက ဆောင့်ဆောင့်ဝင်သွားပြီး တဆုံးဝင်တဲ့အပြင်သူမရဲ့ဖောင်းပြီးအိနေတဲ့တင်သားဆိုင်တွေကိုအဖေဖြစ်သူရဲ့ပေါင်ခြံက တဖြောင်းဖြောင်းမည်တဲ့အထိရိုက်ခတ်နေတဲ့အတွက် နုအိတဲ့ဖင်သားလေးဟာ ဆောင့်လိုက်တိုင်းလှိုင်းထတုံခါနေတော့တယ်။
“ဖြောင်း. . . ဖြောင်း. . . . ဗျစ်. . . . အောင်မလေးလေး . . . . နာလိုက်တာ . . . .အောင့်လိုက်တာ . . . .တော်ပါတော့. . . . သေတော့မယ်. . . . ဗျစ်. . . . ဖတ်. . . . အမေ့ ”
ဆိုတဲ့အော်သံတွေ ဖင်လိုးသံတခန်းလုံးညံသွားတော့တယ်။
ဖင်ထဲတစ်ဆို့ဝင်နေတဲ့လီးကြီးက ကြပ်စီးနေတဲ့စအိုပေါက်လေးကို အမြန်ပွတ်တိုက်နေတာကြောင့် သူမရဲ့စအိုအတွင်းထဲမှာ မီးနဲ့ထိုးနေသလိုနာကျင်လွန်းနေတဲ့အတွက် သူမရဲ့မျက်နှာလေးတစ်ခုလုံးနီရဲနေပြီး အကျယ်ကြီးအော်ငိုတော့တယ်။
………………………………………………………..
အခန်း (၁ဝ)
ဦးအောင်ထူးကတော့ လမ်းလျှောက်တာတောင် တစ်လုံးတက်တစ်လုံးဆင်း တတုံတုံဖြစ်နေတဲ့ဖင်တုန်းအိအိလေးဟာ သူအတင်းဆောင့်လိုးတဲ့အခါမှာ ဖင်နှစ်တုံးလုံးပြုတ်ထွက်လုမတက်တုံခါနေတာကိုအရသာခံကြည့်ပြီး သူ့ရဲ့လီးတစ်ချောင်းလုံးဆီကနေရနေတဲ့ပူတဲ့နွေးတဲ့အိတဲ့အရသာတွေကို မျက်လုံးအပြူးသားနဲ့အရသာခံရင်း ခပ်ပြင်းပြင်းနဲ့တရစက်ဆောင့်လိုးတော့တယ်။
ဂစ်တာတစ်လုံးဟာ အိုးကောင်းမှအသံသာသလို အိလှသူရဲ့ဖင်အိုးလေးက ဖောင်းလွန်းပြည့်လွန်း အိစက်နုနယ်လွန်းတာကြောင့်ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း ဖုတ်ခနဲ ဖုတ်ခနဲ အသံအုပ်အုပ်လေးနဲ့ အလွန်ပဲသာယာလှတယ်။ထိုသို့ဖုတ်ခနဲ ဖုတ်ခနဲအသံနဲ့အတူ စီးခနဲစီးခနဲ ကြပ်ကြပ်လေးဝင်သွားတိုင်း ဖင်ဝဟပြဲသွားတဲ့အသံတပြစ်ပြစ်နဲ့ အိလှသူရဲ့နာလွန်းလို့အော်ညည်းသံတအားအား ဟာ အပျိုပေါက်ရဲ့ပျက်စီးခြင်းဂီတလို့တောင်ဆိုရမလိုပါပဲ။
ကိုင်လိုးရတဲ့ဖင်အိုးလေးကတအိအိ စအိုအတွင်းပိုင်းလေးကလဲ ကြပ်စီးနေတဲ့အပြင် ထိတွေ့ရတဲ့အထိအတွေ့ကလဲ နူးညံ့မှုအပြည့်၊ လိုးနေရတာကလဲ သမီးအရင်းဆိုတော့ ဦးအောင်ထူးရင်ထဲက ခံစားချက်မျိုးစုံ ကာမအရသာမျိုးစုံနဲ့နတ်ပြည်နဲ့ငရဲပြည်အကြား ကူးချည်သန်းချည်လုပ်နေရသလိုပါပဲ။
ကြည့်နေရတဲ့ဦးမာမူမှာတော့ သူအရမ်းလိုးချင်တဲ့ ကောင်မလေးနဲ့အဖေအရင်းကြီးတို့ရဲ့ အလိုမတူလိုးပွဲကြမ်းကြီးက သူတက်မလိုးရသည့်တိုင်အောင်အတော်ကြည့်ကောင်းနေတာကြောင့်ဒစ်ပြဲကြီးကိုညှစ်ကိုင်ရင်း တရှူးရှူးတရှားရှားနဲ့ပေါ့။ အိလှသူရဲ့ခန္ဓာကိုယ်လေးက ပြစ်မျိုးမထင်လောက်အောင် အပြစ်အနာအစာကင်းစွာ ကျော့ရှင်းနုနယ်နေပြီး ကောက်ကြောင်းကလဲအလွန်လှပါတယ်။
တစ်သက်လုံး အေးအေးချမ်းချမ်း လိမ်လိမ်မာမာနေခဲ့တဲ့မိန်းမပျိုလေးဟာ ခုတော့အဖေအရင်းကြီးရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အောက်ဖင်အကုန်းသားနဲ့ သွေးတစိုစိုအရည်ကြည်တရွဲရွဲနဲ့ ဖင်နှစ်ခြမ်းပြဲအာနေတဲ့အထိ ဖင်အလိုးခံနေရပြီ။ဝမ်းနည်းလွန်းလို့မျက်လုံးလေးစုံမှိတ် ပါးစပ်လေးအပြဲသားနဲ့ အလိုးခံနေရတဲ့ အိလှသူကိုကြည့်ရင်း ဦးမာမူထိုင်ရာကထရင်း ကုတင်ပေါ်တက်လိုက်ပြီး အိလှသူရဲ့မျက်နှာလှလှလေးရှေ့ရပ်လိုက်တယ်။
ဦးမာမူရဲ့လှုပ်ရှားမှု့ကိုသိတဲ့ဦးအောင်ထူးကလဲ သမီးဖြစ်သူရဲ့ဆံနွယ်ရှည်လေးတွေကိုကိုင်ဆွဲရင်းဖင်ထဲဆောင့်လိုးချလိုက်တော့အိလှသူရဲ့မျက်နှာလေးမော့သွားပြီး နာလို့ပါးစပ်လေးခပ်ဟဟလုပ်ရင်း တအားကြုံးအော်တယ်။ထိုအချိန်မှာ အိလှသူရဲ့ပါးစပ်က လေနွေးနွေးလေးတွေက ဦးမာမူရဲ့လီးကြီးကို နွေးခနဲဟပ်သွားတော့တယ်။ ဦးမာမူလဲ ရတဲ့အခွင့်အရေးကိုလက်လွတ်မခံတော့ပဲ သူမရဲ့ဟနေတဲ့ပါးစပ်လေးထဲသူ့ရဲ့ အရည်တပြောင်ပြောင်နဲ့လီးမဲကြီးကိုထိုးသွင်းချလိုက်တော့တယ်။
သူမရဲ့ နှုတ်ခမ်းဖောင်းဖောင်းလေးကြား တစ်ဆို့ဝင်လာတဲ့အရာကြီးကြောင့်အိလှသူလန့်ပြီးမျက်လုံးဖွင့်အကြည့်အနာတွေ အမွေးတွေအများကြီးနဲ့ ဦးမာမူရဲ့ဆီးစပ်ကြီးနဲ့ ဒစ်ပြဲမည်းမည်းနံနံကြီးကသူမပါးစပ်ထဲတိုးဝင်နေတာကိုတွေ့လိုက်ရလို့ အရမ်းလန့်သွားပြီး ရှိတဲ့ခွန်အားလေးနဲ့အတင်းရုန်းထသော်လည်း ဆံပင်ကိုဆောင့်ဆွဲအလိုးခံနေရတဲ့အပြင် ဦးမာမူရဲ့ လက်သန်သန်ကြီးက သူမရဲ့ ခေါင်းကို အတင်းချူပ်ကိုင်ထားတာကြောင့်ဘယ်လိုမှရုန်းမထွက်နိူင်တော့ပဲ ဒစ်ပြဲကြီးက သူမရဲ့လှပနုနယ်တဲ့မျက်နှာထဲတိုးဝင်လာတော့တယ်။
ဦးမာမူတစ်ယောက် အိလှသူရဲ့နူးညံ့အိဖောင်းတဲ့နှုတ်ခမ်းသားလေးကိုပွတ်ပြီးနွေးတဲ့အာခေါင်လေးထဲ ဒစ်ပြဲကြီးတစိမ့်စိမ့်တိုးဝင်နေတာကိုအရသာခံနေလိုက်တယ်။ သူ့ရဲ့ဒစ်ပြဲကြီးက ကြီးမားလွန်းတော့အိလှသူရဲ့ပါးစပ်လေးပြဲနေပြီး ဖောင်းတဲ့ပါးလေးဟာလဲ ပိုပြီးဖောင်းကားလာတယ်။ သူမ ရွံကလဲရွံ ဖင်ကလဲနာနဲ့ဘာလုပ်ရမှန်းမသိအောင်ဖြစ်နေပြီး မျက်ရည်တွေစီးကျနေတယ်။
အနောက်ကနေ အဖေဖြစ်သူက ဖင်ကိုဖောင်းခနဲမည်အောင်အားနဲ့လိုးဆောင့်လိုက်တိုင်း ပါးစပ်ထဲဝင်နေတဲ့လီးကြီးက အတင်းတိုးဝင်ပြီး လည်ချောင်းဝကိုရောက်ရောက်လာတာကြောင့် ပျို့အန်ချင်လာကာ တံတွေးတွေချွဲတွေထွက်ကျလာတော့ဦးမာမူကပါးစပ်ကိုလိုးရတာပိုပြီး စီးပိုင်လာတယ်။သူမရဲ့ လျှာအိအိလေးကလဲသူ့ရဲ့ဒစ်ပြဲကြီးရဲ့အောက်သားတွေကိုလှုပ်စိလှုပ်စိနဲ့ပွတ်တိုက်နေတယ်။
အဖေဖြစ်သူက ဖင်အလိုးကြမ်းလွန်းတာကြောင့် ဖင်ထဲက အလွန်နာတာကတကြောင်းဦးမာမူရဲ့ဒစ်ပြဲနံနံကြီးကို ငုံထားရတာကတစ်ကြောင်း အိလှသူရင်ထဲဗလောင်ဆူနေပြီး ကြောက်လွန်း နာလွန်း ရွံလွန်းတဲ့ခံစားချက်တွေကြောင့်
“တဝူးဝူး”
အော်မည်လိုက်တိုင်း ဦးမာမူရဲ့လီးကြီးကိုသူမပါးစပ်ကထွက်တဲ့လေနွေးနွေးလေးတွေက အာငွေ့ပေးသလိုဖြစ်နေတာကြောင့် ဦးမာမူအကောင်းကြီးကောင်းနေတော့တယ်။ဒါကြောင့်ပိုပြီးမာရ်တက်လာတာနဲ့ သူမရဲ့ဖောင်းတဲ့ပါးအိအိလေးကိုပင့်ကိုင်ပြီး ပါးစပ်ကိုတရဆက်လိုးဆောင့်သလို ဦးအောင်ထူးကလဲ သမီးဖြစ်သူရဲ့တစ်လုံးတက်တစ်လုံးဆင်း တုံခါနိူင်လွန်းခဲ့တဲ့ဖင်သားနုနုလေးကိုလိုးရတာ အပျိုဖင်အဆီအနှစ်တွေကိုလီးနဲ့စုပ်နေရသလိုကောင်းနေတာကြောင့် ရက်ရက်စက်စက်နဲ့ ဖင်သားလေးတွေပြုတ်ထွက်မတတ်တုံခါနေအောင်အတင်းဆောင့်လိုးတယ်။
သူတို့ရဲ့ လိုးပွဲကြီးဟာတဖုတ်ဖုတ်တဝူးဝူး တဗျစ်ဗျစ်တပြစ်ပြစ်အသံတွေကျယ်လောင်စွာထွက်ပေါ်နေသလိုအလိုးကြမ်းလွန်းလို့ ကုတင်ကြီးကလဲ တဝုန်းဝုန်းမည်နေတယ်။ဦးမာမူက သူမရဲ့လှပကလေးဆန်တဲ့ချစ်စဖွယ်ရုပ်ရည်လေးကိုကြည့်ရင်း ပါးစပ်ထဲဝင်နိူင်သမျှဝင်အောင်လိုးသွင်းနေသလိုအဖေလုပ်သူကလဲ သူမရဲ့ နုအိတုံခါလွန်းတဲ့ ဖင်လေးကိုအားရပါးရဖြဲကိုင်ပြီး လီးတဆုံးဝင်တဲ့အထိအတင်းဖြဲလိုးတယ်။
ဖင်လေးနှစ်တုံးက လက်နဲ့မဖြဲရင်တောင်ဦးအောင်ထူးရဲ့ ကြီးမားတဲ့ဒစ်ပြဲကြီးကြောင့် လိုးသွင်းလိုက်ရင်စိမနေတော့ပဲ ဖင်ကြားလေးကပြဲဟနေတယ်။ သူမရဲ့ ဖင်ပေါက်လေးကိုကြီးမားရှည်လျားတဲ့ဒစ်ပြဲကြီးက အချက်ပေါင်းများစွာ ဆောင့်လိုးခံရတဲ့တိုင်အောင်သူမရဲ့ဖင်ပေါက်လေးဟာကျယ်မသွားပဲ အရည်တွေနဲ့ချွဲနေတဲ့ဒစ်ပြဲကြီးကို မဆန့်မပြဲ အတင်းညှစ်နေတယ်။
လီးဝင်သွားရင်သူမရဲ့ဖောင်းအိနေတဲ့ဖင်လေးနှစ်တုန်းဟာခွက်ဝင်သွားပြီး လီးပြန်ထုတ်လိုက်ရင် သူမရဲ့စအိုအတွင်းကြွက်သားတွေတောင်လီးနဲ့ကပ်ပြီး အပြင်ကိုဆူထွက်ပါနေတော့ ဦးအောင်ထူးတစ်ယောက် သူ့လီးကိုအထဲကစုပ်နေသလို ခံစားနေရတော့တရှီးရှီးတရှားရှားနဲ့မမောနိူင်မပန်း နိူင်ဖင်အပျိုလေးကိုတရဆက်လိုးသွင်းနေမိတယ်။
အိလှသူတစ်ယောက်အလိုမတူပဲယောက်ျားနှစ်ယောက်မုဒိန်းကျင့်တာခံနေရပြီး နာကျင်ခြင်း ကြေကွဲအရှက်ရခြင်းတွေရင်ထဲမှာဖြစ်နေတာကြောင့် လိင်ပိုင်းဆိုင်ရာခံစားချက်အရသာမရှိပေမယ့်သူမရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကတော့ ဖိုမအထိအတွေ့ကြောင့်သူမရဲ့ဖင်တုံးလေးနှစ်တုံးမှာ ကြက်သီးဖုလေးတွေထနေပြီး အလွန်ကြည့်ကောင်းနေတယ်။
သူမရဲ့ဖြူတဲ့အသားလေးဟာလဲ အပျိုသွေးတွေကြွနေတာကြောင့် ပန်းရောင်ထနေတယ်။ သူမရဲ့စပ်ပတ်ဆူဆူကြီးကတော့အဖေအရင်းကဖင်လိုးသွင်းလိုက်တိုင်း အရည်ကြည်တွေတစက်စက်ထွက်ကျနေတာများ အိပ်ယာခင်းမှာတောင်အိုင်နေလေရဲ့။အတက်အဆင်းကြမ်းခဲ့တဲ့တင်ဆုံလေးဟာ အဖေအရင်းကြီးကတဖုတ်ဖုတ်မည်အောင်ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်းလှိုင်းထခါရမ်းနေသလိုတင်းရင်းအိစက်တဲ့နို့အုံလေးဟာလဲ အစုပ်ခံထားရတဲ့ဒဏ်တွေကြောင့် နို့သီးလေးတွေထောင်ထနေပြီး လိုးလိုက်တိုင်း ခါရမ်းနေတော့တယ်။
ထိုအချိန်မှာပဲ ဦးအောင်ထူးက သူမရဲ့ခါးကိုဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး နောက်ကိုဆွဲချလိုက်တယ်။ ထိုအခါ သူမဖင်ထဲလီးတန်းလန်းအနေအထားအတိုင်း ဒူးထောက်ထိုင်ရက်အနေအထားပြောင်းသွားတယ်။ ဦးမာမူရဲ့လီးကြီးကလဲ သူမရဲ့ပါးစပ်ထဲကပြွတ်ခနဲထွက်သွားပြီး သူမရဲ့အသံသေးသေးလေးနဲ့
“အား”
ခနဲအော်လိုက်သံလေးပေါ်ထွက်လာတယ်။ ထိုအချိန်မှာပဲ ဦးအောင်ထူးကသူမရဲ့လက်မောင်းအိအိလေးနှစ်ဖက်ကိုလက်နဲ့ တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ပြီးဆွဲထားလိုက်တော့ အိလှသူတစ်ယောက် ဒူးလေးထောက်ဖင်လေးနောက်ပစ်ပြီးထိုင်နေတဲ့အနေအထားဖြစ်သွားတော့တယ်။ ထိုအချိန်သူမတောင်းပန်ဖို့ ပြင်လိုက်ချိန်မှာပဲ ဦးအောင်ထူးက နောက်ကိုကော့ကောက်ထွက်နေတဲ့သူမရဲ့ဖင်လေးကို ဖြောင်းခနဲမည်အောင်လိုးသွင်းလိုက်တော့
“ဗျစ်”
ခနဲအသံနဲ့အတူ
“အား. . . . အောင်မလေးလေး. . . .နာလိုက်တာဖေဖေရဲ့ ”
ဆိုတဲ့ ငယ်သံပါအောင်အော်လိုက်သံလေးထွက်လာတဲ့အချိန် သူမရှေ့မှာရှိနေတဲ့ဦးမာမူက ခပ်မော့မော့လေးကော့ထွက်နေတဲ့သူမရဲ့နို့အုံလေးကို သူ့ရဲ့ပါးစပ်ပြဲကြီးနဲ့စုပ်ချလိုက်တဲ့အသံ “ပြွတ်”ခနဲ ထွက်ပေါ်လာတယ်။ဦးအောင်ထူးက သူမရဲ့ကော့ကောက်ထွက်နေတဲ့ဖင်အိအိလေးကိုတဖုတ်ဖုတ်မည်တဲ့အထိတရစက်လိုးတော့တယ်။
ထိုသို့လိုးနေရင်း သူမရဲ့လည်ပင်းမှာစိုနေတဲ့ ချွေးရည်စက်တွေကိုစုပ်နေတော့သူမရဲ့ လည်တိုင်ရှင်းရှင်းလေးမှာ အနီကွက်လေးတွေထင်လာတယ်။ ဦးမာမူကတော့ သူ့ဆရာဖင်လိုးလိုက်တိုင်း တုံနေတဲ့နို့အုံလေးကိုအားရပါးရ စုပ်ခဲရင်းနို့သီးလေးကိုအတင်းကိုက်နေတဲ့အတွက်နို့သီးတဝိုက်မှာ နီရဲပြီးသွေးခြေဥနေတော့တယ်။
“ဗျူး . . . . ဗျစ်. . . . ဖုတ်. . . . ဖုတ်. . . . အောင်မလေး . . . . ပြွတ်. . . .ပြွတ်. . . . အမေ့နာလိုက်တာ. . . .အား. . . .ကောင်းလိုက်တဲ့ဖင်. . . . လိုးလိုက်တိုင်း အိစက်နေတာပဲ . . . . ဟိတ်ကောင်. . . . မာမူ. . . .ငါ့သမီးနို့စို့လို့ကောင်းလား . . . . ပြွတ်. . . . အား . . . .ကောင်းတယ်ဆရာကြီး . . . . အရမ်းကောင်းတယ်. . . .နို့လေးက နူးညံ့ပျော့ပြောင်းပြီး အသားလေးကနုနေတာပဲ . . .ဒါနဲ့ကျွန်တော်လဲမနေနိူင်ပဲ ကိုက်ဆွဲလိုက်တာ. . . . သွေးတောင်ထွက်သွားတယ်. . . .အောင်မလေး . . . . တော်ကြပါတော့ရှင်. . . .နာလှချည်ရဲ့ . . . .
အား . . . . အမလေး . . . . ဗျစ်. . . အိ. . . .ဆရာကြီး ကျွန်တော့်အလှည့်ပေးဦးလေ . . . . လီးပဲ . . . .
ငါ့သမီးဖင်ကိုငါ့သုတ်တွေသွင်းပြီးမှ မင်းအလှည့်ရမယ်. . . . ငါ့ရဲ့သုတ်ရည်တွေ ဒီကောင်မလေးရဲ့ အူထဲထိဝင်အောင်ထည့်ပြီး သွေးသားပေါင်းစပ်ပြီးရင်ဒီကောင်မ ဒီထက်ပိုပြီးဆူလာမှာမြင်ယောင်သေး . . . .ဟားဟား . . . .
အောင်မလေး မလုပ်ပါနဲ့. . . .အား . . . . ကယ်ကြပါဦး . . . . ဟိတ်ကောင်မ . . . .ဖင်ကိုကော့ထားစမ်း . . . . မကော့ထားရင်. . . . ကုလားမာမူကိုလိုးခိုင်းလိုက်မယ်. . . . မလုပ်ပါနဲ့. . . . မလုပ်ပါနဲ့ရပ်ကြပါတော့. . . . . သေတော့မယ်. . . .အား . . . . အိ. . . . အမေ့. . . .”
အိလှသူခမျာ သူမအဖေထက်လီးပိုကြီးတဲ့ ဦးမာမူဖင်လာလိုးမှာစိုးလွန်းတဲ့အတွက် ဦးအောင်ထူးပြောသလို ဖင်လေးကိုကြောက်ကြောက်နဲ့ ကော့ကောက်ပေးထားတော့နောက်ကနေ ဖင်အလှကိုကြည့်ပြီးလိုးနေတဲ့ ဦးအောင်ထူးတစ်ယောက်သဘောကျလွန်းလို့ ဖင်လေးကိုဖြောင်းခနဲ ဖြောင်းခနဲ အပီလိုးရင်းတင်ဆုံကိုဆုပ်ကိုင်ပြီး တရဆက်လိုးနေတော့တယ်။
ထို့နောက်လိုးချက်တွေပိုမြန်ပိုပြင်းထန်လာပြီး ငလျင်လှုပ်သလားအောက်မေ့ရအောင်ကုတင်တစ်ခုလုံး လှုပ်ခါနေတယ်။ အိလှသူရဲ့ခန္ဓာကိုယ်လေးကပြင်းတဲ့ဆောင့်ချက်ကြောင့် မြောက်မြောက်တက်သွားပြီး ဖင်တုန်းလေးတွေက လိုးသွင်းလို့ရိုက်မိတိုင်းပြားထွက်သွားပြီး လိုးထုတ်လိုက်တိုင်း ပြုတ်ထွက်လုမတက်ခါရမ်းနေယုံသာမက နို့အုံလေးနှစ်လုံးကလဲ အပေါ်အောက်ခပ်ပြင်းပြင်းလှုပ်ရမ်းနေတော့တယ်။ ဦးအောင်ထူးအကောင်းကြီးကောင်းလာပြီး သုတ်ရည်တွေသူ့ရဲ့ဂွေးဥကြီးထဲမှာ ပြည့်လာတော့တယ်။
လမ်းလျှောက်လိုက်တိုင်း လှုပ်လီလှုပ်လဲ့နိမ့်တုံမြင့်တုံဖြစ်ခဲ့တဲ့အပျိုပေါက်ရဲ့ဖင်ဖောင်းဖောင်းလေးနှစ်တုံးကြားထဲ သူ့ရဲ့ဒစ်ပြဲကြီးကိုတစ်သက်လုံးမြှုပ်သွင်းထားချင်ပေမယ့် မတတ်နိူင်တော့သူ့ရဲ့မျိုးဥသုတ်ရည်တွေကိုဖင်လေးနှစ်တုံးကြားအတွင်းဆုံးနေရာမှာ မြုပ်ထားလိုစိတ်ဖြစ်နေတယ်။
သူ့လီး သူ့သမီးဖင်ထဲတဆုံးဝင်အောင်လိုးသွင်းလိုက်တိုင်း သူ့စိတ်ထဲမှာနှစ်ယောက်လို့မထင်ပဲခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခုပေါင်းစပ်နေသလိုဖြစ်နေတော့တယ်။ သူသိပ်ချစ်ခဲ့ရတဲ့သမီးဖြစ်သူကိုရာဂအရိုင်းစိတ်ကြောင့် သူသိပ်နှစ်သက်တဲ့ကျော့ရှင်းနုနယ်ပြီးအချိုးကျတဲ့အပျိုခန္ဓာလေးထဲ လီးနဲ့တိုးဝင်နေရတဲ့အတွက်စိတ်ကျေနပ်နေတယ်။
အိလှသူကတော့သူမရဲ့ခန္ဓာကိုယ်သေးသေးလေးကို ဖင်ကနေနှစ်ခြမ်းဆွဲဖြဲနေသလိုခံစားချက်မျိုးနဲ့အဖေအရင်းကြီးရဲ့ အသားဆိုင်ကြီးသူမရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ထဲဝင်နေပြီး ထိုလီးကြီးကထွက်တဲ့အရည်ကြည်တွေကလဲ ဖင်ထဲတချွဲချွဲနဲ့အထဲစိမ့်ဝင်သလိုခံစားနေရတယ်။နူးညံ့တဲ့ဖင်နုနုလေးကိုဖောင်းခနဲမည်အောင်ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း နင့်ခနဲ အိခနဲအရသာနဲ့အတူ သမီးအရင်းရဲ့ ဖင်ပူပူလေးထဲကဒစ်ပြဲကြီးဟာလဲ ကြပ်စီးလွန်းတဲ့အရသာနဲ့အတူဦးအောင်ထူးတစ်ယောက်ကောင်းလွန်းလို့မျက်လုံးတွေပြူကျယ်နေတယ်။
မိန်းကလေးတွေကိုနိူင်ထက်စီးနင်းလုပ်ရတာကို အရသာတွေ့တဲ့စိတ်ရောဂါရှိသူပီပီဦးအောင်ထူးတစ်ယောက် အနေအထိုင်ယဉ်ကျေးသိမ်မွေ့တဲ့၁၈နှစ်အရွယ်သမီးပျိုရဲ့ ဖင်အိအိလေးကိုအတင်းဖြဲကိုင်ရင်း အားမာရ်ပါပါဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း အော်ဟစ်ငိုယိုနေတဲ့အသံလေးကိုကြားရလေလေ ပိုပြီးရာဂထန်လေပဲ။
ဦးမာမူကလဲ အဖေအရင်းကဖင်ဆောင့်လိုးတိုင်း တုံခါနေတဲ့ကြက်သီးဖုလေးတွေထနေတဲ့ နို့အုံအိအိကိုမလွတ်တမ်းကိုက်ဆွဲစို့ယူနေတယ်။ဦးအောင်ထူးရဲ့ဂွေးဥထဲကသုတ်ကောင်တွေကလဲ သွေးသားပေါင်းစပ်ဖို့အတွက်တောင်းဆိုနေတယ်။ဦးအောင်ထူးတစ်ယောက် သမီးဖြစ်သူရဲ့ဖင်တုံးလေးထဲ အတင်းလိုးသွင်းနေရာကနေ ရာဂစိတ်အမြင့်ဆုံးဖြစ်လာပြီးလီးကိုဖင်ပေါက်ထဲဝင်နိူင်သမျှဝင်အောင်အတင်းဖိဖိလိုးရင်း ဒစ်ပြဲကြီးကတင်းသည်ထက်တင်းလာတယ်။
အိလှသူတစ်ယောက်အဖေဖြစ်သူရဲ့အသားဆိုင်ကြီး တင်းမာလာလို့ပိုပြီး နာကျင်လာလေတော့ အံလေးကိုတင်းနေအောင်ကြိတ်၊ မျက်စိစုံမှိတ်ပြီး ခေါင်းကိုသွင်သွင်ခါရမ်းရင်း စူးစူးလေးအော်ရှာတယ်။ပျိုနုတဲ့သွေးသား၊ခက်ထန်တဲ့လိုးချက် . . . . ထိုနှစ်ခုပေါင်းစပ်ပြီးနောက်သွေးသားစပ်ဆက်ဖို့ကလဲ ဂွေးဥထဲသုတ်ရည်တွေအပြည့်. . . . ဖင်နှစ်ခြမ်းကလှိုင်းထအိတုံ . . . . အပျိုစင်ရဲ့အော်သံတွေ . . . . ရာဂဘီလူးကြီးရဲ့မာရ်ဖီသံကြီးထွက်ပေါ်လာချိန်ဖင်ထဲအောင့်ခနဲဝေဒနာနဲ့. . . . သမီးဖြစ်သူရဲ့ဖင်အိအိကြီးနဲ့ အဖေအရင်းရဲ့ဆီးခုံကြီး “ဖြန်း”ခနဲ ရိုက်ခတ်သံကြီးနဲ့အတူ အိလှသူရဲ့ “မလုပ်နဲ့” ဆိုတဲ့အသံစူးစူးလေးက အဖြစ်အပျက်ထက်အနည်းငယ်နောက်ကျစွာထွက်ပေါ်လာလေရဲ့။
ဦးအောင်ထူးရဲ့ လီးတံရှည်ကြီးထဲကနေတဆင့်နူးညံ့လွန်းတဲ့သမီးဖြစ်သူရဲ့ဖင်ထဲ သုတ်ရည်တွေ ဆောင့်ခနဲ အောင့်ခနဲ ပန်းထုတ်လိုက်တော့တယ်။ အိတုံမှုးရဲ့ နာကျင်နေတဲ့စအိုလမ်းတလျှောက်အဖေဖြစ်သူရဲ့ ဒစ်ပြဲကြီးကတဆုံးတိုးဝင်နေသည့်တိုင်ဦးအောင်ထူးက တကိုယ်လုံးတောင်ဝင်ချင်စိတ်နဲ့ သမီးဖြစ်သူရဲ့ဖင်ဖောင်းဖောင်းလေးပြားကပ်နေတဲ့အထိ ဖိဖိဆောင့်ရင်း သုတ်ရည်တွေအများကြီးကို သမီးဖြစ်သူရဲ့ဖင်စအိုထဲဆောင့်ဆောင့်သွင်းတဲ့အခါ သမီးဖြစ်သူဆီက
“အိခနဲ အိခနဲ”
အသံလေးထွက်ပေါ်နေတယ်။ နောက်ဆုံးအချီအားနဲ့ဆောင့်ချလိုက်တဲ့အရှိန်ကြောင့် သူမရဲ့ခန္ဓာကိုယ်လေးကော့ထွက်သွားပြီး သူမရဲ့ နို့အုံလေးကိုအတင်းကိုက်ရင်းစုပ်နေတဲ့ဦးမာမူရဲ့ပါးစပ်ထဲကနို့သီးလေးဟာ “ပြွတ်”ခနဲအသံနဲ့အတူလွတ်ထွက်သွားပြီး တဆတ်ဆတ်တုံခါနေတယ်။ အိတုံမှုးတစ်ယောက်နာကျင်လွန်းတဲ့ဝေဒနာ ၊ ဖင်တစ်ခုလုံးအောင့်နေတဲ့ ဝေဒနာတွေတပြိုင်ထဲအမြင့်ဆုံးခံစားလိုက်ရတဲ့အချိန် ဖင်စအိုထဲနွေးခနဲ ဝင်လာတဲ့အရည်တွေက သူမနာကျင်မှုကိုအနွေးဓာတ်ပေးလိုက်သယောင်ဖြစ်သွားပေမယ့် ဖင်ထဲအနက်ဆုံးနေရာအထိဝင်နေတဲ့လီးတံကြီးက အားကောင်းကောင်းနဲ့ပန်းချလိုက်တဲ့သုတ်ရည်တွေ အူလမ်းကြောင်းထဲဆောင့်ဆောင့်ဝင်နေတာကြောင့်ဗိုက်ထဲအောင့်နေရှာတယ်။
သူမရဲ့ နုပျိုတဲ့အပျိုဖင်တုံးလေးဟာ အခုတော့ ဖင်လိုးခံထားရတဲ့ဒဏ်တွေကြောင့် ပန်းရောင်ထနေရှာတယ်။ သူမ ၁၇ နှစ်အရွယ်တုန်းက ကလေးသာသာအရွယ်သာရှိပေမယ့် ၁၈ နှစ်အရွယ်ရောက်လာတဲ့အခါ တစ်နှစ်အတွင်းဖွံ့ဖြိုးလာတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်နုနုလေးဟာ အရွယ်ရောက်ခါစအချိန်မှာပဲ အဖေအရင်းကြီးရဲ့ဖင်လိုးဖျက်ဆီးခံရယုံသာမက သွင်းပေးလိုက်တဲ့သုတ်ရည်အများကြီးကလဲ စအိုအတွင်းနံရံတွေကနေတဆင့်သူမခန္ဓာကိုယ်ထဲ အလုအယက်တိုးဝင်စပ်ဆက်နေတယ်။
ဦးအောင်ထူးတစ်ယောက်သူအလွန်နှစ်သက်တဲ့သမီးဖြစ်သူရဲ့ တစ်လုံးတက်တစ်လုံးဆင်းဖင်လေးထဲ သုတ်သွင်းလိုက်ရတော့ ခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခုပေါင်းစပ်နေသလို အသိစိတ်မဲ့နေသလိုလို ကျေနပ်နေသလိုလိုနဲ့ ရင်ထဲမှာဗဗလောင်ဆူနေသလို အိလှသူရဲ့ရင်ထဲမှာတော့ အဖေအရင်းကြီးရဲ့ဖင်မုဒိန်းကျင့်ခြင်းကိုခံလိုက်ရတဲ့ခံစားချက်ဖင်ထဲဝင်နေတဲ့ အဖေအရင်းကြီးရဲ့ ဒစ်ပြဲကြီးက တဆတ်ဆတ်. . . . သုတ်ရည်တွေကလဲ စအိုလမ်းကြောင်းထဲတရွရွနဲ့ သွေးသားစပ်ဆက်ခံလိုက်ရတဲ့သူမ. . . . အိပ်မက်ဆိုးကြီးပြီးဆုံးသွားသလိုစိတ်ကိုလျှော့ချလိုက်တော့မှ ရင်ထဲအောင့်ခနဲဝမ်းနည်းမှု့နဲ့အတူ နေရာမှာတင်မေ့လဲသွားရှာတော့တယ်။
ဦးအောင်ထူးကတော့ဖင်ထဲ တဆုံးဝင်သွားတဲ့လီးကြီးကိုမထုတ်သေးပဲ ဖင်နွေးနွေးကြီးရဲ့အဆီအနှစ်အဟာရကို လီးနဲ့စုပ်ယူနေသလိုဖြစ်နေတာကြောင့် တစ်ချီပြီးသွားပေမယ့်လီးကြီးကပြန်မကျသွားသေးဘူး။ ထိုသို့ ၅ မိနစ်လောက်အရသာခံလို့ပြီးသွားတော့မှ “ပြွတ်”ဆိုတဲ့အသံနဲ့အတူ ဖင်ထဲဝင်နေတဲ့လီးကြီးကိုထုတ်လိုက်တယ်။ ဖင်အကုန်းသားလေးမေ့မျောနေတဲ့သူမရဲ့ ဖြူဝင်းနုနယ်တဲ့ပေါင်တံလေးတစ်လျှောက် သွေးစီးကြောင်းလေးစီးကျလာတယ်။
ဖင်ထဲကသုတ်ရည်တွေကတော့ဦးအောင်ထူးရဲ့ ရှည်လွန်းတဲ့လီးကြီးကြောင့်အပြင်ထွက်မလာတော့ပဲ အူလမ်းကြောင်းထဲဝင်သွားတယ်။ ဖင်ကိုကိုင်ထားတဲ့လက်ကိုလွှတ်လိုက်တာနဲ့ အိလှသူတစ်ယောက် ဘေးစောင်းလေးလဲကျသွားတော့တယ်။ တင်းရင်းဖောင်းပြည့်နေတဲ့တင်သားဆိုင်လေး နှစ်တုံးရဲ့ ညှစ်အားကောင်းလွန်းတာကြောင့် သူမရဲ့ဖင်ပေါက်လေးဟာ ပိုးစိုးပတ်စက်အလိုးခံလိုက်ရပြီးသည့်တိုင်အောင် အဖေဖြစ်သူရဲ့လီးကြီးပြွတ်ခနဲထွက်သွားပြီးတာနဲ့ ပြန်စိသွားတော့တယ်။
ကျော့ရှင်းတဲ့သွင်ပြင်၊ နုပျိုတဲ့အသား ၊ စွင့်လွန်းတဲ့တင်အစုံ ၊ သေးကျင်တဲ့ခါး ၊ ငယ်ရွယ်တဲ့အပျိုစင်. . . .ထိုအရာတို့အားလုံးပေါင်းစပ်ထားတဲ့သူမ . . . . တုံးလုံးလေးလဲနေရှာပြီး ဖင်တုန်းစွင့်စွင့်လေးကြားဆီက သွေးစီးကြောင်းလေးနဲ့အတူ တုံအိနူးညံ့တဲ့ဖင်အပျိုရည်ပျက်ခဲ့ရရှာလေပြီ။…….
…………………………………………………….
အခန်း (၁၁)
ဦးအောင်ထူးတစ်ယောက်သမီးဖြစ်သူရဲ့ ကျော့ရှင်းလှပတဲ့ဖင်အိုးလေးကို ထောင်မတ်နေတဲ့လီးကြီးနဲ့ကပ်ပြီး နောက်ကနေဖက်ရင်း အမောဖြေနေတယ်။ထိုအချိန်မှာ အဖေနဲ့သမီးရဲ့ဖင်လိုးပွဲကြီးကိုကြည့်နေတဲ့ ဦးမာမူက သူ့အလှည့်ရောက်ပြီအထင်နဲ့ “ဆရာကြီး ကျွန်တော့်ကိုအလှည့်ပေးဦးလေ” ဆိုပြီးမရဲတရဲနဲ့ပြောလေတယ်။
ထိုအခါ ဦးအောင်ထူးက
“ဟေ့ကောင်နေစမ်းပါဦးကွ ပြီးရင်မင်းအလှည့်ရောက်တော့မှာပါ အခုမှငါကအစပဲရှိသေးတယ်။ ဒီကောင်မလေးရဲ့ ရှိသမျှအပျိုရည်အကုန်စုပ်ပြီးမှ မင်းအလှည့်ရမယ်ကွ ဟားဟားဟာ ”
လို့ပြောလိုက်တော့ ဦးမာမူတစ်ယောက်စိတ်ပျက်လက်ပျက်နဲ့သက်ပျင်းချရင်း အနားမှာထိုင်လိုက်တယ်။ ထိုအခါ ဦးအောင်ထူးက
“ဒီကောင်မလေးရဲ့အိဖောင်းပြီးဆူလွန်းတဲ့စပ်ပတ်ကြီးကိုငါကိုယ်တိုင်လိုးပြီး ငါ့သုတ်ရည်အပြည့်သွင်းပြီးမှမင်းအလှည့်ရမယ်. . . . အခုက ကောင်မလေးမေ့နေသေးလို့စောင့်နေတာ အဖေအရင်းကြီးက သူမရဲ့ကာမကိုရယူလိုက်ရတဲ့သူအဖြစ်သူမစပ်ပတ်ကြီးကိုတက်လိုးတဲ့အခါ ကြောက်လို့အော်တဲ့အသံလေးတွေကိုနားထောင်ပြီး အတင်းလိုးချင်လို့ငါကစောင့်နေတာကွ ”
လို့ပြောလိုက်တယ်။
“ဟုတ်ကဲ့ဆရာကြီး. . . . ဆရာကြီးစိတ်ကြိုက်လိုးပြီးရင်တော့ကောင်မလေးက ကျွန်တော့်အတွက်ပဲနော် . . . . ဒီကောင်မလေးကိုဒီနေ့စုတ်ပြတ်သတ်သွားတဲ့အထိကျွန်တော်တို့လိုးကြမယ်ဗျာ. . . .”
” ဟေ့ကောင်. . . . မင်းက ငါ့သမီးကိုဒီလိုပြောရသလားကွ” ” ဟာ . . . . ဆောရီးပါဆရာရယ် ကျွန်တော်အရမ်း feel တွေလာလွန်းလို့ပြောမိတာပါ ”
” မဟုတ်ပါဘူးကွာ ငါက မင်းအဲ့လိုပြောတာကိုနားထောင်လို့ကောင်းလို့ပါ ဟား. . . . ဟား. . . . မင်းပြောသလိုစုတ်ပြတ်သတ်ယုံမဟုတ်ဘူး ငါတို့လိုးပြီးတာနဲ့ဒီကောင်မလေး အိပ်ရာထဲကနေ တစ်လလောက်မထနိူင်လောက်အောင်ကိုမုဒိန်းကျင့်ပြစ်မှာ . . . . ဒီလောက်လှတဲ့အပျိုပေါက်လေးကိုဖျက်ဆီးတဲ့အခါ အရက်စက်ဆုံးလုပ်နိူင်မှအရသာရှိတာကွ . . . . ”
လို့ပြောလိုက်တယ်။ ထို့နောက်ဦးအောင်ထူးက ကောင်မလေးကိုပတ်လက်ဆွဲလှန်လိုက်ပြီး ဆူထွက်ပြီး နီရဲနေတဲ့နို့အုံလေးကိုနှစ်ယောက်အပြိုင်စို့ကြတော့တယ်။ သူမ လန့်နိုးလာခဲ့တယ်. . . .သူမအိပ်မက်ဆိုးများမက်နေသလား . . . . တကိုယ်လုံးမလှုပ်နိူင်လောက်အောင်နာကျင်ကိုက်ခဲမှု့တွေ. . . .မျက်လုံးမဖွင့်နိူင်လောက်အောင် နှလုံးနာခဲ့တာတွေကြောင့် ဒါတွေဟာအိပ်မက်ဆိုးပါဆိုပြီး စိတ်ကိုအားတင်းလိုက်ပေမယ့် သူမရဲ့နို့အုံနှစ်လုံးမှာ တရွရွနဲ့ ၊ သူမရဲ့ ဖင်နှစ်တုံးကြားမှာ တချွဲချွဲနဲ့အရည်တွေ နာကျင်မှုတွေကြောင့်သူမအားတင်းပြီး မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့သူမရဲ့ နို့အုံနှစ်လုံး ဆူထွက်အဖေအရင်းနဲ့ရွံစရာကုလားကြီးတို့ရဲ့ ပါးစပ်ထဲမှာ တပြွတ်ပြွတ်အသံနဲ့နို့သီးတို့ထိုးထောင်ငုံစုပ်ခံရလျက်. . . . ။
အဖြစ်အပျက်ကိုလက်မခံနိူင်စွာ ခေါင်းကိုခါရမ်းရင်း ဟီးခနဲငိုချလိုက်တဲ့သူမရဲ့အသံသဲ့သဲ့ကြောင့် ကာမဘီလူးတွေခေါင်းထောင်လာပြီး မာမူဆိုတဲ့ကုလားကြီးက ရုန်းပြေးဖို့ကြံနေတဲ့သူမကိုဖမ်းချူပ်လိုက်တယ်။ ဦးအောင်ထူးကတော့သူမရဲ့ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုအတင်းဆွဲဖြဲရင်း အမွေးပါးလေးတွေသာပေါက်သေးတဲ့သူမရဲ့ စပ်ပတ်ဆူကြီးကိုကုန်းစုပ်ချလိုက်တယ်။ ကုလားမာမူရဲ့ တဟီးဟီးတဟားဟားရယ်သံတွေ . . . . အဖေအရင်းကြီးရဲ့
“ပြွတ်ခနဲ ပြွတ်ခနဲ”
စပ်ပတ်ဆူကြီးကိုစုပ်ချလိုက်သံတွေကြား ရုန်းကန်ဖို့အားမရှိတဲ့သူမ
“မလုပ်ပါနဲ့ရှင်. . . . မလုပ်ကြပါနဲ့တော့. .. . ဟင့်. . . . ဟီး ”
လို့သာငိုယိုရင်း ခေါင်းလေးတခါခါနဲ့ အပျိုစင်ရဲ့ စပ်ပတ်လေးတံတွေးတွေတစိုစိုနဲ့ ပန်းရောင်ထလာရတယ်။ကုလားမာမူက သူမရဲ့ ကျောနောက်ကနေ အတင်းဖမ်းထားပြီး သူမရဲ့ နာကျင်နေတဲ့ နို့အိအိလေးကိုအတင်းညှစ်ချေနေသလို ပတ်လက်အနေအထား ပေါင်လေးအပြဲသား ဖြစ်နေတဲ့သူမရဲ့ပေါင်ကြားထဲမှာ အဖေအရင်းကြီးက စပ်ပတ်ကိုအငန်းမရစုပ်နေတာကိုတွေ့ရလေတော့ သူမရဲ့စိတ်ထဲ မသတီလွန်းပေမယ့် သူမရဲ့ခန္ဓာကတော့ဖိုမအရသာကို ယောက်ျားနှစ်ဦးအထိအတွေ့နဲ့ရနေလေတော့သူမရဲ့ အထိအကိုင်မခံဖူးသေးတဲ့စပ်ပတ်ကြီးဟာ အရည်တွေလှိမ့်ထွက်နေတော့တယ်။
ထိုသို့ထွက်ကျနေတဲ့အရည်ကြည်တွေက စေးပြစ်ပြစ်နဲ့ အပျိုနံ့တို့ထုံနေတာကြောင့် တပြွတ်ပြွတ်စုပ်နေတဲ့ဦးအောင်ထူးတစ်ယောက် အရည်တွေကိုမျိုချရင်းသူမရဲ့ အိလွန်း စိလွန်း ဆူလွန်းတဲ့စပ်ပတ်ကြီးတစ်ခုလုံးကိုလျှာနဲ့အငန်းမရလျက်ရင်း ရာဂတွေထန်နေတော့တယ် ထိုသို့ဝအောင်စုပ်လျပ်ပြီးတော့မှ ဦးအောင်ထူး တစ်ယောက်သမီးဖြစ်သူရဲ့ပေါင်ကြားလေးထဲ ဒူးထောက်နေရာယူလိုက်ပြီး သူ့ရဲ့ဒစ်ပြဲကြီးကိုညှစ်ကိုင်လိုက်တယ်။ ထိုအမူအယာကိုတွေ့တာနဲ့ အိလှသူတစ်ယောက်သူမကြုံမယ့်အဖြစ်ဆိုးကိုတွေးမိပြီး ပြဲကားနေတဲ့ပေါင်ကိုအတင်းစိလိုက်ပေမယ့် နောက်ကျသွားလေပြီ။ သူမရဲ့ပေါင်ကြားထဲမှာ အဖေဖြစ်သူရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကြီးခံနေတော့ဘယ်လိုမှစိမရပဲ ပြုသမျှနုရတော့မယ့်အနေအထားဖြစ်နေလေတော့တယ်။
“မလုပ်ပါနဲ့ဖေဖေရယ်. . . . သမီးက ဖေဖေရဲ့သမီးအရင်းကြီးပါ . . . . ဟင့်. . . . ဟင့်. . . .သမီးတော့သေလိုက်ချင်တော့တာပဲ. . . . မလုပ်ပါနဲ့နော်. . . . ဒီကိစ္စကိုဒီမှာတင်ရပ်ပေးပါရှင်. . . .သမီး ဘယ်သူမှဒီကိစ္စကိုမပြောပါဘူးနော်. . . . အီး . . . .ဟီး. .. . .ဟီး. . . .”
“နင်က နင့်စပ်ပတ်ကိုငါအပျိုရည်ဖျက်တာမကြိုက်ဘူးပေါ့လေ. . . . ဒါဆိုလဲရတယ်မာမူကိုတက်လိုးခိုင်းလိုက်မယ်လေ . . . . မာမူရဲ့ လီးက ငါ့ထက်ပိုကြီးတယ်ဆိုတော့နင်ပိုအရသာတွေ့တာပေါ့ကောင်မ ဘယ်လိုလဲ”
လို့ပြောလိုက်ချိန်မာမူက တဟီးဟီးနဲ့ကွမ်းဂျိုးတွေပေနေတဲ့သွားကြီးတွေဖြီးရင်း ရယ်ကြဲကြဲလုပ်နေတယ်။
“မလုပ်ပါနဲ့ဖေဖေရယ်. . . . သမီးကိုမလုပ်ပါနဲ့. . . . သမီးကြောက်တယ်. . . . ဟင့်. . . .”
ထိုသို့ပြောနေသည်ကိုဂရုမစိုက်တော့ပဲ ဦးအောင်ထူးတစ်ယောက်သူ့လီးကြီးကိုလက်တစ်ဖက်ကကိုင်ရင်း သူမရဲ့စပ်ပတ်ဆူဆူဖောင်းဖောင်းကြီးကိုထိကပ်လိုက်တယ်။ အိလှသူတစ်ယောက်သူမစပ်ပတ်နားကပ်လာတဲ့အဖေအရင်းကြီးရဲ့အရည်တွေရွဲနေတဲ့ လီးတံရှည်ရှည်တုတ်တုတ်ကြီးကို ကြောက်လန့်နေတဲ့မျက်နှာလေးနဲ့ကြည့်ပြီး ဆံနွယ်ရှည်တွေရမ်းခါသွားတဲ့အထိခေါင်းကိုခါရင်း
“ဟင့်အင်း. . . . မလုပ်နဲ့. . . . မလုပ်ပါနဲ့”
လို့အသံစူးစူးလေးနဲ့ ရေရွတ်နေရှာတယ်။ ဦးမာမူက အနောက်ကနေ သူမရဲ့နို့နှစ်လုံးကိုအတင်းညစ်ကိုင်ရင်းရုန်းကန်နေတဲ့သူမကိုဖမ်းချုပ်ထားပြီး ဆောင့်ရုန်းနေတဲ့သူမရဲ့ခြေနှစ်ချောင်းကလဲ ကြားထဲရောက်နေတဲ့ အဖေအရင်းကြီးကိုမထိပဲ ပေါင်လေးကားကားနဲ့လှုပ်ရမ်းနေတော့တယ်။
ထိုအချိန်မှာပဲ ဦးအောင်ထူးရဲ့ ဒစ်နွေးနွေးကြီးဟာ သူမရဲ့နုနယ်ဆူထွက်နေတဲ့စပ်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားဖောင်းဖောင်းကြီးကိုထိမိပြီး အကွဲကြောင်းစိစိလေးတစ်လျှောက် အပေါ်အောက်ပွတ်ဆွဲလိုက်တော့ သူမလန့်သွားပြီး “အမေ့” ဆိုတဲ့အသံလေးထွက်ပေါ်လာတယ်။နှုတ်ခမ်းထော်လေးကိုအတင်းကိုက်ရင်း ဝိုင်းစက်နေတဲ့မျက်လုံးလေးနဲ့ ကြောက်လန့်တကြားကြည့်နေတဲ့ အပျိုနုနုလေးရဲ့မျက်နှာကိုအရသာခံကြည့်လိုက်ရင်း ဦးအောင်ထူးတစ်ယောက် သူ့ရဲ့ဒစ်ပြဲကြီးကိုသူမရဲ့စပ်ပတ်အိအိကြီးနဲ့တပြစ်ပြစ်မည်တဲ့အထိ အမြန်ပွတ်ဆွဲလိုက်တယ်။
အိလွန်း ၊ နူးညံ့လွန်းပြီး အရည်စီးစီးကြီးတွေရွဲစိုနေတဲ့စပ်ပတ်ကြီးကိုပွတ်ဆွဲလိုက်ရယုံနဲ့ အပျိုဆီတွေကဒစ်ပြဲကြီးထဲဝင်လာသလိုခံစားချက်မျိုးကြောင့် မျက်လုံးတွေမှေးစင်းနေပြီး အရသာအတွေ့ကြီးတွေ့နေတော့တယ်။ သူမရဲ့စပ်ပတ်ကြီးကိုကြည့်လိုက်တော့ အဆီတွေနဲ့ဥနေအောင်ဖောင်းတင်းပြောင်ဝင်းထွက်နေပြီး ပေါင်ကိုဖြဲထားတာတောင်စိနေတဲ့စပ်ပတ်ကြီးက ပြဲမသွားလောက်အောင်တင်းရင်းနေတယ်။
ဦးအောင်ထူးမနေနိူင်တော့ပဲ သူမရဲ့စိနေတဲ့စပ်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားအိအိကြီးကိုလက်တစ်ဖက်နဲ့ဖြဲလိုက်ရင်း ကျန်လက်တစ်ဖက်က သူ့ရဲ့ဒစ်ပြဲကြီးကိုဆုပ်ကိုင်ကာ အနည်းငယ်ဟလာတဲ့စပ်ပတ်ဆူကြီးရဲ့အဝမှာတေ့လိုက်တယ်။ အဖေအရင်းကြီးနဲ့လင်မယားအရာမြောက်သွားတော့မှာကို တွေးမိတဲ့သူမ အတင်းရုန်းကန်နေလေတော့ ဦးအောင်ထူးတစ်ယောက်စပ်ပတ်အဝနဲ့လီးနဲ့မထိမိပဲဖြစ်နေတယ်။
“ကောင်မ နင်ငြိမ်ငြိမ်နေစမ်း . . . .”
လို့အသံနက်ကြီးနဲ့အော်ပြောရင်း သူမရဲ့ဖောင်းအိတဲ့ပါးလေးကိုဖြောင်းခနဲလွှဲရိုက်ချလိုက်တော့တယ်။ ရုတ်တရက်ထွက်ပေါ်လာတဲ့အသံကြီးကြောင့်နောက်ကချုပ်ထားတဲ့ဦးမာမူတောင်အံ့ဩသွားပြီးလန့်သွားသလိုအိလှသူရဲ့ ပါးပြင်လေးနာကျင်သွားပြီး “အမေ့” ဆိုပြီးအော်ကာ မူးဝေအားပြတ်သွားတယ်။
နာလွန်းပေမယ့်အဖေအရင်းကြီးနဲ့ သွေးသားစပ်ဆက်ရရုံသာမက ကလေးပါရသွားနိူင်တဲ့အနေအထားကိုလက်မခံနိူင်လွန်းလို့ ရှိတဲ့အားကိုထုတ်ပြီး ရုန်းမိပေမယ့်နွမ်းနယ်နေတဲ့သူမ မလှုပ်နိူင်မရှားနိူင်ဖြစ်နေတယ်။ သူမဘာမှ မတတ်နိူင်တဲ့အဆုံး နှုတ်ခမ်းထော်လေးကိုသွေးထွက်မတတ်ကိုက်ထားရင်း သူမအလွန်ကြောက်တဲ့ အဖေအရင်းကြီးရဲ့ဒစ်ပြဲကြီးကိုမျက်ရည်တွေပြည့်နေတဲ့မျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းလေးနဲ့ကြောက်လန့်တကြား ကြည့်ရင်း ခေါင်းလေးတခါခါနဲ့အင့်ခနဲငိုချလိုက်တယ်။ ထိုအချိန်မှာပဲ ဦးအောင်ထူးက သူမရဲ့စပ်ပတ်ကိုဖြဲကိုင်ဖို့မကြိုးစားတော့ပဲ သူ့ရဲ့ဒစ်ပြဲကြီးကိုလက်တစ်ဖက်ကကိုင်ရင်း အိနေတဲ့သူမရဲ့စပ်ပတ်အကွဲကြောင်းစိစိလေးပေါ်မှာ ဒစ်ပြဲကြီးကိုတင်လိုက်ရင်း ဖိသွင်းလိုက်တော့တယ်။
“အင့်. . . . အမေ့. . . . ”
ဆိုတဲ့ အသံလေးထွက်ပေါ်လာတာနဲ့အတူ”ပျစ်ခနဲ”အသံထွက်ပေါ်လာပြီး ဦးအောင်ထူးရဲ့ဒစ်ပြဲကြီးကစိနေတဲ့စပ်ပတ်ကြီးကို ဆွဲဟဖိမိသွားတော့တယ်။ဒစ်ထိပ်မှာ အိခနဲ နွေးခနဲအရသာရလိုက်ပြီး သူမရဲ့ စပ်ပတ်အကွဲကြောင်းအောက်နားက သားအိမ်လမ်းကြောင်းအခေါင်းပေါက်အဝကိုဖိမိယုံလောက်နဲ့ အကောင်းကြီးကောင်းနေပြီး ဦးအောင်ထူးတစ်ယောက်” အိုးဟိုးဟိုး ” လို့အားရသံကြီးထွက်လာတော့တယ်။
အိလှသူတစ်ယောက် အဖေအရင်းကြီးနဲ့သွေးသားစပ်ယှက်ရတော့မယ့် နောက်ဆုံးခံတပ်အဝကိုရောက်နေတဲ့ဒစ်ပြဲကြီးကို နှုတ်ခမ်းလေးကိုက်ကာ မျက်လုံးပြူးပြူးလေးနဲ့ကြည့်ရင်း ကြောက်လွန်းလို့အသက်ရှူတွေမြန်လာတယ်။ မောလွန်းလို့ဖားဖိုကြီးလိုဖောင်းလိုက်ပိန်လိုက်ဖြစ်နေတဲ့သူမရဲ့ရင်အစုံဆီက နို့အုံအိအိလေးကိုဦးမာမူကလဲအချက်မှန်မှန်ညှစ်ကိုင်နေတယ်။ ဦးအောင်ထူးကလဲ သမီးဖြစ်သူရဲ့ အပျိုစပ်ပတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးရဲ့အဝကိုထောက်မိနေတဲ့ဒစ်ပြဲကြီးကိုတလှည့် ၊ သူ့သမီးရဲ့ ကလေးရုပ်မပျောက်သေးတဲ့အပျိုပေါက်မျက်နှာလေးကိုတလှည့်ကြည့်လိုက်ရင်း “ကဲကွာ” ဆိုတဲ့အသံနက်ကြီးနဲ့အော်လိုက်ရင်း ခါးကိုကော့လိုက်တယ်။
သူ့ရဲ့ဒစ်ပြဲကြီးက သူ့သမီးရဲ့စပ်ပတ်ဆူကြီးရဲ့သားအိမ်လမ်းကြောင်းအဝကို “ဗျစ်” ခနဲ ထိုးခွဲဖွင့်ဟလိုက်သံနဲ့အတူအိလှသူတစ်ယောက်တင်းတင်းကိုက်ထားတဲ့နှုတ်ခမ်းလေးပွင့်အာသွားပြီး ရင်ထဲကလှိုက်လှိုက်လဲလဲနာကျင်တဲ့အသံစူးစူးလေးနဲ့ “အား. . . . အမေ့. . . . ” ဆိုပြီးအော်မည်လိုက်တော့တယ်။ ဦးအောင်ထူးရဲ့ဒစ်ပြဲကြီးဟာ အဆီတွေနဲ့အိနေတဲ့အပျိုစင်စပ်ပတ်ဖောင်းအိအိကြီးကို ပွတ်တိုက်ဝင်ရောက်သွားပြီး အထဲကပူနွေးကြပ်စီးနေတဲ့အရသာအကောင်းစားကြီးကို ရလိုက်တယ်ဆိုတာနဲ့
“အိုး. . . . ကောင်းလိုက်တဲ့စပ်ပတ်ကြီးကွာ ”
လို့တောင်ယောင်ရမ်းအော်မည်လိုက်မိတယ်။ ဦးအောင်ထူးရဲ့ ဒစ်ခေါင်းထိပ်ကြီးတစ်ခုလုံး စပ်ပတ်ထဲဝင်နေပြီး ဖောင်းလွန်းအိလွန်းတဲ့နှုတ်ခမ်းသားကြီးတွေက ကြီးမားတဲ့ဒစ်ခေါင်းကြီးကိုစုပ်ငုံထားရတဲ့အတွက် တင်းရင်းဖောင်းထွက်နေတယ်။ သူမရဲ့စပ်ပတ်ကြီးကလဲ အလိုးခံရပြီဆိုတဲ့အသိကြောင့် အရည်စီးစီးကြီးတွေအများကြီး စီးကျနေတယ်။ သူမ အကျယ်ကြီးအော်ငိုမိတယ်။
သူမရဲ့သွေးသားအဆီအနှစ်တွေစုနေတဲ့အပျိုစင်ရဲ့တန်ဖိုးလေးဟာ “ဗျစ်”ခနဲမည်သံနဲ့အတူ တိုးဝင်လာတဲ့လီးကြီးရဲ့နှိပ်စက်မှု့မှာ ပျက်သုံးသွားရတော့မယ်လေ။ သူမရဲ့ငိုမဲ့သွားတဲ့မျက်နှာလေးကို အရသာခံစိုက်ကြည့်နေတဲ့ဦးအောင်ထူးတစ်ယောက် အရမ်းအရသာတွေ့လာပြီး ခါးကိုကော့ရင်းဆောင့်လိုးလိုက်ပြန်တယ်။ ကြပ်လွန်းတဲ့စပ်ပတ်အတွင်းနံရံတွေဟာ တပြစ်ပြစ်အသံနဲ့အတူသူ့ဒစ်ပြဲကြီးကို တညှစ်ညှစ်နဲ့စုပ်ငုံနေပြီး စပ်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားအိအိကြီးတွေကလဲ သူ့လီးကြီးကိုအဆီတအိအိနဲ့တရွရွညှစ်နေတယ်။ သူ့လီးကြီးကစပ်ပတ်ဆူကြီးထဲတနင့်နင့်နဲ့ဝင်နေသလိုသမီးဖြစ်သူရဲ့ငိုယိုသံတွေကလဲ ပိုပြီးကျယ်လောင်လာတယ်။
ဦးအောင်ထူးတစ်ယောက် သူ့လီးကြီးကိုစပ်ပတ်ဆူကြီးထဲဝင်အောင်အတင်းကြိတ်လိုးလေလေ အိလှသူရဲ့ အော်သံတွေ ၊ ရုံးကန်မှုတွေက ပိုပြီးပြင်းထန်လေလေ ၊ သူ့ရဲ့ရာဂကလဲထန်လေလေဖြစ်နေတယ် ။သူ့လီးကြီးက တရွေ့ရွေ့နဲ့ဝင်လာပြီး လီးတဝက်လောက်ရောက်တော့ဆက်သွင်းမရပဲ အထဲမှာ အပျိုစင်အမှေးပါးကိုထောက်မိတော့တယ်။
ထိုအခါ ဦးအောင်ထူးက
“ကဲ. . . . အိလှသူရေ . . . .နင့်ရဲ့အိလွန်း ၊ လှလွန်းတဲ့အပျိုစင်ဘဝရဲ့ နောက်ဆုံးအချိန်ပဲ . . . . နင့်ရဲ့ပျိုမြစ်မှု့ဟာ အဖေအရင်းကြီးကိုတောင်ဆွဲဆောင်နိူင်လွန်းတော့လဲ သမီးကညာ အခါမလင့်ခင်အပျိုပေါက်အရွယ်ထဲကအဖေအရင်းကြီးကိုယ်တိုင် အပျိုရည်အဖျက်ခံရပြီဟေ့ ”
လို့ကြုံးဝါးရင်း
“ဟင့်အင်း. . . . ဟင့်အင်း. . . . ”
လို့အော်ရင်း ခေါင်းကိုသွင်သွင်ခါနေတဲ့အိလှသူရဲ့ ပေါင်အိအိလေးကိုအားရပါးရဆုပ်ကိုင်ပြီး ပြင်းတဲ့အားနဲ့ဆောင့်ချလိုက်တော့တယ်။
“ဗျစ်. . . . ဖောက်. . . . ”
ဆိုတဲ့အသံနဲ့အတူ သူ့ရဲ့ဒစ်ပြဲကြီးက အပျိုအမှေးပါးကိုအရှိန်နဲ့ထိုးခွဲလိုက်ပြီး လီးတစ်ချောင်းလုံး စပ်ပတ်ဆူဆူအိအိကြီးထဲဝင်သွားတာနဲ့အတူ
“အား. . . . အမလေး.. . . အင့်. . . အိ”
ဆိုတဲ့သူမရဲ့ငယ်သံပါအောင်အော်မည်လိုက်သံလေးပါထွက်ပါလာပြီး သူမတကိုယ်လုံးကော့ထွက်သွားတယ်။ အပျိုမှေးပေါက်သွားတဲ့ ဖောက်ခနဲအသံနဲ့ အတူသွေးရည်ကြည်တို့ပျစ်ခနဲထွက်လာပြီး သွေးစီးကြောင်းလေးက သူမရဲ့စပ်ပတ်ထဲစီးယိုလာရင်း အိပ်ယာခင်းဖြူထက်မှာအိုင်နေလေရဲ့။
ဦးအောင်ထူးတစ်ယောက်သူ့ရဲ့လီးကြီးတစ်ချောင်းလုံးကြပ်လွန်းတဲ့စပ်ပတ်ကြီးထဲဝင်သွားတာနဲ့အထဲကပူနွေးနေတဲ့အရသာ ၊ နူးညံ့လွန်းတဲ့သားအိမ်လမ်းကြောင်း ၊ စီးလွန်းတဲ့အရည်ကြည်တွေနဲ့သမီးကညာရဲ့ အဆီအနှစ် တွေဟာ ဗျစ်ခနဲ ဗျစ်ခနဲ အသံတွေနဲ့အတူ သူ့လီးကြီးထဲတိုးဝင်နေသလိုခံစားလိုက်ရတော့တယ်။ သူမရဲ့စပ်ပတ်ကြီးဟာ သူလိုးခဲ့ဖူးတဲ့ဘယ်မိန်းမနဲ့မှမတူပဲ ဖောင်းလွန်းအိလွန်းပြီး အတွင်းသားတွေကလဲ ကြပ်စီးနူးညံ့နေလိုက်တာများ သူ့ဒစ်ပြဲကြီးကိုမြော့တစ်ကောင်စုပ်နေသလို အကောင်းကြီးကောင်းနေတယ်။
အိလှသူတစ်ယောက်အဖေအရင်းကြီးနဲ့ လင်မယားအရာမြောက်သွားပြီဆိုတဲ့အသိရယ်. . . . စပ်ပတ်ထဲနာလွန်းတဲ့ဝေဒနာတွေ ပြိုင်တူခံစားလိုက်ရပြီး ပတ်လတ်လေးလဲကျသွားတယ်။ နောက်ကချူပ်ထားတဲ့ဦးမာမူကလဲ အလိုက်တသိနဲ့ဖယ်ပေးလိုက်ပြီး အနားကထိုင်ခုံပေါ်ထိုင်ရင်း အဖေနဲ့သမီးရဲ့သွေးသားစပ်ဆက်ပွဲကြီးကို ဒစ်ပြဲကြီးကိုင်ရင်းကြည့်နေလိုက်တယ်။ ဦးအောင်ထူးက လဲကျသွားတဲ့သမီးလေးရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်မှောက်ချလိုက်ရင်း လက်တစ်ဖက်က သူမရဲ့ပေါင်တံအိလေးကို ဆွဲမလိုက်ရင်း တပေါင်ကျော်အနေအထားအတိုင်းနေလိုက်တယ်။ ထို့နောက်မျက်နှာတစ်ဖက်ကိုလှည့်ရင်းရှိုက်ငိုနေတဲ့သမီးဖြစ်သူကိုအရသာခံကြည့်ရင်း စတင်လိုးသွင်းတော့တယ်။
ပေါင်တံလေးကဖြူဖြူအိအိ . . . .စပ်ပတ်ကြီးက ဆူဆူ. . . . ဖောင်းအိနေတဲ့နှုတ်ခမ်းသားတွေက လီးကြီးကိုပွတ်ဆွဲ . . . . အဆီဥဥစပ်ပတ်စိုရဲ့အပျိုရည်တွေပျက်သုံးနေတယ်။ လီးတံကြီးက အကြောတပြိုင်းပြိုင်း . . .စပ်ပတ်စူကြီးကလဲ တပျစ်ပျစ်မည်သံနဲ့အတူ အတွင်းနံရံတွေက လှုပ်လီလှုပ်နဲ့နဲ့ဒစ်ပြဲကြီးကိုအငန်းမရစုပ်ငုံလိုက်တာများ ဦးအောင်ထူးမျက်လုံးတွေတောင်ပြူးထွက်နေတယ်။
အင့်ခနဲ အားခနဲ ရှိုက်ရှိုက်ငိုသံနဲ့အတူဗျူးခနဲ ဗျစ်ခနဲ လီးဝင်သွားတဲ့အသံအဖေနဲ့သမီးမုဒိန်းကျင့်လိုးပွဲကြီးမှာ တော်လဲသံလိုညံစီနေတော့တယ်။ နာလွန်းလို့တင်းထားတဲ့သမီးဖြစ်သူရဲ့မျက်နှာနုနုဟာ ပန်းရောင်ထ ၊ ဆံနွယ်ရှည်တွေရှုပ်ထွေးကာမဘုံထဲ ငရဲခံနေရသလို သွေးသားစပ်ဆက်ခံနေရတယ်။ ဦးအောင်ထူးတစ်ယောက်စီးပိုင်ကြပ်စီးလွန်းတဲ့ စပ်ပတ်ကြီးကိုလီးတံရှည်ကြီးနဲ့လိုးရတာ ကောင်းလွန်းလို့တယောဆွဲသလို အချက်ကျမှန်မှန်လိုးနေမိတယ်။ စီးပြီး ပျစ်ခနဲဝင်သွားတဲ့လီးကြီးကို ကြောက်နေတဲ့အိလှသူက အတင်းညှစ်မိနေတော့ ဦးအောင်ထူးတစ်ယောက် တခါမှမရဖူးတဲ့ကာမအရသာရနေတယ်။ သူမရဲ့စပ်ပတ်ကြီးကိုကြည့်လိုက်တော့ဖောင်းတင်းနေတဲ့နှုတ်ခမ်းသားက လီးဝင်သွားရင်လီးကြီးကိုအတင်းညှစ်ရင်းတင်းရင်းနေသလိုလီးထုတ်လိုက်ရင် စပ်ပတ်အတွင်းသားတွေပါလီးနဲ့အတူဆူထွက်ပါလာတယ်။
အရည်ကြည်တွေကလဲ လီးသွင်းလိုက်တိုင်း ပျစ်ခနဲ ပျစ်ခနဲထွက်နေလေတော့ အဆီတဝင်းဝင်းနဲ့ပြောင်နေတဲ့စပ်ပတ်ကြီးကိုကြည့်ရင်းလိုးရတာ အားရလာပြီး ဆောင့်ချက်တွေက ကြမ်းလာတယ်။ ထို့နောက်သမီးဖြစ်သူပေါ် ပြန်အိပ်ချလိုက်ရင်း တရစက်လိုးသွင်းတော့တယ်။
“ဗျစ်. . . . အင့်. . . .အမလေး နာလိုက်တာ. . . . . ဗျူး . . . . ပျစ်. . . . . အမေ့. . . . အိ”
ဆိုတဲ့အသံနဲ့အတူအိလှသူတစ်ယောက်အသက်ရှူတွေမြန်နေလေတော့သူမရဲ့ထွက်သက်သင်းသင်းလေးက ဦးအောင်ထူးရဲ့မျက်နှာကိုရိုက်ခက်နေတယ်။ နာလွန်းလို့နှုတ်ခမ်းလေးကိုကိုက်မိပြီး နောက်တစ်ကြိမ်ထက်လိုးသွင်းတဲ့အခါ နာလာပြန်တော့ကိုက်ထားတဲ့နှုတ်ခမ်းလေးဟသွားတဲ့အချိန်မှာ ဦးအောင်ထူးက အငန်းမရ နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်ချလိုက်တော့တယ်။ သူမလဲ တဝူးဝူးနဲ့အလိုးခံနေရပြီး ဦးအောင်ထူးကတော့သမီးဖြစ်သူရဲ့ တံတွေးချိုကိုစုပ်မျိုရင်း တဖတ်ဖတ်မည်တဲ့အထိလိုးနေမိတယ်။ သူမရဲ့ နူးညံ့တဲ့နို့အုံလေးက အဖေဖြစ်သူအလိုးကြမ်းလေလေ ခါရမ်းလေလေဖြစ်နေတယ်။ ထိုနို့အုံလေးကိုအဖေဖြစ်သူက လက်နဲ့အုပ်ကိုင်ရင်း ဆူနေတဲ့နို့သီးလေးကိုညှစ်ခြေရင်း အတင်းဆောင့်လိုးတယ်။
နှစ်ဦးလုံးချွေးတွေရွဲနေပြီး ခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခုဖိကပ်နေသလို အဖေဖြစ်သူရဲ့လီးကြီးက သမီးဖြစ်သူရဲ့အပျိုစပ်ပတ်အိအိကြီးထဲ တပျစ်နဲ့ထွက်ချီဝင်ချီသွေးသားပေါင်းစပ်နေတယ်။ သူမရဲ့အဖြစ်အပျက်ကိုရင်နင့်စွာလက်မခံနိူင်ပဲ
“ဟင့်အင်း. . . . ဟင့်အင်း”
နဲ့ရှိုက်ငိုအော်မည်နေပေမယ့် “ဗျစ်ခနဲ. . . . ပျစ်ခနဲ” လီးကြီးကတိုးဝင်လာတဲ့အခါ သူမရဲ့ စပ်ပတ်ကြီးက နာနေတဲ့ ဝေဒနာနဲ့အတူဖြိုးခနဲဖျင်းခနဲဖြစ်ရင်း အရည်ကြည်တွေစိမ့်ကျနေတယ်။ စိတ်ကလက်မခံရင်ဘတ်ကနာကျင် သိမ့်နေအောင်ငိုကြွေးနေပေမယ့် ခန္ဓာကိုယ်ကတော့ဖိုသဘာဝကိုအငန်းမရတောင်းနေလေတော့ ပိုးစိုးပတ်စက်အလိုးခံနေရတဲ့သူမရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်မှာ ကြက်သီးမွေးညင်းတွေထောင်ထနေလေရဲ့။
ထိုအနေအထားနဲ့လိုးရတာ အားရလာတော့ဦးအောင်ထူးက သမီးဖြစ်သူကိုလေးဘက်ကုန်းအနေအထားပြောင်းလိုက်ရင်း သူမရဲ့ဆီးစပ်အောက်မှာ ခေါင်းအုံးအဖြူလေးကိုခံလိုက်တယ်။ ထိုအခါ သူမရဲ့ပြည့်ဝိုင်းနေတဲ့ဖင်အိုးလေးကစွင့်ကောက်တက်လာပြီး အောက်ကစပ်ပတ်ကြီးကလဲ ပြောင်ဝင်းဖောင်းထွက်နေတယ်။ အိလှသူတစ်ယောက်ရင်ထဲဗလောင်ဆူနေတယ်။
နာလွန်းပြီး ရင်ထဲအောင့်နေတဲ့ဝေဒနာကြောင့် ရုန်းကန်ဖို့မေ့နေပြီး အလိုက်သင့်လေးပါသွားတယ်။ ရင်ထဲမှာလဲမောပန်းနေတယ်။ ဦးအောင်ထူးတစ်ယောက် ကော့ကားနေတဲ့သမီးဖြစ်သူရဲ့ဖင်တုံးလေးနောက်နေရာယူပြီးတာနဲ့ သူမရဲ့စပ်ပတ်ဆူကြီးထဲကိုလိုးသွင်းလိုက်ပြီး ဖင်တုံးကားကားလေးကိုဆုပ်ကိုင်လိုက်တော့တယ်။
စပ်ပတ်ထဲလီးလိုးသွင်းလိုက်တာနဲ့သူမအသံစူးစူးလေးနဲ့အော်မည်လိုက်ပြီး ခါးလေးကော့ ၊ ခေါင်းလေးမော့သွားတယ်။ ဦးအောင်ထူးလဲ သူမရဲ့ဖင်လေးကိုအတင်းဆုပ်ကိုင်ထားရင်းအတင်းလိုးတော့တယ်
” ဖတ်. . . ဖတ်. . . . ဗျစ်. . . . ပျစ်. . . . အမေ့ . . . . နာလိုက်တာ. . . . တော်ပါတော့. . . . . ဗျစ်. . . . အိ. . . . ”
စပ်ပတ်ကြီးက တညှစ်ညှစ်နဲ့. . . . ဖျောင်းခနဲ ဖောင်းခနဲ မာရ်ပါပါလိုးသံ. . . . တရှီးရှီးတရှားရှားနဲ့အဖေအရင်းကြီးရဲ့ ရာဂထန်ထန်ဟစ်အော်သံနဲ့အတူကုတင်တစ်ခုလုံးဝုန်းဒိုင်းကျဲ. . . . .အိလှသူတစ်ယောက် ကယ်ပါယူပါအော်နေပေမယ့် စပ်ပတ်ကြီးတစ်ခုလုံး မီးရို့ထားတဲ့ ဒုတ်ကြီးတစ်ချောင်းသွင်းထားသလို ပူနွေးနာကျင်. . . .တစ်သက်လုံး လှုပ်လီလှုပ်လဲ့နိမ့်တုံမြင့်တုံအပျိုစစ်စစ်ဖင်အိုးလေးဟာ အခုတော့ ဆောင့်လိုးတိုင်း လှိုင်းတွေထ . . . . ချွေးရည်စက်တွေတောင်လွင့်ထွက်သွားမတတ်လိုးချက်တွေနဲ့အတူ သားအိမ်လမ်းကြောင်းလေးဟာ လီးကြီးဆောင့်ဆောင့်မိတိုင်းနာကျင်. . . . .ကြာလာတော့လဲ စိတ်ကညင်းပေမယ့်သွေးသားရဲ့အသိကြောင့် သားအိမ်လမ်းကြောင်းလေးပွင့်အာ. . . . သွားတော့တယ်။
………………………………………………………..
အခန်း ( ၁၂ )
အဖေအရင်းကြီးရဲ့ အရည်ကြည်တွေကလဲ သားအိမ်ထဲဝင်ခို. . . . . ထိုအချိန်မှာ ဦးအောင်ထူးအကောင်းကြီးကောင်းနေပြီး သူအပေါ်စီးကလိုးရင်းကြည့်နေမိတဲ့ဖြူဝင်းနုနယ်အချိုးကျတဲ့အပျိုပေါက်လေးကိုတစ်သက်လုံးအပိုင်စားရလိုက်ချင်နေတယ်။ ခါးလေးကသေးကျင်ကျင် ကော့တဲ့ဖင်လေးက ဖောင်းအိအိ. . . . စပ်ပတ်ကြီးက စူထွက်. . . . အဆီအနှစ်တွေပြည့်လိုက်တာများ အနှစ်တွေတောင်ထနေသလားထင်ရတယ်။
လိုးရတာကလဲ စီးပိုင်ပြီး စပ်ပတ်ထဲဒင်ပြည့်ကြပ်ပြည့်. . . . ဖောက်ခနဲ လိုးဆောင့်လိုက်တိုင်း ခါးလေးကော့ ဖင်လေးကောက်ထွက်နေပြီး တင်သားအိအိလေးက ခါးဆီကိုလှိုင်းလေးထနေတယ်။ ထိုသို့ဦးအောင်ထူးတစ်ယောက် သမီးဖြစ်သူရဲ့ ဖင်လှလှလေးကိုကိုင်လိုးနေရင်း သမီးအရင်းဖြစ်လင့်ကစား လှလွန်းတဲ့အပျိုလေးရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ထဲ မျိုးဥတွေသွင်းပြီး ကလေးတစ်ယောက်ယူချင်စိတ်တွေဖြစ်လာတော့တယ်။
“အား. . . . ရှီး. . . . ကောင်းလိုက်တာ . . . . ငါပြီးတော့မယ်အိလှသူ. . . . နင့်သားအိမ်ထဲသုတ်သွင်းပြီးကလေးတစ်ယောက်ယူတော့မယ်. . . . ဗျစ်. . . . ဖောင်း. . . .ဖတ်. . . . ဖတ်. . . . .အား . . . .အမလေး . . . . မလုပ်ပါနဲ့. . . . မလုပ်နဲ့နော်. . . . သမီးကြောက်တယ်. . . . အား. . . . အင်း . . . .အမလေး . . . . ဗျစ်. . . . အင့်. . . . ”
ဆိုတဲ့ကြောက်လန့်တကြားငိုယိုသံနဲ့အတူ ဦးအောင်ထူးရဲ့ဆောင့်ချက်က ငလျင်လှုပ်သလားအောင်မေ့ရလောက်အောင်မြန်ဆန်ပြင်းထန်လာတယ်။ လက်နှစ်ဖက်နဲ့သမီးဖြစ်သူရဲ့ ဖင်ကော့ကော့ဖောင်းဖောင်းလေးကိုအားရပါးရဆုပ်ကိုင်ပြီး မာရ်ပါပါနဲ့ ကော့ကော့ဆောင့်နေရင်းက “ကဲကွာ . . . . ရော့ကွာ ” ဆိုတဲ့အော်မည်သံကြီးနဲ့အတူအိလှသူရဲ့ဖင်နှစ်တုံး ဖောင်းခနဲမည်ပြီး လှိုင်းတွေထသွားတဲ့အထိ တစ်ချက်ဆောင့်ထည့်လိုက်ရင်း သုတ်ရည်တွေအများကြီး သားအိမ်ထဲပန်းချလိုက်တယ်။
အိလှသူခမျာ “အင့်”ခနဲတစ်ချက်သာအော်မည်လိုက်နိူင်ပြီး သူမရဲ့သားအိမ်ထဲအဖေအရင်းကြီးရဲ့ သုတ်ရည်တွေအများကြီး နွေးခနဲ နွေးခနဲ ဆောင့်ဝင်လာတာနဲ့အတူဘယ်လိုဖြစ်သွားသည်မသိသူမရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ဟာ ဓာတ်လိုက်သလိုလိုရင်ထဲက နင့်ခနဲဖြစ်သွားပြီး တကိုယ်လုံးကအကြောတွေထဲတင်းခနဲ တင်းခနဲဖြစ်သွားရင်း သူမရဲ့စပ်ပတ်စူကြီးထဲ တဆုံးဝင်နေတဲ့လီးကြီးကိုအတင်းညှစ်မိနေတယ်။ ခါးလေးကကော့ထွက်. . . .
ဖင်လေးကအကော့သားနဲ့ အိပ်ယာခင်းကိုတင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ရင်း သူမ ဆတ်ခနဲ ဆတ်ခနဲတုံနေပေမယ့်သူမ အကျယ်ကြီးငိုယိုနေမိတယ်။ ထိုအချိန်မှာပဲ သူမရဲ့ထွက်ခါစ မမျိုးဥလေးထဲ အဖေအရင်းကြီးရဲ့ အားကောင်းလွန်းတဲ့သုတ်ကောင်တွေက အလုအယက်တိုးဝင်နေပြီး မျိုးဥတစ်ကောင်ကသူမရဲ့မမျိုးဥအိမ်ထဲအောင်မြင်စွာထိုးဖောက်ဝင်ရောက်သွားနိူင်ခဲ့ပြီဆိုတာ အတွေ့အကြုံမရှိတဲ့သူမ မသိနိူင်ခဲ့ရှာဘူး။ သူမရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကလိင်ကိစ္စအဆုံးထိရောက်သွားပေမယ့်အဖေအရင်းကြီးနဲ့ သွေးသားစပ်ဆက်လင်မယားအရာမြောက်သွားရပြီဆိုတဲ့စိတ်ကြောင့်ဝမ်းနည်းကြောက်ရွံ့ ရွံရှာရင်း လှိုက်ခနဲငိုမိရှာတယ်။
အဖေအရင်းကြီးရဲ့ လီးအကြီးကြီးတိုးဝင်ထားလို့နာကျင်နေတဲ့သူမရဲ့စပ်ပတ်ကြီးဟာ အဖေဖြစ်သူရဲ့သုတ်ရည်နွေးနွေးတွေက နွေးထွေးစေပြီးနာကျင်မှု့ရော့သွားစေပေမယ့်ရင်ထဲကနာကျင်မှု့တွေက အဆုံးတိုင်ရောက်သွားပြီး သူမ လဲပျိုကျသွားရှာတယ်။ ဦးအောင်ထူးကတော့ သူအရူးအမူးဖြစ်ခဲ့ရတဲ့ သမီးဖြစ်သူရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်လှလှလေးကို အပြီးတိုင်သိမ်းပိုက်လိုက်ရပြီဆိုတဲ့အသိကြောင့် အကျေနပ်ကြီးကျေနပ်နေပေမယ့် သူ့ရဲ့လီးကြီးကတော့နောက်ထပ်လိုးဖို့အသင့်အနေအထား ထောင်မတ်နေရင်းစပ်ပတ်စူစူအိအိကြီးထဲ မြုပ်ဝင်နေဆဲပဲ ။
မှောက်ရက်လေးလဲကျသွားတဲ့သမီးဖြစ်သူရဲ့ နောက်ကနေသိုင်းဖက်ထားရင်း အလိုက်သင့်လှဲချလိုက်ပြီးသူမရဲ့ကျော့ရှင်းတဲ့ကျောပြင်ကို သူ့ရဲ့ရင်ဘတ်မွေးတွေဗလပြစ်ထနေတဲ့ရင်ဘတ်ကြီးနဲ့ကပ်၊ ဖောင်းအိအိတင်ကော့လေးအောက်က ဆူထွက်ဖောင်းအိနေတဲ့စပ်ပတ်ထဲ ဒစ်ပြဲကြီးတစ်ဆုံးလုံးသွင်းထားရင်းအရည်တွေအပြည့်ဖြစ်နေတဲ့သားအိမ်ခေါင်းလေးရဲ့နွေးအိအိအရသာကို မျက်လုံးလေးမှိတ်ပြီးခံစားနေတယ်။ထိုအချိန်မှာပဲဦးအောင်ထူးရဲ့လက်မောင်းကိုဦးမာမူကလက်နဲ့တို့ရင်း
“ဆရာကြီး ကျွန်တော့်အလှည့်ပေးဦးလေ”
ဆိုပြီးပြောသံကိုကြားလိုက်ရတယ်။ ဦးအောင်ထူးတွေဝေသွားတယ်။ သူအပိုင်စားရသွားပြီလို့မှတ်ယူထားတဲ့နတ်သမီးလေးကိုဘီလူးသဘက်ထံမပေးချင်တော့။ ဒါနဲ့ ပြီးပြီးရောသဘောနဲ့
“ခဏနေစမ်းပါဦးကွာ ပြီးရင်ရမှာပေါ့”
လို့ပြောလိုက်ပေမယ့်နောက်ပိုင်းကိစ္စကို မီးစင်ကြည့်ကမှရမယ်လို့တွေးလိုက်တယ်။ ဦးမာမူတစ်ယောက် သူအရမ်းလိုးချင်တဲ့အိလှသူကို ခုချိန်ထိမလိုးရသေးပဲ သူမအဖေတက်လိုးနေတာကိုပဲ ကြည့်နေရတော့အခဲမကျေဖြစ်နေပေမယ့် သူ့အပေါ်တစ်သက်လုံးကောင်းခဲ့တဲ့ဆရာဖြစ်သူကို မလွန်ဆန်ရဲတာကြောင့် ငြိမ်နေလိုက်တော့တယ်။ ထို့နောက်ဦးအောင်ထူး စတင်လှုပ်ရှားလာတယ်။ တဖက်စောင်းလဲကျနေတဲ့သမီးဖြစ်သူရဲ့ ခါးလေးကိုအသာဆုပ်ကိုင်ရင်း စပ်ပတ်ထဲတဆုံးဝင်နေတဲ့ဒစ်ပြဲကြီးကို ရှေ့တိုးနောက်ငင်နဲ့တဖြည်းဖြည်းချင်းလိုးသွင်းပြန်တယ်။သုတ်ရည်တွေပြည့်နေတဲ့စပ်ပတ်ကြီးက ချွဲချွဲကြီးနဲ့စီးနေပြီး တစ်ကြိမ်အလိုးခံထားရပြီးသည့်တိုင်အောင်ညှစ်အားကောင်းကောင်းနဲ့ ကြပ်စီးနေဆဲပဲ ။
အားအင်ချိနဲ့ပြီး တကိုယ်လုံးကိုင်ရိုက်ခံထားရသလိုဖြစ်နေတဲ့အိလှသူထံမှ “တအင်းအင်း”ညည်းသံသဲ့သဲ့ထွက်ပေါ်လာပြီး ချိနဲ့နေတဲ့အားလေးနဲ့ သူမခါးကိုဆုပ်ကိုင်ထားတဲ့အဖေဖြစ်သူရဲ့လက်ကိုဆွဲဖယ်နေတယ်။ ဖြစ်သမျှအဆိုးတွေ တချိန်တော့ပြီးသွားမှာပါလို့ စိတ်ပိုင်းဖြတ်ထားပေမယ့်သူမရဲ့သိစိတ်ကတော့အဖေအရင်းကြီးနဲ့သွေးသားပေါင်းစပ်သွားရတာကို လက်မခံနိူင်ဖြစ်နေဆဲပဲ။ ထိုအခါဦးအောင်ထူးက သူမခါးကိုကိုင်ဖို့မကြိုးစားတော့ပဲ အိလွန်းတဲ့တင်သားဆိုင်လေးကို ခပ်ဖွဖွဆုပ်ကိုင်ရင်း လီးကိုအဆုံးထိထုတ်လိုက်တဆုံးသွင်းလိုက်နဲ့အပျိုပေါက်စပ်ပတ်စိုကြီးရဲ့ အတွင်းသားနုနုလေးရဲ့ ပွတ်တိုက်မှု့ ကြပ်စီးမှု့အရသာကိုဖြည်းဖြည်းချင်းခံစားနေတယ်။ ထိုသို့အချိန်အတော်ကြာအရသာယူပြီးတော့အားရင်ပြန်ပြည့်လာတော့မှလဲကျနေတဲ့သမီးဖြစ်သူရဲ့စပ်ပတ်ထဲကလီးကြီးကိုထုတ်လိုက်တယ်။
သူသွင်းပေးထားတဲ့သားအိမ်ထဲပြည့်နေတဲ့သုတ်ရည်တွေ သူမရဲ့စပ်ပတ်ဆူဆူအိအိကြီးကြား စိမ့်ကျပြီးအိပ်ယာခင်းမှာအိုင်သွားတယ်။ အားအင်ချိနဲ့နေတဲ့အိလှသူရဲ့ခန္ဓာကိုယ်လေးကိုဆွဲမလိုက်ပြီး သူ့ပေါင်ပေါ်ကိုထိုင်ရက်အနေအထားဖြစ်အောင်တင်လိုက်တယ်။ ထို့နောက်ကောင်မလေးရဲ့အရည်ရွဲနေတဲ့စပ်ပတ်ကြီးကြား သူ့ရဲ့လီးကြီးကိုထိုးသွင်းလိုက်တော့
အိလှသူခမြာ အနာပေါ်ဒုတ်ကျသလိုကွဲနေတဲ့စပ်ပတ်ထဲလီးဆောင့်ဝင်သွားတော့အောင့်ခနဲဖြစ်သွားပြီး အင့်ခနဲတစ်ချက်ညည်းလိုက်ရင်း ခါးလေးကော့ထွက်သွားတယ်။ ဦးအောင်ထူးရဲ့လီးကြီးက ပြွတ်ခနဲအသံနဲ့အတူ စပ်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားဆူကြီးကိုပွတ်တိုက်ဝင်သွားပြီး စပ်ပတ်စိစိလေးကိုထိုးခွဲဝင်သွားတယ်။ ခါးလေးကော့ခေါင်းလေးမော့နေတဲ့သမီးဖြစ်သူရဲ့ ခါးလေးကိုဆွဲဖက်လိုက်ရင်း သူ့အပေါ်ဆွဲလှဲလိုက်တော့အရှိန်နဲ့လဲကျလာတဲ့အိလှသူရဲ့ရွှေရင်အစုံဟာ အမွေးဗလပြစ်နဲ့ဦးအောင်ထူးရဲ့ရင်ဘက်ကြီးပေါ် အိခနဲဖိမိသွားတယ်။
ထိုအခါမှဦးအောင်ထူးက သူမရဲ့ နောက်ကကော့ဖောင်းနေတဲ့ဖင်အိအိလေးကိုအားပါပါနဲ့ဖြောင်းခနဲရိုက်ချလိုက်ရင်း သူမကိုသိုင်းဖက်ထားပြီး အောက်ကနေ တဖြောင်းဖြောင်းမည်တဲ့ အထိစပ်ပတ်ကြီးကိုပင့်တင်ဆောင့်လိုးတော့တယ်။ အရည်တွေပြည့်နေတဲ့စပ်ပတ်ဆူကြီးဟာ လိုးသွင်းလိုက်တိုင်း “တပြွတ်ပြွတ် တဗျစ်ဗျစ်”အသံတွေ ညံထွက်နေပြီး အောက်က
အားပါပါဆောင့်လိုးခံနေရတာကြောင့်နောက်ကိုကောက်ထွက်နေတဲ့သူမဖင်အိအိကြီးဟာ တအိအိတတုံတုံနဲ့ အလွန်ကြည့်ကောင်းနေတော့တယ်။ ထိုမြင်ကွင်းကိုဦးမာမူထိုင်ကြည့်ရတာအားမရဖြစ်လာပြီး ကုတင်ပေါ်တက်ရင်း အိလှသူရဲ့နောက်ပိုင်းမှာထိုင်ကာ တဖြောင်းဖြောင်း တဖတ်ဖတ်အသံတွေနဲ့ လှိုင်းထတုံနေပြီး စွင့်ကားတဲ့ တင်အစုံကို အငန်းမရထိုင်ကြည့်နေတယ်။
“ဗျစ်. . . . ဖတ်. . . . ဖတ်. . . . ဖတ်. . . . အမလေး . . . .လေး . . . . ပျစ်. . . . ဖောင်း. . . . ပျစ်. . . .. အမေ့. . ..အိ”
ဆိုတဲ့အသံတွေညံညံနဲ့ လိုးနေရင်း ဦးအောင်ထူးက သမီးဖြစ်သူရဲ့ ဆီးစပ်နဲ့သူ့ရဲ့ဆီးခုံကြီး ဖတ်ခနဲရိုက်မိတိုင်း တဆုံးဝင်သွားတဲ့လီးကြီးကိုစပ်ပတ်ဆူဆူကြပ်ကြပ်ကြီးက ညစ်သွင်းလိုက်တိုင်း အကောင်းကြီးကောင်းနေသလို စပ်ပတ်ထဲလီးဝင်သွားတိုင်း မဲ့ရွဲ့နာကျင်နေတဲ့သမီးဖြစ်သူရဲ့မျက်နှာလှလှလေးကို ကြည့်ကောင်းကောင်းနဲ့ကြည့်မိနေတယ်။ တချိန်က ကျောင်းစိမ်းထမိန်လေးအောက်က အတွင်းခံဘောင်းဘီကြပ်ကြပ်လေးနဲ့ တင်သားဖောင်းဖောင်းလေးတွေဟာ တစ်လုံးတက်တစ်လုံးဆင်း တိတိကျကျလှုပ်ရမ်းခဲ့ပေမယ့် အခုတော့အဖေအရင်းကြီးရဲ့အပေါ် ခွထိုင်ကော့ကောက်ထွက်နေပြီး ဆောင့်လိုးတဲ့အရှိန်ကြောင့် လွတ်လပ်စွာ ခပ်ကြမ်းကြမ်းရမ်းခါအိတုံနေတော့တယ်။
ထိုမြင်ကွင်းကိုဖင်သားနောက်ကနေ ကြည့်နေတဲ့ ဦးမာမူတစ်ယောက်ကောင်မလေးရဲ့အဖေကအောက်ကနေကော့လိုးလိုက်တိုင်း ဖင်လေးကတုံခါသွားလိုက် ပြဲအာသွားလိုက်နဲ့ဆိုတော့ သုတ်ရည်စတွေပေနေတဲ့သူမရဲ့စအိုပေါက်လေးပေါ်ပေါ်လာတာကိုမြင်တော့ ရာဂစိတ်တွေအရမ်းထနေတယ်။ ဆရာဖြစ်သူဦးအောင်ထူးက သူဝအောင်လိုးပြီးမှ ဦးမာမူကိုပေးလိုးမယ်ဆိုပြီး အမိန့်ပေးထားပေမယ့် မြင်နေရတဲ့မြင်ကွင်းလှလှကြီးက သူ့စိတ်ကိုမထိမ်းနိူင်ဖြစ်စေတယ်။ ဒါနဲ့ ဖြစ်လိုရာဖြစ်တော့လို့ စိတ်ကိုပိုင်းဖြတ်လိုက်ပြီး သူ့ရဲ့ဒစ်ပြဲကြီးကိုကိုင်ရင်း ဦးအောင်ထူးရဲ့ ပေါင်ပေါ်ခွထိုင်ရင်း လှုပ်ရမ်းအိတုံနေတဲ့ အိလှသူရဲ့ဖင်အိုးကြီးနောက်နေရာယူလိုက်တယ်။
ရာဂအရှိန်မြင့်နေတဲ့ဦးအောင်ထူးက ထိုအဖြစ်အပျက်ကိုမသိလိုက်ပေ။ ဦးမာမူက အိလှသူရဲ့ ခါးကိုအတင်းဖိချထားရင်း လက်တစ်ဖက်က ဒစ်ပြဲကြီးကိုအတင်းဆုပ်ကိုင်၊ ကောင်မလေးရဲ့ဖောင်းကောက်ထွက်နေတဲ့ဖင်အိအိနှစ်တုံးကြားက စအိုပေါက်ကိုအမြန်တေ့ပြီး ဆောင့်ချလိုက်တယ်။
အဖြစ်အပျက်ကမြန်လွန်းတော့ဦးအောင်ထူးရောသူ့သမီးရော သတိမထားလိုက်မိခင်မှာပဲ ဦးမာမူရဲ့ဒစ်ထိပ်ကြီး ဟာ သုတ်ရည်တွေစိုနေတဲ့အိလှသူရဲ့ဖင်ပေါက်ဝကို ပျစ်ခနဲအသံနဲ့အတူတိုးဝင်သွားတော့တယ်။ လောလောလတ်လတ်အလိုးခံရပြီးတဲ့ဖင်ဖြစ်ပြီး သုတ်ရည်သွင်းထားပြီးတဲ့အတွက်ကြောင့် ချောဆီထည့်စရာ မလိုပဲ ဖင်စအိုဝလေးဟာ ဒစ်ပြဲကြီးကိုစုပ်ငုံလိုက်တယ်။
အိလှသူအဖို့မှာတော့ စပ်ပတ်ထဲမှာ အဖေအရင်းကြီးရဲ့ ဒစ်ပြဲကြီးဟာမဆန့်မပြဲဝင်နေတဲ့အချိန် သူမရဲ့ဖင်ပေါက်ထဲကြီးမားတဲ့ဒစ်ခေါင်းကြီးတိုးဝင်လာတဲ့အတွက်ကြောင့် ပြဲထားတဲ့ဖင်စအိုဝဟာ အနာပေါ်ဒုတ်ကျသလိုစူးခနဲအောင့်ခနဲဖြစ်သွားတော့တယ်။ သူမနာကျင်ကြောက်လန့်စွာနဲ့စူးခနဲဟစ်အော်ပြီး နောက်ကိုလှည့်ကြည့်လိုက်တော့ဦးမာမူကိုတွေ့တာနဲ့လန့်ဖြန့်သွားပြီး သူမရဲ့တစ်ဦးထဲသောအားကိုးရာဖြစ်တဲ့အဖေဖြစ်သူကို. . . .
” အမလေး. . . . ဖေဖေ. . . . လုပ်ပါဦး . . . . နောက်မှာ ဦးမာမူကြီး သမီးကိုလုပ်နေတယ်. . . .
.ဆိုပြီးယောင်ရမ်းအော်ဟစ်မိတော့မှ ဦးအောင်ထူးတစ်ယောက်သတိထားမိပြီး
“ဟေ့ကောင်မာမူ. . . . အခုရပ်စမ်း . . . . ငါ့သမီးကိုမထိနဲ့ ”
ဆိုပြီး ဒေါသသံနဲ့အော်ဟစ်ရင်း ရုန်းထသော်လည်း ဦးမာမူကရုတ်တရက်. . . . အိလှသူရဲ့ ခါးလေးကိုအတင်းဖိထားတော့ဦးအောင်ထူးခမျာ သမီးဖြစ်သူရဲ့ခန္ဓာကိုယ်နဲ့ဦးမာမူရဲ့ခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခုလုံးပိမိနေပြီး ရုန်းထမရဖြစ်နေတော့တယ်။
ရာဂစိတ်ထန်နေပြီဖြစ်တဲ့ ဦးမာမူက အိလှသူရဲ့ဖင်ထဲဒစ်ထိပ်ဝင်နေတဲ့သူ့လီးကြီးကိုလုံးဝညှာတာမှု့မရှိပဲ အတင်းဆောင့်လိုးချလိုက်တယ်။ “ဗျစ်”ခနဲမည်သံအကျယ်ကြီးထွက်လာပြီး သုတ်ရည်တွေပေနေတဲ့ အိလှသူရဲ့စအိုထဲကိုကြီးမားတဲ့လီးတံကြီးက ဆောင့်ဝင်လာတယ်။
“ဗျစ်. . . . အမေ့. . . . . ဖေဖေရယ်. . . . လုပ်ပါဦး . . . . သမီးနာတယ် . . . . သမီးဖင်နှစ်ခြမ်းပြဲသွားပြီထင်တယ်. . . . ဗျစ်. . . . ပြွတ်. . . . အမလေး. . . . . လုပ်ပါဦး . . . . နာလိုက်တာ. . . . ”
” ဟေ့ကောင်. . . . မာမူရပ်စမ်း. . . . . ငါပြောနေတယ်. . . .အခုရပ်”
လို့ပြောရင်း ရုန်းထပေမယ့် မရုန်းနိူင်တော့ပေ။ ဦးမာမူက
“ဆရာကြီး ကျွန်တော်မနေနိူင်တော့ဘူး. . . . ဆရာ့သမီးဖင်ကအရမ်းကောင်းတာပဲဗျာ . . . . .ကျွန်တော်လိုးကောင်းကောင်းနဲ့အတင်းလိုးလိုက်တာ ဖင်ကွဲသွားလားတော့မသိဘူး သွေးတွေအများကြီးထွက်နေတယ်”
လို့ပြောရင်း လီးတဝက်လောက်ဝင်နေတာကိုပြန်ထုတ်လိုက်ပြီး အရှိန်နဲ့ထပ်ဆောင့်ချလိုက်တော့တယ်။ ဗျစ်ခနဲအသံကြီးထွက်ပေါ်လာပြီး ဦးမာမူရဲ့လီးကြီးဟာ ဖင်ထဲအရှိန်နဲ့ထပ်ဆောင့်ဝင်သွားတယ်။ အိလှသူတစ်ယောက်စပ်ပတ်ထဲကလီးကြီးက နှိပ်စက်ယုံမက ဖင်ကလဲနှစ်ခြမ်းပြဲသွားသလိုခံစားချက်ကြောင့် ခေါင်းလေးမော့ကာ “အား” ခနဲ ရင်ထဲကလှိုက်ထွက်လာတဲ့ အသံလေးနဲ့အော်ရင်း တဆတ်ဆတ်တုံနေတယ်။
ဦးမာမူက ကြမ်းတမ်းရက်စက်သူပီပီဖင်နှစ်တုံးကိုအတင်းဖြဲကိုင်ရင်း အားပြင်းပြင်းနဲ့ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေတဲ့အခါမှာတော့အိလှသူရဲ့အရွယ်နဲ့မလိုက်အောင် ကြီးမားတဲ့သူ့ရဲ့ဒစ်ပြဲကြီးဟာ ဖင်ထဲကို တဆုံးဝင်သွားပြီး သူမရဲ့ဖင်နှစ်ခြမ်းဟာလဲ ပြဲအာထွက်နေတော့တယ်။ဦးအောင်ထူးတစ်ယောက်မရုန်းသာမလှုပ်သာတဲ့အနေအထားမှာ ဦးမာမူကသူ့သမီးဖင်ကိုဆောင့်လိုးချလိုက်တိုင်း စပ်ပတ်ဆူကြီးထဲတဆုံးဝင်နေတဲ့သူ့လီးကြီးကိုအပေါ်ကနေအားပြင်းပြင်းနဲ့စပ်ပတ်အိအိကြီးထဲဖိဖိသွင်းနေသလိုခံစားချက်ကြောင့်ကောင်းလာတယ်။
အိလှသူကတော့မျက်ဖြူလန်မတတ်ကြောက်လန့်နေပြီး သူမရဲ့အပျိုစပ်ပတ်လေးကိုရောဖင်ပေါက်ကိုပါ လီးနှစ်ချောင်းလုံးတစ်ပြိုင်ထဲအလိုးခံနေရတဲ့အတွက် နာလွန်းလို့တကိုယ်လုံးတဆတ်ဆတ်တုံနေတယ်။ ကြောက်လွန်းနာလွန်းတဲ့ ခံစားချက်ကြောင့် အသံအကျယ်ကြီးနဲ့ အော်ရှာတော့တယ်
“ဗျစ်. . . ပြွတ်. . . . ဖတ်. . .. အမလေးလေး . . . . အား . . . . ပြစ်. . . . ဗျစ် . . . . အမေ့. . . .နာလိုက်တာ . . . . . အား . . . . . အမလေး . . . . . ”
ဦးမာမူက ကြပ်စီးနေတဲ့ဖင်တုံးအိအိလေးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆောင့်လိုးနေရာကနေ မာရ်ပါလာပြီး အိလှသူရဲ့ ဖင်နှစ်တုံးကို တဖြန်းဖြန်းရိုက်ရင်း ဖင်အိအိကြီး လှိုင်းထလာတဲ့အထိ အမြန်ဆောင့်လိုးတော့တယ်။ ထိုအခါ အိလှသူတစ်ယောက်သေသွားတော့မလိုခံစားချက်မျိုးကြောင့်သူမရဲ့အားကိုးရာဖြစ်တဲ့ အဖေအရင်းကိုအတင်းဖက်ထားမိပြီး အော်ဟစ်ငိုယိုရင်း ဖင်လေးအကော့သားနဲ့လီးနှစ်ချောင်းလိုးတာကို ခံနေရရှာတယ်။
သူမနာကျင်တိုင်း အဖေဖြစ်သူရဲ့ လက်မောင်းကိုညှစ်မိနေတာကြောင့် ဦးအောင်ထူးတစ်ယောက်သူဘာမှမတတ်နိူင်တဲ့အနေအထားမှာ သမီးဖြစ်သူနာမှာလဲစိုး ၊ သမီးဖြစ်သူရဲ့ စပ်ပတ်ဆူကြီးကလဲ လိုးရတာအဆီအနှစ်ပြည့်စွာ ကောင်းလွန်းနေတာကြောင့်သမီးဖြစ်သူကိုပြန်ဖက်ထားရင်း အောက်ကနေပင့်တင်ကော့လိုးနေမိတယ်။ ဦးမာမူကတော့ဘာမှဂရုစိုက်မနေပဲ သူသရေတွေကျတဲ့အထိကြိုက်ခဲ့ရတဲ့ လှုပ်လီလှုပ်လဲ့အပျိုဖင်အိအိလေး တုံအိနေတာကိုပဲစိုက်ကြည့်ပြီး လက်ရာနီနီကြီးတွေထင်နေတဲ့အထိလွှဲရိုက်ရင်းအတင်းလိုးတယ်။
အိလှသူတစ်ယောက် မောပန်းနာကျင်လွန်းတာကြောင့်မအော်နိူင်တော့ပဲ လီးနှစ်ချောင်းလုံးတစ်ပြိုင်ထဲဆောင့်ဝင်လာတိုင်း အင့်ခနဲ အင့်ခနဲအော်မည်ပြီး ဆတ်ခနဲဆတ်ခနဲ တုံနေတော့တယ် ထိုသို့အချိန်အတော်ကြာအလိုးခံရပြီးမှ သူမရဲ့ဖင်ထဲကရော စပ်ပတ်ထဲကပါ နွေးခနဲဖြစ်သွားပြီး သုတ်ရည်တွေတိုးဝင်လာတော့တယ်။ ထိုအချိန်မှာပဲ သူမခံစားရတာများလွန်းလို့ အသိစိတ်ပျောက်သွားပြီး နေရာမှာတင်ပဲ မေ့မျောသွားတော့တယ်။ ထိုညဟာ သူမငရဲရောက်သွားတဲ့ညပါ ။ ဦးမာမူက ဦးအောင်ထူးရဲ့လုပ်ရပ်တွေအကုန်သိနေတဲ့အတွက် ဒီသတင်းတွေကို လူတွေအားလုံးသိအောင်ဖွမယ်ဆိုပြီး အကြပ်ကိုင်ထားတဲ့အတွက်ဦးအောင်ထူးလဲ မလွန်ဆန်ရဲတော့ပဲ ဦးမာမူစိတ်တိုင်းကျ သူ့သမီးကိုအသုံးတော်ခံစေခဲ့တယ်။
မေ့မျောနေတဲ့သူမပြန်နိုးလာတော့ဦးမာမူက ဦးအောင်ထူးကိုအတင်းစေခိုင်းပြီး သူမရဲ့ စပ်ပတ်အိအိကြီးကိုလီးနှစ်ချောင်းလုံးမရမကထည့်လိုးခဲ့တယ်။ သူမရဲ့စပ်ပတ်စိစိလေးထဲ အဖေဖြစ်သူရဲ့လီးရော ဦးမာမူရဲ့လီးပါအတင်းလိုးသွင်းတဲ့အခါမှာ အစပိုင်းက မဝင်ပေမယ့်ဦးမာမူက လီးတစ်ချောင်းဝင်နေပြီးတဲ့စပ်ပတ်ကို အတင်းဖြဲပြီးသူ့လီးကြီးနဲ့ဆောင့်ဆောင့်လိုးလိုက်တဲ့အတွက်သူမရဲ့စပ်ပတ်ကြီးဟာပြဲအာထွက်သွားပြီး လီးနှစ်ချောင်းလုံး အဆုံးထိဝင်သွားရရှာတယ်။
သူမရဲ့စပ်ပတ်စူကြီးထဲမှာ လီးနှစ်ချောင်းကထွက်တဲ့သုတ်ရည်တွေအပြည့်ဖြစ်ခဲ့ရတယ်။ သွေးတွေထွက်တာလဲမနည်းဘူး ။ အပျိုစပ်ပတ်နုနုလေးဟာ အနည်းငယ်စုတ်ပြဲသွားရပြီး နာကျင်ကိုက်ခဲခဲ့ရတယ်။ ထိုမျှသာမက ဦးမာမူနဲ့ဦးအောင်ထူးရဲ့ လီးနှစ်ချောင်းတစ်ပြိုင်ထဲ သူမရဲ့ဖင်ပေါက်လေးကိုလိုးခဲ့တဲ့အတွက်သူမရဲ့အပျိုဖင်အိအိလေးနှစ်တုံးကြားမှာ သွေးတွေအလိမ်းလိမ်းနဲ့ပေါ့။
……………………………………………………….
အခန်း (၁၃) ဇာတ်သိမ်း
ထိုညလွန်တော့ သူမဒဏ်ရာတွေများစွာနဲ့ သွေးတွေလဲအထွက်လွန်နေတာကြောင့် ဦးအောင်ထူးတစ်ယောက်သူ့အပြစ်နဲ့သူဆိုတော့ သမီးဖြစ်သူကိုအိမ်ထဲမှာပဲကြိတ်ကုခဲ့ရတယ်။ အိလှသူတစ်ယောက် သေသွားတော့မလိုလိုဝေဒနာတွေကြားမှာ အဖေဖြစ်သူရဲ့ပြုစုမှုကြောင့်တစ်လလောက်ကြာတဲ့အခါ ပြန်ပြီးထူထူထောင်ထောင် ဖြစ်လာတယ်။ သူမနေကောင်းတယ်ဆိုတာနဲ့ ဦးမာမူက သူမကိုမျိုးစုံလိုးတော့တာပဲ။
သူမကိုကျောင်းဝတ်စုံလေး ဝတ်ခိုင်းပြီး ဖင်ကိုတစ်လုံးတက်တစ်လုံးဆင်းဖြစ်အောင် နှဲ့လျှောက်ခိုင်းပြီး ဦးမာမူက နောက်ကနေထမိန်လေးအသာလှန်ပြီး ဖင်ထဲလီးသွင်းထားတဲ့အနေအထားအတိုင်း အိမ်ထဲနေရာအနှံ့လမ်းလျှောက်ခိုင်းတယ်။
သူမရဲ့ဖင်လေးတစ်လုံးတက်တစ်လုံးဆင်းဖြစ်တိုင်း ဖင်ထဲတဆုံးဝင်နေတဲ့ဦးမာမူရဲ့လီးကြီးကိုနှဲ့ချေမိနေပြီး နာကျင်ပြီးအောင့်တဲ့ဝေသနာခံစားရပေမယ့် ဦးမာမူကတော့ဖင်အိအိကြီးနှစ်တုံးက တစ်လုံးတက်တစ်လုံးဆင်းနဲ့သူ့လီးကြီးကိုညှပ်ပြီးပွတ်ချေနေတာကြောင့် အကောင်းကြီးကောင်းနေပြီး သူမရဲ့ခါးလေးကိုကိုင်ရင်း လမ်းလျှောက်ပြီးအတင်းလိုးသွင်းတယ်။
တခါတလေဦးအောင်ထူးကိုထိုသို့လိုးခိုင်းပြီး သူကအရသာခံပြီးကြည့်တယ်။အိလှသူကို လှေကားပေါ် တက်လိုက်ဆင်းလိုက်လုပ်ခိုင်းပြီး နောက်ကနေ ဖင်ထဲလီးသွင်းပြီးတော့လဲလိုးဖူးတယ်။အိမ်ထဲရှိသမျှနေရာတိုင်း မှာပုံစံမျိုးစုံနဲ့အလိုးခံရဖူးသလိုသူမမှာရှိသမျှ ဝတ်စုံတွေအကုန်ဝတ်ခိုင်းပြီးတော့လဲအလိုးခံရဖူးတယ်။
သူမရဲ့ ဖင်ပေါက်နဲ့ စပ်ပတ်ထဲမှာ အမြဲလိုလိုအဖေဖြစ်သူနဲ့ဦးမာမူရဲ့သုတ်ရည်တွေ ရှိနေခဲ့ရတယ်။ ထိုသို့တစ်လလောက်ပယ်ပယ်နှယ်နှယ်အလိုးခံရပြီးတဲ့အခါမှာတော့အတွေ့အကြုံ ရှိလာတဲ့သူမရဲ့ခန္ဓာကိုယ်လေးဟာ အရင်ကထက်ပိုပြီးဖွင့်ထွားစွင့်ကားလာတော့တယ်။ခါးသေးရင်ချီဖြစ်လာတဲ့သမီးဖြစ်သူကိုဦးအောင်ထူးတစ်ယောက်အလွန်နှစ်သက်ပေမယ့်ဦးမာမူခိုင်းထမျှလုပ်နေရတဲ့အတွက် လုံးဝမကျေနပ်ဘူး။
သူ့သမီးနှိပ်စက်ခံနေရတာကိုလဲ ရင်ထဲကမကောင်း ။ သမီးလိုလဲချစ်၊ သူပန်းဦးချွေ ၊ သုတ်သွင်းပြီး ကာမရယူထားတာကြောင့် ကာမပိုင်မယားလိုလဲချစ်ချင်တာကြောင့် ဦးမာမူကိုသူလုံးဝမကျေနပ်ပေ။အိလှသူကလဲအတွေ့အကြုံရှိလာပြီမို့အဖေအရင်းကြီးကလိုးတဲ့အခါ သာယာတတ်လာပြီးကာမကိုကောင်းစွာရယူတတ်လာပေမယ့်ဦးမာမူကိုတော့လုံးဝနှစ်မြို့ခဲ့ခြင်းမရှိပေ။
ထိုအဖြစ်အပျက်များဖြစ်ပွားခဲ့ပြီး တစ်လကြာတဲ့အခါမှာ ဦးမာမူကိုဦးအောင်ထူးက ဓားနဲ့ထိုးသတ်တဲ့အမှုဖြစ်ပွားခဲ့တော့တယ်။ ထိုအမှုကြောင့်ဦးအောင်ထူး ထောင် ၅ နှစ်ကျသွားတယ်။ ထောင်ထဲကနေပြီး သူပိုင်ဆိုင်သမျှအမွေတွေကိုသမီးဖြစ်သူထံရှေ့နေခေါပြီးလွှဲပေးခဲ့တယ်။ အိလှသူကတော့ဦးအောင်ထူးလုပ်ခဲ့သမျှကို တစ်ခွန်းမှဖွင့်ဟပြောခြင်းမရှိခဲ့တဲ့အပြင် အဖေဖြစ်သူကိုအမြဲတမ်းထောင်ဝင်စာလာတွေ့တယ်။
ထိုသို့တစ်လခန့်ကြာတဲ့အခါမှာ အိလှသူတစ်ယောက်ဗိုက်လေးဖောင်းလာတယ်။မနက်တိုင်းလဲအော့အန်နေတာကြောင့် အဖေဖြစ်သူကိုထောင်ဝင်စာတွေ့တဲ့အခါပြောကြည့်တော့ ဆရာဝန်သွားပြဖို့အကြံပေးတာနဲ့သွားပြကြည့်တာ သူမကိုယ်ဝန်သုံးလရနေပြီဖြစ်ကြောင်းသိလိုက်ရတယ်။ သူမခေါင်းထဲချာချာလည်သွားပြီး ဝမ်းနည်းသွားတယ်။
သူမရဲ့ကိုယ်ဝန်ဟာအဖေဖြစ်သူနဲ့ရတဲ့ကိုယ်ဝန်လားကုလားမာမူနဲ့ရတဲ့ကိုယ်ဝန်လားမသိ။ အဖေဖြစ်သူရဲ့အကြံပေးချက်အတိုင်း ရှိသမျှစည်းစိမ် အကုန်ရောင်းထုတ်ပြီး စင်္ကာပူကိုအပြီးထွက်ခွာသွားလိုက်တော့တယ်။ ဒီလိုနဲ့ ၅ နှစ်လောက်ကြာတဲ့အခါ စင်္ကာပူလေဆိပ်မှာခါးသေးရင်ချီလှယဉ်ကျေးမယ်တွေထက်တောင်အချိုးကျတဲ့ခန္ဓာကိုယ်နဲ့လှပချောမောတဲ့အသက်၂၃ အရွယ်ကောင်မလေးတစ်ယောက်၊ ၅နှစ်အရွယ်ကလေးမလေးလက်ကိုဆွဲရင်း လေဆိပ်မှာစောင့်နေတယ်။ လေယာဉ်ဆိုက်ရောက်လာပြီးမကြာမီ ၄၅နှစ်အရွယ် ထောင်ထောင်မောင်းမောင်းဗလခပ်တောင့်တောင့် လူတစ်ယောက်ထွက်လာတော့ သူတို့နှစ်ယောက်အပြေးလေးကြိုလိုက်ရင်း ထိုသူရဲ့လက်မောင်းကိုတွဲခိုလိုက်တယ်။
ထို့နောက်ထိုလူရဲ့အနားကိုကောင်မလေးကကပ်လိုက်ရင်း
“ဖေဖေ. . . . ဒါ သမီးနဲ့ဖေဖေနဲ့ရထားတဲ့သမီးလေးလေ”
ဆိုပြီးတီးတိုးပြောလိုက်တယ်။
“ချစ်လေးကလဲကွာ ဖေဖေလို့မခေါ်နဲ့တော့လေ . . . . ကိုလို့ပဲခေါ်ပါတော့ကွာ သမီးကြားလို့မသင့်တော်ပါဘူး”
လို့တီးတိုးပြောရင်း နှစ်ယောက်လုံးရယ်လိုက်မိတယ်။
ထို့နောက်”ချစ်လေးက အရင်ကထက်ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ပိုပြီးလှလာတယ်နော်. . . . အရင်ကလဲတစ်မျိုးလှတယ်အခုလဲလှယဉ်ကျေးမယ်လိုမျိုးတစ်မျိုးလှတယ်” လို့ရယ်ကျဲကြဲနဲ့ပြောလိုက်တော့
“ဒါက ဖေဖေ. . . . အဲ . . .. ကို့ရဲ့ မျိုးဥတွေကြောင့်ဖွံ့ဖြိုးလာတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ပါနော်” လို့ပြောရင်း နှစ်ယောက်လုံး ရယ်လိုက်မိပြန်တယ်။ “ဒါနဲ့ပြောရဦးမယ်. . . .ချစ်တို့ရထားတဲ့သမီးလေးကိုတော့ ချစ်ကိုလုပ်သလိုမလုပ်နဲ့တော့နော်”
လို့ပြောလိုက်တယ်။
“အေးပါကွာ . . . . ဒီကိစ္စကိုကိုလဲမုန်းသွားပါပြီကွာ . . . . ဘယ်တော့မှမဖြစ်စေရတော့ပါဘူး ဒီလောက်လှတဲ့ခါးသေးရင်ချီဇနီးလေးကိုရထားတော့မှဘယ်တော့မှအရင်လိုလုပ်မှာမဟုတ်တော့ပါဘူးချစ်ရယ်”
လို့ပြောရင်း ကောင်မလေးကိုဖက်ပြီး ကလေးမလေးကိုပွေ့ချီရင်း လေဆိပ်ထဲကထွက်လာတော့တယ်။ လေဆိပ်ထဲက ရှိသမျှယောက်ျားတိုင်းက ကောင်မလေးရဲ့ စွင့်ကားတဲ့လှုပ်လီလှုပ်လဲ့တင်အစုံကို ငေးကြည့်ရင်း ဒီယောက်ျားတော့ မိန်းမရကံကောင်းလိုက်တာလို့ စိတ်ထဲရွတ်ဆိုမိကြလေရဲ့။
ထိုနှစ်ယောက်ဟာ ဦးအောင်ထူးနဲ့ အိလှသူတို့နှစ်ယောက် ဖြစ်ကြောင်းကို သိကြပြီး ဖြစ်ပါလိမ့်မယ်။
ပြီးပါပြီ။