Month: December 2023

မှတ်ချက် – အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ အင်းစက်စာပေဆိုသည်မှာ မိသားစု မောင်နှမ သွေးသားရင်း အချင်းချင်း လိင်းဆက်ဆံသော အကြောင်းအရာကို စိတ်ကူးပုံဖော် ရေးသားထားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် မကြိုက် မနှစ်သက်ပါက မဖတ်ရှုပဲ ကျော်သွားပေးပါ။ ယခုဝတ္ထုမှာ စာပေသဘော ရေးသားခြင်း ဖြစ်သဖြင့် လိုက်လံအတုယူ ပြုလုပ်ခြင်းများ မပြုလုပ်ပါရန် မေတ္တာရပ်ခံပါသည်။  တစ်ခါတုန်းက ကျွန်းရွှေဝါရေးသားသူ – အမည်မသိ ” အူး အူးးးးး ဟူးးးးးးးးးး ” ”ဝူးးးး ဝူးးး တူးးး “ဝု ဝု အူ အူ ဝူးးးးးးးးးးးးး ” ညဉ့်သန်းခေါင်ယံ – မြို့ပြင် တိုးချဲ့ရပ်ကွက်တွင် ရပ်ကွက်အနောက်ဖျားမှ ခွေးအူသံကြီးမှာ အလယ်ပိုင်းထိ ဆူညံစွာ အော်ညီးလို့နေသည်။ ထိုနောက်…

လွမ်းနေမယ် နန်းလေးရယ်ရေးသားသူ – Crazzy4 (ဒီဇာတ်လမ်းလေးက တကယ့် ဖြစ်ရပ်မှန်လေးပါ) အခန်း (၁) ၂၀၀၈ ခုနှစ်၊ ဧပြီလ (၃) ရက်။ မကြာခင် သင်္ကြန်ကျတော့မည်။ သင်္ကြန်ရယ်၊ ဥသြရယ်၊ ရွက်ကြွေလေးတွေရယ်၊ ရှင်းပြီးလှပနေတဲ့ ကောင်းကင်ပြာလေးရယ်… ဒါတွေဟာ နွေဦးပန်းချီကားတစ်ချပ်ထဲက နွေသရုပ်စုတ်ချက်တွေပါပဲ ချစ်သူရယ်..။ ဟိုးဝေးဝေး ဗာင်္ဒပင်က သစ်ရွက်လေးတွေ တစ်ရွက်ချင်း မြေသို့ ဝဲပျံကျနေတာ၊ ခပ်လှမ်းလှမ်း ပိတောက်ပင်ပေါ်က ဥသြငှက် တေးဆိုနေတာတွေကြည့်ပြီး ဘာလိုလို အလွမ်းကြီးက ရင်ကို ဗျောင်းဆန်စေပါတယ်…။ ရည်းစားရှိသူမပြောနဲ့ မရှိသူတွေတောင် နွေရောက်ပြီဆို ဘာလိုလိုနဲ့ ဘယ်ကိုလွမ်းရမှန်းမသိအောင် ခံစားရတယ်လေ..။ “ဟေ့ကောင်… ချစ်စမ်းကို.. ငါခေါ်နေတာကြာပြီ… ဘာတွေငေါင်ပြီး.. ခေါ်မကြား အော်မကြား ဖြစ်နေလဲကွာ…” မင်းသူမှ ပြောပြောဆိုဆို ခုံတစ်လုံးဆွဲပြီး…

လှထိတ်ခေါင်ဇာတ်လမ်း – မန္တလာမောင်မောင်တုတ် ဒေါ်လွင်မာထက် ဆိုသည်မှာ ‘ထက်’ ဆောက်လုပ်ရေး ကုမ္ပဏီကြီး၏ ပိုင်ရှင်လည်း ဖြစ်သည်။ သူမသည် ကိုယ်တိုင်က အင်ဂျင်နီယာတစ်ဦး ဖြစ်သည့်အပြင် ပြည်ပသို့လည်း အကြိမ်ကြိမ် သွားရောက်၍ သင်တန်းအမျိုးမျိုး တက်ရောက်အောင်မြင်ခဲ့သူ တစ်ဦးလည်း ဖြစ်သည်။ သူမသည် လုပ်ငန်းလုပ်ရာတွင် စေ့စပ်သေချာသည်။ တိကျ ပြတ်သားသည်။ စေတနာ ကောင်းသည်။ လုပ်ငန်းနှင့် ပတ်သက်လျှင် မည်သူ့ကိုမှ အားမနာတတ်။ တိတိကျကျ ဆောင်ရွက်တတ်သည်။ လွင်မာထက်၏ လက်ထက်ကြမှ ကုမ္ပဏီ၏ လုပ်ငန်းများသည် အံသြဖွယ် အောင်မြင်၍လာရပြန်တော့ လွင်မာထက်၏ ဂုဏ်သတင်းက စီးပွားရေး လောကတွင် သတင်းကြီးခဲ့သည်။ ထိုဂုဏ်သတင်းတို့တွင် လွင်မာထက်၏ ဆောင်ရွက်မှု အောင်မြင်မှု၊ အရည်အချင်းရှိမှုတွေသာမက သူမ၏အလှဂုဏ် သတင်းကလည်း ကြီးမားလှသည်။ အသက် (၂၆)…

အချစ်တွေနဲ့ပြည့်နေတဲ့ အိမ်ကလေးရေးသားသူ – မန္တလာမောင်မောင်တုတ် အမေ အိမ်ထောင်ပြုလိုက်ကြောင်း သတင်းကြားရတော့ ခင်ခင်စန်းတစ်ယောက် ချုံးပွဲချ၍ ငိုလိုက်မိသည်။ ပြီးတော့……. ကြည့်ဦး…. အမေယူလိုက်သည်က လူမျိုးခြား ကုလားကြီးတဲ့…… ဝမ်းနည်းတာလဲပါသည်။ ယူကြုံးမရတာလဲပါသည်။ ဒါကြောင့်ပင် ခင်ခင်စန်းတစ်ယောက် ရှိုက်ကြီးတငင် ငိုကြွေး၍ နေမိသည်။ လူကြုံနှင့်ပေးလိုက်သော အမေ့ထံမှ စာနှင့်အတူ ဖွားလေးအတွက် အိမ်ပြင်ဖို့နှင့် လိုအပ်တာသုံးဖို့ ငွေ တစ်သောင်း ထည့်ပေးလိုက်သည်။ ပြီးတော့ ခင်ခင်စန်းအတွက် အဝတ်အစားဝမ်းဆက် သုံးစုံနှင့် ငွေသုံးထောင်ကလည်း သပ်သပ်ပေးလိုက်သေးသည်။ ဒါကိုကြည့်ခြင်းဖြင့် အမေတစ်ယောက် ချောင်ချောင်လည်လည်ဖြင့် အပူအပင်မရှိ နေနိုင်တော့မည်ဟုတွေး၍ ခင်ခင်စန်းတစ်ယောက် အနည်းငယ်တော့ စိတ်သက်သာရာ ရသွားရသည်။ ရန်ကုန်မှ ပြန်လာသော လူကြုံကလည်း ခင်ခင်စန်း၏ မိခင်ဖြစ်သူ မအေးသန်း တစ်ယောက် ကောင်းစားနေကြောင်း အမွှန်းတင်၍…

ဘေးအိမ်က ကိုရဲမောင်ခြိမ့် (အတွေဘေးအိမ်က ကိုရဲးပင်လယ်ပြာတွင် ရေးသည်။) [ ဖြစ်ရပ်မှန် ဇာတ်လမ်းလေးအား နာမည်/နေရာဒေသ လွဲပြောင်း၍ စာဖတ်သူ အဆင်ပြေစေရန် ခံစားတင်ပြပါသည်။ ] အခန်း ( ၁ ) ” ရွှီးးးးး …… ဖေါင်းးးး ဖေါင်းးးးးး …… ရွှီးးးးး …… ဖေါင်းးးးး ……… ဒိုင်းးး ……… ရွှီးးးး …… ဖေါင်းးးး …… ဒိုင်းးးးး ” သွယ် တို့ မြို့လေးရဲ့ သီတင်းကျွတ် ညလေးပေါ့။ တရပ် ကွက်လုံး မီးတွေ လင်းထိန်နေတာ။ ကလေးတွေလည်း ဖျောက်အိုး ဖေါက်လိုက် မီးရှူးမီးပန်းတွေ လွတ်လိုက် ပျော်ရွှင် နေကြတယ်။ ” မသွယ် ရေ…

မှတ်ချက် – အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ အင်းစက်စာပေဆိုသည်မှာ မိသားစု မောင်နှမ သွေးသားရင်း အချင်းချင်း လိင်းဆက်ဆံသော အကြောင်းအရာကို စိတ်ကူးပုံဖော် ရေးသားထားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် မကြိုက် မနှစ်သက်ပါက မဖတ်ရှုပဲ ကျော်သွားပေးပါ။ ယခုဝတ္ထုမှာ စာပေသဘော ရေးသားခြင်း ဖြစ်သဖြင့် လိုက်လံအတုယူ ပြုလုပ်ခြင်းများ မပြုလုပ်ပါရန် မေတ္တာရပ်ခံပါသည်။  ဂျိုကာရေးသားသူ – ဘူးခါးသီး “ဟူးးးး ပူလိုက်တာနော် ဆောင်းတွင်းတဲ့ လခွီးထဲမှပဲ” ဆောင်းရာသီရဲ့ နေ့လည်ခင်းက အရမ်းပူတယ်ဗျာ။ ဆောင်းတွင်းသာပြောတယ် ပူအိုက်စပ်လို့။ ကျနော်က ဆယ်တန်း။ အိမ်မှာဆို စာမလုပ်လို့ဆိုပြီး အဖိုးအိမ်ပို့လိုက်လို့ အခုလို အပူဒဏ်ကို ခံစားနေရတာပေါ့ဗျာ။ အခုကျနော် နေ့လည်နားချိန်ရတုန်းလေး အိပ်နေတာဗျ။ နေရာက အဖိုးလေးအိမ် အပေါ်ထပ်မှာ။ ပျဉ်ကာသွပ်မိုး နှစ်ထပ်အိမ်ကြီးရဲ့…

ကျွန်တော့်ဓါတ်ပုံဆရာရေးသားသူ – အမည်မသိ ဒီနေ့ ကျွန်တော့်ရဲ့အလုပ်က မော်ဒယ်တစ်ယောက်နဲ့ အတွင်းခံကြော်ငြာ ရိုက်ဖို့ပါ။ ပုံမှန်အားဖြင့် နောက်ကျလေ့မရှိပေမယ့် အရေးပေါ်ကိစ္စလေး ရှိနေတာကြောင့် တော်တော်လေး နောက်ကျမှ ရောက်သွားတယ်။ ကျွန်‌တော်ရောက်တဲ့ အချိန်မှာ အခန်းထဲ ကောင်လေးတစ်ယောက်သာ ရှိတော့တယ်။ “အစ်ကိုရောက်ပြီလား။ ကျန်တဲ့သူတွေက ပြန်ကုန်ပြီ” သူစကားအဆုံးမှာပဲ ကျနော်က တောင်းပန်စကားဆိုလိုက်တယ်။ ကျနော့်ကို စိတ်ရှည်ရှည်နဲ့ စောင့်ပေးတဲ့ သူ့ကိုလည်း တကယ်ကျေးဇူးတင်မိပါတယ်။ “ကိုယ်တို့ စလိုက်ရအောင်လေ…။ ဘယ်တစ်ထည်နဲ့ အရင်ရိုက်မလဲ” သူက boxer နက်ပြာရောင်လေးနဲ့ အရင်ရိုက်ဖို့ပြောတယ်။ ကောင်လေးက အသက် ၂၃ ဝန်းကျင်လောက် ရှိမယ်ထင်တယ်။ ထူးအံလွင်လို အရပ်ရှည်ပြီး ထူးအောင်လို ကြွက်သားတွေနဲ့ ခပ်မိုက်မိုက်ပဲဗျ။ ကောင်လေးက အပေါ်လည်း ကြည့်ကောင်းသလို အောက်ပိုင်းကလည်း လုံးဝ perfect…

ရေရှည် စီမံကိန်းရေးသားသူ – ဂျူနီယာဝင်းထိန် အချိန်တွေက အကုန်မြန်သည်ဟု ကျွန်မ ထင်မိသည်။ ခင်နှင်းဝေဆိုတဲ့ ကျွန်မဟာ အခုဆို သမီးတစ်ယောက်အမေ မုဆိုးမဖြစ်လို့နေပါပြီ။ လွန်ခဲ့သော (၁၅) နှစ်ကျော်က အဖြစ်အပျက်တွေက အခုထိတိုင် မေ့လို့မရနိုင်သေး။ ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နဲ့ ယောက်ျားတစ်ယောက်ကို အားကိုးလက်ထပ်မိခဲ့ကာမှ ထိုယောကျ်ားနဲ့ အသိုင်းအဝိုင်းတို့၏ ခြယ်လှယ်အသုံးချခြင်းကို သိလျှက်နဲ့ ခံခဲ့ရတယ်။ ရုန်းမထွက်နိုင်တဲ့ ကာမနွံထဲမှာ ( ၅ ) နှစ်ကျော်လောက် သူတို့အသိုင်းအဝိုင်းနဲ့အတူ နစ်မြှုပ်နေမိခဲ့တယ်။ လင်ယောက်ျား ကိုမင်းအောင်ရဲ့ မွေးစားအမေ ဒေါ်ချိုသက်ရီရဲ့ အစီအစဉ်တွေအတိုင်း မသိလိုက် မသိဘာသာ လျှောက်နေမိခဲ့တယ်။ ဒီလိုပဲ ကိုမင်းအောင် ဇာတ်သွင်းလို့ရတဲ့ ကာမသားကောင် မိန်းကလေးတွေအတွက်လည်း အကျိုးအမြတ်ရပြန်ပါသေးတယ်။ ကျမနဲ့ ကိုမင်းအောင်ဟာ နှစ်ဦးသဘောတူ နားလည်မှုတွေနဲ့ လက်တွဲမဖြုတ်ခဲ့ကြပါဘူး။ ကျမ…

ပေးစားမယ်Myanmar Ero Senei ရေးဖွဲ့သည်။ ကျွန်တော့်နာမည်က ဦးအောင်ကျော်မိုး။ သာကေတထဲမှာ ကျော်မိုးအိမ်ဆောက်ပစ္စည်းဆိုင် ပိုင်ရှင်ဆိုပြီး သိကြတယ်ဗျာ။ အသက်ကတာ့ ၃၃ နှစ်။ ဆယ်တန်းကျပြီးကတည်းက ကျောင်းဆက်မတက်တော့ဘဲ မိဘက ချေးငှါးပေးတဲ့ အရင်းအနှီးလေးနဲ့ တစ်နိုင်တစ်ပိုင် လျှပ်စစ်ပစ္စည်ဆိုင်လေးဖွင့်ရင်း နေလာခဲ့တာ။ ကျွန်တော့်အသက် ၂၅ ရောက်တော့ ဆိုင်က အတော့်ကို အောင်မြင်နေပြီ။ အာ့နဲ့ လျှပ်စစ်ပစ္စည်းက ရှေ့တက်လို့ ရေပိုက်တွေဘာတွေ ဆက်ပြီးတင်ဖို့ကြိုးစားရင်း ဆိုင်က ကြီးလာလိုက်တာ လေးနှစ်လောက်ကြာတော့ တစ်မြို့လုံးက အိမ်ဆောက်ပစ္စည်းနဲ့ ပတ်သတ်ပြီး စဉ်းစားလိုက်တာနဲ့ ကျွန်တော့်ဆိုင်ကို တန်းသတိရကြတဲ့အထိကို အောင်မြင်နေပြီ။ အဲ့ဒီနှစ်မှာပဲ ကျွန်တော် အိမ်ထောင်ကျခဲ့တယ်။ ဆိုင်ကလဲ အတော်အောင်မြင် ရေကလဲလျှံနေတဲ့ အချိန်ဆိုတော့ ကျွန်တော့်နောက်လမ်းက မေမြတ်သူဆိုတဲ့ မိန်းမလှလေးကို အရယူနိုင်ခဲ့တယ်။ မျက်လုံးထဲ မြင်အောင်ပြောရရင်…

ပိုင်းလုံးမကြီးရေးသားသူ – အမည်မသိ တစ်ယောက်နှင့် တစ်ယောက်လည်း အပြိုင်အဆိုင်ရှိကြသည်။ အားလုံးက လက်လုပ်လက်စား နွမ်းပါးသူတွေ ဖြစ်ကြပြီး တစ်နေ့လုပ်မှ တစ်နေ့စားရသူတွေ ဖြစ်ပေမယ့် မိန်းမသားများပီပီ ကိုယ့်မာနနှင့် ကိုယ်တော့ ရှိကြသည်ပင်။ မြယမင်း မှာ မိခင်ဖြစ်သူနှင့်အတူ ညီမတစ်ယောက် မောင်တစ်ယောက်သာရှိသည်။ အဖေက သူမငယ်စဉ်ကပင် ဆုံးပါးသွားခဲ့ပြီ ဖြစ်သည်။ သူမမိခင် ဒေါ်ရင်ရွှေက ဈေးမှာ ကုန်စိမ်းရောင်းသည်။ မြယမင်းအောက်က ညီမနှင့်မောင်ငယ်ဖြစ်သူက အမေ့ကို ကူ၍ ဈေးရောင်းသည်။ အလှည့်ကျ ချက်ပြုတ်ကြသည်။ ညီမလေးစန်းသီက မြယမင်းထက် အသက်လေးနှစ်ခန့်ငယ်ပြီး အသက် ၁၄ နှစ်ရှိပြီဖြစ်ကာ မောင်ဖြစ်သူဖိုးခွေးက ယခုမှ အသက် ၁၂ နှစ်လောက်သာ ရှိသေးသည်။ နှစ်ယောက်စလုံး ကျောင်းမနေကြတော့ဘဲ မိခင်အလုပ်ကိုသာ ဝိုင်းကူလုပ်ကာ အတော်ကလေးလည်း အားကိုးနေရပြီဖြစ်သည်။…