Month: December 2023

မှတ်ချက် – အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ အင်းစက်စာပေဆိုသည်မှာ မိသားစု မောင်နှမ သွေးသားရင်း အချင်းချင်း လိင်းဆက်ဆံသော အကြောင်းအရာကို စိတ်ကူးပုံဖော် ရေးသားထားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် မကြိုက် မနှစ်သက်ပါက မဖတ်ရှုပဲ ကျော်သွားပေးပါ။ ယခုဝတ္ထုမှာ စာပေသဘော ရေးသားခြင်း ဖြစ်သဖြင့် လိုက်လံအတုယူ ပြုလုပ်ခြင်းများ မပြုလုပ်ပါရန် မေတ္တာရပ်ခံပါသည်။  ဝသုန်ရေးသားသူ – ????? သူ့နာမည်က ဝသုန် ပါ။ ဝသုန်ဆိုတာ ကျွန်တော်ရဲ့ ညီမဝမ်းကွဲပါ။ နှစ်၀မ်းကွဲလို့ ပြောရမယ်နဲ့ တူတယ်။ ကျွန်တော့်အမေရဲ့ ဝမ်းကွဲအစ်ကိုရဲ့ သမီးပါ။ အဖြစ်အပျက်ကို လိုရင်ပဲ ပြောပါတော့မယ်။ အဲဒီနေ့က သင်္ကြန် အကျနေ့ပါ။ ဝသုန်တို့ အိမ်က လမ်းထဲမှာပါ။ ကျွန်တော်တို့အိမ်က လမ်းမပေါ်ပါ။ ဝသုန်ကို သူ့အဖေနဲ့…

ကောင်းလိုက်တာ ရွှေဝင်းရယ်ရေးသားသူ – ????? ရွှေဝင်းတစ်ယောက် ရွာအရှေ့ပိုင်းက ဦးထွန်းမောင် အိမ်သို့ ညတိုင်းရောက်လေ့ရှိ၏။ ဦးထွန်းမောင်မှာ တစ်ရွာလုံးက အားကိုးအားထားပြုရသည့် ဓာတ်ဆရာကြီး ဖြစ်သည်။ ဗိန္ဓော၊ ဗေဒင်၊ ပယောဂကု၊ ဓာတ်ရိုက်ဓာတ်ဆင်၊ အခါပေး အစရှိသော လောကီရေးရာ ကိစ္စမှန်သမျှ ဦးထွန်းမောင်ကို ယုံကြည်အားထားကြသည်။ ရွှေဝင်းမှာ အသက် ၁၅ နှစ်ကျော် လူပျိုပေါက်ကလေးဖြစ်၏။ ကျေးလက် သဘာဝအတိုင်း နေ့ပိုင်းတွင် မိဘများနှင့် တောင်သူအလုပ်လုပ်ကိုင်ပြီး ညပိုင်းတွင် ဦးထွန်းမောင်ထံမှာ လောကီဗဟုသုတများကို ကြားနာမှတ်သား ဆည်းပူး၏။ ဦးထွန်းမောင်မှာ ဤရွာဇာတိသား မဟုတ်ပါ။ မြေလတ်ဇာတိသား ဖြစ်၏။ အပျိုကြီး မတင်သောင်းကို ဆေးကုပေးရင်း အကြင်လင်မယား ဖြစ်သွားကြ၏။ မတင်သောင်းက ရွှေဝင်းအမေ မစောကြည်နှင့် ညီမတဝမ်းကွဲတော်သည်။ ထို့ကြောင့် ရွှေဝင်းမှာ…

ခင်ခင့်ရဲ့ဦးရေးသားသူ – ????? ခင်ခင်သည် အသက် ၁၈ နှစ်အရွယ် ခပ်တောင့်တောင့် ဆယ်ကျော်သက်လေး ဖြစ်လေသည်။ အရပ်မှာ ၅ ပေခန့်သာ ရှိသော်လည်း သူ့အလုံးအထည်နှင့်သူ အနေတော်ကလေး ဖြစ်သဖြင့် ယောက်ျားတို့၏ စိတ်ဝင်စားခြင်းကို ခံရသူလေးဖြစ်လေသည်။ မျက်နှာကလေးမှာ ထူးထူးကဲကဲ လှပသည်ဟု မဆိုနိုင်သော်လည်း ထူထဲမည်းနက်သော မျက်ခုံးများနှင့် ပြူးကျယ်ဝိုင်းစက်သော မျက်လုံးများကြောင့် ထူးခြားသော ရုပ်ရည်ရှိသူလေး ဖြစ်လေသည်။ ထိုမျက်လုံးပြူးကလေးများက ညို့ယူနိုင်သော အရည်လဲ့လဲ့ မျက်လုံးများ ဖြစ်သည့်အပြင် မျက်နှာပေးကလည်း ဆက်ခ်စီကျသော ကြာမျက်နှာပေးလေး ဖြစ်လေသည်။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကလည်း အကိတ်ကြီး မဟုတ်သော်လည်း တင်ရင်းကျစ်လစ်သော တင်ပါးလေးများမှာ လမ်းလျှောက်လျင် အိတွဲတွဲဖြင့် လှုပ်ခါပုံမျိုးမဟုတ်ပဲ မာမာဆတ်ဆတ်လေး တုန်ခါတတ်သဖြင့် စွဲမက်ဖွယ်ရာလေး ဖြစ်လေသည်။ သေးကျင်သောခါးအထက်မှ ရင်အစုံကလည်း အရမ်းအကြီးကြီး…

မှတ်ချက် – အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ အင်းစက်စာပေဆိုသည်မှာ မိသားစု မောင်နှမ သွေးသားရင်း အချင်းချင်း လိင်းဆက်ဆံသော အကြောင်းအရာကို စိတ်ကူးပုံဖော် ရေးသားထားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် မကြိုက် မနှစ်သက်ပါက မဖတ်ရှုပဲ ကျော်သွားပေးပါ။ ယခုဝတ္ထုမှာ စာပေသဘော ရေးသားခြင်း ဖြစ်သဖြင့် လိုက်လံအတုယူ ပြုလုပ်ခြင်းများ မပြုလုပ်ပါရန် မေတ္တာရပ်ခံပါသည်။  အစ်ကိုနဲ့ ညီမရေးသားသူ – minthar69 စိတ်ကူးယဉ် အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ တစ်ခုခု အကြောင်းအစုံတရာ ဖြစ်ခဲ့လျင် ကျွန်တော့် အမှားသာ ဖြစ်ပါကြောင်း။ ကျနော့် နာမည် သက်လွင်ဦး ပါ။ ကျနော် ဆယ်တန်းအောင်တော့ အားအားယားယား သင်တန်းတွေချည်း တက်ဖြစ်ပါတယ်။ သင်တန်းတွေ တက်ရင်းနဲ့ သူငယ်ချင်းတွေ ပေါင်းစုံရ အတွေ့အကြုံတွေလည်း ပေါင်းစုံရတော့တာပါပဲ။…

ကြွက်သိုးတို့အိမ်ရေးသားသူ – အမရာမောင် သူငယ်ချင်း နာမည်က ကြွက်သိုး။ ငယ်ငယ်ကတည်းက ဆော့ဖော်ဆော့ဖက် ။ ဒီကောင်က (၇) တန်းလောက်မှာ ကျောင်းထွက်သွားတယ်။ အပြင်လောကအကြောင်း နောကြေတယ်။ ဒီကောင့်ကြောင့်ပဲ ဂွင်းထုတတ်လာတာ။ နှာကိစ္စကတော့ စကားပြောတိုင်းပါတယ်။ သူ့အစ်မလင်မယား လိုးတာပါ ချောင်းပြီး ထုတဲ့ကောင်။ သူ့အစ်မအကြီးဆုံးက လင်နှစ်ယောက် ယူထားတယ်။ ခြံဝိုင်းထဲမှာပဲ အိမ်ဆောက်နေတယ်။ ပထမယောကျ်ား သေပြီးတော့ ဒုတိယအိမ်ထောင်ထူတယ်ပေါ့။ ဖင်အငြိမ်ဆုံးပေါ့ ။ ကျနော်တို့က မကြီးမခိုင်လို့ ခေါ်ကြတယ်။ သူ့အောက်မှာတော့ တင်မာဝင်း သူကတော့ ၂ လင်ကွာ ။ ကလေးတစ်ယောက် အမေ ။ ကြားထဲမှာ အပျော်ကုန်းတဲ့ လင်တွေကလည်း မနည်းလှ။ ကြွက်သိုး အထက်က အစ်ကိုက အရက်သမား။ စိတ်ကောင်းရှိတယ်။ အငယ်ဆုံး…

မီးမီးနှင့် ကျွန်တော်ရေးသားသူ – ????? ရှပ်အင်္ကျီလက်တိုပွပွနဲ့ ထမီလေးဝတ်ပြီး အပျိုလုပ်လာတဲ့ မီးမီး သနပ်ခါး ပါးကွက်ကျဲနဲ့ ကျနော့်အိမ်ထဲ ခြေဆောင့်ပြီး ဝင်လာပါတယ်။ “ဟေ့ အမှိုက် အီးမှန်လာတယ် ထင်တယ်” လို့ လှမ်းစလိုက်တာ အတင်းပြေးလာပြီး လက်မောင်းကို ထုပါတော့တယ်။ ကလေးပေါက်စ လေး ဖြစ်လာတဲ့ မီးမီး၊ သူ့အိမ်က ဆူလိုက်တာနဲ့ ကျနော့် အိမ်ကို အခုလိုပဲ ပြေးလာတတ်ပါတယ်။ သူတို့အိမ်နဲ့ ကျနော်တို့အိမ်က ရင်းနှီးကြတယ်။ မိဘချင်းကတော့ မျက်စပစ်ထားကြတော့ အခုလိုပဲ ဝင်ထွက်နေကြတယ်။ လက်မောင်းကို လာထုနေတဲ့ သူမလက်လေးတွေကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ ဖမ်းကိုင်ထားပြီး ကျန်လက် တစ်ဖက်နဲ့ သူမကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်ကာ ပါးပြင်လေးတွေကို မွှေးမွှေး ပေးပစ်လိုက်တယ်။ “ဟာ လွှတ်ကွာ လွှတ်လွှတ်” ဆိုပြီး…

ဖြစ်တတ်တာမဟုတ်ဘူး ဖြစ်ခဲ့တာရေးသားသူ – ကိုသစ် (အချစ်တက္ကသိုလ်) တကယ်တော့ နှင်းဝေမဝေတဲ့ နွေမကျ ဆောင်းမကျ ၊ ညမကျ နေ့မကျလေး တစ်နေ့မှာပေါ့။ နှင်း ရင် တွေ မအေးမြခဲ့ဘူး။ မူးဝေနေတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ရဲ့ နာကျင်ခြင်း အနည်းငယ်နဲ့ နိုးထလာခဲ့ပါတယ်။ မှောင်မည်းနေတဲ့ အခန်းထဲမှာ အေးစိမ့်စိမ့်နဲ့လရောင်လေး ကျနေတဲ့ အချိန်မှာပေါ့။ နှင်း ရင် တွေ မအေးမြခဲ့ဘူး။ မူးဝေနေတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ရဲ့ နာကျင်ခြင်း အနည်းငယ်နဲ့ မျက်လုံးလေးပွင့်လာခဲ့တယ်။ အိပ်ယာရဲ့ ညာဘက်ခြမ်းမှာ ရှိတဲ့ လွန့်ခဲ့တဲ့ ၂ နှစ်လောက်က လက်ထပ်ခဲ့တဲ့ မျိုးမင်းကတော့ တစ်ဖက်လှည့်ကာ အိပ်စက်နေတုန်းပဲရှိပါသေးတယ်။ ဒီအချိန်မှာ “ဟင်” ကိုမျိုးရဲ့ လက်နှစ်ဖက်လုံးက သူ့ရင်ဘတ်ပေါ်မှာလေ။ ဒါဆို ငါ့ခါးကို ဖက်ထားတာက နှင်း…

မှတ်ချက် – အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ အင်းစက်စာပေဆိုသည်မှာ မိသားစု မောင်နှမ သွေးသားရင်း အချင်းချင်း လိင်းဆက်ဆံသော အကြောင်းအရာကို စိတ်ကူးပုံဖော် ရေးသားထားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် မကြိုက် မနှစ်သက်ပါက မဖတ်ရှုပဲ ကျော်သွားပေးပါ။ ယခုဝတ္ထုမှာ စာပေသဘော ရေးသားခြင်း ဖြစ်သဖြင့် လိုက်လံအတုယူ ပြုလုပ်ခြင်းများ မပြုလုပ်ပါရန် မေတ္တာရပ်ခံပါသည်။  ကွက်​လပ်​ရေးသားသူ – အာကာမင်း (Mom Lover) သူရအောင်က နယ်​မှလာ၍​ ကျောင်းတက်​ရ​သောသူတို့၏ ထုံးစံအတိုင်း အ​ဆောင်​က​နေ ပညာသင်​ကြား​နေ​သော​ ကျောင်းသား တ​စ်ယောက်​ ဖြစ်​သည်​။ သူ့အ​ဖေ ဦးတင်​အအောင်မှာ ရွာရဲ့ မျက်​နှာဖုံးတ​စ်ယောက်​ဖြစ်​ပြီး အလုပ်ထဲမှာဘဲ အချိန်​ပြည့်​ ရှိ​နေတတ်​သည်​။ တစ်ဦးထဲ​သော သားဖြစ်​သောသူ့ကို အ​ဖေ​ရော အ​မေကပါ တုန်​နေ​အောင်​ ချစ်​ကြသဖြင့်​ ပညာတတ်​တ​စ်ယောက်​…

ကြောင်အိုကြီးရေးသားသူ – ????? “အား ရှီး ကျွတ် ” အမေ့ရေ… အ… သေပါပြီ” သင်ဇာ့ ပါးစပ်ကနေ ညည်းညူသံတွေ တရစပ်ထွက်ပေါ်နေသည်။ ယောက်ျားဖြစ်သူ ကိုမင်းနှင့်လက်ထပ်ပြီးလို့ သုံးနှစ်လောက် ကြာတာတောင် ဒီလောက်ထူးကဲတဲ့ အရသာကို သင်ဇာ မခံစားဖူးသေး။ အဘိုးကြီး ဦးရဲဝင်း၏ လျှာစွမ်းက ကောင်းလှသည်။ တစ်နှစ်လောက် အိပ်ယာထဲလဲနေပြီး လွန်ခဲ့သည့် တစ်လလောက်မှ နာလန်ပြန်ထူလာသည့် ခြောက်ဆယ်ကျော် အဖိုးကြီးဆိုတာ ယုံနိုင်စရာမရှိ။ သင်ဇာ့ပေါင်ကြားက အမွှေးပြောင်အောင် ရိတ်ထားသည့် အဖုတ်အက်ကွဲကြောင်း တစ်လျှောက်ကို လျှာဖျားလေးကိုစုပြီး ထိုးသွင်းလိုက် လျှာပြားကြီးနှင့် ထိုးယက်လိုက်နှင့် ပညာစွမ်းပြနေလေသည်။ သင်ဇာကတော့ အဖုတ်ယက်မခံဖူးသူပီပီ စိတ်မထိန်းနိုင်ပဲ အဘိုးကြီး ဦးရဲဝင်း၏ ဖွေးဖွေးဖြူ နေသည့် ခေါင်းကို သူမပေါင်ကြားထဲ အတင်းဖိသွင်းနေမိသည်။ ဒီကြားထဲ…

နှစ်တစ်လီနှစ်ဇာတ်လမ်း – ဘုံခုနှစ်ဆင့် (အတွေးပင်လယ်ပြာအတွက် ရေးသားခဲ့သည်။) မြို့စွန်တနေရာ အဝေးပြေးလမ်းမကြီး အနောက်ဖက် ပျံကျဈေးလေးက ရောင်းသူဝယ်သူ အသံပေါင်စုံနဲ့ ဆူညံနေတာဗျို့။ ကျုပ်လည်း မိန်းမကို ဈေးခင်းပေးပြီး အိမ်ပြန်ဖို့ နှုတ်ဆက်လိုက်တယ်။ ” မချို ငါပြန်ပြီ နေ့လည်ကျမှ လာတော့မယ် “ ” အင်းပါ ကိုမောင်ခြိမ့် … အိမ်ရောက်ရင် ကလေးသေချာကြည့်နော် “ ကျုပ်မိန်းမ မချိုကလည်း ရောင်းမယ့်ပန်းတွေ ရေဝတ်အုပ်ရင်း ပြန်နှုတ်ဆက်နေတာပါ။ ဟုတ်တယ် ကျုပ်နာမည် မောင်ခြိမ့်ဗျ။ ငယ်ငယ်ထဲက အတူနေရတဲ့ ဘဒွေးက ပေးထားတာ။ မိဘတွေက ကျုပ်ကလေးဘဝထဲက ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့် ဆုံးသွားတော့ မမှတ်မိတော့ပါဘူး။ ဘဒွေးကပဲ လေးတန်းထိ ကျောင်းထားပေးပြီး တောင်ယာဝင်လုပ်ခိုင်းတာ။ကျုပ်က အပင်ပန်းခံနိုင်ပေမယ့် တောင်ယာအလုပ်ကျ ဝါသနာမပါဘူးဗျ။ ဒါနဲ့…