ရင်ခုန်ရစ်မူး မင်္ဂလာဦး

ရင်ခုန်ရစ်မူး မင်္ဂလာဦး

ဒီနေ့ဟာဝတ်ရည် ဘဝမှာဘယ်တော့မှ ဖျောက်ဖျက်လို့ရ မယ့်နေ့မဟုတ်တော့ပါဘူး… အကြောင်းကတော့ ချစ်ရတဲ့ ကိုကိုနဲ့ နှစ်ဘက်မိဘ သဘောတူ ထိမ်းမြားလက်ထပ်ပွဲ ကျင်းပတဲ့နေ့ ဖြစ်လို့ပါဘဲ… နောက်ဝတ်ရည်ရဲ့ အပျိုစင်ဘဝရဲ့နောက်ဆုံးနေ့၊ အပျိုစင်ဘဝကို စွန်လွှတ်ရတော့မယ့်နေ့ဆိုရင်လည်း မမှားဘူးပေါ့ရှင်… အပျိုစင်ဘဝကို စွန်လွှတ်ရတောမယ်ဆိုတဲ့ အတွေး တွေးမိတာနဲ့ ဝတ်ရည်ရင်တွေ တလှပ်လှပ်နဲ့ခုန် လာပါတော့တယ်.. ရှက်လိုက်တာကလည်းမပြောပါတော့နဲ့။ ဝတ်ရည်ရဲ့အပျိုစင် ဘဝကို သိမ်းပိုက်မယ့် ကိုကိုကတော့ ဘယ်လိုနေမယ် မသိပါဘူး …

သူလည်းပျော်နေမလား၊ဒါမမဟုတ်စိတ်လှုပ်ရှားနေမ လား ဆိုတာ ကိုကို ပဲသိမှာပါ။မနက်ပိုင်းတုန်းကတော့ဆွေမျိုးတွေနဲ့စလိုက်နောက်လိုက်နဲ့ မေ့မေ့ပျောက်ပျောက် ဖြစ်နေ ပေမယ့် ဧည်ခံပွဲအတွက်အလှပြင်တဲ့အချိန်မှာတော့ စိတ်တွေတအားလှုပ်ရှားလို့ လာရပြန် ပါတယ်… အလှပြင်ဖို့အတွက်ရေချိုး ပြီးတဲ့အချိန်မှတော့ ဝတ်ရည်ရဲ့အရင်းနှီးဆုံးသူငယ်ချင်းတွေ ရောက်ချလာပါတော့တယ်။ ရေချိုးပြီးထမိန်ရင်ရှားနဲ့ အခန်းထဲဝင်လာတဲ့ဝတ်ရည်ကိုစူးရဲတဲ့အကြည့်တွေနဲ့ဝိုင်းကြည့်ကြပါတယ်။ တစ်ယောက်ကဝတ်ရည်ရဲ့တင်းကားနေတဲ့ရင်နှစ်မွှာကိုကြည့် ရင်းပြဿနာစရှာပါတော့တယ်… ငယ်သူငယ်ချင်းတွေမို့ ပြောမနာ ဆိုမနာ အစနောက်သန်ကြတာကိုး။ ..

““ဟေ့ ဝတ်ရည်နို့တွေကို ညကျ သူ့လူမကိုင်ခင် တို့အရင်ကိုင်ကြည့်ရအောင် ”” ““အေးကောင်းတယ် လုပ်လိုက်လေ ကြာသလားလို့”” ဆိုပြီးဝတ်ရည်ဝတ်ထားတဲ့ ထမိန်ကို အတင်းဆွဲချွတ်ကြပါတော့တယ်… ရုတ်တရက်မို့ ဝတ်ရည်လည်းရှက်တာရော စိတ်လှုပ်ရှားတာရောနဲ့ထမိန်ကိုရင်နှစ်လွှာပေါ်ကနေ လက်ပိုက်ပြီး အုပ်ထားလိုက်ပေမယ့် အများနဲ့တယောက်မို့ ဝတ်ရည်လက်တွေကိုချုပ်ပြီး ထမိန်စကိုဖြေကာ ဖြူဖြူလွလွ တင်းရင်းနေတဲ့နိုအုံတစ်ခုလုံးကို တစ်ယောက်တစ်လက် ဝိုင်းကိုင်ကြပါတော့တယ်။ .. ““ ကြည့်စမ်း ကောင်မ ဘယ်တုန်းကတည်းကကြိတ်နယ် ထားလဲ မသိဘူး တင်းကားနေတာပဲ ” ““အေးဟယ် ငါဖြင့်အဲလောက်ရှိမယ်မထင်မိဘူး”” ““ဘာဆေးစားလဲကောင်မ မှန်မှန်ပြော”” ““ ကြည့်ရတာ သူ့လူ ကိုင်ပြီးသားနဲ့တူတယ်”” စသည်ဖြင့်တစ်ယောက်တပေါက်အားပေးကြပါတော့တယ်…

ဝတ်ရည်ကလည်းအားကျမခံ ““ဒါတော့ဘယ်ပြောမလဲ နင်တို့ထက်လှလို့ မနာလိုဘူးမဟုတ်လား”” ဟု စကားနာထိုးလိုက် တော့… ““ အေးပါနောက်တွဲကျလာတော့မှ ဘာဆေးသုံးရမလဲလာမမေးနဲ့”” ““ ဝေးသေး”” ““သြော် နင်ကဒီလိုလား တွေ့ကြသေးတာပေါ့”” ဟုဆိုကာ တကိုယ်လုံးချွတ်ကြမည့် ဆဲဆဲတွင် အလှပြင်မယ့်သူတွေရောက်လာကြ တာမို့ ဝတ်ရည်တို့လည်းမျက်နှာပိုးသတ်လိုက်ရပါတော့တယ်… ဝတ်ရည်လည်းထမိန်ပြန်စည်းရင်း အလှပြင်ခုံပေါ်တွင် အလှပြင်နိုင်ရန် ထိုင်ပေးလိုက်ပါတယ်။ အလှပြင်ရင်းက သူတို့တွေကတော့ဘေးနားမှနေ၍ မထိကလုတ်ထိကလုတ်စနေကြပြန်ပါတယ် စိတ်ကြိုက်အလှပြင်ဆင်ပြီးကာမှ ““အမအဝတ်အစား တွေရော အဆင်သင့်ဖြစ်ပြီလား”” ““အင်း ဟိုပေါ်မှာ အားလုံးအဆင်သင့်ပါပဲ”” ““ ဒါဆို ဝတ်လိုက်တော့မယ်နော်အမ”” ““အင်း”” ““ ဝတ်ရည်တို့ကတော့ သိပ်မတတ်ကြွရှာဘူး”” ဟုပြောရင်း ဝတ်ရမည့်အဝတ်အစားများကို ယူပေးကြသည်။

““ ဟယ် ဘရာစီရာရော စပ်စမိုင်နာရောက ပန်းရောင်တွေပါဘဲလား လှလိုက်တာ”” ““ဝတ်ရည်ကရွေးတတ်လိုက်တာ ျနထပ ခသူသမ တွေချည်းဘဲ”” ““အေးနော် ကောင်မ ခုကတည်းကတော်တော်ထ”” ဝတ်ရည်လည်း ရှက်ရှက်နဲ့ပဲ ယူ၍ဝတ်လိုက်ရပါတော့သည်။ ““ ဟဲ့ နင်ကလည်းထမိန်ချွတ်ချလိုက်ပါလေဩဒါမှ ပုံကျမှာ”” ““အေးလေဟုတ်သားဘဲ ဝတ်ရည်ရ၊ ဘာလဲနင်က ငါတို့ကြတော့ရှက်တယ်ပေ့ါ”” ““သူလူကြတော့ရှက်မှာမဟုတ်ဘူး”” ဝတ်ရည်လည်းမခံချင်တာနဲ့ ““ကိုကို ဆိုရင်တော သူ့သဘောရှိပေါ့ဟ ဟိ ဟိ”” ““အေးပါကောင်မ ခုထထား ညကြမှတွေ့မယ်”” ““ခုလည်းတွေ့နေတာပါပဲ”” ဟုပြောရင်း ထမိန်ကိုလျှောချလိုက်တဲ့… အခါမှာတော့ ဖြူဖွေးသောအသားအရေနှင် ပန်းနုရောင်ဟာလိုက်ဖက်ညီစွာလှပနေတာကို တွေရပါတော့တယ်…

သူငယ် ချင်းတွေကတောင် ““သူ့လူတော့မသိဘူး ငါတောင်သူ့ကိုဆွဲတီးချင်လာဘီ ”” ““ အေးဟယ်ဟုတ်ပါရဲ့”” ဟုဝိုင်းချီးမွမ်းကြရာ… ဝတ်ရည်ခမျာရှက်သွေး များဖြန်းကာ ကာမစိတ်များပါနိုးကြားလာတော့သည်။ အဝတ်အစားအပြည့်အစုံဝတ်လို့ပြီးသောအခါတွင်မတော့ စပ်စမိုင်နာကအသစ်မို့လားမသိ… တင်းရင်းနေတဲ့တင်ပါးပေါ်မှာအမြောင်းလိုက်လေးချိုင့်ဝင်နေ တာမို့ လုံးကျစ်နေတင်ကိုပေါ်လွင်စေပြီး စိတ်လှုပ်ရှားနေလို ထင်ပါရဲ့ရင်နှစ်မွှာက ခါတိုင်းထက်ပိုထွားနေတယ်လို့ထင်မိပါတော့တယ် … ““ ကဲ ကဲ အပျိုစင်မှတ်တမ်းလေး”” ဟုပြောရင်းဆိုရင်းက ီငါငအေူဃောနမေ တဖျတ် ဖျတ်ဖြင့် ဝတ်ရည်ရဲ့အလှကိုဓါတ်ပုံကိုတစ်ပုံပြီးတစ်ပုံရိုက်ယူနေတော့သည်။ သူတို့စိတ်ကြိုက်ရုက်ယူနေချိန် တွင်အခန်းအပြင်ဘက်ဆီမှကိုကိုရဲ့ အသံကိုကြားရပြီး သူငယ်ချင်းတွေကတော့… ““ ခုချိန်မှာဝတ်ရည်ကို ငါတို့ပိုင်တယ် ဘယ်သူမှမပေးနိုင်ဘူး”” လို့ ပြောလိုက်တော့ ကိုကိုလည်း လက်လျှော့သွားပုံရပါတယ်… ဝတ်ရည်မှာလည်းကိုကိုကို အလှပြချင်ပေမယ့် လောလောဆယ်ဘာရယ်မှန်း မသိရှက်နေတာကြောင့်အဆင်ပြေသွားပါတယ်… ။

သူငယ်ချင်းတွေက ဓါတ်ပုံရိုက်ပြီးတာတောင်အပြင်ထွက်ခွင့်မပေးဘဲဟိုတယ်သွားခါနီးမှသာ ထွက်ရပါတော့တယ်။ ဝတ်ရည်အခန်း ထဲကထွက် လာတဲ့အခါမှာတေ့ာ ပန်းနုရောင်ဝမ်းဆက်နဲ့ဝတ်ရည်ဟာ လှချင်တိုင်းလှနေပါတော့တယ်… သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ထွေရာလေးပါးပြောရင်း လှုပ်ခတ်နေတဲ့စိတ်တွေက တည်ငြိမ်သလိုရှိ ပေမယ့်… ဝတ်ရည်အလှမှာနစ်မျောလျက် ရွှန်းရွှန်းစားစားကြည့်နေတဲ့ကိုကိုနဲ့ ဝတ်ရည်နဲ့ အကြည့်ချင်းဆုံချိန်မှာတော့ ဝတ်ရည်မျက်နှာမှာရှက်ရိတ်တွေ ထင်ပြီးရှက်သွေးများဖြန်း လို့နေသလို ဝတ်ရည်မှာလည်း ကြုံလာရမယ့်အရေးအတွက်ရင်ဖိုနေမိပါ တော့တယ်… နှစ်ဘက်မိဘဆွေမျိုးတွေစုံသလောက်ရှိနေတာမို့ မျက်နှာမထားတတ်အောင် ကို ရှက်နေရင်း ကိုကိုလက်ကိုတွဲကာ စီးရမယ့်ကားပေါ်တတ်ခဲ့ပါတော့တယ်… ဧည့်ခံပွဲကျင်းပတဲ့ ယုဇနဟိုတယ်ကိုရောက်ချိန်မှာတော့ပရိတ်သတ် တွေစုံလင်နေပြီး သိပ်မကြာခင်မှာဘဲ… အခမ်းအနားအစီ အစဉ်များကို ကျင်းပပါတယ်။

ခုချိန်ကစပြီး ဝတ်ရည်တို့ကိုအကြင်လင်မယားဖြစ်ကြောင်း ကြေညာတဲ့အခါမှတော့… ဝတ်ရည်စိတ်တွေဟာဆောက်တည်မရအောင်ကိုလှုပ်ရှားလျက် ကာမစိတ်များကလည်း နိုးကြားလာရပြန်ပါတယ်… ဇနီးမောင်နှံဖြစ်တာနဲ့ကာမစပ်ယှက်မှုဟာမဖြစ်မနေပါဝင်လာမှာကို သိထားတဲ့ဝတ်ရည်ဟာကြုံတွေ့လာရမယ့် အခြေအနေကိုမလုံမလဲနဲ့ စိတ်တွေလှုပ် ရှားနေမိတာအမှန်ပါ။ အစားစားချိန်မှာတော့ ဧည့်သည်တွေကို ကိုကိုနဲ့အတူ လိုက်လံ နှုတ်ဆက်တဲ့အခါမှာတော့… သူငယ်ချင်းအပေါင်းအသင်း မိတ်ဆွေတွေရဲ့ ချီးကျူးမှုတွေကြောင့် တသက်မှာတခါကြုံရတဲ့ လက်ထပ်ပွဲမှာ ပျော်ရွှင်နေမိပါတေ့ာတယ်… ဧည့်သည်များတဖွဲဖွဲပြန်သွားပြီးတော့မှ ဝတ်ရည်တို့ ဇနီးမောင်နှံဟာ ချစ်စံအိမ်လေးဆီသို့ထွက်ခဲ့ပါတော့တယ်… ။

ကားကိုတော့ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်က မောင်းနေတာမို့ဝတ်ရည်တို့နှစ်ယောက်က သက်တောင့်သက်သာလိုက်ပါလာရင်း ဝတ်ရည်ကို ကိုကိုက တအားဖက်ထားပါတယ်… ဝတ်ရည်ကလည်း ကိုကို ရင်ခွင်ကိုမှီတွဲရင်း လိုက်ပါလာပါတယ်… ဝတ်ရည်ရဲ့ကိုယ်သင်းနံ့လေးကိုရှူရှိက်လိုက်ရ တဲ့အခါ မှာတော့ ကိုကိုတစ်ယောက် ရင်ခုန်နှုန်းတွေမြန်ဆန်လာရင်း ဝတ်ရည်လက်လေးတွေကို ခပ်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ထားပါတော့တယ်။ .. ဝတ်ရည်လက်လေးတွေကတော့ နူးညံ့ပြီးအေးစက်နေတာကြောင့် ဝတ်ရည်လည်းပဲ ကြုံတွေလာရတော့… မယ့်အရာတွေကို မချင့်မရဲဖြစ်နေရုံ မှတပါးအခြားမရှိနိုင်တော့ပါ။ အိမ်ရောက်တော့ နှစ်ဘက်မိဘတွေက လက်ဖွဲတွေနှင့် အရင် ရောက် နှင့်နေကြပြီး သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ဆွေမျိုးတစုကတော့ ကြိုးတားဖို့ ဝတ်ရည်တို့ နှစ်ယောက်ကိုစောင့်နေကြပါ တယ်… ဝတ်ရည်တို့ကားရပ် တယ်ဆိုရင်ဘဲ ကားမောင်းလာတဲ့ သူငယ်ချင်းကကားကို ရီမုနဲ့လော့ချပြီး ခဲဖိုးတောင်းပါတော့တယ်… ။

သူကျေနပ် တဲ့ခဲဖိုးရမှဘဲဝတ်ရည်တို့လည်းအောက်ဆင်းရပါတယ်… အဲဒီနောက်မှာတော့ တန်းစီပြီးတောင်းခဲဖိုးတောင်းကြတာအိမ်ပေါ်ရောက် တဲ့ထိပါပဲ။ ဝတ်ရည်မှာတော့ ရှက်နေ ပြီး ကိုကို လက်ကိုသာ အားကိုးတကြီးမှီခိုရင်းက ရှက်ပြုံးလေးပြုံးနေမိပါတော့တယ်ရှင်… ပိုက်ဆံတော်တော်ကုန် မှဘဲအိမ်ပေါ်ရောက်ပြီး နှစ်ဘက်မိဘတွေကို ကန်တော့တဲ့အခါမှာတော့ မိဘ တွေက ““ ဒီလင်ဒီမယား အိုအောင် မင်းအောင် ရိုးမြေကြပေါင်း ရပါစေကွယ်”” ““ပေးတဲ့ဆုနဲ့ ပြည့်ပါစေ”” အဲဒီနောက်မှာ တော့ကိုကို့ဖေဖေက ““ မင်း သမီးမကြိုက်တာ မလုပ်ရဘူးကြားလား”” ““ ဟုတ်ကဲ့ပါ””

““ သားကလိမ်္မာပြီးသားပါ သမီးကလဲမဆိုးရဘူးနော်”” ““ ဟုတ်”” လို့ဝတ်ရည်ကပြောရင်း … တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက် ကြည့်ဖြစ်ရင်းပြုံး မိပါသေးတယ်… နှစ်ဘက်မိဘတွေကတော့ ပျော်တပြုံးရှိနဲ့ ခဏကြာတော့ .. ““ သားတို့လည်းပင်ပန်းရောပေါ့ နားနားနေနေ နေကြတော့ ””ဆို ပြီး နှစ်ဘက်မိဘတွေပြန် သွားကြပါတော့တယ်… နှစ်ဘက်မိဘတွေပြန်သွားပြီးတာတောင်ဝတ်ရည်တို့ရဲ့ သူငယ်ချင်းတွေကတော့ ရှိနေတုန်း။ ““ တော်တော်ရှုတ်တဲ့ဟာ တွေ အလိုက်ကန်းဆိုးကို မသိဘူး”” ဟုစိတ်ထဲမှမကျေမနပ်ရေရွတ်နေမိပါတော့သည်။

တစ်ယောက်ကစပြီး ““ ကဲ ကဲ ရှင်တို့ အိပ်ခန်းသော့ကိုဘယ်လောက်နဲ့ရွေးမှာလဲ”” ““ နဲနဲနဲ့ တော့မရဘူးနော်”” ““ တို့ကဈေးကြီးတယ်”” ““ မရွေးချင်လည်း ဧည့်ခန်းမှာသာ အိပ်ကြတော့ ခြင် ကိုက်ရင်တော့တာဝန်မယူဘူး ဟိ ဟိ”” ဩ ဒါနဲ့ ကိုကိုကပဲ… ““သုံးသောင်းယူကွာ ရော့”” ““ မရဘူး”” ““ ငါုးသောင်း””““တကယ်လား”” ““တကယ်ပေါ့ဟ ဝတ်ရည်ရ”” ““ ပေးလိုက်ပါကိုကိုရယ် မရမချင်းပြန်မယ့်ဟာတွေမဟုတ်ဘူး”” ““ အိုကေ အိုကေ ဒီမှာငါးသောင်း နှိပ်စက်လိုရတုန်းနှိပ်စက် ထားပေါ့”” ““နင်ကလဲ အဲလိုမထင်ပါနဲ့ဟာ နင်ရမှာကငါးသောင်းမကတန်ပါတယ်ဟာ”” ထိုအချိန်တွင်ဝတ်ရည်၏မျက်နှာလေးမှာ ရှက်သွေး လေးများဖြန်းသွားရာ ဖြူနုသောမျက်နှာလေး မှာ ရဲတွတ်၍သွားတော့သည်။ ထိုအချိန်တွင်ဗီဒီယိုမရိုက်တော့၍တော်တော့သည်။

ရိုးရိုးသားသားပင်ပြောလင့်ကစား ဝတ်ရည်မှာတော့ ကြုံတွေ့လာရတော့မယ့် စိတ်လှုပ်ရှားဖွယ်ရာအာရုံများကို တွေးတွေးပြီး အပျိုဖြန်းလေးမှာ ရှက်သွေးကြ၍ စိတ်လှုပ်ရှားကာ ဆောက်တည်ရာမရဖြစ်လျှက် ခေါင်းငုံ့ထားလိုက်လေသည်။ ““ဘာလဲနင်က ဝတ်ရည်ကိုဒီလောက်တောင်တန်ဖိုးမထားဘူးလား”” ““ဟုတ်ပါဘူးဟပေးသော့”” ““ရော့ ဒီမှာသော့”” ““ကဲရပြီးရင်လဲပြန်ကြတော့လေဟာ”” သူငယ်ချင်းရှေတွင်မျက်နှာထားစရာမရှိအောင်ရှက်နေသောကြောင့်… ဝတ်ရည်က ပြောလိုက်သော ဝတ်ရည်ကိုသူငယ်ချင်းတယောက်ကနားနားကပ် ပြီး ““ကောင်မ .. တော်တော်ဖြစ်ချင် နေပြီလား၊ ရှင်တော်တော်ကဲနော်”” ဟုပြောလိုက်ရာ ဝတ်ရည်မှာ နိုးကြားနေသောကာမစိတ်မှာတိုး၍တိုး၍လာ ရကားဝတ်ရည်ရဲ့ပန်းလေးအတွင်းဝယ်… ဝတ်ရည်ချိုချိုလေးများပင်စိမ့်ထွက်လာရတော့သည်။

ဝတ်ရည်လည်းပြာပြာသလဲ နင်ကလဲဟာနင် သလိုဟုတ်ပါဘူးငါတို့က ရိုးရိုးချစ်တာပါ”” ““ဘာမဟုတ်ရမှာလဲ ကိုယ်မျက်နှာ လဲမှန်ထဲပြန်ကြည့်ပါအုံး ရဲတွတ်နေတာ”” ““ အိုးဒါကရှက် တာကိုးဟ”” ““ဘာရိုးရိုးလဲ လှေကြီးထိုးရိုးရိုးလားဟားဟား”” သူတို့ကတော့ပျော် စရာအဖြစ်ပြောကြပေမယ့် ဝတ်ရည်မှာတော့ရမက်ဆန်္ဒများ ကိုဖုံးကွယ်ရင်းရှက်လွန်း၍ ရှက်ပြုံးလေးသာဲပြုံးလေးသာပြုံးနိုင်ပြီး ကိုကိုကတော့ ဘာမှမဖြစ်လေဟန်သူငယ်ချင်းတွေနဲရယ်မောနေပါတယ်။ ““ဟဲ့ဝတ်ရည် ဒီညနင့်လူနဲ့ မအိပ်ဘဲ ငါတို့နဲ့ အိပ်ပါလား”” ““ဟာ…ဘယ်ဖြစ်မလဲဟ”” ““ဘာလို့မဖြစ်ရမှာလဲ ငါတို့လည်းဒီမှာပဲ အိပ်မယ့်ဟာကို”” ““အေးလေဟယ် ငါတို့ငါးသောင်းပြန်ပေးမယ်”” ““နင်တို့နော်မယုတ်မာနဲ့”” ““ယုတ်မာ တာဟုတ်ပါဘူးဟ နင့်ကိုချစ်လို့ပါဟ””

““ လုပ်မနေနဲ့အပိုတွေ”” ““တကယ်ပါ ဝတ်ရည်ရာ”” ““နင်တို့လိုချင်တာရပြီးရင်လဲပြန်ကြတော့ဟာ ငါစိတ်ညစ်လာပြီနော်”” ဝတ်ရည်ငိုငိုမဲ့မဲ့နဲ့ ပြောလိုက်မှ .. ““ ပြန်မှာပါဟယ် နင်နေခိုင်းရင်တောင်မနေဘူးတော်ကြာ လူမှားနေမှ ဟီ ဟိ ”” ““ဟင်း မှားစရာလားဟဲ့ကောင်မနော် ”” ခြေထောက်လေးဆောင့်ပြောလိုက်တေ့ာမှ အိမ်ပေါ်ကဆင်းပါတော့တယ်… ကိုကိုကလည်းသူ့ သူငယ်ချင်းတွေကို ဘီယာဖိုးပေးပြီးပြန်ခိုင်းနေပုံရပါတယ်ရှင်… ပြန်သွားတဲ့ သူငယ်ချင်းတွေကို ကိုကိုနဲ့အတူနှုတ်ဆက်ပြီး အိမ်ထဲပြန်အဝင်မှာတော့ ဝတ်ရည်စိတ်ထဲမှာ ပျော်သလိုလို၊ ဝမ်းနည်းသလိုလို၊ တခုခုကိုဆုံးရှုံးရမှာကြောက်သလိုလိုဖြစ်နေပါတော့တယ်။

သူငယ်ချင်းတွေကတော့ ဝတ်ရည်တို့ကို ပျော်နေပြီလို့ ထင်နေကြမှာပါရှင်… ““ ဝတ်ရည် ပင်ပန်းနေပြီလား နားချင်နားတော့လေ”” ““ အင်း ကိုလည်းနားလေ ကိုလည်းပင်ပန်းရောပေါ့”” ““ လက်ဖွဲ့တွေတော့ နောက်နေ့မှဖောက်တာပေါ့”” ““ကောင်းသားပဲ”” ကို ကဝတ်ရည်ရဲ့ပခုံးလေးကို ဖက်ပြီးအိပ်ခန်းရှိဆီလျှောက်လာပြီး အခန်းတခါးကို ဖွင့်ပြီးဝတ်ရည်ကို ရှေ့ကဝင်စေပါတယ်… ဝတ်ရည်မှာတော့ မြင်လိုက်ရတဲ့မြင်ကွင်းကြောင့် လှမ်းနေသောခြေထောက်တွေဟာ ရပ်တန့်လို့သွားရပါတော့တယ်… ခန်းဝင်ပစ်္စည်းတွေအစုံအလင်နဲ့ အခန်းကျယ်ထဲမှာတော့ အားလုံးဟာနေသူနေသားတကျပါပဲ။

ဝတ်ရည်တို့အိပ်စက်ချစ်ဗျူဟာခင်းမဲ့ ချစ်တလင်းကတော့ ဝတ်ရည်ရဲ့ကာမတွေကို ပိုပြီးတောက်လောင်အောင် နှိုးဆွနေသလိုရှိနေတာကြောင့် ပါပဲရှင်… ပန်းနုရောင် အိပ်ရာခင်း၊ ခါင်းအုံး၊ ဇာခြင်တောင်တို့ဟာ ဝတ်ရည်ကိုယ်တိုင် ရွေးချယ်ခဲ့ပေမယ့် ခုတော့ ဝတ်ရည်ရဲ့စိတ်ကို လှုပ်ရှားရိုက်ခတ်စေတာတော့ အမှန်ပါပဲရှင်.. ကိုတွန်းလိုက်မှပဲ သတိပြန်ဝင်လာပြီး ကုတင်ပေါ်မှာမထိုင်ရဲတာကြောင့် မှန်တင်ခုံရှေ့က ခုံလေးမှာပဲ ဝင်ထိုင်လိုက်ချိန်မှာတော့ ကိုကိုဟာဝတ်ရည်နောက်မှာရပ်နေပြီး ဝတ်ရည်ကို စူးစူးရဲရဲ ကြည့်နေတာကို မှန်ထဲမှာတွေ့နေရတာကြောင့် ဝတ်ရည်မှာပို၍ ရှက်အားပိုရကား ကိုကိုက လည်ပင်းမှ လည်ဆွဲကိုဖြုတ်ပေးချိန်မှာတော့ လက်တွေကို ဘာရယ်မသိ ပွတ်နေမိပါတော့တယ်…

““ ကို ခဏအပြင်ထွက်ပေးကွာ ဝတ်ရည် အဝတ်လဲချင်လို့ ”” ကိုက တခုခုပြောမယ်ဟန်ပြင်ပြီးမှ ဘာမှမပြောဘဲ အခန်းအပြင်ထွက်သွားတော့မှ ဝတ်ရည်လည်း ရေချိုးခန်းထဲဝင်ကိုယ်လက်သန့်စင်ပြီး အပြာနုရောင်ညဝတ်လေးပြောင်းဝတ်ပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ ထိုင်ကာကို့ ကိုစောင့်နေချိန်မှာတော့ ဝတ်ရည်ရင်ထဲမှာ ရထားတစင်းခုတ်မောင်းနေသလို ရင်တွေတဒိန်းဒိန်းခုန်နေပြီး ရင်ခုန်နှုန်းတိုးလာတာနှင့်အမျှ ဝတ်ရည်ရဲ့ ပန်းလေးအတွင်းကတစစ်စစ်နဲ့ ပိုမိုဖောင်းကြွလာပေါ့ရှင်… ခဏအတွင်းမှာပဲကိုကို အခန်းထဲဝင်လာပြီး ညဝတ်အင်္ကျီကို လဲဝတ်ပြီး ရှက်ခြင်း၊ စိုးရိမ်ခြင်း၊ စိတ်လှုပ်ရှားခြင်း၊ဝမ်းနဲခြင်း၊ ပျော်ရွှင်ခြင်း၊ ကြည်နူးခြင်း များတပြိုင်နက်ခံစားနေရသော ဝတ်ရည်ရဲ့ဘေးမှာ ဝင်ထိုင်လို့နေပါပြီ…

ဒါပေမယ့် ကိုကိုနဲ့ ကပ်ပြီးမထိုင်ရဲတာကြောင့်ခပ်ခွာခွာပဲ ထိုင်လိုက်ပါတယ်.. ဝတ်ရည်တို့နှစ်ယောက်ကြားမှာ တစ်ထွာလောက်ကွာနေတာပေါ့… ပထမတော့ကိုကိုက ဝတ်ရည်ရဲ့လက်ကိုလှမ်းကိုင်တယ်… ခဏလောက်လက်လေးကို ကိုင်ထားပြီးဆုပ်ထားရင်းကနေ… ဝတ်ရည်ပခုံးကိုလှမ်းဖက်လိုက်တော့… ရုတ်တရက်မို့ ရုန်းလိုက်တာကြောင့် ကိုကိုက ““ ချစ်ကလဲကွာ”” ဝတ်ရည်လည်းရှက်ပေမယ့် ကိုကို ကိုသနားတာကြောင့် ““ လူဆိုး”” လို့ပြောပြီး ဝတ်ရည်ဟာ ကိုကိုပြုသမျှနုပြီး ကိုကိုဆန်္ဒကိုလိုက်လျောမယ့် မျက်နှာပေးလေးနဲ့သူ့ရင်ခွင်ထဲ ရောက်သွားတာပေါ့… ရင်ထဲမှာတော့ တလှပ်လှပ်နဲ့ရယ်ပါ…။

ကိုကိုက ဝတ်ရည်နဖူးလေးကို ဖွဖွလေး နမ်းရှိုက်လိုက်ပါတယ်။ .. ပြီးတော့ ဆံပင်လေးတွေကို သပ်ပေးရင်း…ချစ်လိုက်တာကလေးရယ်တဲ့… ရင်ထဲမှာဘယ်လိုကြီးဖြစ်သွားမှန်းမသိဘူး… တစ်ကိုယ်လုံးကို…ကြည့်နူးတာလား…ရှက်တာလားမသိတဲ့ခံစားမှုတစ ်မျိုးနဲ့ဖုံးလွှမ်းနေပါတယ်.. ခဏနေတော့…ခပ်ခွာခွာထိုင်ရင်းကနေ ကိုကိုကဆွဲဖက်ထားတာဆိုတော့ ကိုယ်လုံးက တစ်စောင်းကြီး ဖြစ်နေပြီး ညောင်းလာတာပေါ့ …. အဲဒါနဲ့ ကိုယ်လုံးကိုပြန်တည့်ဖို့ လက်တစ်ဖက်နဲ့အားပြုပြီးအထမှာ… လက်က ကိုကို့ပေါင်ကြားထဲကိုသွားထောက်မိရက်သားဖြစ်နေတာကိုး…. ။ ပေါင်ကြားထဲက မာမာဖုဖုအရာတစ်ခုအပေါ်လက်တင်မိနေပေမယ့်ရုတ်တရက်ဆိုတော့ လက်ကိုပြန်မရုတ်မိပဲ… အဲဒီအရာကိုပဲ အုပ်ကိုင်ထားမိသလိုဖြစ်နေပါတယ်…

အဲဒီအချိန်မှာ ကိုကိုလဲ ဆတ်ခနဲတုန်သွားတာကို သတိထားလိုက်မိတယ်… နောက်တော့ ဘာလဲဆိုတာသိသွားတဲ့အချိန်မှာ…အရမ်းရှက်သွားပြီး..လက်ကိုပြန်ရုတ်လိုက်ပါတယ်… နောက်ကိုကိုနဲ့ခပ်ခွာခွာပြန်ထိုင်လိုက်ပြီး..တစ်ကိုယ ်လုံးကိုပူထူနေမိပါတယ်… နားထင်မှာလဲသွေးတွေက အဒုတ်ဒုတ်တိုးနေတယ်… အဲဒီအချိန်မှာကိုကိုကလဲ ဝတ်ရည်ကိုစိုက်ကြည့်နေတယ်…ရှက်လိုက်တာနော်….. ခဏနေတော့..ကိုကိုက ဝတ်ရည်အနားကိုတိုးလာပြီ…ဝတ်ရည်ရဲ့ခါးကိုလာဖက်တယ်…. ပြီးတော့ ဝတ်ရည်ရဲ့လက်ကိုယူပြီးသူ့ခါးကိုဖက်ထားခိုင်းလိုက်တယ်…

အခုအချိန်မှာတော့ ဝတ်ရည်နဲ့ကိုကိုဟာတစ်ယောက်ခါးတစ်ယောက်ဖက်ထားတဲ့ပုံစံဖြစ်နေပါပြီ…. ပြီးတော့ ကိုကိုက ဝတ်ရည်ပေါ်ကနေအုပ်မိုးပြီး….ဝတ်ရည်ရဲ့မျက်နှာကိုစိုက်ကြည့်နေပါတယ်.. ကြည့်ရင်းနဲ့ ကိုကို့မျက်နှာက ဝတ်ရည်ရဲ့မျက်နှာနဲ့နီးနီးလာတယ်… နောက်ကိုကို့ရဲ့ နှုတ်ခမ်းဟာ ဝတ်ရည်ရဲ့ပါးပြင်ပေါ်ရောက်လာတဲ့အထိပါပဲ…. ပြီးတော့ ဝတ်ရည်ရဲ့ ပါးကိုဖွဖွလေးလာနမ်းတယ်… ပြီးတော့ မျက်နှာတစ်ခုလုံးကို နှုတ်ခမ်းနဲ့ပွတ်ပြီးနေရာအနှံလိုက်နမ်းနေပါတော့တယ်…

ဝတ်ရည်ကိုယ်တိုင်လဲအိပ်မက်ထဲရောက်နေသလိုလို… တစ်ချက်တစ်ချက်..မျက်နှာကိုရှရှသွားတဲ့ကိုကို့ရဲ့နှုတ်ခမ်းမွေးစစကြောင့်သာ တစ်ကယ်ဖြစ်နေမှန်းသိတာ.. ပြီးတော့ ကိုကိုက ဝတ်ရည်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းကိုလာထိတယ်… ကိုကိုက ဝတ်ရည်ရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို စုပ်ပြီးနမ်းနေပေမယ့်ဝတ်ရည်က ကြောက်စိတ်နဲ့ နှုတ်ခမ်းကိုတင်းတင်းစေ့ထားမိတယ်… နောက်တော့ ကိုကိုက…ဝတ်ရည်ရဲ့နှုတ်ခမ်းကိုလျှာလေးနဲ့ထိုးတယ်.. အဲဒီအချိန်မှာ နှုတ်ခမ်းတွေဟာ သူ့အလိုလိုကိုဟသွားပါလေရော…. ဝတ်ရည်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေဟသွားတဲ့အချိန်မှာ ကိုကိုလျှာက ပါးစပ်ထဲကိုတိုးဝင်လာတယ်…

ပြီးတော့ ဝတ်ရည်ရဲ့ လျှာကိုလဲစုပ်ယူလိုက်တယ်…. တစ်ခါမှမခံစားဖူးတဲ့အတွေ့အကြုံဆိုတော့..လှုပ်လဲမလှုပ်ရဲပဲ..ကိုကိုပြုသမျှနုနေရတာပေါ့… ဒါပေမယ့် ဝတ်ရည်ကိုယ်တိုင်လဲ စိတ်ထဲမှာ တစ်မျိုးကြီးဖြစ်လာနေပါတယ်… တစ်ဖြေးဖြေးနဲ့ ဝတ်ရည်လဲကျင့်သားရလာပြီး ကိုကိုနှုတ်ခမ်းတွေကိုပြန်စုပ်နမ်းတတ်လာပါတယ်.. ပြီးတော့ ကိုကိုလျှာနဲ့လျှာချင်းပွတ်သတ်တိုးဝှေ့ပြီးနမ်းလာတဲ့အချိန်မှာတော့… ကိုကိုက ဝတ်ရည်ရဲ့ ခါးလေးကိုပွတ်ပေးနေပါတယ်… ။ ပြီးတော့ ဝတ်ရည်ရဲ့ခါးကို ညဝတ်အင်္ကျီပေါ်ကနေပွတ်ပေးလိုက်တဲ့အခါမှတော့ ဝတ်ရည်လဲ ကိုယ်မသိလိုက်ပဲနဲ့ ခါးလေးကော့သွားမိပါတယ်….

ကိုကိုကဝတ်ရည်ကို အိပ်ရာပေါ်အသာအရာပဲ လှဲစေပြီး ဝတ်ရည်ရဲ့မျက်နှာတစ်ခုလုံးကို နမ်းရှုပ်နေပါတယ်… မျက်နှာတစ်ခုလုံးတင်မကပဲ…နားရွက်လေးတွေကို စုပ်လိုက်… လည်ပင်းကိုနမ်းလိုက်ပါလုပ်နေပါတယ်….. ပြီးတော့ ကိုကို့လက်တွေကခါးကိုဖက်ထားရာကနေ..တဖြည်းဖြည်းနဲ့အပေါ်တက်လာပါတယ်… ပြီးတော့ ဝတ်ရည်ရဲ့ ရွှေရင်အစုံကိုလက်နဲ့ အုပ်ကိုင်ထားပြီးဖြည်းဖြည်းလေးပွတ်ပေးနေပါတယ်… ဝတ်ရည် ရုန်းဖို့စိတ်ကူးလိုက်ပေမယ့် ကိုကို့ရဲ့လက်တွေအောက်မှာ မရုန်းနိုင်ဖြစ်နေရပါတယ်…. ပြီးတော့ ကိုကိုက ဝတ်ရည်ရဲ့ ညဝတ်အင်္ကျီကျယ်သီးတွေကို တစ်လုံးခြင်းဖြုတ်နေပါပြီ…. ကြယ်သီးတွေတစ်လုံးပြီး တစ်လုံးပြုတ်ထွက်သွားတာကို သိနေပေမယ့် ကိုကို့ရဲ့ အနမ်းတွေအောက်မှာ မလှုပ်နိုင်ဖြစ်နေရပါတယ်….

ကြယ်သီးတွေတစ်ဝက်လောက်ပြုတ်သွားတဲ့အခါမှာတော့… ရွှေရင်အစုံကိုဘရာပေါ်ကနေပွတ်သပ်နေရင်းအားမရတော့ဟန်နဲ့ ကိုကိုက လက်တစ်ဖက်နဲ့ ဝတ်ရည်ရဲ့ကျောအောက်ကနေလက်လျိုပြီးဘရာချိတ်လေးကိုဖြုတ်လိုက်ပါတယ်…. ချိတ်ပြုတ်သွားတာနဲ့ ရွှေရင်အစုံကအဆီးအတားမဲ့လွတ်ထွက်သွားတာကိုခံစားလိုက်ရပါတယ်… ဝတ်ရည်ရှက်လွန်းတာကြောင့် မျက်စိစုံမှိတ်ထားမိပါတယ်… အဲဒါကိုအခွင့်ကောင်းယူပြီး ကိုကိုက… ဘရာကိုအသာလှန်တင်ပြီး ထွက်ပေါ်လာတဲ့ ဝတ်ရည်ရဲ့ရွေရင်အစုံကို…ကျကွဲတတ်တဲ့အရာတစ်ခုလို ရွရွဖွဖွလေးကိုင်ထားပါတယ်..

ပြီးတော့ ဝတ်ရည်ရဲ့ လည်တိုင်းကိုနမ်းနေရင်းကပဲ…တဖြည်းဖြည်းအောက်ကိုရောက်လာပြီး ရင်ညွန့်နေရာကို နမ်းနေပါတယ်… ပြီးတော့ ဝတ်ရည်ရဲ့ ရွှေရင်နှစ်မွှာကို ဖြည်းဖြည်းချင်းနမ်းပါတယ်… တစ်ခါတစ်ခါ…ကိုကို့နှုတ်ခမ်းမွေးစစက အသားနုနုကိုစူးသွားတဲ့အခါ စစ်ခနဲစစ်ခနဲပဲ….. ။ နောက်ပြီး…ကိုကိုက ထိပ်ဖူးလေးကို အသာငုံပေးတဲ့အခါ..ရင်ထဲမှာ နွေးခနဲခံစားလိုက်ရတယ်… ပြီးတော့ ကိုကိုက ကလေးလေးတွေအမေနို့စို့သလိုမျိုး ငုံပြီးစုပ်ပြီး စို့နေပြန်ပါတယ်။

ရင်ထဲမှာ ယားကျိကျိနဲ့…ဝတ်ရည် မနေတတ်မထိုင်တတ်ဖြစ်နေပါတယ်…. အဲလို မနေတတ်မထိုင်တတ်ဖြစ်နေတဲ့ကြားထဲကပဲ… ရေငတ်သလိုလိုဖြစ်လာပါတယ်။ စိတ်ထဲမှာတစ်စုံတစ်ခုကိုကျေနပ်သလိုလိုနဲ့ပါ… ပြီးတော့လဲ ကိုကိုခေါင်းကို လက်နဲ့ အလိုလိုဖိထားမိပြီး လူလဲအလိုလိုရင်ဘတ်ကိုကော့ပေးနေမိပါတယ်…… ကိုကိုကလဲ ဝတ်ရည်ကိုကျောကနေသိုင်းဖက်ပြီး အမေနို့ငတ်နေတဲ့ကလေးတစ်ယောက်လိုဖြစ်နေပါတယ်… ဝတ်ရည်ရဲ့ အသိစိတ်တွေလွတ်တစ်ချက်မလွတ်တစ်ချက်ဖြစ်နေတဲ့အချိန်မှာ ဝတ်ရည်ကိုယ်တိုင် သတိမထားမိပဲနဲ့…အောက်ပိုင်းမှာလဲ ရွဲရွဲစိုနေပါပြီ……

နောက်တော့ကိုကိုလက်တွေက ခါးကိုဖက်ထားရင်းကနေခါးအောက်ပိုင်းဆီကိုနယ်မြေတိုးချဲ့လ ာပါတယ်.. အဲဒီနေရာမှာသူတော်တော်အခက်တွေ့နေပုံရတယ်… ဝတ်ရည်က ခြေထောက်ကိုချိတ်ထားမိတာကိုး… ကိုကို့လက်တွေက ဗိုက်ပေါ်မှာပဲ ပြေးနေတယ်…အောက်ဆက်တိုးဖို့ကိုလဲမဝံမရဲဖြစ်နေပုံပေါက်နေပါတယ်.. ဒါပေမယ့် အနမ်းကတော့ရပ်မသွားခဲပါ.. တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ဝတ်ရည်လဲအသဲတွေယားလာတယ်…ရင်တွေဖိုလာတယ်… အဲဒါနဲ့ ကိုယ်ဘယ်လိုမှလုပ်ရဲမှာမဟုတ်တဲ့အလုပ်တစ်ခုကိုလုပ်လိုက်မိပါတယ် ။

အဲဒါကတော့ ခြေထောက်ချိတ်ထားတာကိုဖြုတ်… ကိုကို့လက်ကိုဝတ်ရည်ရဲ့ ပန်းလေးပေါ်ကို တင်ပေးလိုက်မိတာပါပဲ… အဲဒီအခါ ကိုကိုကနမ်းနေတာကိုရပ်ပြီး ဝတ်ရည်ကိုပြုံးပြပါတယ်.. မျက်နှာကိုတည့်တည့်ကြီးကိုကြည့်ပြီးကို ပြုံးပြတာ…ရှက်လိုက်တာ…ကိုကို့အပြုံးကိုမြင်ရတာ.. ပြီးတော့ရှက်ရှက်နဲ့ ညဝတ်ပေါ်ကနေအုပ်ကိုင်ထားတဲ့ကိုကို့လက်ကိုအတင်းဆွဲဖယ်မ ိ ပါလေရော… ဒါပေမယ့် ကိုကိုကမဖယ်တော့ပါဘူး..ညဝတ်ပေါ်ကနေ ဖွဖွလေးအုပ်ပြီးပွတ်ပေးနေပါတယ်…

နောက်ခပ်လျော့လျော့ဖြစ်နေတဲ့ ညဝတ်ကိုကျယ်သီးဆွဲလှန်လိုက်ပြီးကိုကို့လက်က ပင်တီလေးပေါ်ကိုရောက်လာပါတယ်.. ပင်တီလေးက ရွဲရွဲစိုနေတာကိုလဲစမ်းမိရော.. ခုနကအပြုံးမျိုးကိုကိုမျက်နှာမှာပြန်ပေါ်လာပါတယ်.. ဝတ်ရည်လဲ…ရှက်ရှက်နဲ့… ကိုကိုတော်ပြီ…မလုပ်နဲ့ကွာလို့ ပြောမလို့ဟာ… ဝတ်ရည်စကားမဆုံးခင် ကိုကိုက ဝတ်ရည်ရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေကိုစုပ်နမ်းလိုက်ပါတယ်… ကိုကို့အနမ်းတွေအောက်မှာ စကားမပြောနိုင်မလှုပ်နိုင်ဖြစ်နေတုန်း… ကိုကို့လက်တွေက ပင်တီပေါ်ကနေအထက်အောက်အစုန်အဆန်ပွတ်ပေးနေပါတယ်…

အဲဒီအခါဝတ်ရည်ကိုယ်တိုင် အဖျားတက်သလိုမျိုးတုန်လာပြီး ကိုကို့နဲ့အနမ်းတွေကို ကိုကို့လည်ပင်းကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ဖက်ပြီး ပြန်နမ်းနေမိပါတယ်… ကိုကိုက ဝတ်ရည်ရဲ့ တုန်ရီနေတဲ့ကိုယ်လုံးလေးကို တင်းကျပ်နေအောင်ဖက်ထားပြီ.. လက်တွေက ပင်တီအောက်ကိုဝင်ဖို့ကြိုးစားလာပါတယ်…. လက်တွေကပင်တီအောက်ကို ရောက်သွားတဲ့အခါ…ပထမတော့ ဖွဖွလေးပဲကိုင်ထားပြီး… နောက်တော့လက်လေးတစ်ချောင်းနဲ့ ပန်းလေးရဲ့ပွင့်လွာနှစ်ချပ်ကြားလေးအတိုင်းလိုက်ပွတ်ပေးနေပါတယ် ပြီးတော့ အဲဒီလက်လေးက ပွင့်လွာနှစ်ချပ်ကြားလေးပေါ်ရောက်သွားပြီး အစုန်အဆန်ပွတ်ပေးနေတဲ့အခါမှာတော့ ဝတ်ရည်ဘယ်လိုမှမနေနိုင်တော့ပါဘူး… တစ်ချက်တစ်ချက် ကျင်ခနဲ ဆစ်ခနဲဖြစ်သွားတဲ့ခံစားမှုနဲ့အတူ.. ထိန်းထားတဲ့ကြားထဲက အ…ဟင့်…ဆိုတဲ့အသံလေးတွေထွက်လာပါတော့တယ်…. ကိုကို့လက်တွေကလဲ ဝတ်ရည်ရဲ့ ဖူးပွင့်လာတော့မယ့်ပန်းလေးပေါ်မှာ..ထင်သလိုကို မင်းမူဆော့ကစားနေပါတယ်… ခဏအကြာမှာ..ကိုကို့ရဲ့လက်တစ်ချောင်းက ပွင့်လွာနှစ်ချပ်ရဲ့အတွင်းကို လျှောခနဲဝင်သွားပါတယ်..

တစ်သက်လုံး တစ်ခါမှမခံစားဖူးတဲ့ခံစားမှုနဲ့အတူ လူကလေထဲကိုမြောက်တက်သွားသလိုမျိုးလဲ ခံစားလိုက်ရပါတယ်.. ဝတ်ရည်ရဲ့ခါးကိုလဲကော့ပေးလိုက်မိသလားမသိ… ကိုကို့ရဲ့လက်က ဝတ်ရည်ခါးအောက်ကို တိုးဝင်ပြီး တင်ပါးအိအိကြီးတွေကို သိုင်းဖက်လာပါတော့တယ်။ ပြီးတော့ ကိုကို့ရဲ့နောက်လက်လေးတစ်ချောင်းကလဲ ပန်းလေးရဲ့ထိပ်က ဝတ်မှုန်ဖူးလေးကို တပြိုင်နက်ပွတ်ပေးနေပါတယ်.. တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ကိုကို့လက်လေးတွေရဲ့ လှုပ်ရှားမှုကမြန်မြန်လာတယ်… ဝတ်ရည်ရဲ့ ညီးသံတွေလဲ စိတ်စိတ်လာပြီး ကျယ်လာတယ်ထင်ပါရဲ့… ကိုကိုက ဝတ်ရည်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းကို အတင်းဖိကပ်ပြီးစုပ်ထားတယ်.. ဝတ်ရည်လဲ ကိုကို့လည်ပင်းကို ဖက်ထားပြီး ခါးလေးကို ကော့ကော့ပေးနေမိလိုက်တာ..

နောက်တော့ကိုကိုရဲ့ အနမ်းတွေဟာအောက်ဖက်ကို ရွှေလျားသွားနေပါပြီ… ဟုတ်ပါတယ် နှုတ်ခမ်းဆီမှ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ လည်တိုင်၊ နောက် ရင်ညွန့် .. ရင်ညွန့်ကနေ ရင်လွှာနှစ်ခြားကတဆင့် ဗိုက်ပေါ်ကချက်လေးဆီ ကိုရောက်နေပါပြီ… ကိုကို ဘာလုပ်မယ်ဆိုတာ မသိပေမယ့် ရင်ထဲမှာတော့ ရိုးတိုးရွတနိုင်လှပါတယ်… လျှာဖြားလေးနဲ့တို့လိုက် သွားလေးနဲ့မနာအောင်ကိုက်လိုက်နဲ့ ဝတ်ရည်ကို ရွသထက်ရွအောင်များ ဆွနေသလားရှင်ရယ်… ကိုကိုရဲ့ခေါင်းရော လက်တွေပါ အနားမရအောင်လုပ်ရှားရင်းဝတ်ရည်ကို သာယာမှုတွေပေးစွမ်းနိုင်တဲ့ ကိုကို့ ကိုစိတ်ထဲမှာပိုချစ်လာပါတယ်…

အဲဒီအချိန်မှာပဲ ကိုကို့လက်တဖက်က ပန်းလေးပေါ်မှာ အလုပ်ရှုတ်နေပြီး ကျန်တဖက်ကတော့ ပင်တီလေးကိုခွဆုံကနေပြီး တဖက်ကပ်လို့ ပန်းလေးပေါ်လာအောင် ကြိုးစားနေပါပြီကောရှင်… အနမ်းတွေကလဲ အောက်ဖက်ကိုတိုးလို့ တိုးလို့ ပန်းလေးရဲ့ အပေါ်ဘက်နားမှာ ရှိတဲ့ ပန်းလေးနားကမြက်ခင်းလေးတွေဆီကို အလည်ရောက်လာ ပြန်ပါတယ်… ဩ ““ဘာ လုပ်မလိုလဲကိုကို ရယ် ယားတယ်ကွာ..”” ကိုကို ကတော့မကြားလေဟန်သူ့အလုပ်သူဆက်လုပ်ရင်း မြက်ခင်းလေးရဲ့အောက်နားက လွင်ပြင်ကျယ်လေးမှာစိတ်ထင်တိုင်းပြေးလွှားဆော့ကစားနေပ ါပြီ .. ဝတ်ရည်ရဲ့ပန်းလေးဟာလည်း ကာမရှိန်တတ်နေတာကြောင့် ပွင့်ချပ်လေးတွေက ရဲရဲနီဆွေးနေပါတော့တယ်…

ရင်တွေတလှပ်လှပ်ခုန်နေပြီချစ်သူ… ကိုကိုက ဝတ်ရည်ရဲ့ ပင်တီကြိုးကိုအသာဆွဲပြီး ပေါင်တဖက်ကိုကပ်လိုက်ပြီး ပင်တီကြားကပေါ်လာတဲ့နီနီရဲရဲပန်းလေးကို အထူးအဆန်းသဖွယ်ကြည့်နေတာကြောင့် ““ ဟာ… ကို… ကြည့်နဲ့ကွာ ရှက်တယ်…..”” ကိုကိုက ဝတ်ရည်မျက်နှာကို တချက်မော့ကြည့်ပြီး… တခုခုကိုမဖြစ်မနေ လုပ်တော့မယ်လို့ ဆုံးဖြတ်ထားတဲ့ ပုံစံမျိုးနဲ့ ““နမ်းမယ်နော်”” ဟော ပြောပြီးပြီးချင်းပဲ နှုတ်ခမ်းတွေက ဝတ်ရည်ရဲ့ ပန်းကို တရှိုက်မက်မက် နမ်းရှုတ်နေပါတယ်… ဘာမှပြန်ပြောချိန်မရလိုက်အောင်ကိုမြန်ဆန်တာမို့ သူ့အနမ်းတွေကို မတားဆီးနိုင်ခဲ့ပါဘူးရှင်… ရင်ခုန်စရာအထိအတွေမှာမိန်းမောခဲ့ရပြီး ဝတ်ရည်ရဲ့ဆင်စွယ်ရောင် ပေါင်တန်သွယ်သွယ်တွေဟာ ဘေးနှစ်ဘက်အလိုလိုကားသွားရပါပြီ…

သတိပြန်ဝင်လာချိန်မှာတော့ ကိုကိုဟာ ပန်းပွင့်ချပ်လေးတွေကိုလက်နဲ့တိုကစားနေရင်း ပန်းဝတ်မှုန်ဖူးလေးကိုတော့ လျှာဖျားလေးနဲ့ မထိတထိလေးပွတ်လိုက် သွားလေးနဲ့မနာအောင်ခြစ်လိုက်နဲ့လုပ်နေတာ ရူးမတတ်ပါပဲရှင်… အရသာထူးတွေကိုဆက်လက်ခံစားလိုပေမယ့် ကိုကို ကိုအားနာတာကြောင့်.. ““ ဟေး ကို…. တော်ပြီ့ကွာ ဝတ်ရည်ငရဲကြီးပါ့မယ်…..”” ကိုကိုကတော့ ကြိုက်တဲ့မုန့်စားနေတဲ့ကလေးတစ်ယောက်လို ဘာမှကိုဂရုမစိုက်ဘဲ ဆက်ပြီးနမ်းနေပါတယ်.. ““ ဟာကွာ ကို တော်တော့ ကွာ… ”” ပြောလိုက်ကာမှပဲ ကိုကို ကပိုကဲပါတော့တယ်… ဝတ်ရည်ရဲ့ အဖိုးတန်ပန်းလေးကို သူ့ရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ အသာငမ်းငမ်းနမ်းနေပြီး လက်တွေကတော့ ဝတ်မှုန်ဖူးကို အရသာတွေပေးစွမ်းရင်း လျှာဖျားလေးက ပန်းဝတ်လွှာတွေရဲ့ကြားကနေ နက်နဲ့တဲ့ အတွင်းပိုင်းကို တိုးဝင်နေပါတယ်…

ဝတ်ရည်လည်းပြောမရတာနဲ့ လက်နဲ့ ကိုကို ခေါင်းကိုပန်းပေါ်ကနေဆွဲခွာပေမယ့် သူ့ရဲ့အနမ်းတွေက ပန်းလေးပေါ်မှာ အခြေကြခိုင်မြဲနေတာမို့ဘယ်လိုမှရပ်တန့် ခြင်းကိုမပြုနိုင်ရုံမက အားပေးသလိုဖြစ်ရကာ ပန်းလေးရဲ့အတွင်းပိုင်းကို ကိုကိုလျှာက ထိုးဖောက်ဝင်ရောက်ပြီး ပျားပိတုန်းပမာ ပန်းဝတ်ရည်များကို စုပ်ယူစားသုံးချိန်မှာတော့ ဝတ်ရည်ရဲ့ခါးလေးကာ ကော့သွားပြီး တင်ပါးတွေဟာလည်းအိပ်ရာနဲ့ လွတ်သွားရပါတယ်… ။ ဝတ်ရည်ရင်ထဲမှာ လှိုင်းထဲလှေစီးရသလိုဖြစ်နေပြီးစိတ်ထဲမှာလည်း ကြည်နူးခြင်း၊ ရစ်မူးခြင်း ၊ မြတ်နိုးခြင်း၊ အားနာခြင်း တို့ တပြိုင်နက်ခံစားနေရ ပါတယ်…

ဝတ်ရည်ရဲ့တွယ်ရာမဲ့လက်တွေကတော့ ကိုကိုဆံပင်တွေကို အကြောင်မဲ့ထိုးဖွကာ ကိုကိုပြုသမျှ စိတ်တိုင်းကျကို ကျေကျေနပ်နပ်ကို ခံယူနေပါတော့တယ် ကိုကို့ခေါင်းကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ဆုပ်ကိုင်ရင်းက ““ အ…ဟင့်…အာ…အို……အင်း …..ဟင်း…..ကိုရယ်… ”” ဝတ်ရည်ရဲ့ညီးတွားရင်း ကိုကိုခေါင်းကို အားကိုးရာတခုသဖွယ် အတင်းဆုပ်ထားမိတာမို့ အနမ်းတွေကို အားပေးသလိုဖြစ်နေလိုလားမသိပါ။

လှုပ်ရှားမှုတွေဟာ စောစောကထက်မြန်ဆန်လာပြီး ပန်းတခုလုံးကို အားရပါးရနမ်းရှိုက်နေရင်း ခဏအကြာမှာတော့ ပန်းလေးအတွင်းမှလည်း ဝတ်ရည်ချိုချိုလေးတွေဟာ စမ်းချောင်းလေးတခုလို ပန်းအပြင်ဘက်ကို တစိမ့်စိမ့် စီးဆင်းလာရင်း ဟိုးအမြင့်ကြီးကနေပြုတ်ကျလာသလိုမျိုးခံစားမှုနဲ့အတူ ဝတ်ရည်မှာ ခဏတာမျှလောကကြီးကိုအဆက်ပြတ်သွားသလို ခံစားလိုက်ရပါတယ်… ဝတ်ရည်သိလိုက်ပါတယ်… ကာမရဲ့အထွတ်အထိပ်ကို ရောက်ရှိခံစားလိုက်ရတယ်ဆိုတာကိုပေါ့…။ ကိုကို့လက်တွေရဲ့ လှုပ်ရှားမှုလဲရပ်သွားပါတယ်… ပြီးတော့ ကိုကိုက ဝတ်ရည်ရဲ့ပါးကို ရွှတ်ခနဲနမ်းရင်း… ဩ““ ဘယ်လိုနေလဲ…ကောင်းရဲ့လား…”” ဝတ်ရည်က ““ သိဘူး… ”” လို့ပြန်ဖြေလိုက်တယ်… ဟုတ်တယ်လေ…ဘယ်လိုပြန်ပြောရမှာလဲလို့…. ပြီးတော့ ကိုကိုက သူ့လက်ကိုသူပြန်ကြည့်ပြီး တစ်ရှုးတွေနဲ့သုတ်နေပါတယ်… အရည်တွေရွဲစိုနေတဲ့ ကိုကိုလက်ကိုကြည်ပြီး ဝတ်ရည်ရှက်လိုက်တာလေ.. မပြောပါနဲ့တော့ရှင်… ။

ပြီးတော့ကိုကိုက ဝတ်ရည်ရဲ့ဘေးနားမှာအသာဝင်လှဲပြီးဝတ်ရည်ရဲ့ဆံပင်တွေကိုဖြေရင်း ““ ကို ချစ်ချင်ပြီ .. ”” တဲ့လေ ဝတ်ရည် ခေါင်းပဲငြိမ့်လိုက်သလား ခေါင်းပဲခါလိုက်သလား ဘာလုပ်မိမှန်းတောင်မသိဘူး ကိုကိုကဝတ်ည်ရဲ့နှှုတ်ခမ်းတွေကိုနမ်းပြန်ပါတယ်… ဆံမြိတ်ဖြေပြီးရင် ပန်းချွေမှာလားချစ်သူရယ်ရယ်… ကိုကိုရဲ့ထူးကဲတဲ့ အကြင်နာတွေကြောင့်တကြောင်း သူကိုလည်းကိုယ့်လိုပဲကောင်းစေချင်စေတနာတွေနဲ့ ဝတ်ရည် ကိုကို့အနမ်းတွေကို လှိုက်လှုက်လှဲလှဲ တုန့်ပြန်တတ်နေပါပြီ.. ကိုကိုက ဝတ်ရည်ကို တတ်လွယ်သားပဲဆိုတဲ့အကြည့်မျိုးနဲ့ ပြုံးပြီးကြည်နေပါတယ်…

ပြီးတော့သူ့ရဲ့ညဝတ်ကကျယ်သီးတွေကို လက်တဖက်နွဲ့ဖြုတ်နေတာကြောင့် ဝတ်ရည်ကပဲဝိုင်းပြီးကူဖြုတ်ပေးလိုက်ပါတယ်…ကိုကပြုံးလို နှုတ်ခမ်းတွေကိုဖိနမ်း .. ဝတ်ရည်ကလဲ အားကျမခံ တုံ့ပြန်နဲ့ အတော်ကို ပေးအယူမျှနေပါပြီ… ကိုကို ကိုလဲ ဝတ်ရည်ရဲ့ ညဝတ်ကို ချွတ်လာတာကြောင့် သူချွတ်နိုင်အောင် ကျောလေးကို စောစောကလောက်မရှက်တော့တာကြောင့် ကြွပေးလိုက်မိပါတယ်…. နောက်ကိုကိုက ဘရာလေးကိုပါ ချွတ်ယူနေပြန်တာကြောင့် သူ့အလိုကျ ပခုံးလေးနှစ်ဘက်ပေါ်ကသိုင်းကြိုးလေးကိုဆွဲချနိုင်အောင် လက်မောင်းနှစ်ဘက်ကိုဆန့်ပေးလိုက်တော့ ဘရာလေးကိုအသာအရာချွတ်ယူပြီး ဘရာလေးကိုနမ်းပြီးမှ ဘေးကိုချလိုက်ပါတယ်…။

ကိုယ်ပေါ်မှာအဝတ်အစားဆိုလို့ ပင်တီလေးသာရှိတော့တာကြောင့် ရှက်တာနဲ့ မျက်နှာလေးအောက်ဘက်ငုံ့လိုက်ကာမှ ကျယ်သီးဖြုတ်ထားတဲ့ညဝတ်ကြားက သူရဲ့ တင်းမာနေတဲ့ ဝတ်ဆံဖိုကြီးကိုတွေလိုက်ရတာကြောင့် ရင်ထဲမှာလှိုင်းခတ်သလို လှုတ်ရှားသွားရပြီး သူမျက်နှာကိုပြန်မော့ကြည်တော့ သူ့ရဲညဝတ်ကိုဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး ဝတ်ရည်ရဲ့အပျိုစင်ဘဝကို သိမ်းပိုက်မယ့်ပုံက သားကောင်ရလိုက်လို့စားဖို့ပြင်နေတဲ့ ခင်္သြေလို မာန်ပါလှအကြည့်တွေလိုက်ရတော့… ဝတ်ရည်မှာ တကိုယ်လုံးရော၊ ပန်းထဲကပါတုန်တတ်သွားပြီး ကာမရှိန်ဟာလည်း ပြန်လည်တိုးပွားလာရပါတော့တယ်ရှင်… ။

ပန်းလေးအတွင်းက ဝတ်ရည်ချိုတွေစိမ့်ထွက်နေတာလည်း ပန်းနေရာမှပင်တီတခုလုံးစိုရွှဲနေပါပြီ… အဝတ်ဆိုလို့လည်းဒါပဲရှိတော့တာပါ… ကိုကိုက ဝတ်ရည်ကိုယ်ပေါ်က တစ်ခုတည်းသောအဝတ်အစားဖြစ်တဲ့ အတွင်းခံပင်တီလေးကိုပါချွတ်မယ့်ဟန်ပြင်နေတာကြောင့် ““ ကို….းးးး ရှက်တယ်ကွာ… ချွတ်နဲ့ ”” ကိုကိုက အလိုက်သိစွာနဲ့ မချွတ်တော့ဘဲ ဝတ်ရည်ရဲ့ကိုယ်ပေါ်ကို မှောက်ချပြီး နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းပြန်ပါတယ်… လက်တွေကတော့ ရွှေရင်နှစ်မွာကို အားရပါးရ စိတ်တိုင်းကျ ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်နေပြီး နှစ်ယောက်စလုံးအတွက် ကိုကိုက ဦးဆောင်ကာ ပြီးပြည့်စုံတဲ့ ခံစားမှုကိုပေးဖို့ကြိုးစားနေပါတယ်… ဝတ်ဆံဖို နွေးနွေးမာမာကြီးရဲ့အတွေ့အထိကလည်း အရှိန်ရပြီးသား ကာမကိုထပ်တိုးစေပါတော့တယ်… ။

လည်တိုင်နဲ့ ရင်ညွန်တွေကို နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ ဖွဖွနမ်းလိုက်ချိန်မှာ မောလျှတဲ့ ရှိုက်သံလေးနဲ့ ခွန်အားမဲ့တဲ့လက်လေးတွေက ကိုကိုကျောပြင်ကို ပွတ်သတ်နေမိပါတယ်ရှင်… ကိုကိုက ပေါင်စေ့ထားတဲ့ဝတ်ရည်ကို ခွထားတာကြောင့် ကိုကိုရဲ့ဝတ်ဆံဖိုကြီးဟာ ဝတ်ရည်ရဲ့ပန်းလေးရဲ့ ပွင့်ချပ်တွေနဲ့ ဝတ်မှုန်ဖူးလေးကို လှုပ်ရှားလိုက်တိုင်းမိတ်ဆွေဟောင်းတွေလို နှုတ်ဆက်နေသလိုရှိပါတော့တယ်… နောက်တော့ ကိုကိုက စေ့ထားတဲ့ဝတ်ရည်ရဲ့ပေါင်တံတွေကို လက်တဖက်နဲ့ အသာအရာခွဲပြီး ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ နေရာယူနိုင်အောင်ကြိုးစားနေတာမို့ ပေါင်နှစ်လုံးဟာအနည်းငယ်ကားသွားရပါတော့တယ်… ပေါင်နှစ်လုံးကားသွားတော့မှ ကိုကိုက ပင်တီကြိုးလေးကို တဖက်ကပ်ရင်းပွင့်ချပ်တွေ ၊ ဝတ်မှုန်ဖူးတွေကို ဝတ်ဆံဖိုကြီးနဲ့ မိတ်ဆက်ပေးနေရာဝတ်ရည် မနေနိုင်တော့ဘဲ့ မကားတကားပေါင်နှစ်လုံးဟာ အတော်လေးကားပေးမိပါပြီကောရှင်…

ကိုက ပန်းလေးရဲ့နံရံတွေကို ဖောက်ထွင်းဖို့ကြံစည်ကြိုးစားနေမယ့် ပင်တီကြိုးတွေကတင်းခံနေတာကြောင့် ကိုကိုမှာအခက်တွေနေပါတော့တယ်… ဝတ်ရည်လည်းကိုကို ကိုသနားတာရော.. သူ့အလိုကိုလိုက်လျောခြင်တဲ့ ဆန်္ဒပေါင်းစပ်ပြီး ““ ကို…. ချွတ် ချင်ချွတ်လိုက်လေ…”” ကိုက ကျေးဇူးတင်တဲ့ အပြုံးနဲ့ကြည့်ပြီးပင်တီလေးကို လိပ်ပြီးချွတ်နေချိန်မှာတော့ ရင်ထဲမှာ မဖော်ပြနိုင်တဲ့ ခံစားမှုများခံစားနေရပြီး ဝမ်းနည်းတာလား၊ နှမြောတာလား ဆိုတာ မဝေခွဲနိုင်တော့ပါ… ပင်တီလိပ်လေးကို ပေါရင်းလောက်ရောက်တဲ့ချိန်မှာ ကိုကို ကဝတ်ရည်ရဲ့ဘယ်ဘက်ပေါင်တဖက်ကို အသာဆွဲမပြီး ပင်တီခွလေးထဲက အသာလျိုထုတ်လိုက်ပါတယ်… ပေါင်တံတဖက်မှာတော့ ပင်တီလေးဟာ မှီတွယ်လျက်ပေါ့… ပင်တီတခုလုံးကျွတ်သွားတာမဟုတ်ပေမယ့် ဘာအကာအကွယ်မှမပေးနိုင်တော့ပါဘဲ ပန်းလေးကိုရော ဝတ်မှုန်ဖူးကိုရော၊ မြက်ခင်းနုလေးကိုရော … လွင်ပြင်ပြေပြေလေးကိုပါ ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်း မြင်နိုင်သွားပါပြီ… ။

အဲဒါကို ကိုကိုက အခွင့်ကောင်းယူပြီး သေသေချာချာစိုက်ကြည့်နေတာကြောင့် ရှက်တာနဲ့ ဝတ်ရည်ပေါင်တွေကိုပြန်စေထားလိုက်မိပါတယ်… ဒါကို ကိုကို က မခန့်လေးစားဟန်ပြုံးပြီး ပေါင်နှစ်ချောင်းကိဆွဲထောင်လိုက်ရာ တင်သားနှစ်ခုကြားက ပန်းကလေးဆူဆူကို တွေ့မြင်သွားရပြန်ပါပြီ… ပန်းရဲ့အပေါ်ထိပ်ဝတ်မှုန်ဖူးလေးကို အထက်အောက် စုန်ဆန်ကာ ပွတ်တိုက်ပေးလိုက်တော့ ပေါင်နှစ်ချောင်းက ဘေးကို အလိုလို ကားသွားချိန်မှာ ပက်လက်အိပ်နေတဲဝတ်ရည်ကို ခါးလေးကုန်းကာ အသာအယာနမ်းလိုက်ရင်း ““အရမ်းချစ်တယ်ကွာ…မနေနိူင်တော့ဘူး၊ အကို့ဟာကို အထဲကိုသွင်းလိုက်ချင်ပြီ””

““ကို…ဖြစ်ပါ့မလားဟင်… ၊ဝတ်ရည်မနေတတ်ဘူး …”” ““ဖြစ်ပါတယ်ချစ်ရယ်…မနာစေရဘူးစိတ်ချနော်…”” ““ နာရင်ငိုမှာနော်…”” ““ အင်းပါ..”” ကိုကိုကပြောလဲပြောရင်း နှုတ်ခမ်းတွေကိုစုပ်နမ်းလိုက်ပြီး၊ ထိပ်ဖျားနဲ့ပွင်လွှာနှစ်ချပ်ကြားကို သွင်းရာကနေ တဝက်လောက်ထိရောက်အောင် သွင်းလိုက်ချိန်မှာတော့ ““အား…ကို…အရမ်းနာတယ်…မရဘူး…တအားနာတယ်ကွာ”” … အပျိုစစ်စစ်လေး ဆိုရင်တော့ အစပိုင်းတော့ နာတတ်သည်မို အခုလဲဝတ်ရည်လည်း ငိုရှိုက်သံလေးနဲ့ ကိုကို့ကျောပြင်ကို ဝတ်ရည်ရဲ့လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့ ဖိညှစ်ရင်း ဝတ်ရည်မျက်ဝန်းမှာ မျက်ရည်လေးတွေ ဝိုင်းနေတာမို့ သနားသွားတဲ့ကိုကိုက ဝတ်ရည်ရင်သားနှစ်မွှာကို ပွတ်သတ်ကာ ခနနားနေလိုက်ပါတယ်။

ခနနေတော့မှ ခါးကုန်းပြီး ထိပ်သီးခေါင်းလေးတွေကို ငုံရင်းလျှာလေးနဲ့ ပွတ်သတ်ကစားနေရင်း ဝတ်ရည်ရဲ့ ပွင်လွှာနှစ်ချပ်ကြားက အရည်ကြည်လေးတွေ ထပ်ထွက်လာတာနဲ့ ကိုကိုလဲ သူ့ဟာလေးကို ကိုင်ရင်း ထိပ်ဖျားလေးကို သွင်းလိုက်ပါတယ်။ ““ ပေါင်လေးဖြဲထားပေး၊ သူ့ဘာသူဝင်သွားလိမ့်မယ်၊ ဘာမှကြောက်စရာမရှိဘူးနော်၊ ခဏဆိုကောင်းသွားမှာပါ”” ကိုကိုက အားပေးစကားဆိုတာကြောင့် ပေါင်လေးကိုထပ်ကားပေးလိုက်မိချိန်မှာတော့ ကိုကိုက တဝက်လောက်ကိုပဲ ရှေ့ထိုးနောက်ငင် ဖွဖွမှန်မှန်လေး လှုပ်ရှားပွတ်တိုက်နေပါပြီ… ဝတ်ရည်ကအပျိုစစ်လေး ဖြစ်တာကြောင့် ပန်းဟာလေးက တအားကို ကြပ်ထုတ်နေတာပေါ့။ ““ခဏလေး အောင့်ခံလိုက်နော်ချစ်ရယ်၊ တစ်ချောင်းလုံး ဝင်သွားပြီးရင် နာတာတွေ အောင့်တာတွေ၊ ပျောက်ပြီး အရမ်းကောင်းသွားလိမ့်မယ်”” လို့ကိုကိုက ပြောရင်းကပဲ ဝတ်ရည် လက်ကလေးတွေကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး၊ လည်တိုင်လေးတွေကို ငုံ့နမ်းရင်း ရွှဲစိုနေတဲ့ ပန်းလေးထဲကို အဆုံးသွင်းလိုက်ပါလေရော ……. ။

““အား … ကိုရယ်…သေပါပြီ အရမ်းနာပြီး အောင့်တယ် … မရတော့ဘူးကွာ အား …. ”” ပန်းလေးထဲကို ဝတ်ဆံဖိုတစ်ချောင်းလုံးဝင်သွားတာမို့ စို့ရိုက်ထားသလိုခံစားနေရသလို လှုပ်လို့မရချင်တာကြောင့် မျက်စိစုံမှိတ်ပြီးပဲ အော်နေလိုက်မိပါတော့တယ်။ ကိုကိုက တစ်ချောင်းလုံး ဆွဲမထုတ်သေးပဲ ဝတ်ရည်ရဲ့ဖောင်းအိနေတဲ့ရင်သားအစုံကို အသာအယာနယ်ဆုပ်ရင်း တဟင်းဟင်းနဲ့ ဖြစ်လာတာကို ကြည့်ရင်း ““ချစ်လေး၊ အရမ်းချစ်တယ်ကွာ၊ တစ်ချောင်းလုံးဝင်သွားပြီ၊ မနာအောင် ဖြေးဖြေးဆောင့်ပေးမယ်နော်”” ““အင်း…”” မိန်းမောသံလေးကို နားထောင်ရင်း၊ တစ်ချောင်းလုံး ဆွဲထုတ်ကာ ရသည်လောက် ဖြေးဖြေးချင်း ပြန်ဆောင့်သွင်းနေပြန်ပါပြီ… နည်းနည်းချင်းဆောင့်ပြီးချိန်မှာတော့ အရည်လေးတွေ အနည်းငယ် ပိုပြီး ရွှဲလာရင်း ဝတ်ရည်က ““ ဝတ်ရည်နည်းနည်းခံနိူင်သွားပြီ၊ကို့သဘော..”” ““အင်း…ချစ်ကိုအရမ်းလုပ်ပစ်လိုက်ချင်တာ၊သနားလို့”” ““ဖြည်းဖြည်းနော်၊

ကို”” ““ အင်းပါချစ်ရယ်အဆုံးထိ ဖြေးဖြေးသွင်းလိုက်မယ်နော် နာရင်ပြော”” လို့ပြောရင်း နည်းနည်းအရှိန်မြှင့်ကာ အဆုံးထိသွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်လုပ်နေပါတော့တယ်ရှင်.. ဝတ်ရည်လည်း ပေါင်လေးတွေကားထားရင်း မျက်လုံးလေးတွေ မှေးစင်းကာ တဟင်းဟင်းနဲ့ ဖြစ်လာရပြန်ရင်း ကိုကို အသွင်း အထုတ်ကို စည်းချက်လိုက်ရင်း အောက်မှ တန်ပြန် ဆောင့်ပေးနေမိပါတော့တယ်.. တစ်ချက်တစ်ချက်တွင် ခေါင်းလေးဟာ ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ မော့မော့သွားရပြီး ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်လုပ်နေတာနဲ့အမျှ ဝတ်ရည်လဲရင်ထဲမှာလှိုက်ခနဲလှိုက်ခနဲဖြစ်နေရပါတယ်… ““အရမ်းပဲကွာ…လူကိုသေမတတ်ပဲ”” ““ ဝတ်ရည် နာလို့လားဟင်…”” ““ အရမ်းဆောင့်တော့ အထဲမှာအောင့်အောင့်သွားလို့ပါ ”” ကိုကိုက ဆောင့်တဲ့အရှိန်ကို နဲနဲလျှော့ချပြီး အဆုံးထိ သွင်းထားလိုက်ကာ ဖြေးဖြေး ညှောင့်ရင်း ဝတ်မှုန်ထိပ်ဖူးလေးကို လက်မလေးနဲ့ ဆွပေးကာမှန်မှန်လေး ဖြေးဖြေးခြင်း ဆောင့်ပေး ပညာစုံပြလို့ ဝတ်ရည်ကို ကာမသုခတွေတလှေကြီးပေးနေပါတော့တယ်..

““ဟင်း…ဟင်း …ကို…အာ့ …”” ““ အား…ကို…ဟင်း …”” ကိုကိုပေးတဲ့ သုခတွေပေါ်မှာ သာယာမိန်းမောရင်း ထိန်းချုပ်ထားတဲ့ကြားက ထွက်ပေါ်လာတဲ့ ဝတ်ရည်ရဲ့ မပီမသ ငြီးတွားသံလေးများက ကို့ ကို ပိုပြီးဆောင့်ပါတော့ဟု ဆိုနေသယောင် ကိုကို့ စိတ်တွေတအားပေါက်ကွဲလာအောင် ဝတ်ရည်ရဲ့မချိတင်ကဲခံစားနေရသည့် အသံလေးတွေက နှိုးဆွပေးနေ သလိုဖြစ်တာကြောင့် ကိုကိုက အရှိန်ပြန်မြှင့်ရင်း အဆုံးထိဝင်အောင် ပြန်ဆောင့်နေပါတော့တယ်… ဒီတစ်ခါ ဝတ်ရည် မနေနိူင်တော့ဘဲ… ““အိုး …ကို…ဆောင့်လိုက်၊ဝတ်ရည် မနေတတ်တော့ဘူး မခံနိူင်တော့ဘူးကွာ””

““ဆောင့်လိုက်…ကို .. ဟင်း ..မရတော့ဘူး …ရင်ထဲမှာတမျိုးကြီးပဲ”” ဝတ်ရည်ရဲ့ ဆွဲငင်အားအပြည့်နဲ့တောင်းဆိုနေတာကြောင့် ကိုကိုကအားကုန်ဆောင့်ပေးလိုကလိုက်တာမို့ ဩအိုး … အား …ဟင်းဟင်း…ဩ အိပ်ရာခင်းတွေကို ဆုတ်ဆွဲထားရင်း ပေါင်လေးတွေကို အစွမ်းကုန် ဖြဲကားပေးထားနေရင်း ကိုကို့ ကို တန်ပြန်ဆောင့်ချက်တွေနဲ့တအားပြန်ပြန်ဆောင့်ရင်း မျက်စိထဲမှာ လျှပ်စီးလက်သလို … ရင်ထဲမှာ ဓါတ်လိုက်သလို ခံစားလိုက်ရပြီး ဒုတိယမြောက် ကာမသုခကို အပြည့်အဝခံစားကာ ပန်း့လေးထဲက ဝတ်ရည်ချိုတွေဟာ အရှိန်နဲ့ပန်းထွက်ရင်းအပြင်ဘက်ကို စီးကျလာပါတော့တယ်..

ကိုကိုလဲ နောက်ဆုံးတစ်ချက်ကို ဆောင့်ရင်း ဝတ်ရည်အပေါ်မှောက်ကာ ဝတ်ရည်ရဲ့ပန်းလေးအတွင်းက ဝတ်ရည်ချိုတွေနဲ့ပေါင်းစပ်ဖို့ရာဝတ်ဆံဖိုလေးများကိုဖြန်းပက် လိုက်ပါတဲ့အခါမှာတော့ဝတ်ရည်ရဲ့ ဗြောင်းဆန်နေတဲ့စိတ်တွေငြိမ်သက်သွားပါတယ်… ပြီးတော့ ဘာလို့လဲတော့မသိဘူး…မျက်ရည်တွေနဲ့ နှာရည်တွေပါကျလာတယ်… အပျိုစင်ဘဝကို ချစ်တဲ့သူလက်ပုံအပ်နိုင်ခဲ့လို့ ကျတဲ့မျက်ရည်များပါ။ .. ခဏအကြာမှာတော့ ဝတ်ရည်ရဲ့မျက်နှာလေးဟာ ကိုကိုရဲ့ယုယမှုတွေကြောင့် တိမ်ကင်းတဲ့လလို ဝင်းပကြည်လင်လာပြီး နောက်တကြိမ်အတွက် မချင့်မရဲစောင့်စားရင်းနေမိပါတော့တယ် သေချာတာကတော့ ဒီညမှာ ဝတ်ရည်တို့တစ်ညလုံး အိပ်လို့မရပဲ မိုးလင်းရမယ်ထင်ပါတယ်ရှင် …….. ။ ပြီး.

 

Zawgyi

 

ရင္ခုန္ရစ္မူး မဂၤလာဦး

ဒီေန႔ဟာဝတ္ရည္ ဘဝမွာဘယ္ေတာ့မွ ေဖ်ာက္ဖ်က္လို႔ရ မယ့္ေန႔မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး… အေၾကာင္းကေတာ့ ခ်စ္ရတဲ့ ကိုကိုနဲ႔ ႏွစ္ဘက္မိဘ သေဘာတူ ထိမ္းျမားလက္ထပ္ပြဲ က်င္းပတဲ့ေန႔ ျဖစ္လို႔ပါဘဲ… ေနာက္ဝတ္ရည္ရဲ႕ အပ်ိဳစင္ဘဝရဲ႕ေနာက္ဆုံးေန႔၊ အပ်ိဳစင္ဘဝကို စြန္လႊတ္ရေတာ့မယ့္ေန႔ဆိုရင္လည္း မမွားဘူးေပါ့ရွင္… အပ်ိဳစင္ဘဝကို စြန္လႊတ္ရေတာမယ္ဆိုတဲ့ အေတြး ေတြးမိတာနဲ႔ ဝတ္ရည္ရင္ေတြ တလွပ္လွပ္နဲ႔ခုန္ လာပါေတာ့တယ္.. ရွက္လိုက္တာကလည္းမေျပာပါေတာ့နဲ႔။ ဝတ္ရည္ရဲ႕အပ်ိဳစင္ ဘဝကို သိမ္းပိုက္မယ့္ ကိုကိုကေတာ့ ဘယ္လိုေနမယ္ မသိပါဘူး …

သူလည္းေပ်ာ္ေနမလား၊ဒါမမဟုတ္စိတ္လႈပ္ရွားေနမ လား ဆိုတာ ကိုကို ပဲသိမွာပါ။မနက္ပိုင္းတုန္းကေတာ့ေဆြမ်ိဳးေတြနဲ႔စလိုက္ေနာက္လိုက္နဲ႔ ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ ျဖစ္ေန ေပမယ့္ ဧည္ခံပြဲအတြက္အလွျပင္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ စိတ္ေတြတအားလႈပ္ရွားလို႔ လာရျပန္ ပါတယ္… အလွျပင္ဖို႔အတြက္ေရခ်ိဳး ၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွေတာ့ ဝတ္ရည္ရဲ႕အရင္းႏွီးဆုံးသူငယ္ခ်င္းေတြ ေရာက္ခ်လာပါေတာ့တယ္။ ေရခ်ိဳးၿပီးထမိန္ရင္ရွားနဲ႔ အခန္းထဲဝင္လာတဲ့ဝတ္ရည္ကိုစူးရဲတဲ့အၾကည့္ေတြနဲ႔ဝိုင္းၾကည့္ၾကပါတယ္။ တစ္ေယာက္ကဝတ္ရည္ရဲ႕တင္းကားေနတဲ့ရင္ႏွစ္မႊာကိုၾကည့္ ရင္းျပႆနာစရွာပါေတာ့တယ္… ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြမို႔ ေျပာမနာ ဆိုမနာ အစေနာက္သန္ၾကတာကိုး။ ..

““ေဟ့ ဝတ္ရည္ႏို႔ေတြကို ညက် သူ႔လူမကိုင္ခင္ တို႔အရင္ကိုင္ၾကည့္ရေအာင္ ”” ““ေအးေကာင္းတယ္ လုပ္လိုက္ေလ ၾကာသလားလို႔”” ဆိုၿပီးဝတ္ရည္ဝတ္ထားတဲ့ ထမိန္ကို အတင္းဆြဲခြၽတ္ၾကပါေတာ့တယ္… ႐ုတ္တရက္မို႔ ဝတ္ရည္လည္းရွက္တာေရာ စိတ္လႈပ္ရွားတာေရာနဲ႔ထမိန္ကိုရင္ႏွစ္လႊာေပၚကေန လက္ပိုက္ၿပီး အုပ္ထားလိုက္ေပမယ့္ အမ်ားနဲ႔တေယာက္မို႔ ဝတ္ရည္လက္ေတြကိုခ်ဳပ္ၿပီး ထမိန္စကိုေျဖကာ ျဖဴျဖဴလြလြ တင္းရင္းေနတဲ့ႏိုအုံတစ္ခုလုံးကို တစ္ေယာက္တစ္လက္ ဝိုင္းကိုင္ၾကပါေတာ့တယ္။ .. ““ ၾကည့္စမ္း ေကာင္မ ဘယ္တုန္းကတည္းကႀကိတ္နယ္ ထားလဲ မသိဘူး တင္းကားေနတာပဲ ” ““ေအးဟယ္ ငါျဖင့္အဲေလာက္ရွိမယ္မထင္မိဘူး”” ““ဘာေဆးစားလဲေကာင္မ မွန္မွန္ေျပာ”” ““ ၾကည့္ရတာ သူ႔လူ ကိုင္ၿပီးသားနဲ႔တူတယ္”” စသည္ျဖင့္တစ္ေယာက္တေပါက္အားေပးၾကပါေတာ့တယ္…

ဝတ္ရည္ကလည္းအားက်မခံ ““ဒါေတာ့ဘယ္ေျပာမလဲ နင္တို႔ထက္လွလို႔ မနာလိုဘူးမဟုတ္လား”” ဟု စကားနာထိုးလိုက္ ေတာ့… ““ ေအးပါေနာက္တြဲက်လာေတာ့မွ ဘာေဆးသုံးရမလဲလာမေမးနဲ႔”” ““ ေဝးေသး”” ““ေၾသာ္ နင္ကဒီလိုလား ေတြ႕ၾကေသးတာေပါ့”” ဟုဆိုကာ တကိုယ္လုံးခြၽတ္ၾကမည့္ ဆဲဆဲတြင္ အလွျပင္မယ့္သူေတြေရာက္လာၾက တာမို႔ ဝတ္ရည္တို႔လည္းမ်က္ႏွာပိုးသတ္လိုက္ရပါေတာ့တယ္… ဝတ္ရည္လည္းထမိန္ျပန္စည္းရင္း အလွျပင္ခုံေပၚတြင္ အလွျပင္ႏိုင္ရန္ ထိုင္ေပးလိုက္ပါတယ္။ အလွျပင္ရင္းက သူတို႔ေတြကေတာ့ေဘးနားမွေန၍ မထိကလုတ္ထိကလုတ္စေနၾကျပန္ပါတယ္ စိတ္ႀကိဳက္အလွျပင္ဆင္ၿပီးကာမွ ““အမအဝတ္အစား ေတြေရာ အဆင္သင့္ျဖစ္ၿပီလား”” ““အင္း ဟိုေပၚမွာ အားလုံးအဆင္သင့္ပါပဲ”” ““ ဒါဆို ဝတ္လိုက္ေတာ့မယ္ေနာ္အမ”” ““အင္း”” ““ ဝတ္ရည္တို႔ကေတာ့ သိပ္မတတ္ႂကြရွာဘူး”” ဟုေျပာရင္း ဝတ္ရမည့္အဝတ္အစားမ်ားကို ယူေပးၾကသည္။

““ ဟယ္ ဘရာစီရာေရာ စပ္စမိုင္နာေရာက ပန္းေရာင္ေတြပါဘဲလား လွလိုက္တာ”” ““ဝတ္ရည္ကေ႐ြးတတ္လိုက္တာ ်နထပ ခသူသမ ေတြခ်ည္းဘဲ”” ““ေအးေနာ္ ေကာင္မ ခုကတည္းကေတာ္ေတာ္ထ”” ဝတ္ရည္လည္း ရွက္ရွက္နဲ႔ပဲ ယူ၍ဝတ္လိုက္ရပါေတာ့သည္။ ““ ဟဲ့ နင္ကလည္းထမိန္ခြၽတ္ခ်လိုက္ပါေလဩဒါမွ ပုံက်မွာ”” ““ေအးေလဟုတ္သားဘဲ ဝတ္ရည္ရ၊ ဘာလဲနင္က ငါတို႔ၾကေတာ့ရွက္တယ္ေပ့ါ”” ““သူလူၾကေတာ့ရွက္မွာမဟုတ္ဘူး”” ဝတ္ရည္လည္းမခံခ်င္တာနဲ႔ ““ကိုကို ဆိုရင္ေတာ သူ႔သေဘာရွိေပါ့ဟ ဟိ ဟိ”” ““ေအးပါေကာင္မ ခုထထား ညၾကမွေတြ႕မယ္”” ““ခုလည္းေတြ႕ေနတာပါပဲ”” ဟုေျပာရင္း ထမိန္ကိုေလွ်ာခ်လိုက္တဲ့… အခါမွာေတာ့ ျဖဴေဖြးေသာအသားအေရႏွင္ ပန္းႏုေရာင္ဟာလိုက္ဖက္ညီစြာလွပေနတာကို ေတြရပါေတာ့တယ္…

သူငယ္ ခ်င္းေတြကေတာင္ ““သူ႔လူေတာ့မသိဘူး ငါေတာင္သူ႔ကိုဆြဲတီးခ်င္လာဘီ ”” ““ ေအးဟယ္ဟုတ္ပါရဲ႕”” ဟုဝိုင္းခ်ီးမြမ္းၾကရာ… ဝတ္ရည္ခမ်ာရွက္ေသြး မ်ားျဖန္းကာ ကာမစိတ္မ်ားပါႏိုးၾကားလာေတာ့သည္။ အဝတ္အစားအျပည့္အစုံဝတ္လို႔ၿပီးေသာအခါတြင္မေတာ့ စပ္စမိုင္နာကအသစ္မို႔လားမသိ… တင္းရင္းေနတဲ့တင္ပါးေပၚမွာအေျမာင္းလိုက္ေလးခ်ိဳင့္ဝင္ေန တာမို႔ လုံးက်စ္ေနတင္ကိုေပၚလြင္ေစၿပီး စိတ္လႈပ္ရွားေနလို ထင္ပါရဲ႕ရင္ႏွစ္မႊာက ခါတိုင္းထက္ပိုထြားေနတယ္လို႔ထင္မိပါေတာ့တယ္ … ““ ကဲ ကဲ အပ်ိဳစင္မွတ္တမ္းေလး”” ဟုေျပာရင္းဆိုရင္းက ီငါငေအူေဃာနေမ တဖ်တ္ ဖ်တ္ျဖင့္ ဝတ္ရည္ရဲ႕အလွကိုဓါတ္ပုံကိုတစ္ပုံၿပီးတစ္ပုံ႐ိုက္ယူေနေတာ့သည္။ သူတို႔စိတ္ႀကိဳက္႐ုက္ယူေနခ်ိန္ တြင္အခန္းအျပင္ဘက္ဆီမွကိုကိုရဲ႕ အသံကိုၾကားရၿပီး သူငယ္ခ်င္းေတြကေတာ့… ““ ခုခ်ိန္မွာဝတ္ရည္ကို ငါတို႔ပိုင္တယ္ ဘယ္သူမွမေပးႏိုင္ဘူး”” လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ ကိုကိုလည္း လက္ေလွ်ာ့သြားပုံရပါတယ္… ဝတ္ရည္မွာလည္းကိုကိုကို အလွျပခ်င္ေပမယ့္ ေလာေလာဆယ္ဘာရယ္မွန္း မသိရွက္ေနတာေၾကာင့္အဆင္ေျပသြားပါတယ္… ။

သူငယ္ခ်င္းေတြက ဓါတ္ပုံ႐ိုက္ၿပီးတာေတာင္အျပင္ထြက္ခြင့္မေပးဘဲဟိုတယ္သြားခါနီးမွသာ ထြက္ရပါေတာ့တယ္။ ဝတ္ရည္အခန္း ထဲကထြက္ လာတဲ့အခါမွာေတ့ာ ပန္းႏုေရာင္ဝမ္းဆက္နဲ႔ဝတ္ရည္ဟာ လွခ်င္တိုင္းလွေနပါေတာ့တယ္… သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ေထြရာေလးပါးေျပာရင္း လႈပ္ခတ္ေနတဲ့စိတ္ေတြက တည္ၿငိမ္သလိုရွိ ေပမယ့္… ဝတ္ရည္အလွမွာနစ္ေမ်ာလ်က္ ႐ႊန္း႐ႊန္းစားစားၾကည့္ေနတဲ့ကိုကိုနဲ႔ ဝတ္ရည္နဲ႔ အၾကည့္ခ်င္းဆုံခ်ိန္မွာေတာ့ ဝတ္ရည္မ်က္ႏွာမွာရွက္ရိတ္ေတြ ထင္ၿပီးရွက္ေသြးမ်ားျဖန္း လို႔ေနသလို ဝတ္ရည္မွာလည္း ႀကဳံလာရမယ့္အေရးအတြက္ရင္ဖိုေနမိပါ ေတာ့တယ္… ႏွစ္ဘက္မိဘေဆြမ်ိဳးေတြစုံသေလာက္ရွိေနတာမို႔ မ်က္ႏွာမထားတတ္ေအာင္ ကို ရွက္ေနရင္း ကိုကိုလက္ကိုတြဲကာ စီးရမယ့္ကားေပၚတတ္ခဲ့ပါေတာ့တယ္… ဧည့္ခံပြဲက်င္းပတဲ့ ယုဇနဟိုတယ္ကိုေရာက္ခ်ိန္မွာေတာ့ပရိတ္သတ္ ေတြစုံလင္ေနၿပီး သိပ္မၾကာခင္မွာဘဲ… အခမ္းအနားအစီ အစဥ္မ်ားကို က်င္းပပါတယ္။

ခုခ်ိန္ကစၿပီး ဝတ္ရည္တို႔ကိုအၾကင္လင္မယားျဖစ္ေၾကာင္း ေၾကညာတဲ့အခါမွေတာ့… ဝတ္ရည္စိတ္ေတြဟာေဆာက္တည္မရေအာင္ကိုလႈပ္ရွားလ်က္ ကာမစိတ္မ်ားကလည္း ႏိုးၾကားလာရျပန္ပါတယ္… ဇနီးေမာင္ႏွံျဖစ္တာနဲ႔ကာမစပ္ယွက္မႈဟာမျဖစ္မေနပါဝင္လာမွာကို သိထားတဲ့ဝတ္ရည္ဟာႀကဳံေတြ႕လာရမယ့္ အေျခအေနကိုမလုံမလဲနဲ႔ စိတ္ေတြလႈပ္ ရွားေနမိတာအမွန္ပါ။ အစားစားခ်ိန္မွာေတာ့ ဧည့္သည္ေတြကို ကိုကိုနဲ႔အတူ လိုက္လံ ႏႈတ္ဆက္တဲ့အခါမွာေတာ့… သူငယ္ခ်င္းအေပါင္းအသင္း မိတ္ေဆြေတြရဲ႕ ခ်ီးက်ဴးမႈေတြေၾကာင့္ တသက္မွာတခါႀကဳံရတဲ့ လက္ထပ္ပြဲမွာ ေပ်ာ္႐ႊင္ေနမိပါေတ့ာတယ္… ဧည့္သည္မ်ားတဖြဲဖြဲျပန္သြားၿပီးေတာ့မွ ဝတ္ရည္တို႔ ဇနီးေမာင္ႏွံဟာ ခ်စ္စံအိမ္ေလးဆီသို႔ထြက္ခဲ့ပါေတာ့တယ္… ။

ကားကိုေတာ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ေမာင္းေနတာမို႔ဝတ္ရည္တို႔ႏွစ္ေယာက္က သက္ေတာင့္သက္သာလိုက္ပါလာရင္း ဝတ္ရည္ကို ကိုကိုက တအားဖက္ထားပါတယ္… ဝတ္ရည္ကလည္း ကိုကို ရင္ခြင္ကိုမွီတြဲရင္း လိုက္ပါလာပါတယ္… ဝတ္ရည္ရဲ႕ကိုယ္သင္းနံ႔ေလးကိုရႉရွိက္လိုက္ရ တဲ့အခါ မွာေတာ့ ကိုကိုတစ္ေယာက္ ရင္ခုန္ႏႈန္းေတြျမန္ဆန္လာရင္း ဝတ္ရည္လက္ေလးေတြကို ခပ္တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ထားပါေတာ့တယ္။ .. ဝတ္ရည္လက္ေလးေတြကေတာ့ ႏူးညံ့ၿပီးေအးစက္ေနတာေၾကာင့္ ဝတ္ရည္လည္းပဲ ႀကဳံေတြလာရေတာ့… မယ့္အရာေတြကို မခ်င့္မရဲျဖစ္ေန႐ုံ မွတပါးအျခားမရွိႏိုင္ေတာ့ပါ။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ ႏွစ္ဘက္မိဘေတြက လက္ဖြဲေတြႏွင့္ အရင္ ေရာက္ ႏွင့္ေနၾကၿပီး သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေဆြမ်ိဳးတစုကေတာ့ ႀကိဳးတားဖို႔ ဝတ္ရည္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ကိုေစာင့္ေနၾကပါ တယ္… ဝတ္ရည္တို႔ကားရပ္ တယ္ဆိုရင္ဘဲ ကားေမာင္းလာတဲ့ သူငယ္ခ်င္းကကားကို ရီမုနဲ႔ေလာ့ခ်ၿပီး ခဲဖိုးေတာင္းပါေတာ့တယ္… ။

သူေက်နပ္ တဲ့ခဲဖိုးရမွဘဲဝတ္ရည္တို႔လည္းေအာက္ဆင္းရပါတယ္… အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ တန္းစီၿပီးေတာင္းခဲဖိုးေတာင္းၾကတာအိမ္ေပၚေရာက္ တဲ့ထိပါပဲ။ ဝတ္ရည္မွာေတာ့ ရွက္ေန ၿပီး ကိုကို လက္ကိုသာ အားကိုးတႀကီးမွီခိုရင္းက ရွက္ၿပဳံးေလးၿပဳံးေနမိပါေတာ့တယ္ရွင္… ပိုက္ဆံေတာ္ေတာ္ကုန္ မွဘဲအိမ္ေပၚေရာက္ၿပီး ႏွစ္ဘက္မိဘေတြကို ကန္ေတာ့တဲ့အခါမွာေတာ့ မိဘ ေတြက ““ ဒီလင္ဒီမယား အိုေအာင္ မင္းေအာင္ ႐ိုးေျမၾကေပါင္း ရပါေစကြယ္”” ““ေပးတဲ့ဆုနဲ႔ ျပည့္ပါေစ”” အဲဒီေနာက္မွာ ေတာ့ကိုကို႔ေဖေဖက ““ မင္း သမီးမႀကိဳက္တာ မလုပ္ရဘူးၾကားလား”” ““ ဟုတ္ကဲ့ပါ””

““ သားကလိမ္ၼာၿပီးသားပါ သမီးကလဲမဆိုးရဘူးေနာ္”” ““ ဟုတ္”” လို႔ဝတ္ရည္ကေျပာရင္း … တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ ၾကည့္ျဖစ္ရင္းၿပဳံး မိပါေသးတယ္… ႏွစ္ဘက္မိဘေတြကေတာ့ ေပ်ာ္တၿပဳံးရွိနဲ႔ ခဏၾကာေတာ့ .. ““ သားတို႔လည္းပင္ပန္းေရာေပါ့ နားနားေနေန ေနၾကေတာ့ ””ဆို ၿပီး ႏွစ္ဘက္မိဘေတြျပန္ သြားၾကပါေတာ့တယ္… ႏွစ္ဘက္မိဘေတြျပန္သြားၿပီးတာေတာင္ဝတ္ရည္တို႔ရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြကေတာ့ ရွိေနတုန္း။ ““ ေတာ္ေတာ္ရႈတ္တဲ့ဟာ ေတြ အလိုက္ကန္းဆိုးကို မသိဘူး”” ဟုစိတ္ထဲမွမေက်မနပ္ေရ႐ြတ္ေနမိပါေတာ့သည္။

တစ္ေယာက္ကစၿပီး ““ ကဲ ကဲ ရွင္တို႔ အိပ္ခန္းေသာ့ကိုဘယ္ေလာက္နဲ႔ေ႐ြးမွာလဲ”” ““ နဲနဲနဲ႔ ေတာ့မရဘူးေနာ္”” ““ တို႔ကေဈးႀကီးတယ္”” ““ မေ႐ြးခ်င္လည္း ဧည့္ခန္းမွာသာ အိပ္ၾကေတာ့ ျခင္ ကိုက္ရင္ေတာ့တာဝန္မယူဘူး ဟိ ဟိ”” ဩ ဒါနဲ႔ ကိုကိုကပဲ… ““သုံးေသာင္းယူကြာ ေရာ့”” ““ မရဘူး”” ““ ငါုးေသာင္း””““တကယ္လား”” ““တကယ္ေပါ့ဟ ဝတ္ရည္ရ”” ““ ေပးလိုက္ပါကိုကိုရယ္ မရမခ်င္းျပန္မယ့္ဟာေတြမဟုတ္ဘူး”” ““ အိုေက အိုေက ဒီမွာငါးေသာင္း ႏွိပ္စက္လိုရတုန္းႏွိပ္စက္ ထားေပါ့”” ““နင္ကလဲ အဲလိုမထင္ပါနဲ႔ဟာ နင္ရမွာကငါးေသာင္းမကတန္ပါတယ္ဟာ”” ထိုအခ်ိန္တြင္ဝတ္ရည္၏မ်က္ႏွာေလးမွာ ရွက္ေသြး ေလးမ်ားျဖန္းသြားရာ ျဖဴႏုေသာမ်က္ႏွာေလး မွာ ရဲတြတ္၍သြားေတာ့သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ဗီဒီယိုမ႐ိုက္ေတာ့၍ေတာ္ေတာ့သည္။

႐ိုး႐ိုးသားသားပင္ေျပာလင့္ကစား ဝတ္ရည္မွာေတာ့ ႀကဳံေတြ႕လာရေတာ့မယ့္ စိတ္လႈပ္ရွားဖြယ္ရာအာ႐ုံမ်ားကို ေတြးေတြးၿပီး အပ်ိဳျဖန္းေလးမွာ ရွက္ေသြးၾက၍ စိတ္လႈပ္ရွားကာ ေဆာက္တည္ရာမရျဖစ္လွ်က္ ေခါင္းငုံ႔ထားလိုက္ေလသည္။ ““ဘာလဲနင္က ဝတ္ရည္ကိုဒီေလာက္ေတာင္တန္ဖိုးမထားဘူးလား”” ““ဟုတ္ပါဘူးဟေပးေသာ့”” ““ေရာ့ ဒီမွာေသာ့”” ““ကဲရၿပီးရင္လဲျပန္ၾကေတာ့ေလဟာ”” သူငယ္ခ်င္းေရွတြင္မ်က္ႏွာထားစရာမရွိေအာင္ရွက္ေနေသာေၾကာင့္… ဝတ္ရည္က ေျပာလိုက္ေသာ ဝတ္ရည္ကိုသူငယ္ခ်င္းတေယာက္ကနားနားကပ္ ၿပီး ““ေကာင္မ .. ေတာ္ေတာ္ျဖစ္ခ်င္ ေနၿပီလား၊ ရွင္ေတာ္ေတာ္ကဲေနာ္”” ဟုေျပာလိုက္ရာ ဝတ္ရည္မွာ ႏိုးၾကားေနေသာကာမစိတ္မွာတိုး၍တိုး၍လာ ရကားဝတ္ရည္ရဲ႕ပန္းေလးအတြင္းဝယ္… ဝတ္ရည္ခ်ိဳခ်ိဳေလးမ်ားပင္စိမ့္ထြက္လာရေတာ့သည္။

ဝတ္ရည္လည္းျပာျပာသလဲ နင္ကလဲဟာနင္ သလိုဟုတ္ပါဘူးငါတို႔က ႐ိုး႐ိုးခ်စ္တာပါ”” ““ဘာမဟုတ္ရမွာလဲ ကိုယ္မ်က္ႏွာ လဲမွန္ထဲျပန္ၾကည့္ပါအုံး ရဲတြတ္ေနတာ”” ““ အိုးဒါကရွက္ တာကိုးဟ”” ““ဘာ႐ိုး႐ိုးလဲ ေလွႀကီးထိုး႐ိုး႐ိုးလားဟားဟား”” သူတို႔ကေတာ့ေပ်ာ္ စရာအျဖစ္ေျပာၾကေပမယ့္ ဝတ္ရည္မွာေတာ့ရမက္ဆႏ္ၵမ်ား ကိုဖုံးကြယ္ရင္းရွက္လြန္း၍ ရွက္ၿပဳံးေလးသာဲၿပဳံးေလးသာၿပဳံးႏိုင္ၿပီး ကိုကိုကေတာ့ ဘာမွမျဖစ္ေလဟန္သူငယ္ခ်င္းေတြနဲရယ္ေမာေနပါတယ္။ ““ဟဲ့ဝတ္ရည္ ဒီညနင့္လူနဲ႔ မအိပ္ဘဲ ငါတို႔နဲ႔ အိပ္ပါလား”” ““ဟာ…ဘယ္ျဖစ္မလဲဟ”” ““ဘာလို႔မျဖစ္ရမွာလဲ ငါတို႔လည္းဒီမွာပဲ အိပ္မယ့္ဟာကို”” ““ေအးေလဟယ္ ငါတို႔ငါးေသာင္းျပန္ေပးမယ္”” ““နင္တို႔ေနာ္မယုတ္မာနဲ႔”” ““ယုတ္မာ တာဟုတ္ပါဘူးဟ နင့္ကိုခ်စ္လို႔ပါဟ””

““ လုပ္မေနနဲ႔အပိုေတြ”” ““တကယ္ပါ ဝတ္ရည္ရာ”” ““နင္တို႔လိုခ်င္တာရၿပီးရင္လဲျပန္ၾကေတာ့ဟာ ငါစိတ္ညစ္လာၿပီေနာ္”” ဝတ္ရည္ငိုငိုမဲ့မဲ့နဲ႔ ေျပာလိုက္မွ .. ““ ျပန္မွာပါဟယ္ နင္ေနခိုင္းရင္ေတာင္မေနဘူးေတာ္ၾကာ လူမွားေနမွ ဟီ ဟိ ”” ““ဟင္း မွားစရာလားဟဲ့ေကာင္မေနာ္ ”” ေျခေထာက္ေလးေဆာင့္ေျပာလိုက္ေတ့ာမွ အိမ္ေပၚကဆင္းပါေတာ့တယ္… ကိုကိုကလည္းသူ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ဘီယာဖိုးေပးၿပီးျပန္ခိုင္းေနပုံရပါတယ္ရွင္… ျပန္သြားတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ကိုကိုနဲ႔အတူႏႈတ္ဆက္ၿပီး အိမ္ထဲျပန္အဝင္မွာေတာ့ ဝတ္ရည္စိတ္ထဲမွာ ေပ်ာ္သလိုလို၊ ဝမ္းနည္းသလိုလို၊ တခုခုကိုဆုံးရႈံးရမွာေၾကာက္သလိုလိုျဖစ္ေနပါေတာ့တယ္။

သူငယ္ခ်င္းေတြကေတာ့ ဝတ္ရည္တို႔ကို ေပ်ာ္ေနၿပီလို႔ ထင္ေနၾကမွာပါရွင္… ““ ဝတ္ရည္ ပင္ပန္းေနၿပီလား နားခ်င္နားေတာ့ေလ”” ““ အင္း ကိုလည္းနားေလ ကိုလည္းပင္ပန္းေရာေပါ့”” ““ လက္ဖြဲ႕ေတြေတာ့ ေနာက္ေန႔မွေဖာက္တာေပါ့”” ““ေကာင္းသားပဲ”” ကို ကဝတ္ရည္ရဲ႕ပခုံးေလးကို ဖက္ၿပီးအိပ္ခန္းရွိဆီေလွ်ာက္လာၿပီး အခန္းတခါးကို ဖြင့္ၿပီးဝတ္ရည္ကို ေရွ႕ကဝင္ေစပါတယ္… ဝတ္ရည္မွာေတာ့ ျမင္လိုက္ရတဲ့ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ လွမ္းေနေသာေျခေထာက္ေတြဟာ ရပ္တန႔္လို႔သြားရပါေတာ့တယ္… ခန္းဝင္ပစ္ၥည္းေတြအစုံအလင္နဲ႔ အခန္းက်ယ္ထဲမွာေတာ့ အားလုံးဟာေနသူေနသားတက်ပါပဲ။

ဝတ္ရည္တို႔အိပ္စက္ခ်စ္ဗ်ဴဟာခင္းမဲ့ ခ်စ္တလင္းကေတာ့ ဝတ္ရည္ရဲ႕ကာမေတြကို ပိုၿပီးေတာက္ေလာင္ေအာင္ ႏႈိးဆြေနသလိုရွိေနတာေၾကာင့္ ပါပဲရွင္… ပန္းႏုေရာင္ အိပ္ရာခင္း၊ ခါင္းအုံး၊ ဇာျခင္ေတာင္တို႔ဟာ ဝတ္ရည္ကိုယ္တိုင္ ေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့ေပမယ့္ ခုေတာ့ ဝတ္ရည္ရဲ႕စိတ္ကို လႈပ္ရွား႐ိုက္ခတ္ေစတာေတာ့ အမွန္ပါပဲရွင္.. ကိုတြန္းလိုက္မွပဲ သတိျပန္ဝင္လာၿပီး ကုတင္ေပၚမွာမထိုင္ရဲတာေၾကာင့္ မွန္တင္ခုံေရွ႕က ခုံေလးမွာပဲ ဝင္ထိုင္လိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ ကိုကိုဟာဝတ္ရည္ေနာက္မွာရပ္ေနၿပီး ဝတ္ရည္ကို စူးစူးရဲရဲ ၾကည့္ေနတာကို မွန္ထဲမွာေတြ႕ေနရတာေၾကာင့္ ဝတ္ရည္မွာပို၍ ရွက္အားပိုရကား ကိုကိုက လည္ပင္းမွ လည္ဆြဲကိုျဖဳတ္ေပးခ်ိန္မွာေတာ့ လက္ေတြကို ဘာရယ္မသိ ပြတ္ေနမိပါေတာ့တယ္…

““ ကို ခဏအျပင္ထြက္ေပးကြာ ဝတ္ရည္ အဝတ္လဲခ်င္လို႔ ”” ကိုက တခုခုေျပာမယ္ဟန္ျပင္ၿပီးမွ ဘာမွမေျပာဘဲ အခန္းအျပင္ထြက္သြားေတာ့မွ ဝတ္ရည္လည္း ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္ကိုယ္လက္သန႔္စင္ၿပီး အျပာႏုေရာင္ညဝတ္ေလးေျပာင္းဝတ္ၿပီး ကုတင္ေပၚမွာ ထိုင္ကာကို႔ ကိုေစာင့္ေနခ်ိန္မွာေတာ့ ဝတ္ရည္ရင္ထဲမွာ ရထားတစင္းခုတ္ေမာင္းေနသလို ရင္ေတြတဒိန္းဒိန္းခုန္ေနၿပီး ရင္ခုန္ႏႈန္းတိုးလာတာႏွင့္အမွ် ဝတ္ရည္ရဲ႕ ပန္းေလးအတြင္းကတစစ္စစ္နဲ႔ ပိုမိုေဖာင္းႂကြလာေပါ့ရွင္… ခဏအတြင္းမွာပဲကိုကို အခန္းထဲဝင္လာၿပီး ညဝတ္အက်ႌကို လဲဝတ္ၿပီး ရွက္ျခင္း၊ စိုးရိမ္ျခင္း၊ စိတ္လႈပ္ရွားျခင္း၊ဝမ္းနဲျခင္း၊ ေပ်ာ္႐ႊင္ျခင္း၊ ၾကည္ႏူးျခင္း မ်ားတၿပိဳင္နက္ခံစားေနရေသာ ဝတ္ရည္ရဲ႕ေဘးမွာ ဝင္ထိုင္လို႔ေနပါၿပီ…

ဒါေပမယ့္ ကိုကိုနဲ႔ ကပ္ၿပီးမထိုင္ရဲတာေၾကာင့္ခပ္ခြာခြာပဲ ထိုင္လိုက္ပါတယ္.. ဝတ္ရည္တို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ တစ္ထြာေလာက္ကြာေနတာေပါ့… ပထမေတာ့ကိုကိုက ဝတ္ရည္ရဲ႕လက္ကိုလွမ္းကိုင္တယ္… ခဏေလာက္လက္ေလးကို ကိုင္ထားၿပီးဆုပ္ထားရင္းကေန… ဝတ္ရည္ပခုံးကိုလွမ္းဖက္လိုက္ေတာ့… ႐ုတ္တရက္မို႔ ႐ုန္းလိုက္တာေၾကာင့္ ကိုကိုက ““ ခ်စ္ကလဲကြာ”” ဝတ္ရည္လည္းရွက္ေပမယ့္ ကိုကို ကိုသနားတာေၾကာင့္ ““ လူဆိုး”” လို႔ေျပာၿပီး ဝတ္ရည္ဟာ ကိုကိုျပဳသမွ်ႏုၿပီး ကိုကိုဆႏ္ၵကိုလိုက္ေလ်ာမယ့္ မ်က္ႏွာေပးေလးနဲ႔သူ႔ရင္ခြင္ထဲ ေရာက္သြားတာေပါ့… ရင္ထဲမွာေတာ့ တလွပ္လွပ္နဲ႔ရယ္ပါ…။

ကိုကိုက ဝတ္ရည္နဖူးေလးကို ဖြဖြေလး နမ္းရႈိက္လိုက္ပါတယ္။ .. ၿပီးေတာ့ ဆံပင္ေလးေတြကို သပ္ေပးရင္း…ခ်စ္လိုက္တာကေလးရယ္တဲ့… ရင္ထဲမွာဘယ္လိုႀကီးျဖစ္သြားမွန္းမသိဘူး… တစ္ကိုယ္လုံးကို…ၾကည့္ႏူးတာလား…ရွက္တာလားမသိတဲ့ခံစားမႈတစ ္မ်ိဳးနဲ႔ဖုံးလႊမ္းေနပါတယ္.. ခဏေနေတာ့…ခပ္ခြာခြာထိုင္ရင္းကေန ကိုကိုကဆြဲဖက္ထားတာဆိုေတာ့ ကိုယ္လုံးက တစ္ေစာင္းႀကီး ျဖစ္ေနၿပီး ေညာင္းလာတာေပါ့ …. အဲဒါနဲ႔ ကိုယ္လုံးကိုျပန္တည့္ဖို႔ လက္တစ္ဖက္နဲ႔အားျပဳၿပီးအထမွာ… လက္က ကိုကို႔ေပါင္ၾကားထဲကိုသြားေထာက္မိရက္သားျဖစ္ေနတာကိုး…. ။ ေပါင္ၾကားထဲက မာမာဖုဖုအရာတစ္ခုအေပၚလက္တင္မိေနေပမယ့္႐ုတ္တရက္ဆိုေတာ့ လက္ကိုျပန္မ႐ုတ္မိပဲ… အဲဒီအရာကိုပဲ အုပ္ကိုင္ထားမိသလိုျဖစ္ေနပါတယ္…

အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကိုကိုလဲ ဆတ္ခနဲတုန္သြားတာကို သတိထားလိုက္မိတယ္… ေနာက္ေတာ့ ဘာလဲဆိုတာသိသြားတဲ့အခ်ိန္မွာ…အရမ္းရွက္သြားၿပီး..လက္ကိုျပန္႐ုတ္လိုက္ပါတယ္… ေနာက္ကိုကိုနဲ႔ခပ္ခြာခြာျပန္ထိုင္လိုက္ၿပီး..တစ္ကိုယ ္လုံးကိုပူထူေနမိပါတယ္… နားထင္မွာလဲေသြးေတြက အဒုတ္ဒုတ္တိုးေနတယ္… အဲဒီအခ်ိန္မွာကိုကိုကလဲ ဝတ္ရည္ကိုစိုက္ၾကည့္ေနတယ္…ရွက္လိုက္တာေနာ္….. ခဏေနေတာ့..ကိုကိုက ဝတ္ရည္အနားကိုတိုးလာၿပီ…ဝတ္ရည္ရဲ႕ခါးကိုလာဖက္တယ္…. ၿပီးေတာ့ ဝတ္ရည္ရဲ႕လက္ကိုယူၿပီးသူ႔ခါးကိုဖက္ထားခိုင္းလိုက္တယ္…

အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ ဝတ္ရည္နဲ႔ကိုကိုဟာတစ္ေယာက္ခါးတစ္ေယာက္ဖက္ထားတဲ့ပုံစံျဖစ္ေနပါၿပီ…. ၿပီးေတာ့ ကိုကိုက ဝတ္ရည္ေပၚကေနအုပ္မိုးၿပီး….ဝတ္ရည္ရဲ႕မ်က္ႏွာကိုစိုက္ၾကည့္ေနပါတယ္.. ၾကည့္ရင္းနဲ႔ ကိုကို႔မ်က္ႏွာက ဝတ္ရည္ရဲ႕မ်က္ႏွာနဲ႔နီးနီးလာတယ္… ေနာက္ကိုကို႔ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းဟာ ဝတ္ရည္ရဲ႕ပါးျပင္ေပၚေရာက္လာတဲ့အထိပါပဲ…. ၿပီးေတာ့ ဝတ္ရည္ရဲ႕ ပါးကိုဖြဖြေလးလာနမ္းတယ္… ၿပီးေတာ့ မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးကို ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔ပြတ္ၿပီးေနရာအႏွံလိုက္နမ္းေနပါေတာ့တယ္…

ဝတ္ရည္ကိုယ္တိုင္လဲအိပ္မက္ထဲေရာက္ေနသလိုလို… တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္..မ်က္ႏွာကိုရွရွသြားတဲ့ကိုကို႔ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေမြးစစေၾကာင့္သာ တစ္ကယ္ျဖစ္ေနမွန္းသိတာ.. ၿပီးေတာ့ ကိုကိုက ဝတ္ရည္ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းကိုလာထိတယ္… ကိုကိုက ဝတ္ရည္ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကို စုပ္ၿပီးနမ္းေနေပမယ့္ဝတ္ရည္က ေၾကာက္စိတ္နဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းကိုတင္းတင္းေစ့ထားမိတယ္… ေနာက္ေတာ့ ကိုကိုက…ဝတ္ရည္ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းကိုလွ်ာေလးနဲ႔ထိုးတယ္.. အဲဒီအခ်ိန္မွာ ႏႈတ္ခမ္းေတြဟာ သူ႔အလိုလိုကိုဟသြားပါေလေရာ…. ဝတ္ရည္ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေတြဟသြားတဲ့အခ်ိန္မွာ ကိုကိုလွ်ာက ပါးစပ္ထဲကိုတိုးဝင္လာတယ္…

ၿပီးေတာ့ ဝတ္ရည္ရဲ႕ လွ်ာကိုလဲစုပ္ယူလိုက္တယ္…. တစ္ခါမွမခံစားဖူးတဲ့အေတြ႕အႀကဳံဆိုေတာ့..လႈပ္လဲမလႈပ္ရဲပဲ..ကိုကိုျပဳသမွ်ႏုေနရတာေပါ့… ဒါေပမယ့္ ဝတ္ရည္ကိုယ္တိုင္လဲ စိတ္ထဲမွာ တစ္မ်ိဳးႀကီးျဖစ္လာေနပါတယ္… တစ္ေျဖးေျဖးနဲ႔ ဝတ္ရည္လဲက်င့္သားရလာၿပီး ကိုကိုႏႈတ္ခမ္းေတြကိုျပန္စုပ္နမ္းတတ္လာပါတယ္.. ၿပီးေတာ့ ကိုကိုလွ်ာနဲ႔လွ်ာခ်င္းပြတ္သတ္တိုးေဝွ႔ၿပီးနမ္းလာတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့… ကိုကိုက ဝတ္ရည္ရဲ႕ ခါးေလးကိုပြတ္ေပးေနပါတယ္… ။ ၿပီးေတာ့ ဝတ္ရည္ရဲ႕ခါးကို ညဝတ္အက်ႌေပၚကေနပြတ္ေပးလိုက္တဲ့အခါမွေတာ့ ဝတ္ရည္လဲ ကိုယ္မသိလိုက္ပဲနဲ႔ ခါးေလးေကာ့သြားမိပါတယ္….

ကိုကိုကဝတ္ရည္ကို အိပ္ရာေပၚအသာအရာပဲ လွဲေစၿပီး ဝတ္ရည္ရဲ႕မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးကို နမ္းရႈပ္ေနပါတယ္… မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးတင္မကပဲ…နား႐ြက္ေလးေတြကို စုပ္လိုက္… လည္ပင္းကိုနမ္းလိုက္ပါလုပ္ေနပါတယ္….. ၿပီးေတာ့ ကိုကို႔လက္ေတြကခါးကိုဖက္ထားရာကေန..တျဖည္းျဖည္းနဲ႔အေပၚတက္လာပါတယ္… ၿပီးေတာ့ ဝတ္ရည္ရဲ႕ ေ႐ႊရင္အစုံကိုလက္နဲ႔ အုပ္ကိုင္ထားၿပီးျဖည္းျဖည္းေလးပြတ္ေပးေနပါတယ္… ဝတ္ရည္ ႐ုန္းဖို႔စိတ္ကူးလိုက္ေပမယ့္ ကိုကို႔ရဲ႕လက္ေတြေအာက္မွာ မ႐ုန္းႏိုင္ျဖစ္ေနရပါတယ္…. ၿပီးေတာ့ ကိုကိုက ဝတ္ရည္ရဲ႕ ညဝတ္အက်ႌက်ယ္သီးေတြကို တစ္လုံးျခင္းျဖဳတ္ေနပါၿပီ…. ၾကယ္သီးေတြတစ္လုံးၿပီး တစ္လုံးျပဳတ္ထြက္သြားတာကို သိေနေပမယ့္ ကိုကို႔ရဲ႕ အနမ္းေတြေအာက္မွာ မလႈပ္ႏိုင္ျဖစ္ေနရပါတယ္….

ၾကယ္သီးေတြတစ္ဝက္ေလာက္ျပဳတ္သြားတဲ့အခါမွာေတာ့… ေ႐ႊရင္အစုံကိုဘရာေပၚကေနပြတ္သပ္ေနရင္းအားမရေတာ့ဟန္နဲ႔ ကိုကိုက လက္တစ္ဖက္နဲ႔ ဝတ္ရည္ရဲ႕ေက်ာေအာက္ကေနလက္လ်ိဳၿပီးဘရာခ်ိတ္ေလးကိုျဖဳတ္လိုက္ပါတယ္…. ခ်ိတ္ျပဳတ္သြားတာနဲ႔ ေ႐ႊရင္အစုံကအဆီးအတားမဲ့လြတ္ထြက္သြားတာကိုခံစားလိုက္ရပါတယ္… ဝတ္ရည္ရွက္လြန္းတာေၾကာင့္ မ်က္စိစုံမွိတ္ထားမိပါတယ္… အဲဒါကိုအခြင့္ေကာင္းယူၿပီး ကိုကိုက… ဘရာကိုအသာလွန္တင္ၿပီး ထြက္ေပၚလာတဲ့ ဝတ္ရည္ရဲ႕ေ႐ြရင္အစုံကို…က်ကြဲတတ္တဲ့အရာတစ္ခုလို ႐ြ႐ြဖြဖြေလးကိုင္ထားပါတယ္..

ၿပီးေတာ့ ဝတ္ရည္ရဲ႕ လည္တိုင္းကိုနမ္းေနရင္းကပဲ…တျဖည္းျဖည္းေအာက္ကိုေရာက္လာၿပီး ရင္ၫြန႔္ေနရာကို နမ္းေနပါတယ္… ၿပီးေတာ့ ဝတ္ရည္ရဲ႕ ေ႐ႊရင္ႏွစ္မႊာကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္းနမ္းပါတယ္… တစ္ခါတစ္ခါ…ကိုကို႔ႏႈတ္ခမ္းေမြးစစက အသားႏုႏုကိုစူးသြားတဲ့အခါ စစ္ခနဲစစ္ခနဲပဲ….. ။ ေနာက္ၿပီး…ကိုကိုက ထိပ္ဖူးေလးကို အသာငုံေပးတဲ့အခါ..ရင္ထဲမွာ ေႏြးခနဲခံစားလိုက္ရတယ္… ၿပီးေတာ့ ကိုကိုက ကေလးေလးေတြအေမႏို႔စို႔သလိုမ်ိဳး ငုံၿပီးစုပ္ၿပီး စို႔ေနျပန္ပါတယ္။

ရင္ထဲမွာ ယားက်ိက်ိနဲ႔…ဝတ္ရည္ မေနတတ္မထိုင္တတ္ျဖစ္ေနပါတယ္…. အဲလို မေနတတ္မထိုင္တတ္ျဖစ္ေနတဲ့ၾကားထဲကပဲ… ေရငတ္သလိုလိုျဖစ္လာပါတယ္။ စိတ္ထဲမွာတစ္စုံတစ္ခုကိုေက်နပ္သလိုလိုနဲ႔ပါ… ၿပီးေတာ့လဲ ကိုကိုေခါင္းကို လက္နဲ႔ အလိုလိုဖိထားမိၿပီး လူလဲအလိုလိုရင္ဘတ္ကိုေကာ့ေပးေနမိပါတယ္…… ကိုကိုကလဲ ဝတ္ရည္ကိုေက်ာကေနသိုင္းဖက္ၿပီး အေမႏို႔ငတ္ေနတဲ့ကေလးတစ္ေယာက္လိုျဖစ္ေနပါတယ္… ဝတ္ရည္ရဲ႕ အသိစိတ္ေတြလြတ္တစ္ခ်က္မလြတ္တစ္ခ်က္ျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ဝတ္ရည္ကိုယ္တိုင္ သတိမထားမိပဲနဲ႔…ေအာက္ပိုင္းမွာလဲ ႐ြဲ႐ြဲစိုေနပါၿပီ……

ေနာက္ေတာ့ကိုကိုလက္ေတြက ခါးကိုဖက္ထားရင္းကေနခါးေအာက္ပိုင္းဆီကိုနယ္ေျမတိုးခ်ဲ႕လ ာပါတယ္.. အဲဒီေနရာမွာသူေတာ္ေတာ္အခက္ေတြ႕ေနပုံရတယ္… ဝတ္ရည္က ေျခေထာက္ကိုခ်ိတ္ထားမိတာကိုး… ကိုကို႔လက္ေတြက ဗိုက္ေပၚမွာပဲ ေျပးေနတယ္…ေအာက္ဆက္တိုးဖို႔ကိုလဲမဝံမရဲျဖစ္ေနပုံေပါက္ေနပါတယ္.. ဒါေပမယ့္ အနမ္းကေတာ့ရပ္မသြားခဲပါ.. တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ဝတ္ရည္လဲအသဲေတြယားလာတယ္…ရင္ေတြဖိုလာတယ္… အဲဒါနဲ႔ ကိုယ္ဘယ္လိုမွလုပ္ရဲမွာမဟုတ္တဲ့အလုပ္တစ္ခုကိုလုပ္လိုက္မိပါတယ္ ။

အဲဒါကေတာ့ ေျခေထာက္ခ်ိတ္ထားတာကိုျဖဳတ္… ကိုကို႔လက္ကိုဝတ္ရည္ရဲ႕ ပန္းေလးေပၚကို တင္ေပးလိုက္မိတာပါပဲ… အဲဒီအခါ ကိုကိုကနမ္းေနတာကိုရပ္ၿပီး ဝတ္ရည္ကိုၿပဳံးျပပါတယ္.. မ်က္ႏွာကိုတည့္တည့္ႀကီးကိုၾကည့္ၿပီးကို ၿပဳံးျပတာ…ရွက္လိုက္တာ…ကိုကို႔အၿပဳံးကိုျမင္ရတာ.. ၿပီးေတာ့ရွက္ရွက္နဲ႔ ညဝတ္ေပၚကေနအုပ္ကိုင္ထားတဲ့ကိုကို႔လက္ကိုအတင္းဆြဲဖယ္မ ိ ပါေလေရာ… ဒါေပမယ့္ ကိုကိုကမဖယ္ေတာ့ပါဘူး..ညဝတ္ေပၚကေန ဖြဖြေလးအုပ္ၿပီးပြတ္ေပးေနပါတယ္…

ေနာက္ခပ္ေလ်ာ့ေလ်ာ့ျဖစ္ေနတဲ့ ညဝတ္ကိုက်ယ္သီးဆြဲလွန္လိုက္ၿပီးကိုကို႔လက္က ပင္တီေလးေပၚကိုေရာက္လာပါတယ္.. ပင္တီေလးက ႐ြဲ႐ြဲစိုေနတာကိုလဲစမ္းမိေရာ.. ခုနကအၿပဳံးမ်ိဳးကိုကိုမ်က္ႏွာမွာျပန္ေပၚလာပါတယ္.. ဝတ္ရည္လဲ…ရွက္ရွက္နဲ႔… ကိုကိုေတာ္ၿပီ…မလုပ္နဲ႔ကြာလို႔ ေျပာမလို႔ဟာ… ဝတ္ရည္စကားမဆုံးခင္ ကိုကိုက ဝတ္ရည္ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြကိုစုပ္နမ္းလိုက္ပါတယ္… ကိုကို႔အနမ္းေတြေအာက္မွာ စကားမေျပာႏိုင္မလႈပ္ႏိုင္ျဖစ္ေနတုန္း… ကိုကို႔လက္ေတြက ပင္တီေပၚကေနအထက္ေအာက္အစုန္အဆန္ပြတ္ေပးေနပါတယ္…

အဲဒီအခါဝတ္ရည္ကိုယ္တိုင္ အဖ်ားတက္သလိုမ်ိဳးတုန္လာၿပီး ကိုကို႔နဲ႔အနမ္းေတြကို ကိုကို႔လည္ပင္းကိုလက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ဖက္ၿပီး ျပန္နမ္းေနမိပါတယ္… ကိုကိုက ဝတ္ရည္ရဲ႕ တုန္ရီေနတဲ့ကိုယ္လုံးေလးကို တင္းက်ပ္ေနေအာင္ဖက္ထားၿပီ.. လက္ေတြက ပင္တီေအာက္ကိုဝင္ဖို႔ႀကိဳးစားလာပါတယ္…. လက္ေတြကပင္တီေအာက္ကို ေရာက္သြားတဲ့အခါ…ပထမေတာ့ ဖြဖြေလးပဲကိုင္ထားၿပီး… ေနာက္ေတာ့လက္ေလးတစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ ပန္းေလးရဲ႕ပြင့္လြာႏွစ္ခ်ပ္ၾကားေလးအတိုင္းလိုက္ပြတ္ေပးေနပါတယ္ ၿပီးေတာ့ အဲဒီလက္ေလးက ပြင့္လြာႏွစ္ခ်ပ္ၾကားေလးေပၚေရာက္သြားၿပီး အစုန္အဆန္ပြတ္ေပးေနတဲ့အခါမွာေတာ့ ဝတ္ရည္ဘယ္လိုမွမေနႏိုင္ေတာ့ပါဘူး… တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ က်င္ခနဲ ဆစ္ခနဲျဖစ္သြားတဲ့ခံစားမႈနဲ႔အတူ.. ထိန္းထားတဲ့ၾကားထဲက အ…ဟင့္…ဆိုတဲ့အသံေလးေတြထြက္လာပါေတာ့တယ္…. ကိုကို႔လက္ေတြကလဲ ဝတ္ရည္ရဲ႕ ဖူးပြင့္လာေတာ့မယ့္ပန္းေလးေပၚမွာ..ထင္သလိုကို မင္းမူေဆာ့ကစားေနပါတယ္… ခဏအၾကာမွာ..ကိုကို႔ရဲ႕လက္တစ္ေခ်ာင္းက ပြင့္လြာႏွစ္ခ်ပ္ရဲ႕အတြင္းကို ေလွ်ာခနဲဝင္သြားပါတယ္..

တစ္သက္လုံး တစ္ခါမွမခံစားဖူးတဲ့ခံစားမႈနဲ႔အတူ လူကေလထဲကိုေျမာက္တက္သြားသလိုမ်ိဳးလဲ ခံစားလိုက္ရပါတယ္.. ဝတ္ရည္ရဲ႕ခါးကိုလဲေကာ့ေပးလိုက္မိသလားမသိ… ကိုကို႔ရဲ႕လက္က ဝတ္ရည္ခါးေအာက္ကို တိုးဝင္ၿပီး တင္ပါးအိအိႀကီးေတြကို သိုင္းဖက္လာပါေတာ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ ကိုကို႔ရဲ႕ေနာက္လက္ေလးတစ္ေခ်ာင္းကလဲ ပန္းေလးရဲ႕ထိပ္က ဝတ္မႈန္ဖူးေလးကို တၿပိဳင္နက္ပြတ္ေပးေနပါတယ္.. တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ကိုကို႔လက္ေလးေတြရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈကျမန္ျမန္လာတယ္… ဝတ္ရည္ရဲ႕ ညီးသံေတြလဲ စိတ္စိတ္လာၿပီး က်ယ္လာတယ္ထင္ပါရဲ႕… ကိုကိုက ဝတ္ရည္ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းကို အတင္းဖိကပ္ၿပီးစုပ္ထားတယ္.. ဝတ္ရည္လဲ ကိုကို႔လည္ပင္းကို ဖက္ထားၿပီး ခါးေလးကို ေကာ့ေကာ့ေပးေနမိလိုက္တာ..

ေနာက္ေတာ့ကိုကိုရဲ႕ အနမ္းေတြဟာေအာက္ဖက္ကို ေ႐ႊလ်ားသြားေနပါၿပီ… ဟုတ္ပါတယ္ ႏႈတ္ခမ္းဆီမွ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ လည္တိုင္၊ ေနာက္ ရင္ၫြန႔္ .. ရင္ၫြန႔္ကေန ရင္လႊာႏွစ္ျခားကတဆင့္ ဗိုက္ေပၚကခ်က္ေလးဆီ ကိုေရာက္ေနပါၿပီ… ကိုကို ဘာလုပ္မယ္ဆိုတာ မသိေပမယ့္ ရင္ထဲမွာေတာ့ ႐ိုးတိုး႐ြတႏိုင္လွပါတယ္… လွ်ာျဖားေလးနဲ႔တို႔လိုက္ သြားေလးနဲ႔မနာေအာင္ကိုက္လိုက္နဲ႔ ဝတ္ရည္ကို ႐ြသထက္႐ြေအာင္မ်ား ဆြေနသလားရွင္ရယ္… ကိုကိုရဲ႕ေခါင္းေရာ လက္ေတြပါ အနားမရေအာင္လုပ္ရွားရင္းဝတ္ရည္ကို သာယာမႈေတြေပးစြမ္းႏိုင္တဲ့ ကိုကို႔ ကိုစိတ္ထဲမွာပိုခ်စ္လာပါတယ္…

အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ကိုကို႔လက္တဖက္က ပန္းေလးေပၚမွာ အလုပ္ရႈတ္ေနၿပီး က်န္တဖက္ကေတာ့ ပင္တီေလးကိုခြဆုံကေနၿပီး တဖက္ကပ္လို႔ ပန္းေလးေပၚလာေအာင္ ႀကိဳးစားေနပါၿပီေကာရွင္… အနမ္းေတြကလဲ ေအာက္ဖက္ကိုတိုးလို႔ တိုးလို႔ ပန္းေလးရဲ႕ အေပၚဘက္နားမွာ ရွိတဲ့ ပန္းေလးနားကျမက္ခင္းေလးေတြဆီကို အလည္ေရာက္လာ ျပန္ပါတယ္… ဩ ““ဘာ လုပ္မလိုလဲကိုကို ရယ္ ယားတယ္ကြာ..”” ကိုကို ကေတာ့မၾကားေလဟန္သူ႔အလုပ္သူဆက္လုပ္ရင္း ျမက္ခင္းေလးရဲ႕ေအာက္နားက လြင္ျပင္က်ယ္ေလးမွာစိတ္ထင္တိုင္းေျပးလႊားေဆာ့ကစားေနပ ါၿပီ .. ဝတ္ရည္ရဲ႕ပန္းေလးဟာလည္း ကာမရွိန္တတ္ေနတာေၾကာင့္ ပြင့္ခ်ပ္ေလးေတြက ရဲရဲနီေဆြးေနပါေတာ့တယ္…

ရင္ေတြတလွပ္လွပ္ခုန္ေနၿပီခ်စ္သူ… ကိုကိုက ဝတ္ရည္ရဲ႕ ပင္တီႀကိဳးကိုအသာဆြဲၿပီး ေပါင္တဖက္ကိုကပ္လိုက္ၿပီး ပင္တီၾကားကေပၚလာတဲ့နီနီရဲရဲပန္းေလးကို အထူးအဆန္းသဖြယ္ၾကည့္ေနတာေၾကာင့္ ““ ဟာ… ကို… ၾကည့္နဲ႔ကြာ ရွက္တယ္…..”” ကိုကိုက ဝတ္ရည္မ်က္ႏွာကို တခ်က္ေမာ့ၾကည့္ၿပီး… တခုခုကိုမျဖစ္မေန လုပ္ေတာ့မယ္လို႔ ဆုံးျဖတ္ထားတဲ့ ပုံစံမ်ိဳးနဲ႔ ““နမ္းမယ္ေနာ္”” ေဟာ ေျပာၿပီးၿပီးခ်င္းပဲ ႏႈတ္ခမ္းေတြက ဝတ္ရည္ရဲ႕ ပန္းကို တရႈိက္မက္မက္ နမ္းရႈတ္ေနပါတယ္… ဘာမွျပန္ေျပာခ်ိန္မရလိုက္ေအာင္ကိုျမန္ဆန္တာမို႔ သူ႔အနမ္းေတြကို မတားဆီးႏိုင္ခဲ့ပါဘူးရွင္… ရင္ခုန္စရာအထိအေတြမွာမိန္းေမာခဲ့ရၿပီး ဝတ္ရည္ရဲ႕ဆင္စြယ္ေရာင္ ေပါင္တန္သြယ္သြယ္ေတြဟာ ေဘးႏွစ္ဘက္အလိုလိုကားသြားရပါၿပီ…

သတိျပန္ဝင္လာခ်ိန္မွာေတာ့ ကိုကိုဟာ ပန္းပြင့္ခ်ပ္ေလးေတြကိုလက္နဲ႔တိုကစားေနရင္း ပန္းဝတ္မႈန္ဖူးေလးကိုေတာ့ လွ်ာဖ်ားေလးနဲ႔ မထိတထိေလးပြတ္လိုက္ သြားေလးနဲ႔မနာေအာင္ျခစ္လိုက္နဲ႔လုပ္ေနတာ ႐ူးမတတ္ပါပဲရွင္… အရသာထူးေတြကိုဆက္လက္ခံစားလိုေပမယ့္ ကိုကို ကိုအားနာတာေၾကာင့္.. ““ ေဟး ကို…. ေတာ္ၿပီ့ကြာ ဝတ္ရည္ငရဲႀကီးပါ့မယ္…..”” ကိုကိုကေတာ့ ႀကိဳက္တဲ့မုန႔္စားေနတဲ့ကေလးတစ္ေယာက္လို ဘာမွကိုဂ႐ုမစိုက္ဘဲ ဆက္ၿပီးနမ္းေနပါတယ္.. ““ ဟာကြာ ကို ေတာ္ေတာ့ ကြာ… ”” ေျပာလိုက္ကာမွပဲ ကိုကို ကပိုကဲပါေတာ့တယ္… ဝတ္ရည္ရဲ႕ အဖိုးတန္ပန္းေလးကို သူ႔ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြနဲ႔ အသာငမ္းငမ္းနမ္းေနၿပီး လက္ေတြကေတာ့ ဝတ္မႈန္ဖူးကို အရသာေတြေပးစြမ္းရင္း လွ်ာဖ်ားေလးက ပန္းဝတ္လႊာေတြရဲ႕ၾကားကေန နက္နဲ႔တဲ့ အတြင္းပိုင္းကို တိုးဝင္ေနပါတယ္…

ဝတ္ရည္လည္းေျပာမရတာနဲ႔ လက္နဲ႔ ကိုကို ေခါင္းကိုပန္းေပၚကေနဆြဲခြာေပမယ့္ သူ႔ရဲ႕အနမ္းေတြက ပန္းေလးေပၚမွာ အေျခၾကခိုင္ၿမဲေနတာမို႔ဘယ္လိုမွရပ္တန႔္ ျခင္းကိုမျပဳႏိုင္႐ုံမက အားေပးသလိုျဖစ္ရကာ ပန္းေလးရဲ႕အတြင္းပိုင္းကို ကိုကိုလွ်ာက ထိုးေဖာက္ဝင္ေရာက္ၿပီး ပ်ားပိတုန္းပမာ ပန္းဝတ္ရည္မ်ားကို စုပ္ယူစားသုံးခ်ိန္မွာေတာ့ ဝတ္ရည္ရဲ႕ခါးေလးကာ ေကာ့သြားၿပီး တင္ပါးေတြဟာလည္းအိပ္ရာနဲ႔ လြတ္သြားရပါတယ္… ။ ဝတ္ရည္ရင္ထဲမွာ လႈိင္းထဲေလွစီးရသလိုျဖစ္ေနၿပီးစိတ္ထဲမွာလည္း ၾကည္ႏူးျခင္း၊ ရစ္မူးျခင္း ၊ ျမတ္ႏိုးျခင္း၊ အားနာျခင္း တို႔ တၿပိဳင္နက္ခံစားေနရ ပါတယ္…

ဝတ္ရည္ရဲ႕တြယ္ရာမဲ့လက္ေတြကေတာ့ ကိုကိုဆံပင္ေတြကို အေၾကာင္မဲ့ထိုးဖြကာ ကိုကိုျပဳသမွ် စိတ္တိုင္းက်ကို ေက်ေက်နပ္နပ္ကို ခံယူေနပါေတာ့တယ္ ကိုကို႔ေခါင္းကို တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ဆုပ္ကိုင္ရင္းက ““ အ…ဟင့္…အာ…အို……အင္း …..ဟင္း…..ကိုရယ္… ”” ဝတ္ရည္ရဲ႕ညီးတြားရင္း ကိုကိုေခါင္းကို အားကိုးရာတခုသဖြယ္ အတင္းဆုပ္ထားမိတာမို႔ အနမ္းေတြကို အားေပးသလိုျဖစ္ေနလိုလားမသိပါ။

လႈပ္ရွားမႈေတြဟာ ေစာေစာကထက္ျမန္ဆန္လာၿပီး ပန္းတခုလုံးကို အားရပါးရနမ္းရႈိက္ေနရင္း ခဏအၾကာမွာေတာ့ ပန္းေလးအတြင္းမွလည္း ဝတ္ရည္ခ်ိဳခ်ိဳေလးေတြဟာ စမ္းေခ်ာင္းေလးတခုလို ပန္းအျပင္ဘက္ကို တစိမ့္စိမ့္ စီးဆင္းလာရင္း ဟိုးအျမင့္ႀကီးကေနျပဳတ္က်လာသလိုမ်ိဳးခံစားမႈနဲ႔အတူ ဝတ္ရည္မွာ ခဏတာမွ်ေလာကႀကီးကိုအဆက္ျပတ္သြားသလို ခံစားလိုက္ရပါတယ္… ဝတ္ရည္သိလိုက္ပါတယ္… ကာမရဲ႕အထြတ္အထိပ္ကို ေရာက္ရွိခံစားလိုက္ရတယ္ဆိုတာကိုေပါ့…။ ကိုကို႔လက္ေတြရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈလဲရပ္သြားပါတယ္… ၿပီးေတာ့ ကိုကိုက ဝတ္ရည္ရဲ႕ပါးကို ႐ႊတ္ခနဲနမ္းရင္း… ဩ““ ဘယ္လိုေနလဲ…ေကာင္းရဲ႕လား…”” ဝတ္ရည္က ““ သိဘူး… ”” လို႔ျပန္ေျဖလိုက္တယ္… ဟုတ္တယ္ေလ…ဘယ္လိုျပန္ေျပာရမွာလဲလို႔…. ၿပီးေတာ့ ကိုကိုက သူ႔လက္ကိုသူျပန္ၾကည့္ၿပီး တစ္ရႈးေတြနဲ႔သုတ္ေနပါတယ္… အရည္ေတြ႐ြဲစိုေနတဲ့ ကိုကိုလက္ကိုၾကည္ၿပီး ဝတ္ရည္ရွက္လိုက္တာေလ.. မေျပာပါနဲ႔ေတာ့ရွင္… ။

ၿပီးေတာ့ကိုကိုက ဝတ္ရည္ရဲ႕ေဘးနားမွာအသာဝင္လွဲၿပီးဝတ္ရည္ရဲ႕ဆံပင္ေတြကိုေျဖရင္း ““ ကို ခ်စ္ခ်င္ၿပီ .. ”” တဲ့ေလ ဝတ္ရည္ ေခါင္းပဲၿငိမ့္လိုက္သလား ေခါင္းပဲခါလိုက္သလား ဘာလုပ္မိမွန္းေတာင္မသိဘူး ကိုကိုကဝတ္ည္ရဲ႕ႏွႈတ္ခမ္းေတြကိုနမ္းျပန္ပါတယ္… ဆံၿမိတ္ေျဖၿပီးရင္ ပန္းေခြၽမွာလားခ်စ္သူရယ္ရယ္… ကိုကိုရဲ႕ထူးကဲတဲ့ အၾကင္နာေတြေၾကာင့္တေၾကာင္း သူကိုလည္းကိုယ့္လိုပဲေကာင္းေစခ်င္ေစတနာေတြနဲ႔ ဝတ္ရည္ ကိုကို႔အနမ္းေတြကို လႈိက္လႈက္လွဲလွဲ တုန႔္ျပန္တတ္ေနပါၿပီ.. ကိုကိုက ဝတ္ရည္ကို တတ္လြယ္သားပဲဆိုတဲ့အၾကည့္မ်ိဳးနဲ႔ ၿပဳံးၿပီးၾကည္ေနပါတယ္…

ၿပီးေတာ့သူ႔ရဲ႕ညဝတ္ကက်ယ္သီးေတြကို လက္တဖက္ႏြဲ႕ျဖဳတ္ေနတာေၾကာင့္ ဝတ္ရည္ကပဲဝိုင္းၿပီးကူျဖဳတ္ေပးလိုက္ပါတယ္…ကိုကၿပဳံးလို ႏႈတ္ခမ္းေတြကိုဖိနမ္း .. ဝတ္ရည္ကလဲ အားက်မခံ တုံ႔ျပန္နဲ႔ အေတာ္ကို ေပးအယူမွ်ေနပါၿပီ… ကိုကို ကိုလဲ ဝတ္ရည္ရဲ႕ ညဝတ္ကို ခြၽတ္လာတာေၾကာင့္ သူခြၽတ္ႏိုင္ေအာင္ ေက်ာေလးကို ေစာေစာကေလာက္မရွက္ေတာ့တာေၾကာင့္ ႂကြေပးလိုက္မိပါတယ္…. ေနာက္ကိုကိုက ဘရာေလးကိုပါ ခြၽတ္ယူေနျပန္တာေၾကာင့္ သူ႔အလိုက် ပခုံးေလးႏွစ္ဘက္ေပၚကသိုင္းႀကိဳးေလးကိုဆြဲခ်ႏိုင္ေအာင္ လက္ေမာင္းႏွစ္ဘက္ကိုဆန႔္ေပးလိုက္ေတာ့ ဘရာေလးကိုအသာအရာခြၽတ္ယူၿပီး ဘရာေလးကိုနမ္းၿပီးမွ ေဘးကိုခ်လိုက္ပါတယ္…။

ကိုယ္ေပၚမွာအဝတ္အစားဆိုလို႔ ပင္တီေလးသာရွိေတာ့တာေၾကာင့္ ရွက္တာနဲ႔ မ်က္ႏွာေလးေအာက္ဘက္ငုံ႔လိုက္ကာမွ က်ယ္သီးျဖဳတ္ထားတဲ့ညဝတ္ၾကားက သူရဲ႕ တင္းမာေနတဲ့ ဝတ္ဆံဖိုႀကီးကိုေတြလိုက္ရတာေၾကာင့္ ရင္ထဲမွာလႈိင္းခတ္သလို လႈတ္ရွားသြားရၿပီး သူမ်က္ႏွာကိုျပန္ေမာ့ၾကည္ေတာ့ သူ႔ရဲညဝတ္ကိုဆြဲခြၽတ္လိုက္ၿပီး ဝတ္ရည္ရဲ႕အပ်ိဳစင္ဘဝကို သိမ္းပိုက္မယ့္ပုံက သားေကာင္ရလိုက္လို႔စားဖို႔ျပင္ေနတဲ့ ခေၾသၤလို မာန္ပါလွအၾကည့္ေတြလိုက္ရေတာ့… ဝတ္ရည္မွာ တကိုယ္လုံးေရာ၊ ပန္းထဲကပါတုန္တတ္သြားၿပီး ကာမရွိန္ဟာလည္း ျပန္လည္တိုးပြားလာရပါေတာ့တယ္ရွင္… ။

ပန္းေလးအတြင္းက ဝတ္ရည္ခ်ိဳေတြစိမ့္ထြက္ေနတာလည္း ပန္းေနရာမွပင္တီတခုလုံးစို႐ႊဲေနပါၿပီ… အဝတ္ဆိုလို႔လည္းဒါပဲရွိေတာ့တာပါ… ကိုကိုက ဝတ္ရည္ကိုယ္ေပၚက တစ္ခုတည္းေသာအဝတ္အစားျဖစ္တဲ့ အတြင္းခံပင္တီေလးကိုပါခြၽတ္မယ့္ဟန္ျပင္ေနတာေၾကာင့္ ““ ကို….းးးး ရွက္တယ္ကြာ… ခြၽတ္နဲ႔ ”” ကိုကိုက အလိုက္သိစြာနဲ႔ မခြၽတ္ေတာ့ဘဲ ဝတ္ရည္ရဲ႕ကိုယ္ေပၚကို ေမွာက္ခ်ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေတြကို နမ္းျပန္ပါတယ္… လက္ေတြကေတာ့ ေ႐ႊရင္ႏွစ္မြာကို အားရပါးရ စိတ္တိုင္းက် ပြတ္သပ္ဆုပ္နယ္ေနၿပီး ႏွစ္ေယာက္စလုံးအတြက္ ကိုကိုက ဦးေဆာင္ကာ ၿပီးျပည့္စုံတဲ့ ခံစားမႈကိုေပးဖို႔ႀကိဳးစားေနပါတယ္… ဝတ္ဆံဖို ေႏြးေႏြးမာမာႀကီးရဲ႕အေတြ႕အထိကလည္း အရွိန္ရၿပီးသား ကာမကိုထပ္တိုးေစပါေတာ့တယ္… ။

လည္တိုင္နဲ႔ ရင္ၫြန္ေတြကို ႏႈတ္ခမ္းေတြနဲ႔ ဖြဖြနမ္းလိုက္ခ်ိန္မွာ ေမာလွ်တဲ့ ရႈိက္သံေလးနဲ႔ ခြန္အားမဲ့တဲ့လက္ေလးေတြက ကိုကိုေက်ာျပင္ကို ပြတ္သတ္ေနမိပါတယ္ရွင္… ကိုကိုက ေပါင္ေစ့ထားတဲ့ဝတ္ရည္ကို ခြထားတာေၾကာင့္ ကိုကိုရဲ႕ဝတ္ဆံဖိုႀကီးဟာ ဝတ္ရည္ရဲ႕ပန္းေလးရဲ႕ ပြင့္ခ်ပ္ေတြနဲ႔ ဝတ္မႈန္ဖူးေလးကို လႈပ္ရွားလိုက္တိုင္းမိတ္ေဆြေဟာင္းေတြလို ႏႈတ္ဆက္ေနသလိုရွိပါေတာ့တယ္… ေနာက္ေတာ့ ကိုကိုက ေစ့ထားတဲ့ဝတ္ရည္ရဲ႕ေပါင္တံေတြကို လက္တဖက္နဲ႔ အသာအရာခြဲၿပီး ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားမွာ ေနရာယူႏိုင္ေအာင္ႀကိဳးစားေနတာမို႔ ေပါင္ႏွစ္လုံးဟာအနည္းငယ္ကားသြားရပါေတာ့တယ္… ေပါင္ႏွစ္လုံးကားသြားေတာ့မွ ကိုကိုက ပင္တီႀကိဳးေလးကို တဖက္ကပ္ရင္းပြင့္ခ်ပ္ေတြ ၊ ဝတ္မႈန္ဖူးေတြကို ဝတ္ဆံဖိုႀကီးနဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးေနရာဝတ္ရည္ မေနႏိုင္ေတာ့ဘဲ့ မကားတကားေပါင္ႏွစ္လုံးဟာ အေတာ္ေလးကားေပးမိပါၿပီေကာရွင္…

ကိုက ပန္းေလးရဲ႕နံရံေတြကို ေဖာက္ထြင္းဖို႔ႀကံစည္ႀကိဳးစားေနမယ့္ ပင္တီႀကိဳးေတြကတင္းခံေနတာေၾကာင့္ ကိုကိုမွာအခက္ေတြေနပါေတာ့တယ္… ဝတ္ရည္လည္းကိုကို ကိုသနားတာေရာ.. သူ႔အလိုကိုလိုက္ေလ်ာျခင္တဲ့ ဆႏ္ၵေပါင္းစပ္ၿပီး ““ ကို…. ခြၽတ္ ခ်င္ခြၽတ္လိုက္ေလ…”” ကိုက ေက်းဇူးတင္တဲ့ အၿပဳံးနဲ႔ၾကည့္ၿပီးပင္တီေလးကို လိပ္ၿပီးခြၽတ္ေနခ်ိန္မွာေတာ့ ရင္ထဲမွာ မေဖာ္ျပႏိုင္တဲ့ ခံစားမႈမ်ားခံစားေနရၿပီး ဝမ္းနည္းတာလား၊ ႏွေျမာတာလား ဆိုတာ မေဝခြဲႏိုင္ေတာ့ပါ… ပင္တီလိပ္ေလးကို ေပါရင္းေလာက္ေရာက္တဲ့ခ်ိန္မွာ ကိုကို ကဝတ္ရည္ရဲ႕ဘယ္ဘက္ေပါင္တဖက္ကို အသာဆြဲမၿပီး ပင္တီခြေလးထဲက အသာလ်ိဳထုတ္လိုက္ပါတယ္… ေပါင္တံတဖက္မွာေတာ့ ပင္တီေလးဟာ မွီတြယ္လ်က္ေပါ့… ပင္တီတခုလုံးကြၽတ္သြားတာမဟုတ္ေပမယ့္ ဘာအကာအကြယ္မွမေပးႏိုင္ေတာ့ပါဘဲ ပန္းေလးကိုေရာ ဝတ္မႈန္ဖူးကိုေရာ၊ ျမက္ခင္းႏုေလးကိုေရာ … လြင္ျပင္ေျပေျပေလးကိုပါ ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း ျမင္ႏိုင္သြားပါၿပီ… ။

အဲဒါကို ကိုကိုက အခြင့္ေကာင္းယူၿပီး ေသေသခ်ာခ်ာစိုက္ၾကည့္ေနတာေၾကာင့္ ရွက္တာနဲ႔ ဝတ္ရည္ေပါင္ေတြကိုျပန္ေစထားလိုက္မိပါတယ္… ဒါကို ကိုကို က မခန႔္ေလးစားဟန္ၿပဳံးၿပီး ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိဆြဲေထာင္လိုက္ရာ တင္သားႏွစ္ခုၾကားက ပန္းကေလးဆူဆူကို ေတြ႕ျမင္သြားရျပန္ပါၿပီ… ပန္းရဲ႕အေပၚထိပ္ဝတ္မႈန္ဖူးေလးကို အထက္ေအာက္ စုန္ဆန္ကာ ပြတ္တိုက္ေပးလိုက္ေတာ့ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းက ေဘးကို အလိုလို ကားသြားခ်ိန္မွာ ပက္လက္အိပ္ေနတဲဝတ္ရည္ကို ခါးေလးကုန္းကာ အသာအယာနမ္းလိုက္ရင္း ““အရမ္းခ်စ္တယ္ကြာ…မေနႏိူင္ေတာ့ဘူး၊ အကို႔ဟာကို အထဲကိုသြင္းလိုက္ခ်င္ၿပီ””

““ကို…ျဖစ္ပါ့မလားဟင္… ၊ဝတ္ရည္မေနတတ္ဘူး …”” ““ျဖစ္ပါတယ္ခ်စ္ရယ္…မနာေစရဘူးစိတ္ခ်ေနာ္…”” ““ နာရင္ငိုမွာေနာ္…”” ““ အင္းပါ..”” ကိုကိုကေျပာလဲေျပာရင္း ႏႈတ္ခမ္းေတြကိုစုပ္နမ္းလိုက္ၿပီး၊ ထိပ္ဖ်ားနဲ႔ပြင္လႊာႏွစ္ခ်ပ္ၾကားကို သြင္းရာကေန တဝက္ေလာက္ထိေရာက္ေအာင္ သြင္းလိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ ““အား…ကို…အရမ္းနာတယ္…မရဘူး…တအားနာတယ္ကြာ”” … အပ်ိဳစစ္စစ္ေလး ဆိုရင္ေတာ့ အစပိုင္းေတာ့ နာတတ္သည္မို အခုလဲဝတ္ရည္လည္း ငိုရႈိက္သံေလးနဲ႔ ကိုကို႔ေက်ာျပင္ကို ဝတ္ရည္ရဲ႕လက္ေခ်ာင္းေလးေတြနဲ႔ ဖိညႇစ္ရင္း ဝတ္ရည္မ်က္ဝန္းမွာ မ်က္ရည္ေလးေတြ ဝိုင္းေနတာမို႔ သနားသြားတဲ့ကိုကိုက ဝတ္ရည္ရင္သားႏွစ္မႊာကို ပြတ္သတ္ကာ ခနနားေနလိုက္ပါတယ္။

ခနေနေတာ့မွ ခါးကုန္းၿပီး ထိပ္သီးေခါင္းေလးေတြကို ငုံရင္းလွ်ာေလးနဲ႔ ပြတ္သတ္ကစားေနရင္း ဝတ္ရည္ရဲ႕ ပြင္လႊာႏွစ္ခ်ပ္ၾကားက အရည္ၾကည္ေလးေတြ ထပ္ထြက္လာတာနဲ႔ ကိုကိုလဲ သူ႔ဟာေလးကို ကိုင္ရင္း ထိပ္ဖ်ားေလးကို သြင္းလိုက္ပါတယ္။ ““ ေပါင္ေလးၿဖဲထားေပး၊ သူ႔ဘာသူဝင္သြားလိမ့္မယ္၊ ဘာမွေၾကာက္စရာမရွိဘူးေနာ္၊ ခဏဆိုေကာင္းသြားမွာပါ”” ကိုကိုက အားေပးစကားဆိုတာေၾကာင့္ ေပါင္ေလးကိုထပ္ကားေပးလိုက္မိခ်ိန္မွာေတာ့ ကိုကိုက တဝက္ေလာက္ကိုပဲ ေရွ႕ထိုးေနာက္ငင္ ဖြဖြမွန္မွန္ေလး လႈပ္ရွားပြတ္တိုက္ေနပါၿပီ… ဝတ္ရည္ကအပ်ိဳစစ္ေလး ျဖစ္တာေၾကာင့္ ပန္းဟာေလးက တအားကို ၾကပ္ထုတ္ေနတာေပါ့။ ““ခဏေလး ေအာင့္ခံလိုက္ေနာ္ခ်စ္ရယ္၊ တစ္ေခ်ာင္းလုံး ဝင္သြားၿပီးရင္ နာတာေတြ ေအာင့္တာေတြ၊ ေပ်ာက္ၿပီး အရမ္းေကာင္းသြားလိမ့္မယ္”” လို႔ကိုကိုက ေျပာရင္းကပဲ ဝတ္ရည္ လက္ကေလးေတြကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီး၊ လည္တိုင္ေလးေတြကို ငုံ႔နမ္းရင္း ႐ႊဲစိုေနတဲ့ ပန္းေလးထဲကို အဆုံးသြင္းလိုက္ပါေလေရာ ……. ။

““အား … ကိုရယ္…ေသပါၿပီ အရမ္းနာၿပီး ေအာင့္တယ္ … မရေတာ့ဘူးကြာ အား …. ”” ပန္းေလးထဲကို ဝတ္ဆံဖိုတစ္ေခ်ာင္းလုံးဝင္သြားတာမို႔ စို႔႐ိုက္ထားသလိုခံစားေနရသလို လႈပ္လို႔မရခ်င္တာေၾကာင့္ မ်က္စိစုံမွိတ္ၿပီးပဲ ေအာ္ေနလိုက္မိပါေတာ့တယ္။ ကိုကိုက တစ္ေခ်ာင္းလုံး ဆြဲမထုတ္ေသးပဲ ဝတ္ရည္ရဲ႕ေဖာင္းအိေနတဲ့ရင္သားအစုံကို အသာအယာနယ္ဆုပ္ရင္း တဟင္းဟင္းနဲ႔ ျဖစ္လာတာကို ၾကည့္ရင္း ““ခ်စ္ေလး၊ အရမ္းခ်စ္တယ္ကြာ၊ တစ္ေခ်ာင္းလုံးဝင္သြားၿပီ၊ မနာေအာင္ ေျဖးေျဖးေဆာင့္ေပးမယ္ေနာ္”” ““အင္း…”” မိန္းေမာသံေလးကို နားေထာင္ရင္း၊ တစ္ေခ်ာင္းလုံး ဆြဲထုတ္ကာ ရသည္ေလာက္ ေျဖးေျဖးခ်င္း ျပန္ေဆာင့္သြင္းေနျပန္ပါၿပီ… နည္းနည္းခ်င္းေဆာင့္ၿပီးခ်ိန္မွာေတာ့ အရည္ေလးေတြ အနည္းငယ္ ပိုၿပီး ႐ႊဲလာရင္း ဝတ္ရည္က ““ ဝတ္ရည္နည္းနည္းခံႏိူင္သြားၿပီ၊ကို႔သေဘာ..”” ““အင္း…ခ်စ္ကိုအရမ္းလုပ္ပစ္လိုက္ခ်င္တာ၊သနားလို႔”” ““ျဖည္းျဖည္းေနာ္၊

ကို”” ““ အင္းပါခ်စ္ရယ္အဆုံးထိ ေျဖးေျဖးသြင္းလိုက္မယ္ေနာ္ နာရင္ေျပာ”” လို႔ေျပာရင္း နည္းနည္းအရွိန္ျမႇင့္ကာ အဆုံးထိသြင္းလိုက္ထုတ္လိုက္လုပ္ေနပါေတာ့တယ္ရွင္.. ဝတ္ရည္လည္း ေပါင္ေလးေတြကားထားရင္း မ်က္လုံးေလးေတြ ေမွးစင္းကာ တဟင္းဟင္းနဲ႔ ျဖစ္လာရျပန္ရင္း ကိုကို အသြင္း အထုတ္ကို စည္းခ်က္လိုက္ရင္း ေအာက္မွ တန္ျပန္ ေဆာင့္ေပးေနမိပါေတာ့တယ္.. တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္တြင္ ေခါင္းေလးဟာ ဆတ္ကနဲ ဆတ္ကနဲ ေမာ့ေမာ့သြားရၿပီး ဝင္လိုက္ထြက္လိုက္လုပ္ေနတာနဲ႔အမွ် ဝတ္ရည္လဲရင္ထဲမွာလႈိက္ခနဲလႈိက္ခနဲျဖစ္ေနရပါတယ္… ““အရမ္းပဲကြာ…လူကိုေသမတတ္ပဲ”” ““ ဝတ္ရည္ နာလို႔လားဟင္…”” ““ အရမ္းေဆာင့္ေတာ့ အထဲမွာေအာင့္ေအာင့္သြားလို႔ပါ ”” ကိုကိုက ေဆာင့္တဲ့အရွိန္ကို နဲနဲေလွ်ာ့ခ်ၿပီး အဆုံးထိ သြင္းထားလိုက္ကာ ေျဖးေျဖး ေညႇာင့္ရင္း ဝတ္မႈန္ထိပ္ဖူးေလးကို လက္မေလးနဲ႔ ဆြေပးကာမွန္မွန္ေလး ေျဖးေျဖးျခင္း ေဆာင့္ေပး ပညာစုံျပလို႔ ဝတ္ရည္ကို ကာမသုခေတြတေလွႀကီးေပးေနပါေတာ့တယ္..

““ဟင္း…ဟင္း …ကို…အာ့ …”” ““ အား…ကို…ဟင္း …”” ကိုကိုေပးတဲ့ သုခေတြေပၚမွာ သာယာမိန္းေမာရင္း ထိန္းခ်ဳပ္ထားတဲ့ၾကားက ထြက္ေပၚလာတဲ့ ဝတ္ရည္ရဲ႕ မပီမသ ၿငီးတြားသံေလးမ်ားက ကို႔ ကို ပိုၿပီးေဆာင့္ပါေတာ့ဟု ဆိုေနသေယာင္ ကိုကို႔ စိတ္ေတြတအားေပါက္ကြဲလာေအာင္ ဝတ္ရည္ရဲ႕မခ်ိတင္ကဲခံစားေနရသည့္ အသံေလးေတြက ႏႈိးဆြေပးေန သလိုျဖစ္တာေၾကာင့္ ကိုကိုက အရွိန္ျပန္ျမႇင့္ရင္း အဆုံးထိဝင္ေအာင္ ျပန္ေဆာင့္ေနပါေတာ့တယ္… ဒီတစ္ခါ ဝတ္ရည္ မေနႏိူင္ေတာ့ဘဲ… ““အိုး …ကို…ေဆာင့္လိုက္၊ဝတ္ရည္ မေနတတ္ေတာ့ဘူး မခံႏိူင္ေတာ့ဘူးကြာ””

““ေဆာင့္လိုက္…ကို .. ဟင္း ..မရေတာ့ဘူး …ရင္ထဲမွာတမ်ိဳးႀကီးပဲ”” ဝတ္ရည္ရဲ႕ ဆြဲငင္အားအျပည့္နဲ႔ေတာင္းဆိုေနတာေၾကာင့္ ကိုကိုကအားကုန္ေဆာင့္ေပးလိုကလိုက္တာမို႔ ဩအိုး … အား …ဟင္းဟင္း…ဩ အိပ္ရာခင္းေတြကို ဆုတ္ဆြဲထားရင္း ေပါင္ေလးေတြကို အစြမ္းကုန္ ၿဖဲကားေပးထားေနရင္း ကိုကို႔ ကို တန္ျပန္ေဆာင့္ခ်က္ေတြနဲ႔တအားျပန္ျပန္ေဆာင့္ရင္း မ်က္စိထဲမွာ လွ်ပ္စီးလက္သလို … ရင္ထဲမွာ ဓါတ္လိုက္သလို ခံစားလိုက္ရၿပီး ဒုတိယေျမာက္ ကာမသုခကို အျပည့္အဝခံစားကာ ပန္း့ေလးထဲက ဝတ္ရည္ခ်ိဳေတြဟာ အရွိန္နဲ႔ပန္းထြက္ရင္းအျပင္ဘက္ကို စီးက်လာပါေတာ့တယ္..

ကိုကိုလဲ ေနာက္ဆုံးတစ္ခ်က္ကို ေဆာင့္ရင္း ဝတ္ရည္အေပၚေမွာက္ကာ ဝတ္ရည္ရဲ႕ပန္းေလးအတြင္းက ဝတ္ရည္ခ်ိဳေတြနဲ႔ေပါင္းစပ္ဖို႔ရာဝတ္ဆံဖိုေလးမ်ားကိုျဖန္းပက္ လိုက္ပါတဲ့အခါမွာေတာ့ဝတ္ရည္ရဲ႕ ေျဗာင္းဆန္ေနတဲ့စိတ္ေတြၿငိမ္သက္သြားပါတယ္… ၿပီးေတာ့ ဘာလို႔လဲေတာ့မသိဘူး…မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ ႏွာရည္ေတြပါက်လာတယ္… အပ်ိဳစင္ဘဝကို ခ်စ္တဲ့သူလက္ပုံအပ္ႏိုင္ခဲ့လို႔ က်တဲ့မ်က္ရည္မ်ားပါ။ .. ခဏအၾကာမွာေတာ့ ဝတ္ရည္ရဲ႕မ်က္ႏွာေလးဟာ ကိုကိုရဲ႕ယုယမႈေတြေၾကာင့္ တိမ္ကင္းတဲ့လလို ဝင္းပၾကည္လင္လာၿပီး ေနာက္တႀကိမ္အတြက္ မခ်င့္မရဲေစာင့္စားရင္းေနမိပါေတာ့တယ္ ေသခ်ာတာကေတာ့ ဒီညမွာ ဝတ္ရည္တို႔တစ္ညလုံး အိပ္လို႔မရပဲ မိုးလင္းရမယ္ထင္ပါတယ္ရွင္ …….. ။ ၿပီး.