တက္ကစီကားဆရာ
ကိုမောင်လေးစိတ်တွေကြွနေသည်။ စိတ်တွေကြွရတဲ့ပြဿနာအကြောင်းအရင်းက သူ့တူတစ်ယောက်ဆီက စလာတဲ့ပြဿနာ…။ အင်တာနက်ထဲက ဇာတ်လမ်းတွေဒေါင်းလုတ်ဆွဲပြီး သူ့ဖုန်းထဲကို ထည့်ထည့်ပေးတတ်သည်။ အဲဒီမှ ဒေါင်းလုတ်ဆွဲထားတဲ့ ဇာတ်ကားတွေကိုကြည့်ရင်းနဲ့ သူလည်း ဇာတ်လမ်းထဲက တက္ကစီသမားတွေကို အားကျလာခြင်းဖြစ်သည်။ ဇာတ်လမ်းထဲမှာ လန်ဒန်တက္ကစီကားဆရာတွေက ကောင်မလေးငယ်ငယ်ချောချောလေးတွေ ကားလာငှားစီးရင် နည်းမျိုးစုံနဲ့ဖန်ပြီး လိုးကြသည်။ ဇာတ်လမ်းတွေကို ကြည့်ရင်းသူလည်းပဲ ရုပ်ရှင်ထဲကလိုလုပ်ချင်လာသည်။
ဇာတ်လမ်းထဲကလို လုပ်ဖို့ဆိုရင် သူ့တက္ကစီကို နည်းနည်းတော့ပြုပြင်ပြောင်းလဲရမည်။ အများကြီးတော့မဟုတ် ..။ သူ့ ပရိုဘောက်စ်ကို မှန်အမဲရောင်စတစ်ကာကပ်တာရယ်၊ စပိုင်ကင်မရာနှစ်လုံးကို ရှေ့တစ်လုံးနောက်တစ်လုံး တပ်တာရယ်၊ ဒရိုင်ဘာဘက်က လော့ချထားရင် ပါစင်ဂျာတံခါးက ဖွင့်လို့မရအောင် ပြုလုပ်ရတာရယ်ဖြစ်သည်။ အကောင်အထည်တောင်မပေါ်သေး ကိုမောင်လေးအိတ်ထဲက ပိုက်ဆံ နှစ်ပုံးလောက်ထွက်သွားချေပြီ။ ဒီနေ့အားလုံးအဆင်သင့် ပြုပြင်ပြီးလို့ စမ်းကြည့်ချင်စိတ်တွေပေါက်နေသည်။ ကိုမောင်လေး နေ့လည်စာ စားပြီးလို့ အပြင်ကိုထွက်… လမ်းထိပ်နားရောက်ရုံရှိသေး ခပ်လန်းလန်းစော်ကြီးတစ်ဗွေ ကားတားစီးသည်။
စော်ကြီးက ရင်မောက်မောက်ဖင်ကောက်ကောက်နဲ့ ကိုမောင်လေးအတွက် ပစ်မှားချင်စရာအတိ…။ အဖြူရောင်ကိုယ်ကျပ်ရှပ်အကျီပေါ်က အနက်ရောင် ကုတ်အကျီတစ်ထည်ထပ်ဝတ်ထားသည်။ အောက်မှာက ဒူးအထက်နားရောက်တဲ့ ခပ်ကြပ်ကြပ်စကတ်တို ဝတ်ထားပြီး ပေါင်သားကြီးနှစ်လုံးက ဖြောင့်စင်းပြီး စကတ်နဲ့ တုတ်နေသည်။ အသားဖြူသူမို့ ပေါင်သားတွေက ဖြူဖွေးနေသည်။ ကားပေါ်ကို တက်တော့ စကတ်အတိုမို့ ပေါင်အတွင်းသားတွေကိုလည်း လျှပ်တပြက်တွေ့လိုက်ရသေးသည်။
အင်း…. ဒီစော်ကြီးတော်တော်တောင့်တာပဲ။ ကိုမောင်လေးစိတ်ထဲကနေပြောလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ စော်ကြီးကို လိုက်ပို့ရမဲ့ခရီးက နည်းနည်းတော့ဝေးသည်။ လူလည်းနည်းနည်းရှင်းတဲ့ နေရာသွားရမှာမို့ ဇာတ်လမ်းထဲကလို လုပ်ချင်နေတဲ့ ကိုမောင်လေးတစ်ယောက် ရင်တွေခုန်နေသည်။ ဒူးတွေတောင် ယိုင်မလားပဲ။ ”အမကြီးက ဘဏ်မှာလုပ်တာလား။” ကိုမောင်လေး စကားစကြည့်လိုက်သည်။ ”မဟုတ်ဘူး။ ဘဏ်မှာချေးငွေလာထုတ်တာ။ အစ်မက ကိုယ်ကာယနည်းပြလေ။ ကိုယ်ပိုင် ဂျင် စင်တာလေးတစ်ခုထောင်ချင်လို့။” ”အော်…. ” ကိုမောင်လေး သံယောင်လိုက်ရင်း စိတ်ထဲကနေတွေးနေမိသည်။
ဒီစော်ကြီး ဖင်တွေ ရင်တွေ တောင့်တာလည်း မပြောနဲ့ ကာယအလှနည်းပြကိုး…။ ကိုမောင်လေးတစ်ယောက် စော်ကြီးရဲ့ နို့ထွားထွားကြီးတွေကို ဆွဲညှစ်ရင်း ဖင်လုံးလုံးကောက်ကောက်ကြီးတွေကို တဖန်းဖန်းဆောင့်လိုးချင်စိတ်တွေ ဖြစ်နေရသည်။ ”ဘဏ်မှာလူတွေရှုပ်တယ်နော်အမ။” ကိုမောင်လေး စော်ကြီးနဲ့ စကားစမပြတ်အောင် ကြိုးစားနေသည်။ ”ဟုတ်တယ်။ အစ်မတောင် မနက်ကတည်းကတန်းစီနေရတာနဲ့ နေ့လည်စာတောင်မစားရသေးဘူး။” ”ဟုတ်လားအစ်မ။ ထမင်းဆိုင်တစ်ခုခုမှာရပ်ပေးရမလား။”
”ရတယ်။ မုန့်စားထားတယ်။ ဗိုက်မဆာဘူး။ အခုလောလောဆယ် ဗိုက်ဆာတာထက် အပေါ့သွားချင်နေလို့။ ဒီနားမှာအပေါ့သွားလို့ ရတဲ့နေရာရှိမလားမသိဘူး။” ”ဟိုးရှေ့ခပ်လှမ်းလှမ်းမှာတော့လူရှင်းတယ်အစ်မ။ ကျွန်တော်ကြည့်ပြီး အဆင်ပြေအောင်လုပ်ပေးလိုက်ပါ့မယ်။” ”ကျေးဇူးပဲကွာ…။ ” နောက်ကြည့်မှန်ကနေလှမ်းကြည့်တော့ စော်ကြီး ဆီးခုံနေရာကို လက်နဲ့အသာအုပ်ထားတာတွေ့သည်။ စော်ကြီးတော်တော်လေးကို သေးပေါက်ချင်နေပုံရသည်။ လမ်းချိုးတစ်ခုထဲချိုးဝင်လိုက်သည်။
အစိုးရရုံးတွေရှိတဲ့လမ်းမို့ လူသွားလူလာရှင်းသည်။ ”အစ်မ ရပြီ။ ကားတံခါးနဲ့ကွယ်ပြီး ကားဘေးမှာပဲ သွားလိုက်ပါ။” စော်ကြီး လမ်းဘေးဘက်က တံခါးဖွင့် ၊ ကားတံခါးနဲ့ကွယ်ပြီး သေးပေါက်သည်။ ကိုမောင်လေးလည်း ကားတံခါးကို အသာဖွင့်ပြီး ဖုနု်းကင်မရာနဲ့ စော်ကြီးသေးပေါက်တာကိုရိုက်ထားလိုက်သည်။ ”ဟေ့….။ နင်… ငါသေးပေါက်တာကိုဘာလို့ချောင်းရိုက်နေတာလဲ။” လက်တစ်ဖက်ကို ကားအောက်ချရင်း ခိုးရိုက်နေတဲ့ ကိုမောင်လေး တစ်ချက်တော့လန့်သွားသည်။ ”ဘယ်မှာရိုက်လို့လဲဗျ။” ”အောင်မာ…..။ ငါကိုယ်တိုင် ငါ့မျက်စိနဲ့တပ်အပ်မြင်တာတောင် ငြင်းချင်သေးတယ်။
ပြန်ဖျက်ပေး။ နင်ရိုက်ထားတာကို။” ” မဖျက်ပေးဘူးဗျာ…။ ခင်ဗျားဘာလုပ်ချင်လဲ။” ”လူယုတ်မာ…။ နင်ခွေးကျင့်ခွေးကြံမကြံနဲ့ ။ အခုချက်ချင်းပြန်ဖျက်ပေးစမ်း။” ”ခင်ဗျား…. ကျုပ်လီးကိုစုတ်ပေးမယ်ဆိုရင်တော့ ပြန်ဖျက်ပေးမယ်။ မစုတ်ရင်တော့ဆောရီးပဲ။ ကာယအလှနည်းပြ သေးပေါက်တဲ့ ရုပ်ရှင်ဆိုပြီး အင်တာနက်ပေါ်တင်လိုက်မယ်။ စဉ်းစားပေါ့။ ခင်ဗျားလည်း ဒီအရွယ်တောင်ရောက်နေပြီဆိုမှတော့ အပျိုလည်းမဟုတ်လောက်တော့ပါဘူး။” ကားနောက်ခန်းက စော်ကြီး ခဏငြိမ်သွားသည်။
တအောင့်လောက်နေတော့ ခပ်လေးလေးအသံထွက်လာသည်။ ”မင်းတကယ်ဖျက်ပေးမှာလား။” ”ကျုပ်က ညာပြောစရာလား။ မယုံလည်းနေပေါ့ဗျာ။ ခင်ဗျားထိုက်နဲ့ ခင်ဗျားကံပဲ။” ”အေး… အေး…. စုတ်ရုံပဲစုတ်ပေးမှာနော်။ ဒီကိုလာခဲ့။” ”ခင်ဗျားကြီးက လိမ်မာသားပဲ။ ဒီလိုမှပေါ့ဗျ။” ကိုမောင်လေး တစ်ယောက်ပျော်ရွှင်စွာနဲ့ ကားနောက်ခန်းကို ကူးသွားသည်မှာ စူပါမင်းထက်ပင်မြန်ဦးမည်။ ကိုမောင်လေး နောက်ခန်းက ခုံမှာ နောက်ကျောမှီထိုင်ရင်း ပေါင်ကိုဖြဲကားပြီး ပုဆိုးကိုလျော့ပေးလိုက်သည်။ စော်ကြီးက ကားကြမ်းခင်းပေါ်မှာ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ပြီး ကိုမောင်လေး ပေါင်ကြားထဲမှာ နေရာယူသည်။ ကိုမောင်လေး ရဲ့ ပြေလျော့နေတဲ့ပုဆိုးကြားက လီးကိုထုတ်ကြည့်သည်။ ”အား… နင့်လီးကြီးကအကြီးကြီးပဲဟ..။ ဒါတောင် မတောင်သေးဘူး။” ကိုမောင်လေးလီးက မွေးကာစကလေးလက်သီးဆုတ်လောက်ရှိသည်။ တောင်ရင်ဒီ့ထက်တောင်ကြီးလာဦးမည် ဖြစ်သည်။ ”လီးစုတ်မှာဖြင့်စုတ်စမ်းပါ။ စကားများလိုက်တာ။” စော်ကြီး ဘာမှဆက်မပြောတော့ပဲ မတောင်သေးတဲ့ ကိုမောင်လေးရဲ့ လီးပျော့ကြီးကို လက်လေးနဲ့ကိုင်ပြီး ခေါင်းကိုငုံ့ကာ စုတ်ပေးတော့သည်။
”အား… ကောင်းလိုက်တာ…။” စော်ကြီး က လီးစုတ်ကျွမ်းကျင်သည်။ ကိုမောင်လေးရဲ့ စံချိန်မီလီးကြီးက ချက်ချင်းပင် မတ်မတ်ထောင်လာတော့သည်။ တအောင့်လောက်ကြာတော့ စော်ကြီးပါးစပ်နဲ့ပင် သိပ်မဆန့်ချင်တော့။ ကိုမောင်လေးတစ်ယောက် စော်ကြီးရဲ့ ဆံပင်တွေကို ခပ်တင်းတင်းဆုတ်ကိုင်ရင်း ခေါင်းကို ဖိချလိုက် ဖင်ကို ကော့လိုက်နဲ့ စော်ကြီးအာခေါင် အထဲထိရောက်အောင် စုတ်ခိုင်းနေတော့လေသည်။ စော်ကြီးကလည်း အစပိုင်းအင်တင်တင်လုပ်နေပေမဲ့ နောက်ပိုင်း ဘာမှမပြောတော့ပေ။ ”တော်ပြီ။ လိုးရအောင်…။” ”ဘာ….၊ နင်ပြောတော့ လီးစုတ်ရုံပဲဆို။” ပါးစပ်ထဲက လီးကို ဆွဲချွတ်ရင်း ကမန်းကတန်းပြောသည်။
”ဟိုမှာကြည့်လိုက်…။ ” ကားနောက်ခန်း ခေါင်မိုးပေါ်မှာတပ်ထားတဲ့ စပိုင်ကင်မရာကို လက်ညှိုးထိုးပြရင်းပြောသည်။ ”ဘာလဲ…။ ကင်မရာလား..။” ”ဟုတ်တယ်။ ခင်ဗျားမဆိုးဘူး။ အခု ခင်ဗျား ကျုပ်လီးစုတ်တာတွေကို ကောင်းကောင်းမှတ်တမ်းတင်ထားတယ်။ ခင်ဗျား ကျုပ်ကို ပေးမလိုးဘူးဆိုရင် ခင်ဗျားလီးစုတ်တာတွေပါ အင်တာနက်ပေါ်တင်မယ်။” ”နင်… နင်….. အရမ်းမိုက်ရိုင်းတယ်။ ခွေးကောင်….။” ”ဟားဟား… ၊ အဲဒီခွေးကောင်က ခဏနေရင် ခင်ဗျားကို ခွေးလိုးလိုးမှာ ….။ ”အကျီတွေချွတ်လိုက်စမ်း…။ ဘာမှမချန်ထားပဲ ကိုယ်တုံးလုံးဖြစ်တဲ့အထိချွတ်လိုက်….။” စော်ကြီး တုန်တုန်ရီရီနဲ့ အကျီတွေချွတ်သည်။
အကျီပြီးတော့ ဘော်လီ။ နို့ကြီးတွေက ဘော်လီနဲ့မဆန့်လောက်အောင်ပင် တင်းမာဖီးထနေသည်။ ဘော်လီချွတ်လိုက်တော့ နို့ကြီးနှစ်လုံးက လွတ်လွတ်လပ်လပ်ပေါ်ထွက်လာသည်။ အသားဖြူလို့ အကြောစိမ်းလေးတွေယှက်သန်းနေတဲ့ စနေနှစ်ခိုင်က တွဲကျမနေပဲ တင်းရင်းလှသည်။ နို့သီးခေါင်းတစ်စုံက ထိပ်ဖျားမှာ ကော့ချွန်နေသည်။ ကိုမောင်လေး နို့ကြီးတွေကိုကြည့်ရင်း စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ပဲ နို့သီးခေါင်းချွန်ချွန်ကို လက်နဲ့လှမ်းညှစ်လိုက်သည်။ ”စောက်ကောင်စုတ်…. ငါ့နို့ကို လာမကိုင်နဲ့။” ”စကားမများနဲ့…။ ခင်ဗျား စကပ်ကို ချွတ်စရာရှိတာချွတ်….။” စော်ကြီးက သူ့ကို မီးထွက်မတတ် မျက်လုံးတွေနဲ့ စိုက်ကြည့်ရင်း စကတ်ကို ဆွဲချွတ်နေသည်။
စကတ်ချွတ်လို့ပြီးတော့ ကိုမောင်လေး ခုံပေါ်မှာထိုင်နေရာကနေ ထလိုက်ပြီး စော်ကြီးကို ထိုင်ခိုင်းလိုက်သည်။ နှစ်ယောက်သားနေရာရွေ့နေတုန်း သူ့ဘက်ကို လှည့်လာတဲ့ ဖင်သားအယ်အယ်ကြီးကို လက်နဲ့ ဖြန်းကနဲနေအောင်ရိုက်လိုက်သည်။ ”အား…. နာတယ်…. အကောင်ရဲ့…။ လာမရိုက်နဲ့….။” စော်ကြီးက သူ့ဘက်ကို လှည့်ပြောပြီးနောက် ကားနောက်ခန်းက ထိုင်ခုံမှာ ခပ်လျောလျောထိုင်ပြီး ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ကားပေးနေသည်။ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို မိုးပေါ်ထောင်ပြီးကားပေးနေတဲ့ စော်ကြီးရဲ့ ပေါင်ကြားထဲက အဖုတ်ကြီးကိုကြည့်ရင်း ကိုမောင်လေးတစ်ယောက် တံတွေးတွေတဂွတ်ဂွတ်နဲ့ မျိုချမိသည်။ စော်ကြီးရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးက အမွှေးအမှင်တစ်ပင်မှ မရှိပဲ ပြောင်ရှင်းနေပြီး အဆီတွေနဲ့ တင်းအိဖောင်းကားနေခြင်းကြောင့်ပင်…။ ”လှလိုက်တဲ့စောက်ပတ်ကွာ….။” ကိုမောင်လေး အသံထွက်ပြီး ရေရွတ်လိုက်သည်။
”စကားမများနဲ့ လုပ်စရာရှိတာလုပ်..။ ပြီးရင် နင်ရိုက်ထားတာတွေအားလုံးဖျက်ပေး။” ကိုမောင်လေး ဘာမှ ပြန်မပြောတော့ပဲ စော်ကြီးရဲ့ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကို လက်နဲ့ စမ်းကြည့်လိုက်သည်။ ”ခင်ဗျားလည်း ကျုပ်လီးကိုစုတ်ရင်း စိတ်တွေကြွနေတယ်ထင်တယ်။ အရည်တွေရွှဲနေတာပဲ။” စော်ကြီးကတော့ ဘာမှပြန်မပြောတော့ပဲ မျက်နှာကို ဘေးဘက်လှည့်ထားသည်။ အကြပ်ကိုင်ပြီး လီးစုတ်ပေးနေရတာတောက် စောက်ရည်ရွှဲရွှဲစိုနေတဲ့ သူမအဖြစ်ကို ရှက်ရှာမည်ပေါ့။ ကိုမောင်လေး အောက်ကနေ တရမ်းရမ်းဖြစ်နေတဲ့ လီးကိုလက်တစ်ဖက်နဲ့ ထိန်းကိုင်ရင်း အရည်တွေ ရွှဲနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာတေ့ပြီး ထိုးထည့်လိုက်သည်။ ”အ….. ” စော်ကြီး သူ့အဖုတ်ထဲလီးဝင်သွားတာနဲ့ ခေါင်းကိုမော့ပြီး ငြီးသံထွက်လာသည်။ ”ကောင်းလား….။ ကျုပ်လီးက…။” ဘာမှပြန်မပြော…။ ကိုမောင်လေးဘာမှ ပြန်မပြောတော့ပဲ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးထဲဝင်နေတဲ့ သူ့လီးတန်ကြီးကိုပဲ ခပ်သွက်သွက်အသွင်းအထုတ်လုပ်လိုက်တော့သည်။
ဖွတ်… စွတ် …. ဗြွတ် … ဗြွတ်…. အား…. အား…. ရှီး…. ရှီး…… ဆောင့်ချက်တော်တော်လေးရလာတော့ စော်ကြီးရဲ့ လက်တွေက ကိုမောင်လေးလည်ပင်းကို ဖက်တွယ်လာသည်။ ပါးစပ်ကလည်း တရှီးရှီးနဲ့ အသံတွေထွက်လာသည်။ စော်ကြီး သူ့လီးနဲ့ အလိုးခံရတာတော်တော်လေးကောင်းလာမှန်း ကိုမောင်လေးသိသည်။ အရည်တွေ တတောက်တောက်ထွက်နေတဲ့ စော်ကြီး စောက်ဖုတ်က သက်သေပင်မဟုတ်ပါလား။ ကိုမောင်လေး အပေါ်ပိုင်းက တင်းမာဖီးထနေတဲ့ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို လက်နဲ့ အားရပါးရညှစ်၊ အောက်ကလည်း တင်းကြပ်စီးပိုင်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကို အားစိုက်ပြီးလိုးတော့သည်။
အချက်ပေါင်းများစွာ…. ဆောင့်ချက်ပေါင်းများစွာ …. လိုးပြီး စော်ကြီးစောက်ဖုတ်ထဲမှာ လီးကို တစ်ဆုံးနှစ်ရင်း လရည်တွေ တဖျောဖျောနဲ့ ပန်းထုတ်လိုက်တော့သည်။ ”အား…. ကောင်းလိုက်တဲ့ စောက်ဖုတ်ကွာ….။” အဖုတ်ထဲမှာ လီးကို စိမ်ထားရင်းပြောသည်။ စော်ကြီးနို့တွေကို လက်နဲ့ ညှစ်ထားတာကိုတော့မလွှတ်သေး။ ”နင်… ငါ့အဖုတ်ထဲမှာ အရည်တွေထည့်လိုက်တယ်ဟုတ်လား အယုတ်တမာကောင်….။” ”ခင်ဗျားကျုပ်ကို လရည်မပန်းနဲ့လို့ပြောထားလို့လား။ ကျုပ်ဘာသာကျုပ် ထည့်ချင်ထည့်မှာပေါ့။” ကိုမောင်လေး လီးကို အဖုတ်ထဲကနေ ဆွဲထုတ်ပြီး ပုဆိုးနဲ့ အကျီကို ပြန်ကောက်ဝတ်သည်။ စော်ကြီးလည်း အကျီတွေ ၊ စကတ်တွေပြန်ဝတ်သည်။
နှစ်ယောက်လုံးဝတ်လို့ပြီးတော့ စော်ကြီးကပြောသည်။ ”နင်ရိုက်ထားတာတွေ ခုချက်ချင်းပြန်ဖျက်ပေး…။” ကိုမောင်လေး ဖုန်းနဲ့ ရိုက်ထားတဲ့ စော်ကြီးသေးပေါက်တဲ့ မူဗီကိုပြန်ဖျက်ပေးလိုက်သည်။ ”စပိုင်ကင်မရာထဲက ဟာက အခုဘယ်လိုလုပ်ဖျက်လို့ရမှာလဲ။ ပြီးတော့ ခင်ဗျားကျုပ်ကို တိုင်မယ်တောမယ် လုပ်ရင် ကျုပ်ဘက်က ဒါကိုကာဗာယူထားရမယ်။ မဖျက်ပေးနိုင်ဘူး။ ကားပေါ်ကဆင်းတော့။” ကိုမောင်လေးကားတံခါးကို ဖွင့်ပေးရင်းပြောလိုက်သည်။
”နင်… နင်….. အင်တာနက်ပေါ်မတင်ရဘူးနော်….။” ”အဲဒါတော့ စိတ်ချ ၊ ကျူပ်မျက်နှာကြီးလည်းပါနေတာ ၊ လုံးဝမတင်ဘူးလို့ကတိပေးတယ်။” ”အေး…. သတိကောင်းကောင်းထား…၊ နင့်ကိုငါလိုက်ရှာပြီး ငါ့နည်း ငါ့ဟန်နဲ့ဆုံးမမယ်။” စော်ကြီး ပွစိပွစိနဲ့ပြောရင်း ကားပေါ်ကဆင်းသွားသည်။ ကိုမောင်လေးလည်း ကားကို ဝူးကနဲမောင်းထွက်ခဲ့သည်။ နောက်ကြည့်မှန်ထဲမှာ သူ့ကားနံပါတ်ကို ဘောပင်နဲ့ရေးမှတ်နေတဲ့ စော်ကြီးပုံရိပ်ကိုမြင်ရသည်။ ကိုမောင်လေး ပြုံးမိသည်။ ကြိုတင်ပြင်ဆင်မှုထဲမှာ ကားနံပါတ်အတုတပ်ထားတာ ပါတယ်ဆိုတာကို စော်ကြီးမသိလိုက်ခြင်းက ရယ်စရာကောင်းနေသည်မဟုတ်ပါလား….ပြီး
Zawgyi
တကၠစီကားဆရာ
ကိုေမာင္ေလးစိတ္ေတြႂကြေနသည္။ စိတ္ေတြႂကြရတဲ့ျပႆနာအေၾကာင္းအရင္းက သူ႔တူတစ္ေယာက္ဆီက စလာတဲ့ျပႆနာ…။ အင္တာနက္ထဲက ဇာတ္လမ္းေတြေဒါင္းလုတ္ဆြဲၿပီး သူ႔ဖုန္းထဲကို ထည့္ထည့္ေပးတတ္သည္။ အဲဒီမွ ေဒါင္းလုတ္ဆြဲထားတဲ့ ဇာတ္ကားေတြကိုၾကည့္ရင္းနဲ႔ သူလည္း ဇာတ္လမ္းထဲက တကၠစီသမားေတြကို အားက်လာျခင္းျဖစ္သည္။ ဇာတ္လမ္းထဲမွာ လန္ဒန္တကၠစီကားဆရာေတြက ေကာင္မေလးငယ္ငယ္ေခ်ာေခ်ာေလးေတြ ကားလာငွားစီးရင္ နည္းမ်ိဳးစုံနဲ႔ဖန္ၿပီး လိုးၾကသည္။ ဇာတ္လမ္းေတြကို ၾကည့္ရင္းသူလည္းပဲ ႐ုပ္ရွင္ထဲကလိုလုပ္ခ်င္လာသည္။
ဇာတ္လမ္းထဲကလို လုပ္ဖို႔ဆိုရင္ သူ႔တကၠစီကို နည္းနည္းေတာ့ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲရမည္။ အမ်ားႀကီးေတာ့မဟုတ္ ..။ သူ႔ ပ႐ိုေဘာက္စ္ကို မွန္အမဲေရာင္စတစ္ကာကပ္တာရယ္၊ စပိုင္ကင္မရာႏွစ္လုံးကို ေရွ႕တစ္လုံးေနာက္တစ္လုံး တပ္တာရယ္၊ ဒ႐ိုင္ဘာဘက္က ေလာ့ခ်ထားရင္ ပါစင္ဂ်ာတံခါးက ဖြင့္လို႔မရေအာင္ ျပဳလုပ္ရတာရယ္ျဖစ္သည္။ အေကာင္အထည္ေတာင္မေပၚေသး ကိုေမာင္ေလးအိတ္ထဲက ပိုက္ဆံ ႏွစ္ပုံးေလာက္ထြက္သြားေခ်ၿပီ။ ဒီေန႔အားလုံးအဆင္သင့္ ျပဳျပင္ၿပီးလို႔ စမ္းၾကည့္ခ်င္စိတ္ေတြေပါက္ေနသည္။ ကိုေမာင္ေလး ေန႔လည္စာ စားၿပီးလို႔ အျပင္ကိုထြက္… လမ္းထိပ္နားေရာက္႐ုံရွိေသး ခပ္လန္းလန္းေစာ္ႀကီးတစ္ေဗြ ကားတားစီးသည္။
ေစာ္ႀကီးက ရင္ေမာက္ေမာက္ဖင္ေကာက္ေကာက္နဲ႔ ကိုေမာင္ေလးအတြက္ ပစ္မွားခ်င္စရာအတိ…။ အျဖဴေရာင္ကိုယ္က်ပ္ရွပ္အက်ီေပၚက အနက္ေရာင္ ကုတ္အက်ီတစ္ထည္ထပ္ဝတ္ထားသည္။ ေအာက္မွာက ဒူးအထက္နားေရာက္တဲ့ ခပ္ၾကပ္ၾကပ္စကတ္တို ဝတ္ထားၿပီး ေပါင္သားႀကီးႏွစ္လုံးက ေျဖာင့္စင္းၿပီး စကတ္နဲ႔ တုတ္ေနသည္။ အသားျဖဴသူမို႔ ေပါင္သားေတြက ျဖဴေဖြးေနသည္။ ကားေပၚကို တက္ေတာ့ စကတ္အတိုမို႔ ေပါင္အတြင္းသားေတြကိုလည္း လွ်ပ္တျပက္ေတြ႕လိုက္ရေသးသည္။
အင္း…. ဒီေစာ္ႀကီးေတာ္ေတာ္ေတာင့္တာပဲ။ ကိုေမာင္ေလးစိတ္ထဲကေနေျပာလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ေစာ္ႀကီးကို လိုက္ပို႔ရမဲ့ခရီးက နည္းနည္းေတာ့ေဝးသည္။ လူလည္းနည္းနည္းရွင္းတဲ့ ေနရာသြားရမွာမို႔ ဇာတ္လမ္းထဲကလို လုပ္ခ်င္ေနတဲ့ ကိုေမာင္ေလးတစ္ေယာက္ ရင္ေတြခုန္ေနသည္။ ဒူးေတြေတာင္ ယိုင္မလားပဲ။ ”အမႀကီးက ဘဏ္မွာလုပ္တာလား။” ကိုေမာင္ေလး စကားစၾကည့္လိုက္သည္။ ”မဟုတ္ဘူး။ ဘဏ္မွာေခ်းေငြလာထုတ္တာ။ အစ္မက ကိုယ္ကာယနည္းျပေလ။ ကိုယ္ပိုင္ ဂ်င္ စင္တာေလးတစ္ခုေထာင္ခ်င္လို႔။” ”ေအာ္…. ” ကိုေမာင္ေလး သံေယာင္လိုက္ရင္း စိတ္ထဲကေနေတြးေနမိသည္။
ဒီေစာ္ႀကီး ဖင္ေတြ ရင္ေတြ ေတာင့္တာလည္း မေျပာနဲ႔ ကာယအလွနည္းျပကိုး…။ ကိုေမာင္ေလးတစ္ေယာက္ ေစာ္ႀကီးရဲ႕ ႏို႔ထြားထြားႀကီးေတြကို ဆြဲညႇစ္ရင္း ဖင္လုံးလုံးေကာက္ေကာက္ႀကီးေတြကို တဖန္းဖန္းေဆာင့္လိုးခ်င္စိတ္ေတြ ျဖစ္ေနရသည္။ ”ဘဏ္မွာလူေတြရႈပ္တယ္ေနာ္အမ။” ကိုေမာင္ေလး ေစာ္ႀကီးနဲ႔ စကားစမျပတ္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနသည္။ ”ဟုတ္တယ္။ အစ္မေတာင္ မနက္ကတည္းကတန္းစီေနရတာနဲ႔ ေန႔လည္စာေတာင္မစားရေသးဘူး။” ”ဟုတ္လားအစ္မ။ ထမင္းဆိုင္တစ္ခုခုမွာရပ္ေပးရမလား။”
”ရတယ္။ မုန႔္စားထားတယ္။ ဗိုက္မဆာဘူး။ အခုေလာေလာဆယ္ ဗိုက္ဆာတာထက္ အေပါ့သြားခ်င္ေနလို႔။ ဒီနားမွာအေပါ့သြားလို႔ ရတဲ့ေနရာရွိမလားမသိဘူး။” ”ဟိုးေရွ႕ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာေတာ့လူရွင္းတယ္အစ္မ။ ကြၽန္ေတာ္ၾကည့္ၿပီး အဆင္ေျပေအာင္လုပ္ေပးလိုက္ပါ့မယ္။” ”ေက်းဇူးပဲကြာ…။ ” ေနာက္ၾကည့္မွန္ကေနလွမ္းၾကည့္ေတာ့ ေစာ္ႀကီး ဆီးခုံေနရာကို လက္နဲ႔အသာအုပ္ထားတာေတြ႕သည္။ ေစာ္ႀကီးေတာ္ေတာ္ေလးကို ေသးေပါက္ခ်င္ေနပုံရသည္။ လမ္းခ်ိဳးတစ္ခုထဲခ်ိဳးဝင္လိုက္သည္။
အစိုးရ႐ုံးေတြရွိတဲ့လမ္းမို႔ လူသြားလူလာရွင္းသည္။ ”အစ္မ ရၿပီ။ ကားတံခါးနဲ႔ကြယ္ၿပီး ကားေဘးမွာပဲ သြားလိုက္ပါ။” ေစာ္ႀကီး လမ္းေဘးဘက္က တံခါးဖြင့္ ၊ ကားတံခါးနဲ႔ကြယ္ၿပီး ေသးေပါက္သည္။ ကိုေမာင္ေလးလည္း ကားတံခါးကို အသာဖြင့္ၿပီး ဖုႏု္းကင္မရာနဲ႔ ေစာ္ႀကီးေသးေပါက္တာကို႐ိုက္ထားလိုက္သည္။ ”ေဟ့….။ နင္… ငါေသးေပါက္တာကိုဘာလို႔ေခ်ာင္း႐ိုက္ေနတာလဲ။” လက္တစ္ဖက္ကို ကားေအာက္ခ်ရင္း ခိုး႐ိုက္ေနတဲ့ ကိုေမာင္ေလး တစ္ခ်က္ေတာ့လန႔္သြားသည္။ ”ဘယ္မွာ႐ိုက္လို႔လဲဗ်။” ”ေအာင္မာ…..။ ငါကိုယ္တိုင္ ငါ့မ်က္စိနဲ႔တပ္အပ္ျမင္တာေတာင္ ျငင္းခ်င္ေသးတယ္။
ျပန္ဖ်က္ေပး။ နင္႐ိုက္ထားတာကို။” ” မဖ်က္ေပးဘူးဗ်ာ…။ ခင္ဗ်ားဘာလုပ္ခ်င္လဲ။” ”လူယုတ္မာ…။ နင္ေခြးက်င့္ေခြးႀကံမႀကံနဲ႔ ။ အခုခ်က္ခ်င္းျပန္ဖ်က္ေပးစမ္း။” ”ခင္ဗ်ား…. က်ဳပ္လီးကိုစုတ္ေပးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ျပန္ဖ်က္ေပးမယ္။ မစုတ္ရင္ေတာ့ေဆာရီးပဲ။ ကာယအလွနည္းျပ ေသးေပါက္တဲ့ ႐ုပ္ရွင္ဆိုၿပီး အင္တာနက္ေပၚတင္လိုက္မယ္။ စဥ္းစားေပါ့။ ခင္ဗ်ားလည္း ဒီအ႐ြယ္ေတာင္ေရာက္ေနၿပီဆိုမွေတာ့ အပ်ိဳလည္းမဟုတ္ေလာက္ေတာ့ပါဘူး။” ကားေနာက္ခန္းက ေစာ္ႀကီး ခဏၿငိမ္သြားသည္။
တေအာင့္ေလာက္ေနေတာ့ ခပ္ေလးေလးအသံထြက္လာသည္။ ”မင္းတကယ္ဖ်က္ေပးမွာလား။” ”က်ဳပ္က ညာေျပာစရာလား။ မယုံလည္းေနေပါ့ဗ်ာ။ ခင္ဗ်ားထိုက္နဲ႔ ခင္ဗ်ားကံပဲ။” ”ေအး… ေအး…. စုတ္႐ုံပဲစုတ္ေပးမွာေနာ္။ ဒီကိုလာခဲ့။” ”ခင္ဗ်ားႀကီးက လိမ္မာသားပဲ။ ဒီလိုမွေပါ့ဗ်။” ကိုေမာင္ေလး တစ္ေယာက္ေပ်ာ္႐ႊင္စြာနဲ႔ ကားေနာက္ခန္းကို ကူးသြားသည္မွာ စူပါမင္းထက္ပင္ျမန္ဦးမည္။ ကိုေမာင္ေလး ေနာက္ခန္းက ခုံမွာ ေနာက္ေက်ာမွီထိုင္ရင္း ေပါင္ကိုၿဖဲကားၿပီး ပုဆိုးကိုေလ်ာ့ေပးလိုက္သည္။ ေစာ္ႀကီးက ကားၾကမ္းခင္းေပၚမွာ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ၿပီး ကိုေမာင္ေလး ေပါင္ၾကားထဲမွာ ေနရာယူသည္။ ကိုေမာင္ေလး ရဲ႕ ေျပေလ်ာ့ေနတဲ့ပုဆိုးၾကားက လီးကိုထုတ္ၾကည့္သည္။ ”အား… နင့္လီးႀကီးကအႀကီးႀကီးပဲဟ..။ ဒါေတာင္ မေတာင္ေသးဘူး။” ကိုေမာင္ေလးလီးက ေမြးကာစကေလးလက္သီးဆုတ္ေလာက္ရွိသည္။ ေတာင္ရင္ဒီ့ထက္ေတာင္ႀကီးလာဦးမည္ ျဖစ္သည္။ ”လီးစုတ္မွာျဖင့္စုတ္စမ္းပါ။ စကားမ်ားလိုက္တာ။” ေစာ္ႀကီး ဘာမွဆက္မေျပာေတာ့ပဲ မေတာင္ေသးတဲ့ ကိုေမာင္ေလးရဲ႕ လီးေပ်ာ့ႀကီးကို လက္ေလးနဲ႔ကိုင္ၿပီး ေခါင္းကိုငုံ႔ကာ စုတ္ေပးေတာ့သည္။
”အား… ေကာင္းလိုက္တာ…။” ေစာ္ႀကီး က လီးစုတ္ကြၽမ္းက်င္သည္။ ကိုေမာင္ေလးရဲ႕ စံခ်ိန္မီလီးႀကီးက ခ်က္ခ်င္းပင္ မတ္မတ္ေထာင္လာေတာ့သည္။ တေအာင့္ေလာက္ၾကာေတာ့ ေစာ္ႀကီးပါးစပ္နဲ႔ပင္ သိပ္မဆန႔္ခ်င္ေတာ့။ ကိုေမာင္ေလးတစ္ေယာက္ ေစာ္ႀကီးရဲ႕ ဆံပင္ေတြကို ခပ္တင္းတင္းဆုတ္ကိုင္ရင္း ေခါင္းကို ဖိခ်လိုက္ ဖင္ကို ေကာ့လိုက္နဲ႔ ေစာ္ႀကီးအာေခါင္ အထဲထိေရာက္ေအာင္ စုတ္ခိုင္းေနေတာ့ေလသည္။ ေစာ္ႀကီးကလည္း အစပိုင္းအင္တင္တင္လုပ္ေနေပမဲ့ ေနာက္ပိုင္း ဘာမွမေျပာေတာ့ေပ။ ”ေတာ္ၿပီ။ လိုးရေအာင္…။” ”ဘာ….၊ နင္ေျပာေတာ့ လီးစုတ္႐ုံပဲဆို။” ပါးစပ္ထဲက လီးကို ဆြဲခြၽတ္ရင္း ကမန္းကတန္းေျပာသည္။
”ဟိုမွာၾကည့္လိုက္…။ ” ကားေနာက္ခန္း ေခါင္မိုးေပၚမွာတပ္ထားတဲ့ စပိုင္ကင္မရာကို လက္ညႇိဳးထိုးျပရင္းေျပာသည္။ ”ဘာလဲ…။ ကင္မရာလား..။” ”ဟုတ္တယ္။ ခင္ဗ်ားမဆိုးဘူး။ အခု ခင္ဗ်ား က်ဳပ္လီးစုတ္တာေတြကို ေကာင္းေကာင္းမွတ္တမ္းတင္ထားတယ္။ ခင္ဗ်ား က်ဳပ္ကို ေပးမလိုးဘူးဆိုရင္ ခင္ဗ်ားလီးစုတ္တာေတြပါ အင္တာနက္ေပၚတင္မယ္။” ”နင္… နင္….. အရမ္းမိုက္႐ိုင္းတယ္။ ေခြးေကာင္….။” ”ဟားဟား… ၊ အဲဒီေခြးေကာင္က ခဏေနရင္ ခင္ဗ်ားကို ေခြးလိုးလိုးမွာ ….။ ”အက်ီေတြခြၽတ္လိုက္စမ္း…။ ဘာမွမခ်န္ထားပဲ ကိုယ္တုံးလုံးျဖစ္တဲ့အထိခြၽတ္လိုက္….။” ေစာ္ႀကီး တုန္တုန္ရီရီနဲ႔ အက်ီေတြခြၽတ္သည္။
အက်ီၿပီးေတာ့ ေဘာ္လီ။ ႏို႔ႀကီးေတြက ေဘာ္လီနဲ႔မဆန႔္ေလာက္ေအာင္ပင္ တင္းမာဖီးထေနသည္။ ေဘာ္လီခြၽတ္လိုက္ေတာ့ ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးက လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေပၚထြက္လာသည္။ အသားျဖဴလို႔ အေၾကာစိမ္းေလးေတြယွက္သန္းေနတဲ့ စေနႏွစ္ခိုင္က တြဲက်မေနပဲ တင္းရင္းလွသည္။ ႏို႔သီးေခါင္းတစ္စုံက ထိပ္ဖ်ားမွာ ေကာ့ခြၽန္ေနသည္။ ကိုေမာင္ေလး ႏို႔ႀကီးေတြကိုၾကည့္ရင္း စိတ္မထိန္းႏိုင္ေတာ့ပဲ ႏို႔သီးေခါင္းခြၽန္ခြၽန္ကို လက္နဲ႔လွမ္းညႇစ္လိုက္သည္။ ”ေစာက္ေကာင္စုတ္…. ငါ့ႏို႔ကို လာမကိုင္နဲ႔။” ”စကားမမ်ားနဲ႔…။ ခင္ဗ်ား စကပ္ကို ခြၽတ္စရာရွိတာခြၽတ္….။” ေစာ္ႀကီးက သူ႔ကို မီးထြက္မတတ္ မ်က္လုံးေတြနဲ႔ စိုက္ၾကည့္ရင္း စကတ္ကို ဆြဲခြၽတ္ေနသည္။
စကတ္ခြၽတ္လို႔ၿပီးေတာ့ ကိုေမာင္ေလး ခုံေပၚမွာထိုင္ေနရာကေန ထလိုက္ၿပီး ေစာ္ႀကီးကို ထိုင္ခိုင္းလိုက္သည္။ ႏွစ္ေယာက္သားေနရာေ႐ြ႕ေနတုန္း သူ႔ဘက္ကို လွည့္လာတဲ့ ဖင္သားအယ္အယ္ႀကီးကို လက္နဲ႔ ျဖန္းကနဲေနေအာင္႐ိုက္လိုက္သည္။ ”အား…. နာတယ္…. အေကာင္ရဲ႕…။ လာမ႐ိုက္နဲ႔….။” ေစာ္ႀကီးက သူ႔ဘက္ကို လွည့္ေျပာၿပီးေနာက္ ကားေနာက္ခန္းက ထိုင္ခုံမွာ ခပ္ေလ်ာေလ်ာထိုင္ၿပီး ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ကားေပးေနသည္။ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို မိုးေပၚေထာင္ၿပီးကားေပးေနတဲ့ ေစာ္ႀကီးရဲ႕ ေပါင္ၾကားထဲက အဖုတ္ႀကီးကိုၾကည့္ရင္း ကိုေမာင္ေလးတစ္ေယာက္ တံေတြးေတြတဂြတ္ဂြတ္နဲ႔ မ်ိဳခ်မိသည္။ ေစာ္ႀကီးရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက အေမႊးအမွင္တစ္ပင္မွ မရွိပဲ ေျပာင္ရွင္းေနၿပီး အဆီေတြနဲ႔ တင္းအိေဖာင္းကားေနျခင္းေၾကာင့္ပင္…။ ”လွလိုက္တဲ့ေစာက္ပတ္ကြာ….။” ကိုေမာင္ေလး အသံထြက္ၿပီး ေရ႐ြတ္လိုက္သည္။
”စကားမမ်ားနဲ႔ လုပ္စရာရွိတာလုပ္..။ ၿပီးရင္ နင္႐ိုက္ထားတာေတြအားလုံးဖ်က္ေပး။” ကိုေမာင္ေလး ဘာမွ ျပန္မေျပာေတာ့ပဲ ေစာ္ႀကီးရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးကို လက္နဲ႔ စမ္းၾကည့္လိုက္သည္။ ”ခင္ဗ်ားလည္း က်ဳပ္လီးကိုစုတ္ရင္း စိတ္ေတြႂကြေနတယ္ထင္တယ္။ အရည္ေတြ႐ႊဲေနတာပဲ။” ေစာ္ႀကီးကေတာ့ ဘာမွျပန္မေျပာေတာ့ပဲ မ်က္ႏွာကို ေဘးဘက္လွည့္ထားသည္။ အၾကပ္ကိုင္ၿပီး လီးစုတ္ေပးေနရတာေတာက္ ေစာက္ရည္႐ႊဲ႐ႊဲစိုေနတဲ့ သူမအျဖစ္ကို ရွက္ရွာမည္ေပါ့။ ကိုေမာင္ေလး ေအာက္ကေန တရမ္းရမ္းျဖစ္ေနတဲ့ လီးကိုလက္တစ္ဖက္နဲ႔ ထိန္းကိုင္ရင္း အရည္ေတြ ႐ႊဲေနတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာေတ့ၿပီး ထိုးထည့္လိုက္သည္။ ”အ….. ” ေစာ္ႀကီး သူ႔အဖုတ္ထဲလီးဝင္သြားတာနဲ႔ ေခါင္းကိုေမာ့ၿပီး ၿငီးသံထြက္လာသည္။ ”ေကာင္းလား….။ က်ဳပ္လီးက…။” ဘာမွျပန္မေျပာ…။ ကိုေမာင္ေလးဘာမွ ျပန္မေျပာေတာ့ပဲ ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးထဲဝင္ေနတဲ့ သူ႔လီးတန္ႀကီးကိုပဲ ခပ္သြက္သြက္အသြင္းအထုတ္လုပ္လိုက္ေတာ့သည္။
ဖြတ္… စြတ္ …. ႁဗြတ္ … ႁဗြတ္…. အား…. အား…. ရွီး…. ရွီး…… ေဆာင့္ခ်က္ေတာ္ေတာ္ေလးရလာေတာ့ ေစာ္ႀကီးရဲ႕ လက္ေတြက ကိုေမာင္ေလးလည္ပင္းကို ဖက္တြယ္လာသည္။ ပါးစပ္ကလည္း တရွီးရွီးနဲ႔ အသံေတြထြက္လာသည္။ ေစာ္ႀကီး သူ႔လီးနဲ႔ အလိုးခံရတာေတာ္ေတာ္ေလးေကာင္းလာမွန္း ကိုေမာင္ေလးသိသည္။ အရည္ေတြ တေတာက္ေတာက္ထြက္ေနတဲ့ ေစာ္ႀကီး ေစာက္ဖုတ္က သက္ေသပင္မဟုတ္ပါလား။ ကိုေမာင္ေလး အေပၚပိုင္းက တင္းမာဖီးထေနတဲ့ ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို လက္နဲ႔ အားရပါးရညႇစ္၊ ေအာက္ကလည္း တင္းၾကပ္စီးပိုင္ေနတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးကို အားစိုက္ၿပီးလိုးေတာ့သည္။
အခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာ…. ေဆာင့္ခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာ …. လိုးၿပီး ေစာ္ႀကီးေစာက္ဖုတ္ထဲမွာ လီးကို တစ္ဆုံးႏွစ္ရင္း လရည္ေတြ တေဖ်ာေဖ်ာနဲ႔ ပန္းထုတ္လိုက္ေတာ့သည္။ ”အား…. ေကာင္းလိုက္တဲ့ ေစာက္ဖုတ္ကြာ….။” အဖုတ္ထဲမွာ လီးကို စိမ္ထားရင္းေျပာသည္။ ေစာ္ႀကီးႏို႔ေတြကို လက္နဲ႔ ညႇစ္ထားတာကိုေတာ့မလႊတ္ေသး။ ”နင္… ငါ့အဖုတ္ထဲမွာ အရည္ေတြထည့္လိုက္တယ္ဟုတ္လား အယုတ္တမာေကာင္….။” ”ခင္ဗ်ားက်ဳပ္ကို လရည္မပန္းနဲ႔လို႔ေျပာထားလို႔လား။ က်ဳပ္ဘာသာက်ဳပ္ ထည့္ခ်င္ထည့္မွာေပါ့။” ကိုေမာင္ေလး လီးကို အဖုတ္ထဲကေန ဆြဲထုတ္ၿပီး ပုဆိုးနဲ႔ အက်ီကို ျပန္ေကာက္ဝတ္သည္။ ေစာ္ႀကီးလည္း အက်ီေတြ ၊ စကတ္ေတြျပန္ဝတ္သည္။
ႏွစ္ေယာက္လုံးဝတ္လို႔ၿပီးေတာ့ ေစာ္ႀကီးကေျပာသည္။ ”နင္႐ိုက္ထားတာေတြ ခုခ်က္ခ်င္းျပန္ဖ်က္ေပး…။” ကိုေမာင္ေလး ဖုန္းနဲ႔ ႐ိုက္ထားတဲ့ ေစာ္ႀကီးေသးေပါက္တဲ့ မူဗီကိုျပန္ဖ်က္ေပးလိုက္သည္။ ”စပိုင္ကင္မရာထဲက ဟာက အခုဘယ္လိုလုပ္ဖ်က္လို႔ရမွာလဲ။ ၿပီးေတာ့ ခင္ဗ်ားက်ဳပ္ကို တိုင္မယ္ေတာမယ္ လုပ္ရင္ က်ဳပ္ဘက္က ဒါကိုကာဗာယူထားရမယ္။ မဖ်က္ေပးႏိုင္ဘူး။ ကားေပၚကဆင္းေတာ့။” ကိုေမာင္ေလးကားတံခါးကို ဖြင့္ေပးရင္းေျပာလိုက္သည္။
”နင္… နင္….. အင္တာနက္ေပၚမတင္ရဘူးေနာ္….။” ”အဲဒါေတာ့ စိတ္ခ် ၊ က်ဴပ္မ်က္ႏွာႀကီးလည္းပါေနတာ ၊ လုံးဝမတင္ဘူးလို႔ကတိေပးတယ္။” ”ေအး…. သတိေကာင္းေကာင္းထား…၊ နင့္ကိုငါလိုက္ရွာၿပီး ငါ့နည္း ငါ့ဟန္နဲ႔ဆုံးမမယ္။” ေစာ္ႀကီး ပြစိပြစိနဲ႔ေျပာရင္း ကားေပၚကဆင္းသြားသည္။ ကိုေမာင္ေလးလည္း ကားကို ဝူးကနဲေမာင္းထြက္ခဲ့သည္။ ေနာက္ၾကည့္မွန္ထဲမွာ သူ႔ကားနံပါတ္ကို ေဘာပင္နဲ႔ေရးမွတ္ေနတဲ့ ေစာ္ႀကီးပုံရိပ္ကိုျမင္ရသည္။ ကိုေမာင္ေလး ၿပဳံးမိသည္။ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္မႈထဲမွာ ကားနံပါတ္အတုတပ္ထားတာ ပါတယ္ဆိုတာကို ေစာ္ႀကီးမသိလိုက္ျခင္းက ရယ္စရာေကာင္းေနသည္မဟုတ္ပါလား….ၿပီး