လမ်းထိပ်က ဗျူးတီးစလွန်း

လမ်းထိပ်က ဗျူးတီးစလွန်း

မိုးကောင်းတာကတစ်ကြောင်း အလုပ်ပါးနေတာလည်းပါတာမို့ နေ့တစ်ပိုင်းနဲ့ ခွင့်ယူပြီး အိမ်ပြန်လာတယ်။ တစ်လမ်းလုံး အုံ့မှိုင်းနေတဲ့ မိုးက အိမ်လမ်းထဲ ဝင်မှ သည်းလာတာမို့ အပြေးတစ်ပိုင်းနဲ့ပဲ ဝင်ခဲ့လိုက်ရတယ်။ အထဲရောက်မှ ရေစို အဝတ်တွေ ပုဆိုးတွေချွတ်လို့ လွတ်လွတ်လပ်လပ် တစ်ယောက်တည်း သပတ်တစ်ထည်ပတ်ထားရင်း ဆေးလိပ်ဖွာကာ အပြင်က သည်းနေတဲ့ မိုးကို ငေးကြည့်နေမိတော့တယ်။

အော် ရန်ကုန်မိုးနဲ့ ရန်ကုန်မြို့ကြီးက နယ်ကနေ ဝမ်းရေးအတွက် အပန်းလေး ရောက်နေသူတွေအဖို့တော့ မျက်နှာသာ အတော်မပေးတဲ့အရာဗျ။ သီဟက နွားထိုးကြီးမြို့သား။ အသိတစ်ယောက်ရဲ့ အကူအညီနဲ့ ဘုရင့်နောင် ပွဲရုံမှာ အလုပ်ဝင်နေတာ။ ရတဲ့လစာနဲ့ ကုန်တဲ့ ကုန်ကျစရိတ် မမျှတာမို့ ဈေးသက်သာတဲ့ အိမ်ငှါးတန်းလျားမှာ ဘဝတူတွေ ၄ယောက်သား ပေါင်းလို့ နေရတဲ့ကိုယ့်အဖြစ်ကို ပြန်တွေးရင်း ဆေးလိပ်ငွေ့တွေ “ဖူး” ကနဲ အဝေးကို မှုတ်ထုတ်လိုက်မိတယ်။

လေထဲမှာ လွင့်ပြေသွားတဲ့ ဖြူလွှလွှ အငွေ့တွေကို အဓိပ္ပါယ်မဲ့စွာကြည့်နေတုန်း ဒိန်းကနဲ ချုန်းလိုက်တဲ့ မိုးနဲ့အတူ မီးကလည်း ပျက်သွားပြန်ပါရော… အိမ်ယာပေါ် ကျောခင်းလို့ စခရင်ကွဲနေတဲ့ ဖုန်းအစုတ်နဲ့ ဖေ့စ်ဘွတ် ပွတ်နေမိတော့တယ်။ အပြင်မှာတော့ မိုးက အညှိူးနဲ့ ရွာလို့ကောင်းတုန်း… “ဖက်..ဖက်..ဘက်..ဖက်… ဖုတ်.ဖက်.ဘက်..ဘွတ်..ပြွတ်.ပလွတ်..ဖောင်း..ဖြောင်း..” “အွင်း..အင်း…အင်း..အဟင်း…အွင်း..အင်း…” သုံးထပ်သားပြားသာ ကာထားတဲ့ တစ်ဖက် အခန်းကလင်မယားရဲ့ လိုးသံဗျင်းသံ သဲ့သဲ့က မိုးသံနဲ့အတူ စီးဝင်လာတာ။

အိမ်ငှါး တန်းလျားဆိုပေသည့် ကျုးတဲသာသာ အခန်းတွဲတွေမို့ တစ်ဖက်အခန်းတွေဆီက ကြည်ချိန်ဆို လိုးသံတို့ ခပ်ညံညံကြားရတက်သလို မကြည်ချိန်များဆို ဝုန်းဒိုင်းအုန်းဂွမ်းနဲ့ ရိုက်သံ ပုတ်သံ ဆဲသံ ဆိုသံတို့နဲ့ ရန်ပွဲ သံတွေကိုလည်း ကြားရတက်စမြဲမို့ လိုးသံပဲ ဖြစ်ဖြစ် ဆဲသံပဲဖြစ်ဖြစ် သီဟတို့ အတွက်က မဆန်းတော့ဘူး.. ခုလည်းပဲ တစ်ဖက်အခန်းက ဆိုင်ကယ်ကယ်ရီသမား ချစ်မောင်နဲ့ ဖင်ကြီးကြီး သူ့မိန်းမ မနွယ်တို့ မိုးအေးအေးနဲ့ နှပ်နေကြတဲ့ အသံတို့က ကပ်လျက်အခန်းမှာ အေးဆေး နားနေတဲ့ သီဟနားထဲ မခေါ်ပဲ ရောက်လာနေတော့တာ။

ချစ်မောင်က လက်ကြောတင်းတဲ့ကောင်မဟုတ်၊ ဆိုင်ကယ် ကယ်ရီလိုက်တယ်သာ ပြောတာ၊ တကယ့် တကယ်က ဖာခေါင်းသာသာရဲ့၊ သူ့မိန်းမ မနွယ်ဆိုတာလည်း သူနဲ့ မရခင်က ဖာခံစားတာ။ ရပြီးနောက်ပိုင်းလည်း ပိုက်ဆံမရှိရင် မရှိသလို ခံနေတုန်းပါပဲ။ ပိုထူးဆန်းတာက ချစ်မောင်က သူ့ဆိုင်ကယ် လာငှါးတဲ့ တစ်ချို့လူတွေ ဖာချချင်တယ်ပြောရင် တစ်ခြားမခေါ်သွားပဲ သူ့မိန်းမဆီ ခေါ်လာ ချခိုင်းတက်ပြန်သေး။ အေးပေါ့လေ.. ဝမ်းရေးအတွက်ဆိုတော့လည်း မိန်းမသော ဘာသော ဘယ်မြင်နိုင်ပါတော့မလဲ။ သူတို့ လင်မယား ရန်ဖြစ်ရင် စောက်ရမ်း ရီရတယ်။ ချစ်မောင်က မနွယ်ကို ဖာသယ်မလို့ ဆဲရင် မနွယ်က ဖာခေါင်းလို့ ပြန်ဆဲတက်ရော။ ဟီး.. နောက်တော့ ဆဲရင်းနဲ့ပဲ သူတို့အဖြစ်က ဟုတ်နေတော့ ချက်ချင်းကြီးကို ဟန်မဆောင်နိုင်အောင် ထခွီးကြပြန်တာ။ ဘေးအခန်းက သီဟတို့ကတော့ ပြုံးဖြီးဖြီးပေါ့ဗျာ။

“ဖုန်း..ဘုန်း..” “ဟား..ကိုချစ်.. မိုးအေးအေးနဲ့ ပွဲကြမ်းနေတာလားဗျ.. အားကျသကွ..” သီဟက အခန်းနံရံကို ထုလို့ လှမ်းနောက်လိုက်တော့.. “ဟာ..သီဟလား.. အေးကွ.. ပွဲကြမ်းနေတာမဟုတ်ဘူးဟ.. မင်းမနွယ်က တောင်းတနေလို့ ဖြည့်ဆည်းပေးနေတာ ဟား…” လိုးရင်းတန်းလန်းနဲ့ ချစ်မောင် ပြန်ဖြေတာ။ မနွယ်ကတော့ ပေါင်ကြီးဖြဲလို့ အိုးအီးနဲ့ ခံလို့ပါပဲ။ သီဟက အမှန်ဆို အဲ့လို ကိစ္စတွေဆို အရင်က တစ်အားရှက်ပဲ။ အခုတော့လည်း တံငါနားနီးတံငါးကိုး… လိုးတဲ့သူလည်း မရှက်သလို ချောင်းတဲသူလည်း မရှက်အားတော့.. လိုက်ပ် လွှင့်သလို လိုးနေကြတဲ့ ချစ်မောင်တို့ လင်ခန်းမယားခန်းကို ပုံမှန်လိုတောင် ချောင်းကြည့်ဖြစ်တယ်။

မနွယ်က အောက်ကနေ သူ့ယောက်ျား ခါးကို ခြေခွင်ချိတ်လို့ အော်အော်ပြီးခံ၊ ချစ်မောင်က စောင့်စောင့်ပြီးကျုံး ဟုတ်နေရောပဲ။ ချစ်မောင် လီးက တုတ်တုတ်တိုတိုနဲ့။ မနွယ်စောက်ဖုတ်က မဲမဲပြဲပြဲကြီး.. ဘယ်နှဲ့လုပ် မျှမလဲနော်။ ဒါမယ့်လည်း ချစ်မောင်က သူလိုးရင် အော်ညဉ်းနေမှ ကြိုက်တာမို့ မနွယ်က “အား နာတယ်..အိုး..အား..” နဲ့ အံ့ကြိတ်သံကြီးနဲ့ အော်ညဉ်းပေးရပါတယ်။

အဲ့လို အခါမျိုးတွေဆို သီဟစိတ်ထဲ “သူ့ယောက်ျား ပဲမြစ်လောက် လီးလေးကို အော်နေလိုက်တာများ ဓားနဲ့အထိုးခံနေရတဲ့အတိုင်းပဲ၊ ငါ့ ၇ လက်မကျော် လီးနဲ့သာ အလိုးခံလိုက်ရရင် အသက်တောင် ထွက်သွားမလားပဲ” လို့ တွေးဖူးတယ်။ တကယ်လည်း ဟုတ်တယ် နွားထိုးကြီးသား သီဟရဲ့လီးက အတုတ်အရှည် စံချိန်မီလီးမျိုး။ သီဟပုံစံက အသားညိုညို ကိုယ်ထည်ပြားပြားနဲ့။ အကြမ်းဗတမ်းသမားပီပီ ဘော်ဒီတောင့်တောင့်.. ပြောနေကြတဲ့ အညိုဆင်အတောင့်ဆိုတဲ့ အစားမျိုး။ ရုပ်ကတော့ အညာသားရုပ်ပေမယ့် အဆိုးထဲလည်း မပါသလို အချောထဲလည်းမပါ။ ရွက်ကြမ်းရည်ကျိုပဲ။ ဒါပေသိ အဲ့ကောင်က စန်းတော့ အပွင့်သားဗျ။ ရွာမှာဆို ရည်စားကို နှစ်ယောက်ပြိုင် သုံးပွင့်ဆိုင် အဲ့လိုတွေထားတာ။ ကောင်မလေးတွေကလည်း သူ့အပေါ်ဆို ကျသဗျ။ ရွာကာလသားတွေထဲမှာတော့ သီဟက နှင်းဆီခိုင်ကြီးပေါ့ဗျာ။

ရန်ကုန်တက်ဖို့လုပ်တုန်းက လမ်းစရိတ်ကိုလည်း သူ့ကောင်မလေးတွေက ဝိုင်းပေးလိုက်ကြတယ်ဆိုပဲ။ အဲ့လို စော်ကြည်တာ။ အခု ရန်ကုန်ရောက်တော့မှ အကြောင်းကြောင်းတွေကြောင့် ခြေငြိမ်နေရတာ။ ဒါတောင် ပွဲရုံက စာရေးမလေးတွေက သီဟအပေါ်ဆို ကြည်နေတက်ပြန်သေးတာ။ အာ့ကြောင့်ပြောပါတယ် စန်းအပြည့်နဲ့ပါလို့။ “အီး.အား..အွင်း..အ..အား..နာတယ်..နာတယ်…” “ဖောင်း..ဖြောင်း..” “အမေ့..အား…” နာတယ်ပြောလေ ဆက်ကနဲ ဆက်နဲ စောင့်ချလေနဲ့ တုံးလုံးကြီးတွေ အိပ်ယာထဲမှာ လိုးနေကြတာကို သီဟလည်း ချောင်းကြည့်ရင်း ခါးမှာ ပတ်ထားတဲ့ သပတ်ကို ဆွဲဖယ်လိုက်ပါတယ်။ လမွှေးအုံ ထူထူမဲမဲတို့ တောထနေအောင် ပေါက်ရောက်နေတဲ့ ဆီးခုံအောက်က အရှည်အတုတ် စံချိန်မီ သွေးကြောအပြိုင်းပြိုင်းနဲ့ လီးကြီး ငေါက်ကနဲ ထောင်ထနေလိုက်ပုံများ မာန်တွေတောင် ဖီနေသယောင်ပဲ။

“ဖွီ.. ထွီ..” လက်ဝါးပြင်ထဲ တံတွေး ထွေးထည့်လို့ သူ့လီးကို ပါကင်လိုးသလိုမျိုး ဖီးလ်ရအောင် ခပ်ကြပ်ကြပ်ဆုပ်ကိုင်ကာ ဂွင်းထုနေမိပါတော့တယ်။ တစ်ဖက်အခန်းက ချစ်မောင်နဲ့မနွယ်တို့က လှေကြီးထိုးနဲ့ အသေလိုးနေကြသလို ဒီဖက်အခန်းက သီဟကလည်း လက်ဝါးနဲ့ လီး အချစ်ကြီးလို့ ဖက်ဖက်မြည်အောင် ဂွင်းတိုက်နေပါတော့တယ်။ အပြင်မှာတော့ မိုးကကောင်းဆဲ…. ဥပုသ်နေ့မို့ အခန်းမှာ တစ်ခြား အခန်းဖော်တွေလည်း ဆုံနေလို့ ဂရမ်းတောင့် ထောင်လို့ ဝိုင်းကောင်းနေတာ။

လေးယောက်လုံးက မိန်းမနဲ့ ဝေးနေကြတဲ့ကောင်တွေချည်ဆိုတော့ ဝိုင်းထဲ ပြောတဲ့စကားက စော်အကြောင်းပဲ။ သူတို့ စော်ထားတုန်းက ဘယ်စော်ကို ဘယ်လိုဖြိုတာတို့ ရှေ့ပေါက်တင်မကဘူး နောက်ပေါက်ပါဖွင့်တာတို့ ဆုံနေရောပဲ။ “အေးဟ.. နောက်ပေါက်ဖွင့်တယ်ဆိုလို့ သတိရတယ်၊ ငါ ဟိုတစ်နေ့က လမ်းထိပ်က ဆံပင်ညှပ်ဆိုင်မှာ အောက်မွှေးသွားရိတ်တော့ အဲ့ဆိုင်က မာမီကြီးက သီဟအကြောင်းတွေ မေးနေတယ်..”

“ဟ.. ဟေ.. စောက်ဆန်းကြီးပါလား၊ ဘယ်လိုပြောပြီး ရိတ်ခိုင်းရလဲ” မျိုးကြီးစကားကို စိုးနိုင်က ကြားဖြတ်မေးလိုက်တာ “တောရှင်းချင်လို့ လို့သာပြောလိုက် အနောက်ခန်းထဲ ခေါ်ပြီး ရိတ်ပေးတယ်၊ ပြီးရင် ဂွင်းပါထုပေးတယ်..” “နေပါဦးဟ၊ အဲ့အခြောက်မကြီးက ငါ့ ဘာကိစ္စနဲ့ မေးရတာလဲ.. သူ့ဆိုင်လဲ တစ်ခါမှ မသွားဖူးပါဘူးကွာ. ဟုတ်ရော ဟုတ်လို့လား” “ဟုတ်တယ်.. ညာလက်မှာ တက်တူးနဲ့တစ်ယောက်တဲ့.. တို့လေးယောက်ထဲ လက်မှာ တက်တူးနဲ့က မင်းဘဲရှိတာပဲ..” “မင်း ဘာတွေ မေးနေတာလဲ.?” “အစုံပဲ.. ဘယ်ကလဲတို့.. စော်ရှိလားတို့.. ငါလည်း ဆေးထိုးပေးလိုက်တယ်၊

အဲ့ကောင်က စော်မထားဘူး ဂျော်ပဲထားတာလို့ ဟား…” “ဟားး..ဟား..ဟီး… ” “အသာလုပ်ပါကွာ တော်နေကြာ သူ့ဆိုင်ရှေ့ဖြတ်ရင် ငါ့လိုက်ဆွဲ နေမှဖြင့် ဟုတ်ပဲ့ဖြစ်နေပါ့မယ်ကွာ..” “ဆွဲတော့လည်း ခံလိုက်ပေါ့ကွ၊ မခါးပါဘူးကွာ၊ အဲ့ဂျော်ကြီးက အိုးကောင်းကောင်းနဲ့ ရှယ်ကြီးပါဟ..” “ဟား..ဒီကောင် ဇာတိတွေပြနေပြီ..ဟိုနေ့ကရော ဆွဲလိုက်သေးလား.ဟားး…” “မဆွဲလိုက်ရဘူး အချိန်မရလို့ ဟီး” ရယ်ပွဲဖွဲ့လို့ သောက်ကာ စားကာနဲ့ အပန်းဖြေနေကြတာ။ ဟုတ်တယ်လေ.. တစ်ပတ်လုံး ပင်ပန်းထားခဲ့သမျှ ဒီတစ်ရက်လေးပဲ ဖြေရတာမို့လား..။

ညဦးပိုင်းမှ နည်းနည်း ပူလာတာနဲ့ စွတ်ကျယ်အကျႌ၊ ဘောင်းဘီတိုနဲ့ လမ်းလျှောက်နေတဲ့ သီဟ။ နေ့ခင်း အရက်ဝိုင်းမှာတုန်းက မျိုးကြီးရဲ့ စကားများက နားထဲက မထွက်.. (“ဂျော်ကြီးက ခင်ဗျားကို ဂျွတ်နေတဲ့ပုံဗျ..”) မျိုးကြီး အိပ်နေပြီလားမသိဘူး၊ သီဟလည်း တွေးရင်း အခန်းထဲ ဝင်လိုက်တော့ မျိုးကြီးက ဖုန်းသုံးလို့ ကောင်းတုန်း “ဟျောင့် မျိုးကြီး.. မအိုက်ဘူးလားကွာ..လာ ထဦး…” သီဟ လမ်းခေါ်လိုက်တော့ အပေါ်အကျႌဗလာကိုမှ အောက်ခံဘောင်းဘီပေါ်အောင် ပုဆိုးကို စလွယ်သိုင်းလို့ ထ ထွက်လာတဲ့ မျိုးကြီး။ အပြင် လမ်းမရောက်မှ သီဟက

“ဟျောင်.. နေ့လည်က မင်းပြောတာ တကယ်လား. ဟို ဂျော်ကြီး ကိစ္စ..” “တကယ်ပြောတာ.. ငါ့ကို မင်းအကြောင်းတွေ မေးနေတာ.. တကယ်ဟ၊ ဘာလဲ လမွှေးရိတ်ခိုင်းမလို့လား” “မဟုတ်ဘူး၊ ဖင်သွားချမလို့..” မျက်စပစ်ပြပြီး သွားရအောင်ဆိုတဲ့ ပုံနဲ့ အဖော်ဆက်လိုက်တယ်။ ခုနေခါက ဖာချရင်တောင် ၈ထောင် ၁သောင်း ပေးနေရမှာ။ ဖရီးလိုးရ နည်းလားဆိုတဲ့ အတွေးနဲ့ မျိုးကြီးနဲ့ သီဟတို့ နှစ်ယောက် လမ်းထိပ်က ဗျူးတီစလွန်းကို ထွက်ခဲ့ကြတယ်။ ည၁၀နာရီ ဝန်းကျင်မို့ အိပ်နေပုံရတယ်။

မျိုးကြီးလည်း သွပ်ပြားသားတံခါးကို ခပ်ဖွဖွ ပုတ်လို့ “မာမီ.. မာမီ…” “ဟေ..ဘယ်လဲဟဲ့.. ဒီအချိန်ကြီး..” “မျိုးကြီးပါ.. သီဟသူငယ်ချင်းလေ.. သီဟလည်း ပါတယ်..” “ဟယ်..ခဏ..ခဏနော်.. လာပြီ..လာပြီ…” “ဂျောက်..ချောက်..” ဆိုတဲ့ တံခါးဖွင့်သံနဲ့အတူ မာမီမျိုးဆိုတဲ့ အ၆မကြီး ထွက်လာတယ် “ဒီအချိန်ကြီးကို ဘာလာလုပ်တာလဲ ကောင်လေးတွေရဲ့.. လာ အထဲ.. သီဟလား..လာလေ..မောင်လေး..” သီဟနဲ့ မျိုးကြီး အထဲ ဝင်သွားကြတယ်။ “မာမီက ဒီကောင့် အကြောင်းတွေ မေးနေတယ် ဆိုတာ မယုံလို့တဲ့၊ အဲ့ဒါခေါ်လာပေးတာ” “အယ်..ဟုတ်တယ်.. ဒီဆိုင်ရှေ့မှာ ဖြတ်သွား ဖြတ်လာ တွေ့နေကြမို့လေ.. အာ့နဲ့ စပ်စုကြည့်တာပါ..” “အာ့ဆို မာမီတို့ စကားပြောနှင့်ကြဦး ကျနော် အပြင် ခဏသွားလိုက်ဦးမယ်..”

မျိုးကြီးက သီဟနဲ့ မာမီကြီးကို လော်ထားခဲ့ပြီး အပြင်ထွက်သွားပါတော့တယ်။ “သီဟ..ဇာတ်ကားတွေ ဘာတွေ ကြည့်မလား.. လာ မျိုး အခန်းထဲ..” သီဟလည်း အိပ်ခန်းထဲ လိုက်သွားတယ်။ ဇာခြင်ထောင် ထောင်ထားတဲ့အထဲ ဝင်လိုက်ပြီး အိပ်ယာပေါ် ခြေပစ်လက်ပစ် ပက်လက်လှန်လှဲနေလိုက်တယ်။ မီးတွေ အကုန်ပိတ်လိုက်ပြီး ပရိုတယ်ဘယ် ရုပ်ရှင်စက် အသေးစားနဲ့ လိုး ကားတွေ ပြပါတော့တယ်။ လိုးကားက ဘော်ဒီ တောင့်တောင့် ဘဲကြီးက စအို နီတာရဲကြီး ထွက်လာအောင်အထိ လိုးခွဲနေတဲ့ကား.. အားရစရာကြီး။ သီဟလည်း ကြည့်ရင်းနဲ့ လီးစတောင်လာတော့တာ။ မာမီကြီးက သီဟ ဘောင်းဘီတိုနဲ့ အတွင်းခံကို ဆွဲချွတ်ပြီး တောင်နေတဲ့ လီးကြီးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ စုံကိုင်လို့ ထုမှုတ် မှုတ်ပေးနေပါတော့တယ်။

သြကားကြည့်ပြီး ဖီးလ်တက်တာက တစ်မျိုး သူ့လီးကို အစွမ်းကုန်စုပ်ပေးနေလို့ ဖီးလ်တက်နေရတာက တစ်မျိုးနဲ့ သီဟတစ်ယောက် နတ်ပြည်ရောက်လို့နေပါတယ်။ လီးကို စုပ်တာလေ.. ပရိုကျချက်ပဲ.. ကွမ်းသီးခေါင်း ဒစ်ထိပ်လေးကို ကွက်ပြီး ငုံတယ် စုပ်တယ်။ လိင်တံအရည်ပြားကို ဆွဲချလိုက်လို့ ပေါ်လာတဲ့ ဒစ်ထိပ်နဲ့ ကြားက အပိုင်းကို လျှာနဲ့ အသေအချာ ယက်သပ်ပေးတယ်။ အဖျားကစလို့ အဆုံးအထိ ပါးစပ်ထဲ တစ်ဆုံးဝင်အောင် ထည့်လို့ ရှေ့တိုးနောက်ငင်လုပ်ကာ ပါးစပ်နဲ့လိုးပေးတယ်.. သီဟကိုယ်တိုင်ကလည်း ဖင်ကိုမြှောက်ကာ ပင့်ကာနဲ့ ထိုးကော် လိုးပေးနေမိတော့တယ်။

မြှောက်ထိုးပင့်ကော် ဆိုတာ ဒါမှ အစစ်… “အု..အူး.အွင်း.အင်း…အွတ်..အင့်..” “ပြွတ်..ပြွတ်..ပလွတ်..ပြတ်..ပြွတ်..” သီဟရဲ့ ကော့ထိုးလိုးချက်တွေကို ပါးစပ်ပေါက်နဲ့ အားရအောင် အလိုးခံနေတဲ့ မာမီကြီးရဲ့ ဆံပင်ကို ကိုင်ဆုပ်လို့ စောင့်စောင့်လိုးထည့်နေမိတော့တာ။ “အပေါ်.. အပေါ်ကနေ တက်စောင့်ပေး..” သီဟပြောလိုက်ရင်ပဲ သူအဝတ်အစားတွေ ချွတ်လို့ တုံးလုံးကြီးနဲ့ သီဟအပေါ်တက်ခွကာ ပေါင်းကြားမှ ထောင်ထနေတဲ့ ၇လက်မကျော်အရှည် သီဟလီးကြီးနဲ့ သူ့ဖင်ဝကိုတေ့ကာ ဖိလို့ စသွင်းပါတယ်။

သီဟကလည်း သူ့စွတ်ကျယ်သူ မချွတ်လိုက်ပြီး ခေါင်းအောက်မှာ လက်နှစ်ဖက် ယှက်လျက် ထည့်လိုက်ကာ ဂျိုင်းမြှောက်ထားတဲ့ ပုံစံနဲ့ အငြိမ်တစ်လိုင်း ပက်လက်လှန် ဇိမ်ခံနေပါတော့တယ်။ “အိုး…ကျွတ်.ကျွတ်…ကျွတ်…အို့..ဘုရား.” “ဖြောင်း..” စုတ်တစ်သတ်ညဉ်းရင်း ဖင်ထဲကို လီးကြီး ခပ်ဖြည်းဖြည်းသွင်းနေတဲ့အချိန် ဒစ်ဝင်သွားတာနဲ့ အောက်ကနေ ပင့်ရိုက် လိုးထည့်လိုက်တဲ့ သီဟရဲ့ လိုးချက်အရှိန်ကြောင့် မာမီကြီးခများ ဘုရားတောင် တသွားရရှာပါတယ်။ မတနိုင်ရိုးလား.. ခံချင်လွန်းမက ခံချင်လို့သာ နောက်ပြီး သူခိုက်နေတဲ့ သူငယ်ဖြစ်လို့သာ ခံရတာ လီးကြီးက အယ်ထနေအောင် ကြီးတာမို့ ဖင်ခေါင်းထဲ ပူထူ အီစိမ့်နေမှာတော့ မလွဲ။

“အိုး..အား..ဖြည်းဖြည်း..ဖြည်းဖြည်းလိုးပါသားရယ်…မာမီ့ဖင်ပြဲတာ ကိစ္စမရှိဘူး.. သားလေး လီးကျိုးသွားမှာဆိုးလို့.. အိုး..လိုး..လိုးး.. အား..အိုး…” စွင့်ကားနေတဲ့ အ၆မဖင်ကြီးကို ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်ကိုင်လို့ တစ်ဖောင်းဖောင်းနဲ့ လိုးထည့်နေတာ ခံတဲ့သူတော့မသိ. လိုးတဲ့သူကိုယ်တိုင်တော့ မြိန်နေရောပဲ “လိုး..လိုး..သား..လိုး…အိုး..စိတ်ကြိုက်လိုး..အိုး..အား…” စိတ်ကြိုက်လိုးလို့ ပြောရင် သီဟအရှိန်ကောင်းကောင်းနဲ့ စောင့်နိုင်အောင် အပေါ်ကို ခပ်ကြွကြွလေး ထပေးထားတာမို့ သီစတစ်ယောက် စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် လိုးလို့ ကောင်းနေတော့တာ။ အတန်ကြာလိုးပြီးနောက် အောက်ကနေ ပက်လက်အနေအထားမှ ကုန်းရုန်းထလိုက်ကာ „လေးဖက်ကုန်းပေးဦး.မာမီ” အ၆မကြီးလည်း သီဟစိတ်တိုင်ကျ ဖင်ကြီး အနောက်ပစ်ကာ လေးဖက် ကုန်းပေးထားလိုက်တယ်။

စော်မလိုးရတာတွေ အတိုးချလို့ မာမီကြီး ဖင်ကို စုတ်ပြတ်သတ်သွားအောင် စောင့်လိုးနေမိတော့တာ။ “အိုး..အား..ထိတယ်..သား..ထိတယ်.အိုး..ကောင်းလိုက်တာ..ကောင်းလိုက်တာ…” “ဖောင်း..ဖြောင်း..ဖြောင်း..ဖြောင်း….” “အင်း..အင်း..အား..အား…” သီဟကိုယ်တိုင်လည်း ဟောဟဲတွေလိုက်လို့ ချွေးတွေပျံကာ အစွမ်းကုန် ဗျင်းနေတော့တာ။ တစ်ချက်ကလေးမှ မနားစတမ်း စက်ရုပ်တစ်ရုပ်လို လိုးနေရင်က လီးတစ်ချောင်းလုံး တစ်ဆက်ဆက်နဲ့ တုန်တက်လာကာ ဒစ်ထိပ်ဖျားတို့ ကျဉ်လာတယ်။ လဥတွဲကြီး နှစ်လုံးထဲမှာ သိုလှောင်ထားတဲ့ လရည်များက အရှိန်အဟုန်နဲ့ တာထွက်လာကြပါတော့တယ်။ “အား..ထွက်ပြီ..ထွက်ပြီ..” “ပလွတ်…” လရည်ထွက်လာတဲ့ အချိန်ကိုက်ပဲ မာမီကြီးက သူ့ဖင်ထဲက လီးကြီးကို ပလွတ်ကနဲမြည်အောင် စွဲချွတ်လိုက်ပြီး သူ့ပါးစပ်နဲ့ ပြောင်းကာ ငုံခဲထားလိုက်ပါတော့တယ်။ လီးချောင်းကြီးက ဆက်ကနဲဆက်ကနဲ တုန်ခါရင်း လရည်တွေ ပါးစပ်ထဲ အလျှံအပယ် ဝင်သွားပါတော့တယ်။

မာမီကြီးက သီဟရဲ့ လရည်များကို တစ်စက်မကျန် ပါးနှစ်ဖက် ချိုင့်ခွက်ဝင်သည်အထိ စုပ်ယူ မြုချလိုက်တော့တာ။ “ဖုန်း..ဘုန်း..” “သီဟရေ..သီဟ..” အချိန်ကိုက်ထားသလိုပဲ မျိုးကြီး ရောက်လာတာမို့. သီဟလည်း စွတ်ကျယ်တွေ ဘောင်းဘီတွေ ကောက်ဝတ်ပြီး ပြန်ဖို့ ပြင်လိုက်တယ်။ တံခါးဖွင့်လိုက်တော် မျိုးကြီးက စောစောကအတိုင်းပဲ အပေါ်အဝတ်ဗလာ၊ ပုဆိုးကို ကွင်းလုံး စလွယ်သိုင်းထားတာ အတွင်းခံဘောင်းဘီကြီးကို ပေါ်လို့.. ဆေးလိပ်တစ်လိပ်ဖွားနေပြီး “မင်း ကိစ္စပြီး ပြီလား..” “အေးပြီးပြီ..” “မင်းပြီးရင် ခဏစောင့်၊ ငါ ဝင် လုံးလိုက်ဦးမယ်..”

မျိုးကြီးက ပြောရင် အထဲ ဝင်သွားကာ တံခါးချက်ထိုးလိုက်တယ်။ သီဟလည်း အရှေ့က ခုံမှာပဲ ထိုင်စောင့်နေလိုက်တယ်။ မကြာပါဘူး.. အထဲက ခပ်အုပ်အုပ် ညဉ်းသံ အော်သံတစ်ချိုးရယ် ဆီးခုံနဲ့ ဖင်သားကြီးတွေရိုက်ခက်သံတစ်ဖက်ဖက်တွေ ခပ်သဲ့သဲ့ ကြားလာရပါတယ်။ မျိုးကြီး တစ်ယောက် ပွဲကြမ်းနေတဲ့ပုံ။ နောက်ညများမှာတော့ မျိုးကြီးနဲ့ သီဟတို့အပြင် ကျန်ဘော်ဒါ နှစ်ယောက်ပါ လိုက်လာလို့ တစ်ယောက်တစ်လှည့် လိုးဖြဲကြတော့တာ။ ခံနိုင်စိန် အ၆မကြီးကလည်း ဖရီးကုန်း သီဟတို့ တစ်တွေကလည်း ဖရီးကြုံး… လိုးမဝ ခံမဝ ဖရီးကုန်းည ပေါင်းများစွာ ဖြတ်သန်းကြပါတော့တယ်။(ပြီးပါပြီ)

 

Zawgyi

 

လမ္းထိပ္က ဗ်ဴးတီးစလြန္း

မိုးေကာင္းတာကတစ္ေၾကာင္း အလုပ္ပါးေနတာလည္းပါတာမို႔ ေန႔တစ္ပိုင္းနဲ႔ ခြင့္ယူၿပီး အိမ္ျပန္လာတယ္။ တစ္လမ္းလုံး အုံ႔မႈိင္းေနတဲ့ မိုးက အိမ္လမ္းထဲ ဝင္မွ သည္းလာတာမို႔ အေျပးတစ္ပိုင္းနဲ႔ပဲ ဝင္ခဲ့လိုက္ရတယ္။ အထဲေရာက္မွ ေရစို အဝတ္ေတြ ပုဆိုးေတြခြၽတ္လို႔ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ တစ္ေယာက္တည္း သပတ္တစ္ထည္ပတ္ထားရင္း ေဆးလိပ္ဖြာကာ အျပင္က သည္းေနတဲ့ မိုးကို ေငးၾကည့္ေနမိေတာ့တယ္။

ေအာ္ ရန္ကုန္မိုးနဲ႔ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ႀကီးက နယ္ကေန ဝမ္းေရးအတြက္ အပန္းေလး ေရာက္ေနသူေတြအဖို႔ေတာ့ မ်က္ႏွာသာ အေတာ္မေပးတဲ့အရာဗ်။ သီဟက ႏြားထိုးႀကီးၿမိဳ႕သား။ အသိတစ္ေယာက္ရဲ႕ အကူအညီနဲ႔ ဘုရင့္ေနာင္ ပြဲ႐ုံမွာ အလုပ္ဝင္ေနတာ။ ရတဲ့လစာနဲ႔ ကုန္တဲ့ ကုန္က်စရိတ္ မမွ်တာမို႔ ေဈးသက္သာတဲ့ အိမ္ငွါးတန္းလ်ားမွာ ဘဝတူေတြ ၄ေယာက္သား ေပါင္းလို႔ ေနရတဲ့ကိုယ့္အျဖစ္ကို ျပန္ေတြးရင္း ေဆးလိပ္ေငြ႕ေတြ “ဖူး” ကနဲ အေဝးကို မႈတ္ထုတ္လိုက္မိတယ္။

ေလထဲမွာ လြင့္ေျပသြားတဲ့ ျဖဴလႊလႊ အေငြ႕ေတြကို အဓိပၸါယ္မဲ့စြာၾကည့္ေနတုန္း ဒိန္းကနဲ ခ်ဳန္းလိုက္တဲ့ မိုးနဲ႔အတူ မီးကလည္း ပ်က္သြားျပန္ပါေရာ… အိမ္ယာေပၚ ေက်ာခင္းလို႔ စခရင္ကြဲေနတဲ့ ဖုန္းအစုတ္နဲ႔ ေဖ့စ္ဘြတ္ ပြတ္ေနမိေတာ့တယ္။ အျပင္မွာေတာ့ မိုးက အညႇိဴးနဲ႔ ႐ြာလို႔ေကာင္းတုန္း… “ဖက္..ဖက္..ဘက္..ဖက္… ဖုတ္.ဖက္.ဘက္..ဘြတ္..ႁပြတ္.ပလြတ္..ေဖာင္း..ေျဖာင္း..” “အြင္း..အင္း…အင္း..အဟင္း…အြင္း..အင္း…” သုံးထပ္သားျပားသာ ကာထားတဲ့ တစ္ဖက္ အခန္းကလင္မယားရဲ႕ လိုးသံဗ်င္းသံ သဲ့သဲ့က မိုးသံနဲ႔အတူ စီးဝင္လာတာ။

အိမ္ငွါး တန္းလ်ားဆိုေပသည့္ က်ဳးတဲသာသာ အခန္းတြဲေတြမို႔ တစ္ဖက္အခန္းေတြဆီက ၾကည္ခ်ိန္ဆို လိုးသံတို႔ ခပ္ညံညံၾကားရတက္သလို မၾကည္ခ်ိန္မ်ားဆို ဝုန္းဒိုင္းအုန္းဂြမ္းနဲ႔ ႐ိုက္သံ ပုတ္သံ ဆဲသံ ဆိုသံတို႔နဲ႔ ရန္ပြဲ သံေတြကိုလည္း ၾကားရတက္စၿမဲမို႔ လိုးသံပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဆဲသံပဲျဖစ္ျဖစ္ သီဟတို႔ အတြက္က မဆန္းေတာ့ဘူး.. ခုလည္းပဲ တစ္ဖက္အခန္းက ဆိုင္ကယ္ကယ္ရီသမား ခ်စ္ေမာင္နဲ႔ ဖင္ႀကီးႀကီး သူ႔မိန္းမ မႏြယ္တို႔ မိုးေအးေအးနဲ႔ ႏွပ္ေနၾကတဲ့ အသံတို႔က ကပ္လ်က္အခန္းမွာ ေအးေဆး နားေနတဲ့ သီဟနားထဲ မေခၚပဲ ေရာက္လာေနေတာ့တာ။

ခ်စ္ေမာင္က လက္ေၾကာတင္းတဲ့ေကာင္မဟုတ္၊ ဆိုင္ကယ္ ကယ္ရီလိုက္တယ္သာ ေျပာတာ၊ တကယ့္ တကယ္က ဖာေခါင္းသာသာရဲ႕၊ သူ႔မိန္းမ မႏြယ္ဆိုတာလည္း သူနဲ႔ မရခင္က ဖာခံစားတာ။ ရၿပီးေနာက္ပိုင္းလည္း ပိုက္ဆံမရွိရင္ မရွိသလို ခံေနတုန္းပါပဲ။ ပိုထူးဆန္းတာက ခ်စ္ေမာင္က သူ႔ဆိုင္ကယ္ လာငွါးတဲ့ တစ္ခ်ိဳ႕လူေတြ ဖာခ်ခ်င္တယ္ေျပာရင္ တစ္ျခားမေခၚသြားပဲ သူ႔မိန္းမဆီ ေခၚလာ ခ်ခိုင္းတက္ျပန္ေသး။ ေအးေပါ့ေလ.. ဝမ္းေရးအတြက္ဆိုေတာ့လည္း မိန္းမေသာ ဘာေသာ ဘယ္ျမင္ႏိုင္ပါေတာ့မလဲ။ သူတို႔ လင္မယား ရန္ျဖစ္ရင္ ေစာက္ရမ္း ရီရတယ္။ ခ်စ္ေမာင္က မႏြယ္ကို ဖာသယ္မလို႔ ဆဲရင္ မႏြယ္က ဖာေခါင္းလို႔ ျပန္ဆဲတက္ေရာ။ ဟီး.. ေနာက္ေတာ့ ဆဲရင္းနဲ႔ပဲ သူတို႔အျဖစ္က ဟုတ္ေနေတာ့ ခ်က္ခ်င္းႀကီးကို ဟန္မေဆာင္ႏိုင္ေအာင္ ထခြီးၾကျပန္တာ။ ေဘးအခန္းက သီဟတို႔ကေတာ့ ၿပဳံးၿဖီးၿဖီးေပါ့ဗ်ာ။

“ဖုန္း..ဘုန္း..” “ဟား..ကိုခ်စ္.. မိုးေအးေအးနဲ႔ ပြဲၾကမ္းေနတာလားဗ်.. အားက်သကြ..” သီဟက အခန္းနံရံကို ထုလို႔ လွမ္းေနာက္လိုက္ေတာ့.. “ဟာ..သီဟလား.. ေအးကြ.. ပြဲၾကမ္းေနတာမဟုတ္ဘူးဟ.. မင္းမႏြယ္က ေတာင္းတေနလို႔ ျဖည့္ဆည္းေပးေနတာ ဟား…” လိုးရင္းတန္းလန္းနဲ႔ ခ်စ္ေမာင္ ျပန္ေျဖတာ။ မႏြယ္ကေတာ့ ေပါင္ႀကီးၿဖဲလို႔ အိုးအီးနဲ႔ ခံလို႔ပါပဲ။ သီဟက အမွန္ဆို အဲ့လို ကိစၥေတြဆို အရင္က တစ္အားရွက္ပဲ။ အခုေတာ့လည္း တံငါနားနီးတံငါးကိုး… လိုးတဲ့သူလည္း မရွက္သလို ေခ်ာင္းတဲသူလည္း မရွက္အားေတာ့.. လိုက္ပ္ လႊင့္သလို လိုးေနၾကတဲ့ ခ်စ္ေမာင္တို႔ လင္ခန္းမယားခန္းကို ပုံမွန္လိုေတာင္ ေခ်ာင္းၾကည့္ျဖစ္တယ္။

မႏြယ္က ေအာက္ကေန သူ႔ေယာက္်ား ခါးကို ေျခခြင္ခ်ိတ္လို႔ ေအာ္ေအာ္ၿပီးခံ၊ ခ်စ္ေမာင္က ေစာင့္ေစာင့္ၿပီးက်ဳံး ဟုတ္ေနေရာပဲ။ ခ်စ္ေမာင္ လီးက တုတ္တုတ္တိုတိုနဲ႔။ မႏြယ္ေစာက္ဖုတ္က မဲမဲၿပဲၿပဲႀကီး.. ဘယ္ႏွဲ႔လုပ္ မွ်မလဲေနာ္။ ဒါမယ့္လည္း ခ်စ္ေမာင္က သူလိုးရင္ ေအာ္ညဥ္းေနမွ ႀကိဳက္တာမို႔ မႏြယ္က “အား နာတယ္..အိုး..အား..” နဲ႔ အံ့ႀကိတ္သံႀကီးနဲ႔ ေအာ္ညဥ္းေပးရပါတယ္။

အဲ့လို အခါမ်ိဳးေတြဆို သီဟစိတ္ထဲ “သူ႔ေယာက္်ား ပဲျမစ္ေလာက္ လီးေလးကို ေအာ္ေနလိုက္တာမ်ား ဓားနဲ႔အထိုးခံေနရတဲ့အတိုင္းပဲ၊ ငါ့ ၇ လက္မေက်ာ္ လီးနဲ႔သာ အလိုးခံလိုက္ရရင္ အသက္ေတာင္ ထြက္သြားမလားပဲ” လို႔ ေတြးဖူးတယ္။ တကယ္လည္း ဟုတ္တယ္ ႏြားထိုးႀကီးသား သီဟရဲ႕လီးက အတုတ္အရွည္ စံခ်ိန္မီလီးမ်ိဳး။ သီဟပုံစံက အသားညိဳညိဳ ကိုယ္ထည္ျပားျပားနဲ႔။ အၾကမ္းဗတမ္းသမားပီပီ ေဘာ္ဒီေတာင့္ေတာင့္.. ေျပာေနၾကတဲ့ အညိဳဆင္အေတာင့္ဆိုတဲ့ အစားမ်ိဳး။ ႐ုပ္ကေတာ့ အညာသား႐ုပ္ေပမယ့္ အဆိုးထဲလည္း မပါသလို အေခ်ာထဲလည္းမပါ။ ႐ြက္ၾကမ္းရည္က်ိဳပဲ။ ဒါေပသိ အဲ့ေကာင္က စန္းေတာ့ အပြင့္သားဗ်။ ႐ြာမွာဆို ရည္စားကို ႏွစ္ေယာက္ၿပိဳင္ သုံးပြင့္ဆိုင္ အဲ့လိုေတြထားတာ။ ေကာင္မေလးေတြကလည္း သူ႔အေပၚဆို က်သဗ်။ ႐ြာကာလသားေတြထဲမွာေတာ့ သီဟက ႏွင္းဆီခိုင္ႀကီးေပါ့ဗ်ာ။

ရန္ကုန္တက္ဖို႔လုပ္တုန္းက လမ္းစရိတ္ကိုလည္း သူ႔ေကာင္မေလးေတြက ဝိုင္းေပးလိုက္ၾကတယ္ဆိုပဲ။ အဲ့လို ေစာ္ၾကည္တာ။ အခု ရန္ကုန္ေရာက္ေတာ့မွ အေၾကာင္းေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ ေျခၿငိမ္ေနရတာ။ ဒါေတာင္ ပြဲ႐ုံက စာေရးမေလးေတြက သီဟအေပၚဆို ၾကည္ေနတက္ျပန္ေသးတာ။ အာ့ေၾကာင့္ေျပာပါတယ္ စန္းအျပည့္နဲ႔ပါလို႔။ “အီး.အား..အြင္း..အ..အား..နာတယ္..နာတယ္…” “ေဖာင္း..ေျဖာင္း..” “အေမ့..အား…” နာတယ္ေျပာေလ ဆက္ကနဲ ဆက္နဲ ေစာင့္ခ်ေလနဲ႔ တုံးလုံးႀကီးေတြ အိပ္ယာထဲမွာ လိုးေနၾကတာကို သီဟလည္း ေခ်ာင္းၾကည့္ရင္း ခါးမွာ ပတ္ထားတဲ့ သပတ္ကို ဆြဲဖယ္လိုက္ပါတယ္။ လေမႊးအုံ ထူထူမဲမဲတို႔ ေတာထေနေအာင္ ေပါက္ေရာက္ေနတဲ့ ဆီးခုံေအာက္က အရွည္အတုတ္ စံခ်ိန္မီ ေသြးေၾကာအၿပိဳင္းၿပိဳင္းနဲ႔ လီးႀကီး ေငါက္ကနဲ ေထာင္ထေနလိုက္ပုံမ်ား မာန္ေတြေတာင္ ဖီေနသေယာင္ပဲ။

“ဖြီ.. ထြီ..” လက္ဝါးျပင္ထဲ တံေတြး ေထြးထည့္လို႔ သူ႔လီးကို ပါကင္လိုးသလိုမ်ိဳး ဖီးလ္ရေအာင္ ခပ္ၾကပ္ၾကပ္ဆုပ္ကိုင္ကာ ဂြင္းထုေနမိပါေတာ့တယ္။ တစ္ဖက္အခန္းက ခ်စ္ေမာင္နဲ႔မႏြယ္တို႔က ေလွႀကီးထိုးနဲ႔ အေသလိုးေနၾကသလို ဒီဖက္အခန္းက သီဟကလည္း လက္ဝါးနဲ႔ လီး အခ်စ္ႀကီးလို႔ ဖက္ဖက္ျမည္ေအာင္ ဂြင္းတိုက္ေနပါေတာ့တယ္။ အျပင္မွာေတာ့ မိုးကေကာင္းဆဲ…. ဥပုသ္ေန႔မို႔ အခန္းမွာ တစ္ျခား အခန္းေဖာ္ေတြလည္း ဆုံေနလို႔ ဂရမ္းေတာင့္ ေထာင္လို႔ ဝိုင္းေကာင္းေနတာ။

ေလးေယာက္လုံးက မိန္းမနဲ႔ ေဝးေနၾကတဲ့ေကာင္ေတြခ်ည္ဆိုေတာ့ ဝိုင္းထဲ ေျပာတဲ့စကားက ေစာ္အေၾကာင္းပဲ။ သူတို႔ ေစာ္ထားတုန္းက ဘယ္ေစာ္ကို ဘယ္လိုၿဖိဳတာတို႔ ေရွ႕ေပါက္တင္မကဘူး ေနာက္ေပါက္ပါဖြင့္တာတို႔ ဆုံေနေရာပဲ။ “ေအးဟ.. ေနာက္ေပါက္ဖြင့္တယ္ဆိုလို႔ သတိရတယ္၊ ငါ ဟိုတစ္ေန႔က လမ္းထိပ္က ဆံပင္ညႇပ္ဆိုင္မွာ ေအာက္ေမႊးသြားရိတ္ေတာ့ အဲ့ဆိုင္က မာမီႀကီးက သီဟအေၾကာင္းေတြ ေမးေနတယ္..”

“ဟ.. ေဟ.. ေစာက္ဆန္းႀကီးပါလား၊ ဘယ္လိုေျပာၿပီး ရိတ္ခိုင္းရလဲ” မ်ိဳးႀကီးစကားကို စိုးႏိုင္က ၾကားျဖတ္ေမးလိုက္တာ “ေတာရွင္းခ်င္လို႔ လို႔သာေျပာလိုက္ အေနာက္ခန္းထဲ ေခၚၿပီး ရိတ္ေပးတယ္၊ ၿပီးရင္ ဂြင္းပါထုေပးတယ္..” “ေနပါဦးဟ၊ အဲ့အေျခာက္မႀကီးက ငါ့ ဘာကိစၥနဲ႔ ေမးရတာလဲ.. သူ႔ဆိုင္လဲ တစ္ခါမွ မသြားဖူးပါဘူးကြာ. ဟုတ္ေရာ ဟုတ္လို႔လား” “ဟုတ္တယ္.. ညာလက္မွာ တက္တူးနဲ႔တစ္ေယာက္တဲ့.. တို႔ေလးေယာက္ထဲ လက္မွာ တက္တူးနဲ႔က မင္းဘဲရွိတာပဲ..” “မင္း ဘာေတြ ေမးေနတာလဲ.?” “အစုံပဲ.. ဘယ္ကလဲတို႔.. ေစာ္ရွိလားတို႔.. ငါလည္း ေဆးထိုးေပးလိုက္တယ္၊

အဲ့ေကာင္က ေစာ္မထားဘူး ေဂ်ာ္ပဲထားတာလို႔ ဟား…” “ဟားး..ဟား..ဟီး… ” “အသာလုပ္ပါကြာ ေတာ္ေနၾကာ သူ႔ဆိုင္ေရွ႕ျဖတ္ရင္ ငါ့လိုက္ဆြဲ ေနမွျဖင့္ ဟုတ္ပဲ့ျဖစ္ေနပါ့မယ္ကြာ..” “ဆြဲေတာ့လည္း ခံလိုက္ေပါ့ကြ၊ မခါးပါဘူးကြာ၊ အဲ့ေဂ်ာ္ႀကီးက အိုးေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ရွယ္ႀကီးပါဟ..” “ဟား..ဒီေကာင္ ဇာတိေတြျပေနၿပီ..ဟိုေန႔ကေရာ ဆြဲလိုက္ေသးလား.ဟားး…” “မဆြဲလိုက္ရဘူး အခ်ိန္မရလို႔ ဟီး” ရယ္ပြဲဖြဲ႕လို႔ ေသာက္ကာ စားကာနဲ႔ အပန္းေျဖေနၾကတာ။ ဟုတ္တယ္ေလ.. တစ္ပတ္လုံး ပင္ပန္းထားခဲ့သမွ် ဒီတစ္ရက္ေလးပဲ ေျဖရတာမို႔လား..။

ညဦးပိုင္းမွ နည္းနည္း ပူလာတာနဲ႔ စြတ္က်ယ္အက်ႌ၊ ေဘာင္းဘီတိုနဲ႔ လမ္းေလွ်ာက္ေနတဲ့ သီဟ။ ေန႔ခင္း အရက္ဝိုင္းမွာတုန္းက မ်ိဳးႀကီးရဲ႕ စကားမ်ားက နားထဲက မထြက္.. (“ေဂ်ာ္ႀကီးက ခင္ဗ်ားကို ဂြၽတ္ေနတဲ့ပုံဗ်..”) မ်ိဳးႀကီး အိပ္ေနၿပီလားမသိဘူး၊ သီဟလည္း ေတြးရင္း အခန္းထဲ ဝင္လိုက္ေတာ့ မ်ိဳးႀကီးက ဖုန္းသုံးလို႔ ေကာင္းတုန္း “ေဟ်ာင့္ မ်ိဳးႀကီး.. မအိုက္ဘူးလားကြာ..လာ ထဦး…” သီဟ လမ္းေခၚလိုက္ေတာ့ အေပၚအက်ႌဗလာကိုမွ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီေပၚေအာင္ ပုဆိုးကို စလြယ္သိုင္းလို႔ ထ ထြက္လာတဲ့ မ်ိဳးႀကီး။ အျပင္ လမ္းမေရာက္မွ သီဟက

“ေဟ်ာင္.. ေန႔လည္က မင္းေျပာတာ တကယ္လား. ဟို ေဂ်ာ္ႀကီး ကိစၥ..” “တကယ္ေျပာတာ.. ငါ့ကို မင္းအေၾကာင္းေတြ ေမးေနတာ.. တကယ္ဟ၊ ဘာလဲ လေမႊးရိတ္ခိုင္းမလို႔လား” “မဟုတ္ဘူး၊ ဖင္သြားခ်မလို႔..” မ်က္စပစ္ျပၿပီး သြားရေအာင္ဆိုတဲ့ ပုံနဲ႔ အေဖာ္ဆက္လိုက္တယ္။ ခုေနခါက ဖာခ်ရင္ေတာင္ ၈ေထာင္ ၁ေသာင္း ေပးေနရမွာ။ ဖရီးလိုးရ နည္းလားဆိုတဲ့ အေတြးနဲ႔ မ်ိဳးႀကီးနဲ႔ သီဟတို႔ ႏွစ္ေယာက္ လမ္းထိပ္က ဗ်ဴးတီစလြန္းကို ထြက္ခဲ့ၾကတယ္။ ည၁၀နာရီ ဝန္းက်င္မို႔ အိပ္ေနပုံရတယ္။

မ်ိဳးႀကီးလည္း သြပ္ျပားသားတံခါးကို ခပ္ဖြဖြ ပုတ္လို႔ “မာမီ.. မာမီ…” “ေဟ..ဘယ္လဲဟဲ့.. ဒီအခ်ိန္ႀကီး..” “မ်ိဳးႀကီးပါ.. သီဟသူငယ္ခ်င္းေလ.. သီဟလည္း ပါတယ္..” “ဟယ္..ခဏ..ခဏေနာ္.. လာၿပီ..လာၿပီ…” “ေဂ်ာက္..ေခ်ာက္..” ဆိုတဲ့ တံခါးဖြင့္သံနဲ႔အတူ မာမီမ်ိဳးဆိုတဲ့ အ၆မႀကီး ထြက္လာတယ္ “ဒီအခ်ိန္ႀကီးကို ဘာလာလုပ္တာလဲ ေကာင္ေလးေတြရဲ႕.. လာ အထဲ.. သီဟလား..လာေလ..ေမာင္ေလး..” သီဟနဲ႔ မ်ိဳးႀကီး အထဲ ဝင္သြားၾကတယ္။ “မာမီက ဒီေကာင့္ အေၾကာင္းေတြ ေမးေနတယ္ ဆိုတာ မယုံလို႔တဲ့၊ အဲ့ဒါေခၚလာေပးတာ” “အယ္..ဟုတ္တယ္.. ဒီဆိုင္ေရွ႕မွာ ျဖတ္သြား ျဖတ္လာ ေတြ႕ေနၾကမို႔ေလ.. အာ့နဲ႔ စပ္စုၾကည့္တာပါ..” “အာ့ဆို မာမီတို႔ စကားေျပာႏွင့္ၾကဦး က်ေနာ္ အျပင္ ခဏသြားလိုက္ဦးမယ္..”

မ်ိဳးႀကီးက သီဟနဲ႔ မာမီႀကီးကို ေလာ္ထားခဲ့ၿပီး အျပင္ထြက္သြားပါေတာ့တယ္။ “သီဟ..ဇာတ္ကားေတြ ဘာေတြ ၾကည့္မလား.. လာ မ်ိဳး အခန္းထဲ..” သီဟလည္း အိပ္ခန္းထဲ လိုက္သြားတယ္။ ဇာျခင္ေထာင္ ေထာင္ထားတဲ့အထဲ ဝင္လိုက္ၿပီး အိပ္ယာေပၚ ေျခပစ္လက္ပစ္ ပက္လက္လွန္လွဲေနလိုက္တယ္။ မီးေတြ အကုန္ပိတ္လိုက္ၿပီး ပ႐ိုတယ္ဘယ္ ႐ုပ္ရွင္စက္ အေသးစားနဲ႔ လိုး ကားေတြ ျပပါေတာ့တယ္။ လိုးကားက ေဘာ္ဒီ ေတာင့္ေတာင့္ ဘဲႀကီးက စအို နီတာရဲႀကီး ထြက္လာေအာင္အထိ လိုးခြဲေနတဲ့ကား.. အားရစရာႀကီး။ သီဟလည္း ၾကည့္ရင္းနဲ႔ လီးစေတာင္လာေတာ့တာ။ မာမီႀကီးက သီဟ ေဘာင္းဘီတိုနဲ႔ အတြင္းခံကို ဆြဲခြၽတ္ၿပီး ေတာင္ေနတဲ့ လီးႀကီးကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ စုံကိုင္လို႔ ထုမႈတ္ မႈတ္ေပးေနပါေတာ့တယ္။

ၾသကားၾကည့္ၿပီး ဖီးလ္တက္တာက တစ္မ်ိဳး သူ႔လီးကို အစြမ္းကုန္စုပ္ေပးေနလို႔ ဖီးလ္တက္ေနရတာက တစ္မ်ိဳးနဲ႔ သီဟတစ္ေယာက္ နတ္ျပည္ေရာက္လို႔ေနပါတယ္။ လီးကို စုပ္တာေလ.. ပ႐ိုက်ခ်က္ပဲ.. ကြမ္းသီးေခါင္း ဒစ္ထိပ္ေလးကို ကြက္ၿပီး ငုံတယ္ စုပ္တယ္။ လိင္တံအရည္ျပားကို ဆြဲခ်လိုက္လို႔ ေပၚလာတဲ့ ဒစ္ထိပ္နဲ႔ ၾကားက အပိုင္းကို လွ်ာနဲ႔ အေသအခ်ာ ယက္သပ္ေပးတယ္။ အဖ်ားကစလို႔ အဆုံးအထိ ပါးစပ္ထဲ တစ္ဆုံးဝင္ေအာင္ ထည့္လို႔ ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္လုပ္ကာ ပါးစပ္နဲ႔လိုးေပးတယ္.. သီဟကိုယ္တိုင္ကလည္း ဖင္ကိုေျမႇာက္ကာ ပင့္ကာနဲ႔ ထိုးေကာ္ လိုးေပးေနမိေတာ့တယ္။

ေျမႇာက္ထိုးပင့္ေကာ္ ဆိုတာ ဒါမွ အစစ္… “အု..အူး.အြင္း.အင္း…အြတ္..အင့္..” “ႁပြတ္..ႁပြတ္..ပလြတ္..ျပတ္..ႁပြတ္..” သီဟရဲ႕ ေကာ့ထိုးလိုးခ်က္ေတြကို ပါးစပ္ေပါက္နဲ႔ အားရေအာင္ အလိုးခံေနတဲ့ မာမီႀကီးရဲ႕ ဆံပင္ကို ကိုင္ဆုပ္လို႔ ေစာင့္ေစာင့္လိုးထည့္ေနမိေတာ့တာ။ “အေပၚ.. အေပၚကေန တက္ေစာင့္ေပး..” သီဟေျပာလိုက္ရင္ပဲ သူအဝတ္အစားေတြ ခြၽတ္လို႔ တုံးလုံးႀကီးနဲ႔ သီဟအေပၚတက္ခြကာ ေပါင္းၾကားမွ ေထာင္ထေနတဲ့ ၇လက္မေက်ာ္အရွည္ သီဟလီးႀကီးနဲ႔ သူ႔ဖင္ဝကိုေတ့ကာ ဖိလို႔ စသြင္းပါတယ္။

သီဟကလည္း သူ႔စြတ္က်ယ္သူ မခြၽတ္လိုက္ၿပီး ေခါင္းေအာက္မွာ လက္ႏွစ္ဖက္ ယွက္လ်က္ ထည့္လိုက္ကာ ဂ်ိဳင္းေျမႇာက္ထားတဲ့ ပုံစံနဲ႔ အၿငိမ္တစ္လိုင္း ပက္လက္လွန္ ဇိမ္ခံေနပါေတာ့တယ္။ “အိုး…ကြၽတ္.ကြၽတ္…ကြၽတ္…အို႔..ဘုရား.” “ေျဖာင္း..” စုတ္တစ္သတ္ညဥ္းရင္း ဖင္ထဲကို လီးႀကီး ခပ္ျဖည္းျဖည္းသြင္းေနတဲ့အခ်ိန္ ဒစ္ဝင္သြားတာနဲ႔ ေအာက္ကေန ပင့္႐ိုက္ လိုးထည့္လိုက္တဲ့ သီဟရဲ႕ လိုးခ်က္အရွိန္ေၾကာင့္ မာမီႀကီးခမ်ား ဘုရားေတာင္ တသြားရရွာပါတယ္။ မတႏိုင္႐ိုးလား.. ခံခ်င္လြန္းမက ခံခ်င္လို႔သာ ေနာက္ၿပီး သူခိုက္ေနတဲ့ သူငယ္ျဖစ္လို႔သာ ခံရတာ လီးႀကီးက အယ္ထေနေအာင္ ႀကီးတာမို႔ ဖင္ေခါင္းထဲ ပူထူ အီစိမ့္ေနမွာေတာ့ မလြဲ။

“အိုး..အား..ျဖည္းျဖည္း..ျဖည္းျဖည္းလိုးပါသားရယ္…မာမီ့ဖင္ၿပဲတာ ကိစၥမရွိဘူး.. သားေလး လီးက်ိဳးသြားမွာဆိုးလို႔.. အိုး..လိုး..လိုးး.. အား..အိုး…” စြင့္ကားေနတဲ့ အ၆မဖင္ႀကီးကို ဖ်စ္ညႇစ္ဆုပ္ကိုင္လို႔ တစ္ေဖာင္းေဖာင္းနဲ႔ လိုးထည့္ေနတာ ခံတဲ့သူေတာ့မသိ. လိုးတဲ့သူကိုယ္တိုင္ေတာ့ ၿမိန္ေနေရာပဲ “လိုး..လိုး..သား..လိုး…အိုး..စိတ္ႀကိဳက္လိုး..အိုး..အား…” စိတ္ႀကိဳက္လိုးလို႔ ေျပာရင္ သီဟအရွိန္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ေစာင့္ႏိုင္ေအာင္ အေပၚကို ခပ္ႂကြႂကြေလး ထေပးထားတာမို႔ သီစတစ္ေယာက္ စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ လိုးလို႔ ေကာင္းေနေတာ့တာ။ အတန္ၾကာလိုးၿပီးေနာက္ ေအာက္ကေန ပက္လက္အေနအထားမွ ကုန္း႐ုန္းထလိုက္ကာ „ေလးဖက္ကုန္းေပးဦး.မာမီ” အ၆မႀကီးလည္း သီဟစိတ္တိုင္က် ဖင္ႀကီး အေနာက္ပစ္ကာ ေလးဖက္ ကုန္းေပးထားလိုက္တယ္။

ေစာ္မလိုးရတာေတြ အတိုးခ်လို႔ မာမီႀကီး ဖင္ကို စုတ္ျပတ္သတ္သြားေအာင္ ေစာင့္လိုးေနမိေတာ့တာ။ “အိုး..အား..ထိတယ္..သား..ထိတယ္.အိုး..ေကာင္းလိုက္တာ..ေကာင္းလိုက္တာ…” “ေဖာင္း..ေျဖာင္း..ေျဖာင္း..ေျဖာင္း….” “အင္း..အင္း..အား..အား…” သီဟကိုယ္တိုင္လည္း ေဟာဟဲေတြလိုက္လို႔ ေခြၽးေတြပ်ံကာ အစြမ္းကုန္ ဗ်င္းေနေတာ့တာ။ တစ္ခ်က္ကေလးမွ မနားစတမ္း စက္႐ုပ္တစ္႐ုပ္လို လိုးေနရင္က လီးတစ္ေခ်ာင္းလုံး တစ္ဆက္ဆက္နဲ႔ တုန္တက္လာကာ ဒစ္ထိပ္ဖ်ားတို႔ က်ဥ္လာတယ္။ လဥတြဲႀကီး ႏွစ္လုံးထဲမွာ သိုေလွာင္ထားတဲ့ လရည္မ်ားက အရွိန္အဟုန္နဲ႔ တာထြက္လာၾကပါေတာ့တယ္။ “အား..ထြက္ၿပီ..ထြက္ၿပီ..” “ပလြတ္…” လရည္ထြက္လာတဲ့ အခ်ိန္ကိုက္ပဲ မာမီႀကီးက သူ႔ဖင္ထဲက လီးႀကီးကို ပလြတ္ကနဲျမည္ေအာင္ စြဲခြၽတ္လိုက္ၿပီး သူ႔ပါးစပ္နဲ႔ ေျပာင္းကာ ငုံခဲထားလိုက္ပါေတာ့တယ္။ လီးေခ်ာင္းႀကီးက ဆက္ကနဲဆက္ကနဲ တုန္ခါရင္း လရည္ေတြ ပါးစပ္ထဲ အလွ်ံအပယ္ ဝင္သြားပါေတာ့တယ္။

မာမီႀကီးက သီဟရဲ႕ လရည္မ်ားကို တစ္စက္မက်န္ ပါးႏွစ္ဖက္ ခ်ိဳင့္ခြက္ဝင္သည္အထိ စုပ္ယူ ျမဳခ်လိုက္ေတာ့တာ။ “ဖုန္း..ဘုန္း..” “သီဟေရ..သီဟ..” အခ်ိန္ကိုက္ထားသလိုပဲ မ်ိဳးႀကီး ေရာက္လာတာမို႔. သီဟလည္း စြတ္က်ယ္ေတြ ေဘာင္းဘီေတြ ေကာက္ဝတ္ၿပီး ျပန္ဖို႔ ျပင္လိုက္တယ္။ တံခါးဖြင့္လိုက္ေတာ္ မ်ိဳးႀကီးက ေစာေစာကအတိုင္းပဲ အေပၚအဝတ္ဗလာ၊ ပုဆိုးကို ကြင္းလုံး စလြယ္သိုင္းထားတာ အတြင္းခံေဘာင္းဘီႀကီးကို ေပၚလို႔.. ေဆးလိပ္တစ္လိပ္ဖြားေနၿပီး “မင္း ကိစၥၿပီး ၿပီလား..” “ေအးၿပီးၿပီ..” “မင္းၿပီးရင္ ခဏေစာင့္၊ ငါ ဝင္ လုံးလိုက္ဦးမယ္..”

မ်ိဳးႀကီးက ေျပာရင္ အထဲ ဝင္သြားကာ တံခါးခ်က္ထိုးလိုက္တယ္။ သီဟလည္း အေရွ႕က ခုံမွာပဲ ထိုင္ေစာင့္ေနလိုက္တယ္။ မၾကာပါဘူး.. အထဲက ခပ္အုပ္အုပ္ ညဥ္းသံ ေအာ္သံတစ္ခ်ိဳးရယ္ ဆီးခုံနဲ႔ ဖင္သားႀကီးေတြ႐ိုက္ခက္သံတစ္ဖက္ဖက္ေတြ ခပ္သဲ့သဲ့ ၾကားလာရပါတယ္။ မ်ိဳးႀကီး တစ္ေယာက္ ပြဲၾကမ္းေနတဲ့ပုံ။ ေနာက္ညမ်ားမွာေတာ့ မ်ိဳးႀကီးနဲ႔ သီဟတို႔အျပင္ က်န္ေဘာ္ဒါ ႏွစ္ေယာက္ပါ လိုက္လာလို႔ တစ္ေယာက္တစ္လွည့္ လိုးၿဖဲၾကေတာ့တာ။ ခံႏိုင္စိန္ အ၆မႀကီးကလည္း ဖရီးကုန္း သီဟတို႔ တစ္ေတြကလည္း ဖရီးႀကဳံး… လိုးမဝ ခံမဝ ဖရီးကုန္းည ေပါင္းမ်ားစြာ ျဖတ္သန္းၾကပါေတာ့တယ္။(ၿပီးပါၿပီ)