လဲ့သိပ်ချစ်တဲ့ ဇော်

လဲ့သိပ်ချစ်တဲ့ ဇော် (စ/ဆုံး)

ရွှေရည်လဲ့သည် ဇော်မင်းကို၏ လီးတန်ကြီးကို သေသေချာချာကိုင်ဆွပေးရင်းက ပိုပြီး စိတ်တွေကြွတက်လာရလေသည်။ “လဲ့..ဇော့်..လီးကြီးကို ကြိုက်လားဟင်..” “လဲ့…မရှက်စတမ်းပြောရရင် လဲ့လေ ဇော့်လီးကြီးကိုဘဲ ကြိုက်နေပြီသိလား။လဲ့ စောက်ခေါင်းထဲမှာလဲ မချောင်ဘူး။ပြီးတော့ သိပ်အားရပါးရ ရှိတယ်ကွယ် နောက်ပြီး အရှည်လဲ ပိုတယ်သိလား။ဒီလို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောရ အရသာခံရတာကို လဲ့ကြိုက်တယ် သိလား မညာချင်ဘူး” “ဒါပေါ့.လဲ့ရယ် ဒီလို ပွင့်လင်းပြီး တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် အပေးအယူကောင်း နေကြတော့ မခွဲနိုင်မခွာနိုင် ခိုင်မြဲတာပေါ့..လဲ့.ဇော့်လီးကို စုပ်ပေးကွာ..ခံချင်တယ်” ရွှေရည်လဲ့သည် လီးတန်ကြီးကို ငုံ့ပြီးနမ်းသည်။လီးအနံ့ကလဲ ခပ်သင်းသင်းလေး အဲ မဝံ့မရဲလျှာလေးထုတ်ပြီး ထိပ်ဝကိုယက်ပေးလိုက်သည်။ဇော်မင်းကိုမှာ တွန့်ကနဲ ကော့တက်သွား၏။သူမ၏ ဆံပင်တွေကလဲ ပေါင်ရင်းမှာ စုပြုံပြီး ကျနေတော့ ယားကျိကျိလေးဖြင့် တမျိုးအရသာဖြစ်နေသည်။ ရွှေရည်လဲ့သည် မှိုဖူးလို လီးဒစ်ကြီးကို ငုံလိုက်သည်။ပြီးတော့ သူမ၏နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာ ဖြင့်ဖိ၍ စုပ်လိုက်တော့ရာ ဇော်မင်းကိုမှာ ကော့တက်သွားရသည်။

“အား.ကျွတ်..ကျွတ်..လဲ့..ရာကောင်းလိုက်တာ.လျှာဖျားလေးနဲ့ကလိပေးပါလား” ကဲကဲ ဇော်ပြောသလိုပင် လျှာဖျားလေးဖြင့်လှည့်မွှေပေးရင်း ဒစ်ဖျားကိုစုပ်ပေးသည်။ ပက်လက်လှန်၍ ဇိမ်ခံနေသော ဇော်မင်းကိုမှာ ဖင်ကြီးတွေ ကြွကြွသွားကာ တကိုယ်လုံး လဲ ကြက်သီးတဖျန်းဖျန်း စုပ်တသပ်သပ်ဖြင့်ဖြစ်နေသည်။ “လဲ့….သိပ်ကောင်းတယ်..စုပ်ပေးပါအုံးကွာ.” လဲ့မှာလဲ ရှေ့သို့ ငုံ့၍ စိတ်ပါလက်ပါစုပ်ရင်း တကိုယ်လုံး ကာမဆိပ်တွေ ဆူဝေလာပါသည်။ယောက်ျား လီးစုပ်ရင်း အရသာတွေ့လာသည်။ ရင်တွေ ခုန်ကာ တင်ပဆုံကြီးတွေကြွလာသလိုပင် ထင်မိသည်။ဒါကြောင့်ပင်လားမသိ။ပို၍ ပို၍ ကြီးလာသော ဇော်မင်းကို၏ လီးတန်ကြီးကို သူမ၏ပါးစပ်ထဲမှ မချွတ်ချင်ဖြစ်နေသည်။ လီးထိပ်ဖျားမှ အရည်ကြည် ခပ်ချွဲချွဲတွေ စိမ့်၍ထွက်နေသည်။မတတ်နိုင်ပါ။ ရွှေရည်လဲ့တစ်ယောက် ပါးစပ်ထဲ မျိုချလိုက်သည်။ဇော်မင်းကို၏ လီးတန်ကြီးကို ပို၍ ငုံလိုက်သည်။လျှာနဲ့ခပ်သွက်သွက်လေးပို၍ ယက်ပေးသည်။ ပြီးတော့လဲ ပိုပြီးစုပ်ပေးရှာပါတော့သည်။

သွက်သွက်ခါခံစားနေရသော ဇော်မင်းကိုမှာ ဖင်ကြီးတွေကော့လိုက်၊ချလိုက်ဖြစ် နေရသဖြင့် လဲ့၏ ပါးစပ်ထဲမှာ လီးတန်ကြီးကဝင်လိုက်ထွက်လိုက်ဖြင့် စောက်ပတ်ထဲသို့ လီးသွင်းနေသလိုပင်ဖြစ်နေသည်။ဒါကို..လဲ့..သိလိုက်ပါပြီ။ဒါကြောင့် ယောက်ျားတွေ လီးစုပ်ခံချင်ကြတာဆိုတာကိုလေ သိလိုက်ပါပြီ။ လဲ့က ဂရုတစိုက် သွားနှင့် မထိခိုက်မိအောင် ငုံသထက် ငုံပေးရင်း မိမိ၏ ဦးခေါင်းကို နိမ့်ချီမြင့်ချီဖြင့်လုပ်ပေးမိသည်။ဇော်မင်းကို၏ လီးတန်ကြီးက ရွှေရည်လဲ့၏ပါးစပ်ထဲသို့ ဝင်လိုက် ထွက်လိုက် ပြန်ထွက်လိုက်ဖြင့် ဖြစ်နေသည်။ လီးတန်ကြီးက ပြန်ထွက်သွားတော့ လဲ့၏နှုတ်ခမ်းတွေက ခပ်ဖိဖိစုပ်ယူထားသည်။ လီးကြီးအပြင်သို့ လွန်မထွက်နိုင်တော့ပါ။ဇော်မင်းကို၏ တကိုယ်လုံးမှာ သိမ့်သိမ့်တုန်၍ နေသည်။ “လဲ့.အဟင်းဟင်း.လဲ့ရယ်..ကျွတ်..ကျွတ်..” လဲ့ကို ဇော်မင်းကိုက ဘာမျှမပြောနိုင်ဘဲ မျက်စိတွေကို စုံမှိတ်ထားကာ ပက်လက်ကြီး ဖြစ်၍ တွန့်လိမ်နေရှာသည်။ဇော်၏ လီးတန်ကြီးခမျာ အကြောတွေ သိမ့်သိမ့်တုံနေပြီး လီးတန်ကြီးဇပ်ကနဲ ဇပ်ကနဲဖြစ်လာမှ ဇော်မင်းကိုက မျက်လုံးကို ဖွင့်လိုက်ပြီး။

“တော်.တော်တော့..လဲ့..ရပ်တော့..ကိုဇော်ပြီးသွားလိမ့်မယ်..အရည်တွေထွက် ကုန်လိမ့်မယ်..” “အို ထွက်ထွက်.လဲ့မရွံဘူး..အရည်တွေကိုမျိုချပစ်မှာဘဲ..” လဲ့က ဇော်မင်းကို၏လီးတန်ကြီးကို သူမ၏ပါးစပ်မှမချွတ်ပါ။ ပါးစပ်မှ ဝူးဝူးဝါးဝါးပြော ခြင်းသာဖြစ်ပါသထိုအချိန်တွင် ဇော်မင်းကိုက လဲ့၏ကိုယ်လုံးကြီးကို ကုတင်စောင်းသို့လှည့်ယူလိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်မှ ခြေတွဲလောင်းချစေပါသည်။ ခြတွဲလောင်းချထားသဖြင့် မို့အိသော သူမ၏စောက်ပတ်ကြီးမှာ မော့တက်နေပါသည်။ အရည်တွေလဲ စိုရွှဲနေသည်။ဇော်မင်းကိုက လဲ့၏ပေါင်နှစ်လုံးကို ဖြဲ၍ ပေါင်ကြားထဲသို့ ဝင်၍ရပ်လိုက်သည်။ပြီးသည်နှင့်ပြဲဟနေသော သူမ၏စောက်ပတ်ဝတွင် သူ၏လီးတန် ကြီးကို တေ့ကာထိုးနစ်၍ လိုးသွင်းလိုက်လေသည်။ ..ဗြွတ်.. “ကျွတ်.ကျွတ်.ဇော်..ဖြေးဖြေး..ကွယ်.အင့်..” တွန့်ကနဲဖြစ်ကာ နာသွားရသဖြင့် လဲ့က တောင်းပန်လိုက်ရသည်။ဇော်မင်းကိုက ငုံ့၍ ကြည့်ကာဖိသွင်းသည်။လီးက ဒစ်ဖျားမျှသာပင် ဝင်မလိုဖြစ်နေရာ… “ဟင်.လဲ့.မဝင်ပါလား.နဲနဲပေါင်ကားပေးကွာ.” “မဟုတ်ဘူး.ဇော်.ဇော်ဟာ့ကြီးက..ကြီး..ကြီးလွန်းတယ်.ဖြေးဖြေးချော့သွင်း..” ဇော်မင်းကိုမှာ စိတ်တွေဆူဝေနေရာ ခပ်သွက်သွက်ပင် ဖိသွင်းနေလေသည်။

“ဟင့်..ဇော်..နာပါတယ်.ဆိုမှဘဲ..ဖြေးဖြေးသွင်းပါဆို..” လဲ့ကမနေနိုင်တော့ဘဲ တတ်နိုင်သမျှ ပေါင်ကားပေးရင်း သူမ၏ခြေထောက် နှစ်ချောင်းကို မိုးပေါ်ထောင်၍ မြောက်လိုက်လေသည်။ဇော်မင်းကိုကတော့ လဲ့၏ စောက်ပတ်ဝကိုသာ သေသေချာချာဖြဲပေးယင်း လီးတန်ကိုထိန်းသွင်းလိုက် နှုတ်လိုက် ရှေ့တိုး နောက်ငင်လုပ်၍ပေးနေပါသည်။ လဲ့၏ခြေထောက်နှစ်ချောင်းမှာ ကား၍မိုးပေါ်သို့ ထောင်ထားသဖြင့် ဖင်ကြီးတွေမှာ မာတင်းလျှက် သူမ၏ကားကားစွင့်စွင့် စောက်ပတ်ကြီးကို တယ်ပေးထား သလိုပင် ဖြစ်နေ၍ ဇော်မင်းကို၏စိတ်တွေမှာ ပိုမို၍ ကြွလာခဲ့ရပြီဖြစ်သည်။ဇော်မင်းကို၏ လီးတန်ကြီးမှာလည်း လဲ့၏စောက်ပတ်ထဲသို့ တဖြေးဖြေးပို၍ ဝင်သွားပါသည်။ ရှည်လဲရှည်တုတ်လဲတုတ်လှသော ဇော်မင်းကို၏ လီးကြီးအားစောက်ပတ်ထဲ ဝင်သထက်ဝင်အောင် ရွှေရည်လဲ့က သူမ၏ပေါင်ကြီးတွေကို ကားသထက်ကား ပေးသည်နှင့်အမျှ ဇော်မင်းကိုကလဲ ခပ်ကြပ်ကြပ် အနေအထားဖြစ်သဖြင့် ပို၍ ကြိုက်မိလေသည်။ ဖြူဝင်းနေသော ပေါင်တန်နှစ်ချောင်းကို မိုးမျှော်ထောင်ထားရသော လဲ့မှာ ဇော်မင်းကို၏လီးကြီး သူမ၏စောက်ခေါင်းထဲသို့ ဝင်လာသည်နှင့်အမျှ သူမ၏ ရင်ထဲတွင် တဖိုဖို တလှပ်လှပ်ဖြစ်လာကာ တဟင်းဟင်း မာန်ဖီ၍ လာခဲ့ပါသည်။

“ဇောျ..ခပျကွမျးကွမျးလေးလုပျပေးနောျ..လုပျကှယျ” လဲ့က အားပေးလိုကျသညျနှင့ျ အမြှ ဇောျမငျးကိုမှာ တအားကွုံးထည့ျ၍ ဆောင့ျနတေော့ရာ ရှှရေညျလဲ့၏ပေါငျကွားမှ ဖေါငျးကွှနသေော စောကျပတျမို့မို့ကွီးမှာ ဇောျမငျးကို၏ လီးတနျကွီး အဆုံးဝငျသှားတိုငျး ခှကျ၍ ခှကျ၍ ဝငျသှားရသောျလညျး အားရမှုမရှိသေးသော လဲ့မှာ သူမ၏ ဖငျဝိုငျးဝိုငျးဖွူဖွူကွီးတှကေို တနျပွနျကော့၍ မွှောကျပင့ျပေးနသေညျ။ ရပျယငျးဆောင့ျရသော ဇောျမငျးကိုမှာ အခကြျပေါငျးမြားလာသညျနှင့ျအမြှ သူ၏ လီးခြောငျးကွီးမှာ ကငြျတကျ၍ လာခြပွေီ။လဲ့မှာမူ အားရဟနျ မတူသေးပါ။ အပေါျမွောကျထားသော ခွထေောကျမြားကို ဇောျမငျးကို၏ ပုခုံးတဖကျတခကြျဆီသို့ တငျလိုကျပွီး အားယူကာ သူမ၏ဖငျကွီးတှကေို ကော့မွှောကျပေးနပွေနျသညျ။ “လဲ့.အားရရဲ့လားဟငျ..ဇောျတော့အရသျာရှိနပွေီ..” “အငျး..လဲ့..သိပျအားမရသေးဘူး..ကိုဇောျ..နဲနဲပွငျးပွငျးလေး ဆောင့ျပေးပါဦး” မိမိပုခုံးပေါျတငျထားသော လဲ့၏ ဖွူဖှေးနုတောင့ျတငျးသော ခွထေောကျလေး နှဈခြောငျးမှာ မှေှးကွိုငျ၍နပေါသညျ။ဇောျမငျးကိုမှာ သူမ၏ပေါငျမြားကို ထိနျးကိုငျရငျး ခပျသှကျသှကျဆောင့ျနရေငျးက မိမိ၏ပခုံးပေါျခြိတျတငျထားသော လဲ့၏ခွသေလုံးမြား ကိုနမျးနမေိသေးသညျ။

ရွှေရည်လဲ့မှာ အရသာထူးလာသည့်အလျှောက် သူမ၏ဖင်ကြီး တွေကို ကော့ကာ လိမ်ကာပေးရင်း မျက်လုံးလေးများပင် မဖွင့်နိုင်တော့။ဇော်မင်းကို ကလဲ ရှေ့သို့ကိုင်းကာ လဲ့၏ကိုယ်ပေါ် အုပ်မိုးလျှက် ဖိ၍ဖိ၍ လိုးပေးနေပါသည်။ တပြွတ်ပြွတ်၊တဖတ်ဖတ်ဖြင့် စောက်ခေါင်းထဲသို့ လီးသွင်းသံ၊ပြန်နှုတ်သံတွေက ညံမစဲပါ။ “ကိုဇော်.ရပ်မပစ်နဲ့နော်..ခုမှ ပိုပြီးအားရလာတယ်.သိလား” မှန်ပါသည်။ဇော်က လဲ့ပေါ်အုပ်မိုးကာ ကုတင်ပေါ်လက်ထောက်ရင်း ရှေ့သို့ ကိုင်းညွတ်လိုက်ရာ ဇော်ပုခုံးပေါ်မှာတင်ထားသော လဲ့၏ပေါင်ကြီးတွေမှာ ဒူးကွေးညွတ်လျှက် လဲ့၏ရင်ဘတ်ပေါ်သို့ ပြန်၍တင်ထားသလိုဖြစ်နေသည်။ ဤအနေအထားအရ လဲ့ခမျာ မိုးပေါ်သို့ခြေဖဝါးများ မြှောက်တင်လျှက် ဒူးကွေးကာ ဇော်မင်းကို၏ကိုယ်လုံးကြီးကလဲ ဖိထားသလိုဖြစ်နေ၍ မလှုပ်သာတော့ပါ။ရင်ဘတ်ပေါ် ဒူးကွေးတင်ထားရသည့် အလျှောက်အောက်ပိုင်းတင်ပဆုံကြီး တခုလုံးမှာလည်း အပေါ်သို့ကော့တက်နေတော့ရာ အလိုက်သင့် မော့၍ တက်လာသော စောက်ပတ်ကြီး ကို ဇော်မင်းကိုက အပိုင်ချုပ်သလိုဆောင့်၍ လိုးနေတော့သည်။

“ကိုဇော်..ဟင်း..ဟင်း..ဟင်း.လဲ့..လဲ့..သေလိမ့်မယ်..ဟင်း..ဟင်း..” လဲ့ကပြောရှာသော်လည်း ရမ္မက်စိတ်တွေ အဆမတန်ကြွ၍နေသော ဇော်မင်းကိုမှာ ကိုယ်တိုင်ကလဲပြီးချင်နေရာ ရပ်နားဖို့ ညှာဖို့လုံးဝ မစဉ်းစားတော့ပါ။ အားရစွာ ဆောင့်နေပါသည်။ လဲ့မှာ ပါးစပ်ကပြောနေရသော်လည်း အရသာကလွန်စွာထူးကဲနေရသဖြင့် ဇော်ကို တကယ်မတားမြစ်ပါ။ မိမိ၏ ဒူးများကွေးကာ ရင်ဘတ်ပေါ်ဖိထားခံရရင်းမှပင် ဖင်ကြီးတွေ ကို တွန့်ကာ တွန့်ကာဖြင့် ကော့မြောက်ပေးနေသေးသည်။ဇော် ကတော့ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပင်ဆောင့်ကာ ဆောင့်ကာ လိုးနေတော့သည်။ ရွှေရည်လဲ့၏တင်ပါးလုံးလုံးကြီးနှစ်လုံးမှာ ကုတင်စောင်းတွင် လှုပ်လီလှုပ်လဲ့ဖြင့် ညိမ့်ကာ ဖင်ကြီးတစ်ခုလုံး ဖိလိုးခံနေရပါသည်။ ပြီးတော့ အပေါ်သို့ မော့တက်နေသော လဲ့၏ စောက်ပတ်ကြီးမှာ ရေရေလည်လည် ထိုးဆောင့်အလိုးခံနေရပြီး လီးကြီးကလဲ အဆမတန်ကြီးနေလေတော့ သူမ၏စောက်ခေါင်းထဲတွင် ပြည့်တစ်နေသည်။ ပြီးတော့ ရွှေရည်လဲ့၏ ဖင်ကြီးတွေက အပေါ်ဖွင့်တင်မြောက်ပေးထားလေသည့် အပြင် ဇော်မင်းကိုက ကုတင်စောင်းက ရပ်လိုးနေလေတော့ လီးကြီးမှာ စောက်ပတ်ထိပ်ပိုင်းကို ဝင်တိုင်းထွက်တိုင်း သိသိသာသာ ပွတ်ဆွဲနေသည်။

လဲ့၏ စောက်စေ့လေးမှာ ခပ်ထွားထွားဖြစ်ကာ စောက်ပတ်ဝတွင် ခပ်တစ်တစ်ဖြစ်သဖြင့် ယခု ဇော်မင်းကိုက ဆောင့်၍ ဖိလိုးလိုက်တိုင်း စောက်စေ့ထိပ်ဖျားရှိ လဲ့၏ စောက်စေ့နီနီ အတက်လေးမှာ မလွတ်နိုင်တော့ဘဲ လီးဝင် လီးထွက်တိုင်း ညှပ်၍ ဖိကာ ဖိဆွဲ၍လိုးတာ ခံနေရတော့ လဲ့ခမျာ တအီးအီး တအားအားအော်မြည်နေပြီး ကာမအရသာတွေ တဆိမ့်ဆိမ့် တက်ကာ အကောင်းကြီးကောင်းလျက် ရှိနေပါတော့သည်။ “လဲ့.အားရပြီနော်..ကိုဇော်.ဒီပုံစံသိပ်ကြိုက်တာဘဲကွာ..” “ဟင်း..ဟင်း..ဇော်ရယ်..ဘယ်နဲ့ပြောပါလိမ့်.လဲ့လဲ့စွဲတာပေါ့..လုပ်.လိုးပါ” စောက်စေ့ရော စောက်ပတ်ပါ ကျင်တက်နေသလို ဇော်မင်းကိုမှာလဲ လီးတခုလုံး တင်းကြပ်ကျင်ဆိမ့်နေပြီဖြစ်သော ဇော်မင်းကိုသည် လဲ့၏ မွတ်သိပ်စွာဖြင့် ပြောလိုက်သော အပြောလေးကြောင့်ပင် အားကုန်ဆောင့်ထည့်ကာ လိုးလိုက်သဖြင့် ကုတင်ကြီးပါ တကျွိကျွိမြည်လာပါသည်။ လဲ့မှာ ပေါင်ကြီးတွေကို လှန်ကာ ကွေးရင်း တကိုယ်လုံးညိမ့်နေသည်မို့ အံကြိပ်၍ အလိုးခံနေပါသည်။ရွှေရည်လဲ့၏ စောက်ပတ်အတွင်းသား တခုလုံးမှာလဲ အထိမခံ နိုင်လောက်အောင် ကျင်တက်လာပြီဖြစ်ရာ အားမလိုအားမရ တဟင်းဟင်း ဖြစ်၍ လာခဲ့ရပေပြီ။ “ကိုဇော်..အင်း..ဟုတ်ပြီ.အမလေး..ကိုရယ်..ဟင်း..” ဇော်မင်းကို၏ လီးတန်ကြီးမှာ အားကုန်ဆောင့်သွင်းလိုက်လေရာ မျက်စိလေးတွေ မှေးစင်းကာ တအင့်အင့်လုပ်နေသော လဲ့မှာ လေထဲဝဲသွားသလို ဟင်ကနဲ ဟာကနဲ ဖြစ်ရာက ကာမအထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်ကာတချီပြီးသွားပါတော့သည်။

“ဇော်..ဇော်..ဖြေးဖြေးလုပ်တော့..သိပ်ကိုကောင်းတာဘဲ စောက်ခေါင်းထဲမှာ ကျင်နေပြီ..အထိမခံနိုင်တော့ဘူး..ဇော်ရယ်..” ထိုအခိုက်အတန့်လေးမှာပင် ခြေပစ်လက်ပစ်ကျသွားသော လဲ့၏စောက်ခေါင်းထဲသို့ ဇော်မင်းကိုသည် သူ၏လီးတန်ကြီးကို တဆုံးဖိသွင်းလိုက်ရာက အရည်များ ထုတ်လွှတ်လိုက်ပါတော့သည်။ ငေါက်ကနဲ ငေါက်ကနဲလီးကြီးထဲက အရည်တွေသွန်ထုတ်ရင်း မျက်စိမှိတ်ကာ ဇော်မင်းကိုမှာ အရသာခံနေသလို ရွှေရည်လဲ့ကလဲ တအင်းအင်းနှင့် ငြိမ်ကျရင်း အသဲခိုက်နေပါတော့သည်။ အတန်ကြာမှ ဇော်မင်းကိုက သူ၏လီးတန်ကြီးကို နှုတ်လိုက်ပြီး ရွှေရည်လဲ့နှင့်အတူ ကုတင်ပေါ်တွင် တစောင်းလဲလျောင်းလိုက်ပါသည်။ ဇော်မင်းကိုရော ရွှေရည်လဲ့ပါ ငြိမ်သက်စွာဖြင့် အနားယူနေကြသော်လည်း နောက်တချီ လုပ်ကြမည်ကတော့ ဓမ္မတာပင်ဖြစ်ပါသည်။လဲ့ခမျာ ကာမအထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်ပြီ ဖြစ်သဖြင့် လုံးဝကြေနပ်နှစ်သိမ့်နေသည်။ “ကိုဇော်..လဲ့ဖြင့် သိပ်ပြီးစွဲ.သိပ်ပြီး.ချစ်သွားပြီ.သိလား..” “အင်း..ဇော်လဲ..လဲ့လိုပါဘဲ.လဲ့ကို သိပ်စွဲသွားပြီ သိလား.” ဇော်မင်းကိုက ပြောရင်းကပင် ရွှေရည်လဲ့၏ နို့သီးနီနီရဲရဲလေးကို သူ၏ လက်ဖဝါးထဲ ထည့်ကာ လှိမ့်ပေး၍ဆွနေသလို လဲ့၏ တင်သားဝိုင်းဝိုင်းကြီးများကိုလည်း ဆုတ်နယ် ပွတ်သပ်နေပြန်ပါပြီ။ ဒီအချိန်မှာပင် လဲ့က ဇော်မင်းကိုအား အသာအယာ ဖက်လိုက်ရင်း သူမ၏ လက်ကလဲ လီးတန်ကြီးကို ဆွဲ၍ ကိုင်လိုက်ပါသည်။

“ဟငျး..ဟငျး.လဲ့..ဇောျလိုးရတာ..အားမရဘူး.ပုံစံပွောငျးခငြျတယျ..” ဇောျက ဖှင့ျပွောသညျ။ဆောင့ျပမေဲ့ အားမရဘူးမို့လား ခကျတာက ဇောျရဲ့.လဲ့ “အို…ဇောျကလဲ လဲ့သိပျကောငျးနတောကှာ.ပုံစံပွောငျးရငျ ဖီလငျတှပေကြျကုနျမှာ သိပျခကျတာဘဲ” “လုပျပါလဲ့ရာ..ဇောျအားမရလို့ပါ..လေးဘကျကုနျးလိုကျပါလား..” ကဲခကျပွီ။ဘေးစောငျးလိုးနရောက လေးဘကျထောကျပေးဖို့ဆိုတျာ လဲ့အတှကျ အခကျလီးကို စောကျပတျခေါငျးထဲက အနှုတျမခံခငြျဘူးရှငျရဲ့.။ “ကဲ..ကိုဇော့ျသဘော ဖွေးဖွေးခငြျး လေးဘကျထောကျမယျ ကိုဇော့ျလီးတော့ မဖွုတျနဲ့..လဲ့ အဖွုတျမခံနိုငျဘူး..” ပထမဦးစှာ ဇောျမငျးကိုက လဲ့ကိုယျပေါျကို ပေါငျကြောျခှရငျး စတငျလှုပျရှားလိုကျ သလို လဲ့ကလညျး ဖွေးဖွေးခငြျးမှောကျ၍ အိပျသညျ။ “အဲ..ဟုတျပီ..လဲ့..” “ဇောျ..ဇောျ..ဆောင့ျထည့ျအုံး..ခပျနာနာလေး..ဆောင့ျ.” ကာမအဟုနျမွင့ျနသေော လဲ့က သူမ၏ကိုယျလုံးကွီးကို မှောကျ၍ အိပျရငျးမှာပငျ အပေါျကခှမှောကျထားတဲ့ ဇောျကို လိုးခိုငျးတယျ။ဇောျက စီးစီးပိုငျပိုငျ ဆောင့ျခလြိုကျသညျ။ဒုတျကနဲ ဒုတျကနဲ လဲ့၏ ဖငျကွီးတှေ ခှကျ၍ဝငျသှားသညျ။

“ဟင်း..ဟင်း…ထိတယ်.ဇော်…ဆောင့်…ဆောင့်.” သူမ၏ လည်ပင်းသားလေးတွေနှင့် ကျောပြင်ဖွေးဖွေးလေးတွေကို ဇော်မင်းကိုသည် ငုံ့၍ နမ်းသည်။ “လဲ့..ကောင်းလားဟင်..ပုံစံဖြေးဖြေးပြောင်း.ဖြေးဖြေးချင်းထနော်..လဲ့..” ဇော်က ပြောပြောဆိုဆို သူမ၏ဖင်ကြီးပေါ် ခွ၍ဆောင့်ရင်းက ကားယားခွစပြုလာပါသည်။လဲ့ကလဲ ထိုးသွင်းထားတဲ့ ဇော်၏လီးကို နောက်ပြန်ကော့ပေးရင်း မသိမသာ ဖြေးဖြေးချင်းဖင်ကြီးတွေ ကြွကာ ကုန်း၍ထလာ ပါသည်။ အရည်တွေ မတရားရွှဲနေပြီမို့ လဲ့၏ တင်ပါးလုံးလုံးကြီးသည် လီးနှင့်ထိုးသွင်း တိုင်း တဖွတ်ဖွတ် တဖတ်ဖတ် ညံနေသည်။ “ဇော်…ပြုတ်ထွက်မယ်..လီးကို အကုန်မထုတ်နဲ့ ထိန်းလဲထိန်း ဆောင့်လဲဆောင့်” တဖြေးဖြေးဖင်ဆုံကြီးကို ဖင်ဗူးထောင်းထောင်ပေးရင်းက လဲ့၏ ပေါင်ဖြူဖြူကြီးများ သည် လေးဘက်ထောက်၍ ပေးမိပါပြီ။လဲ့၏ရှေ့ပိုင်းကတော့ မွေ့ယာပေါ်မှောက်ထားဆဲ ပင်ဖြစ်ပြီး လဲ့၏ တင်ပါးဝိုင်းဝိုင်းကြီးများသည် လီးဆောင့်သွင်းလိုက်တိုင်း ရှေ့တိုး နောက်ငင်ဖြစ်၍နေပါပြီ။

“ဇော်…ရပ်မပစ်နဲ့.လဲ့ ပြီးချင်ပြီ ဆောင့်စမ်းအချစ်ရယ်.” လဲ့၏ စကားသံလေးများသည် မပီမသဖြစ်၍ နေချေပြီ။ဖင်ကုန်းပေးနေလို့ သေးသွယ်တဲ့ ခါးလေးကို လက်နှင့် အားပါးတရ ထိန်းရင်း ဆောင့်သည်။ “ဟင်း..ဟင်း.ဇော်ရယ်.သိပ်ကောင်းတာဘဲ.ဟင်းဟင်း..လဲ့ သိပ်ချစ်တယ်” ဇော်ကအံကြိတ်ပြီး ဆောင့်နေသည်။လီးကြီးလဲပူလာပြီ..အရည်တွေလဲ စိုစိမ့်နေပြီ။ သူ၏ တုတ်ခိုင်တဲ့ လီးတန်ကြီးသည်လည်း တဆတ်ဆတ် တုံချင်၍ နေချေပြီဖြစ်သည်။ “.ကဲ.ကဲ..” ဆိုပြီး ဇော်မင်းကိုက အားရပါးရ လိုးပါတော့သည်။ ခုတော့ ရွှေရည်လဲ့သည် လက်ရော ခြေရော လေးဖက်ထောက်ပါပြီ.အံကြိတ်၍ အလိုးခံရင်း သူမ၏ဖင်ကြီးတွေကို ကော့မြောက်ကာ အရမ်းကိုပေးနေသည်။ “အို..ဇော်..လဲ့…လဲ့.ပြီးပြီ..ကျွတ်..ကျွတ်..ဟင်းဟင်း.” လဲ့၏ဖင်ကြီးတွေ တရမ်းရမ်းလှုပ်ခါယင်း စောက်ခေါင်းကြီး ပွစိပွစိဖြစ်ကာ လဲ့တစ်ယောက် ညိမ်၍သွားသည်။ဇော်ကလဲ တဒုတ်ဒုတ် လိုးသွင်းနေရာက ဟင်းကနဲ သက်ပြင်းချကာ ပြီးသွားပြန်ပါတော့သည်။ ပြီးပါပြီ

Zawgyi

 

လဲ့သိပ္ခ်စ္တဲ့ ေဇာ္ (စ/ဆုံး)

ေ႐ႊရည္လဲ့သည္ ေဇာ္မင္းကို၏ လီးတန္ႀကီးကို ေသေသခ်ာခ်ာကိုင္ဆြေပးရင္းက ပိုၿပီး စိတ္ေတြႂကြတက္လာရေလသည္။ “လဲ့..ေဇာ့္..လီးႀကီးကို ႀကိဳက္လားဟင္..” “လဲ့…မရွက္စတမ္းေျပာရရင္ လဲ့ေလ ေဇာ့္လီးႀကီးကိုဘဲ ႀကိဳက္ေနၿပီသိလား။လဲ့ ေစာက္ေခါင္းထဲမွာလဲ မေခ်ာင္ဘူး။ၿပီးေတာ့ သိပ္အားရပါးရ ရွိတယ္ကြယ္ ေနာက္ၿပီး အရွည္လဲ ပိုတယ္သိလား။ဒီလို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာရ အရသာခံရတာကို လဲ့ႀကိဳက္တယ္ သိလား မညာခ်င္ဘူး” “ဒါေပါ့.လဲ့ရယ္ ဒီလို ပြင့္လင္းၿပီး တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ အေပးအယူေကာင္း ေနၾကေတာ့ မခြဲနိုင္မခြာနိုင္ ခိုင္ၿမဲတာေပါ့..လဲ့.ေဇာ့္လီးကို စုပ္ေပးကြာ..ခံခ်င္တယ္” ေ႐ႊရည္လဲ့သည္ လီးတန္ႀကီးကို ငုံ႕ၿပီးနမ္းသည္။လီးအနံ႕ကလဲ ခပ္သင္းသင္းေလး အဲ မဝံ့မရဲလွ်ာေလးထုတ္ၿပီး ထိပ္ဝကိုယက္ေပးလိုက္သည္။ေဇာ္မင္းကိုမွာ တြန႔္ကနဲ ေကာ့တက္သြား၏။သူမ၏ ဆံပင္ေတြကလဲ ေပါင္ရင္းမွာ စုၿပဳံၿပီး က်ေနေတာ့ ယားက်ိက်ိေလးျဖင့္ တမ်ိဳးအရသာျဖစ္ေနသည္။ ေ႐ႊရည္လဲ့သည္ မွိုဖူးလို လီးဒစ္ႀကီးကို ငုံလိုက္သည္။ၿပီးေတာ့ သူမ၏ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာ ျဖင့္ဖိ၍ စုပ္လိုက္ေတာ့ရာ ေဇာ္မင္းကိုမွာ ေကာ့တက္သြားရသည္။

“အား.ကြၽတ္..ကြၽတ္..လဲ့..ရာေကာင္းလိုက္တာ.လွ်ာဖ်ားေလးနဲ႕ကလိေပးပါလား” ကဲကဲ ေဇာ္ေျပာသလိုပင္ လွ်ာဖ်ားေလးျဖင့္လွည့္ေမႊေပးရင္း ဒစ္ဖ်ားကိုစုပ္ေပးသည္။ ပက္လက္လွန္၍ ဇိမ္ခံေနေသာ ေဇာ္မင္းကိုမွာ ဖင္ႀကီးေတြ ႂကြႂကြသြားကာ တကိုယ္လုံး လဲ ၾကက္သီးတဖ်န္းဖ်န္း စုပ္တသပ္သပ္ျဖင့္ျဖစ္ေနသည္။ “လဲ့….သိပ္ေကာင္းတယ္..စုပ္ေပးပါအုံးကြာ.” လဲ့မွာလဲ ေရွ႕သို႔ ငုံ႕၍ စိတ္ပါလက္ပါစုပ္ရင္း တကိုယ္လုံး ကာမဆိပ္ေတြ ဆူေဝလာပါသည္။ေယာက္်ား လီးစုပ္ရင္း အရသာေတြ႕လာသည္။ ရင္ေတြ ခုန္ကာ တင္ပဆုံႀကီးေတြႂကြလာသလိုပင္ ထင္မိသည္။ဒါေၾကာင့္ပင္လားမသိ။ပို၍ ပို၍ ႀကီးလာေသာ ေဇာ္မင္းကို၏ လီးတန္ႀကီးကို သူမ၏ပါးစပ္ထဲမွ မခြၽတ္ခ်င္ျဖစ္ေနသည္။ လီးထိပ္ဖ်ားမွ အရည္ၾကည္ ခပ္ခြၽဲခြၽဲေတြ စိမ့္၍ထြက္ေနသည္။မတတ္နိုင္ပါ။ ေ႐ႊရည္လဲ့တစ္ေယာက္ ပါးစပ္ထဲ မ်ိဳခ်လိဳက္သည္။ေဇာ္မင္းကို၏ လီးတန္ႀကီးကို ပို၍ ငုံလိုက္သည္။လွ်ာနဲ႕ခပ္သြက္သြက္ေလးပို၍ ယက္ေပးသည္။ ၿပီးေတာ့လဲ ပိုၿပီးစုပ္ေပးရွာပါေတာ့သည္။

သြက္သြက္ခါခံစားေနရေသာ ေဇာ္မင္းကိုမွာ ဖင္ႀကီးေတြေကာ့လိုက္၊ခ်လိဳက္ျဖစ္ ေနရသျဖင့္ လဲ့၏ ပါးစပ္ထဲမွာ လီးတန္ႀကီးကဝင္လိုက္ထြက္လိုက္ျဖင့္ ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ လီးသြင္းေနသလိုပင္ျဖစ္ေနသည္။ဒါကို..လဲ့..သိလိုက္ပါၿပီ။ဒါေၾကာင့္ ေယာက္်ားေတြ လီးစုပ္ခံခ်င္ၾကတာဆိုတာကိုေလ သိလိုက္ပါၿပီ။ လဲ့က ဂ႐ုတစိုက္ သြားႏွင့္ မထိခိုက္မိေအာင္ ငုံသထက္ ငုံေပးရင္း မိမိ၏ ဦးေခါင္းကို နိမ့္ခ်ီျမင့္ခ်ီျဖင့္လုပ္ေပးမိသည္။ေဇာ္မင္းကို၏ လီးတန္ႀကီးက ေ႐ႊရည္လဲ့၏ပါးစပ္ထဲသို႔ ဝင္လိုက္ ထြက္လိုက္ ျပန္ထြက္လိုက္ျဖင့္ ျဖစ္ေနသည္။ လီးတန္ႀကီးက ျပန္ထြက္သြားေတာ့ လဲ့၏ႏႈတ္ခမ္းေတြက ခပ္ဖိဖိစုပ္ယူထားသည္။ လီးႀကီးအျပင္သို႔ လြန္မထြက္နိုင္ေတာ့ပါ။ေဇာ္မင္းကို၏ တကိုယ္လုံးမွာ သိမ့္သိမ့္တုန္၍ ေနသည္။ “လဲ့.အဟင္းဟင္း.လဲ့ရယ္..ကြၽတ္..ကြၽတ္..” လဲ့ကို ေဇာ္မင္းကိုက ဘာမွ်မေျပာနိုင္ဘဲ မ်က္စိေတြကို စုံမွိတ္ထားကာ ပက္လက္ႀကီး ျဖစ္၍ တြန႔္လိမ္ေနရွာသည္။ေဇာ္၏ လီးတန္ႀကီးခမ်ာ အေၾကာေတြ သိမ့္သိမ့္တုံေနၿပီး လီးတန္ႀကီးဇပ္ကနဲ ဇပ္ကနဲျဖစ္လာမွ ေဇာ္မင္းကိုက မ်က္လုံးကို ဖြင့္လိုက္ၿပီး။

“ေတာ္.ေတာ္ေတာ့..လဲ့..ရပ္ေတာ့..ကိုေဇာ္ၿပီးသြားလိမ့္မယ္..အရည္ေတြထြက္ ကုန္လိမ့္မယ္..” “အို ထြက္ထြက္.လဲ့မ႐ြံဘူး..အရည္ေတြကိုမ်ိဳခ်ပစ္မွာဘဲ..” လဲ့က ေဇာ္မင္းကို၏လီးတန္ႀကီးကို သူမ၏ပါးစပ္မွမခြၽတ္ပါ။ ပါးစပ္မွ ဝူးဝူးဝါးဝါးေျပာ ျခင္းသာျဖစ္ပါသထိုအခ်ိန္တြင္ ေဇာ္မင္းကိုက လဲ့၏ကိုယ္လုံးႀကီးကို ကုတင္ေစာင္းသို႔လွည့္ယူလိုက္ၿပီး ကုတင္ေပၚမွ ေျခတြဲေလာင္းခ်ေစပါသည္။ ျခတြဲေလာင္းခ်ထားသျဖင့္ မို႔အိေသာ သူမ၏ေစာက္ပတ္ႀကီးမွာ ေမာ့တက္ေနပါသည္။ အရည္ေတြလဲ စို႐ႊဲေနသည္။ေဇာ္မင္းကိုက လဲ့၏ေပါင္ႏွစ္လုံးကို ၿဖဲ၍ ေပါင္ၾကားထဲသို႔ ဝင္၍ရပ္လိုက္သည္။ၿပီးသည္ႏွင့္ၿပဲဟေနေသာ သူမ၏ေစာက္ပတ္ဝတြင္ သူ၏လီးတန္ ႀကီးကို ေတ့ကာထိုးနစ္၍ လိုးသြင္းလိုက္ေလသည္။ ..ႁဗြတ္.. “ကြၽတ္.ကြၽတ္.ေဇာ္..ေျဖးေျဖး..ကြယ္.အင့္..” တြန႔္ကနဲျဖစ္ကာ နာသြားရသျဖင့္ လဲ့က ေတာင္းပန္လိုက္ရသည္။ေဇာ္မင္းကိုက ငုံ႕၍ ၾကည့္ကာဖိသြင္းသည္။လီးက ဒစ္ဖ်ားမွ်သာပင္ ဝင္မလိုျဖစ္ေနရာ… “ဟင္.လဲ့.မဝင္ပါလား.နဲနဲေပါင္ကားေပးကြာ.” “မဟုတ္ဘူး.ေဇာ္.ေဇာ္ဟာ့ႀကီးက..ႀကီး..ႀကီးလြန္းတယ္.ေျဖးေျဖးေခ်ာ့သြင္း..” ေဇာ္မင္းကိုမွာ စိတ္ေတြဆူေဝေနရာ ခပ္သြက္သြက္ပင္ ဖိသြင္းေနေလသည္။

“ဟင့္..ေဇာ္..နာပါတယ္.ဆိုမွဘဲ..ေျဖးေျဖးသြင္းပါဆို..” လဲ့ကမေနနိုင္ေတာ့ဘဲ တတ္နိုင္သမွ် ေပါင္ကားေပးရင္း သူမ၏ေျခေထာက္ ႏွစ္ေခ်ာင္းကို မိုးေပၚေထာင္၍ ေျမာက္လိုက္ေလသည္။ေဇာ္မင္းကိုကေတာ့ လဲ့၏ ေစာက္ပတ္ဝကိုသာ ေသေသခ်ာခ်ာၿဖဲေပးယင္း လီးတန္ကိုထိန္းသြင္းလိုက္ ႏႈတ္လိုက္ ေရွ႕တိုး ေနာက္ငင္လုပ္၍ေပးေနပါသည္။ လဲ့၏ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းမွာ ကား၍မိုးေပၚသို႔ ေထာင္ထားသျဖင့္ ဖင္ႀကီးေတြမွာ မာတင္းလွ်က္ သူမ၏ကားကားစြင့္စြင့္ ေစာက္ပတ္ႀကီးကို တယ္ေပးထား သလိုပင္ ျဖစ္ေန၍ ေဇာ္မင္းကို၏စိတ္ေတြမွာ ပိုမို၍ ႂကြလာခဲ့ရၿပီျဖစ္သည္။ေဇာ္မင္းကို၏ လီးတန္ႀကီးမွာလည္း လဲ့၏ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ တေျဖးေျဖးပို၍ ဝင္သြားပါသည္။ ရွည္လဲရွည္တုတ္လဲတုတ္လွေသာ ေဇာ္မင္းကို၏ လီးႀကီးအားေစာက္ပတ္ထဲ ဝင္သထက္ဝင္ေအာင္ ေ႐ႊရည္လဲ့က သူမ၏ေပါင္ႀကီးေတြကို ကားသထက္ကား ေပးသည္ႏွင့္အမွ် ေဇာ္မင္းကိုကလဲ ခပ္ၾကပ္ၾကပ္ အေနအထားျဖစ္သျဖင့္ ပို၍ ႀကိဳက္မိေလသည္။ ျဖဴဝင္းေနေသာ ေပါင္တန္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို မိုးေမွ်ာ္ေထာင္ထားရေသာ လဲ့မွာ ေဇာ္မင္းကို၏လီးႀကီး သူမ၏ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ ဝင္လာသည္ႏွင့္အမွ် သူမ၏ ရင္ထဲတြင္ တဖိုဖို တလွပ္လွပ္ျဖစ္လာကာ တဟင္းဟင္း မာန္ဖီ၍ လာခဲ့ပါသည္။

“ေဇာ်..ခပ်ကြမ်းကြမ်းေလးလုပ်ေပးေနာ်..လုပ်ကွယ်” လဲ့က အားေပးလိုက်သည်ႏွင့် အျမႇ ေဇာ်မင်းကိုမွာ တအားကြုံးထည့်၍ ေဆာင့်နေတော့ရာ ရွွေရည်လဲ့၏ေပါင်ကြားမွ ေဖါင်းကႊနေသော ေစာက်ပတ်မိဳ႕မို႔ကြီးမွာ ေဇာ်မင်းကို၏ လီးတန်ကြီး အဆုံးဝင်သွားတိုင်း ခွက်၍ ခွက်၍ ဝင်သွားရေသာ်လည်း အားရမႈမရွိေသးေသာ လဲ့မွာ သူမ၏ ဖင်ဝိဳင်းဝိုင်းဖြူဖြူကြီးတွေကို တန်ပြန်ေကာ့၍ ေမႊာက်ပင့်ေပးနေသည်။ ရပ်ယင်းေဆာင့်ရေသာ ေဇာ်မင်းကိုမွာ အခၾက်ေပါင်းျမားလာသည်ႏွင့်အျမႇ သူ၏ လီးေျခာင်းကြီးမွာ ကျင်တက်၍ လာျခေပြီ။လဲ့မွာမူ အားရဟန် မတူေသးပါ။ အေပါ်ေမြာက်ထားေသာ ခြေထောက်ျမားကို ေဇာ်မင်းကို၏ ပုခုံးတဖက်တခၾက်ဆီသို႔ တင်လိဳက်ပြီး အားယူကာ သူမ၏ဖင်ကြီးတွေကို ေကာ့ေမႊာက်ေပးနေပြန်သည်။ “လဲ့.အားရရဲ႕လားဟင်..ေဇာ်ေတာ့အရသ်ာရွိနေပြီ..” “အင်း..လဲ့..သိပ်အားမရေသးဘူး..ကိုေဇာ်..နဲနဲပြင်းပြင်းေလး ေဆာင့်ေပးပါဦး” မိမိပုခုံးေပါ်တင်ထားေသာ လဲ့၏ ဖြူေဖွးႏုေတာင့်တင်းေသာ ခြေထောက်ေလး ႏွဈေျခာင်းမွာ ေမွွးကြိုင်၍နေပါသည်။ေဇာ်မင်းကိုမွာ သူမ၏ေပါင်ျမားကို ထိန်းကိုင်ရင်း ခပ်သွက်သွက်ေဆာင့်နေရင်းက မိမိ၏ပခုံးေပါ်ၿခိတ်တင်ထားေသာ လဲ့၏ခြေသလုံးျမား ကိုနမ်းနေမိေသးသည်။

ေ႐ႊရည္လဲ့မွာ အရသာထူးလာသည့္အေလွ်ာက္ သူမ၏ဖင္ႀကီး ေတြကို ေကာ့ကာ လိမ္ကာေပးရင္း မ်က္လုံးေလးမ်ားပင္ မဖြင့္နိုင္ေတာ့။ေဇာ္မင္းကို ကလဲ ေရွ႕သို႔ကိုင္းကာ လဲ့၏ကိုယ္ေပၚ အုပ္မိုးလွ်က္ ဖိ၍ဖိ၍ လိုးေပးေနပါသည္။ တႁပြတ္ႁပြတ္၊တဖတ္ဖတ္ျဖင့္ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ လီးသြင္းသံ၊ျပန္ႏႈတ္သံေတြက ညံမစဲပါ။ “ကိုေဇာ္.ရပ္မပစ္နဲ႕ေနာ္..ခုမွ ပိုၿပီးအားရလာတယ္.သိလား” မွန္ပါသည္။ေဇာ္က လဲ့ေပၚအုပ္မိုးကာ ကုတင္ေပၚလက္ေထာက္ရင္း ေရွ႕သို႔ ကိုင္းၫြတ္လိုက္ရာ ေဇာ္ပုခုံးေပၚမွာတင္ထားေသာ လဲ့၏ေပါင္ႀကီးေတြမွာ ဒူးေကြးၫြတ္လွ်က္ လဲ့၏ရင္ဘတ္ေပၚသို႔ ျပန္၍တင္ထားသလိုျဖစ္ေနသည္။ ဤအေနအထားအရ လဲ့ခမ်ာ မိုးေပၚသို႔ေျခဖဝါးမ်ား ျမႇောက္တင္လွ်က္ ဒူးေကြးကာ ေဇာ္မင္းကို၏ကိုယ္လုံးႀကီးကလဲ ဖိထားသလိုျဖစ္ေန၍ မလႈပ္သာေတာ့ပါ။ရင္ဘတ္ေပၚ ဒူးေကြးတင္ထားရသည့္ အေလွ်ာက္ေအာက္ပိုင္းတင္ပဆုံႀကီး တခုလုံးမွာလည္း အေပၚသို႔ေကာ့တက္ေနေတာ့ရာ အလိုက္သင့္ ေမာ့၍ တက္လာေသာ ေစာက္ပတ္ႀကီး ကို ေဇာ္မင္းကိုက အပိုင္ခ်ဳပ္သလိုေဆာင့္၍ လိုးေနေတာ့သည္။

“ကိုေဇာ္..ဟင္း..ဟင္း..ဟင္း.လဲ့..လဲ့..ေသလိမ့္မယ္..ဟင္း..ဟင္း..” လဲ့ကေျပာရွာေသာ္လည္း ရမၼက္စိတ္ေတြ အဆမတန္ႂကြ၍ေနေသာ ေဇာ္မင္းကိုမွာ ကိုယ္တိုင္ကလဲၿပီးခ်င္ေနရာ ရပ္နားဖို႔ ညွာဖို႔လုံးဝ မစဥ္းစားေတာ့ပါ။ အားရစြာ ေဆာင့္ေနပါသည္။ လဲ့မွာ ပါးစပ္ကေျပာေနရေသာ္လည္း အရသာကလြန္စြာထူးကဲေနရသျဖင့္ ေဇာ္ကို တကယ္မတားျမစ္ပါ။ မိမိ၏ ဒူးမ်ားေကြးကာ ရင္ဘတ္ေပၚဖိထားခံရရင္းမွပင္ ဖင္ႀကီးေတြ ကို တြန႔္ကာ တြန႔္ကာျဖင့္ ေကာ့ေျမာက္ေပးေနေသးသည္။ေဇာ္ ကေတာ့ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ပင္ေဆာင့္ကာ ေဆာင့္ကာ လိုးေနေတာ့သည္။ ေ႐ႊရည္လဲ့၏တင္ပါးလုံးလုံးႀကီးႏွစ္လုံးမွာ ကုတင္ေစာင္းတြင္ လႈပ္လီလႈပ္လဲ့ျဖင့္ ညိမ့္ကာ ဖင္ႀကီးတစ္ခုလုံး ဖိလိုးခံေနရပါသည္။ ၿပီးေတာ့ အေပၚသို႔ ေမာ့တက္ေနေသာ လဲ့၏ ေစာက္ပတ္ႀကီးမွာ ေရေရလည္လည္ ထိုးေဆာင့္အလိုးခံေနရၿပီး လီးႀကီးကလဲ အဆမတန္ႀကီးေနေလေတာ့ သူမ၏ေစာက္ေခါင္းထဲတြင္ ျပည့္တစ္ေနသည္။ ၿပီးေတာ့ ေ႐ႊရည္လဲ့၏ ဖင္ႀကီးေတြက အေပၚဖြင့္တင္ေျမာက္ေပးထားေလသည့္ အျပင္ ေဇာ္မင္းကိုက ကုတင္ေစာင္းက ရပ္လိုးေနေလေတာ့ လီးႀကီးမွာ ေစာက္ပတ္ထိပ္ပိုင္းကို ဝင္တိုင္းထြက္တိုင္း သိသိသာသာ ပြတ္ဆြဲေနသည္။

လဲ့၏ ေစာက္ေစ့ေလးမွာ ခပ္ထြားထြားျဖစ္ကာ ေစာက္ပတ္ဝတြင္ ခပ္တစ္တစ္ျဖစ္သျဖင့္ ယခု ေဇာ္မင္းကိုက ေဆာင့္၍ ဖိလိုးလိုက္တိုင္း ေစာက္ေစ့ထိပ္ဖ်ားရွိ လဲ့၏ ေစာက္ေစ့နီနီ အတက္ေလးမွာ မလြတ္နိုင္ေတာ့ဘဲ လီးဝင္ လီးထြက္တိုင္း ညွပ္၍ ဖိကာ ဖိဆြဲ၍လိုးတာ ခံေနရေတာ့ လဲ့ခမ်ာ တအီးအီး တအားအားေအာ္ျမည္ေနၿပီး ကာမအရသာေတြ တဆိမ့္ဆိမ့္ တက္ကာ အေကာင္းႀကီးေကာင္းလ်က္ ရွိေနပါေတာ့သည္။ “လဲ့.အားရၿပီေနာ္..ကိုေဇာ္.ဒီပုံစံသိပ္ႀကိဳက္တာဘဲကြာ..” “ဟင္း..ဟင္း..ေဇာ္ရယ္..ဘယ္နဲ႕ေျပာပါလိမ့္.လဲ့လဲ့စြဲတာေပါ့..လုပ္.လိုးပါ” ေစာက္ေစ့ေရာ ေစာက္ပတ္ပါ က်င္တက္ေနသလို ေဇာ္မင္းကိုမွာလဲ လီးတခုလုံး တင္းၾကပ္က်င္ဆိမ့္ေနၿပီျဖစ္ေသာ ေဇာ္မင္းကိုသည္ လဲ့၏ မြတ္သိပ္စြာျဖင့္ ေျပာလိုက္ေသာ အေျပာေလးေၾကာင့္ပင္ အားကုန္ေဆာင့္ထည့္ကာ လိုးလိုက္သျဖင့္ ကုတင္ႀကီးပါ တကြၽိကြၽိျမည္လာပါသည္။ လဲ့မွာ ေပါင္ႀကီးေတြကို လွန္ကာ ေကြးရင္း တကိုယ္လုံးညိမ့္ေနသည္မို႔ အံႀကိပ္၍ အလိုးခံေနပါသည္။ေ႐ႊရည္လဲ့၏ ေစာက္ပတ္အတြင္းသား တခုလုံးမွာလဲ အထိမခံ နိုင္ေလာက္ေအာင္ က်င္တက္လာၿပီျဖစ္ရာ အားမလိုအားမရ တဟင္းဟင္း ျဖစ္၍ လာခဲ့ရေပၿပီ။ “ကိုေဇာ္..အင္း..ဟုတ္ၿပီ.အမေလး..ကိုရယ္..ဟင္း..” ေဇာ္မင္းကို၏ လီးတန္ႀကီးမွာ အားကုန္ေဆာင့္သြင္းလိုက္ေလရာ မ်က္စိေလးေတြ ေမွးစင္းကာ တအင့္အင့္လုပ္ေနေသာ လဲ့မွာ ေလထဲဝဲသြားသလို ဟင္ကနဲ ဟာကနဲ ျဖစ္ရာက ကာမအထြတ္အထိပ္သို႔ ေရာက္ကာတခ်ီၿပီးသြားပါေတာ့သည္။

“ေဇာ္..ေဇာ္..ေျဖးေျဖးလုပ္ေတာ့..သိပ္ကိုေကာင္းတာဘဲ ေစာက္ေခါင္းထဲမွာ က်င္ေနၿပီ..အထိမခံနိုင္ေတာ့ဘူး..ေဇာ္ရယ္..” ထိုအခိုက္အတန႔္ေလးမွာပင္ ေျခပစ္လက္ပစ္က်သြားေသာ လဲ့၏ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ ေဇာ္မင္းကိုသည္ သူ၏လီးတန္ႀကီးကို တဆုံးဖိသြင္းလိုက္ရာက အရည္မ်ား ထုတ္လႊတ္လိုက္ပါေတာ့သည္။ ေငါက္ကနဲ ေငါက္ကနဲလီးႀကီးထဲက အရည္ေတြသြန္ထုတ္ရင္း မ်က္စိမွိတ္ကာ ေဇာ္မင္းကိုမွာ အရသာခံေနသလို ေ႐ႊရည္လဲ့ကလဲ တအင္းအင္းႏွင့္ ၿငိမ္က်ရင္း အသဲခိုက္ေနပါေတာ့သည္။ အတန္ၾကာမွ ေဇာ္မင္းကိုက သူ၏လီးတန္ႀကီးကို ႏႈတ္လိုက္ၿပီး ေ႐ႊရည္လဲ့ႏွင့္အတူ ကုတင္ေပၚတြင္ တေစာင္းလဲေလ်ာင္းလိုက္ပါသည္။ ေဇာ္မင္းကိုေရာ ေ႐ႊရည္လဲ့ပါ ၿငိမ္သက္စြာျဖင့္ အနားယူေနၾကေသာ္လည္း ေနာက္တခ်ီ လုပ္ၾကမည္ကေတာ့ ဓမၼတာပင္ျဖစ္ပါသည္။လဲ့ခမ်ာ ကာမအထြတ္အထိပ္သို႔ ေရာက္ၿပီ ျဖစ္သျဖင့္ လုံးဝေၾကနပ္ႏွစ္သိမ့္ေနသည္။ “ကိုေဇာ္..လဲ့ျဖင့္ သိပ္ၿပီးစြဲ.သိပ္ၿပီး.ခ်စ္သြားၿပီ.သိလား..” “အင္း..ေဇာ္လဲ..လဲ့လိုပါဘဲ.လဲ့ကို သိပ္စြဲသြားၿပီ သိလား.” ေဇာ္မင္းကိုက ေျပာရင္းကပင္ ေ႐ႊရည္လဲ့၏ နို႔သီးနီနီရဲရဲေလးကို သူ၏ လက္ဖဝါးထဲ ထည့္ကာ လွိမ့္ေပး၍ဆြေနသလို လဲ့၏ တင္သားဝိုင္းဝိုင္းႀကီးမ်ားကိုလည္း ဆုတ္နယ္ ပြတ္သပ္ေနျပန္ပါၿပီ။ ဒီအခ်ိန္မွာပင္ လဲ့က ေဇာ္မင္းကိုအား အသာအယာ ဖက္လိုက္ရင္း သူမ၏ လက္ကလဲ လီးတန္ႀကီးကို ဆြဲ၍ ကိုင္လိုက္ပါသည္။

“ဟင်း..ဟင်း.လဲ့..ေဇာ်လိဳးရတာ..အားမရဘူး.ပုံစံေပြာင်းချင်တယ်..” ေဇာ်က ဖွင့်ေပြာသည်။ေဆာင့်ပေမဲ့ အားမရဘူးမို႔လား ခက်တာက ေဇာ်ရဲ႕.လဲ့ “အို…ေဇာ်ကလဲ လဲ့သိပ်ေကာင်းနေတာကွာ.ပုံစံေပြာင်းရင် ဖီလင်တွေပၾက်ကဳန်မွာ သိပ်ခက်တာဘဲ” “လုပ်ပါလဲ့ရာ..ေဇာ်အားမရလို႔ပါ..ေလးဘက်ကဳန်းလိုက်ပါလား..” ကဲခက်ပြီ။ေဘးေစာင်းလိုးနေရာက ေလးဘက်ေထာက်ေပးဖို႔ဆိုတ်ာ လဲ့အတွက် အခက်လီးကို ေစာက်ပတ်ေခါင်းထဲက အႏႈတ်မခံချင်ဘဴးရွင်ရဲ႕.။ “ကဲ..ကိုေဇာ့်သေဘာ ေဖြးေဖြးချင်း ေလးဘက်ေထာက်မယ် ကိုေဇာ့်လီးေတာ့ မဖြုတ်နဲ႕..လဲ့ အဖြုတ်မခံနိုင်ဘဴး..” ပထမဦးစွာ ေဇာ်မင်းကိုက လဲ့ကိုယ်ေပါ်ကိဳ ေပါင်ေၾကာ်ခွရင်း စတင်လႈပ်ရွားလိုက် သလို လဲ့ကလည်း ေဖြးေဖြးချင်းေမွာက်၍ အိပ်သည်။ “အဲ..ဟုတ်ပီ..လဲ့..” “ေဇာ်..ေဇာ်..ေဆာင့်ထည့်အဳံး..ခပ်နာနာေလး..ေဆာင့်.” ကာမအဟုန်မြင့်နေသော လဲ့က သူမ၏ကိုယ်လဳံးကြီးကို ေမွာက်၍ အိပ်ရင်းမွာပင် အေပါ်ကခွေမွာက်ထားတဲ့ ေဇာ်ကိဳ လိုးခိုင်းတယ်။ေဇာ်က စီးစီးပိုင်ပိဳင် ေဆာင့်ခႀလိဳက်သည်။ဒုတ်ကနဲ ဒုတ်ကနဲ လဲ့၏ ဖင်ကြီးေတွ ခွက်၍ဝင်သွားသည်။

“ဟင္း..ဟင္း…ထိတယ္.ေဇာ္…ေဆာင့္…ေဆာင့္.” သူမ၏ လည္ပင္းသားေလးေတြႏွင့္ ေက်ာျပင္ေဖြးေဖြးေလးေတြကို ေဇာ္မင္းကိုသည္ ငုံ႕၍ နမ္းသည္။ “လဲ့..ေကာင္းလားဟင္..ပုံစံေျဖးေျဖးေျပာင္း.ေျဖးေျဖးခ်င္းထေနာ္..လဲ့..” ေဇာ္က ေျပာေျပာဆိုဆို သူမ၏ဖင္ႀကီးေပၚ ခြ၍ေဆာင့္ရင္းက ကားယားခြစျပဳလာပါသည္။လဲ့ကလဲ ထိုးသြင္းထားတဲ့ ေဇာ္၏လီးကို ေနာက္ျပန္ေကာ့ေပးရင္း မသိမသာ ေျဖးေျဖးခ်င္းဖင္ႀကီးေတြ ႂကြကာ ကုန္း၍ထလာ ပါသည္။ အရည္ေတြ မတရား႐ႊဲေနၿပီမို႔ လဲ့၏ တင္ပါးလုံးလုံးႀကီးသည္ လီးႏွင့္ထိုးသြင္း တိုင္း တဖြတ္ဖြတ္ တဖတ္ဖတ္ ညံေနသည္။ “ေဇာ္…ျပဳတ္ထြက္မယ္..လီးကို အကုန္မထုတ္နဲ႕ ထိန္းလဲထိန္း ေဆာင့္လဲေဆာင့္” တေျဖးေျဖးဖင္ဆုံႀကီးကို ဖင္ဗူးေထာင္းေထာင္ေပးရင္းက လဲ့၏ ေပါင္ျဖဴျဖဴႀကီးမ်ား သည္ ေလးဘက္ေထာက္၍ ေပးမိပါၿပီ။လဲ့၏ေရွ႕ပိုင္းကေတာ့ ေမြ႕ယာေပၚေမွာက္ထားဆဲ ပင္ျဖစ္ၿပီး လဲ့၏ တင္ပါးဝိုင္းဝိုင္းႀကီးမ်ားသည္ လီးေဆာင့္သြင္းလိုက္တိုင္း ေရွ႕တိုး ေနာက္ငင္ျဖစ္၍ေနပါၿပီ။

“ေဇာ္…ရပ္မပစ္နဲ႕.လဲ့ ၿပီးခ်င္ၿပီ ေဆာင့္စမ္းအခ်စ္ရယ္.” လဲ့၏ စကားသံေလးမ်ားသည္ မပီမသျဖစ္၍ ေနေခ်ၿပီ။ဖင္ကုန္းေပးေနလို႔ ေသးသြယ္တဲ့ ခါးေလးကို လက္ႏွင့္ အားပါးတရ ထိန္းရင္း ေဆာင့္သည္။ “ဟင္း..ဟင္း.ေဇာ္ရယ္.သိပ္ေကာင္းတာဘဲ.ဟင္းဟင္း..လဲ့ သိပ္ခ်စ္တယ္” ေဇာ္ကအံႀကိတ္ၿပီး ေဆာင့္ေနသည္။လီးႀကီးလဲပူလာၿပီ..အရည္ေတြလဲ စိုစိမ့္ေနၿပီ။ သူ၏ တုတ္ခိုင္တဲ့ လီးတန္ႀကီးသည္လည္း တဆတ္ဆတ္ တုံခ်င္၍ ေနေခ်ၿပီျဖစ္သည္။ “.ကဲ.ကဲ..” ဆိုၿပီး ေဇာ္မင္းကိုက အားရပါးရ လိုးပါေတာ့သည္။ ခုေတာ့ ေ႐ႊရည္လဲ့သည္ လက္ေရာ ေျခေရာ ေလးဖက္ေထာက္ပါၿပီ.အံႀကိတ္၍ အလိုးခံရင္း သူမ၏ဖင္ႀကီးေတြကို ေကာ့ေျမာက္ကာ အရမ္းကိုေပးေနသည္။ “အို..ေဇာ္..လဲ့…လဲ့.ၿပီးၿပီ..ကြၽတ္..ကြၽတ္..ဟင္းဟင္း.” လဲ့၏ဖင္ႀကီးေတြ တရမ္းရမ္းလႈပ္ခါယင္း ေစာက္ေခါင္းႀကီး ပြစိပြစိျဖစ္ကာ လဲ့တစ္ေယာက္ ညိမ္၍သြားသည္။ေဇာ္ကလဲ တဒုတ္ဒုတ္ လိုးသြင္းေနရာက ဟင္းကနဲ သက္ျပင္းခ်ကာ ၿပီးသြားျပန္ပါေတာ့သည္။ ၿပီးပါၿပီ