အထက်တန်းလွှာ

အထက်တန်းလွှာ

“မေလေး” “ရှင့်” “မောင်တို့လက်ထပ်ရအောင်၊မောင်အလုပ်ရပြီ” “မောင်ဖေဖေနှင့်မေမေကိုပြောလေ” “အေးပါကွာယောက်ခမကြီးတွေကသလောတူပြီးသားပါ” မေလေးမှာအသားဖြူပြီးအရပ်ငါးပေလေးလက်မလောက်ရှိပြီးလှပသောကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ရှိပါတယ်။မျက်နာချိုပြီးအသားအရေဝင်းပဖြူစင်တဲ့အသားအရေရှိတယ်။မြန်မာဝတ်စုံလိုကိုယ်လုံးပေါ်လွှင်စေသောအဝတ်အစားဝတ်ကမြင်သူတိုင်းနှစ်ခါလောက်ပြန်ကြည့်ရတဲ့သူမျိုးဖြစ်ပါတယ်။ အင်္ဂလိပ်စာအဓိကနှင့်ဘွဲ့ရတယ်။ကိုမင်းသူနှင့်တက္ကသိုလ်ကတည်းကချစ်ခဲ့ရပြီး၊ကိုယ်မင်းသူအလုပ်ရရင်လက်ထပ်မယ်ရည်စူးခဲ့ကြတဲ့ချစ်သူတွေဖြစ်ကြတယ်။ကိုမင်းသူကအနေအေးတဲ့သူဖြစ်တော့မိဘတွေကလည်းသဘောတူပြီးသားဖြစ်တော့သိပ်မကြာခင်မှာပဲရုံးတက်လက်မှတ်ထိုးကြပြီးအိမ်မှာပဲ မင်္ဂလာဆောင်ဖြစ်ကြတော့တယ်။ “မင်္ဂလာဆောင်တော့လည်းအရင်ကစည်းရှိကြတော့တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦးမလွန်ကျူးခဲ့ကြပါဘူး”။

“မေလေး” “ရှင်..မောင်” “မင်္ဂလက်ဖွဲ့တွေလည်းဖောက်ကြည့်ပြီးပြီမဟုတ်လား” “အင်း.လေမောင်” “မပင်ပန်းဘူးလား” “အင်း.ပင်ပန်းတာတော့ပင်ပန်းပါတယ်” “အဲဒါဆိုအိပ်ကြရအောင်ကွာ၊မောင့်အချစ်ကလေးကိုကြင်နာချင်ပြီ” “ရှူးတိုးတိုး.မေမေတို့ကြားပါ့မယ်” “သူတို့နားလည်ပါတယ်မေလေးရယ်” “အော်သိတာသိစေမမြင်စေနှင့်တဲ့မောင်” “လုပ်ပါကွာအိပ်ရအောင်” “မောင်ကလည်း..သိပ်ကဲတာပဲ၊ဒီပစ္စည်းတွေသိမ်းလိုက်ပါဦးမယ်” အမှန်တော့မေလေးတစ်ယောက်ရင်တွေခုန်နေပြီး၊ရှက်နေလို့ဒီအလုပ်တွေလုပ်နေတာပါ၊အခုတော့အဲဒါတွေသိမ်းရင်းအချိန်ကဆယ်နာရီကျော်နေပြီ။မေလေးကပစ္စည်းတွေသိမ်းပြီးဍှက်နှာသစ်ခြေဆေး၊သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပြီးမှအိပ်ခန်းထဲဝင်လာလိုက်တယ်။ပြီးတော့ညဝတ်အင်္ကျီလေးဝတ်မလို့လုပ်တော့.မောင်ကကြည့်နေလို့နည်းနည်းရှက်သွားတယ်။ “မောင်..ဘာလို့ကြည့်နေတာလဲ၊ဟိုဘက်လှည့်ကွာ၊မေလေးရှက်တယ်”။

“မင်းသူလည်း “အေးပါကွာ”ဆိုပြီးတဖက်လှည့်ဟန်ပြုပြီးမေလေးမပြီးခင်လှည့်ကြည့်တယ်” “ဟင်းမောင်နှော်”ဆိုပြီးအဝတ်ဟောင်းတွေကိုကုတင်ခြေရင်းကအဝတ်စင်ပေါ်ခေါက်တင်လိုက်တယ်။ပြီးတော့မှချစ်သူလင်ကိုကန်တော့ပြီးကုတင်ပေါ်လှမ်းတက်လိုက်တယ်။မင်းသူလည်းကုတင်ပေါ်တက်လာသောမေလေးအားကြင်နာစွာပွေ့ဖက်ပြီးပါးနှစ်ဖက်ကိုမွေးကြူရင်း “သိပ်လိမ္မာတဲ့မိန်းမလေးရယ်”။လို့ပြောလိုက်ပြီးကုတင်ပေါ်လှဲချလိုက်တော့တယ် “အမယ်နဂိုကတည်းကလိမ္မာပြီးသားပါနှော်” “အေးပါကွာ” ကိုမင်းသူကမေလေးနှုတ်ခမ်းအားစုပ်ယူနမ်းရှိုက်တဲ့အခါမေလေးလည်းပြန်လည်နမ်းလိုက်တယ်။မေလေးရောမင်းသူပါရင်ခုန်မှု့တွေနှင့်တစ်ဦးကိုတစ်ဦးကြင်နာစွာပွေ့ဖက်နမ်းရှိုက်နေကြရင်းမင်းသူကကျော့ရှင်းပြီးသွေးစိမ်းကြောမြမြလေးပေါ်နေတဲ့မေလေးရဲ့လည်တိုင်ကလေးကိုငုံခဲပြီးစုပ်ယူလိုက်တယ်။ “အို..မောင်ရယ်” မေလေးမှာအလိုးခံရမည်ကိုကြိုသိပြီးပိုပြီးရင်ခုန်မှု့တွေနှင့်အတူ၊မိန်းမောစပြုလာပါတော့တယ်။

“မင်းသူလည်းမေလေးအင်္ကျီကိုအပေါ်တွန်းတင်ကာ၊ဘရာအားချွတ်ရင်မေလေးနောက်ကျောသို့လက်လှမ်းလိုက်ပြီးအင်္ကျီချိတ်အားဖြုတ်ရာမေလေးပဲအိပ်ရာမှထပြီးဖြုတ်လိုက်ရတယ်။မေလေးဘရာချိတ်ဖြုတ်တုန်းမှာပဲမေလေးအကျီကိုခေါင်းကနေချွတ်ဖို့ကြိုးစားလိုက်တယ်။ဘရာချိတ်ဖြုတ်လိုက်တဲ့မေလေးအကျီၤပါတစ်ခါတည်းချွတ်လိုက်တော့၊ဖြူးဖွေးဝင်းပတဲ့လုံးကျစ်ကျစ်ရင်နှစ်မွှာဟာအပြင်သို့ထွက်လာတော့မင်းသူလည်းထိုထိုသောနို့နှစ်လုံးအားသေသေချာချာကြည့်ပြီးစို့လိုက်တယ်” “ပြွတ်..ပြွတ်..ပြွတ်” “အာ့မောင်ရယ်..ကျွတ်..ကျွတ်” “မေလေးတစ်ယောက်စုပ်သတ်ပြီးညည်းညူမိတယ်။အပျိုစင်နို့ပီသစွာပဲစုချွန်နေတဲ့နို့သီးတွေကစူထွက်လာရင်းတသိမ့်သိမ့်တလှိုက်လှိုက်တက်လာသောကာမစိတ်ကြောင့်ညည်းညူမိရလေသည်။ “ပြွတ်..ပြွတ်…ပြွတ်” “အင့်..ဟင်းးဟင်းးးးး” မင်းသူလည်းမေလေးချိုချိုကိုလျှာနှင့်ယက်လိုက်စို့လိုက်နို့အုံလိုက်ငုံလိုက်ခဲလိုက်လုပ်နေသဖြင့်မေလေးမှာပိပိထဲအရည်တွေစိမ့်ထွက်လာမှန်းသိပြီး။

ရှက်သွေးဖြာသွားလေသည် မင်းသူလည်းမေလေးလုံချည်ကိုအသာဖြေကာချွတ်သောကြောင့်မေလေးလည်းခါးကိုကြွပေးလိုက်ရပြီး။ မင်းသူကမေလေးအဖုတ်ကိုအတွင်းခံဘောင်းဘီထဲလက်သွင်းပြီးအမွေးနုလေးများကိုပွတ်သတ်ပေးရာ။မေလေးမှာဓာတ်လိုက်သကဲ့သို့တချက်တွန့်သွားပြီးပိပိထဲမှအရည်ကြည်ချောဆီလေးစိမ့်ထွက်သွားသည်။ပိပိအကွဲကြားလက်သွင်းပြီးမင်းသူမှာမေးလေးနို့ကိုစို့လိုက်သည်။မေလေးလည်းဖီလင်တက်သထက်တက်လာပြီး”အော်ညည်းသံလေးပေးမိလေသည်။ မင်းသူကမေလေးအတွင်းခံကိုချွတ်လိုက်သဖြင့်မေးလေးဒုတိယအကြိမ်..ဖင်ကိုကြွပေးရပြန်သည်။ပိပိမှာလည်းဖြူဖွေးဝင်းဝါနေပြီးနှုတ်ခမ်းသားများမှာပန်းနုရောင်ပြေးနေလေသည်။မင်းသူမာချစ်ရ၏ပိပိလှလှလေးကိုမြင်ပြီးယက်ပေးချင်သောစိတ်တဖွားဖွားဖြစ်ပေါ်လာခဲ့သည် “မေလေးပိကိုနမ်းချင်တယ်ကွာ” “မလုပ်ပါနှင့်မောင်” “မေလေးပြန်မလုပ်ပေးချင်ဘူးမောင်” “မေလေးကလည်းကွာလင်မယားတွေဖြစ်ပြီးမှကွာ”။

“မလုပ်ပါနှင့်မောင်ရယ်၊မောင်လည်းဘုန်းနိမ့်မယ်၊မေလည်းလည်းငရဲကြီးပါ့မယ်” “လုပ်ပါကွာ” “မေလေးမလုပ်ပါရစေနှင့်မောင်ရယ်” “မေလေးမလုပ်ချင်လည်းမောင်အတင်းမတိုက်တွန်းချင်ပါဘူးလေ၊မောင်တော့လုပ်ပါရစေ” “အာ.မောင်မေလေးကိုငရဲမပေးပါနှင့်မောင်” မင်းသူလည်းမေလည်းအားမပြောတော့ပဲမေလေးပိပိအားအတင်းယက်လိုက်သည်” “မလုပ်ပါနှင့်မောင်မေလေးတကယ်စိတ်ဆိုးမှာနှော်” မင်းသူလည်းဆက်မလုပ်ရဲတော့ပဲ၊မေလေးပေါင်ကြားထဲဝင်ကာမေလေးပိပိအားလိုးချလိုကိသည် “ဗျစ်..ဗျစ်…ဗျိ.ဗြစ်..ဗြစ်” “အားဖြေးဖြေးလုပ်ပါမောင်” “ဗျစ်…ဖျစ်..ဖောက်” “အိုး..မောင်ရယ်နာလိုက်တာ” “ခဏလေးပါစလုပ်ရင်ဒီလိုပဲနာတယ်လေ၊အပျိုစစ်အမှေးပါးကိုဖောက်တာလေ” “သွေးတွေများထွက်ကုန်ပလားမောင်” မင်းသူလီးကိုအပြင်ဆွဲထုတ်ပြီးကြည့်လိုက်တယ်။ “သွေးစလေးလောက်ပါကွာ” “အများကြီးထွက်လာသလား” “စိုးရိမ်စရာမရှိပါဘူးမေလေးရာ” ဆိုပြပီးမင်းသူတစ်ယောက်ဆက်တိုက်ပဲလိုးလိုက်တယ်။

“အင့်ဟင့်အင့်” “မင်းသူးလည်းဆက်တိုက်ဆိုသလိုလိုးလိုက်ရာသိပ်မကြာခင်မှာပဲနှစ်ဦးသားပြိုင်တူပြီးသွားကြလေသည်။ “ ချစ်ခင်စကြင်နာစဆိုတော့စိတ်တူကိုးယ်တူနှစ်ဦးသဘောတူ လိုက်ကြရာ။မေလေးမစုပ်ပေးသည်မှအပကျန်သည့်ပုံစံမျိုးစုံဖြင့်လုပ်ဖြစ်ကြလေသည်။အိမ်ထောင်သက်ကြာလေသံယောဇဉ်တွေခိုင်မြဲပြီးလေးလလောက်တွင်မေလေးတစ်ယောက်ကိုဝန်ရရှိလေသည်။နားလည်မှု့အပြည့်ပေးနိုင်သောမင်းသူအားမေလေးမှာအချစ်တွေပိုခဲ့သည်။ကိုယ်ဝန်ရလာပြီဖြစ်သောကြောင့်အနာဂတ်အတွက်မျှော်တွေးပြီးပျော်ခဲ့ကြသည်။သားလေးဖြစ်ဖြစ်ဖြစ်သမီးလေးဖြစ်ဖြစ်လိုချင်ကြသည်မှာဓမ္မတာပင်ဖြစ်သည့်အလျောက်အနာဂတ်စီမံကိန်းများချမှတ်ရင်းနှစ်ဦးသားပျော်ခဲ့ကြလေသည်။ ကလေးလေးမွေးသောအခါကျတော့သားယောက်ကျားလေးဖြစ်ပြီး၊မေလေးမှာနို့ချိုတိုက်ကျွေးရန်အခွင့်မသာပဲဖြစ်ရသည်။မေလေးမှာနို့မထွက်ပေ။သိုေ့သာ်လည်းမေလေးကလေးအတွက်ကိုယ်တိုင်နို့ဘူးဖျော်ပြီးပြုစုခဲ့ရာ။

ယခုဆိုလျှင်ကလေးလေးမှာမူကြိုပင်တက်ရတော့မည့်အနေအထားပင်ဖြစ်သည်။မေလေးအသက်မှာနှစ်ဆယ့်လေးခန့်ဖြစ်လေရာ။တသားမွေးတသွေးလှဖြင့်စိုစိုပြေပြေပင်လှလာသည်။နို့တိုက်ကျွေးရခြင်းမရှိသဖြင့်နို့မှာလည်းအပျိုကတည်းကလိုဖြစ်နေသည်။မင်းသူမှာလည်းရာထူးတိုးဖြင့်နောင်ချိုသို့ပြောင်းသွားသဖြင့်မေလေးမှာမိဘနှင့်အတူသားလေးအားမူကြိုထားပြီးရန်ကုန်တွင်သာကျန်ရစ်ခဲ့လေသည်။တနေ့တော့ ခေါင်းလျော်ရင်းလည်ပင်းဆံစအားကုတ်ခြစ်ရာမှဘုသေးသေးနှစ်လုံးအားတွေ့ရသဖြင့်ဆေးခန်းပြရာတွင်၊ဆရာဝန်မှ “ညီမလေး.ဆရာကဒါလေးကိုဘိုင်အိုစီလုပ်ချင်တယ်” “ရှင်စိုးရိမ်ရလို့လားဆရာမ” “အင်းညီမလေးအဆီကျိတ်ကလေးဆိုရင်တော့ပြသနာမရှိဘူးပေါ့” “ကဲညီမလေးဂျိုင်းအောက်ခဏကြည့်ရအောင်” “ဟုတ်ကဲ့ဆရာမ” ဆရာဝန်လည်းစမ်းပြီးနောက် “ညီမလေး.ဒီမှာလည်းတွေ့တယ်” “ရှင်” “ညီလေးအမပေါင်ခြံကိုစမ်းကြည့်မယ်သိလား” “ဟုတ်ကဲ့ရှင့်” “ပေါင်ခြံလည်းစမ်းပြီးနောက်”။

“ညီမလေးသေချာတယ်၊ဘိုင်အိုဆီပဲလုပ်လိုက်ပါညီမ” “ဟုတ်ကဲ့ရှင့် ဒီလိုနှင့်နောက်တရက်ခွဲစိတ်ခန်းဝင်ပြီးပေါင်ခြံနေရာအားခွဲစိပ်ကာအသားစယူပြီးဓာတ်ခွဲခန်းသို့ပို့ရာအဖြေလွှာများရလေသည်။ အဖြေလွှာအားဆရာမဆီပြရာ “ညီမလေးစိတ်မကောင်းပါဘူးညီမလေး” “ရှင်” “အမဆရာဆီစာရေးလိုက်ပါ့မယ်သွားလိုက်နှော်” ဆရာပေးသောစာနှင့်ဆရာမညွှန်ပြသောဆရာဝန်ကြီးနှင့်တွေ့ရာ။ကင်ဆာရောဂါကုသောဆရာဝန်ကြီးဒေါက်တာစိုးအောင်ဖြစ်နေသောကြောင့်စိုးရိမ်စိတ်ဝင်ရလေပြီ။ ဆရာဝန်ကြီးက “သမီးအဖြေလွှာမှာကင်ဆာလို့ရေးထားတယ်သမီး” “ရှင်” “ဒါဆိုကျမသေရတော့မယ်ပေါ့ဆရာကြီးရယ်” “အဲလိုချည်းပဲမဟုတ်ဘူးသမီးဒီကင်ဆာကသငံရည်အကျိတ်ကင်ဆာလို့ခေါ်တယ်။ဖြစ်တာနည်းနည်းကြာပြီ၊မကုရင်တောင်လေးငါးနှစ်လောက်နေရပါတယ်။ကုသရင်ပျောက်လိမ့်မယ်လိုထင်တယ် “ရှင်” မေလေးတစ်ယောက်မြင်းမိုရ်တောင်ပြိုလဲသကဲ့သို့ဖြစ်ရပြီ။

ကလေးမျက်နှာမြင်ယောင်ရင်း “သားလေးရယ်၊အမေသေတာအရေးမကြီးပါဘူး၊ငါးသားတစ်ယောက်အမိမဲ့သားရေနည်းငါးဖြစ်ရတော့မယ်သားသားရယ်”လို့တွေးရင်းအိမ်အပြန်လမ်းတလျောက်အားရအောင်ငိုရင်း၊အိမ်အခြေအနေကလည်းဒီရောဂါဆိုးကုရလောက်အောင်ငွေကမရှိ၊ကုသရရင်ရောပျောက်မယ်လို့အာမမခံနိုင်၊မေလေးမှာမိမိအတွက်မပူပဲသားလေးအတွက်သာပူပင်ရလေသည်။အိမ်ရောက်ကလည်းမိဘနှစ်ပါးစိတ်ဆင်းရဲရမည်ဖြစ်၍မပြောပဲဘာလုပ်ရမလဲစဉ်းစားကာ၊အပူရုပ်ကိုဟန်လုပ်နေရတော့သည်။ မေလေးတစ်ယောက်မှာစဉ်းစားရခက်နေပြီ။ “အင်း..ငါ့ဘဝကလည်းဆိုးလိုက်တာ၊သားလေးအနာဂတ်အတွက်ရော၊ဖေဖေနှင့်မေမေတို့အတွက်ရော၊ဟူး..ငါဘယ်လိုလုပ်ရပါ့မလဲ၊ငါသေသွားရင်ငါ့သားလေးဒုက္ခရောက်ရမယ်။အင်းမိခင်သောကဆိုတာဒါပဲဖြစ်မယ်၊..ငါဘာလုပ်သင့်သလဲ၊ငါအသက်မရှင်တော့ရင်သားလေးနှင့်ငါ့မိဘတွေဒုကခရောက်မကျန်ရအောင်ငါကြံစည်မှဖြစ်တော့မယ်။

ဘာလုပ်ရမလဲ……ကိုမင်းသူရေကျမကိုခွင့်လွှတ်ပါရှင်၊ကျမမောင့်ကိုမချစ်လို့မဟုတ်ပါဘူး၊မောင့်အပေါ်သစ္စာမရှိလို့မဟုတ်ပါဘူးရှင်၊ကျမဘဝကရှင်နှင့်ရိုးမြေကျပေါင်းရဖို့ကံကပါမလာဘူးလေ။. .မေလေးဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခုချလိုက်တယ် ‘”မေမေ” ဘာလည်းမေလေး” “သမီးအလုပ်တစ်ခုလုပ်မလို့” “ဘာလုပ်မလို့လည်းသမီး” “ပွဲစားအလုပ်ပါမေမေ” “သမီးရေဟိုတလောကမှဆေးခန်းမှာခွဲစိတ်ရသေးတယ်မဟုတ်လား” “ဟုတ်တယ်မေမေ.ကုန်ကျစရိတ်တွေများလို့၊သားလေးကအခုဆိုမူကြိုတောသ်တက်နေပြီလေ၊အဲဒါကြောင့်ပါမေမေ” “ သမီးသဘောပါကွယ်” မေလေးကျောင်းတုန်းကသူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ကိုသတိရလိုက်တယ်။သူကဟိုတယ်မှာမန်နေဂျာဖြစ်နေပြီ၊သူ့ဆီပဲအကူအာီတောင်းရမယ်၊ဆိုပြီးဖုန်းဆက်တော့အဆက်အသွယ်ရတာနှင့်သွားလိုက်တယ် “လာဟေ့မေလေး၊နင်လည်းအခုမှပေါ်လာတယ်” “အေးလေ.ငါလည်းကလေးမွေးနေတာနှင့်ဟ” ။

“နင်ကကလေးမွေးတယ်သာပြောတယ်အရင်ကထက်ကိုလှလာပါလား” “ဟင်းးးးဟင်းးးး” “ဒါနှင့်ဘာကိစ္စရှိလဲ” “ငါပြောတာခဏနးထောင်၊ဘယ်သူ့ကိုမှပြန်မပြောရဘူး” “အေးပါပြောပါ” “ငါဒုက္ခရောက်နေတယ်၊အခုငါသိပ်မနေရတော့ဘူး၊ငါမသေခင်ငါ့မိသားစုအတွက်ငွေရှာခဲ့မှရတော့မယ်၊အဲဒါကြောင့်နင့်ဆီလာခဲ့တာ “ဟင်..သူငယ်ချင်းနင့်အဖြစ်ကဆိုးလိုက်တာဟာ” “အေးလေ.နင်ကူညီမှရမယ်” “အင်းးးကူညီတာကရတယ်၊ဒီမှာကနိုင်ငံခြားသားပဲရှိတယ်” “အင်း”တစ်ခါတလေလည်းမြန်မာတွေလာပါတယ်” “မြန်မာတွေဆိုတော့ငါစိတ်ပူတယ်ဟ” “အင်းစိတ်တော့ပူစရာသိပ်မရှိဘူး၊ဒီမှာတည်းတာဆိုတော့လူကြီးပိုင်းပါပဲ၊ဗရုတ်သုက္ခတော့သိပ်မလာဘူး” “ငါဈေးကောင်းကောင်းလိုချင်တာ၊အဲဒါမှအဆင်ပြေမယ်” “ဝန်ဆောင်မှု့ကောင်းရင်ရပါတယ်ဟာ” “ငါလည်းမလုပ်ဖူးဘူး” “နင်လည်းယောက်ျားရပြီးသားပဲ” “အင်းပါဟာ” “အော်ငါနင်ပြောမှသတိရတယ်၊ငါမှာဘောစိတစ်ယောက်မှာထားတာရှိတယ်။

သူကအမှန်တွေပဲလက်ခံတာ၊ငါပြောလိုက်မယ်၊မနက်ဖြန်ကိုးနာရီလောက်လာခဲ့ပေါ့၊ငါပိုက်ဆံများများတောင်းလိုက်ပါ့မယ်၊” “အေးလေ.နင်လည်းရာခိုင်နှုန်းနှင့်ယူပေါ့” “မယူရက်ပါဘူးသူငယ်ချင်းရယ်” “နင်ဖုန်းနံပါတ်ပေးခဲ့၊အလုပ်ဖြစ်ရင်ပွဲဖြစ်တယ်လို့ပြောမယ်” “အေးပါကျေးဇူးပါဟာ” “အေးနေအုံးဟိုတစ်ကောင်ရှိသေးတယ်၊ရန်နိုင်မင်းလေ၊သူကတိုးဂိုက်လုပ်နေတာ၊သူ့ဆီကအများအားဖြင့်အော်ဒါတက်တယ်၊သူနှင့်လည်းငါဆက်သွယ်ပါ့မယ်” “အေးကျေးဇူးသူငယ်ချင်း” မေလေးအိမ်သို့အပြန်မှာလမ်းမှာရွှေအတုနည်းနည်းဝယ်ပြီးပြန်လာခဲ့လိုက်တယ်။ နောက်ရက်သားလေးကိုကျောင်းကားပေါ်တင်ပြီး၊မြန်မာဝတ်စုံဝတ်ပြီးရွှေဆင်ကာတက်စီငှားပြီးဟိုတယ်ရောက်ခဲ့တော့။သူငယ်ချင်းကအခန်းထဲလိုက်ပို့တယ်။အသက်လေးဆယ်ခန့်ရှိလူကြီးတစ်ယောက်ကာတံခါးလာဖွင့်ပေးတယ်လေ။သူငယ်ချင်းကတံခါးပိတ်ပြီးပြန်သွားတော့ “ဟ..ဒီတစ်ခါတစ်မျိုးပဲ၊မြန်မာဝတ်စုံနှင့်ထူးထူးဆန်းဆန်း” မေလေးအခန်းထဲသာဝင်လာရတယ်။

ခြေဖျားလက်ဖျားတွေအေးစက်ပြီးဒူးတုန်ချင်သလိုဖြစ်နေတယ်လေ၊ဒီအလုပ်ကပထမဆုံးလက်ခံထားတာဆိုတော့စိတ်မှာမရဲဘူးလေ” “ဟုတ်ကဲ့ရှင့်” “အင်းငါလည်းဒါမျိုးမှသဘောကျတာ” “ဘယ်လိုလဲအရင်ကလုပ်ဖူးလား” “အရင်တော့မလုပ်ဖူးဘူး၊ဒါပေမယ့်အိမ်ထောင်ရှိဖူးတယ်” “အော..၊နင့်ပုံကသိသာပါတယ်။မလုပ်ဖူးမှန်း” “နင့်ပုံကမြန်မာဆန်ပြီးလှတယ်ဟ။ဘာလို့ဒီအလုပ်လုပ်လဲ” “ကျမလည်းအခက်အခဲရှိလို့ပါရှင်” “အေးလေဒီနေ့တနေ့လုံးငါနေမှာ၊အေးအေးဆေးဆေးပေါ့။ဝန်ဆောင်မှု့ကောင်းရင်မုန်ဘိုးပေးပါမယ်။” “ကျမကြိုးစားပါ့မယ်” “ဒါနှင့်လီးစုပ်ဖူးတယ်မဟုတ်လား” “ရှင်..မလုပ်ဖူးဘူး” “ဟေအိမ်ထောင်ကျဖူးတယ်ဆို” “ဟုတ်..ဒါပေမယ့်မလုပ်ခဲ့ဖူးဘူး” “ငါကအဲဒါကိုသဘောကျတာ” “ကျမကြိုးစားပြီးလုပ်ပါ့မယ်” “အေးလေ.နင်လုပ်ပေးရင်မုန်ဘိုးသပ်သပ်ပေးပါ့မယ်” “ဟုတ်ကဲ့ရှင့်” “ကဲအဝတ်အစားတွေချွတ်ပြီးသန့်ရှင်းရေးလုပ်လိုက်တော့၊ငါအရမ်းလုပ်ချင်နေပြီ”။

“ဟုတ်ကဲ့ရှင့်” မေလေးသန့်ရှင်းရေးလုပ်ရန်ရေချိုးခန်းဝင်လိုက်တယ်။စိတ်ထဲမှာဝမ်းနည်းမှု့တွေနှင့်ပေါ့။အဝတ်အစားချွတ်ပြီးသန့်ရှင်းရေးလုပ်တယ်။ပြီးတော့သဘက်တစ်ထည်ပတ်ပြီးအိပ်ခန်းဖက်ထွက်ခဲ့ရတော့တယ် မေလေးမှာစိတ်လှုပ်ရှားပြီးအခန်းထဲသို့ဝင်လာခဲ့တယ်။အပြင်ရောက်တော့ဟိုလူကြီးကအဝတ်အစားတွေချွတ်ပြီးကုတင်မှာကျော်မှီပြီးထိုင်နေတယ်။မေလေးလည်းစိတ်ထဲအားမွေးပြီးကုတင်အနားကိုသွားလိုက်တယ် “လာလေညီမ..ညီမလေးနာမည်ဘယ်သူလဲညီမ” “မေလေးပါရှင်” “မေလေးမှတ်ထားနှော်အကိုကဦးကိုကိုအောင်ပါ” “ဟုတ်ကဲ့ရှင်” “လာပါဦးကွာ၊မင်းသဘက်ကြီးချွတ်လိုက်ပါအုံး” “ဟုတ်..ဟုတ်ကဲ့”မေလေးလည်းရှက်ရွှံစွာပင်သဘက်အားချွတ်လိုက်ရတော့သည်။ “အားးးမေလေး.ညီမကယောက်ျားသာရထားတာ၊နို့တွေကအပျိုအတိုင်းပါလား။ခလေးမရဘူးလား” “ရဖူးပါတယ်၊နို့မတိုက်ရလို့ပါ” “လာလေအနားကိုခဏလောက်နို့စို့ပေးမယ်” ။

“မေလေးရှက်သွားတယ်၊ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်လုပ်ပေးရမှာမို့အနားကိုကပ်လိုက်တယ်။ “အားးးအရမ်းမိုက်တယ်ကွာလုံးကျစ်ကျစ်ကလေးနှင့်မာနေတာပဲ” “အဟင်းးး” “ပြွတ်..ပြွတ်.ပြွတ်” “အမလေးးးအိုးးးး.ကျွတ်..ကျွတ်..” မေလေးမှာယောက်ျားနှင့်ဝေးနေတော့နို့စို့ခံရတာနှင့်ကာမစိတ်ကလေးဖြစ်ပေါ်လာတယ်။ကိုယ်ဘာသာ.ဒီအလုပ်မှာသာယာစိတ်မမွေးလည်း.ယောက်ျားမိန်းမဆုံတွေ့ပြီးဒီလိုလုပ်ရမှာတော့စိတ်ကလှုပ်ရှားမိတယ်လေ။စိတ်ထဲမှာတော့ “ခွင့်လွှတ်ပါမောင်၊မေလေးမတတ်သာလို့ပါလို့တောင်းပန်ရင်းဦးကိုကိုအောင်ကိုဝန်ဆောင်မှု့ပေးနိုင်ရန်သာစိတ်ထည့်ရလေသည်။ဦးကိုကိုအောင်းဒီလိုဟာမျိုးကိုကျွမ်းကျင်သူဖြစ်တဲ့အတွက်မေလေးစိတ်ပိုကြွလာဖို့သာကြံဆောင်ပါတော့တယ်။ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်နှစ်ဦးသားစိတ်တူကိုယ်သူလိုးနီုင်ရင်ကာမအရသာကိုအပြည့်အဝခံစားရရင်အကောင်းဆုံးလေ “ပြွတ်..ပြွတ်..ပြွတ်” “အက့်..ဟင့်..ဟင့်..” မိမိစိတ်ကိုမသာယာအောင်လုပ်ပေမယ့်။

ပထမဆုံးအတွေ့အကြုံဖြစ်၍စိတ်ကိုထိန်းချုပ်မရနိုင်တဲ့အတွက်ထိန်းထားသည့်ကြားကမေလေးညည်းညူမိတယ် “ကိုကိုအောင်ကတော့.နို့စိုွရတာဝါသနာပေါတော့စို့လိုက်ခဲလျှာနှင့်ယက်လိုက်မို့မေလေးတစ်ယောက်ကာမနောက်ကိုပါသထက်ပါလာခဲ့ရပြီးခေါင်းမော့ရင်းတဟင်းဟင်းးညည်းလေသည်။ဦးကိုကိုအောင်စိတ်မှာလည်းဒီလိုအရိုင်းမလေးအားမိမိလိုရာဆွဲခေါ်နိုင်အောင်ကြံစင်္ညအားထုတ်ရန်ဆုံဖြတ်လိုက်သည်။နို့စို့ရင်းပင်မေလေးအဖုတ်ထဲလက်နှီုက်၍ပိပ်အားပွတ်ပေးလိုက်သည်။ “အာ့..အကို…..အင့်ဟင့်..ဟင့်” ပိပိထဲမှအရည်များထွက်သောအခါမှဦးကိုကိုအောင်ကရပ်လိုက်ပြီး “မေလေးစုပ်ပေးတော့ကွာ” “ဟုတ်….ဟုတ်ကဲ့ပါ” မေလေးယောက်ျားလီးကိုတောင်ရွံလို့မစုပ်ခဲ့ဖူးတာ၊အခုတစိမ်းလီးဆိုတော့ပိုဆိုးတာပေါ့။ချီတုံချတုံစဉ်းစားရင်း ယောက်ျားရေခွင့်လွှတ်ပါလို့တောင်းပန်ရင်းဦးကိုကိုအောင်လီးကိုငုံစုပ်ရလေသည်။ဦးကိုအောင်လီးမှာမောင့်လီးထက်ကြီးသည်ကိုသတိထားမိပြီး။

အံချင်သောစိတ်အားထိန်းချုပ်ပြီးလီးအားငုံစုပ်ရင်း၊ဒါလည်းအသားချင်းပါပဲလေလို့တွေးလိုက်ရတယ်။စုပ်ရုံနှင့်လီးထဲကအရည်တွေလျှာပေါ်ရောက်လာတယ်။အရသာကငံပြပြနှင့်အနံမရတာကြောင့်ဆက်ပြီးစုပ်လိုက်တယ် “အားကောင်းတယ်မေလေး၊ဒစ်လေးကိုပါယက်ပေးပါ” ဦးကိုကိုအောင်ပြောသည့်အတိုင်းဒစ်ပတ်လည်လျှာနှင့်ယက်ပေးလိုက်ရတာပေါ့ “အားးကောင်းတယ်.လီးထိပ်ဝကိုလည်းလျှာနှင့်ထိုးပေးပါ” မေလေးသူပြောတဲ့အတိုင်းအဝကိုလျှာဖျားလေးနှင့်ထိုးပေးလိုက်တော့” “အား.ကောင်းလိုက်တာမေလေးရာ၊လိုးတော့မယ်မေလေး” “ဟုတ်.ဟုတ်ကဲ့” တကယ်တန်းအလိုးခံရမယ်ဆိုတော့စိတ်ထဲမှာတမျိုးလေးခံစားရပြန်တယ်ရှင်” “မေလေးဒီနေရာမှာအိပ်လိုက်” “မေလေးသဘောပေါက်ပါတယ်သူပြကတည်းကကုတင်ကန့်လန့်အိပ်ပြီးခြေထောက်ကားလိုးမယ်ဆိုတာအဲဒါကြောင့်ပုံစံကျအောင်လုပ်ပေးလိုက်ရပါတော့တယ်။ မေလေးကအိပ်ရာပေါ်လှလိုက်တော့။

ဦးကိုအောင်ကမေလေးအဖုတ်ကိုကြည့်တဲ့အခါအရမ်းလည်းလှနေသလိုမြင်ရတယ်။ဖောင်းမို့နေတဲ့ဆီးခုံနှင့်အမွေးပါးလေးရယ်။အရွတ်မပေါ်တဲ့နှုတ်ခမ်းသားကြီးတွေမြင်တော့တဏှာစိတ်ပြင်းတဲ့ဦးကိုအောင်ဟာမနေနိုင်တော့ပဲကုတင်အောက်ကနေပြီးလီးကိုကွနဒွန်စွပ်ကာမေလေးအဖုတ်ကိုလီးသွင်းလိုက်တယ်။ အလိုးမခံရတာကြာပြီဖြစ်တဲ့အဖုတ်ထဲလီးကပြည့်ကြပ်ပြီးဝင်လာတယ်၊မေလေးလည်းတချက်တော့တွန့်သွားတာပေါ့ “အာ့..” ကိုကိုအောင်လည်းပြည့်ကျပ်နေတဲ့အတွက်သဘောအတော်ကျသွားပြီးလီးကိုဆောင့်သွင်းလိုက်တယ် “ဗျစ် .ဗျစ်..ဘွတ်. “ “အာ့…အမလေးူူ” မေလေး.ကအမလေးတတော့ဦးကိုကိုအောင်ပိုပြီးသဘောကျတာကြောင့်။ဆက်တိုက်လိုပဲဆက်လိုးလိုက်တော့တယ်။ ‘”ဗျစ်..ဗျစ်..ဘွတ်..ဘွတ်” “အာ့..အိုးးးရှီးးရှီးးအာ့ “ သုံးမိနစ်လောက်မနားတမ်းဆောင့်လိုက်တယိ။မေလေးလည်းတဖြေးဖြေး..ကာမစိတ်တွေထလာပြီးတပသ့်အင့်ညည်းလာတော့တယ်။

လီးကြီးကဝင်ချည်ထွက်ချည်နှင့်ဖီလင်တွေဖြစ်ပေါ်လာပြီးမေလေးညည်းလာတယ်၊ချစ်သူမဟုတ်ပေမယ့်အဖုတ်ကတောွသူ့အလုပ်ကိုသူလုပ်တာပါပဲ။လုပ်တာကောင်းရင်ကောင်းသလိုတုန့်ပြန်တာဆိုတော့တဖြေးဖြေးနှင့်ခံစားချက်ကမြင့်တက်လာရတော့မေလေးမှာအိပ်ရာခင်းကိုသာတသယင်းတင်းလေဆုပ်ကိုင်ပြီးနေရတယ်။ “ဘွတ်..ဖန်းးးဖန်းးး” “ဇွိ..ဗျိ…ဗျိ..ဗျစ်.” “အင့်..ဟင်းးဟင်းးးးအာ့” ကိုကိုအောင်လိုးရင်းနို့စို့တယ်။မေလေးဒီတစ်ခါတော့နို့လည်းအစို့ခံရသလိုအလိုးလည်းခံရတဲ့အတွက်ပြီးချင်လာတော့တယ်။ “အာ့..အင့်အာ့…ရှီးးးရှီးးးးးးး” “ဇွပ်ပ်..ဘွတ်..ဖတ်..ဖန်းးဖန်းးး” “အိုး…..အာ့..ရှီးးရှီးးးးးအားးးး” လိုးချိန်ဆယ်မိနစ်လောက်မှာမေလေးမထိန်းနိုင်တော့ပဲပြီးသွားပါတယ်။ဒါပေမယ့်ဦးကိုကိုအောင်ကမပြီးသေးတဲ့အတွက်မေလေးမှာဖင်ဘူးတောင်းထောင်ပေးရတယ်။ ဦးကိုကိုအောင်ဟာ..တဏှာစိတ်ကြီးသူမို့မေလေးဖင်ဘူးတောင်းထောင်နေတာကိုကြည့်ပြီးလိုးရင်းမေလေးဖင်ကိုတံတွေးထွေးလိုက်တယ်။

မေလေးလန့်သွားပြီး “ဖင်တော့အလုပ်မခံနိုင်ဘူးအကို” “အေးပါ” ဆိုပြီးဖင်ဝနားလက်မထားကာတင်သားအားဆုပ်ကိုင်ပြီးတဗျင်းဗျင်းလိုးပါတယ် “ခုဏတုန်းကမေလေးပြီးထားလို့အရည်တွေထွက်နေတာကြောင့်အဖုတ်အဝမှာရွဲနေတော့တယ်။ ကိုကိုအာင်းလည်းလက်မနှင့်သုတ်ပြီးမေလေးဖင်ဝကိုလာပွတ်ပါတယ်။အရည်နှင့်တံတွေးပေါင်းပြီးဖင်ဝကချောမွတ်လာတယ်။ဖင်ပြတိပြီးအလိုးခံရတော့ပိုယားသလိုပိုပြီးညည်းလာမိတယ်။ကိုကိုအောင်းလိုးရင့်နှင့်မေလေးဖင်ထဲလက်မထည့်တော့ “အာ့..အကိုမလုပ်နှင့်ရှင့်ကျမနာလို့ပါ။ကိုကိုအောသ်ကလက်မပြန်မနှုတပဲဆက်တိုက်လိုးလိုက်တယ် “ပ်..ဘွတ်..ဖတ်..ဖန်းးဖန်းးး “အင့်..ဟင်းးဟင်းးးးအာ့” “ဇွပ်ပ်..ဘွတ်..ဖတ်..ဖန်းးဖန်းးး” “အိုး…..အာ့..ရှီးးရှီးးးးးအားးးး” ဆယ်မိနစ်လောက်လိုးပြီးသောအခါဦးကိုကိုအောင်ပြီးသွားပါရတော့တယ်” ဦးကိုကိုအောင်ရောမေလေးပါရေချိုးခန်းဝင်ပြီးသန့်ရှင်းရေးလုပပြီး၊နေ့လည်စာကိုဟိုတယ်မှာပြီးစားသောက်လိုက်ကာ။

နေ့လည်ထမင်းစားကာတရေးအိပ်လိုက်ကြပြီးညနေရောက်မှနှစ်ကြိဆက်လိုးလိုက်ကြပြီးအိမ်ကိုပြနခဲ့တော့တယ်။ နောက်တရက်နှစ်ရက်အကြာမှာသူငယ်ချင်းဆီကဖုန်းလာတယ်။ “မေလေးပွဲဖြစ်တယ်” “ဟုတ်လား၊နင်ဟိုတနေ့ကတော်တောရလိုက်တယ်မလား” “အေး.ရလိုက်တယ်” “ဦးကိုကိုအောင်ကသူသာမကသူွရဲ့ပါတနာတွေပါခေါ်လာတတ်တယ်၊လူကြီးပိုင်းတွေ၊ဂွင်ရိုကိရင်းဧည့်ခံတာ။သူကပိုက်ဆံပိုပေးတတ်ပါတယ်” “ဟုတ်လား” “အေးတစ်ခါတခါနိုင်ငံခြားသားလည်းပါတယ်” “ေဩာ်…” “အေးဒီတစ်ခါနိုင်ငံခြားသားပဲ၊ငါ.ငါးရာတောင်းထားတယ်၊သုကလည်းပေးမယ်တဲ့၊မြန်မာပြည်ရောက်တုန်းမြန်မာမကိုလုပ်ကြည့်ချင်တာတဲ့၊မြန်မာဆန်တဲ့မိန်းကလေးမျိုးလိုချင်တဲ့ဟဲ့” “အေးလေငါလာခဲ့မယ်၊အချိန်က” “မနက်ကတည်းကပဲ” “အေးအေး” မေလေးမရှက်နိုင်တော့ပါ၊မရရအောင်ငွေရှာရတော့မယ်။တနေ့ကအလုပ်လက်ခံပြီးကတည်းကစိတ်ရဲရဲနှင့်လုပ်တော့မယ်ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်”။

နောက်နေ့စောစောပဲဟိုတယ်ကိုသွားလိုက်တယ် “သူငယ်ချင်းကအခန်းနံပါတ်ပြောထားလို့တစ်ခါတည်းသွားလိုက်တာပါ။စိတ်ထဲမှာတော့ကြောက်မိတယ်၊နိုင်ငံခြားသားဆိုတော့လူကောင်ထွားတယ်လေ။ “အခန်းတံခါးကိုခေါက်လိုက်တော့လာဖွင့်တယ်” “မင်းမေလေးဟုတ်တယ်မလား” အင်္ဂလိပ်လိုပဲပြောတာပါ။ လူကအရပ်ခြောက်ပေနီးပါးလောက်ရှိတယ်။ “ဟုတ်တယ်၊မစ္စတာ” “မင်းသိပ်လှတာပဲ” ကျမရယ်ပြလိုက်တယ်၊အီးမေဂျာနှင့်ကျောက်းပြီးပေမယ့်နားလည်တာတော့နားလည်ပါတယ်၊ပြန်ပြောဖို့ခက်နေတာကြောင့်ရယ်ပဲပြလိုက်တယ်။နားလည်ရင်Yesပေါ့။ “ငါမင်းလိုမျိုးကိုကြိုက်တယ် “အင်း” “မင်းလိုမြန်မာဝတ်စုံနှင့်ဆိုတော့ငါအရမ်းစိတ်လှုပ်ရှားတယ်၊ငါမင်းအဝတ်တွေချွတ်လိုက်မယ်နှော်” “အင်း “နိုင်ငံခြားသားကအဝတ်တွေကိုတလွှာချင်းချွတ်ချပြီး” “သိပ်ကောင်းတာပဲ” “ငါစိတ်အရမ်းလှုပ်ရှားလာပြီ” “လာပါ.မေလေး” မေလေးမှာအဝတ်အစားမရှိတော့ပဲ၊သူခေါ်ရာအိပ်ရာထဲကိုရောက်ခဲ့ပြီးအိပ်ရာပေါ်လှဲချလိုက်တယ်။

အဲဒီလူကမေလေးခါးအောက်ခေါင်းအုံးခုလို့မေလေးခါးကြွပေးလိုက်ရတယ်” သူလိုးတော့မယ်ထင်တယ်၊မမှုတ်ခိုင်းတော့ဘူးလားမေလေးတွေးမိတာ။ ဟင်အထင်နှင့်အမြင်လွဲသွားပါလား” “အာ့…” ဟိုကမေလေးပိပိကိုယက်လိုက်ခြင်းပါ။လျှာကြမ်းကြီးနှင့်ယက်တာခံလိုက်ရတဲ့ကျမခါးပါကော့သွားတယ် “ပလပ်..ပလပ်.” “အင့်…အင်းးဟင့်..အာ့.” အရသ်ကယောက်ျားကိုဘုန့်မှာစိုးလို့မလုပ်ခိုင်းခဲ့တာ၊အခုတောမေလေးတစ်ယောက်အိပ်ရာခင်းကိုဆုပ်ကိုင်ပြီးအော်နေရပြီလေ၊ ဟိုကပိပိထဲလက်ကလေးထိုးပြီးအစေ့ကိုစုပ်လိုက်တာ “ပြွတ်..ပြွတ်..ပြွတ်” “အာ့..အမလေး…..ထွက်ကုန်ပါပြီ..အား” မေလေးစိတ်မထိန်းနိုင်ပဲအော်ညည်းလိုက်ပါတော့တယ်။တစ်သက်မှာဒီတစ်ခါပဲအယက်ခံဖူးလို့အရင်ကအယက်မခံဖူးတာတောင်နောင်တရချင်သွားတယ်လေ။ “မေလေးငါ့ကိုစုပ်ပေးပါ” “အင်းး” မေလေးကသူ့ဘောင်းဘီကိုချွတ်လိုက်ပြီးကြည့်လိုက်တော့လီးကဦးကိုကိုအောင်လောက်ပါပဲ။

ဒါပေမယ့်ရှည်တယ်အ ကြီးကြီးမဟုတ်ဘူး။ ကျမလည်းဦးကိုကိုအောင်သင်ပေးတဲ့ပုံတွေအတိုင်းလုပ်ပေးလိုက်တာပေါ့။ရွံတော့ရွံတယ်၊ဒါပေမယ့်သူ့လီးကဦးကိုအောင်လိုညိုညိုကြီးမဟုတ်ဘူး၊ဖြူဖြူဖွေးဖွေးပါပဲ၊နောက်တော့သူကကျမကိုလိုးဖို့လုပ်ပါတယ်။ “မေလေး.ငါ့အပေါ်ကလုပ်ပေးပါ” ကျမလည်းဒီလိုမျိုးလုပ်ဖူးပါတယ်။အဲဒီတော့ကျမလည်း သူ့အပေါ်ကခွပြီးလီးကိုကိုင်ထည့်လိုက်လိုက်တယ်” “ဗျစ်….ဗျစ်…ဗျစ်” “အာ့..ကျမအဆုံးအထိမထိုင်ရဲဘူး၊ကြောက်တယ်လေ၊ “ကျမကသူ့ရင်ဘတ်ပေါ်လက်ထောက်ပြီးအဆုံးအထိမဝင်အောင်လုပ်သေးတယ်။ “ဗျစ်..ဗျစ်….ဗျစ်” “အာ့..အင့်.” အောက်ကနေပြီးတော့ကျမထိုင်အချမှာအပေါ်ကိုပင့်ပြီးလိုးတော့ကျမတချက်အောင့်သွားတယ်လေ။သားအိမ်များထိသွားသလားမသိဘူး” “နောက်တော့သူကအောက်ကနေပင့်ပြီးလိုးတော့တယ်။ကြာတော့လည်းခံနိုင်သွားပြီးကာမအရသာကတွေ့လာတော့တယ်။ကျမလည်းမြန်မြန်ပဲအပေါ်ကဆောင့်ချပေးလိုက်တယ်။

ပိပိထဲလီးဝင်သံတွေကတဘွတ်ဘွတ်တဇွပ်..ဇွပ်နှင့်ပေါ့ “ဗျိ..ဗြိ.ဗျစ်..ဗျစ်..ဘွတ်..ဖတ်..ဖန်းးဖန်း” “အင့်..ဟင့်..ဟင့်.” သူကကျမကိုကျမကိုရပ်ခိုင်းပြီးခါးကိုဖက်ကာ၊ကုတင်အောက်ကိုဆင်းတယ်။လီးကျွတ်မှာစိုးလို့ခါးကိုတင်းတင်းဖက်ထားတာပါ။ရှည်လျားတဲ့လီးကအပြင်ကိုကျွတ်မထွက်ပါဘူး” ကုတင်ပေါ်ကနေအောက်ကိုဆင်းတော့ကျမကသူ့လည်ပင်းကိုဖက်ထားတယ်။သူကကျမပေါင်အောက်ကလက်ဝင်လျှိုကာကျမကိုမပြီးပင့်လိုးရောကျမဖင်ကိုအတင်အချလုပ်ပြီးလိုးပါတော့တယ်။ကျမစိုးရိမ်တာကွန်ဒွန်ပေါက်ငွားမှာကိုပါ။ဒီအလုပ်ကရောဂါရဖို့လွယ်တယ်။ကျမကြောက်တယ်လေ။သူကကျမကိုချီပြီးရှစ်မိနစ်ခန့်လိုးလိုက်တော့ကျမလည်း ပြီးသွားပါတော့တယ်။ သူကတော့မပြီးသေးတော့ကျမကိုကုတင်ပေါ်ပက်လက်တင်လိုက်ပြီးပေါင်ကားကာနို့စို့ရင်းထပ်လိုးပါတယ်။လီးအဝင်အထွက်ကပိုမြန်သလိုကျမပိပိထဲကအရသာလည်းတွေ့ရဲ့အတွက်ကျမဒုတိယအကြိမ်ပြီးရပြနတယ်ရှင်။

သူကလည်းနောက်ထပ်ငါးမိနစ်လောက်မှပြီးသွားတယ်။သူတစ်ကြိမ်မှာကျဖြင့်နှစ်ကြိမ်တောင်ပြီးသွားရတယ်၊လုပချိနကနာရီဝက်ကျော်ပါတယ်။အဲဒီနေ့ကနောက်ထပ်သုံးကြိမ်တောင်ပုံစံအမျိုးမျိုးလိုးလို့ကျမမှာအားအင်တွေကုန်ခမ်းလို့လှုပ်တောင်မလှုပ်နိုင်တော့ပါဘူးရှင်” ဒီလိုနှင့်နောက်တပတ်လောင်နားလိုက်ရတယ်။ မနားလို့လည်းမဖြစ်ဘူး၊မိန်းမဓမ္မတာလာနေတယ်လေ၊လာပြီးသုံးရင်လောက်ကြာတော့ဦးကိုကိုအောင်ဆီကဖုန်းလာတယ် “ဟလို” “ဟုတ်ကဲ့ပြောပါရှင့်” “မေလေး.ငါကိုကိုအောင်” “ဟုတ်ကဲ့” “ငါအရမ်းအရေးကြီးတယ်၊နေပြည်တော်ခဏလာခဲ့” “ဟင်းးးကျမနယ်ကိုမလိုက်ချင်ဘူး” “တပတ်လောက်ပါဟ” “အိမ်ကထွက်ဖို့အဆင်မပြေလို့” “လာခဲ့စမ်းပါ.ကြိုက်ဈေးတောင်းဟာ” “ငါလူတစ်ယောက်ဧည့်ခံစရာရှိတယ်” “အင်းးးး” “ငါဆယ်သိန်းပေးမယ်.သုံးရက်ပဲ” “နည်းတယ်” “အရေးကြီးပါတယ်ဆိုမှဆယ့်ငါးသိန်းဟာ” “ဒါဆိုလည်းပြီးရော” ကျမနေပြည်တော်သွားတော့ဘောဂသီရိမှာ။

ဦးကျိုကိုအောင်ကိုယ်တိုင်ကားနှင့်လာခေါ်ပြီးမောင့်ပလဲစင့်ဟိုတယ်ခေါ်သွားတယ်။အဲဒီကလူရှင်းတော့သူကအဲဒီမှာလူကြီးတစ်ယောက်ဧည့်ခံမှာပေါ့ “ကျမရောက်သွားတော့” “အား.ခင်များရွေးတတ်သားပဲကိုအောင်’” “ဆရာသမားအကြိုက်သိတယ်လေ” “စိတ်ကောချရရဲ့လား” “ဟိုတပတ်ကမှသူကစလုပ်တာဗျ။ကျနော်ပထမဆုံးပဲ” “ဟုတ်လား” “ဗမာဆန်ဆန်ဆိုတော့ရှယ်ပဲဗျ” “ကဲပါဆရာသမားပဲသုံးပါ။ကျနော်သိတ်ချရလို့ခေါ်ထားတာ။ဈေးကြီးအဖိုးကောင်းတယ်” “ဟင်းးးဟင်းးး” “မေလေးငါသွားတော့မယ်၊ငါ့ဆရာကိုသေချာပြုစုလိုက်” “ဟုတ်ကဲ့” “မေလေးဟုတ်လားညီမ..ဟုတ်တယ်ရှင့်” “အေး..ငါ့ကိုလည်းမှတ်ထညးထား၊ကိုမြင့်မောင်တဲ့” “ဟုတ်ကဲ့” ညရောက်တော့ကိုမြင့်မောင်မူးမူးလေးနှင့်ရောက်လာပြီး “မေလေး.စရအောင်” “ဟုတ်ကဲ့ရှင့်” “လာကွာငါ့အဝတ်တွေချွတ်ပေးစမ်းပါ။” “မေလေးလည်းထျွတိပေးလိုက်တယ်၊ဒီလူတွေကအစိုးလုပ်ငန်းတွေကိခြွင်ယူတဲ့လူတွေ၊ငွေပေါတယ်လေ။

“မေလေးငါ့ကိုစုပ်ပေးစမ်းပါအုံးဟာ” ကျမလည်းတဖြေးဖြေးနှင့်လီးကိုမရွံတော့ဘူး၊ယောက်ျားတွေတဏှာထမှပိုက်ဆံများများရမှာလေ၊ဒီတော့လည်းသူတို့လီးအမြဲတောင်နိုင်ပါစေလို့ပဲဆုတောင်းရတယ်။ ကျမလည်းသူကျေနပ်သည်အထိလီးစုပ်ပေးရတယ်။ “မေလေး’” “ရှင်.” “နင်ဖင်ခံဖူးလား” “မခံဖူးပါဘူးရှင့်” “ငါကသူများမလုပ်ဖူးတာပဲလုပ်ချင်တာ” “မလုပ်ပါနှင့်ရှင်၊ကျမကြောက်လို့ပါ’ “အေး.ငါပိုက်ဆံငါးသိန်းပေးမယ်၊နင်ဖင်ခံမလား” “အမလေး.တွေးပြီးကြောက်မိတယ်၊ဒါပေမယ့်တဖက်ကလည်းငါးသိန်းတဲ့၊ပိုက်ဆံပေါတဲ့လူတွေမိုွသာပေးနိုင်တာ။ “တကယ်ပေးရင်.လုပ်ပေးပါ့မယ်” “ရော့ငါ့ပိုက်ဆံအိပိငါသိန်းယူလိုက်” “ငါမေးပြီးပြီကိုအောင်ကို နင်ဖငိမခံဖူးဘူးဆိုလို့လုပ်ချင်တာနင့်ဖ၊င်ကအပျိုပဲရှိသေးတာ” “ဟုတ်ကဲ့.” “ဒီလိုမှပေါ့” ကျမသားရှေ့ရေးအတွက်ဖင်မခံဖူးပေမယ့်ခံလိုက်မယ်လို့ဆုံဖြတ်လိုက်တယ်။သူ့ကိုသူကျေနပ်တဲ့အထိစုပ်ပေးလိုက်တယ်၊ “မေလေးနင့်ဖင်ကိုကုန်းချမှာနှောိ”။

“ဟုတ်ကဲ့ရှင့်”ကျမလည်းကုန်းပေးလိုက်တယ်” ကိုမြင့်မောင်တစ်ယောက်နောက်ကနေပြီးကုန်းကာလီးကိုသွင်းမယ့်ဟန်ပြင်နေတယ်။ကျမလည်းဖင်ထဲလီးဝင်မဲ့အချိန်ကိုသာကျမရင်တထိတ်ထိတ်နှငိ့စောင့်နေမိတယ်၊ သူကကျမဖင်ဝကိုတံတွေးထွေးလိုက်ကာလီးကိုစအိုဝအားဖြတ်ပြီးရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်နေတာ၊လေ။နောက်ကျတော့လီးကိုင်ပြီးကျမဖင်အအိုဝကိုလီးကိုတော့ပြီးသွင်းတယ်။ ပြွတ်” ပွတ်” “အားးးးနာတယ်..အားးး” ကိုမြင့်မောင်ကမညှာတော့ဘူူးမရမကအထဲကိုလီးအဆုံးထိသွင်းတော့တယ် ကိုမြင့်မောင်လိုးလိုက်တော့ကျမဖင်ထဲမှာပူကနဲမီးစနှင့်ထိုးသလိုခံစားလိုက်ရတယ်။အဝမှာစပ်ဖျဉ်းဖျဉ်းခံစားရပြီးအထဲရောက်တော့အောင့်ပြီးခံစားရတယ် “အာ့အကို..ခဏ” “ဗျစ်…ဗျစ်..ဘွတ်..ဘွတ်” “အာ့အမလေး..အင့်..အိုး” “ခဏနေပါအုံး….အ.အား” ကျမမျက်ရည်တွေပါထွက်တယ်ရှင်။နောင်တော့လည်ူတဖြေးဖြေးသက်သာလာတယ်။ဒါပေမယ့်အိမ်သာအရမ်းတက်ချင်တယ်။

ကိုမြင့်မောင်ဖင်လိုးတာကို.အောင့်ပြီးသာသည်းခံရတော့တယ်။ပိုက်ဆံငါးသိန်းရထားတာဆိုတောွလေ ဆယ်မနစ်လောက်ပြင်းပြငိးလိုးပြီးကိုမြင့်မောင်ပြီးသွားတယ်။ကိုမြင့်မောင်လီးကိုထုတ်ပြီးတာနှသ့်ကျမအိမ်သာကိုပြေးလိုက်ရတယ်လေ။ အိမ်သာထိုင်တော့လည်းအီးကပါချင်သလိုမပါချင်သလိုဖြစ်နေတာကြောငိ့နာရွီက်လောက်အချိန်ဖြုန်းခဲ့ရတယ်လေ၊နောက်တကြိမ်လိုးတော့ကျမခံနိုင်ရည်ရှိသွားပါပြီ။နာလည်းမနာတော့ပါဘူး” ဒီလိုနှင့်ကျမအထက်တန်းလွှာတွေကြားဈေးကြီးတဲ့ဖာသည်တစ်ယောက်လိုငွေရှာရင်းနှင့်အိမ်မှာစတိုးဆိုင်လေးဖွင့်ထားလိုက်တယ်။သူကအိမ်စရိတ်ကာမိတယ်လေ။နောက်တော့နှစ်နှစ်လောက်ငွေရှာတော့ငွေသိန်းသုံးရာလောက်စုနိုင်သလိုကျန်းမာရေးကတဖြေးဖြေးညံ့လာပြီးတကိုယ်လုံးဘုသေးသေးလေးတွေအကျိတ်သေးသေးလေးတွေပေါ်လာပြီးနောက်တော့ကျမဆေးရုံတက်ရတယ်။ရောဂါကကျွမ်းသွားပါပြီ၊ယောက်ျားပြောင်းလာတဲ့အခါကျမကဆေးရုံမှာပက်လက်ကလေးနှင့်ပေါ့ “မေလေး” ကျနော့်တို့သားအဖထားခဲ့ပြီဗျာ”အီးဟီးးးးး ‘”မေ..မေ..” “သမီး..” ကဲအားလုံးပြန်ရအောင်” ကိုမင်းသူလည်းပူဆွေးသောကရောက်ရတယ်။ရက်လည်ပြီးမှမေလေးသေတ္တာရှာတော့မှသားအတွက်ငွေတွေဘဏ်မှာအပ်ခဲ့ကြောင်းသိရပါတော့တယ် …. ပြီးပါပြီ။

 

Zawgyi

အထက္တန္းလႊာ

“ေမေလး” “ရွင့္” “ေမာင္တို႔လက္ထပ္ရေအာင္၊ေမာင္အလုပ္ရၿပီ” “ေမာင္ေဖေဖႏွင့္ေမေမကိုေျပာေလ” “ေအးပါကြာေယာက္ခမႀကီးေတြကသေလာတူၿပီးသားပါ” ေမေလးမွာအသားျဖဴၿပီးအရပ္ငါးေပေလးလက္မေလာက္ရွိၿပီးလွပေသာကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္ရွိပါတယ္။မ်က္နာခ်ိဳၿပီးအသားအေရဝင္းပျဖဴစင္တဲ့အသားအေရရွိတယ္။ျမန္မာဝတ္စုံလိုကိုယ္လုံးေပၚလႊင္ေစေသာအဝတ္အစားဝတ္ကျမင္သူတိုင္းႏွစ္ခါေလာက္ျပန္ၾကည့္ရတဲ့သူမ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္။ အဂၤလိပ္စာအဓိကႏွင့္ဘြဲ႕ရတယ္။ကိုမင္းသူႏွင့္တကၠသိုလ္ကတည္းကခ်စ္ခဲ့ရၿပီး၊ကိုယ္မင္းသူအလုပ္ရရင္လက္ထပ္မယ္ရည္စူးခဲ့ၾကတဲ့ခ်စ္သူေတြျဖစ္ၾကတယ္။ကိုမင္းသူကအေနေအးတဲ့သူျဖစ္ေတာ့မိဘေတြကလည္းသေဘာတူၿပီးသားျဖစ္ေတာ့သိပ္မၾကာခင္မွာပဲရုံးတက္လက္မွတ္ထိုးၾကၿပီးအိမ္မွာပဲ မဂၤလာေဆာင္ျဖစ္ၾကေတာ့တယ္။ “မဂၤလာေဆာင္ေတာ့လည္းအရင္ကစည္းရွိၾကေတာ့တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦးမလြန္က်ဴးခဲ့ၾကပါဘူး”။

“ေမေလး” “ရွင္..ေမာင္” “မဂၤလက္ဖြဲ႕ေတြလည္းေဖာက္ၾကည့္ၿပီးၿပီမဟုတ္လား” “အင္း.ေလေမာင္” “မပင္ပန္းဘူးလား” “အင္း.ပင္ပန္းတာေတာ့ပင္ပန္းပါတယ္” “အဲဒါဆိုအိပ္ၾကရေအာင္ကြာ၊ေမာင့္အခ်စ္ကေလးကိုၾကင္နာခ်င္ၿပီ” “ရႉးတိုးတိုး.ေမေမတို႔ၾကားပါ့မယ္” “သူတို႔နားလည္ပါတယ္ေမေလးရယ္” “ေအာ္သိတာသိေစမျမင္ေစႏွင့္တဲ့ေမာင္” “လုပ္ပါကြာအိပ္ရေအာင္” “ေမာင္ကလည္း..သိပ္ကဲတာပဲ၊ဒီပစၥည္းေတြသိမ္းလိုက္ပါဦးမယ္” အမွန္ေတာ့ေမေလးတစ္ေယာက္ရင္ေတြခုန္ေနၿပီး၊ရွက္ေနလို႔ဒီအလုပ္ေတြလုပ္ေနတာပါ၊အခုေတာ့အဲဒါေတြသိမ္းရင္းအခ်ိန္ကဆယ္နာရီေက်ာ္ေနၿပီ။ေမေလးကပစၥည္းေတြသိမ္းၿပီးဍွက္ႏွာသစ္ေျခေဆး၊သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ၿပီးမွအိပ္ခန္းထဲဝင္လာလိုက္တယ္။ၿပီးေတာ့ညဝတ္အကၤ်ီေလးဝတ္မလို႔လုပ္ေတာ့.ေမာင္ကၾကည့္ေနလို႔နည္းနည္းရွက္သြားတယ္။ “ေမာင္..ဘာလုိ႔ၾကည့္ေနတာလဲ၊ဟိုဘက္လွည့္ကြာ၊ေမေလးရွက္တယ္”။

“မင္းသူလည္း “ေအးပါကြာ”ဆိုၿပီးတဖက္လွည့္ဟန္ျပဳၿပီးေမေလးမၿပီးခင္လွည့္ၾကည့္တယ္” “ဟင္းေမာင္ေႏွာ္”ဆိုၿပီးအဝတ္ေဟာင္းေတြကိုကုတင္ေျခရင္းကအဝတ္စင္ေပၚေခါက္တင္လိုက္တယ္။ၿပီးေတာ့မွခ်စ္သူလင္ကိုကန္ေတာ့ၿပီးကုတင္ေပၚလွမ္းတက္လိုက္တယ္။မင္းသူလည္းကုတင္ေပၚတက္လာေသာေမေလးအားၾကင္နာစြာေပြ႕ဖက္ၿပီးပါးႏွစ္ဖက္ကိုေမြးၾကဴရင္း “သိပ္လိမၼာတဲ့မိန္းမေလးရယ္”။လို႔ေျပာလိုက္ၿပီးကုတင္ေပၚလွဲခ်လိုက္ေတာ့တယ္ “အမယ္နဂုိကတည္းကလိမၼာၿပီးသားပါေႏွာ္” “ေအးပါကြာ” ကိုမင္းသူကေမေလးႏႈတ္ခမ္းအားစုပ္ယူနမ္းရွိုက္တဲ့အခါေမေလးလည္းျပန္လည္နမ္းလိုက္တယ္။ေမေလးေရာမင္းသူပါရင္ခုန္မႈ့ေတြႏွင့္တစ္ဦးကိုတစ္ဦးၾကင္နာစြာေပြ႕ဖက္နမ္းရွိုက္ေနၾကရင္းမင္းသူကေက်ာ့ရွင္းၿပီးေသြးစိမ္းေၾကာျမျမေလးေပၚေနတဲ့ေမေလးရဲ႕လည္တိုင္ကေလးကိုငုံခဲၿပီးစုပ္ယူလိုက္တယ္။ “အို..ေမာင္ရယ္” ေမေလးမွာအလိုးခံရမည္ကိုႀကိဳသိၿပီးပိုၿပီးရင္ခုန္မႈ႔ေတြႏွင့္အတူ၊မိန္းေမာစျပဳလာပါေတာ့တယ္။

“မင္းသူလည္းေမေလးအကႌ်ကိုအေပၚတြန္းတင္ကာ၊ဘရာအားခြ်တ္ရင္ေမေလးေနာက္ေက်ာသို႔လက္လွမ္းလိုက္ၿပီးအကၤ်ီခ်ိတ္အားျဖဳတ္ရာေမေလးပဲအိပ္ရာမွထၿပီးျဖဳတ္လိုက္ရတယ္။ေမေလးဘရာခ်ိတ္ျဖဳတ္တုန္းမွာပဲေမေလးအက်ီကိုေခါင္းကေနခြ်တ္ဖို႔ႀကိဳးစားလိုက္တယ္။ဘရာခ်ိတ္ျဖဳတ္လိုက္တဲ့ေမေလးအက်ီၤပါတစ္ခါတည္းခၽြတ္လိုက္ေတာ့၊ျဖဴးေဖြးဝင္းပတဲ့လုံးက်စ္က်စ္ရင္ႏွစ္မႊာဟာအျပင္သို႔ထြက္လာေတာ့မင္းသူလည္းထိုထိုေသာႏို႔ႏွစ္လုံးအားေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္ၿပီးစို႔လိုက္တယ္” “ႁပြတ္..ႁပြတ္..ႁပြတ္” “အာ့ေမာင္ရယ္..ကြ်တ္..ကြ်တ္” “ေမေလးတစ္ေယာက္စုပ္သတ္ၿပီးညည္းညဴမိတယ္။အပ်ိဳစင္ႏို႔ပီသစြာပဲစုခြ်န္ေနတဲ့ႏို႔သီးေတြကစူထြက္လာရင္းတသိမ့္သိမ့္တလႈိက္လႈိက္တက္လာေသာကာမစိတ္ေၾကာင့္ညည္းညဴမိရေလသည္။ “ႁပြတ္..ႁပြတ္…ႁပြတ္” “အင့္..ဟင္းးဟင္းးးးး” မင္းသူလည္းေမေလးခ်ိဳခ်ိဳကိုလၽွာႏွင့္ယက္လိုက္စို႔လိုက္ႏို႔အုံလိုက္ငုံလိုက္ခဲလိုက္လုပ္ေနသျဖင့္ေမေလးမွာပိပိထဲအရည္္ေတြစိမ့္ထြက္လာမွန္းသိၿပီး။

ရွက္ေသြးျဖာသြားေလသည္ မင္းသူလည္းေမေလးလုံခ်ည္ကိုအသာေျဖကာခြ်တ္ေသာေၾကာင့္ေမေလးလည္းခါးကိုႂကြေပးလိုက္ရၿပီး။ မင္းသူကေမေလးအဖုတ္ကိုအတြင္းခံေဘာင္းဘီထဲလက္သြင္းၿပီးအေမြးႏုေလးမ်ားကိုပြတ္သတ္ေပးရာ။ေမေလးမွာဓာတ္လိုက္သကဲ့သို႔တခ်က္တြန္႔သြားၿပီးပိပိထဲမွအရည္ၾကည္ေခ်ာဆီေလးစိမ့္ထြက္သြားသည္။ပိပိအကြဲၾကားလက္သြင္းၿပီးမင္းသူမွာေမးေလးႏို႔ကိုစို႔လိုက္သည္။ေမေလးလည္းဖီလင္တက္သထက္တက္လာၿပီး”ေအာ္ညည္းသံေလးေပးမိေလသည္။ မင္းသူကေမေလးအတြင္းခံကိုခြ်တ္လိုက္သျဖင့္ေမးေလးဒုတိယအႀကိမ္..ဖင္ကိုႂကြေပးရျပန္သည္။ပိပိမွာလည္းျဖဴေဖြးဝင္းဝါေနၿပီးႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားမွာပန္းႏုေရာင္ေျပးေနေလသည္။မင္းသူမာခ်စ္ရ၏ပိပိလွလွေလးကိုျမင္ၿပီးယက္ေပးခ်င္ေသာစိတ္တဖြားဖြားျဖစ္ေပၚလာခဲ့သည္ “ေမေလးပိကိုနမ္းခ်င္တယ္ကြာ” “မလုပ္ပါႏွင့္ေမာင္” “ေမေလးျပန္မလုပ္ေပးခ်င္ဘူးေမာင္” “ေမေလးကလည္းကြာလင္မယားေတြျဖစ္ၿပီးမွကြာ”။

“မလုပ္ပါႏွင့္ေမာင္ရယ္၊ေမာင္လည္းဘုန္းနိမ့္မယ္၊ေမလည္းလည္းငရဲႀကီးပါ့မယ္” “လုပ္ပါကြာ” “ေမေလးမလုပ္ပါရေစႏွင့္ေမာင္ရယ္” “ေမေလးမလုပ္ခ်င္လည္းေမာင္အတင္းမတိုက္တြန္းခ်င္ပါဘူးေလ၊ေမာင္ေတာ့လုပ္ပါရေစ” “အာ.ေမာင္ေမေလးကိုငရဲမေပးပါႏွင့္ေမာင္” မင္းသူလည္းေမလည္းအားမေျပာေတာ့ပဲေမေလးပိပိအားအတင္းယက္လိုက္သည္” “မလုပ္ပါႏွင့္ေမာင္ေမေလးတကယ္စိတ္ဆိုးမွာေႏွာ္” မင္းသူလည္းဆက္မလုပ္ရဲေတာ့ပဲ၊ေမေလးေပါင္ၾကားထဲဝင္ကာေမေလးပိပိအားလိုးခ်လိုကိသည္ “ဗ်စ္..ဗ်စ္…ဗ်ိ.ျဗစ္..ျဗစ္” “အားေျဖးေျဖးလုပ္ပါေမာင္” “ဗ်စ္…ဖ်စ္..ေဖာက္” “အိုး..ေမာင္ရယ္နာလိုက္တာ” “ခဏေလးပါစလုပ္ရင္ဒီလိုပဲနာတယ္ေလ၊အပ်ိဳစစ္အေမွးပါးကိုေဖာက္တာေလ” “ေသြးေတြမ်ားထြက္ကုန္ပလားေမာင္” မင္းသူလီးကိုအျပင္ဆြဲထုတ္ၿပီးၾကည့္လိုက္တယ္။ “ေသြးစေလးေလာက္ပါကြာ” “အမ်ားၿကီးထြက္လာသလား” “စိုးရိမ္စရာမရွိပါဘူးေမေလးရာ” ဆိုျပပီးမင္းသူတစ္ေယာက္ဆက္တိုက္ပဲလိုးလိုက္တယ္။

“အင့္ဟင့္အင့့့့့့့့့့့္” “မင္းသူးလည္းဆက္တိုက္ဆိုသလိုလိုးလိုက္ရာသိပ္မၾကာခင္မွာပဲႏွစ္ဦးသားၿပိဳင္တူၿပီးသြားၾကေလသည္။ “ ခ်စ္ခင္စၾကင္နာစဆိုေတာ့စိတ္တူကိုးယ္တူႏွစ္ဦးသေဘာတူ လိုက္ၾကရာ။ေမေလးမစုပ္ေပးသည္မွအပက်န္သည့္ပုံစံမ်ိဳးစုံျဖင့္လုပ္ျဖစ္ၾကေလသည္။အိမ္ေထာင္သက္ၾကာေလသံေယာဇဥ္ေတြခိုင္ျမဲၿပီးေလးလေလာက္တြင္ေမေလးတစ္ေယာက္ကိုဝန္ရရွိေလသည္။နားလည္မႈ့အျပည့္ေပးႏိုင္ေသာမင္းသူအားေမေလးမွာအခ်စ္ေတြပိုခဲ့သည္။ကိုယ္ဝန္ရလာၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္အနာဂတ္အတြက္ေမၽွာ္ေတြးၿပီးေပ်ာ္ခဲ့ၾကသည္။သားေလးျဖစ္ျဖစ္ျဖစ္သမီးေလးျဖစ္ျဖစ္လိုခ်င္ၾကသည္မွာဓမၼတာပင္ျဖစ္သည့္အေလ်ာက္အနာဂတ္စီမံကိန္းမ်ားခ်မွတ္ရင္းႏွစ္ဦးသားေပ်ာ္ခဲ့ၾကေလသည္။ ကေလးေလးေမြးေသာအခါက်ေတာ့သားေယာက္က်ားေလးျဖစ္ၿပီး၊ေမေလးမွာႏို႔ခ်ိဳတိုက္ေကြ်းရန္အခြင့္မသာပဲျဖစ္ရသည္။ေမေလးမွာႏို႔မထြက္ေပ။သိုေ့သာ္လည္းေမေလးကေလးအတြက္ကိုယ္တိုင္ႏို႔ဘူးေဖ်ာ္ၿပီးျပဳစုခဲ့ရာ။

ယခုဆိုလၽွင္ကေလးေလးမွာမူႀကိဳပင္တက္ရေတာ့မည့္အေနအထားပင္ျဖစ္သည္။ေမေလးအသက္မွာႏွစ္ဆယ့္ေလးခန္႔ျဖစ္ေလရာ။တသားေမြးတေသြးလွျဖင့္စိုစိုေျပေျပပင္လွလာသည္။ႏို႔တိုက္ေကြ်းရျခင္းမရွိသျဖင့္ႏို႔မွာလည္းအပ်ိဳကတည္းကလိုျဖစ္ေနသည္။မင္းသူမွာလည္းရာထူးတိုးျဖင့္ေနာင္ခ်ိဳသို႔ေျပာင္းသြားသျဖင့္ေမေလးမွာမိဘႏွင့္အတူသားေလးအားမူႀကိဳထားၿပီးရန္ကုန္တြင္သာက်န္ရစ္ခဲ့ေလသည္။တေန႔ေတာ့ ေခါင္းေလ်ာ္ရင္းလည္ပင္းဆံစအားကုတ္ျခစ္ရာမွဘုေသးေသးႏွစ္လုံးအားေတြ႕ရသျဖင့္ေဆးခႏ္းျပရာတြင္၊ဆရာဝန္မွ “ညီမေလး.ဆရာကဒါေလးကိုဘိုင္အိုစီလုပ္ခ်င္တယ္” “ရွင္စိုးရိမ္ရလို႔လားဆရာမ” “အင္းညီမေလးအဆီက်ိတ္ကေလးဆိုရင္ေတာ့ျပသနာမရွိဘူးေပါ့” “ကဲညီမေလးဂ်ိဳင္းေအာက္ခဏၾကည့္ရေအာင္” “ဟုတ္ကဲ့ဆရာမ” ဆရာဝန္လည္းစမ္းၿပီးေနာက္ “ညီမေလး.ဒီမွာလည္းေတြ႕တယ္” “ရွင္” “ညီေလးအမေပါင္ျခံကိုစမ္းၾကည့္မယ္သိလား” “ဟုတ္ကဲ့ရွင့္” “ေပါင္ျခံလည္းစမ္းၿပီးေနာက္”။

“ညီမေလးေသခ်ာတယ္၊ဘိုင္အိုဆီပဲလုပ္လိုက္ပါညီမ” “ဟုတ္ကဲ့ရွင့္ ဒီလိုႏွင့္ေနာက္တရက္ခြဲစိတ္ခန္းဝင္ၿပီးေပါင္ျခံေနရာအားခြဲစိပ္ကာအသားစယူၿပီးဓာတ္ခြဲခန္းသို႔ပို႔ရာအေျဖလႊာမ်ားရေလသည္။ အေျဖလႊာအားဆရာမဆီျပရာ “ညီမေလးစိတ္မေကာင္းပါဘူးညီမေလး” “ရွင္” “အမဆရာဆီစာေရးလိုက္ပါ့မယ္သြားလိုက္ေႏွာ္” ဆရာေပးေသာစာႏွင့္ဆရာမညႊန္ျပေသာဆရာဝန္ႀကီးႏွင့္ေတြ႕ရာ။ကင္ဆာေရာဂါကုေသာဆရာဝန္ႀကီးေဒါက္တာစိုးေအာင္ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္စိုးရိမ္စိတ္ဝင္ရေလၿပီ။ ဆရာဝႏ္ႀကီးက “သမီးအေျဖလႊာမွာကင္ဆာလို႔ေရးထားတယ္သမီး” “ရွင္” “ဒါဆိုက်မေသရေတာ့မယ္ေပါ့ဆရာႀကီးရယ္” “အဲလိုခ်ည္းပဲမဟုတ္ဘူးသမီးဒီကင္ဆာကသငံရည္အက်ိတ္ကင္ဆာလို႔ေခၚတယ္။ျဖစ္တာနည္းနည္းၾကာၿပီ၊မကုရင္ေတာင္ေလးငါးႏွစ္ေလာက္ေနရပါတယ္။ကုသရင္ေပ်ာက္လိမ့္မယ္လိုထင္တယ္ “ရွင္” ေမေလးတစ္ေယာက္ျမင္းမိုရ္ေတာင္ၿပိဳလဲသကဲ့သို႔ျဖစ္ရၿပီ။

ကေလးမ်က္ႏွာျမင္ေယာင္ရင္း “သားေလးရယ္၊အေမေသတာအေရးမႀကီီးပါဘူး၊ငါးသားတစ္ေယာက္အမိမဲ့သားေရနည္းငါးျဖစ္ရေတာ့မယ္သားသားရယ္”လို႔ေတြးရင္းအိမ္အျပန္လမ္းတေလ်ာက္အားရေအာင္ငိုရင္း၊အိမ္အေျခအေနကလည္းဒီေရာဂါဆိုးကုရေလာက္ေအာင္ေငြကမရွိ၊ကုသရရင္ေရာေပ်ာက္မယ္လို႔အာမမခံႏိုင္၊ေမေလးမွာမိမိအတြက္မပူပဲသားေလးအတြက္သာပူပင္ရေလသည္။အိမ္ေရာက္ကလည္းမိဘႏွစ္ပါးစိတ္ဆင္းရဲရမည္ျဖစ္၍မေျပာပဲဘာလုပ္ရမလဲစဥ္းစားကာ၊အပူရုပ္ကိုဟန္လုပ္ေနရေတာ့သည္။ ေမေလးတစ္ေယာက္မွာစဥ္းစားရခက္ေနၿပီ။ “အင္း..ငါ့ဘဝကလည္းဆိုးလိုက္တာ၊သားေလးအနာဂတ္အတြက္ေရာ၊ေဖေဖႏွင့္ေမေမတို႔အတြက္ေရာ၊ဟူး..ငါဘယ္လိုလုပ္ရပါ့မလဲ၊ငါေသသြားရင္ငါ့သားေလးဒုကၡေရာက္ရမယ္။အင္းမိခင္ေသာကဆိုတာဒါပဲျဖစ္မယ္၊..ငါဘာလုပ္သင့္သလဲ၊ငါအသက္မရွင္ေတာ့ရင္သားေလးႏွင့္ငါ့မိဘေတြဒုကခေရာက္မက်န္ရေအာင္ငါၾကံစည္မွျဖစ္ေတာ့မယ္။

ဘာလုပ္ရမလဲ……ကိုမင္းသူေရက်မကိုခြင့္လႊတ္ပါရွင္၊က်မေမာင့္ကိုမခ်စ္လို႔မဟုတ္ပါဘူး၊ေမာင့္အေပၚသစၥာမရွိလို႔မဟုတ္ပါဘူးရွင္၊က်မဘဝကရွင္ႏွင့္ရိုးေၾမက်ေပါင္းရဖို႔ကံကပါမလာဘူးေလ။. .ေမေလးဆုံးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုခ်လိုက္တယ္ ‘”ေမေမ” ဘာလည္းေမေလး” “သမီးအလုပ္တစ္ခုလုပ္မလို႔” “ဘာလုပ္မလို႔လည္းသမီး” “ပြဲစားအလုပ္ပါေမေမ” “သမီးေရဟိုတေလာကမွေဆးခန္းမွာခြဲစိတ္ရေသးတယ္မဟုတ္လား” “ဟုတ္တယ္ေမေမ.ကုန္က်စရိတ္ေတြမ်ားလို႔၊သားေလးကအခုဆိုမူႀကိဳေတာသ္တက္ေနၿပီေလ၊အဲဒါေၾကာင့္ပါေမေမ” “ သမီးသေဘာပါကြယ္” ေမေလးေက်ာင္းတုန္းကသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကိုသတိရလိုက္တယ္။သူကဟိုတယ္မွာမန္ေနဂ်ာျဖစ္ေနၿပီ၊သူ႔ဆီပဲအကူအာီေတာင္းရမယ္၊ဆိုၿပီးဖုန္းဆက္ေတာ့အဆက္အသြယ္ရတာႏွင့္သြားလိုက္တယ္ “လာေဟ့ေမေလး၊နင္လည္းအခုမွေပၚလာတယ္” “ေအးေလ.ငါလည္းကေလးေမြးေနတာႏွင့္ဟ” ။

“နင္ကကေလးေမြးတယ္သာေျပာတယ္အရင္ကထက္ကိုလွလာပါလား” “ဟင္းးးးဟင္းးးး” “ဒါႏွင့္ဘာကိစၥရွိလဲ” “ငါေျပာတာခဏနးေထာင္၊ဘယ္သူ႔ကိုမွျပန္မေျပာရဘူး” “ေအးပါေျပာပါ” “ငါဒုကၡေရာက္ေနတယ္၊အခုငါသိပ္မေနရေတာ့ဘူး၊ငါမေသခင္ငါ့မိသားစုအတြက္ေငြရွာခဲ့မွရေတာ့မယ္၊အဲဒါေၾကာင့္နင့္ဆီလာခဲ့တာ “ဟင္..သူငယ္ခ်င္းနင့္အျဖစ္ကဆိုးလိုက္တာဟာ” “ေအးေလ.နင္ကူညီမွရမယ္” “အင္းးးကူညီတာကရတယ္၊ဒီမွာကႏိုင္ငံျခားသားပဲရွိတယ္” “အင္း”တစ္ခါတေလလည္းျမန္မာေတြလာပါတယ္” “ျမန္မာေတြဆိုေတာ့ငါစိတ္ပူတယ္ဟ” “အင္းစိတ္ေတာ့ပူစရာသိပ္မရွိဘူး၊ဒီမွာတည္းတာဆိုေတာ့လူႀကီးပိုင္းပါပဲ၊ဗရုတ္သုကၡေတာ့သိပ္မလာဘူး” “ငါေစ်းေကာင္းေကာင္းလိုခ်င္တာ၊အဲဒါမွအဆင္ေျပမယ္” “ဝန္ေဆာင္မႈ့ေကာင္းရင္ရပါတယ္ဟာ” “ငါလည္းမလုပ္ဖူးဘူး” “နင္လည္းေယာက္်ားရၿပီးသားပဲ” “အင္းပါဟာ” “ေအာ္ငါနင္ေျပာမွသတိရတယ္၊ငါမွာေဘာစိတစ္ေယာက္မွာထားတာရွိတယ္။

သူကအမွန္ေတြပဲလက္ခံတာ၊ငါေျပာလိုက္မယ္၊မနက္ျဖန္ကိုးနာရီေလာက္လာခဲ့ေပါ့၊ငါပိုက္ဆံမ်ားမ်ားေတာင္းလိုက္ပါ့မယ္၊” “ေအးေလ.နင္လည္းရာခိုင္ႏႈန္းႏွင့္ယူေပါ့” “မယူရက္ပါဘူးသူငယ္ခ်င္းရယ္” “နင္ဖုန္းနံပါတ္ေပးခဲ့၊အလုပ္ျဖစ္ရင္ပြဲျဖစ္တယ္လို႔ေျပာမယ္” “ေအးပါေက်းဇူးပါဟာ” “ေအးေနအုံးဟိုတစ္ေကာင္ရွိေသးတယ္၊ရန္ႏိုင္မင္းေလ၊သူကတိုးဂိုက္လုပ္ေနတာ၊သူ႔ဆီကအမ်ားအားျဖင့္ေအာ္ဒါတက္တယ္၊သူႏွင့္လည္းငါဆက္သြယ္ပါ့မယ္” “ေအးေက်းဇူးသူငယ္ခ်င္း” ေမေလးအိမ္သို႔အျပန္မွာလမ္းမွာေရႊအတုနည္းနည္းဝယ္ၿပီးျပန္လာခဲ့လိုက္တယ္။ ေနာက္ရက္သားေလးကိုေက်ာင္းကားေပၚတင္ၿပီး၊ျမန္မာဝတ္စုံဝတ္ၿပီးေရႊဆင္ကာတက္စီငွားၿပီးဟိုတယ္ေရာက္ခဲ့ေတာ့။သူငယ္ခ်င္းကအခႏ္းထဲလိုက္ပို႔တယ္။အသက္ေလးဆယ္ခန္႔ရွိလူႀကီးတစ္ေယာက္ကာတံခါးလာဖြင့္ေပးတယ္ေလ။သူငယ္ခ်င္းကတံခါးပိတ္ၿပီးျပန္သြားေတာ့ “ဟ..ဒီတစ္ခါတစ္မ်ိဳးပဲ၊ျမန္မာဝတ္စုံႏွင့္ထူးထူးဆန္းဆန္း” ေမေလးအခန္းထဲသာဝင္လာရတယ္။

ေျခဖ်ားလက္ဖ်ားေတြေအးစက္ၿပီးဒူးတုန္ခ်င္သလိုျဖစ္ေနတယ္ေလ၊ဒီအလုပ္ကပထမဆုံးလက္ခံထားတာဆိုေတာ့စိတ္မွာမရဲဘူးေလ” “ဟုတ္ကဲ့ရွင့္” “အင္းငါလည္းဒါမ်ိဳးမွသေဘာက်တာ” “ဘယ္လိုလဲအရင္ကလုပ္ဖူးလား” “အရင္ေတာ့မလုပ္ဖူးဘူး၊ဒါေပမယ့္အိမ္ေထာင္ရွိဖူးတယ္” “ေအာ..၊နင့္ပုံကသိသာပါတယ္။မလုပ္ဖူးမွန္း” “နင့္ပုံကျမန္မာဆန္ၿပီးလွတယ္ဟ။ဘာလို႔ဒီအလုပ္လုပ္လဲ” “က်မလည္းအခက္အခဲရွိလို႔ပါရွင္” “ေအးေလဒီေႏ့တေန႔လုံးငါေနမွာ၊ေအးေအးေဆးေဆးေပါ့။ဝန္ေဆာင္မႈ့ေကာင္းရင္မုန္ဘိုးေပးပါမယ္။” “က်မႀကိဳးစားပါ့မယ္” “ဒါႏွင့္လီးစုပ္ဖူးတယ္မဟုတ္လား” “ရွင္..မလုပ္ဖူးဘူး” “ေဟအိမ္ေထာင္က်ဖူးတယ္ဆို” “ဟုတ္..ဒါေပမယ့္မလုပ္ခဲ့ဖူးဘူး” “ငါကအဲဒါကိုသေဘာက်တာ” “က်မႀကိဳးစားၿပီးလုပ္ပါ့မယ္” “ေအးေလ.နင္လုပ္ေပးရင္မုန္ဘိုးသပ္သပ္ေပးပါ့မယ္” “ဟုတ္ကဲ့ရွင့္” “ကဲအဝတ္အစားေတြခြ်တ္ၿပီးသန္႔ရွင္းေရးလုပ္လိုက္ေတာ့၊ငါအရမ္းလုပ္ခ်င္ေနၿပီ”။

“ဟုတ္ကဲ့ရွင့္” ေမေလးသန္႔ရွင္းေရးလုပ္ရန္ေရခ်ိဳးခန္းဝင္လိုက္တယ္။စိတ္ထဲမွာဝမ္းနည္းမႈ့ေတြႏွင့္ေပါ့။အဝတ္အစားခြ်တ္ၿပီးသန္႔ရွင္းေရးလုပ္တယ္။ၿပီးေတာ့သဘက္တစ္ထည္ပတ္ၿပီးအိပ္ခန္းဖက္ထြက္ခဲ့ရေတာ့တယ္ ေမေလးမွာစိတ္လႈပ္ရွားၿပီးအခန္းထဲသို႔ဝင္လာခဲ့တယ္။အျပင္ေရာက္ေတာ့ဟိုလူႀကီးကအဝတ္အစားေတြခြ်တ္ၿပီးကုတင္မွာေက်ာ္မွီၿပီးထိုင္ေနတယ္။ေမေလးလည္းစိတ္ထဲအားေမြးၿပီးကုတင္အနားကိုသြားလိုက္တယ္ “လာေလညီမ..ညီမေလးနာမည္ဘယ္သူလဲညီမ” “ေမေလးပါရွင္” “ေမေလးမွတ္ထားေႏွာ္အကိုကဦးကိုကိုေအာင္ပါ” “ဟုတ္ကဲ့ရွင္” “လာပါဦးကြာ၊မင္းသဘက္ႀကီးခြ်တ္လိုက္ပါအုံး” “ဟုတ္..ဟုတ္ကဲ့”ေမေလးလည္းရွက္ရႊံစြာပင္သဘက္အားခြ်တ္လိုက္ရေတာ့သည္။ “အားးးေမေလး.ညီမကေယာက္်ားသာရထားတာ၊ႏို႔ေတြကအပ်ိဳအတိုင္းပါလား။ခေလးမရဘူးလား” “ရဖူးပါတယ္၊ႏို႔မတိုက္ရလို႔ပါ” “လာေလအနားကိုခဏေလာက္ႏို႔စို႔ေပးမယ္” ။

“ေမေလးရွက္သြားတယ္၊ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္လုပ္ေပးရမွာမို႔အနားကိုကပ္လိုက္တယ္။ “အားးးအရမ္းမိုက္တယ္ကြာလုံးက်စ္က်စ္ကေလးႏွင့္မာေနတာပဲ” “အဟင္းးး” “ႁပြတ္..ႁပြတ္.ႁပြတ္” “အမေလးးးအိုးးးး.ကြ်တ္..ကြ်တ္..” ေမေလးမွာေယာက္်ားႏွင့္ေဝးေနေတာ့ႏို႔စို႔ခံရတာႏွင့္ကာမစိတ္ကေလးျဖစ္ေပၚလာတယ္။ကိုယ္ဘာသာ.ဒီအလုပ္မွာသာယာစိတ္မေမြးလည္း.ေယာက္်ားမိန္းမဆုံေတြ႕ၿပီးဒီလိုလုပ္ရမွာေတာ့စိတ္ကလႈပ္ရွားမိတယ္ေလ။စိတ္ထဲမွာေတာ့ “ခြင့္လႊတ္ပါေမာင္၊ေမေလးမတတ္သာလို႔ပါလို႔ေတာင္းပန္ရင္းဦးကိုကိုေအာင္ကိုဝန္ေဆာင္မႈ႔ေပးႏိုင္ရန္သာစိတ္ထည့္ရေလသည္။ဦးကိုကိုေအာင္းဒီလိုဟာမ်ိဳးကိုကြ်မ္းက်င္သူျဖစ္တဲ့အတြက္ေမေလးစိတ္ပိုႂကြလာဖို႔သာၾကံေဆာင္ပါေတာ့တယ္။ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ႏွစ္ဦးသားစိတ္တူကိုယ္သူလိုးႏီုင္ရင္ကာမအရသာကိုအျပည့္အဝခံစားရရင္အေကာင္းဆုံးေလ “ႁပြတ္..ႁပြတ္..ႁပြတ္” “အက့္..ဟင့္..ဟင့္..” မိမိစိတ္ကိုမသာယာေအာင္လုပ္ေပမယ့္။

ပထမဆုံးအေတြ႕အၾကဳံျဖစ္၍စိတ္ကိုထိန္းခ်ဳပ္မရႏိုင္တဲ့အတြက္ထိန္းထားသည့္ၾကားကေမေလးညည္းညဴမိတယ္ “ကိုကိုေအာင္ကေတာ့.ႏို႔စိုြရတာဝါသနာေပါေတာ့စို႔လိုက္ခဲလၽွာႏွင့္ယက္လိုက္မို႔ေမေလးတစ္ေယာက္ကာမေနာက္ကိုပါသထက္ပါလာခဲ့ရၿပီးေခါင္းေမာ့ရင္းတဟင္းဟင္းးညည္းေလသည္။ဦးကိုကိုေအာင္စိတ္မွာလည္းဒီလိုအရိုင္းမေလးအားမိမိလိုရာဆြဲေခၚႏိုင္ေအာင္ၾကံစညၤအားထုတ္ရန္ဆုံျဖတ္လိုက္သည္။ႏို႔စို႔ရင္းပင္ေမေလးအဖုတ္ထဲလက္ႏွီုက္၍ပိပ္အားပြတ္ေပးလိုက္သည္။ “အာ့..အကို…..အင့္ဟင့္..ဟင့္” ပိပိထဲမွအရည္မ်ားထြက္ေသာအခါမွဦးကိုကိုေအာင္ကရပ္လိုက္ၿပီး “ေမေလးစုပ္ေပးေတာ့ကြာ” “ဟုတ္….ဟုတ္ကဲ့ပါ” ေမေလးေယာက္်ားလီးကိုေတာင္ရြံလို႔မစုပ္ခဲ့ဖူးတာ၊အခုတစိမ္းလီးဆိုေတာ့ပိုဆိုးတာေပါ့။ခ်ီတုံခ်တုံစဥ္းစားရင္း ေယာက္်ားေရခြင့္လႊတ္ပါလို႔ေတာင္းပန္ရင္းဦးကိုကိုေအာင္လီးကိုငုံစုပ္ရေလသည္။ဦးကိုေအာင္လီးမွာေမာင့္လီးထက္ႀကီးသည္ကိုသတိထားမိၿပီး။

အံခ်င္ေသာစိတ္အားထိန္းခ်ဳပ္ၿပီးလီးအားငုံစုပ္ရင္း၊ဒါလည္းအသားခ်င္းပါပဲေလလို႔ေတြးလိုက္ရတယ္။စုပ္ရုံႏွင့္လီးထဲကအရည္ေတြလၽွာေပၚေရာက္လာတယ္။အရသာကငံျပျပႏွင့္အနံမရတာေၾကာင့္ဆက္ၿပီးစုပ္လိုက္တယ္ “အားေကာင္းတယ္ေမေလး၊ဒစ္ေလးကိုပါယက္ေပးပါ” ဦးကိုကိုေအာင္ေျပာသည့္အတိုင္းဒစ္ပတ္လည္လွ်ာႏွင့္ယက္ေပးလိုက္ရတာေပါ့ “အားးေကာင္းတယ္.လီးထိပ္ဝကိုလည္းလၽွာႏွင့္ထိုးေပးပါ” ေမေလးသူေျပာတဲ့အတိုင္းအဝကိုလၽွာဖ်ားေလးႏွင့္ထိုးေပးလိုက္ေတာ့” “အား.ေကာင္းလိုက္တာေမေလးရာ၊လိုးေတာ့မယ္ေမေလး” “ဟုတ္.ဟုတ္ကဲ့” တကယ္တန္းအလိုးခံရမယ္ဆိုေတာ့စိတ္ထဲမွာတမ်ိဳးေလးခံစားရျပန္တယ္ရွင္” “ေမေလးဒီေနရာမွာအိပ္လိုက္” “ေမေလးသေဘာေပါက္ပါတယ္သူျပကတည္းကကုတင္ကန္႔လန္႔အိပ္ၿပီးေျခေထာက္ကားလိုးမယ္ဆိုတာအဲဒါေၾကာင့္ပုံစံက်ေအာင္လုပ္ေပးလိုက္ရပါေတာ့တယ္။ ေမေလးကအိပ္ရာေပၚလွလိုက္ေတာ့။

ဦးကိုေအာင္ကေမေလးအဖုတ္ကိုၾကည့္တဲ့အခါအရမ္းလည္းလွေနသလိုျမင္ရတယ္။ေဖာင္းမို႔ေနတဲ့ဆီးခုံႏွင့္အေမြးပါးေလးရယ္။အရြတ္မေပၚတဲ့ႏႈတ္ခမ္းသားႀကီးေတြျမင္ေတာ့တဏွာစိတ္ျပင္းတဲ့ဦးကိုေအာင္ဟာမေနႏိုင္ေတာ့ပဲကုတင္ေအာက္ကေနၿပီးလီးကိုကြနဒြန္စြပ္ကာေမေလးအဖုတ္ကိုလီးသြင္းလိုက္တယ္။ အလိုးမခံရတာၾကာၿပီျဖစ္တဲ့အဖုတ္ထဲလီးကျပည့္ၾကပ္ၿပီးဝင္လာတယ္၊ေမေလးလည္းတခ်က္ေတာ့တြန္႔သြားတာေပါ့ “အာ့..” ကိုကိုေအာင္လည္းျပည့္က်ပ္ေနတဲ့အတြက္သေဘာအေတာ္က်သြားၿပီးလီးကိုေဆာင့္သြင္းလိုက္တယ္ “ဗ်စ္ .ဗ်စ္..ဘြတ္. “ “အာ့…အမေလးူူ” ေမေလး.ကအမေလးတေတာ့ဦးကိုကိုေအာင္ပိုၿပီးသေဘာက်တာေၾကာင့္။ဆက္တိုက္လိုပဲဆက္လိုးလိုက္ေတာ့တယ္။ ‘”ဗ်စ္..ဗ်စ္..ဘြတ္..ဘြတ္” “အာ့..အိုးးးရွီးးရွီးးအာ့ “ သုံးမိနစ္ေလာက္မနားတမ္းေဆာင့္လိုက္တယိ။ေမေလးလည္းတေျဖးေျဖး..ကာမစိတ္ေတြထလာၿပီးတပသ့္အင့္ညည္းလာေတာ့တယ္။

လီးႀကီးကဝင္ခ်ည္ထြက္ခ်ည္ႏွင့္ဖီလင္ေတြျဖစ္ေပၚလာၿပီးေမေလးညည္းလာတယ္၊ခ်စ္သူမဟုတ္ေပမယ့္အဖုတ္ကေတာြသူ႔အလုပ္ကိုသူလုပ္တာပါပဲ။လုပ္တာေကာင္းရင္ေကာင္းသလိုတုန္႔ျပန္တာဆိုေတာ့တေျဖးေျဖးႏွင့္ခံစားခ်က္ကျမင့္တက္လာရေတာ့ေမေလးမွာအိပ္ရာခင္းကိုသာတသယင္းတင္းေလဆုပ္ကိုင္ၿပီးေနရတယ္။ “ဘြတ္..ဖန္းးးဖန္းးး” “ဇိြ..ဗ်ိ…ဗ်ိ..ဗ်စ္.” “အင့္..ဟင္းးဟင္းးးးအာ့” ကိုကိုေအာင္လိုးရင္းႏို႔စို႔တယ္။ေမေလးဒီတစ္ခါေတာ့ႏို႔လည္းအစို႔ခံရသလိုအလိုးလည္းခံရတဲ့အတြက္ၿပီးခ်င္လာေတာ့တယ္။ “အာ့..အင့္အာ့…ရွီးးးရွီးးးးးးး” “ဇြပ္ပ္..ဘြတ္..ဖတ္..ဖန္းးဖန္းးး” “အိုး…..အာ့..ရွီးးရွီးးးးးအားးးး” လိုးခ်ိန္ဆယ္မိနစ္ေလာက္မွာေမေလးမထိန္းႏိုင္ေတာ့ပဲၿပီးသြားပါတယ္။ဒါေပမယ့္ဦးကိုကိုေအာင္ကမၿပီးေသးတဲ့အတြက္ေမေလးမွာဖင္ဘူးေတာင္းေထာင္ေပးရတယ္။ ဦးကိုကိုေအာင္ဟာ..တဏွာစိတ္ႀကီးသူမို႔ေမေလးဖင္ဘူးေတာင္းေထာင္ေနတာကိုၾကည့္ၿပီးလိုးရင္းေမေလးဖင္ကိုတံေတြးေထြးလိုက္တယ္။

ေမေလးလန္႔သြားၿပီး “ဖင္ေတာ့အလုပ္မခံႏိုင္ဘူးအကို” “ေအးပါ” ဆိုၿပီးဖင္ဝနားလက္မထားကာတင္သားအားဆုပ္ကိုင္ၿပီးတဗ်င္းဗ်င္းလိုးပါတယ္ “ခုဏတုန္းကေမေလးၿပီးထားလို႔အရည္ေတြထြက္ေနတာေၾကာင့္အဖုတ္အဝမွာရြဲေနေတာ့တယ္။ ကိုကိုအာင္းလည္းလက္မႏွင့္သုတ္ၿပီးေမေလးဖင္ဝကိုလာပြတ္ပါတယ္။အရည္ႏွင့္တံေတြးေပါင္းၿပီးဖင္ဝကေခ်ာမြတ္လာတယ္။ဖင္ျပတိၿပီးအလိုးခံရေတာ့ပိုယားသလိုပိုၿပီးညည္းလာမိတယ္။ကိုကိုေအာင္းလိုးရင့္ႏွင့္ေမေလးဖင္ထဲလက္မထည့္ေတာ့ “အာ့..အကိုမလုပ္ႏွင့္ရွင့္က်မနာလို႔ပါ။ကိုကိုေအာသ္ကလက္မျပန္မႏႈတပဲဆက္တိုက္လိုးလိုက္တယ္ “ပ္..ဘြတ္..ဖတ္..ဖန္းးဖန္းးး “အင့္..ဟင္းးဟင္းးးးအာ့” “ဇြပ္ပ္..ဘြတ္..ဖတ္..ဖန္းးဖန္းးး” “အိုး…..အာ့..ရွီးးရွီးးးးးအားးးး” ဆယ္မိနစ္ေလာက္လိုးၿပီးေသာအခါဦးကိုကိုေအာင္ၿပီးသြားပါရေတာ့တယ္” ဦးကိုကိုေအာင္ေရာေမေလးပါေရခ်ိဳးခန္းဝင္ၿပီးသႏ့္ရွင္းေရးလုပၿပီး၊ေန႔လည္စာကိုဟိုတယ္မွာၿပီးစားေသာက္လိုက္ကာ။

ေန႔လည္ထမင္းစားကာတေရးအိပ္လိုက္ၾကၿပီးညေနေရာက္မွႏွစ္ႀကိဆက္လိုးလိုက္ၾကၿပီးအိမ္ကိုျပနခဲ့ေတာ့တယ္။ ေနာက္တရက္ႏွစ္ရက္အၾကာမွာသူငယ္ခ်င္းဆီကဖုန္းလာတယ္။ “ေမေလးပြဲျဖစ္တယ္” “ဟုတ္လား၊နင္ဟိုတေန႔ကေတာ္ေတာရလိုက္တယ္မလား” “ေအး.ရလိုက္တယ္” “ဦးကိုကိုေအာင္ကသူသာမကသူြရဲ႕ပါတနာေတြပါေခၚလာတတ္တယ္၊လူႀကီးပိုင္းေတြ၊ဂြင္ရိုကိရင္းဧည့္ခံတာ။သူကပိုက္ဆံပိုေပးတတ္ပါတယ္” “ဟုတ္လား” “ေအးတစ္ခါတခါႏိုင္ငံျခားသားလည္းပါတယ္” “ေဩာ္…” “ေအးဒီတစ္ခါႏိုင္ငံျခားသားပဲ၊ငါ.ငါးရာေတာင္းထားတယ္၊သုကလည္းေပးမယ္တဲ့၊ျမန္မာျပည္ေရာက္တုန္းျမန္မာမကိုလုပ္ၾကည့္ခ်င္တာတဲ့၊ၾမန္မာဆန္တဲ့မိန္းကေလးမ်ိဳးလိုခ်င္တဲ့ဟဲ့” “ေအးေလငါလာခဲ့မယ္၊အခ်ိန္က” “မနက္ကတည္းကပဲ” “ေအးေအး” ေမေလးမရွက္ႏိုင္ေတာ့ပါ၊မရရေအာင္ေငြရွာရေတာ့မယ္။တေန႔ကအလုပ္လက္ခံၿပီးကတည္းကစိတ္ရဲရဲႏွင့္လုပ္ေတာ့မယ္ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္”။

ေနာက္ေန႔ေစာေစာပဲဟိုတယ္ကိုသြားလိုက္တယ္ “သူငယ္ခ်င္းကအခန္းနံပါတ္ေျပာထားလို႔တစ္ခါတည္းသြားလိုက္တာပါ။စိတ္ထဲမွာေတာ့ေၾကာက္မိတယ္၊ႏိုင္ငံျခားသားဆိုေတာ့လူေကာင္ထြားတယ္ေလ။ “အခန္းတံခါးကိုေခါက္လိုက္ေတာ့လာဖြင့္တယ္” “မင္းေမေလးဟုတ္တယ္မလား” အဂၤလိပ္လိုပဲေျပာတာပါ။ လူကအရပ္ေျခာက္ေပနီးပါးေလာက္ရွိတယ္။ “ဟုတ္တယ္၊မစၥတာ” “မင္းသိပ္လွတာပဲ” က်မရယ္ျပလိုက္တယ္၊အီးေမဂ်ာႏွင့္ေက်ာက္းၿပီးေပမယ့္နားလည္တာေတာ့နားလည္ပါတယ္၊ျပန္ေျပာဖို႔ခက္ေနတာေၾကာင့္ရယ္ပဲျပလိုက္တယ္။နားလည္ရင္Yesေပါ့။ “ငါမင္းလိုမ်ိဳးကိုႀကိဳက္တယ္ “အင္း” “မင္းလိုျမန္မာဝတ္စုံႏွင့္ဆိုေတာ့ငါအရမ္းစိတ္လႈပ္ရွားတယ္၊ငါမင္းအဝတ္ေတြခြ်တ္လိုက္မယ္ေႏွာ္” “အင္း “ႏိုင္ငံျခားသားကအဝတ္ေတြကိုတလႊာခ်င္းခြ်တ္ခ်ၿပီး” “သိပ္ေကာင္းတာပဲ” “ငါစိတ္အရမ္းလႈပ္ရွားလာၿပီ” “လာပါ.ေမေလး” ေမေလးမွာအဝတ္အစားမရွိေတာ့ပဲ၊သူေခၚရာအိပ္ရာထဲကိုေရာက္ခဲ့ၿပီးအိပ္ရာေပၚလွဲခ်လိုက္တယ္။

အဲဒီလူကေမေလးခါးေအာက္ေခါင္းအုံးခုလို႔ေမေလးခါးႂကြေပးလိုက္ရတယ္” သူလိုးေတာ့မယ္ထင္တယ္၊မမႈတ္ခိုင္းေတာ့ဘူးလားေမေလးေတြးမိတာ။ ဟင္အထင္ႏွင့္အျမင္လြဲသြားပါလား” “အာ့…” ဟိုကေမေလးပိပိကိုယက္လိုက္ျခင္းပါ။လွ်ာၾကမ္းႀကီးႏွင့္ယက္တာခံလိုက္ရတဲ့က်မခါးပါေကာ့သြားတယ္ “ပလပ္..ပလပ္.” “အင့္…အင္းးဟင့္..အာ့.” အရသ္ကေယာက္်ားကိုဘုန္႔မွာစိုးလို႔မလုပ္ခိုင္းခဲ့တာ၊အခုေတာေမေလးတစ္ေယာက္အိပ္ရာခင္းကိုဆုပ္ကိုင္ၿပီးေအာ္ေနရၿပီေလ၊ ဟိုကပိပိထဲလက္ကေလးထိုးၿပီးအေစ့ကိုစုပ္လိုက္တာ “ႁပြတ္..ႁပြတ္..ႁပြတ္” “အာ့..အမေလး…..ထြက္ကုန္ပါၿပီ..အား” ေမေလးစိတ္မထိန္းႏိုင္ပဲေအာ္ညည္းလိုက္ပါေတာ့တယ္။တစ္သက္မွာဒီတစ္ခါပဲအယက္ခံဖူးလို႔အရင္ကအယက္မခံဖူးတာေတာင္ေနာင္တရခ်င္သြားတယ္ေလ။ “ေမေလးငါ့ကိုစုပ္ေပးပါ” “အင္းး” ေမေလးကသူ႔ေဘာင္းဘီကိုခြ်တ္လိုက္ၿပီးၾကည့္လိုက္ေတာ့လီးကဦးကိုကိုေအာင္ေလာက္ပါပဲ။

ဒါေပမယ့္ရွည္တယ္အ ႀကီးႀကီးမဟုတ္ဘူး။ က်မလည္းဦးကိုကိုေအာင္သင္ေပးတဲ့ပုံေတြအတိုင္းလုပ္ေပးလိုက္တာေပါ့။ရြံေတာ့ရြံတယ္၊ဒါေပမယ့္သူ႔လီးကဦးကိုေအာင္လိုညိဳညိဳႀကီးမဟုတ္ဘူး၊ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးပါပဲ၊ေနာက္ေတာ့သူကက်မကိုလိုးဖို႔လုပ္ပါတယ္။ “ေမေလး.ငါ့အေပၚကလုပ္ေပးပါ” က်မလည္းဒီလိုမိ်ဳးလုပ္ဖူးပါတယ္။အဲဒီေတာ့က်မလည္း သူ႔အေပၚကခြၿပီးလီးကိုကိုင္ထည့္လိုက္လိုက္တယ္” “ဗ်စ္….ဗ်စ္…ဗ်စ္” “အာ့..က်မအဆုံးအထိမထိုင္ရဲဘူး၊ေၾကာက္တယ္ေလ၊ “က်မကသူ႔ရင္ဘတ္ေပၚလက္ေထာက္ၿပီးအဆုံးအထိမဝင္ေအာင္လုပ္ေသးတယ္။ “ဗ်စ္..ဗ်စ္….ဗ်စ္” “အာ့..အင့္.” ေအာက္ကေနၿပီးေတာ့က်မထိုင္အခ်မွာအေပၚကိုပင့္ၿပီးလိုးေတာ့က်မတခ်က္ေအာင့္သြားတယ္ေလ။သားအိမ္မ်ားထိသြားသလားမသိဘူး” “ေနာက္ေတာ့သူကေအာက္ကေနပင့္ၿပီးလိုးေတာ့တယ္။ၾကာေတာ့လည္းခံႏိုင္သြားၿပီးကာမအရသာကေတြ႕လာေတာ့တယ္။က်မလည္းျမန္ျမန္ပဲအေပၚကေဆာင့္ခ်ေပးလိုက္တယ္။

ပိပိထဲလီးဝင္သံေတြကတဘြတ္ဘြတ္တဇြပ္..ဇြပ္ႏွင့္ေပါ့ “ဗ်ိ..ၿဗိ.ဗ်စ္..ဗ်စ္..ဘြတ္..ဖတ္..ဖန္းးဖန္း” “အင့္..ဟင့္..ဟင့္.” သူကက်မကိုက်မကိုရပ္ခိုင္းၿပီးခါးကိုဖက္ကာ၊ကုတင္ေအာက္ကိုဆင္းတယ္။လီးကြ်တ္မွာစိုးလို႔ခါးကိုတင္းတင္းဖက္ထားတာပါ။ရွည္လ်ားတဲ့လီးကအျပင္ကိုကြ်တ္မထြက္ပါဘူး” ကုတင္ေပၚကေနေအာက္ကိုဆင္းေတာ့က်မကသူ႔လည္ပင္းကိုဖက္ထားတယ္။သူကက်မေပါင္ေအာက္ကလက္ဝင္လၽွုိကာက်မကိုမၿပီးပင့္လိုးေရာက်မဖင္ကိုအတင္အခ်လုပ္ၿပီးလိုးပါေတာ့တယ္။က်မစိုးရိမ္တာကြန္ဒြန္ေပါက္ငြားမွာကိုပါ။ဒီအလုပ္ကေရာဂါရဖို႔လြယ္တယ္။က်မေၾကာက္တယ္ေလ။သူကက်မကိုခ်ီၿပီးရွစ္မိနစ္ခန္႔လိုးလိုက္ေတာ့က်မလည္း ၿပီးသြားပါေတာ့တယ္။ သူကေတာ့မၿပီးေသးေတာ့က်မကိုကုတင္ေပၚပက္လက္တင္လိုက္ၿပီးေပါင္ကားကာႏို႔စို႔ရင္းထပ္လိုးပါတယ္။လီးအဝင္အထြက္ကပိုျမန္သလိုက်မပိပိထဲကအရသာလည္းေတြ႕ရဲ႕အတြက္က်မဒုတိယအႀကိမ္ၿပီးရျပနတယ္ရွင္။

သူကလည္းေနာက္ထပ္ငါးမိနစ္ေလာက္မွၿပီးသြားတယ္။သူတစ္ႀကိမ္မွာက်ျဖင့္ႏွစ္ႀကိမ္ေတာင္ၿပီးသြားရတယ္၊လုပခ်ိနကနာရီဝက္ေက်ာ္ပါတယ္။အဲဒီေန႔ကေနာက္ထပ္သုံးႀကိမ္ေတာင္ပုံစံအမ်ိဳးမ်ိဳးလိုးလို႔က်မမွာအားအင္ေတြကုန္ခမ္းလို႔လႈပ္ေတာင္မလႈပ္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူးရွင္” ဒီလိုႏွင့္ေနာက္တပတ္ေလာင္နားလိုက္ရတယ္။ မနားလို႔လည္းမျဖစ္ဘူး၊မိန္းမဓမၼတာလာေနတယ္ေလ၊လာၿပီးသုံးရင္ေလာက္ၾကာေတာ့ဦးကိုကိုေအာင္ဆီကဖုန္းလာတယ္ “ဟလို” “ဟုတ္ကဲ့ေျပာပါရွင့္” “ေမေလး.ငါကိုကိုေအာင္” “ဟုတ္ကဲ့” “ငါအရမ္းအေရးႀကီးတယ္၊ေနျပည္ေတာ္ခဏလာခဲ့” “ဟင္းးးက်မနယ္ကိုမလိုက္ခ်င္ဘူး” “တပတ္ေလာက္ပါဟ” “အိမ္ကထြက္ဖို႔အဆင္မေျပလို႔” “လာခဲ့စမ္းပါ.ႀကိဳက္ေစ်းေတာင္းဟာ” “ငါလူတစ္ေယာက္ဧည့္ခံစရာရွိတယ္” “အင္းးးး” “ငါဆယ္သိန္းေပးမယ္.သုံးရက္ပဲ” “နည္းတယ္” “အေရးႀကီးပါတယ္ဆိုမွဆယ့္ငါးသိန္းဟာ” “ဒါဆိုလည္းၿပီးေရာ” က်မေနျပည္ေတာ္သြားေတာ့ေဘာဂသီရိမွာ။

ဦးက်ိဳကိုေအာင္ကိုယ္တိုင္ကားႏွင့္လာေခၚၿပီးေမာင့္ပလဲစင့္ဟိုတယ္ေခၚသြားတယ္။အဲဒီကလူရွင္းေတာ့သူကအဲဒီမွာလူႀကီးတစ္ေယာက္ဧည့္ခံမွာေပါ့ “က်မေရာက္သြားေတာ့” “အား.ခင္မ်ားေရြးတတ္သားပဲကိုေအာင္’” “ဆရာသမားအႀကိဳက္သိတယ္ေလ” “စိတ္ေကာခ်ရရဲ႕လား” “ဟိုတပတ္ကမွသူကစလုပ္တာဗ်။က်ေနာ္ပထမဆုံးပဲ” “ဟုတ္လား” “ဗမာဆန္ဆန္ဆိုေတာ့ရွယ္ပဲဗ်” “ကဲပါဆရာသမားပဲသုံးပါ။က်ေနာ္သိတ္ခ်ရလို႔ေခၚထားတာ။ေစ်းႀကီးအဖိုးေကာင္းတယ္” “ဟင္းးးဟင္းးး” “ေမေလးငါသြားေတာ့မယ္၊ငါ့ဆရာကိုေသခ်ာျပဳစုလိုက္” “ဟုတ္ကဲ့” “ေမေလးဟုတ္လားညီမ..ဟုတ္တယ္ရွင့္” “ေအး..ငါ့ကိုလည္းမွတ္ထညးထား၊ကိုျမင့္ေမာင္တဲ့” “ဟုတ္ကဲ့” ညေရာက္ေတာ့ကိုျမင့္ေမာင္မူးမူးေလးႏွင့္ေရာက္လာၿပီး “ေမေလး.စရေအာင္” “ဟုတ္ကဲ့ရွင့္” “လာကြာငါ့အဝတ္ေတြခြ်တ္ေပးစမ္းပါ။” “ေမေလးလည္းထြ်တိေပးလိုက္တယ္၊ဒီလူေတြကအစိုးလုပ္ငန္းေတြကိႁခြင္ယူတဲ့လူေတြ၊ေငြေပါတယ္ေလ။

“ေမေလးငါ့ကိုစုပ္ေပးစမ္းပါအုံးဟာ” က်မလည္းတေျဖးေျဖးႏွင့္လီးကိုမရြံေတာ့ဘူး၊ေယာက္်ားေတြတဏွာထမွပိုက္ဆံမ်ားမ်ားရမွာေလ၊ဒီေတာ့လည္းသူတို႔လီးအျမဲေတာင္ႏိုင္ပါေစလို႔ပဲဆုေတာင္းရတယ္။ က်မလည္းသူေက်နပ္သည္အထိလီးစုပ္ေပးရတယ္။ “ေမေလး’” “ရွင္.” “နင္ဖင္ခံဖူးလား” “မခံဖူးပါဘူးရွင့္” “ငါကသူမ်ားမလုပ္ဖူးတာပဲလုပ္ခ်င္တာ” “မလုပ္ပါႏွင့္ရွင္၊က်မေၾကာက္လို႔ပါ’ “ေအး.ငါပိုက္ဆံငါးသိန္းေပးမယ္၊နင္ဖင္ခံမလား” “အမေလး.ေတြးၿပီးေၾကာက္မိတယ္၊ဒါေပမယ့္တဖက္ကလည္းငါးသိန္းတဲ့၊ပိုက္ဆံေပါတဲ့လူေတြမိုြသာေပးႏိုင္တာ။ “တကယ္ေပးရင္.လုပ္ေပးပါ့မယ္” “ေရာ့ငါ့ပိုက္ဆံအိပိငါသိန္းယူလိုက္” “ငါေမးၿပီးၿပီကိုေအာင္ကို နင္ဖငိမခံဖူးဘူးဆိုလို႔လုပ္ခ်င္တာနင့္ဖ၊င္ကအပ်ိဳပဲရွိေသးတာ” “ဟုတ္ကဲ့.” “ဒီလိုမွေပါ့” က်မသားေရွ႕ေရးအတြက္ဖင္မခံဖူးေပမယ့္ခံလိုက္မယ္လို႔ဆုံျဖတ္လိုက္တယ္။သူ႔ကိုသူေက်နပ္တဲ့အထိစုပ္ေပးလိုက္တယ္၊ “ေမေလးနင့္ဖင္ကိုကုန္းခ်မွာေႏွာိ”။

“ဟုတ္ကဲ့ရွင့္”က်မလည္းကုန္းေပးလိုက္တယ္” ကိုျမင့္ေမာင္တစ္ေယာက္ေနာက္ကေနၿပီးကုန္းကာလီးကိုသြင္းမယ့္ဟန္ျပင္ေနတယ္။က်မလည္းဖင္ထဲလီးဝင္မဲ့အခ်ိန္ကိုသာက်မရင္တထိတ္ထိတ္ႏွငိ့ေစာင့္ေနမိတယ္၊ သူကက်မဖင္ဝကိုတံေတြးေထြးလိုက္ကာလီးကိုစအိုဝအားျဖတ္ၿပီးေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္လုပ္ေနတာ၊ေလ။ေနာက္က်ေတာ့လီးကိုင္ၿပီးက်မဖင္အအိုဝကိုလီးကိုေတာ့ၿပီးသြင္းတယ္။ ၿပြတ္” ပြတ္” “အားးးးနာတယ္..အားးး” ကိုျမင့္ေမာင္ကမညႇာေတာ့ဘူူးမရမကအထဲကိုလီးအဆုံးထိသြင္းေတာ့တယ္ ကိုျမင့္ေမာင္လိုးလိုက္ေတာ့က်မဖင္ထဲမွာပူကနဲမီးစႏွင့္ထိုးသလိုခံစားလိုက္ရတယ္။အဝမွာစပ္ဖ်ဥ္းဖ်ဥ္းခံစားရၿပီးအထဲေရာက္ေတာ့ေအာင့္ၿပီးခံစားရတယ္ “အာ့အကို..ခဏ” “ဗ်စ္…ဗ်စ္..ဘြတ္..ဘြတ္” “အာ့အမေလး..အင့္..အိုး” “ခဏေနပါအုံး….အ.အား” က်မမ်က္ရည္ေတြပါထြက္တယ္ရွင္။ေနာင္ေတာ့လည္ဴတေျဖးေျဖးသက္သာလာတယ္။ဒါေပမယ့္အိမ္သာအရမ္းတက္ခ်င္တယ္။

ကိုျမင့္ေမာင္ဖင္လိုးတာကို.ေအာင့္ၿပီးသာသည္းခံရေတာ့တယ္။ပိုက္ဆံငါးသိန္းရထားတာဆိုေတာြေလ ဆယ္မနစ္ေလာက္ျပင္းျပငိးလိုးၿပီးကိုျမင့္ေမာင္ၿပီးသြားတယ္။ကိုျမင့္ေမာင္လီးကိုထုတ္ၿပီးတာႏွသ့္က်မအိမ္သာကိုေျပးလိုက္ရတယ္ေလ။ အိမ္သာထိုင္ေတာ့လည္းအီးကပါခ်င္သလိုမပါခ်င္သလိုျဖစ္ေနတာေၾကာငိ့နာရီြက္ေလာက္အခ်ိန္ျဖဳန္းခဲ့ရတယ္ေလ၊ေနာက္တႀကိမ္လိုးေတာ့က်မခံႏိုင္ရည္ရွိသြားပါၿပီ။နာလည္းမနာေတာ့ပါဘူး” ဒီလိုႏွင့္က်မအထက္တန္းလႊာေတြၾကားေစ်းႀကီးတဲ့ဖာသည္တစ္ေယာက္လိုေငြရွာရင္းႏွင့္အိမ္မွာစတိုးဆိုင္ေလးဖြင့္ထားလိုက္တယ္။သူကအိမ္စရိတ္ကာမိတယ္ေလ။ေနာက္ေတာ့ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ေငြရွာေတာ့ေငြသိန္းသုံးရာေလာက္စုႏိုင္သလိုက်န္းမာေရးကတေျဖးေျဖးညံ့လာၿပီးတကိုယ္လုံးဘုေသးေသးေလးေတြအက်ိတ္ေသးေသးေလးေတြေပၚလာၿပီးေနာက္ေတာ့က်မေဆးရုံတက္ရတယ္။ေရာဂါကကြ်မ္းသြားပါၿပီ၊ေယာက္်ားေျပာင္းလာတဲ့အခါက်မကေဆးရုံမွာပက္လက္ကေလးႏွင့္ေပါ့ “ေမေလး” က်ေနာ့္တို႔သားအဖထားခဲ့ၿပီဗ်ာ”အီးဟီးးးးး ‘”ေမ..ေမ..” “သမီး..” ကဲအားလုံးျပန္ရေအာင္” ကိုမင္းသူလည္းပူေဆြးေသာကေရာက္ရတယ္။ရက္လည္ၿပီးမွေမေလးေသတၱာရွာေတာ့မွသားအတြက္ေငြေတြဘဏ္မွာအပ္ခဲ့ေၾကာင္းသိရပါေတာ့တယ္ …. ျပီးပါျပီ။