မထိန်းနိုင်တော့ဘူးရှင်

မထိန်းနိုင်တော့ဘူးရှင်

ရဲဇော်နှင့်ဒေါ်ခင်ခင်သူတို့၏ ဝတ်လစ်စလစ် ခန္ဒာကိုယ်နှစ်ခုသည် သိမ့်သိမ့်တုန်၍သွား၏။သူတို့ နှစ်ဦးသည် တယောက်ကိုတယောက် သိမ်းကြုံးကာ တင်းကြပ်စွာဖြင့် ဖက်ထားကြ၏။ ခဏမျှအကြာတွင်တော့ သူတို့၏ ကိုယ်နှစ်ခုသည် တဖြေးဖြေးငြိမ်ကျသွားရတော့သည်။ ရဲဇော်၏ဦးခေါင်းသည် မျက်လုံးနှစ်လုံးပိတ်၍ ပက်လက်လေး မှိန်းနေသော ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏ ဦးခေါင်းပေါ်တွင် မှောက်လျှက်သားဖြစ်ကာ ပါးချင်းအပ်လျှက်ရှိ၏။ (၅)မိနစ်မျှ ကြာသွားသောအခါတွင် ရဲဇော်၏ကျောပြင်ကို ဖက်ထားသော ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏လက်နှစ်ဖက်မှာ ဖြေးဖြေးချင်း လှုပ်ရှားလာလျှက် ရဲဇော်၏ ကျောပြင်ကျယ်ကြီးကို သူမ၏လက်ဖဝါးလေးဖြင့် ပွတ်သပ်၍ပေးလာ၏။ ပြီးတော့ သူမနှင့် ပါးချင်းကပ်လျှက် မှောက်လျက်သားလေးရှိနေသော ရဲဇော်၏မျက်နှာဘက်သို့ ဒေါ်ခင်ခင်သူသည် သူမ၏ပက်လက်လှန်၍ထားသော မျက်နှာလေးကို လှည့်ကာ အောင်ကိုနိုင်၏ ပါးပြင်သို့ သူမ၏နှာသီးဖျားလေး ဖိသွင်းလျှက် ရှိုက်ကာရှိုက်ကာဖြင့် အားပါးတရနမ်းလိုက်လေသည်။ထိုအခါတွင်တော့ သူမ၏မျက်နှာလေးဘေးမှ မှောက်လျက်သားရှိနေသော ရဲဇော်၏ဦးခေါင်းသည်ခေါင်းထောင်၍ ထာလာလေသည်။

ရဲဇော်သည် သူ၏ဦးခေါင်းကိုထောင်လိုက်ပြီးသည်နှင့် ပက်လက်လေးပြန်ဖြစ်၍သွားသော ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏ မျက်နှာလေးကို ကြည်ကြည်နူးနူးဖြင့် တစိမ့်စိမ့်ကြည့်နေလိုက်သည်။ပြီးတော့ သူမ၏မျက်နှာလေးအနှံ့ကို သူ၏နှာခေါင်းဖြင့် တစ်ချက်ချင်းနမ်း၍နေ၏။ဒေါ်ခင်ခင်သူကလည်း သူမ၏မျက်လုံးလေးနှစ်ဖက်ကို မှေးမှိတ်လျက် ကျေနပ်ပြုံးလေးပြုံးယောင်သမ်းကာ သူမ၏မျက်နှာလေးကို မော့မော့လေးပေးကာ အနမ်းခံ၍နေသည်။ ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏မျက်နှာလေးအနှံ့ကို အားရအောင်နမ်းပြီးသည်နှင့် ရဲဇော်သည် ဖူးဖူးလုံး၍ထနေသော သူမ၏နှုတ်ခမ်းလေးကို သူ၏နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာဖြင့် ငုံ၍စုပ်ယူကာ နမ်းလိုက်တော့………. ဒေါ်ခင်ခင်သူကလည်း ရဲဇော်၏ နှုတ်ခမ်းများကို ပြန်လည်တုံ့ပြန်ကာ နမ်းပေးသည်။ပြီးတော့ သူမ၏လျှာဖျားလေးဖြင့် ရဲဇော်၏နှုတ်ခမ်းလေးများကို ပွတ်သပ်၍ပေးသည်။ ရဲဇော်၏ လီးကြီးကတော့ ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏စောက်ပတ်ထဲတွင်သာ တဆုံးသွင်း၍ ထားလျှက်ပင်ရှိသေး၏။ သူမ၏စောက်ပတ်ထဲရှိ ရဲဇော်၏ လီးကြီးမှာ တစ်ချီပြီးသွားခဲ့သော်လည်း လုံးဝ လုံးဝပင်ကျ၍မသွားဘဲ လီးကြီးမှာ ပို၍ပင် ကြီးမားသန်မာလာသည်ဟု ထင်ရ၏။

သံချောင်းကြီးသဖွယ် မာ၍တောင်နေသဖြင့် ဒေါ်ခင်ခင်သူမှာ ကြိတ်၍ကြေနပ်နေမိတော့လေသည်။ အောင်ကိုနိုင်သည် သူ၏လီးတန်ကြီးကို ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏စောက်ပတ်ကြီးအတွင်းမှ မချွတ်ရသေးသည့်အတွက် သူ၏ကိုယ်လုံးသည် ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏ထောင်၍ထားသော ပေါင်နှစ်လုံးကြားတွင် ရှိ၍နေသေး၏။ သူတို့နှစ်ဦးသည် တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး ဖက်လျှက်နှုတ်ခမ်းချင်းများတေ့လျှက် စုပ်၍နမ်းနေကြစဉ်မှာပင် ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏ပေါင်တံကြီးများသည် သူမ၏ပေါင်နှစ်လုံးကြားတွင် ရှိနေသေးသော ရဲဇော်၏ ဝတ်လစ်စလစ်ကိုယ်လုံးကို သူမ၏ဝတ်လစ်စလစ် ပေါင်သားနုနုလေးများဖြင့် ပွတ်သပ်၍ပေးလာ၏။ အတန်ငယ်မျှ ကြာသွားပြီးသောအခါတွင် ရဲဇော်သည် ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏နှုတ်ခမ်းသားများဆီမှ သူ၏နှုတ်ခမ်းများကို ဆွဲ၍ဖြုတ်လိုက်ကာ သူမ၏ဦးခေါင်းကိုထောင်၍ ထလိုက်ပြီး လက်နှစ်ဖက်ကို သူမ၏ကိုယ်လုံးဘေးနှစ်ဖက်တွင် တစ်ဖက်တစ်ချက်စီ ထောက်၍ဆန့်တန်းလိုက်လေသည်။ ပြီးသည်နှင့် ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏စောက်ပတ်ထဲမှ သူ၏လီးကြီးကို ဆွဲ၍ဖြေးဖြေးချင်း ထုတ်လိုက်သဖြင့် ဒေါ်ခင်ခင်သူသည် အောင်ကိုနိုင်၏ခါးကို သူမ၏လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် လှမ်း၍ကိုင်လိုက်ပြီး သူမ၏ကိုယ်ပေါ်သို့ပြန်ချပြီးသည်နည်းတူ သူမ၏ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ဖင်သားကြီးများကိုလည်း မြောက်ကြွ၍ ။

သူမ၏ စောက်ပတ်ကြီးကို ကော့၍ ကေ့ာ၍ပေးလိုက်သည်။ ထိုအခါတွင် သဘောပေါက်နားလည်လွယ်သော အောင်ကိုနိုင်က ထိပ်ဖူးနားအထိ ဆွဲထုတ်ထားပြီးသောသူ၏လီးကြီးကို ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏ စောက်ပတ်ကြီးထဲသို့ ခပ်ဆတ်ဆတ်ပင်ပြန်၍ ထိုးသွင်းလိုက်ပြီး သည်နှင့် ခပ်သွက်သွက်ပင်ဆောင့်၍ ဖိကာဖိကာ လိုးတော့သည်။တစ်ချီပြီးသွားခဲ့သော အရည်များမှာ သန့်စင်ရခြင်းမရှိသေးသည့်အတွက် ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏စောက်ပတ်ထဲတွင် ပြည့်လျှံ၍နေသည်။ ရဲဇော်၏လီးကြီးမှာ ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏ စောက်ပတ်ထဲသို့ ဆောင့်၍သွင်းလိုက်တိုင်း သူမ၏စောက်ပတ်ထဲမှ အရည်များသည် အန်၍ထွက်လာသကဲ့သို့ ရဲဇော်၏လီးကြီးသည် သူမ၏စောက်ပတ်ကြီး ထဲမှ ဆွဲထုတ်လိုက်သောအခါတွင်လည်း စောက်ပတ်အတွင်းမှ အရည်များသည် လီးကြီးနှင့်အတူ ကပ်ညှိ၍ပါလာကာ အပြင်ဖက်သို့ ပွက်ကနဲ ပွက်ကနဲ ထွက်၍ကျလာတော့၏။ အချက်(၃၀)မျှဆောင့်၍ လိုးပြီးသောအခါတွင် နောက်ထပ်ဆောင့်၍လိုးရန် ရဲဇော်သည် သူ၏လီးကြီးကို ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏စောက်ပတ်ထဲမှ ဆွဲထုတ်လိုက်ချိန်တွင် ဒေါ်ခင်ခင်သူသည် ရုတ်တရက်ကွေး၍ ထောင်ထားသော သူမ၏ပေါင်နှစ်ဖက်ကို အမြန်ပင်ဆန့်၍ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို စင်းလိုက်ပြီးသည်နှင့်။

သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးကို စောင်းကာဘေးသို့ လှိမ့်ထွက်လိုက်သဖြင့် သူမ၏စောက်ပတ်အတွင်းမှ ရဲဇော်၏ လီးကြီးမှာ ကျွတ်၍ထွက်သွားရတော့၏။ ဒေါ်ခင်ခင်သူသည် ကုတင်ပေါ်တွင် ထ၍ထိုင်လိုက်ပြီး ကုတင်ဘေးကြမ်းပြင်တွင် ကွင်းလုံးကျွတ်၍ချထားသော ရဲဇော်၏ပုဆိုးကို ငုံ့၍ကောက်လိုက်၏။ပြီးတော့ သူမ၏ဘေးတွင် ဒူးထောက်ရပ်သားဖြစ်၍နေသော အောင်ကိုနိုင်ဖက်သို့ လှည့်လိုက်လေ၏။ ရဲဇော်၏ လီးကြီးမှာ အရည်များပေပွလျက်ပြောင်၍တင်းနေကာ အသဲယားဖွယ်ကောင်းလှ၏။ဒေါ်ခင်ခင်သူသည် အောက်ကိုနိုင်၏လီးကြီးကို တစ်ချက်မျှတွေကာ ကြည့်လိုက်ပြီးမှ သူမ၏လက်အတွင်းမှ ပုဆိုးဖြင့် ရဲဇော်၏လီးတန်ကြီးကို သုတ်ကာသန့်စင်ပေးသည်။ပြီးတော့ ရဲဇော်၏ လမွှေးအုံနှင့် ပေါင်ခြံများကို ပုဆိုးဖြင့် သုတ်လျှက် စိတ်တိုင်းကျ သန့်စင်ပေးရ၏။ ဒေါ်ခင်ခင်သူသည် အသက်(၃၆)နှစ်ရှိပြီး သူမ၏အရပ်မှာ (၅)ပေ(၇)လက်မလောက်ရှိ၏။သူမ၏ ကိုယ်လုံးအချိုးအစားမှာ လုံးကြီးပေါက်လှဖြစ်ပြီး အသားအရည်မှာ ဖြူဝင်း၍နေသည်။ ဒေါ်ခင်ခင်သူသည် အသက်(၁၈)နှစ်ရှိ ဒုတိယနှစ် ကျောင်းသူ ခင်နှင်းစံဟန် မိခင်ဖြစ်ပြီး သူမ၏ ခင်ပွန်း ဦးကျော်သီဟသည် လွန်ခဲ့သော (၅)နှစ်ခန့်ကပင် ဆုံးပါးသွားခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

ခင်ပွန်းသည် မရှိသည့်နောက်တွင် ဒေါ်ခင်ခင်သူသည် Company လုပ်ငန်းများကို သူမကိုယ်တိုင် ဦးစီး၍ဆောင်ရွက်ခဲ့သည်။လုပ်ငန်းများသည် သူမ၏လက်ထက်တွင်ပို၍ အောင်မြင်ကာ တိုးတက်လာခဲ့သည်။ Company မှနယ်တွင် ဆောင်ရွက်၍နေသည့် လုပ်ငန်းခွင်သို့ ဒေါ်ခင်ခင်သူသည် သွားရောက်ခဲ့ရင်း နယ်ရှိလုပ်ငန်းခွင်တွင် အလုပ်လုပ်လျှက်ရှိသော ရဲဇော်ကိုတွေ့ခဲ့ရလေသည်။ ရဲဇော်၏လုပ်ရည်ကိုင်ရည်များကြောင့် နယ်ရှိလုပ်ငန်းများကို ကြီးကြပ်နေသူများကလည်း သူ့ကိုသဘာကျ၏။ဒေါ်ခင်ခင်သူကလည်း ရဲဇော်ကို မြင်မြင်ချင်းပင် ခင်မင်မိ၍ ရန်ကုန်ရှိ company ရုံးချုပ်တွင် တာဝန်ပေးရန် ခေါ်ဆောင်လာသည်။ ရဲဇော် ရန်ကုန်သို့ရောက်ပြီးသောအခါတွင် သူမ၏နေအိမ်တွင် လာရောက်နေထိုင်စေပြီး ကွန်ပျူတာသင်တန်းနှင့် စာရင်းကိုင်သင်တန်းတို့ကို (၁၀)တန်းအောင်မြင်ပြီးဖြစ်သော ရဲဇော်ကို တက်ရောက်စေခဲ့သည်။ ဒေါ်ခင်ခင်သူသည် အောင်ကိုနိုင်၏နေရေးစားရေါ်အားလုံးကို လိုအပ်သည်ထက်ပို၍ပင် ပေးကမ်းကျွေးမွေး ထောက်ပံ့၍ ထားခဲ့သည်။ သဒါ္ဒလွန်တော့ တဏှာကျွန်ဖြစ် ဆိုတာမျိုးလို ယောကျ်ားနှင့် (၅)နှစ်ကျော် ကင်းကွာနေခဲ့ရသော ဒေါ်ခင်ခင်သူသည် သူမနှင့် လက်ပွန်းတနီးနေထိုင်ခဲ့သည့် ရဲဇော်၏အပေါ်တွင် တိမ်းညွတ်၍ လာခဲ့ရသည်။

ရဲဇော်က သူမအပေါ်တွင်စိတ်ဝင်စားလာအောင် အမျိုးမျိုးသော သိမ်မွေ့သော နည်းလမ်းများဖြင့် စွမ်းဆောင်ခဲ့ရာတွင် အသက်(၂၃)နှစ်သာရှိပြီး မိန်းမများနှင့် ရောရောထွေးထွေး မနေခဲ့ဘူးသည့် အောင်ကိုနိုင်သည် သူမ၏ကွန်ယက်အတွင်းမလှုပ်နိုင်အောင် ဖြစ်ခဲ့ရလေသည်။ ရဲဇော်သည် အရပ်(၅)ပေ (၈)လက်မ လောက်ရှိပြီး သူ၏ကိုယ်လုံးမှာ အရပ်နှင့်လျှော်ညီစွာတောင့်တင်းသန်စွမ်း၏။ယောကျ်ားပီသသော ရုပ်ရည်ရှိပြီး ခင်မင်စရာကောင်းလှ၏။ ဒေါ်ခင်ခင်သူလည်း ကလေးတစ်ယောက် မွေးဖူးသော အသက်(၃၆)နှစ်ရှိသူတစ်ဦးဖြစ်သော်လည်း ကောင်းကောင်းနေ ကောင်းကောင်းစားပြီး နေ့စဉ်ပင် မအားလပ်သည့်ကြားမှ မှန်မှန်ပင် လေ့ကျင့်ခန်း ယူခဲ့သူတစ်ဦးဖြစ်၍ မသိသူများက ဒေါ်ခင်ခင်သူကို အသက်(၃၀)လောက်ပင် ရှိမည်ဟု ခန့်မှန်းကြသည်။ဒေါ်ခင်ခင်သူသည် သူ၏သမီးဖြစ်သူ ခင်နှင်းစံဟန်နှင့်အတူ ယှဉ်တွဲ၍ပါလာပါက သူမတို့နှစ်ယောက်ကို ညီအစ်မဟုပင် ထင်မှတ်ရလေအောင် ဒေါ်ခင်ခင်သူသည် နုပျိုလှသည်။ ရဲဇော်၏လီးကြီးကို ဒေါ်ခင်ခင်သူသည် သန့်စင်သွားပြီးသောအခါတွင် သေချာစွာကိုင်၍ ကြည့်လိုက်လေသည်။ရဲဇော်၏လီးကြီးသည် အရှည်(၇)လက်မနှင့်လုံးပတ်မှာ ကျပ်လုံးသာသာခန့် ရှိလေသည်။ ညိုမဲ၍နေသော လီးတန်ကြီးပတ်လည်တွင် အကြောများဖုထစ်၍ အပြိုင်းပြိုင်းထနေသည်။

လီးတန်ကြီးထိပ်တွင် ထိပ်ဖူးလေးမှာလည်း အဖျားလေးပေါ်ရုံလောက်သာ ပြဲလျှရှိသည်။ လီးတန်ကြီး၏အရင်းတွင် အမွှေးနက်နက်လေးများမှာ ခပ်စိတ်စိတ်လေး ပေါက်လျှက်ရှိသည်။ လီးတန်ကြီး၏အောက်ဖက်တွင်တော့ ဂွေးဥကြီးများမှာ လုံးတစ်၍မဲတာနေသည်။ သူ၏လီးကြီးကို သေချာစွာဂရုစိုက်၍ကြည့်နေသော ဒေါ်ခင်ခင်သူသည် သူမ၏ခြောက်သွေ့၍လာသော နှုတ်ခမ်းလေးများကို သူမ၏လျှာဖျားလေးကိုထုတ်၍ တစ်ချက်နှစ်ချက်ပွတ်လိုက်သည်။ ပြီးသည်နှင့် လက်တဖက်ဖြင့် ရဲဇော်၏လီးတန်ကြီးကို ဆွဲကိုင်ကာ ဆုတ်နယ်ဖြစ်ညှစ်ပေး၏။

ပုဆိုးလေးဖြင့် သူမ၏စောက်ပတ်နှင့် ပေါင်ခြံများကို သုတ်ကာသန့်စင်ပေးနေ၏။ သူမ၏ စောက်ပတ်အုံတစ်ခုလုံးနှင့် ပေါင်ခြံနှစ်ဖက်တို့တစ်ဝိုက်တွင် အရည်များ သန့်စင်သွားပြီဆိုသော အခါတွင်မှ သူမသည် လက်အတွင်းမှပုဆိုးကို ကုတင်ခြေရင်းဘက်တွင် ထားလိုက်သည်။ ပြီးတော့ ရဲဇော်၏ဂွေးဥကြီးကို သူမလက်ဖဝါးအတွင်းထည့်၍ ဖွဖွလေးဆုတ်နယ်ပေး၍ နေသည်။ ကျန်လက်တဖက်ကလည်း ရဲဇော်၏လီးတန်ကြီးကို ကိုင်လျှက် ပွတ်၍နေ၏။ ခဏမျှအကြာတွင် ဒေါ်ခင်ခင်သူသည် ရဲဇော်၏ လီးတန်ကြီးဆီသို့ သူမ၏ မျက်နှာကိုအပ်ကာ သူမ၏နှုတ်ခမ်းလေးများဖြင့် တဆတ်ဆတ်ဖြစ်၍နေသော လီးတန်ကြီး၏ထိပ်ဖူးကြီးကို ဖိကပ်၍ တစ်ချက်နမ်းလိုက်သည်။

လီးတန်ကြီးကို ဆုတ်ကိုင်ထားသော သူမ၏လက်ကလည်း ရဲဇော်၏လီးတန်ကြီးကို အားပါးတရ တစ်ချက်မျှဖိကာ ဖျစ်ညှစ်ပြီး ဒေါ်ခင်ခင်သူသည် သူမ၏ ဝတ်လစ်စလစ်ကိုယ်လုံးကို နောက်သိုလှည့်ကာ ရဲဇော်အား ကျောခိုင်းလျှက် ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်သည်။ပြီးတော့ သူမ၏လက်နှစ်ဖက်ကို ရှေ့သို့ဆန့်တန်းကာ သူမ၏ဖင်သားကြီးများကို မြောက်ကြွလျက် ခါးကိုညွတ်ပြီး ဆန့်တန်းထားသော သူမ၏လက်နှစ်ဖက်ကို အိပ်ယာပေါ်သို့ ထောင်လိုက်ကာ ရဲဇော်၏ ရှေ့နားတွင် ဖင်ကုန်းပေးလိုက်တော့သည်။ နဂိုကထဲမှ လုံးတစ်ကားစွင့်၍နေသော သူမ၏ဖင်သားကြီးများမှာ ကုန်းလိုက်သဖြင့် ပို၍ကားစွင့်သွားကာ ဖင်သားကြီးများမှာ ဖြူဖြူဖွေးဖွေးဖြင့် အားရစရာကောင်းလှ၏။

ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ဖင်သားကြီးနှစ်ခု၏ အလယ်တည့်တည့်အောက်တွင်တော့ ဒေါ်ခင်ခင်သူ စောက်ပတ်ကြီး၏နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုမှာ လက်တလုံးသာသာ လက်နှစ်လုံးနီးပါးမျှ ညိုမဲကာ နောက်သိုပ ထွက်၍နေသည်။သူမ၏ စောက်မွှေးတွန့်လိမ်လိမ် သုံးလေးပင်သည်လည်း မဲနက်ကောက်ကွေးလျှက် နောက်ဖက်သို့ထွက်၍နေသည်။ ရဲဇော်သည် ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏ဖင်ကြီးနားသို့တိုးကပ်သွားပြီး သူမ၏ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ဖင်သားကြီးနှစ်ခုကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်နယ်၏။ပြီးတော့ သူ၏မျက်နှာကို ဖင်သားဖြူဖြူဖွေးဖွေးကြီးများ တွင် အပ်ကာသူ၏နှာခေါင်းဖြင့် ဖင်သားကြီးများကို ဖိကာဖိကာဖြင့် မက်မောစွာနမ်းလိုက်လေသည်။

ပြီးသည်နှင့် အောင်ကိုနိုင်သည် ဒူးထောက်လိုက်ပြီးလက်တစ်ဖက်ဖြင့် သူ၏လီးတန်ကြီးကို ကိုင်ကာ ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏နောက်ဘက်တွင် စူ၍ထွက်နေသော စောက်ပတ်ကြီး၏နှုတ်ခမ်းသား နှစ်ခုကြားသို့ လီးတန်ကြီးထိပ်ဖျားကို လက်တဆစ်မျှဝင်အောင် ဖိသွင်းလိုက်၏။ပြီးသည်နှင့် သူ၏လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏ခါးလေးကို ဆွဲ၍ကိုင်ကာ လီးကြီးကိုဖိ၍ သူမ၏စောက်ပတ်ကြီးထဲသို့ ဆောင့်၍သွင်းလိုက်တော့သည်။ “အ….အင်…..အား…..အ……ကျွတ်……ကျွတ်…..” ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏ခေါင်းမှာနောက်သို့ လန်သွားပြီး သူမ၏မျက်တောင်များမှာ စင်း၍ကျသွားတော့၏။

ရဲဇော်ကတော့ စောက်ပတ်ကြီးထဲသို့ သူ၏လီးကြီးတဆုံးဝင်သွားသည်နှင့် ချက်ချင်းဆိုသလိုပင် ခပ်သွက်သွက်ပင် ပြန်၍ဆွဲထုတ်ကာ တစ်ခါပြန်၍ဆွဲထုတ်ကာ တစ်ခါပြန်၍ ဆောင့်သွင်းလိုက်ရင်း အားမနာတမ်း ဆောင့်၍ ဆောင့်၍ လိုးတော့လေသည်။ ရဲဇော်သည် နောက်မှဆောင့်၍လိုးလိုက်တိုင်း ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏ကြီးမားလုံးတစ်၍နေသော ဖင်သားကြီးများမှာ တုန်ကနဲ တုန်ကနဲ ဖြစ်၍သွားရသည်။ထို့ပြင် သူမ၏ဦးခေါင်းလေးမှာလည်း နောက်သို့လန်၍ လန်၍ သွားရသည်။ ရဲဇော်၏ဆောင့်ချက်များသည် လေးဘက်ထောက်ကာ ဖင်ကုန်း၍အလိုးခံနေသော ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏ ကိုယ်လုံးကို တုန်၍တုန်၍သွားစေခဲ့ပြီး။

သူမ၏အောက်တွင်တွဲလောင်းဖြစ်နေသည့် နို့ကြီးများမှာ ခါရမ်း၍နေတော့၏။ ဒေါ်ခင်ခင်သူသည် သူမ၏နောက်မှနေ၍လိုးပေးနေသော ရဲဇော်၏ဆောင့်ချက်များအတိုင်း သူမ၏ ဖြူဖြူဖွေးဖွေးဖင်သားကြီးများကို နောက်ပြန်ကော့၍ကော့၍ ပေးကာ အားပါးတရ အလိုးခံနေတော့သည်။ “….ဖွတ်….ပလွတ်…..” “……အ……မောင်…..မောင်လေး…….လီး ….လီးကို အပေါ်ကို ကော်ပြီး ဆောင့်စမ်းပါ…..အ….” အလိုးမကျွမ်းကျင်သေးသော အောင်ကိုနိုင်ကို ဒေါ်ခင်ခင်သူက သူမ၏စောက်ပတ်အတွင်းသားများနှင့် လီးကြီးကို ထိထိမိမိဖြစ်စေရန် သင်ပြပေးရင်း အလိုးခံနေ၏။

မမ……ကောင်းလားဟင်……အ…..အား……ကောင်း…..ကောင်း..တယ်……အင့်…”အင့်……….လီးကို အောက်ကို စိုက်ဆောင့်ပေးပါ……အင့်……အ …” ဒေါ်ခင်ခင်သူသည် သူမ၏ဖင်ကြီးများကို နောက်ပြန်ကော့ပေး၍ အောင်ကိုနိုင်ကို အမျိုးမျိုး လိုးခိုင်းနေသည့်အပြင် တစ်ချက် တစ်ချက်မှာလည်း သူမ၏ဖင်ကြီးကို လှုပ်ရှား၍ စကောဝိုင်းလေးလုပ်ပေး နေသေး၏။သူမပြောသလိုပင် ရဲဇော်ကလည်း လိုးပေးနေသဖြင့် ထိထိမိမိဖြစ်ကာ နှစ်ယောက်စလုံး အရသာတွေ့နေကြ၏။ ရဲဇော်သည် ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏ နောက်မှဆောင့်၍လိုးနေရင်း သူမ၏လုံးတစ်ဖြူဖွေး၍နေသော ဖင်သားကြီးများကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် အားမလိုအားမရ ဆုတ်နယ်ကာ ပေးလိုက်သေး၏။

အကင်းပါးသော အောင်ကိုနိုင်သည် သူ၏လီးကြီးကို ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏စောက်ပတ်ထဲသို့ တည့်တည့်လိုးလိုက်၊ အပေါ်သို့လီးကို ကော်၍လိုးလိုက်၊အောက်သို့စိုက်ကာ ဖိဆောင့်၍ လိုးလိုက်ဖြင့် အားမာန်နှင့် ပြစ်လိုးဆောင့်၍နေသည်။ ရဲဇော်၏တတ်ကျွမ်းလာသော လိုးဆောင့်ချက်များကြောင့် ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏ စောက်ပတ်ထဲတွင် အရသာများ ကောင်းသထက် ကောင်းလာပြီးဖြစ်သဖြင့် သူမ၏ ဆန့်တန်းထားသော လက်နှစ်ဖက်ကို တစ်တောင်ဆစ်မှနေ၍ ကွေး၍ချကာ တံတောင်ဆစ်နှစ်ဖက်ကို အားပြု၍ ထောက်ထားလိုက်တော့သည်။

ဒေါ်ခင်ခင်သူသည် သူမ၏ကိုယ်အရှေ့ပိုင်းကို နိမ့်ချ၍ တံတောင်ဆစ်ကို ထောက်ကာအားြ့ပုလိုက်သဖြင့် သူမ၏ဖင်သားကြီးများကို ပို၍အယ်ကာ လုံးတစ်၍လာခဲ့ရပြီး သူမသည် ဖင်ဗူးထောင်း ထောင်ပေးသကဲ့သို့ ဖြစ်ကာ သူမ၏စောက်ပတ်ကြီးမှာလည်း ကော့၍တက်လာတော့၏။ ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏ ကော့၍တက်လာသော စောက်ပတ်ကြီးနှင့်အတူ ကုန်း၍ထားသဖြင့် စောက်ပတ်ကြီးထိပ်မှ စောက်စေ့လေးသည်လည်း တစ်ပါတည်းနောက်သို့ထွက်ကာ မော့၍ကော့တက်လာသော စောက်ပတ်ထဲသို့ ဆောင့်၍လိုးနေသော ရဲဇော်၏လီးကြီးသည် အောက်ဖက်နှင့် တစ်ချက်တစ်ချက်ဖိ၍ ပွတ်၍ပွတ်၍ သွားခဲ့ရသဖြင့် ဒေါ်ခင်ခင်သူမှာ အရသာများရှိလွန်းမက ရှိလာ၍။

သူမ၏အောက် နှုတ်ခမ်းလေးကိုပင် အားတင်းကာ ကိုက်ထားရသည်အထိဖြစ်ရသည်။ရဲဇော်မှာလည်း ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏ရက်ရောစွာအပေးကောင်းမှုကြောင့် သူ၏လီးကြီးမှာ ထိထိမိမိဖြင့် ရှိလာကာ အရသာများရှိသထက်ရှိလာပြီဖြစ်၍ ရဲဇော်သည် ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏ ခါးကိုလက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဆွဲကိုင်ကာ အားကုန်ထုတ်၍ ခပ်ကြမ်းကြမ်းပင် လိုး၍နေတော့သည်။ .အင်း……ဟင်း……ကျွတ်……ကောင်းလိုက်တာနော်……ဆောင့်…..ဆောင့်…..အ…….မောင်…..မောင်လေး…..မ..မ….ပြီးချင်လာပြီ……အ……အား….အ ……ဆောင့်ပေးပါ…..အင်း…..ဆောင့်ပေးမယ်…မ…..မ……အား…” ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏ ဝတ်လစ်စလစ်ကိုယ်လုံးမှာ တသိမ့်သိမ့်တုန်၍သွားပြီး သူမ၏ဖင်သားကြီးများမှာလည်း နောက်သို့ ကော့ကနဲ ကော့ကနဲ ဖြစ်၍သွားသည်။

ရဲဇော်မှာလည်း သူ၏ကိုယ်လုံးမှာ ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ တွန့်၍သွားတော့၏။ ပြီးသည်နှင့် ဒေါ်ခင်ခင်သူသည် ကုတင်ပေါ်ရှိ အိပ်ယာပေါ်သို့ မှောက်ကျသွားရသကဲ့သို့ အောင်ကိုနိုင်သည်လည်း ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏ကိုယ်လုံးကိုလှမ်း၍ ဖက်လိုက်ရင်း ဒေါ်ခင်ခင်သူနှင့်အတူ သူမ၏ကျောမှာကပ်လျက်သားပင် မှောက်ရက်သားလေးလိုက်ပါကာ ကျသွားရတော့၏။ ဒီတစ်ညတော့ ဒေါ်ခင်ခင်သူသည် အောင်ကိုနိုင်၏ကုတင်တွင်ပင် အိပ်ဖြစ်ခဲ့၏။နောက်ညများတွင်တော့ ရဲဇော်ကို သူမ၏အခန်းသို့ ခေါ်၍အိပ်စက်ခဲ့၏။

သူတို့နှစ်ယောက်မှာ ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏သမီးဖြစ်သူ ခင်နှင်းစံဟန်မသိအောင် အတန်တန်သတိထား၍နေခဲ့ကြရ၏။ခင်နှင်းစံဟန်ကလည်း ရဲဇော်ကို ကြည့်၍မရ။ အကြောင်းကတော့ ခင်နှင်းစံဟန်သည် သူမလိုလှပသော သူကို ရဲဇော်က ဒီအိမ်စရောက်လာကတည်းက မသိကျေးကျွန်ပြုနေသဖြင့် မကြေနပ်ခဲ့ရခြင်း ဖြစ်သည်။ အခုလဲကြည့် ခင်နှင်းစံဟန် တစ်ယောက် အိမ်ရှေ့ ထွက်လာတော့ အောင်ကိုနိုင်က ဆက်တီကုလားထိုင်တွင်ထိုင်ကာ အမိန့်သား သတင်းစာဖတ်၍နေသည်။ အင်း………..အိမ်တွင်လည်း မာမီမရှိ၍ အတော်ဖြစ်၍နေ၏။

ခင်နှင်းစံ၏အမေ ဒေါ်ခင်ခင်သူမှာ နယ်ရှိလုပ်ငန်းခွင်များသို့ ခရီးထွက်သွားခဲ့သည်မှာ ဒီနေ့ဆိုလျှင်(၃)ရက်ရှိခဲ့ပြီဖြစ်သည်။ နောက်ထပ်လည်း (၃-၄) ရက်ခန့်ကြာမှ ပြန်ရောက်မည်ဖြစ်သည်။ ခင်နှင်းစံသည် အောင်ကိုနိုင်ထိုင်၍နေသော ဆိုဖာဆက်တီကုလားထိုင်ဘေးသို့ ရောက်အောင်သွားလိုက်သည်။ ပြီးတော့ ရဲဇော်၏ ရှေ့တွင် ရှိသော ဆက်တီစားပွဲအောက်မှ သတင်းစာနှင့်မဂ္ဂဇင်းများကို ဟိုရွှေ့ဒီရွှေ့ လုပ်ပြီး တစ်ခုခုရှာသလိုလုပ်နေသည်။ ပြီးတော့ သူမသည်ရဲဇော် ထိုင်နေသော ဆိုဖာဆက်တီ ကုလားထိုင်နှင့် စားပွဲအကြားသို့ သူမ၏ ခြေထောက်လေးတစ်ဖက်ကို လှမ်း၍တင်လိုက်သည်။

ထိုအခါတွင် ရဲဇော်၏ခြေထောက်တစ်ဖက်နှင့် သူမ၏ ခြေထောက်လေးတို့မှာ ထိကပ်မိကြ၏။ ပြီးသည်နှင့် ခင်နှင်းစံသည် ရဲဇော် ရှေ့ရှိစားပွဲလေး၏ အောက်ဖက်သို့ သူမ၏ခါးကိုကုန်းကာ ငုံ့၍ ကြည့်လိုက်သည်။သူမ၏စွင့်ကားလှသော ဖင်သားလုံးလုံးတစ်တစ်ကြီးမှာ ရဲဇော်၏ မျက်နှာရှေ့တွင် (၆)လက်မလောက်ပင် မကွာချင်တော့ပါ။သူမ၏ ဖင်သားကြီးတစ်ဖက်၏ ဘေးစောင်းက သတင်းစာကို ကိုင်၍ထားသော အောင်ကိုနိုင်၏ လက်တစ်ဖက်ကို ဖိ၍ထိနေသေး၏။ ရဲဇော်သည် သူ၏လက်ကို မရုတ်သိမ်းသည့်အပြင် ခင်နှင်းစံ၏ဖင်သားကြီးကို မသိမသာပင် ဖိကပ်ပေးလိုက်သေးသည်။

ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏ သင်ပြစည်းရုံးမှုကြောင့် ရဲတင်းနေသော ရဲဇော်သည် မိန်းမတို့၏အရသာကိုလည်း သိနေသည့်အပြင် ဒေါ်ခင်ခင်သူမှာလည်း ခရီးထွက်သွားသည်မှာ (၃)ရက်ခန့်ကြာပြီဖြစ်၍ သူ၏သွေးသားများမှာ သစ်လွင်လန်းဆန်း၍ နေပြီးတက်ကြွနေ၏။ ယခုသည်ပင် သူ၏ပုဆိုးအတွင်းမှ လီးကြီးမှာ မာတောင်၍ လာနေပြီဖြစ်သည်။ ခင်နှင်းစံသည် သူမ၏ခါးလေးကို ကုန်း၍ဆက်တီစားပွဲအောက်ဆင့်တွင် ဟိုရှာဒီရှာဖြင့် ခပ်ကြာကြာလေး လုပ်နေပြီးမှ သူ၏ခါးကိုပြန်ဆန့်လိုက်သည်။

မခံချင်စိတ်နှင့်သာ မူယာမာယာဖြင့် ထင်ရာလုပ်နေခဲ့ရပေမယ့် ခင်နှင်းစံ၏အသဲနုနလေးကတော့ တလှပ်လှပ်ခံစားရကာ သူမ၏လက်ဖျားလေးများပင် အေးစက်၍နေရ၏။ ခင်နှင်းစံသည် သူမ၏ခါးလေးကို ပြန်ဆန့်ကာ သူမ၏ခြေထောက်လေးကို လှမ်း၍လှည့်အထွက်တွင် အယောင်ယောင် အမှားမှားဖြင့် သူမ၏ခြေထောက်လေးသည် ဘာကိုသွား၍တိုက်သည်မသိ။ သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးမှာ အတော်လေးယိုင်အသွားတွင် သူမ၏နောက်ဘက်တွင်ထိုင်၍နေသော ရဲဇော်က သူ၏လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးကို လှမ်း၍ဆွဲကာ ထိန်းလိုက်သဖြင့် အတော်လေး ယိုင်နဲ့သွားသော ခင်နှင်းစံ၏ကိုယ်လုံးလေးသည် အောင်ကိုနိုင်၏ပေါင်နှစ်ဖက်ပေါ်သို့ ’ဘုန်း” ဆိုလဲပြိုကျသွားတော့သည်။ အောင်ကိုနိုင်ကသူ၏ ရင်ခွင်အတွင်းသို့ လဲပြို၍ကျလာသော ခင်နှင်းစံ၏ကိုယ်လုံးလေးကို သူ၏လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် သိမ်းကြုံး၍ဖက်ထားလိုက်သည်။နွေးထွေးအိစက်ညက်ညောသော ခင်နှင်းစံ့ကိုယ်လုံးလေး၏ အထိအတွေ့က ရဲဇော်၏ကိုယ်ပေါ်မှသည် အသွေးအသားထဲထိ စိမ့်၍ဝင်သွားတော့လေသည်။ ခင်နှင်းစံသည်လည်း တစ်ကိုယ်လုံး ရှိန်းဖိန်း၍သွားခဲ့ရပြီး သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးသည် တုန်တုန်ယင်ယင်ဖြစ်နေ၏။

သို့ရာတွင် ရဲဇော်၏ရင်ခွင်အတွင်းမှ ရုန်း၍မထွက်မီခဲ့ပါ။ “…..ခင်နှင်းစံ…..” “….ရှင်……” “…..ဘာဖြစ်သွားသေးလဲ….ဟင်….” “……ဟင့်…..အင်း……” “…….လန့်သွားမှာပေါ့နော်…….” “……အင်း…….ဟုတ်……” ရဲဇော်က သူမ၏နားလေးနားသို့ သူ၏နှုတ်ခမ်းလေးကိုကပ်ကာ ခင်နှင်းစံ၏နားဖျားလေးကို သူ၏နှုတ်ခမ်းဖျားလေးဖြင့် မထိတထိလေးလုပ်လျှက် နှစ်ကိုယ်ကြားလေသံလေးဖြင့် ပြောလိုက်သည်။ ခင်နှင်းစံကလည်း သူမ၏ဦးခေါင်းလေးကို ခပ်ငုံ့ငုံ့လေးလုပ်ကာ လေသံသဲ့သဲ့လေးဖြင့်ပြန်ပြောသည်။ စကားပြောရင်းဖြင့် ခင်နှင်းစံသည် သတိပြုမိတာကတော့ သူမ၏ဖင်သားကြီးနှစ်ခု အလယ်လောက်ကို အောက်ဖက်မှလာ၍ ထောက်မိနေသော မာတောင်နေသည့်ရှည်မျောမျောအရာတစ်ခုပင်ဖြစ်သည်။ ထိုအရာမှာ ခင်နှင်းစံ၏ဖင်သားကြီးများ၏ဖိအားကြောင့် တဒိတ်ဒိတ်ပင်ဖြစ်နေကြောင်း သူမ၏ဖင်သားကြီးများက ထိတွေ့သိရှိလိုက်ရသည်။ စောစောက ပန်းနုရောင်ပြေးနေသည့် သူမ၏မျက်နှာလေးမှာ နီမြန်း၍ သွားရတော့သည်။ ခင်နှင်းစံသည် ရှက်ကိုးရှက်ကန်းဖြင့် ကြုံး၍ထသဖြင့် ရဲဇော်က သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်၍ထားသော လက်နှစ်ဖက်ကို ဖယ်၍ပေးလိုက်သည်။

ခင်နှင်းစံသည် ရဲဇော်၏ရင်ခွင်အတွင်းမှ ထကာအိမ်ရှေ့တံခါးဝသို့ ထွက်၍သွားသည်။ပြီးလျှင် သူမသည် အိမ်အပြင်သို့ထွက်ရန် ခြေလှမ်းလိုက်သည်။ “……ခင်နှင်းစံ……” “……ရှင်…….” ရဲဇော်မှာ ထိုင်ရာမှထကာ အိမ်ရှေ့တံခါးဝသို့လျှောက်လာပြီး တံခါးဝအရောက်တွင် ရပ်လိုက်သည်။ ခင်နှင်းစံကလည်း သူမ၏ဦးခေါင်းလေးကိုငုံ့လျှက် တံခါးဝ၏ရှေ့ဖက်နားတွင် ခပ်ပေပေလေးရပ်၍နေသည်။ သူမ၏ မျက်နှာလေးမှာတော့ နီရောင်လေးဖြစ်နေသေးသည်။ “…….ခင်နှင်းစံ…….ဟိုဘက်အိမ်သွားမလို့လား…..” “…..အင်း…….ယဉ်မျိုးခင်ဆီသွားမလို့လေ……”

“……သိပ်ပြီး မိုးမချုပ်စေနဲ့နော်……” “…..အင်း…ပါ……” “…….ကို…..အိမ်ရှေ့မှာထိုင်ပြီး……စောင့်ပေးနေပါမယ့်……” ငုံ့၍ထားသော ခင်နှင်းစံ၏ဦးခေါင်းလေးမှာ မော့၍လာပြီး သူမ၏အရည်လေးများလဲ့နေသော မျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းလေးများဖြင့် ဝင့်ကာ တစ်ချက်ကြည့်လိုက်သည်။ပြီးတော့ သူမ၏ ဦးခေါင်းလေးကို တစ်ချက်ဆတ်ပြပြီး ခေါင်းလေးကိုပြန်၍ငုံ့ကာ လျှောက်လှမ်းသွားတော့သည်။ ခြံဝသို့ရောက်သောအခါတွင်တော့ ခင်နှင်းစံသည်ခြံတံခါးကိုဖွင့်၍ ထွက်လာလိုက်ပြီး သူမကိုယ်လုံးလေးကို နောက်ဖက်သို့ပြန်လှည့်ကာ ခြံတံခါးကို ပိတ်လိုက်သည်။

ထိုအခါတွင် အိမ်ရှေ့တံခါးဝမှရပ်၍ သူမကို ကြည့်နေသော ရဲဇော်ကို တွေ့မြင်လိုက်ရ၍ သူမသည်ခပ်တွေတွေလေးရပ်ကာ ခေတ္တမျှကြည့်နေလိုက်ပြီး ဆက်၍ထွက်ခဲ့တော့၏။ အိမ်ရှေ့တံခါးတွင် ရပ်၍ကြည့်နေသောရဲဇော်သည်လည်း သူ၏မြင်ကွင်းထဲမှ ခင်နှင်းစံ ပျောက်ကွယ်သွားတော့မှ အိမ်ရှေ့တံခါးကိုပိတ်လိုက်ပြီး ဧည့်ခန်းအတွင်းသို့ ပြန်၍လျှောက်လာကာ မူလထိုင်ခဲ့သည့် ဆက်တီဆိုဖာကုလားထိုင်ပေါ်သို့ ခြေပစ်လက်ပစ်ချလိုက်ပြီး သက်ပြင်းတစ်ချက် မှုတ်၍ထုတ်လိုက်တော့သည်။

ခင်နှင်းစံတစ်ယောက် ယဉ်မျိုးခင်တို့၏ အိမ်သို့ရောက်တော့ အိမ်တွင် ယဉ်မျိုးခင်တစ်ယောက်တည်းသာရှိပြီး သူမသည်ဆင်ဆာမဲ့တင်သွင်းထားသည့် စီဒီဇာတ်လမ်းကို ကြည့်၍နေသည်။ခင်နှင်းစံ ရောက်လာသဖြင့် သူမတို့သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်သည် ဆက်၍ဇာတ်ကားကိုကြည့်ကြသည်။ဇာတ်ကားမှာ ပြီးဆုံးကာနီးပြီဖြစ်၍ ဇာတ်ဝင်ခန်းများမှာ ခပ်ကြမ်းကြမ်းဖြစ်၍လာ၏။ စောစောကတည်းက တစ်ကိုယ်လုံး ဖိန်းရှိန်းကာ ကိုယ်အတွင်းရှိ သွေးသားများ ထကြွဆူပွက်ခဲ့ရသော ခင်နှင်းစံသည် ဘလူးဇာတ်ဝင်ခန်းများကို ကြည့်ရင်းဖြင့်သူမ၏သွေးသားတို့သည် ပွက်ပွက်ဆူကာ ထလာခဲ့ရတော့၏။ ဇာတ်လမ်းပြီးဆုံးသွားချိန်မှာတော့ ခင်နှင်းစံ၏သွေးသားတို့သည် ပေါက်ကွဲခဲ့ရချေပြီ။

ဇာာတ်လမ်းပြီးဆုံးသွားသည်နှင့် ခင်နှင်းစံသည်နာရီကိုကြည့်လိုက်တော့ ည(၉)နာရီပင် ရှိပြီဖြစ်၍သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ ယဉ်မျိုးခင်ကို နှုတ်ဆက်၍ အိမ်သို့ပြန်လာခဲ့သည်။ အိမ်ရှေ့တံခါးဝသို့ ရောက်သည်နှင့် ဧည့်ခန်းထဲတွင် ထိုင်၍နေသော ရဲဇော်မှာ ထလာ၍ တံခါးဖွင့်ပေး၏။ “……ခင်နှင်းစံ…….ပြန်လာပြီလား…..” “…….ဟုတ်ကဲ့…….” ခင်နှင်းစံသည် အိမ်ရှေ့တံခါးကို ပိတ်၍နေသော ရဲဇော်ကို ရပ်၍စောင့်နေ၏။ရဲဇော်က တံခါးပိတ်ပြီး လှဲ့၍လာသောအခါတွင်မှ သူမလည်း ရဲဇော်နှင့်အတူ အိမ်အတွင်းသို့ ဝင်၍လာခဲ့၏။မာမီဆီက……ဖုန်းလာသေးလား…..”

“……လာတယ်…..ခင်နှင်းစံ……နောက်(၃)ရက်လောက်နေမှ ပြန်လာဖြစ်မယ်တဲ့……” “……..အော်…….အင်း…….အင်း…….” ခင်နှင်းစံ၏အသံလေးများမှာ အက်တက်တက်လေးဖြစ်နေ၍ သူမ၏အာခေါင်လေးများ ခြောက်သွေ့နေသည်ကို ရဲဇော်က သတိပြုမိလိုက်သည်။ အအေးသောက်ဦးမလား……ခင်နှင်းစံ…….” “…….ဟင့်အင်း……အိပ်တော့မယ်……” ပြောပြောဆိုဆို ခင်နှင်းစံသည် အိပ်ခန်းအတွင်းဖက်သို့ဝင်ကာ သူမ၏အိပ်ခန်းအတွင်းသို့ဝင်၍ သွားတော့၏။ ခင်နှင်းစံသည် သူမ၏အိပ်ခန်းရှေ့သို့ရောက်လျှင် စေ့၍ထားသော သူမ၏အိပ်ခန်းတံခါးကိုဖွင့်၍ ဝင်လိုက်သည်။

ပြီးသည်နှင့် သူမသည် သူမအိပ်စက်ရာ ကုတင်ဆီသို့သွားပြီး ကုတင်ထက်ရှိမွေ့ယာပေါ်သို့ ခြေပစ်လက်ပစ် လှဲချ၍အိပ်လိုက်သည်။ သူမသည် အိပ်ယာထက်တွင် ပက်လက်ကလေးလှန်ကာ မျက်လုံးလေးများ ပိတ်ာထားသော်လည်း ယဉ်မျိုးခင်တို့အိမ်တွင် စောစောက ကြည့်ခဲ့ရသောဇာတ်ကားထဲမှ ဇာတ်ဝင်ခန်းများမှာ သူမ၏အာရုံထဲတွင် တဝဲလည်လည်ဖြစ်၍နေသည်။ အထူးသဖြင့် ဇာတ်လမ်းထဲမှ မင်းသားဖြစ်သူ၏ကြီးမားတုတ်ခိုင်၍ ပြဲလန်နေသော လီးကြီးမှာ သူမ၏အာရုံထဲမှ ဖျောက်၍မရ။ထိုလီးကြီးကို မင်းသမိးက အားရပါးရ စုပ်နေပုံ. မင်းသမီး၏စောက်ပတ်ကြီးထဲသို့ အရည်တရွှဲရွှဲဖြင့် ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် ဖြစ်နေပုံနှင့် ထိုလီးကြီးမှ သုတ်ရည်များ ပြွတ်ကနဲပြွတ်ကနဲ ထွက်နေပုံတို့မှာ ခင်နှင်းစံ့ကို ဒုက္ခအပေးဆုံးဖြစ်၏။

ခင်နှင်းစံသည် အိပ်ယာထက်တွင် ဘယ်လူးညာလှိမ့်ဖြင့် အမျိုးအမည်မသိသော ဝေဒနာကို ပြင်းထန်စွာဖြင့် မချိတင်ကဲ ခံစားနေရ၏။(၁၅)မိနစ်လောက်ကြာမှ ခင်နှင်းစံသည် အိပ်ယာပေါ်မှ လူးလဲထလိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်မှဆင်းလိုက်၏။ ပြီးတော့ သူမ၏အကျၤီနှင့်ဘရာစီယာတို့ကိုချွတ်လိုက်ပြီး တန်းပေါ်သို့တင်လိုက်ကာ သူမ၏ခါးမှ ထဘီလေးကိုရင်လျားလိုက်သည်။ပြီးလျှင် အိပ်ခန်းအတွင်းတွင် ဖွင့်၍ထားသော မီးချောင်းကိုပိတ်၍ ညအိပ်မီးလုံးလေးကိုဖွင့်ကာ ညဝတ်အကျၤီကိုပင် မဝတ်တော့ဘဲ ထဘီရင်လျားလေးနှင့် သူမ၏အိပ်ယာထက်သို့ ပက်လက်လေး ပြန်လှဲချလိုက်တော့သည်။

အိပ်ယာထက်တွင် ခင်နှင်းစံသည် လူးကာလှိမ့်ကာဖြင့် (၅)မိနစ်လောက်နေပြီးသောအခါတွင်မှ သူမသည် ပက်လက်ကလေးလှန်ကာ သူမ၏လက်ကလေးတစ်ဖက်ဖြင့် သူမ၏စောက်ဖုတ်လေးကို ထဘီပေါ်မှ စမ်းလိုက်၏။ သူမ၏စောက်ဖုတ်လေးမှာ ဖောင်းကားတင်း၍နေသည်။ခံစားနေရသော ဝေဒနာကို သက်သာလိုသက်သာငြားဖြင့် သူမသည် သူမ၏စောက်ဖုတ်လေးကို ထဘီပေါ်မှပင် ပွတ်၍ပေးနေသည်။ ခဏအကြာတွင်တော့ သူမခံစားနေရသော ဝေဒနာမှာ သက်သာ၍ မသွားသည့်အပြင် ပို၍ပင်ဆိုးလာသဖြင့် ခင်နှင်းစံသည်

သူမ၏ထဘီလေးကို ခါးဆီသို့လှန်၍တင်လိုက်ရာ သူမ၏ဖြူဖွေးညက်ညော နေသည့်သူမ၏ ကိုယ်အောက်ပိုင်းလေးနှင့်အတူ ဖြူဖွေးမို့ဖောင်း၍အမွှေးနက်တိုတိုလေးများ ခပ်စိတ်စိတ်ပေါက်နေသည့် သူမ၏စောက်ဖုတ်လေးသည် ထမီအောက်မှထွက်ပေါ်၍ လာခဲ့ရတော့၏။ ပြီးသည်နှင့် သူမသည် စောက်ဖုတ်လေးကို သူမ၏လက်ဖြင့် ပွတ်၍ပေးနေမိသည်။နီနီရဲရဲလေးဖြစ်နေသော သူမ၏စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေး နှစ်ခုတို့ ဆုံဆည်းရာ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးတွင် သူမ၏ စောက်ရည်လေးများမှာ စိမ့်ထွက်နေကြပြီး နီတာရဲစောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးများကို ရီးလေးခိုလျှက် ရှိတော့၏။

ခင်နှင်းစံသည် သူမ၏စောက်ပတ်လေးကို ပွတ်ပေးနေရာမှ သူမခံစားနေရသော ဝေဒနာကိုဆက်၍ မခံစားနိုင်တော့သဖြင့် လက်လေးတစ်ဖက်ဖြင့် သူမ၏စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးနှစ်ခုကို အသာလေးဖြဲကာ ကျန်လက်တစ်ဖက်၏ စောက်ပတ်ဝကို ကလိပေးနေသည်။ ထိုအချိန်တွင် အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းထဲမှ သူ၏အိပ်ခန်းဆီသို့ ဝင်၍လာသော ရဲဇော်သည် ခင်နှင်းစံဟန်၏ အိပ်ခန်းရှေ့သို့အရောက်တွင် သူမ၏ အိပ်ခန်းတံခါးမှာ ခပ်ဟဟလေးဖြစ်နေသဖြင့် အိပ်ခန်းအတွင်းသို့ ချောင်း၍ကြည့်လိုက်မိသည်။ အိပ်ခန်းတံခါးဝနှင့် ခြောက်ပေမျှသာဝေးသောကုတင်ပေါ်ရှိ ခင်နှင်းစံ၏အဖြစ်ကို သူသည်တွေ့မြင် လိုက်ရတော့သည်။ ရဲဇော်ကြည့်နေစဉ်မှာပင် ခင်နှင်းစံသည် သူ၏လက်ညှိုးထိပ်လေးဖြင့် သူမ၏စောက်ပတ်ဝကို ကလိပေးနေရာမှ စောက်ပတ်ထဲသို့ သူ၏လက်ညှိုးကို ဖြေးဖြေးချင်းသွင်း၍ နေသည်။ သူမ၏ပေါင်နှစ်ဖက်လုံးမှာ ခပ်ကားကားလေး ထောင်ထားပြီး သူမ၏ ခါးလေးကိုလည်း နဲနဲကော့ထားသည်။ အိပ်ခန်းဝတွင် ရပ်လျှက် ကြည့်၍နေသော ရဲဇော်၏ ပုဆိုးအတွင်းမှ လီးကြီးသည်လည်း မာတောင်၍ လာခဲ့ရပြီဖြစ်သည်။

ခဏမျှအကြာတွင် ခင်နှင်းစံသည် သူမ၏စောက်ပတ်အတွင်းမှ လက်နှစ်ဆစ် လောက်သွင်းကာ ဖြေးဖြေးချင်း ပြုလုပ်ပေးနေရာမှ သူမ၏လက်ညိုးကို စောက်ပတ်အတွင်းသို့ ခပ်သွက်သွက်ပင် ထုတ်ချီသွင်းချီ ပြုလုပ်၍လာ၏။သူမ၏ မျက်လုံးလေးများကတော့ မှိတ်ထားလျှက်ရှိကြ၏။ “……..ခင်နှင်းစံ…..” “…..ခင်နှင်းစံ…..” ရဲဇော်သည် အိပ်ခန်းတံခါးနားကပ်၍ အသံခပ်အုပ်အုပ်ဖြင့် ခေါ်လိုက်သည်။ “……ခင်နှင်းစံ….” “….အင်……ရှင်…..” “……..ကိုယ်ပါ…….တံခါးဖွင့်ပေးပါဦး…….” “…….အော်……အင်း……လာ…….လာပြီ…….” ခဏအကြာတွင်တော့ ခင်နှင်းစံ၏အိပ်ခန်းတံခါးမှာ ပွင့်၍လာပြီး ခင်နှင်းစံသည် ထမီရင်လျားလေးဖြင့် မတ်တပ်ရပ်လျက်လေး တွေ့လိုက်ရ၏။အိပ်ခန်းတံခါးပွင့်သွားသည်နှင့် ရဲဇော်သည် အိပ်ခန်းအတွင်းသို့ ဖြတ်ကနဲ လှမ်း၍ဝင်လိုက်ပြီး အခန်းတံခါးကို နောက်ပြန်ပိတ်လိုက်ပြီး ကြောင်၍ကြည့်နေသော ခင်နှင်းစံ၏လက်ဖျားလေးကို သူ၏လက်ဖြင့် လှမ်း၍ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။သူမ၏ လက်ညိုးလေးတွင် ကပ်စေးစေး လေးဖြစ်နေသည်ကို ရဲဇော်၏ လက်မှတဆင့်တွေ့ထိခံစားလိုက်ရ၏။ပြီးသည်နှင့် အောင်ကိုနိုသည် ခင်နှင်းစံ၏ကိုယ်လုံးလေးကို ဆွဲ၍ဖက်လိုက်ပြီး သူမ၏နှုတ်ခမ်းလေးကို သူ၏နှုတ်ခမ်းဇြင့် ဖိကပ်စုပ်နမ်းလိုက်ရာ ခင်နှင်းစံသည် သူမ၏ရင်ဘတ်လေးကို ကော့၍ သူမ၏မျက်နှာလေးမှာ မော့၍တက်လာသည်။

ပြီးသည်နှင့် ရဲဇော်သည် သူမ၏နှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်လျှက်ကပင် ခင်နှင်းစံ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို စွေ့ကနဲပွေ့ကာ ကုတင်ရှိရာသို့ လျှောက်လှမ်းသွားပြီး သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးကို ကုတင်ပေါ်သို့ ပက်လက်ကလေးတင်လိုက်ပြီး သူ၏နှုတ်ခမ်းများကို သူမ၏နှုတ်ခမ်းများမှခွာကာ ခါးဆန့်လိုက်ပြီး ရဲဇော်သည် သူ၏အကျၤီနှင့်ပုဆိုးတို့ကို ချွတ်ချလိုက်တော့သည်။ပြီးလျှင် အိပ်ယာပေါ်တွင် မျက်လုံးလေးမှိတ်ကာ ပက်လက်ကလေးဖြစ်နေသော ခင်နှင်းစံ၏ကိုယ်လုံးလေးပေါ်မှ ရင်လျား၍ထားသော ထမီလေးကို သူမ၏ခြေထောက်တစ်ဖက်သို့ ဆွဲ၍ချွတ်လိုက်ရာ ခင်နှင်းစံကလည်း သူမ၏ဖင်သားကြီး များကို ကြွ၍ပေးလိုက်သဖြင့် ထမီလေးမှာ ကွင်းလုံးကျွတ်၍ ထွက်သွားတော့သည်။ ထိုအခါတွင် ဖြူဖွေးနုနယ်၍ ညက်ညောနေသည့် သူမ၏ဝတ်လစ်စလစ်ကိုယ်လုံးလေးမှာ မက်မောဖွယ်ရာထွက်ပေါ်လာသဖြင့် ရဲဇော်သည် ကုတင်ပေါ်သို့တက်လိုက်ပြီး သူမ၏ကိုယ်လုံးလေး ကို ဖက်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ခင်နှင်းစံ၏ဝင်းမှည့်နေသော နို့လေးများကိုငုံ့၍စို့ပေးလိုက်သည်။ခင်နှင်းစံ့ရင်ဘတ်လေးမှာ ကြွတက်လာသည်။ရဲဇော်သည် ခင်နှင်းစံ့နို့လေးများကို ဘယ်ပြန်ညာပြန်စို့ပေးနေရင်းမှ လက်တစ်ဖက်ကို ခင်နှင်းစံ၏စောက်ဖုတ်ပေါ်သို့ အုပ်၍ပွတ်ပေးနေသည်။

ရဲဇော်သည် ခင်နှင်းစံ၏နို့လေးများကို စို့ပေးနေရင်းမှ သူ၏နို့သီးခေါင်းလေးများကို လျှာဖျားလေးဖြင့်ယက်ကာကလိပေး၏။ စောက်ပတ်လေးကို ပွတ်ပေးနေသော သူ၏လက်ညိုးထိပ်ကလေးသည် ခင်နှင်းစံ၏စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းလေးအတွင်းသို့ တိုး၍ဝင်သွားပြီး သူမ၏စောက်စေ့ကလေးကို ကလိပေးနေလိုက်သေးသည်။ ရဲဇော်၏လီးကြီးသည်လည်း တဆတ်ဆတ်ဖြစ်နေပြီး လီးကြီးထိပ်တွင်တော့ အရည်များမှာ စိုရွှဲနေပြီဖြစ်သည်။ ခင်နှင်းစံသည် အိပ်ယာထက်တွင် ပက်လက်ကလေးနေကာ သူမ၏မျက်လုံးလေး များကိုမှိတ်၍ထားပြီး သူမ၏လက်ကလေးနှစ်ဖက်ကတော့ သူမ၏ဦးခေါင်းဝဲယာ ဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်ဆီသို့ တံတောင်ဆစ်မှ ကွေးကာတင်ထားပြီး သူမ၏လက်ဖဝါးလေးနှစ်ခုကတော့ ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုတ်၍ထားကြ၏။နောက်တော့ အောက်ကိုဆင်းပြီး ခင်နှင်းစံ့စောက်ပတ်လေးကို လက်ဝါးလေးနဲ့ ခပ်ဖွဖွလေးအုပ် ကာ ပွတ်ပေးလိုက်၊ ပေါင်တွင်းသားလေးကို ပွတ်ပေးလိုက်နဲ့မို့ ခင်နှင်းစံလည်း ရမက်တွေကြွလာပါတယ်။ ပါးစပ်က လည်း ငှက်ဖျားတက်သလို တဟင်းဟင်းနဲ့ ဖြစ်လာပါတယ်။ ရဲဇော်လျှာကြီးကလည်း အောက်ကို တဖြည်းဖြည်းဆင်းလာပြီး ချက်နားတစ်ဝိုက် ရစ်ဆွဲပေးလိုက်ရင်း ပေါင်ခြံနားရောက်တော့ စောက်ပတ်ကိုမယက်သေးပဲ ပေါင်တွင်းသားလေးတစ်လျှောက် စုန်ချီဆန်ချီ ယက်တင်ပေး လိုက်ရာ။

ခင်နှင်းစံမှာ ပိုပြီးမရိုးမရွတွေဖြစ်လာကာ ရဲဇော့်ခေါင်းကို သူ့စောက်ပတ်နဲ့ တည့်အောင်အတင်းဆွဲကပ် လိုက်ပါတယ်။ ဒီတော့မှ ရဲဇော်လည်း ခင်နှင်းစံတင်ပါးအောက်ကို ခေါင်းအုံးလေးခံပေးလိုက်ရင်း စအိုဝလေးကနေ စောက်စေ့လေးအထိ တောက်လျှောက် လျှာပြားကြီးနဲ့ သိမ်းယက်ပေးလိုက်ရာ “ ရှီး…လား…လား….လား..ကိုရယ် ” ရဲဇော်လည်း အချက်နှစ်ဆယ်လောက် ဆက်တိုက်အပေါ်အောက် ဆွဲပေးလိုက်ရင်း လက်ခလယ်လေးနဲ့ စအိုဝကို မထိတထိလေး ပွတ်လိုက်ရင်း လျှာကိုစောက်ခေါင်းထဲ ထိုးသွင်း ပေးလိုက်ရာ ခင်နှင်းစံမှာ ကော့ပြန် လန်နေပါတော့တယ်။

ရဲဇော်လည်း စောက်ခေါင်းထဲမှာ အားရအောင်လုပ်ပေးပြီးနောက် လက်ခလယ်ကို စောက်ခေါင်းထဲ ထိုးသွင်းပြီး လျှာကလည်း စောက်စေ့တစ်ခုတည်းကိုသာ ဦးစားပေး ယက်ပေးလိုက်ပါတယ်။ အောက်က ခင်နှင်းစံလဲ ဖီးတွေအရမ်းတက်လာပြီး စောက်ပတ်နဲ့ရဲဇော့်မျက်နှာကွာသွားမှာစိုးတဲ့အလား ရဲဇော့်ခေါင်းကို အတင်းဖိကပ် ထားပါတယ်။ငါးမိနစ်လောက်လုပ်ပေးလိုက်တော့ခင်နှင်းစံတစ်ယောက် ကော့တက်လာကာ စေါက်ဖုတ်က အောင်ကိုနိုင် လက်ကိုပွစိပွစိနဲ့ ညှစ်ရင်း ငြိမ်ကျသွားပါတယ်။ အောင်ကိုနိုင်လဲ ပုဆိုးကိုချွတ်ချလိုက်ပြီး လီးကို ခင်နှင်းစံ့လက်ကလေးထဲ ထည့်ပေးလိုက် သည် ..။ “ အကြီးကြီးဘဲ..ကိုရယ် …. ” ခင်နှင်းစံက လက်နဲ့ ဆုတ်ကိုင်ဖျစ်ညှစ်နေရင်း ရုတ်တရက် ခေါင်းလေးငုံ့ချပြီး သူ့အကောင်ကြီးကို ငုံကာ စုတ်ပေးပါတော့ သည် ..။

ဒီအခြေအနေအထိ ဖြစ်လာလိမ့်မယ်လို့ သူလုံး၀ ထင်မထားခဲ့ ..။ခင်နှင်းစံ သည် မစုတ်တတ် စုတ်တတ် နဲ့ သူ့အတန်ချောင်း ကို စုတ်ပေးနေ သည် ..။ တခါတခါ ခင်နှင်းစံ့သွားနဲ့ သူ့အေကောင်ရဲ့ ထိပ်ဖူး ကြီး ခြစ်မိသလိုလို မို့ သူ တွန့်သွား သည် ..။ ခင်နှင်းစံက မော့ကြည့်ပြီး ဆက်စုတ်နေပြန် သည် ..။ တချက်တချက် ပြွတ်ကနဲ ပြွတ်ကနဲ အသံများ ထွက်ပေါ်နေ သည် ..။ ခင်နှင်းစံ့လျာချွန်ချွန်လေး က သူ့ထိပ်ဖူးကြီးရဲ့ အထစ်ကြားထဲကို ထိုးမွှေကစားနေ သည် ..။ “အို..ဟို…..ရှီး …. ခင်နှင်းစံရယ် . ..” ခင်နှင်းစံ သည် သူ့အတန်အရင်းအထိ တဆုံးငုံငုံ စုတ်နေသည် ..။

ကောင်းလိုက်တာ..သူ့အမေ ဆီက မရတာ နှစ်ပေါင်းကြာလှပြီ ဖြစ်တဲ့ ပုလွေကို ခင်နှင်းစံ သူ့ကို ပီပီပြင်ပြင် ပေးနေ သည် ..။ အစုတ်မခံရတာကြာလို့လားမသိ ..။ ခင်နှင်းစံစုတ်ပေးတာနှင့် ပြီးချင်လာသည် ..။ ဒီအတိုင်းဆက်သွားရင် ထိန်းထားဘို့ မလွယ်တော့တာနဲ့… ခင်နှင်းစံ့ပါးစပ်ထဲက လီးတံကို မထုတ်ချင်ပေမယ့် ဆွဲထုတ်ပြီး ခင်နှင်းစံ့ကို ပက်လက်လေး အိပ်ခိုင်းလိုက်ရတယ်.ပြီးတော့် ရဲဇော် လဲ ခင်နှင်းစံထောင်ထားသော ပေါင်နှစ်ချောင်းရှေ့သို့ သူ့ကိုယ်လုံးကိုပြောင်းရွှေ့လိုက်ပြီး သူမ၏ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ကားကာဒူးထောက်၍ဝင်ကာထိုင်လိုက်ပြီး သူမ၏လီးကြီးကို ခင်နှင်းစံ၏စောက်ပတ်ဝတွင်တေ့ကာ ဖြေးဖြေးပင်ဖိ၍ သူမ၏စောက်ပတ်ထဲသို့ လီးကြီးကို ဖိ၍သွင်းလိုက်သည်။

အင့်…..အ……ဟင့်…..အား……အင်း……” ခင်နှင်းစံ၏ ခါးလေးကော့တက်လာပြီး သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးမှာ တဆတ်ဆတ် တုန်၍နေသည်။ခင်နှင်းစံသည် သူ့အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို ကိုက်ကာမာန်တင်းထားလေသည်။ခင်နှင်းစံ၏စောက်ပတ်ထဲသို့ လီးကြီးတစ်ဝက်နီးပါးမျှဝင်သွားပြီးသောအချိန်တွင် လီးကြီး၏ထိပ်တွင်စောက်ပတ်ထဲမှ အရာတစ်ခုက ခပ်တင်းတင်းလေးကာဆီးထားနေသည်ကို ရဲဇော်သည် ခံစားသိရှိလိုက်သည်။ထိုအခါတွင် အောင်ကိုနိုင်သည် သူ၏လီးကြီးကို ခင်နှင်းစံ၏စောက်ပတ်ထဲသို့ဆက်၍ မသွင်းသေးဘဲ သူ၏ခါးကို ညွတ်ကာ ခင်နှင်းစံ၏နို့လေးများကို ငုံ့၍ဘယ်ပြန်ညာပြန် စို့ပေးနေလိုက်သည်။

ခဏနေတော့မှ စောက်ပတ်ထဲသို့ ဝင်၍သွားသော လီးတန်ကြီးတစ်ဝက်မျှကို ဖြေးဖြေးချင်းဆွဲ၍ထုတ်ကာ ဖြေးဖြေးချင်းပင်ပြန်၍ စောက်ပတ် အတွင်းသို့ ဖိ၍သွင်းလိုက်ပြီး နို့စို့လျှက်ကပင် ရဲဇော်သည် လီးတန်ကြီး တစ်ဝက်မျှနှင့်ပင် ဖြေးဖြေးချင်းလိုး၍ ပေးနေတော့၏။ စောက်ပတ်ထဲသို့ တစ်ဝက်မျှပင် လိုး၍ပေးနေသော သူ၏လီးကြီးကို ထိပ်ဖူးကြီးအဖျားနားထိဆွဲ၍ထုတ်လိုက်ပြီး တရှိန်ထိုးပင် သူ၏လီးကြီးကို ခင်နှင်းစံ၏စောက်ပတ်ထဲသို့ လီးတန်ကြီးကို တဆုံးဝင်အောင် ဆောင့်၍ လိုးသွင်းလိုက်ပါတော့သည်။

အ…..အား…….အမလေး…..အ……ကျွတ်…..ကျွတ်…..အမလေး……နာတယ်……ဟင့်….အ……….ခင်နှင်းစံ….အရမ်းနာလို့လားဟင်………အင်း…..ဖြေးဖြေးလုပ်……အင်း…..ဒါဆို….ကိုယ်ဖြေးဖြေးလိုးပေးမယ်နော်……” ခင်နှင်းစံက မျက်လုံးလေးမှိတ်ထားလျက်က ခေါင်းငြိမ့်ပြသည်။ခင်နှင်းစံ၏ လက်ကလေးနှစ်ဖက်မှာ နို့စို့ရင်းလိုးပေးနေသော ရဲဇော်၏ကျောပြင်သို့ ဖက်တွယ်လာခဲ့ပြီး သူမ၏လက်ဖဝါးလေးဖြင့်ပင် ခပ်ဖြေးဖြေး ရဲဇော်၏ကျောပြင်ကိုပွတ်၍နေသေး၏။ ရဲဇော်က အားဖြင့်ဖိ၍ ဆောင့်ကာလိုးလာသည်ဆိုလျှင်ပဲ သူတို့နှစ်ယောက်စလုံးမှာ အရသာများ ရှိလာကြပြီဖြစ်သည်။ရဲဇော်က ခင်နှင်းစံ၏စောက်ပတ်ထဲသို့ ဆောင့်၍လိုးလိုက်တိုင်း သူမ၏ စောက်စေ့လေးကိုပါ ဖိ၍ဖိ၍ ထိသွားရသဖြင့် ခင်နှင်းစံမှာ အလိုးခံနေရင်းအရသာများမွန်ထူလာကာ သူမ၏ နှုတ်ခမ်းလေးများပင် တဆတ်ဆတ်ဖြစ်၍လာရသည်။.

ခင်နှင်းစံ…..ကောင်းလားဟင်……အင်း…..ကိုရော….ဟင်…..သိပ်ကောင်းတာဘဲ…..ခင်နှင်းစံရယ်…..အ….အား….” ရဲဇော်သည် အချက်(၄၀)ခန့်ဆောင့်ချလိုးပြီးသည်နှင့် သူ၏လီးကြီးမှာ အီဆိမ့်၍လာပြီးဖြစ်၍ နို့စို့ပေးလျက်ကပင် အားကုန်ထုတ်၍ အချက်(၂၀)မျှဆောင့်ကာလိုးလိုက်ပါတော့၏။အား……အမလေး……ကိုရယ်…….အင်း….ဟင်း… ခင်နှင်းစံမှာ အောက်ကနေပြီး ဖင်ကြီးကိုကော့တက်လျက် လက်များက ရဲဇော်၏လက်မောင်းများကို ဆုတ်တင်းလိုက်သည်။အကင်းပါးသော ရဲဇော်သည် လီးကြီးကိုအဆုံးထိ ထုတ်လိုက်ပြီး ပြန်၍အားကုန်ဆောင့်ပေးနေသည်။ဂွေးဥကြီးမှ ခင်နှင်းစံ၏ဖင်သားကြီးများကို တဖတ်ဖတ်ရိုက်သံပင် အခန်းထဲမှာ ပျံ့လွင့်နေပေတော့သည်။ သူတို့နှစ်ဦးသည် တစ်ဦးကိုတစ်ဦး ထွေးအောင်ဖက်ထားကြပြီး အောင်ကိုနိုင်၏လီးကြီးထိပ်မှ ပြစ်ခဲသော သုတ်ရည်တို့သည် ခင်နှင်းစံ၏အပျိုစင်သားအိမ်လေးဆီသို့ တရှိန်ထိုးပန်းသွင်းလိုက်လေတော့သည် ……ပြီးပါပြီ။

 

Zawgyi

 

မထိန္းႏိုင္ေတာ့ဘူးရွင္

ရဲေဇာ္ႏွင့္ေဒၚခင္ခင္သူတို႔၏ ဝတ္လစ္စလစ္ ခႏၵာကိုယ္ႏွစ္ခုသည္ သိမ့္သိမ့္တုန္၍သြား၏။သူတို႔ ႏွစ္ဦးသည္ တေယာက္ကိုတေယာက္ သိမ္းႀကဳံးကာ တင္းၾကပ္စြာျဖင့္ ဖက္ထားၾက၏။ ခဏမွ်အၾကာတြင္ေတာ့ သူတို႔၏ ကိုယ္ႏွစ္ခုသည္ တေျဖးေျဖးၿငိမ္က်သြားရေတာ့သည္။ ရဲေဇာ္၏ဦးေခါင္းသည္ မ်က္လုံးႏွစ္လုံးပိတ္၍ ပက္လက္ေလး မွိန္းေနေသာ ေဒၚခင္ခင္သူ၏ ဦးေခါင္းေပၚတြင္ ေမွာက္လွ်က္သားျဖစ္ကာ ပါးခ်င္းအပ္လွ်က္ရွိ၏။ (၅)မိနစ္မွ် ၾကာသြားေသာအခါတြင္ ရဲေဇာ္၏ေက်ာျပင္ကို ဖက္ထားေသာ ေဒၚခင္ခင္သူ၏လက္ႏွစ္ဖက္မွာ ေျဖးေျဖးခ်င္း လႈပ္ရွားလာလွ်က္ ရဲေဇာ္၏ ေက်ာျပင္က်ယ္ႀကီးကို သူမ၏လက္ဖဝါးေလးျဖင့္ ပြတ္သပ္၍ေပးလာ၏။ ၿပီးေတာ့ သူမႏွင့္ ပါးခ်င္းကပ္လွ်က္ ေမွာက္လ်က္သားေလးရွိေနေသာ ရဲေဇာ္၏မ်က္ႏွာဘက္သို႔ ေဒၚခင္ခင္သူသည္ သူမ၏ပက္လက္လွန္၍ထားေသာ မ်က္ႏွာေလးကို လွည့္ကာ ေအာင္ကိုႏိုင္၏ ပါးျပင္သို႔ သူမ၏ႏွာသီးဖ်ားေလး ဖိသြင္းလွ်က္ ရႈိက္ကာရႈိက္ကာျဖင့္ အားပါးတရနမ္းလိုက္ေလသည္။ထိုအခါတြင္ေတာ့ သူမ၏မ်က္ႏွာေလးေဘးမွ ေမွာက္လ်က္သားရွိေနေသာ ရဲေဇာ္၏ဦးေခါင္းသည္ေခါင္းေထာင္၍ ထာလာေလသည္။

ရဲေဇာ္သည္ သူ၏ဦးေခါင္းကိုေထာင္လိုက္ၿပီးသည္ႏွင့္ ပက္လက္ေလးျပန္ျဖစ္၍သြားေသာ ေဒၚခင္ခင္သူ၏ မ်က္ႏွာေလးကို ၾကည္ၾကည္ႏူးႏူးျဖင့္ တစိမ့္စိမ့္ၾကည့္ေနလိုက္သည္။ၿပီးေတာ့ သူမ၏မ်က္ႏွာေလးအႏွံ႔ကို သူ၏ႏွာေခါင္းျဖင့္ တစ္ခ်က္ခ်င္းနမ္း၍ေန၏။ေဒၚခင္ခင္သူကလည္း သူမ၏မ်က္လုံးေလးႏွစ္ဖက္ကို ေမွးမွိတ္လ်က္ ေက်နပ္ၿပဳံးေလးၿပဳံးေယာင္သမ္းကာ သူမ၏မ်က္ႏွာေလးကို ေမာ့ေမာ့ေလးေပးကာ အနမ္းခံ၍ေနသည္။ ေဒၚခင္ခင္သူ၏မ်က္ႏွာေလးအႏွံ႔ကို အားရေအာင္နမ္းၿပီးသည္ႏွင့္ ရဲေဇာ္သည္ ဖူးဖူးလုံး၍ထေနေသာ သူမ၏ႏႈတ္ခမ္းေလးကို သူ၏ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာျဖင့္ ငုံ၍စုပ္ယူကာ နမ္းလိုက္ေတာ့………. ေဒၚခင္ခင္သူကလည္း ရဲေဇာ္၏ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို ျပန္လည္တုံ႔ျပန္ကာ နမ္းေပးသည္။ၿပီးေတာ့ သူမ၏လွ်ာဖ်ားေလးျဖင့္ ရဲေဇာ္၏ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားကို ပြတ္သပ္၍ေပးသည္။ ရဲေဇာ္၏ လီးႀကီးကေတာ့ ေဒၚခင္ခင္သူ၏ေစာက္ပတ္ထဲတြင္သာ တဆုံးသြင္း၍ ထားလွ်က္ပင္ရွိေသး၏။ သူမ၏ေစာက္ပတ္ထဲရွိ ရဲေဇာ္၏ လီးႀကီးမွာ တစ္ခ်ီၿပီးသြားခဲ့ေသာ္လည္း လုံးဝ လုံးဝပင္က်၍မသြားဘဲ လီးႀကီးမွာ ပို၍ပင္ ႀကီးမားသန္မာလာသည္ဟု ထင္ရ၏။

သံေခ်ာင္းႀကီးသဖြယ္ မာ၍ေတာင္ေနသျဖင့္ ေဒၚခင္ခင္သူမွာ ႀကိတ္၍ေၾကနပ္ေနမိေတာ့ေလသည္။ ေအာင္ကိုႏိုင္သည္ သူ၏လီးတန္ႀကီးကို ေဒၚခင္ခင္သူ၏ေစာက္ပတ္ႀကီးအတြင္းမွ မခြၽတ္ရေသးသည့္အတြက္ သူ၏ကိုယ္လုံးသည္ ေဒၚခင္ခင္သူ၏ေထာင္၍ထားေသာ ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားတြင္ ရွိ၍ေနေသး၏။ သူတို႔ႏွစ္ဦးသည္ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ဖက္လွ်က္ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းမ်ားေတ့လွ်က္ စုပ္၍နမ္းေနၾကစဥ္မွာပင္ ေဒၚခင္ခင္သူ၏ေပါင္တံႀကီးမ်ားသည္ သူမ၏ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားတြင္ ရွိေနေသးေသာ ရဲေဇာ္၏ ဝတ္လစ္စလစ္ကိုယ္လုံးကို သူမ၏ဝတ္လစ္စလစ္ ေပါင္သားႏုႏုေလးမ်ားျဖင့္ ပြတ္သပ္၍ေပးလာ၏။ အတန္ငယ္မွ် ၾကာသြားၿပီးေသာအခါတြင္ ရဲေဇာ္သည္ ေဒၚခင္ခင္သူ၏ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားဆီမွ သူ၏ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို ဆြဲ၍ျဖဳတ္လိုက္ကာ သူမ၏ဦးေခါင္းကိုေထာင္၍ ထလိုက္ၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္ကို သူမ၏ကိုယ္လုံးေဘးႏွစ္ဖက္တြင္ တစ္ဖက္တစ္ခ်က္စီ ေထာက္၍ဆန႔္တန္းလိုက္ေလသည္။ ၿပီးသည္ႏွင့္ ေဒၚခင္ခင္သူ၏ေစာက္ပတ္ထဲမွ သူ၏လီးႀကီးကို ဆြဲ၍ေျဖးေျဖးခ်င္း ထုတ္လိုက္သျဖင့္ ေဒၚခင္ခင္သူသည္ ေအာင္ကိုႏိုင္၏ခါးကို သူမ၏လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ လွမ္း၍ကိုင္လိုက္ၿပီး သူမ၏ကိုယ္ေပၚသို႔ျပန္ခ်ၿပီးသည္နည္းတူ သူမ၏ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး ဖင္သားႀကီးမ်ားကိုလည္း ေျမာက္ႂကြ၍ ။

သူမ၏ ေစာက္ပတ္ႀကီးကို ေကာ့၍ ေက့ာ၍ေပးလိုက္သည္။ ထိုအခါတြင္ သေဘာေပါက္နားလည္လြယ္ေသာ ေအာင္ကိုႏိုင္က ထိပ္ဖူးနားအထိ ဆြဲထုတ္ထားၿပီးေသာသူ၏လီးႀကီးကို ေဒၚခင္ခင္သူ၏ ေစာက္ပတ္ႀကီးထဲသို႔ ခပ္ဆတ္ဆတ္ပင္ျပန္၍ ထိုးသြင္းလိုက္ၿပီး သည္ႏွင့္ ခပ္သြက္သြက္ပင္ေဆာင့္၍ ဖိကာဖိကာ လိုးေတာ့သည္။တစ္ခ်ီၿပီးသြားခဲ့ေသာ အရည္မ်ားမွာ သန႔္စင္ရျခင္းမရွိေသးသည့္အတြက္ ေဒၚခင္ခင္သူ၏ေစာက္ပတ္ထဲတြင္ ျပည့္လွ်ံ၍ေနသည္။ ရဲေဇာ္၏လီးႀကီးမွာ ေဒၚခင္ခင္သူ၏ ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ ေဆာင့္၍သြင္းလိုက္တိုင္း သူမ၏ေစာက္ပတ္ထဲမွ အရည္မ်ားသည္ အန္၍ထြက္လာသကဲ့သို႔ ရဲေဇာ္၏လီးႀကီးသည္ သူမ၏ေစာက္ပတ္ႀကီး ထဲမွ ဆြဲထုတ္လိုက္ေသာအခါတြင္လည္း ေစာက္ပတ္အတြင္းမွ အရည္မ်ားသည္ လီးႀကီးႏွင့္အတူ ကပ္ညႇိ၍ပါလာကာ အျပင္ဖက္သို႔ ပြက္ကနဲ ပြက္ကနဲ ထြက္၍က်လာေတာ့၏။ အခ်က္(၃၀)မွ်ေဆာင့္၍ လိုးၿပီးေသာအခါတြင္ ေနာက္ထပ္ေဆာင့္၍လိုးရန္ ရဲေဇာ္သည္ သူ၏လီးႀကီးကို ေဒၚခင္ခင္သူ၏ေစာက္ပတ္ထဲမွ ဆြဲထုတ္လိုက္ခ်ိန္တြင္ ေဒၚခင္ခင္သူသည္ ႐ုတ္တရက္ေကြး၍ ေထာင္ထားေသာ သူမ၏ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို အျမန္ပင္ဆန႔္၍ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကို စင္းလိုက္ၿပီးသည္ႏွင့္။

သူမ၏ကိုယ္လုံးေလးကို ေစာင္းကာေဘးသို႔ လွိမ့္ထြက္လိုက္သျဖင့္ သူမ၏ေစာက္ပတ္အတြင္းမွ ရဲေဇာ္၏ လီးႀကီးမွာ ကြၽတ္၍ထြက္သြားရေတာ့၏။ ေဒၚခင္ခင္သူသည္ ကုတင္ေပၚတြင္ ထ၍ထိုင္လိုက္ၿပီး ကုတင္ေဘးၾကမ္းျပင္တြင္ ကြင္းလုံးကြၽတ္၍ခ်ထားေသာ ရဲေဇာ္၏ပုဆိုးကို ငုံ႔၍ေကာက္လိုက္၏။ၿပီးေတာ့ သူမ၏ေဘးတြင္ ဒူးေထာက္ရပ္သားျဖစ္၍ေနေသာ ေအာင္ကိုႏိုင္ဖက္သို႔ လွည့္လိုက္ေလ၏။ ရဲေဇာ္၏ လီးႀကီးမွာ အရည္မ်ားေပပြလ်က္ေျပာင္၍တင္းေနကာ အသဲယားဖြယ္ေကာင္းလွ၏။ေဒၚခင္ခင္သူသည္ ေအာက္ကိုႏိုင္၏လီးႀကီးကို တစ္ခ်က္မွ်ေတြကာ ၾကည့္လိုက္ၿပီးမွ သူမ၏လက္အတြင္းမွ ပုဆိုးျဖင့္ ရဲေဇာ္၏လီးတန္ႀကီးကို သုတ္ကာသန႔္စင္ေပးသည္။ၿပီးေတာ့ ရဲေဇာ္၏ လေမႊးအုံႏွင့္ ေပါင္ၿခံမ်ားကို ပုဆိုးျဖင့္ သုတ္လွ်က္ စိတ္တိုင္းက် သန႔္စင္ေပးရ၏။ ေဒၚခင္ခင္သူသည္ အသက္(၃၆)ႏွစ္ရွိၿပီး သူမ၏အရပ္မွာ (၅)ေပ(၇)လက္မေလာက္ရွိ၏။သူမ၏ ကိုယ္လုံးအခ်ိဳးအစားမွာ လုံးႀကီးေပါက္လွျဖစ္ၿပီး အသားအရည္မွာ ျဖဴဝင္း၍ေနသည္။ ေဒၚခင္ခင္သူသည္ အသက္(၁၈)ႏွစ္ရွိ ဒုတိယႏွစ္ ေက်ာင္းသူ ခင္ႏွင္းစံဟန္ မိခင္ျဖစ္ၿပီး သူမ၏ ခင္ပြန္း ဦးေက်ာ္သီဟသည္ လြန္ခဲ့ေသာ (၅)ႏွစ္ခန႔္ကပင္ ဆုံးပါးသြားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

ခင္ပြန္းသည္ မရွိသည့္ေနာက္တြင္ ေဒၚခင္ခင္သူသည္ Company လုပ္ငန္းမ်ားကို သူမကိုယ္တိုင္ ဦးစီး၍ေဆာင္႐ြက္ခဲ့သည္။လုပ္ငန္းမ်ားသည္ သူမ၏လက္ထက္တြင္ပို၍ ေအာင္ျမင္ကာ တိုးတက္လာခဲ့သည္။ Company မွနယ္တြင္ ေဆာင္႐ြက္၍ေနသည့္ လုပ္ငန္းခြင္သို႔ ေဒၚခင္ခင္သူသည္ သြားေရာက္ခဲ့ရင္း နယ္ရွိလုပ္ငန္းခြင္တြင္ အလုပ္လုပ္လွ်က္ရွိေသာ ရဲေဇာ္ကိုေတြ႕ခဲ့ရေလသည္။ ရဲေဇာ္၏လုပ္ရည္ကိုင္ရည္မ်ားေၾကာင့္ နယ္ရွိလုပ္ငန္းမ်ားကို ႀကီးၾကပ္ေနသူမ်ားကလည္း သူ႔ကိုသဘာက်၏။ေဒၚခင္ခင္သူကလည္း ရဲေဇာ္ကို ျမင္ျမင္ခ်င္းပင္ ခင္မင္မိ၍ ရန္ကုန္ရွိ company ႐ုံးခ်ဳပ္တြင္ တာဝန္ေပးရန္ ေခၚေဆာင္လာသည္။ ရဲေဇာ္ ရန္ကုန္သို႔ေရာက္ၿပီးေသာအခါတြင္ သူမ၏ေနအိမ္တြင္ လာေရာက္ေနထိုင္ေစၿပီး ကြန္ပ်ဴတာသင္တန္းႏွင့္ စာရင္းကိုင္သင္တန္းတို႔ကို (၁၀)တန္းေအာင္ျမင္ၿပီးျဖစ္ေသာ ရဲေဇာ္ကို တက္ေရာက္ေစခဲ့သည္။ ေဒၚခင္ခင္သူသည္ ေအာင္ကိုႏိုင္၏ေနေရးစားေရၚအားလုံးကို လိုအပ္သည္ထက္ပို၍ပင္ ေပးကမ္းေကြၽးေမြး ေထာက္ပံ့၍ ထားခဲ့သည္။ သဒါၵလြန္ေတာ့ တဏွာကြၽန္ျဖစ္ ဆိုတာမ်ိဳးလို ေယာက်္ားႏွင့္ (၅)ႏွစ္ေက်ာ္ ကင္းကြာေနခဲ့ရေသာ ေဒၚခင္ခင္သူသည္ သူမႏွင့္ လက္ပြန္းတနီးေနထိုင္ခဲ့သည့္ ရဲေဇာ္၏အေပၚတြင္ တိမ္းၫြတ္၍ လာခဲ့ရသည္။

ရဲေဇာ္က သူမအေပၚတြင္စိတ္ဝင္စားလာေအာင္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ သိမ္ေမြ႕ေသာ နည္းလမ္းမ်ားျဖင့္ စြမ္းေဆာင္ခဲ့ရာတြင္ အသက္(၂၃)ႏွစ္သာရွိၿပီး မိန္းမမ်ားႏွင့္ ေရာေရာေထြးေထြး မေနခဲ့ဘူးသည့္ ေအာင္ကိုႏိုင္သည္ သူမ၏ကြန္ယက္အတြင္းမလႈပ္ႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ခဲ့ရေလသည္။ ရဲေဇာ္သည္ အရပ္(၅)ေပ (၈)လက္မ ေလာက္ရွိၿပီး သူ၏ကိုယ္လုံးမွာ အရပ္ႏွင့္ေလွ်ာ္ညီစြာေတာင့္တင္းသန္စြမ္း၏။ေယာက်္ားပီသေသာ ႐ုပ္ရည္ရွိၿပီး ခင္မင္စရာေကာင္းလွ၏။ ေဒၚခင္ခင္သူလည္း ကေလးတစ္ေယာက္ ေမြးဖူးေသာ အသက္(၃၆)ႏွစ္ရွိသူတစ္ဦးျဖစ္ေသာ္လည္း ေကာင္းေကာင္းေန ေကာင္းေကာင္းစားၿပီး ေန႔စဥ္ပင္ မအားလပ္သည့္ၾကားမွ မွန္မွန္ပင္ ေလ့က်င့္ခန္း ယူခဲ့သူတစ္ဦးျဖစ္၍ မသိသူမ်ားက ေဒၚခင္ခင္သူကို အသက္(၃၀)ေလာက္ပင္ ရွိမည္ဟု ခန႔္မွန္းၾကသည္။ေဒၚခင္ခင္သူသည္ သူ၏သမီးျဖစ္သူ ခင္ႏွင္းစံဟန္ႏွင့္အတူ ယွဥ္တြဲ၍ပါလာပါက သူမတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ညီအစ္မဟုပင္ ထင္မွတ္ရေလေအာင္ ေဒၚခင္ခင္သူသည္ ႏုပ်ိဳလွသည္။ ရဲေဇာ္၏လီးႀကီးကို ေဒၚခင္ခင္သူသည္ သန႔္စင္သြားၿပီးေသာအခါတြင္ ေသခ်ာစြာကိုင္၍ ၾကည့္လိုက္ေလသည္။ရဲေဇာ္၏လီးႀကီးသည္ အရွည္(၇)လက္မႏွင့္လုံးပတ္မွာ က်ပ္လုံးသာသာခန႔္ ရွိေလသည္။ ညိဳမဲ၍ေနေသာ လီးတန္ႀကီးပတ္လည္တြင္ အေၾကာမ်ားဖုထစ္၍ အၿပိဳင္းၿပိဳင္းထေနသည္။

လီးတန္ႀကီးထိပ္တြင္ ထိပ္ဖူးေလးမွာလည္း အဖ်ားေလးေပၚ႐ုံေလာက္သာ ၿပဲလွ်ရွိသည္။ လီးတန္ႀကီး၏အရင္းတြင္ အေမႊးနက္နက္ေလးမ်ားမွာ ခပ္စိတ္စိတ္ေလး ေပါက္လွ်က္ရွိသည္။ လီးတန္ႀကီး၏ေအာက္ဖက္တြင္ေတာ့ ေဂြးဥႀကီးမ်ားမွာ လုံးတစ္၍မဲတာေနသည္။ သူ၏လီးႀကီးကို ေသခ်ာစြာဂ႐ုစိုက္၍ၾကည့္ေနေသာ ေဒၚခင္ခင္သူသည္ သူမ၏ေျခာက္ေသြ႕၍လာေသာ ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားကို သူမ၏လွ်ာဖ်ားေလးကိုထုတ္၍ တစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္ပြတ္လိုက္သည္။ ၿပီးသည္ႏွင့္ လက္တဖက္ျဖင့္ ရဲေဇာ္၏လီးတန္ႀကီးကို ဆြဲကိုင္ကာ ဆုတ္နယ္ျဖစ္ညႇစ္ေပး၏။

ပုဆိုးေလးျဖင့္ သူမ၏ေစာက္ပတ္ႏွင့္ ေပါင္ၿခံမ်ားကို သုတ္ကာသန႔္စင္ေပးေန၏။ သူမ၏ ေစာက္ပတ္အုံတစ္ခုလုံးႏွင့္ ေပါင္ၿခံႏွစ္ဖက္တို႔တစ္ဝိုက္တြင္ အရည္မ်ား သန႔္စင္သြားၿပီဆိုေသာ အခါတြင္မွ သူမသည္ လက္အတြင္းမွပုဆိုးကို ကုတင္ေျခရင္းဘက္တြင္ ထားလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ရဲေဇာ္၏ေဂြးဥႀကီးကို သူမလက္ဖဝါးအတြင္းထည့္၍ ဖြဖြေလးဆုတ္နယ္ေပး၍ ေနသည္။ က်န္လက္တဖက္ကလည္း ရဲေဇာ္၏လီးတန္ႀကီးကို ကိုင္လွ်က္ ပြတ္၍ေန၏။ ခဏမွ်အၾကာတြင္ ေဒၚခင္ခင္သူသည္ ရဲေဇာ္၏ လီးတန္ႀကီးဆီသို႔ သူမ၏ မ်က္ႏွာကိုအပ္ကာ သူမ၏ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားျဖင့္ တဆတ္ဆတ္ျဖစ္၍ေနေသာ လီးတန္ႀကီး၏ထိပ္ဖူးႀကီးကို ဖိကပ္၍ တစ္ခ်က္နမ္းလိုက္သည္။

လီးတန္ႀကီးကို ဆုတ္ကိုင္ထားေသာ သူမ၏လက္ကလည္း ရဲေဇာ္၏လီးတန္ႀကီးကို အားပါးတရ တစ္ခ်က္မွ်ဖိကာ ဖ်စ္ညႇစ္ၿပီး ေဒၚခင္ခင္သူသည္ သူမ၏ ဝတ္လစ္စလစ္ကိုယ္လုံးကို ေနာက္သိုလွည့္ကာ ရဲေဇာ္အား ေက်ာခိုင္းလွ်က္ ဒူးေထာက္ထိုင္လိုက္သည္။ၿပီးေတာ့ သူမ၏လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေရွ႕သို႔ဆန႔္တန္းကာ သူမ၏ဖင္သားႀကီးမ်ားကို ေျမာက္ႂကြလ်က္ ခါးကိုၫြတ္ၿပီး ဆန႔္တန္းထားေသာ သူမ၏လက္ႏွစ္ဖက္ကို အိပ္ယာေပၚသို႔ ေထာင္လိုက္ကာ ရဲေဇာ္၏ ေရွ႕နားတြင္ ဖင္ကုန္းေပးလိုက္ေတာ့သည္။ နဂိုကထဲမွ လုံးတစ္ကားစြင့္၍ေနေသာ သူမ၏ဖင္သားႀကီးမ်ားမွာ ကုန္းလိုက္သျဖင့္ ပို၍ကားစြင့္သြားကာ ဖင္သားႀကီးမ်ားမွာ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးျဖင့္ အားရစရာေကာင္းလွ၏။

ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး ဖင္သားႀကီးႏွစ္ခု၏ အလယ္တည့္တည့္ေအာက္တြင္ေတာ့ ေဒၚခင္ခင္သူ ေစာက္ပတ္ႀကီး၏ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုမွာ လက္တလုံးသာသာ လက္ႏွစ္လုံးနီးပါးမွ် ညိဳမဲကာ ေနာက္သိုပ ထြက္၍ေနသည္။သူမ၏ ေစာက္ေမႊးတြန႔္လိမ္လိမ္ သုံးေလးပင္သည္လည္း မဲနက္ေကာက္ေကြးလွ်က္ ေနာက္ဖက္သို႔ထြက္၍ေနသည္။ ရဲေဇာ္သည္ ေဒၚခင္ခင္သူ၏ဖင္ႀကီးနားသို႔တိုးကပ္သြားၿပီး သူမ၏ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး ဖင္သားႀကီးႏွစ္ခုကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ဖ်စ္ညႇစ္ဆုပ္နယ္၏။ၿပီးေတာ့ သူ၏မ်က္ႏွာကို ဖင္သားျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးႀကီးမ်ား တြင္ အပ္ကာသူ၏ႏွာေခါင္းျဖင့္ ဖင္သားႀကီးမ်ားကို ဖိကာဖိကာျဖင့္ မက္ေမာစြာနမ္းလိုက္ေလသည္။

ၿပီးသည္ႏွင့္ ေအာင္ကိုႏိုင္သည္ ဒူးေထာက္လိုက္ၿပီးလက္တစ္ဖက္ျဖင့္ သူ၏လီးတန္ႀကီးကို ကိုင္ကာ ေဒၚခင္ခင္သူ၏ေနာက္ဘက္တြင္ စူ၍ထြက္ေနေသာ ေစာက္ပတ္ႀကီး၏ႏႈတ္ခမ္းသား ႏွစ္ခုၾကားသို႔ လီးတန္ႀကီးထိပ္ဖ်ားကို လက္တဆစ္မွ်ဝင္ေအာင္ ဖိသြင္းလိုက္၏။ၿပီးသည္ႏွင့္ သူ၏လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ေဒၚခင္ခင္သူ၏ခါးေလးကို ဆြဲ၍ကိုင္ကာ လီးႀကီးကိုဖိ၍ သူမ၏ေစာက္ပတ္ႀကီးထဲသို႔ ေဆာင့္၍သြင္းလိုက္ေတာ့သည္။ “အ….အင္…..အား…..အ……ကြၽတ္……ကြၽတ္…..” ေဒၚခင္ခင္သူ၏ေခါင္းမွာေနာက္သို႔ လန္သြားၿပီး သူမ၏မ်က္ေတာင္မ်ားမွာ စင္း၍က်သြားေတာ့၏။

ရဲေဇာ္ကေတာ့ ေစာက္ပတ္ႀကီးထဲသို႔ သူ၏လီးႀကီးတဆုံးဝင္သြားသည္ႏွင့္ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုပင္ ခပ္သြက္သြက္ပင္ ျပန္၍ဆြဲထုတ္ကာ တစ္ခါျပန္၍ဆြဲထုတ္ကာ တစ္ခါျပန္၍ ေဆာင့္သြင္းလိုက္ရင္း အားမနာတမ္း ေဆာင့္၍ ေဆာင့္၍ လိုးေတာ့ေလသည္။ ရဲေဇာ္သည္ ေနာက္မွေဆာင့္၍လိုးလိုက္တိုင္း ေဒၚခင္ခင္သူ၏ႀကီးမားလုံးတစ္၍ေနေသာ ဖင္သားႀကီးမ်ားမွာ တုန္ကနဲ တုန္ကနဲ ျဖစ္၍သြားရသည္။ထို႔ျပင္ သူမ၏ဦးေခါင္းေလးမွာလည္း ေနာက္သို႔လန္၍ လန္၍ သြားရသည္။ ရဲေဇာ္၏ေဆာင့္ခ်က္မ်ားသည္ ေလးဘက္ေထာက္ကာ ဖင္ကုန္း၍အလိုးခံေနေသာ ေဒၚခင္ခင္သူ၏ ကိုယ္လုံးကို တုန္၍တုန္၍သြားေစခဲ့ၿပီး။

သူမ၏ေအာက္တြင္တြဲေလာင္းျဖစ္ေနသည့္ ႏို႔ႀကီးမ်ားမွာ ခါရမ္း၍ေနေတာ့၏။ ေဒၚခင္ခင္သူသည္ သူမ၏ေနာက္မွေန၍လိုးေပးေနေသာ ရဲေဇာ္၏ေဆာင့္ခ်က္မ်ားအတိုင္း သူမ၏ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးဖင္သားႀကီးမ်ားကို ေနာက္ျပန္ေကာ့၍ေကာ့၍ ေပးကာ အားပါးတရ အလိုးခံေနေတာ့သည္။ “….ဖြတ္….ပလြတ္…..” “……အ……ေမာင္…..ေမာင္ေလး…….လီး ….လီးကို အေပၚကို ေကာ္ၿပီး ေဆာင့္စမ္းပါ…..အ….” အလိုးမကြၽမ္းက်င္ေသးေသာ ေအာင္ကိုႏိုင္ကို ေဒၚခင္ခင္သူက သူမ၏ေစာက္ပတ္အတြင္းသားမ်ားႏွင့္ လီးႀကီးကို ထိထိမိမိျဖစ္ေစရန္ သင္ျပေပးရင္း အလိုးခံေန၏။

မမ……ေကာင္းလားဟင္……အ…..အား……ေကာင္း…..ေကာင္း..တယ္……အင့္…”အင့္……….လီးကို ေအာက္ကို စိုက္ေဆာင့္ေပးပါ……အင့္……အ …” ေဒၚခင္ခင္သူသည္ သူမ၏ဖင္ႀကီးမ်ားကို ေနာက္ျပန္ေကာ့ေပး၍ ေအာင္ကိုႏိုင္ကို အမ်ိဳးမ်ိဳး လိုးခိုင္းေနသည့္အျပင္ တစ္ခ်က္ တစ္ခ်က္မွာလည္း သူမ၏ဖင္ႀကီးကို လႈပ္ရွား၍ စေကာဝိုင္းေလးလုပ္ေပး ေနေသး၏။သူမေျပာသလိုပင္ ရဲေဇာ္ကလည္း လိုးေပးေနသျဖင့္ ထိထိမိမိျဖစ္ကာ ႏွစ္ေယာက္စလုံး အရသာေတြ႕ေနၾက၏။ ရဲေဇာ္သည္ ေဒၚခင္ခင္သူ၏ ေနာက္မွေဆာင့္၍လိုးေနရင္း သူမ၏လုံးတစ္ျဖဴေဖြး၍ေနေသာ ဖင္သားႀကီးမ်ားကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ အားမလိုအားမရ ဆုတ္နယ္ကာ ေပးလိုက္ေသး၏။

အကင္းပါးေသာ ေအာင္ကိုႏိုင္သည္ သူ၏လီးႀကီးကို ေဒၚခင္ခင္သူ၏ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ တည့္တည့္လိုးလိုက္၊ အေပၚသို႔လီးကို ေကာ္၍လိုးလိုက္၊ေအာက္သို႔စိုက္ကာ ဖိေဆာင့္၍ လိုးလိုက္ျဖင့္ အားမာန္ႏွင့္ ျပစ္လိုးေဆာင့္၍ေနသည္။ ရဲေဇာ္၏တတ္ကြၽမ္းလာေသာ လိုးေဆာင့္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္ ေဒၚခင္ခင္သူ၏ ေစာက္ပတ္ထဲတြင္ အရသာမ်ား ေကာင္းသထက္ ေကာင္းလာၿပီးျဖစ္သျဖင့္ သူမ၏ ဆန႔္တန္းထားေသာ လက္ႏွစ္ဖက္ကို တစ္ေတာင္ဆစ္မွေန၍ ေကြး၍ခ်ကာ တံေတာင္ဆစ္ႏွစ္ဖက္ကို အားျပဳ၍ ေထာက္ထားလိုက္ေတာ့သည္။

ေဒၚခင္ခင္သူသည္ သူမ၏ကိုယ္အေရွ႕ပိုင္းကို နိမ့္ခ်၍ တံေတာင္ဆစ္ကို ေထာက္ကာအားျ့ပုလိုက္သျဖင့္ သူမ၏ဖင္သားႀကီးမ်ားကို ပို၍အယ္ကာ လုံးတစ္၍လာခဲ့ရၿပီး သူမသည္ ဖင္ဗူးေထာင္း ေထာင္ေပးသကဲ့သို႔ ျဖစ္ကာ သူမ၏ေစာက္ပတ္ႀကီးမွာလည္း ေကာ့၍တက္လာေတာ့၏။ ေဒၚခင္ခင္သူ၏ ေကာ့၍တက္လာေသာ ေစာက္ပတ္ႀကီးႏွင့္အတူ ကုန္း၍ထားသျဖင့္ ေစာက္ပတ္ႀကီးထိပ္မွ ေစာက္ေစ့ေလးသည္လည္း တစ္ပါတည္းေနာက္သို႔ထြက္ကာ ေမာ့၍ေကာ့တက္လာေသာ ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ ေဆာင့္၍လိုးေနေသာ ရဲေဇာ္၏လီးႀကီးသည္ ေအာက္ဖက္ႏွင့္ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ဖိ၍ ပြတ္၍ပြတ္၍ သြားခဲ့ရသျဖင့္ ေဒၚခင္ခင္သူမွာ အရသာမ်ားရွိလြန္းမက ရွိလာ၍။

သူမ၏ေအာက္ ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုပင္ အားတင္းကာ ကိုက္ထားရသည္အထိျဖစ္ရသည္။ရဲေဇာ္မွာလည္း ေဒၚခင္ခင္သူ၏ရက္ေရာစြာအေပးေကာင္းမႈေၾကာင့္ သူ၏လီးႀကီးမွာ ထိထိမိမိျဖင့္ ရွိလာကာ အရသာမ်ားရွိသထက္ရွိလာၿပီျဖစ္၍ ရဲေဇာ္သည္ ေဒၚခင္ခင္သူ၏ ခါးကိုလက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ဆြဲကိုင္ကာ အားကုန္ထုတ္၍ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပင္ လိုး၍ေနေတာ့သည္။ .အင္း……ဟင္း……ကြၽတ္……ေကာင္းလိုက္တာေနာ္……ေဆာင့္…..ေဆာင့္…..အ…….ေမာင္…..ေမာင္ေလး…..မ..မ….ၿပီးခ်င္လာၿပီ……အ……အား….အ ……ေဆာင့္ေပးပါ…..အင္း…..ေဆာင့္ေပးမယ္…မ…..မ……အား…” ေဒၚခင္ခင္သူ၏ ဝတ္လစ္စလစ္ကိုယ္လုံးမွာ တသိမ့္သိမ့္တုန္၍သြားၿပီး သူမ၏ဖင္သားႀကီးမ်ားမွာလည္း ေနာက္သို႔ ေကာ့ကနဲ ေကာ့ကနဲ ျဖစ္၍သြားသည္။

ရဲေဇာ္မွာလည္း သူ၏ကိုယ္လုံးမွာ ဆတ္ကနဲ ဆတ္ကနဲ တြန႔္၍သြားေတာ့၏။ ၿပီးသည္ႏွင့္ ေဒၚခင္ခင္သူသည္ ကုတင္ေပၚရွိ အိပ္ယာေပၚသို႔ ေမွာက္က်သြားရသကဲ့သို႔ ေအာင္ကိုႏိုင္သည္လည္း ေဒၚခင္ခင္သူ၏ကိုယ္လုံးကိုလွမ္း၍ ဖက္လိုက္ရင္း ေဒၚခင္ခင္သူႏွင့္အတူ သူမ၏ေက်ာမွာကပ္လ်က္သားပင္ ေမွာက္ရက္သားေလးလိုက္ပါကာ က်သြားရေတာ့၏။ ဒီတစ္ညေတာ့ ေဒၚခင္ခင္သူသည္ ေအာင္ကိုႏိုင္၏ကုတင္တြင္ပင္ အိပ္ျဖစ္ခဲ့၏။ေနာက္ညမ်ားတြင္ေတာ့ ရဲေဇာ္ကို သူမ၏အခန္းသို႔ ေခၚ၍အိပ္စက္ခဲ့၏။

သူတို႔ႏွစ္ေယာက္မွာ ေဒၚခင္ခင္သူ၏သမီးျဖစ္သူ ခင္ႏွင္းစံဟန္မသိေအာင္ အတန္တန္သတိထား၍ေနခဲ့ၾကရ၏။ခင္ႏွင္းစံဟန္ကလည္း ရဲေဇာ္ကို ၾကည့္၍မရ။ အေၾကာင္းကေတာ့ ခင္ႏွင္းစံဟန္သည္ သူမလိုလွပေသာ သူကို ရဲေဇာ္က ဒီအိမ္စေရာက္လာကတည္းက မသိေက်းကြၽန္ျပဳေနသျဖင့္ မေၾကနပ္ခဲ့ရျခင္း ျဖစ္သည္။ အခုလဲၾကည့္ ခင္ႏွင္းစံဟန္ တစ္ေယာက္ အိမ္ေရွ႕ ထြက္လာေတာ့ ေအာင္ကိုႏိုင္က ဆက္တီကုလားထိုင္တြင္ထိုင္ကာ အမိန႔္သား သတင္းစာဖတ္၍ေနသည္။ အင္း………..အိမ္တြင္လည္း မာမီမရွိ၍ အေတာ္ျဖစ္၍ေန၏။

ခင္ႏွင္းစံ၏အေမ ေဒၚခင္ခင္သူမွာ နယ္ရွိလုပ္ငန္းခြင္မ်ားသို႔ ခရီးထြက္သြားခဲ့သည္မွာ ဒီေန႔ဆိုလွ်င္(၃)ရက္ရွိခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ ေနာက္ထပ္လည္း (၃-၄) ရက္ခန႔္ၾကာမွ ျပန္ေရာက္မည္ျဖစ္သည္။ ခင္ႏွင္းစံသည္ ေအာင္ကိုႏိုင္ထိုင္၍ေနေသာ ဆိုဖာဆက္တီကုလားထိုင္ေဘးသို႔ ေရာက္ေအာင္သြားလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ရဲေဇာ္၏ ေရွ႕တြင္ ရွိေသာ ဆက္တီစားပြဲေအာက္မွ သတင္းစာႏွင့္မဂၢဇင္းမ်ားကို ဟိုေ႐ႊ႕ဒီေ႐ႊ႕ လုပ္ၿပီး တစ္ခုခုရွာသလိုလုပ္ေနသည္။ ၿပီးေတာ့ သူမသည္ရဲေဇာ္ ထိုင္ေနေသာ ဆိုဖာဆက္တီ ကုလားထိုင္ႏွင့္ စားပြဲအၾကားသို႔ သူမ၏ ေျခေထာက္ေလးတစ္ဖက္ကို လွမ္း၍တင္လိုက္သည္။

ထိုအခါတြင္ ရဲေဇာ္၏ေျခေထာက္တစ္ဖက္ႏွင့္ သူမ၏ ေျခေထာက္ေလးတို႔မွာ ထိကပ္မိၾက၏။ ၿပီးသည္ႏွင့္ ခင္ႏွင္းစံသည္ ရဲေဇာ္ ေရွ႕ရွိစားပြဲေလး၏ ေအာက္ဖက္သို႔ သူမ၏ခါးကိုကုန္းကာ ငုံ႔၍ ၾကည့္လိုက္သည္။သူမ၏စြင့္ကားလွေသာ ဖင္သားလုံးလုံးတစ္တစ္ႀကီးမွာ ရဲေဇာ္၏ မ်က္ႏွာေရွ႕တြင္ (၆)လက္မေလာက္ပင္ မကြာခ်င္ေတာ့ပါ။သူမ၏ ဖင္သားႀကီးတစ္ဖက္၏ ေဘးေစာင္းက သတင္းစာကို ကိုင္၍ထားေသာ ေအာင္ကိုႏိုင္၏ လက္တစ္ဖက္ကို ဖိ၍ထိေနေသး၏။ ရဲေဇာ္သည္ သူ၏လက္ကို မ႐ုတ္သိမ္းသည့္အျပင္ ခင္ႏွင္းစံ၏ဖင္သားႀကီးကို မသိမသာပင္ ဖိကပ္ေပးလိုက္ေသးသည္။

ေဒၚခင္ခင္သူ၏ သင္ျပစည္း႐ုံးမႈေၾကာင့္ ရဲတင္းေနေသာ ရဲေဇာ္သည္ မိန္းမတို႔၏အရသာကိုလည္း သိေနသည့္အျပင္ ေဒၚခင္ခင္သူမွာလည္း ခရီးထြက္သြားသည္မွာ (၃)ရက္ခန႔္ၾကာၿပီျဖစ္၍ သူ၏ေသြးသားမ်ားမွာ သစ္လြင္လန္းဆန္း၍ ေနၿပီးတက္ႂကြေန၏။ ယခုသည္ပင္ သူ၏ပုဆိုးအတြင္းမွ လီးႀကီးမွာ မာေတာင္၍ လာေနၿပီျဖစ္သည္။ ခင္ႏွင္းစံသည္ သူမ၏ခါးေလးကို ကုန္း၍ဆက္တီစားပြဲေအာက္ဆင့္တြင္ ဟိုရွာဒီရွာျဖင့္ ခပ္ၾကာၾကာေလး လုပ္ေနၿပီးမွ သူ၏ခါးကိုျပန္ဆန႔္လိုက္သည္။

မခံခ်င္စိတ္ႏွင့္သာ မူယာမာယာျဖင့္ ထင္ရာလုပ္ေနခဲ့ရေပမယ့္ ခင္ႏွင္းစံ၏အသဲႏုနေလးကေတာ့ တလွပ္လွပ္ခံစားရကာ သူမ၏လက္ဖ်ားေလးမ်ားပင္ ေအးစက္၍ေနရ၏။ ခင္ႏွင္းစံသည္ သူမ၏ခါးေလးကို ျပန္ဆန႔္ကာ သူမ၏ေျခေထာက္ေလးကို လွမ္း၍လွည့္အထြက္တြင္ အေယာင္ေယာင္ အမွားမွားျဖင့္ သူမ၏ေျခေထာက္ေလးသည္ ဘာကိုသြား၍တိုက္သည္မသိ။ သူမ၏ကိုယ္လုံးေလးမွာ အေတာ္ေလးယိုင္အသြားတြင္ သူမ၏ေနာက္ဘက္တြင္ထိုင္၍ေနေသာ ရဲေဇာ္က သူ၏လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ သူမ၏ကိုယ္လုံးေလးကို လွမ္း၍ဆြဲကာ ထိန္းလိုက္သျဖင့္ အေတာ္ေလး ယိုင္နဲ႔သြားေသာ ခင္ႏွင္းစံ၏ကိုယ္လုံးေလးသည္ ေအာင္ကိုႏိုင္၏ေပါင္ႏွစ္ဖက္ေပၚသို႔ ’ဘုန္း” ဆိုလဲၿပိဳက်သြားေတာ့သည္။ ေအာင္ကိုႏိုင္ကသူ၏ ရင္ခြင္အတြင္းသို႔ လဲၿပိဳ၍က်လာေသာ ခင္ႏွင္းစံ၏ကိုယ္လုံးေလးကို သူ၏လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ သိမ္းႀကဳံး၍ဖက္ထားလိုက္သည္။ေႏြးေထြးအိစက္ညက္ေညာေသာ ခင္ႏွင္းစံ့ကိုယ္လုံးေလး၏ အထိအေတြ႕က ရဲေဇာ္၏ကိုယ္ေပၚမွသည္ အေသြးအသားထဲထိ စိမ့္၍ဝင္သြားေတာ့ေလသည္။ ခင္ႏွင္းစံသည္လည္း တစ္ကိုယ္လုံး ရွိန္းဖိန္း၍သြားခဲ့ရၿပီး သူမ၏ကိုယ္လုံးေလးသည္ တုန္တုန္ယင္ယင္ျဖစ္ေန၏။

သို႔ရာတြင္ ရဲေဇာ္၏ရင္ခြင္အတြင္းမွ ႐ုန္း၍မထြက္မီခဲ့ပါ။ “…..ခင္ႏွင္းစံ…..” “….ရွင္……” “…..ဘာျဖစ္သြားေသးလဲ….ဟင္….” “……ဟင့္…..အင္း……” “…….လန႔္သြားမွာေပါ့ေနာ္…….” “……အင္း…….ဟုတ္……” ရဲေဇာ္က သူမ၏နားေလးနားသို႔ သူ၏ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုကပ္ကာ ခင္ႏွင္းစံ၏နားဖ်ားေလးကို သူ၏ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားေလးျဖင့္ မထိတထိေလးလုပ္လွ်က္ ႏွစ္ကိုယ္ၾကားေလသံေလးျဖင့္ ေျပာလိုက္သည္။ ခင္ႏွင္းစံကလည္း သူမ၏ဦးေခါင္းေလးကို ခပ္ငုံ႔ငုံ႔ေလးလုပ္ကာ ေလသံသဲ့သဲ့ေလးျဖင့္ျပန္ေျပာသည္။ စကားေျပာရင္းျဖင့္ ခင္ႏွင္းစံသည္ သတိျပဳမိတာကေတာ့ သူမ၏ဖင္သားႀကီးႏွစ္ခု အလယ္ေလာက္ကို ေအာက္ဖက္မွလာ၍ ေထာက္မိေနေသာ မာေတာင္ေနသည့္ရွည္ေမ်ာေမ်ာအရာတစ္ခုပင္ျဖစ္သည္။ ထိုအရာမွာ ခင္ႏွင္းစံ၏ဖင္သားႀကီးမ်ား၏ဖိအားေၾကာင့္ တဒိတ္ဒိတ္ပင္ျဖစ္ေနေၾကာင္း သူမ၏ဖင္သားႀကီးမ်ားက ထိေတြ႕သိရွိလိုက္ရသည္။ ေစာေစာက ပန္းႏုေရာင္ေျပးေနသည့္ သူမ၏မ်က္ႏွာေလးမွာ နီျမန္း၍ သြားရေတာ့သည္။ ခင္ႏွင္းစံသည္ ရွက္ကိုးရွက္ကန္းျဖင့္ ႀကဳံး၍ထသျဖင့္ ရဲေဇာ္က သူမ၏ကိုယ္လုံးေလးကို ဖက္၍ထားေသာ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ဖယ္၍ေပးလိုက္သည္။

ခင္ႏွင္းစံသည္ ရဲေဇာ္၏ရင္ခြင္အတြင္းမွ ထကာအိမ္ေရွ႕တံခါးဝသို႔ ထြက္၍သြားသည္။ၿပီးလွ်င္ သူမသည္ အိမ္အျပင္သို႔ထြက္ရန္ ေျခလွမ္းလိုက္သည္။ “……ခင္ႏွင္းစံ……” “……ရွင္…….” ရဲေဇာ္မွာ ထိုင္ရာမွထကာ အိမ္ေရွ႕တံခါးဝသို႔ေလွ်ာက္လာၿပီး တံခါးဝအေရာက္တြင္ ရပ္လိုက္သည္။ ခင္ႏွင္းစံကလည္း သူမ၏ဦးေခါင္းေလးကိုငုံ႔လွ်က္ တံခါးဝ၏ေရွ႕ဖက္နားတြင္ ခပ္ေပေပေလးရပ္၍ေနသည္။ သူမ၏ မ်က္ႏွာေလးမွာေတာ့ နီေရာင္ေလးျဖစ္ေနေသးသည္။ “…….ခင္ႏွင္းစံ…….ဟိုဘက္အိမ္သြားမလို႔လား…..” “…..အင္း…….ယဥ္မ်ိဳးခင္ဆီသြားမလို႔ေလ……”

“……သိပ္ၿပီး မိုးမခ်ဳပ္ေစနဲ႔ေနာ္……” “…..အင္း…ပါ……” “…….ကို…..အိမ္ေရွ႕မွာထိုင္ၿပီး……ေစာင့္ေပးေနပါမယ့္……” ငုံ႔၍ထားေသာ ခင္ႏွင္းစံ၏ဦးေခါင္းေလးမွာ ေမာ့၍လာၿပီး သူမ၏အရည္ေလးမ်ားလဲ့ေနေသာ မ်က္လုံးဝိုင္းဝိုင္းေလးမ်ားျဖင့္ ဝင့္ကာ တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္သည္။ၿပီးေတာ့ သူမ၏ ဦးေခါင္းေလးကို တစ္ခ်က္ဆတ္ျပၿပီး ေခါင္းေလးကိုျပန္၍ငုံ႔ကာ ေလွ်ာက္လွမ္းသြားေတာ့သည္။ ၿခံဝသို႔ေရာက္ေသာအခါတြင္ေတာ့ ခင္ႏွင္းစံသည္ၿခံတံခါးကိုဖြင့္၍ ထြက္လာလိုက္ၿပီး သူမကိုယ္လုံးေလးကို ေနာက္ဖက္သို႔ျပန္လွည့္ကာ ၿခံတံခါးကို ပိတ္လိုက္သည္။

ထိုအခါတြင္ အိမ္ေရွ႕တံခါးဝမွရပ္၍ သူမကို ၾကည့္ေနေသာ ရဲေဇာ္ကို ေတြ႕ျမင္လိုက္ရ၍ သူမသည္ခပ္ေတြေတြေလးရပ္ကာ ေခတၱမွ်ၾကည့္ေနလိုက္ၿပီး ဆက္၍ထြက္ခဲ့ေတာ့၏။ အိမ္ေရွ႕တံခါးတြင္ ရပ္၍ၾကည့္ေနေသာရဲေဇာ္သည္လည္း သူ၏ျမင္ကြင္းထဲမွ ခင္ႏွင္းစံ ေပ်ာက္ကြယ္သြားေတာ့မွ အိမ္ေရွ႕တံခါးကိုပိတ္လိုက္ၿပီး ဧည့္ခန္းအတြင္းသို႔ ျပန္၍ေလွ်ာက္လာကာ မူလထိုင္ခဲ့သည့္ ဆက္တီဆိုဖာကုလားထိုင္ေပၚသို႔ ေျခပစ္လက္ပစ္ခ်လိုက္ၿပီး သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ မႈတ္၍ထုတ္လိုက္ေတာ့သည္။

ခင္ႏွင္းစံတစ္ေယာက္ ယဥ္မ်ိဳးခင္တို႔၏ အိမ္သို႔ေရာက္ေတာ့ အိမ္တြင္ ယဥ္မ်ိဳးခင္တစ္ေယာက္တည္းသာရွိၿပီး သူမသည္ဆင္ဆာမဲ့တင္သြင္းထားသည့္ စီဒီဇာတ္လမ္းကို ၾကည့္၍ေနသည္။ခင္ႏွင္းစံ ေရာက္လာသျဖင့္ သူမတို႔သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္သည္ ဆက္၍ဇာတ္ကားကိုၾကည့္ၾကသည္။ဇာတ္ကားမွာ ၿပီးဆုံးကာနီးၿပီျဖစ္၍ ဇာတ္ဝင္ခန္းမ်ားမွာ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းျဖစ္၍လာ၏။ ေစာေစာကတည္းက တစ္ကိုယ္လုံး ဖိန္းရွိန္းကာ ကိုယ္အတြင္းရွိ ေသြးသားမ်ား ထႂကြဆူပြက္ခဲ့ရေသာ ခင္ႏွင္းစံသည္ ဘလူးဇာတ္ဝင္ခန္းမ်ားကို ၾကည့္ရင္းျဖင့္သူမ၏ေသြးသားတို႔သည္ ပြက္ပြက္ဆူကာ ထလာခဲ့ရေတာ့၏။ ဇာတ္လမ္းၿပီးဆုံးသြားခ်ိန္မွာေတာ့ ခင္ႏွင္းစံ၏ေသြးသားတို႔သည္ ေပါက္ကြဲခဲ့ရေခ်ၿပီ။

ဇာာတ္လမ္းၿပီးဆုံးသြားသည္ႏွင့္ ခင္ႏွင္းစံသည္နာရီကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ည(၉)နာရီပင္ ရွိၿပီျဖစ္၍သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ ယဥ္မ်ိဳးခင္ကို ႏႈတ္ဆက္၍ အိမ္သို႔ျပန္လာခဲ့သည္။ အိမ္ေရွ႕တံခါးဝသို႔ ေရာက္သည္ႏွင့္ ဧည့္ခန္းထဲတြင္ ထိုင္၍ေနေသာ ရဲေဇာ္မွာ ထလာ၍ တံခါးဖြင့္ေပး၏။ “……ခင္ႏွင္းစံ…….ျပန္လာၿပီလား…..” “…….ဟုတ္ကဲ့…….” ခင္ႏွင္းစံသည္ အိမ္ေရွ႕တံခါးကို ပိတ္၍ေနေသာ ရဲေဇာ္ကို ရပ္၍ေစာင့္ေန၏။ရဲေဇာ္က တံခါးပိတ္ၿပီး လွဲ႔၍လာေသာအခါတြင္မွ သူမလည္း ရဲေဇာ္ႏွင့္အတူ အိမ္အတြင္းသို႔ ဝင္၍လာခဲ့၏။မာမီဆီက……ဖုန္းလာေသးလား…..”

“……လာတယ္…..ခင္ႏွင္းစံ……ေနာက္(၃)ရက္ေလာက္ေနမွ ျပန္လာျဖစ္မယ္တဲ့……” “……..ေအာ္…….အင္း…….အင္း…….” ခင္ႏွင္းစံ၏အသံေလးမ်ားမွာ အက္တက္တက္ေလးျဖစ္ေန၍ သူမ၏အာေခါင္ေလးမ်ား ေျခာက္ေသြ႕ေနသည္ကို ရဲေဇာ္က သတိျပဳမိလိုက္သည္။ အေအးေသာက္ဦးမလား……ခင္ႏွင္းစံ…….” “…….ဟင့္အင္း……အိပ္ေတာ့မယ္……” ေျပာေျပာဆိုဆို ခင္ႏွင္းစံသည္ အိပ္ခန္းအတြင္းဖက္သို႔ဝင္ကာ သူမ၏အိပ္ခန္းအတြင္းသို႔ဝင္၍ သြားေတာ့၏။ ခင္ႏွင္းစံသည္ သူမ၏အိပ္ခန္းေရွ႕သို႔ေရာက္လွ်င္ ေစ့၍ထားေသာ သူမ၏အိပ္ခန္းတံခါးကိုဖြင့္၍ ဝင္လိုက္သည္။

ၿပီးသည္ႏွင့္ သူမသည္ သူမအိပ္စက္ရာ ကုတင္ဆီသို႔သြားၿပီး ကုတင္ထက္ရွိေမြ႕ယာေပၚသို႔ ေျခပစ္လက္ပစ္ လွဲခ်၍အိပ္လိုက္သည္။ သူမသည္ အိပ္ယာထက္တြင္ ပက္လက္ကေလးလွန္ကာ မ်က္လုံးေလးမ်ား ပိတ္ာထားေသာ္လည္း ယဥ္မ်ိဳးခင္တို႔အိမ္တြင္ ေစာေစာက ၾကည့္ခဲ့ရေသာဇာတ္ကားထဲမွ ဇာတ္ဝင္ခန္းမ်ားမွာ သူမ၏အာ႐ုံထဲတြင္ တဝဲလည္လည္ျဖစ္၍ေနသည္။ အထူးသျဖင့္ ဇာတ္လမ္းထဲမွ မင္းသားျဖစ္သူ၏ႀကီးမားတုတ္ခိုင္၍ ၿပဲလန္ေနေသာ လီးႀကီးမွာ သူမ၏အာ႐ုံထဲမွ ေဖ်ာက္၍မရ။ထိုလီးႀကီးကို မင္းသမိးက အားရပါးရ စုပ္ေနပုံ. မင္းသမီး၏ေစာက္ပတ္ႀကီးထဲသို႔ အရည္တ႐ႊဲ႐ႊဲျဖင့္ ဝင္လိုက္ထြက္လိုက္ ျဖစ္ေနပုံႏွင့္ ထိုလီးႀကီးမွ သုတ္ရည္မ်ား ႁပြတ္ကနဲႁပြတ္ကနဲ ထြက္ေနပုံတို႔မွာ ခင္ႏွင္းစံ့ကို ဒုကၡအေပးဆုံးျဖစ္၏။

ခင္ႏွင္းစံသည္ အိပ္ယာထက္တြင္ ဘယ္လူးညာလွိမ့္ျဖင့္ အမ်ိဳးအမည္မသိေသာ ေဝဒနာကို ျပင္းထန္စြာျဖင့္ မခ်ိတင္ကဲ ခံစားေနရ၏။(၁၅)မိနစ္ေလာက္ၾကာမွ ခင္ႏွင္းစံသည္ အိပ္ယာေပၚမွ လူးလဲထလိုက္ၿပီး ကုတင္ေပၚမွဆင္းလိုက္၏။ ၿပီးေတာ့ သူမ၏အက်ၤီႏွင့္ဘရာစီယာတို႔ကိုခြၽတ္လိုက္ၿပီး တန္းေပၚသို႔တင္လိုက္ကာ သူမ၏ခါးမွ ထဘီေလးကိုရင္လ်ားလိုက္သည္။ၿပီးလွ်င္ အိပ္ခန္းအတြင္းတြင္ ဖြင့္၍ထားေသာ မီးေခ်ာင္းကိုပိတ္၍ ညအိပ္မီးလုံးေလးကိုဖြင့္ကာ ညဝတ္အက်ၤီကိုပင္ မဝတ္ေတာ့ဘဲ ထဘီရင္လ်ားေလးႏွင့္ သူမ၏အိပ္ယာထက္သို႔ ပက္လက္ေလး ျပန္လွဲခ်လိုက္ေတာ့သည္။

အိပ္ယာထက္တြင္ ခင္ႏွင္းစံသည္ လူးကာလွိမ့္ကာျဖင့္ (၅)မိနစ္ေလာက္ေနၿပီးေသာအခါတြင္မွ သူမသည္ ပက္လက္ကေလးလွန္ကာ သူမ၏လက္ကေလးတစ္ဖက္ျဖင့္ သူမ၏ေစာက္ဖုတ္ေလးကို ထဘီေပၚမွ စမ္းလိုက္၏။ သူမ၏ေစာက္ဖုတ္ေလးမွာ ေဖာင္းကားတင္း၍ေနသည္။ခံစားေနရေသာ ေဝဒနာကို သက္သာလိုသက္သာျငားျဖင့္ သူမသည္ သူမ၏ေစာက္ဖုတ္ေလးကို ထဘီေပၚမွပင္ ပြတ္၍ေပးေနသည္။ ခဏအၾကာတြင္ေတာ့ သူမခံစားေနရေသာ ေဝဒနာမွာ သက္သာ၍ မသြားသည့္အျပင္ ပို၍ပင္ဆိုးလာသျဖင့္ ခင္ႏွင္းစံသည္

သူမ၏ထဘီေလးကို ခါးဆီသို႔လွန္၍တင္လိုက္ရာ သူမ၏ျဖဴေဖြးညက္ေညာ ေနသည့္သူမ၏ ကိုယ္ေအာက္ပိုင္းေလးႏွင့္အတူ ျဖဴေဖြးမို႔ေဖာင္း၍အေမႊးနက္တိုတိုေလးမ်ား ခပ္စိတ္စိတ္ေပါက္ေနသည့္ သူမ၏ေစာက္ဖုတ္ေလးသည္ ထမီေအာက္မွထြက္ေပၚ၍ လာခဲ့ရေတာ့၏။ ၿပီးသည္ႏွင့္ သူမသည္ ေစာက္ဖုတ္ေလးကို သူမ၏လက္ျဖင့္ ပြတ္၍ေပးေနမိသည္။နီနီရဲရဲေလးျဖစ္ေနေသာ သူမ၏ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေလး ႏွစ္ခုတို႔ ဆုံဆည္းရာ ေစာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္းေလးတြင္ သူမ၏ ေစာက္ရည္ေလးမ်ားမွာ စိမ့္ထြက္ေနၾကၿပီး နီတာရဲေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေလးမ်ားကို ရီးေလးခိုလွ်က္ ရွိေတာ့၏။

ခင္ႏွင္းစံသည္ သူမ၏ေစာက္ပတ္ေလးကို ပြတ္ေပးေနရာမွ သူမခံစားေနရေသာ ေဝဒနာကိုဆက္၍ မခံစားႏိုင္ေတာ့သျဖင့္ လက္ေလးတစ္ဖက္ျဖင့္ သူမ၏ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေလးႏွစ္ခုကို အသာေလးၿဖဲကာ က်န္လက္တစ္ဖက္၏ ေစာက္ပတ္ဝကို ကလိေပးေနသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ အိမ္ေရွ႕ဧည့္ခန္းထဲမွ သူ၏အိပ္ခန္းဆီသို႔ ဝင္၍လာေသာ ရဲေဇာ္သည္ ခင္ႏွင္းစံဟန္၏ အိပ္ခန္းေရွ႕သို႔အေရာက္တြင္ သူမ၏ အိပ္ခန္းတံခါးမွာ ခပ္ဟဟေလးျဖစ္ေနသျဖင့္ အိပ္ခန္းအတြင္းသို႔ ေခ်ာင္း၍ၾကည့္လိုက္မိသည္။ အိပ္ခန္းတံခါးဝႏွင့္ ေျခာက္ေပမွ်သာေဝးေသာကုတင္ေပၚရွိ ခင္ႏွင္းစံ၏အျဖစ္ကို သူသည္ေတြ႕ျမင္ လိုက္ရေတာ့သည္။ ရဲေဇာ္ၾကည့္ေနစဥ္မွာပင္ ခင္ႏွင္းစံသည္ သူ၏လက္ညႇိဳးထိပ္ေလးျဖင့္ သူမ၏ေစာက္ပတ္ဝကို ကလိေပးေနရာမွ ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ သူ၏လက္ညႇိဳးကို ေျဖးေျဖးခ်င္းသြင္း၍ ေနသည္။ သူမ၏ေပါင္ႏွစ္ဖက္လုံးမွာ ခပ္ကားကားေလး ေထာင္ထားၿပီး သူမ၏ ခါးေလးကိုလည္း နဲနဲေကာ့ထားသည္။ အိပ္ခန္းဝတြင္ ရပ္လွ်က္ ၾကည့္၍ေနေသာ ရဲေဇာ္၏ ပုဆိုးအတြင္းမွ လီးႀကီးသည္လည္း မာေတာင္၍ လာခဲ့ရၿပီျဖစ္သည္။

ခဏမွ်အၾကာတြင္ ခင္ႏွင္းစံသည္ သူမ၏ေစာက္ပတ္အတြင္းမွ လက္ႏွစ္ဆစ္ ေလာက္သြင္းကာ ေျဖးေျဖးခ်င္း ျပဳလုပ္ေပးေနရာမွ သူမ၏လက္ညိဳးကို ေစာက္ပတ္အတြင္းသို႔ ခပ္သြက္သြက္ပင္ ထုတ္ခ်ီသြင္းခ်ီ ျပဳလုပ္၍လာ၏။သူမ၏ မ်က္လုံးေလးမ်ားကေတာ့ မွိတ္ထားလွ်က္ရွိၾက၏။ “……..ခင္ႏွင္းစံ…..” “…..ခင္ႏွင္းစံ…..” ရဲေဇာ္သည္ အိပ္ခန္းတံခါးနားကပ္၍ အသံခပ္အုပ္အုပ္ျဖင့္ ေခၚလိုက္သည္။ “……ခင္ႏွင္းစံ….” “….အင္……ရွင္…..” “……..ကိုယ္ပါ…….တံခါးဖြင့္ေပးပါဦး…….” “…….ေအာ္……အင္း……လာ…….လာၿပီ…….” ခဏအၾကာတြင္ေတာ့ ခင္ႏွင္းစံ၏အိပ္ခန္းတံခါးမွာ ပြင့္၍လာၿပီး ခင္ႏွင္းစံသည္ ထမီရင္လ်ားေလးျဖင့္ မတ္တပ္ရပ္လ်က္ေလး ေတြ႕လိုက္ရ၏။အိပ္ခန္းတံခါးပြင့္သြားသည္ႏွင့္ ရဲေဇာ္သည္ အိပ္ခန္းအတြင္းသို႔ ျဖတ္ကနဲ လွမ္း၍ဝင္လိုက္ၿပီး အခန္းတံခါးကို ေနာက္ျပန္ပိတ္လိုက္ၿပီး ေၾကာင္၍ၾကည့္ေနေသာ ခင္ႏွင္းစံ၏လက္ဖ်ားေလးကို သူ၏လက္ျဖင့္ လွမ္း၍ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။သူမ၏ လက္ညိဳးေလးတြင္ ကပ္ေစးေစး ေလးျဖစ္ေနသည္ကို ရဲေဇာ္၏ လက္မွတဆင့္ေတြ႕ထိခံစားလိုက္ရ၏။ၿပီးသည္ႏွင့္ ေအာင္ကိုႏိုသည္ ခင္ႏွင္းစံ၏ကိုယ္လုံးေလးကို ဆြဲ၍ဖက္လိုက္ၿပီး သူမ၏ႏႈတ္ခမ္းေလးကို သူ၏ႏႈတ္ခမ္းျဇင့္ ဖိကပ္စုပ္နမ္းလိုက္ရာ ခင္ႏွင္းစံသည္ သူမ၏ရင္ဘတ္ေလးကို ေကာ့၍ သူမ၏မ်က္ႏွာေလးမွာ ေမာ့၍တက္လာသည္။

ၿပီးသည္ႏွင့္ ရဲေဇာ္သည္ သူမ၏ႏႈတ္ခမ္းေလးကို စုပ္လွ်က္ကပင္ ခင္ႏွင္းစံ၏ ကိုယ္လုံးေလးကို ေစြ႕ကနဲေပြ႕ကာ ကုတင္ရွိရာသို႔ ေလွ်ာက္လွမ္းသြားၿပီး သူမ၏ကိုယ္လုံးေလးကို ကုတင္ေပၚသို႔ ပက္လက္ကေလးတင္လိုက္ၿပီး သူ၏ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို သူမ၏ႏႈတ္ခမ္းမ်ားမွခြာကာ ခါးဆန႔္လိုက္ၿပီး ရဲေဇာ္သည္ သူ၏အက်ၤီႏွင့္ပုဆိုးတို႔ကို ခြၽတ္ခ်လိုက္ေတာ့သည္။ၿပီးလွ်င္ အိပ္ယာေပၚတြင္ မ်က္လုံးေလးမွိတ္ကာ ပက္လက္ကေလးျဖစ္ေနေသာ ခင္ႏွင္းစံ၏ကိုယ္လုံးေလးေပၚမွ ရင္လ်ား၍ထားေသာ ထမီေလးကို သူမ၏ေျခေထာက္တစ္ဖက္သို႔ ဆြဲ၍ခြၽတ္လိုက္ရာ ခင္ႏွင္းစံကလည္း သူမ၏ဖင္သားႀကီး မ်ားကို ႂကြ၍ေပးလိုက္သျဖင့္ ထမီေလးမွာ ကြင္းလုံးကြၽတ္၍ ထြက္သြားေတာ့သည္။ ထိုအခါတြင္ ျဖဴေဖြးႏုနယ္၍ ညက္ေညာေနသည့္ သူမ၏ဝတ္လစ္စလစ္ကိုယ္လုံးေလးမွာ မက္ေမာဖြယ္ရာထြက္ေပၚလာသျဖင့္ ရဲေဇာ္သည္ ကုတင္ေပၚသို႔တက္လိုက္ၿပီး သူမ၏ကိုယ္လုံးေလး ကို ဖက္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ခင္ႏွင္းစံ၏ဝင္းမွည့္ေနေသာ ႏို႔ေလးမ်ားကိုငုံ႔၍စို႔ေပးလိုက္သည္။ခင္ႏွင္းစံ့ရင္ဘတ္ေလးမွာ ႂကြတက္လာသည္။ရဲေဇာ္သည္ ခင္ႏွင္းစံ့ႏို႔ေလးမ်ားကို ဘယ္ျပန္ညာျပန္စို႔ေပးေနရင္းမွ လက္တစ္ဖက္ကို ခင္ႏွင္းစံ၏ေစာက္ဖုတ္ေပၚသို႔ အုပ္၍ပြတ္ေပးေနသည္။

ရဲေဇာ္သည္ ခင္ႏွင္းစံ၏ႏို႔ေလးမ်ားကို စို႔ေပးေနရင္းမွ သူ၏ႏို႔သီးေခါင္းေလးမ်ားကို လွ်ာဖ်ားေလးျဖင့္ယက္ကာကလိေပး၏။ ေစာက္ပတ္ေလးကို ပြတ္ေပးေနေသာ သူ၏လက္ညိဳးထိပ္ကေလးသည္ ခင္ႏွင္းစံ၏ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းေလးအတြင္းသို႔ တိုး၍ဝင္သြားၿပီး သူမ၏ေစာက္ေစ့ကေလးကို ကလိေပးေနလိုက္ေသးသည္။ ရဲေဇာ္၏လီးႀကီးသည္လည္း တဆတ္ဆတ္ျဖစ္ေနၿပီး လီးႀကီးထိပ္တြင္ေတာ့ အရည္မ်ားမွာ စို႐ႊဲေနၿပီျဖစ္သည္။ ခင္ႏွင္းစံသည္ အိပ္ယာထက္တြင္ ပက္လက္ကေလးေနကာ သူမ၏မ်က္လုံးေလး မ်ားကိုမွိတ္၍ထားၿပီး သူမ၏လက္ကေလးႏွစ္ဖက္ကေတာ့ သူမ၏ဦးေခါင္းဝဲယာ ေဘးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္ဆီသို႔ တံေတာင္ဆစ္မွ ေကြးကာတင္ထားၿပီး သူမ၏လက္ဖဝါးေလးႏွစ္ခုကေတာ့ က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုတ္၍ထားၾက၏။ေနာက္ေတာ့ ေအာက္ကိုဆင္းၿပီး ခင္ႏွင္းစံ့ေစာက္ပတ္ေလးကို လက္ဝါးေလးနဲ႔ ခပ္ဖြဖြေလးအုပ္ ကာ ပြတ္ေပးလိုက္၊ ေပါင္တြင္းသားေလးကို ပြတ္ေပးလိုက္နဲ႔မို႔ ခင္ႏွင္းစံလည္း ရမက္ေတြႂကြလာပါတယ္။ ပါးစပ္က လည္း ငွက္ဖ်ားတက္သလို တဟင္းဟင္းနဲ႔ ျဖစ္လာပါတယ္။ ရဲေဇာ္လွ်ာႀကီးကလည္း ေအာက္ကို တျဖည္းျဖည္းဆင္းလာၿပီး ခ်က္နားတစ္ဝိုက္ ရစ္ဆြဲေပးလိုက္ရင္း ေပါင္ၿခံနားေရာက္ေတာ့ ေစာက္ပတ္ကိုမယက္ေသးပဲ ေပါင္တြင္းသားေလးတစ္ေလွ်ာက္ စုန္ခ်ီဆန္ခ်ီ ယက္တင္ေပး လိုက္ရာ။

ခင္ႏွင္းစံမွာ ပိုၿပီးမ႐ိုးမ႐ြေတြျဖစ္လာကာ ရဲေဇာ့္ေခါင္းကို သူ႔ေစာက္ပတ္နဲ႔ တည့္ေအာင္အတင္းဆြဲကပ္ လိုက္ပါတယ္။ ဒီေတာ့မွ ရဲေဇာ္လည္း ခင္ႏွင္းစံတင္ပါးေအာက္ကို ေခါင္းအုံးေလးခံေပးလိုက္ရင္း စအိုဝေလးကေန ေစာက္ေစ့ေလးအထိ ေတာက္ေလွ်ာက္ လွ်ာျပားႀကီးနဲ႔ သိမ္းယက္ေပးလိုက္ရာ “ ရွီး…လား…လား….လား..ကိုရယ္ ” ရဲေဇာ္လည္း အခ်က္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ ဆက္တိုက္အေပၚေအာက္ ဆြဲေပးလိုက္ရင္း လက္ခလယ္ေလးနဲ႔ စအိုဝကို မထိတထိေလး ပြတ္လိုက္ရင္း လွ်ာကိုေစာက္ေခါင္းထဲ ထိုးသြင္း ေပးလိုက္ရာ ခင္ႏွင္းစံမွာ ေကာ့ျပန္ လန္ေနပါေတာ့တယ္။

ရဲေဇာ္လည္း ေစာက္ေခါင္းထဲမွာ အားရေအာင္လုပ္ေပးၿပီးေနာက္ လက္ခလယ္ကို ေစာက္ေခါင္းထဲ ထိုးသြင္းၿပီး လွ်ာကလည္း ေစာက္ေစ့တစ္ခုတည္းကိုသာ ဦးစားေပး ယက္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ေအာက္က ခင္ႏွင္းစံလဲ ဖီးေတြအရမ္းတက္လာၿပီး ေစာက္ပတ္နဲ႔ရဲေဇာ့္မ်က္ႏွာကြာသြားမွာစိုးတဲ့အလား ရဲေဇာ့္ေခါင္းကို အတင္းဖိကပ္ ထားပါတယ္။ငါးမိနစ္ေလာက္လုပ္ေပးလိုက္ေတာ့ခင္ႏွင္းစံတစ္ေယာက္ ေကာ့တက္လာကာ ေစါက္ဖုတ္က ေအာင္ကိုႏိုင္ လက္ကိုပြစိပြစိနဲ႔ ညႇစ္ရင္း ၿငိမ္က်သြားပါတယ္။ ေအာင္ကိုႏိုင္လဲ ပုဆိုးကိုခြၽတ္ခ်လိုက္ၿပီး လီးကို ခင္ႏွင္းစံ့လက္ကေလးထဲ ထည့္ေပးလိုက္ သည္ ..။ “ အႀကီးႀကီးဘဲ..ကိုရယ္ …. ” ခင္ႏွင္းစံက လက္နဲ႔ ဆုတ္ကိုင္ဖ်စ္ညႇစ္ေနရင္း ႐ုတ္တရက္ ေခါင္းေလးငုံ႔ခ်ၿပီး သူ႔အေကာင္ႀကီးကို ငုံကာ စုတ္ေပးပါေတာ့ သည္ ..။

ဒီအေျခအေနအထိ ျဖစ္လာလိမ့္မယ္လို႔ သူလုံး၀ ထင္မထားခဲ့ ..။ခင္ႏွင္းစံ သည္ မစုတ္တတ္ စုတ္တတ္ နဲ႔ သူ႔အတန္ေခ်ာင္း ကို စုတ္ေပးေန သည္ ..။ တခါတခါ ခင္ႏွင္းစံ့သြားနဲ႔ သူ႔ေအေကာင္ရဲ႕ ထိပ္ဖူး ႀကီး ျခစ္မိသလိုလို မို႔ သူ တြန႔္သြား သည္ ..။ ခင္ႏွင္းစံက ေမာ့ၾကည့္ၿပီး ဆက္စုတ္ေနျပန္ သည္ ..။ တခ်က္တခ်က္ ႁပြတ္ကနဲ ႁပြတ္ကနဲ အသံမ်ား ထြက္ေပၚေန သည္ ..။ ခင္ႏွင္းစံ့လ်ာခြၽန္ခြၽန္ေလး က သူ႔ထိပ္ဖူးႀကီးရဲ႕ အထစ္ၾကားထဲကို ထိုးေမႊကစားေန သည္ ..။ “အို..ဟို…..ရွီး …. ခင္ႏွင္းစံရယ္ . ..” ခင္ႏွင္းစံ သည္ သူ႔အတန္အရင္းအထိ တဆုံးငုံငုံ စုတ္ေနသည္ ..။

ေကာင္းလိုက္တာ..သူ႔အေမ ဆီက မရတာ ႏွစ္ေပါင္းၾကာလွၿပီ ျဖစ္တဲ့ ပုေလြကို ခင္ႏွင္းစံ သူ႔ကို ပီပီျပင္ျပင္ ေပးေန သည္ ..။ အစုတ္မခံရတာၾကာလို႔လားမသိ ..။ ခင္ႏွင္းစံစုတ္ေပးတာႏွင့္ ၿပီးခ်င္လာသည္ ..။ ဒီအတိုင္းဆက္သြားရင္ ထိန္းထားဘို႔ မလြယ္ေတာ့တာနဲ႔… ခင္ႏွင္းစံ့ပါးစပ္ထဲက လီးတံကို မထုတ္ခ်င္ေပမယ့္ ဆြဲထုတ္ၿပီး ခင္ႏွင္းစံ့ကို ပက္လက္ေလး အိပ္ခိုင္းလိုက္ရတယ္.ၿပီးေတာ့္ ရဲေဇာ္ လဲ ခင္ႏွင္းစံေထာင္ထားေသာ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းေရွ႕သို႔ သူ႔ကိုယ္လုံးကိုေျပာင္းေ႐ႊ႕လိုက္ၿပီး သူမ၏ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ကားကာဒူးေထာက္၍ဝင္ကာထိုင္လိုက္ၿပီး သူမ၏လီးႀကီးကို ခင္ႏွင္းစံ၏ေစာက္ပတ္ဝတြင္ေတ့ကာ ေျဖးေျဖးပင္ဖိ၍ သူမ၏ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ လီးႀကီးကို ဖိ၍သြင္းလိုက္သည္။

အင့္…..အ……ဟင့္…..အား……အင္း……” ခင္ႏွင္းစံ၏ ခါးေလးေကာ့တက္လာၿပီး သူမ၏ကိုယ္လုံးေလးမွာ တဆတ္ဆတ္ တုန္၍ေနသည္။ခင္ႏွင္းစံသည္ သူ႔ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ကိုက္ကာမာန္တင္းထားေလသည္။ခင္ႏွင္းစံ၏ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ လီးႀကီးတစ္ဝက္နီးပါးမွ်ဝင္သြားၿပီးေသာအခ်ိန္တြင္ လီးႀကီး၏ထိပ္တြင္ေစာက္ပတ္ထဲမွ အရာတစ္ခုက ခပ္တင္းတင္းေလးကာဆီးထားေနသည္ကို ရဲေဇာ္သည္ ခံစားသိရွိလိုက္သည္။ထိုအခါတြင္ ေအာင္ကိုႏိုင္သည္ သူ၏လီးႀကီးကို ခင္ႏွင္းစံ၏ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ဆက္၍ မသြင္းေသးဘဲ သူ၏ခါးကို ၫြတ္ကာ ခင္ႏွင္းစံ၏ႏို႔ေလးမ်ားကို ငုံ႔၍ဘယ္ျပန္ညာျပန္ စို႔ေပးေနလိုက္သည္။

ခဏေနေတာ့မွ ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ ဝင္၍သြားေသာ လီးတန္ႀကီးတစ္ဝက္မွ်ကို ေျဖးေျဖးခ်င္းဆြဲ၍ထုတ္ကာ ေျဖးေျဖးခ်င္းပင္ျပန္၍ ေစာက္ပတ္ အတြင္းသို႔ ဖိ၍သြင္းလိုက္ၿပီး ႏို႔စို႔လွ်က္ကပင္ ရဲေဇာ္သည္ လီးတန္ႀကီး တစ္ဝက္မွ်ႏွင့္ပင္ ေျဖးေျဖးခ်င္းလိုး၍ ေပးေနေတာ့၏။ ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ တစ္ဝက္မွ်ပင္ လိုး၍ေပးေနေသာ သူ၏လီးႀကီးကို ထိပ္ဖူးႀကီးအဖ်ားနားထိဆြဲ၍ထုတ္လိုက္ၿပီး တရွိန္ထိုးပင္ သူ၏လီးႀကီးကို ခင္ႏွင္းစံ၏ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ လီးတန္ႀကီးကို တဆုံးဝင္ေအာင္ ေဆာင့္၍ လိုးသြင္းလိုက္ပါေတာ့သည္။

အ…..အား…….အမေလး…..အ……ကြၽတ္…..ကြၽတ္…..အမေလး……နာတယ္……ဟင့္….အ……….ခင္ႏွင္းစံ….အရမ္းနာလို႔လားဟင္………အင္း…..ေျဖးေျဖးလုပ္……အင္း…..ဒါဆို….ကိုယ္ေျဖးေျဖးလိုးေပးမယ္ေနာ္……” ခင္ႏွင္းစံက မ်က္လုံးေလးမွိတ္ထားလ်က္က ေခါင္းၿငိမ့္ျပသည္။ခင္ႏွင္းစံ၏ လက္ကေလးႏွစ္ဖက္မွာ ႏို႔စို႔ရင္းလိုးေပးေနေသာ ရဲေဇာ္၏ေက်ာျပင္သို႔ ဖက္တြယ္လာခဲ့ၿပီး သူမ၏လက္ဖဝါးေလးျဖင့္ပင္ ခပ္ေျဖးေျဖး ရဲေဇာ္၏ေက်ာျပင္ကိုပြတ္၍ေနေသး၏။ ရဲေဇာ္က အားျဖင့္ဖိ၍ ေဆာင့္ကာလိုးလာသည္ဆိုလွ်င္ပဲ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္စလုံးမွာ အရသာမ်ား ရွိလာၾကၿပီျဖစ္သည္။ရဲေဇာ္က ခင္ႏွင္းစံ၏ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ ေဆာင့္၍လိုးလိုက္တိုင္း သူမ၏ ေစာက္ေစ့ေလးကိုပါ ဖိ၍ဖိ၍ ထိသြားရသျဖင့္ ခင္ႏွင္းစံမွာ အလိုးခံေနရင္းအရသာမ်ားမြန္ထူလာကာ သူမ၏ ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားပင္ တဆတ္ဆတ္ျဖစ္၍လာရသည္။.

ခင္ႏွင္းစံ…..ေကာင္းလားဟင္……အင္း…..ကိုေရာ….ဟင္…..သိပ္ေကာင္းတာဘဲ…..ခင္ႏွင္းစံရယ္…..အ….အား….” ရဲေဇာ္သည္ အခ်က္(၄၀)ခန႔္ေဆာင့္ခ်လိုးၿပီးသည္ႏွင့္ သူ၏လီးႀကီးမွာ အီဆိမ့္၍လာၿပီးျဖစ္၍ ႏို႔စို႔ေပးလ်က္ကပင္ အားကုန္ထုတ္၍ အခ်က္(၂၀)မွ်ေဆာင့္ကာလိုးလိုက္ပါေတာ့၏။အား……အမေလး……ကိုရယ္…….အင္း….ဟင္း… ခင္ႏွင္းစံမွာ ေအာက္ကေနၿပီး ဖင္ႀကီးကိုေကာ့တက္လ်က္ လက္မ်ားက ရဲေဇာ္၏လက္ေမာင္းမ်ားကို ဆုတ္တင္းလိုက္သည္။အကင္းပါးေသာ ရဲေဇာ္သည္ လီးႀကီးကိုအဆုံးထိ ထုတ္လိုက္ၿပီး ျပန္၍အားကုန္ေဆာင့္ေပးေနသည္။ေဂြးဥႀကီးမွ ခင္ႏွင္းစံ၏ဖင္သားႀကီးမ်ားကို တဖတ္ဖတ္႐ိုက္သံပင္ အခန္းထဲမွာ ပ်ံ႕လြင့္ေနေပေတာ့သည္။ သူတို႔ႏွစ္ဦးသည္ တစ္ဦးကိုတစ္ဦး ေထြးေအာင္ဖက္ထားၾကၿပီး ေအာင္ကိုႏိုင္၏လီးႀကီးထိပ္မွ ျပစ္ခဲေသာ သုတ္ရည္တို႔သည္ ခင္ႏွင္းစံ၏အပ်ိဳစင္သားအိမ္ေလးဆီသို႔ တရွိန္ထိုးပန္းသြင္းလိုက္ေလေတာ့သည္ ……ၿပီးပါၿပီ။