ကုန်းပါ့မယ်

ကုန်းပါ့မယ်

အဲဒီလောက်ကြီးမကြမ်းနဲ့ကွာ .. နာတယ်”” ပူကနဲ နားထဲတိုးဝင်လာသော အသံကြောင့် ခြေ အစုံကို ဖျတ်ကနဲ ရပ်လိုက်ရသည်။ ““ဘွတ်  စွပ် ဘွတ် ဘွပ် စွပ် စွိ ပြတ်”” ““ဟို့ အိုး အိုး ကျွတ်ကျွတ် အရမ်းကြပ်တာပဲ ကွယ်”” ““နာရော နာသေးလား ဟင်”“ ““အ အ အခုန  လောက်တော့ မနာတော့ဘူး”” သုံးထပ်သား ခန်းစည်း လေးအတွင်းမှ တီးတိုးသံလေးများကို သူ့နားက သဲသဲ ကွဲကွဲဠကြားနေရသည်။  ““ကောင်းလိုက်တာ အင်း အင်း အင့် အင့်”” ဒါ ထက်ကျော်အသံ သူမှတ်မိသည်။ ကောင်မ လေးအသံက မပီမသ ဗလုံးဗထွေးနှင့်  ညီးတွားသံ တိုးတိုး လေးစုပ်သပ်နေသံလောက်သာ ထွက်ပေါ်နေရာ မသဲကွဲ။ ဝိုင်းချစ်အုံဆိုသော ခလေးမလေးပင်ဖြစ် နေလေသလား။  ခွန်ဂျာ့ရင်သည် အတိုင်းအဆမဲ့စွာ တုံရီလှုပ်ရှားလာ၏။

လက်ထဲမှ ကူးပြီးသား ဓါတ်ပုံအိတ်ကို စားပွဲပေါ် အသာချထားကာ အခန်းတွင်းသို့ တံခါးကို ဟလျက် ချောင်းကြည့်လိုက်သည်။  ““မြန်မြန်လုပ် အစ်ကိုရယ် မပြီးသေးဘူးလား”” ““ပြီးတော့မှာပါကွယ် တအောင့်လေးနော် ..နော်””ထက်ကျော်ဖင်ကြီးက  လုံးဝပြောင်စင်ကာ လုံချည်မရှိ အောက်မှပက်လက်အနေအထားနှင့်ပေါင်နှစ်ချောင်း ကားထားသော ကောင်မလေး စောက်ပတ်ထဲသို့  ထက် ကျော်လီးကြီးက ပိုင် ရိုက်သွင်းနေသလို စိုက် စိုက်ဆင်း နေသည်။ ““ဝိုင်း”” ရယ်ဟု သူက မျက်ရည်ဝဲစွာ ရေရွတ် သည်။  မနုဿမုဆိုး ထက်ကျော်လက်အတွင်း သက်ဆင်း မိမှတော့ ဝိုင်းဘ၀ ဤသို့သာ ကားလိပ်ချရမည်ကို ခွန်ဂျာ ကြိုတင်သိထားနေသလိုပင်။  စောက်ပတ်နှစ်ခြမ်းက ကြီးမားသော လီးမဲမဲ ကြီးအဝင်အထွက်၌ ဘေးသို့ ပြန့်ကားလိုက် စုလိုက်ဖြင့်  လှုပ်ရှားနေသည်။ ထက်ကျော်ဂွေးစိကြီးကမူ စောက်ဖုတ် အောက်ခြေ ဖင်နှစ်ခြမ်ားကားကို ဖတ်ခနဲ ဖတ်ခနဲ မှန်  မှန်ရိုက်ပေးနေသည်။

မိုးပေါ်သို့ ဖဝါးလှန်ကာ မြောက်ထားသော ကောင်မလေးခြေချောင်းလေးများ ကုတ်ကွေးနေရှာ သည်။ ““ဆောင့်  .အင့် အင့် နာနာလေး အစ်ကိုရယ်”” ““ဒါနဲ့ ဆောင့်တာ နာတယ်ဆို”” ““အဟွန်း နာလို့ နာတယ် ပြောတာပေါ့ ခုမှ မနာတာ””  ထက်ကျော်ဖင်ကြီးကို ဆွဲမြောက်လိုက်၏။ လုံးပတ် ငါးလက်မနီးပါး ကြီးမားကာ စောက်ရေများနှင့် ပြောင်လက်နေသောလီးကြီးက  စောက်ဖုတ်လေးထဲမှ ကျွတ်လုနီးပါးထွက်လာသည်။ စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းလေး အောက်ခြေ၌ ဖြူလွလွ မြုပ်ပူစီဗောင်းလေးများ  အစီအရီ စုပြုံတွဲခိုနေကြသည်။ တင်းတင်းလေး စေ့သွားသော အကွဲကြောင်းကြား၌ လီးဒစ်ကြီးကား အပြင်သို့ ငါးမျှာချိပ် တစ်ချောင်း လို  ဆွဲထွက်လာသည် စောက်ပတ်အတွင်းသား ရဲရဲ လေးများ လန်ထွက်လာ၏။ ““ရှူး အား ကျွတ်ကျွတ် အစ်ကိုရယ် အစ်ကို့ ဟာကြီးကို  ဆွဲထုတ်လိုက်တာ ရင်ထဲကို ဟာတာတာကြီး ဖြစ်ပြီး ကျန်ရစ်တာပဲ တစ်မျိုးကြီးနော် .. အင်းဟင်း ဒါဖြင့် အမြဲတတ်ထားပေးမယ်လေ  ဟင် သွား ဒီက အ ကောင်းပြောတာ ဆောင့်မယ်နော် စောက်ပတ်ကို လက် နဲ့ဖြဲထား မောမော ဟိုက်ဟိုက်အသံနှင့် ထက်ကျော် အ  မိန့်ပေးသလိုပင် ကနုကမာ ရောင်တောက်နေသော လက်သည်းရှေည်လေးမျာပါသည့် လက်ချောင်းဖွေးဖွေး လေးနှစ်ဖက်က  စောက်ပတ်ကို ဆွဲဖြဲပေး၏။

အစိလေးကပြူးပြီး ထောင်နေသည်။ ထိုစောက် စိအောက်ခြေအတွင်းပိုင်း အသားနုလေးများ လှုပ်လှုပ်ရွရွ ပေါ်ထွက်လာသည်။  စောက်ပတ်အတွင်းမှ ကြ ထွက်နေသော စောက်ခေါင်း၀ အသားစိုင်များက အမဲ သားနှယ် ရဲရဲနီကာ လီးထိပ်ကြီး မဝင်မီ ခေတ္တမျှ ပိတ်ဆို့  နေကြ၏။ ““ဘွတ်””ခနဲ အသံနှင့်အတူ ထက်ကျော်၏ လီးထိပ်ကြီးက စောက်ခေါင်းထဲသို့ စိုက်နစ် တိုးဝင် သွားသည်။ ““အီး ဟီး  ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်”” ကောင်မလေး ညီးတွားပုံက မချိမဆ့်နိုင်လွန်းလေရာ ကြားရသူ ခွန်ဂျာရင်၌ပင်  နင့်တင့်တင့်ကြီးဖြစ်သွားစေလေသည်။ ထက် ကျော်၏ ရာဇဝင်လူဆိုး စာရင်းဝင် ပစ္စည်းကြီးက အသစ် စက်စက်  စောက်ပတ်လေးအတွင်းသို့ ပယ်ပယ်နယ် နယ်ကြီး လိုးဝင်နေသည်မှာ ရှည်ကြာလွန်းလှသည်ဟု သူထင်လေသည်။ ဝင်သည် ဝင်နေသည်  ဝင်နေဆဲ ကာလမှာပင် ထက်ကျော်ဖင်ကြီးက တဖြေးဖြေး နိမ့်ဆင်းနေသည်။ ““အင်း .. ဟူသော ကောင်မလေး၏ ညီးတွား သံလေးက  ထက်ကျော်လီးကြီး အဆုံးရောက်မှ အင့်အင်း ဟု အဆုံးသတ်လိုက်သည်ကိုလည်း တွေ့ရကြားရ၏။ ထက်ကျော်က လူယုတ် ..  စောက်ပတ်နှင့် ဖင်အကွဲကြောင်းစပ်ကြား အသားနုနေရာလေးကို လက်ညှိုးဖြင့် ရစ်ဝိုက်ပါတ်သပ်ပေးသည်။

လီးကြီးအဆုံးဝင်  ထာသဖြင့် တနင့်တပိုးခံစားထားရသော ကောင်မလေး ခမျာ ဖင်ကြားကို လက်ညှိုးနှင့် အမွှေခံရသောခါ ကတုံ ကရီလေးဖြစ်လာသည်။  စောက်ပတ်နှစ်ခြမ်းက ထက် ကျော်၏လီးတန်ကြီးကို ခါးသိမ်သွားမတတ် ယောင်၍ ယောင်၍ ညှစ်ပြစ်လိုက်ရှာသည်။  အခန်းဝမှချောင်းနေ သော ခွန်ဂျာဘက်သို့ ဖင်နှစ်ခုက လှည့်ထားလေရာ ထိုသို့ ကောင်မလေး စောက်ပတ်ကို ညှစ်လိုက်ခြင်းကို ခွန်ဂျာ  ထင်ထင်ရှားရှားကြီးတွေ့လိုက်ရသည်။ထိုအခါ ဘာမဆိုင် ညာမဆိုင်ခွန်ဂျာ့လီးအရင်းက ““တင်း””ကနဲ ယောပြီးခံစားလိုက်မိပြန်သည်။

““ကွာ အဲလို မလုပ်နဲ့ ဟင့် ဟင့် မလုပ်ပါနဲ့ဆို”” ““ခံလို့မကောင်းလို့လား ဟင်”” “ ယားတယ် ဖင်ထဲက တစ်မျိုးကြီးပဲ”” ““ဒါဖြင့်  ဖင်ကိုလိုးပေးမယ်လေ”” ““ဟေ့ အေးကွာ အဲဒါတော့ မလုပ်နဲ့”” ““ခံကြည့်ပါအုံး မကောင်း တော့မလုပ်ဘူးပေါ့ ဘယ့်နှယ်လဲ””  ““ဟင့်အင်း ဟင့်အင်း မဟုတ်တာသိပ်လုပ်ချင်တာပဲ”” ““စောက်ပတ်ကအမြဲ လိုး နေရတာ ရိုးနေပြီ နော်လို့”” ““ကျွတ် အကိုကလဲ ရှေ့ဖင်  ပဲလုပ်ပါကွာ”” ထက်ကျော်ဘာမှ ဆက်မပြောတော့ ကောင်မလေးဖင်ကြားကိုမွှေနေသော လက်ချောင်းက လီးတန် နှင့်အတူ  စောက်ပတ်ထဲသို့ ညင်ညင်သာသာ ယှဉ်တွဲ ထိုးသွင်းလိုက်သည်။ ကြည့်ပါလား လက်ကောလီးရော နှစ်ခုသွင်း ပြန်ပြီ အစ်ကိုကြံကြံဖန်ဖန်  သိပ်လုပ်တာပဲ နာတယ် သိလား။ ထက်ကျော်လီးဘေးမှ လက်ညှိုးကို ပြန်နှုတ် လိုက်ပြန်သည်။

ဖင်ကြီးကို မြောက်ခါ မြောက်ခါ ခတ် သွက်သွက်လေး ဆောင့်လိုက်၏။ ““ဘွတ်စွတ် ဘွတ်စွတ် ကွိ ပိ ဘွတ်စွပ်”” “အင့်““အင့် အင့် အင့်””  ““အစ်ကို့လီးကို အားရရဲ့လားဟင် ချိုမာ”” ““အိုး ဘာတွေမေးမှန်းမသိဘူး သွားကွယ်”” ချိုမာတဲ့ ဝိုင်းမဟုတ် တော်ပါသေးရဲ့  ခွန်ဂျာ ရှေ့သို့ခြေတစ်လှမ်းတိုးဖြစ်သည်။ သောက ကင်နိုင် သော စိတ်နှင့်လည်း လီးကဆတ်ခနဲ ဆတ်ခနဲတောင် ပေပေပြီ။ ““ချိုမာ  အားမရမှာစိုးလို့ပါ”” ““အမလေး လေး အစ်ကိုရယ် ဒီလောက်ဟာကြီးနဲ့ ချိုမာ့ဟာလေးထဲ လုပ်နေတာတောင် သေလုနီးပါးခံနေရတာ  ဒီထက်ကြီးရင်တော့ စုတ်ပြတ်ကုန်မှာ ဟင်း ဟင်း ဟင်း ”” နှစ် ယောက်သားငြိမ်သွားသည်။ ထက်ကျော်ဖင်ကြီးက အကြောဆွဲသလို  ဆတ်ခနဲ ဆတ်ခနဲ တုံခနေတုန်းဖြစ်သည်။ချိုမာဆိုသော ကောင်မလေးက ထက်ကျော် ဖင်ကြီးကို ဆွဲကာ ဆွဲကာ ဆောင့်ရင်း တဟင်းဟင်း  တအင်းအင်းနှင့် တွန့်လိမ် နေရှာသည်။ ထက်ကျော်လီးကြီးက ချိုမာ့၏စောက် ပတ်လေးအတွင်း၌ အရင်းအထိ  စိုက်ဝင်ကာ တွင်း အောင်းရင်းအတွင်း၌ တုံခါနေမည်ကို ခွန်ဂျာ တွေးမိ လေသည်။

ထက်ကျော်ပုခုံးကိုမေးတင်ကာ မှိန်းနေ သော  ကောင်မလေး မျက်နှာကိုအခုမှ သူတွေ့ရသည်။ ငယ်ရွယ်နုနယ်လွန်းသော ချာတိတ်မလေး မျက်နှာက ကော်ပတ်ရုပ်ကလေးနှယ်  သန့်စင်လှပသည်။ နက်မှောင်သောဆံပင်လေးများက ပန်းနုရောင် ခေါင်း အုံးကြီးပေါ်၌ ပျံဝဲ ဖွာဆင်းနေသည်။ မှေးစင်းထား သော  မျက်လုံးအစုံသည် တလှုပ်လှုပ် ..။ ““နောက်တစ်ချီ လုပ်အုံးမလား”” ““ကျောင်းလွှတ် ပြီးပြီ ကို ရဲ့ ကျောင်းပြန်နောက်ကျရင် အမေဆူမှာ  နောက်မှနော် နော်လို့” ” ချိုမာသဘောပါ”” ငနဲသားအသံ က မကျေနပ်သလိုလို ဝမ်းနည်းသလိုလို “ “လုပ်ပြီ  ကိုကလဲဒီလောက်လုပ်ရတာကို အားမရနိုင်ဘူး သူ့မှာ” ” ချိုမာ့ဖက်ကလဲ ပြန်ကြည့်အုံး”” ထက်ကျော်က နှာခေါင်း မှ  ဟင်းကနဲသက်ပြင်းမှုတ်ထုတ်ရင်း ချိုမာ့ဗိုက်ပေါ်မှ ခွာ၍ထသည်။

ချိုမာရော ထက်ကျော်ပါ   စောက်ပတ်နှင့်လီးတို့ပြိုင်တူငုံ့ကြည့်မိကြသည်။ သုတ်ရေများ စေးကပ်ပြစ်ချွဲနေသော စောက် ပတ်အတွင်းမှ ထက်ကျော်လီးကြီးကို  ဖြေးဖြေးခြင်းဆွဲ ထုတ်လိုက်သည်။ ““နဲနဲပျော့သွားပြီ ..နော်”” ချိုမာက လီးတန်ကြီးကို လက်ချောင်းအဖျား လေးများနှင့်  ကိုင်ရင်းထက်ကျော်ကိုမော့ကြည့်ရင်း ပြော လိုက်လေသည်။ ““နောက်တစ်ချီလောက်လိုးရင် ရသေးတယ်”” ““တော်ပါတော့”” ချိုမာက  မျက်စောင်းလေးထိုးကာ ပြုံးရင်း ရှက်စနိုးလေးပြောသည်။ ထက်ကျော်ရင်ဘတ်ကြီး ကို ပြတ်ခနဲ နှုတ်ခမ်းနှင့်စုပ်ပြီးမှ ကုတင်ခြေရင်းတွင်  အေးစက်စွာ ပုံထားသော ထမီစိမ်းလေးကို လှမ်းယူ လိုက်ခါ ခြေထောက်မှစွပ်သည်။

ထက်ကျော်က အရှိန် မသေသေးပဲ ချိုမာ့မျက်နှာနုနုလေးကို လက်နှစ်ဖက်နှင့် ဆွဲယူကာ နီစွေးရွှမ်းစိုသော နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို ချိုမြိန် စွာ  စုပ်ယူလိုက်သည်။ ထို့နောက် ကုတင်ပေါ်မှာပင် မတ်တတ်ရပ်လိုက်လေရာ ခပ်ငိုက်ငိုက်ကြီး တွဲကျနေသော လီးကြီးက  ချိုမာပါးစပ်လေးနားတွင်ရောက်သွားလေ၏။ ““ဟင်း သွား”” ချိုမာက ကဗျာကယာ မျက်နှာ ကို လွှဲဖယ်ပြီး ကုတင်ပေါ်မှ  ဆင်းလိုက်သည်။ ထက် ကျော် ပုဆိုးကိုလဲပြစ်ပေးလိုက်သည်။ ““ဒါပဲနော် ကို ချိုမာ ကတော့ တစ်ကိုယ်လုံးပေးပြီးပြီ ချိုမာ့ကို  သစ္စာဖေါက်ရင်တော့ မလွယ်ဘူး”” အာဂ ချာတိတ်လေးပဲဟု ခွန်ဂျာတွေရင်း အ ခန်းဝမှခွာသည်။ စားပွဲရှိ ဓါတ်ပုံအိတ်ပေါ်၌ ကမ်းက  တမ်း ခွန်ဂျာဟု လက်မှတ်ထိုးကာ အိမ်ပေါ်မှ အလျင် အမြန်ဆင်းလိုက်သည်။

ဝိုင်း မဟုတ်ခြင်းအတွက် သူပျော်သွားမိခြင်းကို ပြန်လည်  စမ်းစစ်ကြည့်သည်။ ချိုမာဆိုသော ကောင်မ လေးနှင့် ထက်ကျော်တို့ ဇာတ်လမ်းကိုဝိုင်းသိလျင် .. စင်စစ်ကတော့ ဝိုင်း မသိသော  ထက်ကျော်၏ ပုံပြင်မြောက်များစွာရှိနေသေးသည်ကိုမူ ခွန်ဂျာ သိနေ ခဲ့သည်။ အင်းလေ ဒါကြောင့်ပဲ ဝိုင်းအုံချစ် ဆိုတဲ့ ကောင်  မလေးအတွက် စိုးရိမ်မိတ ဖြစ်ကောင်းဖြစ်မှာပါ နော။ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ရေမြန်မြန်ချိုးပြီး သံပုရာရည်  ချဉ်ချဉ်တစ်ခွက်ကိုသောက်ပြစ်လိုက်ရသည်။ အလုပ်စားပွဲအတွင်းမှ ဝိုင်း ၏ အောက်စလွတ်နေသော ဓါတ်ပုံလေးကို  ထုတ်ကြည့်လိုက်မိသည်။

မ ကြာမီလေးတင်ကမှ တွေ့ခဲ့ကြုံခဲ့ရသော ချိုမာဆိုသော အထက ကျောင်းသူလေး တစ်ဦးနှင့် မနုဿမုဆိုး  ထက် ကျော်တို့၏ နေ့ပွဲကြီးကို မျက်ဝါးထင်ထင်ကြည့်မြင်ခဲ့ရ သော ခွန်ဂျာအဘို့ အောက်စလွတ်ကာ စောက်ဖုတ်အ ကွဲကြောင်းလေး  ထင်းနေအောင် မြင်နေရသော ဝိုင်း ဓါတ်ပုံလေးကို ကြည့်ရုံမျှနှင့်ပင် ခွန်ဂျာ လိုးချင်စိတ်များ တဟုန်းဟုန်းတောက်လောင်လာသည်။  အလုပ်စားပွဲ၌ထိုင်ရင်း လီးကြီးကို တင်းတင်း ဆုတ်ထားမိ၏။ ဒိတ်ကနဲ ဒိတ်ကနဲ လက်ဖဝါးကို သွေး တိုးနေသည့် အထိ  အတွေ့ကိုခံစားနေရသည်။ လီးထိပ် မှ ချွဲပြစ်သော အရေကြည်များ ယိုစီးလာ၏။ ထက်ကျော် ကဲ့သို့ သူများသားပျိုသမီးပျိုလေးများကို  ဖျက်ဆီးလို သောဆန္ဒလဲမရှိ။ ယောက်ျားပီပီ ကိုင်ချင်သည်ကတော့ အမှန်။ ထို့ကြောင့် ပုဆိုးကို အသာလျော့ချလိုက်သည်  မတ်ထောင်နေသောလီးကြီး တစ်ချိန်က ရွယ်ရွယ်ဆို သော ကောင်မလေးကို အကြိမ်ပေါင်းများ စွာလိုးခဲ့သော

လီးကြီး .. ယခုမူ  စောက်ပတ်နှင့်ဝေးကွာ နေခဲ့သည်မှာ နှစ်ပေါင်းများစွာ ကြာခဲ့ပြီး လီးဖြစ်ပါလျက် လီးအစာ မစားရသော ခွန်ဂျာ့လီးကြီး ဘာကြောင့်  ဝြဖိုးနေသနည်း.. မသန်မစွမ်းချိနဲ့စွာ လူမမာတစ် ယောက်နှယ် ပျော့တိ ပျော့ခွေဘာလို့ မဖြစ်ရသနည်း။ စိတ်က ပူထူနေသည် ယခုကဲ့သို့  ကာမဆန္ဒဖြစ်ပွားပေါက်ကွဲမှုမျိုး မကြာခဏခံစားရသော်လည်း ယခု ဝိုင်းစောက်ဖုတ်ကြီးကို ဓါတ်ပုံထဲ၌ ထင်ထင်ရှားရှား  ပြတ်ပြတ်သားသားတွေ့ရမှ ပို၍ ခံစားရသည်။ ထိုစောက် ဖုတ်ကြီးကိုပဲ လိုးချင်နေမိသည်။ လက်တွင်း၌ ဆုတ်ကိုင် ထားသော လီးကြီးက  လက်ဆုတ်အာနေအောင် တုတ် ခိုင်ထွားကြိုင်းနေသည်။ ရွယ်ရွယ်နှင့် အိမ်ထောင်ကျစဉ်က သူ့လီးဤမျှလောက်မကြီးသေးဟု  သူထင်သည်။

ထိုစဉ်ကသာယခုလောက်ကြီးသော လီးကို ပိုင်ဆိုင်ခဲ့လျင် မည်မျှ ကောင်းမည်နည်း။ ““မောင့်လီးက လီးသူခိုး သိလား ဟင်းဟင်း””  ရွယ်ရွယ်နှင့်လက်ထပ်ပြီး ၈-မိုင်မွေးမြူရေး ခြံ၌ပင် လွတ်လပ်စွာနေထိုင်ခဲ့ကြပြီး နေ့ည အခိန်မရွေး ကစ်ကြသည်။ ရွယ်ကလည်း  မောင့်သဘော မောင်ပိုင် ဆိုင်သော စောက်ဖုတ် .. မီးခြစ်တစ်လုံးနှယ် အိတ်ထဲ ဆောင်ထားရသလို အလွယ်တကူပင် ထုတ်ယူသုံးစွဲ  နိုင်ခဲ့သည်။ ဆိုပါတော့ ရွယ်ရွယ် ရေချိုးပြီး ထမီရင်လျား နှင့် သနပ်ခါးလိမ်းနေလျင် သန့်စင်လတ်ဆတ်သော ရွယ့်နို့လေးနှစ်လုံးကို  အနောက်မှ သိမ်းဖက် ဆုတ်နယ်ချေ မွမိတတ်သည်။ ထမီကို ရင်လျားမှ ချွတ်လျောချလိုက် သောအခါ ရေဆေးငါးကြီးနှယ် သန့်သန့်  ရှင်းရှင်း ရေချိုး ပြီးစနို့ကြီးနှစ်လုံးကို အေးသော အထိအတွေ့နှင့်စို့နမ်း ပြစ်မိတတ်သည်။ ထိုအခါမျိုး၌ ရွယ့်လက်ကလေး တစ်ဖက်က  မောင့်ပေါင်ကြားမှ လီးကြီးကို ညင်ညင်သာသာလေး ဆုတ်ကိုင်ပေးတတ်လာ၏။

ရွယ်ရွယ် သနပ်ခါး မလိမ်း ဖြစ်တော့ ကျောက်ပြင်  ဘေးမှာပင် ရွယ်ရွယ်လှဲအိပ်ခါ ထမီကို ခြေထောက်မှဆွဲချွတ်ခြင်းခံရရှာသည်။ ဝတ်လစ် စလစ်နှင့် ဖင်အခင်းမရှိ ခေါင်းအုံးမပါ  မောင့်လိုးခြင်းကို ခံရရှာပြန်၏။ စောက်မွှေးလေးများ ရေစိုနေ၍ ညီညီ ညာညာကပ်နေလျင်လည်းမောင်က တယုတယ လျှာ လေးဖြင့်  ယက်ပေးတတ်သည်။ဒါကိုပင် ရွယ်ရွယ်က မောင့်ကို သိပ်ချစ်ရသည်။ ရွယ်အပေါ်၌ မောင်က မရွံ မရှာ ချစ်ပါလေကလားဟု အားနာ  မြတ်နိုးမှုနှင့် မောင် လိုးလျင် အချိန်မရွေး အလိုးခံနေခြင်းဖြစ်၏။

ထိုစဉ်က ယခုကဲ့သို့ စောက်ဖုတ်ယက်ခြင်း လီးစုပ်ခြင်းများ ခေတ် မစား  အေအိုင်ဒီအက်(စ်)ရောဂါမသိသည့်တိုင်အောင်ရွံရှာဖွယ် ကာမဆက်ဆံနည်းကို မြန်မာများ ပီပီ အသုံးမပြုခဲ့။ အကယ်၍ မောင်ကသာ  အတင်းအကြပ် စုပ် ခိုင်းမည်ဆိုလျင် ရွယ်ရွယ် မစုပ်ပဲနေမည်မထင် ရွယ် သည် မောင့်ကို အသဲကွဲမတ်ချစ်ခဲ့ရှာသော မိန်းကလေးပင်  မဟုတ်လား။ တစ်ည ကို မှတ်မိသည်။ အလုပ်များသဖြင့် ည ပိုင်းမလိုးဖြစ်ကြပဲ အိပ်ပျော်ခဲ့ကြ၏။ မောင်အိပ်ပျော် အိပ်မောကျနေစဉ်  မောင့်လီးကို လက်ဖဝါးနုနုလေးနှင့် ဆုတ်ကိုင်ခြင်းခံလိုက်ရသည်။ မောင်လန့်နိုးသည်။ မောင် နိုးလာမှန်း ရွယ်သိသည်။ ကြိုတင်၍  အဝတ်အစားများ ချွတ်ထားသော ရွယ်က မောင့်လီး သေးသေးလေးကို အမဲအူ ဆွဲသလို အရေခွံလေးချည်းစုပ်ခါ ဆွဲတင်လိုက်  ပြန်ချလိုက်လုပ်နေ၏။ ရွယ်ရွယ်ပါးစပ်နှင့် စုပ်နေမှန်း သိ လိုက်သောအခါ မောင့်လီးကြီးက မျက်လှည့်ပြလိုက်သ လို ချက်ခြင်း  တောင်သွားသည်။

““မောင့်လီးက လီးသူခိုးသိလား”” ဟုလီးထိပ်ပြဲ ပြဲကြီးကို လက်ညှိုးလေးနှင့် တို့ထိကာ ရှက်စနိုးလေးပြုံး  ကာပြောရင်း မောင့်ပေါင်ပေါ်သို့ တက်ခွသည်။ မောင် က ခါးကို နေရာကျအောင် ပြင်ရွေ့ပြီး မွေ့ယာပြင်ကို တတောင်နှင့်ထောက်ခါ  တစ်ဆစ်ချိုး ငုံ့ကြည့်သည်။ ““ဟင့် မကြည့်နဲ့ ရှက်တယ်”” ရွယ်ရွယ်က မောင့်ရင်ဘတ်ကြီးကို လက်ဖဝါးလေးနှင့် တွန်းလှဲပြီး ပြန်အိပ်  စေသည်။ မောင်က ရွယ် အမူအယာအတိုင်း စောင်စ ကို ဆွဲယူပြီး မျက်နှာကို အုပ်ထားလိုက်၏။ ““ကြည့်ပါလား တတ်တယ် သူဒါမျိုး””  မောင့်ရင် ဘတ်ကိုလက်သီးလေးနှင့် ထုရင်း နှုတ်ခမ်းလေးစူပြီး ပြောသည်။

င်က ရွယ်ကိုစတင်လိုးခဲ့ကြစဉ်က ရွယ်ရွယ်က ဤသို့ပင် မျက်နှာကို စောင်ဖြင့် အုပ်ထားခဲ့ သည်။ ထိုသို့စောင်အုပ်ခါ ရွယ်ရွယ်လုပ်သမျှ  ငြိမ်ပြီးခံစားရ သော အရသာမှာလည်း ကိုယ်က ဦးဆောင်လိုးရသော အရ သာနှင့်တော့ အတော်ကြီးကွာခြားပြန်သည်။ မျက်စေ့ကို  မှိတ်ခါအထိအတွေ့ကို ရင်တစ်ခုံခုံခံစားရသော ယောက်ျားတစ်ယောက်၏ ညင်သာသော အထိအတွေ့ မျိုးကရှားပါးလိမ့်မည်ထင်သည်။  ရွယ်ရွယ်က ယင်းသို့ နွေးထွေးစွာ ရင်ခုံစေ တတ်သော အပြုအမူလေးများကို ပြုတတ်သည်။ လီး ထိပ်ကို ချွဲစေးသော အရေလေးများနှင့်  ရောနှောကာ ပွတ်သပ်လျက် နှိုးဆွပေးတတ်သလို ဂွေးစိကိုလဲ မနာ မကျင်လေးဆုတ်နယ်လျက် လီးတန်ကြီးကို ဂွင်းတိုက်  ပေးတတ်သေးသည်။ ဤမျှ အပြုအစုကောင်းသော ရွယ်ရွယ့်အား ချွန်ဂျာဘယ်သို့မေ့၍ရနိုင်ပါမည်နည်း။

လီးထိပ်ကြီးကို စ ကောဝိုင်း  လှုပ်ရှားရင်း စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားများကို နှုတ်ခမ်းနီဆိုးသကဲ့သို့ ပြုမူလေတိုင်း ခွန်ဂျာပါးစပ်ကြီး အဟောင်းသားနှင့် အလွန်အမင်း  အရသာထူးစွာ ခံစား ဖူးခဲ့ရသည်။ ချစ်စွာသော ရွယ်ရွယ်လေး၏ စိတ်လက်ပါ စွာဖြင့် ကိုင်တွယ်လှုပ်ရှားမှုတိုင်း၌ ခွန်ဂျာမေ့မေ့မူးမူး  မျောပါခဲ့ရသည်။ လီးအပေါ်သို့ စောက်ပတ်အဝကို တေ့ပြီး ညင် သာစွာထိုင်ချလိုက်သောအခါ နွေးအီသော လီးထိပ်မှ အရသာသည်  နှလုံးသားမှဆင့်ကူးစိမ့်ဝင်၍ တစ်ကိုယ် လုံးကို ပျံ့နှံ့ခံစားသွားစေခဲ့သော အထိအတွေ့လေးများ ယခုမူ ဝေးခဲ့ရပြီ .. စာရေးစားပွဲ၌  အတန်ကြာ ထိုင်ရင်း မာတောင်နေသော လီးကြီးကို ဆုတ်ကိုင်ထားသော ခွန်ဂျာ့လက်သည် တင်းကျစ်နေ၏။ လက်ဖဝါးအတွင်း ၌  အကြောကြီးများထောင်ကာ ဖုထစ်ရုးကြနေသော သူ့လီးကြီးကို ဘယ်သို့ ဖြေသိမ့်ရမည်မသိအောင် ခံစား နေရသည်။ စားပွဲပေါ်၌ သူ့အား  ပြုံးရွှင်ရွှန်းစိုစွာ ကြည့် နေသော ဝိုင်းအုံချစ် ဓါတ်ပုံလေးကို စိုက်ကြည့်လိုက် သည်။

ထမီအောက်စလေးလွတ်နေသော  ဝိုင်းအုံချစ်ထိုငနေပုံလေးက ဖိတ်ခေါ်နေသလိုရှိသည်။ မျက်နှာ လေးက ပကတိရိုးသားသန့်စင်နေခြင်းအတွက် ဓါတ်ပုံရိုက်စဉ်  မိမိစောက်ပတ်ကြီးကို အထင်အရှားပေါ်လွင် နေသည်ကို မသိသည်မှာ သေချာသည်။ ခွန်ဂျာက လည်း နက်ကတစ်များရစဉ်ကတည်းက  ထိုပုံလေးကို မျက်စေ့ထဲ၌ စွဲထင်နေရာ အပီအပြင် ကူးပြီးသောအခါရင်၌ အတိုင်းအဆမရှိ ဆန္ဒမီးက အဟုန်ပြင်းစွာ တောက်  လောင်ခဲ့ရလေသည်။

လိုးချင်စိတ်များ ထကြွလာလေလေ ချစ်ခဲ့ရသော ရွယ်ရွယ်ကို သတိရလေလေ ဖြစ်လာရ သည်။ ရွယ်ရွယ်သာရှိလျင် သူမအခြေအနေမျိုး၌ ထမင်းပင်ချက်ကြမည်မထင်။ တစ်ယောက်တည်း ငိုင်တွေကာ ပုဆိုးကို ဆီးစပ်အထိလျောကာ ကြီးမားတုတ်ခိုင်သော လီးကြီးကို ကိုင်ထားလေသော ခွန်ဂျာသည် စတူဒီယို အခန်းဆီသို့ တစ်စုံတစ်ယောက် ညင်သာစွာဝင်လာ သည်ကို သတိမထားလိုက်မိချေ။ အခန်းတစ်ခုလုံး တိတ် ဆိတ်ငြိမ်သက်လျက်ရှိသည်။ တစ်ဖက်ဖွင့်ထားသော ပြူ တင်းပေါက်မှ အေးမြသော လေစိမ်းလေးက ညင်ညင် သာသာ တိုက်ခတ်နေ၏။

တစ်ယောက်တည်း ငြိမ် သက်နေသော ခွန်ဂျာနှုတ်ခမ်းအစုံသည် တဆတ်ဆတ်တုံရီနေသည်။ လက်တွင်း၌ ဆုတ်ကိုင်ထားဆဲဖြစ်သော သူ့လီးကြီးမှာ ထိပ်ကြီး တင်းကာ ခရမ်းသီး ကြီးတစ်လုံးနယ် ပြောင်တင်းနီရဲနေသည်။ ဆာလောင် ငတ်မွတ်နေသော သူ့လီးကြီးကို ဆုတ်ကိုင်ထားရင်း ခွန်ဂျာ ဝန်းကျင်ကိုမေ့နေသည်။ အပြင်ခန်းကတည်းက ဝိုင်း အသံပြုကြည့်သည်။ အိမ်ရှေ့ခန်းတံခါးကြီး ပွင့်နေသည့် အတွက် စတူဒီယိုအဖြစ်အသုံးပြုသော နောက်ဖက် အခန်းသို့ ဆက်ဝင်ခဲ့မိသည်။ ဒါသည်ပင် ဝိုင်းအမှား ဖြစ်ကောင်းဖြစ်ပါမည်။

စာရေးစားပွဲ၌ ငြိမ်သက်ကာ ဓါတ် ပုံတစ်ပုံကို စိုက်ကြည့်နေသော ခွန်ဂျာ့ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ တစ်ကြိမ်တည်းသော တွေ့ဆုံသေးသော ခွန်ဂျာ ကို ဘယ်သို့နှုတ်ဆက်ရမှန်းမသိ။ သို့သော် ခြေလှမ်းတို့ က ခွန်ဂျာ့အနီးသို့ တရွေ့ရွေ့တိုးကပ်သွားနေမိသည်။ ထို အခါ ခွန်ဂျာ့စိုက်ကြည့်နေသော ဓါတ်ပုံကို ဝိုင်း အ သေအချာတွေ့လိုက်ရသည်။ တွေ့လိုက်မိသည်နှင့် တစ်ကိုယ်လုံးရှိ ပုံမှန်စီး ဆင်းနေသောသွေးကြောများ ရပ်ဆိုင်းသွားသလို ခံစား လိုက်ရသည်။ ဝိုင်း၏ ခြေလှမ်းများတုံ့ဆိုင်းသွားကုန် သည်။ ရှေ့တိုးရခက် နောက်ဆုတ်ရခက်တွေဖြစ် ကုန်သည်။ နှလုံးသွေးများ တဒိုင်းဒိုင်းခုံအောင်လည်းခံစားရသည်။

ရင်၌ မောလှိုက်တုံရီသော ဝေဒနာကိုလည်း ခံစားရသည်။ ဓါတ်ပုံက ဝိုင်းရဲ့ပုံလေ ကြည့်ပါအုံး ထိုင်ထား လိုက်တာ အောက်က ဟောင်းလောင်း.. ဘယ် လောက်ရှက်ဖို့ကောင်းလဲလို့ အိုး ထမီကြားက ထင် ထင်ရှားရှားကြီးပေါ်နေတာကလဲ တမင်တကာ ထမီကို လှန်ပြီး ဓါတ်ပုံအရိုက်ခံထားသလိုကြီး။ ဟင် သူ ပုဆိုးကိုလျော့ချွတ်ပြီး မတ်တောင် နေတဲ့သူ့ဟာကြီးကို ကိုင်ထားလိုက်တာ။

သူ့စိတ်ကူးယဉ်နေမှာပေါ့ ဝိုင်းရဲ့ အောက်စလွတ်နေတဲ့ပုံကို ကြည့်ပြီး စိတ်နဲ့ပြစ်မှားနေမှာပေါ့။ ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ မသိမသာ  ပြန်ထွက်သွားလို့ရော ရမလား အင်း မသိလိုက်ရင် ကောင်းသား တော်ကြာ သူ့ကိုတွေ့ပြီး သူ့ဟာကြီး သူကိုင် ထားတာ မြင်လို့ဝိုင်းက  ပြန်လှည့်ပြေးတယ်ဆိုရင် ဘယ်တော့မှ ရင်ဆိုင်ရဲကြမှာမဟုတ်ဘူး။ ဘာလုပ်ရ မလဲ သူ့ဟာကြီးကလဲ သနားစရာကောင်းလောက်အောင်  ဆာလောင်နေရှာပုံပဲ ခက်ထာက ဝိုင်းက ဘယ် ယောက်ျားနဲ့မှ အလိုးခံဖူးသေးတာ မဟုတ်ဘူး။

ဒါပေမဲ့ သူ့ကိုကြည့်ပြီး အလိုလိုနေရင်း  သနားသလိုခံစားမိရ ပြန်တယ်။ ဟုတ်တယ် ခွန်ဂျာဆိုတဲ့ဓါတ်ပုံဆရာလေးကမိန်းကလေးတွေ ဓါတ်ပုံမရိုက်ဘူးလို့ အင်မတန်  နံမည်ကြီးနေတာ အခုဝိုင်းနဲ့ ဓါတ်ပုံရိုက်ဖြစ်ကြပြီး ခွန်ဂျာမှာဒီဝေဒနာကြီးခံစားနေရတယ်ဆိုတော့ ဝိုင်း စိတ်ကောင်း နိုင်မလား ဝိုင်း  ရပ်နေရာက မသိမသာ သူ့ဟာကြီးကိုခိုး ကြည့်မိပြန်တယ်။ခွန်ဂျာဟာ မိန်းမရဘူးတယ်ဆိုတာ ဝိုင်း သိပါတယ်။ ဒါကြီးနဲ့ အလိုးခံခဲ့ရတဲ့  ခွန်ဂျာရဲ့မိန်းမလဲ ခွန်ဂျာကို ချစ်မှာ။

သိပ်ချစ်မှာပါပဲ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့လေ ခွန်ဂျာဆိုတဲ့ ကချင်လေးဟာ တကယ့်ကို ကျန်းမာသန်  စွမ်းတဲ့ယောက်ျားကောင်း တစ်ယောက်ဖြစ်နေလို့ပဲပေါ့ ဝိုင်းအသက် (၁၈)နှစ်ထဲဝင်နေပါပြီ ဟိုဒင်း လိုးမယ်ဆိုရင်လည်း ရနေပြီပေါ့။  ခလေးလဲမွေးနိုင်ပြီပေါ့။ ဒါပေမဲ့ အချစ်ဆိုတာ မသိတသိနဲ့ ရင်ခံတတ်ရုံလေးရှိသေးတာ။ ထက်ကျော်ဆိုတဲ့ ဟိုအကောင်က  လက်သရမ်းလွန်းလို့ဝိုင်းမုန်းလိုက်တာ မပြောနဲ့တော့..။ ““ဆရာ ..”” မှားသလား မှန်သလား မဝေခွဲ နိုင်ခင်မှာပါးစပ်က လွှတ်ခနဲ  ခေါ်လိုက်မိတယ်။ ခက် လိုက်တာ ““ဟင် ဝိုင်း ကုလားထိုင်က ကမ်းကတမ်း ကြီးထရင်း ပုဆိုးကို ပြင်ဝတ်နေတဲ့ သူ့တစ် ကိုယ်လုံးဟာ  ဆောက်တည်ရာမရပဲ ယိမ်းထိုးနေရှာတယ်။ မျက်နှာတစ်ခုလုံးဟာလဲနီလို့။

ဝိုင်း ဘယ်အချိန်ကရောက်နေ တာလဲ ဟင် သူ့အသံကြားမှ  သူ့ကိုပိုသနားမိပြန်တယ်။ ခိုးကြောင်ခိုးဝှက် ပြုမူနေတဲ့ သူ့ကို လူမိသွားတော့ သူ မနေတတ်တော့ဘူး မျက်နှာကို အောက်ငုံ့ပြီး နှုတ်ဆက်  စကား ပြောနေပေမဲ့ သူဟာ အပြစ်ရှိတဲ့ ကျောင်းသား လေးလို တုံနေရှာတယ်။ ““ဝိုင်း ရောက်နေတာ ကြာပါပြီ ဆရာ”” ဘာထူး လဲ  ဝိုင်းလဲ အသံတွေတုန်နေတာပဲဥစ္စာ ပြီးတော့လဲ သူ့လိုပဲ ခေါင်းကို ငုံ့ပြီး ပြောနေတာ ဝိုင်းနဲ့ သူ့ကြားမှာ ပြောစရာစကားတွေ  ကုန်သွားတယ်။

ဘာကစပြီးပြောရမှန်းမသိအောင်လဲ ခံစားကြရတယ်။ ““ဒီပုံကို ကျနော် တမင်ရိုက်တာမဟုတ်ဘူး”” ““ဝိုင်း နားလည်ပါတယ်ဆရာ””  ““ဒါပေမဲ့ ကျနော် အရမ်းခံ စားလိုက်ရတယ်”” ဝိုင်းက သံယောင်လိုက်ပြီး ရေရွတ် နေမိသည်။ ““ဟုတ်တယ် ဝိုင်း အရမ်းခံစားရတယ်  ဝိုင်းရဲ့အလှ အင်း ဝိုင်းရဲ့အလှပဲဆိုပါတော့ ကျနော့ကို ဖမ်းစားနေတယ် ဝိုင်းရယ် ကျနော် မရုန်းနိုင် မကန်နိုင် တော့ဘူး”” ဝိုင်းအလှတဲ့  ဝိုင်းရဲ့စောက်ဖုတ်ကို မြင်လို့ မနေနိုင် မထိုင်နိုင်ဖြစ်ပြီး လိုးချင်စိတ်တွေဖြစ်ပေါ် နေပါတယ်ဆိုတာကို ယခု  ယဉ်ယဉ်ကျေးကျေးပြောတာပဲမဟုတ်လား။ ဝိုင်းဘယ်လိုလုပ်ပြီးခေါင်းဖေါ်ရဲမှာလဲ ဝိုင်း အသားတွေ တဆတ်ဆတ်တုံအောင်  စိတ်လှုပ်ရှားနေ မိတယ်။ စားပွဲစွန်းကို အထပ်ထပ်ပွတ်ရင်း ခေါင်းကိုပဲ တွင်တွင်ငုံ့ထားမိတယ်။

ခက်လိုက်တာ ဘာပြန်ပြောရမလဲ။ ““ဝိုင်း  .. ဝိုင်းရယ်”” ကတုံကရီနဲ့ သူ့လက်နှစ် ဖက် က ဝိုင်းပုခုံးနှစ်ဖက်ကို တင်းတင်းလေး ဆုတ်ကိုင် လိုက်တယ်။ ဝိုင်းလေ ဆတ်ကနဲ  တုံသွားတယ်။ ရုန်းပြစ် လိုက်ရမလား ပါးကို ဖြန်းကနဲ မြည်အောင် ရိုက်ပြစ် လိုက်ရမှာလား ဝိုင်း တဆတ်ဆတ်တုံသော နှုတ်ခမ်း တွေကို  ကိုက်ရင်း သူ့မျက်နှာကို မော့ကြည့်မိသည်။ သူ့မျက်နှာက ဝိုင်းထံမှ တစ်စုံတစ်ရာ အဖြေကို မျှော် လင့်တကြီး စောင့်စားဟန်  အားနည်းသော မျက်လုံး များနှင့် ကြည့်နေတသည်။ ဘာထူးလဲ .. ဘာူထးလို့လဲ။ သူ့နှုတ်ခမ်းတွေလဲ တဆတ်ဆတ်တုံနေကြတာပဲ ..  ““ဝိုင်း ခေါင်းကို ပြန်ငုံ့ရင်း သူ့လက်နှစ်ဖက်ကို အသာအယာ ဖယ်ချလိုက်ခါ သက်ပြင်းနှစ်ချက် ဆင့်ကဲ ရှိုက်မိ၏။ “ဝိုင်းရယ် .. ကျနော်  ရိုင်းသွားသလားဟင်”” သူက စိုးရိမ်တကြီး တုန်တုန်လှုပ်လှုပ်မေးသည်။ ဝိုင်းက ခေါင်းကိုငုံ့မြဲ ငုံ့ကာ စကားမပြန်မိပဲရှိသည်။  တဆတ်ဆတ်တုန်နေသော ဝိုင်း၏ နှုတ်ခမ်းလေးများကို အနီး ကပ် မြင်သည်အထိ သူတိုးကပ်လာသည်။

နှုတ်ခမ်း ဆိုးဆေး  ပါးပါးလှပ်လှပ် ဆိုးထားသောကြောင့် နှုတ်ခမ်းနီရနံ့ချိုမွှေးမွှေးလေးကို သူရှူရှိုက်မိသွား၏။ တဆက်တည်းမှာလည်း ဝိုင်းကိုယ်နံ့လေးကို  သူက ပူးပူးကပ်ကပ်ရရှိလိုက်ပြန်သည်။ တစ်ကိုယ်လုံးရှိ သွေးများ ဆူကြွှလှုပ်ရှားလာကြသည်။ သူက တံတွေးကိုဂလုကနဲ မြည်အောင်  မြိုချလိုက်ရင်း ဒုတိယအကြိမ်ဝိုင်း၏ ပုခုံးလေးနှစ်ဖက်ကို ဆုတ်ကိုင်လိုက်ခါ မျက်နှာ ချင်းနီးကပ်အောင် ဆွဲယူလိုက်သည်။  နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုသည် နွေးကနဲ ပူးကပ်သွားသည်။ဝိုင်း၏ မျက်တောင်ရှည်ကြီးများ မှေးစင်းကျသွား၏။လက် အစုံကလဲ သူ့ကျောပြင်ကို  အလန့်တကြား ဖက်မိသည်။ နှုတ်ခမ်းချင်းထိမိရုံလေးဖြင့် ဝိုင်း တစ်ကိုယ်လုံး ဆတ်ခ နဲ တွန့်ကာ အကြောအချဉ်တွေ  ပျော့ခွေချင်သွားသည်။ ““ပြွတ်..ပြွတ်”” သူက ဝိုင်းနှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကို ညင်ညင်သာသာလေး စုပ်ယူလိုက်သည်။ ဖျင်းကနဲ ခံစား  လိုက်ရသည်။

““ချစ်တယ် ဝိုင်းရယ်”” အမောတကောကြီးပြောရင်း နှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်ပြန်၏။ သည်တစ်ခါ သူ့လျှာနွေးနွေးဖြင့် ဝိုင်း  နှုတ်ခမ်းသားလေးများကို တလစပ် ယက်သည်။ စုပ်သည်။ ချိုမြမွှေးသင်းသော နှုတ်ခမ်းဆိုးဆေးလေးများ ပြောင် စင်သွားသည်။ ဝိုင်းက  အသက်ကိုအောင့်ထားမိသည်။ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ဘာတွေဖြစ်နေမှန်းကို ဝိုင်းမသိ။ မရုန်း မဖယ် မတွန်းမကန်နှင့် တလွန့်လွန့်နေိမိခြင်းကို  ဝိုင်း၏ ဆူဖြိုးသန်စွမ်းသော လတ်ဆတ်သည့် သွေးများဆူကြွ လာခြင်း သင်္ကေတပင်ဖြစ်မည်ထင်သည်။ ““အခန်းထဲ သွားကြရအောင်  ဝိုင်းရယ်နော်”” သူက တကယ့်ကို စိတ်လှုပ်လှုပ်ရှားရှား အသံကြီးနှင့် ပြောကာ ဝိုင်းခါးသေးသေးလေးကို ဖက်၍ဆွဲခေါ်သည်။  အခန်းထဲသွားလိုးကြမည်ဟူသော အဓိပ္ပါယ်မှန်း သိ၏။ ပူနေထူနေသောစိတ်နှင့်ခေါင်းကို ငုံ့ထားမိ၏။

ဘာဖြစ်ရတာလဲ ရုန်းပါလား .. ဝေးရာဆီကိုခွာပါလား ဝိုင်း ဟာ သံလိုက်စက်ကွင်းမိနေတဲ့သူလိုပဲ သူခေါ်ရာကို  တရွေ့ရွေ့ပါသွားနေမိတယ်။ အမှားအမှန် ဝေဖန်တွေး ခေါ်နိုင်တဲ့ စိတ်တွေဘယ်ရောက်ကုန်ပလဲ အို .. သူဝိုင်းကို  နှစ်ယောက်အိပ်ကုတင်ကြီးပေါ် ပွေ့တင်၏။ အ လင်းရောင်တသဲ့သဲ့မျှသာလင်းသည်။ သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကြီး က ဝိုင်းအပေါ်သို့ တဖြေးဖြေး  အုပ်မိုး ခွစီးလာသည်။ ဝိုင်းမောသည်။ မျက်စေ့အစုံကို မှိတ်ထားလိုက်မိ၏။

လက်နှစ်ဖက်က သူ့ရင်ဘတ်ကို  အထိတ်တလန့်လေးတွန်းထား၏။ အခန်းထဲမှာ နှစ်ယောက်သား၏ အသက်ရှူသံသည်သာ ပြင်းပြင်းပျပျလေး ထွက်ပေါ်နေသည်။ဝိုင်း  ဘာကြောင့်မှန်းမသိ မျက်စေ့အစုံကို ဇွတ်မှိတ် ထား မိသည်။ အသိစိတ်များကမူ သူ ဘယ်နားကိုကိုင်သည် ဘာလုပ်နေသည်ကို  သိနေသည်။ သူ့ထံမှ ပူနွေးသော အသက်ရှူရှိုက်သော လေကို မျက်နှာပြင်၌ ထိတွေ့ခံ စားရ၏။ ချိုသင်းသော ယောက်ျားရနံ့တစ်မျိုးကိုလဲ  ဝိုင်းရနေ၏။ ခုံလိုက်တာ .. ရင်တွေ တလှပ်လှပ်ကို မော နေသည်။

သူ့စကားတွေ ပြောနေသည်ဟုတော့  ဝိုင်းထင်၏။ စကားလုံးများက တိုးလွန်း ညင်သာလွန်းပြီး ကြိပ် ၍ပြောသောစကားများဖြစ်၍ မသဲမကွဲလေသံမျှ လောက်သာ  တီးတိုးပြောနေခြင်းဖြစ်၏။ တစ်ချို့ကိုလဲဝိုင်းနားလည်သည်။ နားလည်သော စကားလုံးတိုင်း ကလည်း ဝိုင်းရဲ့ရင်ကို  ပူနွေးလှိုက်ဖိုစေရုံမျှမက မျက် နှာ တစ်ခုလုံးကို ထူပူစေသော စကားလုံးများသာ ဖြစ်နေ သည်။ ““ဓါတ်ပုံထဲမှာ ဝိုင်းစောက်ဖုတ်ကြီးကို  မြင်ကထဲက လိုးချင်နေတာ သိလား . ဝိုင်း”” ဝိုင်း ထိုစကားကြားတော့ ရှက်လိုက်တာ။ မျက် နှာကို ပြုံးထားရမှာလား မဲ့ထားရမှာလား ..  မသိ။

နောက် သူထပ်ပြောသေးသည် ဝိုင်းက မျက်နှာကို တစ် ဖက်သို့စောင်းထားပြီး အံလေးတင်းတင်းကြိပ်ထားရ၏။  ““ကိုယ်တို့လိုးကြရအောင်နော် ဝိုင်း”” ခက်လိုက် တာကွယ် ဘယ်လိုလူလဲမသိဘူး ဟုတ်တယ် ဝိုင်းက အစ်ကို့လီးကြီးကို မြင်ကတည်းက  ဝိုင်းလဲခံချင်နေပါ တယ်အစ်ကိုရယ် မြန်မြန်လိုးစမ်းပါလို့ ပြောရမှာလားဟင်း အပျိုရှင့် အပျို အလိုးခံဘို့မပြောနဲ့ ကိုယ့်ဖင်တောင် ကိုယ်  ငုံ့ကြည့်ဖူးတာ မဟုတ်ဖူး ယုံလား။ အဲဒီစကားမျိုးတွေ ဝိုင်းပါးစပ်က ဘယ်လိုလုပ်ထွက်မှာလဲလို့ တစ်ခါထဲ သူက  မိန်းမရဘူးပြီးသားဆိုတော့ အဲဒီစကားတွေ ထွက်ရဲ ပြောရဲတာပေါ့ အို ကျွတ် နို့နှစ်လုံးကို ကိုင်ပြီး နယ်ပေး နေတယ်။

ဟာအား ကျွတ်ကျွတ် ကောင်းတော့ ကောင်းတယ် ဒါပေမဲ့ ရှက်တာလဲလွန်ရောပဲ သူအဲဒီလို လုပ်လေ ဝိုင်းက မျက်စေ့တွေကို တင်းတင်း  ပိတ်ထား မိလေပဲ။ လက်ချောင်းတွေက ခေါင်းရင်းက ကုတင်တိုင် ကို စုံကိုင်ဆွဲထားမိတယ်။ လက်ဆစ်လေးတွေဆိုတာ ဖြူ  တောင်နေတယ်။ အပေါ်အကျႌရင်ဘတ်ကို ဆွဲဖွင့်လိုက်ပြန်ပြီ ဝိုင်း အသဲတွေအေးကနဲ ခံစားလိုက်ရတယ်သိလား နွေးနွေးပူပူ  သူ့အာခံတွင်းမှာ နို့သီးခေါင်းလေး တွေကို စို့ပေးပြန်တော့ ဘာမှမဆိုင်တဲ့ ဟို ခါးဆီက ဖြင်းကနဲဖြစ်ပြီး အပေါ်ကို  ကော့ထောင်လိုက်မိတယ်။ စောက်ပတ်ထဲမှာ ရွစိရွစိဖြစ်ကုန်တယ်။ အဲဒါ ဘာဓါတ်လဲမသိဘူးနော် သိပ်ဆန်းတယ် သိလား ဝိုင်း  နို့နှစ်လုံးကနေမထိ လေမထိနဲ့ သန့်သန့်စင်စင်အုပ်ထိန်း လာတာဆိုတော့ စိမ်းစားဥတွလို ဖွေးနေတာ အခွံနွှာ ထားတဲ့စိမ်းစားဥမျိုးပေါ့။

အရွယ်အစားက ဟင်းသောက် ပန်းကန်အလတ်စားတစ်လုံးကို မှောက်ထားသလိုပဲ ခုံးလုံး ပြီး ကျစ်မာနေတာ ..ခွန်ဂျာဆိုတာကလည်း  သိတဲ့အတိုင်း မိန်းမသေပြီးကတည်းက မလိုးရတာ ကြာပြီဆိုတော့ ဝိုင်းရဲ့ တစ်ကိုယ်လုံးကို ဖြစ်နိုင်ရင်  ကိုက်စားဝါးမြိုပြစ်ချင်လောက်အောင် ဖြစ်နေတာ။ ထမီအထက်ဆင်စလေးကို ဆွဲဖြုတ်ပြီး ချွတ်ပြန်၏။ ဝိုင်း၏ အတွင်းခံ  ဘရာဇီယာလေးက လည်ပင်း၌ ရောက်နေသလို ထမီကလည်း အောက်သို့လျောဆင်း သွားသည်။ စောက်မွှေလေးများ မစုံတစ်စုံ  ပေါက်နေကြပြီဝိုင်းက အမွှေးနဲနဲသန်ချင်သည်။ တင်ပြရန်ကျန်ရှိပါသေးသည်……..

 

Zawgyi

 

ကုန္းပါ့မယ္

အဲဒီေလာက္ႀကီးမၾကမ္းနဲ႔ကြာ .. နာတယ္”” ပူကနဲ နားထဲတိုးဝင္လာေသာ အသံေၾကာင့္ ေျခ အစုံကို ဖ်တ္ကနဲ ရပ္လိုက္ရသည္။ ““ဘြတ္  စြပ္ ဘြတ္ ဘြပ္ စြပ္ စြိ ျပတ္”” ““ဟို႔ အိုး အိုး ကြၽတ္ကြၽတ္ အရမ္းၾကပ္တာပဲ ကြယ္”” ““နာေရာ နာေသးလား ဟင္”“ ““အ အ အခုန  ေလာက္ေတာ့ မနာေတာ့ဘူး”” သုံးထပ္သား ခန္းစည္း ေလးအတြင္းမွ တီးတိုးသံေလးမ်ားကို သူ႔နားက သဲသဲ ကြဲကြဲဠၾကားေနရသည္။  ““ေကာင္းလိုက္တာ အင္း အင္း အင့္ အင့္”” ဒါ ထက္ေက်ာ္အသံ သူမွတ္မိသည္။ ေကာင္မ ေလးအသံက မပီမသ ဗလုံးဗေထြးႏွင့္  ညီးတြားသံ တိုးတိုး ေလးစုပ္သပ္ေနသံေလာက္သာ ထြက္ေပၚေနရာ မသဲကြဲ။ ဝိုင္းခ်စ္အုံဆိုေသာ ခေလးမေလးပင္ျဖစ္ ေနေလသလား။  ခြန္ဂ်ာ့ရင္သည္ အတိုင္းအဆမဲ့စြာ တုံရီလႈပ္ရွားလာ၏။

လက္ထဲမွ ကူးၿပီးသား ဓါတ္ပုံအိတ္ကို စားပြဲေပၚ အသာခ်ထားကာ အခန္းတြင္းသို႔ တံခါးကို ဟလ်က္ ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္သည္။  ““ျမန္ျမန္လုပ္ အစ္ကိုရယ္ မၿပီးေသးဘူးလား”” ““ၿပီးေတာ့မွာပါကြယ္ တေအာင့္ေလးေနာ္ ..ေနာ္””ထက္ေက်ာ္ဖင္ႀကီးက  လုံးဝေျပာင္စင္ကာ လုံခ်ည္မရွိ ေအာက္မွပက္လက္အေနအထားႏွင့္ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္း ကားထားေသာ ေကာင္မေလး ေစာက္ပတ္ထဲသို႔  ထက္ ေက်ာ္လီးႀကီးက ပိုင္ ႐ိုက္သြင္းေနသလို စိုက္ စိုက္ဆင္း ေနသည္။ ““ဝိုင္း”” ရယ္ဟု သူက မ်က္ရည္ဝဲစြာ ေရ႐ြတ္ သည္။  မႏုႆမုဆိုး ထက္ေက်ာ္လက္အတြင္း သက္ဆင္း မိမွေတာ့ ဝိုင္းဘ၀ ဤသို႔သာ ကားလိပ္ခ်ရမည္ကို ခြန္ဂ်ာ ႀကိဳတင္သိထားေနသလိုပင္။  ေစာက္ပတ္ႏွစ္ျခမ္းက ႀကီးမားေသာ လီးမဲမဲ ႀကီးအဝင္အထြက္၌ ေဘးသို႔ ျပန႔္ကားလိုက္ စုလိုက္ျဖင့္  လႈပ္ရွားေနသည္။ ထက္ေက်ာ္ေဂြးစိႀကီးကမူ ေစာက္ဖုတ္ ေအာက္ေျခ ဖင္ႏွစ္ျခမ္ားကားကို ဖတ္ခနဲ ဖတ္ခနဲ မွန္  မွန္႐ိုက္ေပးေနသည္။

မိုးေပၚသို႔ ဖဝါးလွန္ကာ ေျမာက္ထားေသာ ေကာင္မေလးေျခေခ်ာင္းေလးမ်ား ကုတ္ေကြးေနရွာ သည္။ ““ေဆာင့္  .အင့္ အင့္ နာနာေလး အစ္ကိုရယ္”” ““ဒါနဲ႔ ေဆာင့္တာ နာတယ္ဆို”” ““အဟြန္း နာလို႔ နာတယ္ ေျပာတာေပါ့ ခုမွ မနာတာ””  ထက္ေက်ာ္ဖင္ႀကီးကို ဆြဲေျမာက္လိုက္၏။ လုံးပတ္ ငါးလက္မနီးပါး ႀကီးမားကာ ေစာက္ေရမ်ားႏွင့္ ေျပာင္လက္ေနေသာလီးႀကီးက  ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲမွ ကြၽတ္လုနီးပါးထြက္လာသည္။ ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းေလး ေအာက္ေျခ၌ ျဖဴလြလြ ျမဳပ္ပူစီေဗာင္းေလးမ်ား  အစီအရီ စုၿပဳံတြဲခိုေနၾကသည္။ တင္းတင္းေလး ေစ့သြားေသာ အကြဲေၾကာင္းၾကား၌ လီးဒစ္ႀကီးကား အျပင္သို႔ ငါးမွ်ာခ်ိပ္ တစ္ေခ်ာင္း လို  ဆြဲထြက္လာသည္ ေစာက္ပတ္အတြင္းသား ရဲရဲ ေလးမ်ား လန္ထြက္လာ၏။ ““ရႉး အား ကြၽတ္ကြၽတ္ အစ္ကိုရယ္ အစ္ကို႔ ဟာႀကီးကို  ဆြဲထုတ္လိုက္တာ ရင္ထဲကို ဟာတာတာႀကီး ျဖစ္ၿပီး က်န္ရစ္တာပဲ တစ္မ်ိဳးႀကီးေနာ္ .. အင္းဟင္း ဒါျဖင့္ အၿမဲတတ္ထားေပးမယ္ေလ  ဟင္ သြား ဒီက အ ေကာင္းေျပာတာ ေဆာင့္မယ္ေနာ္ ေစာက္ပတ္ကို လက္ နဲ႔ၿဖဲထား ေမာေမာ ဟိုက္ဟိုက္အသံႏွင့္ ထက္ေက်ာ္ အ  မိန႔္ေပးသလိုပင္ ကႏုကမာ ေရာင္ေတာက္ေနေသာ လက္သည္းေရွည္ေလးမ်ာပါသည့္ လက္ေခ်ာင္းေဖြးေဖြး ေလးႏွစ္ဖက္က  ေစာက္ပတ္ကို ဆြဲၿဖဲေပး၏။

အစိေလးကျပဴးၿပီး ေထာင္ေနသည္။ ထိုေစာက္ စိေအာက္ေျခအတြင္းပိုင္း အသားႏုေလးမ်ား လႈပ္လႈပ္႐ြ႐ြ ေပၚထြက္လာသည္။  ေစာက္ပတ္အတြင္းမွ ၾက ထြက္ေနေသာ ေစာက္ေခါင္း၀ အသားစိုင္မ်ားက အမဲ သားႏွယ္ ရဲရဲနီကာ လီးထိပ္ႀကီး မဝင္မီ ေခတၱမွ် ပိတ္ဆို႔  ေနၾက၏။ ““ဘြတ္””ခနဲ အသံႏွင့္အတူ ထက္ေက်ာ္၏ လီးထိပ္ႀကီးက ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ စိုက္နစ္ တိုးဝင္ သြားသည္။ ““အီး ဟီး  ကြၽတ္ကြၽတ္ကြၽတ္”” ေကာင္မေလး ညီးတြားပုံက မခ်ိမဆ့္ႏိုင္လြန္းေလရာ ၾကားရသူ ခြန္ဂ်ာရင္၌ပင္  နင့္တင့္တင့္ႀကီးျဖစ္သြားေစေလသည္။ ထက္ ေက်ာ္၏ ရာဇဝင္လူဆိုး စာရင္းဝင္ ပစၥည္းႀကီးက အသစ္ စက္စက္  ေစာက္ပတ္ေလးအတြင္းသို႔ ပယ္ပယ္နယ္ နယ္ႀကီး လိုးဝင္ေနသည္မွာ ရွည္ၾကာလြန္းလွသည္ဟု သူထင္ေလသည္။ ဝင္သည္ ဝင္ေနသည္  ဝင္ေနဆဲ ကာလမွာပင္ ထက္ေက်ာ္ဖင္ႀကီးက တေျဖးေျဖး နိမ့္ဆင္းေနသည္။ ““အင္း .. ဟူေသာ ေကာင္မေလး၏ ညီးတြား သံေလးက  ထက္ေက်ာ္လီးႀကီး အဆုံးေရာက္မွ အင့္အင္း ဟု အဆုံးသတ္လိုက္သည္ကိုလည္း ေတြ႕ရၾကားရ၏။ ထက္ေက်ာ္က လူယုတ္ ..  ေစာက္ပတ္ႏွင့္ ဖင္အကြဲေၾကာင္းစပ္ၾကား အသားႏုေနရာေလးကို လက္ညႇိဳးျဖင့္ ရစ္ဝိုက္ပါတ္သပ္ေပးသည္။

လီးႀကီးအဆုံးဝင္  ထာသျဖင့္ တနင့္တပိုးခံစားထားရေသာ ေကာင္မေလး ခမ်ာ ဖင္ၾကားကို လက္ညႇိဳးႏွင့္ အေမႊခံရေသာခါ ကတုံ ကရီေလးျဖစ္လာသည္။  ေစာက္ပတ္ႏွစ္ျခမ္းက ထက္ ေက်ာ္၏လီးတန္ႀကီးကို ခါးသိမ္သြားမတတ္ ေယာင္၍ ေယာင္၍ ညႇစ္ျပစ္လိုက္ရွာသည္။  အခန္းဝမွေခ်ာင္းေန ေသာ ခြန္ဂ်ာဘက္သို႔ ဖင္ႏွစ္ခုက လွည့္ထားေလရာ ထိုသို႔ ေကာင္မေလး ေစာက္ပတ္ကို ညႇစ္လိုက္ျခင္းကို ခြန္ဂ်ာ  ထင္ထင္ရွားရွားႀကီးေတြ႕လိုက္ရသည္။ထိုအခါ ဘာမဆိုင္ ညာမဆိုင္ခြန္ဂ်ာ့လီးအရင္းက ““တင္း””ကနဲ ေယာၿပီးခံစားလိုက္မိျပန္သည္။

““ကြာ အဲလို မလုပ္နဲ႔ ဟင့္ ဟင့္ မလုပ္ပါနဲ႔ဆို”” ““ခံလို႔မေကာင္းလို႔လား ဟင္”” “ ယားတယ္ ဖင္ထဲက တစ္မ်ိဳးႀကီးပဲ”” ““ဒါျဖင့္  ဖင္ကိုလိုးေပးမယ္ေလ”” ““ေဟ့ ေအးကြာ အဲဒါေတာ့ မလုပ္နဲ႔”” ““ခံၾကည့္ပါအုံး မေကာင္း ေတာ့မလုပ္ဘူးေပါ့ ဘယ့္ႏွယ္လဲ””  ““ဟင့္အင္း ဟင့္အင္း မဟုတ္တာသိပ္လုပ္ခ်င္တာပဲ”” ““ေစာက္ပတ္ကအၿမဲ လိုး ေနရတာ ႐ိုးေနၿပီ ေနာ္လို႔”” ““ကြၽတ္ အကိုကလဲ ေရွ႕ဖင္  ပဲလုပ္ပါကြာ”” ထက္ေက်ာ္ဘာမွ ဆက္မေျပာေတာ့ ေကာင္မေလးဖင္ၾကားကိုေမႊေနေသာ လက္ေခ်ာင္းက လီးတန္ ႏွင့္အတူ  ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ ညင္ညင္သာသာ ယွဥ္တြဲ ထိုးသြင္းလိုက္သည္။ ၾကည့္ပါလား လက္ေကာလီးေရာ ႏွစ္ခုသြင္း ျပန္ၿပီ အစ္ကိုႀကံႀကံဖန္ဖန္  သိပ္လုပ္တာပဲ နာတယ္ သိလား။ ထက္ေက်ာ္လီးေဘးမွ လက္ညႇိဳးကို ျပန္ႏႈတ္ လိုက္ျပန္သည္။

ဖင္ႀကီးကို ေျမာက္ခါ ေျမာက္ခါ ခတ္ သြက္သြက္ေလး ေဆာင့္လိုက္၏။ ““ဘြတ္စြတ္ ဘြတ္စြတ္ ကြိ ပိ ဘြတ္စြပ္”” “အင့္““အင့္ အင့္ အင့္””  ““အစ္ကို႔လီးကို အားရရဲ႕လားဟင္ ခ်ိဳမာ”” ““အိုး ဘာေတြေမးမွန္းမသိဘူး သြားကြယ္”” ခ်ိဳမာတဲ့ ဝိုင္းမဟုတ္ ေတာ္ပါေသးရဲ႕  ခြန္ဂ်ာ ေရွ႕သို႔ေျခတစ္လွမ္းတိုးျဖစ္သည္။ ေသာက ကင္ႏိုင္ ေသာ စိတ္ႏွင့္လည္း လီးကဆတ္ခနဲ ဆတ္ခနဲေတာင္ ေပေပၿပီ။ ““ခ်ိဳမာ  အားမရမွာစိုးလို႔ပါ”” ““အမေလး ေလး အစ္ကိုရယ္ ဒီေလာက္ဟာႀကီးနဲ႔ ခ်ိဳမာ့ဟာေလးထဲ လုပ္ေနတာေတာင္ ေသလုနီးပါးခံေနရတာ  ဒီထက္ႀကီးရင္ေတာ့ စုတ္ျပတ္ကုန္မွာ ဟင္း ဟင္း ဟင္း ”” ႏွစ္ ေယာက္သားၿငိမ္သြားသည္။ ထက္ေက်ာ္ဖင္ႀကီးက အေၾကာဆြဲသလို  ဆတ္ခနဲ ဆတ္ခနဲ တုံခေနတုန္းျဖစ္သည္။ခ်ိဳမာဆိုေသာ ေကာင္မေလးက ထက္ေက်ာ္ ဖင္ႀကီးကို ဆြဲကာ ဆြဲကာ ေဆာင့္ရင္း တဟင္းဟင္း  တအင္းအင္းႏွင့္ တြန႔္လိမ္ ေနရွာသည္။ ထက္ေက်ာ္လီးႀကီးက ခ်ိဳမာ့၏ေစာက္ ပတ္ေလးအတြင္း၌ အရင္းအထိ  စိုက္ဝင္ကာ တြင္း ေအာင္းရင္းအတြင္း၌ တုံခါေနမည္ကို ခြန္ဂ်ာ ေတြးမိ ေလသည္။

ထက္ေက်ာ္ပုခုံးကိုေမးတင္ကာ မွိန္းေန ေသာ  ေကာင္မေလး မ်က္ႏွာကိုအခုမွ သူေတြ႕ရသည္။ ငယ္႐ြယ္ႏုနယ္လြန္းေသာ ခ်ာတိတ္မေလး မ်က္ႏွာက ေကာ္ပတ္႐ုပ္ကေလးႏွယ္  သန႔္စင္လွပသည္။ နက္ေမွာင္ေသာဆံပင္ေလးမ်ားက ပန္းႏုေရာင္ ေခါင္း အုံးႀကီးေပၚ၌ ပ်ံဝဲ ဖြာဆင္းေနသည္။ ေမွးစင္းထား ေသာ  မ်က္လုံးအစုံသည္ တလႈပ္လႈပ္ ..။ ““ေနာက္တစ္ခ်ီ လုပ္အုံးမလား”” ““ေက်ာင္းလႊတ္ ၿပီးၿပီ ကို ရဲ႕ ေက်ာင္းျပန္ေနာက္က်ရင္ အေမဆူမွာ  ေနာက္မွေနာ္ ေနာ္လို႔” ” ခ်ိဳမာသေဘာပါ”” ငနဲသားအသံ က မေက်နပ္သလိုလို ဝမ္းနည္းသလိုလို “ “လုပ္ၿပီ  ကိုကလဲဒီေလာက္လုပ္ရတာကို အားမရႏိုင္ဘူး သူ႔မွာ” ” ခ်ိဳမာ့ဖက္ကလဲ ျပန္ၾကည့္အုံး”” ထက္ေက်ာ္က ႏွာေခါင္း မွ  ဟင္းကနဲသက္ျပင္းမႈတ္ထုတ္ရင္း ခ်ိဳမာ့ဗိုက္ေပၚမွ ခြာ၍ထသည္။

ခ်ိဳမာေရာ ထက္ေက်ာ္ပါ   ေစာက္ပတ္ႏွင့္လီးတို႔ၿပိဳင္တူငုံ႔ၾကည့္မိၾကသည္။ သုတ္ေရမ်ား ေစးကပ္ျပစ္ခြၽဲေနေသာ ေစာက္ ပတ္အတြင္းမွ ထက္ေက်ာ္လီးႀကီးကို  ေျဖးေျဖးျခင္းဆြဲ ထုတ္လိုက္သည္။ ““နဲနဲေပ်ာ့သြားၿပီ ..ေနာ္”” ခ်ိဳမာက လီးတန္ႀကီးကို လက္ေခ်ာင္းအဖ်ား ေလးမ်ားႏွင့္  ကိုင္ရင္းထက္ေက်ာ္ကိုေမာ့ၾကည့္ရင္း ေျပာ လိုက္ေလသည္။ ““ေနာက္တစ္ခ်ီေလာက္လိုးရင္ ရေသးတယ္”” ““ေတာ္ပါေတာ့”” ခ်ိဳမာက  မ်က္ေစာင္းေလးထိုးကာ ၿပဳံးရင္း ရွက္စႏိုးေလးေျပာသည္။ ထက္ေက်ာ္ရင္ဘတ္ႀကီး ကို ျပတ္ခနဲ ႏႈတ္ခမ္းႏွင့္စုပ္ၿပီးမွ ကုတင္ေျခရင္းတြင္  ေအးစက္စြာ ပုံထားေသာ ထမီစိမ္းေလးကို လွမ္းယူ လိုက္ခါ ေျခေထာက္မွစြပ္သည္။

ထက္ေက်ာ္က အရွိန္ မေသေသးပဲ ခ်ိဳမာ့မ်က္ႏွာႏုႏုေလးကို လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ ဆြဲယူကာ နီေစြး႐ႊမ္းစိုေသာ ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးကို ခ်ိဳၿမိန္ စြာ  စုပ္ယူလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ကုတင္ေပၚမွာပင္ မတ္တတ္ရပ္လိုက္ေလရာ ခပ္ငိုက္ငိုက္ႀကီး တြဲက်ေနေသာ လီးႀကီးက  ခ်ိဳမာပါးစပ္ေလးနားတြင္ေရာက္သြားေလ၏။ ““ဟင္း သြား”” ခ်ိဳမာက ကဗ်ာကယာ မ်က္ႏွာ ကို လႊဲဖယ္ၿပီး ကုတင္ေပၚမွ  ဆင္းလိုက္သည္။ ထက္ ေက်ာ္ ပုဆိုးကိုလဲျပစ္ေပးလိုက္သည္။ ““ဒါပဲေနာ္ ကို ခ်ိဳမာ ကေတာ့ တစ္ကိုယ္လုံးေပးၿပီးၿပီ ခ်ိဳမာ့ကို  သစၥာေဖါက္ရင္ေတာ့ မလြယ္ဘူး”” အာဂ ခ်ာတိတ္ေလးပဲဟု ခြန္ဂ်ာေတြရင္း အ ခန္းဝမွခြာသည္။ စားပြဲရွိ ဓါတ္ပုံအိတ္ေပၚ၌ ကမ္းက  တမ္း ခြန္ဂ်ာဟု လက္မွတ္ထိုးကာ အိမ္ေပၚမွ အလ်င္ အျမန္ဆင္းလိုက္သည္။

ဝိုင္း မဟုတ္ျခင္းအတြက္ သူေပ်ာ္သြားမိျခင္းကို ျပန္လည္  စမ္းစစ္ၾကည့္သည္။ ခ်ိဳမာဆိုေသာ ေကာင္မ ေလးႏွင့္ ထက္ေက်ာ္တို႔ ဇာတ္လမ္းကိုဝိုင္းသိလ်င္ .. စင္စစ္ကေတာ့ ဝိုင္း မသိေသာ  ထက္ေက်ာ္၏ ပုံျပင္ေျမာက္မ်ားစြာရွိေနေသးသည္ကိုမူ ခြန္ဂ်ာ သိေန ခဲ့သည္။ အင္းေလ ဒါေၾကာင့္ပဲ ဝိုင္းအုံခ်စ္ ဆိုတဲ့ ေကာင္  မေလးအတြက္ စိုးရိမ္မိတ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္မွာပါ ေနာ။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ေရျမန္ျမန္ခ်ိဳးၿပီး သံပုရာရည္  ခ်ဥ္ခ်ဥ္တစ္ခြက္ကိုေသာက္ျပစ္လိုက္ရသည္။ အလုပ္စားပြဲအတြင္းမွ ဝိုင္း ၏ ေအာက္စလြတ္ေနေသာ ဓါတ္ပုံေလးကို  ထုတ္ၾကည့္လိုက္မိသည္။

မ ၾကာမီေလးတင္ကမွ ေတြ႕ခဲ့ႀကဳံခဲ့ရေသာ ခ်ိဳမာဆိုေသာ အထက ေက်ာင္းသူေလး တစ္ဦးႏွင့္ မႏုႆမုဆိုး  ထက္ ေက်ာ္တို႔၏ ေန႔ပြဲႀကီးကို မ်က္ဝါးထင္ထင္ၾကည့္ျမင္ခဲ့ရ ေသာ ခြန္ဂ်ာအဘို႔ ေအာက္စလြတ္ကာ ေစာက္ဖုတ္အ ကြဲေၾကာင္းေလး  ထင္းေနေအာင္ ျမင္ေနရေသာ ဝိုင္း ဓါတ္ပုံေလးကို ၾကည့္႐ုံမွ်ႏွင့္ပင္ ခြန္ဂ်ာ လိုးခ်င္စိတ္မ်ား တဟုန္းဟုန္းေတာက္ေလာင္လာသည္။  အလုပ္စားပြဲ၌ထိုင္ရင္း လီးႀကီးကို တင္းတင္း ဆုတ္ထားမိ၏။ ဒိတ္ကနဲ ဒိတ္ကနဲ လက္ဖဝါးကို ေသြး တိုးေနသည့္ အထိ  အေတြ႕ကိုခံစားေနရသည္။ လီးထိပ္ မွ ခြၽဲျပစ္ေသာ အေရၾကည္မ်ား ယိုစီးလာ၏။ ထက္ေက်ာ္ ကဲ့သို႔ သူမ်ားသားပ်ိဳသမီးပ်ိဳေလးမ်ားကို  ဖ်က္ဆီးလို ေသာဆႏၵလဲမရွိ။ ေယာက္်ားပီပီ ကိုင္ခ်င္သည္ကေတာ့ အမွန္။ ထို႔ေၾကာင့္ ပုဆိုးကို အသာေလ်ာ့ခ်လိုက္သည္  မတ္ေထာင္ေနေသာလီးႀကီး တစ္ခ်ိန္က ႐ြယ္႐ြယ္ဆို ေသာ ေကာင္မေလးကို အႀကိမ္ေပါင္းမ်ား စြာလိုးခဲ့ေသာ

လီးႀကီး .. ယခုမူ  ေစာက္ပတ္ႏွင့္ေဝးကြာ ေနခဲ့သည္မွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာခဲ့ၿပီး လီးျဖစ္ပါလ်က္ လီးအစာ မစားရေသာ ခြန္ဂ်ာ့လီးႀကီး ဘာေၾကာင့္  ျဝဖိုးေနသနည္း.. မသန္မစြမ္းခ်ိနဲ႔စြာ လူမမာတစ္ ေယာက္ႏွယ္ ေပ်ာ့တိ ေပ်ာ့ေခြဘာလို႔ မျဖစ္ရသနည္း။ စိတ္က ပူထူေနသည္ ယခုကဲ့သို႔  ကာမဆႏၵျဖစ္ပြားေပါက္ကြဲမႈမ်ိဳး မၾကာခဏခံစားရေသာ္လည္း ယခု ဝိုင္းေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ဓါတ္ပုံထဲ၌ ထင္ထင္ရွားရွား  ျပတ္ျပတ္သားသားေတြ႕ရမွ ပို၍ ခံစားရသည္။ ထိုေစာက္ ဖုတ္ႀကီးကိုပဲ လိုးခ်င္ေနမိသည္။ လက္တြင္း၌ ဆုတ္ကိုင္ ထားေသာ လီးႀကီးက  လက္ဆုတ္အာေနေအာင္ တုတ္ ခိုင္ထြားႀကိဳင္းေနသည္။ ႐ြယ္႐ြယ္ႏွင့္ အိမ္ေထာင္က်စဥ္က သူ႔လီးဤမွ်ေလာက္မႀကီးေသးဟု  သူထင္သည္။

ထိုစဥ္ကသာယခုေလာက္ႀကီးေသာ လီးကို ပိုင္ဆိုင္ခဲ့လ်င္ မည္မွ် ေကာင္းမည္နည္း။ ““ေမာင့္လီးက လီးသူခိုး သိလား ဟင္းဟင္း””  ႐ြယ္႐ြယ္ႏွင့္လက္ထပ္ၿပီး ၈-မိုင္ေမြးျမဴေရး ၿခံ၌ပင္ လြတ္လပ္စြာေနထိုင္ခဲ့ၾကၿပီး ေန႔ည အခိန္မေ႐ြး ကစ္ၾကသည္။ ႐ြယ္ကလည္း  ေမာင့္သေဘာ ေမာင္ပိုင္ ဆိုင္ေသာ ေစာက္ဖုတ္ .. မီးျခစ္တစ္လုံးႏွယ္ အိတ္ထဲ ေဆာင္ထားရသလို အလြယ္တကူပင္ ထုတ္ယူသုံးစြဲ  ႏိုင္ခဲ့သည္။ ဆိုပါေတာ့ ႐ြယ္႐ြယ္ ေရခ်ိဳးၿပီး ထမီရင္လ်ား ႏွင့္ သနပ္ခါးလိမ္းေနလ်င္ သန႔္စင္လတ္ဆတ္ေသာ ႐ြယ့္ႏို႔ေလးႏွစ္လုံးကို  အေနာက္မွ သိမ္းဖက္ ဆုတ္နယ္ေခ် မြမိတတ္သည္။ ထမီကို ရင္လ်ားမွ ခြၽတ္ေလ်ာခ်လိုက္ ေသာအခါ ေရေဆးငါးႀကီးႏွယ္ သန႔္သန႔္  ရွင္းရွင္း ေရခ်ိဳး ၿပီးစႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို ေအးေသာ အထိအေတြ႕ႏွင့္စို႔နမ္း ျပစ္မိတတ္သည္။ ထိုအခါမ်ိဳး၌ ႐ြယ့္လက္ကေလး တစ္ဖက္က  ေမာင့္ေပါင္ၾကားမွ လီးႀကီးကို ညင္ညင္သာသာေလး ဆုတ္ကိုင္ေပးတတ္လာ၏။

႐ြယ္႐ြယ္ သနပ္ခါး မလိမ္း ျဖစ္ေတာ့ ေက်ာက္ျပင္  ေဘးမွာပင္ ႐ြယ္႐ြယ္လွဲအိပ္ခါ ထမီကို ေျခေထာက္မွဆြဲခြၽတ္ျခင္းခံရရွာသည္။ ဝတ္လစ္ စလစ္ႏွင့္ ဖင္အခင္းမရွိ ေခါင္းအုံးမပါ  ေမာင့္လိုးျခင္းကို ခံရရွာျပန္၏။ ေစာက္ေမႊးေလးမ်ား ေရစိုေန၍ ညီညီ ညာညာကပ္ေနလ်င္လည္းေမာင္က တယုတယ လွ်ာ ေလးျဖင့္  ယက္ေပးတတ္သည္။ဒါကိုပင္ ႐ြယ္႐ြယ္က ေမာင့္ကို သိပ္ခ်စ္ရသည္။ ႐ြယ္အေပၚ၌ ေမာင္က မ႐ြံ မရွာ ခ်စ္ပါေလကလားဟု အားနာ  ျမတ္ႏိုးမႈႏွင့္ ေမာင္ လိုးလ်င္ အခ်ိန္မေ႐ြး အလိုးခံေနျခင္းျဖစ္၏။

ထိုစဥ္က ယခုကဲ့သို႔ ေစာက္ဖုတ္ယက္ျခင္း လီးစုပ္ျခင္းမ်ား ေခတ္ မစား  ေအအိုင္ဒီအက္(စ္)ေရာဂါမသိသည့္တိုင္ေအာင္႐ြံရွာဖြယ္ ကာမဆက္ဆံနည္းကို ျမန္မာမ်ား ပီပီ အသုံးမျပဳခဲ့။ အကယ္၍ ေမာင္ကသာ  အတင္းအၾကပ္ စုပ္ ခိုင္းမည္ဆိုလ်င္ ႐ြယ္႐ြယ္ မစုပ္ပဲေနမည္မထင္ ႐ြယ္ သည္ ေမာင့္ကို အသဲကြဲမတ္ခ်စ္ခဲ့ရွာေသာ မိန္းကေလးပင္  မဟုတ္လား။ တစ္ည ကို မွတ္မိသည္။ အလုပ္မ်ားသျဖင့္ ည ပိုင္းမလိုးျဖစ္ၾကပဲ အိပ္ေပ်ာ္ခဲ့ၾက၏။ ေမာင္အိပ္ေပ်ာ္ အိပ္ေမာက်ေနစဥ္  ေမာင့္လီးကို လက္ဖဝါးႏုႏုေလးႏွင့္ ဆုတ္ကိုင္ျခင္းခံလိုက္ရသည္။ ေမာင္လန႔္ႏိုးသည္။ ေမာင္ ႏိုးလာမွန္း ႐ြယ္သိသည္။ ႀကိဳတင္၍  အဝတ္အစားမ်ား ခြၽတ္ထားေသာ ႐ြယ္က ေမာင့္လီး ေသးေသးေလးကို အမဲအူ ဆြဲသလို အေရခြံေလးခ်ည္းစုပ္ခါ ဆြဲတင္လိုက္  ျပန္ခ်လိုက္လုပ္ေန၏။ ႐ြယ္႐ြယ္ပါးစပ္ႏွင့္ စုပ္ေနမွန္း သိ လိုက္ေသာအခါ ေမာင့္လီးႀကီးက မ်က္လွည့္ျပလိုက္သ လို ခ်က္ျခင္း  ေတာင္သြားသည္။

““ေမာင့္လီးက လီးသူခိုးသိလား”” ဟုလီးထိပ္ၿပဲ ၿပဲႀကီးကို လက္ညႇိဳးေလးႏွင့္ တို႔ထိကာ ရွက္စႏိုးေလးၿပဳံး  ကာေျပာရင္း ေမာင့္ေပါင္ေပၚသို႔ တက္ခြသည္။ ေမာင္ က ခါးကို ေနရာက်ေအာင္ ျပင္ေ႐ြ႕ၿပီး ေမြ႕ယာျပင္ကို တေတာင္ႏွင့္ေထာက္ခါ  တစ္ဆစ္ခ်ိဳး ငုံ႔ၾကည့္သည္။ ““ဟင့္ မၾကည့္နဲ႔ ရွက္တယ္”” ႐ြယ္႐ြယ္က ေမာင့္ရင္ဘတ္ႀကီးကို လက္ဖဝါးေလးႏွင့္ တြန္းလွဲၿပီး ျပန္အိပ္  ေစသည္။ ေမာင္က ႐ြယ္ အမူအယာအတိုင္း ေစာင္စ ကို ဆြဲယူၿပီး မ်က္ႏွာကို အုပ္ထားလိုက္၏။ ““ၾကည့္ပါလား တတ္တယ္ သူဒါမ်ိဳး””  ေမာင့္ရင္ ဘတ္ကိုလက္သီးေလးႏွင့္ ထုရင္း ႏႈတ္ခမ္းေလးစူၿပီး ေျပာသည္။

င္က ႐ြယ္ကိုစတင္လိုးခဲ့ၾကစဥ္က ႐ြယ္႐ြယ္က ဤသို႔ပင္ မ်က္ႏွာကို ေစာင္ျဖင့္ အုပ္ထားခဲ့ သည္။ ထိုသို႔ေစာင္အုပ္ခါ ႐ြယ္႐ြယ္လုပ္သမွ်  ၿငိမ္ၿပီးခံစားရ ေသာ အရသာမွာလည္း ကိုယ္က ဦးေဆာင္လိုးရေသာ အရ သာႏွင့္ေတာ့ အေတာ္ႀကီးကြာျခားျပန္သည္။ မ်က္ေစ့ကို  မွိတ္ခါအထိအေတြ႕ကို ရင္တစ္ခုံခုံခံစားရေသာ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္၏ ညင္သာေသာ အထိအေတြ႕ မ်ိဳးကရွားပါးလိမ့္မည္ထင္သည္။  ႐ြယ္႐ြယ္က ယင္းသို႔ ေႏြးေထြးစြာ ရင္ခုံေစ တတ္ေသာ အျပဳအမူေလးမ်ားကို ျပဳတတ္သည္။ လီး ထိပ္ကို ခြၽဲေစးေသာ အေရေလးမ်ားႏွင့္  ေရာေႏွာကာ ပြတ္သပ္လ်က္ ႏႈိးဆြေပးတတ္သလို ေဂြးစိကိုလဲ မနာ မက်င္ေလးဆုတ္နယ္လ်က္ လီးတန္ႀကီးကို ဂြင္းတိုက္  ေပးတတ္ေသးသည္။ ဤမွ် အျပဳအစုေကာင္းေသာ ႐ြယ္႐ြယ့္အား ခြၽန္ဂ်ာဘယ္သို႔ေမ့၍ရႏိုင္ပါမည္နည္း။

လီးထိပ္ႀကီးကို စ ေကာဝိုင္း  လႈပ္ရွားရင္း ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားကို ႏႈတ္ခမ္းနီဆိုးသကဲ့သို႔ ျပဳမူေလတိုင္း ခြန္ဂ်ာပါးစပ္ႀကီး အေဟာင္းသားႏွင့္ အလြန္အမင္း  အရသာထူးစြာ ခံစား ဖူးခဲ့ရသည္။ ခ်စ္စြာေသာ ႐ြယ္႐ြယ္ေလး၏ စိတ္လက္ပါ စြာျဖင့္ ကိုင္တြယ္လႈပ္ရွားမႈတိုင္း၌ ခြန္ဂ်ာေမ့ေမ့မူးမူး  ေမ်ာပါခဲ့ရသည္။ လီးအေပၚသို႔ ေစာက္ပတ္အဝကို ေတ့ၿပီး ညင္ သာစြာထိုင္ခ်လိုက္ေသာအခါ ေႏြးအီေသာ လီးထိပ္မွ အရသာသည္  ႏွလုံးသားမွဆင့္ကူးစိမ့္ဝင္၍ တစ္ကိုယ္ လုံးကို ပ်ံ႕ႏွံ႔ခံစားသြားေစခဲ့ေသာ အထိအေတြ႕ေလးမ်ား ယခုမူ ေဝးခဲ့ရၿပီ .. စာေရးစားပြဲ၌  အတန္ၾကာ ထိုင္ရင္း မာေတာင္ေနေသာ လီးႀကီးကို ဆုတ္ကိုင္ထားေသာ ခြန္ဂ်ာ့လက္သည္ တင္းက်စ္ေန၏။ လက္ဖဝါးအတြင္း ၌  အေၾကာႀကီးမ်ားေထာင္ကာ ဖုထစ္႐ုးၾကေနေသာ သူ႔လီးႀကီးကို ဘယ္သို႔ ေျဖသိမ့္ရမည္မသိေအာင္ ခံစား ေနရသည္။ စားပြဲေပၚ၌ သူ႔အား  ၿပဳံး႐ႊင္႐ႊန္းစိုစြာ ၾကည့္ ေနေသာ ဝိုင္းအုံခ်စ္ ဓါတ္ပုံေလးကို စိုက္ၾကည့္လိုက္ သည္။

ထမီေအာက္စေလးလြတ္ေနေသာ  ဝိုင္းအုံခ်စ္ထိုငေနပုံေလးက ဖိတ္ေခၚေနသလိုရွိသည္။ မ်က္ႏွာ ေလးက ပကတိ႐ိုးသားသန႔္စင္ေနျခင္းအတြက္ ဓါတ္ပုံ႐ိုက္စဥ္  မိမိေစာက္ပတ္ႀကီးကို အထင္အရွားေပၚလြင္ ေနသည္ကို မသိသည္မွာ ေသခ်ာသည္။ ခြန္ဂ်ာက လည္း နက္ကတစ္မ်ားရစဥ္ကတည္းက  ထိုပုံေလးကို မ်က္ေစ့ထဲ၌ စြဲထင္ေနရာ အပီအျပင္ ကူးၿပီးေသာအခါရင္၌ အတိုင္းအဆမရွိ ဆႏၵမီးက အဟုန္ျပင္းစြာ ေတာက္  ေလာင္ခဲ့ရေလသည္။

လိုးခ်င္စိတ္မ်ား ထႂကြလာေလေလ ခ်စ္ခဲ့ရေသာ ႐ြယ္႐ြယ္ကို သတိရေလေလ ျဖစ္လာရ သည္။ ႐ြယ္႐ြယ္သာရွိလ်င္ သူမအေျခအေနမ်ိဳး၌ ထမင္းပင္ခ်က္ၾကမည္မထင္။ တစ္ေယာက္တည္း ငိုင္ေတြကာ ပုဆိုးကို ဆီးစပ္အထိေလ်ာကာ ႀကီးမားတုတ္ခိုင္ေသာ လီးႀကီးကို ကိုင္ထားေလေသာ ခြန္ဂ်ာသည္ စတူဒီယို အခန္းဆီသို႔ တစ္စုံတစ္ေယာက္ ညင္သာစြာဝင္လာ သည္ကို သတိမထားလိုက္မိေခ်။ အခန္းတစ္ခုလုံး တိတ္ ဆိတ္ၿငိမ္သက္လ်က္ရွိသည္။ တစ္ဖက္ဖြင့္ထားေသာ ျပဴ တင္းေပါက္မွ ေအးျမေသာ ေလစိမ္းေလးက ညင္ညင္ သာသာ တိုက္ခတ္ေန၏။

တစ္ေယာက္တည္း ၿငိမ္ သက္ေနေသာ ခြန္ဂ်ာႏႈတ္ခမ္းအစုံသည္ တဆတ္ဆတ္တုံရီေနသည္။ လက္တြင္း၌ ဆုတ္ကိုင္ထားဆဲျဖစ္ေသာ သူ႔လီးႀကီးမွာ ထိပ္ႀကီး တင္းကာ ခရမ္းသီး ႀကီးတစ္လုံးနယ္ ေျပာင္တင္းနီရဲေနသည္။ ဆာေလာင္ ငတ္မြတ္ေနေသာ သူ႔လီးႀကီးကို ဆုတ္ကိုင္ထားရင္း ခြန္ဂ်ာ ဝန္းက်င္ကိုေမ့ေနသည္။ အျပင္ခန္းကတည္းက ဝိုင္း အသံျပဳၾကည့္သည္။ အိမ္ေရွ႕ခန္းတံခါးႀကီး ပြင့္ေနသည့္ အတြက္ စတူဒီယိုအျဖစ္အသုံးျပဳေသာ ေနာက္ဖက္ အခန္းသို႔ ဆက္ဝင္ခဲ့မိသည္။ ဒါသည္ပင္ ဝိုင္းအမွား ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ပါမည္။

စာေရးစားပြဲ၌ ၿငိမ္သက္ကာ ဓါတ္ ပုံတစ္ပုံကို စိုက္ၾကည့္ေနေသာ ခြန္ဂ်ာ့ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ တစ္ႀကိမ္တည္းေသာ ေတြ႕ဆုံေသးေသာ ခြန္ဂ်ာ ကို ဘယ္သို႔ႏႈတ္ဆက္ရမွန္းမသိ။ သို႔ေသာ္ ေျခလွမ္းတို႔ က ခြန္ဂ်ာ့အနီးသို႔ တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕တိုးကပ္သြားေနမိသည္။ ထို အခါ ခြန္ဂ်ာ့စိုက္ၾကည့္ေနေသာ ဓါတ္ပုံကို ဝိုင္း အ ေသအခ်ာေတြ႕လိုက္ရသည္။ ေတြ႕လိုက္မိသည္ႏွင့္ တစ္ကိုယ္လုံးရွိ ပုံမွန္စီး ဆင္းေနေသာေသြးေၾကာမ်ား ရပ္ဆိုင္းသြားသလို ခံစား လိုက္ရသည္။ ဝိုင္း၏ ေျခလွမ္းမ်ားတုံ႔ဆိုင္းသြားကုန္ သည္။ ေရွ႕တိုးရခက္ ေနာက္ဆုတ္ရခက္ေတြျဖစ္ ကုန္သည္။ ႏွလုံးေသြးမ်ား တဒိုင္းဒိုင္းခုံေအာင္လည္းခံစားရသည္။

ရင္၌ ေမာလႈိက္တုံရီေသာ ေဝဒနာကိုလည္း ခံစားရသည္။ ဓါတ္ပုံက ဝိုင္းရဲ႕ပုံေလ ၾကည့္ပါအုံး ထိုင္ထား လိုက္တာ ေအာက္က ေဟာင္းေလာင္း.. ဘယ္ ေလာက္ရွက္ဖို႔ေကာင္းလဲလို႔ အိုး ထမီၾကားက ထင္ ထင္ရွားရွားႀကီးေပၚေနတာကလဲ တမင္တကာ ထမီကို လွန္ၿပီး ဓါတ္ပုံအ႐ိုက္ခံထားသလိုႀကီး။ ဟင္ သူ ပုဆိုးကိုေလ်ာ့ခြၽတ္ၿပီး မတ္ေတာင္ ေနတဲ့သူ႔ဟာႀကီးကို ကိုင္ထားလိုက္တာ။

သူ႔စိတ္ကူးယဥ္ေနမွာေပါ့ ဝိုင္းရဲ႕ ေအာက္စလြတ္ေနတဲ့ပုံကို ၾကည့္ၿပီး စိတ္နဲ႔ျပစ္မွားေနမွာေပါ့။ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ မသိမသာ  ျပန္ထြက္သြားလို႔ေရာ ရမလား အင္း မသိလိုက္ရင္ ေကာင္းသား ေတာ္ၾကာ သူ႔ကိုေတြ႕ၿပီး သူ႔ဟာႀကီး သူကိုင္ ထားတာ ျမင္လို႔ဝိုင္းက  ျပန္လွည့္ေျပးတယ္ဆိုရင္ ဘယ္ေတာ့မွ ရင္ဆိုင္ရဲၾကမွာမဟုတ္ဘူး။ ဘာလုပ္ရ မလဲ သူ႔ဟာႀကီးကလဲ သနားစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္  ဆာေလာင္ေနရွာပုံပဲ ခက္ထာက ဝိုင္းက ဘယ္ ေယာက္်ားနဲ႔မွ အလိုးခံဖူးေသးတာ မဟုတ္ဘူး။

ဒါေပမဲ့ သူ႔ကိုၾကည့္ၿပီး အလိုလိုေနရင္း  သနားသလိုခံစားမိရ ျပန္တယ္။ ဟုတ္တယ္ ခြန္ဂ်ာဆိုတဲ့ဓါတ္ပုံဆရာေလးကမိန္းကေလးေတြ ဓါတ္ပုံမ႐ိုက္ဘူးလို႔ အင္မတန္  နံမည္ႀကီးေနတာ အခုဝိုင္းနဲ႔ ဓါတ္ပုံ႐ိုက္ျဖစ္ၾကၿပီး ခြန္ဂ်ာမွာဒီေဝဒနာႀကီးခံစားေနရတယ္ဆိုေတာ့ ဝိုင္း စိတ္ေကာင္း ႏိုင္မလား ဝိုင္း  ရပ္ေနရာက မသိမသာ သူ႔ဟာႀကီးကိုခိုး ၾကည့္မိျပန္တယ္။ခြန္ဂ်ာဟာ မိန္းမရဘူးတယ္ဆိုတာ ဝိုင္း သိပါတယ္။ ဒါႀကီးနဲ႔ အလိုးခံခဲ့ရတဲ့  ခြန္ဂ်ာရဲ႕မိန္းမလဲ ခြန္ဂ်ာကို ခ်စ္မွာ။

သိပ္ခ်စ္မွာပါပဲ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ေလ ခြန္ဂ်ာဆိုတဲ့ ကခ်င္ေလးဟာ တကယ့္ကို က်န္းမာသန္  စြမ္းတဲ့ေယာက္်ားေကာင္း တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနလို႔ပဲေပါ့ ဝိုင္းအသက္ (၁၈)ႏွစ္ထဲဝင္ေနပါၿပီ ဟိုဒင္း လိုးမယ္ဆိုရင္လည္း ရေနၿပီေပါ့။  ခေလးလဲေမြးႏိုင္ၿပီေပါ့။ ဒါေပမဲ့ အခ်စ္ဆိုတာ မသိတသိနဲ႔ ရင္ခံတတ္႐ုံေလးရွိေသးတာ။ ထက္ေက်ာ္ဆိုတဲ့ ဟိုအေကာင္က  လက္သရမ္းလြန္းလို႔ဝိုင္းမုန္းလိုက္တာ မေျပာနဲ႔ေတာ့..။ ““ဆရာ ..”” မွားသလား မွန္သလား မေဝခြဲ ႏိုင္ခင္မွာပါးစပ္က လႊတ္ခနဲ  ေခၚလိုက္မိတယ္။ ခက္ လိုက္တာ ““ဟင္ ဝိုင္း ကုလားထိုင္က ကမ္းကတမ္း ႀကီးထရင္း ပုဆိုးကို ျပင္ဝတ္ေနတဲ့ သူ႔တစ္ ကိုယ္လုံးဟာ  ေဆာက္တည္ရာမရပဲ ယိမ္းထိုးေနရွာတယ္။ မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးဟာလဲနီလို႔။

ဝိုင္း ဘယ္အခ်ိန္ကေရာက္ေန တာလဲ ဟင္ သူ႔အသံၾကားမွ  သူ႔ကိုပိုသနားမိျပန္တယ္။ ခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္ ျပဳမူေနတဲ့ သူ႔ကို လူမိသြားေတာ့ သူ မေနတတ္ေတာ့ဘူး မ်က္ႏွာကို ေအာက္ငုံ႔ၿပီး ႏႈတ္ဆက္  စကား ေျပာေနေပမဲ့ သူဟာ အျပစ္ရွိတဲ့ ေက်ာင္းသား ေလးလို တုံေနရွာတယ္။ ““ဝိုင္း ေရာက္ေနတာ ၾကာပါၿပီ ဆရာ”” ဘာထူး လဲ  ဝိုင္းလဲ အသံေတြတုန္ေနတာပဲဥစၥာ ၿပီးေတာ့လဲ သူ႔လိုပဲ ေခါင္းကို ငုံ႔ၿပီး ေျပာေနတာ ဝိုင္းနဲ႔ သူ႔ၾကားမွာ ေျပာစရာစကားေတြ  ကုန္သြားတယ္။

ဘာကစၿပီးေျပာရမွန္းမသိေအာင္လဲ ခံစားၾကရတယ္။ ““ဒီပုံကို က်ေနာ္ တမင္႐ိုက္တာမဟုတ္ဘူး”” ““ဝိုင္း နားလည္ပါတယ္ဆရာ””  ““ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္ အရမ္းခံ စားလိုက္ရတယ္”” ဝိုင္းက သံေယာင္လိုက္ၿပီး ေရ႐ြတ္ ေနမိသည္။ ““ဟုတ္တယ္ ဝိုင္း အရမ္းခံစားရတယ္  ဝိုင္းရဲ႕အလွ အင္း ဝိုင္းရဲ႕အလွပဲဆိုပါေတာ့ က်ေနာ့ကို ဖမ္းစားေနတယ္ ဝိုင္းရယ္ က်ေနာ္ မ႐ုန္းႏိုင္ မကန္ႏိုင္ ေတာ့ဘူး”” ဝိုင္းအလွတဲ့  ဝိုင္းရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ကို ျမင္လို႔ မေနႏိုင္ မထိုင္ႏိုင္ျဖစ္ၿပီး လိုးခ်င္စိတ္ေတြျဖစ္ေပၚ ေနပါတယ္ဆိုတာကို ယခု  ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်းေျပာတာပဲမဟုတ္လား။ ဝိုင္းဘယ္လိုလုပ္ၿပီးေခါင္းေဖၚရဲမွာလဲ ဝိုင္း အသားေတြ တဆတ္ဆတ္တုံေအာင္  စိတ္လႈပ္ရွားေန မိတယ္။ စားပြဲစြန္းကို အထပ္ထပ္ပြတ္ရင္း ေခါင္းကိုပဲ တြင္တြင္ငုံ႔ထားမိတယ္။

ခက္လိုက္တာ ဘာျပန္ေျပာရမလဲ။ ““ဝိုင္း  .. ဝိုင္းရယ္”” ကတုံကရီနဲ႔ သူ႔လက္ႏွစ္ ဖက္ က ဝိုင္းပုခုံးႏွစ္ဖက္ကို တင္းတင္းေလး ဆုတ္ကိုင္ လိုက္တယ္။ ဝိုင္းေလ ဆတ္ကနဲ  တုံသြားတယ္။ ႐ုန္းျပစ္ လိုက္ရမလား ပါးကို ျဖန္းကနဲ ျမည္ေအာင္ ႐ိုက္ျပစ္ လိုက္ရမွာလား ဝိုင္း တဆတ္ဆတ္တုံေသာ ႏႈတ္ခမ္း ေတြကို  ကိုက္ရင္း သူ႔မ်က္ႏွာကို ေမာ့ၾကည့္မိသည္။ သူ႔မ်က္ႏွာက ဝိုင္းထံမွ တစ္စုံတစ္ရာ အေျဖကို ေမွ်ာ္ လင့္တႀကီး ေစာင့္စားဟန္  အားနည္းေသာ မ်က္လုံး မ်ားႏွင့္ ၾကည့္ေနတသည္။ ဘာထူးလဲ .. ဘာူထးလို႔လဲ။ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြလဲ တဆတ္ဆတ္တုံေနၾကတာပဲ ..  ““ဝိုင္း ေခါင္းကို ျပန္ငုံ႔ရင္း သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္ကို အသာအယာ ဖယ္ခ်လိုက္ခါ သက္ျပင္းႏွစ္ခ်က္ ဆင့္ကဲ ရႈိက္မိ၏။ “ဝိုင္းရယ္ .. က်ေနာ္  ႐ိုင္းသြားသလားဟင္”” သူက စိုးရိမ္တႀကီး တုန္တုန္လႈပ္လႈပ္ေမးသည္။ ဝိုင္းက ေခါင္းကိုငုံ႔ၿမဲ ငုံ႔ကာ စကားမျပန္မိပဲရွိသည္။  တဆတ္ဆတ္တုန္ေနေသာ ဝိုင္း၏ ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားကို အနီး ကပ္ ျမင္သည္အထိ သူတိုးကပ္လာသည္။

ႏႈတ္ခမ္း ဆိုးေဆး  ပါးပါးလွပ္လွပ္ ဆိုးထားေသာေၾကာင့္ ႏႈတ္ခမ္းနီရနံ႔ခ်ိဳေမႊးေမႊးေလးကို သူရႉရႈိက္မိသြား၏။ တဆက္တည္းမွာလည္း ဝိုင္းကိုယ္နံ႔ေလးကို  သူက ပူးပူးကပ္ကပ္ရရွိလိုက္ျပန္သည္။ တစ္ကိုယ္လုံးရွိ ေသြးမ်ား ဆူႂကႊလႈပ္ရွားလာၾကသည္။ သူက တံေတြးကိုဂလုကနဲ ျမည္ေအာင္  ၿမိဳခ်လိုက္ရင္း ဒုတိယအႀကိမ္ဝိုင္း၏ ပုခုံးေလးႏွစ္ဖက္ကို ဆုတ္ကိုင္လိုက္ခါ မ်က္ႏွာ ခ်င္းနီးကပ္ေအာင္ ဆြဲယူလိုက္သည္။  ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခုသည္ ေႏြးကနဲ ပူးကပ္သြားသည္။ဝိုင္း၏ မ်က္ေတာင္ရွည္ႀကီးမ်ား ေမွးစင္းက်သြား၏။လက္ အစုံကလဲ သူ႔ေက်ာျပင္ကို  အလန႔္တၾကား ဖက္မိသည္။ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းထိမိ႐ုံေလးျဖင့္ ဝိုင္း တစ္ကိုယ္လုံး ဆတ္ခ နဲ တြန႔္ကာ အေၾကာအခ်ဥ္ေတြ  ေပ်ာ့ေခြခ်င္သြားသည္။ ““ႁပြတ္..ႁပြတ္”” သူက ဝိုင္းႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာကို ညင္ညင္သာသာေလး စုပ္ယူလိုက္သည္။ ဖ်င္းကနဲ ခံစား  လိုက္ရသည္။

““ခ်စ္တယ္ ဝိုင္းရယ္”” အေမာတေကာႀကီးေျပာရင္း ႏႈတ္ခမ္းေလးကို စုပ္ျပန္၏။ သည္တစ္ခါ သူ႔လွ်ာေႏြးေႏြးျဖင့္ ဝိုင္း  ႏႈတ္ခမ္းသားေလးမ်ားကို တလစပ္ ယက္သည္။ စုပ္သည္။ ခ်ိဳျမေမႊးသင္းေသာ ႏႈတ္ခမ္းဆိုးေဆးေလးမ်ား ေျပာင္ စင္သြားသည္။ ဝိုင္းက  အသက္ကိုေအာင့္ထားမိသည္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဘာေတြျဖစ္ေနမွန္းကို ဝိုင္းမသိ။ မ႐ုန္း မဖယ္ မတြန္းမကန္ႏွင့္ တလြန႔္လြန႔္ေနိမိျခင္းကို  ဝိုင္း၏ ဆူၿဖိဳးသန္စြမ္းေသာ လတ္ဆတ္သည့္ ေသြးမ်ားဆူႂကြ လာျခင္း သေကၤတပင္ျဖစ္မည္ထင္သည္။ ““အခန္းထဲ သြားၾကရေအာင္  ဝိုင္းရယ္ေနာ္”” သူက တကယ့္ကို စိတ္လႈပ္လႈပ္ရွားရွား အသံႀကီးႏွင့္ ေျပာကာ ဝိုင္းခါးေသးေသးေလးကို ဖက္၍ဆြဲေခၚသည္။  အခန္းထဲသြားလိုးၾကမည္ဟူေသာ အဓိပၸါယ္မွန္း သိ၏။ ပူေနထူေနေသာစိတ္ႏွင့္ေခါင္းကို ငုံ႔ထားမိ၏။

ဘာျဖစ္ရတာလဲ ႐ုန္းပါလား .. ေဝးရာဆီကိုခြာပါလား ဝိုင္း ဟာ သံလိုက္စက္ကြင္းမိေနတဲ့သူလိုပဲ သူေခၚရာကို  တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕ပါသြားေနမိတယ္။ အမွားအမွန္ ေဝဖန္ေတြး ေခၚႏိုင္တဲ့ စိတ္ေတြဘယ္ေရာက္ကုန္ပလဲ အို .. သူဝိုင္းကို  ႏွစ္ေယာက္အိပ္ကုတင္ႀကီးေပၚ ေပြ႕တင္၏။ အ လင္းေရာင္တသဲ့သဲ့မွ်သာလင္းသည္။ သူ႔ခႏၶာကိုယ္ႀကီး က ဝိုင္းအေပၚသို႔ တေျဖးေျဖး  အုပ္မိုး ခြစီးလာသည္။ ဝိုင္းေမာသည္။ မ်က္ေစ့အစုံကို မွိတ္ထားလိုက္မိ၏။

လက္ႏွစ္ဖက္က သူ႔ရင္ဘတ္ကို  အထိတ္တလန႔္ေလးတြန္းထား၏။ အခန္းထဲမွာ ႏွစ္ေယာက္သား၏ အသက္ရႉသံသည္သာ ျပင္းျပင္းပ်ပ်ေလး ထြက္ေပၚေနသည္။ဝိုင္း  ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ မ်က္ေစ့အစုံကို ဇြတ္မွိတ္ ထား မိသည္။ အသိစိတ္မ်ားကမူ သူ ဘယ္နားကိုကိုင္သည္ ဘာလုပ္ေနသည္ကို  သိေနသည္။ သူ႔ထံမွ ပူေႏြးေသာ အသက္ရႉရႈိက္ေသာ ေလကို မ်က္ႏွာျပင္၌ ထိေတြ႕ခံ စားရ၏။ ခ်ိဳသင္းေသာ ေယာက္်ားရနံ႔တစ္မ်ိဳးကိုလဲ  ဝိုင္းရေန၏။ ခုံလိုက္တာ .. ရင္ေတြ တလွပ္လွပ္ကို ေမာ ေနသည္။

သူ႔စကားေတြ ေျပာေနသည္ဟုေတာ့  ဝိုင္းထင္၏။ စကားလုံးမ်ားက တိုးလြန္း ညင္သာလြန္းၿပီး ႀကိပ္ ၍ေျပာေသာစကားမ်ားျဖစ္၍ မသဲမကြဲေလသံမွ် ေလာက္သာ  တီးတိုးေျပာေနျခင္းျဖစ္၏။ တစ္ခ်ိဳ႕ကိုလဲဝိုင္းနားလည္သည္။ နားလည္ေသာ စကားလုံးတိုင္း ကလည္း ဝိုင္းရဲ႕ရင္ကို  ပူေႏြးလႈိက္ဖိုေစ႐ုံမွ်မက မ်က္ ႏွာ တစ္ခုလုံးကို ထူပူေစေသာ စကားလုံးမ်ားသာ ျဖစ္ေန သည္။ ““ဓါတ္ပုံထဲမွာ ဝိုင္းေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို  ျမင္ကထဲက လိုးခ်င္ေနတာ သိလား . ဝိုင္း”” ဝိုင္း ထိုစကားၾကားေတာ့ ရွက္လိုက္တာ။ မ်က္ ႏွာကို ၿပဳံးထားရမွာလား မဲ့ထားရမွာလား ..  မသိ။

ေနာက္ သူထပ္ေျပာေသးသည္ ဝိုင္းက မ်က္ႏွာကို တစ္ ဖက္သို႔ေစာင္းထားၿပီး အံေလးတင္းတင္းႀကိပ္ထားရ၏။  ““ကိုယ္တို႔လိုးၾကရေအာင္ေနာ္ ဝိုင္း”” ခက္လိုက္ တာကြယ္ ဘယ္လိုလူလဲမသိဘူး ဟုတ္တယ္ ဝိုင္းက အစ္ကို႔လီးႀကီးကို ျမင္ကတည္းက  ဝိုင္းလဲခံခ်င္ေနပါ တယ္အစ္ကိုရယ္ ျမန္ျမန္လိုးစမ္းပါလို႔ ေျပာရမွာလားဟင္း အပ်ိဳရွင့္ အပ်ိဳ အလိုးခံဘို႔မေျပာနဲ႔ ကိုယ့္ဖင္ေတာင္ ကိုယ္  ငုံ႔ၾကည့္ဖူးတာ မဟုတ္ဖူး ယုံလား။ အဲဒီစကားမ်ိဳးေတြ ဝိုင္းပါးစပ္က ဘယ္လိုလုပ္ထြက္မွာလဲလို႔ တစ္ခါထဲ သူက  မိန္းမရဘူးၿပီးသားဆိုေတာ့ အဲဒီစကားေတြ ထြက္ရဲ ေျပာရဲတာေပါ့ အို ကြၽတ္ ႏို႔ႏွစ္လုံးကို ကိုင္ၿပီး နယ္ေပး ေနတယ္။

ဟာအား ကြၽတ္ကြၽတ္ ေကာင္းေတာ့ ေကာင္းတယ္ ဒါေပမဲ့ ရွက္တာလဲလြန္ေရာပဲ သူအဲဒီလို လုပ္ေလ ဝိုင္းက မ်က္ေစ့ေတြကို တင္းတင္း  ပိတ္ထား မိေလပဲ။ လက္ေခ်ာင္းေတြက ေခါင္းရင္းက ကုတင္တိုင္ ကို စုံကိုင္ဆြဲထားမိတယ္။ လက္ဆစ္ေလးေတြဆိုတာ ျဖဴ  ေတာင္ေနတယ္။ အေပၚအက်ႌရင္ဘတ္ကို ဆြဲဖြင့္လိုက္ျပန္ၿပီ ဝိုင္း အသဲေတြေအးကနဲ ခံစားလိုက္ရတယ္သိလား ေႏြးေႏြးပူပူ  သူ႔အာခံတြင္းမွာ ႏို႔သီးေခါင္းေလး ေတြကို စို႔ေပးျပန္ေတာ့ ဘာမွမဆိုင္တဲ့ ဟို ခါးဆီက ျဖင္းကနဲျဖစ္ၿပီး အေပၚကို  ေကာ့ေထာင္လိုက္မိတယ္။ ေစာက္ပတ္ထဲမွာ ႐ြစိ႐ြစိျဖစ္ကုန္တယ္။ အဲဒါ ဘာဓါတ္လဲမသိဘူးေနာ္ သိပ္ဆန္းတယ္ သိလား ဝိုင္း  ႏို႔ႏွစ္လုံးကေနမထိ ေလမထိနဲ႔ သန႔္သန႔္စင္စင္အုပ္ထိန္း လာတာဆိုေတာ့ စိမ္းစားဥတြလို ေဖြးေနတာ အခြံႏႊာ ထားတဲ့စိမ္းစားဥမ်ိဳးေပါ့။

အ႐ြယ္အစားက ဟင္းေသာက္ ပန္းကန္အလတ္စားတစ္လုံးကို ေမွာက္ထားသလိုပဲ ခုံးလုံး ၿပီး က်စ္မာေနတာ ..ခြန္ဂ်ာဆိုတာကလည္း  သိတဲ့အတိုင္း မိန္းမေသၿပီးကတည္းက မလိုးရတာ ၾကာၿပီဆိုေတာ့ ဝိုင္းရဲ႕ တစ္ကိုယ္လုံးကို ျဖစ္ႏိုင္ရင္  ကိုက္စားဝါးၿမိဳျပစ္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ေနတာ။ ထမီအထက္ဆင္စေလးကို ဆြဲျဖဳတ္ၿပီး ခြၽတ္ျပန္၏။ ဝိုင္း၏ အတြင္းခံ  ဘရာဇီယာေလးက လည္ပင္း၌ ေရာက္ေနသလို ထမီကလည္း ေအာက္သို႔ေလ်ာဆင္း သြားသည္။ ေစာက္ေမႊေလးမ်ား မစုံတစ္စုံ  ေပါက္ေနၾကၿပီဝိုင္းက အေမႊးနဲနဲသန္ခ်င္သည္။ တင္ျပရန္က်န္ရွိပါေသးသည္……..