အပျိုပေါက်မလေး
”လုပ်ပြီ…ကြည့်ပါလားလို့..” မိန်းမတစ်ယောက်။ အညုအခရာအပြည့်နှင့်ပြောလိုက်သည့်စကားသံ။ ထိုအသံကိုကြားလိုက်ရ သော ခိုင်ကြူသင်းတစ်ယောက် ရင်သိမ့်တုန်သွား သည်။ လှမ်းလက်စခြေလှမ်းတို့လည်း ရပ်သွားသည်။ အသံတွေကတော့ဆက် ကြားနေရဆဲ။ ”ဟာကွာ..ကဲလာပြီ..မကြိုက်ဘူးသိလား….. ဟင့်။တကယ်ပါပဲ။လက်ကလည်းမြန်လိုက်တာ အဟင့်ဟင့်..ဟင့်..” အသက်ပြင်းပြင်းရှူသံများကို ကြားရသည်။ လုံချည်၊ဒါမှမဟုတ် ထမီဖြန့် ဝတ်လိုက်သည့်အသံလိုလိုလည်း ပေါ်ထွက်လာသည်။ တွေ.ပြီဆို..ဒါပဲစိတ်ကူးနေတာပဲ။ အို.အမေ့..လက်ကြီးကလဲ..ဟာ..မကိုင်နဲ. ဆို ..ဒါကြောင့်သူနဲ့လာမတွေ့ချင်တာ..သိလား။” ထို့နောက် လှုပ်ရှားသံများလိုလို ကြားရပြန်သည်။
မောသံနှင့်အသက်ရှုနေကြသံကိုလည်းကြားရသည်။ ယောက်ျားတစ်ယောက် ၏ခပ်အုပ်အုပ်ပြောလိုက်သံပေါ်လာသည်။ သဲသဲကွဲကွဲတော့ခိုင်ကြူသင်းမကြားရပါ။ “ဟင့်အင်း..ဟင့်အင်း..မချွတ်ဘူး..အို..အမေ့..ဟင့်..” အမျိုးသမီး၏ငြင်းပယ်သံသည် တကယ်တော့ခရာသံဖြစ်နေသည်။ ခပ်အစ် အစ်လည်းရှိရာ..အသက်ရှုအောင့်ထားရာမှ ပြောလိုက်ပုံမျိုးဖြစ်သည်။ ခိုင်ကြူသင်းသည် အသက်(၁၂)နှစ်ကျော်သာရှိသေးသောအပျိုပေါက်ကလေး ဖြစ်သည်။ ကရင်နှင့်ပန်ချာပီကပြားမလေးမို. အရပ်မြင့်ကာ ကိုယ်လုံးကလည်း ဖွံ. ထွားနေပြီ။
အရွယ်နှင့်စာလျှင် အတော်လေးဆူဖြိုးတောင့်တင်းသည်ဟု ဆိုနိုင်သည်။ ကလေးတစ်ယောက်၏ကိုယ်နေဟန် သွင်ပြင်ကတော့ လုံးလုံးမပျောက်သေး။ စွဲမက် စရာအပျိုပေါက်မလေးဟု ပြောရပေမည်။ ယခုညနေပိုင်း ရုပ်ပြစာအုပ်ဖတ်ချင်သော ကြောင့် သူမနေထိုင်ရာအိမ်ခြံဝင်းကြီးနှင့်ကပ်လျှက် လမ်းသွယ်လေးတစ်ခုထဲရှိ ကိုစိုး နောင်၏စာအုပ်အငှားဆိုင်သို့အပျိုပေါက်မလေး ထွက်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ စာအုပ်ဆိုင် ပုံမှန်ဖွင့်ချိန်က ညနေ(၅)နာရီမှည(၉)နာရီအထိ။ ယခု(၄)နာရီကျော်ကျော်သာရှိသေးရာ စောတော့စောသေးသည်။ သို့သော်ခိုင်ကြူသင်းက ကိုစိုးနောင်ထံတွင်စာအုပ်ငှားနေကျ ဖေါက်သည်ဖြစ်ကာ လူချင်းလည်း အတန်အသင့်ခင်မင်နေသည်မို့ ဆိုင်ဖွင့်ချိန်မဟုတ် သေးသည့်တိုင်စာအုပ်ဝင်ငှား၍ရပေသည်။ ပိတ်ထားသောစာအုပ်ဆိုင်၏တံခါး နှင့် မလှမ်းမကမ်းသို.အရောက်တွင် ဆိုင် ခန်းထဲမှအသံပလံများကို အပျိုပေါက်လေး ခိုင်ကြူသင်းကြားရခြင်းဖြစ်သည်။
ထိုအသံ တို့သည်ခိုင်ကြူသင်းကို အကြီးအကျယ် ရင်ဖိုလှုပ်ရှားစေသည်။ လှမ်းနေသောခြေလှမ်း တွေတုံ့ရပ်ကာ လူကကျောက်ရုပ် ထုတစ်ခုလိုငြိမ်နေသော်လည်း အပျိုပေါက်လေး၏ ရင်ထဲတွင်တော့လေထန်သောရေပြင်တွင်လှိုင်းလုံးလေးများထသလိုလှုပ်ရှား နေသည်။ “အိုး..ကြည့်ပါလား။လက်ကလည်းသိပ်ရဲတာပဲ။ ဖယ်ကွာ..ဟိတ်။ ဟာ..ထမီ ကျွတ်တော့မယ်..ကဲလိုက်တာ..ဟင့် ဟင့်..” အသံသာကြားရသော်လည်း ထိုအမျိုးသမီးထမီကျွတ်တော့မည်ကို နားလည် သိရှိလိုက်သည့်အတွက် ခိုင်ကြူသင်း မှာကြားထဲကမျက်နှာပူသလိုဖြစ်လျှက် ဖိန်းရှိန်း သွားသည်။ သည်မိန်းမ၏အသံကိုလည်း ကြားဖူးသလိုလိုရှိသည်။ အညုအခရာ တွေရော နေသောအသံဖြစ်ရာအခန့်မှန်းရတော့ခက်သည်။
သီတာကလဲ..ထမီကျွတ်သားတော့ဘာဖြစ်မှာမို.လဲ၊လုပ်ကြတော့မယ့်ဥစ္စာ.. ယောက်ျားသံကို ပီပီသသကြားရသည်။ ကိုစိုး နောင်၏အသံဖြစ်ကြောင်း ခိုင်ကြူသင်း ချက်ချင်းမှတ်မိသည်။ သီတာ ဟုခေါ်လိုက်မှုကြောင့်အမျိုးသမီးမှာမြသီတာအောင်ဖြစ် လိမ့်မည်ဟုလည်းအထာပေါက် သွားသည်။ ကိုစိုးနောင်သည် အသက်တော့သိပ်မငယ်လှပါ။ (၄၀)ကျော် (၅၀)နီးပါး လောက်ရှိ သည်။ အသက်အရွယ်နှင်မမျှအောင်တော့ သန်စွမ်းသည်။ အရပ်(၅)ပေ(၇) လက်မခန့်မြင့်သည်။ ဘာစိတ်ကူးပေါက်သည်မသိ။ ပါဝါမပါသော မျက်မှန်ကိုတပ်လေ့ ရှိသည်။ (ထိုမျက်မှန်ကိုခိုင်ကြူသင်းတစ်ခါနှစ်ခါလောက်ယူ တပ်ကြည့်ဖူးသောကြောင့် ပါဝါ မပါကြောင်းသိနေပါသည်။) ရုပ်ကသာမာန်မျှသာ။ သို့သော်မျက်နှာထားချိုပေရာ ခင်မင်နှစ်လိုဖွယ်ရာကောင်းသည်။ အသားက ခပ်လတ်လတ်။ ခြေမလက်မတွေအတော် ထူထဲကြီးမားသည်။
ခိုင်ကြူသင်းတို့ကျောင်းကကျောင်းသားကြီးတွေက လက်မကြီး ခြေမကြီးရင်လီးကြီးတယ် ဟုပြောကြသည်ကို နားစွန်နားဖျားဆို သလိုကြားဖူးထားလေ ရာ.. ကိုစိုးနောင်၏ကြီးမားထူထဲသောခြေမလက်မများကိုကြည့်မိတိုင်း “ဒီလူကြီးရဲ့ဥစ္စာ ကြီးကအရမ်း ကြီးမှာလား” ဟု အပျိုပေါက်မလေးတွေးမိကာ ကျောချမ်းသလိုလိုဖြစ်ခဲ့ရ သည့်အကြိမ်တွေကလည်း မနည်းလှတော့ပါ။ အပျိုပေါက်လေးတို့ထုံးစံသွေးသားက ဆူဖြိုးစမို့ ခိုင်ကြူသင်းသည် ကာမမှုကိစ္စများနှင့် ပတ်သက်သည်ကိုကိုယ်တိုင်စိတ်ဝင် စား စပ်စုမှုကလည်း အတော်ရှိနေသည်။ မြသီတာအောင်ကတော့ ခိုင်ကြူသင်းတို့ခြံဝင်းနှင့် မလှမ်းမကမ်းတွင် နေ ထိုင်သော သ ဘောင်္သားမယားမုဆိုးမဖြစ်သည်။ သူမ၏လင်တော်မောင်မှာ သင်္ဘောမီး လာင်၍သေဆုံးသွားသည်မှာ(၆)လမျှသာရှိသေးသည်။ မြသီတာအောင်သည်အသက် (၃၀)ခန့်ရှိသည်။ ဖါရစီသွေးအတော်များများပါသောကုလားကပြားမ ဖြစ်သည်။အသား မမဲပါ။
တရုတ်ကပြားမတွေလောက်ဖြူခြင်းမရှိသော်လည်း အသားအတော်ကြီးကို လတ်သည်။ အရပ်က မိန်းမတစ်ယောက်အနေဖြင့် အတော်မြင့်သည်။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်လည်း လုံးကြီးပေါက်လှ။ခါးကျင်ကျင်၊တင်ကားကား၊နို့ထွားထွား၊ပေါင်လုံး ပေါင်တန်တွေ ကတော့ အထူးရှယ်ဟုဆိုရလောက်အောင် တုတ်ဖြိုးတောင့်တင်းသည်။ မျက်နှာကတော့ကုလားဆင်။ ချောသည်ဆိုသည်ထက် ညို့အားပြင်းသောရုပ်ရည်ဟုဆိုရ ပေလိမ့်မည်။ ခိုင်ကြူသင်းမှာလည်း ခေသည့်ကောင်မလေးမဟုတ်ပါ။ ဇ လေးရှိသည်။ သူမတို့ မိသားစုနေထိုင်သည်က ခြံဝင်းကြီးထဲတွင်ဆိုသော်လည်းအစေခံတန်းလျားဟု ပြောရမည့်အိမ်တန်းလျားတွင် နေရခြင်းဖြစ်သည်။ အများစုကတော့ထိုခြံဝင်းထဲရှိအိမ် ကြီးတွင် အိမ်ဖေါ်မာလီဒရိုင်ဘာအလုပ်ကြမ်းသမားစသော အလုပ်များလုပ်ကိုင်ကြရသူ တွေ ဖြစ်သည်။ အိမ်ထောင်စု(၁၀)စုမျှရှိကာ တန်းလျားနှစ်လုံးတွင် ကြပ်သိပ်စွာနေကြရ သည်။
လင်မယားစုံတွဲတွေလည်းရှိရာကာမ ယှက်မှုများကိုကြည့်တတ်ချောင်းတတ်လျင် မြင်တွေ့နိုင်သည်။ ခိုင်ကြူသင်းလည်း သူတို့နှင့်ကပ်လျက်အခန်းမှလင်မယားအိပ် ယာ ဝင်စပ်ယှက်ကြသည်ကို တစ်ကြိမ်လောက် ချောင်းကြည့်ဖူးခဲ့သည်။ ယောက်ကျားနှင့် မိန်းမကာမစပ်ယှက်ကြတာဘယ်လို ဆိုတာလောက်ကိုတော့သိနေသည်။ သည်တော့ကိုစိုးနောင်နှင့်မြသီတာအောင်တို့ လိုး ကြတော့မည်ကို ခိုင်ကြူ သင်း အထာပေါက်သည်။ အခြေအနေကတော့ သူတို့နှစ်ယောက်သည်ယခုမှ]စ}ကြသည် မဟုတ်။ သည်လိုပြုမူနေကျဖြစ်ပုံရသည်။
မမျှော်လင့်ဘဲအသံများစကြားရသည့်အတွက် ပထမတွင် ထိပ်လန့်သလို ဖြစ်ကာ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိဘဲတောင့်တောင့်ကြီးရပ်သွား သော ခိုင်ကြူသင်းသည် အခြေအနေကိုသဘောပေါက်လာသောအခါတွင်တော့ ဘယ် လိုလုပ်သင့်သည် ကိုနားလည်သွားသည်။ ကိုစိုးနောင်နှင့်မြသီတာအောင်တို.ကိုသွားချောင်းရမည်။ သူတို့အခန်းဘေးက လင်မယားလုပ်ကြတာကို ချောင်းကြည့်စဉ်က လူမိ မည် လည်းစိုးကာ ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်နှင့်ချောင်းရလေရာ အားရပါးရကြည့်ချင်တိုင်း မကြည့်ခဲ့ ရ။ ယခုကိုစိုးနောင်၏စာအုပ်ဆိုင် နေရာမှာဆိုင်ဖွင့်ချိန်တွင်သာလူစည်လျက် ကျန်အချိန် များတွင်တော့ လူသွားလူလာမရှိဘဲချောက်ကပ်နေပေရာ သူမအနေဖြင့် စိတ်ချလက်ချ ချောင်းနိူင်ပေသည်။သည်ဘက်ကိုလူမလာသည့်အချိန်မို့လည်း ဆိုင်ခန်းထဲရှိစုံတွဲမှာ အပြတ်ကဲနေကြသည်မ ဟုတ်ပါလား။ သူတို့တောင်ကဲနေတာမိမိကလည်း အပီကို ချောင်းကြည့်ပစ်လိုက်မည်ဟုခိုင်ကြူသင်းတွေးသည်။ ထိုအခါ တုံ့ ရပ်နေသောခြေလှမ်း သည်အလိုလိုပင်ရွေ့လျားသည်။စာအုပ်ဆိုင်ဆီသို့ခြေလှမ်းသည်။
“ဟော..ကြည့်၊အောက်ခံဘောင်းဘီချွတ်ပြန်ပြီ။ကဲတော့မလို့ပဲမဟုတ်လား” မြသီတာအောင်၏ရမက်လွှမ်းသောအသံကခိုင်ကြူ သင်းကို ပိုခြေလှမ်းသွက် စေသည်။ကောင်မလေးပိတ်နေသောဆိုင်တံခါးနားရောက်သွားပြီ။ “သီတာ့ကိုချစ်လို့ပါ.. တော်ပါ..ဒါ ချစ်တာမှမဟုတ်တာ..” “ချစ်တာမဟုတ်ရင်ဘာလဲ….သွား..သိဘူး…သိအောင်..အခုပြလိုက်မယ်..” ခိုင်ကြူသင်းချောင်းကြည့်ရန် အပေါက်လိုက်ရှာနေဆဲ၊စာအုပ်ဆိုင်ခန်းထဲကအသံတွေက အသည်းယားစရာဖြစ်နေစေသည်။
“အား..ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်..နာတယ်ဦးစိုးရ။ အရမ်းကြီးထိုးမထည့်နဲ့..အာအိ.. သေပြီ..ဖြေးဖြေးသွင်းပါလို့ပြောနေတာမရဘူး” မြ သီတာအောင်၏ညီးညူသံကြောင့်ထိုးသွင်းထည့်လိုက်ပြီမှန်း ခိုင်ကြူသင်း သိသည်။ အပျိုပေါက်လေး၏ပေါင်ကြားမှစောက်ပတ် ပင်ဆတ်ခနဲတစ်ချက်တုန်သည်။ ဖုထစ်ဖေါင်းတက်သည်။ နံရံတွင် အပေါက်တစ်ခုမြင်ရာ ခိုင်ကြူသင်းလည်း ထိုအပေါက်တွင် ညာမျက်လုံးကပ်လျှက် ချောင်းကြည့်လေတော့သည်။ ဆိုင်ခန်းထဲတွင် မီးတော့ ထွန်း မထားပါ။ သို့သော် ညနေဘက် (၄)နာရီ သာသာလောက်အချိန် အနောက်ဘက်သို့ ကျဆင်းနေသောနေရောင်ချည်တန်းများက မျက်နှာကျက်နားရှိမှန်လည်ပေါက်မှ ကျကျ နနတိုးဝင်နေရာ အလင်းရောင်ကောင်းကောင်း ရှိနေသည်။ ချောင်းကြည့်သော အပျိူ ပေါက်လေးအဖို့မြင်ကွင်းတွေရှင်းလင်း သည်။ပီပြင်သည်။
အသံတွေကိုလည်းပို၍ပီပီသသရှင်းရှင်းလင်းလင်းကြားရသည်။ “ဘွပ်ဘုဘုဘွပ်..အားကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်..” “သီတာ..ဘာဖြစ်လို့ လဲဟင်..သိပ်နာသွားသလား.. ဟင့်အင်း.. မနာပါဘူး ဦးစိုးရ။ ဦးစိုးဆောင့်လိုးထည့်လိုက်တာ ကောင်း လွန်းလို့ပါရှင်..” “ကောင်း ရင် အပီခံစမ်းပါသီတာရာ..။ လက်တွေက ဘာဖြစ်လို့ တို့ရင်ဘတ် ကို ဆီးတွန်းထားရတာလဲ။ ပေါင်ကြီးတွေကိုလည်း ကားပြီး ဖင် ကော့ကော့ပေးလေ။ ကောင်းကောင်းဆောင့်လိုးပေးမယ်..တအားကြီးမဆောင့်နဲ့အုံးနော်။ အခုမှအရှိန်ရခါစရှိသေးတာ။ ဦးစိုးရဲ့ လီးက အကြီးကြီး။ သီတာ့အဖုတ်ထဲမှာပြည့်သိပ်နေတာ..” “လီးကြီးတော့အလိုးခံရတာမိုက်တယ်မဟုတ်လား….ဟွန့်..သွားစမ်းပါ” ကြားရသောအသံတွေက ရမက်ပြင်းစရာဖြစ်သလို ချောင်းကြည့်၍ တွေ့မြင် လိုက်ရသည့်မြင်ကွင်းကလည်း ခိုင်ကြူသင်း ကိုရင်ဖိုမောကာ အဆိတ်တက်စေသည်။
ကိုစိုးနောင်က မြသီတာအောင်ကို စာအုပ်များခင်းကျင်းပြသည့်စားပွဲ (ယခု ဆိုင်မဖွင့်သေး၍ ထိုစားပွဲပေါ်တွင် စာအုပ်တွေတင်မ ထားသေးပါ) ပေါ်တွင်တင်ကာလိုး နေခြင်းဖြစ်သည်။ မြသီတာအောင်သည် စားပွဲအစွန်းတွင်ကားအိသော တင်ပါးဆုံကြီး တင်ကာ ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းကစားပွဲပေါ်ပက်လက်လှန်ကာ လှဲချပေးထားသည်။ စတင် ချောင်းကြည့်ချိန်က မြသီတာအောင်၏ခြေထောက် နှစ်ချောင်းက ကြမ်းပြင်ပေါ် ချထား သည်။သို့သော် ကိုစိုးနောင်၏ပေါင်ကြီးတွေဆွဲထား၍ ဖင်ကော့ပေးရန်ပြောလိုက်သံနှင့် အတူ အောက်ချထားသော သူမ၏ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုပါ ကိုစိုးနောင်က ဆွဲမပင့်ထောင် တင်လိုက်ရာမြသီတာအောင်ကလည်း မိမိ၏ပေါင်များကိုအလိုက်သင့်ဆိုသလိုလက်နှစ် ဖက်ဖြင့်ထိမ်းကာကိုင်၍ ခပ်ကားကားလုပ်ပေးသည်။ တင်ပါးဆုံသည် စားပွဲစွန်း တွင် တင်ကာအားပြုထားလျက် ပေါင်နှစ်ချောင်းကတော့ လေထဲတွင် ကြွတက်ထောင်ထား သလိုဖြစ်နေသည်။
ကိုစိုးနောင်ကတော့ စားပွဲအောက်ကြမ်းပြင်တွင်ခြေချကာ မတ်တပ်ရပ်လျက် လိုးနေသည်။ ခိုင်ကြူသင်းချောင်းကြည့်နေသောနံရံ အပေါက်မှာ လိုးနေကြသူ နှစ် ယောက်၏ဘေးဘက်တွင်ရှိသည်။ ဘေးတိုက်အနေအထားဖြင့် ချောင်းကြည့်ရသည်မို့ အဆင်ပြေ သည်။အကုန်မြင်နေရသည်။ မြသီတာအောင်၏အောက်ပိုင်းတွင် ထမီမရှိ။ အတွင်းခံဘောင်းဘီကလေးက လည်း ညာဘက်ခြေ ကျင်းဝတ်တွင်လိပ်စွပ်နေလျက်။ အပေါ်ပိုင်းရှိ ဘလောက်စ်နှင့် အတွင်းခံကိုတော့ ချွတ်မထားပါ။ သို့သော်ဘလောက်စ်ကို လည်ပင်းနားရောက်အောင် လိပ်မတင်ထားပြီး အတွင်းခံဘရာစီယာ၏ ရင်အုံတွေကိုလည်း လှန်တင်ထားလေရာ နို့ပေါ်ဗိုက်ပေါ် ဖြစ်နေသည်။ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းမှာဖုံးဖုံးဖိဖိမရှိပေ။
မြသီတာအောင်၏နို့အုံတွေကလည်းကြီးမားဆူဖြိုးသည်။ လုံးဝန်းမို့မောက် ကော့တက် နေသည်။ အသားအတော်လတ်သူမို့ ရင်သားတို့ကဖွေးသလိုပင်ရှိသည်။ နို့သီးတွေက ရှည်သည်။ကာမဆိပ်တက်နေ ချိန်မှာမို့ နိူ့သီးခေါင်းများသည် တင်းမာစူကော့ကာချွန်၍ ထောင်တက်နေကြသည်။ကိုစိုးနောင်ကလည်းအောက်ပိုင်းတွင်ပုဆိုးမရှိ။ ဗလာကျင်းနေ သည်။အပေါ်အကျႌကိုလည်း ခါးပေါ်လိပ်၍ တင်ထားသည်။ အောက်ပိုင်းတွင် အဝတ် အစားမရှိသည်မို့ ဖင်မည်း မည်းပြောင်ပြောင်ကြီး၊ လီးတန်တုတ်တုတ်ထွားထွားကြီး နှင့် တောင့်သန်သောပေါင်လုံးပေါင်တန်များအရှင်းသားပေါ်နေကြသည်။ ကိုစိုးနောင်သည်အညာသားမဟုတ်သော်လည်း အသားကတော့ အတော်မည်းသည်။ အသားအတော်ကြီးကိုလတ်သောကုလား ကပြားမ မမြသီတာအောင်သည်အသား မည်းသော ကိုစိုးနောင်နှင့်အလိုးခံနေသောအခါသူမ၏အသားကပိုဖြူလာသလို ဖြစ်နေ သည်။
ဒီလူကအသားမည်းသလို လီးချောင်းကြီးကတော့ မီးသွေးခဲတမျှ ပိုမည်းနေ နက် နေသည်။ခပ်သွက်သွက် ဆောင့်၍ဆောင့်၍လိုးနေရာ မြသီတာအောင်၏ စောက်ပတ်ထဲ လီးချောင်းကြီးတိုးဝင်ပြန်ထွက်လှုပ်ရှားနေသည်ကို ခိုင်ကြူသင်း သေသေချာချာမြင်နေ ရသည်။ မြသီတာအောင်သည် စောက်မွှေးများရိတ်ကာထားလေရာ (ကိုစိုးနောင်က ရိတ်ခိုင်းထား၍ရိတ်ခဲ့ ရခြင်းဖြစ်သည်)စောက်ပတ်သည်ပြောင်ရှင်းလျှက် လီးနှင့် စောက် ပတ်၏အနေအထားအခြေအနေကို ကောင်းကောင်းမြင်တွေ့ရ သည်။ မြင်ကွင်းကရှင်းနေ သည်။ ခိုင်ကြူသင်းသည် မြသီတာအောင် စောက်မွှေးရိတ်ကာထားသည်ကို မသိ။ အသက်(၃၀)ခန့် ရောက်နေလျှက် စောက်မွှေးမပေါက်သေးပဲရှိနေသည်ဟုသာ ထင်ကာ အံ့သြသလိုဖြစ်နေသည်။ ကိုစိုးနောင်၏လီးကြီးကလည်း ကြီးလှသည်။ သူမစိတ်ထင် အရှည် (၆) လက်မကျော်ကာ လုံးပတ်ကတော့ စပါကလင်အချိုရည်ပုလင်းဖင်ပိုင်း လောက်ကို တုတ်သည်။
ကြီးမားတုတ်ခိုင်လွန်းလှသော လီးချောင်းကြီးသည် မြသီတာ အောင်၏စောက်ပတ်နှင့် ဆန့်မှဆန့်ပါ့မလား၊ ကွဲပြဲကုန်လေမည်လား စသဖြင့် အပျိုပေါက်မလေးတွေးတောရင်ဖိုနေသည်။ ဒီလောက်ကြီးတဲ့အချောင်းကြီးကို အားနဲ့ ဆောင့် ဆောင့်ထိုးသွင်းချ နေရာ မြသီတာအောင်တော့ အရမ်းနာမှာပဲဟုလည်း ခိုင်ကြူသင်း တွေးမိသည်။ သို့သော်မြသီတာအောင်ကိုကြည့်ရတာ ကတော့ နာပုံမရ။ အရသာတွေ့နေ ကြောင်းသိသာထင်ရှားသည်။ “ဘွပ်ဘွပ်..အားအိအိ..ကောင်းလိုက်တာ..ဆောင့်ဆောင့်..” “ကို ဆောင့်လိုးတာ..ကြိုက်လား..” “အင်း..ကြိုက်တယ်..ကြိုက်လို့ဆောင့်ခိုင်းတာပေါ့..လို့..” “ဖင်ဆုံကြီးကော့ကော့ပေးလေ..ပေါင် လည်းဖြဲထားပေး..” “ကော့ပေးဖြဲပေးနေတာပဲ..ဦးစိုးရ..” “ဘွပ်.. ဘု.. အမလေးလေး ထိလိုက်တာကွာ။
စောက်ပတ်ထဲပူဆင်း ပြီး သားအိမ်တောင ်လှုပ်ခါသွားတယ်..” “သီတာ့စောက်ပတ်ထဲမှာ စောက်ရည်တွေကစိုရွဲနေတာဆိုတော့ ဆောင့်ထိုး ချလိုက်ရင် လီးကလျှောခနဲအဆုံးဝင်တာပေါ့” “ဟွန့်.ပြောရောမယ်။ အရည်ရွဲပြီးအဝင်ချောတာ ကြိုက်ရဲ့လား။ အရည်တွေ သိပ်များနေ တယ် ဆိုရင်သုတ်ပေးမယ်လေ..” “အင်း..ကောင်းတယ်..နည်းနည်းသုတ်ပစ်လိုက်။” ပြောရင်း ကိုစိုး နောင်က မြသီတာ၏စောက် ပတ်ထဲ ထိုးသွင်း လိုးနေသော လီးကြီးကို ဆတ်ကနဲ ဆွဲထုတ်သည်။ စောက်ပတ်ထဲမှ လီးထွက်သွား သံ “ပတ်၊ဗျစ်၊ပလွတ်” ဆိုသည်ကိုပင်ခိုင်ကြူသင်း အတိုင်းသားကြားရသည်။ လိုးလက်စတန်းလန်းစောက်ပတ် ကြီးသည် လီး ကျွတ်သွားသောအခါ ပြဲ အာလန်နေသည်ကိုလည်း ထင်းထင်းကြီးမြင်ရ သည်။ ကာမဆိပ်တက်နေချိန်မို့ အဖုတ်ကြီးက လေထိုး သွင်းထားသလို ဖုထစ်ကာ ဖောင်းကားနေသည်။
အရည်များလည်းစိုရွဲလက်ပြောင်နေသည်။ မြသီတာ၏ အရည်ရွမ်းရွမ်းစိုနေသော အဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်း ရွရွကြီးကိုမြင်ရတော့မှ မိမိ၏ပေါင်ကြားမှစောက်ပတ် သည်လည်း ဖုဖေါင်းကာအရည်တွေစိုနေသည်ကို ခိုင်ကြူသင်းသတိပြုမိသည်။ စောက်ပတ်ထဲမှ ဆွဲထုတ်လိုက်သော ကိုစိုးနောင်၏လီးကြီးသည် ကလန့်ခံရ သလိုမျိုးဖြစ်ကာ ဆီးစပ်ကို ဖတ်ခနဲသွားရိုက်သည်ကို တွေ့ရသည် တွင် ခိုင်ကြူသင်း တစ်ကိုယ်လုံး ကြက်သီးဖျန်းဖျန်းထသည်။ စောက်ဖုတ်ထဲမှလည်း နွေးကနဲနေအောင်ပင် အရည်ကြည်တို့စိမ့် ထွက်နေသည်။ မြသီတာအောင်လိုလီးထိုးသွင်းကာလိုးတာမခံရပါပဲ နှင့်မိမိစောက်ပတ်ထဲကဘာကြောင့်အရည်တွေစိုထွက်ရလေ သနည်းဟု အပျိုပေါက်လေး တွေးနေသည်။ သည်ကိစ္စများကိုကောင်းစွာတတ်သိခြင်းမရှိသော်လည်း ကာမစိတ်ဆန္ဒ နိုးထမှု ကြောင့်ဖြစ်လိမ့်မည်ဟုတော့သဘာဝအသိဖြင့်နားလည်သလိုလိုရှိသည်။
ကိုစိုးနောင်ကထိုင်ခုံပေါ်တင်ထားသောသူ့ပုဆိုးကိုယူကာ မြသီတာအောင်ကို လှမ်းပေးသည်။ အပျိုပေါက်မလေး(2) မြသီတာ အောင်ကကိုစိုးနောင်၏ပုဆိုးဖြင့်သူမစောက်ပတ်မှစောက်ရည် များကိုအသာ တို့ကာသုတ်သည်။ အကုန်စင်အောင်သုတ်ခြင်း မဟုတ်။ စောက်ရည်အရမ်းရွှဲ မနေရုံသာချိန်ဆ၍သုတ်ခြင်းဖြစ်သည်။ “ကိုင်း..လာလိုးတော့..ရပြီ..” ပုဆိုးကိုစားပွဲစွန်းနားတွင်ပစ် ချကာ မြသီတာအောင်က ပက်လက်လှန်ချအိပ် လျက်ပြောသည်။ စောစောကအလိုးခံခဲ့သည့်အနေအထားအတိုင်းအိထွားသော ဖင်ဆုံ၀၀ ကြီးကိုစားပွဲစောင်းတွင် တင်လျက်ပေါင်ကြီးနှစ်ချောင်းထောင်မြှောက်ပေးသည်။ မြှောက် ထားသောပေါင်နှစ်ချောင်းကို လက်များဖြင့်ထိမ်းကိုင်ကာကားထားပေးလိုက်သေးသည်။ “တစ်မျိုးပြောင်းပြီးလိုးရအောင်..ကုန်းပေးပါလား..” မြသီတာအောင် ကအလိုးခံရန် ရယ်ဒီမိတ်ဆိုသလို အသင့်ပြင်ပေး ထားသည်ကိုတက်မလိုးသေးဘဲကိုစိုးနောင်ကပြောသည်။
ဦးတည်အပြောခံရသူ မြသီ တာအောင်ဘယ်လိုမျိုးနေမလဲတော့မပြောတတ်။ ကြားလိုက်ရသူခိုင်သင်းကြူပင် ရင် သိမ့်တုန်သွားရ သည်။ မြသီတာအောင်ဆိုလျှင်ရင်သိမ့်တုန်ရုံမကအဖုတ်ပင် လှုပ်ခါသွား လေမည်ဟုအပျိုပေါက်လေး တွေးမိသည်။ ထိုအတွေး ဝင်မိချိန်တွင် သူမ၏စောက်ပတ်လေးသည်ဆတ်ဆိုတစ်ချက် လှုပ်ခါသည်။ အရည်ကြည်တစ်သုတ်လည်း ပျစ်ကနဲထွက် သည်။ ခိုင်ကြူသင်း၏ပါးစပ်မှ “အို” ဟု မတိုးမကျယ်ရေရွတ်သံလေးပေါ်ထွက်သည်။ကိုစိုးနောင်သည်ထိုအသံကိုကြားလိုက်မိသလို ပင်ဖြစ်သည်။ သို့သော် သူ့စိတ်အာရုံက မြသီတာအောင်ကိုကုန်းခိုင်းပြီး လိုးချင်စိတ်ကများ နေသဖြင့် ကြားမိသလိုလိုရှိသော အသံ သဲ့သဲ့လေးအကြောင်းသေသေချာချာ စီစစ်ခွဲခြားခြင်းမပြုနိူင်။ လျစ်လျူရှုပစ်လိုက်သည်။
“အိုး..ဒီလိုမျိုးလုပ်လည်းရတဲ့ဟာကို..” အလိုးခံရန်အသင့်ရှိနေလေသော မြသီတာအောင်က မျက်စလေးချီကာညုတု တုကြည့် လျက် ခရာတာတာပြောသည်။ ကိုစိုးနောင်လိုးချင်သည့် အနေအထားအတိုင်းကုန်းပေးတော့မှာ ကိုတော့ ချောင်းကြည့်နေသူ အပျိုပေါက်လေးပင် သိသည်။ “သီတာလိုနို့ကြီးကြီးဆုံကားကားဆိုက်ကြီးကို ကုန်းပြီးနောက်က ခွလိုးတာပိုအရသာ တွေ့တာ ပေါ့။ နို့ကြီးကိုအပီဆွဲပြီး ကောင်းကောင်းလိုးပေးမှာ။ ကဲ.. ကုန်းပေးစမ်းပါကွာ..” “ဟွန့်တော်တော်ကဲနော်.. အဆန်းကိုထွင်ချင် တယ်။ ရိုးရိုးအပေါ် က လုပ်တာမဟုတ်ဘူး..။ ကုန်းခိုင်းရတာနဲ့ဘာနဲ့..” “ဟဲဟဲဟဲ..သီတာလဲအရသာပိုတွေ့မယ့်ဥစ္စာ..” “ဘာ အရသာတွေ့တာလဲ..ဟွန့်..” မြသီတာအောင်က ချစ်မျက်စောင်းလေးတစ်ချက်ထိုးကာ ဖင်တင် ပေါင်ကားပေးထားရာ မှစားပွဲ အောက်သို့ဆင်းသည်။ စားပွဲပေါ်လက်ထောက်ကာ ကုန်း ပေးသည်။
“အဲလိုမျိုးကုန်းပေးလိုက်လဲ ပြီးတာပဲ..။ သီတာလည်း စောက် ပတ်ထဲအီဆိမ့်သွားအောင် ဖီလင်ရမှာကိုသိရဲ့သားနဲ့..” “သွား..သီတာက ဦးစိုးလုပ်ချင်တယ်ဆိုလို့ ကုန်းပေးတာသိလား..အီဆိမ်သလေး.. ဘာလေးမပြောနဲ့ ကုန်းပေးပြီးခံရတာအထဲမှာ အောင့်အောင့်သွားတာ.. နာလည်းနာတယ်..” “နာတာကိုကကောင်းနေတာမဟုတ်လား..သီတာရဲ့” “တော်စမ်းပါ.. ကဲ..ဒီမှာကုန်း ပေးထားပြီလေ။ စကားများမနေနဲ့.. လာချတော့” “ချမှာပေါ့သီတာရဲ့။သီတာကအရမ်းကိုအလိုးခံချင်နေပြီလား..” “ဟင့်.သူများမ ပြီးသေးပဲမစို့မပို့ဖြစ်နေတာကိုး။ ခံချင်နေတာပေါ့။ ဦးစိုးကရော မလုပ်ချင်ဘူးလား..” “လိုးချင်တာပေါ့သီတာရာ.. သီတာ့ကို တစ်နေ့လုံးခေါ်ထားပြီး တောင် စိမ်လိုးပစ်ချင်နေတာ..” “အလိုလေး.. တစ်နေ့လုံးတော့မခံနိုင်ပေါင်.. လူကိုသူ့မယားများ မှတ်နေ သလားမသိဘူး..” “လိုးနေကြတာပဲဟာ..မယားမမှတ်လို့ဘာမှတ်ရမှာလဲ..” “ကဲ..ကဲ.. စကားများမှာလား.. လိုးမှာလား..ပြော။ မ လိုးရင်ပြန် တော့မယ်..” “လိုးမှာပါ..လိုးမှာ။ပေါင်လေးနည်းနည်းကွလိုက်။ စောက်ပတ်က ပေါင်ကြားညပ်နေလို့” “ကျွတ်..ဦးစိုး ကတော့ကွာ..တစ်ကယ်ရစ်တယ်..” “ရစ်တာမဟုတ်ပါဘူးသီတာရယ်.. ပေါင်ကွပေးမှစောက်ပတ်အာပြီး လီးထိုး သွင်းလို့ရမှာပေါ့။
စောက်ပတ်ပေါင်ကြားမှညပ်နေရင် ဘယ်လိုလုပ်သွင်းနိုင်မှာလဲ။ အပေါက်ချော်ပြီးဖင်ထဲဝင်သွားရင်သီတာပဲအော်တာ..” “ဟေ့..ဟေ့ဉာဏ်များပြီးဖင်ထဲချော်သလိုလိုနဲ့ထိုးမသွင်းနဲ့နော်..” “ဒါကြောင့်ပေါင်ကွခိုင်းတာပေါ့..” “ဟောဒီမှာ။ဖြဲလဲပေးထား တယ်..အပေါက်မလွဲစေနဲ့” သူတို့နှစ်ယောက် အချီအချပြောနေကြသည့်စကားများအရ မြသီတာ၏ ဖင် ပေါက်ထဲသို့ ကိုစိုးနောင် ကလီးချောင်းကြီးကို ချော်လိုးသွင်းဖူးခဲ့ကြောင်း ခိုင်ကြူသင်း နားလည်သည်။ ခိုင်ကြူသင်းမှာ အသက်(၁၂)နှစ်ကျော်ကျော်သာရှိ သေးသော်လည်း ကာမစပ်ယှက်လျင်မိန်းမအင်္ဂါထဲယောက်ျားတန်ဆာထိုးသွင်းရသည် ဆိုခြင်းလောက်ကို တော့သိသည်။ ယခုမူ စအိုပေါက်ထဲကိုပါထည့်လို့ရသည်ဟု အသိတိုးရပြန်သည်။ အပျိုပေါက်လေး၏ဖင်ဝယားသလိုလို၊လှုပ်သလိုလိုပင်ဖြစ်လာသည်။
မြသီတာအောင်သည် လက်နှစ်ဘက်နောက်ပစ်ကာ သူမ၏ စောက်ပတ်ကိုကျကျနနပင် ဆွဲဖြဲပေးသည်။ အဖုတ်နူတ်ခမ်းသားနျစ် ဘက် ပြဲအာလျက် အတွင်းသားနီရဲရဲများက လတ်ဆတ်သောငါးပါးဟပ်လိုပေါ်လာသည်။ စောက်စေ့ကြီး လည်းပြူး၍ကော့ ထောင် တက်နေသည်။ခိုင်ကြူသင်းအဖို့မှာ မိန်းမအင်္ဂါစောက်ပတ်ကြီး ကိုကွက်ကွက်ကွင်းကွင်း ထင်ထင်ရှားရှားကြီးကို မြင် လိုက်ရကာ ရင်ထဲကျလိကျလိပင် ဖြစ်၍လာသည်။ ဒီအဖုတ်ကြီးကိုလိုးနေဆော်နေသော ကိုစိုးနောင်ဆိုလျင်တော့ပြောမနေ တော့ နှင့်။ ငနဲသားသည်ရက်ရက်ရောရောဖြဲပေးထားသော စောက်ပတ်ပြဲပြဲအာအာကြီး ကိုတစ်ချက်ကုန်းကြည့်ပြီး လီးချောင်းကြီးကို အလယ်လောက်မှကိုင်ကာ တေ့ထောက်၍ ထိုးသွင်းလိုက်သည်။ “အား..ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်..ဖြည်းဖြည်းဦးစိုး..နာတယ်နာ တယ်..” စောက်ပတ်ထဲသို့လီးချောင်းကြီးတစ်၍တစ်၍ဝင်သွားသည်ကို ခိုင်ကြူသင်း တစ်ယောက် အသည်းတုန်အူတုန်ခမန်းမြင် လိုက်ရသည်။ အပျိုဖြစ်ကာစအဖုတ်လေးထဲ မှရွစိရွစိလှုပ်လာသည်။
အပျိုပေါက်မလေးသည်ပေါင်နှစ်ချောင်းကို စေ့ကာလိန်ထား လိုက်မိသည်။ ပေါင်လိန်ထား၍ပေါင်နှစ်ခုကြားညှပ်သွားသောစောက်ပတ်ထဲမှ ထူးခြား သောအာရုံတစ်ခုတရိပ်ရိပ် ဖြစ်ပေါ်သည်။ ကြက်သီးတွေဖျန်းခနဲဖျန်းခနဲဆိုသလို ထပြီး ရင်းထ၍နေလေသည်။ လီးအသွင်းခံနေရသူ မြသီတာအောင်ခါး ကော့၍ ဖင်ကြီးယမ်းခါသွားသည် ကိုလည်း ခိုင်ကြူသင်းမြင်နေရသည်။ “စောက်ပတ်ထဲလီးဝင်ရဲ့လား..” ကုန်းပေးထားသောမြ သီတာအောင်၏စောက်ပတ်ထဲသို့ နောက်မှခွကာ လီး ထိုးသွင်းရင်းကိုစိုးနောင်ကမေး၏။သူသွင်းနေသည့်လီးဝင်နေသည်ကို မျက်ဝါးထင်ထင် တွေ့နေရသည့်ကြားကပင် သူလိုးတာခံနေလေသောသင်္ဘောသားမယား မုဆိုးမအသစ် စက်စက်ကုလားကပြား မကို ရမက်ပြင်းလာအောင်မေးလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ “အင်း..ဝင်တယ်ကွာ..ဝင်တယ်။ ပြည့်ကြပ်နေတာပဲ.. ဆုံးအောင်သွင်းလိုက် ပြီလား..” “ဘယ်ဆုံးအုန်းမှာလဲသီတာရ။ လီးတစ်ဝက်လောက်ပဲဝင်အုန်းမှာ..။ အကုန် ဝင်အောင်ထိုးထည့်လိုက်တော့မယ်။”
“အရမ်းမသွင်း..ဘွပ်ဗျစ်..အမလေးလေးနာလိုက်တာ.. သိပ်မကြမ်းပါနဲ့ဆိုမှ.. အားအား” မြသီတာအောင်ကအရမ်းမသွင်းရန် တောင်းပန်စကားမဆုံးမီမှာပင် ကိုစိုး နောင်က ကျန်နေသေးသည့်လီးချောင်းတစ်ဝက်မရှိတရှိကို အားထည့်ကာဖိဆောင့်ထိုး သွင်း ချလိုက်သည်။ လီးကြီးတစ်ချောင်းလုံးစောက်ပတ်ထဲအကုန်ဝင်သွားလေပြီ။ လီး သွင်းကြမ်းကာ အဝင်လည်းနက်သောကြောင့် မြ သီတာအောင်၏စောက်ပတ်ထဲမှာ ပူ၍ အောင့်တက်သွားရသည်။အလိုးခံဖူးသောလီးမို့အဝင်ချောသော်လည်း ပွတ်တိုက်မှုတင်း ကြပ်စီးပိုင်သောကြောင့်အမျိုးသမီးနာသွားကာအော်ဟစ်ညီးညူလိုက်မိရှာသည်။
ဖင်ဆုံ ကြီးဆတ်ကနဲတုန်ကာလူမှာလည်း ရှေ့သို့ကိုင်းကျသည်။ ကုန်း၍အလိုးခံနေရသည်မို့ ဆီးစပ်ကရှေ့မှစားပွဲအစွန်းကိုသွား ရိုက်မိသည်။ စားပွဲသာခံမနေပါကမြသီတာအောင်မှာ လီးဆောင့်သွင်းချလိုက်သည့်ဒဏ်ဖြင့်မှောက်ခုန်လဲပြိုကျသွားလောက် သည်။ ကိုစိုးနောင်ကတော့ မြသီတာအောင်ဘာကြိုက်တတ်သည်ကို (လိုးနေကျမို့) သိနေလေရာ လီးတစ်ချောင်းလုံးဝင်အောင် ထိုးထည့်ပြီးသည်နှင့် ကျွမ်းကျင်လိမ္မာစွာလိုး ဆောင့်ပေးလေတော့သည်။ ပညာပါကာ ထိမိသောအလိုးအဆောင့်တို့တွင် မြသီတာ အောင်အပြတ်ငြိမ့်နေသလိုချောင်းကြည့်နေသောအပျိုမလေးမှာလည်း ဖီလင်တွေတက် ပြီးရင်းတက်၍နေလေသည်။ အဖုတ်ထဲ တွင်အပြတ်ကိုစိုနေသည်။ မို့ဝန်းစရင်သားနုနု လေးများတင်းမာစူကျစ်နေကြသည်။ နို့သီးလေးဆိုလျှင်လည်း မချွန်တချွန်ဖြစ်နေ သည်။ လူမှာလည်းအငြိမ်မနေနိူင်။ ဖင်တလှုပ်လှုပ်ပေါင်တလိမ်လိမ် ဖြစ်နေသည်။
ပေါင်ချင်းဖိကြိတ်လိမ်လေတိုင်း အဖုတ်ကို ပေါင်ချန်နှစ်ဖက်ကဖိညှပ်သလိုဖြစ်ကာ ဝတ် ထားသောအတွင်းခံဘောင်းဘီလေး၏ခွဆုံသားနေရာနှင့် စောက်စေ့တို့ ထိမိပွတ်မိကြ သည်။ အပျိုမလေးမှာ လေထဲတွင်ပန်းရထားကြီးစီးရသလိုလို အမြင့်မှကျလာလိုက် ပြန်တက်သွားလိုက် ဖြစ်သလိုလို ရင် တဖိုဖိုအသည်းတအေးအေးဖြစ်နေသည်။ မြသီတာ အလိုးခံနေတာကြည့်ရင်း မိမိကိုယ်တိုင်အလိုးခံရသလိုခံစားရလျှက် တစ်သက် တစ်ခါ မကြုံဘူးသောစိတ်လှုပ်ရှားမှုဖြင့်သိမ့်သိမ့်တုန်၍နေလေသည်။ လိုးနေကြသူနှစ်ယောက်ကလည်း စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် ဆိုသလို အပေးအယူ မျှ၍ ခံနေလိုးနေကြလေရာ ခိုင်ကြူသင်းမှာ ကြေးကြီးပေးပြီးကြည့်ရသော လိုက်ဖ်ရှိုးခေါ် လူကိုယ်တိုင်လိုး ပြဆော်ပြသည့် အပြာပြပွဲကို စိတ်ကြိုက်ကြည့်ရှုရသလိုမျိုးပင် ဖြစ်နေလေတော့သည်။
စိုးနောင်က အလိုးကျွမ်းကျင်ပြီးဆောင့် အားသန်သလို မြသီတာအောင်က လည်း အခံတော်ကာအပေးကောင်းသည်။ ကိုစိုးနောင်က ခပ်သွက်သွက်ဆောင့်လိုက်၊ ဖြည်းဖြည်းမှန်မှန်လိုးလိုက် ဆတ် ကနဲဆတ်ကနဲအားပြင်းပြင်း နှင့်သွင်းလိုက်နှင့် ကောင်းကောင်းလိုးသည်။ ဆောင့်လိုးရင်း သူ၏ဖင်ပြောင်ကြီးကို ဝိုက်ကာလှုပ်လိုက်၊ ဒူးကွဒူးကွေးလိုက်လည်းလုပ်ပေးရာ လီး ချောင်းကြီးသည် စောက်ပတ်ကို ဟို ထိုးသည်မွှေလမ်းကြောင်းအမျိုးမျိုးမှ ဝင်လျှက်ရှိ သည်။ လိုးရင်းစကားလည်းပြောနေရာခိုင်ကြူသင်းအဖို့ ရင်ဖိုမောဖွယ်ရာလိုး ဆောင့် မှုများကိုလည်းမြင်ရ၊ အသည်းယားစရာ တစ်တစ်ခွခွပြောကြဆိုကြသည့်စကားတွေကို လည်းကြားနေရ၊သည်ကြားထဲ လီးဝင်သံထွက်သံ၊ အသက်ပြင်းပြင်းရှုသံ၊အရသာတွေ့၍ မြည်တမ်းသံတွေကလည်းထပ်ဖြည့်ပြန်ရာ ရင်တဒိန်းဒိန်းခုန် တစ်ကိုယ် လုံးရှိသွေးတွေ ဆူပွက်ကာအရမ်းကိုထကြွ၍နေလေတော့သည်။
ယခုအချိန်တွင်ဘဲတပွေလောက်ရောက် လာလျှင်ခိုင်ကြူသင်း ကအတင်းပင်ဆွဲခေါ်ကာအလိုးခိုင်းမည်မှာ သေချာနေသည်။ အပျို မလေးအတွက် ကံကောင်းသည်လားကံဆိုးသည်လားတော့မ ပြောနိူင်။ ထိုနေရာဆီသို့ လူယောက်ျားမပြောနှင့် ခွေးထီးပင်ရောက်မလာပေရာခိုင်ကြူသင်းမှာ ဆွဲလိုးခိုင်းစရာ လီးမရှိဘဲ တစ်ယောက်တည်းသာဖီလင်တွေတက်လျက်အပြတ်ဟော့နေရလေသည်။ “ဘွပ်ဘုဘုဘွပ်..အားအိအိဦးစိုးရယ်..ဆောင့်ဆောင့် တအားဆောင့်ပေးနော်..” “သီတာ..ပြီးတော့မလား..ဟင်..” “အင်း..အင်း.. ပြီးတော့မယ်.. ဆောင့်လေ.. ဒီမှာအရမ်းကောင်းနေ တာ.. တအားဆောင့်စမ်းပါ..” “ဘွပ်ဘုဘွပ်ဘုအိအာ့.. ဘွပ်..အမလေး..ဘွပ်.. ကောင်းလိုက်တာ..ဆောင့် ဆောင့်..လာတော့ မယ်..ထွက်တော့မယ်..လိုးလေ..ဆောင့်..အားနို့ဆွဲအုန်း..” ကိုစိုးနောင်က ဖင်ဆုံကားကား၀၀တစ်တစ်ကြီးကို လက်နှစ်ဘက်ဖြင့်စုံ ကိုင် ကာ ဆောင့်လိုးနေရာမသီတာအောင်ကနို့အဆွဲခံချင်လာသောကြောင့် အငမ်းမရပြောသည်။ ကိုစိုးနောင်လည်းဖင်ကိုင်ထား သည့်လက်နှစ်ဘက်အနက်မှ ညာလက်ကိုဖယ်ကာ မြသီတာအောင်၏ဂျိူင်းအောက်မှထိုးလျက်ညာဘက်နို့ကြီးကိုလှမ်းဆွဲသည်။
“နို့နှစ်ခုလုံးကိုစုံကိုင်ဆွဲစမ်းပါဦးစိုးရဲ့။ နို့ကိုတားဆွဲပြီး အပီဆောင့်လိုးပေး စမ်းပါ။သီတာ့စောက်ပတ်အရမ်းယားနေပြီ..ဆွဲလေ..နို့ဆွဲ ပြီးဆောင့်ပါရှင့်” ပြီးတော့မည်မို့ မြသီတာအောင်သည် အရမ်းကိုကဲနေသည်။ ကာမစိတ်မွန် ကာ အငမ်းမရ ဖြစ်လာသည်။ ဖင် ကြီးကိုနောက်သို့ကော့ကော့တွန်းပေးနေရာ ကိုစိုးနောင် ၏ဆောင့်လိုးချက်နှင့် အံကိုက်ဖြစ်ကာ လီးအဝင်ပိုပြင်းသည်။ ကိုစိုးနောင် မှာလည်း အမျိုးသမီးပြီးတော့မည်ကို သိကာစိတ်ပိုထလာသည်။ ဆောင့်အားပိုသန်လာသည်။ မြသီ တာအောင်၏ စောက် ပတ်သည်လည်း အရမ်းကိုလှုပ်ရှားသည်။ လိုးဆောင့်နေသောလီးချောင်းကြီးကို ညှစ်၍စုပ်သည်။ အရည်တွေဆိုတာ ပျစ်ကနဲပျစ် ကနဲနေအောင်ပင် ထွက် သည်။ ကုလားကပြားမဖြစ်သော်လည်း အသားမမဲသောကြောင့် စောက်ရည်ကသိပ် မပျစ်။ အသား ဖြူသောတရုတ်ကပြားမတွေလိုလည်း စောက်ရည်ကမကြဲ၊မရွမ်း။ မပျစ် မကျဲအနေတော်ရုံဖြစ်ကာ လိုးဆောင့်ရသည်မှာ စီးပိုင်မှု လည်းမရှိ။ ချောကနဲချောကနဲ လည်းမဖြစ်။အလယ်အလတ်အခြေအနေတွင်ရှိနေသည်။ ကိုစိုးနောင်လည်း ဖီလင်အပြတ် တက်နေလေရာ အားကုန်သုံး၍ ရက်ရက် စက်စက်ပင်ဆောင့်လိုးသည်။
လိုးနေကြသူနှစ်ယောက်ထံမှ ဓာတ်ကူးသလိုမျိုးဖြစ်ကာချောင်းကြည့်နေသူ အပျိုပေါက်မလေး ခိုင်ကြူသင်းလည်း အဖုတ်ထဲ တွင် ယားကျိလှုပ်စိ ဖြစ်လျက် ရင်လှိုက်ဖိုမောနေရှာသည်။ “ဦးစိုး.. ဦးစိုး.. ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်ပါ။ သီတာ.. ပြီးတော့မယ်..လာ တော့မယ်..” “ဘွပ်ဘွပ်ဘုဗျစ်..ဒီလိုမျိုးလား..” “အိုးအမေ့..ဟင့်..ဟုတ်ပြီ..ဆောင့်..ဆောင့်..တအားဆောင့်..အင်းအား..” “တို့ ဆောင့်တာကောင်းရဲ့လား..” “ကောင်းတယ်။ ဒီလို ကောင်းကောင်းဆောင့်မလိုးတတ်ရင် ဦးစိုးရဲ့လီးကြီး ဒဏ်ကိုသီတာခံနိူင်မှာမဟုတ်ဘူး..” “ဘွပ်ဘုဘုဘဘွပ်..အဆောင့်ကောင်းလို့လီးဒဏ်ခံနိူင်တယ်ပေါ့..” “ဘွပ်..အားပါးပါး.. ဟုတ်တယ်.. ဘွပ်.. အောင်မလေးလေး..ကျွတ်ကျွတ် ကျွတ်” အမြောက်ကြီးပစ်ဆောင့်နည်းနှင့် အားပြင်းပြင်းတွယ်လိုက်ရာ မြသီတာ အောင်ဖင်၀၀ကြီးပင် မြောက်ကာတက်သွားသည်။ ခိုင်ကြူသင်းလည်း ဒူးကွေးကိုယ်ကြုံ့ ကာစောက်ပတ်နုနုလေး၏ အတွင်းဘက်တွင်သိမ့်ခနဲငြိမ့်ခနဲ ဖြစ်သည်။
“နာသြားလို့လား..သီတာ..” “ဟင့်အင်း..အရမ်းကောင်းလို့..ဦးစိုးရ..” “အဲဒီလိုအမြောက်ကြီးပစ်ဆောင့်နည်းနဲ့ဆောင့်တာကြိုက် လား” “အင်း..ကြိုက်တယ်.” “ခံနိူင်တယ်နော်.” “ရတယ်..ဒီထက်ပြင်းပြင်းနဲ့ကြမ်းကြမ်းဆောင့်ရင်တောင်ခံနိူင်တယ်.” “အို ကေ..ကောင်းပြီ” ကိုစိုးနောင်က အမြောက်ကြီးပစ်ဆောင့်နည်းများဖြင့် အားရပါးရဆောင့်လိုး သည်။ ထိုဆောင့်နည်းမှာ လီးအဝင် နက်ကာစူးသည့် အတွက်တော်ရုံနှာထရုံနှင့် မခံနိူင်။ တစ်ချက်ကောင်းလောက်မျှသာ ခံနိူင်ကာ ရှုံ့မဲ့တောင်းပန်ရသည့် ဆောင့် နည်းဖြစ်သည်။ မြသီတာသည် တဏှာထန်သည့်အပြင် လူကောင်ကလည်း ကြီးဆူဖြိူးထွားကြိူင်းကာ ယခုအခါတွင် ရမက်ဇော ကဂိတ်ကုန်အောင်ပင် ရောက်နေသည့်အတွက် သားအိမ်ကို စူးနစ်ထိုးဆောင့်မိသည်ကိုလည်း နာရမှန်းမသိနှင့်တော့ဘဲ ကြမ်းတမ်းပြင်းထန်ထိမိစူးရှ လွန်းသည့် အမြောက်ကြီး ပစ်ဆောင့်လိုးချက်များကိုအပီအပြင် ခံသည်။ ကိုစိုးနောင် ကလည်းဒါ မျိုးကိုအကြိုက်မို့ အားမနာတမ်းကိုဆောင့်သည်။ ခိုင်ကြူသင်းမှာလည်း ပြင်းထန်ကြမ်းတမ်းလွန်းလှသည့်ဆောင့်နည်းဖြင့် ပယ် ပယ်နယ်နယ်လိုးကြသည်ကိုအပီ အပြင်တွေ့မြင်ရကာအသည်းတုန်အူတုန်ဖြစ်နေသည်။
ယခုမှကာမစပ်ယှက်မှုကိုသေချာ တွေ့ မြင်ဖူးသောအပျိုပေါက်လေးအဖို့ တကယ်ရက်ရော သောဆောင့်နည်းဖြင့် လိုးနေကြ ပုံမှာကမ်းကုန်အောင်ပင် ဖြစ်နေတော့သည်။ “ကောင်းတယ်.. ကောင်းတယ်.. ဘွပ်ဘုဘုဘွပ်. ဆောင့်..ဆောင့်..အာ့အာ့ အာ့.. အမလေး..ထွက်တော့မယ်. .ဘွပ်..အား.. လာ ပြီ..ထွက်ပြီ.. ထွက်ကုန်ပြီ.. ဦးစိုးရဲ့..အား.” မြသီတာအောင်ထန်ထန်ပြင်းပြင်းကြမ်းကြမ်းရှရှပင် ပြီးသွားသည်။အလိုးခံနေသော မိန်းမက ရမက်ပြင်းထန်စွာပြီးသွားမှုသည်လိုးသူယောက်ျားအပေါ်တွင်လည်း လွှမ်းမိုးသက်ရောက်မှု ပြင်းထန်လှပေရာ ကိုစိုး နောင်မှာသုတ်မထိမ်းနိူင်တော့။ မြသီတာ အောင်နှင့်ပြိုင်တူလိုလိုပင် ပြီး သွားသည်။ သူ၏ဂွေးအုများထဲရှိသုတ်ရည်တို့သည် လိင် တံချောင်းတလျောက်အဟုန်ပြင်းပြင်း ထိုးထွက်သည်။ လီးထိပ်မှနေ၍ပတ်တန်နှင့် ထိုးထုတ်သလို ပတ်ကနဲ ပတ်ကနဲ ပန်း၍ပန်း၍ထွက်သည်။ ပူနွေးပျစ်ချွဲသောသုတ်ရည် တို့သည်မြသီတာအောင်၏ စောက်ပတ်ထဲပြန့်နှံ့သည်။ အဖုတ်သည်လီးကို တင်းကြပ်စွာ ညှစ်စုပ်ယူသည်။ စောက်ပတ်နှင့်လီးတသားတည်းရှိသလိုမျိုး ဖြစ်သည်။
မြသီတာအောင် က ခါးကော့ဖင်ကော့ ခေါင်းမော့လျက်သား၊ ကိုစိုးနောင်ကလည်း ခေါင်းနောက်ပစ်ကာ ကိုယ်ကကုန်းကွကွနှင့် သူမ၏နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ဆွဲကိုင်ညှစ်လျက် သား ကျောက်ရုပ်တွေ လိုဖြစ်ကုန်သည်။ ချောင်းကြည့်နေသူခိုင်ကြူသင်းလည်း အသက်ရှုပင်ရပ်သွားသလို ထင်ရသည်။ ကောင်မလေး၏သွေးသားများဆူပွက်နေသည်။ အကယ်၍ကိုယ့်အဖုတ် ကိုယ်လက်ဖြင့်ကိုင်ပွတ်လိုက်လျင် (သုံးလေးချက်မျှပွတ် နှိုက်လိုက်ရုံဖြင့်) အပျိုပေါက်မ လေးပြီးသွားနိူင်သည်။ သို့သော်အပျိုဘော်ဝင်ခါစငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်လေးမို့ ခိုင်ကြူသင်း သည်ဒီ အထာမျိုးမကျွမ်းကျင်။ သည်လိုလုပ်ရမှန်းလည်းမသိသေး။ ယခုလောလောဆယ် တွင် ခိုင်ကြူသင်းလုပ်တတ်သည်က (လုပ် နေသည်က)ပေါင်လိန်ကာ အဖုတ်ကိုဖိညှစ် ခြင်းသာဖြစ်သည်။ သည်တော့ ပြီးသည့် အခြေအနေ ထိတော့မရောက်။ ပြီးလုပြီးခင် အရသာမျိုးသာရရှိခံစားရသည်။ သည်မျှလောက် အရသာကလေးကပင် ကာမမှုနှင့်ပတ် သက်၍ အတွေ့အကြုံလုံးဝမရှိသေး သော ခိုင်ကြူသင်း အဖို့ ထူးကဲသည်ဟု ဆိုရပေမည်။
စွဲမက်စရာလည်းဖြစ်သည်။ ကိုစိုးနောင်နှင့်မြသီတာအောင် တို့လည်း လီး နှင့်စောက်ပတ် တပ်လျက်သား နှင့် ခဏမျှငြိမ်၍နေကြသည်။ သုတ်ရည်ထွက်သွားသောကြောင့် လီးကအပြည့်အ၀ မတောင် တော့သော်လည်း ကိုစိုးနောင်မှာ ကာမအားပြည့်ဝသန်စွမ်းသူဖြစ်သည့်အတိုင်း အခြားယောက်ျားတွေလို လီးခွေပျော့မသွား။ မ တောင့်တတောင် မပျော့တပျော့အနေအ ထားတွင်ရှိနေသည်။ သူ၏ဆီးစပ်ကို မြသီတာအောင်၏ ဖင်ကြီးနှင့် ထိကပ်ထားလေရာ တောင်မတ်မှုအပြည့်အဝမရှိတော့သော လီးကြီးသည်အဖုတ်မှပြုတ်မထွက် တစ်လစ်ကြီး ဖြစ်မြဲဖြစ်နေသည်။ ခဏကြာမှနှစ် ယောက်သား အသက်ရှုပြန်မှန်လာသည်။ ကိုစိုးနောင်က မြသီတာအောင်၏နို့ကြီးများကို လက်ဖြင့် ကိုင်ကာဖင်ကြီး နောက်မှခွါ သည်။
ထိုအခါမှလီးသည်စောက်ပတ်မှပြုတ်ထွက်လာသည်။ ခိုင်ကြူသင်းမှာ လည်း လိုးပြီးစစောက်ပတ်နှင့် လီးတို့၏အခြေအနေကို ကျကျနနမြင်တွေ့ရလေတော့ သည်။ အဖုတ်တွင်ရော လီးတွင်ပါ အရည်တွေစိုအိနေသည်။ ကာမစပ်ယှက်မှုတစ်ခန်းရပ်ပြီဟု ရိပ်မိသောခိုင်ကြူသင်းသည် ချောင်းကြည့် နေရာမှအသာထွက်ခွါသည်။ ဆက်တော့ကြည့်ချင်နေသေးသည်။ သို့သော်သူတို့ကိစ္စ ပြီး သွားကြပြီမို့ မိမိချောင်းကြည့် နေသည်ကို ကိုစိုးနောင်တို့ ရိပ်မိသွားမှာလည်း စိုးသော ကြောင့်အသာထွက်လာခဲ့လေသည်။ (ဆက်ရန်… အပျိုပေါက်မလေး (3) ခိုင်ကြူသင်းသည် အိမ်သို့လည်း မပြန်ဖြစ်။ ကိုစိုးနောင်၏စာအုပ်ဆိုင်သို့သွားရာလမ်း သွယ်လေးထိပ်နားတွင်မယောင်မလယ်လုပ်နေမိသည်။ ထိုအခိုက်မြသီတာ အောင် လမ်းသွယ်လေးအတိုင်း လျှောက်လှမ်းထွက် လာသည် ကိုတွေ့ရသည်။ မြသီတာ အောင်သည် ကျော့ကျော့မော့မော့ပင်လျှောက်လာသည်။
လမ်းလျှောက်သောအခါမသိမ သာ ကွတတတော့ဖြစ်နေသလို ခိုင်ကြူသင်းထင်မိသည်။ အဝတ်အစားများသေသေ သပ်သပ်ဝတ်ထားပြီးဖြစ်သော်လည်း ခိုင် ကြူသင်းကတော့ ကိုစိုးနောင်လိုးတာ ခံနေ စဉ်က မြသီတာအောင်ဖင်အပြောင်သား နို့အုံကြီးတွေ အထင်းသားဖြစ်နေပုံကိုပြန်မြင် ယောင်လာသည်။ မြသီတာအောင်၏စိတ်အသွင်ကတော့ အတော်ကိုကျေနပ်နှစ်သိမ့်နေ သည့်အသွင်။ ဒီမိန်းမ ကောင်းကောင်းအလိုးခံခဲ့ရပြီးလို့ ပီတိဖြစ်မြူးကြွနေတာပဲ .. . .ဟု ခိုင် ကြူသင်း၏စိတ်ထဲတွင်တွေးလိုက်မိသည်။ ခိုင်ကြူသင်း သည် ကိုစိုးနောင်၏စာအုပ်ဆိုင်ရှိရာသို့ ပြန်လျှောက်လှမ်းသွား လေတော့သည်။ လမ်းသွယ်လေးထဲတွင်မြသီတာအောင်နှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်ကာ ဖြတ် ကျော်ခဲ့ရသေးသည်။ ခိုင်ကြူသင်းကမြသီတာအောင်ဘက်ကို မျက်စေ့မသမ်းဘဲမမြင် ချင်ယောင်ပြုခဲ့ သလို မြသီတာအောင်ကလည်းခိုင်ကြူသင်းကိုမကြည့်ပေ။
အပျိုပေါက်လေးခိုင်ကြူသင်းကတော့… စာအုပ်ဆိုင်တံခါးပွင့် နေသည်။ ကိုစိုးနောင်သည် စာအုပ်အထပ်များကိုအိမ်ခန်းထဲမှသယ်ထုတ် ကာစားပွဲပေါ်တွင်ခင်းနေသည်။ စာအုပ်ဆိုင်ထဲရှိ ခုံရှည် နှင့်စင်များ တွင်စာအုပ်အဟောင်းများ ကိုတင်ထားသော်လည်း စာအုပ်အသစ်တွေကိုတော့ စာအုပ် ဆိုင်ပိတ်ချိန်တွင်သိမ်းကာ ဆိုင်ပြန်ဖွင့်မှ စားပွဲရှည်ပေါ်တွင်တင်ကာ ခင်းကျင်းလေ့ ရှိသည်။ ဒီစားပွဲပေါ်တွင် မြသီတာအောင်ကို တင်ဆော်ခဲ့သည်ကိုတွေးမိ ကာ ခိုင် ကြူသင်း ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားလာသည်။ အချိန်ကလည်း (၅)နာရီထိုးရန်(၁၅)မိနစ်ကျော် ကျော်လောက်လိုသေးသည်။ ကိုစိုးနောင်သည် မြသီတာအောင်ကိုလိုးပြီးနောက် သူမ ပြန်အသွားတွင် စာအုပ်ဆိုင်ကိုတစ်ခါတည်း ခင်းကျင်းဖွင့်ခြင်းဖြစ်ပုံရ သည်။ ဖွင့်ချိန်က ခါတိုင်းထက်စောနေသည်။ ခိုင်ကြူသင်းသည်စာအုပ်ဆိုင်ခန်းလေးထဲသို့ ဝင်သွားသည်။
ကိုစိုးနောင်က စာအုပ်ဆိုင်နှင့် သူ့အိပ်ခန်းအဝင်အထွက်တံခါးပေါက်နားတွင်ရပ်နေရာမှ ခိုင်ကြူသင်း ကိုလှမ်းကြည့်သည်။ ကိုစိုး နောင်အကြည့်က စူးရဲသည်။ ငနဲ၏စူးရဲသောအကြည့်သည် ခိုင်ကြူသင်းကို ရင်ဒိန်းကနဲခုန်သွားစေသည်။ အဆိုးဆုံးကတော့ စောက်ပတ်လေးထဲ တွင်ယားသလိုဖြစ်လျှက် မျက်နှာလည်းနီရဲသည်။ မျက်လုံးတစ်ချက်ဖြင့် ကိုစိုးနောင်ကို ဝင့်ကြည့်သည်။ ထို မျက်လုံးအရိပ်အရောင်တွင် ကာမစိတ်အခိုးအငွေ့များက သိသိသာ သာပင် ယှက်သန်းနေသည်။ ကိုစိုးနောင်ကလည်း ဖျံဟုပင် ဆို နိူင်သည်။ မိန်းမတွေ၏အထာကို အတော် လေးကျွမ်းသည်။ ကောင်မလေး၏မျက်လုံးအကြည့်တွင် ဘာတွေပါနေသည်ကိုလည်း ဒက်ကနဲဆိုသလို အကဲခတ်မိသည်။သူ့မျက်လုံးများသည် အပျိုဘော်ဝင်စကောင်မလေး ၏ငုံဖူးစရင်အုံလေးများ၊ လုံးကျစ်သော တင်ပါးဆုံ၊ ခပ်ပြေပြေမို့မို့ဆီးစပ်တို့ကို အစုန် အဆန်သေသေချာချာ ကြည့်လိုက်ပြန်သည်။
ခိုင်ကြူသင်းမှာ အဝတ်အစားများဝတ် ထား ပါလျက် ကိုယ်လုံးတီးအနေအထားရှုကြည့်ခံရသလိုမျိုး စိတ်ထဲ၌ထင်မိသည်။ ကိုစိုး နောင်၏မျက်လုံးအကြည့်သည် မိမိ ဝတ်ထားသည့်အဝတ်အစားတို့ကို ထိုးဖေါက်ကာ ဗလာကျင်းနေသောအသားဆိုင်တို့ကို ရှုမြင်သည့်အသွင်မျိုးဖြစ်နေသည်။ အကြည့်ရိုင်း ပြီးရဲတင်းသော်လည်း အပျိုပေါက်မလေးမှာစိတ်မဆိုးမိ။ သည်လိုအကြည့်ခံရသည်ကို ပင်ကျေနပ်သလိုလိုစိတ် လှုပ်ရှားခံစားရသည်။ ရင်ခုန်သံလည်းပိုမြန်လာသည်။ ခိုင်ကြူ သင်းက ကိုစိုးနောင်ဆီသို့ မျက်လုံးတစ်ချက်ဝင့်လိုက်ပြန်သည်။ စောစောကအကြည့် ထက်လည်းသည်အကြည့်က ရမက်အရိပ်အရောင်ပိုသည်။ ရမက်ဇောဖြင့် မျက်ဝန်းတို့ လက်လက်တောက် သည်ကို ထင်းထင်းကြီးမြင်နိူင်သည်။ ကိုစိုးနောင်လို မိန်းမတွေ အထာကျွမ်းနေသူမဆိုထားနှင့်၊ တော်ရုံတန်ရုံအကဲခတ်ကောင်းသူ ပင် နားလည် သိမြင် နိူင်သည်။
ကိုစိုးနောင်ကစာအုပ်ဆိုင်ကောင်တာဟုဆိုနိူင်သည့် စားပွဲရှည်ကြီး၏နောက် မှထိုင်ခုံတွင်ဝင် ထိုင်သည်။ ခိုင်ကြူသင်းသည်ထိုစားပွဲရှေ့တွင် ရပ်နေသည်။ မျက်လွှာ လေးမသိမသာချထားသည်။ ပါးပြင်မို့မို့လေးနှစ်ဘက်နီရဲလျှ က် အသက်ရှုသံလည်း အတော်ပြင်းကာငုံဖူးစရွှေရင်နုနုလေးများ နိမ့်လိုက်မြင့်လိုက်ဖြစ်နေသည်ကို ကိုစိုးနောင် တွေ့ရသည်။ ကို စိုးနောင်က စားပွဲပေါ်တွင်တင်ထားသော ခိုင်ကြူသင်း၏ညာလက်ကို အသာဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ အပျိုပေါက်မလေးကသူ့ကို ဖြတ်ကနဲ မျက်လွှာတစ်ချက် ပင့်ကာကြည့်သည်။ ချက်ချင်းမျက်လွှာပြန်ချသွားသည်။ အသက်ရှုပိုမြန်လာသည်။ ကိုစိုးနောင် ဆုပ်ကိုင်ထားသောညာလက်ကိုတော့ဆွဲဖယ်ရူန်းခြင်းမပြု။ ဒီအပျိုပေါက်လေးကိုစ လျှင်ရမည်ဆိုတာအတွေ့အကြုံတွေအရကိုစိုး နောင်သိသည်။ ခိုင်ကြူသင်းစိတ်တွေထနေကြောင်းလည်းအထာပေါက်သည်။ ဘယ်လိုအကြောင်းကြောင့်သည်အပျိုပေါက်လေး ထ နေ ရွ နေသည်ကိုတော့မစဉ်းစားတတ်။ စဉ်းစားနေဖို့ကလည်းမလိုပါ။ ထ နေသော အပျိုပေါက်လေးကိုအပိုင်ကိုင်ပစ် လိုက်ရုံသာရှိတော့သည်။ ခိုင်ကြူသင်း၏ညာလက်ကို ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။
ကောင်မ လေးဆတ်ကနဲ တုန်ရင်သလို ဖြစ်သည်ကို သတိပြုမိသည်။ အသက်(၁၂)နှစ်ကျော် အရွယ်အပျိုဖြစ်ကာစ ငယ်ငယ်နုနုကောင်မလေး၏လက်ကို ပိုင်နိုင်နိုင်ကိုင်ရ သည့်အထိ အတွေ့ကြောင့်(ထိုမိန်းကလေးသည်ထရွ၍လည်းနေသည်)ကိုစိုးနောင်မှာ ဖိန်းကနဲ ရှိန်း ကနဲပင်ဖြစ်သည်။ူ သူ့င ပဲကြီးဆိုလျှင်လည်း မတ်ကနဲကို တန်း၍ထောင်လာလေတော့ သည်။ ကိုစိုးနောင်မှာကာမအားသန်သည်။ တစ်ချီလောက်သုတ် ထွက်သွားရုံနှင့် ဒေါင်း မသွား။ ခဏတဖြုတ်နားနေလိုက်လျှင်လီးပြန်တောင်ကာထပ်လိုးနိူင်သည်။ သူစံချိန်ယူ ထားသည်မှာသုံးခါ သုတ်လွှတ်သည်အထိခဏနားလိုက်ဆက်လိုးလိုက်လုပ်နိူင်သည်။ စောစောတုန်းလေးကတင်မြသီတာအောင်ကိုအပီလိုးပြီး သုတ် ရည်တွေပန်း ထုတ်ထည့်ပေးပြီးကာစဖြစ်သည့်တိုင်သူ့လီးကြီးသည်အပြတ်ကို ဒင်ပြည့်ကျပ်ပြည့်မတ် တောင်၍လာသည်။ ကိုစိုး နောင်သည်အောက်ခံဘောင်းဘီဝတ်လေ့မရှိ။ ပုဆိုးတစ်ထပ် တည်းသာ စည်းထားရာ လီးက လွတ်လွတ်လပ်လပ်တောင်နိူင်သည်။
ကောင်မလေးပို စိတ်ထ လာအောင်ဂွင်ချဖန်တီးသည့်အနေဖြင့် ကိုစိုးနောင်က တောင်နေသော သူ့လီး ကြီးကိုပုဆိုးပေါ်မှ နေ၍လက်နှင့်ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ မျက်လွှာချထားသော်လည်း(မိန်းကလေးတွေ၏ထုံးစံအရ) ကိုစိုးနောင်လီးကို လက်နှင့်ကိုင် လိုက်တာ ခိုင်ကြူသင်းမြင်မိသည်။ ပုဆိုးအောက်မှအတန်ကြီးမတ်ထောင် နေသည်ကိုလည်းနားလည်သည်။ မကြာသေးမီကပင် အပြတ်မာတောင်နေသောကိုစိုး နောင်၏လီးချောင်းကြီးကို ပကတိအတိုင်းကျကျနနမြင်ဖူးခဲ့ပြီးသည်မို့ ပုဆိုးအောက်ရှိ လိင် တန်၏အသွင်အပြင် ဘယ်လိုမျိုးရှိမည်ဆိုသည်ကိုလည်းခိုင်ကြူသင်း၏ စိတ်အာရုံ တွင်ကောင်းကောင်းကြီး မြင်ယောင်သည်။ ခိုင်ကြူသင်းသည် မျက်လွှာချကာ(ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်)သဘောမျိုးဖြင့် မသိမ သာလေးကြည့်နေမြင်နေရသည်ကို အားမရနိူင်ဖြစ် လျက် တစ်ချက်မျက်လုံးဝင့်ကာ ကိုစိုးနောင်၏ပေါင်ကြားကိုဖြတ်ကနဲကြည့်လိုက်သည်။
ကိုစိုးနောင်ကလည်း လီးကိုင်ထားသော လက်ကို လှုပ်ရှားကာ ဂွင်းတိုက်ပြ သည်။ ရင့်တော့ရင့်ရာကျသည်။ ခိုင်ကြူသင်းမှာလည်းဂွင်းထုပြတာကို အပီမြင်လိုက်ရ သောအခါရင်သိမ့်ကနဲတုန်သည်။ အလိုလိုပင်ကိုစိုးနောင်ကိုကြည့်လိုက်မိသည်။ သူ့ကို ပြုံးစစနှင့်ကြည့်နေသော ကိုစိုး နောင်၏မျက်လုံးအကြည့်နှင့်ဆုံသည်။ ခိုင်ကြူသင်းရင် ဒိန်းခနဲခုန်ရပြန်သည်။ စောစောကထက်ရင်ခုန်ချက်ပိုပြင်းသည်။ ခေါင်းကို လည်းကမန်း ကတန်းငုံ့ပစ်လိုက်သည်။ အပျိုပေါက်လေး အရမ်းစိတ်လှုပ်ရှားရင်ဖိုသွားပြီဖြစ်ကြောင်း ကိုစိုးနောင်က ကောင်းကောင်းသိလိုက်သည်။ နည်းနည်းလောက်အကဲစမ်းကြည့်ရန် စိတ်ကူးရသည်။ တင်ပါးကိုလှမ်းကိုင်ကြည့်ဖို့ စိတ်ကူးမိ သော်လည်း ပေါ်ထင်ကြီးမြင်မြင်ထင်ထင်လို ဖြစ်ကာ အပျိုပေါက်လေးလန့်သွားမှာစိုးသည်မို့ အခြားနည်းလမ်းကိုစဉ်းစားသည်။
သိ သာသိစေမမြင်စေနှင့်ဆိုသော ထိကိုင်မှုမျိုးဖြစ်ရမည်။ ဒီလိုကိစ္စမျိုးဆိုဉာဏ်ထွက်တတ်သောကိုစိုးနောင်၏ခေါင်းထဲတွင် နည်း လမ်း ကောင်းတစ်ခုကိုစဉ်းစားမိသည်။ ထိုနည်းကထိရောက်သည်။ တကယ့်ပစ်ကွင်းနေရာကို ထိနိူင်စေသည်။ ပြီးတော့ ကောင်မလေးအနေနှင့်လည်းမမြင်နိူင်။ ခိုင်ကြူသင်းသည်ကျောင်းစိမ်းစကပ်တစ်ပတ်နွမ်းလေးနှင့်တက်ထရွန်ရင်စေ့ အဖြူရင်စေ့ ဘလောက်စ်လေးဝတ်ထားသည်။ နို့စူချိန်အပျိုပေါက်လေးများ ဝတ်လေ့ရှိ သော ရှင်မြီးဆန်ဆန်အောက်ခံအကျႌလေး ဝတ် ထားသည်။ ကျောင်းစိမ်းစကပ်သည် တစ်ပတ်ရစ်အဟောင်းလေးဖြစ်ကာ ကောင်မလေး၏ဒူးဆစ်အထက် လက်နှစ်လုံးသာ သာ လောက်အထိသာရှိသည်။ တိုသလိုဖြစ်နေသည်။ ကျောင်းစိမ်းစကပ်ကရိုးရိုးသာဖြစ် သည်။ တိုကြပ်စတိုင်ဆန်းမဟုတ်။ ခပ်ကား ကားလေး။ ကိုစိုးနောင်၏စိတ်ကူးအကြံ အတွက်တော့ကောင်းကောင်းအဆင်ပြေနေသည်။
ကိုစိုးနောင်သည်စားပွဲအောက်မှနေ၍ ညာခြေကိုဆန့်လိုက်သည်။ ကြားတွင် စားပွဲခုံမျက်နှာပြင်ခံနေသောကြောင့် အောက်သို့ငုံ့ကြည့်လျှင်ပင် ခိုင်ကြူသင်းအနေဖြင့် ကိုစိုးနောင်ခြေဆန့်ထုတ်လိုက်သည်ကို မမြင်နိူင်။ စားပွဲ၏အနံက တစ်တောင်ထွာသာ သာလောက်သာရှိသည်။ ခိုင်ကြူသင်း သည်တစ်ဖက်စားပွဲစွန်းနားတွင် ကပ်လျက်ဆိုသ လိုရပ်နေခြင်းဖြစ်သည်။ သည်တော့စားပွဲအောက်မှ ဆန့်ထုတ်လိုက်သောကိုစိုး နောင်၏ ခြေတောက်ထိပ်ဖက်ပိုင်းသည် ခိုင်ကြူသင်း၏ ခြေတောက်နှစ်ခုကြားသို့တန်းရောက်သည်။ ဒူးဆစ်အထက်တွင်ရှိနေ သော စကပ်၏အနားစက ကိုစိုးနောင်၏ခြေကျင်းဝတ် အထက်နားလောက်ကို ထိမိသည်။ ကိုစိုးနောင် ဂွင်းတိုက်ပြတာကို မြင် လိုက်ရသောကြောင့် အပျိုပေါက်ကလေး မှာ ရင်ထဲမီးရထားဆယ်စင်းစက်ကုန်ဖွင့်ခုတ်မောင်းနေသလို တဒိန်းဒိန်းတဒိုင်းဒိုင်းခုန် သွားရသည်။
ကိုစိုးနောင်သည်မြသီတာအောင်ကိုလိုးစဉ်က ဝတ်ခဲ့သည့်ပုဆိုးကို မလဲ သေးပဲဆက်ဝတ်ထားဆဲဖြစ်သည်။ ထိုပုဆိုး ဖြင့်မြသီတာအောင်၏ စောက်ပတ်မှစောက် ရည်ကြည်များကိုတို့သုတ်ပေးခဲ့တာအပီအပြင်မြင်ခဲ့ရသော ခိုင်ကြူသင်းမှာ ယခု ပုဆိုး ပေါ်မှလီးကိုဆုပ်ကိုင်ကာ ဂွင်းတိုက်ပြတာတွေ့ရသည်တွင် ယမ်းပုံမီးကျဆိုသလိုရမက် စိတ်တွေဟုန်းဟုန်းထလို့သွားလေ တော့သည်။ အစိမ်းသက်သက်အပျိုပေါက်လေးဖြစ်၍သာတော်တော့သည်။ အတွေ့အကြုံ အနည်းအကျဉ်းလောက်ရှိကာ အတန် လည်းရဲမည်ဆိုလျှင် တစ်ခါတည်းပွဲသိမ်းသွားနိူင် သည်။ စကပ်အောက်နားစကိုထိမိသောလှုပ်ရှားမှုလေးသည် ခိုင်ကြူသင်းကို ကြက်သီးဖြန်းကနဲ ထသွားစေသည်။ စားပွဲခုံမျက်နှာပြင်ကြားခံနေသောကြောင့် ကိုစိုးနောင် ခြေဆန့်ထုတ်လိုက်သည်ကိုမမြင်ရ သော်လည်း မိမိခြေတောက်နှစ်ခုကြားသို့ကိုစိုးနောင် ခြေတောက်ရောက်လာကြောင်းတော့ အလိုလိုနားလည်သိရှိသည်။
ထိုအချိန်မှာပင် ကိုစိုးနောင်ကဆန့်ထုတ်ထားသောခြေတောက်ကို အပေါ်သို့ ပင့်တင်လိုက်သည်။ သူ့ခြေတောက်သည်ခိုင်ကြူ သင်း၏စကပ်လေးအောက်သို့ တိုးဝင် သွားသည်။ စကပ်လှုပ်ရှားမှုကြောင့် မိမိပေါင်ကြားထဲခြေတောက်အဖျားတိုးဝင်လာသည် ကို အပျိုပေါက်လေးခိုင်ကြူသင်း သိမိပြန်သည်။ ပေါင်ကြားကိုတိုးဝင်လာသောခြေ တောက်အဖျား ဘယ်ဆီသို့ဦးတည်နေသည် ကိုလည်း အထွေအထူးစဉ်းစားစရာမလိုပေ။ ပေါင်ခွကြားဆိုတာစောက်ပတ်ရှိသည့်နေရာ။ ပေါင်ကြားသို့ဝင်လာသော ခြေ တောက် အဖျားကစောက်ပတ်ကိုဦးတည်နေပေသည်။ ခိုင်ကြူသင်းသည် ရိုလာကိုစတာအမြင့်မှအနိမ့်သို့ လျှောဆင်းကျ သောအခါ ခံစားရသည့် ကျောချမ်းအသည်းအေးမှုမျိုးခံစားရသည်။ စောက်ပတ်ဆီသို့ခြေတောက်ဦး တည်ဝင်လာမှန်းသိ သော်လည်း ရှောင်တိမ်းနောက်ဆုတ်ဖို့ စိတ်မကူးမိ။ မလှုပ်မရှားဘဲ ငြိမ်၍သာရပ်နေမိသည်။ ကိုစိုးနောင်၏ခြေဖျားပေါင်ခွကြားသို့ ရောက်သွားသည်။
အပျိုပေါက်လေး၏ စောက်ပတ်နုနုလေးကို ခြေမနှင့်ထိုးထိပွတ်သည်။ ခိုင်ကြူသင်းတစ်ကိုယ်လုံးလျှပ်စစ် ဓါတ်အလိုက်ခံရ သည်နှယ် တွန့်ကနဲ ဖြစ်သည်။ ကျင်ကနဲဖြစ်သည်။ အပျိုပေါက်လေး ခိုင်ကြူသင်းအဖို့ တစ်သက်နှင့်တစ်ကိုယ် စောက်ပတ်ကို ကျကျနနထိမိ ပွတ်မိခြင်းဖြစ်သည်။ သူမသည်အပေါ့သွားသော အခါများတွင်ဖြစ်စေ၊ ရေချိုးသောအခါများတွင်ဖြစ်စေ မိန်းမကိုယ်ကိုပွတ်သပ်ဆေးကြောမှု တော့လုပ်တတ်ပါသည်။ သို့သော်သမန်ကာရှန်ကာ ထိရုံသဘောမျှလောက်သာဖြစ်သည်။ ကျကျနနသေသေချာချာထိုးပွတ်ခြင်းမဟုတ်ပါ။ ကိုစိုးနောင်က စောက်ပတ်ပေါ်တွင်ခြေမကိုဖိကပ်ကာ လှုပ်ရှား၍ ပွတ်ခြင်း ထိုး ကလိခြင်းဖြစ်သည်။ ခြေမလုံးလုံးကြီးသည် စောက်ပတ်အလယ်အကွဲကြောင်း တည့် တည့်ပေါ်တွင်ပိနေအောင်ထိကပ်လျှက် ခြေမနှင့်ကတော့ အဖုတ်နူတ်ခမ်းသားနှစ်ခု ကိုလှည့်ပတ်ထိုးပွတ်၍နေသည်။ ခိုင်ကြူသင်းအောက်ခံဘောင်းဘီလေးဝတ်ထား ပါသည်။
ကိုစိုးနောင်၏ခြေမ က အောက်ခံဘောင်းဘီအပေါ်မှနေ၍ ဖိပွတ်နေခြင်းဖြစ်သည်။ ကြားတွင်အောက်ခံ ဘောင်းဘီခွသိုင်းနေရာ အစခံနေသော်လည်း ထိတွေ့ပွတ်တိုက်မှုကတော့ ပီပြင်သည်။ အပျိုပေါက်လေး ရင်ခုန်ပြီးရင်းခုန်သည်။ခေါင်းလေးငုံ့ထားသည်။ အောက်နူတ်ခမ်းကို သွားဖြင့် ခပ်တင်းတင်းလေးကိုက်ထားသည်။ လှုပ်ရှားဖိပွတ်နေသောခြေမကစောက်စေ့ ကိုထိမိသွား သောအခါတွင်တော့ခိုင်ကြူသင်းမှာဆတ်ကနဲပင် တုန်၍သွားရရှာသည်။ ကိုစိုးနောင်က ခိုင်ကြူသင်း၏ညာလက်ကလေးကို ဘယ် လက်ဖြင့်ကိုင်ကာ ဆွဲယူသည်။ အပျိုပေါက်လေးကလက်ကိုင်တာလဲငြိမ်ခံသည်။ မဖယ်၊မရုန်း။ ဆွဲယူရာသို့ လည်း အလိုက်သင့် ပါလာသည်။ ကိုစိုးနောင်ကအပျိုမလေး၏ နူးညံ့သွယ်ပြောင်းလေသော လက်ကလေးကို ခပ်တင်းတင်းဖျစ်ညှစ်သည်။ လက်ဖဝါး အလယ်ခေါင်လောက်ကို လက်မနှင့်အသာအယာတို့ထိပွတ်သည်။ ခိုင်ကြူသင်းခမျာမှာတော့ အရမ်းကို ဖီလင်တက်နေသည်။ အိပ်ခန်းထဲတွဲ ခေါ်သွင်းလျှင်ပင်လိုက်ပါလာပေတော့မည်။
တက်လိုးလျှင်လည်းခံပေတော့မည်။ ကိုစိုးနောင်ကသာရဲရဲတင်းတင်း ကိုင် ပစ်လိုက်လျှင် တစ်ခါတည်းအလုပ်ဖြစ် သွားပေမည်။ သို့သော်ကိုစိုးနောင်အနေနှင့်လည်း အရမ်းကဲချင်တိုင်းကဲလို့မရ။ ကောင်မ လေးအရမ်းစိတ်ထကာ လိုးလျှင်ပင်ရပြီဆိုတာသိ သော်လည်း အခြေအနေအချိန်အခါကို ငဲ့ရသေးသည်။ အချိန်ကစာအုပ်ဆိုင်ဖွင့်ချိန်ရောက်နေပြီ။ စာအုပ်ငှားသူတွေအချိန်မရွေး ရောက်လာနိူင်သည်။လိုးလက်စတန်းလန်းကြီးလူမိသွားစရာအကြောင်းတွေ အများကြီး ရှိသည်။ စောက်ပတ်ကို ခြေမနှင့် ကျကျနနထိုးကလိနေနိူင်ပြီဖြစ်ရာ လက်နှင့်ကိုင်ပွတ်ဖို့ လည်း သိပ်မခက်တော့။ စောက်ပတ်ထဲလီးထိုးသွင်းကာလိုးဖို့ကလည်း သေချာပေါက် လောက်ကိုဖြစ်နေသည်။ အချိန်အခါကောင်းကိုသာရွေးဖို့လိုပေတော့သည်။
ယခုလောလောဆယ်တော့ခြေမနှင့်ထိုးကလိပွတ်တာကို အပီလုပ်ကာ ကောင် မလေးနှင့် အထာကျယဉ်ပါးအောင် လမ်းစပျိုးထား တာအကောင်းဆုံးဟု ဆုံးဖြတ်သည်။ အတွင်းခံဘောင်းဘီပေါ်မှနေ၍စောက်ပတ်ကိုဖိပွတ်ကလိနေသောခြေမကို ဘောင်းဘီ၏ ခွဆုံနေရာအောက်သို့ထိုးသွင်းဖို့ကြိုးစာသည်။ ထိုးသွင်းပြီးအကာအကွယ်မရှိတော့သော ပကတိစောက်ပတ်အသားကိုထိထိမိမိ ထိုးပွတ်ပေးရန် စိတ်ကူးသေးသည်။ ခိုင်ကြူသင်း သည် ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုဆန့်ကာ တောင့်တောင့်ကြီးရပ်နေရာ အောက်ခံ ဘောင်းဘီ၏ အနားရစ်သည် ပေါင်ချန်တွင် တင်းကြပ်စွာကပ်၍ရှိနေသည်။ ထိုကြားထဲသို့ခြေမ ထိုးတည့်ရတာအဆင်မပြေ။ ထိုး၍မရဘဲရှိနေသည်။
“ပေါင်နည်းနည်းကွလိုက်ပါလား” ကိုစိုးနောင်က ခပ်တိုးတိုးပြောလိုက်ရာ အပျိုပေါက်လေးသည် ပေါင်ကိုဆန့် ရပ်နေရာမှချက် ခြင်းခပ်ကွကွလုပ်ပေးသည်။ ပေါင်ချန်တွင် တင်းကြပ်စွာကပ်နေလေ သောအောက်ခံဘောင်းဘီခြေအိုးအနားရစ်သည် အနည်းငယ် ပြေပြေလျှောလျှောဖြစ် လာသည်။ ကိုစိုးနောင်ကခွဆုံနေရာအောက်သို့ ခြေမကိုထိုးသွင်းလိုက်သည်။ ထိုအချိန်မှာ ပင်စာအုပ်ငှားမည့်သူတစ်သိုက် ဆိုင်ထဲဝင်လာကြသည်။ စားပွဲ စွန်းနားတွင်ကပ်ကာရပ်နေသောခိုင်ကြူသင်း နောက်သို့ဆတ်ကနဲ ဆုတ်သည်။ ကိုစိုး နောင်လည်း ဆန့်ထားသောခြေတောက်ကိုအမြန်ပင် ပြန်ရုတ်လိုက်ရသည်။ စာအုပ်ငှား မည့်သူများနှင့်စကား ရောဖေါရောလုပ်ရသည်။ ခိုင်ကြူသင်း ဘယ်အချိန်ဆိုင်က ထွက်သွားမှန်းပင် မသိလိုက်ပါ။ ကောင်မ လေးရှက်ပြီးထွက်ပြေးသွား သည် ဟုတော့ နားလည်သည်။ နောက်ထပ်လာမှလာပါတော့ မလားဟုလည်း တွေးပူမိသည်။
အစရှိထားသည်မို့ ထပ်၍လာဖို့ကလည်းများသည်ဟု တစ်ဘက်မှစဉ်းစားသည်။ စာအုပ်ဆိုင်ဆက်ဖွင့်ကာအလုပ်လုပ်နေရင်း ခိုင် ကြူသင်းကို မျှော်နေမိသည်။ မျှော်သာမျှော်နေရသည်။ လာချင်းလာလျှင် မနက်ဖြန်လောက်မှသာလာနိူင်မည်ကိုတော့ စဉ်းစားမိ ပါသည်။ သည်နေ့ညတွင်တော့ နောက်တစ်ခေါက်ထပ်လာဖို့အပျိုပေါက်လေး ခိုင်ကြူသင်း သတ္တိရှိနိူင်မည်မဟုတ်ပေ။ မျက်နှာပူ တာတွေ၊ ရှက်ကြောက်တာတွေ ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နေနိူင်သည်။ ဆိုင်ပိတ်ကာနီး (၉)နာရီသာသာလောက်တွင်တော့ ခိုင်ကြူသင်း တစ်ခေါက် ရောက်လာပြန်သည်။ တစ်ယောက်တည်းတော့မဟုတ်ပါ။ အသက်လေးငါးနှစ်အရွယ် ချာတိတ်မလေးတစ်ယောက်အ ဖေါ်ပါလာသည်။ အဖေါ်ပါလာသည်မို့ ကိုစိုးနောင်က အသာအကဲခတ်သလိုကြည့်နေသည်။ ခိုင်ကြူသင်းသည်ကိုစိုးနောင်ကို မျက်လုံးရွဲကြီး များနျင့်တစ်ချက်တော့ ကြည့်လိုက်သေးသည်။
စားပွဲတစ်ဖက်စွန်းနားတွင်လည်းလာ၍ ရပ်သည်။ကိုစိုးနောင်ကအကဲစမ်းသည့်သဘောဖြင့် ညာခြေထောက်ကိုအသာဆန့်ထုတ် သည်။ကောင်မလေး၏ဒူးခေါင်းတစ်ဖက်ကို ခြေတောက်နှင့်အသာထကြည့်သည်။ ခိုင်ကြူသင်းသည် ပထမအခေါက်က ဝတ်ထား သည့် ဝတ်စုံကိုပင်ဝတ်ထားသည်။ ဒူးခေါင်း ကိုတို့ထိကြည့်၍ အပျိုပေါက်လေးငြိမ်နေသောအခါ ခြေတောက်ကိုကျောင်းစိမ်းစ ကပ် လေး၏အောက်ထဲသို့ တစ်ခါတည်းထိုးသွင်းလိုက်သည်။ ကောင်မလေးပေါင်ရင်းမှ စောက်ပတ်ပေါ်သို့ခြေတောက်အဖျား ပိုင်းတန်း၍ ရောက်သွားသည်။ အောက်ခံဘောင်းဘီလေးရှိနေသည်။ ကိုစိုးနောင်သည် အောက်ခံဘောင်းဘီ ပေါ်မှနေ၍ စောက် ပတ်ကိုခြေမနှင့် သုံးလေးချက်လောက်ဖိပွတ်ပေးသည်။ ပြီးတော့ ဘောင်းဘီ၏ခွဆုံနေရာအောက်သို့ ခြေမထိုးထည့်နိူင်ဖို့ ကြိုးစားသည်။ ခိုင်ကြူသင်း သည် ပေါင်တစ်ချောင်းကိုခပ်စောင်းစောင်းလုပ်လျှက် ခြေမထိုးထည့်မှုအဆင်ပြေစေရန် ကူညီ ပေးသည်။ ပထမအခေါက်တုန်းကလိုပေါင်ကို တန်းတန်းတည့်တည့်လုပ်မထား တော့။ အတန်ငယ်အားထုပ်ကြိုးစားလိုက်ရာ ကိုစိုး နောင်၏ခြေမသည် ခိုင်ကြူသင်း ဝတ်ထားသည့်အတွင်းခံဘောင်းဘီလေး၏ခွဆုံနေရာသို့ တိုးဝင်သွားလေတော့သည်။
အကာအကွယ်မရှိသော ပကတိစောက်ပတ်နှင့်ခြေမတို့ထိတွေ့မိကြသည်။ ကိုစိုးနောင် ရော ခိုင်ကြူသင်းပါကြက်သီးတွေဖျန်းဖျန်း ထသည်။ဖိုဓါတ်မဓါတ်ထိတွေ့မှုဖြင့်မီးပွင့် သွားကြသည်။ ကိုစိုးနောင်ကခြေမကိုလှုပ်ကာစောက်ပတ်ကိုထိပွတ်သည်။ စောက်ပတ် အကွဲ ကြောင်းနှင့်နူတ်ခမ်းသားများကို ပွတ်မိသည့်အပြင် စောက်စေ့ကိုလည်းကျကျနနထိမိ သည်။ခိုင်ကြူသင်းကသူ့ပေါင် ကြားရောက်နေသော ကိုစိုးနောင်၏ခြေတောက်ကို ပေါင် လုံးနှစ်ခုဖြင့်ဖိကပ်ကာညှပ်သည်။ ပေါင်နှင့်ညှပ်လိုက်ခွါလိုက်လုပ်သည်။ တစ်ခါတစ်ခါ ခပ်သာသာညှပ်ပြီး တစ်ချက်တစ်ချက်တွင်တော့ခပ်တင်းတင်းကိုဖိညှပ်သည်။ သူမ၏ စောက်ပတ်နှင့်စောက်စေ့တို့ ကိုခြေမဖြင့်ထိကပ်ပေးမှုတို့ကြောင့် အရသာတွေ့ကာ ဖီလင် တက်သောကြောင့်အပျိုပေါက်လေးကလည်း တုန့်ပြန်လှုပ်ရှားခြင်း ဖြစ်သည်။ စာအုပ်ငှားသူတစ်ယောက်ဝင်လာရာ ခိုင်ကြူသင်း နောက်ဆုတ်သွားသည်။
ကိုစိုးနောင်လည်းခြေတောက်အမြန်ရုတ်ရ သည်။ခိုင်ကြူသင်းသည် ပြန်မသွားပါ။ စာ အုပ်တစ်အုပ်ကောက်ယူကာ ဟိုလှန်သည်လှန်လုပ်နေသည်။ စာအုပ်ငှားသူ ထွက်သွား တော့ စားပွဲစွန်းနားပြန်လာသည်။ ကိုစိုးနောင်ကခြေတောက်ကိုဆန့်ကာပင်တီအောက် ခြေမထိုးထည့်၍ စောက်ပတ်ကို ကလိသည်။ ကိုစိုးနောင်သည် အပျိုပေါက်လေး၏ တင်ပါးလေးကိုလည်း ကိုင်စမ်းလိုက်သေးသည်။ ငယ်သေးသော်လည်း ဖင်က ကားစပြု ကာ တင်းရင်းနေသည်။ ဖင်သားခြမ်းတစ်ခုပေါ်ညာလက်တင်ကာကိုင်ညှစ်လိုက်သည်။ ကိုင်လို့ပွတ်လို့ကောင်းတုန်း ကို စိုးနောင်၏သားချင်းတစ်ယောက်ရောက်လာ ရာခိုင်ကြူသင်းလည်းစာအုပ်တစ်အုပ်အမြန်ငှား၍ ပြန်သွားလေတော့သည်။ နောက်နေ့တွင်ခိုင်ကြူသင်းကိုကိုစိုးနောင်မျှော်သည်။ ကောင်မလေးလာလျှင် ပြရန် အမျိုးသမီးကိုယ်လုံးတီးပုံတစ်ပုံလည်း အသင့်ဆောင်ထားသည်။ အပျိုပေါက်မ လေးမျက်လုံးမရဲမှာစိုးသောကြောင့် အပြာပုံပြလိုသော်လည်းအသာချိုထားသည်။ သို့သော်ခိုင်ကြူသင်းပေါ်မလာပါ။
နောက်တစ်နေ့လည်း အပျိုပေါက်မလေးရောက်မလာ။ သူမငှားသွားသော စာအုပ်ကိုပင် ကိုယ်တိုင်လာမအပ်သောကြောင့် ကိုစိုးနောင် စိတ်ထဲစနိုးစနောင့်တော့ဖြစ် မိသည်။ သုံးရက်ကြာပြီးမှ ခိုင်ကြူသင်းရောက်လာ ပါသည်။ တစ်ယောက်တည်းလာ သည်။ ပြီးတော့ဆိုင်ဖွင့်ကာစ အစောကြီးရောက်လာခြင်းဖြစ်သည်။ ကိုစိုးနောင်ဝမ်းသာ သွား သည်။ အပျိုပေါက်လေး စားပွဲရှေ့တွင်လာရပ်မိသည်နှင့် ကိုစိုးနောင်က ညာခြေ တောက်ကို ဆန့်ထုတ်လိုက်သည်။ ခိုင်ကြူသင်း သည်စားပွဲရှေ့ ခပ်ခွါခွါတွင်ရှိနေသည်မို့ ခြေတောက်ကမမှီ။မထိ။အလှမ်းကွာနေသည်။ ထိုအခါကောင်မလေးသည် စားပွဲနှင့်ကပ်လျက်ဖြစ်အောင် ရှေ့သို့တိုးလာ သည်။ သည်တော့မှခြေတောက်ကပ်သွား၏။ ခိုင်ကြူသင်းသည် အဖြူရောင်ဂျင်းစကပ် နှင့်အဝါရောင်လိမ္မော်ရောင်အစင်းလေးများပါ သော စပို့ရှပ်ကိုဝတ်ထားသည်။ စကပ်က ဒူးဖုံးအောင်ရှည်သည်။အဖျားပိုင်းတွင်ခပ်ကားကားနှင့် ခပ်ပွပွဖြစ်သည်။ စပို့ရှပ်၏ထိပ် ဆုံးကြယ်သီးဖြူတ်လာရာ ရင်ညွန့်သားဝင်းဝင်းလေးများနှင့် လည်ပင်းပေါ်ရှိ ရှိန်းမြမြ အကြောများကိုမြင်နိူင်သည်။ ကိုစိုးနောင် ကလည်း သူ့ညာခြေတောက်ကို ဂျင်းစကပ်ဖြူအောက်သို့ထိုးသွင်း လိုက်ကာအပေါ်သို့အသာပင့်တင်လိုက်ရာ ခြေတောက်အဖျား ပိုင်းသည် ခိုင်ကြူသင်း၏ ပေါင်ရင်းခွဆုံသို့ တစ်ခါတည်းတန်း၍ ရောက်သွားလေတော့သည်။ ခိုင်ကြူသင်းသည်အောက်ခံ ဘောင်းဘီဝတ်မထားပေ။
ဂျင်းစကပ်ကထူသော ကြောင့် ကောင်မလေးအောက်ခံဘောင်းဘီမပါသည်ကို ကိုစိုးနောင်မရိပ်မိ။ပေါင်ကြား ခြေတောက်ထိုး ထည့်မိတော့မှပင် အတွင်းခံမပါ၊ စကပ်တစ်ထပ်တည်းသာ ဝတ်ထား သည်ကိုသိရလေတော့သည်။ အတွင်းခံဘောင်းဘီအောက် သို့ ခြေမထိုးသွင်းရန်သာ လိုတော့။ ပြောင်ရှင်းနေသော စောက်ပတ်ကို သေသေချာချာခြေမနှင့် ထိပွတ်ထိုးကလိနိူင် လေ တော့သည်။ အပျိုပေါက်မလေးသည် အတွင်းခံဘောင်းဘီဝတ်မလာသည်သာမက ရဲတင်း သောအပြုအမူများကိုပင် ခပ်ကဲကဲ လုပ်လေတော့သည်။ သူမပေါင်ကြားထဲထိုးကလိနေ သောကိုစိုးနောင်၏ညာခြေတောက်ကို သူမ၏လက်ဖြင့် မိမိရရကိုင်ကာ ခြေမကို စောက်စေ့ပေါ်တည့်တည့်သို့ရောက်အောင် ဆွဲရွေ့ယူသည်။ ငေါက်တောက်တောက် ထောင်တက်နေသောစောက်စေ့ပေါ် သို့ ခြေမတည့်တည့်မတ်မတ်ထိမိသောအခါနေရာ ရွေ့မသွားရအောင် ကိုစိုးနောင်၏ညာချောင်းကို လက်ဖြင့် သေသေချာချာကိုင် ထိမ်းပေး ထားသည်။
ရဲတင်းလွန်းလှသောခပ်ကဲကဲသည်အပြုအမူကြောင့်ကိုစိုးနောင်အံ့သြမိသည်။ တကယ်တော့ ကိုစိုး နောင်၏အကိုင်အပွတ်ခံရသည့်နေ့ညဘက်တွင်ပင် ခိုင် ကြူသင်း ရာသီလာခဲ့သည်။ အဖုတ်တွင်ပေကျံနေသောကြောင့် ကိုစိုး နောင်ထံသို့မလာ ဖြစ်။ ရာသီလာနေသည့် အချိန်တွင်မိန်းကလေးတို့စိတ်နိူးထမှုသဘာဝအတိုင်း မိမိစောက် ဖုတ်အထိုးအပွတ် ခံခဲ့ ရပုံများကိုတွေးတောစမြုံပြန်ကာရင်ခုံနေခဲ့ရသည်။ ရာသီလာပြီး၍ စောက်ပတ်သန့်စင်သွားသည်နှင့်ကိုစိုးနောင်ထံသို့ ကောင်မလေးလာခဲ့သည်။ ရာသီလာ ပြီးကာစမိန်းကလေးတစ်ယောက်၏ သွေးသားလှုပ်ရှားနိူးထမှုရှိနေရာ စောက်စိကိုခြေမ နှင့်မိမိရရထိုးကလိပွတ်တိုက်မှုကလည်း ကြမ်းရှပြင်းထန်သောဖီလင်ခံစားရသည်မို့ခပ် ရဲရဲခပ်ကဲကဲလုပ်လိုက်ခြင်းဖြစ်လေ တော့သည်။
ကိုစိုးနောင်သည် မိန်းမတို့အထာကို အတော်လေးကျွမ်းသော်လည်း သည်နေ့ညနေတွင် ခိုင်ကြူသင်းတွင်ရှိနေသည့်စိတ် သဘာဝ အခြေအနေကိုတော့ မှန်ကန်အောင်အကဲမဖြတ် နိူင်ခဲ့ပေ။ သို့သော်သည်လို ကောင်မလေးဘက်ကရဲတင်းလာတော့ သူ့အဖို့လည်း ဘာမှအားနာနေ နောက်တွန့်နေ စရာမလိုတော့ပေ။ ထို့ပြင်စောက်စေ့ကိုထိုးပွတ်ရတာ ကလည်း သူ့အတွက်ကောင်းလှ သောကြောင့်အပီကိုပွတ်ပေးလိုက်လေသည်။ စောက်စေ့အားထိပွတ်မိလိုက်တိုင်း ခိုင်ကြူသင်းအဖို့ ရင်သိမ့်တုန်အောင်ပင် အရသာတွေ့ရသည်။ အတွေ့ထူးတွင်မိန်းမူးမိသည့် အပျိုပေါက်လေးသည် စွင့်ကားစ တင်ပါးကိုရှေ့ထိုးနောက်ငင်လှုပ်ရှားသည်။ ဒူးကွ၍ပေါင်ကွေးသည်။ ထိုအခါခြေမနှင့် စောက်စေ့တို့ထိပွတ်မှုပိုပီပြင်လာသည်။ ပိုကောင်းလာသည်။ ခိုင်ကြူသင်းဖင်တလှုပ် လှုပ်နှင့်ပါးစပ်မှလည်းတဟင်းဟင်းဖြစ်၍နေသည်။ ဆိုင်ဖွင့်စအချိန်စာအုပ်ငှားသူလည်း ရောက်မလာသေးရာ သူတို့နှစ်ယောက် ကဲချင်တိုင်းကဲနေနိူင်ပေတော့သည်။ ကိုစိုးနောင်သည် ယခုအခြေအနေကို သိပ်အားမရချင်တော့။ ခြေတောက်နှင့် ထိုးတာက ဘယ်လောက်ကောင်းကောင်း လက်နှင့်ကိုင်ပွတ်ရတာလောက်တော့အားရပါး ရမရှိပေ။
ကောင်မလေးကိုကြည့်ရသည်ကလည်း ခြေတောက်နေရာတွင်လက်ကိုအစား သွင်းလျှင်အကြိုက်ပိုတွေ့နိူင်သည့်အနေအထားရှိ သောကြောင့် ကိုစိုးနောင်ကဆိုင်အပြင် ဘက်သို့တစ်ချက်မျက်စေ့ကစားလိုက်သည်။ သူ့ဆိုင်သို့လာရာလမ်းသွယ်လေးတွင် လူ ရှင်းနေသည်။ နိူက်နေရင်းတန်းလန်းရုတ်တရက် လူရောက်လာစရာအကြောင်းမရှိ။ သုံးလေးငါးမိနစ်လောက်တော့ အချိန်ကောင်း ကောင်း ရသည်။ ကိုစိုးနောင်ကခြေတောက်ကိုဖယ်ကာ ခိုင်ကြူသင်း၏ပေါင်ကြားသို့ လက် လှမ်းလိုက်သည်။ လက်ကိုတော့စားပွဲ အောက်မှလျှိုကာ လှမ်းလို့မရ။ စားပွဲပေါ်မှသာ လှမ်းရသည်။ ဝတ်ထားသောဂျင်းစကပ်လေးပေါ်မှသာ စောက်ပတ်ကိုကိုင်ပါတ် မည်ဟု စိတ်ကူးရှိသည်။
Zawgyi
အပ်ိဳေပါက္မေလး
”လုပ္ၿပီ…ၾကည့္ပါလားလို႔..” မိန္းမတစ္ေယာက္။ အညဳအခရာအျပည့္ႏွင့္ေျပာလိုက္သည့္စကားသံ။ ထိုအသံကိုၾကားလိုက္ရ ေသာ ခိုင္ၾကဴသင္းတစ္ေယာက္ ရင္သိမ့္တုန္သြား သည္။ လွမ္းလက္စေျခလွမ္းတို႔လည္း ရပ္သြားသည္။ အသံေတြကေတာ့ဆက္ ၾကားေနရဆဲ။ ”ဟာကြာ..ကဲလာၿပီ..မႀကိဳက္ဘူးသိလား….. ဟင့္။တကယ္ပါပဲ။လက္ကလည္းျမန္လိုက္တာ အဟင့္ဟင့္..ဟင့္..” အသက္ျပင္းျပင္းရႉသံမ်ားကို ၾကားရသည္။ လုံခ်ည္၊ဒါမွမဟုတ္ ထမီျဖန႔္ ဝတ္လိုက္သည့္အသံလိုလိုလည္း ေပၚထြက္လာသည္။ ေတြ.ၿပီဆို..ဒါပဲစိတ္ကူးေနတာပဲ။ အို.အေမ့..လက္ႀကီးကလဲ..ဟာ..မကိုင္နဲ. ဆို ..ဒါေၾကာင့္သူနဲ႔လာမေတြ႕ခ်င္တာ..သိလား။” ထို႔ေနာက္ လႈပ္ရွားသံမ်ားလိုလို ၾကားရျပန္သည္။
ေမာသံႏွင့္အသက္ရႈေနၾကသံကိုလည္းၾကားရသည္။ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ ၏ခပ္အုပ္အုပ္ေျပာလိုက္သံေပၚလာသည္။ သဲသဲကြဲကြဲေတာ့ခိုင္ၾကဴသင္းမၾကားရပါ။ “ဟင့္အင္း..ဟင့္အင္း..မခြၽတ္ဘူး..အို..အေမ့..ဟင့္..” အမ်ိဳးသမီး၏ျငင္းပယ္သံသည္ တကယ္ေတာ့ခရာသံျဖစ္ေနသည္။ ခပ္အစ္ အစ္လည္းရွိရာ..အသက္ရႈေအာင့္ထားရာမွ ေျပာလိုက္ပုံမ်ိဳးျဖစ္သည္။ ခိုင္ၾကဴသင္းသည္ အသက္(၁၂)ႏွစ္ေက်ာ္သာရွိေသးေသာအပ်ိဳေပါက္ကေလး ျဖစ္သည္။ ကရင္ႏွင့္ပန္ခ်ာပီကျပားမေလးမို. အရပ္ျမင့္ကာ ကိုယ္လုံးကလည္း ဖြံ. ထြားေနၿပီ။
အ႐ြယ္ႏွင့္စာလွ်င္ အေတာ္ေလးဆူၿဖိဳးေတာင့္တင္းသည္ဟု ဆိုႏိုင္သည္။ ကေလးတစ္ေယာက္၏ကိုယ္ေနဟန္ သြင္ျပင္ကေတာ့ လုံးလုံးမေပ်ာက္ေသး။ စြဲမက္ စရာအပ်ိဳေပါက္မေလးဟု ေျပာရေပမည္။ ယခုညေနပိုင္း ႐ုပ္ျပစာအုပ္ဖတ္ခ်င္ေသာ ေၾကာင့္ သူမေနထိုင္ရာအိမ္ၿခံဝင္းႀကီးႏွင့္ကပ္လွ်က္ လမ္းသြယ္ေလးတစ္ခုထဲရွိ ကိုစိုး ေနာင္၏စာအုပ္အငွားဆိုင္သို႔အပ်ိဳေပါက္မေလး ထြက္လာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ စာအုပ္ဆိုင္ ပုံမွန္ဖြင့္ခ်ိန္က ညေန(၅)နာရီမွည(၉)နာရီအထိ။ ယခု(၄)နာရီေက်ာ္ေက်ာ္သာရွိေသးရာ ေစာေတာ့ေစာေသးသည္။ သို႔ေသာ္ခိုင္ၾကဴသင္းက ကိုစိုးေနာင္ထံတြင္စာအုပ္ငွားေနက် ေဖါက္သည္ျဖစ္ကာ လူခ်င္းလည္း အတန္အသင့္ခင္မင္ေနသည္မို႔ ဆိုင္ဖြင့္ခ်ိန္မဟုတ္ ေသးသည့္တိုင္စာအုပ္ဝင္ငွား၍ရေပသည္။ ပိတ္ထားေသာစာအုပ္ဆိုင္၏တံခါး ႏွင့္ မလွမ္းမကမ္းသို.အေရာက္တြင္ ဆိုင္ ခန္းထဲမွအသံပလံမ်ားကို အပ်ိဳေပါက္ေလး ခိုင္ၾကဴသင္းၾကားရျခင္းျဖစ္သည္။
ထိုအသံ တို႔သည္ခိုင္ၾကဴသင္းကို အႀကီးအက်ယ္ ရင္ဖိုလႈပ္ရွားေစသည္။ လွမ္းေနေသာေျခလွမ္း ေတြတုံ႔ရပ္ကာ လူကေက်ာက္႐ုပ္ ထုတစ္ခုလိုၿငိမ္ေနေသာ္လည္း အပ်ိဳေပါက္ေလး၏ ရင္ထဲတြင္ေတာ့ေလထန္ေသာေရျပင္တြင္လႈိင္းလုံးေလးမ်ားထသလိုလႈပ္ရွား ေနသည္။ “အိုး..ၾကည့္ပါလား။လက္ကလည္းသိပ္ရဲတာပဲ။ ဖယ္ကြာ..ဟိတ္။ ဟာ..ထမီ ကြၽတ္ေတာ့မယ္..ကဲလိုက္တာ..ဟင့္ ဟင့္..” အသံသာၾကားရေသာ္လည္း ထိုအမ်ိဳးသမီးထမီကြၽတ္ေတာ့မည္ကို နားလည္ သိရွိလိုက္သည့္အတြက္ ခိုင္ၾကဴသင္း မွာၾကားထဲကမ်က္ႏွာပူသလိုျဖစ္လွ်က္ ဖိန္းရွိန္း သြားသည္။ သည္မိန္းမ၏အသံကိုလည္း ၾကားဖူးသလိုလိုရွိသည္။ အညဳအခရာ ေတြေရာ ေနေသာအသံျဖစ္ရာအခန႔္မွန္းရေတာ့ခက္သည္။
သီတာကလဲ..ထမီကြၽတ္သားေတာ့ဘာျဖစ္မွာမို.လဲ၊လုပ္ၾကေတာ့မယ့္ဥစၥာ.. ေယာက္်ားသံကို ပီပီသသၾကားရသည္။ ကိုစိုး ေနာင္၏အသံျဖစ္ေၾကာင္း ခိုင္ၾကဴသင္း ခ်က္ခ်င္းမွတ္မိသည္။ သီတာ ဟုေခၚလိုက္မႈေၾကာင့္အမ်ိဳးသမီးမွာျမသီတာေအာင္ျဖစ္ လိမ့္မည္ဟုလည္းအထာေပါက္ သြားသည္။ ကိုစိုးေနာင္သည္ အသက္ေတာ့သိပ္မငယ္လွပါ။ (၄၀)ေက်ာ္ (၅၀)နီးပါး ေလာက္ရွိ သည္။ အသက္အ႐ြယ္ႏွင္မမွ်ေအာင္ေတာ့ သန္စြမ္းသည္။ အရပ္(၅)ေပ(၇) လက္မခန႔္ျမင့္သည္။ ဘာစိတ္ကူးေပါက္သည္မသိ။ ပါဝါမပါေသာ မ်က္မွန္ကိုတပ္ေလ့ ရွိသည္။ (ထိုမ်က္မွန္ကိုခိုင္ၾကဴသင္းတစ္ခါႏွစ္ခါေလာက္ယူ တပ္ၾကည့္ဖူးေသာေၾကာင့္ ပါဝါ မပါေၾကာင္းသိေနပါသည္။) ႐ုပ္ကသာမာန္မွ်သာ။ သို႔ေသာ္မ်က္ႏွာထားခ်ိဳေပရာ ခင္မင္ႏွစ္လိုဖြယ္ရာေကာင္းသည္။ အသားက ခပ္လတ္လတ္။ ေျခမလက္မေတြအေတာ္ ထူထဲႀကီးမားသည္။
ခိုင္ၾကဴသင္းတို႔ေက်ာင္းကေက်ာင္းသားႀကီးေတြက လက္မႀကီး ေျခမႀကီးရင္လီးႀကီးတယ္ ဟုေျပာၾကသည္ကို နားစြန္နားဖ်ားဆို သလိုၾကားဖူးထားေလ ရာ.. ကိုစိုးေနာင္၏ႀကီးမားထူထဲေသာေျခမလက္မမ်ားကိုၾကည့္မိတိုင္း “ဒီလူႀကီးရဲ႕ဥစၥာ ႀကီးကအရမ္း ႀကီးမွာလား” ဟု အပ်ိဳေပါက္မေလးေတြးမိကာ ေက်ာခ်မ္းသလိုလိုျဖစ္ခဲ့ရ သည့္အႀကိမ္ေတြကလည္း မနည္းလွေတာ့ပါ။ အပ်ိဳေပါက္ေလးတို႔ထုံးစံေသြးသားက ဆူၿဖိဳးစမို႔ ခိုင္ၾကဴသင္းသည္ ကာမမႈကိစၥမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္သည္ကိုကိုယ္တိုင္စိတ္ဝင္ စား စပ္စုမႈကလည္း အေတာ္ရွိေနသည္။ ျမသီတာေအာင္ကေတာ့ ခိုင္ၾကဴသင္းတို႔ၿခံဝင္းႏွင့္ မလွမ္းမကမ္းတြင္ ေန ထိုင္ေသာ သ ေဘာသၤားမယားမုဆိုးမျဖစ္သည္။ သူမ၏လင္ေတာ္ေမာင္မွာ သေဘၤာမီး လာင္၍ေသဆုံးသြားသည္မွာ(၆)လမွ်သာရွိေသးသည္။ ျမသီတာေအာင္သည္အသက္ (၃၀)ခန႔္ရွိသည္။ ဖါရစီေသြးအေတာ္မ်ားမ်ားပါေသာကုလားကျပားမ ျဖစ္သည္။အသား မမဲပါ။
တ႐ုတ္ကျပားမေတြေလာက္ျဖဴျခင္းမရွိေသာ္လည္း အသားအေတာ္ႀကီးကို လတ္သည္။ အရပ္က မိန္းမတစ္ေယာက္အေနျဖင့္ အေတာ္ျမင့္သည္။ ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္လည္း လုံးႀကီးေပါက္လွ။ခါးက်င္က်င္၊တင္ကားကား၊ႏို႔ထြားထြား၊ေပါင္လုံး ေပါင္တန္ေတြ ကေတာ့ အထူးရွယ္ဟုဆိုရေလာက္ေအာင္ တုတ္ၿဖိဳးေတာင့္တင္းသည္။ မ်က္ႏွာကေတာ့ကုလားဆင္။ ေခ်ာသည္ဆိုသည္ထက္ ညိဳ႕အားျပင္းေသာ႐ုပ္ရည္ဟုဆိုရ ေပလိမ့္မည္။ ခိုင္ၾကဴသင္းမွာလည္း ေခသည့္ေကာင္မေလးမဟုတ္ပါ။ ဇ ေလးရွိသည္။ သူမတို႔ မိသားစုေနထိုင္သည္က ၿခံဝင္းႀကီးထဲတြင္ဆိုေသာ္လည္းအေစခံတန္းလ်ားဟု ေျပာရမည့္အိမ္တန္းလ်ားတြင္ ေနရျခင္းျဖစ္သည္။ အမ်ားစုကေတာ့ထိုၿခံဝင္းထဲရွိအိမ္ ႀကီးတြင္ အိမ္ေဖၚမာလီဒ႐ိုင္ဘာအလုပ္ၾကမ္းသမားစေသာ အလုပ္မ်ားလုပ္ကိုင္ၾကရသူ ေတြ ျဖစ္သည္။ အိမ္ေထာင္စု(၁၀)စုမွ်ရွိကာ တန္းလ်ားႏွစ္လုံးတြင္ ၾကပ္သိပ္စြာေနၾကရ သည္။
လင္မယားစုံတြဲေတြလည္းရွိရာကာမ ယွက္မႈမ်ားကိုၾကည့္တတ္ေခ်ာင္းတတ္လ်င္ ျမင္ေတြ႕ႏိုင္သည္။ ခိုင္ၾကဴသင္းလည္း သူတို႔ႏွင့္ကပ္လ်က္အခန္းမွလင္မယားအိပ္ ယာ ဝင္စပ္ယွက္ၾကသည္ကို တစ္ႀကိမ္ေလာက္ ေခ်ာင္းၾကည့္ဖူးခဲ့သည္။ ေယာက္က်ားႏွင့္ မိန္းမကာမစပ္ယွက္ၾကတာဘယ္လို ဆိုတာေလာက္ကိုေတာ့သိေနသည္။ သည္ေတာ့ကိုစိုးေနာင္ႏွင့္ျမသီတာေအာင္တို႔ လိုး ၾကေတာ့မည္ကို ခိုင္ၾကဴ သင္း အထာေပါက္သည္။ အေျခအေနကေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္သည္ယခုမွ]စ}ၾကသည္ မဟုတ္။ သည္လိုျပဳမူေနက်ျဖစ္ပုံရသည္။
မေမွ်ာ္လင့္ဘဲအသံမ်ားစၾကားရသည့္အတြက္ ပထမတြင္ ထိပ္လန႔္သလို ျဖစ္ကာ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိဘဲေတာင့္ေတာင့္ႀကီးရပ္သြား ေသာ ခိုင္ၾကဴသင္းသည္ အေျခအေနကိုသေဘာေပါက္လာေသာအခါတြင္ေတာ့ ဘယ္ လိုလုပ္သင့္သည္ ကိုနားလည္သြားသည္။ ကိုစိုးေနာင္ႏွင့္ျမသီတာေအာင္တို.ကိုသြားေခ်ာင္းရမည္။ သူတို႔အခန္းေဘးက လင္မယားလုပ္ၾကတာကို ေခ်ာင္းၾကည့္စဥ္က လူမိ မည္ လည္းစိုးကာ ခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္ႏွင့္ေခ်ာင္းရေလရာ အားရပါးရၾကည့္ခ်င္တိုင္း မၾကည့္ခဲ့ ရ။ ယခုကိုစိုးေနာင္၏စာအုပ္ဆိုင္ ေနရာမွာဆိုင္ဖြင့္ခ်ိန္တြင္သာလူစည္လ်က္ က်န္အခ်ိန္ မ်ားတြင္ေတာ့ လူသြားလူလာမရွိဘဲေခ်ာက္ကပ္ေနေပရာ သူမအေနျဖင့္ စိတ္ခ်လက္ခ် ေခ်ာင္းႏိူင္ေပသည္။သည္ဘက္ကိုလူမလာသည့္အခ်ိန္မို႔လည္း ဆိုင္ခန္းထဲရွိစုံတြဲမွာ အျပတ္ကဲေနၾကသည္မ ဟုတ္ပါလား။ သူတို႔ေတာင္ကဲေနတာမိမိကလည္း အပီကို ေခ်ာင္းၾကည့္ပစ္လိုက္မည္ဟုခိုင္ၾကဴသင္းေတြးသည္။ ထိုအခါ တုံ႔ ရပ္ေနေသာေျခလွမ္း သည္အလိုလိုပင္ေ႐ြ႕လ်ားသည္။စာအုပ္ဆိုင္ဆီသို႔ေျခလွမ္းသည္။
“ေဟာ..ၾကည့္၊ေအာက္ခံေဘာင္းဘီခြၽတ္ျပန္ၿပီ။ကဲေတာ့မလို႔ပဲမဟုတ္လား” ျမသီတာေအာင္၏ရမက္လႊမ္းေသာအသံကခိုင္ၾကဴ သင္းကို ပိုေျခလွမ္းသြက္ ေစသည္။ေကာင္မေလးပိတ္ေနေသာဆိုင္တံခါးနားေရာက္သြားၿပီ။ “သီတာ့ကိုခ်စ္လို႔ပါ.. ေတာ္ပါ..ဒါ ခ်စ္တာမွမဟုတ္တာ..” “ခ်စ္တာမဟုတ္ရင္ဘာလဲ….သြား..သိဘူး…သိေအာင္..အခုျပလိုက္မယ္..” ခိုင္ၾကဴသင္းေခ်ာင္းၾကည့္ရန္ အေပါက္လိုက္ရွာေနဆဲ၊စာအုပ္ဆိုင္ခန္းထဲကအသံေတြက အသည္းယားစရာျဖစ္ေနေစသည္။
“အား..ကြၽတ္ကြၽတ္ကြၽတ္..နာတယ္ဦးစိုးရ။ အရမ္းႀကီးထိုးမထည့္နဲ႔..အာအိ.. ေသၿပီ..ေျဖးေျဖးသြင္းပါလို႔ေျပာေနတာမရဘူး” ျမ သီတာေအာင္၏ညီးညဴသံေၾကာင့္ထိုးသြင္းထည့္လိုက္ၿပီမွန္း ခိုင္ၾကဴသင္း သိသည္။ အပ်ိဳေပါက္ေလး၏ေပါင္ၾကားမွေစာက္ပတ္ ပင္ဆတ္ခနဲတစ္ခ်က္တုန္သည္။ ဖုထစ္ေဖါင္းတက္သည္။ နံရံတြင္ အေပါက္တစ္ခုျမင္ရာ ခိုင္ၾကဴသင္းလည္း ထိုအေပါက္တြင္ ညာမ်က္လုံးကပ္လွ်က္ ေခ်ာင္းၾကည့္ေလေတာ့သည္။ ဆိုင္ခန္းထဲတြင္ မီးေတာ့ ထြန္း မထားပါ။ သို႔ေသာ္ ညေနဘက္ (၄)နာရီ သာသာေလာက္အခ်ိန္ အေနာက္ဘက္သို႔ က်ဆင္းေနေသာေနေရာင္ခ်ည္တန္းမ်ားက မ်က္ႏွာက်က္နားရွိမွန္လည္ေပါက္မွ က်က် နနတိုးဝင္ေနရာ အလင္းေရာင္ေကာင္းေကာင္း ရွိေနသည္။ ေခ်ာင္းၾကည့္ေသာ အပ်ိဴ ေပါက္ေလးအဖို႔ျမင္ကြင္းေတြရွင္းလင္း သည္။ပီျပင္သည္။
အသံေတြကိုလည္းပို၍ပီပီသသရွင္းရွင္းလင္းလင္းၾကားရသည္။ “ဘြပ္ဘုဘုဘြပ္..အားကြၽတ္ကြၽတ္ကြၽတ္..” “သီတာ..ဘာျဖစ္လို႔ လဲဟင္..သိပ္နာသြားသလား.. ဟင့္အင္း.. မနာပါဘူး ဦးစိုးရ။ ဦးစိုးေဆာင့္လိုးထည့္လိုက္တာ ေကာင္း လြန္းလို႔ပါရွင္..” “ေကာင္း ရင္ အပီခံစမ္းပါသီတာရာ..။ လက္ေတြက ဘာျဖစ္လို႔ တို႔ရင္ဘတ္ ကို ဆီးတြန္းထားရတာလဲ။ ေပါင္ႀကီးေတြကိုလည္း ကားၿပီး ဖင္ ေကာ့ေကာ့ေပးေလ။ ေကာင္းေကာင္းေဆာင့္လိုးေပးမယ္..တအားႀကီးမေဆာင့္နဲ႔အုံးေနာ္။ အခုမွအရွိန္ရခါစရွိေသးတာ။ ဦးစိုးရဲ႕ လီးက အႀကီးႀကီး။ သီတာ့အဖုတ္ထဲမွာျပည့္သိပ္ေနတာ..” “လီးႀကီးေတာ့အလိုးခံရတာမိုက္တယ္မဟုတ္လား….ဟြန႔္..သြားစမ္းပါ” ၾကားရေသာအသံေတြက ရမက္ျပင္းစရာျဖစ္သလို ေခ်ာင္းၾကည့္၍ ေတြ႕ျမင္ လိုက္ရသည့္ျမင္ကြင္းကလည္း ခိုင္ၾကဴသင္း ကိုရင္ဖိုေမာကာ အဆိတ္တက္ေစသည္။
ကိုစိုးေနာင္က ျမသီတာေအာင္ကို စာအုပ္မ်ားခင္းက်င္းျပသည့္စားပြဲ (ယခု ဆိုင္မဖြင့္ေသး၍ ထိုစားပြဲေပၚတြင္ စာအုပ္ေတြတင္မ ထားေသးပါ) ေပၚတြင္တင္ကာလိုး ေနျခင္းျဖစ္သည္။ ျမသီတာေအာင္သည္ စားပြဲအစြန္းတြင္ကားအိေသာ တင္ပါးဆုံႀကီး တင္ကာ ကိုယ္အေပၚပိုင္းကစားပြဲေပၚပက္လက္လွန္ကာ လွဲခ်ေပးထားသည္။ စတင္ ေခ်ာင္းၾကည့္ခ်ိန္က ျမသီတာေအာင္၏ေျခေထာက္ ႏွစ္ေခ်ာင္းက ၾကမ္းျပင္ေပၚ ခ်ထား သည္။သို႔ေသာ္ ကိုစိုးေနာင္၏ေပါင္ႀကီးေတြဆြဲထား၍ ဖင္ေကာ့ေပးရန္ေျပာလိုက္သံႏွင့္ အတူ ေအာက္ခ်ထားေသာ သူမ၏ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုပါ ကိုစိုးေနာင္က ဆြဲမပင့္ေထာင္ တင္လိုက္ရာျမသီတာေအာင္ကလည္း မိမိ၏ေပါင္မ်ားကိုအလိုက္သင့္ဆိုသလိုလက္ႏွစ္ ဖက္ျဖင့္ထိမ္းကာကိုင္၍ ခပ္ကားကားလုပ္ေပးသည္။ တင္ပါးဆုံသည္ စားပြဲစြန္း တြင္ တင္ကာအားျပဳထားလ်က္ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကေတာ့ ေလထဲတြင္ ႂကြတက္ေထာင္ထား သလိုျဖစ္ေနသည္။
ကိုစိုးေနာင္ကေတာ့ စားပြဲေအာက္ၾကမ္းျပင္တြင္ေျခခ်ကာ မတ္တပ္ရပ္လ်က္ လိုးေနသည္။ ခိုင္ၾကဴသင္းေခ်ာင္းၾကည့္ေနေသာနံရံ အေပါက္မွာ လိုးေနၾကသူ ႏွစ္ ေယာက္၏ေဘးဘက္တြင္ရွိသည္။ ေဘးတိုက္အေနအထားျဖင့္ ေခ်ာင္းၾကည့္ရသည္မို႔ အဆင္ေျပ သည္။အကုန္ျမင္ေနရသည္။ ျမသီတာေအာင္၏ေအာက္ပိုင္းတြင္ ထမီမရွိ။ အတြင္းခံေဘာင္းဘီကေလးက လည္း ညာဘက္ေျခ က်င္းဝတ္တြင္လိပ္စြပ္ေနလ်က္။ အေပၚပိုင္းရွိ ဘေလာက္စ္ႏွင့္ အတြင္းခံကိုေတာ့ ခြၽတ္မထားပါ။ သို႔ေသာ္ဘေလာက္စ္ကို လည္ပင္းနားေရာက္ေအာင္ လိပ္မတင္ထားၿပီး အတြင္းခံဘရာစီယာ၏ ရင္အုံေတြကိုလည္း လွန္တင္ထားေလရာ ႏို႔ေပၚဗိုက္ေပၚ ျဖစ္ေနသည္။ကိုယ္အေပၚပိုင္းမွာဖုံးဖုံးဖိဖိမရွိေပ။
ျမသီတာေအာင္၏ႏို႔အုံေတြကလည္းႀကီးမားဆူၿဖိဳးသည္။ လုံးဝန္းမို႔ေမာက္ ေကာ့တက္ ေနသည္။ အသားအေတာ္လတ္သူမို႔ ရင္သားတို႔ကေဖြးသလိုပင္ရွိသည္။ ႏို႔သီးေတြက ရွည္သည္။ကာမဆိပ္တက္ေန ခ်ိန္မွာမို႔ ႏိူ႔သီးေခါင္းမ်ားသည္ တင္းမာစူေကာ့ကာခြၽန္၍ ေထာင္တက္ေနၾကသည္။ကိုစိုးေနာင္ကလည္းေအာက္ပိုင္းတြင္ပုဆိုးမရွိ။ ဗလာက်င္းေန သည္။အေပၚအက်ႌကိုလည္း ခါးေပၚလိပ္၍ တင္ထားသည္။ ေအာက္ပိုင္းတြင္ အဝတ္ အစားမရွိသည္မို႔ ဖင္မည္း မည္းေျပာင္ေျပာင္ႀကီး၊ လီးတန္တုတ္တုတ္ထြားထြားႀကီး ႏွင့္ ေတာင့္သန္ေသာေပါင္လုံးေပါင္တန္မ်ားအရွင္းသားေပၚေနၾကသည္။ ကိုစိုးေနာင္သည္အညာသားမဟုတ္ေသာ္လည္း အသားကေတာ့ အေတာ္မည္းသည္။ အသားအေတာ္ႀကီးကိုလတ္ေသာကုလား ကျပားမ မျမသီတာေအာင္သည္အသား မည္းေသာ ကိုစိုးေနာင္ႏွင့္အလိုးခံေနေသာအခါသူမ၏အသားကပိုျဖဴလာသလို ျဖစ္ေန သည္။
ဒီလူကအသားမည္းသလို လီးေခ်ာင္းႀကီးကေတာ့ မီးေသြးခဲတမွ် ပိုမည္းေန နက္ ေနသည္။ခပ္သြက္သြက္ ေဆာင့္၍ေဆာင့္၍လိုးေနရာ ျမသီတာေအာင္၏ ေစာက္ပတ္ထဲ လီးေခ်ာင္းႀကီးတိုးဝင္ျပန္ထြက္လႈပ္ရွားေနသည္ကို ခိုင္ၾကဴသင္း ေသေသခ်ာခ်ာျမင္ေန ရသည္။ ျမသီတာေအာင္သည္ ေစာက္ေမႊးမ်ားရိတ္ကာထားေလရာ (ကိုစိုးေနာင္က ရိတ္ခိုင္းထား၍ရိတ္ခဲ့ ရျခင္းျဖစ္သည္)ေစာက္ပတ္သည္ေျပာင္ရွင္းလွ်က္ လီးႏွင့္ ေစာက္ ပတ္၏အေနအထားအေျခအေနကို ေကာင္းေကာင္းျမင္ေတြ႕ရ သည္။ ျမင္ကြင္းကရွင္းေန သည္။ ခိုင္ၾကဴသင္းသည္ ျမသီတာေအာင္ ေစာက္ေမႊးရိတ္ကာထားသည္ကို မသိ။ အသက္(၃၀)ခန႔္ ေရာက္ေနလွ်က္ ေစာက္ေမႊးမေပါက္ေသးပဲရွိေနသည္ဟုသာ ထင္ကာ အံ့ၾသသလိုျဖစ္ေနသည္။ ကိုစိုးေနာင္၏လီးႀကီးကလည္း ႀကီးလွသည္။ သူမစိတ္ထင္ အရွည္ (၆) လက္မေက်ာ္ကာ လုံးပတ္ကေတာ့ စပါကလင္အခ်ိဳရည္ပုလင္းဖင္ပိုင္း ေလာက္ကို တုတ္သည္။
ႀကီးမားတုတ္ခိုင္လြန္းလွေသာ လီးေခ်ာင္းႀကီးသည္ ျမသီတာ ေအာင္၏ေစာက္ပတ္ႏွင့္ ဆန႔္မွဆန႔္ပါ့မလား၊ ကြဲၿပဲကုန္ေလမည္လား စသျဖင့္ အပ်ိဳေပါက္မေလးေတြးေတာရင္ဖိုေနသည္။ ဒီေလာက္ႀကီးတဲ့အေခ်ာင္းႀကီးကို အားနဲ႔ ေဆာင့္ ေဆာင့္ထိုးသြင္းခ် ေနရာ ျမသီတာေအာင္ေတာ့ အရမ္းနာမွာပဲဟုလည္း ခိုင္ၾကဴသင္း ေတြးမိသည္။ သို႔ေသာ္ျမသီတာေအာင္ကိုၾကည့္ရတာ ကေတာ့ နာပုံမရ။ အရသာေတြ႕ေန ေၾကာင္းသိသာထင္ရွားသည္။ “ဘြပ္ဘြပ္..အားအိအိ..ေကာင္းလိုက္တာ..ေဆာင့္ေဆာင့္..” “ကို ေဆာင့္လိုးတာ..ႀကိဳက္လား..” “အင္း..ႀကိဳက္တယ္..ႀကိဳက္လို႔ေဆာင့္ခိုင္းတာေပါ့..လို႔..” “ဖင္ဆုံႀကီးေကာ့ေကာ့ေပးေလ..ေပါင္ လည္းၿဖဲထားေပး..” “ေကာ့ေပးၿဖဲေပးေနတာပဲ..ဦးစိုးရ..” “ဘြပ္.. ဘု.. အမေလးေလး ထိလိုက္တာကြာ။
ေစာက္ပတ္ထဲပူဆင္း ၿပီး သားအိမ္ေတာင ္လႈပ္ခါသြားတယ္..” “သီတာ့ေစာက္ပတ္ထဲမွာ ေစာက္ရည္ေတြကစို႐ြဲေနတာဆိုေတာ့ ေဆာင့္ထိုး ခ်လိုက္ရင္ လီးကေလွ်ာခနဲအဆုံးဝင္တာေပါ့” “ဟြန႔္.ေျပာေရာမယ္။ အရည္႐ြဲၿပီးအဝင္ေခ်ာတာ ႀကိဳက္ရဲ႕လား။ အရည္ေတြ သိပ္မ်ားေန တယ္ ဆိုရင္သုတ္ေပးမယ္ေလ..” “အင္း..ေကာင္းတယ္..နည္းနည္းသုတ္ပစ္လိုက္။” ေျပာရင္း ကိုစိုး ေနာင္က ျမသီတာ၏ေစာက္ ပတ္ထဲ ထိုးသြင္း လိုးေနေသာ လီးႀကီးကို ဆတ္ကနဲ ဆြဲထုတ္သည္။ ေစာက္ပတ္ထဲမွ လီးထြက္သြား သံ “ပတ္၊ဗ်စ္၊ပလြတ္” ဆိုသည္ကိုပင္ခိုင္ၾကဴသင္း အတိုင္းသားၾကားရသည္။ လိုးလက္စတန္းလန္းေစာက္ပတ္ ႀကီးသည္ လီး ကြၽတ္သြားေသာအခါ ၿပဲ အာလန္ေနသည္ကိုလည္း ထင္းထင္းႀကီးျမင္ရ သည္။ ကာမဆိပ္တက္ေနခ်ိန္မို႔ အဖုတ္ႀကီးက ေလထိုး သြင္းထားသလို ဖုထစ္ကာ ေဖာင္းကားေနသည္။
အရည္မ်ားလည္းစို႐ြဲလက္ေျပာင္ေနသည္။ ျမသီတာ၏ အရည္႐ြမ္း႐ြမ္းစိုေနေသာ အဖုတ္ေဖါင္းေဖါင္း ႐ြ႐ြႀကီးကိုျမင္ရေတာ့မွ မိမိ၏ေပါင္ၾကားမွေစာက္ပတ္ သည္လည္း ဖုေဖါင္းကာအရည္ေတြစိုေနသည္ကို ခိုင္ၾကဴသင္းသတိျပဳမိသည္။ ေစာက္ပတ္ထဲမွ ဆြဲထုတ္လိုက္ေသာ ကိုစိုးေနာင္၏လီးႀကီးသည္ ကလန႔္ခံရ သလိုမ်ိဳးျဖစ္ကာ ဆီးစပ္ကို ဖတ္ခနဲသြား႐ိုက္သည္ကို ေတြ႕ရသည္ တြင္ ခိုင္ၾကဴသင္း တစ္ကိုယ္လုံး ၾကက္သီးဖ်န္းဖ်န္းထသည္။ ေစာက္ဖုတ္ထဲမွလည္း ေႏြးကနဲေနေအာင္ပင္ အရည္ၾကည္တို႔စိမ့္ ထြက္ေနသည္။ ျမသီတာေအာင္လိုလီးထိုးသြင္းကာလိုးတာမခံရပါပဲ ႏွင့္မိမိေစာက္ပတ္ထဲကဘာေၾကာင့္အရည္ေတြစိုထြက္ရေလ သနည္းဟု အပ်ိဳေပါက္ေလး ေတြးေနသည္။ သည္ကိစၥမ်ားကိုေကာင္းစြာတတ္သိျခင္းမရွိေသာ္လည္း ကာမစိတ္ဆႏၵ ႏိုးထမႈ ေၾကာင့္ျဖစ္လိမ့္မည္ဟုေတာ့သဘာဝအသိျဖင့္နားလည္သလိုလိုရွိသည္။
ကိုစိုးေနာင္ကထိုင္ခုံေပၚတင္ထားေသာသူ႔ပုဆိုးကိုယူကာ ျမသီတာေအာင္ကို လွမ္းေပးသည္။ အပ်ိဳေပါက္မေလး(2) ျမသီတာ ေအာင္ကကိုစိုးေနာင္၏ပုဆိုးျဖင့္သူမေစာက္ပတ္မွေစာက္ရည္ မ်ားကိုအသာ တို႔ကာသုတ္သည္။ အကုန္စင္ေအာင္သုတ္ျခင္း မဟုတ္။ ေစာက္ရည္အရမ္း႐ႊဲ မေန႐ုံသာခ်ိန္ဆ၍သုတ္ျခင္းျဖစ္သည္။ “ကိုင္း..လာလိုးေတာ့..ရၿပီ..” ပုဆိုးကိုစားပြဲစြန္းနားတြင္ပစ္ ခ်ကာ ျမသီတာေအာင္က ပက္လက္လွန္ခ်အိပ္ လ်က္ေျပာသည္။ ေစာေစာကအလိုးခံခဲ့သည့္အေနအထားအတိုင္းအိထြားေသာ ဖင္ဆုံ၀၀ ႀကီးကိုစားပြဲေစာင္းတြင္ တင္လ်က္ေပါင္ႀကီးႏွစ္ေခ်ာင္းေထာင္ေျမႇာက္ေပးသည္။ ေျမႇာက္ ထားေသာေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို လက္မ်ားျဖင့္ထိမ္းကိုင္ကာကားထားေပးလိုက္ေသးသည္။ “တစ္မ်ိဳးေျပာင္းၿပီးလိုးရေအာင္..ကုန္းေပးပါလား..” ျမသီတာေအာင္ ကအလိုးခံရန္ ရယ္ဒီမိတ္ဆိုသလို အသင့္ျပင္ေပး ထားသည္ကိုတက္မလိုးေသးဘဲကိုစိုးေနာင္ကေျပာသည္။
ဦးတည္အေျပာခံရသူ ျမသီ တာေအာင္ဘယ္လိုမ်ိဳးေနမလဲေတာ့မေျပာတတ္။ ၾကားလိုက္ရသူခိုင္သင္းၾကဴပင္ ရင္ သိမ့္တုန္သြားရ သည္။ ျမသီတာေအာင္ဆိုလွ်င္ရင္သိမ့္တုန္႐ုံမကအဖုတ္ပင္ လႈပ္ခါသြား ေလမည္ဟုအပ်ိဳေပါက္ေလး ေတြးမိသည္။ ထိုအေတြး ဝင္မိခ်ိန္တြင္ သူမ၏ေစာက္ပတ္ေလးသည္ဆတ္ဆိုတစ္ခ်က္ လႈပ္ခါသည္။ အရည္ၾကည္တစ္သုတ္လည္း ပ်စ္ကနဲထြက္ သည္။ ခိုင္ၾကဴသင္း၏ပါးစပ္မွ “အို” ဟု မတိုးမက်ယ္ေရ႐ြတ္သံေလးေပၚထြက္သည္။ကိုစိုးေနာင္သည္ထိုအသံကိုၾကားလိုက္မိသလို ပင္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ သူ႔စိတ္အာ႐ုံက ျမသီတာေအာင္ကိုကုန္းခိုင္းၿပီး လိုးခ်င္စိတ္ကမ်ား ေနသျဖင့္ ၾကားမိသလိုလိုရွိေသာ အသံ သဲ့သဲ့ေလးအေၾကာင္းေသေသခ်ာခ်ာ စီစစ္ခြဲျခားျခင္းမျပဳႏိူင္။ လ်စ္လ်ဴရႈပစ္လိုက္သည္။
“အိုး..ဒီလိုမ်ိဳးလုပ္လည္းရတဲ့ဟာကို..” အလိုးခံရန္အသင့္ရွိေနေလေသာ ျမသီတာေအာင္က မ်က္စေလးခ်ီကာညဳတု တုၾကည့္ လ်က္ ခရာတာတာေျပာသည္။ ကိုစိုးေနာင္လိုးခ်င္သည့္ အေနအထားအတိုင္းကုန္းေပးေတာ့မွာ ကိုေတာ့ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနသူ အပ်ိဳေပါက္ေလးပင္ သိသည္။ “သီတာလိုႏို႔ႀကီးႀကီးဆုံကားကားဆိုက္ႀကီးကို ကုန္းၿပီးေနာက္က ခြလိုးတာပိုအရသာ ေတြ႕တာ ေပါ့။ ႏို႔ႀကီးကိုအပီဆြဲၿပီး ေကာင္းေကာင္းလိုးေပးမွာ။ ကဲ.. ကုန္းေပးစမ္းပါကြာ..” “ဟြန႔္ေတာ္ေတာ္ကဲေနာ္.. အဆန္းကိုထြင္ခ်င္ တယ္။ ႐ိုး႐ိုးအေပၚ က လုပ္တာမဟုတ္ဘူး..။ ကုန္းခိုင္းရတာနဲ႔ဘာနဲ႔..” “ဟဲဟဲဟဲ..သီတာလဲအရသာပိုေတြ႕မယ့္ဥစၥာ..” “ဘာ အရသာေတြ႕တာလဲ..ဟြန႔္..” ျမသီတာေအာင္က ခ်စ္မ်က္ေစာင္းေလးတစ္ခ်က္ထိုးကာ ဖင္တင္ ေပါင္ကားေပးထားရာ မွစားပြဲ ေအာက္သို႔ဆင္းသည္။ စားပြဲေပၚလက္ေထာက္ကာ ကုန္း ေပးသည္။
“အဲလိုမ်ိဳးကုန္းေပးလိုက္လဲ ၿပီးတာပဲ..။ သီတာလည္း ေစာက္ ပတ္ထဲအီဆိမ့္သြားေအာင္ ဖီလင္ရမွာကိုသိရဲ႕သားနဲ႔..” “သြား..သီတာက ဦးစိုးလုပ္ခ်င္တယ္ဆိုလို႔ ကုန္းေပးတာသိလား..အီဆိမ္သေလး.. ဘာေလးမေျပာနဲ႔ ကုန္းေပးၿပီးခံရတာအထဲမွာ ေအာင့္ေအာင့္သြားတာ.. နာလည္းနာတယ္..” “နာတာကိုကေကာင္းေနတာမဟုတ္လား..သီတာရဲ႕” “ေတာ္စမ္းပါ.. ကဲ..ဒီမွာကုန္း ေပးထားၿပီေလ။ စကားမ်ားမေနနဲ႔.. လာခ်ေတာ့” “ခ်မွာေပါ့သီတာရဲ႕။သီတာကအရမ္းကိုအလိုးခံခ်င္ေနၿပီလား..” “ဟင့္.သူမ်ားမ ၿပီးေသးပဲမစို႔မပို႔ျဖစ္ေနတာကိုး။ ခံခ်င္ေနတာေပါ့။ ဦးစိုးကေရာ မလုပ္ခ်င္ဘူးလား..” “လိုးခ်င္တာေပါ့သီတာရာ.. သီတာ့ကို တစ္ေန႔လုံးေခၚထားၿပီး ေတာင္ စိမ္လိုးပစ္ခ်င္ေနတာ..” “အလိုေလး.. တစ္ေန႔လုံးေတာ့မခံႏိုင္ေပါင္.. လူကိုသူ႔မယားမ်ား မွတ္ေန သလားမသိဘူး..” “လိုးေနၾကတာပဲဟာ..မယားမမွတ္လို႔ဘာမွတ္ရမွာလဲ..” “ကဲ..ကဲ.. စကားမ်ားမွာလား.. လိုးမွာလား..ေျပာ။ မ လိုးရင္ျပန္ ေတာ့မယ္..” “လိုးမွာပါ..လိုးမွာ။ေပါင္ေလးနည္းနည္းကြလိုက္။ ေစာက္ပတ္က ေပါင္ၾကားညပ္ေနလို႔” “ကြၽတ္..ဦးစိုး ကေတာ့ကြာ..တစ္ကယ္ရစ္တယ္..” “ရစ္တာမဟုတ္ပါဘူးသီတာရယ္.. ေပါင္ကြေပးမွေစာက္ပတ္အာၿပီး လီးထိုး သြင္းလို႔ရမွာေပါ့။
ေစာက္ပတ္ေပါင္ၾကားမွညပ္ေနရင္ ဘယ္လိုလုပ္သြင္းႏိုင္မွာလဲ။ အေပါက္ေခ်ာ္ၿပီးဖင္ထဲဝင္သြားရင္သီတာပဲေအာ္တာ..” “ေဟ့..ေဟ့ဉာဏ္မ်ားၿပီးဖင္ထဲေခ်ာ္သလိုလိုနဲ႔ထိုးမသြင္းနဲ႔ေနာ္..” “ဒါေၾကာင့္ေပါင္ကြခိုင္းတာေပါ့..” “ေဟာဒီမွာ။ၿဖဲလဲေပးထား တယ္..အေပါက္မလြဲေစနဲ႔” သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ အခ်ီအခ်ေျပာေနၾကသည့္စကားမ်ားအရ ျမသီတာ၏ ဖင္ ေပါက္ထဲသို႔ ကိုစိုးေနာင္ ကလီးေခ်ာင္းႀကီးကို ေခ်ာ္လိုးသြင္းဖူးခဲ့ေၾကာင္း ခိုင္ၾကဴသင္း နားလည္သည္။ ခိုင္ၾကဴသင္းမွာ အသက္(၁၂)ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္သာရွိ ေသးေသာ္လည္း ကာမစပ္ယွက္လ်င္မိန္းမအဂၤါထဲေယာက္်ားတန္ဆာထိုးသြင္းရသည္ ဆိုျခင္းေလာက္ကို ေတာ့သိသည္။ ယခုမူ စအိုေပါက္ထဲကိုပါထည့္လို႔ရသည္ဟု အသိတိုးရျပန္သည္။ အပ်ိဳေပါက္ေလး၏ဖင္ဝယားသလိုလို၊လႈပ္သလိုလိုပင္ျဖစ္လာသည္။
ျမသီတာေအာင္သည္ လက္ႏွစ္ဘက္ေနာက္ပစ္ကာ သူမ၏ ေစာက္ပတ္ကိုက်က်နနပင္ ဆြဲၿဖဲေပးသည္။ အဖုတ္ႏူတ္ခမ္းသားန်စ္ ဘက္ ၿပဲအာလ်က္ အတြင္းသားနီရဲရဲမ်ားက လတ္ဆတ္ေသာငါးပါးဟပ္လိုေပၚလာသည္။ ေစာက္ေစ့ႀကီး လည္းျပဴး၍ေကာ့ ေထာင္ တက္ေနသည္။ခိုင္ၾကဴသင္းအဖို႔မွာ မိန္းမအဂၤါေစာက္ပတ္ႀကီး ကိုကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း ထင္ထင္ရွားရွားႀကီးကို ျမင္ လိုက္ရကာ ရင္ထဲက်လိက်လိပင္ ျဖစ္၍လာသည္။ ဒီအဖုတ္ႀကီးကိုလိုးေနေဆာ္ေနေသာ ကိုစိုးေနာင္ဆိုလ်င္ေတာ့ေျပာမေန ေတာ့ ႏွင့္။ ငနဲသားသည္ရက္ရက္ေရာေရာၿဖဲေပးထားေသာ ေစာက္ပတ္ၿပဲၿပဲအာအာႀကီး ကိုတစ္ခ်က္ကုန္းၾကည့္ၿပီး လီးေခ်ာင္းႀကီးကို အလယ္ေလာက္မွကိုင္ကာ ေတ့ေထာက္၍ ထိုးသြင္းလိုက္သည္။ “အား..ကြၽတ္ကြၽတ္ကြၽတ္..ျဖည္းျဖည္းဦးစိုး..နာတယ္နာ တယ္..” ေစာက္ပတ္ထဲသို႔လီးေခ်ာင္းႀကီးတစ္၍တစ္၍ဝင္သြားသည္ကို ခိုင္ၾကဴသင္း တစ္ေယာက္ အသည္းတုန္အူတုန္ခမန္းျမင္ လိုက္ရသည္။ အပ်ိဳျဖစ္ကာစအဖုတ္ေလးထဲ မွ႐ြစိ႐ြစိလႈပ္လာသည္။
အပ်ိဳေပါက္မေလးသည္ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ေစ့ကာလိန္ထား လိုက္မိသည္။ ေပါင္လိန္ထား၍ေပါင္ႏွစ္ခုၾကားညႇပ္သြားေသာေစာက္ပတ္ထဲမွ ထူးျခား ေသာအာ႐ုံတစ္ခုတရိပ္ရိပ္ ျဖစ္ေပၚသည္။ ၾကက္သီးေတြဖ်န္းခနဲဖ်န္းခနဲဆိုသလို ထၿပီး ရင္းထ၍ေနေလသည္။ လီးအသြင္းခံေနရသူ ျမသီတာေအာင္ခါး ေကာ့၍ ဖင္ႀကီးယမ္းခါသြားသည္ ကိုလည္း ခိုင္ၾကဴသင္းျမင္ေနရသည္။ “ေစာက္ပတ္ထဲလီးဝင္ရဲ႕လား..” ကုန္းေပးထားေသာျမ သီတာေအာင္၏ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ ေနာက္မွခြကာ လီး ထိုးသြင္းရင္းကိုစိုးေနာင္ကေမး၏။သူသြင္းေနသည့္လီးဝင္ေနသည္ကို မ်က္ဝါးထင္ထင္ ေတြ႕ေနရသည့္ၾကားကပင္ သူလိုးတာခံေနေလေသာသေဘၤာသားမယား မုဆိုးမအသစ္ စက္စက္ကုလားကျပား မကို ရမက္ျပင္းလာေအာင္ေမးလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ “အင္း..ဝင္တယ္ကြာ..ဝင္တယ္။ ျပည့္ၾကပ္ေနတာပဲ.. ဆုံးေအာင္သြင္းလိုက္ ၿပီလား..” “ဘယ္ဆုံးအုန္းမွာလဲသီတာရ။ လီးတစ္ဝက္ေလာက္ပဲဝင္အုန္းမွာ..။ အကုန္ ဝင္ေအာင္ထိုးထည့္လိုက္ေတာ့မယ္။”
“အရမ္းမသြင္း..ဘြပ္ဗ်စ္..အမေလးေလးနာလိုက္တာ.. သိပ္မၾကမ္းပါနဲ႔ဆိုမွ.. အားအား” ျမသီတာေအာင္ကအရမ္းမသြင္းရန္ ေတာင္းပန္စကားမဆုံးမီမွာပင္ ကိုစိုး ေနာင္က က်န္ေနေသးသည့္လီးေခ်ာင္းတစ္ဝက္မရွိတရွိကို အားထည့္ကာဖိေဆာင့္ထိုး သြင္း ခ်လိုက္သည္။ လီးႀကီးတစ္ေခ်ာင္းလုံးေစာက္ပတ္ထဲအကုန္ဝင္သြားေလၿပီ။ လီး သြင္းၾကမ္းကာ အဝင္လည္းနက္ေသာေၾကာင့္ ျမ သီတာေအာင္၏ေစာက္ပတ္ထဲမွာ ပူ၍ ေအာင့္တက္သြားရသည္။အလိုးခံဖူးေသာလီးမို႔အဝင္ေခ်ာေသာ္လည္း ပြတ္တိုက္မႈတင္း ၾကပ္စီးပိုင္ေသာေၾကာင့္အမ်ိဳးသမီးနာသြားကာေအာ္ဟစ္ညီးညဴလိုက္မိရွာသည္။
ဖင္ဆုံ ႀကီးဆတ္ကနဲတုန္ကာလူမွာလည္း ေရွ႕သို႔ကိုင္းက်သည္။ ကုန္း၍အလိုးခံေနရသည္မို႔ ဆီးစပ္ကေရွ႕မွစားပြဲအစြန္းကိုသြား ႐ိုက္မိသည္။ စားပြဲသာခံမေနပါကျမသီတာေအာင္မွာ လီးေဆာင့္သြင္းခ်လိုက္သည့္ဒဏ္ျဖင့္ေမွာက္ခုန္လဲၿပိဳက်သြားေလာက္ သည္။ ကိုစိုးေနာင္ကေတာ့ ျမသီတာေအာင္ဘာႀကိဳက္တတ္သည္ကို (လိုးေနက်မို႔) သိေနေလရာ လီးတစ္ေခ်ာင္းလုံးဝင္ေအာင္ ထိုးထည့္ၿပီးသည္ႏွင့္ ကြၽမ္းက်င္လိမၼာစြာလိုး ေဆာင့္ေပးေလေတာ့သည္။ ပညာပါကာ ထိမိေသာအလိုးအေဆာင့္တို႔တြင္ ျမသီတာ ေအာင္အျပတ္ၿငိမ့္ေနသလိုေခ်ာင္းၾကည့္ေနေသာအပ်ိဳမေလးမွာလည္း ဖီလင္ေတြတက္ ၿပီးရင္းတက္၍ေနေလသည္။ အဖုတ္ထဲ တြင္အျပတ္ကိုစိုေနသည္။ မို႔ဝန္းစရင္သားႏုႏု ေလးမ်ားတင္းမာစူက်စ္ေနၾကသည္။ ႏို႔သီးေလးဆိုလွ်င္လည္း မခြၽန္တခြၽန္ျဖစ္ေန သည္။ လူမွာလည္းအၿငိမ္မေနႏိူင္။ ဖင္တလႈပ္လႈပ္ေပါင္တလိမ္လိမ္ ျဖစ္ေနသည္။
ေပါင္ခ်င္းဖိႀကိတ္လိမ္ေလတိုင္း အဖုတ္ကို ေပါင္ခ်န္ႏွစ္ဖက္ကဖိညႇပ္သလိုျဖစ္ကာ ဝတ္ ထားေသာအတြင္းခံေဘာင္းဘီေလး၏ခြဆုံသားေနရာႏွင့္ ေစာက္ေစ့တို႔ ထိမိပြတ္မိၾက သည္။ အပ်ိဳမေလးမွာ ေလထဲတြင္ပန္းရထားႀကီးစီးရသလိုလို အျမင့္မွက်လာလိုက္ ျပန္တက္သြားလိုက္ ျဖစ္သလိုလို ရင္ တဖိုဖိုအသည္းတေအးေအးျဖစ္ေနသည္။ ျမသီတာ အလိုးခံေနတာၾကည့္ရင္း မိမိကိုယ္တိုင္အလိုးခံရသလိုခံစားရလွ်က္ တစ္သက္ တစ္ခါ မႀကဳံဘူးေသာစိတ္လႈပ္ရွားမႈျဖင့္သိမ့္သိမ့္တုန္၍ေနေလသည္။ လိုးေနၾကသူႏွစ္ေယာက္ကလည္း စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ ဆိုသလို အေပးအယူ မွ်၍ ခံေနလိုးေနၾကေလရာ ခိုင္ၾကဴသင္းမွာ ေၾကးႀကီးေပးၿပီးၾကည့္ရေသာ လိုက္ဖ္ရႈိးေခၚ လူကိုယ္တိုင္လိုး ျပေဆာ္ျပသည့္ အျပာျပပြဲကို စိတ္ႀကိဳက္ၾကည့္ရႈရသလိုမ်ိဳးပင္ ျဖစ္ေနေလေတာ့သည္။
စိုးေနာင္က အလိုးကြၽမ္းက်င္ၿပီးေဆာင့္ အားသန္သလို ျမသီတာေအာင္က လည္း အခံေတာ္ကာအေပးေကာင္းသည္။ ကိုစိုးေနာင္က ခပ္သြက္သြက္ေဆာင့္လိုက္၊ ျဖည္းျဖည္းမွန္မွန္လိုးလိုက္ ဆတ္ ကနဲဆတ္ကနဲအားျပင္းျပင္း ႏွင့္သြင္းလိုက္ႏွင့္ ေကာင္းေကာင္းလိုးသည္။ ေဆာင့္လိုးရင္း သူ၏ဖင္ေျပာင္ႀကီးကို ဝိုက္ကာလႈပ္လိုက္၊ ဒူးကြဒူးေကြးလိုက္လည္းလုပ္ေပးရာ လီး ေခ်ာင္းႀကီးသည္ ေစာက္ပတ္ကို ဟို ထိုးသည္ေမႊလမ္းေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးမွ ဝင္လွ်က္ရွိ သည္။ လိုးရင္းစကားလည္းေျပာေနရာခိုင္ၾကဴသင္းအဖို႔ ရင္ဖိုေမာဖြယ္ရာလိုး ေဆာင့္ မႈမ်ားကိုလည္းျမင္ရ၊ အသည္းယားစရာ တစ္တစ္ခြခြေျပာၾကဆိုၾကသည့္စကားေတြကို လည္းၾကားေနရ၊သည္ၾကားထဲ လီးဝင္သံထြက္သံ၊ အသက္ျပင္းျပင္းရႈသံ၊အရသာေတြ႕၍ ျမည္တမ္းသံေတြကလည္းထပ္ျဖည့္ျပန္ရာ ရင္တဒိန္းဒိန္းခုန္ တစ္ကိုယ္ လုံးရွိေသြးေတြ ဆူပြက္ကာအရမ္းကိုထႂကြ၍ေနေလေတာ့သည္။
ယခုအခ်ိန္တြင္ဘဲတေပြေလာက္ေရာက္ လာလွ်င္ခိုင္ၾကဴသင္း ကအတင္းပင္ဆြဲေခၚကာအလိုးခိုင္းမည္မွာ ေသခ်ာေနသည္။ အပ်ိဳ မေလးအတြက္ ကံေကာင္းသည္လားကံဆိုးသည္လားေတာ့မ ေျပာႏိူင္။ ထိုေနရာဆီသို႔ လူေယာက္်ားမေျပာႏွင့္ ေခြးထီးပင္ေရာက္မလာေပရာခိုင္ၾကဴသင္းမွာ ဆြဲလိုးခိုင္းစရာ လီးမရွိဘဲ တစ္ေယာက္တည္းသာဖီလင္ေတြတက္လ်က္အျပတ္ေဟာ့ေနရေလသည္။ “ဘြပ္ဘုဘုဘြပ္..အားအိအိဦးစိုးရယ္..ေဆာင့္ေဆာင့္ တအားေဆာင့္ေပးေနာ္..” “သီတာ..ၿပီးေတာ့မလား..ဟင္..” “အင္း..အင္း.. ၿပီးေတာ့မယ္.. ေဆာင့္ေလ.. ဒီမွာအရမ္းေကာင္းေန တာ.. တအားေဆာင့္စမ္းပါ..” “ဘြပ္ဘုဘြပ္ဘုအိအာ့.. ဘြပ္..အမေလး..ဘြပ္.. ေကာင္းလိုက္တာ..ေဆာင့္ ေဆာင့္..လာေတာ့ မယ္..ထြက္ေတာ့မယ္..လိုးေလ..ေဆာင့္..အားႏို႔ဆြဲအုန္း..” ကိုစိုးေနာင္က ဖင္ဆုံကားကား၀၀တစ္တစ္ႀကီးကို လက္ႏွစ္ဘက္ျဖင့္စုံ ကိုင္ ကာ ေဆာင့္လိုးေနရာမသီတာေအာင္ကႏို႔အဆြဲခံခ်င္လာေသာေၾကာင့္ အငမ္းမရေျပာသည္။ ကိုစိုးေနာင္လည္းဖင္ကိုင္ထား သည့္လက္ႏွစ္ဘက္အနက္မွ ညာလက္ကိုဖယ္ကာ ျမသီတာေအာင္၏ဂ်ိဴင္းေအာက္မွထိုးလ်က္ညာဘက္ႏို႔ႀကီးကိုလွမ္းဆြဲသည္။
“ႏို႔ႏွစ္ခုလုံးကိုစုံကိုင္ဆြဲစမ္းပါဦးစိုးရဲ႕။ ႏို႔ကိုတားဆြဲၿပီး အပီေဆာင့္လိုးေပး စမ္းပါ။သီတာ့ေစာက္ပတ္အရမ္းယားေနၿပီ..ဆြဲေလ..ႏို႔ဆြဲ ၿပီးေဆာင့္ပါရွင့္” ၿပီးေတာ့မည္မို႔ ျမသီတာေအာင္သည္ အရမ္းကိုကဲေနသည္။ ကာမစိတ္မြန္ ကာ အငမ္းမရ ျဖစ္လာသည္။ ဖင္ ႀကီးကိုေနာက္သို႔ေကာ့ေကာ့တြန္းေပးေနရာ ကိုစိုးေနာင္ ၏ေဆာင့္လိုးခ်က္ႏွင့္ အံကိုက္ျဖစ္ကာ လီးအဝင္ပိုျပင္းသည္။ ကိုစိုးေနာင္ မွာလည္း အမ်ိဳးသမီးၿပီးေတာ့မည္ကို သိကာစိတ္ပိုထလာသည္။ ေဆာင့္အားပိုသန္လာသည္။ ျမသီ တာေအာင္၏ ေစာက္ ပတ္သည္လည္း အရမ္းကိုလႈပ္ရွားသည္။ လိုးေဆာင့္ေနေသာလီးေခ်ာင္းႀကီးကို ညႇစ္၍စုပ္သည္။ အရည္ေတြဆိုတာ ပ်စ္ကနဲပ်စ္ ကနဲေနေအာင္ပင္ ထြက္ သည္။ ကုလားကျပားမျဖစ္ေသာ္လည္း အသားမမဲေသာေၾကာင့္ ေစာက္ရည္ကသိပ္ မပ်စ္။ အသား ျဖဴေသာတ႐ုတ္ကျပားမေတြလိုလည္း ေစာက္ရည္ကမႀကဲ၊မ႐ြမ္း။ မပ်စ္ မက်ဲအေနေတာ္႐ုံျဖစ္ကာ လိုးေဆာင့္ရသည္မွာ စီးပိုင္မႈ လည္းမရွိ။ ေခ်ာကနဲေခ်ာကနဲ လည္းမျဖစ္။အလယ္အလတ္အေျခအေနတြင္ရွိေနသည္။ ကိုစိုးေနာင္လည္း ဖီလင္အျပတ္ တက္ေနေလရာ အားကုန္သုံး၍ ရက္ရက္ စက္စက္ပင္ေဆာင့္လိုးသည္။
လိုးေနၾကသူႏွစ္ေယာက္ထံမွ ဓာတ္ကူးသလိုမ်ိဳးျဖစ္ကာေခ်ာင္းၾကည့္ေနသူ အပ်ိဳေပါက္မေလး ခိုင္ၾကဴသင္းလည္း အဖုတ္ထဲ တြင္ ယားက်ိလႈပ္စိ ျဖစ္လ်က္ ရင္လႈိက္ဖိုေမာေနရွာသည္။ “ဦးစိုး.. ဦးစိုး.. ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေဆာင့္ပါ။ သီတာ.. ၿပီးေတာ့မယ္..လာ ေတာ့မယ္..” “ဘြပ္ဘြပ္ဘုဗ်စ္..ဒီလိုမ်ိဳးလား..” “အိုးအေမ့..ဟင့္..ဟုတ္ၿပီ..ေဆာင့္..ေဆာင့္..တအားေဆာင့္..အင္းအား..” “တို႔ ေဆာင့္တာေကာင္းရဲ႕လား..” “ေကာင္းတယ္။ ဒီလို ေကာင္းေကာင္းေဆာင့္မလိုးတတ္ရင္ ဦးစိုးရဲ႕လီးႀကီး ဒဏ္ကိုသီတာခံႏိူင္မွာမဟုတ္ဘူး..” “ဘြပ္ဘုဘုဘဘြပ္..အေဆာင့္ေကာင္းလို႔လီးဒဏ္ခံႏိူင္တယ္ေပါ့..” “ဘြပ္..အားပါးပါး.. ဟုတ္တယ္.. ဘြပ္.. ေအာင္မေလးေလး..ကြၽတ္ကြၽတ္ ကြၽတ္” အေျမာက္ႀကီးပစ္ေဆာင့္နည္းႏွင့္ အားျပင္းျပင္းတြယ္လိုက္ရာ ျမသီတာ ေအာင္ဖင္၀၀ႀကီးပင္ ေျမာက္ကာတက္သြားသည္။ ခိုင္ၾကဴသင္းလည္း ဒူးေကြးကိုယ္ႀကဳံ႕ ကာေစာက္ပတ္ႏုႏုေလး၏ အတြင္းဘက္တြင္သိမ့္ခနဲၿငိမ့္ခနဲ ျဖစ္သည္။
“နာၾသားလို႔လား..သီတာ..” “ဟင့္အင္း..အရမ္းေကာင္းလို႔..ဦးစိုးရ..” “အဲဒီလိုအေျမာက္ႀကီးပစ္ေဆာင့္နည္းနဲ႔ေဆာင့္တာႀကိဳက္ လား” “အင္း..ႀကိဳက္တယ္.” “ခံႏိူင္တယ္ေနာ္.” “ရတယ္..ဒီထက္ျပင္းျပင္းနဲ႔ၾကမ္းၾကမ္းေဆာင့္ရင္ေတာင္ခံႏိူင္တယ္.” “အို ေက..ေကာင္းၿပီ” ကိုစိုးေနာင္က အေျမာက္ႀကီးပစ္ေဆာင့္နည္းမ်ားျဖင့္ အားရပါးရေဆာင့္လိုး သည္။ ထိုေဆာင့္နည္းမွာ လီးအဝင္ နက္ကာစူးသည့္ အတြက္ေတာ္႐ုံႏွာထ႐ုံႏွင့္ မခံႏိူင္။ တစ္ခ်က္ေကာင္းေလာက္မွ်သာ ခံႏိူင္ကာ ရႈံ႕မဲ့ေတာင္းပန္ရသည့္ ေဆာင့္ နည္းျဖစ္သည္။ ျမသီတာသည္ တဏွာထန္သည့္အျပင္ လူေကာင္ကလည္း ႀကီးဆူၿဖိဴးထြားႀကိဴင္းကာ ယခုအခါတြင္ ရမက္ေဇာ ကဂိတ္ကုန္ေအာင္ပင္ ေရာက္ေနသည့္အတြက္ သားအိမ္ကို စူးနစ္ထိုးေဆာင့္မိသည္ကိုလည္း နာရမွန္းမသိႏွင့္ေတာ့ဘဲ ၾကမ္းတမ္းျပင္းထန္ထိမိစူးရွ လြန္းသည့္ အေျမာက္ႀကီး ပစ္ေဆာင့္လိုးခ်က္မ်ားကိုအပီအျပင္ ခံသည္။ ကိုစိုးေနာင္ ကလည္းဒါ မ်ိဳးကိုအႀကိဳက္မို႔ အားမနာတမ္းကိုေဆာင့္သည္။ ခိုင္ၾကဴသင္းမွာလည္း ျပင္းထန္ၾကမ္းတမ္းလြန္းလွသည့္ေဆာင့္နည္းျဖင့္ ပယ္ ပယ္နယ္နယ္လိုးၾကသည္ကိုအပီ အျပင္ေတြ႕ျမင္ရကာအသည္းတုန္အူတုန္ျဖစ္ေနသည္။
ယခုမွကာမစပ္ယွက္မႈကိုေသခ်ာ ေတြ႕ ျမင္ဖူးေသာအပ်ိဳေပါက္ေလးအဖို႔ တကယ္ရက္ေရာ ေသာေဆာင့္နည္းျဖင့္ လိုးေနၾက ပုံမွာကမ္းကုန္ေအာင္ပင္ ျဖစ္ေနေတာ့သည္။ “ေကာင္းတယ္.. ေကာင္းတယ္.. ဘြပ္ဘုဘုဘြပ္. ေဆာင့္..ေဆာင့္..အာ့အာ့ အာ့.. အမေလး..ထြက္ေတာ့မယ္. .ဘြပ္..အား.. လာ ၿပီ..ထြက္ၿပီ.. ထြက္ကုန္ၿပီ.. ဦးစိုးရဲ႕..အား.” ျမသီတာေအာင္ထန္ထန္ျပင္းျပင္းၾကမ္းၾကမ္းရွရွပင္ ၿပီးသြားသည္။အလိုးခံေနေသာ မိန္းမက ရမက္ျပင္းထန္စြာၿပီးသြားမႈသည္လိုးသူေယာက္်ားအေပၚတြင္လည္း လႊမ္းမိုးသက္ေရာက္မႈ ျပင္းထန္လွေပရာ ကိုစိုး ေနာင္မွာသုတ္မထိမ္းႏိူင္ေတာ့။ ျမသီတာ ေအာင္ႏွင့္ၿပိဳင္တူလိုလိုပင္ ၿပီး သြားသည္။ သူ၏ေဂြးအုမ်ားထဲရွိသုတ္ရည္တို႔သည္ လိင္ တံေခ်ာင္းတေလ်ာက္အဟုန္ျပင္းျပင္း ထိုးထြက္သည္။ လီးထိပ္မွေန၍ပတ္တန္ႏွင့္ ထိုးထုတ္သလို ပတ္ကနဲ ပတ္ကနဲ ပန္း၍ပန္း၍ထြက္သည္။ ပူေႏြးပ်စ္ခြၽဲေသာသုတ္ရည္ တို႔သည္ျမသီတာေအာင္၏ ေစာက္ပတ္ထဲျပန႔္ႏွံ႔သည္။ အဖုတ္သည္လီးကို တင္းၾကပ္စြာ ညႇစ္စုပ္ယူသည္။ ေစာက္ပတ္ႏွင့္လီးတသားတည္းရွိသလိုမ်ိဳး ျဖစ္သည္။
ျမသီတာေအာင္ က ခါးေကာ့ဖင္ေကာ့ ေခါင္းေမာ့လ်က္သား၊ ကိုစိုးေနာင္ကလည္း ေခါင္းေနာက္ပစ္ကာ ကိုယ္ကကုန္းကြကြႏွင့္ သူမ၏ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို ဆြဲကိုင္ညႇစ္လ်က္ သား ေက်ာက္႐ုပ္ေတြ လိုျဖစ္ကုန္သည္။ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနသူခိုင္ၾကဴသင္းလည္း အသက္ရႈပင္ရပ္သြားသလို ထင္ရသည္။ ေကာင္မေလး၏ေသြးသားမ်ားဆူပြက္ေနသည္။ အကယ္၍ကိုယ့္အဖုတ္ ကိုယ္လက္ျဖင့္ကိုင္ပြတ္လိုက္လ်င္ (သုံးေလးခ်က္မွ်ပြတ္ ႏႈိက္လိုက္႐ုံျဖင့္) အပ်ိဳေပါက္မ ေလးၿပီးသြားႏိူင္သည္။ သို႔ေသာ္အပ်ိဳေဘာ္ဝင္ခါစငယ္ငယ္႐ြယ္႐ြယ္ေလးမို႔ ခိုင္ၾကဴသင္း သည္ဒီ အထာမ်ိဳးမကြၽမ္းက်င္။ သည္လိုလုပ္ရမွန္းလည္းမသိေသး။ ယခုေလာေလာဆယ္ တြင္ ခိုင္ၾကဴသင္းလုပ္တတ္သည္က (လုပ္ ေနသည္က)ေပါင္လိန္ကာ အဖုတ္ကိုဖိညႇစ္ ျခင္းသာျဖစ္သည္။ သည္ေတာ့ ၿပီးသည့္ အေျခအေန ထိေတာ့မေရာက္။ ၿပီးလုၿပီးခင္ အရသာမ်ိဳးသာရရွိခံစားရသည္။ သည္မွ်ေလာက္ အရသာကေလးကပင္ ကာမမႈႏွင့္ပတ္ သက္၍ အေတြ႕အႀကဳံလုံးဝမရွိေသး ေသာ ခိုင္ၾကဴသင္း အဖို႔ ထူးကဲသည္ဟု ဆိုရေပမည္။
စြဲမက္စရာလည္းျဖစ္သည္။ ကိုစိုးေနာင္ႏွင့္ျမသီတာေအာင္ တို႔လည္း လီး ႏွင့္ေစာက္ပတ္ တပ္လ်က္သား ႏွင့္ ခဏမွ်ၿငိမ္၍ေနၾကသည္။ သုတ္ရည္ထြက္သြားေသာေၾကာင့္ လီးကအျပည့္အ၀ မေတာင္ ေတာ့ေသာ္လည္း ကိုစိုးေနာင္မွာ ကာမအားျပည့္ဝသန္စြမ္းသူျဖစ္သည့္အတိုင္း အျခားေယာက္်ားေတြလို လီးေခြေပ်ာ့မသြား။ မ ေတာင့္တေတာင္ မေပ်ာ့တေပ်ာ့အေနအ ထားတြင္ရွိေနသည္။ သူ၏ဆီးစပ္ကို ျမသီတာေအာင္၏ ဖင္ႀကီးႏွင့္ ထိကပ္ထားေလရာ ေတာင္မတ္မႈအျပည့္အဝမရွိေတာ့ေသာ လီးႀကီးသည္အဖုတ္မွျပဳတ္မထြက္ တစ္လစ္ႀကီး ျဖစ္ၿမဲျဖစ္ေနသည္။ ခဏၾကာမွႏွစ္ ေယာက္သား အသက္ရႈျပန္မွန္လာသည္။ ကိုစိုးေနာင္က ျမသီတာေအာင္၏ႏို႔ႀကီးမ်ားကို လက္ျဖင့္ ကိုင္ကာဖင္ႀကီး ေနာက္မွခြါ သည္။
ထိုအခါမွလီးသည္ေစာက္ပတ္မွျပဳတ္ထြက္လာသည္။ ခိုင္ၾကဴသင္းမွာ လည္း လိုးၿပီးစေစာက္ပတ္ႏွင့္ လီးတို႔၏အေျခအေနကို က်က်နနျမင္ေတြ႕ရေလေတာ့ သည္။ အဖုတ္တြင္ေရာ လီးတြင္ပါ အရည္ေတြစိုအိေနသည္။ ကာမစပ္ယွက္မႈတစ္ခန္းရပ္ၿပီဟု ရိပ္မိေသာခိုင္ၾကဴသင္းသည္ ေခ်ာင္းၾကည့္ ေနရာမွအသာထြက္ခြါသည္။ ဆက္ေတာ့ၾကည့္ခ်င္ေနေသးသည္။ သို႔ေသာ္သူတို႔ကိစၥ ၿပီး သြားၾကၿပီမို႔ မိမိေခ်ာင္းၾကည့္ ေနသည္ကို ကိုစိုးေနာင္တို႔ ရိပ္မိသြားမွာလည္း စိုးေသာ ေၾကာင့္အသာထြက္လာခဲ့ေလသည္။ (ဆက္ရန္… အပ်ိဳေပါက္မေလး (3) ခိုင္ၾကဴသင္းသည္ အိမ္သို႔လည္း မျပန္ျဖစ္။ ကိုစိုးေနာင္၏စာအုပ္ဆိုင္သို႔သြားရာလမ္း သြယ္ေလးထိပ္နားတြင္မေယာင္မလယ္လုပ္ေနမိသည္။ ထိုအခိုက္ျမသီတာ ေအာင္ လမ္းသြယ္ေလးအတိုင္း ေလွ်ာက္လွမ္းထြက္ လာသည္ ကိုေတြ႕ရသည္။ ျမသီတာ ေအာင္သည္ ေက်ာ့ေက်ာ့ေမာ့ေမာ့ပင္ေလွ်ာက္လာသည္။
လမ္းေလွ်ာက္ေသာအခါမသိမ သာ ကြတတေတာ့ျဖစ္ေနသလို ခိုင္ၾကဴသင္းထင္မိသည္။ အဝတ္အစားမ်ားေသေသ သပ္သပ္ဝတ္ထားၿပီးျဖစ္ေသာ္လည္း ခိုင္ ၾကဴသင္းကေတာ့ ကိုစိုးေနာင္လိုးတာ ခံေန စဥ္က ျမသီတာေအာင္ဖင္အေျပာင္သား ႏို႔အုံႀကီးေတြ အထင္းသားျဖစ္ေနပုံကိုျပန္ျမင္ ေယာင္လာသည္။ ျမသီတာေအာင္၏စိတ္အသြင္ကေတာ့ အေတာ္ကိုေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္ေန သည့္အသြင္။ ဒီမိန္းမ ေကာင္းေကာင္းအလိုးခံခဲ့ရၿပီးလို႔ ပီတိျဖစ္ျမဴးႂကြေနတာပဲ .. . .ဟု ခိုင္ ၾကဴသင္း၏စိတ္ထဲတြင္ေတြးလိုက္မိသည္။ ခိုင္ၾကဴသင္း သည္ ကိုစိုးေနာင္၏စာအုပ္ဆိုင္ရွိရာသို႔ ျပန္ေလွ်ာက္လွမ္းသြား ေလေတာ့သည္။ လမ္းသြယ္ေလးထဲတြင္ျမသီတာေအာင္ႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ကာ ျဖတ္ ေက်ာ္ခဲ့ရေသးသည္။ ခိုင္ၾကဴသင္းကျမသီတာေအာင္ဘက္ကို မ်က္ေစ့မသမ္းဘဲမျမင္ ခ်င္ေယာင္ျပဳခဲ့ သလို ျမသီတာေအာင္ကလည္းခိုင္ၾကဴသင္းကိုမၾကည့္ေပ။
အပ်ိဳေပါက္ေလးခိုင္ၾကဴသင္းကေတာ့… စာအုပ္ဆိုင္တံခါးပြင့္ ေနသည္။ ကိုစိုးေနာင္သည္ စာအုပ္အထပ္မ်ားကိုအိမ္ခန္းထဲမွသယ္ထုတ္ ကာစားပြဲေပၚတြင္ခင္းေနသည္။ စာအုပ္ဆိုင္ထဲရွိ ခုံရွည္ ႏွင့္စင္မ်ား တြင္စာအုပ္အေဟာင္းမ်ား ကိုတင္ထားေသာ္လည္း စာအုပ္အသစ္ေတြကိုေတာ့ စာအုပ္ ဆိုင္ပိတ္ခ်ိန္တြင္သိမ္းကာ ဆိုင္ျပန္ဖြင့္မွ စားပြဲရွည္ေပၚတြင္တင္ကာ ခင္းက်င္းေလ့ ရွိသည္။ ဒီစားပြဲေပၚတြင္ ျမသီတာေအာင္ကို တင္ေဆာ္ခဲ့သည္ကိုေတြးမိ ကာ ခိုင္ ၾကဴသင္း ရင္ခုန္စိတ္လႈပ္ရွားလာသည္။ အခ်ိန္ကလည္း (၅)နာရီထိုးရန္(၁၅)မိနစ္ေက်ာ္ ေက်ာ္ေလာက္လိုေသးသည္။ ကိုစိုးေနာင္သည္ ျမသီတာေအာင္ကိုလိုးၿပီးေနာက္ သူမ ျပန္အသြားတြင္ စာအုပ္ဆိုင္ကိုတစ္ခါတည္း ခင္းက်င္းဖြင့္ျခင္းျဖစ္ပုံရ သည္။ ဖြင့္ခ်ိန္က ခါတိုင္းထက္ေစာေနသည္။ ခိုင္ၾကဴသင္းသည္စာအုပ္ဆိုင္ခန္းေလးထဲသို႔ ဝင္သြားသည္။
ကိုစိုးေနာင္က စာအုပ္ဆိုင္ႏွင့္ သူ႔အိပ္ခန္းအဝင္အထြက္တံခါးေပါက္နားတြင္ရပ္ေနရာမွ ခိုင္ၾကဴသင္း ကိုလွမ္းၾကည့္သည္။ ကိုစိုး ေနာင္အၾကည့္က စူးရဲသည္။ ငနဲ၏စူးရဲေသာအၾကည့္သည္ ခိုင္ၾကဴသင္းကို ရင္ဒိန္းကနဲခုန္သြားေစသည္။ အဆိုးဆုံးကေတာ့ ေစာက္ပတ္ေလးထဲ တြင္ယားသလိုျဖစ္လွ်က္ မ်က္ႏွာလည္းနီရဲသည္။ မ်က္လုံးတစ္ခ်က္ျဖင့္ ကိုစိုးေနာင္ကို ဝင့္ၾကည့္သည္။ ထို မ်က္လုံးအရိပ္အေရာင္တြင္ ကာမစိတ္အခိုးအေငြ႕မ်ားက သိသိသာ သာပင္ ယွက္သန္းေနသည္။ ကိုစိုးေနာင္ကလည္း ဖ်ံဟုပင္ ဆို ႏိူင္သည္။ မိန္းမေတြ၏အထာကို အေတာ္ ေလးကြၽမ္းသည္။ ေကာင္မေလး၏မ်က္လုံးအၾကည့္တြင္ ဘာေတြပါေနသည္ကိုလည္း ဒက္ကနဲဆိုသလို အကဲခတ္မိသည္။သူ႔မ်က္လုံးမ်ားသည္ အပ်ိဳေဘာ္ဝင္စေကာင္မေလး ၏ငုံဖူးစရင္အုံေလးမ်ား၊ လုံးက်စ္ေသာ တင္ပါးဆုံ၊ ခပ္ေျပေျပမို႔မို႔ဆီးစပ္တို႔ကို အစုန္ အဆန္ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္လိုက္ျပန္သည္။
ခိုင္ၾကဴသင္းမွာ အဝတ္အစားမ်ားဝတ္ ထား ပါလ်က္ ကိုယ္လုံးတီးအေနအထားရႈၾကည့္ခံရသလိုမ်ိဳး စိတ္ထဲ၌ထင္မိသည္။ ကိုစိုး ေနာင္၏မ်က္လုံးအၾကည့္သည္ မိမိ ဝတ္ထားသည့္အဝတ္အစားတို႔ကို ထိုးေဖါက္ကာ ဗလာက်င္းေနေသာအသားဆိုင္တို႔ကို ရႈျမင္သည့္အသြင္မ်ိဳးျဖစ္ေနသည္။ အၾကည့္႐ိုင္း ၿပီးရဲတင္းေသာ္လည္း အပ်ိဳေပါက္မေလးမွာစိတ္မဆိုးမိ။ သည္လိုအၾကည့္ခံရသည္ကို ပင္ေက်နပ္သလိုလိုစိတ္ လႈပ္ရွားခံစားရသည္။ ရင္ခုန္သံလည္းပိုျမန္လာသည္။ ခိုင္ၾကဴ သင္းက ကိုစိုးေနာင္ဆီသို႔ မ်က္လုံးတစ္ခ်က္ဝင့္လိုက္ျပန္သည္။ ေစာေစာကအၾကည့္ ထက္လည္းသည္အၾကည့္က ရမက္အရိပ္အေရာင္ပိုသည္။ ရမက္ေဇာျဖင့္ မ်က္ဝန္းတို႔ လက္လက္ေတာက္ သည္ကို ထင္းထင္းႀကီးျမင္ႏိူင္သည္။ ကိုစိုးေနာင္လို မိန္းမေတြ အထာကြၽမ္းေနသူမဆိုထားႏွင့္၊ ေတာ္႐ုံတန္႐ုံအကဲခတ္ေကာင္းသူ ပင္ နားလည္ သိျမင္ ႏိူင္သည္။
ကိုစိုးေနာင္ကစာအုပ္ဆိုင္ေကာင္တာဟုဆိုႏိူင္သည့္ စားပြဲရွည္ႀကီး၏ေနာက္ မွထိုင္ခုံတြင္ဝင္ ထိုင္သည္။ ခိုင္ၾကဴသင္းသည္ထိုစားပြဲေရွ႕တြင္ ရပ္ေနသည္။ မ်က္လႊာ ေလးမသိမသာခ်ထားသည္။ ပါးျပင္မို႔မို႔ေလးႏွစ္ဘက္နီရဲလွ် က္ အသက္ရႈသံလည္း အေတာ္ျပင္းကာငုံဖူးစေ႐ႊရင္ႏုႏုေလးမ်ား နိမ့္လိုက္ျမင့္လိုက္ျဖစ္ေနသည္ကို ကိုစိုးေနာင္ ေတြ႕ရသည္။ ကို စိုးေနာင္က စားပြဲေပၚတြင္တင္ထားေသာ ခိုင္ၾကဴသင္း၏ညာလက္ကို အသာဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။ အပ်ိဳေပါက္မေလးကသူ႔ကို ျဖတ္ကနဲ မ်က္လႊာတစ္ခ်က္ ပင့္ကာၾကည့္သည္။ ခ်က္ခ်င္းမ်က္လႊာျပန္ခ်သြားသည္။ အသက္ရႈပိုျမန္လာသည္။ ကိုစိုးေနာင္ ဆုပ္ကိုင္ထားေသာညာလက္ကိုေတာ့ဆြဲဖယ္႐ူန္းျခင္းမျပဳ။ ဒီအပ်ိဳေပါက္ေလးကိုစ လွ်င္ရမည္ဆိုတာအေတြ႕အႀကဳံေတြအရကိုစိုး ေနာင္သိသည္။ ခိုင္ၾကဴသင္းစိတ္ေတြထေနေၾကာင္းလည္းအထာေပါက္သည္။ ဘယ္လိုအေၾကာင္းေၾကာင့္သည္အပ်ိဳေပါက္ေလး ထ ေန ႐ြ ေနသည္ကိုေတာ့မစဥ္းစားတတ္။ စဥ္းစားေနဖို႔ကလည္းမလိုပါ။ ထ ေနေသာ အပ်ိဳေပါက္ေလးကိုအပိုင္ကိုင္ပစ္ လိုက္႐ုံသာရွိေတာ့သည္။ ခိုင္ၾကဴသင္း၏ညာလက္ကို ခပ္တင္းတင္း ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။
ေကာင္မ ေလးဆတ္ကနဲ တုန္ရင္သလို ျဖစ္သည္ကို သတိျပဳမိသည္။ အသက္(၁၂)ႏွစ္ေက်ာ္ အ႐ြယ္အပ်ိဳျဖစ္ကာစ ငယ္ငယ္ႏုႏုေကာင္မေလး၏လက္ကို ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ကိုင္ရ သည့္အထိ အေတြ႕ေၾကာင့္(ထိုမိန္းကေလးသည္ထ႐ြ၍လည္းေနသည္)ကိုစိုးေနာင္မွာ ဖိန္းကနဲ ရွိန္း ကနဲပင္ျဖစ္သည္။ူ သူ႔င ပဲႀကီးဆိုလွ်င္လည္း မတ္ကနဲကို တန္း၍ေထာင္လာေလေတာ့ သည္။ ကိုစိုးေနာင္မွာကာမအားသန္သည္။ တစ္ခ်ီေလာက္သုတ္ ထြက္သြား႐ုံႏွင့္ ေဒါင္း မသြား။ ခဏတျဖဳတ္နားေနလိုက္လွ်င္လီးျပန္ေတာင္ကာထပ္လိုးႏိူင္သည္။ သူစံခ်ိန္ယူ ထားသည္မွာသုံးခါ သုတ္လႊတ္သည္အထိခဏနားလိုက္ဆက္လိုးလိုက္လုပ္ႏိူင္သည္။ ေစာေစာတုန္းေလးကတင္ျမသီတာေအာင္ကိုအပီလိုးၿပီး သုတ္ ရည္ေတြပန္း ထုတ္ထည့္ေပးၿပီးကာစျဖစ္သည့္တိုင္သူ႔လီးႀကီးသည္အျပတ္ကို ဒင္ျပည့္က်ပ္ျပည့္မတ္ ေတာင္၍လာသည္။ ကိုစိုး ေနာင္သည္ေအာက္ခံေဘာင္းဘီဝတ္ေလ့မရွိ။ ပုဆိုးတစ္ထပ္ တည္းသာ စည္းထားရာ လီးက လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေတာင္ႏိူင္သည္။
ေကာင္မေလးပို စိတ္ထ လာေအာင္ဂြင္ခ်ဖန္တီးသည့္အေနျဖင့္ ကိုစိုးေနာင္က ေတာင္ေနေသာ သူ႔လီး ႀကီးကိုပုဆိုးေပၚမွ ေန၍လက္ႏွင့္ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။ မ်က္လႊာခ်ထားေသာ္လည္း(မိန္းကေလးေတြ၏ထုံးစံအရ) ကိုစိုးေနာင္လီးကို လက္ႏွင့္ကိုင္ လိုက္တာ ခိုင္ၾကဴသင္းျမင္မိသည္။ ပုဆိုးေအာက္မွအတန္ႀကီးမတ္ေထာင္ ေနသည္ကိုလည္းနားလည္သည္။ မၾကာေသးမီကပင္ အျပတ္မာေတာင္ေနေသာကိုစိုး ေနာင္၏လီးေခ်ာင္းႀကီးကို ပကတိအတိုင္းက်က်နနျမင္ဖူးခဲ့ၿပီးသည္မို႔ ပုဆိုးေအာက္ရွိ လိင္ တန္၏အသြင္အျပင္ ဘယ္လိုမ်ိဳးရွိမည္ဆိုသည္ကိုလည္းခိုင္ၾကဴသင္း၏ စိတ္အာ႐ုံ တြင္ေကာင္းေကာင္းႀကီး ျမင္ေယာင္သည္။ ခိုင္ၾကဴသင္းသည္ မ်က္လႊာခ်ကာ(ခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္)သေဘာမ်ိဳးျဖင့္ မသိမ သာေလးၾကည့္ေနျမင္ေနရသည္ကို အားမရႏိူင္ျဖစ္ လ်က္ တစ္ခ်က္မ်က္လုံးဝင့္ကာ ကိုစိုးေနာင္၏ေပါင္ၾကားကိုျဖတ္ကနဲၾကည့္လိုက္သည္။
ကိုစိုးေနာင္ကလည္း လီးကိုင္ထားေသာ လက္ကို လႈပ္ရွားကာ ဂြင္းတိုက္ျပ သည္။ ရင့္ေတာ့ရင့္ရာက်သည္။ ခိုင္ၾကဴသင္းမွာလည္းဂြင္းထုျပတာကို အပီျမင္လိုက္ရ ေသာအခါရင္သိမ့္ကနဲတုန္သည္။ အလိုလိုပင္ကိုစိုးေနာင္ကိုၾကည့္လိုက္မိသည္။ သူ႔ကို ၿပဳံးစစႏွင့္ၾကည့္ေနေသာ ကိုစိုး ေနာင္၏မ်က္လုံးအၾကည့္ႏွင့္ဆုံသည္။ ခိုင္ၾကဴသင္းရင္ ဒိန္းခနဲခုန္ရျပန္သည္။ ေစာေစာကထက္ရင္ခုန္ခ်က္ပိုျပင္းသည္။ ေခါင္းကို လည္းကမန္း ကတန္းငုံ႔ပစ္လိုက္သည္။ အပ်ိဳေပါက္ေလး အရမ္းစိတ္လႈပ္ရွားရင္ဖိုသြားၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ကိုစိုးေနာင္က ေကာင္းေကာင္းသိလိုက္သည္။ နည္းနည္းေလာက္အကဲစမ္းၾကည့္ရန္ စိတ္ကူးရသည္။ တင္ပါးကိုလွမ္းကိုင္ၾကည့္ဖို႔ စိတ္ကူးမိ ေသာ္လည္း ေပၚထင္ႀကီးျမင္ျမင္ထင္ထင္လို ျဖစ္ကာ အပ်ိဳေပါက္ေလးလန႔္သြားမွာစိုးသည္မို႔ အျခားနည္းလမ္းကိုစဥ္းစားသည္။
သိ သာသိေစမျမင္ေစႏွင့္ဆိုေသာ ထိကိုင္မႈမ်ိဳးျဖစ္ရမည္။ ဒီလိုကိစၥမ်ိဳးဆိုဉာဏ္ထြက္တတ္ေသာကိုစိုးေနာင္၏ေခါင္းထဲတြင္ နည္း လမ္း ေကာင္းတစ္ခုကိုစဥ္းစားမိသည္။ ထိုနည္းကထိေရာက္သည္။ တကယ့္ပစ္ကြင္းေနရာကို ထိႏိူင္ေစသည္။ ၿပီးေတာ့ ေကာင္မေလးအေနႏွင့္လည္းမျမင္ႏိူင္။ ခိုင္ၾကဴသင္းသည္ေက်ာင္းစိမ္းစကပ္တစ္ပတ္ႏြမ္းေလးႏွင့္တက္ထ႐ြန္ရင္ေစ့ အျဖဴရင္ေစ့ ဘေလာက္စ္ေလးဝတ္ထားသည္။ ႏို႔စူခ်ိန္အပ်ိဳေပါက္ေလးမ်ား ဝတ္ေလ့ရွိ ေသာ ရွင္ၿမီးဆန္ဆန္ေအာက္ခံအက်ႌေလး ဝတ္ ထားသည္။ ေက်ာင္းစိမ္းစကပ္သည္ တစ္ပတ္ရစ္အေဟာင္းေလးျဖစ္ကာ ေကာင္မေလး၏ဒူးဆစ္အထက္ လက္ႏွစ္လုံးသာ သာ ေလာက္အထိသာရွိသည္။ တိုသလိုျဖစ္ေနသည္။ ေက်ာင္းစိမ္းစကပ္က႐ိုး႐ိုးသာျဖစ္ သည္။ တိုၾကပ္စတိုင္ဆန္းမဟုတ္။ ခပ္ကား ကားေလး။ ကိုစိုးေနာင္၏စိတ္ကူးအႀကံ အတြက္ေတာ့ေကာင္းေကာင္းအဆင္ေျပေနသည္။
ကိုစိုးေနာင္သည္စားပြဲေအာက္မွေန၍ ညာေျခကိုဆန႔္လိုက္သည္။ ၾကားတြင္ စားပြဲခုံမ်က္ႏွာျပင္ခံေနေသာေၾကာင့္ ေအာက္သို႔ငုံ႔ၾကည့္လွ်င္ပင္ ခိုင္ၾကဴသင္းအေနျဖင့္ ကိုစိုးေနာင္ေျခဆန႔္ထုတ္လိုက္သည္ကို မျမင္ႏိူင္။ စားပြဲ၏အနံက တစ္ေတာင္ထြာသာ သာေလာက္သာရွိသည္။ ခိုင္ၾကဴသင္း သည္တစ္ဖက္စားပြဲစြန္းနားတြင္ ကပ္လ်က္ဆိုသ လိုရပ္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ သည္ေတာ့စားပြဲေအာက္မွ ဆန႔္ထုတ္လိုက္ေသာကိုစိုး ေနာင္၏ ေျခေတာက္ထိပ္ဖက္ပိုင္းသည္ ခိုင္ၾကဴသင္း၏ ေျခေတာက္ႏွစ္ခုၾကားသို႔တန္းေရာက္သည္။ ဒူးဆစ္အထက္တြင္ရွိေန ေသာ စကပ္၏အနားစက ကိုစိုးေနာင္၏ေျခက်င္းဝတ္ အထက္နားေလာက္ကို ထိမိသည္။ ကိုစိုးေနာင္ ဂြင္းတိုက္ျပတာကို ျမင္ လိုက္ရေသာေၾကာင့္ အပ်ိဳေပါက္ကေလး မွာ ရင္ထဲမီးရထားဆယ္စင္းစက္ကုန္ဖြင့္ခုတ္ေမာင္းေနသလို တဒိန္းဒိန္းတဒိုင္းဒိုင္းခုန္ သြားရသည္။
ကိုစိုးေနာင္သည္ျမသီတာေအာင္ကိုလိုးစဥ္က ဝတ္ခဲ့သည့္ပုဆိုးကို မလဲ ေသးပဲဆက္ဝတ္ထားဆဲျဖစ္သည္။ ထိုပုဆိုး ျဖင့္ျမသီတာေအာင္၏ ေစာက္ပတ္မွေစာက္ ရည္ၾကည္မ်ားကိုတို႔သုတ္ေပးခဲ့တာအပီအျပင္ျမင္ခဲ့ရေသာ ခိုင္ၾကဴသင္းမွာ ယခု ပုဆိုး ေပၚမွလီးကိုဆုပ္ကိုင္ကာ ဂြင္းတိုက္ျပတာေတြ႕ရသည္တြင္ ယမ္းပုံမီးက်ဆိုသလိုရမက္ စိတ္ေတြဟုန္းဟုန္းထလို႔သြားေလ ေတာ့သည္။ အစိမ္းသက္သက္အပ်ိဳေပါက္ေလးျဖစ္၍သာေတာ္ေတာ့သည္။ အေတြ႕အႀကဳံ အနည္းအက်ဥ္းေလာက္ရွိကာ အတန္ လည္းရဲမည္ဆိုလွ်င္ တစ္ခါတည္းပြဲသိမ္းသြားႏိူင္ သည္။ စကပ္ေအာက္နားစကိုထိမိေသာလႈပ္ရွားမႈေလးသည္ ခိုင္ၾကဴသင္းကို ၾကက္သီးျဖန္းကနဲ ထသြားေစသည္။ စားပြဲခုံမ်က္ႏွာျပင္ၾကားခံေနေသာေၾကာင့္ ကိုစိုးေနာင္ ေျခဆန႔္ထုတ္လိုက္သည္ကိုမျမင္ရ ေသာ္လည္း မိမိေျခေတာက္ႏွစ္ခုၾကားသို႔ကိုစိုးေနာင္ ေျခေတာက္ေရာက္လာေၾကာင္းေတာ့ အလိုလိုနားလည္သိရွိသည္။
ထိုအခ်ိန္မွာပင္ ကိုစိုးေနာင္ကဆန႔္ထုတ္ထားေသာေျခေတာက္ကို အေပၚသို႔ ပင့္တင္လိုက္သည္။ သူ႔ေျခေတာက္သည္ခိုင္ၾကဴ သင္း၏စကပ္ေလးေအာက္သို႔ တိုးဝင္ သြားသည္။ စကပ္လႈပ္ရွားမႈေၾကာင့္ မိမိေပါင္ၾကားထဲေျခေတာက္အဖ်ားတိုးဝင္လာသည္ ကို အပ်ိဳေပါက္ေလးခိုင္ၾကဴသင္း သိမိျပန္သည္။ ေပါင္ၾကားကိုတိုးဝင္လာေသာေျခ ေတာက္အဖ်ား ဘယ္ဆီသို႔ဦးတည္ေနသည္ ကိုလည္း အေထြအထူးစဥ္းစားစရာမလိုေပ။ ေပါင္ခြၾကားဆိုတာေစာက္ပတ္ရွိသည့္ေနရာ။ ေပါင္ၾကားသို႔ဝင္လာေသာ ေျခ ေတာက္ အဖ်ားကေစာက္ပတ္ကိုဦးတည္ေနေပသည္။ ခိုင္ၾကဴသင္းသည္ ႐ိုလာကိုစတာအျမင့္မွအနိမ့္သို႔ ေလွ်ာဆင္းက် ေသာအခါ ခံစားရသည့္ ေက်ာခ်မ္းအသည္းေအးမႈမ်ိဳးခံစားရသည္။ ေစာက္ပတ္ဆီသို႔ေျခေတာက္ဦး တည္ဝင္လာမွန္းသိ ေသာ္လည္း ေရွာင္တိမ္းေနာက္ဆုတ္ဖို႔ စိတ္မကူးမိ။ မလႈပ္မရွားဘဲ ၿငိမ္၍သာရပ္ေနမိသည္။ ကိုစိုးေနာင္၏ေျခဖ်ားေပါင္ခြၾကားသို႔ ေရာက္သြားသည္။
အပ်ိဳေပါက္ေလး၏ ေစာက္ပတ္ႏုႏုေလးကို ေျခမႏွင့္ထိုးထိပြတ္သည္။ ခိုင္ၾကဴသင္းတစ္ကိုယ္လုံးလွ်ပ္စစ္ ဓါတ္အလိုက္ခံရ သည္ႏွယ္ တြန႔္ကနဲ ျဖစ္သည္။ က်င္ကနဲျဖစ္သည္။ အပ်ိဳေပါက္ေလး ခိုင္ၾကဴသင္းအဖို႔ တစ္သက္ႏွင့္တစ္ကိုယ္ ေစာက္ပတ္ကို က်က်နနထိမိ ပြတ္မိျခင္းျဖစ္သည္။ သူမသည္အေပါ့သြားေသာ အခါမ်ားတြင္ျဖစ္ေစ၊ ေရခ်ိဳးေသာအခါမ်ားတြင္ျဖစ္ေစ မိန္းမကိုယ္ကိုပြတ္သပ္ေဆးေၾကာမႈ ေတာ့လုပ္တတ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္သမန္ကာရွန္ကာ ထိ႐ုံသေဘာမွ်ေလာက္သာျဖစ္သည္။ က်က်နနေသေသခ်ာခ်ာထိုးပြတ္ျခင္းမဟုတ္ပါ။ ကိုစိုးေနာင္က ေစာက္ပတ္ေပၚတြင္ေျခမကိုဖိကပ္ကာ လႈပ္ရွား၍ ပြတ္ျခင္း ထိုး ကလိျခင္းျဖစ္သည္။ ေျခမလုံးလုံးႀကီးသည္ ေစာက္ပတ္အလယ္အကြဲေၾကာင္း တည့္ တည့္ေပၚတြင္ပိေနေအာင္ထိကပ္လွ်က္ ေျခမႏွင့္ကေတာ့ အဖုတ္ႏူတ္ခမ္းသားႏွစ္ခု ကိုလွည့္ပတ္ထိုးပြတ္၍ေနသည္။ ခိုင္ၾကဴသင္းေအာက္ခံေဘာင္းဘီေလးဝတ္ထား ပါသည္။
ကိုစိုးေနာင္၏ေျခမ က ေအာက္ခံေဘာင္းဘီအေပၚမွေန၍ ဖိပြတ္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ ၾကားတြင္ေအာက္ခံ ေဘာင္းဘီခြသိုင္းေနရာ အစခံေနေသာ္လည္း ထိေတြ႕ပြတ္တိုက္မႈကေတာ့ ပီျပင္သည္။ အပ်ိဳေပါက္ေလး ရင္ခုန္ၿပီးရင္းခုန္သည္။ေခါင္းေလးငုံ႔ထားသည္။ ေအာက္ႏူတ္ခမ္းကို သြားျဖင့္ ခပ္တင္းတင္းေလးကိုက္ထားသည္။ လႈပ္ရွားဖိပြတ္ေနေသာေျခမကေစာက္ေစ့ ကိုထိမိသြား ေသာအခါတြင္ေတာ့ခိုင္ၾကဴသင္းမွာဆတ္ကနဲပင္ တုန္၍သြားရရွာသည္။ ကိုစိုးေနာင္က ခိုင္ၾကဴသင္း၏ညာလက္ကေလးကို ဘယ္ လက္ျဖင့္ကိုင္ကာ ဆြဲယူသည္။ အပ်ိဳေပါက္ေလးကလက္ကိုင္တာလဲၿငိမ္ခံသည္။ မဖယ္၊မ႐ုန္း။ ဆြဲယူရာသို႔ လည္း အလိုက္သင့္ ပါလာသည္။ ကိုစိုးေနာင္ကအပ်ိဳမေလး၏ ႏူးညံ့သြယ္ေျပာင္းေလေသာ လက္ကေလးကို ခပ္တင္းတင္းဖ်စ္ညႇစ္သည္။ လက္ဖဝါး အလယ္ေခါင္ေလာက္ကို လက္မႏွင့္အသာအယာတို႔ထိပြတ္သည္။ ခိုင္ၾကဴသင္းခမ်ာမွာေတာ့ အရမ္းကို ဖီလင္တက္ေနသည္။ အိပ္ခန္းထဲတြဲ ေခၚသြင္းလွ်င္ပင္လိုက္ပါလာေပေတာ့မည္။
တက္လိုးလွ်င္လည္းခံေပေတာ့မည္။ ကိုစိုးေနာင္ကသာရဲရဲတင္းတင္း ကိုင္ ပစ္လိုက္လွ်င္ တစ္ခါတည္းအလုပ္ျဖစ္ သြားေပမည္။ သို႔ေသာ္ကိုစိုးေနာင္အေနႏွင့္လည္း အရမ္းကဲခ်င္တိုင္းကဲလို႔မရ။ ေကာင္မ ေလးအရမ္းစိတ္ထကာ လိုးလွ်င္ပင္ရၿပီဆိုတာသိ ေသာ္လည္း အေျခအေနအခ်ိန္အခါကို ငဲ့ရေသးသည္။ အခ်ိန္ကစာအုပ္ဆိုင္ဖြင့္ခ်ိန္ေရာက္ေနၿပီ။ စာအုပ္ငွားသူေတြအခ်ိန္မေ႐ြး ေရာက္လာႏိူင္သည္။လိုးလက္စတန္းလန္းႀကီးလူမိသြားစရာအေၾကာင္းေတြ အမ်ားႀကီး ရွိသည္။ ေစာက္ပတ္ကို ေျခမႏွင့္ က်က်နနထိုးကလိေနႏိူင္ၿပီျဖစ္ရာ လက္ႏွင့္ကိုင္ပြတ္ဖို႔ လည္း သိပ္မခက္ေတာ့။ ေစာက္ပတ္ထဲလီးထိုးသြင္းကာလိုးဖို႔ကလည္း ေသခ်ာေပါက္ ေလာက္ကိုျဖစ္ေနသည္။ အခ်ိန္အခါေကာင္းကိုသာေ႐ြးဖို႔လိုေပေတာ့သည္။
ယခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ေျခမႏွင့္ထိုးကလိပြတ္တာကို အပီလုပ္ကာ ေကာင္ မေလးႏွင့္ အထာက်ယဥ္ပါးေအာင္ လမ္းစပ်ိဳးထား တာအေကာင္းဆုံးဟု ဆုံးျဖတ္သည္။ အတြင္းခံေဘာင္းဘီေပၚမွေန၍ေစာက္ပတ္ကိုဖိပြတ္ကလိေနေသာေျခမကို ေဘာင္းဘီ၏ ခြဆုံေနရာေအာက္သို႔ထိုးသြင္းဖို႔ႀကိဳးစာသည္။ ထိုးသြင္းၿပီးအကာအကြယ္မရွိေတာ့ေသာ ပကတိေစာက္ပတ္အသားကိုထိထိမိမိ ထိုးပြတ္ေပးရန္ စိတ္ကူးေသးသည္။ ခိုင္ၾကဴသင္း သည္ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုဆန႔္ကာ ေတာင့္ေတာင့္ႀကီးရပ္ေနရာ ေအာက္ခံ ေဘာင္းဘီ၏ အနားရစ္သည္ ေပါင္ခ်န္တြင္ တင္းၾကပ္စြာကပ္၍ရွိေနသည္။ ထိုၾကားထဲသို႔ေျခမ ထိုးတည့္ရတာအဆင္မေျပ။ ထိုး၍မရဘဲရွိေနသည္။
“ေပါင္နည္းနည္းကြလိုက္ပါလား” ကိုစိုးေနာင္က ခပ္တိုးတိုးေျပာလိုက္ရာ အပ်ိဳေပါက္ေလးသည္ ေပါင္ကိုဆန႔္ ရပ္ေနရာမွခ်က္ ျခင္းခပ္ကြကြလုပ္ေပးသည္။ ေပါင္ခ်န္တြင္ တင္းၾကပ္စြာကပ္ေနေလ ေသာေအာက္ခံေဘာင္းဘီေျခအိုးအနားရစ္သည္ အနည္းငယ္ ေျပေျပေလွ်ာေလွ်ာျဖစ္ လာသည္။ ကိုစိုးေနာင္ကခြဆုံေနရာေအာက္သို႔ ေျခမကိုထိုးသြင္းလိုက္သည္။ ထိုအခ်ိန္မွာ ပင္စာအုပ္ငွားမည့္သူတစ္သိုက္ ဆိုင္ထဲဝင္လာၾကသည္။ စားပြဲ စြန္းနားတြင္ကပ္ကာရပ္ေနေသာခိုင္ၾကဴသင္း ေနာက္သို႔ဆတ္ကနဲ ဆုတ္သည္။ ကိုစိုး ေနာင္လည္း ဆန႔္ထားေသာေျခေတာက္ကိုအျမန္ပင္ ျပန္႐ုတ္လိုက္ရသည္။ စာအုပ္ငွား မည့္သူမ်ားႏွင့္စကား ေရာေဖါေရာလုပ္ရသည္။ ခိုင္ၾကဴသင္း ဘယ္အခ်ိန္ဆိုင္က ထြက္သြားမွန္းပင္ မသိလိုက္ပါ။ ေကာင္မ ေလးရွက္ၿပီးထြက္ေျပးသြား သည္ ဟုေတာ့ နားလည္သည္။ ေနာက္ထပ္လာမွလာပါေတာ့ မလားဟုလည္း ေတြးပူမိသည္။
အစရွိထားသည္မို႔ ထပ္၍လာဖို႔ကလည္းမ်ားသည္ဟု တစ္ဘက္မွစဥ္းစားသည္။ စာအုပ္ဆိုင္ဆက္ဖြင့္ကာအလုပ္လုပ္ေနရင္း ခိုင္ ၾကဴသင္းကို ေမွ်ာ္ေနမိသည္။ ေမွ်ာ္သာေမွ်ာ္ေနရသည္။ လာခ်င္းလာလွ်င္ မနက္ျဖန္ေလာက္မွသာလာႏိူင္မည္ကိုေတာ့ စဥ္းစားမိ ပါသည္။ သည္ေန႔ညတြင္ေတာ့ ေနာက္တစ္ေခါက္ထပ္လာဖို႔အပ်ိဳေပါက္ေလး ခိုင္ၾကဴသင္း သတၱိရွိႏိူင္မည္မဟုတ္ေပ။ မ်က္ႏွာပူ တာေတြ၊ ရွက္ေၾကာက္တာေတြ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ေနႏိူင္သည္။ ဆိုင္ပိတ္ကာနီး (၉)နာရီသာသာေလာက္တြင္ေတာ့ ခိုင္ၾကဴသင္း တစ္ေခါက္ ေရာက္လာျပန္သည္။ တစ္ေယာက္တည္းေတာ့မဟုတ္ပါ။ အသက္ေလးငါးႏွစ္အ႐ြယ္ ခ်ာတိတ္မေလးတစ္ေယာက္အ ေဖၚပါလာသည္။ အေဖၚပါလာသည္မို႔ ကိုစိုးေနာင္က အသာအကဲခတ္သလိုၾကည့္ေနသည္။ ခိုင္ၾကဴသင္းသည္ကိုစိုးေနာင္ကို မ်က္လုံး႐ြဲႀကီး မ်ားန်င့္တစ္ခ်က္ေတာ့ ၾကည့္လိုက္ေသးသည္။
စားပြဲတစ္ဖက္စြန္းနားတြင္လည္းလာ၍ ရပ္သည္။ကိုစိုးေနာင္ကအကဲစမ္းသည့္သေဘာျဖင့္ ညာေျခေထာက္ကိုအသာဆန႔္ထုတ္ သည္။ေကာင္မေလး၏ဒူးေခါင္းတစ္ဖက္ကို ေျခေတာက္ႏွင့္အသာထၾကည့္သည္။ ခိုင္ၾကဴသင္းသည္ ပထမအေခါက္က ဝတ္ထား သည့္ ဝတ္စုံကိုပင္ဝတ္ထားသည္။ ဒူးေခါင္း ကိုတို႔ထိၾကည့္၍ အပ်ိဳေပါက္ေလးၿငိမ္ေနေသာအခါ ေျခေတာက္ကိုေက်ာင္းစိမ္းစ ကပ္ ေလး၏ေအာက္ထဲသို႔ တစ္ခါတည္းထိုးသြင္းလိုက္သည္။ ေကာင္မေလးေပါင္ရင္းမွ ေစာက္ပတ္ေပၚသို႔ေျခေတာက္အဖ်ား ပိုင္းတန္း၍ ေရာက္သြားသည္။ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီေလးရွိေနသည္။ ကိုစိုးေနာင္သည္ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီ ေပၚမွေန၍ ေစာက္ ပတ္ကိုေျခမႏွင့္ သုံးေလးခ်က္ေလာက္ဖိပြတ္ေပးသည္။ ၿပီးေတာ့ ေဘာင္းဘီ၏ခြဆုံေနရာေအာက္သို႔ ေျခမထိုးထည့္ႏိူင္ဖို႔ ႀကိဳးစားသည္။ ခိုင္ၾကဴသင္း သည္ ေပါင္တစ္ေခ်ာင္းကိုခပ္ေစာင္းေစာင္းလုပ္လွ်က္ ေျခမထိုးထည့္မႈအဆင္ေျပေစရန္ ကူညီ ေပးသည္။ ပထမအေခါက္တုန္းကလိုေပါင္ကို တန္းတန္းတည့္တည့္လုပ္မထား ေတာ့။ အတန္ငယ္အားထုပ္ႀကိဳးစားလိုက္ရာ ကိုစိုး ေနာင္၏ေျခမသည္ ခိုင္ၾကဴသင္း ဝတ္ထားသည့္အတြင္းခံေဘာင္းဘီေလး၏ခြဆုံေနရာသို႔ တိုးဝင္သြားေလေတာ့သည္။
အကာအကြယ္မရွိေသာ ပကတိေစာက္ပတ္ႏွင့္ေျခမတို႔ထိေတြ႕မိၾကသည္။ ကိုစိုးေနာင္ ေရာ ခိုင္ၾကဴသင္းပါၾကက္သီးေတြဖ်န္းဖ်န္း ထသည္။ဖိုဓါတ္မဓါတ္ထိေတြ႕မႈျဖင့္မီးပြင့္ သြားၾကသည္။ ကိုစိုးေနာင္ကေျခမကိုလႈပ္ကာေစာက္ပတ္ကိုထိပြတ္သည္။ ေစာက္ပတ္ အကြဲ ေၾကာင္းႏွင့္ႏူတ္ခမ္းသားမ်ားကို ပြတ္မိသည့္အျပင္ ေစာက္ေစ့ကိုလည္းက်က်နနထိမိ သည္။ခိုင္ၾကဴသင္းကသူ႔ေပါင္ ၾကားေရာက္ေနေသာ ကိုစိုးေနာင္၏ေျခေတာက္ကို ေပါင္ လုံးႏွစ္ခုျဖင့္ဖိကပ္ကာညႇပ္သည္။ ေပါင္ႏွင့္ညႇပ္လိုက္ခြါလိုက္လုပ္သည္။ တစ္ခါတစ္ခါ ခပ္သာသာညႇပ္ၿပီး တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္တြင္ေတာ့ခပ္တင္းတင္းကိုဖိညႇပ္သည္။ သူမ၏ ေစာက္ပတ္ႏွင့္ေစာက္ေစ့တို႔ ကိုေျခမျဖင့္ထိကပ္ေပးမႈတို႔ေၾကာင့္ အရသာေတြ႕ကာ ဖီလင္ တက္ေသာေၾကာင့္အပ်ိဳေပါက္ေလးကလည္း တုန႔္ျပန္လႈပ္ရွားျခင္း ျဖစ္သည္။ စာအုပ္ငွားသူတစ္ေယာက္ဝင္လာရာ ခိုင္ၾကဴသင္း ေနာက္ဆုတ္သြားသည္။
ကိုစိုးေနာင္လည္းေျခေတာက္အျမန္႐ုတ္ရ သည္။ခိုင္ၾကဴသင္းသည္ ျပန္မသြားပါ။ စာ အုပ္တစ္အုပ္ေကာက္ယူကာ ဟိုလွန္သည္လွန္လုပ္ေနသည္။ စာအုပ္ငွားသူ ထြက္သြား ေတာ့ စားပြဲစြန္းနားျပန္လာသည္။ ကိုစိုးေနာင္ကေျခေတာက္ကိုဆန႔္ကာပင္တီေအာက္ ေျခမထိုးထည့္၍ ေစာက္ပတ္ကို ကလိသည္။ ကိုစိုးေနာင္သည္ အပ်ိဳေပါက္ေလး၏ တင္ပါးေလးကိုလည္း ကိုင္စမ္းလိုက္ေသးသည္။ ငယ္ေသးေသာ္လည္း ဖင္က ကားစျပဳ ကာ တင္းရင္းေနသည္။ ဖင္သားျခမ္းတစ္ခုေပၚညာလက္တင္ကာကိုင္ညႇစ္လိုက္သည္။ ကိုင္လို႔ပြတ္လို႔ေကာင္းတုန္း ကို စိုးေနာင္၏သားခ်င္းတစ္ေယာက္ေရာက္လာ ရာခိုင္ၾကဴသင္းလည္းစာအုပ္တစ္အုပ္အျမန္ငွား၍ ျပန္သြားေလေတာ့သည္။ ေနာက္ေန႔တြင္ခိုင္ၾကဴသင္းကိုကိုစိုးေနာင္ေမွ်ာ္သည္။ ေကာင္မေလးလာလွ်င္ ျပရန္ အမ်ိဳးသမီးကိုယ္လုံးတီးပုံတစ္ပုံလည္း အသင့္ေဆာင္ထားသည္။ အပ်ိဳေပါက္မ ေလးမ်က္လုံးမရဲမွာစိုးေသာေၾကာင့္ အျပာပုံျပလိုေသာ္လည္းအသာခ်ိဳထားသည္။ သို႔ေသာ္ခိုင္ၾကဴသင္းေပၚမလာပါ။
ေနာက္တစ္ေန႔လည္း အပ်ိဳေပါက္မေလးေရာက္မလာ။ သူမငွားသြားေသာ စာအုပ္ကိုပင္ ကိုယ္တိုင္လာမအပ္ေသာေၾကာင့္ ကိုစိုးေနာင္ စိတ္ထဲစႏိုးစေနာင့္ေတာ့ျဖစ္ မိသည္။ သုံးရက္ၾကာၿပီးမွ ခိုင္ၾကဴသင္းေရာက္လာ ပါသည္။ တစ္ေယာက္တည္းလာ သည္။ ၿပီးေတာ့ဆိုင္ဖြင့္ကာစ အေစာႀကီးေရာက္လာျခင္းျဖစ္သည္။ ကိုစိုးေနာင္ဝမ္းသာ သြား သည္။ အပ်ိဳေပါက္ေလး စားပြဲေရွ႕တြင္လာရပ္မိသည္ႏွင့္ ကိုစိုးေနာင္က ညာေျခ ေတာက္ကို ဆန႔္ထုတ္လိုက္သည္။ ခိုင္ၾကဴသင္း သည္စားပြဲေရွ႕ ခပ္ခြါခြါတြင္ရွိေနသည္မို႔ ေျခေတာက္ကမမွီ။မထိ။အလွမ္းကြာေနသည္။ ထိုအခါေကာင္မေလးသည္ စားပြဲႏွင့္ကပ္လ်က္ျဖစ္ေအာင္ ေရွ႕သို႔တိုးလာ သည္။ သည္ေတာ့မွေျခေတာက္ကပ္သြား၏။ ခိုင္ၾကဴသင္းသည္ အျဖဴေရာင္ဂ်င္းစကပ္ ႏွင့္အဝါေရာင္လိေမၼာ္ေရာင္အစင္းေလးမ်ားပါ ေသာ စပို႔ရွပ္ကိုဝတ္ထားသည္။ စကပ္က ဒူးဖုံးေအာင္ရွည္သည္။အဖ်ားပိုင္းတြင္ခပ္ကားကားႏွင့္ ခပ္ပြပြျဖစ္သည္။ စပို႔ရွပ္၏ထိပ္ ဆုံးၾကယ္သီးျဖဴတ္လာရာ ရင္ၫြန႔္သားဝင္းဝင္းေလးမ်ားႏွင့္ လည္ပင္းေပၚရွိ ရွိန္းျမျမ အေၾကာမ်ားကိုျမင္ႏိူင္သည္။ ကိုစိုးေနာင္ ကလည္း သူ႔ညာေျခေတာက္ကို ဂ်င္းစကပ္ျဖဴေအာက္သို႔ထိုးသြင္း လိုက္ကာအေပၚသို႔အသာပင့္တင္လိုက္ရာ ေျခေတာက္အဖ်ား ပိုင္းသည္ ခိုင္ၾကဴသင္း၏ ေပါင္ရင္းခြဆုံသို႔ တစ္ခါတည္းတန္း၍ ေရာက္သြားေလေတာ့သည္။ ခိုင္ၾကဴသင္းသည္ေအာက္ခံ ေဘာင္းဘီဝတ္မထားေပ။
ဂ်င္းစကပ္ကထူေသာ ေၾကာင့္ ေကာင္မေလးေအာက္ခံေဘာင္းဘီမပါသည္ကို ကိုစိုးေနာင္မရိပ္မိ။ေပါင္ၾကား ေျခေတာက္ထိုး ထည့္မိေတာ့မွပင္ အတြင္းခံမပါ၊ စကပ္တစ္ထပ္တည္းသာ ဝတ္ထား သည္ကိုသိရေလေတာ့သည္။ အတြင္းခံေဘာင္းဘီေအာက္ သို႔ ေျခမထိုးသြင္းရန္သာ လိုေတာ့။ ေျပာင္ရွင္းေနေသာ ေစာက္ပတ္ကို ေသေသခ်ာခ်ာေျခမႏွင့္ ထိပြတ္ထိုးကလိႏိူင္ ေလ ေတာ့သည္။ အပ်ိဳေပါက္မေလးသည္ အတြင္းခံေဘာင္းဘီဝတ္မလာသည္သာမက ရဲတင္း ေသာအျပဳအမူမ်ားကိုပင္ ခပ္ကဲကဲ လုပ္ေလေတာ့သည္။ သူမေပါင္ၾကားထဲထိုးကလိေန ေသာကိုစိုးေနာင္၏ညာေျခေတာက္ကို သူမ၏လက္ျဖင့္ မိမိရရကိုင္ကာ ေျခမကို ေစာက္ေစ့ေပၚတည့္တည့္သို႔ေရာက္ေအာင္ ဆြဲေ႐ြ႕ယူသည္။ ေငါက္ေတာက္ေတာက္ ေထာင္တက္ေနေသာေစာက္ေစ့ေပၚ သို႔ ေျခမတည့္တည့္မတ္မတ္ထိမိေသာအခါေနရာ ေ႐ြ႕မသြားရေအာင္ ကိုစိုးေနာင္၏ညာေခ်ာင္းကို လက္ျဖင့္ ေသေသခ်ာခ်ာကိုင္ ထိမ္းေပး ထားသည္။
ရဲတင္းလြန္းလွေသာခပ္ကဲကဲသည္အျပဳအမူေၾကာင့္ကိုစိုးေနာင္အံ့ၾသမိသည္။ တကယ္ေတာ့ ကိုစိုး ေနာင္၏အကိုင္အပြတ္ခံရသည့္ေန႔ညဘက္တြင္ပင္ ခိုင္ ၾကဴသင္း ရာသီလာခဲ့သည္။ အဖုတ္တြင္ေပက်ံေနေသာေၾကာင့္ ကိုစိုး ေနာင္ထံသို႔မလာ ျဖစ္။ ရာသီလာေနသည့္ အခ်ိန္တြင္မိန္းကေလးတို႔စိတ္ႏိူးထမႈသဘာဝအတိုင္း မိမိေစာက္ ဖုတ္အထိုးအပြတ္ ခံခဲ့ ရပုံမ်ားကိုေတြးေတာစၿမဳံျပန္ကာရင္ခုံေနခဲ့ရသည္။ ရာသီလာၿပီး၍ ေစာက္ပတ္သန႔္စင္သြားသည္ႏွင့္ကိုစိုးေနာင္ထံသို႔ ေကာင္မေလးလာခဲ့သည္။ ရာသီလာ ၿပီးကာစမိန္းကေလးတစ္ေယာက္၏ ေသြးသားလႈပ္ရွားႏိူးထမႈရွိေနရာ ေစာက္စိကိုေျခမ ႏွင့္မိမိရရထိုးကလိပြတ္တိုက္မႈကလည္း ၾကမ္းရွျပင္းထန္ေသာဖီလင္ခံစားရသည္မို႔ခပ္ ရဲရဲခပ္ကဲကဲလုပ္လိုက္ျခင္းျဖစ္ေလ ေတာ့သည္။
ကိုစိုးေနာင္သည္ မိန္းမတို႔အထာကို အေတာ္ေလးကြၽမ္းေသာ္လည္း သည္ေန႔ညေနတြင္ ခိုင္ၾကဴသင္းတြင္ရွိေနသည့္စိတ္ သဘာဝ အေျခအေနကိုေတာ့ မွန္ကန္ေအာင္အကဲမျဖတ္ ႏိူင္ခဲ့ေပ။ သို႔ေသာ္သည္လို ေကာင္မေလးဘက္ကရဲတင္းလာေတာ့ သူ႔အဖို႔လည္း ဘာမွအားနာေန ေနာက္တြန႔္ေန စရာမလိုေတာ့ေပ။ ထို႔ျပင္ေစာက္ေစ့ကိုထိုးပြတ္ရတာ ကလည္း သူ႔အတြက္ေကာင္းလွ ေသာေၾကာင့္အပီကိုပြတ္ေပးလိုက္ေလသည္။ ေစာက္ေစ့အားထိပြတ္မိလိုက္တိုင္း ခိုင္ၾကဴသင္းအဖို႔ ရင္သိမ့္တုန္ေအာင္ပင္ အရသာေတြ႕ရသည္။ အေတြ႕ထူးတြင္မိန္းမူးမိသည့္ အပ်ိဳေပါက္ေလးသည္ စြင့္ကားစ တင္ပါးကိုေရွ႕ထိုးေနာက္ငင္လႈပ္ရွားသည္။ ဒူးကြ၍ေပါင္ေကြးသည္။ ထိုအခါေျခမႏွင့္ ေစာက္ေစ့တို႔ထိပြတ္မႈပိုပီျပင္လာသည္။ ပိုေကာင္းလာသည္။ ခိုင္ၾကဴသင္းဖင္တလႈပ္ လႈပ္ႏွင့္ပါးစပ္မွလည္းတဟင္းဟင္းျဖစ္၍ေနသည္။ ဆိုင္ဖြင့္စအခ်ိန္စာအုပ္ငွားသူလည္း ေရာက္မလာေသးရာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ကဲခ်င္တိုင္းကဲေနႏိူင္ေပေတာ့သည္။ ကိုစိုးေနာင္သည္ ယခုအေျခအေနကို သိပ္အားမရခ်င္ေတာ့။ ေျခေတာက္ႏွင့္ ထိုးတာက ဘယ္ေလာက္ေကာင္းေကာင္း လက္ႏွင့္ကိုင္ပြတ္ရတာေလာက္ေတာ့အားရပါး ရမရွိေပ။
ေကာင္မေလးကိုၾကည့္ရသည္ကလည္း ေျခေတာက္ေနရာတြင္လက္ကိုအစား သြင္းလွ်င္အႀကိဳက္ပိုေတြ႕ႏိူင္သည့္အေနအထားရွိ ေသာေၾကာင့္ ကိုစိုးေနာင္ကဆိုင္အျပင္ ဘက္သို႔တစ္ခ်က္မ်က္ေစ့ကစားလိုက္သည္။ သူ႔ဆိုင္သို႔လာရာလမ္းသြယ္ေလးတြင္ လူ ရွင္းေနသည္။ ႏိူက္ေနရင္းတန္းလန္း႐ုတ္တရက္ လူေရာက္လာစရာအေၾကာင္းမရွိ။ သုံးေလးငါးမိနစ္ေလာက္ေတာ့ အခ်ိန္ေကာင္း ေကာင္း ရသည္။ ကိုစိုးေနာင္ကေျခေတာက္ကိုဖယ္ကာ ခိုင္ၾကဴသင္း၏ေပါင္ၾကားသို႔ လက္ လွမ္းလိုက္သည္။ လက္ကိုေတာ့စားပြဲ ေအာက္မွလွ်ိဳကာ လွမ္းလို႔မရ။ စားပြဲေပၚမွသာ လွမ္းရသည္။ ဝတ္ထားေသာဂ်င္းစကပ္ေလးေပၚမွသာ ေစာက္ပတ္ကိုကိုင္ပါတ္ မည္ဟု စိတ္ကူးရွိသည္။