မမလေး

မှတ်ချက် – အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ အင်းစက်စာပေဆိုသည်မှာ မိသားစု မောင်နှမ သွေးသားရင်း အချင်းချင်း လိင်းဆက်ဆံသော အကြောင်းအရာကို စိတ်ကူးပုံဖော် ရေးသားထားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် မကြိုက် မနှစ်သက်ပါက မဖတ်ရှုပဲ ကျော်သွားပေးပါ။ ယခုဝတ္ထုမှာ စာပေသဘော ရေးသားခြင်း ဖြစ်သဖြင့် လိုက်လံအတုယူ ပြုလုပ်ခြင်းများ မပြုလုပ်ပါရန် မေတ္တာရပ်ခံပါသည်။ 

မမလေး
ရေးသားသူ – အမည်မသိ

ကျနော်တို့အိမ်မှာ ညီအစ်ကိုမောင်နှမ ငါးယောက်ရှိတယ်။ အစ်ကိုကြီးကတော့ အိမ်မှာ မနေတာများတယ်။ ပြီးတော့ မမကြီး၊ မမလေးနဲ့ ညီမလေးတစ်ယောက် ရှိတယ်။

မမကြီး၊ ကိုကိုကြီးနဲ့ မမလေးတို့က ၂ နှစ်စီ ကွာကြတယ်။ ကျနော်နဲ့ မမလေးကျတော့ ၈ နှစ် ကွာတယ်။ ဒီလိုပဲ ကျနော်နဲ့ ညီမလေးနဲ့ကလည်း ၈ နှစ်ကွာတယ်။ ညီအစ်ကိုမောင်နှမတွေ အားလုံးထဲမှာ ကျနော်နဲ့ မတည့်တာကတော့ မမလေးပဲ။ ငယ်ငယ်ကတည်းက တွေ့လိုက်တာနဲ့ ရန်ဖြစ်ကြတယ်။

ကျနော့်စိတ်ထဲမှာလည်း သူ့ကို ဘယ်လောက် မုန်းသလဲဆိုရင် ရန်ဖြစ်ရင်တောင် တဆုံးတချက် လုပ်တတ်ကြလွန်းလို့ လူကြီးတွေက ဆွဲရတယ်။ သူကလည်း ကျနော့်ကို အငယ်ဆိုပြီး မညှာပါဘူး။

အဲ… ဒါပေမယ့် အိမ်က ညီအစ်မတွေထဲမှာ မမလေးက အလှဆုံး အချောဆုံးဗျ။ သူ့ကြောင့် ကျောင်းမှာဆို အမြဲ ယောက်ဖလို့ အခေါ်ခံရတယ်။ ရုပ်ကလည်း လှသလို အေရိုးဗစ်တွေ ဘာတွေလည်း သူက ဆော့လိုက်သေးဆိုတော့ မယ်တွေဘာတွေတောင် ဝင်ပြိုင်ဖို့ အရွေးခံရတဲ့အထိ Body ကလည်း မိုက်တယ်။ ဒါပေမယ့် ကျနော့်စိတ်ထဲမှာတော့ သူ့ကို လှတယ်ကို မထင်တာ။

အဲလိုပဲ တကျက်ကျက် သတ်ကြ ဆော်ကြရင်းနဲ့ ကျနော် ကိုးတန်းနှစ် အရောက်မှာ မမကြီးက ယောကျာ်းယူသွားတယ်။ ပြီးတော့ သူ့ယောကျာ်းရှိတဲ့ မြို့ကို လိုက်သွားရော။ အဲဒီအချိန်မှာ ဇာတ်လမ်းက စတာ။

မမကြီး အိမ်မှာမရှိတော့တဲ့ နောက်ပိုင်းမှ မမလေးရဲ့ ကျနော့်အပေါ် ဆက်ဆံပုံတွေ ပြောင်းလာတယ်။ ကျနော်ကိုယ်တိုင်ပါ အံ့ဩရလောက်အောင် ကျနော့်အပေါ် ရင်းရင်းနှီးနှီး နွေးနွေးထွေးထွေ ဖြစ်လာတယ်။ သူကတော့ ပြောပါတယ်။ မမကြီး မရှိတော့ တို့ပဲရှိတော့တာ ရန်မဖြစ်တော့ပဲ ရင်းရင်းနှီးနှီး နေကြဖို့ပေါ့။

တကယ်တော့ သူပြောတာလည်း မှန်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် တသက်လုံး တကျက်ကျက် သတ်လာပြီးမှ သူက ဆက်ဆံရေး ပြောင်းသွားတော့ ကျနော့်အတွက် နည့်နည်းတော့ ရှိုးတိုးရှန်းတန်း ဖြစ်တာပေါ့။

သူက ဘယ်လောက်ထိတောင် ရင်းရင်းနှီးနှီး ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ဆက်ဆံလိုက်သလဲဆိုတော့ တခါတလေ ကျနော် ကျောင်းပိတ်ရက်တွေဆို သူ့အခန်းထဲမှာရှိတဲ့ သူ့ဘီဒိုတွေ အတူရှင်းကြတယ်။ သူဝယ်ထားပြီး အိမ်က မဝတ်ရလို့ သိမ်းထားရတဲ့ အတိုတွေ၊ အပြတ်တွေ ဝတ်ပြတတ်တယ်။ ဓာတ်ပုံတွေ ရိုက်ကြတယ်။ ဓာတ်ပုံရိုက်တာ ဝါသနာပါတဲ့ သူ့အယ်လ်ဘမ်တွေထဲက ဓာတ်ပုံတွေ အတူကြည့်ကြတယ်။ တခါတလေဆို နှိပ်ပေးရတယ်။ နင်းပေးရတယ်။

သူကလည်း ကျနော့်ပေါင်ပေါ်ထိုင်ပြီး ကျနော့်မျက်နှာက ဆားဝက်ခြံ သေးသေးလေးတွေကို ညှစ်ပေးတတ်တယ်။ တကယ်တမ်းဆို အဲဒီအချိန်မှာ ကျနော့်အသက်က ၁၄ နှစ် သွေးသားထန်တဲ့ လူပျိုပေါက်အရွယ်။ ကျနော့်ထက် ၈ နှစ်ကြီးတဲ့သူက ၂၂ နှစ် အစွမ်းကုန် လှသွေးကြွယ်နေတဲ့ အရွယ်။

သူ့ဘီဒိုကို ရှင်းပေးရင်း သူဝတ်တတ်တဲ့ သူဝတ်ထားတဲ့ အတွင်းခံ ဘရာစီယာတွေ၊ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေးတွေကို မြင်ရရင်တောင် ပေါင်ကြားကကောင်က မာန်ဖီနေပြီ။ ပြီးတော့ တခါတလေ သူဝတ်ပြတတ်တဲ့ အဝတ်အစားတွေက သူ့ရဲ့ရှိုက်ဖိုကြီးငယ် အသွယ်သွယ်နဲ့ ကိုယ်ခန္တာအလှကို မြင်ရရုံတင်မက ယောကျာ်းလေး တစ်ယောက်အတွက် မြင်ရခဲတဲ့ ခန္တာကိုယ်အတွင်းသား ဝင်းဝင်းကလေးတွေပါ တွေ့ရတတ်တယ်။

ပြီးတော့ နင်းပေးရရင် သိပ်မသိသာပေမယ့် ကုတင်ပေါ်မှာ ဝမ်းလျားမှောက်ထားတဲ့ သူ့တင်ပါး လုံးလုံးကြီးတွေပေါ်မှာ ထိုင်ခိုင်းပြီး နှိပ်ပေးရရင်တော့ ဖိုမသဘာဝ အထိအတွေ့အရ မာတောင်နေတဲ့ ကျနော့်လီးကြီးက အလိုလို ထောက်မိနေမှာ အသေအချာပဲ။ ကျနော့်ပေါင်ပေါ်မှာထိုင်ပြီး သူ့မျက်နှာလှလှလေးနဲ့ နီးနီးကပ်ကပ် တွေ့မြင်ရတိုင်းလည်း သူ့ကိုယ်သင်းနံ့ သင်းသင်းလေးကြားမှာ စိတ်တွေက တစ်မျိုးပဲ။

မဖြစ်သင့်ဘူးဆိုတဲ့ စိတ်နဲ့ ကျနော် အတတ်နိုင်ဆုံး ထိန်းချုပ်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အလုပ်အတူတူလုပ်ကြရင်းနဲ့ သူခေါင်းငုံ့လိုက်တိုင်း ဟသွားတဲ့ အင်္ကျီကနေ မြင်နေရတဲ့ ဘရာစီယာအောက်ကနေ ရုန်းထွက်တော့မည့်အလား ဖွံ့ထွားဖွေးဥနေတဲ့ နို့ကြီးတွေ၊ သူဝတ်ထားတဲ့ အင်္ကျီပါးပါး ပျော့ပျော့လေးတွေ အောက်က မြင်နေရတဲ့ ဗိုက်သားချပ်ချပ်ကလေးနဲ့ ခါးသိမ်သိမ်လေးတွေ၊ လမ်းလျှောက်လိုက်တိုင်း နိမ့်မြင့် လှုပ်ရှားနေတဲ့ သူ့တင်ပါးလုံးလုံးကြီးတွေနဲ့ တောင့်တောင့်ဖြောင့်ဖြောင့် ပေါင်တံကြီးတွေ၊ မျက်လုံးမျက်ခုံး ကောင်းကောင်းနဲ့ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးတွေ။ အရင်က သတိမထားမိခဲ့တဲ့ မမလေးရဲ့ အလှအပတွေကို အခုမှပိုပြီး သတိထားမိနေတယ်။

တခါတလေ မှန်ရှေ့မှာ အတူတူ ရပ်ကြည့်ကြရင်းနဲ့ ကျနော့်ကို နောက်ကနေ သိုင်းဖက်လိုက်တိုင်း ကျောပြင်မှာ ထိတွေ့နေတဲ့ သူမရဲ့ နို့တွေရဲ့ နူးညံ့တဲ့ အတွေ့အထိတွေက ကျနော့်ကို စိတ်ရိုင်းတွေ ဝင်မိစေတယ်။ နောက်ဆုံးတော့ ဘယ်သူသိတာမှတ်လို့ ဆိုတဲ့ အတွေးနဲ့ ကျနော့်ရဲ့ တင်းမာမှုတွေကို မမလေးကို မှန်းရင်းနဲ့ပဲ ဖြေသိမ့်မိတော့တယ်။

ဒီလိုနဲ့ပဲ ကျနော့်စိတ်တွေက မမလေးကို တိမ်းညွှတ် ယစ်မူးနေမိတယ်။ ဘရာစီယာအောက်က နို့ကလေးတွေကိုလည်း တမင်စောင့်ကြည့်မိလာတယ်။ ထမီပြင်ဝတ်လိုက်တိုင်း အတွင်းခံ ဘာအရောင်လေးလဲဆိုတာ မြင်အောင် ကြည့်တတ်လာတယ်။ ကျနော့်ပေါင်ပေါ် လာထိုင်တိုင်း သူ့ခါးလေးကို မသိမသာလေး ဖက်မိလာတယ်။ သူမနှိပ်ခိုင်းပဲလဲ နှိပ်ပေးချင်လာမိတယ်။

အဲဒီမှာ ဇာတ်လမ်းက ဘယ်လိုဆက်သလဲဆိုတော့ နေ့မနား ညမနားနဲ့ စိတ်ထဲကပဲ အာရုံခံပြီး အာသာဖြေရတာကို ကျနော်က အားမရတော့ဘူး။ ဒါနဲ့ ဘယ်လိုကြံလဲဆိုတော့ သူမရှိတုန်း သူ့အခန်းထဲဝင်၊ သူ့ album တွေထဲက ကျနော့်အကြိုက်ဆုံး ဓာတ်ပုံတွေကို ယူထားပြီး သူ့ပုံတွေကိုပဲ ကြည့်ကြည့်ပြီး လုပ်ရတာပေါ့ဗျာ။ တကယ်တမ်းဆို ကျနော်က လူအရှင်လတ်လတ်ကြီးကိုတောင် အားရပါးရ လိုးပစ်ချင်တာကိုး။ အဲတော့ လူကို မလုပ်ရသေးခင်မှာ မမလေးရဲ့ အနံ့အသက်လေးတွေပါတဲ့ ဘရာစီယာလေးတွေ၊ အတွင်းခံကလေးတွေကို ယူယူပြီး အာသာဖြေရတာပေါ့။ ပြီးမှ မသိအောင် ပြန်ထားပေါ့။ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ဟုတ်လှပြီ မှတ်နေတာပေါ့။

နောက်ထပ်တစ်ဆင့် တက်ပြီးတော့ မမလေး ရေချိုးပြီး အဝတ်အစားလဲတာကို ချောင်းကြည့်ရတဲ့ အဆင့်ပေါ့။ မမလေးက လုံခြုံလှပြီလို့ ထင်ထားတဲ့ အခန်းထဲမှာ ဝတ်ထားတဲ့ ထမီရင်လျားကို ကွင်းလုံးပုံချွတ်ချပြီး ကိုယ်လုံးပေါ်မှန်ရှေ့မှာ သူ့ကိုယ်သူ ပြန်စစ်ဆေးနေတယ်။ ရေမှုန်ရေမွှားလေးတွေ ကပ်နေတဲ့ ကြည်လင်တဲ့ အသားအရေ၊ ကျနော့်ဖက်ကို ကျောပေးထားတဲ့ ခါးသိမ်သိမ်လေးအောက်မှာ စွင့်ကားလုံးဝန်းတဲ့ တင်ပါးအသားဆိုင်တွေ၊ တောင့်တင်းဖြောင့်စင်းတဲ့ ပေါင်တံစင်းစင်းတွေ၊ ရှေ့ကမှန်ထဲကနေ မြင်နေရတဲ့ မျက်နှာလှလှလေး အောက်မှာ တင်းတင်းရင်းရင်း ရှိနေတဲ့ နို့ကြီးတွေ၊ နီနီရဲရဲ နို့သီးခေါင်းကလေး၊ ချပ်ရပ်တဲ့ ဗိုက်သားကလေးအောက်မှာ အမွှေးမည်းမည်းလေးတွေပေါက်နေတဲ့ ဆီးခုံကလေး၊ အဲဒီအောက်မှာ ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မမြင်ရတော့တဲ့ အဖုတ်အကွဲကြောင်း နေရာလေးတွေကို စိတ်ကူးနဲ့ မှန်းကြည့်မိချိန်မှာ ပုဆိုးအောက်က ကျနော့်လီးကြီးက ထောင်မတ်နေပြီ။

သူက အတွင်းခံ အနက်ရောင်လေးကို ဝတ်လိုက်ပြီး ထမီပါ တစ်ခါတည်း ဝတ်လိုက်တယ်။ မို့မောက်ထွားကျိုင်းပေမယ့် တင်းရင်းနေတဲ့ နို့ကြီးတွေကိုတော့ ဘရာစီယာအဖြူလေးနဲ့ ထိန်းသိမ်းလိုက်ပြီး နောက်ကွဲ ဇစ်ဆွဲအင်္ကျီကို လျှိုလိုက်တယ်။ ထုံးစံအတိုင်း နောက်ကဇစ်ကို ဆွဲပေးဖို့ ကျနော့်ကို ခေါ်ချိန်မှာတော့ ပုန်းနေရာကနေ ကမန်းကတန်း ပြေးထွက်ပြီး ခပ်တည်တည်နဲ့ ကျောပေါ်ကဇစ်ကို ဆွဲပေးလိုက်တော့ ကျနော့်လီးကြီးက မမလေးရဲ့ ဖင်သားလုံးလုံးတွေကို ထိလိုက်သေးတယ်။

ကျနော်ရှိနေမှန်း သူဘယ်လိုသိလဲဆိုတာတောင် မတွေးမိလိုက်ဘဲ ကိုယ့်အခန်းကိုပြန်ပြီး မမလေးကို စိတ်ကူးထဲမှာပဲ စိတ်တိုင်းကျ လိုးပစ်လိုက်မိတယ်။

ကျနော့်အတွက် ကံကောင်းတာလား၊ ကံဆိုးတာလား၊ မပြောတတ်တဲ့ နေ့ပေါ့။ အခန်းထဲမှာ စာကျက်နေတုန်း မမလေး ရောက်လာတယ်။ သိပ်မထူးဆန်းပါဘူး။ ခါတိုင်းလည်း သူက လာလာပွားနေကျ။

ဒါပေမယ့် ဆိုးတာက သူ့ဓာတ်ပုံတွေ ညှပ်ထားတဲ့ စာအုပ်ကိုမှ ဟိုလှန်ဒီလှန်လုပ်တော့ သူ့ဓာတ်ပုံတွေ တွေ့သွားရော။ ကျနော်ကတော့ အရမ်းလည်း ရှက်သွားသလို လန့်လည်း လန့်သွားတယ်။ အရင်တုန်းက စိတ်နဲ့ဆို ကျနော်တော့ မလွယ်ဘူးပေါ့။ သူကတော့ မထူးဆန်းသလို ခပ်ပြုံးပြုံးနဲ့

“မမလေးရဲ့ ပုံတွေက ဘယ်လိုလုပ် ဒီရောက်နေတာလဲ”

တဲ့။ ကျနော်လည်း စိတ်ထဲရှိရာ

“ပန်းချီဆွဲပေးမလို့ ယူထားတာ”

လို့ ရှက်ရမ်းရမ်းပြီး ပြောလိုက်တော့ သူက မျက်စောင်းတစ်ချက် လှမ်းထိုးရင်း ကျနော့်ဘေးမှာ လာထိုင်တယ်။

“ဟုတ်လို့လား မညာနဲ့နော်။ မနေ့က မောင်လေး အခန်းထဲမှာ မမလေးပုံတွေကို ကြည့်ပြီး ဘာလုပ်နေတယ်ဆိုတာ တွေ့တယ်”

ကျနော်လည်း မျက်နှာ ဘယ်မှာထားရမှန်းမသိအောင် မွှန်ထူနေတာပေါ့။ သူက ဆက်ပြောသေးတယ်။

“ပြီးတော့ မမလေးရဲ့ ဘရာစီယာတွေကို ယူယူပြီး ဘာလုပ်တာလဲ”

တဲ့။ ကျနော်လည်း မဖြေတတ်တော့ဘူး။ အရမ်းလည်း ရှက်နေပြီ။ ကျနော်က ရှက်ရှက်နဲ့ ထိုင်ရာကအထ၊ သူကလှမ်းအဆွဲ အားကစားဘောင်းဘီလေးပဲ ဝတ်ထားတဲ့ ကျနော့်ပေါင်ကြားကို သူ့လက်က ရောက်တယ်။ တောင်နေတဲ့အချိန် မဟုတ်ပေမယ့် သိပ်မသေးလှတဲ့ ကျနော့်လီးတံကြီးနဲ့ ထိမိတော့ တစ်ချက် တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားတယ်။ ကျနော်လည်း မထူးတော့ဘူးဆိုပြီး

“ကျနော် မမလေးကို ချစ်လို့ အဲလိုလုပ်တာပါ။ မကျေနပ်ရင် ကြိုက်သလိုလုပ်ပါ။ အိမ်တော့ ပြန်မတိုင်ပါနဲ့”

လို့ ပြောလိုက်တော့ သူက

“ကဲ ဒါဆိုရင်ထိုင်”

ဆိုပြီးတော့

“မနေ့က မောင်လေးလုပ်နေတာ ဘာလုပ်တာလဲ”

“အဲဒါ ယောကျာ်းလေးတွေ စိတ်ဖြေတာ”

“ဘယ်လို စိတ်ဖြေတာလဲ”

“ကိုယ်လုပ်ချင်တဲ့သူကို မှန်းပြီးတော့ လီးကို လက်နဲ့ကိုင်ပြီး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်တာ”

“ဟင် ဒါဆို မောင်လေးက ကိုယ့်အစ်မကို အဲ့လိုလုပ်ချင်တယ်ပေါ့”

“အင်း”

ကျနော်လည်း အင်း တစ်လုံးပဲ ပြောနိုင်တော့တယ်။

“ငါ့မောင်ကို မမလေးက ကလေးမှတ်နေတာ။ အတတ်ကောင်းတွေတောင် တတ်နေပြီ။ မင်း ငရဲကြီးမယ်နော်”

သူ့ပုခုံးနဲ့ ကျနော့်ပုခုံးကို တိုက်လိုက်ပြီး ပြုံးတုန့်တုန့်နဲ့ ပြောတယ်။

“မမလေးက လှတာကိုး”

“မင်းတို့အတန်းထဲက ကောင်မလေးတွေက ပိုလှတာပါ”

“မမလေးကို မမှီပါဘူး”

“အေး ဒါဆိုလဲ ပြီးတာပဲ။ ရည်းစားမထားရဘူးနော်။ မမလေးက ငါ့မောင်ကို ဘယ်ကောင်မလေးနဲ့မှ သဘောမတူဘူး”

“ဟုတ်”

ကျနော်က ခေါင်းငြိမ့်လိုက်တော့ သူက ကျေနပ်သွားတဲ့ ပုံမျိုးနဲ့။

“မမလေး မင်းဟာကို ကိုင်ကြည့်ချင်တယ်”

ကျနော်က ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်တော့ စာကြည့်စားပွဲအောက်ကနေ ကျနော့်ပေါင်ကြားက လီးကြီးကို လာကိုင်ကြည့်တယ်။ အားကစား ဘောင်းဘီကလည်း အပျော့ဆိုတော့ မမလေး လက်ကလေးနဲ့ ခဏလေး ပွတ်သပ်မိတာနဲ့ ကျနော့်လီးတံကြီးက မာတောင်လာတယ်။ ကျနော်က သူ့လက်ကလေးကို ဘောင်းဘီထဲ ဆွဲသွင်းလိုက်ပြီး သေချာဆုပ်ကိုင်ခိုင်းပြီး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်ခိုင်းလိုက်တယ်။

ကျနော့် လက်တစ်ဖက်ကလည်း သူ့ခါးလေးကို ဖက်ထားရာကနေ အောက်ဖက်က ဖင်သားအိအိကြီးတွေကို ကိုင်တွယ် ပွတ်သပ်နေမိတယ်။ ကိုယ့်လက်နဲ့ ကိုယ်မဟုတ်ဘဲ သူ့လက်ဖဝါးနုနုလေးနဲ့ ဂွင်းတိုက်ပေးတာတောင် ဒီလောက်ကောင်းနေရင် တကယ့် စောက်ဖုတ်ကြီးကိုသာ လိုးလိုက်ရရင် ဘယ်လောက်ကောင်းမလဲ လို့လည်း တွေးမိတယ်။

မျက်လွှာလေးချပြီး ရှက်မောလေး ဖြစ်နေတဲ့ သူ့ပါးလေးကို ရွှတ်ကနဲ နမ်းလိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်ဖူးဖူးလေးကို စုပ်နမ်းမယ်လုပ်တော့ သူက မျက်စောင်းထိုးပြီး ခေါင်းရမ်းပြတယ်။ နောက်မှ ဆိုတဲ့သဘော။

အချိန်ဘယ်လောက် ကြာသွားမှန်းတောင် မသိလိုက်ဘူး။ ကျနော့်လီးတံကြီး ထိပ်ကနေ လရည်တွေ ပြွတ်ကနဲ ပြွတ်ကနဲ ထွက်လာတယ်။

“အဲဒါဘာတွေလဲ”

“အဲဒါ ယောကျာ်းလေးတွေ ပြီးသွားရင် ထွက်တဲ့ အရည်ပေါ့”

လို့ပဲ ယဉ်ယဉ်ကျေးကျေး ပြောလိုက်တယ်။ ကျနော်က တစ်ရှုးနဲ့ သူ့လက်မှာ ပေသွားတာတွေကို သုတ်ပေးရင်း

“တကယ် လက်တွေ့လုပ်ချင်တယ်”

လို့ ပြောလိုက်တော့

“နေပါဦး မမလေး စဉ်းစားဦးမယ် နောက်မှ”

လို့ပြောရင်း သူ့အခန်းဘက် လှစ်ကနဲ ထွက်သွားတယ်။ အဲဒီနောက်ပိုင်းမှာတော့ ကျနော်တို့ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် နားလည်မှုတွေ ပိုရှိလာသလို ပိုပြီးရင်းနှီး နွေးထွေးလာခဲ့တယ်။ အိမ်ထဲမှာတင် တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် မျက်စိအောက်က အပျောက်မခံနိုင် ဖြစ်လာကြတယ်။ သူများတွေ အလစ်မှာ ခိုးခိုးနမ်းကြတယ်။

အားတဲ့ အချိန်တိုင်းပဲ နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ အခန်းတွေရှိတဲ့ အိမ်အပေါ်ထပ်မှာပဲ ချိန်းတွေ့ကြတယ်။ နှုတ်ခမ်းချင်းနမ်းတဲ့ ပညာကို နှစ်ယောက်စလုံး ကျွမ်းကျင်သွားကြတယ်။ ဘရာစီယာအပေါ်ကနေ ဖြတ်သန်းသွားလာခွင့် ရခဲ့တယ်။ ကျနော့်အနေနဲ့လည်း လက်တွေ့အသုံးချဖို့ စာတွေ့ပညာတွေကို သေသေချာချာ လေ့လာလိုက်စားခဲ့ရတယ်။

—————————–

ကျနော် မျှော်လင့်ထားခဲ့တဲ့ ရက်က ရောက်လာခဲ့တယ်။ အဲဒီနေ့က အိမ်ကို ညအိပ်ညနေ ဧည့်သည်လာလို့ ကျနော့်အခန်းကို ဖယ်ပေးပြီး မမလေးရဲ့ အခန်းမှာ သွားအိပ်ရမှာ။ တကယ်တော့ အဲဒီကိစ္စက အထူးအဆန်း မဟုတ်။ ကျနော်က ငယ်ငယ်လေးကတည်းက မမကြီး မမလေးတို့နှင့် အတူတူ အိပ်ခဲ့တာ။

အရင်ကတော့ ဘာစိတ်ညာစိတ်မှ မရှိ၊ အထူးအဆန်းလဲ မဟုတ်။ ဒါပေမယ့် ဒီနေ့တော့ အလိုလို ပျော်နေမိတယ်။ နေ့လည်ကတည်းက စိတ်ကူးနဲ့ ရူးနေမိတယ်။ မမလေးကတော့ ကျနော့်ကိုကြည့်ပြီး မျက်စောင်းတွေ ထိုးနေတယ်။

ည ၉ နာရီခွဲလောက်မှာ ကျနော်က မမလေး ဝင်မလာခင် ကတည်းက အခန်းပေါက်ဝက ကြိုစောင့်ပြီး သူဝင်လာတာနဲ့ တကိုယ်လုံး သိမ်းကြုံးပြီး ဖက်ထားလိုက်တယ်။ မျက်နှာချင်းဆိုင်ပြီး သူ့ခါးလေးကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဖက်ထားလိုက်တော့ သူကလည်း ကျနော့်လည်တိုင်ကို သိုင်းပြီး ဖက်ထားတယ်။ တင်းကြပ်တဲ့ အတွေ့အထိကြောင့် မမလေးရဲ့ ခန္တာကိုယ်ပေါ်က အမို့အမောက် အရှိုက်အဖိုတွေရဲ့ နွေးထွေးနူးညံ့တဲ့ အတွေ့အထိကို ထိထိမိမိ ခံစားရတယ်။

မီးရောင်မှိန်မှိန်လေး ဖြာကျနေတဲ့အောက်က မျက်နှာနုနုလေးကို တရစပ် နမ်းပစ်လိုက်ပြီး သူ့ကျောပြင်တစ်ခုလုံးကို ပွတ်သပ်ပေးနေလိုက်တယ်။ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို စုပ်နမ်းလိုက်ရင်း လက်တွေကလည်း မမလေးရဲ့ အိစက်လုံးဝန်းတဲ့ ဖင်ကြီးတွေကို ထမီသားပျော့ပျော့ ပါးပါးပေါ်ကနေ ပွတ်သပ်ပေးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သူ့ကျောပေါ်က ဇစ်ကလေးကို ဆွဲချလိုက်ပြီး ကျောကုန်းလေးကို ပွတ်သပ်ပေးနေရင်း ဘရာစီယာချိတ်ကလေးတွေကို ဖြုတ်ပစ်လိုက်တယ်။

လက်တစ်ဖက်က သူ့ခါးသေးသေးလေးကို သိုင်းဖက်ထားရင်း တစ်ဖက်က ရှေ့ဖက်က ဗိုက်သားလေးပေါ်ကတဆင့် မို့မောက်တင်းရင်းတဲ့ နို့ကလေးပေါ်ကို အုပ်ကိုင်ထားလိုက်တယ်။ လက်ဝါးနဲ့ မဆန့်အောင် ထွားကျိုင်းတဲ့ နို့ကလေးကို ပွတ်သပ် ဆုပ်နယ်ပေးရင်းနဲ့ မာတောင်စပြုနေတဲ့ နို့သီးခေါင်း ချွန်ချွန်လေးကို အသာအယာ ချေပေးနေလိုက်တယ်။ ပြီးမှ ဘရာစီယာနဲ့ အင်္ကျီကိုပါ တစ်ခါတည်း ချွတ်ချပစ်လိုက်တယ်။

သူ့ပုခုံးလေးကိုကိုင်ပြီး လူချင်းပြန်ခွာလိုက်ပြီး အပေါ်ပိုင်း ဗလာကျင်းနေတဲ့ ကိုယ်လုံးလေးကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်တယ်။ သူက

“မမြင်ဖူးတာလဲ မဟုတ်ဘဲနဲ့”

လို့ ပြောလာတော့ ကျနော်က အံ့ဩသွားပြီး

“ဗျာ”

ဆိုတော့ ရှက်ပြုံးကလေးနဲ့

“မမလေး အဝတ်အစားလဲတုန်းက မောင်လေး ချောင်းကြည့်သေးတယ်လေ မဟုတ်ဘူးလား”

“မမလေး ဘယ်လိုလုပ်သိလဲ”

“သိတာပေါ့ မင်းအစ်မပဲ။ မောင်လေးကို ကြည့်စေချင်လို့ တမင်ပြတာ”

ဆိုတော့ ကျနော်လည်း အသည်းယားသွားပြီး သူ့နှုတ်ခမ်းတွေကို အားရပါးရ စုပ်နမ်ပစ်လိုက်ပြီး မမလေးရဲ့ နို့ကြီးတွေကို ဆုပ်နယ်ပေးလိုက်တယ်။ နောက် ကျနော့်အင်္ကျီကို ချွတ်ပစ်လိုက်ပြီး နို့ကြီးတွေကို ဘယ်ညာ မနားတမ်း စို့ပစ်လိုက်တယ်။ မမလေးရဲ့ခါးက ထမီလေးကို အကွင်းလိုက် ချွတ်ချပစ်လိုက်ပြီး အတွင်းခံဘောင်းဘီ အပေါ်ကနေ မမလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကို အုပ်ကိုင်ပြီး ပွတ်ပေးနေလိုက်တယ်။

ဘောင်းဘီလေးက စိုစွတ်နေသလို ဒူးတွေညွှတ်ချင်ချင် ဖြစ်နေတဲ့ သူ့ကို ကုတင်စောင်းမှာ ပက်လက်လှန်ပေးလိုက်တယ်။ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးကို ချွတ်ပစ်လိုက်ပြီး ဒူးနှစ်ဖက်ကို ထောင်ထားလိုက်တယ်။ အမွှေးလေးတွေ ရိတ်ထားတဲ့ စောက်ဖုတ် မို့မို့ဖောင်းဖောင်းကြီးက မီးရောင်အောက်မှာ အရည်လေးတွေနဲ့ ပြောင်လက်နေတယ်။

ကျနော်က လက်ခလယ်လေးနဲ့ အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက် ပွတ်ဆွဲလိုက်ပြီး အစိကလေးကို ကလိလိုက်တယ်။ ကျနော်က ရုတ်ကနဲ ဒူးထောက်ချလိုက်ပြီး သူ့ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲ ခေါင်းဝင်ပြီး မမလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို အားရပါးရ နမ်းလိုက်တယ်။ မျက်စိမှိတ်ပြီး ရှက်နေတဲ့ မမလေးက အဲဒီတော့မှ အလန့်တကြားနဲ့ ကျနော့်ခေါင်းကို ကိုင်ပြီး

“မလုပ်နဲ့လေ ဘုန်းနိမ့်လိမ့်မယ်”

“မနိမ့်ပါဘူး မမလေးက အကြီးပဲဟာ”

ကျနော်က ပြောပြောဆိုဆို သူ့လက်တွေကို ဖယ်လိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်ကြီးကို လျှာနဲ့ အပြားလိုက် လျက်ပေးနေလိုက်တယ်။ ပြီးမှ လျှာထိပ်ဖျားကလေးနဲ့ အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက် ဆွဲလာပြီး အစိလေးကို ကလိပေးလိုက်တယ်။ စောက်ခေါင်းကလေးထဲကို လျှာထိပ်ကလေးနဲ့ ထိုးထည့်လိုက်တော့ မမလေးဆီက ညည်းသံသဲ့သဲ့လေး ထွက်လာပြီး ဖင်ကြီးကလည်း ကော့တက်လာတယ်။ အစိလေးကို နှုတ်ခမ်းဖျားနဲ့ စုပ်ဆွဲပေးလိုက်တော့ ခုနက တွန်းဖယ်ခဲ့တဲ့ သူ့လက်တွေက ကျနော့်ဆံပင်တွေကို ခပ်ဖွဖွ ဆွဲထားတယ်။

ကျနော်ကလည်း လိုးခွင့်ရဖို့ အနှစ်နှစ်အလလ စောင့်ခဲ့ရတဲ့ မမလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို အမြတ်တနိုးနဲ့ လျက်ပေးနေမိတယ်။ စောက်ခေါင်းလေးထဲကို လက်ခလယ်လေး ထိုးပြီးမွှေရင်း အစိလေးကိုလည်း လျှာဖြားနဲ့ ကလိပေးလိုက်တော့ စုပ်သပ်ညည်းညူရင်း ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့ပေးတယ်။

ကျနော်ကလည်း မနားတမ်း လျက်ပေးနေလိုက်တာ မကြာခင်မှာပဲ တအင်းအင်း တအဲအဲ ညည်းညူရင်း စောက်ရည်လေးတွေ ရွှဲစိုသွားတော့တယ်။ ကျနော်က ပါးစပ်မှာ ပေပွနေတဲ့ စောက်ရည်တွေကို တဘက်နဲ့ သုတ်လိုက်ရင်း ငြိမ်နေတဲ့ မမလေးအပေါ်ကနေ မှောက်ပြီး

“ကောင်းလား”

လို့ မေးလိုက်တော့ ကျနော့်လည်ပင်းကို လှမ်းဖက်လိုက်ပြီး

“အင်း” တဲ့။

“ကျနော့်ကို ပြန်လုပ်ပေးနော်” ဆိုတော့

“ဘယ်လိုလုပ်ရမှာလဲ လုပ်တတ်ဖူး” တဲ့။

“ကဲ ထ”

လို့ ပြောလိုက်ပြီး ကျနော့်ဘောင်းဘီကို ချွတ်ပစ်လိုက်ပြီး ကုတင်စောင်းမှာ ထိုင်လိုက်တယ်။ မမလေးကို ကုတင်အောက်ကနေ ဒူးထောက်ခိုင်းလိုက်တော့ ကျနော့လီးနဲ့ သူ့မျက်နှာနဲ့ ကွက်တိ ဖြစ်သွားတယ်။

“လက်ကလေးနဲ့ ကိုင်ပြီးတော့ မမလေးရဲ့ ပါးစပ်ထဲမှာ ငုံပြီး စုပ်ထားလိုက်။ ပြီးရင် ခေါင်းကို ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ်လုပ်။ သွားလေးတွေနဲ့ ဖွဖွလေး ကိုက်ပေး”

ကျနော်က ပြောနေရင်းနဲ့ သူခေါင်းလေးကို ကိုင်ပြီး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်ပေးလိုက်တယ်။ အရင်က မခံစားဘူးတဲ့ နူးညံ့နွေးထွေးတဲ့ အထိအတွေ့ကြောင့် ကျနော့်လီးတံကြီးက ခဏအတွင်းမှာပဲ မာတောင်လာတယ်။ သွင်းလိုက်တိုင်း သွင်းလိုက်တိုင်း ဒစ်ထိပ်ဖျားကလည်း မမလေးရဲ့ နူးညံ့တဲ့ အာခေါင်ကလေးကို ထောက်မိတဲ့ အတွေ့အထိက ပြောမပြတတ်အောင် မိုက်နေတယ်။

တဖြည်းဖြည်းနဲ့ မမလေးလည်း အရှိန်ရလာပြီး အသားကျလာသလို အာခေါင်အတွင်းသားထိ လီးဝင်တာကလည်း နက်လာတယ်။ ကျနော့်လက်တွေက အလိုလိုနေရင်း သူခေါင်းလေးကို ကိုင်ပြီး အထုတ်အသွင်း လုပ်မိလာသလို ခံစားမှုကလည်း အထွဋ်ထိပ်ကို ရောက်လာတယ်။ နောက်ဆုံး ကျနော်ဘယ်လိုမှ ထိန်းချုပ်မထားနိုင်တော့ပဲ မမလေးရဲ့ အာခေါင်ထဲကို သုတ်ရည်တွေ ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်မိတယ်။

“အ အား မမလေး ထွက်ကုန်ပြီ မထိန်းနိုင်တော့ဘူး”

မမလေးကတော့ ကျနော့်လီးတံကြီး ပျော့သွားတဲ့အထိ ငုံထားပြီး ဒစ်ထိပ်ဖျားလေးကိုပါ လျှာလေးနဲ့ သပ်ပေးနေတယ်။

“တစ်ခါမှ မခံစားဖူးတော့ ကောင်းလွန်းလို့ မထိန်းနိုင်ဘူး ဖြစ်သွားတယ် မမလေးရယ်”

လို့ ပြောလိုက်တော့

“ရပါတယ်” တဲ့။

ပျော့ခွေနေသော ကျနော့်လီးတံကြီးကို မမလေးက ကိုင်တွယ် ဆော့ကစားနေသလို ကျနော်ကလည်း မမလေးရဲ့ နို့တွေကို ပွတ်သပ် ဆုပ်နယ်ပေးနေလိုက်တယ်။ ခဏနေတော့ ကျနော့်လီးကြီးက အရင်လို ပြန်ပြီး မာတောင်လာတော့တယ်။

ဒူးထောက်ထိုင်နေတဲ့ မမလေးကို ပုခုံးကနေကိုင်ရင်း ထခိုင်းလိုက်ပြီး မျက်နှာချင်းဆိုင် ဖက်ထားရင်း ဖင်ကြီးတွေကို ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်ရင်း နဖူးလေးကို ဖွဖွလေး နမ်းလိုက်တယ်။

“မမလေးက အစောကလို ကုတင်စောင်းမှာ ဒူးထောင်ပြီး ပက်လက်လှန်ထားပေးနော်”

လို့ ပြောလိုက်တော့ သူက ကျနော့်လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး

“ဖြည်းဖြည်းလုပ်နော် ကြောက်တယ်”

“အင်းပါ မကြောက်ပါနဲ့”

ကျနော်က ကုတင်စွန်းမှာ မတ်တပ်ရပ်ထားရင်း ကျနော့်လီးကြီးကို မမလေးရဲ့ အဖုတ်အဝမှာ တေ့ထားလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက် အထက်အောက် ပွတ်ဆွဲလိုက်ပြီး အစိကလေးကို ကလိပေးလိုက်တယ်။ သူ့ဗိုက်သား ချပ်ချပ်ကလေးတွေကို အသာအယာ ပွတ်သပ်ပေးရင်းနဲ့ စောက်ခေါင်းလေးထဲကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ဖိသွင်းလိုက်တယ်။

မမလေးဆီက ညည်းသံလေး ထွက်လာသလို ကျနော့်ဒစ်ဖျားက တင်းတင်းကြပ်ကြပ်နဲ့ ဝင်သွားတယ်။ ပြန်မထုတ်သေးပဲနဲ့ ကျနော်က လက်နဲ့ အစိလေးကို ကလိပေးနေလိုက်တယ်။ ခဏကြာမှ ပြန်ထုတ်ပြီး မမလေးရဲ့ စောက်ခေါင်းကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲကို နောက်တစ်ကြိမ် ထပ်သွင်းလိုက်တယ်။

“အ အ ဖြည်းဖြည်း”

ကျနော်က ဒစ်မြုတ်တဲ့အထိ ဖြည်းဖြည်းချင်း သွင်းပြီး အထုတ်အသွင်းလေး လုပ်ပေးနေလိုက်တယ်။ ကျနော့်လီးကြီးကို ငုံခဲထားသလို တင်းကြပ်နေတဲ့ မမလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲကို ဖြည်းဖြည်းချင်း အသွင်းအထုတ်လုပ်ရင်း နည်းနည်းချင်းလေး သွင်းပေးနေလိုက်တော့ တဝက်နီးပါး ဝင်သွားတယ်။

ပုံမှန်လေး အသွင်းအထုတ်လုပ်ပြီး လိုးပေးနေလိုက်တော့ မမလေးဆီက ညည်းသံ မကြားရတော့ပဲ အရသာတွေ့လာတယ်။ အဲဒီ အနေအထားကို ရောက်မှ ကျနော်က ကျနော့်လီးကြီးကို တဆုံးထုတ်ပစ်လိုက်ပြီး မမလေးရဲ့ စောက်ခေါင်းလေးမှာ တေ့ထားပြီး နို့ကြီးတွေကို စို့လိုက် နို့သီးခေါင်းလေးကို ချေပေးလိုက် လုပ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ လူချင်းထပ်နေအောင် ပူးပူးကပ်ကပ် ဖက်ထားလိုက်ပြီး လက်တစ်ဖက်က အစိလေးကို ဆွပေးလိုက်တယ်။

အသားချင်း တွေ့နေရတဲ့ အထိအတွေ့၊ နှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်နမ်းနေတဲ့ အထိအတွေ့တွေကြောင့် စောက်ဖုတ်ထဲကို ဝင်လာမယ့် ကျနော့်လီးကြီးရဲ့ အထိအတွေ့ကို တောင့်တပြီး သူ့ဖင်ကြီးကို မြှောက်ပေးရုံတင်မကပဲ သူလက်တွေကလည်း ကျနော့်ခါးကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ကြီး ဖက်ထားတယ်။ ကျနော်လည်း မမလေးရဲ့ စောက်ခေါင်းအဝမှာ တေ့ထားတဲ့ လီးကြီးကို ပုံမှန်နှုန်းလေးနဲ့ တဆုံးထိရောက်အောင် ဖိသွင်းချလိုက်တယ်။

“အ အ နာတယ် သေပြီ”

မမလေးရဲ့အသံ နည်းနည်းကျယ်သွားလို့ ချက်ချင်းပဲ နမ်းပစ်လိုက်ရတယ်။ မမလေးရဲ့ နူးညံ့တင်းကြပ်တဲ့ စောက်ခေါင်းနံရံတစ်လျှောက် ကျနော့်လီးကြီးက အဆုံးထိ ဝင်သွားပြီး လီးဒစ်ဖျားက မမလေးရဲ့ နူးညံ့တဲ့ သားအိမ်အဝကို ထောက်မိနေတဲ့ အထိအတွေ့ကို ခံစားရတယ်။ ပြန်မထုတ်သေးဘဲ ခဏစိမ်ထားပြီး တစ်ကိုယ်လုံးကို ပွတ်သပ်ပေးနေလိုက်တယ်။

“ခဏလေးပဲ နာတာပါ မမလေးရယ်။ ပြီးရင် ကောင်းသွားမှာပါနော်”

လီးကို တဆုံးထိ ပြန်မထုတ်ဘဲ တဝက်သာသာလောက် ဖြည်းဖြည်းချင်းလေး လိုးပေးနေလိုက်တယ်။

“အ အ အ”

အချက် ၂၀ သာသာလောက် လိုးပြီးမှ တဆုံးပြန်ထုတ်ပြီး တစ်ဆုံးပြန်သွင်း ဖြည်းဖြည်းချင်း လိုးကြည့်လိုက်တယ်။ မမလေးကတော့ မျက်လုံးလေးတွေ မှေးစင်းပြီး သူ့စောက်ဖုတ်ထဲကို ကျနော့်လီးကြီး ဝင်လာတဲ့ အရသာကို ခံစားနေပြီ။ သူအရသာ တွေ့နေမှ မြန်နှုန်းနဲ့ ပြင်းအားကို ဖြည်းဖြည်းချင်းတင်ပြီး လိုးကြည့်လိုက်တယ်။

“မမလေး ကောင်းလား”

“အင်း”

“အဲဒါဆို တင်မယ်နော်”

သိပ်လိုးချင်တဲ့ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကို အခုလို စိတ်တိုင်ကျ လိုးခွင့်ရနေပြီဆိုတဲ့ အသိစိတ်က ခွန်အားတွေ ဖြစ်သွားသလား မသိတော့။ ကျနော့် ဆောင့်ချက်တွေက မြန်လာသလို အားလည်း ပါလာတယ်။ ဆီးခုံချင်းရိုက်သံ တဖတ်ဖတ်ကလည်း ခပ်တိုးတိုး ထွက်နေသလို ကျနော့်လိုးချက်တိုင်း သိမ့်သိမ့်ခါနေတဲ့ မမလေးကလည်း ဆွဲဆောင်မှုရှိနေတယ်။

မမလေးကလည်း ခံနိုင်လာပြီမို့ ကျနော်လည်း သူ့ခြေထောက်တွေကို ပုခုံးပေါ် ထမ်းတင်လိုက်ကာ ကြွတက်လာတဲ့ ဖင်ကြီးရဲ့ ကန်အားကိုပါသုံးပြီး လီးဝင်အနက်ဆုံး အနေအထားနဲ့ လိုးပေးလိုက်တယ်။

“အ အ အား မမလေး ခံနိုင်ရဲ့လား”

“အင်း ရတယ် ရတယ် အ”

ကျနော့်ဆောင့်ချက်တိုင်း သားအိမ်ကို ထိမိတဲ့ နာကျင်မှုကပါ အရသာတစ်ခု ဖြစ်သွားပြီထင်ပါရဲ့။

ဆက်တိုက် ဆောင့်လိုးပေးနေရင်း မမလေးရဲ့ လက်တွေက ကျနော့်ကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ် လာဖက်တယ်။ စောက်ဖုတ် ကြွက်သားတွေကလည်း လှုပ်ရှားလာပြီး ပိုမိုတင်းကြပ်လာတယ်။ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ကျနော့်ကျောပေါ် သိုင်းစေပြီး မမလေးရဲ့ တစ်ကိုယ်လုံးကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဖက်ထားပြီး အားကုန် ဆောင့်လိုးပေးလိုက်တယ်။

“အာ အင်း အင်း အား”

မမလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြွက်သားတွေရဲ့ ဖြစ်ညှစ်မှုကြောင့် ကျနော့်ရဲ့ ထိန်းချုပ်မှုတွေလည်း ပျက်စီးသွားပြီး မမလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲသို့ ကျနော့်လရည်များကို ပန်းထုတ်လိုက်ပါတော့တယ်။

ပြီးပါပြီ။