Author: wathone

ရိုးမသွားတဲ့ ဇာတ်လမ်းရိုးရိုးလေးများရေးသားသူ – Ko Gyi Ngwe အပိုင်း (၄) ဇာတ်သိမ်း လူသစ်စိတ်သစ် ကျွန်တော်အမှောင်ထဲမှာ တစ်ယောက်တည်းလျှောက်သွားနေတုန်း မျက်စိရှေ့မှာမြင်တွေ့နေရတာတွေက ကျွန်တော်တွေ့နေမြင်နေကြ မြင်ကွင်မျိုး မဟုတ်ပါဘူး။ ယောင်နနနဲ့ စမ်းတဝါးဝါးလျှောက်သွားနေတုန်း နောက်ကနေ အသံတွေကြားလို့ လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ များပြားလှတဲ့ လူလို့တောင်ပြောလို့မရတဲ့ ယောင်္ကျား မိန်းမ ပုံဆိုးပန်းဆိုး လူတစ်သိုက်က ကျွန်တော့်ကိုလိုက်ဆွဲနေတာကို တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ကြောက်လန့်တကြား ပြေးလွှားနေတုန်း တစ်နေရာအရောက် ဆေးတံကြီးခဲထားတဲ့ ကရင်အဖိုးကြီးတစ်ယောက်ရဲ့ တဲအိမ်လေးကိုတွေ့လိုက်တော့ ကျွန်တော်လည်း တဲရှင်ကိုခွင့်တောင်းကာ အိမ်ပေါ်တက်ကာ ပုန်းနေလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော့်ကို လိုက်နေကြတဲ့လူစုလည်း အသံပေါင်းစုံနဲ့ တစ်နေရာကို ထွက်သွားကြတာကိုလည်း အသံ တွေကတဆင့် သိလိုက်ရပါတယ်။ အန္တရာယ်တွေ လွတ်ကင်းသွားပြီမို့ ကျွန်တော်လည်း စိတ်လက်ပေါ့ပါးသွားကာ အိပ်ပျော်သွားခဲ့ပါတော့တယ်။ နောက်တော့… ‘အပါး…

ရိုးမသွားတဲ့ ဇာတ်လမ်းရိုးရိုးလေးများရေးသားသူ – Ko Gyi Ngwe အပိုင်း (၃) မနက်ကြတော့ ကျွန်တော်အိပ်ယာထတာ နည်းနည်းနောက်ကျတာကြောင့် ရေမိုးချိုးပြီးဆင်းလာတော့ မနက် ၈း၃၀ လောက်ရှိနေပါပြီ။ ဒါကြောင့် စားသောက်ပြီး အိမ်ရှေ့မှာ ဂျာနယ်ထိုင်ဖတ်နေပါတယ်။ ခိုင်တို့သားအမိကတော့ နောက်မှာမီးပူတိုက်ရင်း စကားတွေပြောနေလိုက်ကြတာ ရေပက်မဝင်ပါပဲ။ သူ့အဖေကတော့ ရုံးသွားနေပါတယ်။ လှိုင်ကတော့ မီးဖိုချောင်ထဲမှာ ပန်းကန်တွေဆေးလိုက်၊ဟိုဟာဒီဟာ လုပ်လိုက်နဲ့ပေါ့။ ဒီလိုနဲ့ ဂျာနယ်ဖတ်နေတုန်း ခိုင်က ‘လှိုင်ရေ.. နင့်အစ်ကိုကို ကော်ဖီလေးတစ်ခွက်လောက် ပို့ပေးလိုက်ကွယ် မမ မအားလို့’ လို့ဆိုကာ ခိုင်းလိုက်တော့ တအောင့်နေတော့ လှိုင် ကော်ဖီခွက်လေးကိုင်ကာ လာချပေးပါတယ်။ အိမ်နေချင်းမို့ တီရှပ်လေးနဲ့ ချည်သားဘောင်းဘီပျော့လေးဝတ်ထားပေမယ့် တော်တော်လေးကိုကြည့်လို့ကောင်းပါတယ်။ နောက်တော့ ကျွန်တော်ထိုင်တဲ့ခုံမှာ လာထိုင်ပါတယ်။ ဆက်တီကလည်းနှစ်ယောက်ထိုင်ဖြစ်ပြီး အတွင်းခန်းရဲ့ အဝင်အဝဘေးမှာချထားတာမို့ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ကို…

ရိုးမသွားတဲ့ ဇာတ်လမ်းရိုးရိုးလေးများရေးသားသူ – Ko Gyi Ngwe အပိုင်း (၂) ကျောင်းသားဘဝ ရှုပ်သမျှ အိမ်ထဲမှာ ဇာတ်လမ်းတွေ ပတ်ရှုပ်သမျှ ကြာလာတော့လည်း နည်းနည်းရိုးလာတာကြောင့် ကျောင်းထဲမှာရှိတဲ့ စားလို့ရမယ့် ဂွင်လေးတွေကို လိုက်ရှာမိတော့တယ်။ အတန်းထဲမှာတော့ ရင်းနှီးတဲ့သူတွေရှိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် စိတ်ထဲ သိပ်တော့မကြိုက်ချင်ဘူး။ နည်းနည်းလေးပိုခင်တဲ့ တစ်ယောက်တော့ရှိတယ်။ သူကတော့ နောက်ဆုံး ပစ်မှတ်တစ်ခုပေါ့။ သူ့ကိုတော့ ခပ်မှန်မှန်လေးနဲ့ အစရှည်ရှည်လေး ထားလိုက်တယ်။ တစ်နေ့ ထက်အောင်က ‘ဟေ့ကောင်.. ညကြရင် ငါနဲ့လိုက်ခဲ့ပါလား။ ဟိုမှာ ချိန်းဝိုင်းရှိတယ်’ ‘မဟုတ်တာကွာ ငါ့မှာပိုက်ဆံက မင်းလိုမပေါဘူးကွ’ ‘မင်းကိုမရိုက်ခိုင်းပါဘူးကွ အဖော်လိုက်ပေးရုံပါပဲ။ ဟိုမှာ သောက်ချင်ရင်လည်း စီစဉ်ပေးမယ်’ ‘အေး ကောင်းတယ်ကွာ လိုက်မယ်’ လို့ပြောကာ သူနဲ့လိုက်သွားလိုက်ပါတယ်။ ကွန်ဒိုကြီးတစ်လုံးအပေါ်ကို တက်သွားရပါတယ်။…

ရိုးမသွားတဲ့ ဇာတ်လမ်းရိုးရိုးလေးများရေးသားသူ – Ko Gyi Ngwe အပိုင်း (၁) အင်ထရို / မိတ်ဆက် ကျွန်တော်ကတော့ ရန်ကုန်နဲ့သိပ်မဝေးလှတဲ့ နယ်မြို့လေးတစ်ခုကပေါ့။ မှတ်မှတ်ရရ အချစ်ကိုစတွေ့ဖူးတာက ၈ တန်းလောက်ကပေါ့။ လူပျိုဘဝကို ပြောင်းလာတာကလည်း သိပ်မကြာသေးတော့ ဟိုစပ်စပ် ဒီစပ်စပ်နဲ့ ဟိုလိုဒီလို စဉ်းစားမိလိုက် အိမ်သာပြေးလိုက်နဲ့ပေါ့။ ပြာတာတာ စာအုပ်ဆိုတာလည်း သိပ်မမြင်မတွေ့ဖူးသလောက်ကို ရှားတာ။ တစ်နေ့ ကျွန်တော် ဦးလေးအိမ်ကို ဝတ္ထုစာအုပ်ငှားရအောင် သွားခဲ့ပါတယ်။ ဦးလေးစာအုပ်စင်က ဝတ္ထုစာအုပ်တွေကြားထဲက မှတ်စုစာအုပ်လို ကတ်ထူလေးတစ်ခု ထွက်လာတယ်။ ဖွင့်ဖတ်လိုက်တော့မှ အပြာစာအုပ်မှန်း သိလာတယ်။ ဒါပထမဆုံးအကြိမ် ဖတ်ဖူးတဲ့ စာအုပ်လေ။ ချစ်နည်းလမ်းပွင့်တဲ့။ အခုထိ မှတ်မိနေတယ်။ နောက်တော့ ကျောင်းကကောင်တွေနဲ့ စကားစပ်မိတော့ ‘ဒါများကွာ အဆန်းလုပ်လို့ ဒို့ကျောင်းနားက…

ဘယ်လိုပြောကြမလဲရေးသားသူ – တပ်ကြပ်ကြီး အပိုင်း (၂) ဇာတ်သိမ်း အိဖြူသဇင်ကြတော့လည်း ဇာတ်လမ်းက တမျိုး။ အဖေရော အမေရောက စည်းကမ်းကြီးသဖြင့် သူ့အတွက်က ဟိုဒီကိစ္စဆိုသည်မှာ မင်္ဂလာဆောင်ပြီးမှ လုပ်ရမည့် အရာလို့ထင်သည်။ ညီညီမှာ သူ့ရည်းစားလေးကို သူများတွေလို ဟိုကိုင်ဒီကိုင် လုပ်ချင်သည်၊ အိဖြူက လက်မခံ။ အမှိုက်က ပြဿဒ်မီးလောင်ဆိုသလို စကားခနခနများလာပြီး နောက်ဆုံးတော့ ညီညီက ဟိုကောင်မလေးလိုလို ဒီကောင်မလေးလိုလို လုပ်လာရာမှ အိဖြူက ဒီလောက်သစ္စာမရှိတာ သူ့အိမ်ထောင်ဖက်အဖြစ် မရွေးချင်တော့ဆိုကာ ရည်းစားအဖြစ်မှ ပြတ်စဲလိုက်သည်။ နောက်အချစ်လည်း မရှာချင်တော့။ စာကိုသာ ဖိကျက်နေတော့သည်။ နိုင်နိုင်ကတော့ ထည်လဲတွဲနေတော့သည်။ အခုဆို ကျောင်းပိတ်လို့ အိမ်ပြန်လည်း သူ့အဖို့ မပျင်းတော့ပြီ။ သူ့အဖို့တော့ ယောက်ျားလေး တော်တော်များများကိုလည်း မြည်းစမ်းဖူးလေပြီ။ သူ့ပထွေး ဦးချစ်ဆွေကြောင့်လားမသိ၊…

ဘယ်လိုပြောကြမလဲရေးသားသူ – တပ်ကြပ်ကြီး အပိုင်း (၁) …ဟေ့မိနိုင်….. …အိဖြူပြော ..ငါ့သားလေး အဆင်ပြေလား… …အင်း အဲဒီကိစ္စကိုပဲ ပြောချင်လို့…. …ဘာပြောမှာလဲ…ကွ…. …ဖုန်းထဲမှာ ပြောလို့ကောင်းပါ့မလားတောင် မသိပါဘူးကွာ.. …နင်ကလည်းဟာ နင်နဲ့ငါက မိုင် ၃၀၀ ကျော်ဝေးတာ။ ငါနင့်ဆီလာမယ်ဆိုရင်တောင် ဒီမှာငါက ခရီးသွားဖို့ ပြင်ဆင်ရဦးမှာ..။ နင့်ကိစ္စက စောင့်နိုင်သလား… …မပြောတတ်ဘူး၊ အရေးကတော့ တော့်တော့်ကိုကြီးနေပြီလို့ ထင်တာပဲ… …ပြောကွာကောင်မ ငါမစောင့်နိုင်တော့ဘူး၊ နင်မပြောရင် ငါအိပ်လို့ပျော်တော့မှာမဟုတ်ဘူး… …အေး အဲဒါဆိုရင်လည်း ငါပြောမယ်..။ နင့်အနားမှာ ဘယ်သူရှိလဲ… …ဘယ်သူမှမရှိဘူး ပြောတာပြော… …သားလေးအောင်မျိုးနိုင်က နင် ကိုအောင်နိုင်နဲ့ ရထားတာ ဟုတ်ရဲ့လား…. ဒေါ်နိုင်နိုင်ကျော့နွယ်ဘက်က ခနရပ်သွားသည်၊ နောက်တော့ ဒေါသသံလိုလို၊ အသံတုန်တုန်ခါခါနဲ့ ပြန်ပြောလာသည်။ …အိဖြူ နင်…

စွမ်းသမျှ ခြွေ ကျွမ်းသမျှ ကြွေရေးသားသူ – မောင်ခြိမ့် အပိုင်း (၃) ဇာတ်သိမ်း အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ အင်းစက်မကြိုက်သူများ မဖတ်ရှုပါနှင့်။ သတိလက်လွတ်ဖြင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်နေရာ ပြည့်စုံအောင် ပေါင်ကြားမှ ခုံးထနေသော လီးကြီက ဒေါ်မိုးမိုးစံ ပေါင်ကြားထဲ အမြှောင်းလိုက် ဖိကပ်နေတော့၏။ ” ပလွပ် … ပြွတ် ပြွတ် …… မ ဖြစ် သင့် တော့ဘူး … သားရယ် … အဟင့် ဟင့် ” နူတ်ခမ်းချင်း နမ်းနေရာမှ ဒေါ်မိုးမိုးစံက လူချင်းခွာကာ နံရံအား ကျောကပ် ထားလိုက်သည်။ သူမ အနေဖြင့် ပြည့်စုံအောင် လူပျိုဘဝတွင် စိတ်အလို လိုက်ခဲ့သောလည်း သမီးဖြစ်သူနှင့်…

စွမ်းသမျှ ခြွေ ကျွမ်းသမျှ ကြွေရေးသားသူ – မောင်ခြိမ့် အပိုင်း (၂) အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ အင်းစက်မကြိုက်သူများ မဖတ်ရှုပါနှင့်။ ” ဝေါ …… ဝေါ …… ဝုန်းးး ဝုန်းးးး …… ဒလိန်းးး ဂျိန်းးး ” ရုတ်တရက် လေပြင်းများ တိုက်ခတ်၍ မိုးရွာချနေပြန်၏။ ” ဟော … သမီးတို့ … လမ်း မိုးမိတော့မယ် ထင်တယ် … သားရေ ” ” ဟုတ်တယ် … မိုးက တအားရွာ နေပြီ ” ပြည့်စုံအောင်မှာ စကားပြောနေရင်း ဒေါ်မိုးမိုးစံ ပေါင်ကြားမှ စောက်မွှေးအုံကြီးအား မြင်ယောင်ရင်း လီးက တင်းမာလာတော့သည်။ခုံပေါ်လက်ကွေးတင်ထားသော ဒေါ်မိုးမိုးစံ၏ လက်တကိုင်း…

စွမ်းသမျှ ခြွေ ကျွမ်းသမျှ ကြွေရေးသားသူ – မောင်ခြိမ့် အပိုင်း (၁) အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ အင်းစက်မကြိုက်သူများ မဖတ်ရှုပါနှင့်။ ” ဒေါက် ဒေါက် … ဒေါက် ဒေါက် … သားလေး … ထတော့ … သား လေးလေးကျော်တို့ ရောက်ပြီ … အောက်ထပ်မှာ ” ” ဟုတ် … မာမီ ” မိခင်ဖြစ်သူ အသံကြောင့် ပြည့်စုံအောင် တစ်ယောက် နေ့လည်ခင်း အိပ်နေရာမှ အလူးလဲထကာ မျက်နှာသစ်ပြီး ခေါင်းရင်းဘေးနားက မှန်တင်ခုံလေးပေါ်မှ မှန်အား တချက်ကြည့်ကာ ခလယ်ခွဲထားသော ဂုတ်ထောက်ဆံပင်အား သေချာ ဖီးလိုက်၏။ မျက်ခုံးထူထူကြီးနှစ်ဖက် ထိစပ်နေကာ ပါးချိုင့် တဖက်ဖြင့် ချောမောခန့်ငြားသော…

အကြင်တို့လယ် ကောက်စိုက်တုန်းကရေးသားသူ – ငွေလမင်း “မိုးကလည်းနော်.. ရွာမှာဖြင့် ရွာတာ မဟုတ်ဘူး.. အလုပ်ပျက်ရုံ စွက်ကယ် စွက်ကယ်နဲ့ တကတည်း..” “ဘာတွေ မြည်တွန်နေတုန်း အဘွားကြီးရဲ့..” “အဝတ်တွေ မခြောက်လို့ တော်ရေ.. ဒီ မိုးနှယ်ကြောင့်.. ဟွမ်း..” “ဟ.. မိုးကို အဲ့သလို မပြောရဘူးလေ.. မင့်နှယ်.. လယ်ထဲကိုင်းထဲ ကြီးခဲ့တာ မဟုတ်တဲ့ တိုင်းပဲ..” “ဒါတော့ ဒါပေါ့တော်.. ခုလို ရာသီများတော့ ရွာက အိမ်နဲ့ ခြံဝိုင်းပဲ သတိရမိပါတယ်.. မြို့ကြီးပြကြီးမယ် တိုက်ခန်းကျဉ်းလေးနဲ့ နေပြီး မိုးလည်း မိုးမို့.. နွေလည်း နွေမို့.. အဝတ်ကလေး လှန်းဖို့တောင်မှ ဒုက္ခကများ.. အနေကြပ် အသေကြပ်.. ဟင်းးး” “ငှယ်.. ဒီမိန်းမ ဓာတ်ပြားဟောင်းကြီး အပ်ကြောင်း…