Author: wathone

အင်းစက်ဆိုတာ သွေးသားရင်း အချင်းချင်း လိင်ဆက်ဆံတာကို ပြောခြင်းဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် မကြိုက် မနှစ်သက်ပါက မဖတ်ရှုပါနှင့်။ အင်းစက်မြို့လေးရေးသားသူ – အမည်မသိ (ဖြစ်ရပ်မှန်ဖြစ်သည်။ အတုခိုးယူချင်း မပြုပါနှင့်) ကျွန်တော် အလုပ်လုပ်ခဲ့တဲ့ မန္တလေးနားက နယ်မြို့လေးမှာပဲ။ မြို့နာမည်တော့ ထည့်မရေးချင်တော့ဘူး။ ရွာနာမည်တွေတော့ ရေးလိုက်မယ်။ မြို့ရဲ့မြောက်ဘက်မှာ သာယာကုန်းဆိုတဲ့ ရွာရှိတယ်။ မြို့နဲ့ ၇ မိုင် ၈ မိုင် လောက်ဝေးတယ်။ သာယာကုန်းရဲ့ အရှေ့ဘက်သွားရင် ရှမ်းကွေ့ရွာရှိတယ် ။ သာယာကုန်းနဲ့ ဆယ်မိုင်လောက်ဝေးတယ်။ သူကအုပ်စုခေါင်းဆောင်ရွာ။ ကျနော့်တာဝန်က ဆေးမှူးဆိုတော့ ရွာတကာပတ်ပြီး စာရင်းပြုစုရတာပေါ့ ။ ရှမ်းကွေ့ရွာက အမြဲလိုလို သွားနေရတဲ့ရွာ။ သာယာကုန်းကတော့ ဖြတ်သွားဖြတ်လာလောက်ပဲ အမြဲမဝင်ရဘူး။ တစ်ရက် ကျနော် ဂျူတီပြီးလို့ ရှမ်းကွေ့ကနေ မြို့ထဲဘက်…

ကော်ဖီမစ် နှင့် ချွေးမရေးသားသူ – အမည်မသိ သားဖြစ်သူ တိုးမောင်က နေပြည်တော်ကို သင်တန်း ၂ ပတ်သွားရမှာမို့ အိမ်မှာမိန်းမသား ၂ ယောက်ထဲရှိလို့ အိမ်လာစောင့်ပေးပါဦး အဖေဆိုလို့ မုဆိုးဖိုကြီး ဦးမြမောင်တစ်ယောက် ရန်ကုန်ကို ဘုရားဖူးလို သဘောထားပြီး ရောက်လာခဲ့တယ်။ အသက် ၆၀ ကျော်ဆိုပေမယ့် သန်တုန်းမြန်တုန်း ဆိုပါတော့။ ငယ်စဉ်က အားကစားလိုက်စားခဲ့၍ အခုချိန်ထိ ခန္ဒာကိုယ်က ကျစ်လစ်ပြီး သန်မာဆဲ။ သားတို့ အိမ်ထောင်ကျတာ ၅ နှစ်ကျော်ပြီ ကလေးမရကြပေ။ ချွေးမ အေးအေးခိုင်က အထည်ဆိုင်ဖွင့်သည်။ တူမတော်စပ်သူ မိတာကို အိမ်အကူအဖြစ် ခေါ်ထားကြသည်။ မွေးကတည်းက ဖခင်မရှိခဲ့သော ချွေးမလေးက ဦးမြမောင်အား ဖခင်အရင်းလိုပင် အလွန်ချစ်ရှာသည်။ တိုးမောင်ခရီးမထွက်မှီ ၂ ရက်ခန့်ကြို၍ ရန်ကုန်သို့…

မုဆိုးလား သားကောင်လားရေးသားသူ – ဘွား ကျော်စိန်ဘ တောထဲ ရောက်နေသည် ။ သူသည် မုဆိုးတစ်ယောက်ပါ ။ တောသတ္တဝါတွေကို ချောင်းမြောင်း သတ်ဖြတ်တဲ့ မုဆိုး ။ သူ ပဲခူးရိုးမ တောင်ခြေ တောကြီးရဲ့ တောနက်ထဲမှာ ရောက်နေသည် ။ စိမ်းစိုထူထပ်တဲ့ တောနက်နက်ထဲမှာ တစ်ကိုယ်တော် သေနတ်သမား မုဆိုးကျော်စိန်ဘ သည် သားကောင်ကို ရှာဖွေနေသည် ။ အပင်မြင့်ကြီးတွေရဲ့ ထိပ်ဖျားမှာ မျောက်တစ်အုပ် တကွိကွိနဲ့ တစ်ပင်နဲ့ တစ်ပင် ကူးလွှဲ ပြေးလွှားနေသည် ။ လက်တန်ရှည်ရှည် အမြီး ရှည်ရှည်နဲ့ မျောက်လွှဲကျော်တွေ . . ။ တကိုယ်လုံး အနက်ရောင် ။ မျက်နှာတွေက အဖြူရောင် …။ တစ်ချက်တစ်ချက်…

လက်ဝေခံရေးသားသူ – မင်းဟန်စိုး “ ခင်မွန် ” “ ရှင်..” “ ဆရာ့ကို စားပွဲပေါ်က ဖိုင်အစိမ်းလေး ကမ်းလိုက်စမ်းပါ ..” “ ဟုတ်ကဲ့ ဆရာ…” ခင်မွန်သည် စားပွဲတွင် အလုပ်လုပ်နေရာမှထကာ ဆရာဦးစိုးဦးရဲ့ စားပွဲရှေ့သို့ လျှောက်လှမ်းလိုက်သည် ။ ခင်မွန် ဖြေးဖြေးလေး လျှောက်နေစဉ်မှာပင် လှုပ်လီလှုပ်လဲ့ဖြင့် တုန်ခါနေသော တင်ပါးကြီးများက အရွယ်နှင့် မမျှအောင် ကြီးမားလှသည် ။ ဆရာဦးစိုးဦးရဲ့ စားပွဲပေါ်မှ ဖိုင်အစိမ်းလေးကို ယူပြီး ပက်လက်ကုလားထိုင်တွင် ထိုင်နေသည့် ဆရာ့ထံသို့ ပတ်ပြီး လျှောက်လှမ်းသွားသည် ။ ခြေလှမ်းတွေ လှမ်းလိုက်လေတိုင်း ဝတ်ထားသော ထမိန်လေးအတွင်းမှ ရုန်းကန် ထကြွသွားသည့် ခင်မွန်ရဲ့ ပေါင်လုံးကြီးများမှာ ဖြောင့်တန်းပြီး တုတ်တုတ်ခဲခဲ ရှိလှသည်…

တခြားတစ်ယောက်ဆီမှာလားရေးသားသူ – မောင်ခြိမ့် [ အတွေးပင်လယ်ပြာတွင် ရေးသားသည်။ ] အခန်း ( ၁ ) လွမ်းသလားလို့မေးရင်ခေါင်းလေးကိုငြိမ့်လက်ကလေးကိုပိုက်ကလေးတစ်ယောက်လိုငါညာလိုက်မယ်မလွမ်းလောက်ပါဘူး…..။ ……………………………………… ” ဒါပြီးတော်တော့ ပိုင်စိုးရာ … မင်းများနေပြီ ” ” မများပါဘူး … မင်းနိုင်ရာ … အွိ … အေ့ ဂေ့ ” ” နောက်ရက်မှ … ဆက်သောက်ကွာ သူငယ်ချင်း … ပြန်ကြစို့ ” ” ပြန်မယ် … ဟုတ်လား …… ဟားဟားးးး …… အိမ်ပြန်တော့ရော … ငါ့ ဘဝက … ဘာထူးမှာ မို့လဲကွ ” ” ဟူးးးး ……

ဧကရီရဲ့ ငရဲခန်း (ဇာတ်သိမ်းပိုင်း)ရေးသားသူ – မောင်အောင်မျိုး ဧပရယ်တို့ လက်ထပ်ပြီးသည်မှာ တစ်နှစ်ပင်ကျော်ခဲ့၍ သမီးလေးတစ်ယောက်ပင် မွေးပြီးနေပြီ။ ချက်ကြီးနှင့် သောင်းစိန်တို့လည်း ရန်ပွဲတွင် လူသတ်ခဲ့သဖြင့် ထောင် ၁၀ နှစ်စီ ကျနေကြပြီ။ ထို့ပြင် ဧပရယ် ကိုယ်ဝန်စဆောင်ကတည်းကပင် ဧပရယ့်အမေ ဒေါ်ခင်သစ်က သမီးကိုပြုစုရန် အတူလာနေသဖြင့် မာလလည်း ဧပရယ့်အနား ကပ်ခွင့်မရ။ ဂျူလိုင်စိုးလည်း စလုံးသို့ ထွက်သွားသည်မှာ ကြာပြီ။ ခက်သည်က ထက်ကေခိုင်မှာလည်း ရန်ကုန်ရှိ ဦးလေးအိမ်သို့ပြောင်း၍ ကျောင်းတက်နေသဖြင့် မာလ လုံးဝငတ်နေသည်မှာ တစ်နှစ်ခန့်ရှိပြီ။ ဒေါ်ခင်သစ်ကလည်း ဧပရယ်နှင့် ကလေးအနားမှ မခွာ။ ဒေါ်ခင်သစ်မှာ ဧပရယ်တို့အိမ်တွင် ခြံရှင်းရန်နှင့် အခြားအလုပ်များခိုင်းရန် အတော်အတန် စိတ်ချရသည်ဟုထင်သည့် ညိုကြီးကို ခေါ်ထားသည်။ မာလကတော့ ဧပရယ့်အိမ်နားသို့ ကပ်ခွင့်မရသည်ပင် ၆…

ဧကရီရဲ့ ငရဲခန်း (အပိုင်း ၆)ရေးသားသူ – မောင်အောင်မျိုး ”ငါစိတ်ပြောင်းသွားပြီ။ အခုလောလောဆယ် ငါတို့ မင်းနဲ့ ရေအတူတူချိုးချင်တယ်။ ရေချိုးခန်းကို ၅ မိနစ်အတွင်း အရောက်လာခဲ့” ဧပရယ် ဘယ်လိုလုပ်ရမှန်းမသိ။ ဧပရယ့်ဆီတွင် ရင်လျှားရန် ထဘီသီးသန့်မရှိ။ ရေချိုးလျှင် တဘက်သာ ပတ်သွားပြီး ရေချိုးခန်းထဲတွင် တုံးလုံးချိုးလေ့ရှိသည်။ ယခုလည်း မတတ်နိုင်တော့ဟု စိတ်ပိုင်းဖြတ်ကာ အဝတ်အစားများကို ချွတ်၍ တဘက်လေးပတ်ကာ ရေချိုးခန်းရှိရာသို့ ထွက်လာခဲ့သည်။ ရေချိုးခန်းထဲတွင်တော့ မာလတို့ ၂ ဦးမှာ တံခါးပင် မပိတ်ပဲ တုံးလုံး ရေချိုးနေကြသည်။ မာလတို့၏ လီးတံ ရှည်ရှည်မျောမျော မဲမဲကြီးများမှာ ပျော့တွဲ၍ကျနေသည်။ ”ဝင်ခဲ့လေ ဘာရပ်ကြည့်နေတာလဲ” ဧပရယ် တုန့်ဆိုင်းသော ခြေလှမ်းများဖြင့် ရေချိုးခန်းထဲသို့ ဝင်လိုက်သည်။ ဧပရယ်၏ ဖြူဝင်းနေသော ရွှေအိုရောင်…

ဧကရီရဲ့ ငရဲခန်း (အပိုင်း ၅)ရေးသားသူ – မောင်အောင်မျိုး နောက်နေ့ ဆေးရုံတွင် ချက်ကြီးကို ဧပရယ် မျက်နှာချင်းမဆိုင်ရဲ။ ချက်ကြီးကတော့ စပ်ဖြီးဖြီးနှင့် ကြည့်နေသည်။ ချက်ကြီးက ဧပရယ်နားကပ်၍ ”ချစ်လေး ခဏနေ နောက်က ဒရဝမ်ဆောင်ကို လာခဲ့ဦး။ ကိုယ်စောင့်နေမယ်။ ဟဲဟဲ မလာလို့ကတော့ သိတယ်နော် ဟင်းဟင်း” ဧပရယ် မတတ်နိုင်တော့။ ဒရယ်ဝမ်အခန်းတွင် ဧပရယ့်ကို မီးပွင့်မတတ် ကြည့်တတ်သည့် ဒရယ်ဝမ် သောင်းစိန်လည်း ရှိနေမည်မှာ အသေအချာပင် ဖြစ်သည်။ ဧပရယ် အဝတ်အစားများကို လုံလုံခြုံခြုံဖြစ်အောင် ဆွဲဆန့်လိုက်သည်။ သို့သော် ကိုယ့်ကိုယ်ကို ဘယ်လိုထိန်းထိန်း ယောက်ျားကြီး နှစ်ယောက်၏ သားမယားပြုကျင့်ခံရတော့မည်ဖြစ်၍ ပန်းလေးထဲမှ အရည်က အလိုလို ထွက်လာသည်။ ”ဟဲဟဲ ချစ်လေးရောက်လာပြီ” ”ကဲ အင်္ကျီချွတ်စမ်း။ မင်းနို့တွေကို…

ဧကရီရဲ့ ငရဲခန်း  ( အပိုင်း ၄)ရေးသားသူ – မောင်အောင်မျိုး ဧပရယ်၏ တစ်ကိုယ်လုံးမှာလည်း ချွေးများဖြင့် ရွှဲစိုဝင်းပြောင်နေသည်။ မာလက ရှိုက်ငိုနေသော ဧပရယ်၏ ပေါင်လုံးတုတ်တုတ်များနောက်တွင် နေရာယူလိုက်သည်။ လေးဖက်ကုန်းနေရသဖြင့် ဧပရယ်၏ အဖုတ်လေးမှာ ပြူးထွက်နေပြီး လုံးဝန်းတင်းယင်းသည့် ဖင်ကြားမှ စအိုပေါက်လေးမှာ မာလ၏ လီးကြီးကို ချက်ချင်းပြန်ထောင်လာစေသည်။ အလှနတ်သမီးလေး ဧပရယ်မှာ မုဒိမ်းသမားများ၏ လုပ်ချင်တိုင်းလုပ်မှုကို ကယ်သူမရှိ ခံနေရတော့သည်။ မာလ၏ လီးတံကြီးမှာ ဧပရယ်၏ အပျိုရည်များ သွေးစများ ပေကျံနေသည်။ ဧပရယ်၏ ပန်းလေးမှာလည်း မုဒိမ်းသမား၏ မညှာမတာ ချွေဖျက်ခြင်း ခံခဲ့ရသဖြင့် ပေပွနေသည်။ မာလက ဧပရယ်၏ စောက်ခေါင်းထဲသို့ နှိုက်၍ အရည်များကို လီးတွင် လိမ်းလိုက်သည်။ ထို့နောက် ဧပရယ်၏ ဖင်ပေါက်လေးတွင် လီးကို…

ဧကရီရဲ့ ငရဲခန်း အပိုင်း (၃)ရေးသားသူ – မောင်အောင်မျိုး ဧပရယ်မှာ ဘာအဝတ်မှ မချွတ်ရသေးသော်လည်း အဝတ်အစားများမှာ ဖရိုဖရဲ ဖြစ်နေသည်။ သေးကျင်လွန်းလှသော ခါးလေးအောက်မှ လုံးတင်းပြီး ပြည့်ဖောင်းလှသော ဧပရယ့် အိုးကြီးနှစ်လုံးမှာ ခြေလှမ်းတိုင်းတွင် တစ်ချက်ချင်း တုန်ခါနေသည်။ လှပဖူးရွနေသော မျက်နှာလေးမှာ ငိုယိုရုန်းကန်နေသဖြင့် မဲ့နေသော်လည်း ချောဆဲ။ ”ဟျောင်တွေ ဒီဆော်ကြီးကို ငါ ကော့ပျံသွားအောင် ကိုင်ပြမယ်။ မင်းတို့တွေ ကောင်းကောင်းကြည့်ပြီး ပညာယူကြ။ ငါပြီးရင် မင်းတို့အလှည့်ပေါ့။ ဟိုကောင် ချက်ကြီး ဗီဒီယိုရိုက်ထားစမ်း” ”ဟင့် ဟင့် မ မလုပ်ကြပါနဲ့ရှင်။ ရှင်တို့လိုချင်တာ ယူသွားကြပါ ဟင့် ဟင့်” မာလ ဆရာဝန်မချောလေး ဧပရယ်အား စလုပ်တော့သည်။ ”ဟျောင်တွေ ငါတစ်ယောက်တည်းနိုင်တယ်။ မင်းတို့ ဟိုနားကနေ ကြည့်ကြ”…