စိတ်ရဲ့စေလိုရာအတိုင်းတာ နေမယ်ဆို(ကပ်ကိုးဇာတ်လမ်းလေးပါ)ရေးသားသူ – Tun Tun ကျွန်မ နာမည်က သီတာပါ။ အသက်က ၂၅ ပေါ့။ ကိုကျော်နဲ့ အိမ်ထောင်ကျတာ ၄ နှစ်ပြည့်ခဲ့ပြီ။ ကျွန်မဟာ အတော်လှတဲ့အထဲမှာပါတယ်။ ပြောရမယ်ဆို ကျောင်းတက်တုန်က Major Queen အပြင် အခြား Talent ပိုင်း အကပိုင်းတွေမှာပါ ထူချွန်ခဲ့ပြီး ကောင်းလေးတွေကြားမှာ နာမည်ကြီးခဲ့တာပေါ့။ ကိုကျော်နဲ့ မတွေ့ခင် ရည်စား ၈ ယောက်လောက် ရှိမယ်ထင်တယ်။ ကိုနဲ့က ၆ လလောက်ပဲ ကြိုက်ပြီး စိတ်မချလို့ ကျမကို လက်ထပ်ခဲ့တာပါ။ စိတ်မချဆို ကျွန်မက ယွတယ်လို့ ဆိုရမလိုပဲ။ ကိုကျော်နဲ့ မတွေခင်တည်က အပျိုမဟုတ်တော့ဘူး။ တွဲခဲ့တဲ့သူ တော်တော်များများနဲ့ နေခဲ့ဖူးလို့ အကြိမ်တောင် မမှတ်မိဘူး။ ကျွန်မ…
Author: wathone
အနက်ရှိုင်းဆုံး
မှတ်ချက် – အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ အင်းစက်စာပေဆိုသည်မှာ မိသားစု မောင်နှမ သွေးသားရင်း အချင်းချင်း လိင်းဆက်ဆံသော အကြောင်းအရာကို စိတ်ကူးပုံဖော် ရေးသားထားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် မကြိုက် မနှစ်သက်ပါက မဖတ်ရှုပဲ ကျော်သွားပေးပါ။ ယခုဝတ္ထုမှာ စာပေသဘော ရေးသားခြင်း ဖြစ်သဖြင့် လိုက်လံအတုယူ ပြုလုပ်ခြင်းများ မပြုလုပ်ပါရန် မေတ္တာရပ်ခံပါသည်။ အနက်ရှိုင်းဆုံးရေးသားသူ – Ko Si ” ခင်မြ ငါခေါ်နေတာ မကြားဘူးလား ဒီမိန်းမ ” ” ဘာတုန်း ကျုပ်မအားဘူး… ဒီမှာ အလုပ်လုပ်နေတယ် “ ဟု တဲအိမ်လေးအတွင်းမှ မခင်မြသည် ခင်ပွန်းဖြစ်သူ ကိုမောင်လှ အရက်သမားအား ပြောလိုက်လေသည်။ ” ငါ့ကို ပိုက်ဆံပေးဦး အရက်သွားသောက်မလို့ ”…
ထောင့်မှန်ကန် အချစ်
ထောင့်မှန်ကန် အချစ်ရေးသားသူ – မန္တလာမောင်မောင်တုတ် “ ဂိုးဟေ့…ရွှီ…” အောင်အောင် သွင်းလိုက်သော ဂိုးဝင်သွားပြီဆိုတာ သိလိုက်သည်နှင့် ကွင်းထဲ ပတ်ပြေးနေမိသည်။ ဒီဂိုးသည် သူတို့အသင်းအတွက် တစ်လုံးတည်းသော အနိုင်ဂိုး ဖြစ်ပေသည်။ ရှေ့တန်းနေရာမှ အ.ထ.က လက်ရွေးစင်အဖြစ် ထူးချွန်စွာ ကစားတတ်သော အောင်အောင်တို့အသင်း ဒီလိုမျိုး ဗိုလ်လုပွဲထိ တက်လာအောင် အောင်အောင်ကပင် ဂိုးတွေ တဒိုင်းဒိုင်းသွင်း၍ လုပ်ဆောင်ခဲ့သည် မဟုတ်ပါလား။ အောင်အောင်တို့ အသင်းတွင် အောင်အောင်တို့ဘက်မှ လှပျိုဖြူ အပျိုချောတွေက လူပျိုပေါက်စလေး ဆယ့်ရှစ်နှစ်ကျော်သာရှိသေးသော အရပ်မြင့်မြင့် ဆံပင်အလယ်ခွဲဂုတ်ထောက်လေးနှင့် ဂျပန်မင်းသားစတိုင် အောင်အောင်အား ပန်းကမ်း ဂုဏ်ပြုချင်လှသူတွေ များလှပေသည်။ “ ပထမဆုရ အမှတ် (၁၃) အ.ထ.က အသင်း ဒိုင်းဆုကြီးရယူရန် စင်မြင့်ပေါ်သို့ ကြွကြပါခင်ဗျား…” ဆုပေးမဏ္ဍပ်၏…
ကာမတောသို့ ရမ္မက်ခရီး
ကာမတောသို့ ရမ္မက်ခရီးရေးသားသူ – ????? အခန်း ( ၁ ) ““ဒါ .. မဝင်းမေတို့ အိမ်ပါလား ခင်ဗျာ”” ““ဟုတ်ပါတယ် . ဟုတ်ပါတယ် .. ဘာကိစ္စရှိလို့ ပါလဲ”” ““မဝင်းမေ ကျွန်တော့်ကိုသိပါတယ် .. ခဏလောက် ခေါ်ပေးပါလားဗျာ”” ““မဝင်းမေ ခရီးထွက်နေတယ်ကွဲ့”” ““ကျွန်တော်က ဦးနေစိုးသား ဇေယျာစိုးပါ။ ဒီမှာငွေကြေးစာရင်းလေးတွေရှင်းဖို့ ဖေဖေလွှတ်လိုက်တာပါ”” ဒီတော့မှ အသက် (၅၀) လောက်ရှိသော ဦးလေးကြီးသည် လှုပ်လှုပ်ရွရွဖြစ်၍ သွားရလေသည်။ ““အော် .. ဦးနေစိုးရဲ့သားကိုး .. လာလာ အိမ် ထဲဝင် ဦးလေးတို့ကလဲ လူစိမ်းဆိုတော့ ရုတ်တရက် အဝင် မခံရဲဘူးကွဲ့ .. ဟဲ့ သမီးခင်မေ ဧည့်သည် အတွက်…
သူဌေးမကြီး မာမာနွယ်
သူဌေးမကြီး မာမာနွယ်ရေးသားသူ – ????? မာမာနွယ် ကုတင်ပေါ်တွင် ခေါင်းအုံးကို ကျောမှီထိုင်ကာ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ခပ်ကားကား လုပ်ထားစဉ် သူမထမီအောက်မှ ခေါင်းတစ်ခုကို အသာပွတ်ပေးနေပြီး ဆေးလိပ်တစ်လိပ်ကို အရသာခံ သောက်နေ၏။ ဆေးလိပ်ငွေ့ကို အဆုတ်ထဲသို့ ရှိုက်သွင်းလိုက်ပြီး တစ်ချက်အဖုတ်ထဲမှ ကျင်ခနဲ ဖြစ်သွားသဖြင့် မျက်နှာတစ်ချက် ရှုံ့လိုက်သည်။ တုတ်ခိုင်သော ပေါင်နှစ်ချောင်းကို အတင်းညှပ်ထားလိုက်ပြီး ခေါင်းကို အတင်းပွတ်သပ်နေလိုက်သည်။ နောက်မှ ဘေးရှိစားပွဲပေါ်မှ ဆေးလိပ်ပြာခွက်ထဲ ဆေးလိပ်ကို ထိုးထည့်လိုက်ပြီး ထမီအောက်စကို ဆွဲလှန်လိုက်သောအခါ သူမပေါင်ကြားမှ နုနယ်လွန်းသော မျက်နှာပေါက်နှင့် အသားအရေ ဖြူဖွေးနေသော ခပ်ချောချော ကောင်လေးတစ်ယောက်မှာ မျက်နှာတစ်ခုလုံး ရွှဲနစ်လျက် ခေါင်းမော့လာလေ၏။ “ကောင်လေး.. နင့်ကို ဘယ်သူက ရပ်ခိုင်းလို့ ရပ်လိုက်တာလည်း..” သူမအမေးကြောင့် ထိုချာတိတ်မှာ ထိတ်လန့်စွာဖြင့်…
ဆုံခဲ့ဖူးတဲ့ တစ်ညတာ
ဆုံခဲ့ဖူးတဲ့ တစ်ညတာရေးသားသူ – Had3s အချစ်ဆိုတဲ့ အရာကို လိုက်ရှာရင် … တွေ့ချင်မှ တွေ့ပါတယ် … တွေ့မယ့်တွေ့တော့လည်း … မထင်မှတ်ပါပဲ … အချစ်ကို သေသေချာချာ ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် … ခံစားခွင့်ရခဲ့ပေမယ့်် … ချစ်ခွင့်ရတဲ့ အချိန်တွေက တိုလွန်းပါတယ်ဗျာ … ကံကြမ္မာက တစ်ညတာပဲ … အချိန်ပေးတော့ … ပြန်တွေးမိတိုင်း … အသည်းတွေနာအောင် … လွမ်းနေပါတယ် … အချစ်ဦးဆိုတာမျိုးက … တစ်ဘဝလုံး သေတဲ့အထိ … အသည်းထဲမှာ ဘယ်တော့မှ မေ့မှာ မဟုတ်သလို … ဝေးသွားတော့လည်း … ပြန်တွေ့လေမလားလို့ … တစ်ဘဝလုံး လိုက်ရှာနေမိပါတယ် … ချစ်ဖူးသူတိုင်း ……
မင်းမျိုးမင်းနွယ်
မင်းမျိုးမင်းနွယ်ရေးသားသူ – ????? လူ့ဘဝက မရိုးရှင်းပေမယ့် ဖြတ်သန်းခဲ့တဲ့ အတွေ့အကြုံတိုင်းမှာ ပေးဆပ်မှု ရှိကိုရှိနေပါတယ်။ပြည်စုံပြီ ထင်တဲ့ ဘဝရဲ့ အတိတ်တွေမှာ ဝမ်းနည်းမှု့တွေက လက်ပြ နူတ်ဆက်နေကြတုန်းပဲ။ ဖြစ်သင့်တာထက် ဖြစ်ချင်တာတွေ လုပ်မိတဲ့အခါ အားရကျေနပ်ခြင်းနဲ့အတူ မဖိတ်ခေါ်ပဲ ရောက်လာတတ်တဲ့ ဆန့်ကျင်ဖက် အရာတွေက နေရယူတတ်ကြတယ်။ ထာပါးဗျာ ကျုပ်ပုံပြင်လေး ပြောပြမယ် အပျင်းပြေပေါ့။ အင်း ဘာပုံပြင်လည်းတော့ မမေးနဲ့ ခင်ဗျား လိုင်းဖွင့်ပြီး ဖုန်းစခွင်ပေါ်ကနေ အေးဆေးလေး ဖတ်နေဗျာ။ အရည်အချင်း ရှိပါလျက် ရှေးခေတ် မိဘုရားခေါင်ကြီး တစ်ယောက်ကြောင့် ရွှေနန်းတော်ထဲ နန်းတွင်းမင်းသမီး နေရာကနေ လက်စွဲအပျိုတော်လေး ဖြစ်သွားရတဲ့ အငြိမ့်သမလေး အကြောင်းဗျ။ အဲဒီခေတ်က နန်းတွင်း သဘင်လောကမှာ နာမည်ကျော်ကြားတဲ့ ဆယ်လီ တစ်ယောက်ပေါ့။ တိုင်းပြည်အုပ်ချုပ်…
တက်လူ
တက်လူရေးသားသူ – ချမ်းမြေ့သာဇံ မောင်မောင်နှံ နှုတ်ဆော့မိမှတော့ မထူးတော့ပေ။ သူကလည်း စိန်ခေါ်ပြီလေ။ ဒီတော့ ဘွာခတ်နေလို့ ညံ့ရာကျသွားမှာပေါ့။ ဤသို့ပင် ‘တက်လူ’ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ သွေးက စကားပြောလာသည်။ သွေးဆိုတာက လူပျိုသွေး။ တက်လူအသက်က ၁၆ နှစ်ကျော်လာပြီ။ ဆန့်ကျင်ဘက် မိန်းမတွေရဲ့ အဓိက ပစ်မှတ်တွေကို အငမ်းမရ ကြည့်တတ်လာပြီ။ ပြီးတော့ အသံတွေပြောင်းလာသည်။ နှုတ်ခမ်းမွှေးနုနုလေးတွေ ခပ်ရေးရေးပေါက်လာပြီ။ ‘မာစတာဘေးရှင်း’ ခေါ် ဂွင်းတိုက်တတ်လာပြီ။ အားလုံးခြုံလိုက်လျှင် တက်လူတစ်ယောက် ကလေးမဟုတ်တော့ပဲ လူပျိုဖြစ်လာပြီ။ ကြီးကောင်ဝင်လာပြီဟု ပြောရပေတော့မည် ။ ……………………………………………….. မနက်ပိုင်းက သူ့အမေကို မြစ်ဆိပ်သို့ လှည်းနှင့်လိုက်ပို့ပြီး အပြန်တွင် မရင်မေ နှင့် တွေ့၏။ တွေ့သောနေရာက ရွာနှင့် အတော်လှမ်းသော တောင်ကြားလမ်းတစ်နေရာမှာ ဖြစ်သည်။…
မိသားစုအတွင်းမှ အချစ်များ
မှတ်ချက် – အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ အင်းစက်စာပေဆိုသည်မှာ မိသားစု မောင်နှမ သွေးသားရင်း အချင်းချင်း လိင်းဆက်ဆံသော အကြောင်းအရာကို စိတ်ကူးပုံဖော် ရေးသားထားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် မကြိုက် မနှစ်သက်ပါက မဖတ်ရှုပဲ ကျော်သွားပေးပါ။ ယခုဝတ္ထုမှာ စာပေသဘော ရေးသားခြင်း ဖြစ်သဖြင့် လိုက်လံအတုယူ ပြုလုပ်ခြင်းများ မပြုလုပ်ပါရန် မေတ္တာရပ်ခံပါသည်။ မိသားစုအတွင်းမှ အချစ်များရေးသားသူ – Ko Si စည်သူနှင့် သူ့ညီမလေး မေမြတ်တို့သည် သူ့တို့ဖုန်းဆားဗစ် အရောင်းစင်တာလေးမှ ညနေပိုင်း ဆိုင်သိမ်းကာ အိမ်သို့ ကလစ်ဆိုင်ကယ်နှင့် ပြန်လာခဲ့ကြသည်။ စည်သူမှာ အသက် ၂၁ နှစ် ရှိပြီဖြစ်ပြီး ပြီးခဲ့သည့်နှစ်က ကျောင်းပြီးကာ မိဘများထံမှ အရင်းအနှီးတောင်းပြီး သူဝါသနာပါသော ဖုန်းဆားဗစ် အရောင်းစင်တာဆိုင်လေး ဖွင့်ထားလိုက်သည်။…
ဖြစ်ပါစေ
ဖြစ်ပါစေရေးသားသူ – ကိုငြိမ်းမောင် နွေးထွေးလှတဲ့ သူမရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းရတဲ့အချိန်ဆိုတာ ကမ္ဘာပေါ်က အရာရာတိုင်းကို မေ့နေချိန်ပေါ့။ နုအိထွေးနေသော နှုတ်ခမ်းလေးကိုသာ အဆက်မပျက် တတ်မက်နေမိတဲ့အချိန် ကျွန်တော် နောက်ဆုတ်လိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ….. “ကို… ဘာလို့လဲ လူလာနေလို့လား” “ဟင်…. အော် ဟုတ်တယ်ချစ်ရဲ့ ကိုလူသံကြားလားလို့” “ကိုကလဲကွာ ဒီကိုလာတဲ့လူတိုင်းက အတွဲတွေပဲဟာ ဂရုစိုက်မနေနဲ့” “ဟုတ်ပါပြီကွာ……ကဲလာ” “အွင့်” ကျွန်တော်လည်း သူမနှုတ်ခမ်းဖူးလေးကို နမ်းရင်း လုံးဝန်းနေတဲ့ သူမရင်သားလေးအား ပွတ်ပေးလိုက်သည်။ တကယ်တော့ သူမနှုတ်ခမ်းလေးမှ ရလိုက်သော ရနံတစ်ခုဟာ….. ……………………………………………………. ကျွန်တော်နဲ့ မေသက်နွယ်လို့ခေါ်တဲ့ အတန်းထဲက အချောအလှလေးနဲ့ ချစ်သူဖြစ်တာ အခုဆိုရင် ခြောက်လပင် ကျော်လာပြီ ဖြစ်သည်။ မေသက်နွယ်ကလည်း ခပ်အေးအေးနေတတ်တဲ့ ကျွန်တော်ကို အရင်ထဲက သဘောကျခဲ့သည်ထင်သည်။ သူမကလည်း…