Author: wathone

စိတ်ရဲ့ခေါ်ဆောင်ရာရေးသားသူ – ????? အပြည်ပြည်ဆိုင်ရာလေဆိပ်သို့ လေယာဉ်တစ်စင်း ဆင်းသက်လာလေသည် ။ ထိုလေယာဉ်ပေါ်မှ အသားဖြူဖြူ ဗလတောင့်တောင့်ဖြင့် ကြည့်ကောင်းသော ယောက်ျားတစ်ယောက် နေကာမျက်မှန်လေးတပ်ကာ ဆင်းလာခဲ့သည်။ အနောက်တိုင်းဝတ်စုံကို စတိုင်ကျကျလေး ဝတ်ကာ ဆံပင်တိုလေးကို ဂျဲလ်ထောင်ထားသည် ။ သူ၏ စတိုင်သည် တကယ်ကို ကြည့်ကောင်းပြီး ရုပ်ရည်အရလည်း ချောမောလှသဖြင့် မိန်းကလေးများ ငေးလောက်စရာဖြစ်သည် ။ သူ၏ နာမည်မှာ လင်းလရောင် ဖြစ်သည် ။ အသက် ၂၈ နှစ်သာ ရှိသေးသည်။ လင်းလရောင် ခရီးဆောင်အိတ်လှည်းလေးကို ဆွဲကာ အပြင်သို့ ထွက်လာခဲ့သည်။ “သား” “အစ်ကိုကြီး” မိမိအား ခေါ်လိုက်သံနှင့် တူသဖြင့် လင်းလရောင် ခေါ်သံကြားရာ လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ မှန်ပေသည် ။ လင်းလရောင်ကို ခေါ်ခြင်း…

ခိုးစားရတာမို့ နူးဖို့မအားပါရေးသားသူ – ????? အသုဘ တစ်ခုတွင်… “ဟီး……ဖေဖေနဲ့မေမေ သမီးတို့ကို ထားခဲ့ပြီလား။” “ဟီး.. မမ မေမေတို့ကို ခေါ်ပါဦး။” “မေမေ ဖေဖေ ထပါဦး သားတို့ကို ကျောင်းလိုက်မပို့တော့ဘူးလား။” ဒေါ်စန်းတင်မှာ မိမိ၏ တူမနဲ့တူ နှစ်ယောက်ကို ဖက်ထားရင်း “ညီမလေးရေ၊ မောင်လေးရေ အဖြစ်ဆိုးလှချည်လား။ နင်တို့သားသမီးတွေကို ဒီအတိုင်းထားသွားတော့မှာလား။ ရပါတယ် ညီမလေးတို့။ ငါ့တူ၊ တူမတို့ကို ငါ့သားသမီးလို့ ပြုစုစောင့်ရှောက်ပြီး မွေးစားမယ်။ ညီမလေးတို့ ကောင်းရာသုကတိလားပါစေ။” “သားတို့သမီးတို့ အားမငယ်ကြနဲ့ အရီးတစ်ယောက်လုံး ရှိတယ်။” ဒါဟာ ဖိုးဂျမ်းရဲ့ ဘဝအပြောင်းအလဲ တစ်ခုပါ။ ဖိုးဂျမ်း အသက် ၁၀ နှစ်သားမှာ မိဘနှစ်ပါးက ယာဉ်တိုက်မှုဖြစ်ပြီး ဆုံးသွားကြသည်။ ဒါကြောင့် အဒေါ်ဖြစ်သူက မျက်စိသူငယ်နားသူငယ်နဲ့…

 မှတ်ချက် – အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ အင်းစက်စာပေဆိုသည်မှာ မိသားစု မောင်နှမ သွေးသားရင်း အချင်းချင်း လိင်းဆက်ဆံသော အကြောင်းအရာကို စိတ်ကူးပုံဖော် ရေးသားထားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် မကြိုက် မနှစ်သက်ပါက မဖတ်ရှုပဲ ကျော်သွားပေးပါ။ ယခုဝတ္ထုမှာ စာပေသဘော ရေးသားခြင်း ဖြစ်သဖြင့် လိုက်လံအတုယူ ပြုလုပ်ခြင်းများ မပြုလုပ်ပါရန် မေတ္တာရပ်ခံပါသည်။  အိမ်နီးချင်းနိုင်ငံက ဇာတ်လမ်းလေးကို မြန်မာမှုပြုထားတာပါ။ —————————————– မွေးမေ့ပန်းဦးရေးသားသူ – ဖိုးလမင်း (၁) တစ်ခါတစ်လေ အပြင်လောကမှာ တကယ်မရှိနိုင်လောက်ဘူးဆိုတဲ့ အဖြစ်အပျက်မျိုးတွေ မယုံနိုင်လောက်အောင် အမှတ်မထင် ဖြစ်ခဲ့တာတွေ တကယ်ပဲ ရှိတတ်ပါတယ်။ ဟုတ်ကဲ့ ကျနော်အခု ပြောပြမယ့် ဇာတ်လမ်းကလည်း ကျနော့်ဘဝမှာ ဘယ်လိုမှ မရည်ရွယ်ခဲ့ပဲနဲ့ တကယ်ဖြစ်လာခဲ့တာပါ။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် လောကဇာတ်ဆရာကြီးက တစ်ခါတစ်လေ…

လိုင်းသွင်းခံရသူလေးရေးသားသူ – ဗလဂျူနီယာ “ပြွတ်ပြွတ် – အား– ပြွတ်ဗြစ် ဒုတ် – အမလေး ကိုရယ် – အင့် – အား– ကောင်းလိုက်တာ – အ– အ–” “ကိုလည်း ကောင်းနေပြီ – ပြီးတော့မယ်” အထည်ချုပ်သမလေး ဟေမာကျော် တစ်ယောက် ချစ်သူမင်းမောင်၏ ရင်ခွင်အောက်မှာ ပက်လက်လှန် ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးကားပေးထားပြီး အလိုးခံရင်း အရသာ တွေ့နေသည်။ နယ်မှတက်လာကာ အဆောင်မှာနေပြီး အထည်ချုပ်စက်ရုံဆင်းနေသော ဟေမာကျော်သည် ငယ်ရွယ်သူတို့သဘာဝ ချစ်သူထားမိရာမှ ချစ်သက်တမ်း တစ်လကျော်ကျော်လောက်မှာပင် ပါကင်အဖွင့်ခံခဲ့ရသည်။ အသက် ၁၈ နှစ် ပြည့်ပြီးစ ခန္ဓာကိုယ် ဖွံ့ထွားတောင့်တင်းသော်လည်း အပျိုစစ်စစ်လေးမို့ မင်းမောင်၏ ငါးလက်မခန့်သာရှိသော လီးဒဏ်ကိုပင် မျက်ရည်စက်လက်ဖြင့် ခံခဲ့ရသည်။ အခုတော့…

ကန်ဘောင်ပေါ်က ရမ္မက်ကြမ်းရေးသားသူ – အမည်မသိ မနက်စောစော နိုးလာကတည်းက ဦးမင်းမောင် တစ်ယောက် စိတ်ကတော်တော်ထန်နေမိသည်။ အိမ်ကနေ ငါးကန်ကိုရောက်နေတာ ၃ ရက်ရှိသွားပြီ။ အိမ်မှာတုန်းက မိန်းမကို နေ့တိုင်း ဆက်ဆံဖြစ်သည်။ ရာသီလာသည့် နေ့တွေတောင် အစပိုင်း အလာများသော ရက်နှစ်ရက်လောက်သာ ရှောင်ဖြစ်သည်။ နောက်ရက်များမှာတော့ ဆက်ဆံဖြစ်သည်ချည်းပင်။ ချစ်ဇနီးကလည်း လုံးကြီးပေါက်လှ ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ရေဆေး ငါးကြီး အသွင် အရွယ်ကလည်းကောင်းတုန်းဆိုတော့ ကိုယ်က ဘယ်အချိန်လိုချင်ချင် အမြဲတန်း အဆင်သင့်၊ ဘယ်တော့မှ ငြင်းသည်မရှိ။ မစားရတာ ၃ ရက်သာ ရှိသေးသည် ဖွားဘက်တော်က မနက်ကတည်းက ဒုက္ခပေးနေသည်။ တဲပေါ်တွင်ထိုင်ရင်း ဖွဲစာရင်းတွက် ငါးမျိုး စာရင်းတွက်လုပ်ရင်း စိတ်ကို တခြားဘက်ပို့လဲ ခနပင်၊ ဒီစိတ်က ထ ထ…

ညီမလေးရေးသားသူ – Lion Man  မှတ်ချက် – အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ အင်းစက်စာပေဆိုသည်မှာ မိသားစု မောင်နှမ သွေးသားရင်း အချင်းချင်း လိင်းဆက်ဆံသော အကြောင်းအရာကို စိတ်ကူးပုံဖော် ရေးသားထားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် မကြိုက် မနှစ်သက်ပါက မဖတ်ရှုပဲ ကျော်သွားပေးပါ။ ယခုဝတ္ထုမှာ စာပေသဘော ရေးသားခြင်း ဖြစ်သဖြင့် လိုက်လံအတုယူ ပြုလုပ်ခြင်းများ မပြုလုပ်ပါရန် မေတ္တာရပ်ခံပါသည်။  (အောက်ဖော်ပြပါ ဇာတ်လမ်းအား ရသအနေဖြင့်ဖတ်၍ အတုမယူသင့်ကြောင်း အသိပေးအပ်ပါသည်။) ကျွန်‌‌တော်‌တို့က ‌မောင်‌နှမနှစ်‌‌ယောက်‌တည်းပဲ ရှိတာပါ…။ ညီမနဲ့က သုံးနှစ်‌ကွာပါတယ်‌…။ ကျ‌နော်‌က ၉ တန်းလောက်‌မှ ဂွင်းစထုဖူးတာ…။ ကျ‌နော်‌ ၁၀ တန်းအောင်‌‌တော့ ညီမ‌လေးက ၈ တန်း။ အဲ့အချိန်‌မှာပဲ ညီမနဲ့ စဖြစ်‌တာပါ။ ၁၀…

ပြိုင်ကားလား ဟတ်စကီးလားရေးသားသူ – အိပ်မက်သခင် ”Octane နှစ်ထောင်ဖိုးလောက်…..” တွေးလက်စ အတွေးတွေကို လက်စသတ်ပြီး ရှေ့မှာရပ်ထားတဲ့ ဆိုင်ကယ်ကို ဆီဖြည့်လိုက်သည်။ စိတ်နဲ့လူနဲ့ မကပ်တာကြောင့် ဆီပန့်မှာ ပိုက်ဆံပမာဏကို မရိုက်ထည့်မိ။ အပြင်ဘက်ကို ငေးရင်း ဆီထည့်လိုက်တာ ဆီတွေက တိုင်ကီအပြင်ဘက်ကို လျှံကျကုန်သည်။ ”သီရိ…… နင်ဘာတွေဖြစ်နေတာလဲ။” ငှက်ဆိုးထိုးသံလို အသံသြသြကြီးကြောင့် သီရိလန့်ဖျတ်သွားပြီး ကိုင်ထားတဲ့ ဆီဂေါက်ကို ယောင်ယမ်းပြီး လွှတ်ချလိုက်သည်။ သီရိသူငယ်ချင်း ကောင်မလေးက အလိုက်တသိ ဆီဂေါက်ကို ပြန်ကောက်ပြီး လိုအပ်တာတွေ ကူညီလုပ်ကိုင်ပေးသည်။ သီရိ ဝမ်းနည်းစိတ်နဲ့ အတူ ခေါင်းကိုသာ တွင်တွင်ငုံ့ထားလိုက်သည်။ ”ကဲ…… သီရိ…။ ပိုသွားတဲ့ ဆီဖိုး ၁၄၀၀ စိုက်ပေး…။ စာရင်းက တစ်နေ့ချင်းစီရှင်းတာ။” ”ဟို…ဟို… ဦး…။ သမီးလခထုတ်မှ…

ကိုကြီးကိုချစ်တယ်ရေးသားသူ – ????? ကျွန်တော့်နာမည် လင်းလက်ပိုင် ပါ။ အညာကနေ ကုမ္ပဏီလုပ်ငန်း ဝင်ခွင့်ရတာနဲ့ မန်းလေးကို ဆိုင်ကယ်နဲ့ တက်ခဲ့တယ်။ မန်းလေးရောက်တော့ ထမင်းစား၊ စာပြီးတော့ လိုအပ်တဲ့ ပစ္စည်းလေးတွေ ဝယ်ဖို့အတွက် လျပ်စစ်ပစ္စည်းအရောင်းဆိုင်မှာ ဝင်ဝယ်ခဲ့တယ်။ အဲ့ဒီမှာ ဆိုင်ရှင် အစ်ကိုကြီးနဲ့ တွေ့ခဲ့တယ်။ အရပ်က 5 ပေ 11 လောက်၊ အသားက ခပ်လတ်လတ်၊ ရုပ်ရည်ကြည့်ကောင်းတယ်။ ခဏလေး တွေ့ခဲ့တဲ့သူကို အစအဆုံး အကုန်ကြည့်နေမိတယ်။ လိုတဲ့ပစ္စည်းလေး ဝယ်ပြီးတာနဲ့ company နဲ့ အနီးနား အိမ်ငှားလိုက်ရှာခဲ့တယ်။ “အန်တီ ဒီအနီးအနား အိမ်ငှားလေး နေလို့ရမယ့်နေရာ မရှိဘူးလား” “ဟိုနားလေးက အိမ်ကတော့ အိမ်ငှားထားတယ်၊ အခု လူတစ်ယောက်တော့နေတယ်၊ အဲ့ဒီကို သွားမေးကြည့်ပါလား သား”…

မောင့်အကြိုက် လိုက်လျောမယ်ရေးသားသူ – သန်မြန်ရွာပြန် မောင်တုတ်စံ ကျွန်မနာမည်က ဇင်ဇင်ပြုံး ပါ..။ သိတဲ့အတိုင်းပါဘဲ.. ရင်အုံကြီးကြီး ၊ တင်သားထွားထွား နဲ့ မြင်ရတဲ့သူ ဘဝင်ဆူသွားရစေတဲ့ ကိုယ်လုံးပိုင်ဆိုင်ထားတဲ့သူပါ..။ ကျမအသားက ခပ်ညိုညိုနဲ့ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က ခပ်တောင့်တောင့်ပါ..။ သူများတွေက ပြောကြတယ်။ ကျမကိုယ်ခန္ဓာက ဆူဖြိုးကျစ်လစ်လို့ ဖုထစ်မို့မောက်နေရမယ့်နေရာတွေက ဖုထစ်မို့မောက်နေသတဲ့ ရှင်။ ကိုယ်ခန္ဓာ အချိုးအစားက ပြောရရင်တော့ အရပ်က ၅ ပေ မပြည့်တတ်ပေမဲ့ ရင်က ၃၉ ၊ ခါးက ၃၀ ၊ တင်က ၄၀ ရှိတယ်ရှင့်..။ ကျမရဲ့ ဖင်ဆုံအိုးကြီးတွေက ထွားထွားပြည့်ပြည့် တင်းတင်းကားကား ဖြိုးဖြိုးအိအိကြီးတွေပါ..။ ကျမ လမ်းလျှောက်သွားရင် ကျမဖင်ဆုံအိုးကြီးတွေ အချက်ကျကျနဲ့ အနိမ့်အမြင့် လှုပ်ရှားနေပုံတွေက မြင်ရသူ…

ချစ်သွေးကြွချိန်ရေးသားသူ – ဘိုးရွှေခဲ အခန်း (၁)ဤအတွေ့ အင်းလျားကန်ရေပြင်ကို ကျောခိုင်းကာ ဆောက်လုပ်ထားသည့် မာလာမြိုင်ဂေဟာနှင့် နှင်းဆီမြိုင်ဂေဟာ တိုက်နှစ်လုံးမှာ အထက်တန်းလွှာဟု ခေါ်ဆိုအပ်သည့် ပစ္စည်ဥစ္စာ ချမ်းသာကြွယ်ဝသူများနေထိုင်ရာ စံအိမ်ဂေဟာများပေမို့ ခေတ်မီလှပကာ နေချင့်စဖွယ် သာယာလှပပါပေသည်။ မာလာမြိုင်ဂေဟာတွင် အတွင်းဝန် လူပျိုကြီး ဦးကျော်မင်း နှင့် တူဖြစ်သူ ကျောင်းသာ မောင်ဝင်းနိုင် တို့ နှစ်ဦးသာ နေထိုင်လျက်ရှိပြီး အိမ်တွင် အစေခံနှင့် ထမင်းချက်ရန်အတွက် အသက်သုံးဆယ်ကျော်ကျော်ရှိ ကရင်အမျိုးသမီးတစ်ယောက်နှင့် မာလီအလုပ်နှင့် တိုက်စောင့်အဖြစ်ကိုမူ ဝေလရာလူမျိုး မန်ဂလာဆိုသော ကုလားကို ခိုင်းစောထား၏။ နှင်းဆီမြိုင်ဂေဟာတွင် အငြိမ်းစာအရာရှိ ဦးသန်းဝေ နှင့် ဇနီးဒေါ်ခင်မေ အပြင် သမီးဖြစ်သူ မြီးကောင်ပေါက်အရွယ် မော်လီနှင့် ဦးသန်းဝေ၏နှမ အပျိုကြီး မနှင်းဝေတို့ နေထိုင်လျက်ရှိသည်။ အထက်တန်းလွှာ…