Author: wathone

အချစ် တဲလေး ကျော်က အမူးသမားတစ်ယောက် ဒါပေမဲ့မိဘအမွေအိမ်တစ်လုံး နဲ့လယ်ဆယ်ဧက ရှိတယ်။လယ်ကို မိဘလက်ထက်ထဲက လုပ်လာတဲ့ စာရင်းငှားနဲ့လွှဲထားပြီး ကျနော်ကတော့ ကိုယ့်အိမ်ခြံ ထဲမှာ အသီးအနှံ စိုက်စားပြီး အေးအေး ဆေးဆေးနေတယ်။ကျော်တို့ရွာက မြို့နဲ့အလှမ်းမဝေးပေမဲ့ ဆက်သွယ်ရေးလမ်း မရှိလို့ ခေါင်တယ်။ အိမ်ခြေနည်းလို့ ခြံကျယ် ကြီးတွေနဲ့နေကြတယ်။ကိုယ်ခြံဝန်း ထဲအပင်တွေ မျိုးစုံအောင်စိုက်ကြလို့ ဥယျာဉ်ခြံ ကြီးတွေ ဖြစ်လို့ တစ်အိမ် နဲ့တစ်အိမ်တောင် မမြင်ရဘူး။ဒါပေမဲ့ရွာ လယ်လမ်းမကြီးကို ဗဟိုထားလို့ အိမ်တန်းတန်းထားလို့ ရွာက သပ်သပ်ရပ်ရပ်ရှိပြီး သာယာတယ်။ရွာထိပ်ကနေ  ရွာအဆုံးထိခြံကျယ်ကြီးတွေနဲ့နေကြလို့ ရွာတန်းရှည်တယ်လို့ထင်ရပေမဲ့ အိမ်ခြေကငါးဆယ်သာသာ ပဲရှိပါတယ်။ဒါတောင် ရွာအနောက်ဖက် တောထဲမှာ  ဝါးခြံစောင့် ကော်  ခြံစောင့် နေကြတဲ့ သူတွေပါပေါင်း မှအဲ့လောက်ရှိတာပါ။ကျော့်အိမ်က ရွာအဆုံး မှာရှိတယ်။ တောထဲ မှာနေတဲ့ ဖိုးငအေးက တောအရက်…

မတော်လိုက်ရတဲ့ယောက္ခမ မောင်တုတ်အသက်(၂၀)ကျော်အရွယ်တုန်းကပေါ့။ကျောင်းကကောင်မလေးတစ်ယောက်နဲ့ရည်းစားဖြစ်တယ်။ဒါလဲသိပ်အဆန်းကြီးတော့မဟုတ်လှပါဘူး။လူငယ်သဘာဝချစ်ကြ၊ကြိုက်ကြ၊ဟော်တယ်ခေါ်ဆွဲလိုက်ကြဆိုတော့မထူးတော့မထူးဆန်းပါဘူး။အဲ့ဒီကောင်မလေးနဲ့ကြိုက်ပြီး(၃)လလောက်နေတော့သူမအိမ်ကိုမောင်တုတ်ဝင်ခွင့် ထွက်ခွင့်လက်မှတ်ရသွားတယ်ပေါ့ဗျာ။အဲ့ဒီကောင်မလေးနာမည်ထက်ထက်လို့ပဲမှတ်လိုက်ပါတော့။ထက်ထက်တို့အိမ်ကိုဝင်ထွက်ခွင့်ရပြီဆိုတာနဲ့မောင်တုတ်တစ်ယောက်ချောင်းပေါက်မတက်သွားတော့တာပေါ့။မနက်ပိုင်းဆို ကျောင်းသွားဖို့ဝင်ခေါ်တယ်။ညနေဆိုပြန်ပို့တယ်။ကျောင်းပိတ်ရက်တွေဆိုကျူရှင်အကြောင်းပြပြီးဟော်တယ်ဒိုး တယ်ပေါ့။မောင်တုတ်မိဘတွေကလဲ သူတို့သားလေးသွားလာရေးအဆင်ပြေအောင်ဆိုပြီးတော့ကားအစုတ်တစ် စီးဝယ်ပေးထားတော့ မြင်းကိုအတောင်ပံတပ်ထားသလိုစိတ်သွားတိုင်းကိုယ်မြန်မြန်ဆန်ဆန်သွားဖြစ်တယ်ပေါ့။ ဇာတ်လမ်းကိုပြန်ဆက်ပေးပါ့မယ်။ ထက်ထက်အိမ်ကိုဝင်ထွက်ခွင့်ရတာနဲ့မနက်တိုင်းကျောင်းသွားဖို့ကြိုပေးရတာ ပေါ့။အဲ့ဒီလိုအချိန်မျိုးမှာ ထက်ထက်တစ်ယောက်အိပ်ယာထနောက်ကျနေတဲ့နေ့ဆိုရင်မောင်တုတ်တစ်ယောက် အိမ်ထဲမှာထိုင်စောင့်ပေရော့ပဲ။ယောက္ခမကြီးကတော့စကားကိုတစ်ခွန်းစနှစ်ခွန်းစလာပြော၊ပြီးတော့ကော်ဖီဖျော် ပေး၊ပြီးသူမလဲရေမိုးချိုးဖို့ပြင်ရတာပဲဗျ။ဘာလို့လဲဆိုတော့ မောင်တုတ်ယောက္ခမကြီးဟာ နာမည်ကြီးမြို့လယ်က ဟော်တယ်တစ်ခုမှာရာထူးအကြီးကြီးမန်နေဂျာမကြီးတစ်ယောက်ဖြစ်နေလို့ပေါ့ဗျာ။ထက်ထက်တို့ကအဖေဆုံးသွားပြီဆိုတော့ အမေတစ်ခု သမီးတစ်ခုပေါ့။(အင်းလေ..တစ်ခုစီပဲပါမှာပေါ့။အပိုတော့ဘယ်ပါမလဲဗျ…နော့)။ ပြန်ဆက်မယ်ဗျာ….း) ထက်ထက်တစ်ခါတစ်လေ အရမ်းကြာနေတဲ့နေ့မျိုးဆိုရင်တော့သူ့အမေကပဲအရင်အလုပ် ကိုထွက်သွားတာဗျ။ကျနော်နဲ့ထက်ထက်နဲ့နှစ်ယောက်ထဲကျန်ခဲ့တာပေါ့။ ဒီလိုနေ့မျိုးဆိုရင်တော့ မောင်တုတ်တစ် ယောက်ကျောင်းမှန်မှန်တက်စာမခက် ခက်ချင်လဲခက်ဒို့မတက်ဆိုပြီးတော့ကျောင်းမတက်တော့ဘူးပေါ့ဗျာ။ယောက္ခမအ လုပ်ကိုထွက်သွားပြီဆိုတာနဲ့ အိမ်တံခါးတွေပိတ်လိုက်နော်..သားဆိုတဲ့အသံကြားတာနဲ့ စစ်တပ်ကစစ်သားတွေ အော်သလိုမျိုး ဟုတ် ….ဆိုတဲ့ဝမ်းခေါင်းသံကြီးနဲ့အော်ပြီးတော့ တံခါးပိတ်ပြီးထက်ထက်ဆီကိုပြေးတော့တာပေါ့။ တစ်ရက်တော့ဒီလိုမျိုးနေ့တစ်နေ့မှာလူမိသွားခဲ့တယ်။ယောက္ခမကြီးကဟမ်းဖုန်းကျန်ခဲ့လို့လာယူတာနဲ့ကြုံရော။ သူ့ဆီမှာလဲသော့တစ်စုံရှိတယ်လေ။တိုက်ဆိုင်ချင်တော့ မောင်တုတ်ကလဲကားကိုအဝေးကြီးမှာရပ်ခဲ့ရတဲ့နေ့ပေါ့။ တစ်ယောက်ယောက်များသိသွားခဲ့ရင်ဆိုတဲ့အတွေးနဲ့ဖိနပ်လေးကိုလဲခါးကြားထိုးပြီးချစ်သူအခန်းထဲမှာသိမ်းထား ရတာကတော့ ထက်ထက်ရဲ့စည်းကမ်းတစ်ခုကိုလိုက်နာတယ်ပဲဆိုရမှာပေါ့။ယောက္ခမကြီးက ကျွန်တော်တို့သွား ပြီဆိုပြီးသူ့သော့နဲ့သူဖွင်ပြီးဝင်တဲ့အချိန်ပေါ့။ဒီနေရာမှာထက်ထက်တို့ အိမ်ရဲ့လိုကေးရှင်းနဲ့ဖွ့ဲစည်းပုံကိုပြောပါရစေ ထက်ထက်တို့က တစ်ထပ်တိုက်ပုလေးဗျ။အိပ်ခန်း(၃)ခန်းရှိတယ်။၂ခန်းကကပ်လျှက်ပေါ့။ပြီးတော့တစ်ခန်းက မျက်နှာချင်းဆိုင်မှာ။ယောက္ခမကြီးတို့လင်မယား(သူ့ယောကျၤားရှိစဉ်အခါက)နေတဲ့အခန်းမှာထက်ထက်အမေ နေတယ်။ဘေးကပ်ရက်အခန်းမှာကထက်ထက်အခန်း၊မျက်နှာချင်းဆိုင်အခန်းကတော့ပိတ်ထားတယ်ပေါ့။ပြီးမှ နောက်ဖေးမှာမီးဖိုနဲ့ရေချိုးခန်းအိမ်သာတွဲလျှက်။အဲ..ဘယ်ရောက်သွားပြန်လဲမသိဘူး..ပြန်ဆက်မယ်။ယောက္ခမ ကြီးကဖုန်းကျန်ခဲ့လို့ပြန်ဝင်လာတဲ့အချိန် ကျွန်တော်တို့ကလဲဖြစ်ချင်တော့ရေချိုးခန်းထဲကရေချိုးပြီးပြန်လာတဲ့ ထက်ထက်ကိုထမိန်ရေလျားနဲ့မြင်တော့ စိတ်မထိမ်းနိုင်ပဲ ဆွဲပြီးကျုံးတဲ့အချိန်။အခန်းတံခါးကိုဟခဲ့မိတယ်ဗျာ။ အိမ်ရှေ့တံခါးမကြီးကိုလုံခြုံအောင်ပိတ်ခဲ့တော့ မောင်တုတ်တစ်ယောက်ခပ်ပေါ့ပေါ့ပဲထားလိုက်တာပေါ့လေ။…

ကောင်းလိုက်တာမောင်လေးရယ် ကြည့်လေ မမျှော်လင့်ပဲမုတ်ဆိတ်ပျားမှာ ပျားရောပိတုန်းရော စွဲတာ။ ဒူးကွေးပေါင်ကားပြီး ဖြဲပေးထားတဲ့ ချိုရီစောက်ဖုတ်ထဲကိုကျွန်တော့်လီးအဆုံးအထိနှစ်သွင်းလိုက်ပါတယ်။ ““ အင်း ကောင်းလိုက်တာ မောင်လေးရယ် သိပ်ကောင်းတာပဲ ””ပြီးတော့လီးကို ဒစ်မြုပ်ရုံလေးချန်ပြီး ပြန်ထုတ်လိုက်ပါတယ်။ အံတစ်ချက်ကြိတ်လိုက်ပြီး စကဒ်ဒုံးကျည်တစ်လုံးလိုaအားနဲ့ဆောင်ံလိုက်တယ်။ ချိုရီရဲ့ သားအိမ်ကို ဒုတ်ကနဲ ဆောင့်ပြီး ချိုရီတစ်ယောက် ကုန်းတတ်သွားပါတယ်။စောက်ခေါင်းထဲကလဲ ပြစ်နေတဲ့ အရည်တွေပွက်ကနဲ အံကျလာပါတယ်။ ဒီလို အချက်နှစ်ဆယ်လောက်လဲ ဆောင့်ပြီးရောချိုရီစောက်ခေါင်းထဲကရော ကျွန်တော့်လီးပါ ပူလာပါတော့တယ်။ ဒီတော့ ခပ်မြန်မြန်လေးပြီးအောင်မြန်မြန်ပဲဆောင့်ပေးလိုက်တာ ချိုရီစောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေဟာ ကျွန်တော့်လီးကို သတ်္တဝါတစ်ကောင်လိုစုပ်ချလိုက်တော့။အမလေးဗျာ တစ်ကိုယ်လုံးမှာရှိတဲ့ သွေးတွေဟာ လီးထဲက ပန်းထွက်လာသလား အောက့်မေ့ရတယ်။ သုတ်ရည်တွေတလဟောချိုရီရဲ့ သားအိမ်ကို အားရပါးရ ပန်းချလိုက်ပါတယ်ချိုရီလဲအင်မတန်အားရတဲ့ပုံစံနဲ့ ဖင်ကြီးတွေကော့တက်ပြီး ကျွန်တော့်လီးကိုသားအိမ်နဲ့ ညှပ်နိုင်သမျှ ညှပ်ထားပါတော့တယ်။ မောမောနဲ့ ချိုရီပေါ် ထပ်ကျညပီး မှိန်းနေတဲ့ ကျွန်တော့်ကို…

မထင်မှတ်ဘူး မြောက်ဥက္ကလာကိုပြန်သော မီနီဘက်စ်လေးထိုးရပ်လာတော့ လူအုပ်ကြီးနဲ့အတူ မသီတာလဲကားပေါ်တိုးတက်လိုက်ရသည်။ အရမ်းကြီးမကျပ်သော်လည်း လူအပြည့်နှင့်ပင်။ ဒါတောင် စနေနေ့နေ့လည်ခင်းပဲရှိသေးသည်၊ ရုံးဆင်းချိန်ဆိုလျှင်ကားပေါ်တက်ဖို့တောင်မနည်း။ သီတာက ရန်ကုန်မှာအလုပ်လာလုပ်တာ ၃နှစ်ရှိပြီဆိုတော့ ရန်ကုန်ပါးဝနေပြီဆိုပါတော့။ သူတို့နားက ကုန်စုံဆိုင်မှလုပ်ရင်းတဖက်က ပွဲစားတောင်လုပ်နေပြီး သူတို့မြောက်ဥက္ကလာ အဝိုင်းကြီးထိပ်နားမှာတင် သူပွဲစားလုပ်ပေးထားတာ တော်တော်များပြီ။ ဒီနေ့လည်း မြို့ထဲမှာ အိမ်ရောင်းမယ့်သူရှိလို့စကားပြောပြီး ပြန်လာတာ။ ရေခဲဆိုင်နားရောက်တော့ လူတစ်အုပ်တက်လာပီး အတော်ကျပ်သွားသည်။ မတ်တပ်ရပ်သူတွေနှစ်တန်းကနေ သုံးတန်းဖြစ်သွားသည်။ သူ့နောက်မှာတော့ ခုနကသူ့ကိုကွတ်ကြည့်ကွက်ကြည့်လုပ်နေသည့်ကောင်လေးတစ်ယောက်၊ အမူးသမားတွေ ကုလားတွေနဲ့စာရင်တော့ တော်သေးတာပေါ့ဟုတွေးသည်။ ရန်ကုန်မှာဘက်စ်ကားစီးရင်ဒီလိုပဲ မသီတာလိုအိုးကောင်းကောင်းမျိုးဆိုလျှင် အထောက်ခံဖို့သာပြင်ထားပေတော့ပဲ၊ ကံကောင်းတာတစ်ခုက သူကလဲကြိုက်တယ်လေ။ ယောကျာၤးနဲ့အနေဝေးနေတဲ့အချိန်မှာ ဒီလိုကိစ္စဖြစ်လာရင်သူမအတွက် ဖြေရှင်းစရာနှစ်နည်းပဲရှိတယ်။ တစ်နည်းက သူနှင့်ငွေကြေးကိစ္စတွေနဲ့ငြိထားသော သူ့ကုန်စုံဆိုင်သူဌေး ဦးအောင်မိုး၊ သူကတော့ သူမကိုတွေ့လျှင်ငန်းငန်းတက် ပြောတာတော့ သူ့သမီးအကြီးမကြီးနဲ့တူလို့သူ့စိတ်ထရပါသတဲ့ ကဲ။ အဖိုးကြီးဖြစ်လို့သိပ်ဆန္ဒမပြည့်ဝသလို သူလဲသိပ်ဖီလ်းမလာ၊ သူအဖိုးကြီးဆီမသွားကြာပြီ။…

ဖီလ်တက်ခဲ့သည့် အချိန်ကာလ ကျနော့်အိမ်က လုံးချင်း တိုက် အိမ်လေးပါ။ တော်တော်လေးလည်းကျယ်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ လူက သိပ်မရှိ ဘူးဗျ။ ကျနော့် အဖေ ရယ် ၊အမေ ရယ်၊ ကျနော်  ရယ်၊နောက် ကျနော့်အမေ ရဲ့ တပည့် မထား ရယ်၊ နောက် အိမ်ဖော် အဒေါ ်ကြီး ဒေါ င်္တင် ရယ်၊ (အမည်အားလုံးပြောင်းထားခြင်းဖြစ်ပါသည်။)  စုစုပေါင်း မှ ၅ ယောက် ထဲပါ။ခြံစောင့်လင်မယားတော့ရှိတယ်။ကိုထွန်းခင် တို့လင်မယားလေ။ခြံထောင့်မှ သပ်သပ် အိမ်ဆောက်ပီးနေပါတယ်။နေ့ဘက် ဆို အဖေ က လည်း သူ့ Company ကို သွား၊အမေ နဲ့ မထား နဲ့ လည်း ရွှေဆိုင် သွား၊ကျနော် လဲ ကျောင်းသွားပေါ့။   အိမ်မှာ…

မောင်လေး နဲ့ မမ ( အောက်ဖော်ပြပါ ဇာတ်လမ်းသည် ရသစာပေသာဖြစ်ပီး အတုမယူ ပညာသာယူရန် မေတ္တာရပ်ခံအပ်ပါသည်။) ကျနော့နာမည်က ဆက်ပိုင် အသက်က ၂၀   ရန်ကုန် စက်မှုဇုံတခုမှာ ကားဝပ်ရှော့လုပ်သည် ။  မမနာမည်က မိုးမိုးခိုင် အသက်က ၃၀ ဝန်းကျင် အသားဖြူဖြူ တောင့်တောင့်ဖြောင့်ဖြောင့်   ကျနော့်ကား ဝပ်ရှော့ဆရာရဲ့အမဖြစ်သည် ။   ကျနော်နဲ့ မမဟာ တစ်အိမ်ထဲနေကြတာမို့ စလိုက် နောက်လိုက်နဲ့ အလွန်ရင်းနှီသည် မနက်ခင်းမမဈေးသွားတိုင်းနဲ့ မမသွား ချင်တဲ့နေရာတိုင်းကိုလဲ ကျနော်က လိုက်ပို့ပေးရသဖြင့်ပြောမနာဆိုမနာ ကိုယ့်အကြောင်းသူ့ပြောပြ သူ့အကြောင့်ကိုယ့်ပြောပြနဲ့ တကယ့်မောင်နှမအရင်း တွေပမာ ရင်းနှီးနေကြသည် မမမှာ ယောကျ်ားရှိကြောင်းနဲ့ သူ့နဲ့လက်ထပ်ပြီး လပိုင်းအကြာမှာ ယောက္ခမတွေက သူ့ယောကျ်ားကို ကိုးရီးယားကို အလုပ် သွားလုပ်ခိုင်းကြောင်းနဲ့ မမကမလိုက်စေချင်ပေမဲ့ မမစကားနားမထောင်ပဲ…

ခဲအို ချစ်တဲ့ ခယ်မလေး “ ဟိတ်-ကလေး ..ထတော့လေ…မင်းအလုပ်သွားရဦးမယ် မလား ညတုန်းကလည်း အစောကြီး အိပ်ပြီးတော့က ွာ… “ “ ကိုကို ..အစောကြီးရှိသေးတယ် ကွာ… ငါသိတယ် မင်းငါ့ကိုဘာလို့အစောကြီး လာနိုးနေတယ် ဆိုတာကိုနော်၊ ငါအိပ်မှဖြစ်မယ်ကွာ၊ အလုပ်ကညနေမှလေကွာ “   “တကယ့်ကောင်မဆိုး လေးဘဲကွာ၊ အဲ့တာဆိုလဲ ပြီးရောလေ၊ ကိုယ်ကတော့ လုပ်စရာရှိတာ လုပ်မှာဘဲနော်“ သေချာကြည့်လေ ကောင်မလေးက ချောလေဘဲဗျာ…. သူက  တကယ်တော့ ကျွန်တော်နဲ့ဒှတိယတွေ့တဲ့   ပထမလူပါလေ၊ ဟုတ်တယ် သူအတွက်လည်း ကျွန်တော်က ဒုတိယတွေ့တဲ့ ပထမလူပဲ၊ ကျွန်တော်နဲ့သူစပြီး  အခုလိုနေဖြစ်ကြတာလဲ ဒီတခေါက်အလုပ်ကိစ်စနဲ့ ထွက်ခဲ့ရတဲ့ ဘန်ကောက်ခရီးစဉ်မှာစတာဘဲ၊ သူလွန်ခဲ့တဲ့ ၆လလောက်က အလုပ်လာရှာတော့ ကုမ်မဏီမှာကလဲ အဲ့တုန်းက လူ လိုနေတော့ သူ့ကိုဘဲဆွဲခန့်လုပ်ခဲ့ရတာ၊…

မိန်းမထောင်ဝါဒီ သူဇာတစ်ယောက် အိပ်ရာနိုးနိုးခြင်း နာရီကြည့်ပြီး လန့်သွားတယ်။ ဟုတ်တယ်လေ အမှန်က ၆နာရီ ထရမှာ ခု ရနာရီမတ်တင်းတောင်ဖြစ်နေပြီ။ သေချာတယ် ဒီနေ့ရုံးနောက်ကျပြီ။ သူဇာ အိပ်ရာသိမ်းရင်း ရေချိုးဖို့ပြင်ရင်းစဉ်းစားနေရပြီ။သူဇာတို့ရုံးကစည်းကမ်းတင်းကျပ်တယ်။ ရုံးနောက်ကျတာကိုလုံးဝလက်မခံဘူး။ ဆုပေးဒဏ်ပေးစနစ်ကို အမှန်တကယ်ကျင့်သုံးတဲ့ရုံးပါ။ သူဇာ ရေချိုးခန်းထဲကိုမြန်ပြေးဝင်လိုက်တယ်။ ဝတ်ထားတဲ့ ဂါဝန်လေးကိုခေါင်းပေါ် ကနေကျော်ပြီးချွတ်လိုက်တယ်။ ပင်တီအဖြူလေးရယ် ဘရာအဖြူလေးရယ်ပဲပါတဲ့ အသားဖြူဖြူ ကိုယ်လုံးလှလှလေးကမှန်ထဲမှာပေါ်လာပါတယ်။ သူဇာ့ ကိုယ်လုံးလေးကအရမ်းအပိန်ကြီးလည်းမဟုတ် အကိတ်ကြီးလည်းမဟုတ်ဘဲ ကြည့်ကောင်းရုံ ပြည့်ပြည့်လေးပါ။ နို့လေးတွေကလည်း လုံးလုံးလေးတွေ  ၃၄ဆိုက်လောက်ရှိပါတယ်။ မှန်ထဲမှာကိုယ့်ကိုကိုယ်မြင်နေရပေမယ့် သူဇာစိတ်ကူးမယဉ်အား။ဘရာနဲ့ပင်တီကိုအမြန်ချွတ်ချပြီးရေကိုတဝုန်းဝန်းနဲ့လောင်း ချိုးလိုက်တယ်။ရေလဲထမီလေးကိုရင်လျား တဘက်လေးပတ်ပြီး အိပ်ခန်းထဲကိုပြန်ဝင်လာပြီး အဝတ်အစားလဲဖို့ပြင်ရပါတယ်။ ဟယ် သေပါပြီသူဇာ တစ်ယောက်တည်း ရေရွတ်မိလိုက်တယ်။ ဟုတ်တယ်လေ သူ့အဝတ်ဘီရိုထဲမှာ အတွင်းခံတစ်ထည်မှမရှိ။ အားလုံးအဝတ်ဟောင်းခြင်းထဲမှာ။ တစ်ထည်မှ မလျှော်ရသေး။ ဒီနေ့တော့ ဂြိုလ်ဝင်တာပဲလို့တွေးလိုက်ပြီး အဝတ်ဟောင်းခြင်းထဲကိုကြည့်လိုက်တယ်။ဟုတ်တယ်လေ မဝတ်ဘဲ …

အချစ်ကြောင့် ရူးခဲ့ရပြီ ငအောင် ရေသွားကူးမယ်လေကွာ ကောင်မလေးတွေက အရမ်းလန်းတယ်ကွ ဟေ့ကောင် ဘာငိုင်နေတာလဲသက်နိုင်ဘန်ဂလိုထဲကနေပင်လယ်ပြင်ကို တစ်ယောက်ထဲ ငေးနေတုန်း … သူငယ်ချင်းရဲနိုင်က လှမ်းခေါ်သည် ။ မင်းကွာဒီကမ်းခြေမှာ ကောင်မလေးနှစ်ယောက်လောက် ရနိုင်တဲ့ဟာကို ငိုင်နေရတယ် လို့”သက်နိုင် မျက်နှာ နီရဲနေတဲ့ ရဲနိုင်ကို လှည့်ကြည့်လိုက်သည် နီမှာပေါ့ ဘီယာ နှစ်ပုလင်းလောက် ကစ်ထားတယ် ထင်တယ်ဒါဆိုလည်း ငါ့အတွက် နှစ် ယောက်ခေါ်လာခဲ့လေ ..ဟား ဟား ဟား။သက်နိုင်နဲ့ ရဲနိုင် ချောင်းသာကို မနေ့ကမနက်က ရောက်တယ် သက်နိုင်က လူအေး … တစ်ချိန်လုံး ဘန်ဂလိုထဲမှာ  အောင်းနေသည်။ ရဲနိုင်ကလူသွက် ရောက်ကတည်းကကမ်းခြေထဲ ဆင်းသွားလိုက် … ဘီယာမော့လိုက် … ဟုတ်နေတာပဲ ညဘက် ရေကူးကန်ဘေးမှာ ကနေတုန်း ကောင်မလေးတစ်ယောက်နဲ့…

ကူညီပါရစေ ညီညီမင်းခ လဘက်ရည်ဆိုင်ထဲ ဝင်တာ နဲ့ဆိုင်ထောင့်စား ပွဲ မှာ ထိုင်နေ တဲ့ဖ ဝင်း မောင်ကိုတွေ့လိုက်သည်။”ဗိုက်ဆာ နေ ပြီလား ကွ” “မ ဆာ သေး ပါ ဘူး  ဆ ရာ ”ဒိုး တော့…အေး အေး ဆေး ဆေး သာ သွား ဝါး.. ဖေ ဝင်း မောင်..အ ပြန်ကျ ရင်ဟိုဘက်လမ်း ထိပ်က ကျော်ကြီး ကိုချိန်း ပေးလိုက်….ကိုယ်ဒီမှာ ဘဲ  ရှိမယ်..အ ရေး ကြီး ရင်ဖုန်း ခေါ် လိုက်””ဟုတ်ပြီ ဆ ရာ” အ နား ရပ်စောင့်နေ တဲ့စား ပွဲ ထိုး လေး ကိုလဘက်ရေ…