Author: wathone

စွမ်းသမျှ ခြွေ ကျွမ်းသမျှ ကြွေ ( မောင်ခြိမ့် ) သတိလက်လွတ်ဖြင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်နေရာ ပြည့်စုံအောင် ပေါင်ကြားမှ ခုံးထနေသော လီးကြီက ဒေါ်မိုးမိုးစံ ပေါင်ကြားထဲ  အမြှောင်းလိုက် ဖိကပ်နေတော့၏။    ” ပလွပ် … ပြွတ် ပြွတ် …… မ ဖြစ် သင့် တော့ဘူး … သားရယ် … အဟင့် ဟင့် “   နူတ်ခမ်းချင်း နမ်းနေရာမှ ဒေါ်မိုးမိုး စံက လူချင်းခွာကာ နံရံအား ကျောကပ် ထားလိုက်သည်။သူမ အနေဖြင့် ပြည့်စုံအောင် လူပျိုဘဝတွင် စိတ်အလို လိုက်ခဲ့သောလည်း သမီးဖြစ်သူနှင့်  လက်ထပ်ပြီးသည့်နောက်ပိုင်း ခက်ခက်ခဲခဲ ဆင်ခြင်နေထိုင်ခဲ့ရ၏။  ” ဘာလို့…

နင့်ကနဲကိုနေတာပဲ ကျုပ် သမီး သူ့သူငယ်ချင်းနဲ့အတူ ခြံထဲကားမောင်းဝင်လာတာကိုကျုပ်အိမ်ဝရန်တာကနေရပ်ကြည့်နေမိတယ်။ သမီးပြောခဲ့ဘူးတာကတော့ သူ့သူငယ်ချင်း တစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့ဒီကောင်မလေးက သူ့အိမ်ကနယ်မှာတဲ့၊ ပြီးခဲ့တဲ့၂လ ၃လလောက်တုန်းက၊ သူ့မိဘနှစ်ယောက်လုံးကား မတော်တဆမှုဖြစ်ပြီးဆုံးပါးသွား ကြတယ်တဲ့၊ တခြားမှီခိုစရာဆွေမျိုးသားချင်းရင်းချာကလဲမရှိဘူးတဲ့၊ ဒါကြောင့်သူနဲ့ အတော်လေရင်းနှီးတဲ့သူငယ်ချင်းဖြစ်သူကျုပ်သမီးဆီမှာ ခဏအတူ ခိုလှုံနေထိုင်ခွင့်တောင်းတယ်။ လောလောဆယ်သူ့ခမြာမှာလဲ ငွေကြေးကမလုံလောက်ရှာတော့ အဆောင်လေး အခန်းလေးငှားနေဖို့တောင်မတတ်နိုင်ရှာ ဘူး။ အလုပ်တစ်ဘက်နဲ့ကျောင်းတက်နိုင်ဖို့ ကျောင်းချိန်ပြင်ပ အလုပ်တစ်ခုကြိုးစားရှာနေတယ်တဲ့။ ကျောင်းစရိတ်နဲ့ အသုံးစရိတ်တွေအတွက်ငွေလိုတယ် လေ။ ကျုပ်သမီးလေးနာမည်က ချယ်ရီတဲ့၊ အသက်က၁၉နှစ်၊ အလှပန်းတွေအစွမ်းကုန်ဖူးပွင့်တဲ့အရွယ်ပေါ့၊ သမီးက ကားကိုအိမ်ရှေ့ရပ်ပြီး ၂ယောက်သား  အိမ်ထဲလျှောက်ဝင်လာခဲ့ရင်းနဲ့.. “မင်္ဂလာပါ..အမယ်.. ပါ့ပါးကဒီနေ့စောလှချည်လား..? အသေးလေးတွေထွက်မရှာတော့ဘူးလား…” ကြည့်..ကြည့်..သမီး လိမ္မာမရွှေချောက သူငယ်ချင်းရှေ့မှာအဖေကိုလာဒေါက်ဖြုတ်နေတယ်..၊ ဟုတ်တယ်လေခါတိုင်းကျုပ်ကအိမ်သိပ်ကပ်တာမှမဟုတ်ပဲ၊ ခုအိမ်အရင်ရောက် နေတာကိုပဲ အထူးအဆန်းကြီးလိုလို.. “ဟ..ငါ့သမီးကအရွယ်နဲ့မလိုက်အောင်အတော်အတွေးအခေါ်တွေအတော်မြင့်နေပါလားကွ၊ ပါးအိမ်ပြန်နောက်ကျ တိုင်းချော်တောငေါ့ပြီးလျှောက်တွေးမနေနဲ့၊ အခုလဲသမီးတို့ကိုစောင့်နေရုံသက်သက်ပဲ.. ထင်ရာလျှောက်ပြောနေရင် တကယ်ပဲမေမေလေးအသစ်ရှာလာ ပေးခဲ့ရမလား..” “နောက်တာပါ…

ချစ်မယား ကျုပ်ကလင်းထင်ပါ။ ကုပဏ္ဏီတစ်ခုရဲ့အရောင်း ကိုယ်စားလှယ်ပေါ့။ ကျွန်တော့်မိန်းမက နွယ် တဲ့။ ချစ်ရကောင်းတယ်သူက။ ကျုပ်မှာ ငယ်စဉ်ကတည်းကပေါင်းလာတဲ့သူငယ်ချင်းတစ်ယောက် ရှိတယ် ဝေဖြိုးတဲ့။ သူနဲ့ကျုပ်နဲ့က ဆိုးဖော်ဆိုးဖက်တွေ။ဒီကောင်ကမိန်းမ မရသေးဘူး။ ရမယ့်ပုံလည်းမရှိပါဘူး အရက်သမားကိုး။ ရုပ်ကလည်းဆိုးတဲ့အထဲပါတယ်ဗျ။ သူနဲ့ကျုပ်နဲ့က ကျောင်းမှာကတည်းကသောက်ဖော်သောက်ဖက် တွေ။ ကျုပ်ကတော့အရက်ကြိုက်တဲ့အထဲမပါဘူး။ သူကတော့အရက်သမားကိုဖြစ်နေတာ။ ကျုပ်တို့နှစ်ယောက်က ကျောင်းတက်စဉ်ကတည်းက အရက်လေးသွားသောက်လိုက်၊ ဖာလေးချလိုက်နဲ့တော်တော်ဆိုးခဲ့တာ။ ကျုပ်လီးက သေးတယ်၊ ဖာချရတာအဆင်မပြေဘူး။ လှိုင်ခေါင်းထဲ ကြွက်ဝင်သလိုပဲဗျ။ ဝေဖြိုးကတော့ လီးတော်တော်ကြီးတဲ့ကောင်ဗျ။ အရှည် ၇ လက်မကျော်ပြီး တုတ်လည်းတုတ်တယ်။ ကျုပ်ကတော့ ငါးလက်မလောက်ရှည်ပြီး မတုတ် ဘူး။ ထားပါတော့…ကျောင်းပြီးလို့လုပ်ငန်းခွင် ထဲကို ကျုပ်ကရောက်တယ်။ ဒီကောင်ကတော့ ခုထိဝေလေလေပဲ။ ကျုပ်မိန်းမရတော့ ဒီကောင်လာတယ်။ နောက်ပိုင်းကျုပ်တို့လင်မယားအိမ်ခွဲ နေလိုက်တော့ အရမ်းဝေးလို့ ဒီကောင် တစ်လမှ တစ်ခေါက်လောက်ပဲ…

သမီးဘ၀ “သမီးကြည့်ချင်ရင် ကိုယ့်ဘာသာ ကိုယ်လှန်ကြည့်လေ.” ပြောတာနဲ့ လွတ်နေတဲ လက်တဖတ်နဲ့ ဦးဦးရဲ့ ပုဆိုးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ခါးထိအောင် မတင်လိုက် မိပါတယ်….   သမီးဘဝမှာ ပထမဆုံး မြင်ရတဲ့ လီးကြီးဟာ. အချောင်းကြီးက မဲနက်နေပြီး ထိပ်ဖူးကြီးက ပွင့်အာကားထွက်နေကာ နီးညှိရောင်သန်းလို့နေပါ တယ်…  လမွှေးများက မဲနေပြီး ကွေးကောက်ခါ အချင်းချင်း လိမ်ယှက်နေကြပါတယ်.. သမီးလဲ ငယ့်ငယ့် စာအုပ်ထဲက လီးပုံစံ တွေနဲ့ ယှဉ်ကြည်မိတယ် လေ… အသက်ဝင်ပြီ တဆတ်ဆတ်တုန်နေတဲ့ ဦးဦးရဲ့ လီးကြီးနဲ့ စါအုပ်ထဲက လီးကြီး.. တခြားစီပါဘဲ…  ဦးဦးက သူ့လက်ကြီးနဲ့ သမီးလက်ကလေးကို ကိုင် ကာ သူ့လီးကြီးကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်နည်းသင်ပေးပါတယ်.. သမီးလဲ စိတ်ပါလက်ပါနဲ့ ဦးဦးရဲ့ လီးကြီးကို ဒစ်ပေါ်သွားအောင်…

တစ်ကြိမ်ထက်ပိုသည် ” အ …… အားးး ……… အီးးး ……… အ အ “ ” လှိုင်းတွေလှိုင်းတွေ … မူးရိပ်ရိပ် နဲ့ “  ” အားးး … ရှီးးးး “  ” ဟင် “  ” ငါဘာဖြစ်နေတာလဲ … ငါဘယ်ရောက် နေတာလဲ “  တခါမှ မခံစားဖူးတဲ့ အရသာလေးမို့ မျက်လုံး အသာလေး ဖွင့်ကြည့်မိတော့ မူးနောက်နောက်နှင့် အာရုံတွေ လုံးဝ စုစည်းမရ။  ” အိုရ် “    သူမ  ခန္ဓာကိုယ်မှာ အဝတ်စား မရှိတော့။ နာမည်က ချစ်မှူးအိမ်စည် အသက် ၂၅နှစ် ( 36-27-40 )…

ညဆိုင်းအပြန် စက်ရုံကနေညဆိုင်းဆင်းပြီးပြန်လာတော့ ညကိုးနာရီခန့်ပင်ရှိနေချေပြီ။ ဒီနေ့ညမှ အရင်ကပို့ပေးနေကျ ဖယ်ရီ ဒရိုင်ဘာနေမကောင်းသဖြင့် ကိုယ့်အစီအစဉ် နှင့်ကိုယ်ပြန်ရလေသည်။  ယခင်ကဆိုလျှင်တော့ အတူပြန်နေကျ တစ်ရပ်ကွက်ထဲနေ သူငယ်ချင်းမတွေရှိပေမဲ့ ယခုတော့ အမ်ားစုက စက်ရုံပြောင်းသွားကြ သည်မို့ မြသီတာတစ်ယောက်ထဲဖြစ်နေသည်။   ရှေ့သုံးလမ်းကျော်လောက်ဆို အိမ်နားရောက်ခါနီးပြီမို့ မြသီတာ သတ္တိမွေးအားတင်းပြီးလျှောက်လာခဲ့ သည်။ လမ်းမီးတိုင်တွေကလဲ မီးမလင်းတာကများနေတော့ လမ်းကအတော်လေးမှောင်သည်။   မြသီတာတို့ ရပ်ကွက်နားတစ်ဝိုက်ကလမ်းတွေက ညဆို လူပြတ်လေရာ မှောင်ကလဲမှောင်နဲ့ ကျောချမ်းစရာတော့ကောင်းလှသည်။   ဒီကြားထဲ မြသီတာက သရဲကလဲကြောက်တတ်သေးသည်။   ဒီလမ်းနားမှာ ပြီး ခဲ့တဲ့တစ်လလောက်က ကောင်မလေးတစ်ယောက် ညဘက်အိမ်အပြန် မုဒိန်းကျင့် ဓားနှင့်ထိုးသတ်ခံရပြီး အခုထိလဲလက်သည်မပေါ်သေး။   ဒီကြားထဲ  အသတ်ခံရသည့် ကောင်မလေးက သရဲဘဝနှင့် မကျွတ်လွတ်ပဲ ခြောက်လှန့်နေသည်ဆိုသည့်အတွက် မြသီတာခမျာ လူရန်ကိုလဲကြောက် သရဲကိုလဲ ကြောက်နှင့် တစ်တိုင်စနှစ်တိုင်စလင်းနေသည့် လမ်းမီးရောင်…

တမျိုးပြီးတမျိုး လိုးခဲ့သည် ကိုကိုမောင် (၇)တန်းအောင်တော့ သူ့ဦးလေးရှိရာ မန္တလေး စိန်ပန်းရပ်သို့ ရောက်လာ၏။ စောစောကတော့ ကျောင်းဆက်တက်ရန် စိတ်ကူးမရှိခဲ့။ ဦးလေးဖြစ်သူ ကိုမြင့်ဟန်က ကျောင်းဆက်ထားဖို့ တာဝန်ယူသဖြင့် သူ့အမေ မခင်ဝင်းက သဘောတူလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ ဦးလေးဖြစ်သူ ကိုမြင့်ဟန်မှာ သံရေကျိုလုပ်ငန်းဖြင့် ကြီးပွားနေ၏။ အလုပ်ရုံက သတ်သတ်၊ အိမ်က သတ်သတ်ဖြစ်သည်။ ကိုကိုမောင်ကို မန္တလေးသို့ပို့ခြင်းမှာ ကျောင်းဆက်ထားဖို့ မဟုတ်ဘဲ  အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းအလုပ်တစ်ခု သင်ကြားရန်ဖြစ်သည်။ ဒီရောက်မှ အစီအ စဉ်တွေ ပြောင်းကုန်ခြင်းဖြစ်၏။ ကိုမြင့်ဟန် မိန်းမ မနှင်းရီက ငွေကုန်မည့် ကိစ္စမို့ သိပ်တော့မကျေနပ်။ သို့သော် ကိုမြင့်ဟန်ကို ကြောက်ရ သည့်အတွက် အောင့်သက်သက်နှင့် နေလိုက်ရသည်။ ကိုကိုမောင်ကလည်း သူ့ဦးလေးမိန်းမ  မကျေနပ်မှန်း ရိပ်မိသည်။ ထို့ကြောင့် မနှင်းရီနှင့် အဆင်ပြေအောင် ပေါင်းရမည်ကို…

စောက်ဖုတ်လည်း ယောင်ကိုင်းနေပြီ မောင်က မိန်းမ အပေါ် အချစ်မလျော့ပါဘူးကွာ … မိန်းမ စိတ်ပျော်သလိုနေ … မောင်တို့ အိမ်ထောင်ရေး ခိုင်မြဲဖို့ အရေးကြီးတာ ” ” တကယ်နော် … မောင် … သင်းသင်း ဝမ်းသာလိုက်တာ အရမ်းပဲ … ဒီရက်ထဲ မောင်မသိအောင် အလိုးခံနေမိလို့ စိတ်မကောင်း ဖြစ်နေတာ မောင်ရဲ့ ” ” တခုတော့ရှိတယ် မိန်းမရယ် … ဖိုးဇော်နဲ့ ကြိုက်သလောက် လိုး … မောင့်ကို အစ အဆုံး ပြန်ပြောပြပေးရမယ် …… မောင်လည်း မိန်းမ ခံစားတာကို တွေးပြီး အရသာယူချင်မိတယ် ” ” အင်းပါ မောင်ရဲ့ … မောင့်ဘက်က…

ဖြေးဖြေးလုပ်ပါကွယ် ကျွန်တော်နာမည်အောင်ချမ်းသာဖြစ်ပြီး အသက်ကတော့ ၂၂နှစ်ပါ ကျွန်တော်ဟာ ငယ်ငယ်ကတည်းကရပ်ကွက်ထဲက အကြီးတွေအရက်သမားတချို့တွေနဲ့ ပေါင်း ပြီးငယ်ငယ်ကတည်းကဆေးလိပ်သောက် အရက်သောက် ဖာချ နဲ့အချိန်ကုန်လွန်လာသူဖြစ်ပါတယ် ..ငယ်ဘဝဆေးလိပ်ကွမ်းအရက်ကို၁၇နှစ် လောက်ကတည်းက စသုံးလာတဲ့အတွက်ကြောင့် ရူနာရိူက်ကုန်းပုံစံဖြစ်ကာ အသိမိုက်ကာ ဆိုးသွမ်းနေမိပါတယ်….သူငယ်ချင်းတွေလာခေါ်လျှင်အရက်ဝိုင်း  အသုဘအိမ်ဖဲဝိုင်း တခါတလေ တံတားအောက်ဖာခေါင်းများနဲ့ပေါင်းကာ ဖာချလိုက်နဲ့မိဘအပေါ်မသိတတ်မလိမ်မာ ဘုရားတရားမသိနဲ့ အချိန်ကုန် လျက်ရှိပါသည်။ထိုစဉ် ကျွန်တော်ဧ။်ဘဝကိုပြောင်းလဲပေးသောသူမှာ ဦးဇေယျဆိုသော အသက်၅၆နှစ်ခန့်လူကြီးတစ်ဦးဖြစ်သည်။သူသည် စံပြဈေးအနီး နား စီမံကိန်းတွင်နေထိုင်ပြီးကျန်းမာရေးအရ ပင်စင်စားတစ်ဦးဖြစ်သည် ။ ကျွန်တော်ငမိုးရိပ်ချောင်းတဖက်ကမ်း ထန်းရည်သွားသောက်ပြီးအပြန်တွင်မူး ပြီး၇ဆူဘုရားအနီးအရိပ်ရခုံတစ်ခုတွင်ထိုင်နေရာ ဦးဇေယျမှာလည်း ထိုနား က ဘုန်းကြီးကျောင်းတစ်ကျောင်းသို့လာရာမှ ဆုံဖြစ်ရာ အသိမိတ်ဆွေဖြစ်သွားခဲ့ကြပါတယ်ထို့နောက်ကျွန်တော်ဟာအားလပ်ရပ်သူ့ဆီသွားကာ သူအပြော များနားထောင်ကာ အပျင်းပြေစကားသွားပြောလေ့ရှိပါတယ် တနေ့နေ့လည်ခင်းတချိန် မိုးရွာနေစဉ် မိမိမှာပျင်းလွန်းသောကြောင့် ဦးဇေယျဆီသွားမယ်ဆို ကာ ဘတ်စ်စီးကာထွက်လာခဲ့ပါတယ်…ဘတ်စ်မှာလူအင်မတန်မှကြပ်၍ စပယ်ယာမှ… အနောက်ကလေးကိုတိုးပေးကြပါဦးခင်မျ နေရာအလွတ်တွေရှိပါ တယ်…ဆို၍…

ကျွန်တော်နဲ့ မမသုံးယောက် ကျတော်ဆယ်တန်းကျောင်းသားဘဝက.ပဲခူးမှာကျောင်းတက်တယ်..နယ်ကနေ.ကျောင်းလာတက်ပေမယ့်..အသားကတော့နဂိုဖြူတယ်..အရပ်က၅ပေ၆လက်မ..ပေါင်က၁၂၀လောက်ရှိတယ်.ကျတော်နေတဲ့အိမ်က..ဦးလေးတို့အိမ်. ဦးလေးတို့အိမ်မှာ..ဦးလေး၊.သူ့မိန်းမ..မသန်း..၊ခယ်မ..မမိုး၊ကျတော် နဲ့ဆို..အားလုံး(၄)ယောက်နေကြတယ်..တခါတရံ.မသန်းက..သူ့စတိုးဆိုင်ကမခိုင်ကိုခေါ်လာတက်တယ်..သူ့ယောက်ကျား..ဘန်ကောက်ကို..ကုန်ပစ္စည်း သွားတင်တဲ့အချိန်ပေါ့..  ဒီနေ့မသန်းကစောစောထတယ်..ကျတော်လည်းစာကျက်နေတုန်း..”မမသန်း.စောလှချည်လား..”..”ဒီနေ့စနေလေ..ဆိုင်စောစော သွားမလို့..”ဪ”””ငါအောက်သွားမလို့..လိုက်ခဲ့ပါဦး”..မသန်းကသရဲကြောက်တက်တယ်..”မမသန်းမြန်မြန်လုပ်နော်..ကျတော်..စာမရသေးဘူ..””အေးပါ ဟယ်..”ကျတော်လည်း..မမသန်းအိမ်သာတက်နေတာ.ထိုင်စောင့်နေရတယ်..”မမသန်း..မပြီးသေးဘူးလား..ဘာတွေလုပ်နေလဲ..’လုပ်စရာလားဟဲ့.”..”သိပါ ဖူးဗျာ..ယောက်ကျားက..ခရီးထွက်နေတော့..ဟားဟားဟား…… ”..မင်းမင်း”..နင်နော်..”ပေါက်ကရ.မပြောနဲ့..ငါဗိုက်နာနေတာ..မနေ့က..မရမ်းသီးတွေ.စား လိုက်လို့”..”ကဲပါ…ဖြည်းဖြည်းလုပ်”…ခဏနေတော့..ရေဆေးသံကြားလိုက်တယ်..”’ပြောင်အောင်လည်းဆေးဦး…တော်ကြာ..”..”ဟဲ့.ငါကသန့်ပြီးသား..နင် သာမပြောလိုက်ချင်ဖူး..ဟိုနေ့ကအိပ်နေတာများ…ဟင်း..” ”ကျတော်က..ဘာဖြစ်နေလို့လဲ..””ဘာဖြစ်ရမှာလဲ..နင်ဟာကြီးက..လွှတ်တော့မယ်..ဒုံးကျည် ကျနေတာပဲ..တကတည်း..ထောင်မတ်နေတာပဲ”…”ဟုတ်လား..ကျတော်တောင်မသိဘူး”..ဘယ်သိမလဲ..နင်ကအိပ်နေတာကို”…”ကဲပါ..ပြီးရင်..ဆင်း တော့…စာကျက်ရဦးမယ်..”..”ငါလည်း..နင်ပြောတာနဲ့..ပြောင်အောင်..ဆေးနေတာ..ဟေ့..ပြီးပြီ.”ဆိုပြီး..တံခါးဖွင့်ဆင်းလာတော့တယ်…..””ကဲ..ကိုယ်တော်..စာကျက်လို့..ရပြီ”’..မမသန်းလည်း..အပေါ်တက်..အခန်းထဲဝင်သွားတော့တယ်…. တရေးတမော..အိပ်ပြီး..နိုးလာတော့..မမသန်းပြန်ရောက်နေတယ်..”မမသန်း..ဘာလို့အစောကြီးပြန်လာတာလဲ..”..”ဗိုက်က.အရမ်းနာတဲ့အပြင်..ဇာတ် ကြောတွေပါထို့းလိုဲ့..ပြန်လာခဲ့တာ..”..”ဪ..ဆေးလေးဘာလေး..လိမ်းထားလေ”..”ဆေးကတော့.ကိုယ့်ဘာသာလိမ်း..ဇာတ်ကြောတော့ဆွဲပေး မယ်..”..”’အေးဟယ်..လာစမ်းပါ..”..ကျတော်လည်း..အခန်းထဲဝင်လိုက်တယ်..”မမသန်းမွေ့ယာအောက်ဆင်း..ကျတော်.နောက်ကနှိပ်ပေးမယ်”..မမ သန်း..ဂုတ်ကိုစတင်နှိပ်ပါတော့..”အ..အ..နင်ကနှိပ်တက်သားပဲ…””..ပါးပါးလေးပဲရှိသေးတယ်..အ..အ…ထိလိုက်တာ..ကောင်း တယ်..ဟ.အား..ကျွတ်..ကျွတ်..မင်းမင်းရယ်..နှိပ်လက်စနဲ့..ငါ့ဗိုက်ပါ…ဆေးလိမ်းနှိပ်ပေးပါလာ…”.”နှိပ်တာကရပါတယ်..ဘေးလူမြင်လို့..မကောင်း ဘူး””’ဘယ်သူရှိတာမှတ်လို့..””အာဆို..မမသန်းပက်လက်လှန်လိုက်..အကျီ င်္မ.တင်ထား…ဘယ်နားလေးလဲ..””ဒီနားလေးဆိုပြီး”..ထပ်ဆင့် အပေါ်ကိုပြ တယ်..ကျတော်လည်း..ညင်ညင်သာသာလေး..လိမ်းပေးပွတ်ပေးတာပေါ့..မမသန်းကိုကြည့်တော့..မျက်လုံးမှိတ်ပြီးဇိမ်ခံနေတယ်..”မမသန်း..ထမီဖြည် လိုက်မယ်နော်..””အေး.အေး”ထမီဖြည်ပြီးတာနဲ့..ဆီးခုံနေရာလေးကို.ပွတ်လိမ်းပေး..လက်ဖနောင့်လေးက..ဆီးခုံအောက်ကို.မထိတထိလုပ်ပေးနေ ရင်း..”မမသန်း..အမွှေးတွေရိတ်ထားတာလား..”အေး..”..”စိမ်းနေတာပဲ..ကြည့်ချင်တာ..”ကြည့်ချင်..ကြည့်ပေါ့”..”ဘောင်းဘီချွတ်လိုက်မယ်…ဆိုပြီး..ဆွဲ ချွတ်လိုက်တော့..မမသန်းက..တင်ပါးတွေကြွပေးတယ်..”မမသန်း..အဖုတ်ကြီးက..ဖောင်းကားနေတာပဲ..ချစ်စရာကြီး..”နင်ချစ်ချင်နေတာ..အရင်ထဲကသိ တယ်..”ဘယ်လိုသိတာလဲ..မမသန်း”..ဘယ်လိုသိရမှာလေ..နင်စာကျက်တိုင်း..ငါအခန်းဘက်လှည့်ကျက်တယ်..ငါရေချိုးရင်..နင်ကြည့်နေတာ..သိသား ပဲ..”.”ဟုတ်တယ်..မမသန်းရ..ကျတော်လည်း..မမသန်းအဝတ်အစားလဲတိုင်း..ကြည့်တယ်..ထမီပြင်ဝတ်တဲ့အခါ..ပေါ်သွားနဲ့.ဆီးခုံဖြူဖြူကြီးတွေကြည့်ရ တာ..အမောပဲ””. .”ငါ့ကို..လိုးချင်နေတာပေါ့..ဟုတ်လား”..လို့းချင်တာပေါ့..မမသန်းရယ်..    ဦးလေးမျက်နှာရှိနေလို့…”ငါလည်း..နင့်လီးကြီးကိုမြင်ကတည်းက..စောက်ပတ် က.ယားနေတာ…နင့်ဦးလေးတော့..မသိစေနဲ့နော်..”.”အင်းပါ…မမသန်းအကုန်ချွတ်..တကိုယ်လုံးကြည့်ချင်လှပြီ..”..မမသန်းအဝတ်အစားတွေချွတ်လိုက် တော့”’..ဘယ်လိုပြောမလဲ..ရေးဆေးငါးအသွင်လို့…တောင့်တင်းတဲ့..ခန္ဓာကိုယ်မျိုးကြီး..အားရစရာကြီးပေါ့ဗျာ…မမသန်းကို..နှုတ်ခမ်းတွေစုပ်…လျှာခြင်း ကလိ..လက်ကလည်း..နို့တွေကိုကိုင်..ကိုင်ရတာလည်းအားရစရာကြီးဗျာ..လက်ထဲမှာ..ပြည့်နေတာပဲ…နားဖျားလေးတွေကို..သွားလေးနဲ့ကိုက်…လျှာနဲ့ထိုး ပေး..နို့သီးလေးတွေကို..ချေပေးလိုက်တာ..မမသန်းခဗျာ..တည့်တည့်မတ်မတ်တောင်..မရပ်နိုင်ဘဲ..”’အင်း.အင်း..အာ…ကျွတ်..ကျွတ်..ဟင်းဟင်း..မင်း မင်း..မမသန်းကို..ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲကွာ..”….ကုတင်ပေါ်လဲချလိုက်ပြီး..နို့တွေစုပ်..နို့သီးခေါင်းလေးပွတ်ချေပေးပြီး..ဗိုက်သားလေးတွေကို..နေရာလွတ်မကျန်..လိုက်ယက်နေလိုက်တယ်..လက်ကလည်း..မို့မို့ဖောင်းဖောင်း..စောက်ဖုတ်ကြီးကို..အပြားလိုက်ပွတ်ပေးနေတော့…အသားဖြူလို့ လားမသိဘူး..စောက်ရည်တွေ.. ..တော်တော်လိုက်လာတယ်…အဲဒါနဲ့ပဲ..လျာကို..ဆီးခုံကိုယက်လိုက်တော့..”မင်းမင်း..မလုပ်နဲ့လေ..ဖုန်းနိမ့်မှာပေါ့..”ကျ တော့ခေါင်းကိုအတင်းဆွဲတော့တာ..ဘယ်ရမလဲ..အတင်းကို..စောက်ဖုတ်ပတ်လည်နေရာများကို..ယက်ပေးလိုက်တော့..နည်းနည်းတော့ငြိမ်သွား တယ်..ဆက်လက်ပြီးတော့..စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းကြီးတွေ..တော်တော်ထူတယ်..လျှာနဲ့.မနည်းကို..ကလော်နေရတယ်..နှစ်ဖက်စလုံးယက်ပေးပြီး..စောက် ခေါင်းထဲကို..လျှာချွန်ပြီးထိုးထည့်လိုက်တော့…လျှာဒဏ်မခံဖူးတဲ့..မမသန်း..ကော့လန်တက်တော့တာပဲ..”အိုး..အိုး..ဟင်းဟင်း..ကျွတ်..ကျွတ်…အား..အား..အိုကွယ်..ဟင့်..ဟင့်…မင်းမင်းရယ်..မမသန်းကို..ဘယ်လိုတွေလုပ်ပေးနေတာလဲ….အို..အို..ပြောကာမှ…အင်း..အင်း..မရတော့ဘူး..မမသန်းမခံနိုင်တော့..ဖူး….လိုးပေးပါတော့…အား..အား..””’မမသန်း..အလိုးခံချင်ပြီလား .”.”ခံချင်တော့ပေါ့မင်းမင်းရယ်…လိုးပေးတော့..နော်”’…ကုတင်ပေါ်..တစောင်းလေးထား..ဒူးဆစ်လေးကိုကွေးလိုက်တော့..တင်းပါးသားကြီးနှစ်ခု  ကြား..ပြူးထွက်နေတဲ့..စောက်ဖုတ်ကြီးက..အရည်ကိုရွှဲနေတာပဲ..လီးကို..အဖုတ်ဝမှာတေ့..ခါးအားကို..အသုံးပြုပြီးဆောင့်လိုးလိုက်တာ…””အမလေး လေး..မင်းမင်းရယ်..ကြမ်းလှချည်လား…ဗြစ်..ဗျစ်..ဘွတ်..ဘွတ်..အွတ်.ဒုတ်.””.ဆက်တိုက်တလစပ်ဆောင့်ပေးလိုက်တယ်..အားအား..အမ လေး..အား..အား..ဟင်းဟင်း..ကျွတ်..အ..အု..ကျွတ်ကျွတ်..”.မမသန်း..ကျတော်လိုးတာ..ကောင်းလား….””ကောင်းတာပေါ့မင်းမင်းရယ်..”..”မှောက်လိုက် နော်..ကျတော်.. မမသန်း..ဖင်တွေကြည့်လိုးချင်လို့ပါ..”..”ဖင်နည်းနည်းထောင်…ခါးကိုခွက်ထား..အဲဒါမှ..မမသန်းစောပတ်က..နောက်ကိုပြူးထွက်လာ မှာ…ဟုတ်ပြီ”ကျတော်လိုးတော့မယ်နော်..မမသန်း”..ပြောလည်းပြော..ဆောင့်လည်းဆောင့်လိုးလိုက်တော့….””ဗျိ.ဗျိ..ဗြွတ်..ဗြွတ်..ဘုတ်… ဘွတ်..ဘွတ်..ဖက်..ဖက်..အား..အား..အင်းအင်း..အမလေးလေး..ကောင်းတယ်….အီစိပ့်နေတာပဲ…ဆောင့်..ဆောင့်..နာနာ ဆောင့်..အား..အီး..ဟင်း..ကျွတ်..ကျွတ်..ကောင်းလိုက်တာ..လင်လေးရယ်…အားအား..””မမသန်းရယ်..ဖင်ကြီးတွေ..ကိုင်လိုးရတာ..အားရလိုက်တာ ဗျာ…”ဘွတ်..ဘွတ်..ဗြစ်..ဗြစ်..ဒုက်…အင်းအင်း..အင့်..အင်..ဖက်..ဖက်”အား..အား.မင်းမင်း..မမပြီးတော့မယ်..ဆောင့်ဆောင့်…မရပ် နဲ့..အား..အား..အိုး..အိုး..ကောင်းတယ်..ကောင်တယ်…”ကျတော်လည်း..ဆက်တိုက်မရပ်ပဲ..ကပ်ဆောင့်ပေးနေလိုက်တယ်..”ပြီ…ပြီးပြီ… ပြီး..အိုး..အိုး..အား..အား..အင်းအင်း..ထွက်တော့မယ့်….ထွက်တော့.မယ်..အမလေး..လေး..ဟင်း..အား.အ..အ..ထွက်ပြီ..ထွက်ပြီး..အ..အ.”ကျ…