အပျိုစင် လုံမေချော အိမ်ရောက်တော့သူ့ဇနီးသင်းသင်းကိုမတွေ့၍အိမ်ဖေါ်မသန်းရွှေအားနင့်အမဘယ်သွားသလဲဟုမေးလိုက်သည်။ “အော် အကို ပြန်လာပြီလား။အမဟိုဘက်တိုက်ခန်းကအဒေါ်တို့အိမ်သွားနေတယ်ကျမသွားခေါ်လိုက်ရမလား” ဒီအခွင့်အရေးကိုစောင့်နေသော ကိုဇော်ဝင်းသည်ရတဲ့အခွင့်အရေးကိုလက်မလွတ်စေရန်။စဉ်းစားရင်း “မခေါ်ပါနဲ့ဟာ။ နေပလေ့စေ။” “အော်။ ဒါဖြင့်အကိုလဘက် ရည်သောက်မလား။ကျမသွားဖျော်လိုက်မယ်လေ” “အေး ကောင်းသားဘဲ” ဆို၍သူ၏ဝတ်ထားသောတိုက်ပုံချွတ်၍ “ရော့ သန်း ရွှေ။အကိုအကôျအခန်းထဲမှာသွားချိတ်ထားစမ်း” ဟုဆိုရပြီးလှမ်းပေးလိုက်သည်၊ဘာမျှသိရှာသောမသန်းရွှေမှာကပြာကသီလှမ်း ယူပြီး။အိမ်ခန်းတွင်းသို့ဝင်သွားသောအခါ။အကြံယူနေသောကိုဇော်ဝင်းကနောက်မှထလိုက်သွားပြီးအခန်းတံခါးကိုပိတ်လိုက် သောအခါ။မသန်းရွှေခမျာ “ဟင် အကိုဒါဘာလုပ်မလို့လဲ” “ဘာမှမလုပ်ပါဘူး ညီမကိုအကို ချစ်မလို့ပါ။” “ဟင့်အင်း အကိုကျမ ကြောက်တယ်ဒီလိုမလုပ်ပါနဲ့ အကို” ကိုဇော်ဝင်းသည်အခန်းတံခါးကိုပိတ်ပြီးမသန်းရွှေအနားသို့ထိုးဝင်လာနေပြီး။ “မကြောက်ပါနဲ့ညီမရယ်အကိုဟာလေညီမကိုချစ်နေတာကြာပြီ။ဒီလိုအခွင့်အရေးမကြုံလို့စောင့်နေရတာ။အခုမှဒီအခွင့်အရေးကြုံ တော့တယ်” ဆိုပြီးမသန်းရွှေအားတင်းပွေ့ပြီးပါးနှစ်ဘက်ဘယ်ပြန်ညာပြန်နမ်း၍။ကုတင်ပေါ်သို့တင်လိုက်ပြီးဖက်ထား၏၊မသန်း ရွှေလဲအမျိုးမျိုးညင်းဆန်ရုန်းကန်သော်လဲလှောင်အိမ်ထဲမိနေတဲ့ငှက်သတ္တဝါပမာမျက်ရည်ကျငိုကျွေးနေသော်လဲအချီးနှီးသာကို ဇော်ဝင်းသည်သူရဲ့လိုအင်ဆန္ဒပြည့်ဝရေးကိုသာအဓိကထားပြီးကျိုးစားနေသည်၊ “တိတ်ပါကွယ်မငိုပါနဲ့အကိုကညီမကိုတကယ် ချစ်နေလို့ပါ” ဆိုပြီးပါးနှစ်ဘက်ကိုမွှေးမွှေးပေးလိုက်ပါးစပ်ခြင်းတေ့၍စုတ်လိုက်လုပ်ပေးနေလေသည်၊မသန်းရွှေမှာအပျိုတော်ဝင် စ ၁၆နှစ်အရွယ်အသက်နှင့်မလိုက်အောင်ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်မှာအဆင်ပြေပြီး။ရင်၃၁။တင်၃၆လက်မရှိ၍ငါးရံ့ကိုယ်အနေအထား ရှိလေတော့ကိုဇော်ဝင်းမပြောနဲ့စာရေးသူ။စာဖတ်သူတွေရောသရေကျလောက်တဲ့အချိုးအဆစ်ပြေပြစ်သူတယောက်ဖြစ်သည်၊ကို ဇော်ဝင်း၏အပြုအစုနှင့်အကြမ်းဖက်နေသည်ကိုမလွန်ဆန်နိုင်သောမသန်းရွှေခမျာမှာတောင်းပန်၍မရသည်ဖြစ်၍ငြိမ်နေလေ သည်၊ထိုအခါကိုဇော်ဝင်းသည်တဆင့်တက်၍မသန်းရွှေ၏အကôျကျယ်သီးများကိုတလုံးစီဖြုတ်ရင်းပါးနှစ်ဖက်ကိုမွှေးလိုက် ပါးစပ်ချင်းတေ့၍စုတ်လိုက်လုပ်ပေးရင်းပေါ်ထွက်လာသောမသန်းရွှေ၏လဖက်ရည်အကြမ်းပုဂံအလုံးသာသာရှိသောဝင်းဝါဖေါင်း ကြွနေသောနို့နှစ်လုံးကိုတဘက်သောလက်ကအအားမပေးဘဲဖျစ်လိုက်ညှစ်ပလိုက်ပွတ်လိုက်အမျိုးမျိုးပြုစုပေးနေလေတော့မ သန်းရွှေခမျာလူးလွန့်တုန်လှုပ်ရုန်းကန်လာရင်း “လွှတ်ပါအကိုရယ်တော်ကြာမမလေးပြန်လာရင်အဆူခံနေရပါအုန်းမယ်” “အို ဒီအတွက်ဘာမှမပူပါနဲ့ကွယ်။နင့်အမဟိုဘက်တိုက်မှာဖဲသွားကစားနေတာပါ။တော်တော်နဲ့ပြန်မလာပါဘူး” “ဟင့် အင်း အကို ဟင့်အင်း…
Author: wathone
အမှန်တကယ် စားသုံးသူ
အမှန်တကယ် စားသုံးသူ အလုပ်လုပ်နေရာမှ အသင်းအမှုဆောင်ကိုသောင်းစိန်နှင့်အတူဝင်လာသောမိန်းမလှလေးဆီမျက်စိကရောက်ဖြစ်သည်။ “အောင်သူ ဒါ မင်းနဲ့အတူ တာဝန်ကျတဲ့ အရောင်းပဲ” ကိုသောင်းစိန်ကတည်တည်တန့်တန့်မိတ်ဆက်ပေး၏။ အောင်သူကသမဝါယမ ကုန်ဝယ် စာအုပ်များအစီအရီထပ်ထားသောစာပွဲဘေး နှစ်တောင်ခန့်ကုန်ဝယ်စာအုပ်များ၏စာအုပ်ပုံလေးပုံကြားမှခါးဆန့်၏။ “ဟုတ်ကဲ့ ဦးလေး သူ့ကို ဘာတာဝန်ပေးရမလဲ ဟင်” “အရောင်းပါဆို ကုန်ချိန်တဲ့ဘက်ကပေါ့ဟ ညနေကျရင် ဥက္ကဌအိမ်ကို ခွေအပ်ရင်းမင်း လာခဲ့အုံးနော် ကြားလား” “အော် ဟုတ်ကဲ့ ဦးခင်မောင်။ (၅)လမ်း အဘဦးအောင်ရှိန် ရှိလား” သူကဆိုင်ရှေ့တွင်ကြိပ်ကြိပ်တိုးနေ သောလူအုပ်အပေါ်မိုး၍ဆိုင်အတွင်းမှအသံကျယ်ကျယ်အော်ရင်းစာအုပ်ထောင်ပြ၏။ “ရှိတယ် ရှိတယ် ဆပ်ပြာ နို့ဆီ ဖယောင်းတိုင်” “အကုန်ယူမယ်ပြောလဲ ပြီးတာပဲဗျာ” “ဟဲ အကုန်မယူဘူး ငွေကမလောက်ဖူးဟဲ့” “အခုပေးနေတာ ဆပ်ပြာ။နို့ဆီ။ ဖယောင်းတိုင်သုံးမျိုးပဲ ကုန်နေပြီး အဒေါ်ရဲ့” အောင်သူဘေးမှဘောက်ချာရေးနေသော “အမာ” ကဇီးထုပ်တစ်ထုပ်ကိုးစားရင်းမှ ခေါင်းထောင်ပြီးပြောသည်။ အမာက (၁၀)…
အမုန်းငယ်
အမုန်းငယ် စာမိတ်ဆက်ပြန်မပြောချင်တော့လောက်အောင် ဖြစ်ပျက်ခဲ့တဲ့အကြောင်းတွေကို ရင်ဖွင့်ချင်နေတာကြာပြီပေါ့။ အခုတော့တွေ့ ပြီလေ ရင်ဖွင့်ခွင့်တွေရခဲ့ပြီပေါ့။ နာမည်လား အမုန်းငယ်တဲ့ အသက်က ၂၀ နှစ်ကျော်ပေါ့။ ပညာလား ဘွဲ့ရပြီးပြီလေ။ သမိုင်းနဲ့နော်။ နေတာကဧရာဝတီတိုင်းထဲက ပင်လယ်နဲ့ နီးတဲ့ရွာလေးကပါ————– ကိုယ့် ကိုယ်ကိုအထင်ကြီးနေကြတဲ့ ကောင်လေးတွေရော ကောင်မလေးတွေရော ဒီဇတ်လမ်းလေးဖတ်ပြီး စာနာ နားလည်တတ်ကြစေချင်ပါတယ်ကွယ်။ အပိုင်း (၁) မုန်း ကြီးပြင်းခဲ့တဲ့ရွာ လေးက ပင်လယ်ကြီးကိုနေ့တိုင်းကြည့်ခွင့်ရတဲ့ရွာလေးတရွာပါ။ မုန်း တို့ရွာမှာက ပင်လယ်လုပ်သားတွေ များတယ်လေ။ ယာလုပ် တဲ့သူကရှားပါးပေါ့။ ဒီတော့ ပင်လယ်ရေကိုအမြဲထိတွေ့နေကြတဲ့ လူကြီးလူငယ်တွေက မိုးလင်းဒါနဲ့ အရက်ကလေးကထွေပြီလေ။ မုန်း က ဒီတုံးကအပျို ပေါက်ပေါ့။ အခုမှစရှက်တတ်ပြီး မပြောရဲ မလာရဲ နဲ့အိမ်မှာပဲအမြဲနေတတ်တဲ့အပျိုပေါက်စ မွေးနုစပေါ့။ ဒီ တုံးက ငယ်သူငယ်ချင်းဖိုးထောင်ကအိမ်ကိုဝင်ထွက်နေကြလေ။ သူလဲ…
အရက်သမားဆို သိပ်မုန်းတယ်
အရက်သမားဆို သိပ်မုန်းတယ် ဤပုံပြင်သည် တောရွာလေးတစ်ရွာအား နောက်ခံထား၍ရေးသားထားခြင်းဖြစ်ပါသည်။ ဤရွာလေး၌နေထိုင်သော..မောင်ဘိုသန်း..သူ၏သရုပ်သည်ကား အသားမဲသည်။ ရုပ်မချော။ တောင့်သည်၊ ဖြောင့်သည်၊ ညာဘက်မျက်နှာ၌ အမာရွတ်ကြီးတစ်ခုရှိသည်။ ဆင်းရဲသည်။ သဘောထားရိုးသားဖြူစင်သည်။ ဟိုဟာလား ? အင်း..သူရဲ့ကောင်မလေး မဆေး နဲ့တွေ့တဲ့အခါကြမှ လုံးစေ့ပတ်စေ့ဖေါ်ပြပါမည်။ သူ့ရဲ့ချစ်သူ မဆေး ၏သရုပ်သည်ကား အသားလတ်သည်။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်တောင့်သည်။ ရုပ်ချောသည်။ ရွာအနေဖြင့်ချမ်းသာသည်။ စကားပြောသည့်အခါမပြေပြစ်။ ဘိုသန်း အပေါ်၌နွဲ့ဆိုး ဆိုးသည်။ အရမ်းလည်းချစ်သည်။ ဘိုသန်း အရက်သောက်ပြီးဆိုးတဲ့အခါတိုင်း သိပ်မုန်းဘို့ကောင်းတာပဲ၊ အရက်သမားဆိုသိပ်မုန်းတယ်… ဟုညင်သာစွာပြောတတ်သည်။ “ကျွန်တော့်မမပုသိမ်သူ.. ချောပုံရင်ရင်ပုံလှပုံတမူ.. အများနဲ့မတူ..အလှဘွဲ့ယူ..စံပယ်ကြည့်ကြည့်ရင်စွဲငြိမယ်တမူ..ခင်မင်စရာလဲကောင်းလှသူ.. ကျွန်တော့်မမ..မမ..ပုသိမ်သူ…ဒန်ဒန်..ဒန်ဒန်..တန် တန့် တန့်တန်…၏ဒန်တန်……၏” အဲဒီသီချင်းကို ဟိုဘက် ယာခင်းထဲမှာ လယ်ထွန်နေတဲ့ ကိုဘိုသန်း သီဆိုနေတာပါ။ မဆေး တို့ယာခင်းနဲ့ကပ်လျှက်မှာ။ ဒီဘက်ယာခင်းရဲ့ မန်ကျည်းပင်ထိပ် မှာ သူ့ရဲ့ချစ်သူမဆေး…
ကိုကို့ကိုယူလိုက်မှာပေါ့
ကိုကို့ကိုယူလိုက်မှာပေါ့ မေဇင်ဟာလှတယ်လို့ ပြောလို့ရတဲ့ မိန်းမတယောက်ပါ။ သူမရဲ့ နုညံ့တဲ့ အသားအရေနဲ့ မစိုစလောက် အနည်းငယ်ဝနေတယ်လို့ ပြောလို့ရတ့ ဲ ခန္ဓာကိုအလှပိုင်ရှင်မိန်းမတယောက်ပေါ့..။ ၁၅ပေါင်ခန့် ဝိတ်ချထားပြီးဘော်လ်ဒီကိုပြန်ထိန်းထားတာ မကြာသေးပါ ဘူး ။ မေဇင်တယောက် အတော်လေးကြိုးစားလိုက်ရတာပေါ့ မိန်းမတစ်ယောက် အတွက် ဝိတ် ၁ပေါင်ချဖို့ဆိုတာ တကယ်ကိုမလွဲ တဲ့ ကိစ္စပဲလေ… ယောကျာ်းလုပ်သူ ကိုအောင်မင်းကတော့ မေဇင့်ကို လိုက်လို့ မယှဉ်နိုင်တော့ဘူး …အရမ်းဝလာတော့ ဘယ်လောက်လုပ်လုပ် သိပ်မထိရောက်သလို ဖြစ်နေရော …ကိုအောင်မင်းဆိုတဲ့လူက အစားအသောက်ကလဲ ကျူးတာကို … ပေါင်၂ဝဝလောက် ခန္ဓာကို အလေးချိန်ရှိတဲ့ တကယ် ဝက်ကြီးပါ… ဒါပေမဲ့ မေဇင် ကိုအောင်မင်းကို ချစ်နေဆပဲ ါ… ကိုအောင်မင်း ကလဲ မေဇင့်ကို ချစ်နေဆဲပါပဲ..တယောက်ကိုယောက်တော့ သစ္စာလုံးဝ မပျက်ဖူးသေးတဲ့…
အကဲပိုတဲ့ ခဲအို
အကဲပိုတဲ့ ခဲအို မေမိုးတစ်ယောက် မောပန်းနွမ်းလျခြင်း၊ ဝမ်းနည်းကြေကွဲခြင်း၊ မကျေနပ်ခြင်းများစွာတို့ဖြင့် ဝတ်စားထားသော အဝတ်များကိုပင်မလဲနိုင်တော့ပဲ အိပ်ယာပေါ် သို့လှဲချလိုက်ပါတယ်။မျက်ရည်တစ်ချို့က ပါးပြင်ပေါ်ကို အလိုလိုစီးဆင်းကျလာတာမို့ သုတ်တောင်မသုတ်တော့ပဲ ဝမ်းနည်းစွာနဲ့ ခေါင်းအုံးပေါ်ကို မျက်နှာအပ်လိုက်ကာ ငိုချလိုက်ပါတော့တယ်။အကြောင်းကတော့….. ဒီနေ့ သူ့ရဲ့တစ်ဦးတည်းသော အစ်မဖြစ်သူ မေစိုးတစ်ရောက် သူ့ချစ်သူနဲ့လက်ထပ်သွားလို့ဖြစ်ပါတယ်။ အချိန်တန်အရွယ်ရောက်လို့ အိမ်ထောင်ပြုတာမှန်ပေမယ့် သူ့ထက်ငါးနှစ်လောက်ကြီးပြီး အရာရာကို လိမ္မာရေး ခြားရှိအောင် မိဘလိုသွန်သင်ခဲ့တဲ့ အစ်မတစ် ယောက်ကိုတော့ မေမိုးဒီနေ့ကစလို့ ဆုံးရှုံးလိုက်ရပါပြီ။ ငယ်ငယ်လေးကတည်းက အခုမေမိုး ဆယ်တန်းရောက်တဲ့အထိ ညီအစ်မနှစ်ယောက်တခန်းထဲ အတူ တူအိပ်နေလာခဲ့ကြတာ။ဒီညကစလို့ သူတို့ညီအစ်မအိပ်တဲ့အခန်းလေးကိုပါပေးလိုက်ရတာမို့ မေမိုးတစ်ယောက် ခြေရင်းဖက်ကအခန်းကိုပြောင်းပေးလိုက်ရပြီး တစ်ယောက်တည်းအထီးကျန်စွာ ဖြတ်သန်းရတော့မှာကြောင့် အားငယ်စိတ်တွေဖြစ်နေပါတယ်။ မမကတော့ သူ့ချစ်သူရင်ခွင်မှာ ပျော်နေရချိန်တွေမှာ မေမိုးကတော့ တစ်ယောက်တည်း ဖြတ်သန်းရ တော့မှာပါ။ဒါကြောင့်လည်း မေမိုးရင်ခွင်ထဲကနေ မမကို ဆွဲထုတ်သွားတဲ့…
ပုံရိပ်မဲ့ အလွမ်းနာ
ပုံရိပ်မဲ့ အလွမ်းနာ နာလိုက်တာ ဦးရယ် ဖြေးဖြေးလေး လိုးပါ ဦးရယ် လေးဘက်ကုန်းရင်း နောက်လှည့်ရှုံ့မဲ့ညီးထွားပြောနေသော ဆုမြတ်နှင်း ဆိုတဲ့ ကလေးမလေးကို ဦးဘသစ် လီးကဝင်နေသော စောက်ဖုတ်ထဲ ဖြေးဖြေးလိုးပါ ပြောလေ ဆု ရဲ့ခါးကို စုံကိုင်လို့ တဘုန်းဘုန်းနဲ့ ပစ် ပစ်ဆောင့်လို့လိုးထည့်လိုက်ပါတော့တယ် အ အားးးးး ဦးရေ အောင်မလေး ဖြေးဖြေး အားးးး အားးးး အူးးးးး ကောင်းလဲကောင်း အောင့်လဲအောင့်လိုက်တာကွာ လိုး လိုးကွာ သေအောင်လိုးစမ်း ဦးရေ အားးးလားးး အားးးးးး ဆု အ အားးးးကောင်းလိုက်တာကွာ အင့် အင့် အင့်ဟာ အိုးးးးးး ကောင်းလိုက်တဲ့စောက်ဖုတ်ကွာ အင့် အားးး ဖတ် ဘွပ် ဘတ် ဖန်းးးးးဖန်းးးးးးး ဘုန်းးးးဘုန်းးးးးး အိုးးးးး…
မမ
မမ ( စ / ဆုံး ) ကျနော့ဘဝမှာ ပထမဆုံး တွေ့ကြုံခဲ့ရတဲ့ အမကြီး တယောက်အကြောင်းကိုပြောပြချင်ပါတယ်။ ပြောရရင် ကျနော့ လက်ဦးဆရာ မကျေးဇူးရှင် ဆိုလည်း မှားမယ်မထင်ဘူး။ သူ့ကြောင့်ဘဲ ကျနော့မှာ ကျွမ်းကျင်အဆင့်ဖြစ်ခဲ့ရတာပါ။ အဲဒီ အမကြီးနာမည်က မမ သဲပါ။ ကျနော်တို့ရပ်ကွက်ကိုမမသဲတို့မိသားစုပြောင်းလာကြတာ။ မမသဲတို့က ကျနော်တို့ အိမ်ရှေ့အိမ်က၊ သူတို့အိမ်မကြီးက ခြံ နောက်ဘက်မှာ၊ မမသဲက ခြံရှေ့မှာဆိုင်လေးဆောက်ပြီးကုန်စုံဆိုင်ဖွင့်တယ်။ သူတို့အိမ်မှာ မမသဲက အိမ်ထောင်သည် ကလေးတ ယောက်အမေ။ သူ့ယောက်ကျားက နိူင်ငံခြားသွားအလုပ်လုပ်တယ်ဆိုလားပဲ ၊ အိမ်မှာ မမသဲတို့ အဖေအမေရယ် မောင်တစ် ယောက်ရယ်၊ အားလုံး အတူတူနေကြတယ်။ နေ့လယ်ဆိုရင် အိမ်ရှေ့က ဆိုင်လေးမှာ မမသဲနေတယ်။ မမသဲတို့နဲ့ စခင်တာက သူ့ဆိုင်သွားသွားထိုင်ရင်းနဲ့ခင်တာ။…
ရောဂါ
ရောဂါ ( စ / ဆုံး ) စန်းခင် နှင့်အုန်းသန်းတို့သည် အသက် (၁၅)(၁၆) အရွယ် အပျိုပေါက်များ ဖြစ်ကြ၏ ။တောနေ လူတန်းစားများဖြစ်ကြသည့် အလျောက် ကြုံသလို လုပ်ကိုင်၍ မိသားစု စားဝတ်နေရေး ကို တတောင့်တနေရာ မှ ဖြည့်စွက်နေကြရသူများဖြစ်ကြ၏။ စန်းခင် တွင် ဖခင်မရှိပဲ မိခင်မုဆိုးမ နှင့် မောင်ငယ်နှစ်ယောက်လူမမယ်များရှိ၏ ။ မိခင်ဖြစ်သူ မဝင်းကြည် က အသက် (၃၅) နှစ်လောက်ရှိ ပြီး ကြုံရာအလုပ် လုပ်၍ မိသားစု စားဝတ်နေရေးကို ဦးဆောင်ဖန်တီး နေသူဖြစ်၏ ။ အရင်က မဝင်းကြည်သည် နွေတွင် စပါးဒိုင် မှ စပါးဝယ်၏ ။ မနှစ်ကတော့ အလုပ်ကြမ်း ဒဏ်တွေပိ၍ မဝင်းကြည်သည် အတော်ပင်…
သူသူ
သူသူ(စဆုံး) မိန်းမငယ်လေး တစ်ယောက် ထမိန် ရင်လျှားဖြင့် အဝတ် လျှော်ဖွတ်နေသည်။ သူမသည် အသက် 18 နှစ် ပြည့်ပြီးကာစ။ အပျိုပေါ် ဝင်စ ဖြစ်လင့်ကစား၊ သူမ၏ ခန္ဓာကိုယ်သည် ဖွံ့ထွားလှသည်။ သူမ အသက် 10 နှစ် မပြည့်မှီကပင် မိဘနှစ်ပါးစလုံး ဆုံးပါး သွားသဖြင့် အဒေါ် တစ်ဝမ်းကွဲ ဖြစ်သူမှ ခေါ်ယူ မွေးစားထားသည်။ အဒေါ် ဖြစ်သူ၏ လင်မယားမှာလည်း လက်လုပ် လက်စားများ ဖြစ်သဖြင့် ကျောင်း မနေခဲ့ရပေ။ ငယ်စဉ်ကပင် အခြားသူများ၏ လက်တို လက်တောင်း ခိုင်းသည်များ လုပ်ကိုင်ရင်း အဒေါ်ဖြစ်သူအား တစ်ဖက် တစ်လှမ်းမှ ကျေးဇူး စပ်ပေးခဲ့သည်။ ပန်းရံ၊ လမ်းလုပ်၊ စသဖြင့် ကြုံရာ ကျပန်း…