Author: wathone

အမှားတချက်ရယ်ကြောင့်(စ/ဆုံး) ခင်ခင်လေးတစ်ယောက်သူနာပြုသင်တန်း ဆင်းပြီးတောရွာလေးတစ်ရွာမှတာဝန်ကျတယ်။ အသက်ကငယ်ငယ်ရုပ်ရည်လေးကရှိ တော့အဖြူနှင့်အနီလေးတွဲဝတ်ထားရင်ကျက်သရေရှိလုံးဝန်းပြီးတောင့်တင်းတဲ့တင်သားလေးက အိချောပိုထက်သာတယ်။အွန်း  တင်ပဲရှိတယ် ထင်လားရင်လဲရှိတယ်။မြန်မာဝတ်စုံလေးနှင့်ဆိုမြင်သူတိုင်းချစ်ကြတယ်။ဒါပေမယ့်ခင်ခင်လေးမှာရာ်းစားသနာမရှိခဲ့ ဘူး။ကြိုက်တဲ့သူတွေရှိပေမယ့်လည်းခင်ခင်လေးစိတ်မဝင်စားရဲဘူး ဘာလို့လဲဆိုတော့ခင်ခင်လေးမိဘကဆင်းရဲတယ်။မိဘက ပညာသင်ပေးနေတဲ့အရွယ်မှာ ရည်းစားသနာများထားခဲ့ရင်မိဘကပြောဆိုပြီးပညာဆက်သင်ခွင့်ရမှာမဟုတ်လို့ပဲ။ “ကဲညီမ ညီမလေးကိုဒီရွာကလူတွေနှင့်မိတ်ဆက်ပေးမယ်”  “ဟုတ်ကဲ့ရှင့်ဆရာ”   “ဒီနေ့ ခင်များတို့ရွာကိုအသစ်ရောက်လာတဲ့  သားဖွားဆရာမလေးပါ၊သူ့နာမည်ကခင်ခင်လေးတဲ့၊ဝန်ထမ်းအသစ်တွေချပေးတဲ့အတွက် အဆင်မပြေတာလေးတွေရှိရင်ဒီရွာက ရပ်မိရပ်ဖတွေကကူညီစောင့်ရှောက်ပေးစေချင်တယ်” “ဟုတ်ကဲ့ပါဆရာကြီး၊ကျနော်တို့စောင့်ရှောက်ပေးပါမယ်၊အခုတော့ဆေး ပေးခန်းကဆောက်နေဆဲကာလဆိုတော့ကာဆရာမလေးကို ကျနော်တို့ရွာကသင့်တော်တဲ့အိမ်တစ်အိမ်မှာနေရာမှာစီစဉ်ပေးပါ့ မယ်”   “ဒီကိစ္စက ဥက္ကဌကြီးတို့ကိုအားကိုးရမှာပဲ”   “ရပါတယ်ဆရာကြီး၊ကျနော်တို့ရွာရဲ့ကျန်းမာရေးနိမ့်ကျတဲ့အခြေအနေတွေ တိုးတက်လာပေါင်ကျေးရွာဆေးပေးခန်းနှင့်ဝန်ထမ်းချပေးတဲ့အတွက်ဆရာကြီးတို့ကိုအထူးကျေးဇူးတင်ပါတယ်”   “ကဲဒီလိုဆိုကျ နော်ဥက္ကဌကြီးတို့နဲ့ကျနော့်ဝန်ထမ်းကိုစိတ်ချထားခဲ့ပါမယ်”  မြို့နယ်ဆရာဝန်ကြီးပြန်သွားပြီးနောက်မှာတော့ “ဆရာမလေး ဘာမှ အားမငယ်နဲ့”   “ဟုတ်ကဲ့ရှင့်”  “ဆရာမလေးကို ဒေါ်ထားတို့အိမ်မှာနေရာချပေးပါ့မယ်။ဒေါ်ထားတို့အိမ်ကကျယ်လဲကျယ်တယ် ရေတွင်းနှင့်လည်းနီးတယ်။”  “ဟုတ်ကဲ့ဦးသင့်တော်အောင်စီစဉ်ပေးပါ” “ဒေါ်ထားရေ ကျနော်ခင်များကိုတာဝန်ပေးလိုက်ပြီ”  “အမလေးကိုရင်ရယ် ကျမကဒီလိုသမီးချောချောလေးအိမ်လာနေတာကိုပဲ အရမ်းဝမ်းသာလှပါပြီ”  “လာသမီးလေး အဒေါ်တို့အိမ်ကိုလာလိုက်ခဲ့”  “မင်းမင်းအောင်ရေနင် ငါ့သမီးလေးအထုတ်တွေသယ်ခဲ့ တော့”  ခင်ခင်လေး ကကိုကိုမင်းမင်းအောင်ကိုလှမ်းကြည့်လိုက်တယ်။တောသားဆိုပေမယ့်အသားကမမဲဘူး ရုပ်ရည်ခပ်သန့်သန့် လေးနှင့်ကျန်းမာသန်စွမ်းတဲ့သူမျိုး၊လို့တွေးနေတုန်း “သမီးလေး လိုအပ်တာရှိရင်မင်းမင်းကိုခိုင်း…

အချစ်ပေးကောင်းတဲ့ အပြစ်ကိုကို လင်းသူ တယောက် အဝေးသင်ဆောင်ဘက်သို့ လျောက်လာခဲ့လေသည်။ ဒီအချိန် သူငယ်ချင်းတွေက ကန်တင်းသွားလိမ့်မည် ဖြစ်သော်လည်း သူက ဗိုက်မဆာသဖြင့် အစစ်အမှန် လက်တွေ့ ရုပ်ရှင်ကြည့်ရန် လူမရှိသည့် အဝေးသင်ဆောင်ဘက်သို့ ထွက်လာခဲ့လေသည်။ သူ့ကို သူ့ဘော်ဒါတွေက CCTVဟု နာမည်ပြောင် ပေးထားလေသည်။ အတွဲချောင်းဖို့အတွက်ဆို ထမင်းမေ့ ဟင်းမေ့  ချောင်းတတ်လောက်အောင် ဝါသနာပါလေသည်။ နောက်ဆုံး အဖေနှင့် အမေကိုတောင် မရှောင် ချောင်းကြည့်လေသည်။ အဖေနှင့်  အမေ ချစ်ပွဲဝင်သည့်အချိန် ချောင်းရန် အခန်းထောင့်တခုနားတွင် အပေါက်ဖောက်ထားလေသည်။ ထို့နောက် အားရပါးရတဝ ကြီး ချောင်းကာ ဂွင်းထုတတ်လေသည်။ အဝေးသင်ဆောင်မှာ အနီးကပ်သင်တန်းချိန်မှလွဲ၍ လူမရှိ လူပြတ်လေသည်။ ထိုသို့ လူပြတ်သောအခါ ချစ်သူနှစ်ဦးကြား  နက်ပြာရောင်ခြယ်မှုန်းကာ ကာမရသ ခံစားပုံဖော်လိုသော ချစ်သူများ၏…

မေဇင်အဖုတ်ရည်ရွှဲ သူမရဲ့ နုညံ့တဲ့ အသားအရေနဲ့ မစိုစလောက်အနည်းငယ်ဝနေတယ်လို့ ပြောလို့ရတ့ ဲ ခန္ဓာကိုအလှပိုင်ရှင်မိန်းမတယောက်ပေါ့..။၁၅ပေါင်ခန့် ဝိတ်ချထားပြီးဘော်လ်ဒီကိုပြန်ထိန်းထားတာ မကြာသေးပါဘူး။ မေဇင်တယောက်အတော်လေးကြိုးစားလိုက်ရတာပေါ့။ မိန်းမတစ်ယောက် အတွက် ဝိတ် ၁ပေါင်ချဖို့ဆိုတာ တကယ်ကိုမလွဲတဲ့ ကိစ္စပဲလေ…ယောကျာ်းလုပ်သူ ကိုအောင်မင်းကတော့ မေဇင့်ကို လိုက်လို့ မယှဉ်နိုင်တော့ဘူး …အရမ်းဝလာတော့ဘယ်လောက်လုပ်လုပ် သိပ်မထိရောက်သလို ဖြစ်နေရောကိုအောင်မင်းဆိုတဲ့လူကအစားအသောက်ကလဲကျူးတာကိုပေါင်၂၀၀လောက် ခန္ဓာကို အလေးချိန်ရှိတဲ့ တကယ် ဝက်ကြီးပါ။ ဒါပေမဲ့ မေဇင် ကိုအောင်မင်းကို ချစ်နေဆဲပါ ကိုအောင်မင်းကလဲ မေဇင့်ကိုချစ်နေဆဲပါပဲ..တယောက်ကိုယောက်တော့ သစ္စာလုံး၀ မပျက်ဖူးသေးတဲ့ တကယ်သာယာတဲ့အိမ်ထောင်ရေးကိုပိုင်ဆိုင်တဲ့လင်မယားနှစ်ယောက်ပေါ့အားကစားပုံမှန်လုပ်တဲ့ မမေဇင်ကတော့တနေ့တခြား သွေးသားလည်ပတ်မှုတွေကောင်း… နေလို့ထိုင်လို့ကောင်း နဲ့ မိမိကိုကိုယ်ယုံကြည်မှုတွေရှိပြီးကို့ကိုအပျိုလေးတယောက်လို သွက်လက်မှုတွေ ခံစားလာရတဲ့အချိန်တွေမှာ။ ကိုအောင်မင်းတစ်ယောက်အတွက်တော့ ပိုဝသထက်ဝြပီး အလုပ်တဖက် နဲ့ ငွေနောက်ပဲလိုက်နေတော့ ဖိအားတွေများလာတယ်….…နောက်အရေးကြီးဆုံးတခုက သူ့ဇနီးချောလေးအပေါ် လိင်ကိစ္စမှာ ဆန္ဒပြည့်ဝအောင် မလုပ်ပေးနိုင်တဲ့အတကွ် သူ့ကိုသူ…

ဆရာမလေး စိမ်းစိမ်းစို ( စ/ဆုံး ) တနေ့ကျော်စွာတယောက် ကျောင်းအုပ်ဆရာကြီးက ကျော်စွာမိဘတွေကို စာပို့ပြီးရုံးခန်း ခေါ်ပါတယ်။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ ကျော်စွာကျောင်းပြေးတဲ့အတွက်ပါ။ ကျော်စွာ ကျောင်းဘယ်လောက်ပြေးသလဲဆိုရင် တစ်လမှ သုံးရက်ထဲ ကျောင်းတက်ပါတယ်။ ဆရာကြီးသတိပေးလို့ ကျောင်းပြန်တက်တဲ့အချိန်မှာ ကျော်စွာအတွက် အရမ်းပျော်စရာကောင်းတဲ့နေ့လေးဖြစ်လာပါတယ်။ ဆရာမလေးစိမ်းစိမ်းစိုတယောက် ကျော်စွာတို့အခန်းထဲကို ရောက်လာတော့ သူတခါမှ မမြင်ဘူးတဲ့ ကျောင်းသားလေး ကျော်စွာကို တွေ့လိုက်ပါတယ။် ဆရာမလေးစိမ်းစိမ်းစို ကျော်စွာဆီ လျှောက်လာပါတယ်။ ကျော်စွာဆီ တစ်လှမ်းချင်း လျှောက်လာတဲ့ဆရာမလေး စိမ်းစိမ်းစိုဟာ အရမ်းလှပါတယ်။ အသားအရေက ဝင်းဝါပီး အရမ်းကိုကြည့်ကောင်းပါတယ်။ အဖြူရောင် ရင်ဖုံး အကျႌလေးနဲ့ ကျောင်းစိမ်း ထမီလေးကို ခပ်တင်းတင်းလေး ဝတ်ဆင်ထားပါတယ်။ ဆံပင်ကိုထုံးထားပီး သနပ်ခါး ပါးကွက်ကြားလေး နဲ့အရမ်းလှနေပါတယ်။ ဆရာမလေးစိမ်းစိမ်းစို ကျော်စွာကိုမေးတယ်။ ” မင်းကကျောင်းသားသစ်လား”…

အထန်မမတွေ ကျနော့်နာမည်က သားထက် . . . အသက်က ၂၅ အခုဖြစ်တဲ့ဆော်ကြီးက အသက် ၄၀လောက်ရှိပြီ. . အသက်ကြီးတဲ့ဆော်တွေပို ကြိုက်တော့ ကွက်တိပေါ့. သူ့နာမည်က မသီရိ…အပေးကလဲ လွှတ်ကောင်းဗျာ. ထန်လဲထန်ဆိုတော့ ကျနော့် အကြိုက်အမုန်းလိုး တာ အားရပါးရကို သူကလဲ အံကြိတ်ခံ…   ဒီလိုနဲ့တနေ့ အိမ်ကလူတွေ အကုန်ဘုရားဖူးထွက်တဲ့နေ့သူနဲ့ချိန်းပြီး အိမ်ကိုလာဖို့ပြော တော့ တယောက်ထဲဆိုမလာရဲ့လို့ သူ့သူငယ်ချင်းခေါ်လာရင်ဖြစ်လားတဲ့…   ရတရ်ခေါ်လာဆိုပြီး ပြောလိုက်တော့ ည၆နာရီ လောက်ကျတော့လာပါလေရော. .သူ့သူငယ်ချင်းကလဲ ရွယ်တူလောက်ပဲသူနဲ့က မသင်ဇာတဲ့ ကျနော့်ဆော်လိုပဲအကိတ်ကြီးဗျ တ ခုလတ်တဲ့  အိမ်ထဲရောက်တော့ TVကလာတဲ့ ကိုရီးယားကားခဏကြည့်ရင်းကနော် ကျနော့်ဆော်ကြီးက ပျင်းတယ်သောက် ရအောင် ဆိုတာနဲ့ထွက်ဝယ်ရတော့တာပေါ့. ကျနော်လဲအကြံနဲ့လေ…  BLACK SHIELD တွေချည်း ဝယ်ချလာလိုက်တယ်. ….

မိထွေးချောချောလေး ဒေါ်ကေသွယ် လဲ အလွန်အမင်း ကာမဆန္ဒတွေ ပြင်းပြပြီး ထကြွသောင်းကျန်းနေခဲ့ရတာ ကြာပြီ ဆိုတော့ သိဒ္ဓိ လို တာဝန်ယူ ပေးမဲ့  အား   ကောင်းမောင်းသန် လုပ်နိုင်ကိုင်နိုင်သူ နဲ့ တွေ့သောအခါ အားရပါးရ ကုန်းလေပြီ ..။ သိဒ္ဓိ မှာလဲ အင်မတန်မှ တပ်မက်စရာ ကောင်းနေတဲ့ မိန်း  မလှတယောက် နဲ့ အိမ်တမိုးအောက်ထဲ နီးနီးစပ်စပ် နေနေရလို့ နိုးကြားဖေါက်ပြန်နေသော သူ့ကာမစိတ်တွေ  ကို ဒေါ်ကေသွယ် နဲ့ ငြှိမ်းသပ်ပစ်  သည် ..။ သူထင်တာက ချိုချိုအောင်ဆွေ နဲ့ ဒေါ်ကေသွယ် တို့ နဲ့ အားရအောင် ဖြုတ်လိုက်ရင် အ ဖေ့မိန်းမ မိထွေးချောချောလေး ကို ဖေါက်ပြန်ဖြစ်မှာ မဟုတ်တာ့ဘူး ..လို့…

အပျိုကြီးဆိုပဲ(စ/ဆုံး) ဖြူတစ်ယောက်တိုက်ခန်းလေးဝယ်ယူခွင့်ရပြီးနောက်လိပ်စာပါရုံးခန်းဆီသို့လာခဲ့တယ်။ရုံးခန်းမှာလူတစ် ယောက်ကိုတွေ့ပြီး   “ဒီမှာ ရှင့်”  “ဗျာ ကျနော့်ကိုခေါ်တာလား”  ကျနော်မော့ကြည့်ပြီးပြောလိုက်ရာ။ယူနီဖောင်းနဲ့တော်တော်လှတဲ့အမျိုးသမီးတစ် ယောက်ကိုတွေ့လိုက်မိ  တယ်။  “ဟုတ်တယ်ရှင့်”  “ဘာကိစ္စရှိလို့လဲဗျ”  “ကျမ အခန်းတစ်ခန်းရထားတယ်”  “ဟုတ်ကဲ့ကျနော်ဘာ ကူညီပေးရမလဲ”  “ကျမအခန်းမှာ လိုအပ်တာမှန်သမျှ  ရှင်လုပ်ပေးရမှာပဲ”  “ဒီမှာ အမ ကျနော်ပြုပြင်ပေးထား  တာမှန်သမျှကလူ နေရုံအသင့်ပဲ”  “မရဘူး ၊ကျမစစ်ဆေးပြီးမှလက်ခံနိုင်မယ်”  “ဟုတ်ပြီ ကျနော်စီစဉ်ပေးမယ်”   “ညီလေး ဒီအမအခန်းကိုသွားပြ  လို က္ကြာ”   “ရှင်အလုပ်သမားတွေနဲ့ကျမကို  လွှတ်မလို့လား”  “ဟုတ်တယ်ဗျ”   “အလုပ်သမားနဲ့လွှတ်မယ်ဆိုရင်ကျမ မလိုက်နိုင်ဘူး” “အဲဒါတော့ခင်များသဘောပဲ၊ကျနော်အလုပ်ရှုပ်နေတယ်”   “ရှင့်သူဌေးနဲ့တိုင်မယ်”  “ဟောဗျာ”  ကျနော်လဲတကယ်အလုပ်ရှုပ်နေ  တဲ့အချိန်မှာဒီလိုပြောတော့စိတ်ကမရှည်နိုင်ပါ။ထိုအမျိုးသမီးကဖုန်းကိုထုတ်ပြီးရုံးခန်းအပြင်ကိုထွက်ကာ  ဖုန်းဆက်လေ တော့သည်။ ဖြူတစ်ယောက် အခန်းထဲကလူကို  သူဌေးလို့မထင်မိပါ။ငယ်ကလဲငယ်သေးတယ်၊ပြီးတော့သူဌေးတော်  တော်များများက လုပ်ငန်းခွင်မှာထိုင်လေ့မရှိဘူးလေ၊လူကရုပိကတော့  မဆိုးဘူး၊အလုပ်ရှုပ်နေပုံရပေမယ့်  ဝယ်ယူတစ်ယောက်ကို အလုပ်သမားနဲ့ လွှတ်မယ်ဆိုတော့သည်းမခံနိူင်ပါ။သူဌေးဆီဖုန်းလှမ်း  ဆက်လိုက်တယ်။  “တူ…

ကိုးတန်းကျောင်းသူ လင်းလဲ့ဖြူ (၉) တန်းကျောင်းသူ “လင်းလဲ့ဖြူ” ဆိုလျှင် အ.ထ.က(၅) တစ်ကျောင်းလုံး မသိသူမရှိပေ။ လင်းလဲ့ဖြူက စာတော်ရုံသာမက  အသားဖြူဖြူလေးနှင့် ချောလဲချောလှလဲလှသည်။ ကျောင်းမှာဘာဖွင့်ပွဲအခမ်းအနား ဘဲရှိရှိ လင်းလဲ့ဖြူက ဗန်းကိုင်အဖြစ် အရွေခံ ရသည် ချည်းပင်ဖြစ်သည်။ လင်းလဲ့ဖြူနေတာကလည်း ကိုယ်ပိုင်ခြံဝန်း ကိုယ်ပိုင်တိုက် ကိုယ်ပိုင်ကားနှင့်ဖြစ်၍ ဘဝလှသော လင်း လဲ့ဖြူဟု ပင်ဆိုရမည်ဖြစ်ပါသည်။ အလှတရားဟူသည် ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ အပြင်ပန်း အနေအထားအရ သုံးသပ်ပြောဆိုနိုင်သော  အရာဖြစ်ပေသည်။   မှန်သည်….. လင်းလဲ့ဖြူတစ်ယောက် အများအားကျအောင် အပြင်ပန်းအနေအထားတွင် မည်သို့ပင်အလှ  တရားတွေ ဝေဆာနေပါစေ အတွင်းသဏ္ဍာန် စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာတွင်တော့ လင်းလဲ့ဖြူ တစ်ယောက် မလှနိုင်ပေ။ လင်းလဲ့ဖြူ၏ ဖခင် မှာ မနှစ်က လင်းလဲ့ဖြူ (၈)တန်းအရောက် မိခင်ဖြစ်သူနှင့် ကွာရှင်းပြီး အိမ်မှထွက်သွားခဲ့ သည်မှာ…

အန်တီနှင့်ညီမ (စ/ဆုံး) ကျနော့်နာမည် မောင်မောင် တဦးတည်းသောသားပေါ့။ အသက်က ၂၅ နှစ်၊ အမေကဆုံးတာ ကြာပီ။ အဖေကဆောက်လုပ်ရေး  ကန်ထရိုက်တာ ပြောရရင် ရွှေမရှား ငွေမရှားသထေးသားပေါ့။ ဘွဲ့ရပီးတာမကြာသေး၍ ဘာအလုပ်မှမလုပ်သေးပဲ လည်လိုက်စား လိုက်ပေါ့။ အဖေကခရီးထွက်တတ်သဖြင့် တခါတလေ အိမ်မှာတယောက်ထည်းရှိတတ်သည်။ ကဲ..ဇာတ်လမ်းက စရတော့မည်။  တနေ့အဖေက မလေးရှားသွားစရာရှိသည်။ တလကြာမယ်တဲ့။ အဲ့တော့ အဖေက“သားရေ..နယ်ကမင်းအဒေါ်လာနေလိမ့်မယ်..  မင်းတယောက်ထည်း ထားခဲ့လို့မဖြစ်ဘူးလေ”  “အဖေ့သဘောလေ..” တရက်လောက်အကြာ အဒေါ်ရောက်လာသည်။ အမေရဲ့ည မပေါ့။ အသက်က ၄၀လောက်ရှိမည်။ ပီးတော့ သမီးပါပါလာသည်။ ရန်ကုန်တွင် ကောလိပ်တတ်မလို့တဲ့။ ဒေါ် ကြာဖြူတဲ့ လင်နဲ့ကွဲ နေတာ။ သမီးလေးက မေမိုး တဲ့။ အသက် ၁၉ နှစ်၊ တကယ့်တောသူလို ရိုးရိုးလေး ညိုချော။ အဖေ…

ပြောပြဖို့ ခက်တယ် ( စ / ဆုံး ) ကျုပ် အလုပ်က စောစောပြန်လာခဲ့တာ ညပိုင်း အချိန်ပို ဆင်းရမှာတဲ့။ကားဆေးသုပ်လုပ်ငန်းပါ အလုပ်က မနိုင်ဘူးဗျ ဆရာပါ ဝင် လုပ်နေရတာ။ကျုပ်အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ဦးမြင့်စိုးနဲ့ မမဖြူကို တွေ့လိုက်ရတယ်။ကျုပ်နာမည်က ကျော်ဦး မမဖြူက ကျုပ်အမ  အရင်း နာမည်က ခင်နှင်းဖြူပါ။ဦးမြင့်စိုးက မမဖြူယောကျၤားရဲ့ ဦးလေးပါ အသက်က ၅၅ကျော်နေပါပြီ။ယောက္ဖအဖေ ဦးတင်စိုး နဲ့ ဦးမြင့်စိုးက ညီအကိုအရင်းဆိုတော့ အမွေဆိုင်အိမ်မို့ တအိမ်ထဲ အတူနေကြတာဗျ။ဦးမြင့်စိုး မိန်းမ ဒေါ်ခင်မြင့် ဆုံးတော့ ကလေး  မရကြဘူး။ခုထိ ဦးမြင့်စိုးက တစ်ယောက်တည်း သမားပေါ့။ မမဖြူနဲ့ ကျုပ်ယောက္ဖကိုသိန်းလွင် လက်ထပ်ပြီး ၂လကြာတော့ ယောက္ဖအဖေ ဦးတင်စိုး ဆုံးသွားရှာတယ်။   ဦးတင်စိုး မဆုံးခင်…