Category: apyar

ဓနရှိန်ဖြင့် ဘဝနှိမ်ချင်ရေးသားသူ – မင်းဟန်စိုး အဖုံးဖွင့်ထားသော လေးထောင့်သံပုံး၏ အဝတွင် သစ်သားတုတ် ကန့်လန့်ခံကာ ချိတ်ဖြင့် ချိတ်တံပိုးဖြင့် ထမ်းလာခဲ့သော ရေအပြည့်ပါသည့် သံပုံးနှစ်ပုံးကို ရင်မောင်သည် သူ၏ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် အသာထိန်းပြီး ဒူးနှစ်ဖက်ကွေးကာ မြေပေါ်ကို ချလိုက်၏ ။ ပြီးတော့ ပုံးနှစ်ပုံးတွင် ချိတ်ထားတဲ့ ချိတ်နှစ်ချိတ်ကို ဖြုတ်လိုက်ပြီး သူ၏ ပုခုံးပေါ်မှ တံပိုးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ယူပြီး အနီးရှိ အုန်းပင်မြစ်အုံကြီးတွင် မှီကာ ထောင်လို့ ထားလိုက်၏ ။ ပြီးတော့ ရေအပြည့်ပါလာသော သံပုံးနှစ်ပုံး အတွင်းမှ ရေများကို ရင်မောင်သည် တစ်ပုံးချင်း မပြီး အနီးရှိ ဒီဇယ်ပေပါကို ထက်ပိုင်းဖြတ်ထားသော စည်ပိုင်းဖြတ် အတွင်းသို့ လောင်းပြီး ထည့်လိုက်၏ ။ ရင်မောင်…

ပီအေရေးသားသူ – Directionless ဦးကျော်ခေါင်အဖို့ အသက်ကြီးမှ မုတ်ဆိတ်ပျားလာစွဲတာ ခံရသလားတော့ မသိ။ သူ့မိတ်ဆွေလည်းဖြစ်၊ ငယ်ပေါင်းလည်းဖြစ်တဲ့ ဦးစောမောင်က သူ့ကုမ္ပဏီမှာ ခေတ္တခဏ ရုံးသွားထိုင်ဖို့ ပြောတုန်းက ဦးကျော်ခေါင် လုံးဝ စိတ်မဝင်စားခဲ့။ ဒါကလည်း သူ့မှာ အကြောင်းရှိသည်။ ဦးကျော်ခေါင်ဆိုသည့်သူက အလုပ်လုပ်စရာမလိုဘဲ အချိန်တန်လျှင် ဝင်ငွေရှိနေသူလေ။ သူ့ကိုယ်သူ သူဌေးဟု ခေါင်းစဉ် မတပ်နိုင်သော်လည်း ဦးကျော်ခေါင်သည် ငွေကြေးနောက်ခံတော့ အတော်ရှိခဲ့သူ ဖြစ်သည်။ ထို့အပြင် သူသည် မိန်းမရ ကံကောင်းသူဟုလည်း ဆိုရမည်။ လွန်ခဲ့သော ငါးနှစ်ကျော်ကျော်က ဆုံးပါးသွားပြီ ဖြစ်သော သူ့မိန်းမ ဒေါ်သူဇာသည် ဆွေကြီးမျိုးကြီးထဲမှ ဖြစ်သည်။ သူတို့နှစ်ယောက် ညားခါစတုန်းကဆို သူမဘက်က ပိုင်ဆိုင်မှုက သူ့ထက်တောင် များသည်ဟု ဆိုလို့ရသည်။ အခုတော့ သွားလေသူကြီး၏…

 မှတ်ချက် – အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ အင်းစက်စာပေဆိုသည်မှာ မိသားစု မောင်နှမ သွေးသားရင်း အချင်းချင်း လိင်းဆက်ဆံသော အကြောင်းအရာကို စိတ်ကူးပုံဖော် ရေးသားထားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် မကြိုက် မနှစ်သက်ပါက မဖတ်ရှုပဲ ကျော်သွားပေးပါ။ ယခုဝတ္ထုမှာ စာပေသဘော ရေးသားခြင်း ဖြစ်သဖြင့် လိုက်လံအတုယူ ပြုလုပ်ခြင်းများ မပြုလုပ်ပါရန် မေတ္တာရပ်ခံပါသည်။  အမေချစ်သောသားရေးသားသူ – အမည်မသိ အဖေနဲ့အမေရဲ့ အခန်းထဲက အသံတွေကိုကြားပြီး မျိုးမင်းတစ်ယောက် စိတ်ညစ်နေရလေသည်။ ဒီလို အဖေနဲ့အမေရဲ့ ရန်ဖြစ်နေကြသောအသံက ထုံးစံတစ်ခုလို ဖြစ်နေသော်လည်း ဒီအသံတွေကို ကြားရတိုင်း စိတ်ညစ်ရသည်ကတော့ အမှန်ပင်ဖြစ်သည်။ မျိုးမင်းရဲ့အဖေ ဦးမင်းဒင်က ဇနီးဖြစ်သူအပေါ်မှာ အလွန်ပင် သဝန်တိုတတ်ပြီး သူကိုယ်တိုင်ကလည်း ညအိပ်ညနေ ခရီးထွက်ရသော အလုပ်ကြောင့် စိတ်မချပေ။ ထို့အပြင်…

ဦးဘတုတ်ရေးသားသူ – အာဘွား ဦးဘတုတ် အရမ်းကို သိချင်နေသည်။ အပြင်ကိုတော့ ထွက်မကြည့်ရဲ။ မတော်တဆ တစ်ယောက်ယောက် တွေ့သွားလျှင် သူ့ရဲ့ လူကြီး လူကောင်း ဂုဏ်အင်ကို ထိပါးနိုင်သည်။ ထရံပေါ်မှာ အပေါက်လေး ရှိလိုရှိညား ရှာကြည့်သော်လည်း ဘာအပေါက်မှ မတွေ့။ ထိုကြောင့် အမြင်အာရုံကို မရဘဲ အကြားအာရုံဖြင့်သာ မှန်းဆရတော့သည်။ သူ့အိမ်မှာ ငှားနေသည့် ကျောင်းဆရာ လင်မယားတို့ အခန်းက ခပ်အုပ်အုပ် ပြောနေသော အသံတွေ ကြားနေရသည်။ ကျောင်းဆရာက အသက် ၄၀ နီးပါး ရှိပြီ။ တပည့်မကို ယူထားတာဆိုတော့ သူတို့ လင်မယား အသက်ချင်း တော်တော်ကွာသည်။ သူ့မိန်းမ ခင်ချိုကြည်က ၂၀ ဝန်းကျင်လောက်ဘဲ ရှိဦး မည်။ အသားဖြူဖြူ ခပ်တောင့်တောင့်…

တာဝန်သိတတ်စိတ်ရေးသားသူ – Winn (Black Lotus) မေဇင်ဟာ လှတယ်လို့ ပြောလို့ရတဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်ပါ။ သူမရဲ့ နူညံ့တဲ့ အသားအရည်နဲ့ မစိုစလောက် အနည်းငယ် ဝနေတယ်လို့ ပြောလို့ရတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အလှပိုင်ရှင် မိန်းမတစ်ယောက်ပေါ့။ ၁၅ ပေါင်ခန့် ဝိတ်ချထားပြီး ဘော်ဒီကို ပြန်ထိန်းထားတာ မကြာသေးပါဘူး။ မေဇင်တစ်ယောက် အတော်လေး ကြိုးစားလိုက်ရတာပေါ့။ မိန်းမတစ်ယောက်အတွက် ဝိတ် ၁ ပေါင်ချဖို့ဆိုတာ တကယ်ကို မလွယ်တဲ့ ကိစ္စပဲလေ။ ယောကျာ်းလုပ်သူ ကိုအောင်မင်းကတော့ မေဇင့်ကို လိုက်လို့ မရှင်နိုင်တော့ဘူး။ အရမ်းဝလာတော့ ဘယ်လောက်လုပ်လုပ် သိပ်မထိရောက်သလို ဖြစ်နေရော။ ကိုအောင်မင်းဆိုတဲ့လူက အစားအသောက်ကလည်း ကျူးတာကိုး။ ပေါင် ၂၀၀ လောက် ခန္ဓာကိုယ် အလေးချိန်ရှိတဲ့ တကယ့်ဝက်ကြီးပါ။ ဒါပေမဲ့ မေဇင် ကိုအောင်မင်းကို…

ဘဝ ဘဝရေးသားသူ – ကိုတိုးကြီး (အတွေးပင်လယ်ပြာ ဖိုရမ်တွင် ရေးသားသည်) ဒရယ်ဖို ရဲတပ်ဖွဲ့စခန်း ။ အိုဟောင်းတဲ့ အဆောက်အဦးလေးသည် ခြောက်သွေ့တဲ့ မြေနီနီလမ်းကလေး နံဘေးမှာ ရှိနေသည်။ နွေရာသီရဲ့ တစ်ခုသော နေ့လည်ခင်း …။ အညာနွေက ပူလွန်းသည် ..။ ဖုံထူထူလမ်းမပေါ်မှာ လှည်းတစ်စီး ဖြတ်မောင်းသွားလို့ ဖုံလုံးကြီး လှိမ့်ဝင်လာသည် ။ တကျွီကျွီ အသံနဲ့ တဟဲ့ဟဲ့ နွားမောင်းသံကို ကြားနေရသည် ။ စခန်းမှူး ဆန်းဦး အလုပ်စားပွဲမှာ အိပ်ငိုက်နေသည်။ ပူလွန်းလို့ စွပ်ကြယ်လက်ပြတ်နဲ့ အောက်က ယူနီဖောင်း ကာကီဘောင်းဘီနဲ့ ..။ ညှပ်ဖိနပ်နဲ့ ..။ သူ့နံဘေးက ဟောင်းနွမ်းနေတဲ့ ပန်ကာကြီးက ကလစ်ကလစ် မြည်ပြီး လည်နေသည် ..။ ညက…

ပြန်ပေးဆပ်လိုက်ရသည်ကရေးသားသူ – အမည်မသိ ကျွန်မအဖေက အမြဲ ပြောဖူးတယ်။ “လောကမှာ လွယ်လွယ်ချောင်ချောင် ရတယ်ဆိုတာ မရှိဘူး၊ သမီး။ တစ်စုံတစ်ခုကို ပြန်ပေးရတာချည်းပဲ။ ပြန်ပေးဆပ်လိုက်ရတာက ဘာလဲဆိုတာ သမီး အမြဲ မျက်ခြေမပြတ်ဖို့ လိုတယ်” တဲ့။ ကျွန်မ နာမည်လား၊ နာမည် အပြည့်အစုံကတော့ မပြောပါရစေနဲ့။ လဲ့လဲ့လို့ပဲ ထားလိုက်ပါ။ အလုပ်က မူလတန်းပြ ဆရာမပါ။ ဒါကလည်း ပိုက်ဆံအတွက်လုပ်တာ မဟုတ်ပဲ ဝါသနာပါလို့ လုပ်နေတာပါ။ ကျွန်မအမျိုးသားက အကောင်ကြီးကြီး အမြီးရှည်ရှည်ထဲကဆိုတော့ ငွေမလိုပါဘူး။ သူ ကျမကို တင့်တောင့်တင့်တယ် လိုလေသေး မရှိရအောင် ထားနိုင်ပါတယ်။။ ကျမ အခုပြောပြမဲ့ အကြောင်းက ဘယ်သူမှ မသိကြသေးတဲ့ ကျမရဲ့ လျို့ဝှက်ချက်ပါ။ ကျမ အမျိုးသားတောင် မသိပါဘူး။…

စားဘဲကြီးရေးသားသူ – အမည်မသိ “ကိုကြီး ညီ့ဖုန်းက မကောင်းတော့ဘူး၊ ညီ့ကို အသစ်လဲပေးဦိး” ဦးထက်မြတ်ကို နောက်ကနေ သိုင်းဖက်ရင်း ရဲနောင် ပြောလိုက်သည်။ ဦးထက်မြတ်ဆိုသော်လည်း အသက် ၃၀ ကျော်သာ ရှိသေးသည်။ နေ့တိုင်း အားကစားလုပ်ပြီး ကိုယ့်ကိုယ်ကို ထိမ်းထိမ်းသိမ်းသိမ်း နေသောကြောင့် ယခုထက်တိုင် မပျက်မစီး တောင့်တောင့်တင်းတင်းရှိသည်။ ပိုက်ဆံချမ်းသာသည့် လူပျိုကြီးဖြစ်သည့်အလျောက် ဘယ်သူ့ကိုမှလည်း အတည်မတွဲ။ အမျိုးသမီး ရည်းစားမထားခြင်းကလည်း ဟိုမိုတစ်‌ယောက် ဖြစ်နေသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ အခုလည်း ရဲနောင်ကို အမ်းထားတာသာ ကြည့်တော့။ ရဲနောင်က တက်သစ်စ မော်ဒယ်လေး။ အသားက အရမ်းအဖြူကြီး မဟုတ်သလို အသားအရေ ဝင်းဝင်းမွတ်မွတ်၊ သန့်သန့်ပြန့်ပြန့်ရှိပါ၏။ မျက်ခုံး‌မွေးကောင်းပြီး မျက်နှာကလည်း ယောက်ျားပီသသည့် မျက်နှာမျိုး။ ခန္ဓာကိုယ်ကလည်း ပြောစရာမရှိ။ အချိုးအစားကျ…

ဝိဇ္ဇာနီ – ရန်သူ/ချစ်သူနှင့် စတင်တွေ့ဆုံခြင်းရေးသားသူ – သျှင်နှောင်းအိမ် (Nite.Gal) (အခန်း ၁) ဗေဒါရီကိုင်ထားရသော ပရောဂျက်တွေက မပြီးသေး။ အချိန်မီ မပြီးနိုင်လျှင် အလုပ်ကို ထိခိုက်နိုင်သည်။ စနေ၊ တနင်္ဂနွေလဲ နားမနေနိုင်၊ ရုံးသွားရမည်။ ဒီကြားထဲ အိပ်ရာထက နောက်ကျလိုက်သေးသဖြင့့် ဗေဒါရီ ရေမိုးချိုးပြီးသည်နှင့် အလှပြင်ခုံတွင်ထိုင်ကာ ပဲများမနေနိုင်တော့။ အဝတ်ကိုလဲ သေချာရွေးမနေနိုင်။ မျက်စိထဲတွေ့ရာ အပြာနုရောင် ရင်စေ့အကျီကလေးကို ကောက်စွပ်သည်။ တန်းမှာလှမ်းထားသော ကာကီရောင် စကပ်လေးကို လှမ်းယူမည်အပြုတွင် ဘရာဇီယာ မဝတ်ရသေးတာ သတိရသွားသည်။ “စနေနေ့ဆိုတော့ လူလဲရှိမှာ မဟုတ်ပါဘူး၊ ရပါတယ်။” ဟုတွေးကာ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ အသစ်တစ်ထည်ကို ဝတ်ပြီးသည်နှင့် စကပ်ကိုဝတ်၊ ချိတ်ကို အမြန်တပ်ကာ ကားဂိုဒေါင်သို့ မဗေဒါ ပြေးလေသည်။…

မှတ်ချက် – အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ အင်းစက်စာပေဆိုသည်မှာ မိသားစု မောင်နှမ သွေးသားရင်း အချင်းချင်း လိင်းဆက်ဆံသော အကြောင်းအရာကို စိတ်ကူးပုံဖော် ရေးသားထားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် မကြိုက် မနှစ်သက်ပါက မဖတ်ရှုပဲ ကျော်သွားပေးပါ။ ယခုဝတ္ထုမှာ စာပေသဘော ရေးသားခြင်း ဖြစ်သဖြင့် လိုက်လံအတုယူ ပြုလုပ်ခြင်းများ မပြုလုပ်ပါရန် မေတ္တာရပ်ခံပါသည်။  သူ့တန်ခိုးနဲ့ နှစ်ဆတိုးလို့ ချစ်ပါ့မယ်ရေစသားသူ – ဘူးခါးသီး ကျနော်က သာမန်ဆို တည်ငြိမ်အေးဆေးပေမယ့် အရက်တစ်ခွက်လောက်ဝင်ပြီဆိုတာနဲ့ စိတ်က ပြောင်းသွားတော့တာပဲ။ ပါးစပ်က ပြောတာပြော ဆိုချင်တာဆို လုပ်ချင်ရာ လျှောက်လုပ်တတ်တယ်။ အမူးပြေရင် ဘာမှမမှတ်မိတော့ဘူး။ တကယ်တော့ ကျနော်က အရက်သမား မဟုတ်ဘူးဗျ။ အားရင် ဟိုစက်ဒီစက်ပြင်မယ် ကလိမယ် စာဖတ်မယ် ဒီလိုနေတဲ့ကောင်။ အရက်သောက်လိုက်ရင်တော့…