ပန်းဦးဝတ်ရည်ဆွတ်ချူတဲ့ပထွေး (စ/ဆုံး) ကျွန်မနာမည် လဲ့လဲ့ပါ။ ကျွန်မအမေက ဒေါ်အေးအေးအောင်တဲ့။ မိဘနှစ်ပါး သဘောထားမတိုက်ဆိုင်လို့ ကွာရှင်းပြီးနောက်ပိုင်း ကျွန်မတို့ ဆင်းဆင်းရဲရဲနေခဲ့ရပါတယ်။ တနေကုန် ထမင်းငတ်ခဲ့တာတွေ ကျောင်းသွားရင် မုန့်ဖိုးမပါတာတွေ ကျောင်းစိမ်းအကျီင်္အ နွမ်းလေးတွေပဲ ဝတ်ခဲ့ရတာတွေ အခုထိ မှတ်မိနေဆဲပါ။ ဒါပေမဲ့ ဒါတွေဟာ အမေနဲ့ ဦးစိုးမိုး မတွေ့ခင်အထိပါပဲ။ လုပ်ငန်းရှင်တစ် ယောက်ဖြစ်တဲ့ ဦးစိုးမိုးက အရင် ကျွန်မတို့ မက်ခဲ့ဖူးတဲ့ အိပ်မက်တွေကို အမှန်တကယ်ဖြစ်လာအောင် လုပ်ပေးခဲ့ပါတယ်။ အမေနဲ့ သူချစ်ကြိုက်ပြီး တစ်နှစ်အကြာလောက်မှာတော့ လက်ထပ်ခဲ့ပါတယ်။ အမေ့ထက် အသက် နှစ်ဆယ့်နှစ်နှစ်လောက်ကြီးတဲ့ ဦးစိုးမိုးဟာ အမေ့ အဖေအရွယ် ဒါမှမဟုတ် ကျွန်မအဖိုးအရွယ် ဖြစ်ဖို့ လုံလောက်နေပါပြီ။ အမေကတော့ လှပနုပျိုနေဆဲဖြစ်ပြီး ပုရိသတွေကို ဆွဲဆောင်နေဆဲပါ။ အဖေအရွယ် ခပ်ဝဝ လူကြီးကို ချစ်ဖို့…
Category: apyar
အပေါက်စုံဖီးလ်ခံတဲ့ည
အပေါက်စုံဖီးလ်ခံတဲ့ည (စ/ဆုံး) ကျမဘဝတွင် ရည်းစား၅ယောက်ထားခဲ့ဖူးရာ ၂ယောက်နှင့်သာအတူနေဖူးပြီး ရည်းစားမဟုတ်သူ သူစိမ်းများနှင့်ပိုပြီးအချခံခဲ့ရသည်။နောက်ဆုံးလင်ရသည်ထိ ထိုကံမျိုးပါခဲ့သည်။ ကျမသည်ရည်းစားများခဲ့ရ လူစိမ်းများနှင့်အလိုးခံခဲ့ရသော်လည်းသော်လည်း ပွေချင်ရွုပ်ချင်သူမဟုတ်ပဲ သာမန်ရိုးရှင်းသည့်မိန်းကလေးတစ်ယောက်သာဖြစ်ချင်ခဲ့သည်။ ကျမအပျိုဘော်ဝင်စအရွယ်တွင် ကမ္ဘာပေါ်ရှိမိန်းကလေးတိုင်းကဲ့သို့ ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်ကိုစိတ်ဝင်စားသည်။ ရည်းစားထားရမည့်အရွယ်တွင် ရည်းစားထားသည်။ ထိုအခါ ကျမနှင့် ပတ်သက်ရသည့် ယောက်က်ျားများ၏ ကျမအပေါ် ဆက်ဆံမူ့များအရ ကျမမှာ အလိုးခံခြင်းဟူသောအရသာကို စွဲလန်းခဲ့ရပြီး ယေက်က်ျားတို့၏ အပွတ်အသပ်၊အထိအတွေ့။အကိုင်အတွယ်၊ခံရလျှင် မည်မျှဟန်ဆောင်ပြီး ငြင်းဆန်ပါသော်လည်း ထိုမျှစွဲလန်းရသော ကာမတဏှာတောထဲမှ ထွက်မရတော့ပဲ ကျမကိုဦးဆောင်သူ၏အလိုကျ အလိုးခံရမ္မက်ဖြေစရာ ခပ်ရွရွမိန်းမတစ်ယောက်သာ ဖြစ်ရတော့သည်။ ကျမစတင်အလိုးခံရဖူးသည်မှာ (၁၀)တန်းနှစ် နှစ်လယ်ပိုင်းလောက်ဖြစ်သည်။ (၉)တန်းနှစ်တုန်းက ရည်းစားတစ်ယောက်ထားခဲ့ဖူးသော်လည်း စာပေးစာယူ လမ်းလျှောက်အသံပေးထက်မပိုခဲ့ပေ။ ကျမလည်း ထိုဘဲကိုမကြိုက်ပဲ အပျိုပေါက်ဘ၀ စိတ်ကစား၍သာအဖြေပေးမိပြီး သိပ်မကြာခင်ဖြတ်ပစ်လိုက်တော့သည်။ သို့နှင့်(၁၀)တန်းရောက်သောအခါ ကျမနှင့်တွဲသော သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်၏အိမ်နှင့်ကပ်ရက်မှ သူတစ်ယောက်သည် ကျမတို့ကျောင်းဆင်းကျောင်းတက်ချိန်များ၊ ကျူရှင်ချိန်များတွင်…
မောင်မညှောင့်နဲ့ မ ဆောင့်မယ်
မောင်မညှောင့်နဲ့ မ ဆောင့်မယ် (စ/ဆုံး) “အာနိုးရေ….ဟေ့ အာနိုး…”“ လာပြီ….အမရေ…”နွားစာစင်းနေသော အာနိုးအိမ်ဘေးမှ မပြေးရုံတမယ်လာခဲ့ပြီး….အိမ်ပေါ်သို့ လှမ်းတက်လိုက်တော့ မခင်အေးနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်မိသည်။“ နင့် ဦးလေးလည်း ပိုက်တဲရောက်ရင် ြဲပန်မလာတော့ဘူး…နင့်ပဲခိုင်းရမှာပ…ညနေစောင်းရင် မိုးရွ့ ပြန်လာမယ့်ပုံမပေါ်ဘူားလိမ့်မယ်ထင်တယ်….နင်…နွားတွေသွားသိမ်းချေတော့…နင့် ဦးလေးကတော…..”“ အခုပဲ သွားလိုက်တော့မယ်….အမ….”အာနိုးက အိမ်ရှေ့မျက်နှာစာ သံဇကာတွင်ချိတ်ထားသော ခမောက်ကို ဆွဲပြီး ထွက်သွားဆောင်းသည်။ မခင်အေး အိမ်ပေါက်ဝမှရပ်ကြည့်ရင်း ပြုံးမိသည်။ အာနိုင်းက ဖင်ပေါ့သည်။ သိတတ်သည်။ သည်လိုသူရင်းငှားမျိုးရထားတာ သူ့တို့အဖို့ကံကောင်းလှသည်။ ပြီးတော့ အာနိုးက တစ်ကောင်ကြွက် မခင်အေး ၏ယောက်ျား ကိုသန်းငွေ၏ အဖေ မခင်အေး၏ယောက္ခမအိမ်တွပြီးင် ငယ်ငယ်ထဲက နေလာကိုသန်းငွေ့ သူတို့ဆီလာပြီး သူရင်းငှားလုပ်နေတာဖြစ်သည်။နှင့် မခင်အေး အိမ်ထောင်ကျတောအသက်က (၁၅)နှစ်ခန့်သာရှိသေးသော်လည်း အာနိုးဆိုသော နာမည်ရအောင် သူ့ခန္ဓာကိုယ်က ထွားကြိုင်းလှသည်။ အခု ကိုသန်းငွေနှင့်…
အန်တီအိ/အပျိုကြီးဒေါ်ရီနဲ့မောင်မောင်
အန်တီအိ/အပျိုကြီးဒေါ်ရီနဲ့မောင်မောင် (စ/ဆုံး) ကျွန်တော်နာမည်ဟာမောင်မောင်ဖြစ်ပြီးအသက်၂၇ရုံးဝန်ထမ်းပါ။ကျွန်တော်တို့ရပ်ကွက်မှာများသောအားဖြင့်တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက်စည်စည်းလုံးလုံးရှိ တစ်ယောက်အကြောင်းတစ်ယောက်သိနေကြပါတယ်….ကျွန်တော်ဧ၊်လီးမှာ ၅လက်မခွဲအရွယ်အစားသာဖြစ်ပြီး ငယ်ကတည်းကအပျိုကြီးများကိုစွဲလမ်းတတ်သူတစ်ဦးဖြစ်ပါတယ် …အောကားကြည့်ရင်လည်း..ဂျပန်မင်းသမီး တို့ကိုသာကြည့်ပြီးမှန်းထနေကြဖြစ်တယ် ..တစ်နေ့ကျွန်တော်ရုံးကပြန်လာချိန်ဘုရားပွဲတွေ့၍မြန်မာမုန့်ဝင်ခဲ့ပြီး ကျွန်တော်တို့အိမ်နဲ့မလှမ်းမကမ်းရှိ အန်တီ အိတို့ဆီဝင်လည်ခဲ့ပါသည်။ အန်တီအိသည်ရွှေကြည်အလွန်ကြိုက်တတ်သူတစ်ဦးဖြစ်သည် အသက်၄၉နှစ်ရှိပြီးမုဆိုးမတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ခန္ဒာကိုယ်မှာ တင်ပဆုံကြီးပြီး ရုပ်ရှင်မင်းသမီးဝါဝါအောင်ဘော်ဒီထက်နည်းနည်းဝသူဖြစ်သည်။အိမ်တံခါးကိုတွန်းဖွင့်ပြီး “အန်တီအိရေ ..အန်တီအိရေ..”အော်ခေါ်သေည်လည်းထူးသံမကြား၍အိမ်တံခါးတွန်းဖွင့်ဝင်ကြည့်သော်အောက်ထပ်တွေဘယ်သူမှမရှိသောကြောင့်အပေါ်ထပ်တက်ကြည့်ပြီးအန်တီအိအခန်းအားကြည့်မိသောအခါ လီးအတုနဲ့အာသာဖြေနေသောအန်တီအိအားတွေ့သောကြောင့်ချောင်းမြောင်းကြည့်နေမိသည် အန်တီအိဧ။်စောက်ဖုတ်မှာခလေး၂ယောက်မွေးထားသောကြောင့်ပြဲလန်နေသောလည်း မဲနက်နေသောအမွှေးများနှင့်စောက်ဖုတ်အုံမှာအလွန်အင်မတန်မှကြည့်ကောင်း၍အန်တီအိပုံစံမှာအလွန်အင်မတန်မှလိုးချင်စိတ်ဖြစ်ပေါ်စေပါသည် ကျွန်တော်လည်းချောင်းဟန့်၍တံခါးခေါက်ကြည့်ရာ ပြာပြာသလဲနဲ့ “ဟာ သားလာလေ.”အန်တီ သား မြန်မာမုန့်ဝယ်လာလို့ အန်တီကြိုက်တတ်လို့” ပြီးတော့ ကျွန်တော်သူဘေးနားသွားထိုင်နေမိသည် လီးမှာအင်မတန်မှတောင်နေပြီး ..သူမျက်လုံးကကျွန်တော်လီးနေရာကိုကြည့်နေသည်။ ကျွန်တော်.၊ အန်တီဘာလို့အိပ်နေတာလဲ အန်တီအိ။ နေသိပ်မကောင်းဖြစ်နေလို့ သားလေးရေ.. ကျွန်တော်.ကျွန်တော်နှိပ်ပေးရမလားဆိုကာ ကျွန်တော်ပေါင်ကိုကိုင်လိုက်သည် ..ပြိးတော့ အန်တီရယ်ဘာလုပ်နေလဲ သားမြင်ပါတယ် ..သားလေ ..သား အန်တီနဲ့ဖြစ်ချင်မိတယ် အန်တီအိ..သားရယ် သားကိုအန်တီကကလေးကတည်းကမြင်လာတာဖြစ်ပါ့မလားး.. ကျွန်တော်။ အန်တီ ရယ်လီးကိုကြည့်ပါဦး ..ဆိုတော့ သူအရမ်းအံအားပြီးကြောင်ကြည့်နေတယ် ..ကျွန်တော်လည်းမထူးတော့ပါဘူးဆိုပြီး ဖက်ပြီးခွနေမိသည် ခြေမကိုင်မိလက်မကိုင်မိ…
ရှိုက်ဖိုကြီးငယ်အသွယ်သွယ်
ရှိုက်ဖိုကြီးငယ်အသွယ်သွယ် (စ/ဆုံး) သီတာပြုံးက မိုင်မိုင်၏ အဒေါ်ဖြစ်သည်။ သီတာပြုံးကို မိုင်မိုင်ဖခင်၏ ညီမက မွေးခဲ့တာဖြစ်သည်။ မိုင်မိုင်၏ မိဘများ တွင် သားသမီးမထွန်းကား၍ သီတာပြုံးအား လေးနှစ်သမီးအရွယ်ကပင် ခေါ်ယူ၍ မွေးစားခဲ့သည်။ သီတာပြုံး (၅)တန်း ရောက်သောနှစ်တွင်မှ မိုင်မိုင်ကို မွေးဖွားခဲ့တာဖြစ်သည်။ မိုင်မိုင်က သီတာပြုံးလက်ပေါ်တွင်ပင် သားသမီးနှင့်မခြား ကြီးပြင်း လာခဲ့ရတာဖြစ်သည်။ သီတာပြုံးကအခု အသက်(၂၅)နှစ်ရှိပြီဖြစ်ပြီး မိုင်မိုင်က အသက်(၁၅)နှစ်၊ (၁၀)တန်း ကျောင်းသူဖြစ် သည်။ မိုင်မိုင်၏ မိဘများက လွန်ခဲ့သော (၃)နှစ်ကျော်လောက်ကပင် ပြည်ပတွင်သွား၍ အလုပ်လုပ်နေသည်။ မိုင်မိုင်က သီတာပြုံးကို မခွဲနိုင်သဖြင့် မိဘများနှင့် လိုက်မသွားခြင်းဖြစ်သည်။ လွန်ခဲ့သောနှစ်က သီတာပြုံး အိမ်ထောင်ကျသဖြင့် မိုင်မိုင် ၏ မိဘများ တခေါက်ပြန်လာခဲ့ရသည်။ အပြန်တွင် မိုင်မိုင်ကို ပြည်ပသို့လိုက်ခဲ့ရန်ခေါ်သော်လည်း…
မညှာမတာကြီး
မညှာမတာကြီး (စ/ဆုံး) မင်းအောင်က ကျူရှင်ဆရာ။ ကျူရှင်ဆရာဖြစ်သလို သိက္ခာကလည်းရှိတယ်။ မိန်းမ ကိစ္စအရှုပ်အရှင်းမရှိဘူး။ ရှိဖို့လည်း လူမထင်ပါဘူး။ ရုပ်ကလည်းဆိုးတာကိုး။ သူကလည်း မိန်းမတွေနဲ့ဆို ခပ်တန်းတန်းပဲဆက်ဆံတယ်။ မဆက်ဆံရင်လည်း သူ့အသက် ၂၃လောက်နဲ့ ဘယ်သူကလေးစားမှာတုန်း။ သူ့မှာက အားနည်းချက်တစ်ခုပဲရှိတယ်။ သူ့အမ နှင်းဖြူ။ နှင်းဖြူက မင်းအောင်ရဲ့ အမအရင်း အသက် ၁နှစ်ပဲကွာတယ်။ နှင်းဖြူနဲ့ မင်းအောင်က မောင်နှမ အရင်းဆိုပေမယ့် ရုပ်ချင်းက တခြားစီ။ မင်းအောင်က ဝက်ခြံ ပရဗွ။ အသားမည်းမည်း။ ကွမ်းတွေစား၊ ဆေးလိပ်တွေသောက်တော့ ရုပ်က ရင့်ထော်နေတာ။ နှင်းဖြူကတော့ မျက်နှာဝိုင်းဝိုင်း နှာတံပေါ်ပေါ် နှုတ်ခမ်းက ထူထူ။ ဗမာဆန်ဆန် ရင်ဖုံးထမီနဲ့ အမြဲနေတယ်။ နှင်းဖြူဒီလို နေတာလည်းအကြောင်းရှိတယ်။ ကျူရှင်မှာ ၁၀တန်းကျောင်းသားတွေက လစ်ရင်လစ်သလို ခိုးခိုးငမ်းတာ။…
ကြောင်အိုကြီးရဲ့ဗျင်းချက်
ကြောင်အိုကြီးရဲ့ဗျင်းချက် (စ/ဆုံး) အား ရှီး ကျွတ် ” အမေ့ရေ အ့သေပါပြီ သင်ဇာ့ပါးစပ်ကနေ ညည်းညူ သံတွေ တရစပ်ထွက်ပေါ်နေသည်။ ယောက်ျားဖြစ်သူ ကိုမင်းနှင့်လက်ထပ်ပြီးလို့ သုံးနှစ်လောက် ကြာတာတောင် ဒီလောက်ထူးကဲတဲ့ အရသာကို သင်ဇာမခံစားဖူးသေး။ အဘိုးကြီးဦးရဲဝင်း၏ လျှာစွမ်းကကောင်းလှသည်။ တစ်နှစ်လောက်အိပ်ယာထဲလဲနေပြီး လွန်ခဲ့သည့် တစ်လလောက်မှ နာလန်ပြန်ထူလာသည့် ခြောက်ဆယ်ကျော်အဖိုးကြီးဆိုတာ ယုံနိုင်စရာမရှိ။ သင်ဇာ့ပေါင်ကြားက အမွှေးပြောင်အောင် ရိတ်ထားသည့် အဖုတ်အက်ကွဲကြောင်း တစ်လျှောက်ကို လျှာဖျားလေးကိုစုပြီးထိုးသွင်းလိုက် လျှာပြားကြီးနှင့် ထိုးယက်လိုက်နှင့် ပညာစွမ်းပြနေလေသည်။ သင်ဇာကတော့ အဖုတ်ယက်မခံဖူးသူပီပီ စိတ်မထိန်းနိုင်ပဲ အဘိုးကြီးဦးရဲဝင်း၏ဖွေးဖွေးဖြူ နေသည့် ခေါင်းကို သူမပေါင်ကြားထဲ အတင်းဖိသွင်းနေမိသည်။ ဒီကြားထဲ အားမလိုအားမရ ဦးရဲဝင်း၏ဆံပင်ဖြူ တွေကိုပွတ်သပ်နေမိသေးသည်။ ယောက်ျားရပြီးသူပီပီ သင်ဇာ လင်ဖြစ်သူ ကိုရဲလိုးတာခံဖူးပေမဲ့ ဒီလိုတော့ အဖုတ်ယက် မခံဖူးသေး။…
ရုန်းထွက်မရတဲ့ နွံ
ရုန်းထွက်မရတဲ့ နွံ (စ/ဆုံး) ကျမနာမည်က စုလှိုင် အိမ်ထောင်ရှင်မတစ်ယောက်ပေါ့ ကျမ အမျိုးသားကတော့ ကိုနိုင်အောင်ပါ။ ကျမနှစ်ယောက်စလုံး ကုမ္ပဏီတစ်ခုထဲမှာပဲအတူတူလုပ်ကြပါတယ်။ လင်မယားနှစ် ယောက်စလုံးက ကုမ္ပဏီဝန်ထမ်းတွေဖြစ်တဲ့ အတွက် အိမ် ထောင်သက်တမ်းလေးနှစ်အတွင်းမှာကလေးမယူဖြစ်ကြသေး ပါဘူး။ကိုနိုင်အောင်ကတော့ အသက်၃၄ နှစ်ရှိပြီး ကျမကသူ့ ထက်အသက်လေးနှစ်ငယ်ပါတယ်။ ကျမတို့မင်္ဂလာဆောင်ပြီးတော့ ငွေကြေးကြွယ်ဝချမ်းသာသော ယောင်္ကျားဖြစ်သူကိုနိုင်အောင်ရဲ့ မိဘတွေကနယ်မှာ ခေါ်ထား သော်လည်း ယောင်္ကျားဖြစ်သူကိုယ်တိုင်က လင်မယားနှစ် ယောက် လွပ်လွပ်လပ်လပ်နေလို တာကြောင့်ရော ကုမ္ပဏီအလုပ်မှမထွက်လိုတာကြောင့်ရော မိဘများက တိုက်ခန်းတခန်းဝယ်ပေးပြီးနေစေခဲ့ပါတယ်။ ယုယုယယနဲ့ချစ်မဝနိုင်တဲ့အချိန်တွေပေါ့ရှင်။ အိမ်ထောင်သက်လေးနှစ်အတွင်းမှာကလေးမယူဖြစ်တာကြောင့် ကျမရဲ့ခန္တာကိုယ်ဟာ ပုံပျက်ပန်းပျက်ဖြစ်မသွားပဲ အပျိုစင်ဘဝ တုန်းက အတိုင်း မြင်သူတကာ ပုရိသ လည်ပြန်ကာလှည့်ကြည့် ရလောက်အောင်ကို သူ့နေရာနဲ့သူ တင်းတင်းရင်းရင်း စွင့်စွင့် ကားကားရှိနေဆဲပါပဲ။ယောင်္ကျားနဲ့ အလုပ်အတူတူသွား အလုပ် အတူတူပြန်လိုက် ကုမ္ပဏီပိတ်ရက်တွေ…
ရမက်ရယ် ထဏ်ထဏ်
ရမက်ရယ် ထဏ်ထဏ် (စ/ဆုံး) ကျွန်တော်ဆေးရုံကအိမ်အပြန်လမ်းမှာကျွန်တော်ရင်ထဲမှာပျော်ရွှင်ခြင်တွေပြည့်နက်နေသည်ဘာကြောင့်ဆိုကျွန်တော်အလုပ်ထဲတွင်ထိခိုက်မှုဖြစ်ပြီးဆေးရုံတတ်နေခဲ့သည်မှာတစ်လခန့်ကြာမြင့်နေပြီဖြစ်သည်။ ကျွန်တော်ကိုအရမ်းချစ်သောကျွန်တော့်မိန်းမဆု တော့သူ့ညီမလင်မယားပျော်ပွဲစားသွားသောကြောင့်အိမ်စောင့်ပေးရန်သူ၏ဇာတိသို့သွာမည်ဟုပြောသွားသည် သို့သော်ယနေ့တွင်သူပြန်လာမည့်နေဖြစ်သည့်အတွက်ရင်ခုန်မှုများရင်ချစ်ဇနီးလေးကိုစောင့်နေမိသည်။ အိမ်ပြန်ရောက်ပြီးချစ်ဇနီးလေးကိုလွမ်းနေသောကြောင့်ဖုန်းဆက်လိုက်သည်။ တူး…တူး…တူး… တူူး…တူူး…. တူး… လူကြီးမင်းခေါ်ဆိုသောတယ်လီဖုန်းမှာ…. လမ်းမှာမို့ဖုန်းသံမကြားတာလားမသိဘူး ထပ်ခေါ်ကြည့်ဦးမှ လူကတင်းနေပြီလေ မလိုးရတာကြာလှပြီကိုး တူး….တူး…တူ.. ဟယ်လို…. ေ မာနေတဲ့အသံနဲ့ဖြေလိုက်တဲ့ဆုသံလေးကြားလိုက်သည် ဟယ်လိုဆု ပြန်လာနေပြီလား ကိုတော့အိမ်ပြန်ရောက်နေပြီ မိန်းမကိုလွမ်းနေပြီကွ ဘယ်ရောက်နေပြီလဲဟင် ကျွန်တော်ဆက်တိုက်ပြောလိုက်သည်။ ပြောနေရင်းတွင်သူဘက်ကအသံတသံထူးဆန်းစွာကြားလိုက်သည်။ အား. ရင်တစ်ခုလုံးပူနေပေမဲ့သူမဘက်ကအဖြေလေးကိုစောင့်နေမိတယ် ကို ဆုကိုခွင့်လွတ်ပါနော် မဖြစ်သင့်ပေမဲ့ သွေးသားရဲ့ဆန္ဒကိုလိုက်မိသွားတယ် ဆုတောင်းပန်ပါတယ်နော် ကျွန်တော့်ရင်တစ်ခုလုံးကွဲကြေသွားတယ်ဗျာ ဆု ဘာပြောတာလဲဟင် ဆု ထိုချိန် အာ့…အား… ကိုသိချင်ရင် ဆု့ရဲ့စာအုပ်လေးကိုရှာပြီးဖက်လိုက်နော် ဆု့မအားလို့ ဒါပဲနော် ဆု ဆု ဆု တူး…….ကျွန်တော့်ကမ္ဘာကြီးမှောင်မိုက်သွားတယ်ဗျာ ကျွန်တော့်ကိုအရမ်းချစ်တဲ့ဇနီးလေး ဘယ်လိုဖြစ်သွားတာလဲ ကျွန်တော်မရှိတဲ့အချိန် ဆု့ဘာတွေဖြစ်ခဲ့တာလဲ ကျွန်တော်စဉ်းစားရင်းရင်ထဲမှာစို့ရင်ပြီးငိုချလိုက်မိသည်။ လုပ်ရက်လေးခြင်းဆုရယ် ဆုပြောတဲ့စာအုပ်ဘယ်မှာလဲ…
ကြီးတာသေးတာ အရေးမကြီးပါဘူးမောင်
ကြီးတာသေးတာ အရေးမကြီးပါဘူးမောင် (စ/ဆုံး) အော်……ကိုလတ်ဇင်လား…..ဘယ်သူမှမရောက်ကြသေးဘူး စပယ်ပဲရောက်သေးတာ” အလိုက်သင့်ပြန်ဖြေရင်းသူ့ကိုအကဲခတ်ကြည့်လိုက်တယ်။သူက အွန်လိုင်းကနေ ခင်မင်ခဲ့တဲ့ ကျွန်မသူငယ်ချင်းပါ။ မနေ့တနေ့ကမှ နိုင်ငံခြားက ပြန်ရောက်ပြီး သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ တွေ့ဖို့ ချိန်းထားလို့ ကျွန်မလည်း ဒီဆိုင်ကိုရောက်နေတာ။ ဓာတ်ပုံတွေမြင်ဖူးထားပေမဲ့ ရုတ်တရက်အပြင်မှာဆိုတော့ ကျွန်မဘယ်မှတ်မိပါ့မလဲ။ သူကတော့ ကျွန်မကို တန်းပြီးမှတ်မိတဲ့အပြင် အရင်တည်းက အပြင်မှာခင်ဖူးတဲ့သူငယ်ချင်းလို ရင်းရင်းနှီးနှီးစကားတွေဘာတွေပြောရင်း အေးဆေးပါပဲ။ နှစ်ယောက်သား မှာထားတဲ့အအေးတွေရတော့ စားပွဲတစ်ခုမှာဝင်ထိုင်လိုက်ကြတယ်။ “ဟဲဟဲ ကိုလတ်ဇင်က စပယ့်ကို တန်းမှတ်မိတာပဲနော်…စပယ်က မှတ်မိဝူးတော့်” စပ်ဖြဲဖြဲနဲ့ကျွန်မပြောတော့ သူက “ မှတ်မိတာပေါ့ဟ ဓာတ်ပုံတွေဒီလောက်မြင်ဖူးနေတာ နင်ကအပြင်မှာလည်း ဒီရုပ်ပဲကို “ ကျွန်မရှက်ပြုံးလေးပြုံးမိတယ်။ အွန်ုလိုင်းမှာဓာတ်ပုံတင်ရင် လှလှပပပြင်ဆင်ပြီး ရိုက် ပြီးတော့မှအလှဆုံးပုံကိုရွေးပြီးတင်တာလေ။ အဲတာကိုအပြင်နဲ့တူတူပဲပြောတော့ပျော်တာပေါ့နော် ။ခနကြာတော့ ချိန်းထားတဲ့သူငယ်ချင်းတွေရောက်လာပြီမို့ ကျွန်မတို့ အင်းလျားကန်ဘောင်ဘက်ကို ထွက်လာခဲ့ကြတယ်။ သူငယ်ချင်းတွေက…