နှမျောမိတယ် ပျိုမေ အမျိုးသမီး ဘော်ဒါဆောင် အဆောင်မှူ းကတော့ ခွာညိုထွန်း အရပ်က ပုံမ န် ခါးက နဲနဲလေး တုတ်တယ် ဖင်ကကြီးတယ် ရင်က မောက်တယ် မျက်နာလေးဖြူဖြူချောချောလေး မိန်းခလေး ဘော်ဒါဆောင်မှာ အဆောင်မှူးး ခလေးအမေပဲ ဒါပေမဲ့ ခလေးတို့အမေ အပျိုတွေဆိုသလို အပျို လုပ်ချင်တော့ ခလေးအနားမရှိရင် အပျိုလုပ်ချင်ကြတယ် အဆောင်က မိန်းခလေးအဆောင်ဆိုပေမဲ့ ကျောင်းသူ မိဘများလာရင်တော့ တညတလေတော့ထားရတယ် တခါတလေ ကျောင်းသူအကိုတွေလာရင်တော့ ခါွညို ရှိုးလိုက်တယ် လန်းရင်တော့ ဒီမှာအိပ်ခိုင်းတယ် ဒါပေမဲ့ အကိုတွေကလည်း ရှိုးကြတာပဲ ခါွညိုဖင်ကိုကြည့်ကြတာပဲ တနေ့ကျောင်းသူလေး ယွန်းမီမီအကို က ယွန်းမီအတွက် ပိုက်ဆံ လာပို့်တော့ကောင်လေးက အလန်းဆိုတော့ အဆောင်လခပေးချင်တော့ခွာညိုရဲ့ ရုံးခန်းကိုဝင်လိုက်တော့ မောင်လေး လာ ကော်ဖီသောက်အုံးလေ…
ဆွဲငင်လျှက်
ဆွဲငင်လျှက် ပန်းနုရောင်ပြေးနေသော ဖြူဖြူဖွေးဖွေးလေး ဖနောင့်လေးကို အသာအယာကြွ၍ သွယ်လျှသော သလုံးသားလေးကို ညင်သာစွာ မြှောက်ကြွကာ နောက်ထပ် လှေကားထစ်တစ်ခုကို လှမ်း၍ တက်လိုက်သည်။ ထမီစကတ် အောက်နားစတွင် ခွဲထားသော အကွဲစလေးက ဝဲကနဲ ကွဲဟသွားရာမှ ဖြူဖွေးသော ပန်းနုရောင် ပြေးနေသည့် အသားလေးများကို နုညက်လှသော ပေါင်ဖျားလောက်ထိ တွေ့မြင်လိုက်ရသည်။ သူမ၏ အောက်ဖက် လှေခါးထစ် ၉ ထစ် ၁၀ ထစ်မျှ အကွာမှ လှေခါးပေါ်သို့ လိုက်၍ တက်ခဲ့သော်လည်း အရပ် ၅ ပေ ၇ လက်မလောက်ရှိသော စည်သူစိုး၏ မျက်နှာက သူမ၏ ပေါင်လုံးများ နောက်ဖက်တွင် မျဉ်းတပြေးတည်း ရှိနေသည်။ စကပ်အကွဲစလေး ဝဲကနဲ ကွဲဟသွားချိန်တွင် သာမန်အားဖြင့် သူမ၏ ဒူးဆစ်လေးမျှကိုသာ…
ကျေနပ်စရာဘဝ
ကျေနပ်စရာဘဝ ကျော်က အမူးသမားတစ်ယောက် ဒါပေမဲ့မိဘအမွေအိမ်တစ်လုံး နဲ့လယ်ဆယ်ဧက ရှိတယ်။လယ်ကို မိဘလက်ထက်ထဲက လုပ်လာတဲ့ စာရင်းငှားနဲ့လွှဲထားပြီး ကျနော်ကတော့ ကိုယ့်အိမ်ခြံ ထဲမှာ အသီးအနှံ စိုက်စားပြီး အေးအေး ဆေးဆေးနေတယ်။ကျော်တို့ရွာက မြို့နဲ့အလှမ်းမဝေးပေမဲ့ ဆက်သွယ်ရေးလမ်း မရှိလို့ ခေါင်တယ်။ အိမ်ခြေနည်းလို့ ခြံကျယ် ကြီးတွေနဲ့နေကြတယ်။ကိုယ်ခြံဝန်း ထဲအပင်တွေ မျိုးစုံအောင်စိုက်ကြလို့ ဥယျာဉ်ခြံ ကြီးတွေ ဖြစ်လို့ တစ်အိမ်နဲ့တစ်အိမ်တောင် မမြင်ရဘူး။ဒါပေမဲ့ရွာ လယ်လမ်းမကြီးကို ဗဟိုထားလို့ အိမ်တန်းတန်းထားလို့ ရွာက သပ်သပ်ရပ်ရပ်ရှိပြီး သာယာတယ်။ ရွာထိပ်ကနေ ရွာအဆုံးထိခြံကျယ်ကြီးတွေနဲ့နေကြလို့ ရွာတန်းရှည်တယ်လို့ထင်ရပေမဲ့ အိမ်ခြေကငါးဆယ်သာသာ ပဲရှိပါတယ်။ဒါတောင် ရွာအနောက်ဖက် တောထဲမှာ ဝါးခြံစောင့် ကော် ခြံစောင့် နေကြတဲ့ သူတွေပါပေါင်း မှအဲ့လောက်ရှိတာပါ။ကျော့်အိမ်က ရွာအဆုံး မှာရှိတယ်။ တောထဲ မှာနေတဲ့ ဖိုးငအေးက တောအရက်…
အဆုံးထိ
အဆုံးထိ ဂိုထောင်ထဲတင် မိဝေနဲ့ နှစ်ယောက်ထဲ ပစ္စည်းထုတ်နေရင်းနဲ့ မိဝေကိုကျွန်တော်ကလှန်းစလိုက်သည်ဟိတ် မိဝေ နင်အောက်ကဘာခံဝတ်လာတာတုန်း အတုကြီးခံဝတ်လာတာမို့လား အံမာ ဘာအတုရမှာတုန်း မယုံရင်လာကိုင်ကြည့်လှည့်အယ် အဲဒါတော့ ကျွန်တော်မရဲသလိုဖြစ်သွားမိတယ် ဒါပေမဲ့မိဝေကမရဘူး ကျွန်တော့ရှေ့ကိုလာရပ်ပြီး လက်နှစ်ဘက်ကို ဆွဲယူကာ သူ့ဖင်ပေါ်ကိုတင်ပေးလိုက်တယ်။ မျက်နှာကလည်း ကျွန်တော့ကိုမော့ကြည့်ပြီးတော့ ဘယ်နဲ့လည်းဆိုတဲ့သဘောအေးဟ မာကျစ်နေတာပဲ ဟီးညစ်ကြည့်လေအင်း ကျွန်တော်လည်း မထူးဘူးဆိုပြီး မိဝေဖင်နှစ်ဘက်ကို ညစ်ကိုင်ပြစ်လိုက်သည်အာ ဖြေးဖြေးကိုင်လေဟီး မသိဘူးလေ မာမာကျစ်ကျစ်လေးမို့ ကိုင်ကောင်းတာနဲ့ ဟီးsorry sorryဟွင်း မပြောချင်ဘူးကဲကဲလုပ်ပစ္စည်းလိုတာတွေမြန်မြန်ထုတ် ကျွန်းလှအရင်တန်းသွားပြီးမှ ကန့်ဘလူပြန်အိပ်ရမယ် တည်းခိုခန်းရော ဖုန်းဆက်ပြီးပြီလားအေးဆက်ပြီးပါပြီဟအိုကေ ရပြီစုံပြီဟေ့ မိဝေရေ သွားကြစို့။ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်လည်းလိုတဲ့ပစ္စည်းတွေထည့် ငွေကောက်စရာစာရင်းတွေယူပြီးဆိုင်ကယ်နဲ့နှစ်ယောက်သားထွက်လာခဲ့ကြတယ် ၃နာရီခွဲလောက်လည်းမောင်းပြီးရော ကျွန်းလှရောက် ငွေခံ အော်ဒါကောက် ပြီးညနေလည်းရောက်ရော ကန့်ဘလူပြန်လာခဲ့ကြရော တည်းခိုးခန်းကတယောက်ခန်းနှစ်ခန်း မျက်နှာချင်းဆိုင် comကစီစဉ်ပေးတယ် တည်ခိုးခန်းရေမိုးချိုးအပြင်ထွက် ထမင်းစားညအတွက်မုန့်လေးဘာလေးဝယ်ပြီးပြန်လာခဲ့ကြတယ်…
မမရယ်
မမရယ် မေစိမ်းသည် ညီမ အငယ်ဆုံး မေညို က သူ့ယောကျ်ား ဦးဆန်နီကြီးက ပန်းသေနေတာမို့ သူနဲ့ မအိပ်တာ ကြာပြီ ဆိုပြီး ညည်းပြခဲ့ဘူးသလို ညီမ အလတ် မေနှောင်း ရဲ့ ယောကျ်ား သက်ထွေးအောင်က မေနှောင်းက သူ နဲ့ မအိပ်တော့တာ ကြာပြီလို့ ပြောပြတာကိုလည်း ကြားခဲ့ရသည် ။ မေစိမ်းလည်း မအံ့သြပါဘူး ။ လူတွေ အသီးသီးဟာ ကိုယ့်ဇာတ်လမ်းနဲ့ ကိုယ် ရှိနေကြတာဘဲလေ ။ လူတွေက ကိုယ့်အတွင်းရေးကို ထုတ်မပြောကြလို့ပါ ။ သူ့ဟာနဲ့သူ အခက်အခဲတွေ ရှိကြစမြဲပါ ။ မေစိမ်း ဆိုရင်လည်း ယောကျ်ား ဦးဗလမောင်တင်နဲ့ စီးပွားရေးလုပ်ငန်းတွေကို နေ့မအိပ်ညမအိပ် ကြိုးကြိုးစားစား လုပ်ခဲ့ကြတာ တော်တော်လေး ကြီးပွားလာခဲ့ကြတယ်လို့…
ဒါလေးများ
ဒါလေးများ အချိန်က ညနေဆည်းဆာ အချိန်ဖြစ်သည်။ ရွာလမ်းတလျှောက် အသက်သုံးဆယ်လောက်ရှိသော အသားနီစပ်စပ်နှင့် တရုတ်ကပြားပုံပေါက်နေသော လူတယောက် လျှောက်လို့လာသည်။ ထိုသူမှာ ခြံတခြံရှေ့သို့ရောက်လျှင် ရပ်၍ ခြံထဲသို့လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ ခြံထဲတွင် သုံးပင်နှစ်ခန်း ပျဉ်ထောင်အိမ်လေးတလုံးရှိနေသော်လည်း အိမ်ရှေ့တွင် ခြံစပ်ထိ စိုက်ပျိုးထားသည့် ရွက်လှပင်များ၊ ကိုရန်ကြီးပင်များ၊ ဖလံတောင်ဝှေးပင်များကြောင့် ပျဉ်ထောင်အိမ်လေးမှာ အိမ်ရှေ့ဖိနပ်ချွတ်၏ လည်ပေါ်နေရာလောက်သာဖြစ်၍ နေရလေသည်။ ခြံစည်းရိုးမှာ မဒမတိုင်နှင့် ဝါးကပ်တိုင်များ ကာရံထားပြီး ခြံတံခါးမှာမူ ဖွင့်ထားသဖြင့် ထိုသူမှာခြံဝင်းအတွင်းသို့လျှောက်ဝင်ခဲ့လေသည်။ ” တင္လေွရ.. ဟေ့ တင္လွ “ခြံထဲသို့ လှမ်းမျှော်၍ ခေါ်လိုက်ပြီး အတန်ငယ်မျှ နားစွင့်လိုက်သည်။ အထဲမှ အသံမကြားရသဖြင့် ထိုသူက ထပ်၍ ခေါ်ပြန်သည်။ ” တင္လေွရ.. တင္လွ မရွိဘူးလား “” အကိုခင်ရွှေလား.. လာလေဝင်ခဲ့လေ…..
ချိုမိုင်မိုင်လုပ်နဲ့
ချိုမိုင်မိုင်လုပ်နဲ့ ဖြစ်ပုံက ဒီလိုလေးးးဗျ ကျနော် ပျင်းးလို့ဆို သူငယ်ချင်းးတွေနဲ့ ကလပ် သွားမူးးပီးးးက နေတုန်းးးဘေးးနားး အသားးဖြူဖြူဒေါင်ကောင်းးကောင်းး ကိုယ်လုံးးလှလှ နဲ့အမျိုးးးသမီးးတစ်ဦးးးကနေတာတွေ့တော့ နည်းးနည်းးစိတ်ဝင်စားးသွားတယ်တစ်ချက်လှည့်ကြည့်မိတော့ သူအကျီၤ လည်ဟိုက်လေးး ကြားထဲက မို့ထွက်နေတဲ့ရင်သားလေးးက သူ့ရဲ့ ကခုန်မှုကြားမှာ လှုပ်ခါ နေတော့ လူလဲ က နေရင်းးက ခဏငြိမ် မသွားးတယ် ဒါကိုသူလဲ သတိထားမိပုံရတယ်သူ့မျက်လုံးးလေးးအကြည့်တစ်ချက်ကလဲ ရင်ကိုလုပ်ခါသွားစေသလို ဆွဲဆောင်မှုအပြည့်ရှိတဲ့ အပြုံးးလေးးကြောင့် ကျနော်သူ့နား အသာတိုးးသွားမိတော့ သူဘက်က လဲ welcome ပါလို့ လက်ရပ် မခေါ်သော်လည်း ရှောင်ထွက်သွားခြင်းးမရှိသောကြောင့် ကျနော်ရှေ့ဆက်တိုးးရန်ဝန်မလေးတော့ပဲသူနဲ့တွဲကဖို့ လက်ကမ်းပေးလိုက်တော့ တီလုံသံများနဲ့အတူဟန်ချက်ညီစွာပဲ ကျနော့်လက်လေးကို ဖမ်းဆုတ်ကိုင်ကာ အတူတွဲကကြတာပေါ့ ကျနော်ဆိုတဲ့ငပဲကလဲ အခွင့်အရေးးကိုရသလို အသုံးချတက်သူမို့ဟန်ဆောင်နေတော့ပဲ။ သူ့ရင် ခါးးသေးးသေးးသွယ်သွယ်လေးကို ဖက်ကာ ရင်ချင်းးကပ် တွဲကမိပြန်သည် ဒီလိုနဲ့…
ချစ်မြဲချစ်လျက်
ချစ်မြဲချစ်လျက် “မသစ္စာ” “ရှင်…ကိုအေး” “ကျနော်..မသစ္စာ..ကို.ချစ်တယ်” “သိပါတယ်..ကိုအေး…ဒါပေမယ့် သစ္စာအကြောင်း ကိုအေးဘယ်လောက်သိလို့လဲဟင်” “ကျနော်သိသင့်သလောက်သိပါတယ်၊ မသစ္စာက အပျိုမဟုတ်ဘူး.. တစ်ခုလပ်ဆိုတာလေ” “ဟုတ်တယ်..ကိုအေး အဲဒါတွေကအမှန်ပဲ” “နောက်ပြီး မသစ္စာယောက်ျားကို ကျနော်မြင်ဖူးပါတယ်” “အော်..ဟုတ်လား” “ဟုတ်တယ်မသစ္စာ၊ ဒီလူက.လူယုတ်မာပဲ” “ဘာဖြစ်လို့လဲ” “မသစ္စာတို့အကြောင်းတွေလူတကာကိုလည်း ပြောနေတာ၊ အဲဒါမသစ္စာသိလား” “သိပါတယ်” “ဗျာ” “ဘာလဲ ကိုအေး.. သစ္စာကိုစိတ်ပျက်သွားပြီ မဟုတ်လား” “အဲလိုမဟုတ်ပါဘူးဗျာ၊ ကျနော်မသစ္စာကို လက်ထပ်ပါရစေ” “ကိုအေး..သေချာစဉ်းစားပြီးမှ ကျမဘဝကိုဝင်ခဲ့ပါ၊ ရှင်ပြန်ရုတ်သိမ်းချင်လဲ ဖြစ်ပါတယ်” “မဟုတ်ဘူး..မသစ္စာကျနော်မသစ္စာကိုချစ်တယ်။ အဲဒါတွေသိနေတာကြာပါပြီ၊ ကျနော်သေသေချာချာ စဉ်းစားပြီးမှကို ချစ်ရေးဆိုခဲ့တာ၊ အခုလက်ထပ်မယ်” “..သေချာလေးစဉ်းစားပါ.၊ သစ္စာ..ဘဝက တခုလပ်ကနေ နှစ်ခုလပ်နှစ်လင်ကွာဘဝ မဖြစ်ချင်ဘူး” “မသစ္စာ..ကျနော်လူကြီးစုံရာနှင့်လာတောင်းမှာပါ” “မဟုတ်ဘူး ကိုအေးသစ္စာလည်း ကိုအေးကို သဘောကျပါတယ်၊ ဒါပေမယ့် သစ္စာအကြောင်းကို သစ္စာသေချာရှင်းပြမယ်၊…
နာတော့နာတယ်
နာတော့နာတယ် အာစီတစ်ထပ်တိုက်လေးက အကြမ်းထည်ပြီးတော့မည်။ ကန်ထရိုက်တာက ဦးအေးမောင်ဖြစ်သည်။ ဦးအေးမောင်မှာ အရင်ကလက်သမားဆရာ၊ ပန်းရံဆရာကြီးဖြစ်သည်။ သူကအများတွေလို လက်သမားသီးသန့်၊ ပန်းရံသီးသန့် ကျွမ်းကျင်တာမျိုးမဟုတ်ပေ။ လက်သမားလုပ်ငန်းကော၊ ပန်းရံလုပ်ငန်းပါ ကျွမ်းကျင်တာဖြစ်သည်။ ဆက်ဆံရေးကောင်းမွန်မှု၊ အလုပ်တွင်စေ့စပ်သေချာမှု၊ ပိုင်ရှင်အပေါ် စေတနာတွေထားမှုတွေကြောင့် လူတွေက သူ့ကိုတဖြည်းဖြည်း ယုံကြည်စိတ်ချလာပြီး အဆောက်အဦးတစ်ခုလုံးကို `ဝ´ ကွက်အပ်သည်အထိ ဖြစ်လာကာ ဦးအေးမောင် တစ်ယောက် ကန်ထရိုက်တစ်ယောက်ဖြစ်လာသည်။ “ မောင်ကျော်ရေ………မောင်ကျော် ” “ လာပြီဆရာ…… ” ဦးအေးမောင်၏ ခေါ်သံကြောင့် ပေကြိုးတစ်ချောင်းဖြစ် အလုပ်ရှုပ်နေသော အသက်(၂၅)နှစ်အရွယ် လောက်ရှိသော လူငယ်တစ်ဦးက ဦးအေးမောင်၏ အနားသို့ရောက်လာသည်။ “ ငါအမိုးပြားဝယ်ဖို့သွားဦးမယ်………….လှသန်းကို ခေါ်သွားမယ်….မင်းဒီမှာနေလိုက်ဦး…” “ ဟုတ်ကဲ့ဆရာ… ” မောင်ကျော်မှာ လက်သမားလည်းမဟုတ်၊ ပန်းရံလည်းမဟုတ်၊ ကန်ထရိုက်တာ ဦးအေးမောင်၏…
အမူ့တော်
အမူ့တော် ဖွင့်ထားသော အဲကွန်းကြောင့် အခန်းတစ်ခုလုံးအေးစိမ့်နေသည်။ ဒေါ်သန်းသန်းဝင်းကား ဆိုဖာပေါ်တွင်ထိုင်လိုက်သည်။ ဝိုင်းဝန်းပြီး အိစက်နေသော တင်ပါးများကဆိုဖာပေါ်တွင်ပိပြားပြီးမြုပ်ဝင်သွားသည်။ သိမ်ကျင်သောခါးကြောင့် သူမတင်ပါးအလှများကပိုပေါ်လွင်သွားသည်။ အသက်(၃၀)ကျော်နေပြီဖြစ်သော်လည်း လှပလှသော သူမတင်သားရင်သားများနှင့်ချောမောလှပသော ရုပ်ရည်ကြောင့် မြင်သူတိုင်းက (၂၅)နှစ်ခန့်ဟုသာထင်မြင်ကြသည်။ သူမရောက်ရှိနေသော နေရာကား တရုတ်ပြည်မှာဖြစ်သည်။ တရုတ်သူဌေးတစ်ယောက်၏ မယားငယ်ဖြစ်ခဲ့ပြီး တရုတ်နိုင်ငံသားခံယူထားသဖြင့် တရုတ်ပြည်ကြီးတွင်ကောင်းကောင်းနေထိုင်ခွင့်ရခဲ့သည်။ ခင်ပွန်းဖြစ်သူတရုတ်သူဌေးကား သူမကိုကောင်းကောင်းထားသည်။ ငွေကြေးဆိုလျျင်လည်းသုံးမကုန်အောင်ထောက်ပံ့ပေးထားသည်။ ပထမက သူမလူကုန်ကူးခံခဲ့ရခြင်းဖြစ်သည်။ ရသည့်သူဌေးကသဘောကောင်းသဖြင့်သူမလည်းကံကောင်းခဲ့သည်။ သူမညီမများဖြစ်သူ ချိုဇင်ဝင်းကိုပင် ခေါ်ထားနိုင်ခဲ့ပြီ။ ချိုဇင်ဝင်းကား အသက်(၁၈)နှစ်ခန့်ရှိပြီ။ သူမလိုပင်ရုပ်ရည်ချောမောလှပသည်။ ဒေါ်သန်းသန်းဝင်းရဲ့ခင်ပွန်းကား တရုတ်ပြည်မကြီးမှာ ကုမ္ပဏီရှိပြီး မယားကြီးလည်းရှိသည်။ဒေါ်သန်းသန်းဝင်းထံသို့ (၄)လလောက်မှတစ်ခါခန့်ပြန်လာတတ်သည်။ ဒေါ်သန်းသန်းဝင်းကား ငယ်စဉ်က သူမရည်စားဖြစ်သူမှ သူမအချစ်ကိုအသုံးချပြီး လှည့်စားကာ တရုတ်ပြည်ခေါ်လာကာ တရုတ်မယားအဖြစ်ရောင်းစားခြင်းခံခဲ့ရသဖြင့် မြန်မာယောကျၤားတွေကိုစိတ်နာသွားခဲ့သည်။ ဒါကြောင့်သူမလူကုန်သည်တစ်ယောက်ဖြစ်ခဲ့သည်။ မြန်မာပြည်မှ အဆက်အသွယ်များဖြင့် အလုပ်လုပ်ရန်ခေါ်လာပြီး တရုတ်မအိမ်ထောင်သည်များထံတွင် ဈေးကောင်းကောင်းဖြင့်…