ဧကရီရဲ့ ငရဲခန်း အပိုင်း (၂)ရေးသားသူ – မောင်အောင်မျိုး ”ကိုရယ် ကိစ္စမရှိပါဘူး။ ကားမရလည်း ဒီမှာပဲ တစ်ညတည်းကြတာပေါ့” ”ချစ်ရယ် ဒီမှာတည်းတာ ကိစ္စမရှိဘူး။ ကိုယ်တို့အလုပ်တွေ လွှဲထားတာ နှစ်ပတ်တောင်ရှိပြီ။ ရတဲ့ကားနဲ့ပဲ ပြန်ကြတာပေါ့။ ညနေ ၅ နာရီမှာ ကားကြုံတွေ ရှိတယ်လို့ ပြောကြတာပဲ။ ကိုတို့ မင်္ဂလာဆောင်ဖို့လည်း နောက် ၂ လလောက်ဆိုတော့ စစီစဉ်ချင်ပြီ” ”အင်းပါ ကိုရယ်။ ကားရရင်တော့ ပြန်ကြတာပေါ့။ ဒါပေမယ့် ဒီလိုမြို့လေးမှာ ကားရဖို့ မလွယ်ဘူးထင်တယ်နော် ကို” ”အင်း ချစ် ကိုဂိတ်မှာ သွားစုံစမ်းကြည့်ဦးမယ်” ”ချစ် ကားက တစ်စီးပဲ ရှိတော့တယ်။ လော်ရီကားပဲ ရတယ်။ သွားမှာလား ချစ်” ”အင်း ကိုရယ် သွားရတော့မှာပေါ့။ စာချုပ်ချုပ်တဲ့သူ…
ဧကရီရဲ့ ငရဲခန်း (အပိုင်း-၁)
ဧကရီရဲ့ ငရဲခန်း (အပိုင်း-၁)ရေးသားသူ – မောင်အောင်မျိုး ”ကိုညိုကြီး သမီးခရီးထွက်ဖို့ လိုတာတွေ ဝယ်ထားပေးဦး” ”သြော် ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ပါ မမလေး။ မမလေးက ဘာနဲ့သွားမှာလဲ” ”ရှင် သြော် ကားနဲ့ပဲသွားရမှာ တောလမ်းလည်းဖြစ် ခရီးဝေးလည်း သွားရမှာဆိုတော့ အိမ်ကကား ယူမသွားတော့ဘူး” ”ကျွန်တော် ပြင်ဆင်ထားလိုက်ပါမယ် မမလေး” ကိုညိုကြီးမှာ ဧပရယ်ထက် အသက်ကြီးသော်လည်း ဧပရယ်အား လေးစားမှုဖြင့် မမလေးဟု ခေါ်ခြင်းဖြစ်သည်။ မှာစရာရှိသည်များမှာ၍ ထွက်သွားသော အလှဘုရင်မလေး၏ သေးသွယ်သော ခါးလေးအောက်မှ တောင့်တင်းပြည့်ဖြိုးသော တင်စိုင်အိအိ တင်းတင်းကြီးများကို ညိုကြီး မျက်စိကျွတ်ထွက်မတတ် ကြည့်နေမိသည်။ ဧပရယ် တစ်လှမ်းလှမ်းသွားတိုင်း တင်စိုင်ကြီးများက စည်းချက်ကျ တုန်ခါသွားသည့်အပြင် အင်္ကျီနှင့် ထဘီကြားမှ ခါးသားဝင်းဝင်းလေးက လက်ကနဲ လက်ကနဲ ဖြစ်သွားသေးသည်။ ”ဟဲ့…
ကျွန်တော့်နာမည် ငပဲ
ကျွန်တော့်နာမည် ငပဲရေးသားသူ – အမည်မသိ ကျွန်တော့် နာမည်က… ငပဲ။ လိင်တန်ဆာ ဆိုရင်လည်း မမှားဘူးပေါ့။ ဒါပေမယ့် လီးလို့လည်း ခေါ်ကြပြန်တယ်။ နောက်ထပ်လည်း အခေါ်အဝေါ် လေးငါးဆယ်မက ရှိပါသေးတယ်။ ခင်ဗျားတို့ ကြိုက်သလို လွတ်လပ်စွာ တင်စားပြီး ခေါ်နိုင်ပါတယ်။ ကျွန်တော် စိတ်မဆိုးဘူး။ ကျွန်တော်က တော်တော် စရိုက်ကျတဲ့ကောင်ဗျ။ နည်းနည်းလည်း ကြွစောင်းစောင်းနိုင်တယ်။ ဒါမို့ ငပဲဆိုတဲ့ နာမည်နဲ့ အလိုက်ဖက်ဆုံးလို့ ထင်တာပဲ။ ကျွန်တော့် ဘော့စ်ရဲ့နာမည်က မောင်ဟိတ် ။ သူက နုဆိုတဲ့ ကောင်မလေးနဲ့ လက်ထပ်ထားတယ်။ ကျွန်တော့်ကို ဘဝတစ်လျှောက်လုံး အကြိမ်ကြိမ် ရိုက်နှက်ခဲ့ပေမယ့် ဘော့စ်နဲ့ ကျွန်တော် လက်တွဲမဖြုတ်ခဲ့ပါဘူး။ ဘော့စ်ကို ကျွန်တော် ခွင့်လွှတ်ပါတယ်။ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ဘော့စ်နဲ့ကျွန်တော်က အခက်အခဲမျိုးစုံကို နှစ်ပေါင်းများစွာ…
မိဝိုင်း
မိဝိုင်းရေးသားသူ – မောင်ခြိမ့် အခန်း ( ၁ ) ” ဟောဒီက … ပဲပြုတ် ပူပူလေး … ယူကြဦးမလား … ဟောဒီက ပဲပြုပ် ” အလင်းထွက်ကျမလာသေးတဲ့ မနက်ခင်းတစ်ခု မွေးဖွားဖို့ ပန်းတချို့ ချွေးပြိုက်သီးနေတဲ့အခိုက် မိဝိုင်း လို့ခေါ်တဲ့ ပဲပြုတ်သည်ရဲ့ အော်ဟစ်သံ နည်းနည်းတော့ စွေစောင်းသွားမလားပဲရှင်။ အင်း ကျမနာမည် မိဝိုင်း အသက်က ၂၀ ပြည့်ပြီ။ အမေက နောက်အိမ်ထောင်နဲ့ပေါ့။ လူတွေအိပ်ကောင်းတဲ့အချိန် ဝမ်းရေးအတွက် မနက်မိုးမလင်းခင် အစောကြီးထ ပဲပြုတ်ပြီး လိုက်ရောင်း၊ ရတဲ့အမြတ်လေးနဲ့ စားဝတ်နေရေး ဖြေရှင်းနေရတာပါ။ ဘဝက ခါးတယ် ဒါပေမယ့် ကျမအလှက မခါးပါဘူး။ ဆင်းရဲပေမယ့် တင်တွေ ရင်တွေ သူနေရာနဲ့သူမို့…
သူလေးပေးတဲ့အရသာ
သူလေးပေးတဲ့အရသာရေးသားသူ – အမည်မသိ ကျွန်မနာမည်က မေဣန္ဒြေအောင် ။ ကျွန်မက တစ်ဦးတည်းသော သမီးဆိုတော့ အိမ်ကလည်း အရမ်းချစ်ကြတာလေ။ ငယ်ငယ်ကတည်းက ပတ်ဝန်းကျင် အနီးအနားမှာ ကစားဖော်ကစားဖက်က ယောကျ်ားလေးတွေချည်းပဲဆိုတော့ ကျွန်မလည်း သူတို့နဲ့ပေါင်းပြီး ယောကျ်ားလေးတစ်ယောက်လိုပုံစံ ဖြစ်နေတာ ကျားကျားယားယားပေါ့။ အိမ်ကလည်း တစ်ဦးတည်းသော သမီးလေးဆိုတော့ ချစ်လို့ ကျွန်မနေချင်သလိုပဲ နေခိုင်းခဲ့ကြတာ။ သူတို့လည်း ကျွန်မကို သားတစ်ယောက်လိုပဲ သဘောထားကြတာလေ။ ကျွန်မကလည်း ကိုယ့်ကိုယ်ကိုလည်း ယောကျ်ားလေးတစ်ယောက်လိုပဲ ခံယူထားတာ ယောက်ကလျာပေါ့။ မိန်းကလေးက ယောကျာ်းစိတ်ပေါက်တာ မြတ်သေးတယ်။ တချို့ဆို မြင့်မြတ်တဲ့ ယောကျ်ားဘဝကို ရထားတာတောင် ပုန်းနေနဲ့သူနဲ့ ပွင့်နေတဲ့သူနဲ့လေ။ ထားပါတော့ အခြောက်တွေ ကျွန်မကို ဆဲနေပါဦးမယ် ခ်ခ်…….။ ငယ်ငယ်တည်းက အကျင့်ပါနေတော့ စကားပြောရင် ကျွန်တော်၊ ခင်ဗျားပဲ…
စုတ်ပြတ်သတ်သွားသော နုပျိုအိစက်ခြင်း[အပိုင်း ၃]
မှတ်ချက် – အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ အင်းစက်စာပေဆိုသည်မှာ မိသားစု မောင်နှမ သွေးသားရင်း အချင်းချင်း လိင်းဆက်ဆံသော အကြောင်းအရာကို စိတ်ကူးပုံဖော် ရေးသားထားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် မကြိုက် မနှစ်သက်ပါက မဖတ်ရှုပဲ ကျော်သွားပေးပါ။ ယခုဝတ္ထုမှာ စာပေသဘော ရေးသားခြင်း ဖြစ်သဖြင့် လိုက်လံအတုယူ ပြုလုပ်ခြင်းများ မပြုလုပ်ပါရန် မေတ္တာရပ်ခံပါသည်။ စုတ်ပြတ်သတ်သွားသော နုပျိုအိစက်ခြင်း[အပိုင်း ၃]ရေးသားသူ – သိုးနက် အခန်း ( ၉ ) ပန်းပျိုတစ်ပွင့်မြေခကြေမွခြင်း “ကောင်းပြီ. . . . ဟိုဘက်ကိုလှည့်ပြီး လမ်းလျှောက်ပြစမ်း” လို့အမိန့်ပေးလိုက်သံနဲ့အတူ အိလှသူတစ်ယောက်ရာဂရူးနှစ်ယောက်ကိုကျောပေးရင်း ကြောက်ရွံ့တဲ့ ခြေလှမ်းနဲ့တစ်လှမ်းခြင်း လှမ်းသွားလိုက်တယ်။ “ကောင်းလိုက်တဲ့အိုးလေး လမ်းလျှောက်လိုက်တိုင်း တစ်လုံးတက်တစ်လုံးဆင်းပဲ. . . . တစ်လုံးတက်ပြီးလို့တစ်လုံးဆင်းသွားတဲ့အခါ…
စုတ်ပြတ်သတ်သွားသော နုပျိုအိစက်ခြင်း[အပိုင်း ၂]
မှတ်ချက် – အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ အင်းစက်စာပေဆိုသည်မှာ မိသားစု မောင်နှမ သွေးသားရင်း အချင်းချင်း လိင်းဆက်ဆံသော အကြောင်းအရာကို စိတ်ကူးပုံဖော် ရေးသားထားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် မကြိုက် မနှစ်သက်ပါက မဖတ်ရှုပဲ ကျော်သွားပေးပါ။ ယခုဝတ္ထုမှာ စာပေသဘော ရေးသားခြင်း ဖြစ်သဖြင့် လိုက်လံအတုယူ ပြုလုပ်ခြင်းများ မပြုလုပ်ပါရန် မေတ္တာရပ်ခံပါသည်။ စုတ်ပြတ်သတ်သွားသော နုပျိုအိစက်ခြင်း[အပိုင်း ၂]ရေးသားသူ – သိုးနက် အခန်း ( ၅ ) ကျွေးလေလေ အကောင်ကြီးလေလေ ထိုသို့ဦးလှထူးတစ်ယောက်ထန်နေတဲ့ရာဂကိုနည်းမမှန်လမ်းမမှန်နဲ့ဖြေသိမ့်ဖို့ကြိုးစားခဲ့တယ်။ ရာဂဆိုတဲ့ဘီလူးတစ်ကောင်ကိုပစ်ပယ်ဖို့မကြိုးစားပဲ အဆာပြေရင်အေးသွားမှာပဲလို့တွေးကြံမိတဲ့အခါ ရာဂစိတ်တွေက ပျောက်ကွယ်မသွားပဲ အစားကြူးတဲ့ဘီလူးတစ်ကောင်လို ရက်စက်တဲ့စိတ်တွေကပိုတိုးလာပြီး ရာဂကိုဘယ်လိုအသစ်အဆန်းမျိုးနဲ့ရယူရမလဲဆိုတဲ့စိတ်တွေသာပိုပြီးအငန်းမရစွာ ဖြစ်ပေါ်လာရတော့တယ်။ အစပိုင်းမှာတော့ဦးမာမူခေါ်လာတဲ့ ကျောင်းသူလေးတွေကို ကိုယ်တိုင်အငန်းမရဝါးမျိုခဲ့ပြီး နောက်ပိုင်းမှာကိုယ်တိုင်လိုးရတာ အားမရဖြစ်လာပြီး ဦးမာမူကိုပါ သူ့ရာဂနွံထဲအပါခေါ်တော့တယ်။ သူအားရပါးရလိုးပြီးတဲ့ကောင်မလေးတွေ…
စုတ်ပြတ်သတ်သွားသော နုပျိုအိစက်ခြင်း[အပိုင်း ၁]
မှတ်ချက် – အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ အင်းစက်စာပေဆိုသည်မှာ မိသားစု မောင်နှမ သွေးသားရင်း အချင်းချင်း လိင်းဆက်ဆံသော အကြောင်းအရာကို စိတ်ကူးပုံဖော် ရေးသားထားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် မကြိုက် မနှစ်သက်ပါက မဖတ်ရှုပဲ ကျော်သွားပေးပါ။ ယခုဝတ္ထုမှာ စာပေသဘော ရေးသားခြင်း ဖြစ်သဖြင့် လိုက်လံအတုယူ ပြုလုပ်ခြင်းများ မပြုလုပ်ပါရန် မေတ္တာရပ်ခံပါသည်။ စုတ်ပြတ်သတ်သွားသော နုပျိုအိစက်ခြင်း[အပိုင်း ၁]ရေးသားသူ – သိုးနက် အခန်း ( ၁ ) ငုံဖူးစ ပန်းလေးတစ်ပွင့် အိလှသူ…. တဲ့….အဲ့ဒီနာမည်လေးအတိုင်း သူမ …. အိစက်တဲ့အသားအရည် ချစ်စဖွယ်ကောင်းသောမျက်နှာလေးတွေပိုင်ဆိုင်ခဲ့တာပေါ့။ ဒါတင်မကပဲ လှပတဲ့သူမရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အချိုးအစားလေးကလဲ အသက် — နှစ်အရွယ်နဲ့မလုပ်အောင်လှပလွန်းနေတယ်။ အပျိုဖော်ဝင်ခါစ ဖွင့်ဖြိုးစနို့အုံ၊ သေးငယ်ကျစ်လစ်တဲ့ခါး လေးရဲ့အောက်တင်သားတွေက ကားသွားပြီး…
ပုံပြင်ဟောင်းလေးတစ်ပုဒ်
ပုံပြင်ဟောင်းလေးတစ်ပုဒ်ရေးသားသူ – အမည်မသိ “ကလင် ကလင် ကလင်….” စက်ဘီးဘဲလ်သံကြားလို့ ဒေါ်ကျော့ခိုင် ခေါင်းလေးမော့ကြည့်မိသည်။ “အန်တီရေ ဇွဲမာန် ရှိလား” “ရှိတယ် သမီးရေ။ အပေါ်ထပ်မှာ ပစ္စည်းတွေထည့်နေတယ်။ သားရေ အောက်ဆင်းခဲ့ဦး။ ဒီမှာ အေးမြလေး ရောက်နေတယ်” “ဟုတ် လာပြီ အမေရေ” အမေ့ကို အသံလှမ်းပြုရင်း စာအုပ်တစ်ချို့ကို သေတ္တာထဲထည့်ပြီး အောက်ထပ်သို့ ဆင်းလာခဲ့သည်။ “အေးမြ ထူးထူးဆန်းဆန်း ဘာလဲဟ” “နင် မနက်ဖြန် ကျောင်းသွားတော့မှာလေ။ အဲ့ဒါ ငါ့ကို မုန့်လိုက်ကျွေးဦး” “ဟာ… နင်ကလည်း ပစ္စည်းတွေ သိမ်းလို့ မပြီးသေးဘူးဟ” “လာပါဟာ ငါလွမ်းနေရမှာ။ ခဏလေး တစ်နေရာ သွားထိုင်ရအောင်ဟာနော်။ လာပါ ဇွဲမာန်ရာ” ချစ်သူရဲ့ အသံတိမ်ဝင်သွားပြီး မျက်ရည်လေးတွေ ဝိုင်းလာတော့…
စိတ်ဝိဉာဉ်စေစားရာ
စိတ်ဝိဉာဉ်စေစားရာရေးသားသူ – ဇွဲမာန်အောင် “ကိုမြတ်ဆွေ လူစုံပြီလား စုံရင်ထွက်ရအောင် နေပြည်တော်ဝင်တာ အရမ်းနောက်ကျနေမယ်” “ဟုတ်ကဲ့ စုံပြီထင်တာပဲဗျ။ ခဏလေးဗျာ။ ဟဲ့ ကတုံးမ နင့်ယောကျ်ားကော ” “လာပြီဦးလေး ကလေးရှူးသွားတည်နေလို့ ” “အေးအေး မြန်မြန်လာခိုင်းလိုက် ဦးဝင်းတင်တို့ မိသားစု စုံပြီနော် ” “ဟုတ်ကဲ့ဆရာ စုံပြီ။ ဟိုမှာ ဟိုသားအဖလည်း ပြေးလာပြီ ဆရာ” “ဟုတ်ပြီ ဟုတ်ပြီ ရပြီ ကိုစည်သူရေ ရှေ့မှာတွေ့တဲ့ ဆိုင်ကြ ရပ်ဦးဗျာ နေ့လည်စာ မစားရသေးဘူး ” “ဟုတ်ကဲ့ ကိုမြတ်ဆွေ မြကန်သာနားက တောင်ကြီးကဖေးပဲ သွားလိုက်မယ်လေ။ အဲ့ဒီဆိုင်က ပေါက်စီနဲ့ ဝက်သားပေါင်းက တောင်ကြီးမှာတော့ နာမည်ကြီးပဲဗျ ” “အဆင်ပြေတဲ့ဆိုင်သာ မောင်းဗျာ” ကားစထွက်တော့ ညနေ…