ပြည့်တန်ဆာနှင့် မိမာယာရေးသားသူ – နရသူ အပိုင်း (၃) ဇာတ်သိမ်း အခန်း ( ၁၄ ) ဆိုင်ကို မနက်အရုဏ်ကျင်းမှ ပြန်ရောက်လာသည်။ ခင်လေးနွယ် တစ်ရေးမှ မအိပ်ရသေး။ ရောက်ရောက်ချင်း အဝတ်အစားတောင် မလဲနိုင်ဘဲ အိပ်ရာပေါ် ထိုးအိပ်ချလိုက်ရာ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်အိပ်ပျော်သွားသည်။ ခင်လေးနွယ် သူမအိပ်မက်ထဲမှာတောင် ကိုညွန့် သောင်းဒန် စွေစောင်း လျှံစိန် တို့လူသိုက်နှင့်တွေ့ပြီး တစ်ယောက်တည်း ဘုံကျောင်းကြမ်းပြင်မှာ လေးဘက်ထောက် ဖင်ကြီးကုန်းထောင် ပေးထားရလျက် ယောက်ျားလေးယောက်က တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် သူမဖင်စအိုချည်းသက်သက် အချီပေါင်းမြောက်များစွာ သဲကြီးမဲကြီး မဲပြီးဖင်ပါကင်ဖွင့်နေကြတာကို အိပ်မက်အဖြစ် မြင်မက်လိုက်သေးရာ အိပ်ရာမှတစ်ရေးလန့်နိုးချိန်မှာ ဇောချွေးများပင်ပျံပြီး လူလည်း မောဟိုက်နွမ်းလျလျက် မျော့မျော့ကလေးသာ ကျန်နေတော့သည်။ တစ်ခါပြန်အိပ်လိုက်မှပဲ မိုးလင်းပေါက် အိပ်ပျော်သွားရတော့သည်။ မနှင်းအေးရောက်လာပြီး နှိုးတော့ အိပ်ရာကလူးလဲထပြီး…
ပြည့်တန်ဆာနှင့် မိမာယာ အပိုင်း (၂)
ပြည့်တန်ဆာနှင့် မိမာယာရေးသားသူ – နရသူ အပိုင်း (၂) အခန်း ( ၇ ) “အို အို အို … ဦး ဦးတရုတ်ကလည်း … ဟင် ဟင် အဟင့်” ခင်လေးနွယ် ခပ်ညုညုကလေး ညည်းသံကလေးပြုရင်း ရုန်းမလိုနွဲ့မလို ဟန်ကလေးပြုလိုက်ပါသည်။ ဦးတရုတ်လက်ကမူ သူမကို လုံးဝလွှတ်ပေးခြင်း မရှိပါ။ “နွယ်လေး မနှင်းနဲ့ စကားပြောပြီးပြီ မဟုတ်လား” “အင်း ပြော ပြောခဲ့ တယ် ဟို ဟို … ” “ဘယ်လို သဘောရလဲ ကိုတရုတ်နဲ့နေဖို့ ဆုံးဖြတ်ပြီးပြီလား။ နှင်းကတော့ပြောတယ် နွယ့်မှာ ငွေတအားလိုတယ်တဲ့။ သူလည်း နှင်းလိုပဲ အဆင်ပြေအောင် တစ်ခုခုလုပ်ချင်တယ်လို့ ပြောတယ်။ ဒါ တကယ်ပဲမဟုတ်လား…
ပြည့်တန်ဆာနှင့် မိမာယာ အပိုင်း (၁)
ပြည့်တန်ဆာနှင့် မိမာယာရေးသားသူ – နရသူ အပိုင်း (၁) အခန်း ( ၁ ) အရက်ဝိုင်းကို ခပ်စောစောပင် သိမ်းလိုက်သည်။ အရက်ဝိုင်းသိမ်းသည် ဆိုတာက ဆိုင်ကဝိုင်းတွေ အကုန်သိမ်းတာမဟုတ်ဘဲ ဆိုင်ရှင်ကိုမျိုးအောင်ရဲ့ အရက်ဝိုင်းတစ်ခုတည်း သိမ်းလိုက်တာကို ဆိုလိုသည်။ သူ့ရဲ့ညပိုင်းဝိုင်းသိမ်းပြီဆိုတာနှင့် ခင်လေးနွယ်လည်း အိမ်ပေါ်တက် လင်ဖြစ်သူ ညစာစားဖို့ ပြင်ပေးဆင်ပေးနှင့် ခါတိုင်းလိုပဲ အလုပ်များရတော့သည်။ ဒါတင်ပဲလား မဟုတ်သေး။ ကိုမျိုးအောင်ရဲ့အကျင့်အတိုင်း မူးလာလျှင် သူရစ်သမျှ အနွံအတာတွေကိုလည်း မယားဖြစ်သူ ခင်လေးနွယ်တစ်ယောက် တဝကြီး ခံရပါသေးသည်။ဆိုင်မှာ ကူဖော်လောက်ဖက် မနှင်းအေးတစ်ယောက် ရှိလို့သာ တော်ပေသေးသည်။ နို့မဟုတ်လျှင် ဆိုင်မှာ အရက်ရောင်းမည့်သူ မရှိ၍ ဆိုင်ကိုပါ အပြီးအပိုင် ပိတ်လိုက်ရကိန်း ကြုံသွားနိုင်သည်။ ကိုမျိုးအောင်တို့လင်မယားက ပိုက်ဆံသိပ်ရှိလှတာတော့ မဟုတ်။ လင်ဖြစ်သူက…
တစ်ခါတစ်ရံတော့ ဖူးစာဆိုတာ
တစ်ခါတစ်ရံတော့ ဖူးစာဆိုတာရေးသားသူ – Sasori “မိုးထက်ရေ…. ဟဲ့ မိုးထက်” ဟူသော အသံနှင့်အတူ ခန္ဓာကိုယ်ကို အတင်းလှုပ်နေသည့် ခံစားချက်ကြောင့် မိုးထက်မြင့်တစ်ယောက် အိပ်ချင်မူးတူးနှင့် မျက်လုံးကို အတင်းဖွင့်ကြည့်လိုက်သည်။ “ဟာ” “မေ… နင်မပြောမဆိုနဲ့ ငါ့အခန်းထဲ ဝင်လာပြန်ပြီ” ကုတင်ပေါ်ထိတက်ကာ လာနှိုးနေသည့် ငယ်သူငယ်ချင်းငရှုပ်မ လှလွန်းမေကို မြင်လိုက်ရသဖြင့် မိုးထက်မြင့်တစ်ယောက် ဆူပုတ်ပုတ်နှင့် ငေါက်လိုက်မိသည်။ ငေါက်သာငေါက်ရသည် ဒင်းလေးက ဘယ်တော့မှ အမှတ်မရှိ၊ မထင်ရင်မထင်သလို အခန်းထဲထိ ဇွတ်ဝင်ကာ လာလာရှုပ်တတ်သည်။ မိုးထက်မြင့်မိဘတွေကလည်း လှလွန်းမေကို သူတို့သမီးအရင်းတစ်ယောက်သဖွယ် ချစ်ကြသူများဖြစ်သည့်အလျှောက် ငတိမ ဘယ်လိုလာရှုပ်ရှုပ် ပြုံးပြုံး ပြုံးပြုံးနှင့်သာ ကြည့်နေတတ်သဖြင့် မေတစ်ယောက် ပိုပိုရောင့်တတ်လာသည်ဟုသာ မိုးထက်မြင့်ကထင်သည်။ “နင်က ကျောင်းတက်ချိန်နီးနေတာကို ထမှမထတာ။ အကောင်းနဲ့လည်း နှိုးရသေးတယ်” အဆူခံရသဖြင့်…
အချစ်အတွက်ကြွေခဲ့တဲ့ သစ်ရွက်တွေ
အချစ်အတွက်ကြွေခဲ့တဲ့ သစ်ရွက်တွေရေးသားသူ – ဖိုးဇော် ပြင်းရှတောက်လောင်သော တေးဂီတသံစဉ်များက ခန်းမထဲရှိ လူများအားလုံးကို ဖမ်းစားတိမ်းမူးစေခဲ့သည့်တိုင် ကျနော့်ကို ထူးထူးခြားခြား ဘာရသမှ ပေးနိုင်ခြင်းမရှိ။ အရောင်စုံမီးများ ပြိုးပြိုးပြက်ပြက်နှင့် စီးမျှောလှုပ်ရမ်းနေကြသော သူငယ်ချင်းများသည်လည်း ယခုတော့ဖြင့် ကျနော့်ကို မေ့နေကြပြီ။ အထက်တန်းကျောင်းမှ သူငယ်ချင်းများ ပြန်လည်ဆုံစည်းခဲ့ကြသည့် ညစာစားပွဲမှအပြန် အနည်းငယ် အကြောရှည်တတ်သော သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်၏ စနက်ကြောင့် သူငယ်ချင်းတချို့တဝက်နှင့်အတူ ကျနော်က ကလပ်ထဲသို့ ပါလာခြင်းဖြစ်သည်။ တကယ်တမ်း ထိုအုပ်စုမှာ အကြောင်းပြချက်မျိုးစုံနှင့် မကြာခဏ တွေ့ဆုံနေကြဖြစ်ပြီး ကျနော်က တခါတရံမှ ဝင်ရောက်ပူးပေါင်းသူဖြစ်သဖြင့် အားနာပြီး လိုက်လာခဲ့ခြင်းလည်းဖြစ်သည်။ အသက်သုံးဆယ်ကျော်ခဲ့ပြီးသည့်တိုင် ယခုအခေါက်နှင့်ပေါင်းမှ လက်ဆယ်ချောင်းပင်ပြည့်အောင် မရောက်ဖူးသော အဝန်းအဝိုင်းမို့ ရောက်သည့်အခိုက် ပတ်ဝန်းကျင်ကို လေ့လာသင်ယူမိသေးသည်။ သုံးခွက်မြောက်သော ဝီစကီခွက် ကုန်လွန်သွားပြီးသည့်အခါ ကျနော် အနည်းငယ်မြူးလာသည်။…
Sex is Art
Sex is Artရေးသားသူ – Nwe Hnin Myue (နွယ်နှင်းမြူ) (အတွေးပင်လယ်ပြာတွင် ရေးသားသည်) တငြိမ့်ငြိမ့် ပြေးနေသည့် ကားပေါ်မှာ မျက်လုံးမှိတ်ပြီး သီချင်းနားထောင်နေပေမယ့် အတွေးတွေကြောင့် နားကြပ်တပ်ထားသော်လည်း သီချင်းသံကို ကြားတစ်ချက် မကြားတစ်ချက်ရယ်။ ဒီရက်ထဲ သီချင်းနားထောင်တိုင်း မမြင်ဖူးသည့် သူ့ကို သတိရတတ်တာကြောင့် အဲ့ဒီသီချင်းလေးကိုပဲ ထပ်ခါထပ်ခါ နားထောင်ခဲ့သည်။ အခုလည်း သီချင်းနားထောင်ရင်း အတွေးတွေနှင့် ရှက်ပြုံးလေး ပြုံးမိတတ်သလို နွယ့်ကိုမြင်ရင် ပထမဆုံး တုန့်ပြန်လာမည့် သူ့ရဲ့ တုန့်ပြန်မှုတွေကို တွေးရင်း ရင်တွေခုန်လာသည်။ သူရော နွယ့်လိုပဲ ရင်ခုန်နေမှာလားဆိုတာ တွေးရင်း နွယ် ပြုံးမိသည်။ သီချင်းထဲက စာသားလေးတွေ နားထောင်ပြီး သူ့ကို ရည်ရွယ်ပြီး ပို့စ်လေးတစ်ခု တင်ဖြစ်ခဲ့သည်။ နွယ့်ထက် တစ်နှစ်ပဲ…
မတ်စ်ဝါဒီ
မတ်စ်ဝါဒီရေးသားသူ – နေသန် ထူးသိုက်သည် မတ်စ်ဝါဒီ တစ်ယောက်လို့ နေလင်း ကြားခါစက ထူးသိုက်ကို ကွန်မြူနစ် တစ်ယောက်လို့ ထင်ခဲ့မိသည် ။ ကားလ်မတ်စ်နဲ့ လီနင်ရဲ့ ကွန်မြူနစ်အတွေးအခေါ် ဝါဒတွေကို ကိုးကွယ် လိုက်စားတဲ့ လူတစ်ယောက်လားလို့ ထူးသိုက်နဲ့ တအားရင်းနှီးတဲ့ ချစ်ပန်းကို မေးလိုက်သည် ။ ချစ်ပန်းက ပြုံးစိစိနဲ့ ” နေလင်း . . မင်းထင်သလို မဟုတ်ဘူး …။ ထူးသိုက်က ကွန်မြူနစ်တစ်ယောက် မဟုတ်ပါဘူး …။ သူက နိုင်ငံရေးကို စိတ်ဝင်စားတဲ့ကောင် မဟုတ်ပါဘူး . . .။ သူက ဆော်သမား…။ ဆော်သမားမှာမှ ထူးခြားတဲ့ ဘူးသမား…။ ဆော်တွေကို ရှေ့ပေါက် တင်မကဘူး.. နောက်ပေါက်ပါ ဖွင့်တဲ့ဘဲ…..။…
ကာမနဲ့သုခ အချိုးကျ ရောစပ်ထားသော ရမ္မက်ဝိုင် အပိုင်း (၂) ဇာတ်သိမ်း
ကာမနဲ့သုခ အချိုးကျ ရောစပ်ထားသော ရမ္မက်ဝိုင် ရေးသားသူ – ဘုံခုနှစ်ဆင့် (အတွေးပင်လယ်ပြာတွင်ရေးသားသည်) [အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ အင်းစက်မကြိုက်သူများ မဖတ်ရှုပါနှင့်။] အပိုင်း (၂) ဇာတ်သိမ်း ကောင်လေးအား တဘက်ပေးပြီး ဧည့်ခန်းတွင်းဝင်လာရာ မိုးရွာထားသဖြင့် အအေးဓါတ်ကြောင့် တခန်းလုံး ချမ်းစိမ့်စိမ့်လေး ဖြစ်နေသည်။ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ ဧည့်ခန်းထဲမှ ခုံတစ်လုံးပေါ်သို့ ထိုင်ချလိုက်ရာ ဖင်သားကြီးများက ဘေးသို့ကားထွက်နေတော့သည်။ သူမနောက်မှ ကပ်လိုက်လာသော ကောင်လေးမှာ သိမ်ကျင်သောခါးအောက်မှ ဝိုင်းဝန်းအိစက်နေသောဖင်ကြီးအား မက်မက်မောမောဖြင့် ကြည့်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရပြန်သည်။အသက် ၅၀ ကျော်နေသော်လည်း အသားလတ်လတ် တင်သားရင်သားခပ်တောင့်တောင့်နှင့် နုနယ်သောမျက်နာလေးကြောင့် ယောင်္ကျားတိုင်း ခုချိန်ထိငေးကြည့်နေရသည်။ကောင်လေးက အကြည့်ရွေ့လိုက်ကာ သူမပေးသော ပုဆိုးနှင့်တီးရှပ်အား လဲကာ ဆံပင်များအား ရေခြောက်စေရန် တဘက်ဖြင့်သုတ်နေတော့သည်။ ” ငါ့နာမည်က … သူဇာမိုးမြင့် မင်းနာမည်ကရော…
ကာမနဲ့သုခ အချိုးကျ ရောစပ်ထားသော ရမ္မက်ဝိုင် အပိုင်း (၁)
ကာမနဲ့သုခ အချိုးကျ ရောစပ်ထားသော ရမ္မက်ဝိုင်ရေးသားသူ – ဘုံခုနှစ်ဆင့် (အတွေးပင်လယ်ပြာတွင် ရေးသားသည်။) [အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ အင်းစက်မကြိုက်သူများ မဖတ်ရှုပါနှင့်။] အပိုင်း (၁) ” ကောင်းကြသေးရဲ့လား ဟမ် ကိုသက်ခိုင် ခု ရှင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ ” ” ဟူးးး ငါ တောင်းပန်ပါတယ် သူဇာရယ် ငါ့ အပြစ်တွေပါ ” ဇနီးဖြစ်သူ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့် အား နှစ့်သိမ့်ဝန်ခံပေးလိုက်သည်။ပြဿနာ အစက ဦးသက်ခိုင် ဖြစ်သည်။ကုမ္ပဏီမှ ယဉ်မောင်း မိုးနှောင်းအား မိမိအိမ်တွင် ခေါ်ထားရာမှ သမီးဖြစ်သူ သီတာခိုင် အားခိုးပြေးသွားလေသည်။ ” အီးးး အဟင့် ဟင့် သမီးကို ရှင် ပြန်ရှာလာခဲ့ အမြန်ဆုံးရှာ အီးးဟီးးး ” ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့် အသားလတ်လတ်…
သခင့်ခြေတော်ရင်း
သခင့်ခြေတော်ရင်းရေးသားသူ – မောင်ခြိမ့် မြသွေး ကိုယ့်ကိုယ်ကို ဒေါသဖြစ်နေမိတယ်။ ခရီးထွက်ရာက ပြန်လာတဲ့ မောင့်ကိုလည်း မျက်နှာပူလို့ တနေကုန် ရှောင်နေရတာ။ မောင့် အထက်အရာရှိ ကြောင့်ပေါ့။ ဖြစ်ခဲ့တဲ့ အဖြစ်အပျက်တွေက ပြန်တွေးတိုင်း ရင်ခုန်ရသလို ရှက်လည်း ရှက်မိပါတယ်။ မောင် ရာထူးတက်တော့ သူ့ဆရာကို အိမ်ခေါ်ပြီး ဧည့်ခံချင်တယ် ပြောလို့ မြသွေးလည်း အမြည်းအတွက် ဈေးသွား ချက်ပြုတ် ကြော်လှော်နေတာ နေ့လည်မှ ပြီးတာ။ မောင်က ဖုန်းတဂွမ်ဂွမ် ဆက်ပြီး ဟိုဟာလေး ကြော်ဦး ဟင်းရည်လေး လုပ်ဦး စုံနေတာပါပဲ။ ညပိုင်း မောင့်ဆရာ ပါလာတော့ အသက် ၅၀ လောက် အသားဖြူဖြူ ရုပ်ရည်ခန့်ခန့်နဲ့ စကားပြောရင် ပြုံးပြီး ပြောလေ့ရှိတယ်။ သူနာမည်က ဦးဇေယျာတဲ့။…