ဆော့စရာမဟုတ် “နင့်ဟာကြီးကလည်း ကြည့်ပါဦး တောင်နေတာမာပြီးရှည်တယ်” ပန်းခြံထဲ၌ပုံ့ပုံကမြင့်အောင်၏ လီးတံကြီးကိုဆော့ကစားရင်း ပြောလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ပုံ့ပုံ့နှင့်မြင့်အောင်မှာလုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်ဖြစ်ပြီးမတ်ဆင်ဂျာ၌ ပုံ့ပုံ့တောင်းဆိုလို့ဖြစ်စေ မြင့်အောင် ကိုယ်တိုင်ကဖြစ်စေ အောကားတွေ အောအကြောင်းတွေအပြန်အလှန်ပြောဆိုရလောက်အောင်ခင်မင်ရင်းနှီးကျွမ်းဝင်နေကြပြီ ဖြစ်သည်။ပုံ့ပုံ့မှာလင်ရှိမယားဖြစ်ပြီးမြင့်အောင်မှာ လူလွတ်ဖြစ်သည်။နှစ်ယောက်လုံး၃၂ဝန်းကျင်ဖြစ်ပြီးမြင့်အောင်ကလပိုင်းငယ် သည်။ပုံ့ပုံ့မှာလင်၏စွမ်းဆောင်ရည်ကိုအားမရတိုင်းမြင့်အောင်ကိုအကြံတောင်းကြည့်ရင်းမြင့်အောင်လည်းသူသိသောဆေးဝါးတွေ အပြုအစုတွေပြောပြတတ်၏။နောက်ဆုံးအဆင်မပြေမှသူကြည့်ဖူးသောcuckoldကားတွေထဲကလိုအထန်မိန်းမသဘောတရားတွေပြောပြပေးလိုက်သည်။ “နင့်ယောကျာ်းကိုစည်းရုံးတာအဆင်ပြေသွားပြီလား” “အင်းပြေလို့ ခုလိုနင်နဲ့လာတွေ့တာပေါ့” “တော်တော်စည်းရုံးလိုက်ရမှာပေါ့” “မဟုတ်ပါဘူး။သူက ပန်းညိုးနေတာကော လုပ်တိုင်းလည်းငါကကောင်းကောင်းမခံစားရသေးခင်သူပြီးနေပြီဖြစ်နေတာကော ကို နင်ပြောသလိုပြောကြည့်တာပေါ့ ဆန္ဒမပြည့်တာကြာလာရင် ငါလည်းသူကပ်တာခံချင်မှာမဟုတ်တော့ဘူး သူမသိအောင်လည်း လုပ်ချင်လုပ်မိမှာ အဲ့တော့သူ့ကိုနားလည်အောင်ပြောပြ တစ်ခါတစ်လေ ဆန္ဒအရ သူစိမ်းယောကျာ်းနဲ့ဆက်ဆံမိပေမယ့်သူ့အပေါ်မှာ အချစ်လျော့မှာမဟုတ်တဲ့အကြောင်း သူလည်းဆန္ဒအရခရီးသွားရင်းတခြားကောင်တွေနဲ့ပလူးမိတာကိုလည်းငါကနားလည်ပေးတဲ့ အကြောင်း ညှိယူရတာပေါ့” “အင်း…သူကောဘာပြန်ပြောလဲ” “သူ့ကြောင့်ငါဆန္ဒမပြည့်တာတွေကိုနားလည်ပေးပါတယ်တဲ့။သူ့အပေါ်အချစ်မလျော့ရင်လည်း ကျေနပ်ပါတယ်တဲ့။သူ့နောက်ကွယ်မှာမဖောက်ပြန်ပဲခုလိုသူ့ကိုပွင့်ပွင့်လင်းလင်းသဘောထားတောင်းခံတာကျေနပ်ပါတယ်တဲ့။ တစ်ခါတစ်လေမိန်းမဆန္ဒရှိလို့စိတ်ချရသူဆိုကိုယ်ခွင့်ပြုပါတယ်တဲ့” “အင်း နင့်ယောကျာ်းကသဘောထားကြီးပြီးနင့်ကိုအရမ်းချစ် လို့ခုလိုနားလည်ပေးနိုင်တာနေမယ်” “အင်း…ဟုတ်မယ်….အယ်…ကြည့်ပါဦးနင့်ဟာကြီးက ပိုမာလာပြီးအရည်ကြည်တောင်ထွက် နေပြီ” “နင့်လက်လေးတွေကနူးညံပြီးပွတ်သပ်နေတာအရမ်းခံလို့ကောင်းတာကိုး…။နင့်နို့ကြီးတွေကလည်းအကြီးကြီးပဲ နင့် ယောကျာ်း အပီကိုနယ်ဖတ်ထားမှာပဲ” “အင်း” “နင့်နို့ကြီးတွေငါကိုင်ကြည့်မယ်နော်” …
နောက်ဘယ်တော့မှအလိုးမခံတော့ပါ
နောက်ဘယ်တော့မှအလိုးမခံတော့ပါ အဲဒီနေ့က ကျမချောင်းကြည့်တာကိုကောင်လေးရိပ်မိသွားတယ်ထင်တယ်…သူကလဲရေချိုးခန်းတံခါးကိုမပိတ်တာအကြံနဲ့ထင်ပါ ရဲ့..ဒါပေမဲ့ကျမကတော့ထောင်မတ်နေတဲ့သူ့ဟာကြီးးကိုမြင်လိုက်ရပြီး..သူ့မျက်နှာလဲမကြည့်ရဲတော့တာနဲ့အိမ်ကိုပြန်လိုက်တယ် အိမ်ရောက်တော့လဲ အဲဒီကောင်လေးဂွင်းထုနေတာကိုဘဲမြင်ယောင်နေပြီး. .ကျမအဖုတ်ထဲကအရည်တွေကလဲစိမ့်ထွက်နေတာ နောက်ဆုံးမထိန်းနိုင်တော့တာနဲ့ မီးဖိုခန်းထဲဝင်ပြီး…သူများတွေပြောသံကြားဘူးတဲ့အတိုင်း ခရမ်းသီးတစ်လုံးကိုရေဆေးပြီး အိပ်ခန်းထဲယူလာပြီး ကျမအဖုတ်ကွဲကြောင်းလေးအတိုင်းပွတ်လိုက်အစိလေးကိုထိုးလိုက်လုပ်နေပါတော့တယ်.. .အိုအရမ်း ကောင်းလိုက်တာပါလား. .ကောင်လေးရဲ့ဟာကြီးနဲ့သာဆိုရင်လို့တွေးရင်းအဖုတ်ထဲကိုထိုးသွင်းလိုက်ဆွဲထုတ်လိုက်လုပ်နေမိပါတော့တယ်…အိုး…ကောင်း လွန်းလို့ကျမပါးစပ်က တစ်ဟင်းဟင်း…..နဲ့ညည်းညူနေမိပါတယ်.. .ခရမ်းသီးနဲ့လုပ်ကြည့်တာအရမ်းကိုကောင်းလွန်းလှပါတယ် ရှင်…ဟိုကောင်လေးရဲ့လိင်တံကြီးနဲ့သာ အဖုတ်ထဲထိုးသွင်းလိုက်ရရင်..ကျမစဉ်းစားရင်းအရမ်းကိုခံချင်စိတ်တွေဖြစ်နေပါပြီ…. .ပက်လက်လှန်ပြီးလုပ်ရတာအားမရတာနဲ့ ကုတင်အောက်ကိုဆင်း.ကုတင်ပေါ်ကိုခြေထောက်တစ်ချောင်းကိုတင်လိုက်ပြီး ရှုပ် လွန်းလှတဲ့ထမိန်ကိုပါကွင်းလုံးချွတ်ပစ်လိုက်ပြီး ဘယ်လက်ကအဖုတ်ကိုဖြဲပြီးကျမရဲ့အစိရှည်ရှည်ကြီးကိုကလိရင်းညာလက်နဲက ခရမ်းသီးကြီးကိုကိုင်ပြီးအဖုတ်ထဲကိုပယ်ပယ်နယ်နယ်ထိုးဆွနေလိုက်ပါတော့တယ်..ခရမ်းသီးကြီးကိုစွပ်ကနဲထိုးထည့်လိုက်ပြွတ် ကနဲအသံထွက်အောင်ဆွဲထုတ်လိုက်အားကနဲကြိတ်ပြီးအော်လိုက်နဲ့လုပ်ကောင်းကောင်းစိတ်ရှိလက်ရှိကိုလုပ်နေလိုက်တာ.တဏှာ စိတ်တွေများလွန်းတော့တံခါးကိုတောင်ဂျက်ချဖို့ကိုတောင်မေ့သွားလို့ကျမတို့မိသားစုဆရာဝန်ဦးမောင်မောင်ဇော်နောက်ဖက်ကို ရောက်နေတာမသိလိုက်မိတော့ပါဘူး….. “သမီး..ဒါထက်ပိုကောင်းအောင်ဦးဇော်လုပ်ပေးမယ်”ပြောပြောဆိုနဲ့ဦးဇော်ကကျမကိုဆွဲ လှည့်ပြီးကုတင်ပေါ်ကိုပက်လက်လှန်လှဲလိုက်ပါတယ်…ကျမဟာအဖုတ်ထဲမှာခရမ်းသီးကြီးတန်းလန်းနဲ့ရှက်စိတ်ကြောက်စိတ်နဲ့ ကြက်သေသေဖြစ်နေတုန်းဦးဇော်ဟာသူ့လုံချည်ကိုချွတ်ချလိုက်ပြီးအတွင်းခံဘောင်းဘီကိုပါချွတ်လိုက်ပါတော့တယ်….ဦးဇော်ရဲ့ လိင်တံကြီးဟာမြွေဟောက်ကြီးတစ်ကောင်လိုငေါက်ကနဲထိုးထောင်ပြီးထွက်လာပါတော့တယ်…အလိုလေး…နဲနဲနောနောလိင်တံ ကြီးလားရှင်….အရှည်ကြီးဘဲ…တုတ်ခိုင်ပြီးသန်မာလိုက်တာကလဲထောင်မတ်နေတာဘဲ…အသားဖြူပြီးထိပ်ဖူးကြီးကလဲ။ဖူးတင်း ပြီးကားထွက်နေတာဘဲ…ဦးဇော်ဟာကျမအဖုတ်ထဲကခရမ်းသီးကြီးကိုကျမအဖုတ်ထဲကိုဆောင့်ဆောင့်သွင်းလိုက်နြှဲ့လိုက်ဆောင့် လိုက်လုပ်ပေးရင်းသူလိင်တံကြီးကိုကိုင်ခိုင်းလိုက်ပါတယ်…ကျမလဲမရဲတစ်ရဲနဲ့ဦးဇော်ရဲ့လိင်ချောင်းကြီးကိုဆုပ်ကိုင်လိုက်မိပါတော့ တယ်…“ အိုး..ဦးဇော်ဟာကြီးက..မာတောင်နေတာဘဲ..လက်နဲ့တောင်မဆန့်ဘူး…” “သမီး…ဟိုဟာဒီဟာအဲလိုမျိုးမခေါ်နဲ့လေ..သူ့နံ မယ်အတိုင်းဘဲခေါ်တာပိုပြီးအရသာကောင်းတယ်…ဘာမှရှက်စရာ.ကြောက်စရာ..အားနာစရာမရှိဘူးနော်…လိုချင်တာပြော..လုပ် ချင်တာကိုပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောပြီး..လုပ်ကြတာပိုကောင်းတယ်” “ဟုတ်..ဟုတ်ကဲ့ပါဦးဇော်. .ဦးဇော်ရဲ့ ဟို…လီးကြီးကအရမ်းကိုင်လို့ကောင်းလိုက်တာ…ခရမ်းသီးနဲ့ဆောင့်လိုးပေးတာလဲသိပ် ကောင်းတာဘဲ..” “ဦးဇော်ရဲ့လီးကြီးနဲ့အလိုးခံလိုက်ရင်ပိုကောင်းသွားမှာ.. .”“အမလေး…ဦးဇော်ရဲ့လီးကဒါလောက်ကြီးပြီးရှည် တာသမီးစောက်ဖုတ်ကွဲထွက်သွားမှာပေါ့… သမီးဦးဇော်လီးကြီးကိုကြောက်တယ်…အလိုးမခံရဲဘူး….ဦးဇော်ကိုသမီးလက်နဲ့လုပ် ပေးမယ်လာ..” ကျမဟာဦးဇော်ရဲ့လီးကြီးကိုကိုင်ပေးနေရာကဆိုင်ကေ ဂ်ါရခါးလေးဂွင်းတိုက်နေတာကိုသွားသတီရလိုက်ပြီး. .ဦးဇော်ကိုအဲဒီလိုမျိုးအားရပါးရဂွင်းထုပေးချင်စိတ်ဖြစ်လာပါတော့တယ် …
ကူညီပါရစေ မမ
ကူညီပါရစေ မမ ညီညီအောင်လည်း သူ့ကို ဒေါ်ခင်ပက အထာပေးနေတယ် ဆိုတာကို ရိပ်စားမိလိုက်တယ် ။ ဗန့်ဗွေးကုန်းကို မုဒိန်းမှူ အတွက် သွား စုံစမ်းစစ်ဆေး လို့ပြီးရင် ကျွန်းတောကုန်းရွာကို လာခဲ့..သူ့အိမ်မှာ နား..ညနေ ထမင်းစားပြီးမှ ပြန်ဖို့ ဒေါ်ခင်ပက ပြောတယ်လေ ။ ညီညီအောင်လည်း မိန်းမ မလုပ်ရတာ ကြာနေပြီ ဆိုတော့ နွားသိုးကြိုးပြတ် ဆိုသလို တအား ထန်နေတော့ ဒေါ်ခင်ပလို ဖြူဖြူ သန့်သန့် တောင့်တောင့် မိန်းမတယောက်ကို ရမယ်ဆိုရင် ဘယ်ငြင်းမလဲ ။ ဒေါ်ခင်ပ သည်လင်မရှိတာ ကြာပြီ ။ စီးပွားကို လောဘတကြီး ဖိရှာနေခဲ့ရပြီး သည်ကိစ္စကို လျစ်လျူရှုထားခဲ့တာက သမီးအိအိ တသက်ဘဲ ။ သိပ်ပြီး တောင့်တလိုလားခဲ့တဲ့ ရက်တွေနေ့တွေတော့…
အငှားလင် လုပ်ပရစေ
အငှားလင် လုပ်ပရစေ မိန်းမက အရမ်းရှက်တတ်သည်။ အတို အကျပ်တွေ ဘယ်တော့မှ မဝတ်။ ဒါပေမယ့် လိင်စိတ် ပြင်းသည်။ နမ်းရင် ကိုယ့်လျှာကို နာတဲ့အထိ စုပ်နေ ကိုက်နေကျ။ တစ်ရက် အပြင်မထွက်ခင် သူ့အဖုတ်ကို ကလိပြီး အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ပြန်ပေးမဝတ်ဘဲ အပြင်သွားဖို့ ပြောသည်။ တာမွေပလာဇာကို ကားနဲ့ မထွက်ဘဲ လိုင်းကား အတူတူ တိုးစီးသည်။ လင်မယားလို့ မထင်အောင် သူနဲ့ မလှမ်းမကမ်းမှာ ရပ်သည်။ သူ့ကို တမင်ထောက်လှမ်းတဲ့သူ မပေါ်လာပေမယ့် တစ်ယောက်ယောက်က ကားတိုးရင်း သူ့နောက်ပိုင်းကို ပွတ်မိတိုင်း မျက်နှာက နီနီတက်လာသည်။ အတွင်းခံဘောင်းဘီတစ်ခုက ဘာမှမထူပေမယ့် သူ့အတွက် အကာအကွယ်မဲ့နေသလို ဖြစ်နေသည်။ ဒါ ပထမဆုံး သူ့ကို လမ်းစဖွင့် လေ့ကျင့်ပေးတဲ့နေ့။ မိတ္ထီလာကို…
ဇိုးကြီးနဲ့ စန္ဒီ
ဇိုးကြီးနဲ့ စန္ဒီ (စ-ဆုံး) အကိတ်ကြီး ကိတ်တာမှ ကောက်ချိတ်နေတာပဲ သူမ တင်ကြီးပိုင်ရှင်။ သူမနာမည်က စန္ဒီတဲ့။အသက်က ၃ဝကျော်လောက်ပီ။ ဇိုး ကြီးတို့ရပ်ကွက်ထဲပြောင်းလာတာမကြာသေးဘူး။ တကိုယ်တည်း အပျိုကြီးမမတယောက်ပါ။ ဇိုးကြီးရဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် အိမ်ကို မှ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင်ပြောင်းလာတာ။ အိမ်ပြောင်း အိမ်ရွေ့ကတည်းက သူမကို ဇိုးကြီးသတိထားမိတာ။ သူမ တင်ကြီးကိုပေါ့။ တရက် ဇိုးကြီးအိမ်ကို မုန့်ဟင်းခါးလာပို့တယ်။ အိမ်တက်ပေါ့။ မိတ်ဖွဲ့တာပေါ့။ ဇိုးကြီးက အိမ်ရှေ့မှာ ရေချိုးနေတာ။အောက်ခံ Boxerနဲ့။ သူမက ရဲရဲဝင့်ဝင့်ကို ဝင်လာတယ်။ ဟိတ်မောင်လေး မမက မုန့်ဟငိးခါးလာပို့တာ ဗျာ ဗျာမနေနဲ့ မမက စန္ဒီ ရှေ့အိမ်ကို ပြောင်းလာတာလေ မင်းသိပါတယ် စပြောင်းတဲ့နေ့က မင်း မမကို ရှိုးနေတာသိတယ် ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ အကြည့်တွေကလည်း ဇိုး…
ထိန်းမရတော့ပါ
ထိန်းမရတော့ပါ (စ/ဆုံး) ဒေါ်မိမိတစ်ယောက် မိုးအေးအေးနဲ့ကုတင်ပေါ်မှာ ဖုန်းလျောက်ပွတ်နေသည်။ အမှတ်မထင် အပြာစာပေများစုစည်းရာထဲ ဝင်ကြည့်လိုက်မိပြီး ဇာတ်လမ်းတစ်ပုဒ်ကို ဖတ်မိလိုက်သည်။ ဇာတ်လမ်းက ရုံးတစ်ရုံးကို အခြေခံပြီးယောကျာ်းနဲ့ မိန်းမနမ်းစုပ်ယက်တာတွေ ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်တာ တွေ တန်ဆာကိုစုပ်ယက်တာတွေ နည်းပေါင်းစုံနဲ့ ကာမစပ်ယှက်တာတွေကို ပစ်ပစ်နှစ်နှစ် သုံးနှုံးရေးထားတာ ဖတ်ရသည်။ စာရေးသူရဲ့ ရေးသားမှုက ဆွဲဆောင်မှုရှိလွန်းလို့ ဆက်ဖတ်ရင်း စောက်စိထဲကယာပြီးပြီးသွားလို့ ထမီပေါ်ကနေ စောက်စိကိုဖိပြီး ကာမအရသာကို ခံစားလိုက်ရသည်။ အထက်တန်းပြ အပျိုကြီးဆရာမ ဒေါ်မိမိတစ်ယောက် ခါတိုင်းစိတ်ထလို့ အာသာဖြေတာထက် ပိုကောင်းပါလားလို့ တွေးနေမိသည်။ အသက် ၃၀ သာရှိသေးတဲ့ အပျိုကြီးဆိုပေမဲ့ သွေးနဲ့ကိုယ်သားနဲ့ကိုယ်မို့ ကာမအရသာကိုတော့ ခံစားမြဲဖြစ်သည်။ ဇာတ်လမ်းကို ဆက်ဖတ်ရင်းထမီထဲ လက်လျှိုကာ စောက်ဖုတ်ကိုဖွဖွလေးပွတ်ရင်း ဖီးလ်ဆက်ယူလိုက်သည်။ ဇာတ်လမ်းကလည်း ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဖွဲ့နွဲ့ပုံကလည်း ကောင်းလွန်လို့ စိတ်တွေအကြွဆုံးဖြစ်နေရသည်။…
ဗျင်းတော့မယ် နှင်းရယ်
ဗျင်းတော့မယ် နှင်းရယ်.. တတိယနှစ် နောက်ဆုံးနှစ်ကျောင်းသူလေး ခင်နှင်းဦး အထက်တန်းကျောင်းသူဘဝက ကြိုက်သူတွေ လိုက်သူတွေရှိခဲ့ပေမယ့်….သူမကိုယ်တိုင်ကလည်း စိတ်ဝင်စားသလိုရှိခဲ့ပေမယ့်….ပညာရေးကို ဦးစားပေး၍ အချစ်ကိုငြင်းပယ်ခဲ့ သည်။ တက္ကသိုလ် ပထမနှစ်ရောက်တော့ အလှတွေပိုမိုကြွယ်ဝပြည့်စုံလာသော ခင်နှင်းဦးအား ကြိုက်သူတွေ လိုက်သူတွေ ပိုများလာသည်။ ဒီထဲကမှ သူမစိတ်ကြိုက်တစ်ယောက်ကို စိတ်တိုင်းကျရွေးချယ်ခဲ့သည်။ သူ့နာမည်က စိုးသီဟ တဲ့….အရပ် မြင့်မြင့်နှင့် အားကစားသမားတစ်ယောက် ကိုယ်လုံးမျိုး….။ ခင်နှင်းဦးနှင့် တစ်တန်းတည်း ပထမနှစ်ကျောင်းသားတစ် ယောက်ပင်ဖြစ်သည်။ ခင်နှင်းဦး….စိုးသီဟနှင့် တွဲခဲ့တာ ပထမနှစ်မှသည် အခုတတိယနှစ်နောက်ဆုံးရောက်သည်ထိပင်ဖြစ် သည်။ စိုးသီဟက ခင်နှင်းဦးအား အတော်ချစ်သည်။ ခင်နှင်းဦး မကြိုက်တာဘာမျှမလုပ်။ ခင်နှင်းဦး သဘောမတူလျှင် နောက်ဆုတ်သည်။ သူမတို့နှစ်ယောက် ချစ်သူဘဝမှာ သုံးနှစ်မြောက်သည်ထိ သန့်သန့်စင်စင်ရှိနေခဲ့သည်။ ဒါပေမယ့် ဒီနေ့ တော့ ခင်နှင်းဦး၏ ဘဝတစ်သက်တာတွင် ရင်အခုန်ရဆုံးနေ့ရက်…
တစ်ညတာ ဆိုပေမယ့်
တစ်ညတာ ဆိုပေမယ့် ကျနော် ကွန်ပြူတာ ဆားဗစ်စင်တာ တစ်ခုမှာ အလုပ်လုပ်နေတုန်းကပေါ့…။ အဲ့ဒီ့မှာ အဝေးသင်တက်ရင်း အလုပ်သင် အဖြစ် OJT လာဆင်းတဲ့ အောင်ကြီး ဆိုတဲ့ ကောင်လေးတစ်ယောက်နဲ့ ခင်မင်ခဲ့တယ်။ သင်္ကြန် ရုံးပိတ်ရက်ရောက်တော့ မြစ်ဝကျွန်းပေါ်မှာ ရှိတဲ့ သူ့ရဲ့မြို့ မြန်အောင် ကိုပြန်မယ်ဆိုတော့ ကျနော့်ကို အလည်လိုက်ခဲ့ဖို့ ခေါ်ပါတယ်။ ကျနော်လည်း သင်္ကြန်မှာ ဘာအစီအစဉ်မှ လည်းရှိတာမဟုတ်၊ မြန်အောင်ဆိုတာလည်း မရောက်ဖူးတော့ လိုက်မယ်ကွာ ဆိုပြီး လိုက်သွားဖြစ်တယ်။ အောင်ကြီးရဲ့အဖေနဲ့ အမေက ကွဲနေတာ ၁ နှစ်လောက်ရှိပြီ။ အိမ်မှာ သူ့အမရယ်၊ သူ့အမေရယ်ပဲရှိတယ်။ သူ့အမေက အသက် ၄၀ – ၄၅ လောက်ပဲရှိသေးတယ်။ ကျနော်က ကွန်ပြူတာပြင်ရတာဆိုပေမယ့် Customer တွေနဲ့ ပြောဆို…
သူငယ်ချင်းမိန်းမကိုဖန်ပြီးလိုး
သူငယ်ချင်းမိန်းမကိုဖန်ပြီးလိုး ( စ / ဆုံး ) ကိုဇော်နဲ့ မအိက လင်မယာတွေပါကိုဇော်နဲ့အောင်ထွန်းက သူငယ်ချင်းတွေပါတနေ့မှ ကိုဇော်ကအောင်ထွန်းကိုပြောလိုက်ပါတယ်ဟေ့အောင်ထွန်းမနက်ဖြန်ကြရင်မင်ဘုရားပွဲ သွားမယ်ဆိုအေးဟုပ်တယ် အေးတာဆိုငါလေး သွားမယ် အေးလိုက်ခဲ့လေးကိုဇော် တာဆိုမနက်ဖြန်ကြရင်ငါအိမ်မှာစောက်နေမယ် ငါကိုလာခေါ်နော်အောင်ထွန်း အေးပါ အေးပါ လာခေါ်မယ်မနက်ကြတော့ကိုဇော် ကဖုန်းအရေကြီးဝင်လာတယ် သူ့အဒေါ်ကအိမ်လာလယ်မယ်တဲ့ အဲတာမြိုးမှာစောက်နေတယ် အခု့လာကျိုနော်တဲ့အဲတာနဲ့ကိုဇော် ကမြိုးတက်သွားပါတယ် အိမ်မှာမအိတစ်ယောက်ထဲပဲရှိပါတယ် တာနဲ့အောင်ထွန်းက ကိုဇော်ကိုဘုရားပွဲသွားပို့လာခေါ်ပါတယ် ကို ဇော်ရေ ကိုဇော် ကိုဇော်မထွက်လာပါဘူး မအိက ထွက်လာပါတယ် အဲအောင်ထွန်း ကိုဇော်မရှိဘူးအိမ်မှာ မနေက်ညကပဲ သူ့အဒေါ် အိမ်လာမလို့ မြိုးမှာသူ့အဒေါ်ကိုသွားကြိုတာအော်ဟုတ်လား ကိုဇော်က ကျွန်တော်ကိုမှာထားလို့ ဘုရာပွဲသွားရင်သူ့ကို လာခေါ်ပါ ဆိုလို့ မအိက အော်ဟုတ်လား မအိကအောင်ထွန်းကိုလှန်ခေါ်လိုက်တယ် အဲအောင်ထွန်းအိမ်ထဲဝင်ပါအုံးခြံဝမှာ စကာပြောနေတာ မဖြစ်ပါဘူးအိမ်ထဲဝင်ပါအုံးအောင်ထွန်း အောင်ထွန်းက အိမ်ထဲကိုလိုက်ဝင်သွားပါတယ် အိမ်ထဲရောက်တော့ မအိက မေလိုက်…
ရွှေစင့်အရေးတော်ပုံ
မမဆု (သို့) ရွှေစင့်အရေးတော်ပုံ ဦးတေဇသည် မနက်ကတည်းက ရုံးပိုင်းဆိုင်ရာ ဆုံးဖြတ်စရာများကို တောက်လျှောက်လုပ်ကာ အမြန်ဆုံး အပြီးသတ်လိုက်ပြီးနောက် bell ကို နှိပ်လိုက်သည်။ မကြာမီ သူ၏ ရုံးတံခါးပွင့်လာသည်။ ထို့အတူ သူ အမျှော်လင့်ကြီး မျှော်လင့်နေသော “ဆု” တစ် ယောက် ငြင်သာစွာ ဝင်ရောက်လာသည်။ ဆုသည် မီးခိုးပြာရောင် ရုံးဝန်ထမ်းဝတ်စုံဖြင့် လှချင်တိုင်း လှနေသည်။ သူမကို မြင်လိုက် သည်နှင့် သူက ခါးပတ်ကြိုးကို ဖြုတ်လိုက်သည်။ ဆုကလည်း တံခါးခတ်ပြီးသည်နှင့် ပေါင်လည်ထိ ရောက်နေသော စကဒ်ကို ချွတ် ချလိုက်သည်။ ဦးတေဇကလည်း ဘောင်းဘီကို ချွတ်ချလိုက်သည်။ ဆုကို မြင်လိုက်တိုင်း သူ့လီးက အငမ်းမရ တောင်တတ်သည် မှာ တော်တော်ကြာခဲ့ပြီ။ ခုလည်း တောင်နေဆဲပင်။…