အန်တီ သီတာ ကျတော်ဆယ်တန်းဖြေပြီးတော့… အလုပ်လုပ်ရန်..ရန်ကုန်မြို့သို့.. တက်လာပါသည်။ဦးလေးအိမ်ရောက်တော့.. ဦးလေးမိန်းမ..မ သီတာနဲ့ပဲတွေ့တယ်.. သူ့ယောက်ကျား…အညာဘက်မှာ.. အာလူး ၊ကြက်သွန်သွားတင်တယ်။ ဦးလေးပြန်လာမှ..အလုပ်ရှာပြော တယ်။ ခဏနေတော့..ဦးလေးဆီဖုန်းဆက်တယ်.. ကျတော်ရောက်နေတဲ့အကြောင်း… ဘာတွေပြောလဲတော့..မသိဘူး။ပြီးမှ..” မင်း မင်း ရေ..နင့်ဦးလေးက..အိမ်မှာပဲနေ.. ဘယ်မှမသွာနဲ့တဲ့..ငါ့နဲ့လောလောဆယ်.. ဈေးဝိုင်းရောင်းတဲ့..သူ ပြန်လာရင်..အလုပ်ရှာပေး မယ်တဲ့”.. ”ဟုတ်..မမသီတာ..”ကျတော်က.. တောကတက်လာတဲ့သူဆိုတော့.. ရန်ကုန်အိမ်လေးက..ကျတော့အတွက် ကျဉ်းနေ သလိုပဲ…ဘယ်တက်နိုင်မလဲ.. ကိုယ်ကအလုပ်လုပ်ချင်တာကို… ရပ်ကွက် ဆိုင်ဆိုတော့.. ဝယ်သူတော့များသား… တနေ့တ နေ့..ဈေးရောင်းလိုက်.. အိမ်အလုပ်ကူလုပ်လိုက်နဲ့..အချိန်တွေ ကုန်နေတယ် ဦးလေးနဲ့မသီတာ.. အိမ်ထောင်ကြတာ..၃..နှစ်လောက်ရှိပြီ.. ကလေးမရသေးဘူး. မသီတာက..မွန်.စပ်တဲ့သဘောရှိတယ်.. အသား လည်းဖြူတယ်..လက်ပြတ်.. ခါးတိုဝတ်တော့.. လက်မောင်းသားတွေက..ပြည့်တင်း ဝင်းဝါတယ်..ခါးကသိမ်ပြီး..တင်သားများက.. ထင်ရှားစွာ..ပေါ်လွင်နေတယ်..ဖင်ကြီးတွေ.. ကော့ပြီး..တုန်ခါနေတယ်..ကျတော်လည်း.. လူပျိုဝင်ကာစဆို တော့..ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်ကို.. စိတ်ဝင်စားစွာ. .ကြည့် တက်နေပြီ…ဈေးရောင်းပြီး မှချက်ပြုတ်စား သောက်ကြသလို.. တခါတရံ တော့…..
အပျိုကြီးမမ ချိုရီခိုင်
အပျိုကြီးမမ ချိုရီခိုင် ကျွန်တော့် ဘဝ ရဲ့ ပထမဦးဆုံး လူပျိုရည် ကို စုပ်ယူ သောက်သုံးခွင့်ရလိုက် တဲ့ ကံထူး တဲ့ မိန်းမတစ်ယောက် က ပညာတတ် အင်ဂျင်နီယာ မမ တစ်ယောက်ပေါ့ အသက် က ၃၄ နှစ် နာမည်က ချိုရီခိုင် အပျိုကြီးမမ သူ့အကြောင်း တွေ ပြီးမှ အသေးစိတ် အောက်မှာ ထပ်လာမယ်ဗျာ လွန်ခဲ့ တဲ့ ခုနှစ်ခု နှစ် လောက်တုန်းကပေါ့ ဗျာ အင်တာနက်တွေ စ ပြီး ခေတ်စားကာ က သူ နဲ့ လူမှူ ကွန်ရက် ဆိုက်တစ်ခုခု မှာ တွေ့ပြီး ကြိုက် သွားရော ဗျာ ကြိုက်ပြီး နှစ်လ…
ဆရာမ ဒေါ်သက်
ဆရာမ ဒေါ်သက် လှလှ ပြန်ပြီလား´´ ဟုတ်ဆရာမ…အိမ်မှာ အဖေတစ်ယောက်တည်းမို့´´ဆရာမလှလှသည် အမှတ်၂ ရပ်ကွက်၌ တိုက်ခန်းငှား နေသည်။အဖေရောဂါသည်ကြီးကိုပြုစုရသည်။ ဆရာမလှလှမှာ အသက်၃၀ကျော် ခပ်ချောချောဖြစ်သည်။သူ့အဖေသည် အသက်၅၀ကျော် ခြေထောက်များကိုလေဖြတ်ထားသည်။ဆရာမသည် သဘောကောင်းသူဖြစ်၍အပေါင်းအသင်းမိတ်ဆွေများသူ ဖြစ်သည်။ကျောင်းမှ ဆရာ ဆရာမများကလည်းချစ်ခင်ကြသည်။ ဆရာမများကျောင်းအားလပ်ရပ်များတွင် ဆရာမလှလှကိုကူညီ ရင်း ဆရာမလှလှအိမ်တွင် ချက်ပြုတ်စားသောက်ကြသည်။အဘိုးကြီးကို ဝိုင်းဝန်းပြုစုကြသည်။ဆရာမ၏အခင်မင်ရဆုံး မိတ်ဆွေ မှာ ဆရာမဒေါ်သက်ဖြစ်သည်။ ဒေါ်သက်သည် ဆရာမလှလှနှင့် ဘဝချင်းတူညီသူဖြစ်သည်။ဒေါ်သက် ငယ်ရွယ်စဉ်ကပင် မိဘများ ဆုံးပါးခဲ့ရာ ဆွေမျိုးများကပြုစုပျိုးထောင်ပေးခဲ့သူဖြစ်သည်။ယခုအခါ မြို့ကျောင်းတွင်တာဝန်ကျ၍ အဆောင်တွင် နေထိုင်ရသူ ဖြစ်သည်။ ဒေါ်သက်သည်အခြားဆရာ ဆရာမများနှင့်မတူ အဆို အက မယ်ပြိုင်ပွဲများတွင် ဆုရရှိသူဖြစ်၍ ကျောင်းပွဲများရှိလျှင်ကျောင်းသူ များကိုအဆိုအက သင်ပေးရသူဖြစ်သည်။ ပါးတွင်သနပ်ခါးလေးများပါးပါးလိမ်း၍ သူ၏နက်မောင်လှသောဆံပင်များကို ထုံး ထားသည်မှာခန့်ညားလှသည်။နေ့ခင်းအချိန်များသည် ဆရာမဒေါ်သက်၏ ကိုယ်လုံးအလှဆုံးအချိန်ဖြစ်သည်။ဆရာမ၏ကျောင်း စိမ်းအကျီ…
အန်တီ အိခိုင်
အန်တီ အိခိုင် အန်တီအိခိုင်အိမ်နဲ့ကျွန်တော်တို့အိမ်က တစ်အိမ်နဲ့တစ်အိမ် စားအိမ်သောက်အိမ် ဖြစ်နေတာကြာပြီ။ ကျွန်တော်တို့ မိသားစု အဲဒီမြို့ ကို စပြောင်းလာတော့ သူ့ရဲ့အိမ်နီးချင်း ဖြစ်ခွင့်ရခဲ့တယ်။ ကျွန်တော်အသက် ၁၀နှစ်လောက်မှာ စပြောင်းလာတာ ကျွန်တော့်မိသားစု ကလည်း အများကြီး မဟုတ်ပါဘူး။ အဖေရယ် အမေရယ် ကျွန်တော်ရယ်မှ မိသားစုက သုံးယောက်ပဲရှိတယ်။ ကျွန်တော်က တစ် ဦးတည်းသောသား အဖေက ကုန်တင်ကားမောင်းတဲ့ ဒရိုင်ဘာပေါ့။ အဖေက နယ်ထွက်ပြီးကားမောင်းနေရတာများတယ်။ တစ်လမှ သုံးရက်လောက်ပဲ အိမ်မှာနေရတာလေ။ အမေကလည်း ဈေးတစ်ခုမှာ ကုန်စိမ်းရောင်းတဲ့ ကုန်စိမ်းသည်ဆိုတော့ အိမ်နဲ့ဈေး ဈေးနဲ့အိမ် ဆိုတော့ ကျွန်တော့်ရဲ့ စားအိမ်သောက်အိမ်က အိမ်နီးနားချင်းအိမ်ဖြစ်တဲ့ အန်တီအိခိုင် တို့အိမ်ပဲ ဆိုပါတော့။ အန်တီအိ ခိုင် အိမ်မှာကလည်း အန်တီအိခိုင်ရယ် သူ့ရဲ့အမေရယ်ပဲ ရှိတာဗျ။…
ဦး မကြည့်ရက်ဖူး သမီးရယ်
ဦး မကြည့်ရက်ဖူး သမီးရယ် (၉) တန်းကျောင်းသူ “လင်းလဲ့ဖြူ” ဆိုလျှင် အ.ထ.က(၅) တစ်ကျောင်းလုံး မသိသူမရှိပေ။ လင်းလဲ့ဖြူက စာတော်ရုံသာမက အသားဖြူဖြူလေးနှင့် ချောလဲချောလှလဲလှသည်။ ကျောင်းမှာဘာဖွင့်ပွဲအခမ်းအနားဘဲရှိရှိ လင်းလဲ့ဖြူက ဗန်းကိုင်အဖြစ် အရွေခံရ သည် ချည်းပင်ဖြစ်သည်။ မှန်သည်….. လင်းလဲ့ဖြူတစ်ယောက် အများအားကျအောင် အပြင်ပန်းအနေအထားတွင် မည်သို့ပင် အလှ တရားတွေ ဝေဆာနေပါစေ အတွင်းသဏ္ဍာန် စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာတွင်တော့ လင်းလဲ့ဖြူ တစ်ယောက် မလှနိုင်ပေ။ လင်းလဲ့ဖြူ၏ ဖခင်မှာ မနှစ်က လင်းလဲ့ဖြူ (၈)တန်းအရောက် မိခင်ဖြစ်သူနှင့် ကွာရှင်းပြီး အိမ်မှထွက်သွားခဲ့သည်မှာ လင်းလဲ့ဖြူမှာ ဖခင်ဖြစ်သူ အား တစ်ခါမှပြန်၍ မတွေ့ရတော့ပေ။ လင်းလဲ့ဖြူက မိခင်နှင့်အတူ ကျန်ရစ်ခဲ့ရသည်။ ဒီလောက်လှသော မာမီကို ဒက်ဒီဘာလို့ စွန့်လွှတ်သွားသလဲဆိုတာ လင်းလဲ့ဖြူ အဖြေမထုတ်နိုင်။မင်္ဂလာဈေးတွင်ရှိသော…
မာနရှင်မလေးရဲ့ အရှုံး
မာနရှင်မလေးရဲ့ အရှုံး သူမနာမည်ကညိုညိုအောင်။ လှတယ်။ မာနကြီးတယ်။ ကျောင်းတစ်ကျောင်းလုံး သူမကို အလှဆုံးလို့ ပြောကြတယ်။သူမ က မျက်နှာလှသလို ကိုယ်လုံးကလည်းအရမ်းသည်။ အရပ်က ၅ ပေ ၆ ခန့် အသားက နာမည်နဲ့လိုက်အောင် ညိုပြီးစိုနေတယ်။ သူမရဲ့ ထူးခြားချက်ကတော့ အခုခတ်မိန်းကလေးတွေလို အတိုအပြတ် ဘောင်းဘီ လုံးဝမဝတ်ခြင်းပင်။ အမြဲတမ်း မြန်မာဆန်ဆန်ထမီ လေးနဲ့ နေလေ့ရှိသည်။ နောက်ရည်းစားလည်းမရှိသေး။ ယောကျ်ားများနှင့်လည်း ကင်းကင်းနေလေ့ရှိသောကြောင့် မာနရှင်မလေး လို့လည်း နာမည်ကြီးသေးသည်။ ကျော်ကျော်သည် ညိုညိုအောင် ဆိုသောမာနခဲလေးကို မြင်မြင်ချင်းအရမ်းချစ်မိသူဖြစ်သည်။ မာနကြီးမလေးက တစ်ခြား ယောကျာ်းလေးများထက်မိမိ အား ပိုပြီး လိုက်လိုက်လျောလျောဆက်ဆံသောကြောင့် ပိုပြီးစွဲလမ်းနေမိသည်။ သူမ၏ ချိတ်ထမိန် အောက်မှ ကြီးမားတင်းကားနေသောဖင်ကြီးကိုလည်း အရမ်းကိုချစ်အရမ်းကိုလိုချင်နေခဲ့မိသည်။ အမျိုးများရှိရာ ပင်လယ်ရွာတစ် ရွာသို့…
အပျိုပေါက်မလေး
အပျိုပေါက်မလေး ”လုပ်ပြီ…ကြည့်ပါလားလို့..” မိန်းမတစ်ယောက်။ အညုအခရာအပြည့်နှင့်ပြောလိုက်သည့်စကားသံ။ ထိုအသံကိုကြားလိုက်ရ သော ခိုင်ကြူသင်းတစ်ယောက် ရင်သိမ့်တုန်သွား သည်။ လှမ်းလက်စခြေလှမ်းတို့လည်း ရပ်သွားသည်။ အသံတွေကတော့ဆက် ကြားနေရဆဲ။ ”ဟာကွာ..ကဲလာပြီ..မကြိုက်ဘူးသိလား….. ဟင့်။တကယ်ပါပဲ။လက်ကလည်းမြန်လိုက်တာ အဟင့်ဟင့်..ဟင့်..” အသက်ပြင်းပြင်းရှူသံများကို ကြားရသည်။ လုံချည်၊ဒါမှမဟုတ် ထမီဖြန့် ဝတ်လိုက်သည့်အသံလိုလိုလည်း ပေါ်ထွက်လာသည်။ တွေ.ပြီဆို..ဒါပဲစိတ်ကူးနေတာပဲ။ အို.အမေ့..လက်ကြီးကလဲ..ဟာ..မကိုင်နဲ. ဆို ..ဒါကြောင့်သူနဲ့လာမတွေ့ချင်တာ..သိလား။” ထို့နောက် လှုပ်ရှားသံများလိုလို ကြားရပြန်သည်။ မောသံနှင့်အသက်ရှုနေကြသံကိုလည်းကြားရသည်။ ယောက်ျားတစ်ယောက် ၏ခပ်အုပ်အုပ်ပြောလိုက်သံပေါ်လာသည်။ သဲသဲကွဲကွဲတော့ခိုင်ကြူသင်းမကြားရပါ။ “ဟင့်အင်း..ဟင့်အင်း..မချွတ်ဘူး..အို..အမေ့..ဟင့်..” အမျိုးသမီး၏ငြင်းပယ်သံသည် တကယ်တော့ခရာသံဖြစ်နေသည်။ ခပ်အစ် အစ်လည်းရှိရာ..အသက်ရှုအောင့်ထားရာမှ ပြောလိုက်ပုံမျိုးဖြစ်သည်။ ခိုင်ကြူသင်းသည် အသက်(၁၂)နှစ်ကျော်သာရှိသေးသောအပျိုပေါက်ကလေး ဖြစ်သည်။ ကရင်နှင့်ပန်ချာပီကပြားမလေးမို. အရပ်မြင့်ကာ ကိုယ်လုံးကလည်း ဖွံ. ထွားနေပြီ။ အရွယ်နှင့်စာလျှင် အတော်လေးဆူဖြိုးတောင့်တင်းသည်ဟု ဆိုနိုင်သည်။ ကလေးတစ်ယောက်၏ကိုယ်နေဟန် သွင်ပြင်ကတော့ လုံးလုံးမပျောက်သေး။ စွဲမက် စရာအပျိုပေါက်မလေးဟု…
မ မနေနိုင်တော့ဘူးကွာ
မ မနေနိုင်တော့ဘူးကွာ မန္တလေးမြို့ရဲ့ မြို့သစ်ရပ်ကွက်တစ်ခုမှာ ကျွန်တော်က ဆိုင်ကယ်ဝပ်ရှော့တစ်ခုမှာ ပညာသင်နေတဲ့ ပညာသင်တစ်ယောက်ပေါ့။ အသက်က 19 နှစ်၊ အဖေကတော့မရှိတော့ဘူး။ အမေက နောင်ရေး စိတ်အေးရအောင်လို့ဆိုပြီး ဆိုင်ကယ်ဝပ်ရှော့မှာ အလုပ်အပ်ပေးထားတာ။ နှစ်နှစ်ဆိုတဲ့ အချိန်ကာလတစ်ခုထဲကို ရောက်ရှိခဲ့ပါပြီ။ ဆင်းရဲခဲ့တဲ့ ဒဏ်ကို ဆက်ပြီး မခံစားချင်တာကြောင့် ပညာကို စိတ်ရှည်လက်ရှည်နဲ့ စိတ်ပါပါသင်လိုက်တော့ တော်တော်လေးကို ခရီးရောက်ပြီး အင်ဂျင် အပေါ်ပိုင်းတောင် ကိုင်နိုင်တဲ့ အဆင့်ရောက်ရှိခဲ့ပြီလေ။ ကျွန်တော့်အကြောင်း ပြောနေတာနဲ့ စာတောင် တော်တော်ရှည်သွားတော့မယ်။ ဖြစ်ပျက်ခဲ့တဲ့အဖြစ်ပျက်က ဒီလိုဗျ။ ဆိုင်မှာက အလုပ်ပါးနေတာနဲ့ ဖုန်းလေးတွေထုတ်ပြီး တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် အပြာကားတွေ ကူးယူပြီး ကြည့်နေတဲ့အချိန်မှာပဲ ဆိုင်ကို ကလစ်ဆိုင်ကယ်နဲ့ မိန်းမတစ်ယောက် ရောက်လာခဲ့တယ်။ သူ့နာမည်က မနန်းသူဇာတဲ့။ အသက်က 34 လောက်ရှိပြီ…
စိတ်မထိန်းနိုင်လို့ပါ မမရယ်
စိတ်မထိန်းနိုင်လို့ပါ မမရယ် ကြည်သာခင် ဒီကိုရောက်လာရသည်က ဒက်ဒီနှင့် မာမီတို့က “ သမီးရယ်…ကြီးမေက သမီးကို အကူအညီတောင်း တာပါ…ကြီးမေကြီးကို အားနာစရာကြီး မာမီတို့က ဘယ်ထားခဲ့ချင်ပါ့မလဲ…” ဟူသော စကားရပ်ဖြင့် ကြည်သာခင်မှာ ကြီးမေ ကြီး၏ အိမ်တွင် နေရစ်ခဲ့ရခြင်းဖြစ်သည်။ ကြီးမေဆိုတဲ့ ဒေါ်လှနုက ဒက်ဒီရဲ့ အမကြီး။ သူတို့က မောင်နှမနှစ်ယောက်ထဲရှိ သည်။ ဒက်ဒီငယ်ငယ်ကတည်းက ကြီးမေကြီးရဲ့ သြဇာကလွှမ်းမိုးပြီးသား မာမီဆိုတာက ဘာမို့လို့လဲ ဒက်ဒီကို ဘယ်ပြောရဲပါ့ မလဲ…။ ကြည်သာခင် ကြီးမေကြီး၏ မိသားစုဝင်တွေကို သိပ်ပြီးကြိုက်လှသည်မဟုတ်ပါ။ ကြီးမေကြီးမှာ သားသမီးနှစ် ယောက်ရှိသည်။ အကြီးကမိန်းကလေး တင်နုသွယ် တဲ့ အငယ်ကယောက်ျားလေး တင်ဦးအောင် တဲ့…မမတင်နုသွယ်က အသက် (၂၀) ကျော်ပြီ။ အကိုလေး တင်ဦးအောင်က (၁၈)…
ကူလိုးပါရစေ မမ
ကူလိုးပါရစေ မမ ညီညီအောင်လည်း သူ့ကို ဒေါ်ခင်ပက အထာပေးနေတယ် ဆိုတာကို ရိပ်စားမိလိုက်တယ် ။ ဗန့်ဗွေးကုန်းကို မုဒိန်းမှူ အတွက် သွား စုံစမ်းစစ်ဆေး လို့ပြီးရင် ကျွန်းတောကုန်းရွာကို လာခဲ့..သူ့အိမ်မှာ နား..ညနေ ထမင်းစားပြီးမှ ပြန်ဖို့ ဒေါ်ခင်ပက ပြောတယ်လေ ။ ညီညီအောင်လည်း မိန်းမ မလုပ်ရတာ ကြာနေပြီ ဆိုတော့ နွားသိုးကြိုးပြတ် ဆိုသလို တအား ထန်နေတော့ ဒေါ်ခင်ပလို ဖြူဖြူ သန့်သန့် တောင့်တောင့် မိန်းမတယောက်ကို ရမယ်ဆိုရင် ဘယ်ငြင်းမလဲ ။ ဒေါ်ခင်ပ သည်လင်မရှိတာ ကြာပြီ ။ စီးပွားကို လောဘတကြီး ဖိရှာနေခဲ့ရပြီး သည်ကိစ္စကို လျစ်လျူရှုထားခဲ့တာက သမီးအိအိ တသက်ဘဲ ။ သိပ်ပြီး တောင့်တလိုလားခဲ့တဲ့ ရက်တွေနေ့တွေတော့…